Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Πίνδαρος: Οι μοίρες δυσανασχετούν..

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Μυθικη Αναζητηση.
 
Πίνδαρος: Οι μοίρες δυσανασχετούν..
<..Οι μοίρες δυσανασχετούν, όταν η εμπάθεια,
το μίσος χωρίζει αυτούς, που έχουν μέσα τους
το ίδιο αίμα και λησμονούν το χρέος τους
και το καθήκον.Δεν αρμόζει και σε μένα και σε σένα,
απόγονοι ευπρεπών πατέρων,να λύσουμε με το σπαθί
και με το δόρυ,τις διαφορές που μας χωρίζουν ....http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_64.html

Φωτογραφία: Πίνδαρος: Οι μοίρες δυσανασχετούν..
<..Οι μοίρες δυσανασχετούν, όταν η εμπάθεια,
   το μίσος χωρίζει αυτούς, που έχουν μέσα τους
   το ίδιο αίμα και λησμονούν το χρέος τους
    και το καθήκον.Δεν αρμόζει και σε μένα και σε σένα,
   απόγονοι ευπρεπών πατέρων,να λύσουμε με το σπαθί 
   και με το δόρυ,τις διαφορές που μας χωρίζουν ....http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_64.html

Λεύκη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Επιστροφή στη φύση/Back to nature.


Λεύκη, τι είναι και πως αντιμετωπίζεται φυσικά.


Η λεύκη είναι μία νόσος άγνωστης ακόμα αλλά πιθανόν ανοσολογικής αιτιολογίας. Πιθανολογούμε δηλαδή ότι ο ίδιος ο οργανισμός στρέφεται κατά των μελανινοκυττάρων του καταστρέφοντάς τα. Μερικές φορές συνυπάρχει με άλλα ανοσολογικής αιτιολογίας νοσήματα όπως π.χ αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα.

Η λεύκη εκδηλώνεται ως σταδιακή και βραδεία εμφάνιση λευκωπών κηλίδων σε διάφορα μέρη του σώματος και συνήθως γύρω από το στόμα, τα μάτια, τα γεννητικά όργανα αλλά και σε περιοχές που δέχονται τριβή όπως π.χ τα χέρια ή τα πόδια. Η έκταση των περιοχών με λεύκη ποικίλει από λίγες μικρές βλάβες έως πολλές και μεγάλες ή και σχεδόν πλήρη αποχρωματισμό. Οι περισσότερες μορφές λεύκης παρουσιάζουν συμμετρία, ενώ υπάρχει και μορφή που εμφανίζεται σε ένα τμήμα του σώματος. Στα σημεία με αχρωμία δεν υπάρχουν μελανινοκύτταρα. Επίσης, λεύκη μπορεί να εμφανιστεί και σε σημεία τραυματισμού του δέρματος από διάφορες αιτίες (φαινόμενο Koebner).

Δεν είναι όμως όλες οι λευκωπές κηλίδες λεύκη. Άλλες καταστάσεις, όπως η ποικιλόχρους πιτυρίαση, η μεταφλεγμονώδης υποχρωμία, η λευκή πιτυρίαση, ο αχρωμικός σπίλος συγχέονται συχνά με λεύκη από τους ασθενείς ή ακόμα και τον μη ειδικό ιατρό.

Στο ένα τρίτο των περιπτώσεων υπάρχει κληρονομικότητα και μπορεί το νόσημα να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία με τις μισές περιπτώσεις να εμφανίζονται πριν την ηλικία των 20 ετών και όλες σχεδόν πριν τα 40. Συνήθως, οι αχρωμικές κηλίδες αυξάνουν βαθμιαία σε μέγεθος, οδηγώντας σε σημαντικό αισθητικό πρόβλημα, ειδικά σε σκουρόχρωμα άτομα. Επίσης η απώλεια της χρωστικής μπορεί να αφορά και στα μαλλιά ή στους βλεννογόνους. Σε ένα κυμαινόμενο 10-25% των περιπτώσεων ποσοστό το χρώμα μπορεί να επανέλθει αυτόματα ξεκινώντας γύρω από τις τρίχες (περιθυλακικά).

