Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2018

Σήμερα... 5/2

 
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
ΑΓΑΘΗ
 



Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  
play start mining πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ!

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

4/2 Παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου - Μύθοι και αλήθειες

http://radiolasithi.gr

Παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου - Μύθοι και αλήθειες 


Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου στις 4 Φεβρουαρίου και φέτος είναι αφιερωμένη στις λανθασμένες αντιλήψεις που επικρατούν για μία από τις μεγαλύτερες απειλές της υγείας μας.
Σε συζήτηση με τον ακαδημαϊκό Δημήτριο Τριχόπουλο, καθηγητή Επιδημιολογίας και Πρόληψης του Καρκίνου στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στη Βοστώνη, ξεδιαλύναμε ορισμένους μύθους.
Τι πιθανότητες έχουμε να νοσήσουμε από καρκίνο και να πεθάνουμε εξαιτίας του;
Κάθε άνθρωπος έχει 40% πιθανότητες να εμφανίσει καρκίνο κάποια στιγμή στη ζωή του αλλά 20% πιθανότητες να πεθάνει εξαιτίας του – και αυτό είναι ενδεικτικό τού ότι δεν είναι πλέον η επάρατη νόσος που πολλοί επιμένουν να τον θεωρούν.
Η Ιατρική έχει εξελιχθεί πάρα πολύ, τόσο σε επίπεδο πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης όσο και θεραπείας, και έτσι περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς ξεπερνούν τον καρκίνο και συνεχίζουν ανεμπόδιστα τη ζωή τους.
Είναι αναπόφευκτη η εμφάνισή του;
Οχι βέβαια, ακόμη και αν κάποιος έχει ιδιαίτερα βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό, γεγονός σπάνιο. Η αλήθεια είναι ότι τουλάχιστον ο ένας στους τρεις καρκίνους δεν θα εμφανιζόταν εάν δεν υπήρχαν καρκινογόνες συνήθειες, όπως το κάπνισμα, η κακή διατροφή, η καθιστική ζωή και η συνακόλουθη παχυσαρκία και ορισμένες, ευτυχώς σπάνιες πια, επαγγελματικές και περιβαλλοντικές εκθέσεις.
Ολα τα στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας συνηγορούν ότι τουλάχιστον ένα στα τρία περιστατικά καρκίνου οφείλεται σε παράγοντες του τρόπου ζωής που μπορούμε να αλλάξουμε εάν το θελήσουμε.
Ο καρκίνος είναι κληρονομικός;
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων όχι. Μόλις το 5%-10% όλων των καρκίνων έχει σαφή κληρονομική συνιστώσα, όλοι οι άλλοι θεωρούνται «σποραδικοί», δηλαδή εμφανίζονται σε ανθρώπους δίχως οικογενειακό ιστορικό.
Ούτε ο καρκίνος του μαστού είναι κληρονομικός όπως οι περισσότεροι νομίζουν: είναι σποραδικός σε περισσότερο από το 90% των περιπτώσεων.
Για να είναι κληρονομικός ο καρκίνος πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες γενετικές βλάβες (μεταλλαγές) στο DNA του πάσχοντος ή των γονέων, που θα μεταδοθούν στα παιδιά τους.
Αυτό αντανακλάται μερικές φορές στην ύπαρξη δύο ή περισσότερων συγγενών πρώτου βαθμού (μητέρας, πατέρα, αδελφών) που πάσχουν από συγκεκριμένη μορφή καρκίνου και όχι από πολλές και διαφορετικές.
Για αρκετές μορφές κληρονομούμενου καρκίνου, οι υπεύθυνες μεταλλαγές έχουν εντοπιστεί και μπορεί να εντοπισθούν με εξειδικευμένες αναλύσεις.
Είναι αλήθεια ότι κάποια τρόφιμα, όπως το μπρόκολο, προστατεύουν από τον καρκίνο;
Δεν υπάρχει επαρκής επιστημονική τεκμηρίωση για οποιοδήποτε συγκεκριμένο τρόφιμο. Αντίθετα, υπάρχουν ισχυρά επιδημιολογικά δεδομένα που στοιχειοθετούν οφέλη από την προσήλωση σε φυτικά τρόφιμα και στην παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή.
Υπολογίζεται ότι σχεδόν 10% των καρκίνων θα μπορούσε να αποφευχθούν εάν όλοι τρώγαμε παραδοσιακά ελληνικά και αποφεύγαμε την παχυσαρκία.
Αληθεύει ότι οι ηλεκτρονικές συσκευές (λ.χ. τα κινητά τηλέφωνα) και τα προϊόντα ατομικής υγιεινής (λ.χ. αποσμητικά) προκαλούν καρκίνο;
