Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017

Γιατί Σκάνε τα Ρόδια Πριν Ωριμάσουν

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
share24.grhttp://share24.gr/giati-skane-ta-rodia-prin-orimasoun-pano-sto-dentro-ti-borite-na-kanete-gia-na-apotrepsete/
Το σκάσιμο των ροδιών είναι πολύ ενοχλητικό στην καλλιέργεια της ροδιάς. Φανταστείτε, περιμένατε όλη τη σεζόν φροντίζοντας τα δέντρα σας  για να απολαύσετε τους υπέροχους αυτούς καρπούς, αλλά λίγο πριν ωριμάσουν κάτι αναπάντεχο συμβαίνει. Αρχίζουν να εμφανίζονται σκασίματα και ρωγμές στην επιφάνειά τους λίγο πριν τη συγκομιδή.
Τέτοια σκασίματα στους καρπούς παρατηρούνται και σε άλλες καλλιέργειες δέντρων και κηπευτικών. Δεν έχει να κάνει με την ποικιλία και το  γενότυπο των δέντρων τόσο, όσο με άλλα χαρακτηριστικά και πρακτικές της καλλιέργειας.
Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τους πιο σημαντικούς λόγους για τους οποίους σκάνε οι καρποί της ροδιάς λίγο πριν ωριμάσουν.

1) Μυκητολογικές ασθένειες που προκαλούν ρωγμές στην επιφάνεια των καρπών

Μία από τις πιο συνηθισμένες αιτίες που τα φρούτα ανοίγουν είναι η παραμέληση των καρποφόρων δέντρων,  πράγμα που οδηγεί  στην εμφάνιση μολυσματικών ασθενειών από παθογόνους μύκητες ή βακτήρια. Καθώς οι καρποί ωριμάζουν, τα παθογόνα βρίσκουν την ευκαιρία να τους επιτεθούν με αποτέλεσμα αυτοί να παρουσιάζουν ρωγμές και να σαπίζουν.
Όταν μια μυκητολογική ασθένεια είναι η αιτία για το σκάσιμο των καρπών της ροδιάς,  το φαινόμενο αυτό συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα πάνω στο δέντρο,  όπως καστανές κηλιδώσεις και νεκρώσεις σε φύλλα και βλαστούς, πρόωρη πτώση των φύλλων ή άλλες ζημιές στα φύλλα, αλλά μερικές φορές ο καρπός είναι ο μοναδικός στόχος.
Μερικές από τις ασθένειες κατά τις οποίες η δραστηριότητα του παθογόνου μπορεί να προκαλέσει ρωγμές στην επιφάνεια των ροδιών είναι η ανθράκωση (Colletotrichum gloeosporiodes), η βακτηρίωση της ροδιάς (Xanthomonas axonopodis pv punicae) και άλλα παθογόνα που προκαλούν σήψεις καρπών (Penicillium sp. ,  Botrytis cinerea, Aspergillus niger, κ.α.)
Ο έλεγχος των παθογόνων μυκήτων γίνεται από τους επαγγελματίες καλλιεργητές με τα κατάλληλα σκευάσματα, αλλά για τους ερασιτέχνες είναι λίγο πιο δύσκολη δουλειά. Απαιτεί καλλιεργητικά μέτρα όπως σωστό κλάδεμα στην αρχή της σεζόν και ψεκασμούς με χαλκό νωρίς στην καρπόδεση, αμέσως μόλις ο καρπός σχηματιστεί. Επίσης, φροντίστε να μαζεύετε τους καρπούς που πέφτουν το φθινόπωρο και να τους απομακρύνεται και να απολυμαίνετε τα εργαλεία που χρησιμοποιείτε στον κήπο. Με αυτές τις τεχνικές είμαστε σε θέση να καταστρέψουμε τα σπόρια των μυκήτων πριν διεισδύσουν στους καρπούς και τους προκαλέσουν περισσότερα προβλήματα με συνέπεια την εμφάνιση ρωγμών σε αυτούς.