Μουσάτου Βασιλική Δερματολόγος- Αφροδισιολόγος-Πηγή: www.iatronet.gr

Λεύκη: αντιμετώπιση

- Κάντε νηστεία 8 -18 ημερών μόνο με Μηλοχυμό, με ένα υποκλυσμό, στην αρχή και στο τέλος.
- Κάντε καθαρισμό νεφρών, αίματος.
- Τρώτε 3 Καρύδια 5 Αμύγδαλα, 1 κ.σ. Σουσάμι, 1 κ.σ. Ηλιόσπορους και 1 κ.σ. μέλι.
- Διατροφή με φύτρα δημητριακών, φρέσκα φρούτα, λαχανικά, ιδιαίτερα ωμά καρότα, ψάρια, κοτόπουλο, γαλοπούλα, σόγια, γιαούρτι
- Πίνετε 2 κ.σ. Ελαιόλαδο με 1/2 χυμό Λεμονιού.
- Αναμείξτε Καρυδέλαιο, Καροτέλαιο και βιταμίνη Ε, απλώστε στην περιοχή, και εκθέστε στον ήλιο, για 8 λεπτά.
- Για το άγχος, κοιτάζετε τον ήλιο, κατά την ανατολή και την δύση, όσα λεπτά μπορείτε.
- Κάντε, μικρές – κοφτές αναπνοές, με σταμάτημα της αναπνοής, παρόμοιες με του πνιγμού.
- Κάντε μείγμα με 3 κ.σ. Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Ιβίσκο, Ιπέροξο, + 2 κ.σ. Μαντζουράνα, Λουΐζα, Τσουκνίδα, Αχιλλέα.
Πίνετε 1 φλυτζάνι, 30 λεπτά πρίν από την κατάκλιση.
- Απλώστε στην περιοχή αιθέριο έλαιο Χαμομηλιού.
- Πίνετε 3 σταγόνες Η2Ο2, [υπεροξείδιο του Υδρογόνου], σε 1 φλυτζάνι νερό, το πρωΐ και από 2 σταγόνες, το μεσημέρι και το βράδυ.
- Κάντε καθαρισμό συκωτιού, με αφέψημα, από σπόρους Γαϊδουράγκαθου – Σισάνδρας – καρπούς Κυνόροδων – Ιπέροξου.
- Να πίνετε το πρωΐ, σε πορτοκαλοχυμό 1 κοφτή κουταλιά γλυκού Σπιρουλίνα [βιταμίνη Β12].
- Διατροφή με δημητριακά ολικής άλεσης, λαχανικά, όσπρια, αβοκάντο, για τυχόν έλλειψη φολικού οξέος [βιτ. Β 9].
- Η L-τυροσίνη, πρόδρομος της ορμόνης του θυρεοειδούς αδένα και της χρωστικής του δέρματος, της μελανίνης, μαζί με το β-Καροτένιο, διεγείρουν, τα μελανοκύτταρα και έτσι παράγεται περισσότερη μελανίνη που σκουραίνει τις λευκές κηλίδες της επιδερμίδας.
- Όχι σε τηγανητά, καπνιστά, παστά, κονσέρβες.

ΑΠΟ ΙΩΝΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΜΕ ΒΟΤΑΝΑ – Χρήστος Κοσμίδης
via

Πεταλούδες

  1. Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη dantel etamin örnekleri.

     
Φωτογραφία


Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Bigbook.gr.


O Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ (Pierre Auguste Renoir, 25 Φεβρουαρίου 1841 - 3 Δεκεμβρίου 1919) ήταν Γάλλος ζωγράφος και εκπρόσωπος του ιμπρεσιονισμού.

