Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς

 
Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη, να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή. Είναι και αυτοί δείγμα του θείου...
pemptousia.gr

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς

23 Ιανουαρίου 2016
Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη, να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή. Είναι και αυτοί δείγμα του θείου ελέους.
Γι’ αυτό εμπιστεύσου στο Θεό και ζήτησε την βοήθεια Του, ώστε να σε δυναμώσει στον αγώνα σου. Η ελπίδα στο Θεό δεν οδηγεί ποτέ στην απελπισία. Οι πειρασμοί φέρνουν ταπεινοφροσύνη.
Ο Θεός ξέρει την αντοχή του καθενός μας και παραχωρεί τους πειρασμούς κατά το μέτρο των δυνάμεων μας. Να φροντίζουμε όμως κι εμείς να είμαστε άγρυπνοι και προσεκτικοί, για να μη βάλουμε μόνοι μας τον εαυτό μας σε πειρασμό.
gtepitr2
Εμπιστευτείτε στο Θεό τον Αγαθό, τον Ισχυρό, τον Ζώντα, και Αυτός θα σας οδηγήσει στην ανάπαυση. Μετά από τις δοκιμασίες ακολουθεί η πνευματική χαρά. Ο Κύριος παρακολουθεί όσους υπομένουν τις δοκιμασίες και τις θλίψεις για τη δική Του Αγάπη. Μη λιποψυχείτε λοιπόν και μη δειλιάζετε.
Δεν θέλω να θλίβεσαι και να συγχύζεσαι για όσα συμβαίνουν αντίθετα με τη θέληση σας, όσο δίκαιη και αν είναι αυτή. Μια τέτοια θλίψη μαρτυρεί την ύπαρξη εγωισμού. Προσέχετε τον εγωισμό που κρύβεται κάτω από την μορφή του δικαιώματος. Προσέχετε και την άκαιρη λύπη που δημιουργείται μετά από έναν δίκαιο έλεγχο. Η υπερβολική θλίψη για όλα αυτά είναι του πειρασμού. Μία είναι η αληθινή θλίψη. Αυτή που δημιουργείται, όταν γνωρίσουμε καλά την άθλια κατάσταση που βρίσκεται η ψυχή μας. Όλες οι άλλες θλίψεις δεν έχουν καμιά σχέση με τη χαρά του Θεού.
Φροντίζετε να περιφρουρείτε στην καρδιά σας τη χαρά του Αγ. Πνεύματος και να μην επιτρέπετε στον πονηρό να χύνει την πίκρα του. Προσέχετε! Προσέχετε μήπως ο παράδεισος που υπάρχει μέσα σας μετατραπεί σε κόλαση.

-Αγ. Νεκταρίου Πενταπόλεως- «ΔΙΔΑΧΕΣ»
 

είχε κι εκείνος μιαν αγάπη - Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Είχε κι εκείνος μιαν αγάπη Μπιθικώτσης Γρηγόρης Μουσική/Στίχοι: Μπιθικώτσης Γρηγόρης/Παπανικολάου Μ. Πυκνή ομίχλη στο…
youtube.com

Ομελέττα από την Ιαπωνία

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του Manthos Anagnostou.
 
Manthos Anagnostou έως ΑΛΜΥΡΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ
Japanese Omelette
Ομελέττα από την Ιαπωνία - Πως την φτιάχνουν
Δείτε το βίντεο και...χαλαρώστε...emoticon smile ...
με την ήρεμη και γλυκιά Eugenie (Eugenie Kitchen) emoticon smile https://www.youtube.com/watch?v=lclhzwuvxNw

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΩ ΠΑΡΙΟΣ

ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΛΙΓΑΚΙ ΟΥΡΑΝΟ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ

Ο Πλάτωνας αποκάλυψε τον τρόπο

ΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Δροσοπηγή - Τσεροβά.
 
ΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ
Είναι ένας περίπατος στις ακτές και τις πανέμορφες παραλίες τις Μάνης με τα ολοκάθαρα νερά άλλες είναι αμμουδιές άλλες είναι με βότσαλα και άλλες είναι πετρώδης δηλαδή παραλίες για κάθε γούστο. Ο περίπατος αυτός ξεκινά από το Βαλτάκι ανατολικά του Γυθείου που είναι το μόνιμο αραξοβόλι του πλοίου "Δημήτριος" γνωστό από τις διαφημίσεις και πηγαίνει παραλία παραλία στο Ταίναρο από κει "ανεβαίνει" προς το Οίτυλο και από εκεί προχωρά δυτικά και τελειώνει στην παραλία της ιστορικής Βέργας.

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΓΗΤΡΙΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Δροσοπηγή - Τσεροβά.

 
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΓΗΤΡΙΑ
Αυτός ο ναός της Παναγίας είναι χτισμένος σε μια κοφτή ορθοπλαγιά στους γκρεμούς του Μεζαλίμονα (ο πρώτος κόλπος δυτικά από το Τηγάνι) και στέκεται σχεδόν πάντα στη σκιά, αθέατος, τριγυρισμένος από σκίνους και φλόμους.
Από το εσωτερικό του ναού ακούτε το βογκητό του νερού και από το προαύλιό του η θέα προς το ακρωτήριο Τηγάνι είναι μοναδική. Η Παναγία η Οδηγήτρια (οι Μανιάτες τη λένε Αγήτρια) είναι ένα από τα πιο όμορφα βυζαντινά ξωκλήσια. Είναι ναός βυζαντινός σταυροειδής με τρούλο, ιδιαίτερα χαριτωμένος, με υπέροχα μαρμάρινα ανάγλυφα, κίονες και σκαλιστά μοτίβα πουλιών στο πάτωμα. Εχει κτιστεί δίπλα σε σπήλαιο (ο νότιος τοίχος) και χρονολογείται στα 1200. Οι αγιογραφίες είναι ξεθωριασμένες, αλλά υψηλής τέχνης. Οι παλαιότερες βρίσκονται στο νάρθηκα (Δευτέρα Παρουσία, Δέηση κ.λπ.) και λίγες στο ιερό (Βλαχερνίτισσα κ.ά.), αλλά υπάρχουν και νεότερες αγιογραφίες του 1808.

ΜΙΑ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΜΑΝΗ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Δροσοπηγή - Τσεροβά.

 
ΜΙΑ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΜΑΝΗ.
Είναι ένα ταξίδι που ξεκινά από τις κορυφές του Ταΰγετου και φτάνει μέσω του Πολυάραβου (εκεί που οι μανιάτισσες κατατρόπωσαν τον στρατό του Ιμπραήμ) και κατηφορίζοντας από κει φτάνουμε στο Οίτυλο και το Λιμένι κι από την Τσίπα πάμε προς τον επαρχιακό δρόμο Γυθείου - Αρεόπολης και αφού επισκεφτούμε την Κελεφά και τον Βαχό φτάνουμε στην Αρεόπολη.
Αφού γυρίσουμε τα γύρω χωριά πάμε νότια Πύργο Διρού και τα περίφημα σπήλαια του , προσχωρούμε νότια μέχρι το Ταίναρο το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ευρώπης.
Από εκεί επιστρέφουμε ανατολικά ξεκινώντας από τις Πιόντες και την Λάγια , περνώντας την Κοκκάλα , το Νύφι , το Φλωμοχώρι και μέσω του Κότρωνα φτάνουμε στο Σκουτάρι.
Από εκεί αφού κάνουμε μια βόλτα στα γύρω χωριά τελειώνουμε το ταξίδι μας περνώντας από το Μαυροβούνι και τερματίζουμε την διαδρομή μας στο πανέμορφο Γύθειο την πρωτεύουσα του δήμου Ανατολικής Μάνης.

