Το σταμναγκάθι ή κιχωριον το ακανθώδες

Maria Dimitriou

7 Απριλίου στις 3:08 μ.μ. ·

Η Μαρινα Ιορδανίδου κοινοποίησε ένα σύνδεσμο στην ομάδα ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ «Φάρμακο σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει.

6 Απριλίου στις 1:38 μ.μ.

 

Το σταμναγκάθι ή κιχωριον το ακανθώδες είναι ουσιαστικά μια άγρια ποικιλία ραδικιού. Η επιστηµονική ονοµασία του σταµναγκαθιού είναι Cichorium spinosum. Πρόκειται όντως για έναν εξάδελφο του ραδικιού που φύεται στη λεκάνη της Μεσογείου, µε την Κρήτη, την Κύπρο, τη Σικελία και τη Μάλτα να είναι ιδιαίτερα πλούσιες σε αυτό.
Αυτοφυές απαντάται στα χιονισμένα δύσβατα μέρη των ορεινών όγκων της Κρήτης αλλά και σε απόκρημνες ακρογιαλιές του νησιού. Το σταμναγκάθι είναι ένα άγριο χόρτο, με οδοντωτά φύλλα, τα οποία περιέχουν μία γλυκόπικρη ουσία, η οποία προσδίδει στο φυτό σημαντικές ιδιότητες. Είναι χειμερινό χόρτο και ιδιαίτερα ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες και το χιόνι.
Την ονομασία σταμναγκάθι την απόκτησε από το αγκάθι που το περιβάλλει και από την χρήση που είχε αυτό στο στόμιο της στάμνας με το νερό τα παλαιότερα χρόνια.
Διότι τον παλιό καλό καιρό που οι άνθρωποι καθημερινά πήγαιναν σε φυσικές πηγές ή σε πηγάδια για να εφοδιαστούν με το νερό της ημέρας, η μεταφορά γίνονταν με πήλινες στάμνες. Επειδή πολλών ειδών ζωύφια πήγαιναν να δροσιστούν και αυτά από το νερό της στάμνας, οι άνθρωποι έκοβαν το αγκάθι και το εφάρμοζαν “σαν καπάκι” στο στόμιο της στάμνας απωθώντας με αυτόν τον τρόπο τους παρείσακτους επισκέπτες.
Έτσι έγινε γνωστό στην κοινωνία σαν..
στάμνα-αγκάθι, το αγκάθι της στάμνας δηλαδή.
Το σταμναγκάθι είναι γνωστό ως τροφή αλλά και ως βότανο από την αρχαιότητα και ήταν πάντα μια αξιοζήλευτη τροφή την οποία λίγοι είχαν την δυνατότητα να αποκτήσουν. Διότι η συγκομιδή του ήταν και είναι μια πολύ επίπονη κουραστική και πολλές φορές επικίνδυνη διαδικασία.

Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο

medlabgr.blogspot.com

Σταμναγκάθι, αγριόχορτο κατάλληλο για το συκώτι, την καρδιά, το στομάχι, το δέρμα

της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγου, medlabnews.gr

Το σταμναγκάθι ή κιχωριον το ακανθώδες είναι ουσιαστικά μια άγρια ποικιλία ραδικιού. Η επιστηµονική ονοµασία του σταµναγκαθιού είναι Cichorium spinosum. Πρόκειται όντως για έναν εξάδελφο του ραδικιού που φύεται στη λεκάνη της Μεσογείου, µε την Κρήτη, την Κύπρο, τη Σικελία και τη Μάλτα να είναι ιδιαίτερα πλούσιες σε αυτό.

Αυτοφυές απαντάται στα χιονισμένα δύσβατα μέρη των ορεινών όγκων της Κρήτης αλλά και σε απόκρημνες ακρογιαλιές του νησιού. Το σταμναγκάθι είναι ένα άγριο χόρτο, με οδοντωτά φύλλα, τα οποία περιέχουν μία γλυκόπικρη ουσία, η οποία προσδίδει στο φυτό σημαντικές ιδιότητες. Είναι χειμερινό χόρτο και ιδιαίτερα ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες και το χιόνι.  

Την ονομασία σταμναγκάθι την απόκτησε από το αγκάθι που το περιβάλλει και από την χρήση που είχε αυτό στο στόμιο της στάμνας με το νερό τα παλαιότερα χρόνια.