Γεννήθηκε στην πόλη Λιμόζ της Γαλλίας, γιος του ράφτη Λεονάρ Ρενουάρ και της εργάτριας Μαργκερίτ. Σε ηλικία τριών ετών η οικογένειά του μετακόμισε στο Παρίσι όπου φοίτησε, στα επτά του χρόνια, σε καθολικό σχολείο. Τα βράδια παρακολουθούσε μαθήματα στη Σχολή Σχεδίου και Διακόσμησης. Προς το τέλος της χρονιάς επισκεπτόταν το ατελιέ των αδελφών Λεβί, που όμως λίγο αργότερα έκλεισε κι έτσι στράφηκε προς το ατελιέ του Ζιλμπέρ. Όταν μάζεψε λίγα χρήματα, έδωσε εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Το 1862 γράφτηκε στο ατελιέ των Ερλ Σινιόλ και Μαρκ-Σαρλ-Γκαμπριέλ Γκλαιρ. Εκεί γνώρισε τους Κλοντ Μονέ, Φρεντερίκ Μπαζίλ και Άλφρεντ Σίσλεϋ. Την ίδια περίοδο, εξασφάλισε άδεια για να αντιγράφει έργα άλλων καλλιτεχνών στο Μουσείο του Λούβρου. Δύο χρόνια αργότερα, ο Ρενουάρ ξεκίνησε να εκθέτει έργα του, ωστόσο για αρκετά χρόνια δε γνώρισε σημαντική αναγνώριση. Μέχρι τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο του 1870, γύριζε με ένα σακίδιο στον ώμο και έζησε πολύ φτωχικά. Το 1867 ένας πίνακάς του με τον τίτλο Λιζ (Lise) έγινε δεκτός στο Σαλόν του Παρισιού. Την περίοδο αυτή θεωρείται πως ο Ρενουάρ επηρεάστηκε σημαντικά από τον Κλωντ Μονέ, πλησιάζοντας ολοένα και περισσότερο προς τον ιμπρεσιονισμό. Κατά πολλούς το διάστημα 1870&ndash1883 αποτελεί τη λεγόμενη ιμπρεσιονιστική περίοδο του Ρενουάρ.

Με τον πόλεμο του 1873 υπηρέτησε στη Φρουρά της Ταρμά, στο Σώμα Πυροβολικού, όμως την επόμενη χρονιά αρρώστησε κι αποστρατεύτηκε, επιστρέφοντας έτσι στο Παρίσι. Η πολιορκία του Παρισιού του στέρησε τους φίλους του, καθώς ο Μονέ κι ο Μετρ αναζήτησαν καταφύγιο στην Αγγλία ενώ ο Μπαζίλ πέθανε. Το 1874 συμμετείχε στην πρώτη έκθεση της ομάδας των ιμπρεσιονιστών. Από μία δημοπρασία έργων του έλαβε 1.200 φράγκα κι εγκαταστάθηκε στη Μονμάρτρη. Το 1876 συναντά έναν εκδότη, ο οποίος τον κάνει πλούσιο. Γνωρίζει τον Εμίλ Ζολά.

Τη δεκαετία του 1880, ο Ρενουάρ σταδιακά διαχωρίστηκε από τους υπόλοιπους ιμπρεσιονιστές. Το ατελιέ του κατασκευάστηκε κοντά σε ένα γαλατάδικο το 1880 και δουλεύοντας στη Μονμάρτρη γνωρίστηκε με την Αλίν Σαριγκό, την οποία νυμφεύτηκε. Το 1881 ταξίδεψε στην Αλγερία και κατόπιν στην Ισπανία και την Ιταλία, όπου ήρθε σε επαφή με το έργο του Ραφαήλ από το οποίο επηρεάστηκε βαθιά. Το 1884, μαθαίνοντας πως η Αλίν περιμένει το παιδί τους, επέστρεψε για να μείνει κοντά της και την επόμενη χρονιά γεννήθηκε ο γιος τους Πιέρ.

Το 1889 συνάντησε τον μηχανικό Άιφελ (Eiffel, γαλλ. προφ. Εφέλ) και περίπου το 1892 άρχισε να αναπτύσσει παραμορφωτική αρθρίτιδα, νόσο που τον βασάνισε μέχρι τον θάνατό του. Αντιμετώπισε σημαντικό πρόβλημα παραμορφώσεων στα χέρια ενώ σε πιο προχωρημένο στάδιο ένας ώμος του καθηλώθηκε εξαιτίας αγκύλωσης, γεγονός που ανάγκασε τον Ρενουάρ να διαφοροποιήσει την τεχνική του. Παρά τις σωματικές του δυσχέρειες, δεν εγκατέλειψε τη ζωγραφική. Το 1893 απέκτησε έναν ακόμα γιο, τον Κλοντ. Το 1907 μετακόμισε με την οικογένειά του στην πιο θερμή περιοχή Καν-συρ-Μερ (Cagnes-sur-Mer). Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δυο γιοι του κατετάγησαν στον στρατό και τραυματίστηκαν σοβαρά. Η μητέρα τους τους επισκέφτηκε, αλλά εξαντλημένη κατά την επιστροφή της πέθανε το 1915.