Σημ. οι φωτογραφίες είναι από όσα χωριά βρήκα φωτογραφικό υλικό

Η Μάχη της Χαιρώνειας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Μία από τις πολυσυζητημένες μάχες της αρχαιότητας. Διεξήχθη στις 2 Αυγούστου 338 π.Χ. στην πεδιάδα του Βοιωτικού Κηφισού, κοντά στην οχυρή πόλη της Χαιρώνειας, ανάμεσα στους Μακεδόνες του Φιλίππου Β’ και στις συμμαχικές δυνάμεις των Θηβαίων και των Αθηναίων. Ο Φίλιππος επικράτησε και αναδείχθηκε
ASSOS ... blog from GREECE|Από ASSOS GREEK

Η Μάχη της Χαιρώνειας



Μία από τις πολυσυζητημένες μάχες της αρχαιότητας. Διεξήχθη στις 2 Αυγούστου 338 π.Χ. στην πεδιάδα του Βοιωτικού Κηφισού, κοντά στην οχυρή πόλη της Χαιρώνειας, ανάμεσα στους Μακεδόνες του Φιλίππου Β’ και στις συμμαχικές δυνάμεις των Θηβαίων και των Αθηναίων. Ο Φίλιππος επικράτησε και αναδείχθηκε κυρίαρχος του ελληνικού χώρου.

Το 339 π.Χ. ο Φίλιππος βρήκε την αφορμή να επέμβει στη Νότιο Ελλάδα. Το αμφικτιονικό συνέδριο των Δελφών κατηγόρησε τους Λοκρούς της Άμφισσας ότι σφετερίστηκαν γη του Μαντείου και ζήτησαν την κήρυξη ιερού πολέμου για την τιμωρία τους. Οι εκπρόσωποι των πόλεων, χωρίς τη συμμετοχή της Αθήνας και της Θήβας, όρισαν αρχιστράτηγο τον Φίλιππο.

Ο Φίλιππος, με 30.000 πεζούς και 2000 ιππείς, με επικεφαλής τον 18χρονο γιο του Αλέξανδρο, εξόρμησε στη Νότια Ελλάδα και αφού πέρασε τις Θερμοπύλες, κατέλαβε την Ελάτεια, όπου και στρατοπέδευσε, ενώ τμήμα του στρατού του κατέστρεψε την Άμφισσα. Η κατάληψη της Ελάτειας παρείχε στον Φίλιππο τον έλεγχο της οδού προς τη Βοιωτία και την Αττική και η κίνησή του έδειχνε πως ήταν αποφασισμένος να τελειώνει τους λογαριασμούς του με την Αθήνα και τη Θήβα. Η είδηση αυτή προκάλεσε ταραχή στους δυο «προαιώνιους» εχθρούς, οι οποίοι με πρωτοβουλία του ρήτορα Δημοσθένη (ηγέτη της αντιμακεδονικής μερίδας στην Αθήνα) παραμέρισαν τις διαφορές τους και συνέπηξαν συμμαχία.

Οι δυο αντίπαλες στρατιές έλαβαν θέση μάχης στην πεδιάδα της Χαιρώνειας στις 2 Αυγούστου 338 π.Χ. Οι Μακεδόνες παρέταξαν 30.000 πεζούς και 2000 ιππείς, ενώ οι σύμμαχοι 30.000 άνδρες και 500 ιππείς. Επικεφαλής των Αθηναίων ήταν οι στρατηγοί Στρατοκλής, Χάρης και Λυσικλής, ενώ των Θηβαίων ο Θεαγένης. Ο στρατός του Μακεδόνων με επικεφαλής τον Φίλιππο υπερτερούσε σε συνοχή και πολεμική πείρα. Επιπλέον, διέθετε ηγήτορες υψηλού επιπέδου, όπως ο Αλέξανδρος, ο Αντίπατρος και ο Παρμενίων, ενώ οι στρατηγοί των συμμάχων ήταν περιορισμένων ικανοτήτων, με ελάχιστη πολεμική εμπειρία. Εξαίρεση στην πολεμική μετριότητα της συμμαχικής δύναμης οι επίλεκτοι Θηβαίοι του Ιερού Λόχου.

Ο Φίλιππος ηγείτο της δεξιάς πτέρυγας και ήταν αντιμέτωπος των Αθηναίων, ενώ ο Αλέξανδρος ήταν επικεφαλής του ιππικού και ήταν αντιμέτωπος με τους Θηβαίους. Με την έναρξη της μάχης, ο Φίλιππος τήρησε αμυντική στάση έναντι των Αθηναίων, ενώ ο Αλέξανδρος ανάγκασε σε υποχώρηση τους Θηβαίους, όταν οι ιερολοχίτες, που μάχονταν με πείσμα, έπεσαν μέχρις ενός. Τότε στράφηκε προς τα δεξιά και πλευροκόπησε τους Αθηναίους, οι οποίοι βαλλόμενοι από δύο σημεία υποχώρησαν. Η μάχη σ’ αυτό το σημείο είχε κριθεί. Οι Αθηναίοι έχασαν 1000 άνδρες, ενώ 2000 αιχμαλωτίσθηκαν. Ανάλογες ήταν και οι απώλειες των Θηβαίων.

