Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018

Μπάρες με μαρμελάδα από εσπεριδοειδή


 
Μπάρες με μαρμελάδα από εσπεριδοειδή
 
Δοκιμάστε να φτιάξετε ένα σπιτικό σνακ που θα σας γεμίσει ενέργεια.

1/2 κούπα φυτικό βούτυρο

1/2 κούπα ζάχαρη
1/2 κουταλάκι του γλυκού απόσταγμα βανίλιας
1 αβγό
1 και 1/2 κούπα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1/2 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
1/4 κουταλάκι του γλυκού τριμμένο γαρύφαλλο
1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1 κούπα μαρμελάδα από εσπεριδοειδή (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μαρμελάδα πορτοκάλι ή μανταρίνι)


1. Προθερμάνετε τον φούρνο στους 200 βαθμούς.

2. Βουτυρώστε ένα βαθύ μικρό ταψάκι.

3. Σε ένα μεγάλο μπολ χτυπήστε αρχικά με το μίξερ το βούτυρο και τη ζάχαρη μέχρι να γίνουν μια ομοιόμορφη μους. Στη συνέχεια προσθέστε τη βανίλια και το αβγό και χτυπήστε καλά.

4.Προσθέστε το αλεύρι, την κανέλα, το αλάτι και το γαρύφαλλο και συνεχίστε το χτύπημα.

5. Βάλτε το μισό από το μείγμα στο βαθύ ταψάκι και καλύψτε το με μία στρώση μαρμελάδας. Βάλτε την ζύμη με το αλεύρι που σας έχει μείνει πάνω από την μαρμελάδα.

6.Ψήστε στο φούρνο για 25 λεπτά. Αφήστε το να κρυώσει, κόψτε σε μπάρες και σερβίρετε.

queen.gr 

 ---------------------------------------------------


ακολουθεί διαφήμιση



 

Μετά τα Περσικά

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι  

και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Από εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ  14/4/2004 


 



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ακολουθεί διαφήμιση




Σήμερα...18/2

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
ΛΕΩΝ  ΑΓΑΠΗΤΟΣ
 



-----------------------------------------------------------------------------------------------------

ακολουθεί διαφήμιση

Γλυκιά κολοκυθόπιτα 2

Γλυκιά κολοκυθόπιτα 2
Bαθμολογία:
       
17 ψήφοι
Προστέθηκε από , 27.08.08

Περιγραφή

 Photo

Κολοκυθοπιτα γλυκια η οποια κανει τη διαφορα στη γευση!

Τι χρειαζόμαστε:

  • 1 πακετο φυλλο κρουστας
  • 1200 γρ. ψαχνα κιτρινης κολοκυθας
  • 1 κουτ.γλυκου κοπανισμενα γαρυφαλλα
  • 2 κουτ. γλυκου κανελλα
  • 3/4 φλυτζανιου καρυδοψιχα ψιλοκομμενη
  • 1 φλυτζανι σιμιγδαλι χοντρο
  • 1 φλυτζανι ζαχαρη
  • 1/2 φλυτζανι σταφιδα
  • λαδι για αλειμμα των φυλλων
  • αχνη ζαχαρη για σερβιρισμα
Στα γρήγορα

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:


Γλυκιά κολοκυθόπιτα

Γλυκιά κολοκυθόπιτα
Bαθμολογία:
       
12 ψήφοι
Προστέθηκε από , 01.01.05

Περιγραφή

Πολύ νόστιμη και εύκολη πιτούλα που η γεύση της θυμίζει μπουγάτσα.

Photo 

Τι χρειαζόμαστε:

  • 1 κιλό ξυσμένη πορτοκαλί κολοκύθα
  • 1 φλ. ζάχαρη
  • 1/2-1 φλ. γαλέτα
  • 1-2 κ.γ. κανέλα
  • 2 αβγά
  • 2 φύλλα σφολιάτας
  • λίγο λάδι
  • άχνη ζάχαρη και κανέλα για το πασπάλισμα

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Γλυκιά κολοκυθόπιτα http://www.sintagespareas.gr/sintages/glikia-kolokithopita.html#ixzz24qpGM7aO 


