Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

Κινδυνεύει η 100 ετών μνημειακή παλιά γέφυρα του Μύρτου

 
neakriti.gr
Το νερό έχει παρασύρει ένα τμήμα του έργου που είχε κατασκευαστεί…
 
Το νερό έχει παρασύρει ένα τμήμα του έργου που είχε κατασκευαστεί τότε στη δυτική πλευρά, καθώς επίσης και τμήμα της δυτικής πλευράς της όχθης
Οι έντονες βροχοπτώσεις που ξεκίνησαν από το πρωί της Πέμπτης και συνεχίστηκαν την Παρασκευή σε όλη την Κρήτη και ιδιαίτερα στα βορειοδυτικά ορεινά και ημιορεινά τμήματα της Ιεράπετρας, προκάλεσαν σημαντικές ζημιές, στην 100χρονη μνημιακή γέφυρα του Μύρτου, η οποία είχε επισκευαστεί πριν από δυο χρόνια.
Η πολύωρη βροχόπτωση στη δημοτική κοινότητα Χριστού, προκάλεσε και νέες καταπτώσεις βράχων κλείνοντας τον δρόμο προς το Σελάκανο στη θέση Σχίστρα.
«Έχουμε 30 χρόνια να δούμε τόσο πολύ νερό στην περιοχή μας και τόσες πολλές καταπτώσεις βράχων και λάσπης στο δρόμο προς το Σελάκανο. Συγχωριανοί μας λένε ότι, έκαμε σε μια μέρα πάνω από 140 χιλιοστά βροχής στο Σελάκανο», μας είπε ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Χριστού κ. Αιμίλιος Πετσαγκουράκης.
Οι έντονες βροχοπτώσεις στην περιοχή Μάλλες, Χριστός, Μεταξοχώρι και Σελάκανο, έγιναν η αιτία της μεγάλης συγκέντρωσης βρόχινου νερού στον ποταμό του Μύρτου, από τον οποίο το νερό καταλήγει στη θάλασσα, με αποτέλεσμα να προκληθούν και σημαντικές ζημιές στο δυτικό τμήμα της 100χρονης μνημιακής παλιάς γέφυρας του χωριού και η πρόσφατα κατεστραμμένη γέφυρα του Κερίτη στα Χανιά.
Είχαν πολλά χρόνια να δουν τέτοια καιρικά φαινόμενα οι κάτοικοι
«Δυστυχώς ο ποταμός φούσκωσε με τις έντονες βροχοπτώσεις, που έχουμε πάρα πολλά χρόνια να δούμε και μας έκανε ζημιά στην παλιά γέφυρα του Μύρτου.
Ζητώ να γίνει έλεγχος από εμπειρογνώμονα για την ποιότητα κατασκευής του έργου, που είχε γίνει από την Περιφέρεια Κρήτης πριν δυο χρόνια κόστους 75000 ευρώ!
Θέλουμε να γίνει η κοιτοποίηση του ποταμού, γιατί το νερό δε βρίσκει εύκολα το δρόμο του προς τη θάλασσα μέσα από καλάμια και μπάζα. Η πορεία που διατρέχει προς τα δυτικά του χωριού, μας ανησυχεί έντονα και φοβούμαστε ότι σε κάποια μεγαλύτερη νεροποντή, το νερό θα πνίξει το χωριό μας και θα χαθούν ζωές και περιουσίες», μας είπε ο πρόεδρος της Δημοτικής κοινότητας Μύρτου κ. Αλέκος Παντελάκης.