Τα έως τώρα δεδομένα δείχνουν πως δεν ισχύει κανένα από τα δύο. Η χρήση των κινητών και η πιθανή συσχέτισή της με τον καρκίνο – όχι μόνο του εγκεφάλου αλλά και άλλων οργάνων – έχει διερευνηθεί σε μεγάλες πληθυσμικές μελέτες (κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες που έχουν τα καλύτερα μητρώα υγείας στον κόσμο) και για χρήση επί σχεδόν δύο δεκαετίες και δεν φαίνεται να υπάρχει συσχέτιση.
Αντίστοιχα για τα προϊόντα υγιεινής, μεγάλες και προσεκτικά σχεδιασμένες μελέτες δεν έχουν βρει να συσχετίζονται με τον καρκίνο του μαστού που είναι και η κύρια ανησυχία.
Γιατί δεν μπορεί να βρεθεί η θεραπεία του καρκίνου;
Θεραπείες έχουν βρεθεί για διάφορες μορφές καρκίνου, γι' αυτό και έχουν βελτιωθεί δραματικά τα ποσοστά ιάσεως σε πολλές μορφές καρκίνου – όπως ορισμένες λευχαιμίες, καρκίνοι των όρχεων, του μαστού κ.λπ.
Μία μοναδική, θαυματουργή θεραπεία για τον καρκίνο, έτσι όπως θα την ήθελε πολύς κόσμος, είναι αδύνατον να βρεθεί, διότι ο καρκίνος δεν είναι μία ενιαία νόσος αλλά περιλαμβάνει περισσότερους από 100 διαφορετικούς τύπους.
Αιτίες
Περισσότερα από ένα στα τρία θανατηφόρα κρούσματα καρκίνου οφείλονται σε τροποποιήσιμους παράγοντες του τρόπου ζωής, που συχνά συνευθύνονται για την πρόκληση της νόσου. Πιο συγκεκριμένα:
20% των κρουσμάτων καρκίνου οφείλονται στο κάπνισμα
8% των κρουσμάτων καρκίνου οφείλονται στην κακή διατροφή (λ.χ. ελλιπή κατανάλωση φρούτων/λαχανικών, υπερκατανάλωση κόκκινου κρέατος και προϊόντων του)
5% των κρουσμάτων καρκίνου οφείλονται στην παχυσαρκία
4% των κρουσμάτων καρκίνου οφείλονται στην κατάχρηση αλκοόλ
4% των κρουσμάτων καρκίνου οφείλονται σε έκθεση σε χημικές ουσίες στον χώρο εργασίας (κυρίως αμίαντο)
3% των κρουσμάτων καρκίνου οφείλονται στην έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία του ηλίου
10% των κρουσμάτων καρκίνου οφείλονται σε χρόνιες λοιμώξεις (ηπατίτιδες Β και C, HPV, ελικοβακτηρίδιο πυλωρού)
2% των κρουσμάτων καρκίνου οφείλονται στην ιονίζουσα ακτινοβολία
2% των κρουσμάτων καρκίνου οφείλονται στην καθιστική ζωή
Χρόνιες λοιμώξεις
Πάνω από 95% των καρκίνων του τραχήλου της μήτρας οφείλονται στον ιό HPV
60% των καρκίνων του ήπατος οφείλονται στους ιούς της ηπατίτιδας Β και C
70% των καρκίνων του στομάχου οφείλονται στο ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού
Κάπνισμα
Είναι το σημαντικότερο καρκινογόνο για τον άνθρωπο. Εκτός από τον καρκίνο του πνεύμονα, είναι η σημαντικότερη αιτία για τουλάχιστον άλλες 10 μορφές καρκίνου (στόματος, λάρυγγα, φάρυγγα, οισοφάγου, ήπατος, παγκρέατος, στομάχου, νεφρού, ουροδόχου κύστεως και παχέος εντέρου), ενώ εμπλέκεται και σε πολλούς άλλους.
Κληρονομικότητα
Μόλις 5-10% όλων των καρκίνων είναι κληρονομούμενοι. Ειδικότερα:
10% των καρκίνων των ωοθηκών είναι κληρονομούμενοι
5-10% των καρκίνων του μαστού είναι κληρονομούμενοι
5-10% των καρκίνων του προστάτη είναι κληρονομούμενοι
5% των καρκίνων του παχέος εντέρου είναι κληρονομούμενοι
1,7% των καρκίνων του πνεύμονος είναι κληρονομούμενοι
Τι να κάνετε
1. Μην καπνίζετε και μην εισπνέετε τους καπνούς των άλλων.
2. Εντάξτε το περπάτημα στην καθημερινότητά σας, επί τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα.
3. Διατηρήστε το βάρος σας στα κανονικά για το ανάστημά σας επίπεδα.
4. Να ακολουθείτε την παραδοσιακή ελληνική διατροφή.
5. Να αποφεύγετε την υπερκατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών, κυρίως αν είστε καπνιστές ή γυναίκες (μην υπερβαίνετε τα 1-2 ποτά ημερησίως οι γυναίκες και τα 2-3 οι άνδρες).
6. Μην κάνετε υπερβολές στην ηλιοθεραπεία
7. Nα κάνετε σεξ με προφυλακτικό
8. Μην αμελείτε τις προληπτικές εξετάσεις (λ.χ. τεστ Παπανικολάου, μαστογραφία, κολονοσκόπηση κ.λ.π.), σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας.
9. Να κάνετε τα εμβόλια για την ηπατίτιδα Β και τους ιούς HPV, σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας.
10. Διδάξτε στα παιδιά σας έναν τρόπο ζωής «ασπίδα» στον καρκίνο



Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  
play start mining πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ! 

Σήμερα... 4/2

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! 
ΙΣΙΔΩΡΟΣ
  




Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  
play start mining πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ!

ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ

http://www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=1001905

ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ

Τιμή Πώλησης: 17,70 15,93 €
Κατηγορία: ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Σειρά: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Ημ. Έκδοσης: 07/02/2013
ISBN: 9786180100686
Σελίδες: 416
Βιβλιοδεσία: ΑΔΕΤΟ
Χιλιάδα Κυκλ.: 15η

Προσφέρεται η δυνατότητα προπαραγγελίας. Αν θέλετε να προπαραγγείλετε το βιβλίο ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ επιλέξτε «προσθήκη στο καλάθι» και ακολουθήστε τη διαδικασία. Η παράδοση των βιβλίων θα αρχίσει να πραγματοποιείται από 07/02/2013.
Ο Αχιλλέας Πανόπουλος, μαθητής της τρίτης λυκείου,  μια μέρα εξαφανίζεται από προσώπου γης χωρίς καμία προειδοποίηση. Η μητέρα του, η Νατάσα, με τη βοήθεια του διοικητή Δημήτρη Δρίβα, κινεί γη και ουρανό για να βρει τα ίχνη του γιου της. Στην πορεία της έρευνας τραγικά μυστικά, πάθη και λάθη βγαίνουν στο φως και περιπλέκουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
Λίγο καιρό αργότερα, η Νατάσα, από μια τραγική στροφή της μοίρας, θα βρεθεί κατηγορούμενη για την πιθανή δολοφονία του ίδιου της του παιδιού. Ο διοικητής, που έχει αρχίσει να τρέφει ερωτικά αισθήματα γι’ αυτήν, θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να την απαλλάξει από τις κατηγορίες που τη βαρύνουν.
Πού βρίσκεται ο Αχιλλέας;  Ποιο τραγικό μυστικό τού αποκαλύφθηκε τη μέρα που εξαφανίστηκε και ποιος είναι ο πραγματικός  ένοχος γι’ αυτό; Θα καταφέρει η Νατάσα να βρει το παιδί της και να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος που τους οδήγησαν ως εδώ; ‘Η μήπως είναι ήδη πολύ αργά και δε θα έχει την ευκαιρία για μια ζωή από την αρχή;

Η γριά και ο χάρος

Η γιαγιά...
 
Μια φορά ήταν μια γριά και κάθε πρωί έβγαινε στο δάσος και μάζευε ξύλα για τη φωτιά της και χορταράκια, για να φάει. 
Καθώς γύριζε μια μέρα φορτωμένη στον ώμο τα ξύλα και στην ποδιά της τα χόρτα, στο δρόμο συναντάει τον χάροντα.