Το 1919, ο Ρενουάρ επισκέφτηκε το Λούβρο όπου είχε την ευκαιρία να δει δικούς του πίνακες να εκτίθενται μαζί με κλασικά έργα.

Απεβίωσε στις 3 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς σε ηλικία 78 ετών.
http://el.wikipedia.org/wiki/Πιερ_Ωγκύστ_Ρενουάρ


Φωτογραφία: O Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ (Pierre Auguste Renoir, 25 Φεβρουαρίου 1841 - 3 Δεκεμβρίου 1919) ήταν Γάλλος ζωγράφος και εκπρόσωπος του ιμπρεσιονισμού.

Γεννήθηκε στην πόλη Λιμόζ της Γαλλίας, γιος του ράφτη Λεονάρ Ρενουάρ και της εργάτριας Μαργκερίτ. Σε ηλικία τριών ετών η οικογένειά του μετακόμισε στο Παρίσι όπου φοίτησε, στα επτά του χρόνια, σε καθολικό σχολείο. Τα βράδια παρακολουθούσε μαθήματα στη Σχολή Σχεδίου και Διακόσμησης. Προς το τέλος της χρονιάς επισκεπτόταν το ατελιέ των αδελφών Λεβί, που όμως λίγο αργότερα έκλεισε κι έτσι στράφηκε προς το ατελιέ του Ζιλμπέρ. Όταν μάζεψε λίγα χρήματα, έδωσε εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Το 1862 γράφτηκε στο ατελιέ των Ερλ Σινιόλ και Μαρκ-Σαρλ-Γκαμπριέλ Γκλαιρ. Εκεί γνώρισε τους Κλοντ Μονέ, Φρεντερίκ Μπαζίλ και Άλφρεντ Σίσλεϋ. Την ίδια περίοδο, εξασφάλισε άδεια για να αντιγράφει έργα άλλων καλλιτεχνών στο Μουσείο του Λούβρου. Δύο χρόνια αργότερα, ο Ρενουάρ ξεκίνησε να εκθέτει έργα του, ωστόσο για αρκετά χρόνια δε γνώρισε σημαντική αναγνώριση. Μέχρι τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο του 1870, γύριζε με ένα σακίδιο στον ώμο και έζησε πολύ φτωχικά. Το 1867 ένας πίνακάς του με τον τίτλο Λιζ (Lise) έγινε δεκτός στο Σαλόν του Παρισιού. Την περίοδο αυτή θεωρείται πως ο Ρενουάρ επηρεάστηκε σημαντικά από τον Κλωντ Μονέ, πλησιάζοντας ολοένα και περισσότερο προς τον ιμπρεσιονισμό. Κατά πολλούς το διάστημα 1870&ndash1883 αποτελεί τη λεγόμενη ιμπρεσιονιστική περίοδο του Ρενουάρ.

Με τον πόλεμο του 1873 υπηρέτησε στη Φρουρά της Ταρμά, στο Σώμα Πυροβολικού, όμως την επόμενη χρονιά αρρώστησε κι αποστρατεύτηκε, επιστρέφοντας έτσι στο Παρίσι. Η πολιορκία του Παρισιού του στέρησε τους φίλους του, καθώς ο Μονέ κι ο Μετρ αναζήτησαν καταφύγιο στην Αγγλία ενώ ο Μπαζίλ πέθανε. Το 1874 συμμετείχε στην πρώτη έκθεση της ομάδας των ιμπρεσιονιστών. Από μία δημοπρασία έργων του έλαβε 1.200 φράγκα κι εγκαταστάθηκε στη Μονμάρτρη. Το 1876 συναντά έναν εκδότη, ο οποίος τον κάνει πλούσιο. Γνωρίζει τον Εμίλ Ζολά.

