Εμμανουήλ Κριαράς, ετών 107

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

antikleidi.com

Εμμανουήλ Κριαράς, ετών 107: Δεν θέλω να ζήσω άλλο

«Το ξέρω καλά. Οι περισσότεροι – ειδικά κάποιοι νεόκοποι από τις τηλεοράσεις που έρχονται να με δουν, να μου ζητήσουν “δηλώσεις”, δεν είναι γιατί γνωρίζουν και εκτιμούν το έργο και την …

http://antikleidi.com/2013/11/30/emmanuel_kriaras/

Εμμανουήλ Κριαράς, ετών 107: Δεν θέλω να ζήσω άλλο

«Το ξέρω καλά. Οι περισσότεροι – ειδικά κάποιοι νεόκοποι από τις τηλεοράσεις που έρχονται να με δουν, να μου ζητήσουν “δηλώσεις”, δεν είναι γιατί γνωρίζουν και εκτιμούν το έργο και την προσωπικότητά μου. Είναι η ηλικία μου που τους κάνει εντύπωση. Δεν επεπόθησα ξέρετε τόσο μακρύ βίο… Έγινε. Δεν θέλω πια άλλο να ζήσω. Η χαρά μου (η αγαπημένη μου σύζυγος) έφυγε. Ο έρωτας– τον οποίο η ύπαρξή της και μόνο μου ενέπνεε, ο έρωτας για τη ζωή, τη δημιουργία και την εργασία, για τη δημιουργία, δεν υπάρχει πια. Οπότε, σας ευχαριστώ για τις ευχές και τα δώρα αλλά… είναι πλέον περιττά. Και η εποχή μας δεν το θέλει το περιττό..».

Αυτά αναφέρει, μεταξύ πολλών άλλων, σε συνέντευξή του (το 2013) στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στη δημοσιογράφο Βίκυ Χαρισοπούλου, ο Εμμανουήλ Κριαράς, με αφορμή τα 107α γενέθλιά του: Ο διακεκριμένος φιλόλογος και ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1906 (15 Νοεμβρίου σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο που ίσχυε τότε) στον Πειραιά.

Ο Εμμανουήλ Κριαράς ζει πάντα στο διαμέρισμα του δευτέρου ορόφου της οδού Αγγελάκη, ανάμεσα σε βιβλία, χαρτιά, στυλό, λεξικά, φωτογραφίες (κυρίως της συζύγου του), μερικές παλιές πολυθρόνες, μια κλειστή (πάντα) τηλεόραση, λίγες εφημερίδες – «δεν αγοράζω πια τέσσερις την ημέρα, τις μείωσα… δεν έχουν πια ειδήσεις» λέει μάλλον απογοητευμένος.

Τα γενέθλιά του που τιμώνται πάντα από τους φίλους και συνεργάτες του – ή έστω όσους απʼ αυτούς απέμειναν εν ζωή – «θα είναι κάτι λιτό. Απλώς θα μαζευτούμε να φάμε μαζί. Η εποχή δεν επιτρέπει πλέον τα περιττά…».

«Δεν ήλπιζα τόσο μακρά ζωή… Θυμάμαι, ξέρετε, τον κομήτη του Χάλεϊ, την εμφάνιση του Βενιζέλου, παρέστην – μικρό παιδί – σε ένοπλο συλλαλητήριο στην Κρήτη…».

«Δεν θέλω πλέον να ζω. Θέλω να διατηρήσω την αισιοδοξία μου αλλά δεν μου το επιτρέπουν τα “πράγματα” όπως έχουν καταστεί. Και σε κοινωνικό και σε προσωπικό επίπεδο. Κοινωνικά, μʼ αυτή την κατάπτωση την οικονομική, αλλά όχι μόνο. Είναι πολιτικό το πρόβλημα και βεβαίως και πρόβλημα παιδείας. Ο Έλληνας έχει τον… ηρωισμό να θαυμάζει το αρχαίους– χωρίς, όμως, να τους γνωρίζει, ούτε να τους καταλαβαίνει. Έτσι, γιατί τον βολεύουν… Παράλληλα, φροντίζει για τον διορισμό του “ανάξιου” συνήθως παιδιού του σε βάρος του άξιου παιδιού του διπλανού, ο οποίος δεν έχει τις ίδιες… γνωριμίες, φροντίζει να δουλεύει όσο το δυνατό λιγότερο, να πάει αργότερα και να φεύγει νωρίτερα από τη δουλειά του, να βάζει στην τσέπη του ό,τι και όσο μπορεί ο καθένας– όχι μόνο οι πολιτικοί- απʼ αυτά που δεν του ανήκουν, να μισεί και να υπονομεύει τον “άλλο”, να…».