--------------------------------------------------------

ακολουθεί διαφήμιση 


Μολιέρος




Molière - Nicolas Mignard (1658).jpgΜολιέρος Παρίσι 15 Ιανουαρίου 1622 - Παρίσι 17 Φεβρουαρίου 1673. Γάλλος ποιητής, ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας. Τη θεατρική του σταδιοδρομία ξεκίνησε από το Παρίσι, όπου επί δύο χρόνια έδινε παραστάσεις, με αποτέλεσμα να χρεοκοπήσει και να φυλακιστεί. Όταν αποφυλακίστηκε πήγε στην Λιόν, την οποία χρησιμοποίησε ως έδρα για τις θεατρικές του εξορμήσεις στην επαρχία, όπου έπαιζε κυρίως φαρσοκωμωδίες. Στη Λιόν ανέβασε την πρώτη του άρτια κωμωδία, τον "Απερίσκεπτο" (1655), που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Μετά από αυτό γεμάτος αισιοδοξία ξαναγύρισε στο Παρίσι. Μέσα σε 15 χρόνια (1658-1673) έγραψε 20 κωμωδίες, τις οποίες σκηνοθέτησε ο ίδιος, παίζοντας συγχρόνως και τους κυριότερους ρόλους. Η δόξα του είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της και τα πλούτη του προκαλούσαν το φθόνο των συναδέλφων του. Όσο όμως αγαπήθηκε από το λαό, τόσο μισήθηκε από τους ισχυρούς της εποχής του, τα ελαττώματα των οποίων δεν δίσταζε να καυτηριάζει στις κωμωδίες του. Η υπερκόπωση τελικά τον οδήγησε στο θάνατο στις 17 Φεβρουαρίου 1673. αφού πρώτα είχε καταρρεύσει πάνω στην σκηνή. Η κηδεία του έγινε μυστικά, γιατί ως ηθοποιός ήταν αφορισμένος από τον Πάπα. Και μόνο με τη μεσολάβηση του βασιλιά δέχτηκε ο αρχιεπίσκοπος να στείλει ιερέα για την κηδεία.

Από τα έργα της πρώτης περιόδου του Μολιέρου δε σώθηκαν παρά μόνο δύο φαρσοκωμωδίες. Σώθηκαν όμως αρκετές από τις κωμωδίες, που τον δόξασαν κατά τη δεύτερη συγγραφική του περίοδο στο Παρίσι. Τα σπουδαιότερα από τα έργα αυτά είναι: "Ο Ταρτούφος", "Ο Φιλάργυρος", "Ο Σγαναρέλος", "Ο Αρχοντοχωριάτης", "Ο κατα φαντασίαν ασθενής", "Σχολείο Γυναικών", κ.ά.

---------------------------------------------------------------------------

ακολουθεί διαφήμιση 



Το " Θηρίο"


Στις 17 Φεβρουαρίου του 1869.......

Η Ιστορία του σιδηρόδρομου Πειραιάς - Κηφισιά ...
(Φωτο : Το " Θηρίο" στην Γ' Σεπτεμβρίου 1920 )

 Μηχανή ατμήλατου σιδηροδρόμου στον Πειραιά

Ο Αστικός Σιδηρόδρομος Πειραιά - Κηφισιάς, γνωστός ως «Ηλεκτρικός», μετράει σχεδόν ενάμισι αιώνα ζωής. Ατμοκίνητος αρχικά και ηλεκτροκίνητος αργότερα, ο σιδηρόδρομος συνέδεσε το 1869 την Αθήνα με τον Πειραιά, που μέχρι τότε οι άμαξες και τα παμφορεία ήταν το μόνο μέσο συγκοινωνίας μεταξύ τους.

Η πρώτη ιδέα για τη δημιουργία του τέθηκε από τον Φρειδερίκο Φεράλδη το 1835, ένα χρόνο αφότου η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, αλλά απορρίφθηκε από την τότε κυβέρνηση. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1843, ο Αλέξανδρος Ραγκαβής επαναλαμβάνει δημόσια την πρόταση, αλλά και πάλι δεν υπήρξε ανταπόκριση.