2) Ακανόνιστο πότισμα και υπερβολική υγρασία 

Τα ακανόνιστα ποτίσματα είναι η κύρια αιτία που προκαλούνται σκασίματα στα ρόδια. Εκτός από τη ροδιά, επηρεάζουν τα φρούτα και τους καρπούς και άλλων καλλιεργειών όπως οι ντομάτες, τα ροδάκινα, τα βερίκοκα και τα εσπεριδοειδή σε μικρότερο βαθμό. Όταν κατά τη διάρκεια των κρίσιμων σημείων της ανάπτυξης του καρπού η ποσότητα του νερού που εισέρχεται στο φυτό παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις, τα διαφορετικά μέρη του καρπού αναπτύσσονται με διαφορετική ταχύτητα, με αποτέλεσμα όταν ο καρπός μεγαλώσει και φτάσει λίγο πριν την ωρίμανση η δομή του να καταρρεύσει, να σκιστεί ο φλοιός του και τελικά να αχρηστευτεί, μιας και είναι ακατάλληλος για κατανάλωση. Η ζημιά μπορεί να φτάσει στο 50-85 %.
Κάπου εδώ να πούμε Πώς όταν το φρούτο σκιστεί και παρουσιάσει ρωγμές, τότε στο εσωτερικό του εισρέουν διάφοροι μύκητες, κυρίως μετασυλλεκτικά παθογόνα που παρασιτούν σε αποθηκευμένους καρπούς και παράγουν τοξίνες,  όπως ο Aspergillus niger που παράγει αφλατοξίνες. Γι’ αυτό οι καρποί χάνουν την οποιαδήποτε εμπορική τους αξία μιας και δεν μπορούν να αξιοποιηθούν ούτε για χυμοποίηση.
Επίσης, το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται όταν μετά από μεγάλες και παρατεταμένες περιόδους ξηρασίας παρουσιάζονται ξαφνικές βροχοπτώσεις στον οπωρώνα με τις ροδιές.
Μπορείτε να αποτρέψουμε το σκάσιμο των ροδιών που οφείλεται στα ακανόνιστα ποτίσματα στρώνοντας στο έδαφος γύρω από τον κορμό ένα προστατευτικό στρώμα από σάπια φύλλα ή αχυρόστρωμα ή κάποια άλλη οργανική ύλη με πάχος και γύρω στα 8 εκατοστά και οργανώνοντας ένα πρόγραμμα ποτίσματος μετά την επικονίαση των ανθών βάζοντάς το σε εφαρμογή την κατάλληλη στιγμή.
Ποτίστε ομοιόμορφα τη βάση των δέντρων κάθε λίγες ημέρες χωρίς το νερό να λιμνάζει γύρω τους. Η εδαφοκάλυψη με τα σάπια φύλλα ή την οργανική ύλη που εφαρμόσαμε θα βοηθήσει να αποφευχθεί η γρήγορη εξάτμιση του νερού τους καλοκαιρινούς μήνες. Γι’ αυτό το λόγο τα ποτίσματα πρέπει να είναι ελαφριά. Ποτίστε μέχρι το έδαφος κάτω από τα σάπια φύλλα να πάρει αρκετή υγρασία. Τις καλοκαιρινές μέρες που θα κάνει πιο πολύ ζέστη ποτίστε με περισσότερο νερό και σταδιακά όσο πλησιάζουμε στο φθινόπωρο,  ελαττώστε ξανά την ποσότητα.

3) Προβλήματα θρέψης και έλλειψη Βορίου

Όταν παρατηρούνται ρωγμές και σκασίματα σε ανώριμους καρπούς νωρίς το καλοκαίρι τότε ο  κύριος λόγος αυτού του φαινομένου είναι η έλλειψη βορίου και δεχόμενος σε συνδυασμό με έλλειψη ασβεστίου και ψευδαργύρου. Ακόμα, η υπερβολική αζωτούχα λίπανση μπορεί να προκαλέσει προβλήματα κατά τη διάρκεια της καρποφορίας. Η λίπανση με άζωτο ωφελεί τα δέντρα, αλλά όταν ο καλλιεργητής το παρακάνει ο καρπός αρχίζει να αναπτύσσεται ταχύτερα από το φυσιολογικό και να συσσωρεύει χυμούς στα κύτταρα του φλοιού που σιγά-σιγά δεν θα μπορέσει να αντέξει την πίεση και θα σκιστεί.
Αντιμετωπίστε αυτό το πρόβλημα με διαφυλλικούς ψεκασμούς με βόρειο και άλλα ιχνοστοιχεία. Επίσης, μπορείτε να εφαρμόσετε και ρυθμιστές ανάπτυξης, όπως γιβεριλλίνες. Μην το παρακάνετε με την αζωτούχα λίπανση και κάντε μια ανάλυση εδάφους νωρίς, πριν αρχίσει η καλλιεργητική περίοδος για να οργανώσετε το πρόγραμμα της λίπανσης.

