Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Ελληνικά τα 9 από τα 15 καλύτερα κλασικά βιβλία όλων των εποχών!


Στην πρώτη θέση η Ιλιάδα και στη δεύτερη θέση η Οδύσσεια
protothema.gr

Νικηφόρος Βρεττάκος "Μάνα και Γιος"

Νικηφόρος Βρεττάκος "Μάνα και Γιος"
Στης ιστορίας το διάσελο όρθιος ο γιος πολέμαγε
κι η μάνα κράταε τα βουνά, όρθιος να στέκει ο γιος της,
μπρούντζος, χιόνι και σύννεφο. Κι αχολόγαγε η Πίνδος
σαν να 'χε ο Διόνυσος γιορτή. Τα φαράγγια κατέβαζαν
τραγούδια κι αναπήδαγαν τα έλατα και χορεύαν
οι πέτρες. Κι όλα φώναζαν: "Ίτε παίδες Ελλήνων ..."
Φωτεινές σπάθες οι ψυχές σταύρωναν στον ορίζοντα,
ποτάμια πισωδρόμιζαν, τάφοι μετακινιόνταν.
Κι οι μάνες τα κοφτά γκρεμνά σαν Παναγιές τ' ανέβαιναν
Με τη ευκή στον ώμο τους κατά το γιο παγαίναν
και τις αεροτραμπάλιζε ο άνεμος φορτωμένες
κι έλυνε τα τσεμπέρια τους κι έπαιρνε τα μαλλιά τους
κι έδερνε τα φουστάνια τους και τις σπαθοκοπούσε,
μ' αυτές αντροπατάγανε, ψηλά, πέτρα την πέτρα,
κι ανηφορίζαν στη γραμμή, όσο που μες στα σύννεφα
χάνονταν ορθομέτωπες η μια πίσω απ' την άλλη.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ν.Γύζης - Μητέρα και παιδί

Οι οδυνηρές συμμαχίες

Οι οδυνηρές συμμαχίες με Τούρκους και Σέρβους, οι επιγαμίες και η εισβολή των εχθρών σε Μακεδονία και Θράκη, το κίνημα των Ζηλωτών, η πολιτική του Ορχάν
O Δεύτερος Εμφύλιος των Βυζαντινών ξεκινά το 1341 και στη διάρκειά του οι αντίπαλες πλευρές αναγκάστηκαν να συνάψουν συμμαχίες με εχθρούς του Βυζαντίου, όπως το Στέφανο Δουσάν της Σερβίας, ο οποίος άλλαξε στρατόπεδα κατά τα ίδια συμφέροντα, αλλά ακόμα και τους ίδιους τους Τούρκους, τους οποίους έφεραν ως επιδιαιτητές οι ίδιοι οι Βυζαντινοί στην καθαρά εσωτερική αυτή υπόθεση. Παράλληλα, ξόδεψαν κάθε ίχνος χρυσού που υπήρχε διαθέσιμο, με χαρακτηριστικό δείγμα την κατάθεση των αυτοκρατορικών κοσμημάτων σε βενετικό ενεχυροδανειστήριο από την Άννα της Σαβοίας έναντι ευτελούς ποσού. Η διαμάχη τελείωσε το 1347, με πρώτο αυτοκράτορα τον ανήλικο Ιωάννη Ε' Παλαιολόγο και συναυτοκράτορα τον Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζηνό. Οι εμφύλιες συγκρούσεις, όμως, έληξαν οριστικά μόνο όταν ο δεύτερος παραιτήθηκε από το θρόνο το 1354.
Ιδιαίτερο στοιχείο του δεύτερου εμφύλιου πολέμου αποτελεί το ότι μέσω αυτού εκφράστηκαν δύο αντίπαλες κοινωνικές ομάδες, η αριστοκρατία και ο λαός, προσδίδοντάς του έτσι κοινωνικό χαρακτήρα. Από την αρχή του πολέμου τον Ιωάννη Καντακουζηνό υποστήριξε η αριστοκρατία, γεγονός που έσπευσε να εκμεταλλευτεί η αντιβασιλεία της Κωνσταντινούπολης προσεγγίζοντας τις λαϊκές δυνάμεις… το κίνημα των Ζηλωτών της Θεσσαλονίκης... συνεχίστε την ανάγνωση... http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/05/o_10.html

ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΩΡΙΟ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
 
Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
kritipoliskaihoria.blogspot.com

πουλάκια..