Το 1855 ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, καταθέτει το πρώτο νομοσχέδιο για την ίδρυση σιδηροδρόμου Αθήνας - Πειραιά. Είναι ο Νόμος ΤΖ «περί συστάσεως σιδηροδρόμου Απ' Αθηνών εις Πειραιά», ο οποίος δίνει το δικαίωμα εκμετάλλευσης στην εταιρία που θ' αναλάμβανε το έργο για 55 χρόνια. Το 1857 το δικαίωμα αυτό αυξάνεται σε 75 χρόνια.

Έπειτα από ανεπιτυχείς προσπάθειες ανάθεσης του έργου, το 1867 κατακυρώνεται στον άγγλο επιχειρηματία Εδουάρδο Πίκερινγκ, ο οποίος το Νοέμβριο του ίδιου έτους αρχίζει να κατασκευάζει το έργο. Ένα χρόνο μετά, το 1868, ο Πίκερινγκ μεταβιβάζει τις υποχρεώσεις του στην ιδρυθείσα από όμιλο Ανώνυμη Εταιρία του «Απ' Αθηνών εις Πειραιά Σιδηροδρόμου» - Σ.Α.Π. Α.Ε.

Στις 17 Φεβρουαρίου του 1869 η εταιρία έχει τελειώσει το έργο και γίνεται η πρώτη δοκιμή της διαδρομής. Τα επίσημα εγκαίνια γίνονται μέσα σε ατμόσφαιρα γενικής χαράς, στις 27 Φεβρουαρίου 1869, με επιβάτες στο πρώτο δρομολόγιο τη Βασίλισσα Όλγα, τον Πρωθυπουργό Ζαΐμη, υπουργούς, στρατιωτικούς, διπλωμάτες και άλλους επισήμους. Επιτέλους, το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Η ατμομηχανή με 6 βαγόνια καλύπτει τη διαδρομή των 8 χιλιομέτρων από το Θησείο στον Πειραιά περίπου σε 19 λεπτά. Οι δύο πόλεις, Αθήνα και Πειραιάς, έχουν πλέον συνδεθεί με σιδερένιες γραμμές.

Τα σχόλια του τύπου της εποχής πολλά και καλά. Στις 3 Μαρτίου του 1869 ο «Αιών» γράφει: «Ο σιδηρόδρομος ήρξατο τακτικώς εργαζόμενος από της τελευταίας Παρασκευής. Η συρροή των επιβατών είναι μεγίστη. Οι πάντες δ' ομολογούσι τας μεγίστας ωφελείας, ας η κάταρξις του έργου τούτου υπισχνείται. Ευχόμεθα και αύθις, ίνα η μικρά αύτη γραμμή υπάρξει η αρχή του καθ' όλην την επικράτειαν συμπλέγματος σιδηροδρόμων».

Από το πρώτο επίσημο δρομολόγιο, το 1869, έως τις 16 Σεπτεμβρίου του 1904 οπότε πραγματοποιήθηκε η ηλεκτροδότηση του σιδηροδρόμου, μεσολάβησαν η στρώση διπλής γραμμής και η έναρξη κατασκευής σήραγγας το 1889 από το Θησείο μέχρι την Ομόνοια (Λυκούργου και Αθηνάς), όπου δημιουργήθηκε και ο παλιός σταθμός της Ομόνοιας, ο οποίος εγκαινιάστηκε στις 17 Μαΐου του 1895.

Η υπόγεια σήραγγα και η ηλεκτροδότηση προκάλεσε πάλι πολλά και ποικίλα σχόλια του Τύπου της εποχής. Αξίζει να αναφερθούν μερικά που καταδεικνύουν την αντίδραση του κόσμου της εποχής εκείνης σε κάθε καινοτομία. «Τι να σου πω, αδελφέ, λέγει κάποιος εκ των προσκεκλημένων. Νομίζω ότι πρόκειται να μας κλείσουν «κατά βαρβάρων» με τον Υπόγειον. Και κύψας εις το αυτί του πλησίον του ισταμένου ηρώτησε σοβαρώς:
- Έκαμες την διαθήκην σου;
- Όχι.
- Εξωμολογήθης τουλάχιστον;
- Ούτε.
- Εγώ δεν είχα το θάρρος να έλθω απροετοίμαστος. Αυτή η σήραγξ μου φαίνεται σαν καρμανιόλα.»