4) Ευπαθείς ποικιλίες

Η τάση για το σκάσιμο των καρπών της ροδιάς επίσης εξαρτάται από γενετικούς παράγοντες και ποικίλλει μεταξύ των ποικιλιών. Η ποικιλία ‘Wonderful’ και η ‘Ανδομάχη’ φαίνεται να είναι αρκετά ανθεκτικές στο σκάσιμο. Απ’ την άλλη, ποικιλίες όπως η ‘Mollar’ και η ‘King’ δεν τα πάνε τόσο καλά και είναι αρκετά ευαίσθητες.

5) Καθυστέρηση συλλογής των καρπών

Η καθυστέρηση στο μάζεμα των καρπών οδηγεί στην υπερωρίμανσή τους με αποτέλεσμα να σκάνε φυσιολογικά ώστε να  διασκορπίσουν τα σπόρια τους στο γύρω περιβάλλον. Πρέπει να γνωρίζετε πότε οι καρποί σας αποκτούν το κατάλληλο μέγεθος και χρώμα για να τους συλλέξετε. Επίσης, αν όταν τους χτυπάτε με το δάχτυλο βγάζουν ένα μεταλλικό ήχο, αυτό σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να τους κόψετε.
Του Θανάση Αργυρόπουλου (Γεωπόνος ΑΠΘ)

ο «Ανορθόδοξος Πόλεμος του Τσόρτσιλ»

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

 
Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ
Εκδότης
Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ
Έξι άνθρωποι, #ένας_στόχος: η καταστροφή της πολεμικής μηχανής του #Χίτλερ. Την άνοιξη του 1939 μία άκρως μυστική οργάνωση συγκροτήθηκε στο Λονδίνο: αποστολή της να σχεδιάσει την καταστροφή της πολεμικής μηχανής του Χίτλερ μέσα από τολμηρές επιχειρήσεις δολιοφθοράς. Οι επιχειρήσεις που ακολούθησαν έμελλε να αποδειχτούν εξίσου εκπληκτικές όσο και οι έξι άνθρωποι που τις ενορχήστρωσαν. Ανάμεσά τους ο «#Γοργοπόταμος», μία μέγιστης σημασίας τακτική επιχείρηση, όπου Έλληνες αντάρτες, με την υποστήριξη αξιωματικών των Συμμάχων, ανατίναξαν τη γέφυρα. Ο Γουίνστον #Τσόρτσιλ τούς επέλεξε επειδή ήταν εξαιρετικά δημιουργικοί και καταλυτικά ανορθόδοξοι.
Δοσμένο μέσα από τη χαρακτηριστικά #ζωηρή_γραφή και την #κοφτερή_ματιά του #Giles_Milton ο «Ανορθόδοξος Πόλεμος του Τσόρτσιλ» βασίζεται σε ενδελεχή έρευνα άγνωστου, μέχρι πρότινος, αρχειακού υλικού. Πρόκειται για μια συναρπαστική όσο και γλαφυρή περιγραφή μιας σειράς εντυπωσια­κών περιπετειών και παράλληλα αποτελεί, ίσως, την τελευταία σπουδαία άγνωστη ιστορία του Β' Παγκοσμίου πολέμου.
Σε εξαιρετική #μετάφραση του Χρήστου Καψάλη.
http://www.minoas.gr/book-4617.minoas #ιστορία #Τσόρτσιλ #Χίτλερ

οι προτάσεις στα νέα ελληνικά ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Skonaki.
