Διότι τον παλιό καλό καιρό που οι άνθρωποι καθημερινά πήγαιναν σε φυσικές πηγές ή σε πηγάδια για να εφοδιαστούν με το νερό της ημέρας, η μεταφορά γίνονταν με πήλινες στάμνες. Επειδή πολλών ειδών ζωύφια πήγαιναν να δροσιστούν και αυτά από το νερό της στάμνας, οι άνθρωποι έκοβαν το αγκάθι και το εφάρμοζαν “σαν καπάκι” στο στόμιο της στάμνας απωθώντας με αυτόν τον τρόπο τους παρείσακτους επισκέπτες.

Έτσι έγινε γνωστό στην κοινωνία σαν..

στάμνα-αγκάθι, το αγκάθι της στάμνας δηλαδή. Το σταμναγκάθι είναι γνωστό ως τροφή αλλά και ως βότανο από την αρχαιότητα και  ήταν πάντα μια αξιοζήλευτη τροφή την οποία λίγοι είχαν την δυνατότητα να αποκτήσουν. Διότι η συγκομιδή του ήταν και είναι μια πολύ επίπονη κουραστική και πολλές φορές επικίνδυνη διαδικασία.

Καλλιεργείται ευρέως στην Κρήτη, από όπου και έγινε γνωστό, ωστόσο φαίνεται ότι μπορεί να αναπτύσσεται εξίσου ικανοποιητικά σε παραθαλάσσιες ζώνες αλλά και πλαγιές βουνών και οροπεδίων (πάνω από 1000 μέτρα υψόμετρο) και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Διατροφική αξία

Τα χαρίσµατα του σταµναγκαθιού δεν είναι µόνο γευστικά. Γνωστό από την αρχαιότητα για τις διουρητικές του ιδιότητες, αναφέρεται από τον Αριστοφάνη, τον Θεόφραστο και τον Διοσκουρίδη. Η µοντέρνα ανάλυση της σύστασής του επιβεβαίωσε τους αρχαίους που το εκτιµούσαν ιδιαίτερα:  Το σταμναγκάθι περιέχει σημαντικές ποσότητες αντιοξειδωτικών, όπως βιταμίνη C (36,58 mg/100 γρ.), βιταμίνη Ε (α-τοκοφερόλη- 9,78 mg/100 γρ.), β-καροτένιο (2,66 mg/100 γρ.), βιταμίνη Α (5717 IU/100 γρ.) και φαινόλες (20,31 mg/100γρ.). Επίσης περιέχει γλουταθειόνη (13,77 mg/100 γρ.), η οποία είναι ένα αμινοξύ που μετατρέπεται στον οργανισμό σε υπεροξειδάση της γλουταθειόνης, που είναι ισχυρός αντιοξειδωτικός παράγοντας. Ουσιαστικά η γλουταθειόνη είναι ένα είδος αντιοξειδωτικού που βοηθά το σώμα να απαλλαγεί από τις τοξίνες. Το σταμναγκάθι είναι επίσης καλή πηγή σιδήρου, ψευδαργύρου, καλίου και μαγνησίου. Περιέχει μέτριες ποσότητες σε α-λινολενικό οξύ ALA (C18:3) ω-3 λιπαρά οξέα (44.4 mg /100 γρ.).

Οι πολυφαινόλες έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και τα Ω-3 λιπαρά οξέα είναι σύμμαχος της καρδιάς και της καλής υγείας του οργανισμού.
Γενικά θεωρείται διουρητικό, χωνευτικό,τονωτικό και χολαγωγό. 

Χολαγωγό – υπακτικό. Στα αρχαία χρόνια το χρησιμοποιούσαν για την θεραπεία προβλημάτων της χολής και του ήπατος. Αυτή η δράση του οφείλεται σε μία ουσία, το «κιχώριο» και βοηθά στην αποσυμφόρηση της χοληδόχου κύστεως και του ήπατος.

Αντιοξειδωτικό. Τα β-καροτένια που περιέχει συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των ελεύθερων ριζών, γεγονός που βοηθά στην καρδιαγγειακή προστασία του οργανισμού και προάγει την αντιγήρανση των ιστών.

Τονωτικό – χωνευτικό. Είναι τονωτικό του στομάχου και ευνοεί την πέψη. Βοηθά στην απομάκρυνση της χοληστερίνης από το αίμα, ενώ αναφέρεται πως το αφέψημα των φύλλων του δρα κάτα του διαβήτη και της παχυσαρκίας.

