ΑΓΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2011/03/blog-post_4551.html?spref=fb

ΑΓΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Στο βόρειο τμήμα του νησιού της Κρήτης, στο νομό Ηρακλείου, και μόλις 20 χλμ από την ομώνυμη πόλη και πρωτεύουσα, βρίσκεται η Αγία Πελαγία.
Θεωρείται ένα από ξεχωριστά τουριστικά θέρετρα του νησιού και αποτελεί κομβικό σημείο για κάποιον που επιθυμεί να επισκεφτεί τα αξιοθέατα του νησιού.

Ο οικισμός της Αγίας Πελαγίας είναι παραθαλάσσιος και τα σπίτια είναι χτισμένα γύρω από την ακτή με αμφιθεατρικό τρόπο. Δυτικά περιβάλλεται από το κόλπο της Λυγαριάς ενώ ανατολικά από το κόλπο του Μονοναύτη. Είναι απαραίτητο να σημειωθεί πως η θέα που προσφέρεται είναι εκπληκτική.

Η θάλασσα και η Αγία Πελαγία

Η Αγία Πελαγία αποτελεί πόλο έλξης για τις παραλίες της. Καθώς βρίσκεται "προστατευμένη" από τον κόλπο, η θάλασσα παραμένει ήρεμη και καθαρή ανεξαρτήτως αν φυσάει στο Κρητικό Πέλαγος. Εκτός από την εκπληκτική θάλασσα, οι χρυσαφένιες αμμουδιές παίζουν το δικό τους σημαντικό ρόλο για την προσέλκυση των τουριστών.

Ο επισκέπτης καλείται να απολαύσει ένα μαγευτικό περίπατο κατά μήκος της παραλίας. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής αυτής θα συναντήσει ταβέρνες, καφετέριες και μπαρ με τη δυνατότητα να απολαύσει ότι επιθυμεί με συντροφιά τη θάλασσα.

Αν κάποιος επιθυμεί παραλίες με λιγότερο κόσμο, μπορεί να επισκεφτεί τη δυτική πλευρά της Αγίας Πελαγίας, όπου βρίσκονται οι παραλίες Κλαδισσός, Ψαρομούρα, Μονοναύτης.

Πέρα από τα παραπάνω, η Αγία Πελαγία αποτελεί πόλο έλξης και για τους λάτρεις των θαλάσσιων δραστηριοτήτων, όπως jet - skiing, ιστιοπλοΐα και κανό ή να νοικιάσετε θαλάσσια ποδήλατα. Θεωρείται χρήσιμο να σημειωθεί πως τα νερά είναι βαθιά με μεγάλη διαύγεια.

Στην περιοχή παρατηρείται μεγάλη ξενοδοχειακή ανάπτυξη με την κατασκευή πολλών καταλυμάτων, ενώ συνεδριακά κέντρα, εστιατόρια και νυχτερινά μαγαζιά κάνουν την εμφάνισή τους προσφέροντας μοναδική θέα.

Παντού υπάρχουν πολύχρωμα κτίρια με επιγραφές πολλών ειδών. Μακριά από την παραλία, σε ένα σαφώς πιο ήσυχο μέρος, βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Πελαγίας από την οποία η περιοχή πήρε το όνομά της. Χτίστηκε τον 13ο αιώνα και η εικόνα της θεωρείται θαυματουργή.

Μπορείτε να τη βρείτε εύκολα ακολουθώντας τις πινακίδες ενώ αν αποφασίσετε να την επισκευθείτε στις 8 Οκτωβρίου - την ημέρα του εορτασμού της - μπορείτε απλά να ακολουθήσετε το πλήθος κόσμου που πηγαίνουν να την προσκυνήσουν.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

Ποιος φταίει που λείπει το τραγούδι μας;

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

Χθες

 

Ναι, θα τον ρίξουμε μια μέρα ανάσκελα τον πόνο.
Ακούστε αυτό το τρίξιμο της πόρτας. 

Ελάτε να βοηθήσουμε την πολιτεία που κοιλοπονάει 

τα μετάλλινα παιδιά της.

 

Εσύ είμαι εγώ.
Εσύ κι εγώ, είμαστε εμείς.
Οι άξονες έχουν πολύ τεντωμένα τα νεύρα τους
κι έχουν πολλά τραγούδια που δεν τα 'παν ακόμα.
Ποιος φταίει που λείπει το τραγούδι μας;
Εσύ κι εγώ κι εμείς.