Skonaki
Ανάλογα με τη σχέση τους με άλλες προτάσεις και ανάλογα με τα συστατικά τους, οι προτάσεις στα νέα ελληνικά διακρίνονται σε…
Σε 1 μόλις λεπτό και με παραδείγματα :) Κάνε SAVE

Ελίτσες ζουμερές στην Άλμη!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Ήρθε και φέτος η εποχή της ελιάς! Εάν έχετε την τύχη να μένετε σε μια περιοχή που παράγει καλές ελιές, οφείλετε στον εαυτό σας να φτιάξετε τις δικές σας σπιτικές…
share24.gr
 
Ήρθε και φέτος η εποχή της ελιάς! Εάν έχετε την τύχη  να μένετε σε μια περιοχή που παράγει καλές ελιές, οφείλετε στον εαυτό σας να φτιάξετε τις δικές σας σπιτικές ελιές, έστω και μια φορά. Υπάρχουν πολλοί τρόποι, οπότε δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε, το αποτέλεσμα θα σας ανταμείψει.
Φτιάχνω ελιές πολλά χρόνια τώρα με πολλούς τρόπους,  από τη συνταγή με την αλισίβα, έως την ετοιμασία διαφόρων ειδών άλμης. Μετά από κάποιες παραλλαγές διαπιστώνω με χαρά ότι η καλύτερη συνταγή συνδυάζει το αλάτι με την υπομονή. Πιο απλός τρόπος δεν υπάρχει, αλλά στην αρχή χρειάζεται προσπάθεια και πολλή υπομονή όσο οι ελίτσες μας παραμένουν στην άλμη και ετοιμάζονται.
Ένας λόγος που χρησιμοποιώ απλούς τρόπους παστώματος είναι διότι έτσι έχω τη δυνατότητα να δώσω διάφορες γεύσεις στις ελίτσες μου, να τις μαρινάρω με βότανα, σκόρδο, λάδι, πιπεριές, ανάλογα με τη διάθεση που έχω εκείνη τη στιγμή. Βέβαια, πρέπει να σας πω ότι κυρίως τις καταναλώνουμε όπως είναι, δηλαδή μέσα στην άλμη τους.
Εάν δεν ζείτε κοντά σε μια περιοχή που παράγει ελιές,  μπορείτε να τις παραγγείλετε νωπές. Το εύρος τιμής είναι μεγάλο.
Προσπαθώ να κάνω σωστή διαχείριση του χρόνου, έτσι ώστε τις ελιές που παστώνω σήμερα να τις καταναλώσουμε την επόμενη χρονιά. Είναι πολύ απλό και το μόνο που χρειάζεστε είναι να σας γίνει μια όμορφη συνήθεια∙ έτσι θα κάνετε τη διαδικασία μια σπιτική, παραδοσιακή, οικογενειακή συνήθεια που δεν χρειάζεται διαλογείς και απέραντους ελαιώνες, μόνο όρεξη και μεράκι.

Βήμα 1: Τι χρειαζόμαστε!

Ελιές, ελιές ελιές! Αυτό είναι και το πιο δύσκολο μέρος. Η καλύτερη λύση είναι να πιάσετε φιλίες με έναν ελαιοπαραγωγό, αλλιώς πρέπει να βρείτε κάποιον που να μπορείτε να εμπιστευθείτε. Επίσης μπορείτε να βρείτε ελίτσες βιολογικές σε ειδικά παντοπωλεία.
Αλάτι, φυσικά, το αλάτι είναι το δεύτερο βασικό συστατικό! Οποιοδήποτε μη ιωδιούχο είναι κατάλληλο για αυτή τη δουλειά. Δεν ξέρω εάν θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε ιωδιούχο αλάτι, αλλά δεν ενδείκνυται. Το σημαντικό είναι το αλάτι να διαλύεται καλά στο νερό.
Και φυσικά γυάλινα βάζα! Όμορφα, κομψά, βάζα, που σφραγίζουν καλά, νομίζω όμως ότι τα καλύτερα είναι τα γυάλινα μπουκάλια γάλακτος, καθώς ο στενότερος λαιμός βοηθά τις ελιές να παραμένουν μέσα στην άλμη. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε βάζα κονσερβοποιίας, βάζα αποστειρωμένα ή μεγάλες κανάτες . Ό, τι σας είναι πιο εύκολο και βολικό. Στην δική μου περίπτωση,  αποθηκεύω ένα κιλό ελιές σε ένα μπουκάλι του 1,87 λίτρου.
  • Νερό
  • Ένας βραστήρας για να βράσει το νερό
  • Ένα κουτάλι
  • Ένα ολόκληρο, ωμό αυγό
  • Ένα μικρό κοφτερό μαχαίρι
  • Ένα μεγάλο μπολ