Τη δεκαετία του 1880, ο Ρενουάρ σταδιακά διαχωρίστηκε από τους υπόλοιπους ιμπρεσιονιστές. Το ατελιέ του κατασκευάστηκε κοντά σε ένα γαλατάδικο το 1880 και δουλεύοντας στη Μονμάρτρη γνωρίστηκε με την Αλίν Σαριγκό, την οποία νυμφεύτηκε. Το 1881 ταξίδεψε στην Αλγερία και κατόπιν στην Ισπανία και την Ιταλία, όπου ήρθε σε επαφή με το έργο του Ραφαήλ από το οποίο επηρεάστηκε βαθιά. Το 1884, μαθαίνοντας πως η Αλίν περιμένει το παιδί τους, επέστρεψε για να μείνει κοντά της και την επόμενη χρονιά γεννήθηκε ο γιος τους Πιέρ.

Το 1889 συνάντησε τον μηχανικό Άιφελ (Eiffel, γαλλ. προφ. Εφέλ) και περίπου το 1892 άρχισε να αναπτύσσει παραμορφωτική αρθρίτιδα, νόσο που τον βασάνισε μέχρι τον θάνατό του. Αντιμετώπισε σημαντικό πρόβλημα παραμορφώσεων στα χέρια ενώ σε πιο προχωρημένο στάδιο ένας ώμος του καθηλώθηκε εξαιτίας αγκύλωσης, γεγονός που ανάγκασε τον Ρενουάρ να διαφοροποιήσει την τεχνική του. Παρά τις σωματικές του δυσχέρειες, δεν εγκατέλειψε τη ζωγραφική. Το 1893 απέκτησε έναν ακόμα γιο, τον Κλοντ. Το 1907 μετακόμισε με την οικογένειά του στην πιο θερμή περιοχή Καν-συρ-Μερ (Cagnes-sur-Mer). Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι δυο γιοι του κατετάγησαν στον στρατό και τραυματίστηκαν σοβαρά. Η μητέρα τους τους επισκέφτηκε, αλλά εξαντλημένη κατά την επιστροφή της πέθανε το 1915.

Το 1919, ο Ρενουάρ επισκέφτηκε το Λούβρο όπου είχε την ευκαιρία να δει δικούς του πίνακες να εκτίθενται μαζί με κλασικά έργα.

Απεβίωσε στις 3 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς σε ηλικία 78 ετών.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B9%CE%B5%CF%81_%CE%A9%CE%B3%CE%BA%CF%8D%CF%83%CF%84_%CE%A1%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%AC%CF%81




  • Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

    66 ΜΑΘΗΜΑΤΑ

    Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.
     

    Φωτογραφία: «Η ζωή κάθε ανθρώπου είναι ένας δρόμος προς τον εαυτό του, το πρόπλασμα ενός δρόμου, το προσχέδιο ενός μονοπατιού. Κανένας άνθρωπος δεν έφτασε να είναι εντελώς ο εαυτός του• ωστόσο, οι πάντες φιλοδοξούν να το κατορθώσουν, άλλοι στα τυφλά, άλλοι με περισσότερο φως, ο καθένας όπως μπορεί».

Έρμαν Έσσε

http://bit.ly/1amze9Q
    «Η ζωή κάθε ανθρώπου είναι ένας δρόμος προς τον εαυτό του, το πρόπλασμα ενός δρόμου, το προσχέδιο ενός μονοπατιού. Κανένας άνθρωπος δεν έφτασε να είναι εντελώς ο εαυτός του• ωστόσο, οι πάντες φιλοδοξούν να το κατορθώσουν, άλλοι στα τυφλά, άλλοι με περισσότερο φως, ο καθένας όπως μπορεί».

    Έρμαν Έσσε

    http://bit.ly/1amze9Q

    Mια θαυμάσια εικόνα από τον Ψηλορείτη!

    Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Festivalaki: Cretan festival of Arts & Culture. Φωτογραφία: Mια θαυμάσια εικόνα από τον Ψηλορείτη!
Άνθρωπος και φύση σε αρμονία. Στο πλαίσιο δράσεων για την προστασία του γύπα / όρνιου. Περισσότερες σπάνιες φωτογραφίες στο www.fb.com/festivalaki.gr

Gyps Fulvus, Psiloritis natural park

    Mια θαυμάσια εικόνα από τον Ψηλορείτη!
    Άνθρωπος και φύση σε αρμονία. Στο πλαίσιο δράσεων για την προστασία του γύπα / όρνιου. Περισσότερες σπάνιες φωτογραφίες στο www.fb.com/festivalaki.gr

    Gyps Fulvus, Psiloritis natural park — με το χρήστη Yianna Kurvers και 3 ακόμη.