- Γεια και χαρά σου, χάροντα, του λέει, για ποιόν με το καλό;
- Για του λόγου σου θειά, της λέει ο χάροντας. Άντε, ετοιμάσου να σε πάρω.
- Τώρα, του λέει, να πάω σπίτι να ξεφορτωθώ και να ετοιμασθώ. Και για να 'χω καλό ρώτημα, σαν πώς θέλεις να ετοιμασθώ;
- Όπως θέλεις εσύ, απαντάει ο χάροντας.
Τότε η γριά πηγαίνει στο σπίτι, ανάβει το τζάκι και βάζει να βράσει τα χόρτα. Ύστερα έπιασε να ζημώσει ψωμιά, έφτιαξε και κουλούρια για συγχώρεση. Ύστερα έστρωσε τραπέζι και περίμενε να ψηθούν τα ψωμιά.

Τότε παρουσιάσθηκε ο χάροντας και τη ρωτάει:
- Ε, ετοιμάστηκες θειά;
- Περιμένω γιε μου να βράσουν τα χόρτα, να ξεφουρνίσω το ψωμί και να φάμε. Δεν κάθεσαι και του λόγου σου να φας μαζί μου;
- Μα δεν μ' έχεις κακία θειά, πού θα σου πάρω την ψυχή;
- Μπα, γιατί να σου 'χω κακία. Όπου την πας την ψυχή μου, θα 'ρχομαι κι εγώ μαζί.
- Και το κορμάκι σου, που θα τ' αφήσεις εδώ; ξαναρωτάει ο χάροντας.
- Ε, αυτό είναι δική μου υπόθεση, απαντάει η γριά. Εγώ θα το παραδώσω στον Θεό και θα μου το φυλάει. Είδες πού βάζομε σταυρό πάνω απ' τα μνήματα;

Απάνω στην ώρα έβρασαν και τα χόρτα, μύρισε και το ψωμί στο φούρνο και η γριά κατέβασε το φαΐ, ξεφούρνισε κι έβαλε στο τραπέζι δυο πιάτα χόρτα και κάμποσες φέτες ψωμί.

Ο χάροντας όμως φαίνονταν στενοχωρημένος και δεν ήθελε να φάει.

- Δεν μου κάνει κέφι να παίρνω ανθρώπους, πού δεν κλαίνε, λέει στη γριά.
- Και δεν μου λες κι εμένα το λόγο; λέει η γριά. Τι σημασία έχει αν κλαίνε ή όχι;
- Όταν κλαίνε και θρηνούνε, μόνο τότε είναι δικοί μου και τούς πάω στην κόλαση. Όταν είναι ευχαριστημένοι και ήσυχοι, μου τούς παίρνει ο Θεός και τούς πάει ίσια στον Παράδεισο.
- Γι' αυτό κι έχεις κακό όνομα, του λέει η γριά. Φάε λίγο να ζεσταθεί η ψυχή σου, να κάνεις το σταυρό σου, μήπως και πάψεις να κολάζεις τον κόσμο.

Τότε ο χάροντας έσκασε απ' το κακό του, πετιέται επάνω και φεύγει λέγοντας.
- Εσένα έτσι κι έτσι χαμένη σ' έχω. Τι κάθομαι και χασομερώ μαζί σου.

Έτσι έφυγε ο χάροντας κι η γριά ζει ακόμα και ποιος ξέρει πόσο ακόμα θα ζει και θα 'ναι και ευχαριστημένη και καλόγνωμη. Την ευχή της να 'χομε, παιδιά μου.

Πηγή: Από το βιβλίο «Ο βοσκός Νικάνορας και το Ρωμαίικο»

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ

Από εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 29-11-2003 


Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  
play start mining πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ! 

Γεύσεις με ιστορία - Θυμάρι

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +- 



Από εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 29-11-2003

 


Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  
play start mining πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ!

Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2018

Ο Άνθρωπος και η Μοίρα



Ο Άνθρωπος και η Μοίρα
Milky Way, Sternenhimmel
Πριν πολλά-πολλά χρόνια, στις αρχές των πρώτων Εποχών του Κόσμου, οι Άνθρωποι ζούσαν ελεύθεροι χωρίς το βάρος της Σκιάς μοίρας. Κάποια σκοτεινή στιγμή, οι Δυνάμεις του Ουρανού αποφάσισαν πως ο κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να έχει μια άϋλη οντότητα που θα τον συνοδεύει σε κάθε του βήμα και που θα καθορίζει την ζωή του από την γέννηση ως τον θάνατο. Αυτές οι αόρατες οντότητες ονομάστηκαν Μοίρες οι οποίες καθόριζαν πλέον την κάθε στιγμή των Ανθρώπων. Κι έτσι οι Άνθρωποι έχασαν την ελευθερία τους και ήρθαν χρόνια σκοτεινά και άβουλα.