Δηλαδή, «μαζί τα φάγαμε»;

«Ενέχει μια μεγάλη αλήθεια αυτή η ρήση. Υπό την έννοια της νοοτροπίας που έχει επικρατήσει. Λείπει η εθνική αλληλεγγύη και επικρατεί – ακόμα και σήμερα εν μέσω αυτής της ανθρωποφονικής κρίσης – το ατομικό συμφέρον».

Ψηφίζετε; Πώς μορφοποιείται, στα ελληνικά πολιτικά δεδομένα του σήμερα, το όραμά σας περί του δημοκρατικού σοσιαλισμού ως «μόνη λύση»;

«Μέχρι πρόσφατα το έκανα. Τώρα δεν με βαστούν τα πόδια μου να πάω στο εκλογικό κέντρο. Είχα τοποθετηθεί και στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Μου είχε τηλεφωνήσει τότε ο κ. Πετσάλνικος για να ζητήσει την έγκρισή μου και του είχα πει, θυμάμαι, ότι αποδέχομαι, αλλά… θα ήθελα να είναι πιο σοσιαλιστικό το κόμμα… Δυστυχώς, δεν τα κατάφερε… Ύστερα… όχι, όχι δεν είμαι υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχω εμπιστοσύνη σʼ αυτά που λέει ο κ. Τσίπρας, ούτε το ΚΚΕ. Τον κομμουνισμό τον γνωρίσαμε στη Ρωσία έτσι όπως εφαρμόστηκε … Ήμουν υπέρ του κ. Κουβέλη. Πίστευα πως είναι αυτός που εκφράζει μια αριστερή πολιτική, αλλά δημοκρατική. Όπως ήταν και το όνομα του κόμματός του. Είναι λυπηρό, όμως, το ότι και σʼ αυτό τον πολιτικό χώρο υπήρξαν εσωτερικές διαφωνίες και διασπαστικές κινήσεις που οδήγησαν και στην αποχώρησή του από την κυβέρνηση».

Κι αν σας ρωτούσα και πάλι, «τι να κάνουμε»;

«Πρώτον οι νέοι να μην φεύγουν στο εξωτερικό. Να μάθουν να επιμένουν και να υπομένουν. Χάνουμε το αίμα μας ως έθνος με τη φυγή των νέων. Δεύτερον: Να μείνουν εδώ, να δουλέψουν, να αγαπήσουν την εργασία, να μην απεργούν (εδικά οι δάσκαλοι, οι γιατροί…) Και τρίτον… εγώ να φύγω… Κουράστηκα πια. Δεν θέλω άλλο να ζω για να βλέπω αυτή την κατάσταση».

Είναι που εξέλιπε ο έρωτας; Έτσι όπως το θέσατε προ ολίγων ετών– υπό την έννοια της αέναης επιδίωξης του ιδανικού;

«Επίστεψα βαθιά στον έρωτα! Αρκεί βέβαια να έχει εκδήλωση και από τις δύο πλευρές. Προσωπικά, έζησα ευτυχισμένο βίο. Η γυναίκα μου, με την οποία έζησα 65ετή κοινό ευτυχισμένο βίο, κατανοούσε, κι εγώ εκείνη. Ερωτευτήκαμε και οι δύο την εργασία, τη δημιουργία, ο ένας τον άλλο… Επίστεψα πολύ στον έρωτα… Είναι αυτός που που σε βοηθά να ζεις και να δημιουργείς. Είναι αυτό που λείπει ίσως σήμερα…».