Σε άλλο δημοσίευμα, στις 18 Σεπτεμβρίου του 1904, ο χρονογράφος των «Καιρών» με το ψευδώνυμο «Φαληριώτης», γράφει για τον ηλεκτρικό, πλέον, σιδηρόδρομο:

- Ένα δια το Φάληρον πρώτης.
- Μετ' επιστροφής;
- Απλούν, απλούν. Δεν μπορώ να είμαι βέβαιος αν θα φθάσω ζωντανός...

Το 1926 οι ΣΑΠ (Σιδηρόδρομοι Αττικής) που εκμεταλλεύονται το «Θηρίο» της Κηφισιάς, δηλαδή τη Γραμμή από Πλατεία Αττικής μέχρι Κηφισιά, με διακλάδωση από Ν. Ηράκλειο μέχρι Λαύριο, και οι «Τροχιόδρομοι Αθηνών - Πειραιώς» που εκμεταλλεύονται τα Τραμ, συνεργάζονται με τον αγγλικό όμιλο «Πάουερ». Από τη συνεργασία αυτή προκύπτουν δύο Εταιρίες: Η «Ηλεκτρική Εταιρία Μεταφορών» (ΗΕΜ) που αναλαμβάνει την εκμετάλλευση των Τραμ και της Γραμμής της Κηφισιάς και οι «Ελληνικοί Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι» (ΕΗΣ).

Οι ΕΗΣ αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις της πρώην ΣΑΠ και ταυτόχρονα τη δέσμευση να βελτιώσουν την υπάρχουσα γραμμή και να επεκτείνουν την υπόγεια σήραγγα ως το σταθμό «Αττική» με διπλή γραμμή για να ενωθεί ο Ηλεκτρικός με την Κηφισιά, με υπόγειο σταθμό κάτω από την «Ομόνοια». Τα έργα ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 1928 και στις 21 Ιουλίου του 1930 εγκαινιάζεται από τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο υπόγειος σταθμός «Ομόνοια». Αργότερα, το 1948 και το 1949 εγκαινιάζονται αντίστοιχα οι σταθμοί «Βικτώρια» και «Αττική».

Το 1937 η ΗΕΜ αναλαμβάνει την Ηλεκτροκίνηση του σιδηροδρόμου Κηφισιάς και το 1938 καταργεί το Θηρίο για την πραγματοποίηση του έργου. Τα έργα, όμως, λόγω της κρίσιμης περιόδου, δεν ολοκληρώνονται και φτάνουμε έτσι στο 1950, οπότε παραχωρείται από την ΗΕΜ στην ΕΗΣ η ολοκλήρωση του έργου Ηλεκτροκίνησης και η εκμετάλλευση του σιδηροδρόμου Αθηνών - Κηφισιάς. Οι ΕΗΣ συνεχίζουν τα έργα που καταλήγουν σταδιακά το 1957 με τη λειτουργία του σταθμού της Κηφισιάς. Έτσι, η συγκοινωνία από Πειραιά μέχρι Κηφισιά με τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο είναι πλέον πραγματικότητα.

Την 1 Ιανουαρίου του 1976 οι ΕΗΣ περιέρχονται στο Ελληνικό Δημόσιο και μετονομάζονται σε ΗΣΑΠ. Α.Ε. (Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Αθηνών - Πειραιώς).

Σε όλη αυτή τη διαδρομή του, από το 1869 έως σήμερα, ο σιδηρόδρομος έζησε στιγμές μεγαλείου και συμφορές. Μετέφερε βασιλείς, υψηλούς επισκέπτες, έδωσε το παρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896, μετέφερε στρατιώτες του πολέμου 1912 - 1913. Βομβαρδίστηκε και επέζησε, πραγματοποιώντας εκατομμύρια δρομολόγια, που εξυπηρέτησαν δισεκατομμύρια επιβάτες.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/articles/97#ixzz2L8dMgPDd


-------------------------------------------------------------------------------------------


ακολουθεί διαφήμιση 


 

Η ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ


ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΟΜΑ ΓΙΑΤΙ ΝΗΣΤΕΥΕΙ. ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΙ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΥΤΙΑ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ. ΤΑ ΕΠΤΑ ΤΗΣ ΠΟΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΤΑ ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ. ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΛΑΓΑΝΑ, ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ.