Στην δημοτική κοινότητα του Μύρτου βρέθηκε νωρίς το πρωί και η αντιδήμαρχος καθαριότητας και Πολιτικής Προστασίας κ. Μαρία Ρουμελιωτάκη, η οποία ζήτησε από τα συνεργεία του Δήμου, να κλείσουν τη διάβαση των οχημάτων κάτω από τη γέφυρα για να μην κινδυνέψουν ανθρώπινες ζωές.
«Δεν μπορώ να γνωρίζω αν έχει γίνει κάποια κακοτεχνία η κάτι άλλο, γιατί δεν είμαι η αρμόδια να μιλήσω για την ποιότητα της κατασκευής του έργου που έγινε πριν 2 χρόνια . Σίγουρα θα πρέπει οι μηχανικοί της περιφέρειας να το ελέγξουν και να βγάλουν τα πορίσματα τους.
Το νερό της βροχής ωστόσο που έπεσε στα βορειοδυτικά δημοτικά διαμερίσματα της Ιεράπετρας, πάνω από το Μύρτο, ήταν πάρα πολύ και οι κάτοικοι των χωριών λένε ότι έχουν πάρα πολλά χρόνια να το δούνε.
Εμείς σαν πολιτική προστασία, κλείσαμε τη διάβαση των οχημάτων, καθώς δεν θέλουμε να τεθούν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και πήραμε το έγγραφο αίτημα των Δημοτικών κοινοτήτων Μύρτου και Μουρνιών για να ζητήσουμε από την Περιφέρεια Κρήτης την αποκατάσταση της ζημιάς που έχει υποστεί η μνημιακή γέφυρα του Μύρτου. Παράλληλα στείλαμε τα συνεργεία μας και τα μηχανήματα μας στην Σχίστρα του Σελάκανου, όπου έχουμε πολλές κατολισθήσεις και καταπτώσεις λάσπης και βράχων, ώστε να ανοίξουμε το δρόμο και να αποκαταστήσουμε την κυκλοφορία από και προς το Σελάκανο. Ζητούμε επίσης από τους δημότες και τους επισκέπτες μας να μην περνούν από τις ιρλανδικές διαβάσεις, όταν εκείνες κατεβάζουν πολύ νερό, για να μην κινδυνεύσουν να παρασυρθούν», μας είπε η αντιδήμαρχος καθαριότητας, περιβάλλοντος και Πολιτικής Προστασίας κ. Μαρία Ρουμελιωτάκη.
Παρά τα προβλήματα που προκάλεσε η διήμερη βροχόπτωση στα δυτικά χωριά της Ιεράπετρας, η ωφελιμότητα της βροχής στα τέλη Μαρτίου είναι απείρως μεγαλύτερη, δοθέντος ότι, γέμισαν ξανά οι δεξαμενές ομβρίων υδάτων στα θερμοκήπια με άριστης ποιότητας και αγωγιμότητας βρόχινο νερό, ποτίστηκαν με επάρκεια τα χιλιάδες ελαιόδεντρα του κάμπου που βρίσκονται στην περίοδο της ανθοφορίας και δόθηκε παράταση στους αγρότες που δεν είχαν προλάβει να οργώσουν τα κτήματα τους, να το κάνουν μέσα στον Απρίλη.
Στον ταμιευτήρα του Φράγματος Μπραμιανών μάλιστα συνεχίζει να μπαίνει πάρα πολύ νερό με αποτέλεσμα τώρα να έχουμε περισσότερο από 7.000.000 κυβικά μέτρα αποθηκευμένο.
Ωστόσο με τις δυο καλές βροχοπτώσεις του Μάρτη και ίσως άλλη μια μέσα στον Απρίλη, εκτιμάται ότι θα εξασφαλιστεί μια άκρως παραγωγική νέα ελαιοκομική περίοδος.