Και η έλλειψη απογόνων; Είναι κάτι που αν μπορούσατε θα αλλάζατε;

«Είναι γεμάτο το σπίτι, οι βιβλιοθήκες με απογόνους μου (τα βιβλία του). Το πρόβλημα υγείας της συζύγου μου δεν μας επέτρεψε να αποκτήσουμε παιδιά. Είναι ένα στοίχημα η τεκνοποιία… Και αποδεικνύεται ότι είναι ευτύχημα ή δυστύχημα… Τελικώς, ευτυχώς που δεν έχω παιδιά. Τουλάχιστον – αν και τα δικά μου παιδιά θα ήταν σήμερα πολύ μεγάλα – δεν θα χρειαζόταν και θα κινδύνευαν να αναγκαστούν να φύγουν από τη χώρα λόγω της κρίσης… Τη βλέπω ξέρετε πολύ συχνά στον ύπνο μου… (τη σύζυγο του Αικατερίνη Στρυφτού- Κριαρά). Θα ήθελα και να αναστηθεί, αλλά δεν γίνεται».

Απόλογος Βίου

«Είμαστε τραγικές μορφές. Το γεγονός ότι έχουμε συνείδηση δεν νομίζω ότι είναι στοιχείο ουσιαστικής ευτυχίας. Ο άνθρωπος ζει πιο ευτυχισμένα όταν δεν έχει συνείδηση της τραγικότητας της ζωής του. Εγώ- δυστυχώς -την έχω. Επιθυμία μου είναι πλέον να μη ζήσω. Είναι βάρος πια η ζωή μου» έλεγε προ επταετίας – μόλις που είχε κλείσει τα 100.

Ο Εμμανουήλ Κριαράς άλλαξε σύντομα γνώμη. Δυο-τρία χρόνια μετά, δήλωνε: «Όχι δεν φοβάμαι τον θάνατο. Δεν θέλω όμως να πεθάνω αμέσως… Θέλω να ολοκληρώσω τις εκκρεμότητες των κειμένων μου».

Είναι αυτές οι εκκρεμότητες που ολοκλήρωσε ήδη. Το τελευταίο βιβλίο του βρίσκεται ήδη στο τυπογραφείο κι έχει τον τίτλο «Απόλογος Βίου».

«Προσθέτω ό,τι ίσως παρέλειψα στις προηγούμενες εργογραφίες και βιογραφίες μου. Αυτά που σας είπα στις κατά καιρούς συζητήσεις μας. Για τη ζωή μου, τη γυναίκα μου, τις δραστηριότητες μου».

Κι αν σας ζητούσα μια περίληψη, έναν «τίτλο», αυτού του απολόγου του βίου σας;

«Στη ζωή μου έκαμα αυτό που θεωρούσα καθήκον μου».

_________
  Πηγή: metarithmisi
Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Ριγανελαιο

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

therapeftis.blogspot.com

Ριγανελαιο: Tο φυσικο αντιβιοτικο που πρεπει να βρισκεται σε καθε σπιτι. Πως φτιαχνετε;

Ριγανελαιο: Tο φυσικο αντιβιοτικο που πρεπει να βρισκεται σε καθε σπιτι. Πως φτιαχνετε;

εναλλακτική, φύση

Πρόσφατες εργαστηριακές μελέτες επιβεβαίωσαν οτι το ριγανέλαιο είναι ένα ισχυρό φυτικό αντιβιοτικό,με αντιμυκητιακές και αντι-ιικές ιδιότητες.
Το ριγανέλαιο θεραπεύει ή βοηθάει να υποχωρήσει η ακμή, αλλεργίες, αρθρίτιδα, άσθμα, δυσκοιλιότητα, λαρυγγίτιδα,
πιτυρίδα, διάρροια, πεπτικές διαταραχές, τσιμπήματα εντόμων, βρογχίτιδα,πληγές , κρυολογήματα, γρίπη, κόπωση, ασθένειες των ούλων,πονοκέφαλους, εμμηνων διαταραχές, πόνο στους μυς , παράσιτα,φυματίωση, πνευμονία, ψωρίαση, φλεβίτιδα και κονδυλωμάτα.

