Greek village house

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Greece in pictures.

 

Greece in pictures

19 Νοεμβρίου ·

Greek village house inside!!!!!!!!!!!!!!!!!

ισχυρό ΜΗΝΥΜΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

ΤΩΡΑ ισχυρό ΜΗΝΥΜΑ του πολεμικού μας ναυτικού στους Τούρκους !!! | Ellas-Press

ellas-press.blogspot.com

Φυσική αποτοξίνωση

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

'Φυσική αποτοξίνωση και απόχρεμψη των πνευμόνων (και για παιδιά),Προϊόν έρευνας!'

Αυτό το ποτό είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό στην ανακούφιση από τον βήχα και την αναζωογόνηση...

verianews.blogy.gr

Αυτό το ποτό είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό στην ανακούφιση από τον βήχα και την αναζωογόνηση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η συνταγή προορίζεται και για παιδιά που βήχουν για μέρες όπως και για μια ήπια δύσπνοια που μπορεί να ακουστεί από τους πνεύμονές τους.
Δηλαδή, ένα ποτήρι του χυμού αυτού θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από τις βλέννες και θα προάγει την αποκατάσταση της υγείας σας και των παιδιών σας.
Συστατικά: 1 μέρος αποφλοιωμένη βρώμη
1 μέρος μέλι
1 μέρος νερό
Παρασκευή: Πλύντε τη βρώμη και βάλτε την σε μια κατσαρόλα μαζί με το νερό (υπολογίστε ένα ποτήρι 200ml από το καθένα). Αφήνετε το μείγμα να βράσει για λίγα λεπτά. Σβήστε το μάτι και μόλις το μείγμα κρυώσει λίγο, (πιο ζεστό από χλιαρό) προσθέστε το μέλι. Ανακατέψτε μέχρι να λιώσει καλά.
Το καλύτερο είναι να το μαγειρέψετε το βράδυ και να αφήσετε το μείγμα μέχρι το επόμενο πρωί. Το πρωί, στραγγίστε το και αποθηκεύστε το σε ένα γυάλινο μπουκάλι. Διατηρείται στο ψυγείο.
Η ποσότητα αυτή είναι αρκετή για 4 έως 5 ημέρες.
 

 

Χρήση: Κάθε πρωί με άδειο στομάχι, το παιδί σας θα πρέπει να λάβει ένα πολύ μικρό φλιτζάνι χυμό (περίπου 30 ml) κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 40 ημερών. Στη συνέχεια, κάνετε ένα διάλειμμα 15 ημερών, και πάλι επαναλάβετε τη διαδικασία για άλλες 40 ημέρες. Το παιδί σας θα πετάξει έξω τις βλέννες από το σώμα του και θα επανακτήσει ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα.
Είναι σημαντικό να μην παραλείψετε ημέρες, και να ακολουθήσει τη διαδικασία και των 40 ημερών.
Δείτε πόσο σημαντικό είναι ένα ισχυρό ανοσοποιητικό: Η ασθένεια ΔΕΝ προκαλείται από ιούς και βακτήρια,αλλά απο το εξασθενισμένο ανοσοποιητικό σύστημα!

Αν ακολουθήσετε όλη την «θεραπεία» μία φορά, το παιδί σας δεν θα χρειαστεί να ξανά πιεί τον χυμό, καθώς δεν θα ξανά είναι επιρρεπές σε κρυολογήματα και τους ιούς όπως πριν.

«Τροφή»: Εγώ θα πρότεινα να την δοκιμάστε πρώτα οι ίδιοι και αν δείτε πως είναι αποτελεσματική, τότε εφαρμόστε την συνταγή και στα παιδιά σας.

Τώρα, για τους μεγαλύτερους, ειδικά τους καπνιστές, αλλά και τα παιδιά, έχω να προτείνω ένα επαναστατικό προϊόν καθώς είναι το μοναδικό Bio υγρό κατάλληλο για ηλεκτρονική συσκευή ατμίσματος που στηρίζεται σε ΣΟΥΠΕΡ-ΤΡΟΦΕΣ όπως η Πυκνογενόλη, το Πράσινο Τσάι και η Κουρκουμίνη. Περιέχει και αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου.

Πρόκειται για προϊόν μελέτης των: 
Eθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Φαρμακευτικής-Φαρμακοκινητικής Πανεπιστήμιο Κρήτης, Τμήμα Ιατρικής.
Σύμφωνα με τις πανεπιστημιακές μελέτες όλες οι παραπάνω super τροφές βοηθούν στην καλή λειτουργία του πνεύμονα και καταστέλλουν τον καρκίνο του πνεύμονα!!!

Το συγκεκριμένο υγρό συγκαταλέγεται στα τρόφιμα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τους μη καπνίζοντες για να βελτιώσουν την λειτουργία των πνευμόνων τους, ειδικά σε περιπτώσεις άσθματος και βρογχίτιδας!

Πηγή: naturalcuresandhomeremedies.com

Το πείραμα "Ευρωστρατός"

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Volcano Times Magazine: SOS!!!ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ!!!!!ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΗ Η ΕΙΔΗΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ...

volcanotimes.com|Από Markella Toufexi

 

Οι Έλληνες είναι άχρηστοι και επικίνδυνοι για την Ε.Ε και τις ΗΠΑ - Το πείραμα "Ευρωστρατός" ξεκινά στην Ελλάδα και το σιγοντάρουν όλοι οι φιλοευρωπαϊστές.