 

της Anna Burns «Ο Γαλατάς»

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ~ POLITEIA BOOKSTORE
Ανεξάρτητο βιβλιοπωλείο
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ~ POLITEIA BOOKSTORE
ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημα της Anna Burns «Ο Γαλατάς» που μόλις κυκλοφόρησε σε μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου από τις εκδόσεις Gutenberg.
Ο Γαλατάς μπορεί να εκτυλίσσεται –αν και δεν αναφέρεται επακριβώς πουθενά στο κείμενο– κατά τη διάρκεια των «Ταραχών» σε μια ελεγχόμενη από τους ρεπουμπλικάνους (Καθολικοί, εθνικιστές) ζώνη του Μπέλφαστ στα τέλη της δεκαετίας του 1970, αλλά ως μια έξοχα σχεδιασμένη μεταφορά για ένα απολυταρχικό κράτος, θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε από την Ανατολική Γερμανία της Στάζι, στη Χιλή του Πινοσέτ, στην χώρα των Κιμ, στους Ταλιμπάν.

Στο κέντρο του βιβλίου είναι μια 18χρονη κοπέλα. Είναι η αφηγήτρια και παρουσιάζεται να αδιαφορεί για την σταθερά άσχημη και αμείωτα τεταμένη κατάσταση του περιβάλλοντός της - κάτι που σίγουρα εκπλήσσει δεδομένου του ιστορικού πλαισίου. Απορροφάται ολοκληρωτικά από τη λογοτεχνία και τη γλώσσα άλλων καιρών και τόπων, αποτελώντας, παρά τη θέλησή της, μια αταίριαστη και τελικά προκλητική φιγούρα. Όπως και με κάθε χαρακτήρα του μυθιστορήματος αυτού που βρίθει πνεύματος, χιούμορ και επινοητικής, τρομερά διασκεδαστικής πολυλογίας, η αφηγήτρια είναι ανώνυμη και απλώς πηγαίνει από το ένα παρωνύμιο στο άλλο, ανάλογα με το ποια είναι σε σχέση με κάποιον τρίτο: «τρίτη κόρη», «μεσαία αδερφή», «ίσως φίλη», «πιο παλιά φίλη». Η Burns αποικίζει ολόκληρο το βιβλίο με παρόμοια παρωνύμια, όπως τον βίαιο stalker Τάδε Μακ Τάδε και τον μικρότερο αδερφό του το «πυρηνικό αγόρι», το τραγικά και ανεπανόρθωτα κατεστραμμένο «κορίτσι με τα χάπια» που έχει μια ακμάζουσα καριέρα ως δηλητηριάστρια, τον «ίσως φίλο» της αφηγήτριας. Και τον ίδιο τον Γαλατά.
«Δεν ήξερα τίνος γαλατάς ήταν. Δικός μας δεν ήταν. Δεν έπαιρνε παραγγελίες για γάλα. Δεν είχε γάλα.»
Φημολογούμενος ηγέτης μιας παραστρατιωτικής ομάδας (των εθνικιστών), αυτός ο μοχθηρός μεσήλικας, ο Γαλατάς, παραμονεύει από το άσπρο βανάκι του, εμφανίζεται από το πουθενά, της προσφέρεται ο αζήτητος – αυτή δεν δέχεται τίποτα ποτέ. Δεδομένης, ωστόσο, της επίμονης εγγύτητάς του, της αναπόφευκτης πανταχού παρουσίας του στην ζωή της, των έμμεσων απειλών του να σκοτώσει το «ίσως φίλο» της, σύντομα γίνεται σιωπηρά αποδεκτό στην κοινότητα (που πάντα κρυφοκοιτάζει τα πάντα) ότι η αφηγήτρια βρίσκεται σε σχέση με τον Γαλατά - κάτι το οποίο δεν ισχύει. Ο μύλος του κουτσομπολιού, των πλαστών διαδόσεων και των υπαινιγμών της γειτονιάς είναι ένας μικρόκοσμος (η δικτατορία του προλεταριάτου;) εντός της μεγαλύτερης απειλής της ανεπιθύμητης στρατιωτικής παρουσίας.
