Η Κοίμηση της Θεοτόκου ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.

15 Αυγούστου 

 

 

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι μια Θεομητορική εορτή των Χριστιανικών Εκκλησιών, η οποία εορτάζεται στις 15 Αυγούστου. Στην Ελλάδα γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε πολλά μέρη της χώρας, ονομάζεται δε και «Πάσχα του καλοκαιριού». Είναι μια από τις επίσημες αργίες στην Ελλάδα.
Κατά την παράδοση, όταν η Παναγία πληροφορήθηκε άνωθεν τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ανέφερε το γεγονός στους Αποστόλους. Επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία μετατέθη τους ουρανούς....

Εννέα φυτά που απωθούν τα κουνούπια

Η εταιρία Greenworks δραστηριοποιείται στην κατασκευή και συντήρηση κήπων στις δύσκολες κλιματικές συνθήκες των Κυκλάδων, Επίσης διατηρεί κατάστημα με είδη κήπου στην Μύκονο με φυτά γλάστρες, φυτοχώματα λιπάσματα

green-works.gr

Με την είσοδο του καλοκαιριού όλο και πιό πολύ περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας σε εξωτερικούς χώρους. Πολλές φορές τα κουνούπια όμως δεν μας αφήνουν να απολαύσουμε την παραμονή μας στον κήπο ή στην βεράντα, και αναγκαζόμαστε να καταφεύγουμε σε διάφορες εντομοαπωθητικές λύσεις (χημικές ή δύσοσμες).
Υπάρχει φυσικός τρόπος να διώξουμε τα κουνούπια; Σας παρουσιάζουμε εννέα φυτά που έχουν έντονη απωθητική δράση για τα κουνούπια, αφού τα αρώματα τους από τα έλαια που περιέχουν δεν αρέσουν στα κουνούπια και τα διώχνουν. Φυτέψτε κάποια από αυτά τα φυτά στον κήπο σας ή σε γλάστρες κοντά στά σημεία που καθώσαστε. Παράλληλα αδειάζετε το νερό από τα πιάτα των γλαστρών σας αφού τα κουνούπια γεννούν τα αβγά τους σε στάσιμα νερά.

Σιτρονέλλα (Cymbopogon citratus) Η σιτρονέλλα αποτελεί το κύριο συστατικό των διαφόρων αντικουνουπικών που κυκλοφορούν στην αγορά, όπως λοσιόν, αρωματικά κεριά κ.τ.λ. Είναι επίσης βασικό βότανο της ταυλανδέζικης κουζίνας πιό γνωστό ως lemon grass. Το φυτό είναι ένα πολυετές γρασίδι που στο κλίμα μας φτάνει το ένα μέτρο περίπου. Θέλει ηλιόλουστη έως φωτεινή θέση στον κήπο ή στην βεράντα μας και είναι πολύ εύκολο φυτό στην καλλιέργειά του με διακοσμητική αξία στο παρτέρι ανάμεσα σε άλλα φυτά ή σε μεγάλες γλάστρες. Θέλει αρκετό πότισμα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Μελισσόχορτο (Melissa officinalis) Το μελισσόχορτο είναι γνωστό και ως βάλσαμο ή μελισσοβότανο και είναι ένα πολυετές βότανο με απαλή μυρωδιά λεμονιού. Εκτός από τις γνωστές φαρμακευτικές ιδιότητες του τα λιωμένα φύλλα του μπορούν να τριφθούν στο δέρμα ως εντομοαπωθητικό. Του αρέσει πλούσιο καλά σταγγιζόμενο έδαφος και το καλοκαίρι θέλει αρκετό νερό. Είναι φυτό που εξαπλώνεται γρήγορα σε ημισκιερά σημεία του κήπου.

Κατηφές (Tagetes spp.) Ο κατηφές, που είναι λίγο πολύ γνωστός σε όλους μας, είναι ένα εποχιακό φυτό του καλοκαιριού με εντυπωσιακά άνθη κίτρινου, πορτοκαλί ή καφέ-πορτοκαλί χρώματος. Τα φύλλα του έχουν μία χαρακτηριστική μυρωδιά , που σε πολλούς είναι ενοχλητική, λόγω της πυρεθρίνης που περιέχουν, ουσίας που αποτελεί συστατικό για πολλά φυτοφάρμακα. Είναι φυτό εύκολο και του αρέσει ο ήλιος Φυτέψτε κατηφέδες κοντά στις ντοματιές σας. Εκτός από τα κουνούπια απωθεί και τις μελίγκρες και άλλα έντομα που μπορεί να τις προσβάλλουν.