Από την βοήθεια της Frontex στις δράσεις του ελληνικού λιμενικού περάσαμε στην δημιουργία Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής. Επειδή όμως η Ε.Ε εδώ και χρόνια στρώνει τον δρόμο για έναν Ευρωστρατό, παράλληλα με την δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής δημιουργεί και την Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή.


Η Κομισιόν όχι μόνο έκανε δεκτό το αίτημα του γαλλογερμανικού άξονα για παρέμβαση της Frontex χωρίς να έχει γίνει αίτημα για βοήθεια από το κράτος-μέλος, αλλά δημιουργεί το νέο υπερόπλο της Ε.Ε που θα έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει στα εδάφη όλων των κρατών-μελών και να κινητοποιεί ομάδες άμεσης δράσης με δική της ευθύνη.


Ελλάδα: Το πειραματόζωο του Ευρωστρατού


Όλα και πάλι ξεκίνησαν στην Ελλάδα που έχει γίνει το καλύτερο πειραματόζωο της Ε.Ε όταν θέλει να αλλάξει το όποιο σύστημά της καθολικά στα υπόλοιπα μέλη-κράτη. Από την ισχυροποίηση της Τραπεζικής Ένωσης μετά την κρίση στην Ελλάδα φτάσαμε και στο διά ταύτα. Με αφορμή την μη έγκαιρη (και καθόλου τυχαία καθυστέρηση) από την ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει βοήθεια από την Frontex για την φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων της με τις εισροές προσφύγων και μεταναστών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βρήκε ένα καλό πάτημα να ετοιμάσει ένα σχέδιο νόμου όπου κατά πάσα πιθανότητα θα παρουσιαστεί προς ψήφιση μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου στις Βρυξέλλες.


Με δόλωμα την έξοδο της Ελλάδας από την Σένγκεν οι αρχηγοί των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων της Ελλάδας στην τελευταία τους συνάντηση για το ασφαλιστικό είχαν βγάλει κοινό ανακοινωθέν για το προσφυγικό με το οποίο ζητούσαν από την Ε.Ε την δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής για να αποφύγουν δήθεν την έξοδο από την Συμφωνία Σένγκεν.


Ήταν ένα πολύ πετυχημένο τρικ των εντολέων Ευρωπαίων με την ελληνική κυβέρνηση και τα ελληνικά φιλοευρωπαϊκά κόμματα να φτάσουν τα πράγματα στο απροχώρητο με την προσφυγική κρίση και να μπουν μπροστά τα σχέδια της παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας πρώτα στο πειραματόζωο Ελλάδα και μετέπειτα στα υπόλοιπα κράτη-μέλη. Ο κ. Τσίπρας πάντα βροντοφώναζε ότι το προσφυγικό είναι πανευρωπαϊκό πρόβλημα και πρέπει να δοθεί ευρωπαϊκή λύση. Την λύση, λοιπόν, του την έδωσε η Ε.Ε που από τη νέα χρόνια θα μπορεί να επεμβαίνει σε όλα τα σύνορα της Ελλάδας, θα έχει τον κύριο λόγο των επιχειρήσεων όποτε θέλει με το πρόσχημα ότι κινδυνεύει η ασφάλεια των υπόλοιπων Ευρωπαίων πολιτών.


Το όραμα της Ε.Ε ξεκινά από την Ελλάδα


Επεκτείνοντας το άρθρο 42 της Συνθήκης της Ε.Ε και την Συνθήκη Λειτουργίας της Ε.Ε όπου γίνεται αναφορά για την κοινή πολιτική ασφάλειας που πρέπει να λαμβάνει χώρα -όμως σύμφωνα με τους συνταγματικούς κανόνες των κρατών-μελών- η Ε.Ε είναι στο πρώτο στάδιο μετά την απόφαση της Κομισιόν για το πρώτο βήμα δημιουργίας ενός Ευρωστρατού. "Η κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας περιλαμβάνει τον προοδευτικό προσδιορισμό κοινής αμυντικής πολιτικής της Ένωσης. Αυτό θα οδηγήσει στην κοινή άμυνα όταν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομόφωνα, το αποφασίσει. Θα πρέπει, στην περίπτωση αυτή, να συνιστά στα κράτη μέλη την υιοθέτηση μιας τέτοιας απόφασης, σύμφωνα με τους αντίστοιχους συνταγματικούς κανόνες τους".


Από το "συνιστά στα κράτη-μέλη" η Κομισιόν προχωρά με ταχύτατα βήματα στο "επιβάλλει" κάνοντας το όραμα του επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικής πολιτικής του Γερμανικού Κοινοβουλίου Νόρμπερτ Ρόντγκεν να πραγματοποιηθεί. "Ένας κοινός στρατός της Ε.Ε είναι ένα ευρωπαϊκό όραμα που ήρθε η ώρα να γίνει πραγματικότητα", είχε πει ο Γερμανός πολιτικός περίπου τρεις μήνες πριν χτυπηθεί το Παρίσι από την ισλαμική "τρομοκρατία". Ήρθε επιτέλους η ώρα για τους φιλοευρωπαίους μετά από το "τρομοκρατικό χτύπημα" η Γερμανία να κάνει από κοινού πρόταση με την Γαλλία προς την Κομισιόν για Ευρωσυνοριοφυλακή και Ευρωακτοφυλακή. Στήνουν σιγά-σιγά τα τμήματα ενός στρατού με πρώτη χώρα την Ελλάδα και με μία κυβέρνηση που προσκυνά τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες ως ευαγγέλιο. Χτυπούν την κατάλληλη στιγμή όταν οι πολίτες είναι αποδυναμωμένοι από τον φοροπόλεμο που έχει εξαπολύσει εναντίον τους η κυβέρνηση με τους δανειστές μην έχοντας κουράγια να αντιδράσουν για τόσο σοβαρά θέματα που αφορούν την ίδια τους την οντότητα ως πολιτών ανεξάρτητου κράτους.