Βήμα 2:  Η άλμη

Είναι πιο απλό απ΄ό,τι φαντάζεστε!
Ζεσταίνετε το νερό και προσθέτετε αλάτι. Δεν μπήκα στον κόπο να δω πόσο αλάτι βάζω, αλλά σύμφωνα με έγκυρες κι αξιόπιστες πηγές ερασιτεχνών όπως η αφεντιά μου, προσθέτουμε όσο αλάτι χρειάζεται μέχρι το ολόκληρο, άβραστο αυγό που τοποθετούμε στην κατσαρόλα να επιπλέει στο νερό.
Ζεστάνετε ένα λίτρο περίπου νερό και προσθέστε μισό φλιτζάνι αλάτι. Θα χρειαστείτε μεγαλύτερη ποσότητα, αλλά είναι αρκετή για αρχή. Μόλις το αλάτι διαλυθεί, δείτε εάν το αυγό επιπλέει. Εάν όχι, συνεχίστε να προσθέτετε αλάτι μέχρι να το δείτε να επιπλέει, μέχρι το σκηνικό να σας θυμίζει τη Νεκρά Θάλασσα.
Όταν το αυγό επιπλεύσει σημαίνει ότι η άλμη είναι δυνατή, άρα  είστε έτοιμοι. Αφήστε την άλμη να κρυώσει όσο εσείς χαράζετε τις ελιές. Φυσικά, όπως καταλάβατε το άβραστο αυγό το χρησιμοποιούμε για να δούμε αν το αλάτι έχει κορεστεί στο νερό

Βήμα 3: Χαράζουμε τις ελιές

Μόλις πλύνετε τις ελίτσες είναι ώρα να τις σπάσετε. Ένας τρόπος είναι να τις τυλίξετε σε ένα πανί και να χτυπήσετε το πανί με τις ελιές πάνω σε μια επιφάνεια. Εγώ συνήθως τις χαράζω γύρω-γύρω με ένα κοφτερό μαχαίρι. Είναι χρονοβόρο, αλλά είναι η καλύτερη τεχνική.
Όταν χαράζουμε την ελιά επιτρέπουμε στην άλμη να εισχωρήσει στη σάρκα, οπότε το πάστωμα γίνεται πιο εύκολα. Μπορούμε να μην χαράξουμε τις ελιές, αλλά η διαδικασία παστώματος θα μας πάρει πολύ χρόνο. Έχω ακόμη μια παρτίδα που είχα ετοιμάσει χωρίς να τις χαράξω και άργησε να ετοιμαστεί, χρειάστηκε να παραμείνει περίπου δύο χρόνια μέσα σε άλμη. Είναι πολύς χρόνος για μια απλή σπιτική διαδικασία. Παρ΄όλα αυτά, είναι όμορφες και γευστικές όπως συνήθως.
Όταν χαράζετε με ένα μαχαίρι πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί για να μην κόψετε τα κουκούτσια. Οι φρέσκες ελιές είναι ούτως ή άλλως πικρές και η χάραξη του κουκουτσιού μπορεί να απελευθερώσει ακόμα περισσότερες ουσίες που κάνουν την ελίτσα μας πικρή.
Μόλις χαράξετε τις ελιές, ήρθε η ώρα να τις βάλετε στην άλμη!