    5 ωραία μέρη για ρακή και ρακόμελο

    Λαγάνες


    Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σημείωση μέσω Areti Vardaka.

    Λαγάνες



    ΥΛΙΚΑ:
    1 κιλό αλεύρι χωριάτικο σταρένιο
    2 φακελάκια ξηρή μαγιά ή 20 γρμ. νωπή
    1 κ.γ. αλάτι
    2 κ.σ. ζάχαρη ή μέλι
    2-3 κ.σ. λάδι...
    Περισσότερα ...

     https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/572004659562987?stream_ref=10

    Εβδομάδα μυζηθρόπιτας

    Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους.

    Εβδομάδα μυζηθρόπιτας στην Κρήτη! Δείτε εδώ μια συλλογή από διάφορα είδη μυζηθρόπιτας :
    http://cretangastronomy.blogspot.gr/2012/02/blog-post_22.html
    Απόψε, μυζηθροπιτάκια γλύκισμα με αχνοζάχαρη ή με μέλι και κανέλα:
    http://www.cretangastronomy.blogspot.gr/2011/02/blog-post_22.html
    Καλή εβδομάδα!


    Φωτογραφία: Εβδομάδα μυζηθρόπιτας στην Κρήτη! Δείτε εδώ μια συλλογή από διάφορα είδη μυζηθρόπιτας :
http://cretangastronomy.blogspot.gr/2012/02/blog-post_22.html
Απόψε, μυζηθροπιτάκια γλύκισμα με αχνοζάχαρη ή με μέλι  και κανέλα: 
http://www.cretangastronomy.blogspot.gr/2011/02/blog-post_22.html
Καλή εβδομάδα!

    Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

    Πράσινο σαπούνι

    Η Maria Dimitriou κοινοποίησε σύνδεσμο από Agrotikabook.GR.

    http://www.agrotikabook.gr/%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B9

    Πράσινο σαπούνι

    Σάβ, 2013-09-07 18:45
    Μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τις ιδιότητές του για αποτελεσματική περιποίηση και καθαριότητα. Το πράσινο σαπούνι είναι συνώνυμο με την απαλή περιποίηση και την αστραφτερή καθαριότητα. Μάθε τα πάντα για τη χρήση του...
    Tips και ιδέες για τη χρήση του
    - Πλύσιμο μωρουδιακών στο χέρι ή στο πλυντήριο, με το ειδικό τρίμμα.
    - Σφουγγάρισμα: Θα πρέπει πρώτα να διαλύσεις 2-3 κουταλιές της σούπας τρίμμα σε μισό κουβά νερό.
    - Τζάμια «αόρατα»: Πλύνε τα ειδικά πανάκια με πράσινο σαπούνι, ξέβγαλε τα καλά και καθάρισε με αυτά τα τζάμια, χωρίς να χρησιμοποιήσεις απορρυπαντικό, παρά μόνο νερό.
    - Ξάσπρισμα ασπρόρουχων: Βούτηξε τις θαμπές, γκριζαρισμένες από το καυσαέριο και τον καπνό του τσιγάρου λευκές ή ανοιχτόχρωμες κουρτίνες μέσα στην μπανιέρα, πλύνε τις με άφθονο πράσινο σαπούνι και μετά βάλε τις στο πλυντήριο. Θα εκπλαγείς βλέποντάς να ξαναβρίσκουν τη λευκότητα και τη λάμψη τους.
    - Καθαριότητα μπάνιου και κουζίνας: Ανάμειξε άφθονη σαπουνάδα από πράσινο σαπούνι με λευκό ξίδι και καθάρισε είδη υγιεινής, νεροχύτες, αλλά και το εσωτερικό του ψυγείου.
    - Προσωπική υγιεινή: Εκτός από μπάνιο και λούσιμο, οι αντισηπτικές ιδιότητές του το κάνουν ιδανικό και για ξύρισμα με πινέλο. Το πράσινο σαπούνι αφήνει το δέρμα απαλό, χωρίς ερεθισμούς και κοκκινίλες.
    - Φυσικό φυτοφάρμακο: 3 κουταλιές σούπας τρίμμα σε νερό φτιάχνουν ένα διάλυμα, το οποίο, με δυο-τρεις ψεκασμούς ανά πέντε ημέρες, διώχνει τη μελίγκρα από τη λεμονιά του κήπου και κάνει την άρρωστη δάφνη στο μπαλκόνι να «συνέλθει» θεαματικά.