Νέες ταυτότητες για τους "επικίνδυνους" Έλληνες


Καθόλου τυχαία την ίδια στιγμή που η Κομισιόν ανοίγει το θέμα της παρέμβασης ευρωπαϊκών στρατευμάτων στα κράτη-μέλη αρχίζοντας από την Ελλάδα, οι ΗΠΑ ζητούν οι ταυτότητες των Ελλήνων πολιτών να γίνουν με βιομετρικά στοιχεία (αποτύπωμα ίριδας) για την ασφάλεια των ΗΠΑ από Έλληνες που ταξιδεύουν πέραν του Ατλαντικού για τουρισμό ή επαγγελματικά ταξίδια. Αν δεν το κάνουν αυτό τότε οι φίλοι Αμερικανοί δεν θα θεωρούν τα διαβατήρια των Ελλήνων ταξιδιωτών. Απειλή πάνω στην απειλή από φίλους και συμμάχους ενώ η κυβέρνηση πραγματικά παίζει έναν ρόλο ανθελληνικό.


Για το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη η αντικατάσταση των παλαιών ταυτοτήτων των Ελλήνων με αυτές τις νέας τεχνολογίας "είναι υποχρέωση της Ελλάδας απέναντι στην Ε.Ε και στις ΗΠΑ". Η Ε.Ε βρήκε την σύμμαχό της Αμερική για να κάνει το επόμενο βήμα ταυτοποίησης των Ελλήνων που ταξιδεύουν εκτός των ελληνικών συνόρων ακόμα και μέσα στην Ε.Ε.


Οι Έλληνες για τους Ευρωπαίους μετατράπηκαν από τεμπέληδες και άχρηστοι το 2010, σε ανίκανους να υπερασπιστούν τα εδάφη τους το 2015 και σε επικίνδυνους για την ασφάλεια των υπόλοιπων Ευρωπαίων πολιτών από σήμερα και εις το διηνεκές. Αν αυτός είναι ο δρόμος της Ε.Ε της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και της δημοκρατίας τότε ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν πραγματικά ο πρώτος σωστός Ευρωπαίος Πολίτης.

Ξενοφώντας Ερμείδης

πηγη

αγορές των γιορτών

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Συμβουλές για τις διαδικτυακές αγορές των γιορτών | toemathes

Συμβουλές για τις διαδικτυακές αγορές των γιορτών Τετάρτη, Δεκεμβρίου 09, 2015 ΕΙΔΗΣΕΙΣ , ΕΛΛΑΔΑ Edit Τι να προσέχετε στις πληρωμές με κάρτα Οδηγίες για…

to-emathes.blogspot.com

Ασυνήθιστα όμορφα ζώα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Ασυνήθιστα όμορφα ζώα που έχουν διαφορετικό χρώμα ματιών!

toocute.gr

Άρθρο 120 παρ. 4

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Ksero.

2.452 προβολές

Ksero

10 Νοεμβρίου ·

Άρθρο 120 παρ. 4 περιέχει την εγγύηση τήρησης του συντάγματος προβλέποντας ότι «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον ‪#‎Πατριωτισμό‬ των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία.»

Έλληνες στον πόλεμο της Κορέας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ: "Αμερικανοί βετεράνοι που πολεμησαν μαζί με Έλληνες μιλούν για αυτούς!"

ellaniapili.blogspot.com|Από Ελεύθερος Πολιορκημένος

"Αμερικανοί βετεράνοι που πολεμησαν μαζί με Έλληνες μιλούν για αυτούς!"

Αμερικανοί βετεράνοι που έλαβαν μέρος στον πόλεμο της Κορέας μαζί με τους Έλληνες εναντίων των Κινέζων, μιλούν για το θάρρος, την ανδρεία και την εξυπνάδα των Ελλήνων. Λίγα λόγια για τους Έλληνες στον πόλεμο της Κορέας: Το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδας στην Κορέα (αναφέρεται και με τα αρχικά ΕΚ.Σ.Ε.) (1950-1955), αποτελούσε την πρώτη ελληνική συμμαχική αποστολή στα πλαίσια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Τα Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδας περιελάμβανε δυνάμεις του στρατού ξηράς και της αεροπορίας. Συγκεκριμένα, αποτελούνταν από τάγμα συνολικής δύναμης 1.000 ατόμων και σμήνος της βασιλικής αεροπορίας από 67 άτομα, με 7 αεροσκάφη C-47 Ντακότα. Το ελληνικό τμήμα αποσύρθηκε από την Κορέα το φθινόπωρο του 1955, με απόφαση της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή, και ως εκδήλωση για το ανθελληνικό πογκρόμ που είχε οργανωθεί στην Τουρκία (που συμμετείχε και αυτή στην Κορέα) εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. http://ellaniapili.blogspot.gr/2015/12/blog-post_830.html

Αναρτήθηκε από Ελεύθερος Πολιορκημένος στις 3:25 π.μ.