Αρμπαρόριζα (Pelargonium crispum) Η αρμπαρόριζα συγγενεύει πολύ με το γεράνι και χρησιμοποείται στην παρασκευή γλυκών και μαρμελάδων. Έχει μία έντονη μυρωδιά που θυμίζει λιβάνι και δεν αρέσει καθόλου στα κουνούπια. Είναι φυτό γρήγορης ανάπτυξης και καθόλου απαιτητικό αφού δεν θέλει ούτε πολυ νερό ούτε ιδιαίτερο έδαφος, που πρέπει όμως να στραγγίζει καλά.

Λουίζα (Aloysia triphylla) Η Λουίζα είναι ένας φυλλοβόλος θάμνος που κατάγεται από την Λατινική Αμερική και όταν την ακουμπίσουμε αναδίδει ένα έντονο άρωμα λεμονιού. Χρησιμοποιείται στην κουζίνα και κυρίως στην παρασκευή τσαγιού και cocktails. Η λουίζα θέλει πολύ ήλιο και μέτριο πότισμα. Φυτέψτε την κοντά σε διαδρόμους ώστε να δίνει άρωμα καθώς περνάτε.

Αγήρατο (Ageratum houstonianum) Το αγήρατο είναι ένα χαμηλό εποχιακό φυτό με μωβ μικρά άνθη. Τά φύλλα του περιέχουν κουμαρίνη, η οποία επίσης χρησιμοποιείται στη Παρασκευή εντομοαπωθητικών προιόντων. Αγαπά τον ήλιο και θέλει αρκετό νερό. Αντέχει κοντά στην θάλασσα και ανθίζει όλο το καλοκαίρι. Αν δεν βρείτε φυτά στο εμπόριο μπορείτε εύκολα να το παράξετε από σπόρο τον οποίο θα σπείτετε σε σπορείο νωρίς την άνοιξη.

Βασιλικός (Ocimum basilicum) Ο βασιλικός που δεν λείπει από σχεδόν κανένα μπαλκόνι είναι από τα αρωματικά πού δίνουν έντονο άρωμα. Υπάρχουν πολλά είδη βασιλικού αλλά την μεγαλύτερη αντικουνουπική δράση έχουν ο λεμονοβασιλικός και ο ταυλανδέζικος. Φυτέψτε βασιλικούς σε μεγάλες γλάστρες με καλό χώμα η στον κήπο σε φωτεινά έως ηλιόλουστα σημεία. Για να τον διατηρήσετε πρέπει να τον ποτίζετε αρκετά και να αφαιρείτε τα μπουμπούκια του, ώστε να μην ανθίσει και αποδυναμωθεί το φυτό. Κόψτε μερικά φύλλα βασιλικού και τρείψτε τα στο δέρμα σας ώστε να μη σας επιτεθούν τα κουνούπια.

Λεβάντα (Lavandula angustifolia) Η λεβάντα είναι ένα πολυ εύκολο, διακοσμητικό φυτό με έντονο άρωμα για τον κήπο μας που δεν αρέσει καθόλου στα κουνούπια και πολλά άλλα έντομα. Αποξηραμένα άνθη λεβάντας χρησιμοποιούσαν οι νοικοκυρές παλιά για να διώξουν τον σκώρο από τα ντουλάπια τους. Η λεβάντα είναι ένας χαμηλός θάμνος που ανθίζει ανάλογα την ποικιλία από άνοιξη έως το καλοκαίρι και ευδοκιμεί σε ηλιόλουστα σημεία. Δεν είναι απαιτητική ως προς το έδαφος και αρκείται σε λίγο νερό.

Αψιθιά (Artemisia absinthium) Η αψιθιά ή αρτεμίσια είναι ένας πολυετής θάμνος ύψους έως περίπου ενός μέτρου γνωστός από την αρχαιότητα. Έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται για την παρασκευή του ποτού αψέντι. Με το γκρί χρώματος φύλλωμα του έχει έντονο κηποτεχνικό ενδιαφέρον. Είναι φυτό που ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη που έχουν καλή αποστράγγιση και δεν χρειάζεται πολύ πότισμα.