Ώσπου, ένας Άνθρωπος αποφάσισε να τα βάλει με την Μοίρα του...

Καθισμένος σε έναν βράχο να ατενίζει τον μακρινό ορίζοντα, δεν μπορούσε να βρεί ηρεμία στην ψυχή του. Ήταν ο πρώτος από τους Ανθρώπους που προβληματίστηκε για την τύχη της πορείας της ζωής του. Δεν μπορούσε να ησυχάσει στην γνώση ότι κάτι άλλο καθόριζε την τύχη του και τα βήματα του πάνω σε αυτόν τον κόσμο. Έτσι λοιπόν αποφάσισε να τα βάλει με τις Δυνάμεις του Ουρανού αλλάζοντας την Μοίρα του.

Ο καιρός μετά την απόφαση του πέρασε με σκέψεις και σχέδια που θα τον βοηθούσαν να φτάσει στο κατόρθωμα που επιζητούσε. Κι έτσι, μια μέρα, έπλασε το καλύτερο σχέδιο που θα μπορούσε να σκεφτεί θνητός. Να ξεγελάσει την Μοίρα...

Μια όμορφη νύχτα ξάπλωσε δίπλα σε μια λίμνη κι έκλεισε τα μάτια μένοντας ακίνητος σα να κοιμάται. Ήρθε ο ήλιος, ήρθε ξανά το φεγγάρι, ξαναήρθε ο ήλιος ξανά μανά το φεγγάρι... Ήταν ζωντανός αλλά δεν έκανε καμιά κίνηση. Έμενε ακίνητος κι έτσι η Μοίρα δεν μπορούσε να ελέγξει τα βήματα και τις κινήσεις στην ζωή του. Έκανε υπομονή... Έφτασε στα όρια του θανάτου από την πείνα και το κρύο αλλά το πείσμα του και το πάθος του στόχου του υπερνικούσαν κάθε εμπόδιο και απειλή. Έτσι... δύο φεγγάρια μετά, εμφανίστηκε δίπλα του μια πανέμορφη κοπέλα. Γονάτισε δίπλα του και τον κοίταξε καλά. Τα μάτια της καθρέφτιζαν τον έναστρο ουρανό και οι κόρες της το φεγγάρι. Τα μαλλιά της ήταν η νύχτα... Άπλωσε τα χέρια της και άγγιξε το πρόσωπο του ανθρώπου. Προσπαθούσε να καταλάβει τους σκοπούς της ακινησίας που επέβαλε στον εαυτό του. Δεν μιλούσε, δεν μπορούσε να μιλήσει, απλά τον κοίταζε και προσπαθούσε να καταλάβει.

Τότε ο άνθρωπος άνοιξε τα μάτια του και την κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια. Έμοιαζε πραγματικά σα να κατέβηκε ο νυχτερινός ουρανός στην γη με μορφή θνητής γυναίκας. Της κράτησε απαλά το χέρι και την στιγμή που προσπάθησε να της πει κάτι, έχασε τις αισθήσεις του από την εξάντληση.

Πέρασαν μέρες πολλές και ο άνθρωπος ζούσε μέσα στο σκοτάδι ενός μεγάλου ύπνου. Όταν συνήλθε ο καιρός είχε περάσει μα για εκείνον ήταν σα να πέρασε μονάχα μια στιγμή της μέρας. Με έκπληξη είδε την κοπέλα να στέκεται δίπλα του και να του χαμογελά. Τον φρόντισε έτσι ώστε να γεμίσει ξανά με δυνάμεις και υγεία. Πέρασαν μέρες μαζί εκεί κοντά στην λίμνη και πολλές ήταν εκείνες οι νύχτες που ο άνθρωπος σαν μαγεμένος την κοιτούσε μέσα στα αστροφωτισμένα μάτια της. Της έπλεξε τραγούδια αγάπης και ομορφιάς κι εκείνη τα δεχόταν σαν ουράνιο δώρο.
Όλα κυλούσαν όμορφα και μοναδικά για τους δυο νέους, μέχρι που ο άνθρωπος θυμήθηκε τον σκοπό του...