Μπορούμε να το φτιάξουμε έτσι που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί απ΄όλους και είναι και για προστασία από ασθένειες. Σίγουρα δεν είναι δυνατό σαν το αιθέριο έλαιο αλλά είναι σπιτικό και ωφέλιμο.
Οι πρώτες ύλες ( ρίγανη, ελαιόλαδο) πρέπει να είναι φυσικές και αρίστης ποιότητας, αλλιώς δεν θα κάνουν απολύτως τίποτα.
Η ρίγανη είναι από τα σημαντικότερα βότανα και υπάρχει άφθονη. Πάντα τα βότανα που θέλουμε να βάλουμε στο λάδι , πρέπει να είναι φρέσκα και αν είναι δυνατόν να τα μαζέψουμε μόνοι μας. Αλλιώς δεν θα έχουμε τα θεραπευτικά αποτελέσματα που θέλουμε.
Αν θες να φτιάξεις ριγανέλαιο δεν θα το βάλεις στον ήλιο.
Υλικα
1 μέρος ρίγανη φύλλα και άνθη ή σπόρους ( αφορά όγκο π.χ 1 κούπα) 3 μέρη ελαιόλαδο ( 3 κούπες)
– Θα βάλεις σε μια κατσαρόλα τη ρίγανη αφού την έχεις περάσει πριν από το μουλτι και κατόπιν θα ρίξεις το λάδι.
– Θα ανάψεις το μάτι της κουζίνας στο μισό (πολύ χαμηλά) και θα το αφήσεις στη φωτιά 6 ώρες.
– Να προσέξεις να μην περάσεις τους 100 βαθμούς .στην ανάγκη να το κατεβάζεις για λίγο από τη φωτιά.
– Αφού κρυώσει θα το στραγγίξεις καλά και θα βάλεις τα υπολείμματα σε ένα πανί και θα το πιέσεις ώστε να βγουν όλες οι ουσίες.
Το υλικό αυτό θα το βάλεις σε ένα γυάλινο μπουκάλι σε δροσερό και σκοτεινό μέρος.
Κρατάει περίπου 6-8 μήνες
Εργαστηριακές δοκιμές έχουν δείξει ότι πρόκειται για ένα φυσικό και πολύ ισχυρό αντιβιοτικό (σε πολλές περιπτώσεις καλύτερο από τα χημικά αντιβιοτικά) ενώ δεν έχει καμία από τις παρενέργειες αυτών.

Εξοντώνει άμεσα τα μικρόβια χωρίς αυτά να γίνονται ανθεκτικά στην χρήση του ριγανέλαιου κάτι που συμβαίνει σχεδόν πάντα με τα χημικά αντιβιοτικά.

ΠΗΓΗ

 

Απίστευτη ανακάλυψη για τις μέλισσες

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

orinimelissa.blogspot.com

Απίστευτη ανακάλυψη για τις μέλισσες. Δεν θα πιστέψετε τι βρήκαν σε αυτά τα χωράφια όταν...

Απίστευτη ανακάλυψη για τις μέλισσες. Δεν θα πιστέψετε τι βρήκαν σε αυτά τα χωράφια όταν...

Ειλικρινά είναι απίστευτο αυτό που συνέβη. Στο εξωτερικό έκαναν μια τρομερή ανακάλυψη για τις μέλισσες και τον τρόπο που επιδρούν στην αύξηση της αγροτικής παραγωγής και των καρπών των φυτών, όταν επισκέπτονται τα άνθη. Η λειτουργία αυτή ονομάζεται επικονίαση και είναι ο τρόπος που αναπαράγονται τα άνθη. Η μέλισσα φαίνεται να διαδραματίζει το σημαντικότερο ρόλο σε αυτή τη διαδικασία και αυτό επειδή ενστικτωδώς επισκέπτεται το ίδιο είδος λουλουδιού σε κάθε πτήση. Πχ όταν μια μέλισσα βγει για ταξίδι, θα πάει μόνο σε ροδακινιές, η αμυγδαλιές, και αυτό για να μάθει το μυστικό που κρύβεται το νέκταρ και να κάνει μετά αυτοματοποιημένα την διαδικασία.