Μετά τη μάχη, ο Φίλιππος έδειξε επιείκεια στους Αθηναίους, αφού ελευθέρωσε τους αιχμαλώτους τους και δεν προχώρησε στην κατάκτηση της πόλης τους. Απαίτησε, όμως, να αναγνωρίσουν την ηγεμονία του. Αντίθετα, συμπεριφέρθηκε σκληρά στους Θηβαίους. Θανάτωσε ή εξανδραπόδισε όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους και επανέφερε τους εξόριστους φίλους του. Στην Καδμεία εγκατέστησε μακεδονική φρουρά. Μετά τη βαριά ήττα τους στην Χαιρώνεια, οι Θηβαίοι έθαψαν τους νεκρούς του «ιερού λόχου» σ’ ένα κοινό τάφο κι έστησαν στον χώρο αυτό, πάνω σε ψηλό βάθρο, ένα μαρμάρινο λιοντάρι. Είναι ο γνωστός «Λέων της Χαιρωνείας», ο οποίος σήμερα έχει αναστηλωθεί.

Ο Φίλιππος εγκατέστησε μακεδονικές φρουρές στη Χαλκίδα, στην Αμβρακία, τα Μέγαρα και την Κόρινθο, ενώ συνήψε συνθήκες με τους Ηλείους, Αρκάδες και Μεσσηνίους, ενώ τους Σπαρτιάτες τους περιόρισε στην πόλη τους. Έχοντας κατά νου την ένωση των Ελλήνων και την εκστρατεία κατά των Περσών, ο Φίλιππος συγκάλεσε το 337 π.Χ. στην Κόρινθο συνέδριο των Ελλήνων. Όλες οι πόλεις έστειλαν αντιπροσώπους τους εκτός από τη Σπάρτη. Το Συνέδριο αποφάσισε τη διάλυση όλων των συνασπισμών, την επίλυση όλων των διαφορών μεταξύ των πόλεων από διαιτητικό δικαστήριο υπό την προεδρία του Φιλίππου και τη διενέργεια της εκστρατείας στην Περσία υπό την ηγεσία του μακεδόνα στρατηλάτη.

Για πολλούς αιώνες, η Μάχη της Χαιρώνειας οριοθετούσε στην ιστορική αντίληψη και θεώρηση του αρχαίου κόσμου το τέλος τής ελληνικής «πόλεως» και της ελευθερίας. Ας σημειώσουμε εδώ ότι στη Χαιρώνεια συγκρούστηκαν η Μακεδονία υπό μοναρχικό καθεστώς και οι πόλεις της Νότιας Ελλάδας, που άλλες είχαν δημοκρατικό και άλλες ολιγαρχικό πολίτευμα. Για πολλούς, η Χαιρώνεια ήταν το τέλος της πιο αξιόλογης εποχής της ελληνικής ιστορίας, της κλασικής. Πόσοι μετά τον Δημοσθένη πολιτικοί, ιστορικοί και φιλόλογοι δεν θρήνησαν για την ταφόπετρα της Ελλάδας που μπήκε στη Χαιρώνεια! Με μεγαλύτερη νηφαλιότητα και με ευρύτερη προοπτική κρινόμενη η μάχη αυτή μετά τον 19ο αιώνα (καθοριστική η συμβολή του γερμανού ελληνιστή Κ. Γ. Ντρόιζεν), φαίνεται να αποβάλλει μεγάλο μέρος της δραματικότητας που της είχε αποδοθεί και να θεωρείται πια ως ένα γεγονός που ανοίγει μια νέα εποχή, την Ελληνιστική, με ηγεμονεύουσα δύναμη τώρα τον Μακεδονικό Ελληνισμό.

Πηγή: briefingnews.gr

Δημοφιλείς αναρτήσεις