Η λαγάνα, το επίπεδο ψωμί με την ελάχιστη ψίχα, την τραγανή κόρα και το ξεχωριστό σουσαμένιο άρωμα, αποτελεί κλασική επιλογή ανάμεσα στα εδέσματα της Καθαράς Δευτέρας, με τη γεύση της να στιγματίζει τη μέρα, σηματοδοτώντας την έναρξη της νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής. Πρόκειται για άζυμο άρτο ή αλλιώς για ψωμί που παρασκευάζεται παραδοσιακά χωρίς προζύμι, ενώ το όνομά της προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό “λάγανον”, που ήταν μια πλακωτή ζύμη από αλεύρι και νερό.


Πίσω στο χρόνο
Τόσο η ιστορία της όσο και η παράδοση που επιβάλει την παρουσία της στο τραπέζι αυτής της μέρας είναι τόσο παλιές που χάνονται στους αιώνες. Η λαγάνα, λοιπόν, αναφέρεται ως έδεσμα σε πολλά κείμενα της αρχαιότητας, όπως τις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη, όπου συναντάμε τη φράση “λαγάνα πέττετται” που σημαίνει “λαγάνες γίνονται”.

"Ωστόσο, η σύνδεσή αυτού του ψωμιού με τη νηστεία συνδέεται κατά πάσα πιθανότητα με το γεγονός ότι τέτοιο άζυμο άρτο κατανάλωναν οι Ισραηλίτες κατά τη “έξοδό” τους από την Αίγυπτο. Από τότε και μέχρι τη στιγμή που ο Χριστός ευλόγησε τον ένζυμο άρτο, επιβαλλόταν η κατανάλωση του άζυμου άρτου κατά τη διάρκεια του Πάσχα.

Σήμερα βέβαια την καταναλώνουμε κυρίως κατά την πρώτη μέρα της νηστείας, γι’ αυτό και πολλές συνταγές για λαγάνα δεν περιλαμβάνουν ούτε λάδι. Την Καθαρά Δευτέρα, λοιπόν, οι αρτοποιοί δουλεύουν πυρετωδώς για να ετοιμάσουν το νόστιμο αυτό ψωμάκι, που ταιριάζει πολύ με τα υπόλοιπα νηστίσιμα εδέσματα και ειδικά με την ταραμοσαλάτα, το ταχίνι και τον χαλβά.

Η κυρά-Σαρακοστή
Με τη ζύμη της λαγάνας φτιάχνεται η φιγούρα της κυρά-Σαρακοστής ή αλλιώς η γυναικεία μορφή χωρίς αυτιά και στόμα (γιατί νηστεύει) με τα σταυρωμένα σε προσευχή χέρια (γιατί προσεύχεται) και τα 7 πόδια, όσα είναι και τα Σάββατα της Σαρακοστής. Παραδοσιακά φτιάχνεται στην αρχή της νηστείας και χρησιμοποιείται για να μετριέται ο χρόνος που απομένει μέχρι το Πάσχα, μιας και κάθε Σάββατο της κόβουμε και από ένα πόδι, με το τελευταίο να κόβεται το Μεγάλο Σάββατο.

"Την Κυρά Σαρακοστή που είναι έθιμο παλιό, οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν με αλεύρι και νερό!  

Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι της σταυρό και το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό! 

Και μετρούσαν τις ημέρες με τα πόδια της τα εφτά, κόβαν ένα τη βδομάδα, μέχρι να ρθει η Πασχαλιά!

Πώς φτιάχνεται
Η παραδοσιακή συνταγή “ζητά” μόνο αλεύρι, νερό, αλάτι, κάποια μυρωδικά, όπως γλυκάνισο για άρωμα και φυσικά, άφθονο σουσάμι (λευκό και μαύρο) στην επιφάνειά της. Ωστόσο υπάρχουν και οι νέες και πολύ δημιουργικές εκδοχές της, που δεν υστερούν καθόλου σε νοστιμιά, ενώ δίνουν και πιο ξεχωριστή γεύση στο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας. Δοκιμάζουμε λοιπόν πολύ νόστιμες λαγάνες με αλεύρι ολικής άλεσης, με πράσινη και μαύρη ελιά, με λιαστή ντομάτα, με πιπεριά, με κρεμμύδι και με πολλά ακόμη νόστιμα υλικά που προσθέτουν στη ζύμη οι αρτοποιοί.