Πολιτεία του κατραμιού και του θυμού και του ασβέστη,
φταίμε εμείς.
Ακούστε το τρίξιμο της πόρτας. Ελάτε.
Γ. ΡΙΤΣΟΣ

— μαζί με Popi Spanou.

Σήμερα...

Σαν σήμερα, 8 Οκτωβρίου 1827 Ναυμαχία του Ναυαρίνου

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!

Χθες

Σαν σήμερα, 8 Οκτωβρίου 1827
Ναυμαχία του Ναυαρίνου, Οι τρεις «Προστάτιδες Δυνάμεις» (Μεγάλες Δυνάμεις) καταστρέφουν τον Τουρκικό στόλο.
Η συνδυασμένη οθωμανική και αιγυπτιακή αρμάδα καταστράφηκε από συμμαχική βρετανική, γαλλική και ρωσική ναυτική δύναμη. Είναι η τελευταία σημαντική ναυμαχία στην ιστορία που διεξήχθη εξ ολοκλήρου με ιστιοφόρα σκάφη. Επίσης ποτέ στην ιστορία του πολέμου των κανονιοφόρων ιστιοφόρων δεν βρέθηκαν τόσα πολλά πλοία,με τόσο μεγάλη δύναμη πυρός, συγκεντρωμένα σε ένα τόσο περιορισμένο χώρο.

Οι συγκεντρωμένοι στόλοι των τριών μεγάλων δυνάμεων συνιστούσαν ισχυρή ναυτική δύναμη. Αν και υστερούσαν αριθμητικά του συνδυασμένου οθωμανοαιγυπτιακού στόλου, τόσο σε αριθμό πλοίων όσο και σε μεγάλα πλοία και σε αριθμό πυροβόλων, η τριμερής πλευρά υπερτερούσε σε πειθαρχία, εκπαίδευση και ιδίως σε πείρα στον θαλάσσιο πόλεμο- κυρίως από ναυμαχίες εναντίον αλλήλων, τουλάχιστον όσον αφορά τους Βρετανούς και τους Γάλλους. Επιπλέον τα πυροβόλα τους, αν και λιγότερα-1324 η τριμερής και 2240 οι Τουρκοαιγύπτιοι- ήταν μεγαλύτερα και επομένως ισχυρότερα σε δύναμη πυρός.

Η καταβύθιση του οθωμανικού μεσογειακού στόλου έσωσε την Ελληνική Επανάσταση από την κατάρρευση προς την οποία έβαινε μετά από 6 και πλέον χρόνια άνισου αγώνα του ελληνικού λαού εναντίον δυνάμεων που επιστράτευε η Οθωμανική Αυτοκρατορία από τα Βαλκάνια, την Μικρά Ασία, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, ακόμα και τη Δυτική Ευρώπη (σημειώνεται ότι κατά την ναυμαχία σε πολλά Αιγυπτιακά πλοία επέβαιναν Γάλλοι αξιωματικοί). Αργότερα απαιτήθηκαν δύο πρόσθετες στρατιωτικές παρεμβάσεις, από τη Ρωσία υπό μορφή ρωσο-τουρκικού πολέμου (1828-9) και από μια γαλλική εκστρατευτική μονάδα στην Πελοπόννησο (γνωστή ως Εκστρατεία του Μωριά), προκειμένου να επιτευχθεί η απόσυρση των οθωμανικών δυνάμεων από την κεντρική και νότια Ελλάδα και να εξασφαλιστεί η Ελληνική ανεξαρτησία.

Οι Γάλλοι, μετά από μια μεγάλη περίοδο περιθωριοποίησης που ακολούθησε, την ήττα του Ναπολέοντα, έβρισκαν ξανά τη θέση τους ανάμεσα στις δυνάμεις της Ευρώπης και το Ναυαρίνο θεωρήθηκε μία από τις αποδείξεις του ενεργού ρόλου που κλήθηκαν και πάλι να αναλάβουν στη διαχείριση των ευρωπαϊκών υποθέσεων. Επίσης η νίκη αυτή ήταν γι΄αυτούς μια ηθική ικανοποίηση για την αξία του πολεμικού τους ναυτικού, «που τόσο είχε ταπεινωθεί από την πανωλεθρία του Τραφάλγκαρ»

Σήμερα...

ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΕ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΓΓΕΙΑ

http://www.visaltis.net/2013/10/blog-post_7.html?spref=fb

ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΕ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΓΓΕΙΑ ΜΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

Δευτέρα, 7 Οκτωβρίου 2013

7:46 μ.μ. | Αναρτήθηκε από visaltis.net

Το Ure Museum of Greek Archaeology του Πανεπιστημίου του Reading πραγματοποίησε το μεγαλοφυές πρόγραμμα Panoply προκειμένου να ενεργοποιήσει το ενδιαφέρον των μαθητών της περιοχής για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό αξιοποιώντας τη συλλογή αρχαίων ελληνικών αγγείων που διαθέτει.

Οι παραστάσεις λοιπόν των ερυθρόμορφων και μελανόμορφων αγγείων απεικονίζουν μόνο μια στιγμή στο χρόνο κι όμως σχεδόν πάντα αφηγούνται μια ολόκληρη ιστορία. Θα είχε ενδιαφέρον λοιπόν να μπορούσε να παρακολουθήσει κάποιος , με κινηματογραφική κίνηση , το πριν και το μετά των στιγμών αυτών… Αυτό έκαναν λοιπόν και βλέπουμε το αποτέλεσμα στο βίντεο που ακολουθεί.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΔΩ 

ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ ή ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/10/blog-post_1868.html?spref=fb

ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ ή ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ

Το σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη ή του Ξένου βρίσκεται κοντά στο φαράγγι Αυλάκι, Ακρωτηρίου Χανίων, μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα μακρύτερα από την Αρκουδοσπηλιά δίπλα στην ερειπωμένη Μονή Καθολικού και κοντά στη Μονή Γουβερνέτου.

Ομοίως με την Αρκουδοσπηλιά, είναι και αυτό παλαιά κοίτη ποταμού με συνολικό μήκος περίπου 135 μέτρα σε μορφή οριζόντιας γαλαρίας. Έχει πλούσιο διάκοσμο σε πολλά σημεία με μεγάλους σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

Ακριβώς στην αρχή και το τέλος του σπηλαίου υπάρχουν εικονίσματα και καντήλια. Υπάρχει επίσης μέσα στο σπήλαιο στην αρχή του λαξευτή υπόγεια δεξαμενή με επίχρισμα (κουρασάνι) για την συλλογή νερού. Στα δεξιά της γαλαρίας στα 15 μέτρα από την είσοδο υπάρχει ένα μικρός θάλαμος με τεχνητά ανοιγμένη είσοδο και μέσα βρίσκονται κάποια ανθρώπινα οστά, πιθανόν κάποιου ασκητή. Στο τέλος του σπηλαίου στα 135 μέτρα υπάρχει μια αρκετά μεγάλη λιθωματική λεκάνη (γκούρ) όπου ο θρύλος λέει ότι ήταν ο τάφος του Αγ. Ιωάννη του Ερημίτη. Στην γύρω περιοχή στα κάθετα τοιχώματα του φαραγγιού υπάρχουν μέχρι και σήμερα ασκηταριά.

Η ιστορία αναφέρει ότι ο Άγιος Ιωάννης ήρθε από την Αίγυπτο και μαγεύτηκε από την ομορφιά του Σπηλαίου και αποφάσισε να αποχωριστεί τους άλλους 98 Θεοφόρους πατέρες που έμειναν στον Αζωγυρέ (16ος αιώνας), όπου κι αυτός έδρασε.

Ο Άγιος Ιωάννης λέγεται ότι είναι και ο ιδρυτής της Μονής Καθολικού, της παλιότερης ίσως μονής της Κρήτης (6 η 7 αιώνας μχ).  Καθώς προσευχόταν, χτύπησε με το ραβδί του τον βράχο κι από τότε αναβλύζει αγιασμένο νερό που δε στερεύει όσο κι αν πάρουν. Τυφλοί, κωφοί, νεφροπαθείς έχουν δει γιατρειά με αυτό το νερό.