Στην έρευνα που αναφέρω έγινε ένα εκπληκτικό πείραμα, που ενδιαφέρει όλους τους μελισσοκόμους αλλά πολύ περισσότερο τους αγρότες. Ποιός θα φανταζόταν οτι οι μέλισσες ασκούν τόσο μεγάλη επιροή στη παραγωγή τους, και αυτοί ως αντάλλαγμα τις δηλητηριάζουν. Όμως με μαθηματική ακρίβεια δεν κάνουν κακό στις μέλισσες αλλά στο ίδιο τους το "ψωμί", και κάποια στιγμή θα γυρίσει μπούμερανγκ πίσω. 

Πως σκοτώνουν τις μέλισσες οι αγρότες;

Πάνε μέρα μεσημέρι με ήλιο και ραντίζουν πάνω στις ανθισμένες καλλιέργειες. Οι μέλισσες δεν έχουν την νοητική αντίληψη να το καταλάβουν και καθώς πάνε να πάρουν το νέκταρ τους ανταμοίβονται με ισχυρό νευροτοξικό δηλητήριο ή μυκητοκτόνο. Φυσικά ο θάνατος είναι σίγουρος και γίνεται είτε στην είσοδο τις κυψέλης (οι άλλες μέλισσες δεν επιτρέπουν την είσοδο σε δηλητηριασμένες μέλισσες) είτε μακριά απο τη κυψέλη στους αγρούς.
Το σωστό ράντισμα γίνετε το σούρουπο, και ποτέ πάνω σε ανθισμένες καλλιέργειες!

Το αποτέλεσμα είναι τα τελευταία χρόνια να έχει γίνει μια τραγική μείωση στους πληθυσμούς των μελισσών αλλά και μείωση της παραγωγής μελιού σε μεγάλο ποσοστό. Ωστόσο αυτό είναι μόνο η αρχή, διότι αν δεν βάλουν μυαλό σύντομα οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για την ανθρωπότητα και για ολόκληρο το πλανήτη. Μεγάλο μέρος της διατροφής μας εξαρτάται από τις μέλισσες! Στην Αμερική ήδη οι αγρότες έβαλαν μυαλό και χρυσοπληρώνουν τους μελισσοκόμους για να τους φέρουν "μια χούφτα" μέλισσες στις καλλιέργειες τους.

Η σημερινή έρευνα έχει να κάνει με ένα πολύ περίεργο πείραμα, όπου ερευνητές σε συνεργασία με αγρότες τοποθέτησαν ειδικά "κλουβιά" στα οποία φυλάκισαν κομμάτια από τις καλλιέργειες ή κλαδιά. Κάποιος σκέφτεται, μα τρελοί είναι αυτοί άνθρωποι, σε τι αποσκοπεί αυτό; Όχι φίλες και φίλοι, δεν είναι τρελοί. Αυτοί οι άνθρωποι ήθελαν να διαχωρίσουν κομμάτια της καλλιέργειας, τοποθετόντας δεκάδες κυψέλες γύρω γύρω. 

Συμπερασματικά για να καταλάβετε όλοι τι έκαναν, διαχώρισαν τα φυτά που θα πάνε οι μέλισσες και τα φυτά που δε θα πάνε οι μέλισσες και στη συνέχεια αφού αυτά δέσουν και μεγαλώσουν τους καρπούς τους να μετρήσουν το ποσοστό αύξησης της παραγωγής εξαιτίας των μελισσών και της επικονίασης. Μαγικό;

Συγκεκριμένα στο πείραμα τοποθετήθηκαν κυψέλες γύρω από κάθε ανθοφορία, και ξεκίνησαν να καταγράφουν. Τα αποτελέσματα ήταν κάτι παραπάνω από απίστευτα! Στις αμυγδαλιές που πήγαν οι μέλισσες η παραγωγή αυξήθηκε 17 φορές πάνω, στις κερασιές 22 φορές, στις μηλιές 8 φορές και στα δαμάσκηνα 11 φορές! Ωστόσο οι βαμβακοκαλλιέργειες πέρα από την αύξηση της παραγωγής παρουσίασαν κάποιες πολύ σημαντικές διαφορές στο βάρος των σπόρων, την περιεκτικότητα τους σε λίπος και τις βαμβακερές ίνες που ήταν πιο ποιοτικές κλπ.

συνέχεια

http://orinimelissa.blogspot.com/2016/11/blog-post_394.html?fb