Η Αστυνομική Λογοτεχνία

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ Λιάκας Παντελής: Θέμα Ορισμού: Η Αστυνομική Λογοτεχνία

filologika-mathimata-online.blogspot.com|Από Filologika_Mathimata

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι ένα ξεχωριστό είδος λογοτεχνικής αφήγησης με κάποιους σταθερούς κανόνες γραφής που το διακρίνουν από τα άλλα λογοτεχνικά είδη. Πάνταασχολείται με κάποιο μυστήριο ή γρίφο σχετικό με την παραβίαση και την εφαρμογή των νομών και την ανάλογη έρευνα για τη λύση του.

[1]

Η εμφάνισή του ως ένα ιδιαίτερο αφηγηματικό είδος είναι ιστορικά καθορισμένη και έχει ως αφετηρία τις αρχές του 19ου αιώνα (στη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία), οπότε και θεσμοθετείται κρατικά η αστυνομία ως μηχανισμός ελέγχου του εγκλήματος.

Η εμφάνισή του είναι επίσης καθορισμένη από τα κυρίαρχα λογοτεχνικά ρεύματα της εποχής και ειδικά από τον ρομαντισμό, όπου το αφηγηματικό παιχνίδι γύρω από μια μορφή ανώτερης ευφυΐας, θα αποτελέσει και την κινητήρια δύναμη της πλοκής του.

Το πρώτο γενικά παραδεκτό αστυνομικό αφήγημα θεωρείται το διήγημα του Ε.Α.Πόε Οι φόνοι της Οδού Μοργκ (1841) με ήρωα τον ερασιτέχνη ντετέκτιβ Ωγκύστ Ντυπέν. Όμως θα χρειαστούν εξήντα σχεδόν χρόνια μέχρι να αρχίσει το κοινό και οι κριτικοί να διακρίνουν την ύπαρξη ενός ξεχωριστού αφηγηματικού είδους που θα ονομαστεί στα αγγλικά detective story και στα ελληνικά συχνά αποδίδεται ως ιστορία μυστηρίου ή αστυνομική ιστορία. Εξήντα χρόνια για να απομακρυνθεί από την παραφιλολογία των φτηνών αναγνωσμάτων «αστυνομικής» υφής που προηγήθηκαν του Πόε.

Ένα από τα χαρακτηριστικά των αστυνομικών ιστοριών είναι πως σε κάθε φάση τους, ξεκινάνε συνήθως ως ένα παραλογοτεχνικό ρεύμα μέσα από ευτελή περιοδικά και έντυπα μέχρι να αποκρυσταλλωθούν σε μια διακριτή αφηγηματική φόρμα

Το είδος της αστυνομικής ιστορίας περιπέτειας και μυστηρίου θα καθιερωθεί στη Γαλλία με τον Εμιλ Γκαμποριώ και τον Μωρίς Λεμπλάν και κυρίως στην Αγγλία, όταν ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ δημιούργησε τον Σέρλοκ Χολμς (1886), συνεχιστή του ήρωα του Πόε, τον δημοφιλέστερο χαρακτήρα της αστυνομική λογοτεχνίας.

  Ο μεσοπόλεμος του 20ου αιώνα στην Ευρώπη θα ονομαστεί η Χρυσή Εποχή του αστυνομικού αφηγήματος, διότι στην Αγγλία η αστυνομική ιστορία υπερβαίνει το χώρο του διηγήματος ή της νουβέλας, όπως συνέβαινε έως τότε, και ανοίγεται στο μυθιστόρημα με διάσημη εκπρόσωπό της την Αγκάθα Κρίστυ.

Το κλειδί στην αφήγηση της Κρίστi βρισκόταν στην περιγραφή μιας κλειστής ομάδας -μια οικογένεια με κληρονομικά και νομικά προβλήματα, ένα χωριό, ένα ξενοδοχείο, μια παρέα σε ποταμόπλοιο, όπου όλοι έχουν ενοχική συμπεριφορά ύστερα από ένα έγκλημα και ο κύκλος των υπόπτων μεγαλώνει συναρπαστικά: υπάρχει πλέον θέση για μια εκτενή εξιστόρηση.

Στον Μεσοπόλεμο και λίγο μετά, ο Ζωρζ Σιμενόν με τον επιθεωρητή Μαιγκρέ, παρουσιάζει μια πλοκή ανάλογη με της Αγκάθα Κρίστι, αλλά με δυο σημαντικές καινοτομίες . Ο ντετέκτιβ για πρώτη φορά είναι ένας επαγγελματίας της ίδιας της επίσημης αστυνομίας και δεύτερον αναγνωρίζεται έντεχνα στην πλοκή η ύπαρξη των ανεξιχνίαστων εγκλημάτων ή του τυχαίου παράγοντα στη λύση των υποθέσεων, ένα καθοριστικό σημείο ρεαλισμού στη σχέση αστυνομικού μυθιστορήματος και πραγματικότητας.

Το αστυνομικό αφήγημα θα περάσει οριστικά με τον Ντάσσιελ Χάμμετ στη σφαίρα του ρεαλισμού. Ήρωάς του ο επαγγελματίας ιδιωτικός ντετέκτιβ. Η οπτική γωνία που επέλεξε ο Χάμμετ να διηγηθεί τις ιστορίες του (τις δεκαετίες του 20 και του 30) τον οδήγησε αμέσως να αφήσει στην άκρη τη βικτωριανή σκηνογραφία και την εκλογίκευση του μυστηρίου τύπου Σέρλοκ Χολμς, δίνοντας στο αστυνομικό μυθιστόρημα τη σύγχρονη μορφή του. Οι ήρωές του κινούνται στους σκοτεινούς δρόμους των μεγαλουπόλεων και επιβιώνουν τραυματικά ύστερα από την αμφίβολης σημασίας εξιχνίαση κάποιου εγκλήματος.