Αντιρευματικό. Όλα τα είδη ραδικιών έχουν διουρητικές ιδιότητες. Εξαιτίας αυτής της ιδιότητας βοηθά και στην αντιμετώπιση των ρευματισμών, αλλά και της κατακράτησης υγρών κατά την διάρκεια της έμμηνου ρύσεως.

Αδένες. Δρα ρυθμιστικά στην λειτουργία πολλών αδένων

Δέρμα. Θεραπεύει πολλές δερματικές παθήσεις. Αναφέρεται πως από τα αρχαία χρόνια το χρησιμοποιούσαν για την θεραπεία κρεατοελιών, σπυριών και κάλων.

Το σταμναγκάθι συνοδεύεται πάντα από εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο στην κουζίνα των Κρητικών. Στη Δυτική Κρήτη το σταμναγκάθι τρώγεται συνήθως βραστό ή λεμονάτο με κατσίκι ή αρνί (φρικασέ). Στην Κάσο το παστώνουν και το χρησιμοποιούν το καλοκαίρι στο «τσικνωτό» (γιαχνί). Όπως συμβαίνει με όλα τα χόρτα της Κρήτης, η παρασκευή της σαλάτας εξαρτάται από τις τοπικές ιδιαιτερότητες και από τη φαντασία της κάθε νοικοκυράς. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που το σταμναγκάθι χρησιμοποιείται αναμεμειγμένο με άλλα άγρια χόρτα, με λίγο κρεμμύδι (χρησιμοποιείται το χλωρό κρεμμύδι και, κυρίως, τα υπέργεια μέρη του) και άνηθο. Μαγειρεύεται με πολλούς τρόπους. Ωμό ή βραστό με λίγο ελαιόλαδο και λεμόνι.

ΠΡΟΣΟΧΗ στην αγορά του Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια που έγινε μόδα το σταμναγκάθι, έκαναν την εμφάνιση τους πολλών ειδών σταμναγκάθια στις λαϊκές αγορές της Αθήνας και στα μεγάλα super-market. Τα περισσότερα από αυτά όμως, δεν έχουν σχέση με το γνήσιο και από αρχαιοτάτων χρόνων γνωστό σταμναγκάθι.
Το σταμναγκάθι καταρχήν έχει πικρή γεύση, σταμναγκάθι που δεν έχει πικρή γεύση είτε ωμό είτε μαγειρεμένο δεν είναι σταμναγκάθι, και αν είναι δεν είναι το άγριο. Επίσης το σταμναγκάθι έχει πολύ σγουρά φύλλα τα οποία θυμίζουν λάμα πριονιού όταν τα κοιτάς.
Διαβάστε επίσης

• Βάλσαμο ή βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο για την κατάθλιψη, τα τραύματα, το στομάχι, το άσθμα, τον καρκίνο. 
• Ρίγανη και ριγανέλαιο, με ισχυρές αντιβακτηριακές, αντιοξιδωτικές και αντικαρκινικές ιδιότητες (Origanum vulgare)
• Κουρκουμάς ή κιτρινόριζα ως αντιφλεγμονώδες, αντικαρκινικό, για τον διαβήτη, την χοληστερινη, το Αλτσχάιμερ, την ακμή, τις πανάδες

Πηγή: https://medlabgr.blogspot.com/2014/07/blog-post_18.html#ixzz5lBebA1Vp

Νηστίσιμες Τσουρεκάρες με ίνες!!

Maria Dimitriou

7 Απριλίου στις 2:13 μ.μ. ·

0:00

HD

https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/2112844295479008?__tn__=-R

225.778 προβολές

Live kitchen

27 Μαρτίου στις 3:05 μ.μ. ·

Νηστίσιμες Τσουρεκάρες με ίνες!!( Afrato tsoureki )Amazing vegan Brioche Live Kitchen⤵️
Για να βλέπετε πρώτοι τα βίντεο μου!!! Κάντε Δωρεάν εγγραφή στο κανάλι μου στο YouTube και πατήστε το κουδουνάκι!! : http://bit.ly/2pRLHiM
Μπορείτε να με βρείτε Επίσης ⤵️
Instagram : https://bit.ly/2t6TGZY

Δίκταμος και Aλάδανος ή λάβδανο.

Maria Dimitriou

7 Απριλίου στις 2:35 μ.μ. · 

‎Μαρινα Ιορδανίδου‎ προς ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ «Φάρμακο σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει

6 Απριλίου στις 1:51 μ.μ.