Ασκήτευε στην περιοχή ζώντας γυμνός και περιφερόμενος σαν το αγρίμι μέσα στα βράχια. Έτρωγε χόρτα και χαρούπια για να επιβιώσει. Οι κακουχίες της ζωής του, κούρασαν το κορμί του και μην μπορώντας να περπατάει, τριγυρνούσε σκυφτός. Μια μέρα, ένας κυνηγός τον χτύπησε κατά λάθος με τα βέλη του, περνώντας τον για κάποιο ζώο, και εκείνος λίγο πριν πεθάνει χτυπημένος, ζήτησε από τον κυνηγό να τον μεταφέρει μέσα στο σπήλαιο για να πεθάνει. Έτσι λέγεται πως βρέθηκαν τα οστά του σε εκείνο το σημείο στο βάθος της σπηλιάς, στο «Κρεβάτι του Άη Γιάννη». Στον βράχο αυτό αποδίδουν θεραπευτικές ιδιότητες και πολλοί συνήθιζαν να σπάνε κομμάτια του για φυλαχτό.

Το εκκλησάκι του Αγίου είναι χτισμένο στα δεξιά της εισόδου κι εορτάζει στις 7 Οκτωβρίου.

http://www.cretanbeaches.com

Κρουασάν με ζαμπόν Πράγας κ χυμός ανανά

Για μεγέθυνση πατείστε ροδάκι να ανοίξει νέα καρτέλα με φακό +-

Από παλιό περιοδικό Bravacasa

Υπέροχα Λαδοκούλουρα Νάξου

Elizabeth Pentheroudaki.

20 ώρες πριν

Για τις απογευματινές υπογλυκαιμίες...

Υπέροχα Λαδοκούλουρα Νάξου

http://bettyscuisine.blogspot.gr/2010/03/blog-post_14.html

Η κακοποίηση του Μπαρμπαγιάννη Κανατά

http://mikros-romios.gr/4121/barbagianni/

Η κακοποίηση του Μπαρμπαγιάννη Κανατά στην Καπνικαρέα

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.

Ο ρομαντισμός με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν δημοσιογραφικά σημαντικά γεγονότα και πρόσωπα από τα περασμένα, έχει αλλοιώσει σε μεγάλο βαθμό και αριθμό περιπτώσεων την πραγματικότητα. Ενα από τα άγνωστα επεισόδια του περίφημου Μπαρμπαγιάννη του Κανατά είναι χαρακτηριστικό. Το 1873 ο εξαιρετικά δημοφιλής αυτός τύπος της πρωτεύουσας βρισκόταν έξω από την Καπνικαρέα, Κυριακή μετά τον εκκλησιασμό, και συνομιλούσε με ορισμένες κυρίες, λέγοντας –όπως πάντα– αστεία σε εκείνους που άρεσε να τον ακούν. Εκεί όμως βρίσκονταν και μερικοί από τους νεαρούς γόνους προεστών της πόλης, οι οποίοι φορώντας ψηλά καπέλα ήθελαν να δείξουν στις κυρίες την ευφυΐα τους. Άρχισαν λοιπόν να βρίζουν τον άκακο Μπαρμπαγιάννη.
Τις φραστικές επιθέσεις ακολούθησαν χειρονομίες που μετέβαλαν την μικρή κωμωδία του δρόμου σε μια πραγματική τραγωδία. Ένας εξ αυτών χτύπησε τον Μπαρμπαγιάννη στο κεφάλι με το ραβδί του με τόση δύναμη ώστε να του τρυπήσει το καπέλο και να τον πληγώσει σοβαρά. Θα ακολουθούσαν και χειρότερα, αν ο δυστυχής Μπαρμπαγιάννης δεν το έβαζε στα πόδια, καταφεύγοντας σε κοντινό εμπορικό κατάστημα και κλείνοντας πίσω του την πόρτα. Αλλά και εκεί τον κυνήγησαν οι «ευφυείς», ζητώντας να τους τον παραδώσουν λες και ήταν κακούργος. Τρεις κλητήρες της Αστυνομίας χρειάστηκαν για να τον απομακρύνουν από το σημείο. Μεταφέρθηκε στο Αστυνομικό Κατάστημα. Πίστευε πως γλίτωσε από τη μανία των διωκτών του. Αλλά μόλις έφυγε και από εκεί παραπονιόταν ότι «τον μεταχειρίσθη κακώς και η εξουσία»!
Μόνον ο δημοσιογράφος Ιωάννης Αγγελόπουλος έσπευσε να τον υποστηρίξει και να κατακρίνει τη στάση τόσο των «νεαρών ερωτιδέων» όσο και της Αστυνομίας και να επισημάνει πως ήταν απαράδεκτο να κακοποιούν ένα φτωχό άνθρωπο που ζούσε ήσυχα και έντιμα και η κοινωνία ανεχόταν τον πρωτότυπο τρόπο ζωής του.