11 Μαΐου 330 – ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ της ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΕΩΣ

11 Μαΐου 330 – ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ της ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΕΩΣ
Ο Μέγας Κωνσταντίνος ιδρύει τη Βασιλεύουσα και η Ιστορία αρχίζει…
Ένα μαγιάτικο πρωινό του 330 μια μεγάλη πομπή διέσχισε αυτό το δρόμο. Στην κορυφή ήταν ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος και τον ακολουθούσαν μια ομάδα ιερέων χριστιανών αλλά και παγανιστών, δείχνοντας τη συνέχεια την ανανέωση και τελικά την αλλαγή που θα έρθει. Στα χέρια τους κρατούσαν ιερά και κειμήλια. Κατά την ακριβή στιγμή που όρισαν οι αστρολόγοι, έθαψαν τα κειμήλια στη βάση του κίονα, μαζί με ένα άγαλμα Έλληνα θεού που είχε φέρει από τη Ρώμη ο Κωνσταντίνος. Το σημείο αυτό απέκτησε ιερές διαστάσεις. Κάθε Πρωτοχρονιά, τη 1η Σεπτέμβρη δηλαδή για του Βυζαντινούς, οι κάτοικοι έψαλλαν και προσεύχονταν για τον αυτοκράτορα τους που ήταν πια ο Άγιός τους, ο ιδρυτής της Κωνσταντίνου Πόλης… συνεχίστε την ανάγνωση…
Εικόνα: το σημείο <<μηδέν>>, η στήλη του Κωνσταντίνου στην Πόλη. http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/05/blog-post_5852.html

Σαν σήμερα το 1771.

Σαν σήμερα το 1771. — Γεννιέται η γενναία Υδραία, Λασκαρίνα Πινότση-Μπούμπουλη, γνωστή ως Μπουμπουλίνα.
[ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ’21 – Μπουμπουλίνα Λασκαρίνα: http://bit.ly/1kZFkRh]
Χαρακτηριστικό της καταγωγής και προελεύσεώς της είναι το γεγονός ότι γεννήθηκε στις φυλακές της Κωνσταντινουπόλεως, όταν η μητέρα της Παρασκευώ (Σκεύω), επισκέφθηκε τον ετοιμοθάνατο σύζυγό της και πατέρα της Λασκαρίνας, Σταυριανό Πινότση, ο οποίος είχε φυλακιστεί εκεί από τους τούρκους λόγω της συμμετοχής του στην επανάσταση της Πελοποννήσου το 1769-1770, επί «Ορλωφικών».
[ΤΑ ΟΡΛΩΦΙΚΑ [1770-1774] ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ: http://bit.ly/1hkg1qJ]
Έζησε μέσα στη θάλασσα, παντρεύτηκε δύο φορές γενναίους καπετάνιους που έχασαν ηρωικά την ζωή τους πολεμώντας την μάστιγα των βερβερίνων πειρατών, πρόσφερε στην πατρίδα γεννώντας επτά Ελληνόπουλα, και η ίδια πολέμησε με θάρρος και αυταπάρνηση διαθέτοντας όλη της την περιουσία στον Αγώνα· πέθανε άδοξα και άδικα εκτός μάχης, στην αυλή του σπιτιού της, στις 22 Μαῒου του 1825. Οι Ρώσοι, μετά τον θάνατό της, της απένειμαν τον τίτλο της «Ναυάρχου», έναν τίτλο με παγκόσμια μοναδικότητα για γυναικεία μορφή.
[Από το Ελληνικό Ημερολόγιο - https://eistorias.wordpress.com/]
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
 