(Στο σημείο αυτό αξίζει ν' αναφερθεί σ' αυτή τη μπερδεμένη παρένθεση ότι το «ίσως» καθεστώς της σχέσης εξηγείται πολύ ωραία, με πολλούς τρόπους, όλοι οι τρόποι πολύ ανθρώπινοι, σαφείς κι ωραίοι, ένα «ίσως» ως αναπόδραστο γεγονός, ως αξίωμα, ότι εν ολίγοις θα ήταν απάνθρωπο, εκτός από σχεδόν αδύνατο, να σφυρηλατηθεί οποιαδήποτε κατάσταση μονιμότητας, ομορφιάς και ευτυχίας, μέσα σε τόσο πιεστικές συνθήκες, σε μια καταδικασμένη σε βίαιο και παράλογο θάνατο ζωή).
Ο πραγματικός γαλατάς – γνωστός πολύ βοηθητικά ως «πραγματικός γαλατάς» καθώς και ως «άνθρωπος που δεν αγαπούσε κανέναν» (η Burns παραθέτει ακριβείς και πλούσια τεκμηριωμένες ιστορίες για τους χαρακτήρες της, κάτι που εκτίμησα πάρα πολύ καθώς με άφησε με την αίσθηση μιας υπαρκτής κοινότητας, μιας ζωντανής ιστορίας ) - είναι ένας πραγματικά καλός άνθρωπος, περιφρονημένος ωστόσο από την κοινότητα σχεδόν από συνήθεια, μόνο και μόνο επειδή είναι ο μόνος που δεν επιτρέπει στους παραστρατιωτικούς να θάψουν (κρύψουν) τα όπλα τους στον κήπο του. Αυτή η σιωπηρή ανυπακοή τού «πραγματικού γαλατά», μαζί με την ανήκουστη συνήθεια της αφηγήτριάς μας να διαβάζει ενώ περπατά, την παρότρυνση (παράκληση, σχεδόν ικεσία) μιας καθηγήτριας γαλλικών προς τους μαθητές της να απολαύσουν τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος, και έναν μίνι φεμινισμό (στο εμβρυϊκό ακόμα στάδιο) μιας ολιγάριθμης ομάδας γυναικών, είναι οι μόνες μικρές, αλλά σημαντικές επαναστατικές πράξεις που αποκλίνουν από την αποδεκτή συμπεριφορά, από τον άγραφο κώδικα αυτής της εκτός-πραγματικότητας πραγματικότητας που συντηρεί την κατασπαραγμένη από την άλογη βία κοινότητα.
Ωστόσο, στο βιβλίο δεν παρουσιάζεται παραστρατιωτική ή κρατική βία. Οι στόχοι της Burns είναι οι πιο ύπουλες δυνάμεις: η τυραννία της υπακοής, της θρησκείας, της πατριαρχίας, του κουτσομπολιού, της διαβίωσης με δυσπιστία διαρκείας και μόνιμο φόβο.
Η βία, που υπάρχει, και υπάρχει διαρκώς, συμβαίνει ως επί το πλείστον εκτός σκηνής.
Αλλά όταν συμβαίνει μια μη πολιτική δολοφονία ή όταν το πυρηνικό αγόρι αυτοκτονεί - όχι ως αποτέλεσμα των ταραχών αλλά λόγω του φόβου του για τον πυρηνικό πόλεμο - χαιρετίζεται με ομαδικό πανικό:

«Οποιοδήποτε άλλο είδος φόνου, πλην του πολιτικού, προκαλούσε στην κοινότητα αμηχανία και αγωνία• επειδή δεν ήξερε ούτε τι να σκεφτεί ούτε τι να κάνει.»
Η συγγραφέας οικοδομεί έξοχα μια κοινωνία υπό πολιορκία από τις πιο καλά συγκαλυμμένες ομάδες καταπίεσης – τους «δικούς μας».
Η αφηγήτρια του Γαλατά είναι από τους ήρωες βιβλίων εκείνους που μένουν κοντά μας για πολύ καιρό. Είναι ο απόλυτος αντι-ήρωας. Ένα διαβαστερό κορίτσι που καταφέρνει να διαταράξει το στάτους κβο χωρίς πολιτικές, χωρίς ηρωισμούς, χωρίς ίχνος βίας, αλλά με το να είναι απλώς αφοπλιστικά πρωτότυπη, τρομερά αστεία, αλλόκοτη, μοναδική. Το ίδιο ακριβώς μπορεί να λεχθεί και για ολόκληρο το βιβλίο.
Βρείτε τον Γαλατά στην Πολιτεία: https://www.politeianet.gr/…/9789600120097-burns-anna-guten…

Το 80% της άγριας βλάστησης δε θα υπήρχε χωρίς τη μέλισσα

 
toxrysomeli.blogspot.com
θέματα μελισσοκομίας,περιβάλλον,εγκυκλοπαιδικά,μέλι και υγεία
Χωρίς τις μέλισσες η τροφή μας θα περιορίζονταν σε καλαμπόκι, ρύζι και σιτάρι. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, το 84% από τα καλλιεργούμενα φυτά χρειάζονται τη μέλισσα για επικονίαση ενώ το 80% της άγριας βλάστησης οφείλεται στις μέλισσες! Γενικότερα πάντως τα έντομα αυτά, που θεωρούνται τα σπουδαιότερα από οικονομικής άποψης για τον άνθρωπο, συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στο 15-30% της παραγωγής τροφίμων.

«Ευτυχώς, για μας, η μέλισσα είναι ένα ανθεκτικό και ευπροσάρμοστο στις αντιξοότητες έντομο», όπως εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο εντομολόγος, καθηγητής Γεωπονίας του ΑΠΘ, Ανδρέας Θρασυβούλου και τονίζει πως «Χάρις στους μελισσοκόμους οι πληθυσμοί της μέλισσας είναι περισσότεροι από πέρσι στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα τα μελίσσια (οι κυψέλες) αυξήθηκαν από 1.200.000 σε 1.560.000».
«Το πρόβλημα εντοπίζεται στις αγριομέλισσες, που επηρεάζονται αρνητικά από τη μονοκαλλιέργεια, τα δηλητήρια και τις πυρκαγιές. Τα άγρια έντομα είναι εξίσου χρήσιμα και πρέπει να προστατευτούν. Υπάρχουν τουλάχιστον 20.000 διαφορετικά είδη άγριων μελισσών. Κάθε είδος είναι εξειδικευμένο στην επικονίαση συγκεκριμένων φυτών», επισημαίνει ο καθηγητής.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι αγριομέλισσες που παίρνουν από τις ορχιδέες, εκτός από τη γύρη, το λάδι του φυτού για να αποκτήσουν το άρωμα εκείνο που θα τις κάνει να προσελκύσουν τις θηλυκές. Προκύπτει έτσι, πως οι συγκεκριμένες μέλισσες σε μια σχέση αλληλεξάρτησης, από τα σοφά καμωμένα σχέδια της φύσης, χρειάζονται τις ορχιδέες για να αναπαραχθούν και οι ορχιδέες τις μέλισσες για να πολλαπλασιαστούν.


«Όλα αυτά μας δείχνουν πόσο πολύ συμβάλει η μέλισσα στη διατήρηση του περιβάλλοντος: Συνδράμει στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, βοηθά στον εμπλουτισμό του εδάφους με οργανικές ουσίες και στην προστασία της γης από τη διάβρωση», υπογραμμίζει ο καθηγητής.


Στροφή στη μελισσοκομία

Μια άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή που αναδεικνύεται από τα στοιχεία του εργαστηρίου μελισσοκομίας του ΑΠΘ, υπεύθυνος του οποίου είναι ο καθηγητής Ανδρέας Θρασυβούλου, είναι η αυξανόμενη στροφή του κόσμου στη μελισσοκομία, είτε ερασιτεχνικά είτε επαγγελματικά.


«Σαφώς μια τριήμερη εκπαίδευση δεν μπορεί να κάνει κάποιον ικανό ώστε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μελισσοκομία. Του παρέχει όμως, τη δυνατότητα να μπορεί να συντηρήσει περίπου 20 κυψέλες και να έχει μια αξιόλογη παραγωγή για τον ίδιο και τα άτομα του οικείου περιβάλλοντος του», διευκρίνισε ο καθηγητής.
Πηγή
 