Το είδος αυτό θα ονομαστεί hard-boiled και thriller και στα ελληνικά θα αποδοθεί ως «σκληρό» αστυνομικό μυθιστόρημα ή θρίλερ. Η αφηγηματική δομή διαφέρει από τις ιστορίες μυστηρίου (detective stοries) στο γεγονός πως το ενδιαφέρον της αφήγησης μοιράζεται εξίσου μεταξύ της απάντησης στο ρώτημα ποιος το έκανε (των κλασικών αστυνομικών ιστοριών που στα αγγλικά αναφέρονται ως αφηγήματα τύπου Whodunit) και του ενεστώτα χρόνου της έρευνας. Ο Ρέημοντ Τσάντλερ και ο Ρος Μακντόναλντ είναι οι δύο από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του είδους και θα συνεχίσουν να γράφουν σε αυτό το στυλ μέχρι τις αρχές του 1960.

Μια ιδιαίτερα επιτυχής εξέλιξη του αστυνομικού μυθιστορήματος ήρθε με τον συνδυασμό υποθέσεων οργανωμένου εγκλήματος, κρατικής κατασκοπίας και πολιτικής σκοπιμότητας με κλασικό έργο την Μάσκα του Δημήτριου, του Έρικ Άμπλερ, (1939) και σκηνικό τα Βαλκάνια παραμονές του πολέμου.

Μετά τον πόλεμο πήρε πιο καθαρά τη μορφή του κατασκοπευτικού μυθιστορήματος με αντιπροσωπευτικό έργο τον Κατάσκοπου που γύρισε από το κρύο του Τζων Λε Καρέ, (1961).

Σπουδαία έργα σε αυτό τον τομέα έδωσαν ο Γκράχαμ Γκρην και ο Φρίντριχ Ντύρενματ που μαζί με τον παιγνιώδη Χόρχε Λουίς Μπόρχες αποτελούν τους τρεις μεγάλους λογοτέχνες του 20 αιώνα, οι οποίοι ασχολήθηκαν με την αφήγηση αστυνομικών ιστοριών.

Μετά τον πόλεμο στην Αμερική εμφανίζεται ένα τρίτο είδος αστυνομικού μυθιστορήματος, που συνδυάζει την στραμμένη στο παρελθόν αφήγηση με την έρευνα σε ενεστώτα χρόνο. Το ψυχολογικό αστυνομικό μυθιστόρημα ή suspense novel, που έγινε γνωστό στην Γαλλία (με την ομώνυμη εκδοτική σειρά) και μετά στην Ευρώπη ως μαύρο μυθιστόρημα από έξι μυθιστορήματα του Κόρνελ Γούλριτζ που είχαν τη λέξη μαύρο στον τίτλο τους. – Η νύφη φορούσε μαύρα (1941), Η μαύρη κουρτίνα (1941), Το μαύρο άλλοθι (1942), Ο μαύρος άγγελος (1943), Το μαύρο μονοπάτι του φόβου (1944), Συνάντηση στα μαύρα (1948). Σε αυτά ο ήρωας έχει να λύσει μαζί με το «αστυνομικό» μυστήριο ένα προσωπικό του τραύμα, που εκδηλώνεται με τη μορφή αμνησίας, ψυχώσεων ή παραισθήσεων. Σήμερα με μαύρο μυθιστόρημα τείνουμε να εννοούμε όλη την αμερικανική παραγωγή μετά τον Χάμμετ, όπου ως ατμόσφαιρα το όνειρο της ευημερούσας κοινωνίας καταρρίπτεται.

Στη δεκαετία του ’50 έκανε αισθητή την παρουσία της η Πατρίτσια Χάισμιθ κυρίως με τα μυθιστορήματά της με ήρωα τον Τομ Ρίπλευ, έναν εγκληματία που κινείται στις παρυφές της σχιζοφρένειας. Με την Χάισμιθ έχουμε μια πλήρη αντιστροφή από τα καθιερωμένα του αισθήματος της ενοχής. Ο αναγνώστης ζει την εφιαλτική περιπέτεια του γοητευτικού εγκληματία να ξεφύγει από το νόμο και ανακουφίζεται όχι από τη σύλληψή του, αλλά από την ατιμωρησία του. «Έχουν πιο ενδιαφέρον αυτοί που παραβιάζουν τον νόμο από αυτούς που τον τηρούν και φυλάσσουν», έλεγε η Χάισμιθ.Έκτοτε η μεγάλη στροφή στο αστυνομικό μυθιστόρημα είναι η ύπαρξη και η γενεαλογία των «αρνητικών» ηρώων.

Στα σημαντικότερα έργα αστυνομικής λογοτεχνίας από το 1960 έως σήμερα, δεν πρωταγωνιστεί ο ευφυής ερασιτέχνης ή επαγγελματίας ντετέκτιβ, αλλά ένας δολοφόνος, ένας γκάνγκστερ , ένας διεφθαρμένος αστυνομικός (όπως για παράδειγμα στην Πρηνή θέση του σκοπευτή του Ζαν Πατρίκ Μανσέτ, 1981 ή στο Μεγάλο Πουθενά του Τζέημς Ελλρόυ, 1988).

Μετά τη δεκαετία του ’60 σημαντική ανάπτυξη γνωρίζει το αστυνομικό μυθιστόρημα στις Σκανδιναβικές χώρες και από τη δεκαετία του ’80 στις Μεσογειακές, για να το εμπλουτίσει ως προς τα θέματα και την σκηνογραφίας του, ακολουθώντας όμως λίγο ως πολύ τις πεπατημένες φόρμες αφήγησης με ήρωα έναν ευφυή μικροαστό κατά βάση ντετέκτιβ.

