Παρατηρώντας σήμερα πόσο γρήγορα μεγαλώνει το χορτάρι μετά τη βροχή είχα αυτή την έμπνευση
Νικητής
Με δυο βροχούλες θέριεψε ο σπόρος που κοιμόταν
στην αγκλαλιά της μάνας του της διψασμένης γής,
τον φύλαγε απο το χαμό καθώς ονειρευόταν,
την ευλογία τ΄ουρανού να αντριωθεί ευθύς.
Τον ενανούριζε γλυκά με χάδια και τραγούδια,
τον εκανάκευε σαν γιό με μητρική στοργή
και τούταζε ψιθυριστά βλαστό, φύλλα, λουλούδια,
σαν επιτέλους νικητής απο το χώμα βγεί.
Μαρία Δημητρίου
Νικητής
Με δυο βροχούλες θέριεψε ο σπόρος που κοιμόταν
στην αγκλαλιά της μάνας του της διψασμένης γής,
τον φύλαγε απο το χαμό καθώς ονειρευόταν,
την ευλογία τ΄ουρανού να αντριωθεί ευθύς.
Τον ενανούριζε γλυκά με χάδια και τραγούδια,
τον εκανάκευε σαν γιό με μητρική στοργή
και τούταζε ψιθυριστά βλαστό, φύλλα, λουλούδια,
σαν επιτέλους νικητής απο το χώμα βγεί.
Μαρία Δημητρίου