Οι Τούρκοι πρέπει να πληρώσουν για τα εγκλήματά τους





-5:00

507.372 προβολές
https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/2111790788917692?__tn__=-R
Ξύπνα Ελλάδα
Η Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων Ποντίων ήταν σχέδιο της συμμαχίας Γερμανίας και Τουρκίας.
Μόλις πριν λίγα χρόνια αναγνώρισαν οι Γερμανοί την Γενοκτονία των Αρμενίων και αυτό παρόλο που είχαν πολλά χρόνια πριν στα αρχεία τους το υλικό καθώς και τους κρατικούς φακέλους από τις φρικαλεότητες των Τούρκων.ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Dikastis 888

Παχύφυτα

με κινητό στο χέρι αφαιρείται η άδεια

Το δενδρολίβανο γνωστό και ως αρισμαρί

Xristina Pappa προς ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ «Φάρμακο σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει
Το δενδρολίβανο (αρχ. ελλ. ἀπόσπληνος), γνωστό και ως αρισμαρί, στην Κύπρο είναι γνωστό με το όνομα λασμαρί, είναι αρωματικός, αειθαλής θάμνος ο οποίος ανήκει στο γένος Ροσμαρίνος και στην οικογένεια των Χειλανθών. Tο γένος Rosmarinus περιλαμβάνει, εκτός του γνωστού (R. officinalis) που αναφέρεται και ως λιβανωτίς (Διοσκ.) και ως δενδρολίβανον το φαρμακευτικόν, και μερικά άλλα είδη, μεταξύ των οποίων και τα ακόλουθα: Ροσμαρίνος ο εριοκάλυξ (R. eriocalyx) και Ροσμαρίνος ο γναφαλώδης (R. tomentosus). Η λατινική ονομασία του φυτού Rosmarinus σημαίνει δροσιά της θάλασσας και είναι σύνθετη από τις λέξεις ros (δροσιά) και marinus (θαλάσσιος), γιατί πιστευόταν ότι το φυτό μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς πότισμα, αρκούμενο μόνο στην υγρασία που έρχεται από τη θάλασσα. Γνωστό φυτό στην αρχαιότητα όταν οι Αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν σε διάφορες θρησκευτικές τελετές και γιορτές, σε στολισμούς κτηρίων, ναών και ως καύσιμο για θυμίαμα. Η καταγωγή του είναι από τις περιοχές της Μεσογείου αλλά σήμερα εκτός από τις περιοχές αυτές καλλιεργείται ως καλλωπιστικό για τα ωραία κυανά άνθη του σε όλη σχεδόν την Ευρώπη και τις εύκρατες περιοχές της Αμερικής. Περιέχει τανίνη και αιθέριο έλαιο, το οποίο εξάγεται με απόσταξη κυρίως από τις κορυφές των ανθοφόρων βλαστών. Τα άνθη του προτιμώνται από τις μέλισσες και γίνονται πηγή για την παραγωγή μελιού.
Παραδοσιακή λαϊκή ιατρική.