Επίσης, το αστυνομικό μυθιστόρημα στρέφεται πλέον συχνά προς το παρελθόν και το σχολιάζει με κριτική ματιά φωτίζοντας αθέατες πλευρές του. Όπως η Τριλογία του Βερολίνου του Φίλιπ Κερ (1991) , με σκηνικό τη ναζιστική Γερμανία ή η Τετραλογία του Λος Άντζελες του Τζέημς Ελλρόυ (1990), όπου παρουσιάζεται η Πόλη των Αγγέλων της δεκαετίας του ’50 πνιγμένη στη διαστροφή. Στρέφεται, όμως, ακόμα πιο πίσω όπως με τον σινολόγο Βαν Γκούλικ που δημιούργησε (τη δεκαετία του ’60) αστυνομικές ιστορίες στην Κίνα του 7ου αιώνα με πρωταγωνιστή τον δικαστή Τι.

Στη Σοβιετική Ένωση του προηγούμενου αιώνα και μέχρι το 1960 το αστυνομικό μυθιστόρημα θεωρείτο «αντιδραστικό» είδος αφήγησης και η παραγωγή του ήταν ελάχιστη. Για την ευρωπαϊκή αριστερά ο πάγος με το αστυνομικό μυθιστόρημα άρχισε να σπάει μετά το Μάιο του ’68 στη Γαλλία με τον Ζαν Πατρίκ Μανσέτ και λίγο αργότερα στην Ισπανία με το Φόνο στην Κεντρική Επιτροπή του Μανουέλ Β.Μονταλμπάν (1984), όπου έβαλε ένας μέρος της αριστεράς στο παιχνίδι της αστυνομικής αφήγησης.

Γενικά, πάντως, ενώ το αστυνομικό μυθιστόρημα αναπτύχθηκε κυρίως στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες δυτικού τύπου, από εθνολογική άποψη δεν φαίνεται να υπάρχουν όρια, τοίχοι και περιορισμοί. Με την τάση, μάλιστα, της παγκοσμιοποίησης του διεθνούς εμπορίου είναι βέβαιο ότι θα πέσουν και τα τελευταία. Εκτός από σημαντικά έργα στο Μεξικό και την Ιαπωνία, ήδη έχουμε ήρωες από την φυλή των Νάβαχο, ντετέκτιβ στην Τανζανία και τη Νότια Αφρική, την Ισλανδία και την Ινδία, ακόμα και στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, από συγγραφέα όμως που για την ώρα ζει στην αλλοδαπή.

[2]

Το αστυνομικό αφήγημα στην Ελλάδα γνώρισε τη χρυσή εποχή του στα χρόνια μεταξύ 1950 –1967 και ήρθε μέσα από τα περιοδικά Μάσκα και Μυστήριο που ξεπέρασαν μαζί τα 700 τεύχη, μέσα από τα διηγήματα και τις νουβέλες που δημοσιεύονταν σε γυναικεία περιοδικά μεγάλης κυκλοφορίας, όπως το Ρομάντζο, ο Θησαυρός, το Πάνθεον, η Γυναίκα κ.α., μέσα από τις νουβέλες ή τα μυθιστορήματα που δημοσιεύονταν σε συνέχειες από τις εφημερίδες και τέλος μέσα από τα βιβλία τσέπης που έβγαζαν κυρίως οι εκδόσεις Πεχλιβανίδη.

Ένα μέρος του αποτελεί συνέχεια των λαϊκών αναγνωσμάτων του 19ου και των πρώτων δεκαετιών του 20ου και μια μεταφορά της αμερικανικής κυρίως μαζικής κουλτούρας και παραφιλολογίας που δημιούργησε το «σκληρό» αστυνομικό μυθιστόρημα τη δεκαετία του 20 και έκτοτε συνέχισε να το συνοδεύει. Η ελληνική εκδοχή περιείχε επίσης και όλη την γκάμα των ηρώων της αγγλικής και γαλλικής παραφιλογίας.

Από τις σελίδες της Μάσκας (έτος ίδρυσης 1935) παρελαύνουν Χολμς, Αρσέν Λουπέν, Πίνκερτον, Ντετέκτιβ Φάντασμα, Ντετέκτιβ «Χ», Γκόρντον Ρεξ (Αράχνη), Ηρακλής Πουαρώ, Νυχτερίδα, Λέμμυ Κώσιον, Λωποδύτης-Φάντασμα, Πράκτορας 5, Ίσκιος, Νήρο Γουλφ, ο Άγιος (Σάιμον Τέμπλαρ) αλλά και εγχώριες δημιουργίες, όπως ο «αθέατος» ντετέκτιβ Μάρτιν Μπεγκ και ο επιθεωρητής Ντέηβις, του Φέλιξ Καρ (ψευδώνυμο του Ορφέα Καραβία, 1899-1975), όπως η Φρόυλάιν Γκοστ του Νίκου Μαράκη (1904-1973) ή ο ελληνοαμερικανός Νικ Λέρτας που εμφανίζεται σε ανυπόγραφα διηγήματα.

Το 1938 η Ελένη Βλάχου αρχίζει να δημοσιεύει στην Καθημερινή ένα αστυνομικό μυθιστόρημα σε συνέχειες Το μυστήριο της ζωής του Πέτρου Βερίνη, ενώ ο Παύλος Νιρβάνας είχε δημοσιεύσει το 1928 Το έγκλημα στο Ψυχικό, που αποτελεί μια παρωδία του είδους.