Διαβάστε 'Ένα γλυκό «παραμύθι» που κάνει τον γύρο του διαδικτύου… Για την υπέροχη Γιορτή της Μητέρας…' στο Yahoo Celebrity Ελλάδας.
gr.celebrity.yahoo.com

11 ΜΑΙΟΥ 330 - Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣΟΥΣΑΣ

11 ΜΑΙΟΥ 330 - Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣΟΥΣΑΣ
ιστορικό ντοκυματέρ - επιμέλεια- επεξεργασία Θάνος Δασκαλοθανάσης
«Εντυπωσιασμένος από τη θέση αυτή της πόλης αποφάσισε να την επεκτείνει και να την κάνει κατάλληλη για τόπο διαμονής ενός βασιλέα… Κι επειδή φιλοδοξούσε να επεκτείνει πολύ την πόλη, την περιέβαλλε με ένα επιπλέον τείχος… κι έπιασε έτσι όλο τον Ισθμό από την μια θάλασσα ως την άλλη. Με τον τρόπο αυτό, αφού δημιούργησε μια πόλη ασύγκριτα μεγαλύτερη από την παλιά, έχτισε εκεί τα ανάκτορά του, όχι πολύ υποδεέστερα από αυτά της Ρώμης, κι επίσης καλλώπισε έξοχα τον Ιππόδρομο ενσωματώνοντας σ΄ αυτόν, τον ναό των Διοσκούρων»
Ζώσιμος Νέα Ιστορία

https://www.youtube.com/watch?v=JJxfu2KkkZc

Α. ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ - Ἡ Ξανθούλα

 
 
Α. ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ - Ἡ Ξανθούλα
«Μ᾿ ἀρέσ᾿ ἡ θάλασσα,γιατὶ μοῦ μοιάζει,
μ᾿ ἀρέσει, σ᾿ ἄκουσα νὰ λὲς κρυφά,
πότε ἀγριεύεται, βόγγει, στενάζει,
καὶ πότε ὁλόχαρη παίζει γελᾷ.
Δὲν εἶν᾿ ὁλόξανθη σὰν τὰ μαλλιά μου;
Δὲν εἶν᾿ ὁ κόρφος μου σὰν τὸν ἀφρό;
Μέσα στὰ μάτια μου τὰ γαλανά μου
δὲν ἔχω κύματα, τάφο, οὐρανό;
Μ᾿ ἀρέσ᾿ ἡ θάλασσα, γιατὶ μοῦ μοιάζει,
κι ἂς ἔχῃ μέσα της κόσμο θεριά...
Μὴ στὴν καρδούλα μου μὴ δὲ φωλιάζει
ἀγάπη ἀχόρταγη, σκληρὴ φωτιά;»
Κ᾿ ἐγὼ ἐχαιρόμουνα ποὺ χολιασμένη
φαρμάκι μὤσταζες μὲς στὴν ψυχή,
τὴ ζήλειά σου ἔβλεπα ξαγριωμένη,
στὰ χείλη σου ἔβραζε κάθε πνοή.
Τότ᾿ ἐκρεμάστηκα στὴν τραχηλιά σου
τὴ φλόγα σὤσβυσα μὲ δυὸ φιλιά,
τὴν ὄψι ἐβύθισα μὲς στὰ μαλλιά σου,
στὸν κόρφο σου ἔστησα κρυφὴ φωλιά.
«Κῦμα μου ἀνήμερο, ψυχή μου, φθάνει.
Μὴ μ᾿ ἀγριεύεσαι,πλάγιασ᾿ ἐδῶ...
Θἆμαι γιὰ σένανε γλυκὸ λιμάνι...
Τί ἀξίζει ἡ θάλασσα χωρὶς γιαλό;»

Δημοφιλείς αναρτήσεις