Δίκταμος και Aλάδανος ή λάβδανο.
Οι θησαυροί της κρητικής γης, βάση όλων των προϊόντων της Bioaroma
Τα ιερότερα προϊόντα των Μινωιτών ήταν ο δίκταμος μέσα σε ελαιόλαδο το οποίο προσέφεραν στους θεούς τους καθώς και η ρητίνη αλάδανος που την χρησιμοποιούσαν στις κρέμες τους και την έκαιγαν ως θυμίαμα.
Αξιοποιώντας τις μοναδικές ιδιότητες των προϊόντων αυτών τα χρησιμοποιήσαμε σαν βάση σε όλα μας τα προϊόντα.
Δίκταμος
Ο Δίκταμος είναι ο θάμνος του όρους Δίκτη ή Λασιθιώτικα Όρη. Η Δίκτη είναι οροσειρά στην Κρήτη, που εκτείνεται στα ανατολικά του νησιού. Η ονομασία της Δίκτης πιθανώς να προέρχεται από τη μυθολογία και να σημαίνει το μέρος γέννησης του Δία (Δίας + τίκτω).
Το όνομα ∆ίκταµος προέρχεται από την ∆ίκτη και τη λέξη θάμνος δηλαδή “∆ίκταµνος ο Θάµνος της ∆ίκτης” ή έρωντας. Η επιστημονική του ονομασία είναι Origanum Dictamnus.
O Δίκταμος είναι ένα το πιο φημισμένα κρητικά ενδημικά φυτά και τον βρίσκουμε μόνο στο νησί της Κρήτης σκαρφαλωμένο σε απόκρημνους βράχους με υψόμετρο από 0 έως 1900 μέτρα. Ο Θεόφραστος αναφέρει “το δε δίκταµνον ίδιον της Κρήτης”.
Ο Δίκταμος ήταν γνωστός από την αρχαιότητα και οι αρχαίοι γιατροί του απέδιδαν πολλές θεραπευτικές ιδιότητες.
Ο Aριστοτέλης στο έργο του “Περί των ζώων ιστορίαι” μας κάνει γνωστές τις παυσίπονες και επουλωτικές ιδιότητες του δίκταμου αναφέροντας τα εξής:
“Επεί και εν Kρήτη φασί τας αίγας τας αγρίας όταν τοξευθώσι ζητείν το δίκταμνον δοκεί δε τούτον εκβλητικόν είναι των τοξευµάτων εν τω σώµατι” που σημαίνει ότι
όταν τα αγριοκάτσικα της Kρήτης (τους Kρητικούς Aίγαγρους (Capra aegagrus)) πληγώνονταν και έμενε το βέλος στο σώμα τους, έτρωγαν Δίκταμο και αυτό έπεφτε αμέσως.
Στο δίκταμο αναφέρονται πολλοί συγγραφείς όπως:
– Ο Θεόφραστος, ο οποίος αναφέρει πως ο Δίκταμος χρησιμοποιήθηκε άπειρες φορές την ώρα του τοκετού σαν κατάπλασμα χαμηλά στην κοιλιά για τη δυστοκία.
– Ο Διασκουρίδης – ο οποίος θεράπευε και τις πληγές των στρατιωτών σε περιόδους πολέμου με το δίκταμο μας αναφέρει:
“Ού µόνον γαρ πινοµένη, αλλά και προστιθεµένη, υποθυµιωµένη τα τεθνηκότα έµβρυα εκτινάσσει”…
– Ο Aριστοτέλης στο έργο του “Περί των ζώων ιστορίαι” μας κάνει γνωστές τις παυσίπονες και επουλωτικές ιδιότητες του δίκταμου αναφέροντας τα εξής:
“Επεί και εν Kρήτη φασί τας αίγας τας αγρίας όταν τοξευθώσι ζητείν το δίκταμνον δοκεί δε τούτον εκβλητικόν είναι των τοξευµάτων εν τω σώµατι”.
– Ο Ιπποκράτης τον χρησιμοποιούσε σαν εμμηναγωγό εκτρωτικό για την διευκόλυνση της υστεροτοκίας
– Για αυτό είχε ονομάσει το βότανο και “ωκυτόκιον”
– Από το ωκύς που σημαίνει ταχύς και τόκος που σημαίνει τοκετός και κατ’ επέκταση αυτό που επιταχύνει τον τοκετό.
– Για προβλήματα της χοληδόχου κύστεως και για τα προβλήματα των πνευμόνων
Ο Δίκταμος είναι ένα σπάνιο και δυσεύρετο βότανο. Ο Δίκταμος υπήρξε ένα βότανο µε ιδιαίτερη οικονοµική σηµασία στο παρελθόν, όπως άλλωστε και σήµερα, που η υπερβολική και αλόγιστη εκμετάλλευση του άγριου βοτάνου προκάλεσε µείωσή του ακόµα και εξαφάνισή του σε ορισµένες περιοχές.
Ο Δίκταμος σήμερα προστατεύεται από τη Συνθήκη της Βέρνης.
Ο Δίκταμος ονομάζεται και Έρωντας για τις αναζωογονητικές & αφροδισιακές του ιδιότητες. Ο κίνδυνος που διέτρεχαν οι Ερωντάδες, συλλέκτες του Δικτάμου, κατά τη συλλογή του ήταν μεγάλος και πολλοί μάλιστα έχαναν την ζωή τους κατά τη διάρκεια. Ονομάζεται και σταθάρι, σταμνόχορτο, σταμοτόχορτο, στομαχόχορτο αφού έχει απίστευτες αιμοστατικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται ως τονωτικό αφέψημα για να καταπραΰνει τους πονοκεφάλους & τις νευραλγίες. Βοηθά αποτελεσματικά τις στομαχικές διαταραχές για τις παθήσεις του συκωτιού αλλά και ως εμμηναγωγό στηριζόμενοι στις αναφορές του Ιπποκράτη.
ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Ο Δίκταμος περιέχει τοκοφερόλες, πολυφαινόλες ursolic acid, αιθέρια έλαιαc arvacrol, p-cymene, linalool, γ-terpinene and terpinen-4-ol caryophyllene που έχουν αναδείξει σε μελέτες αντιμιτωτική, αντιμικροβιακή και αντιφλεγμονώδη δράση.
Η αντισηπτική δράση του Δίκταμου σύμφωνα με μελέτες αφορά τα στελέχη Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli, Listeria monocytogenes, Salmonella Enteritidis, Salmonella typhimurium, Saccharomyces cerevisiae, Aspergillus, ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, ιούς, πρωτόζωα και είδη μυκήτων.
Μελέτες έχουν αναδείξει ότι αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό καρκινικών και λευχαιμικών κυττάρων. Ασκεί αιμοστατική & επουλωτική δράση σε περιπτώσεις τραυμάτων και πληγών.
Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις βήχα, γαστρεντερικές διαταραχές, δυσπεψία, σε καρκινώματα & φλεγμονώδη νοσήματα.
Η αλαδανιά, το άγριο τριαντάφυλλο των βράχων, έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες από οποιοδήποτε φυτό στην Ευρώπη.
Η αλαδανιά παράγει κάθε καλοκαίρι πάνω στα μακρόστενα και πράσινα φύλλα της μια μαύρη αρωματική ρητίνη, το λάβδανο. Ο αλάδανος ή λάβδανο ή λάδανο συλλέγεται σήμερα και κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα στην Κρήτη στο χωριό Σίσσες.
Αυτό γίνεται κάθε καλοκαίρι κάτω από τον καυτό ήλιο, όταν το φυτό εκκρίνει σαν δάκρυ τη ρητίνη, η οποία συλλέγεται με ειδικές δερμάτινες λωρίδες. Με αυτές κτυπούν τα φυτά και η ρητίνη κολλάει πάνω τους από τις οποίες και εξάγεται.
Στη ρητίνη περιέχονται οργανικές ενώσεις που ονομάζονται λαμβανικά διτερπένια, οι οποίες σύμφωνα με μελέτες παρουσιάζουν αντιμικροβιακή και κυτταροστατική δράση, εμποδίζουν δηλαδή τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων.
Από την Μινωική εποχή το λάβδανο ήταν το σπουδαιότερο φυτικό προϊόν της Κρήτης, το οποίο μάλιστα και εξαγόταν.
Είναι γνωστό και ως το μύρο της βίβλου και ήταν ένα από τα βασικά λιβάνια που έπρεπε να καίγονται κατά την ανάγνωση των Ψαλμών του Δαυίδ και της Βίβλου. Το άρωμά του εξαιρετικά πλούσιο και δυνατό, χρησιμοποιείται για προστασία, δύναμη & πνευματική εξέλιξη.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν στην ταρίχευση στις μούμιες και το έκαιγαν σαν λιβάνι στους ναούς. Οι Μινωίτες το χρησιμοποιούσαν για την παρασκευή θυμιάματος, θεραπευτικών και καλλυντικών αλοιφών.
Ο Διοσκουρίδης (1ος αιώνας μ.Χ.), ιατρός και βοτανολόγος του Ρωμαϊκού Στράτου, αναφέρεται στην θεραπευτική δύναμη του λάβδανου.
Ο Ρωμαίος ιατρός Celsus (25π.Χ. - 25μ.Χ.), αναφέρει τη χρησιμοποίηση της ρητίνης της αλαδανιάς, ως έμπλαστρο σε κακοήθη σαρκώματα. Ο Ορειβάσιος, διαπρεπής Βυζαντινός ιατρός, που έζησε τον 4ο αιώνα, παρασκεύαζε αλοιφή με λάδανο κατά της τριχόπτωσης.
Η Bioaroma προχώρησε στην εκχύλιση της ρητίνης σε αγνό ελαιόλαδο για να αναδείξει παράλληλα με τις φαρμακευτικές και τις καλλυντικές της ιδιότητες. Το πολύτιμο έλαιο της αλαδανιάς μπορεί να συγκρατήσει την υγρασία της επιδερμίδας διατηρώντας την επιδερμίδα φρέσκια και νεανική.
Στη μυθολογία αναφέρεται ως το φυτό που για χάρη του καυγάδισαν οι θεοί του Ολύμπου με τις θεές γιατί οι θεοί θέλησαν να δώσουν θεραπευτικές ιδιότητες στην αλαδανιά ενώ οι θεές καλλωπιστικές ιδιότητες και έτσι απέκτησε και τις δυο.
Το τσάι της Αλαδανιάς είναι 20 φορές περισσότερο αντιοξειδωτικό από τον φρέσκο χυμό λεμονιού, 3 φορές περισσότερο από το πράσινο τσάι και έχει αποτοξινωτικές ιδιότητες.
Αποτοξινώνει τα βαριά τοξικά μέταλλα που προέρχονται από τον καπνό των τσιγάρων
Προστατεύει την καρδιά 4 φορές περισσότερο από το κόκκινο κρασί. Τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Ισχυρότερο της βιταμίνης C & E.
Η Αλαδανιά είναι βότανο με ισχυρή και άμεση δράση σε περιπτώσεις διάρροιας & γαστρεντερίτιδας.
Έχει πολύ ισχυρή αντιική δράση απέναντι στους ιούς της γρίπης και πτηνών (Η7Ν7 & Η1Ν1).

ΖΟΥΜΕΡΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ γεμιστά με τυρί

Maria Dimitriou

7 Απριλίου στις 2:27 μ.μ. ·

-5:20

https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/2112857638811007?__tn__=-R

504.633 προβολές

Paxxi

21 Ιουνίου 2018 ·

Το τραπέζι της Πέμπτης γεμίζει με καλοκαιρινά ΖΟΥΜΕΡΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ γεμιστά με τυρί και αρωματική σάλτσα ντομάτας να τα σκεπάζει. H συνταγή αναλυτικά https://bit.ly/2K6HvpF

"η αγαπημένη των θεών"

Maria Dimitriou

13 Απριλίου στις 12:17 π.μ. · 

www.psichogios.gr

Εκδόσεις Ψυχογιός

Έκπτωση 10% και 16 πόντοι Ανταμοιβής για τα μέλη…

Αγοράστε τώρα

ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ

Η ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του Νικόλαου Ρώσση, των φερώνυμων εκδόσεων, ενώ παππούς της ήταν ο φιλόλογος και συγγραφέας Ιωάννης Θ. Ρώσσης. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Θηλέων, τη Σχολή Νηπιαγωγών Αθηνών και το Lοndon Montessori Centre. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός, αλλά και ως υπεύθυνη εκδόσεων. Έχει γράψει 14 βιβλία για ενηλίκους και πάνω από 150 παιδικά βιβλία. Το 2015 της απονεμήθηκε το Βραβείο Λογοτεχνίας από τον Όμιλο Γυναικών Πειραιά «Εξάλειπτρον» για το συγγραφικό της έργο, σε συνδυασμό με τη μεγάλη απήχησή του και τη διαδραστική της σχέση με τους αναγνώστες της, καθώς και το βραβείο κοινού των βιβλιοπωλείων PUBLIC, στην κατηγορία «Ο πιο ερωτικός χαρακτήρας», για το μυθιστόρημά της ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ, το οποίο μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση. Όλα τα μυθιστορήματά της κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.