Η διάδοση του αστυνομικού αφηγήματος είχε αρχίσει από το Μεσοπόλεμο, αλλά την ανέστειλε η γερμανική Κατοχή και τα Δεκεμβριανά. Από το 1946 όμως και μετά, καθώς οι εμφύλιες συγκρούσεις περιορίστηκαν στον ορεινό όγκο της Μακεδονίας, η ζωή στις πόλεις τράβηξε το δρόμο της. Η Μάσκα επανεκδόθηκε το 1946.

Το αστυνομικό αφήγημα ήταν από τα ελάχιστα είδη που σημάδεψαν τον πεζό λόγο της εποχής ως προς την θεματολογία και τη γραφή του έστω και με παράδοξο ή ανορθόδοξο τρόπο.

Ταυτόχρονα ήταν ένα είδος υπό διωγμό: η χωροφυλακή εξέδιδε εγκυκλίους που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου στους νέους για τη βλαβερή επιρροή των αστυνομικών αναγνωσμάτων, διότι τους έθιζαν στο έγκλημα, η κομμουνιστική αριστερά, διότι αποτελούσε αντανάκλαση της αστικής ιδεολογικής παρακμής και εργαλείο αποπροσανατολισμού από την ταξική πάλη, ενώ και οι δύο συμφωνούσαν πως λογοτεχνικά δεν ήταν παρά ένα θλιβερό παραφιλολογικό φαινόμενο.

Όμως στον κυκεώνα εκείνων των χρόνων, η ανάγνωση της Μάσκας και του Μυστήριου (έτος ίδρυσης 1952) αποτελούσε και μια πράξη απόδρασης από τα ψυχροπολεμικά διλήμματα της μετεμφυλιακής περιόδου κι επανόδου σε πιο πεζά, καθημερινά θέματα που παρουσιάζονταν και με μια δόση ειρωνείας ή και χιούμορ.

Τα διηγήματα με εγχώρια πλοκή στη Μάσκα και το Μυστήριο είχαν μια μυρουδιά από «σκληρό» αμερικανικό αφήγημα όταν περιέγραφαν ουδέτερες πολιτικά ζώνες και περιοχές –μπαρ, πουτάνες, ιππόδρομο, κλοπές κοσμημάτων, μοιραίες γυναίκες, πλούσιους καψούρηδες.

Στην μεταπολεμική Ελλάδα ευδοκίμησε εντυπωσιακά ένα πολύ χαρακτηριστικό είδος ελαφρού θεάματος και αναγνώσματος. Η τυπολογία του αναγνωρίζεται εύκολα στον εμπορικό κινηματογράφο. Πρόκειται για μια επιτυχημένη ελληνική συνταγή ενός κινηματογραφικού είδους που γνώρισε δόξες στο Μεσοπόλεμο στην Ευρώπη και την Αμερική – έχει γερμανικές ρίζες και καλλιτεχνική του εκδοχή μεταξύ άλλων το σκηνοθέτη Ερνστ Λιούμπιτς.

Το ελαφρύ θέαμα, ένα μίγμα μελοδράματος, ανέμελης πλοκής, πλούσιας και καλής ηθοποιίας χαρακτήρων, κατέκτησε τον κινηματογράφο με αφετηρία το προσφιλές αθηναϊκό θέατρο και το ραδιόφωνο. Η αξιοποίηση του δυναμικού των ανθρώπων του ελαφρού θεάματος ή ακροάματος στο σινεμά δημιούργησε συλλογικούς κανόνες ονειροπόλησης τόσο αποδεκτούς από το κοινό, ώστε το καθήλωσε επί δεκαετίες στα προϊόντα εκείνης της εποχής, μια που από το 1970 και μετά το είδος ουσιαστικά έπαψε να παράγεται.

Στην ίδια γενική τυπολογία ανήκουν και τα αστυνομικά μυθιστορήματα της εποχής. Το Έγκλημα στο Κολωνάκι του Γιάννη Μαρή (1953) έπαιξε το ρόλο του μοντέλου προς μίμηση και πολλοί άρχισαν να το αντιγράφουν ως προς το κλίμα, το είδος του μυστηρίου, τους χαρακτήρες και τις κοινωνικές αναφορές του. Ο Χρήστος Χαιρόπουλος γράφει τα Καλλιστεία θανάτου, ο Τάκης Παπαγεωργίου το Τέλειο άλλοθι, και ο Ανδρόνικος Μαρκάκης (1924-2007) -η πιο τυπική περίπτωση όλων καθώς είναι ο δημιουργός των ραδιοφωνικών σειρών Τζων Γκρηκ, Μισέλ Μαρσέφ, το Σπίτι των ανέμων με τον δικηγόρο Λαμπίρη και σωρείας αστυνομικών γρίφων στα γυναικεία περιοδικά- γράφει το Ο σκοτωμένος γυρεύει άλλοθι και το Ένα πτώμα στο Ψυχικό. Η Αθηνά Κακούρη τέλος θα ακολουθήσει με διηγήματα στο ίδιος ύφος.

Ο Γιάννης Μαρής (1916-1979) αποτελεί εκπρόσωπο μιας ολόκληρης σχολής εγχώριου «ελαφρού» αστυνομικού μυθιστορήματος, σε αντιδιαστολή με το «σκληρό» αφήγημα της Μάσκας και του Μυστήριου. Ο Μαρής με τα πενήντα σχεδόν μυθιστορήματα που έγραψε ήταν ο πιο δημοφιλής συγγραφέας της εποχής του. Χωρίζονται στα αθηναϊκά, σε αυτά που διαδραματίζονται στο Θεσσαλικό κάμπο και σε αυτά της Μυκόνου, της Ύδρας και του Αγίου Όρους, ενώ ένα αναφέρεται στη Δικτατορία της 4ης Αυγούστου και τρία κάνουν αναδρομή στην Κατοχή. 