συνέχεια στο σύνδεσμο  http://green-works.gr/blog/184-ennea-fita-pou-dioxnoun-ta-kounoupia

Η πολιορκία της Πόλης από τους Αβάρους 7-8-626

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Bυζαντινών Ιστορικά.

7 Αυγούστου 

 

 

 

Bυζαντινών Ιστορικά

Η πολιορκία της Πόλης από τους Αβάρους 7-8-626
Εκμεταλλευόμενοι τις δυσκολίες των Βυζαντινών στο ανατολικό μέτωπο, όπου βρισκόταν ο Ηράκλειος από το 622, οι Αβάροι αθέτησαν τη συμμαχία με τους Βυζαντινούς και από κοινού με τους Πέρσες αποφάσισαν να πολιορκήσουν τη βυζαντινή πρωτεύουσα.
Στις 7 Αυγούστου 626 ο στόλος του Βυζαντίου καταναυμαχεί και διασκορπίζει τον στόλο των Αβάρων και Σλάβων που πολιορκούν την Κωνσταντινούπολη. Η νίκη αποδίδεται στην «Υπέρμαχο Θεοτόκο», στην οποία αφιερώνεται ο Ακάθιστος Ύμνος.
Όλο το παρασκήνιο της δραματικής πολιορκίας, οι διαπραγματεύσεις, οι μάχες στα τείχη και στη Θάλασσα, οι θρυλικές διηγήσεις για την παρουσία της Θεοτόκου πάνω στα τειχιά της Πόλης… συνεχίστε την ανάγνωση…http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/08/7-8-626.html

O Ηράκλειος κατά το σχεδιασμό των πολεμικών του επιχειρήσεων γνώριζε ότι το αδύνατο σημείο της στρατηγικής του ήταν η προστασία της Πόλης από τους αναξιόπιστους Αβάρους σε συνδυασμό και με τις κινήσεις αντιπερισπασμού των Περσών. Οι Άβαροι σχεδίαζαν επί μεγάλο χρονικό διάστημα την κατάκτηση της βυζαντινής πρωτεύουσας και δεν πτοήθηκαν ούτε από την αποτυχία να εξουδετερώσουν τον Βυζαντινό αυτοκράτορα το 617. Παρά τις μεγάλες χορηγίες που έλαβε το 619 από τη βυζαντινή πλευρά (ετήσιο φόρο ύψους 200.000 χρυσών νομισμάτων και επιφανείς ομήρους), ο φιλόδοξος χαγάνος των Αβάρων δεν σταμάτησε τις μεγάλης κλίμακας προετοιμασίες για την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Εκμεταλλευόμενοι τις δυσκολίες των Βυζαντινών στο ανατολικό μέτωπο, όπου βρισκόταν ο Ηράκλειος από το 622, οι Αβάροι αθέτησαν τη συμμαχία με τους Βυζαντινούς και από κοινού με τους Πέρσες αποφάσισαν να πολιορκήσουν τη βυζαντινή πρωτεύουσα.

 

                Στις αρχές Ιουνίου 626 εμφανίσθηκαν πρώτα μπροστά στη Χαλκηδόνα, στις μικρασιατικές ακτές του Βοσπόρου, τα στρατεύματα του Πέρση στρατηγού Σαρβαραζά (Shahrbaraz). Αναμένοντας την άφιξη του χαγάνου, ο Σαρβαραζάς πυρπόλησε τα προάστια της Χαλκηδόνος, εκκλησίες και πολυτελείς επαύλεις.
              Την Κυριακή, 29 Ιουνίου 626, η εμπροσθοφυλακή των Αβάρων, η οποία αριθμούσε περί τους 30.000 άνδρες, κατέφτασε στρατοπεδεύοντας στην περιοχή Μελαντιάδα, δίπλα στη θάλασσα του Μαρμαρά. Ο υπόλοιπος όγκος της ορδής (περίπου 80.000) αφίχθη στις 29 Ιουλίου. Ο Άβαρος χαγάνος διέταξε το στρατό του να παρελάσει πλήρως εξοπλισμένος μπροστά από τα τείχη της Πόλης, με σκοπό να εντυπωσιάσει τους Βυζαντινούς και να ρίξει το ηθικό τους.