Μνημη ελεφαντα μεχρι τα βαθια γεραματα!!!!
Οι «μαγικές» αυτές ιδιότητες του φυτού ήταν γνωστές από την αρχαιότητα στην Ελλάδα και την Ρώμη. Στην αρχαία Ελλάδα για την ακρίβεια, το θεωρούσαν δώρο της θεάς Αφροδίτης στους ανθρώπους και το χρησιμοποιούσαν στις θυσίες ζώων- το έκαιγαν στους βωμούς. Διακοσμούσαν με αυτό τα αγάλματα των θεών και οι μαθητές όταν μελετούσαν το χρησιμοποιούσαν σα στεφάνι, χάρη στην ιδιότητά του να τονώνει τη μνήμη.
Μπορεί όμως μόνο με την μυρωδιά να τονώνεται σε τόσο μεγάλο βαθμό η μνήμη;
Ο ερευνητής Μαρκ Μος του Πανεπιστημίου Northumbria στην Βρετανία απέδειξε, μετά από μελέτες και πειράματα σε άτομα 75 ετών, ότι ακόμα και αποξηραμένο το συγκεκριμένο φυτό έχει την ιδιότητα να στέλνει κατ’ ευθείαν στον εγκέφαλο με το άρωμά του πτητικές ουσίες που ονομάζονται τερπένια –οργανικές χημικές ουσίες με αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση.
Αυτές οι ουσίες εισχωρούν στο αίμα κατ’ ευθείαν από την μύτη και τους πνεύμονες και μεταφέρονται άμεσα στον εγκέφαλο. Εκτός από την μνήμη ενισχύουν και την εγρήγορση, ασχέτως ηλικίας, αποτελώντας έτσι προληπτικό μέτρο για την αποφυγή της άνοιας και της νόσου Αλτσχάιμερ.
Στην παραδοσιακή λαϊκή ιατρική σύμφωνα με τον Αγάπιο στον Γεωπονικό (παρ.148) χρησιμοποιείται:
για θεραπεία κάθε αρρώστιας των σπλάγχνον
Καίγοντας ξύλο δεντρολίβανου και σε μορφή καρβουνόσκονης ασπρίζει τα δόντια και θεραπεύει κάθε αρρώστια τον δοντιών.
Τοποθετώντας φύλλα δεντρολίβανου στο στρώμα αποτρέπει τους εφιάλτες.
Κοπανίζοντας τα φύλλα και τοποθετώντας στην πληγή βοηθάει να επουλώσει και να θεραπεύσει καρκινικές εξελκώσεις (φάγουσα)
Φτιαγμένο κουτάλι από το ξύλο του δεντρολίβανου προστατεύει από τα μικρόβια[4][5].
Κάνοντας Φλασκί από ξύλο δεντρολίβανου βοηθάει να συντηρηθεί χωρίς να αλιωθεί το κρασί. Ακόμα βάζοντας φύλλα δεντρολίβανου στο βαρέλι βοηθάει να μην χαλάσει το κρασί.
Καίγοντας το δεντρολίβανο, η μυρωδιά του απομακρύνει τους σκορπιούς, φίδια. Επίσης καίγοντας δεντρολίβανο καθαρίζει τον αέρα από μικρόβια.
Βράζοντας το δεντρολίβανο ως ρόφημα βοηθάει να θεραπευτή ή "κάυσιν τον στόμαχον"
Ανεβάζει τη διάθεση και είναι χρήσιμο σε περιπτώσεις κατάθλιψης ήπιας έως μετρίως σοβαρής μορφής.
Τα μπάνια που γίνονται με αφέψημα δεντρολίβανου βοηθούν αυτούς που υποφέρουν από ρευματισμούς στις αρθρώσεις.
Είναι αποχρεμπτικό και βοηθάει στο βήχα στο άσμα σε βρογχίτιδες και στη γρίπη.
Το αφέψημα του δεντρολίβανου είναι και κατά της λιποθυμίας και των ζαλάδων.
Κοπανισμένο φρέσκο δεντρολίβανο κάνοντάς το κατάπλασμα ξεραίνει τις αιμορροΐδες.
Βοηθάει στην υπερκόπωση και στην αδυναμία.
Βρασμένο δεντρολίβανο με κρασί βοηθάει στον ύπνο.
Γενικά θεωρείται αντιβακτηριδιακό, αντιμυκητιακό και αντιρρευματικό, τονωτικό της καρδιάς και της όρασης αλλά και κατά του διαβήτη.

ΝΗΣΤΙΣΙΜΕΣ ΚΑΡΙΟΚΕΣ


144.157 προβολές
Paxxi
ΝΗΣΤΙΣΙΜΕΣ ΚΑΡΙΟΚΕΣ με τη μοναδική γεύση της βανίλιας υποβρυχίου, τη μαστιχωτή σοκολατένια υφή και την τραγανή αίσθηση των καρυδιών που τόσο αγαπάμε! 
Και ναι, το γλυκάκι που τόσο αγαπήσατε στην original μορφή του γίνεται και σαρακοστιανό. 
Η συνταγή https://bit.ly/2WJx3dm

Δημοφιλείς αναρτήσεις