Τότε θέλησε να τον αποκαλύψει στην κοπέλα που τον συντρόφευε και αυτό έκανε...

Εκείνη δάκρυσε και μελαγχόλησε... Άκουσε τους λόγους που τον έφεραν να πάρει τέτοια απόφαση και αναστέναξε με κατανόηση. Δεν ήξερε ότι οι Μοίρες στην ουσία σκλάβωναν την ελευθερία των Ανθρώπων. Πήρε στα χέρια της τα χέρια του νέου και κοιτώντας τον στα μάτια του μίλησε μέσα στις σκέψεις του.

"Είμαι η Μοίρα σου, σταλμένη από τον Ουρανό. Τα βήματα σου καθόριζα όπως μου πρόσταξαν οι Άρχοντες μου. Δεν ένοιωθα για σένα τίποτα, μόνο κοιτούσα να κάνω καλά το έργο που μου ανέθεσαν. Όπως και η κάθε Μοίρα, έτσι κι εγώ, δεν γνώριζα πόσο πολύτιμη είναι η ελευθερία στα βήματα της ζωής σας. Αυτή είναι η μορφή μου κι εσύ με ανάγκασες να της δώσω ύλη. Μένοντας ακίνητος για τόσες μέρες, δεν μπορούσα να καθορίσω την συνέχεια της ζωής σου, των στιγμών σου. Μα τώρα έμαθα και τα λόγια σου κρύβουν μόνο αλήθειες. Άϋλη δεν θα ξαναγίνω και Μοίρα της ζωής σου δεν θα ξανασταθώ. Όμως... αν δίπλα σου με θέλεις σαν γυναίκα της καρδιάς με χαρά μου θα σταθώ... Γιατί κοντά σου έμαθα να αγαπώ και να ακούω..."

Ο νέος έκπληκτος, έμεινε σιωπηλός... Θυμός και Αγάπη μέσα του συγκρούονταν αλλά επικράτησε η σκέψη της γαλήνιας νύχτας. Διπλά κερδιζμένος ήταν. Και την Μοίρα νίκησε αλλά και ελεύθερος πλέον είναι, μα και την αγάπησε και με την σειρά του την ελευθέρωσε από τα δικά της δεσμά. Και μάλιστα την αγάπησε πολύ...

Κι έτσι... έζησαν μαζί για πολύ καιρό. Τα χρόνια πέρασαν από πάνω τους και άγγιξαν τα σώματα τους, μα όχι την αγάπη τους. Πολλές Μοίρες παρακολουθούσαν, αόρατες, την περίεργη αυτή αγάπη και άλλες την καταλάβαιναν άλλες πάλι όχι. Μα καμιά δεν θέλησε από όσες ποθούσαν μια τέτοια αγάπη να φανερωθούν στους Ανθρώπους που καθόριζαν τις τύχες τους.

Η ζωή συνεχίστηκε... Οι Μοίρες συνέχισαν να καθορίζουν τους Ανθρώπους και μερικές από αυτές άφηναν κάποιες χαραμάδες ελευθερίας στους Ανθρώπους που ονομάστηκαν " Ελπίδες ".

Κι έτσι επικράτησε μέχρι σήμερα στις Νέες Εποχές του Κόσμου που ζούμε.

Ο Άνθρωπος και η Μοίρα που ένωσαν τις ζωές του με την αγάπη τους, άϋλοι πλέον, ζούνε σε έναν Κόσμο μακρινό που αναπνέει σε έναστρο νυχτερινό ουρανό.

Ήταν ο Πρώτος Άνθρωπος μετά τις σκοτεινές εποχές που κατάφερε να κερδίσει την ελευθερία του και να αλλάξει την Μοίρα του, έχοντας την στην αγκαλιά του για πάντα...

Ο επόμενος δεν έχει έρθει ακόμη. Και ελπίζουμε ο Πρώτος να μην είναι και ο Τελευταίος...

Ίσως στον καιρό μας να υπάρξει ο Δεύτερος...

Ελπίζουμε σε αυτό. Ελπίζουμε γιατί κάποιες Μοίρες μας χάρισαν κάποιες μικρές χαραμάδες ελευθερίας...

Όπως ένα αστέρι καταφέρνει να ξεπροβάλει μέσα από μια μικρή χαραμάδα ενός σκοτεινά συννεφιασμένου ουρανού...

e-steki.gr

Εικονοθεραπεία 57


Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +- 
 

Δημοφιλείς αναρτήσεις