Λίγα λόγια

Μια νύχτα με καταιγίδα, μια βάρκα με ένα νεογέννητο μωρό βρίσκει καταφύγιο στη Δήλο. Η Άρτεμη, η αγαπημένη των θεών, μεγαλώνει μέσα στην αγάπη και την ασφάλεια, και τολμάει να κυνηγήσει τα όνειρά της. 

Ώσπου ένας μυστηριώδης άντρας με ζαφειρένια μάτια, αλλά κι ένας φόνος στο ιερό νησί θα την αναγκάσουν να παλέψει για την ίδια της τη ζωή. Κι ύστερα όλα μπλέκονται. Φωτεινοί και σκοτεινοί ήρωες, όνειρα κι ελπίδες, κατάσκοποι και δολοφόνοι. Κι ύστερα το αδύνατο γίνεται δυνατό. 

Ηλιόλουστη Δήλος, κοσμοπολίτικη Μύκονος, πανέμορφη Ρήνεια, γραφικά ψαροχώρια της Κορνουάλης, όλα σε ένα μυθιστόρημα παθιασμένο. Σαν την Ελλάδα. Γεμάτο φως κι ανθρώπους «ηλιόλουστους». 

Γιατί την τύχη μας την κεντάμε με τραγούδια ψυχής…

θρούμπι, θύμος ο έρπυλλος, χαμοθρούμπι και γαϊδουροθυμό

Maria Dimitriou

7 Απριλίου στις 2:32 μ.μ. · 

‎ 

Μαρινα Ιορδανίδου‎ προς ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ «Φάρμακο σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει

6 Απριλίου στις 1:48 μ.μ.