Στην πλοκή χρησιμοποιεί συχνά το τέχνασμα της πλαστοπροσωπίας, κάποιος που παίρνει τα χαρακτηριστικά και την ταυτότητα άλλου ή έρχεται από το σκοτεινό παρελθόν. Μερικές φορές ο φονιάς είναι γυναίκα Επίσης έχει χρησιμοποιήσει κι αυτός το μυστήριο του κλειστού δωματίου.

Το «ελαφρύ» ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα της δεκαετίας του ’50 και του ’60 έχει σχεδόν πάντα στο επίκεντρό του την έρευνα σε έναν κλειστό κύκλο ανθρώπων.

Στον Γιάννη Μαρή, η μεταφορά της ενοχικής συμπεριφοράς του Σιμενόν και της Κρίστυ στους μικροαστούς ή μεσοαστούς ήρωές του και ορισμένων πτυχών της αθηναϊκής ζωής, συνάρπαζαν τους αναγνώστες του που έβλεπαν ότι και σε αυτά τα αφηγήματα κάτι άλλο κρυβόταν πίσω από την καθημερινότητα, όπως και στη ζωή, καθώς μια ωραία μέρα η Αθήνα γέμισε τανκς, επιβλήθηκε στρατιωτικός νόμος και αυστηρότατη λογοκρισία.

Όταν πέρασε η λογοκρισία, υπήρχε πλέον απέχθεια για ό,τι το αστυνομικό και η εγχώρια παραγωγή σταμάτησε. Επιπλέον εμφανίζεται η τηλεόραση που αρπάζει τους κώδικες επικοινωνίας του «ελαφρού» θεάματος και αναγνώσματος και αλλάζει τα δεδομένα. Ο Γιάννης Μαρής εκδίδει το 1976 την Εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη (ενός από τα καλύτερα έργα του), αλλά η εποχή έχει αλλάξει οριστικά.

Το αστυνομικό μυθιστόρημα στην Ελλάδα περνάει κρίση συγγραφική αλλά ακόμα μεγαλύτερη εκδοτική, όπου αντιμετωπίζεται ως είδος ταυτισμένο με την κακογραφία, τον φτηνό εντυπωσιασμό ή την πορνογραφία.

Άρχισε να εμφανίζεται ξανά από τα μέσα της δεκαετίας του 80. Ορόσημο υπήρξε η αστυνομική σειρά των εκδόσεων Άγρα που μετέφρασε και επιμελήθηκε ξανά κλασικούς της αστυνομικής φιλολογίας αντιμετωπίζοντας το αστυνομικό μυθιστόρημα ως λογοτεχνικό είδος. Η επανα-εισαγωγή του είδους άλλαξε και το κοινό του, που αυτή τη φορά αποτελείτο από ένα πιστό, αλλά σχετικά περιορισμένο πυρήνα βιβλιόφιλων, καλλιτεχνών ή διανοουμένων.

Παράλληλα είχαν ξεκινήσει και κάποιες πρώτες προσπάθειες παραγωγής εγχώριου συγγραφικού έργου. Τη δεκαετία του ’90 η συγγραφική παραγωγή στην Ελλάδα αστυνομικών μυθιστορημάτων και διηγημάτων γίνεται ορατή για να αποκτήσει μια σταθερή παρουσία την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα με 120 έργα αστυνομικής υφής, δεκαοκτώ συγγραφείς που να εκδίδουν από δύο και πλέον αστυνομικά αφηγήματα, δέκα συγγραφείς με ένα έργο αστυνομικής πλοκής , με πέντε συλλογικούς τόμους διηγημάτων και ορισμένες επανεκδόσεις της προδικτατορικής περιόδου. (βλ. σχετική βιβλιογραφία για τις δεκαετίες του ’80, του ’90 και την πρώτη δεκαετία του 2000).

ΠΗΓΗ

Ανδρέας Αποστολίδης

Μόνο οι τελειομανείς

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

 τρώνε τα νύχια τους

Το φάγωμα των νυχιών, το τράβηγμα των μαλλιών και το τσίμπημα του δέρματος, αποτελούν σημάδια τελειομανίας και όχι ένδειξη άγχους, σύμφωνα με νέα έρευνα. Σε τεστ που έγιναν, οι συμμετέχοντες ήταν π…

destora.com

Το φάγωμα των νυχιών, το τράβηγμα των μαλλιών και το τσίμπημα του δέρματος, αποτελούν σημάδια τελειομανίας και όχι ένδειξη άγχους, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Σε τεστ που έγιναν, οι συμμετέχοντες ήταν πιο πιθανό να αρχίσουν να δαγκώνουν τα νύχια τους, όταν απογοητεύονταν με κάτι ή αν είχαν βαρεθεί συναισθήματα, τα οποία έχουν συνδεθεί με την τελειομανία.
«Πιστεύουμε ότι όσοι εμφανίζουν αυτές τις επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές μπορεί να είναι τελειομανείς, κάτι που σημαίνει ότι δε μπορούν να χαλαρώσουν και να φέρουν εις πέρας διάφορα καθήκοντα σε ‘φυσιολογικούς ρυθμούς’» ανέφερε ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Μόντρεαλ Kieron O’Connor....