Βήμα 4: Προσθέστε τις ελίτσες στην άλμη

Τοποθετήστε τις ελίτσες  σε ένα δοχείο της επιλογής σας και προσθέστε την άλμη που έχει κρυώσει.
Προσπαθούμε ώστε όλες οι ελίτσες να βρίσκονται μέσα στην άλμη. Εγώ συνήθως τις ανακατεύω κανονικά μέχρι να καλυφθούν εντελώς από την άλμη, συνήθως μια φορά την ημέρα.
Αφού προσθέσετε την άλμη, σφραγίστε το βάζο και αφήστε το στην ησυχία του! Ορισμένοι λένε να το αποθηκεύσετε σε δροσερό μέρος, άλλοι λένε να το αποθηκεύσετε στο ψυγείο. Εγώ τις δικές μου τις βάζω στο ψυγείο, κι είναι ένας λόγος που καθυστερεί το πάστωμα, αλλά δεν έχω ανασφάλεια ότι μπορεί κάτι να πάει στραβά.
Πολλές συνταγές αναφέρουν ότι πρέπει να αλλάζουμε την άλμη αρκετές φορές στην αρχή. Εγώ το έχω κάνει και κάποια στιγμή κατάφερα να ετοιμάσω καλύτερη άλμη, οπότε μετά απλώς τις άφησα να τη ρουφήξουν μέχρι να είναι εντελώς έτοιμες.
Δυστυχώς, έχασα κάποιες παρτίδες, ακριβώς επειδή δεν είχα κάνει δυνατή την άλμη. Απογοητεύθηκα, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να μην προσπαθήσω ξανά κι έμαθα από την εμπειρία.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ!

Εάν κάποιες ελιές είναι μουχλιασμένες ή χαλασμένες, πρέπει να τις πετάξετε. Η αλλαντίαση είναι ένας πραγματικός κίνδυνος για τη διατήρηση των τροφίμων. Θα προτιμούσα να χάσω ένα κιλό ελιές από το να διακινδυνεύσω αυτό το είδος τροφικής δηλητηρίασης. Μπορεί να είναι θανατηφόρο.

Βήμα 5: Πότε είναι έτοιμες οι ελίτσες μας;

Ο καλύτερος τρόπος για να το καταλάβουμε είναι όταν δούμε ότι το χρυσοπράσινο χρώμα τους αρχίζει και γίνεται πιο σκούρο πράσινο, πιο λαδί, εκείνο το γνωστό «λαδί» που έχουν οι ελίτσες στο παντοπωλείο.
Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε κι αν δείτε ότι είναι πολύ πικρές, σημαίνει ότι ακόμη δεν είναι έτοιμες. Η μέθοδος της άλμης μπορεί να πάρει πολύ χρόνο, ειδικότερα εάν τις αποθηκεύσετε στο ψυγείο. Ίσως δεν έχετε την υπομονή, αλλά αξίζει τον κόπο να περιμένετε. Επίσης είναι πιθανό οι θερμοκρασίες κάτω από 20 βαθμούς κελσίου να εμποδίσουν την διαδικασία παστώματος, με τον ίδιο τρόπο που το κρύο επιβραδύνει τη ζύμωση αν και οι ελίτσες μου φαίνεται ότι γίνονται καταπληκτικές ακόμη και στο κρύο εάν τους δώσω αρκετό χρόνο.
Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να τις δοκιμάζουμε συνέχεια. Κάθε εβδομάδα θα δείτε ότι θα αφήνουν πίσω τους εκείνη την πικρίλα και θα γίνονται όλο και γλυκύτερες. Επίσης αλλάζει και η υφή και γίνεται πιο οικεία στον ουρανίσκο μας, θυμίζει όλο και περισσότερο ελιά.
Εάν οι ελίτσες γίνουν πολύ αλμυρές, μπορείτε να τις αφήσετε όλο το βράδυ σε νερό και να τις καταναλώσετε την επόμενη μέρα. Μπορείτε επίσης να τις μαρινάρετε με λάδι και βότανα για να τις νοστιμίστε.
Θα πρέπει να τις καταναλώσετε μέσα σε μια εβδομάδα, αφού τις βγάλετε από την άλμη!
Κείμενο – Απόδοση Λ.Τ.
 

Δημοφιλείς αναρτήσεις