              Την ίδια ημέρα ο βυζαντινός στρατός εγκατέλειψε τα περίχωρα και αποσύρθηκε στα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Στην πόλη επικράτησε μεγάλη ταραχή και σημειώθηκαν αντιδράσεις πανικού. Οι Βυζαντινοί έστειλαν απεσταλμένους στον χαγάνο για να διερευνήσουν τις προθέσεις του και τις απαιτήσεις του, μέσα στα πλαίσια της διπλωματικής πολιτικής. Στο μεταξύ, ο μάγιστρος Βώνος, ο οποίος είχε επιφορτιστεί τη μέριμνα της πρωτεύουσας από κοινού με τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Σέργιο, με εντολή του αυτοκράτορα Ηρακλείου, άρχισε εσπευσμένες προσπάθειες για την άμυνα της πόλης, ενώ ο Σέργιος προσπαθούσε να καθησυχάσει και να ενθαρρύνει τους πολίτες. Έγκαιρα ενημερωμένος για τις προθέσεις των Αβάρων, ο Ηράκλειος από τη μακρινή Λαζική, όπου είχε στρατοπεδεύσει με τον στρατό του, απέστειλε μία δύναμη στρατιωτών για να ενισχύσει τη φρουρά της πόλης και έδωσε εντολή για την οργάνωση της άμυνας.
               Αβαροι από την ανατολική συνοικία των Συκεών και Πέρσες στη Χρυσούπολη, στη μικρασιατική πλευρά του Βοσπόρου, από κοινού συνεννοούμενοι με σήματα καπνού προέβαιναν σε φωτιές και λεηλασίες, σφίγγοντας τον κλοιό της πολιορκίας. Οι Άβαροι μάλιστα εντόπισαν και κατέστρεψαν το υδραγωγείο το οποίο προμήθευε με νερό την πόλη. Η ανησυχία κι οι φόβοι στην πρωτεύουσα αυξήθηκαν.
              Περιμένοντας τη σύγκρουση, ο μάγιστρος Βώνος επιθεώρησε τους στρατιώτες στα τείχη και έδωσε τις τελευταίες εντολές. Ο πατριάρχης Σέργιος οργάνωσε λιτανεία έχοντας επικεφαλής την εικόνα της Παναγιάς της Οδηγήτριας, για την εμψύχωση των υπερασπιστών της πόλης. Οι Αβάροι προώθησαν τις πολιορκητικές μηχανές τους, προέβησαν στις τελευταίες προετοιμασίες και άρχισαν να σφυροκοπούν τα τείχη.Είχαν αποκτήσει μεγάλη εμπειρία στην πολιορκία πόλεων, λόγω των  στενών επαφών που είχαν με τους αριστοτέχνες του είδους, τους Κινέζους.
               Τα ξημερώματα της 31ης Ιουλίου άρχισε η επίθεση των Αβάρων, την οποία περιγράφει ως αυτόπτης μάρτυρας ο ποιητής Θεόδωρος Σύγκελος σημειώνοντας ότι οι Άβαροι επιτέθηκαν στα τείχη της Πόλης ως βροντές, αστραπές και χαλαζίας. Στην πρώτη γραμμή είχαν τοποθετηθεί οι ελαφρώς οπλισμένοι Σλάβοι και στη δεύτερη το θωρακισμένο πεζικό των Αβάρων. Ήδη από την πρώτη ημέρα οι επιτιθέμενοι υπέστησαν σοβαρές απώλειες. Το γεγονός αυτό αναπτέρωσε το ηθικό των υπερασπιστών που πίστευαν ότι τους βοηθούσε η προστάτιδα της Πόλης, η Θεοτόκος.

            Την επομένη, την 1η Αυγούστου, οι επιτιθέμενοι συνέχισαν την έφοδο με τη βοήθεια πολιορκητικών μηχανών: προώθησαν στα τείχη δώδεκα ψηλούς ξύλινους πολιορκητικούς πύργους καλυμμένους με δέρματα υψηλούς σχεδόν όσο ήταν τα τείχη. Όμως οι υπερασπιστές κατόρθωσαν να πυρπολήσουν ορισμένους, αναγκάζοντας τους Αβάρους να αποσύρουν τους υπόλοιπους.

 η συνέχεια στο σύνδεσμο