Φυτρώνει σε ηλιόλουστα μέρη, σε βραχώδη εδάφη και σε θαμνότοπους. Οι ονομασίες του είναι πολλές. Μπορεί να ακούσετε να το λένε θρούμπι, θύμος ο έρπυλλος, χαμοθρούμπι και γαϊδουροθυμό.
Μετά την φασκομηλιά που έχει σταματήσει σχεδόν να δίνει τώρα σειρά έχει η θρούμπα ένα αρκετά καλό μελισσοκομικό φυτό που οι μέλισσες επιδιώκουν να επισκέπτονται.
Η θρούμπα, θυμίζει κάτι ανάμεσα σε ρίγανη και θυμάρι, είναι ένα αρωματικό ποώδες φυτό, ετήσιο, ευδοκιμεί σε όλη την Μεσόγειο και ιδιαίτερα σε ξηρές και πετρώδεις περιοχές . Από την αρχαιότητα χρησιμοποιείται σαν βότανο για τις διάφορες ασθένειες αλλά και σαν αρωματικό στη μαγειρική.
Στην αρχαία Ελλάδα το έβαζαν στο κρασί (θρυμβίτης οίνος) ακόμα και σήμερα χρησιμοποιούν αφέψημα θρουμπιού για να ξεπλένουν τα βαρέλια πριν βάλουν το κρασί για να σκοτώσουν τους παραμύκητες. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για αφροδισιακό.
Παλιά όταν είχαν πληγές στο στόμα ή στο λάρυγγα, έκαναν γαργάρα με αφέψημα από θρούμπι και κρασί και μετά το κατάπιναν, 3-4 σταγόνες από το χυμό του φυτού στα αυτιά πριν τον ύπνο βελτιώνουν την ακοή και σταματούν τον βόμβο. Το αφέψημα από θρούμπι θεωρείται διεγερτικό και τονωτικό και δρα κατά της πνευματικής και σωματικής κούρασης, βοηθάει το άσμα, την ναυτία, την πέτρα στα νεφρά και είναι κατά της διάρροιας, ακόμα σκοτώνει βακτηρίδια μικρόβια και μύκητες.
Οι παλιοί Κρητικοί καταπολεμούσαν τις φθειρειάσεις των ζώων τους με αφέψημα από θρούμπι, σκέπαζαν ακόμα με φύλλα από θρούμπι το τυρί που έβαζαν στην άλμη για να πάρει το τυρί το άρωμά του.
Τα φύλλα της θρούμπας ψιλοκομμένα μπαίνουν σε διάφορα φαγητά και ως αρωματικό αλλά και λόγω των αντιτοξικών ιδιοτήτων που έχουν.
Το θρούμπι (savory ή satureja) είναι ένα αυτοφυές φυτό (φρύγανο) που το συνταντάμε σε όλη την Ελλάδα. Ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών. Ο κορμός του είναι ξυλώδης, με 2-4 άνθη ροδόχροα ή υπόλευκα και σπόρους μικρούς αυγοειδείς σε χρώμα καστανό ανοιχτό, με ευχάριστη οσμή. Φτάνει σε ύψος τα 30- 50 εκατοστά. Προτιμά τα ηλιόλουστα βραχώδη και ασβεστώδη εδάφη. Χρήσιμα είναι κυρίως τα άνθη του, το αιθέριο έλαιό αλλά, σε κάποιες περιπτώσεις, και ολόκληρο το φυτό. Το αιθέριο έλαιο περιέχει δραστικές ουσίες όπως τερπίνη, πευκίνη, καρβακρόλη, κυμίνη, κινεόλη και θυμόλη.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού ήταν γνωστές απο την αρχαιότητα. Οι πατέρες της βοτανοθεραπείας και της φαρμακολογίας, Θεόφραστος και Διοσκουρίδης, αναφέρονται σε αυτό στα έργα τους. Το θρούμπι χρησιμοποιείται επίσης εδώ και 2000 χρόνια στη μαγειρική, καθώς δρά ως χωνευτικό και θεωρείται ιδανικό για όλα τα δύσπεπτα πιάτα.
Διαθέτει έντονη γεύση που θυμίζει θυμάρι και ρίγανη. Σε πολλές χώρες το προσθέτουν μέχρι και σήμερα σε χωνευτικά λικέρ. Κατά το Μεσαίωνα, το θρούμπι χρησίμευε ως αφέψημα για τον πονόλαιμο, το βήχα, τον πονόδοντο και τις πληγές στο στόμα, καθώς και ως απολυμαντικό για διάφορα σκεύη, λόγω των αντιβακτηριδιακών και αντιμικροβιακών του ιδιοτήτων.
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, το θρούμπι είναι γνωστό κυρίως για τις θεραπευτικές ιδιότητες που έχει στο πεπτικό σύστημα. Λειτουργεί ως χωνευτικό, διεγείρει την όρεξη, τονώνει τον οργανισμό, βοηθά στη θεραπεία της διάρροιας, των σπασμών του εντέρου, των πόνων απο κολικούς, της γαστρικής ατονίας, της νευρικής δυσπεψίας, της ναυτίας και της ξινίλας.
Το αφέψημά του βοηθά στην απομάκρυνση των αερίων του στομάχου, απαλλάσσει απο τα φουσκώματα και συμβάλλει στην καλή λειτουργία της πέψης.
Χρησιμοποιείται επίσης ως αποχρεμπτικό. Μαλακώνει το βήχα και είναι κατάλληλο για τις βρογχίτιδες και το άσθμα. Μπορεί να εφαρμοστεί και εξωτερικά, ως αντισηπτικό, στις πληγές και στα τσιμπήματα των εντόμων, καθώς προσφέρει άμεση ανακούφιση.
Για να παρασκευάσετε ένα αφέψημα με θρούμπι, ρίχνετε ένα κουταλάκι του γλυκού σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνετε για 10-15 λεπτά. Η συνιστώμενη δόση είναι από ένα μέχρι τρία φλιτζάνια την ημέρα, μετά τα γεύματα. Για εξωτερική χρήση πάνω σε πληγές ή τσιμπήματα εντόμων, ετοιμάστε κομπρέσες με αφέψημα βράζοντας 30 γραμμάρια για ένα λίτρο νερό.

«Το μυστικό του Λεονάρντο»

 

«Το μυστικό του Λεονάρντο»: Το καινούριο μυθιστόρημα του αγαπημένου μας Αύγουστου Κορτώ (Auguste Corteau) μόλις κυκλοφόρησε!
Στη δύση του βίου του ο Λεονάρντο ντα Βίντσι αποφασίζει να αφηγηθεί τη ζωή του. Το αόρατο νήμα που ξετυλίγει τον μίτο της αφήγησης είναι η λαχτάρα του ηλικιωμένου Λεονάρντο να ομολογήσει το πιο σκοτεινό του μυστικό: ένα έγκλημα που έμεινε ατιμώρητο και στο οποίο χρωστά το πιο διάσημο έργο του.
Ιστορία μυστηρίου κρυμμένη μες στο αξεδιάλυτο μυστήριο της Ιστορίας, το «Μυστικό του Λεονάρντο» είναι πάνω απ’ όλα ένας ύμνος στην ανθρώπινη δημιουργία: στην ψυχή και στο σώμα που επιμένουν να γεννούν ακόμα κι υπό τη βαριά σκιά του θανάτου.