Και με τη λαγάνα που περίσσεψε;
* Μπορείτε να φτιάξετε πολύ αρωματικά κρουτόν και παξιμαδάκια. Κόβετε τη λαγάνα σε κυβάκια ή λεπτές φέτες, αναλόγως τι θέλετε να φτιάξετε, τα απλώνετε σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα, τα περιχύνετε με ελάχιστο ελαιόλαδο και ψήνετε στους 200οC μέχρι να ροδοκοκκινίσουν.
* Εάν πάλι αφήσετε τη λαγάνα να ξεραθεί πολύ μπορείτε να την τρίψετε στο μπλέντερ, δημιουργώντας γαλέτα με ξεχωριστό άρωμα.
* Μπορείτε ακόμα να τη μουλιάσετε σε νερό, να τη στύψετε και να φτιάξετε μαζί της ταραμοκεφτέδες ή ωραίους ψωμοκεφτέδες.

Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018

ευκολο και ομορφο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

σε αυτο το βιντεο μαθαίνουμε νε πλεκουμε ενα ομορφο ανοιξιατικο σχεδιο με βελονες
youtube.com

--------------------------------------------------------

ακολουθεί η διαφήμιση




 

ΆΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΤΗΡΩΝ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Ο Αγιος Θεόδωρος ο Τήρων καταγόταν από το χωριό Αμάσεια στη Μαύρη Θάλασσα, που ονομαζόταν Χουμιαλά, και έζησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Μαξιμ...
profitisilias.com.gr



Ο Αγιος Θεόδωρος ο Τήρων καταγόταν από το χωριό Αμάσεια στη Μαύρη Θάλασσα, που ονομαζόταν Χουμιαλά, και έζησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.), Γαλερίου (305 - 311 μ.Χ.) και Μαξιμίνου (305 - 312 μ.Χ.). Ονομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στο στράτευμα των Τηρώνων, δηλαδή των νεοσυλλέκτων, διοικούμενο υπό του πραιπόσιτου Βρίγκα.

Διαβλήθηκε στον πραιπόσιτο ως Χριστιανός και εκλήθηκε σε εξέταση. Εκεί ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό χωρίς δισταγμό. Ο διοικητής Βρίγκας δεν θέλησε να προχωρήσει στην σύλληψη και τιμωρία του Αγίου Θεοδώρου, αλλά τον άφησε να σκεφτεί και να του απαντήσει λίγο αργότερα. Πίστευε ότι ο Θεόδωρος θα άλλαζε και θα θυσίαζε στα είδωλα. Ο Μεγαλομάρτυς όχι μόνο παρέμεινε αδιάσειστος στην πίστη του, αλλά έκαψε και το ναό της μητέρας των θεών Ρέας μετά του ειδώλου αυτής. Αμέσως τότε συνελήφθη και ρίχτηκε από τους ειδωλολάτρες σε πυρακτωμένη κάμινο, όπου και ετελειώθηκε μαρτυρικά.

Η Σύναξη του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου του Τήρωνος ετελείτο στο αγιότατο Μαρτύριό του, το οποίο βρισκόταν στην περιοχή του Φωρακίου ή Σφωρακίου, το Σάββατο της Α' εβδομάδος των Νηστειών, δηλαδή την ημέρα που ο Άγιος έκανε το θαύμα των κολλύβων σώζοντας τον ορθόδοξο λαό από τα μιασμένα ειδωλόθυτα, τα οποία επρόκειτο από άγνοια να φάει.

Στην Αγιογραφία, ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων εμφανίζεται σε τεσσάρων ειδών μορφές. Είτε μόνος με στρατιωτική στολή, είτε αντιμετωπίζοντας ένα φίδι-δράκο και μαζί με τον Άγιο Θεόδωρο τον Στρατηλάτη όρθιοι ή πάνω σε άλογα. Πάντα φέρει στρατιωτική στολή.


Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε πατήστε το  
play start mining πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ!

Δημοφιλείς αναρτήσεις