    Φτιάξτε πράσινο σαπούνι 

     
    Για να φτιάξουμε σπιτικό σαπούνι, χρησιμοποιούμε τα υπολείμματα λαδιού (μούργα).Το λάδι είναι καλό έξτρα παρθένο και για τις ανάγκες του σπιτιού. Τα υποβαθμισμένα λάδια τα περνάμε με ένα τούλι ώστε να κρατήσουμε τα χοντρόκοκκα και τα υπόλοιπα τα βάζουμε στο καζάνι ίση ποσότητα νερού . Αν βάλουμε πέντε κιλά λάδι θα ρίξουμε και 5 κιλά νερό αρχικά. Παράλληλα θα διαλύσουμε με καυστική ποτάσα-σπίρτο- σε 800-950γρ διαλυμένη σε άλλα 2λίτρα νερού. Αντί για καυστική ποτάσα μπορούμε να βάλουμε ίση ποσότητα σόδας.
    Η διαδικασία είναι απλή.
    1. Το λάδι μαζί με το πρώτο νερό μπαίνουν στο καζάνι και ζεσταίνονται ώστε να γίνει καυτό και αρχίζει να βράζει. Τότε η φωτιά χαμηλώνει σχεδόν εντελώς.
    2. Αρχίζουμε να ρίχνουμε την διαλυμένη ποτάσα σιγά-σιγά ανακατεύοντας συνεχώς. Το μίγμα πρέπει να είναι ομοιογενές και να μην κάνει συσσωματώματα. Η ανάδευση καλύτερα να γίνεται με ξύλο ώστε να «κολλάει» πάνω το υλικό Αρχίζει να πήζει δημιουργώντας μία «πάστα» . Το μείγμα επιπλέει στο υπόλοιπο νερό που έχει σημαντικό ρόλο στο να μην κάψει η φωτιά το λάδι.
    3. Η ποτάσα διαλύεται μόνο σε καυτό νερό. Ρίχνεται σε πολύ μικρές ποσότητες το διάλυμα και αργά για να μην κάψει το υλικό
    4. Στην επιφάνεια βγαίνουν λίγα σκούρα σπυριά από την αντίδραση του σπίρτου που απομακρύνονται. Όταν σταματήσουν και το μίγμα καθαρίζει και «ξαστερώνει» έχουμε σχεδόν ολοκληρώσει. Σηκώνουμε το ξύλο που σχεδόν στέκεται μόνο του στο καζάνι μας από την πυκνότητα του μίγματος.
    5. Αν σηκώσουμε το ξύλο το μίγμα πλέον έχει συνοχή και ξεκολλά. Ήρθε η ώρα που κλείνουμε την φωτιά.

    Τα παλιά χρόνια που τα σκεύη δεν περίσσευαν το υλικό έμενε εκεί να πήξει μία ημέρα με το υπόλοιπο νερό από κάτω στο καζάνι και το σαπούνι απάνω .Την επόμενη ημέρα το χαράζαν με ένα μαχαίρι. Σήμερα απλώνουμε μία λαδόκολλα και φτιάχνουμε ένα ξύλινο τελάρο. Με μία κουτάλα γεμίζουμε το τελάρο- καλούπι με το ζεστό σαπούνι προσέχοντας να μην παίρνουμε παρά ελάχιστο από το υποκείμενο νερό του καζανιού.
    Η τέχνη αρχαία και το σαπουνάκι φτωχικό αλλά φίνο.

    Σημείωση : Φύλαξε τα χρησιμοποιημένα σκεύη για μελλοντικές παρασκευές σαπουνιού και μην τα επαναφέρεις στην κουζίνα για μαγείρεμα.
    Αν θέλουμε να το κάνουμε και αρωματικότερο βάζουμε και λίγο αιθέριο έλαιο. Το ρίχνουμε στο τέλος λίγο πρίν να το βγαλουμε γιατι αν είναι ζεστό θα εξατμιστεί.

    Δημοφιλείς αναρτήσεις