162.049 προβολές
Pastry Designs
Το καλοκαίρι πλησιάζει και σας έχω Εύκολο Παγωτό Σύκο (Χωρίς Παγωτομηχανή)
Facebook: Jim Michailidis
Facebook: Jim Michailidis
Τετάρτη 29 Μαΐου 2019
«1919 – Το μετέωρο βήμα στη Μικρασία» (Νεφέλη, 2019)
Ο Γ.Κ. Καρατζάς στο «Πρώτο Θέμα»:
Ο νομικός Γ. Μικρούδης, με το βιβλίο του «1919 – Το μετέωρο βήμα στη Μικρασία» (Νεφέλη, 2019) μας δίνει μια ολοκληρωμένη, εξαντλητικά τεκμηριωμένη, αδογμάτιστη και αποστασιοποιημένη μελέτη πάνω σε μια υπόθεση που συνεχίζει να διατηρεί στοιχεία ενός διαχρονικού συλλογικού τραύματος. Ο συγγραφέας επιμένει ότι είναι απλώς ένας ερασιτέχνης ιστορικός, αν και γνωρίζει καλά το μυστικό του πώς μπορείς να κάνεις την αφήγηση να υπερβεί τον ψυχρό κόσμο των αρχείων και των τεκμηρίων. [...] Το βιβλίο των 468 σελίδων (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται αναλυτικές επεξηγηματικές σημειώσεις, χάρτες, βιβλιογραφία) χωρίζεται σε 29 μικρά κεφάλαια που διαβάζονται με σχετική άνεση και από όλους όσοι δεν διαθέτουν προηγούμενη γνώση των ιστορικών γεγονότων.
https://www.protothema.gr/…/article/886167/o-erasitehnis-i…/
Περισσότερα για το βιβλίο (απόσπασμα, αγορά online): https://store.fairead.net/nefeli/id-1919
Ο νομικός Γ. Μικρούδης, με το βιβλίο του «1919 – Το μετέωρο βήμα στη Μικρασία» (Νεφέλη, 2019) μας δίνει μια ολοκληρωμένη, εξαντλητικά τεκμηριωμένη, αδογμάτιστη και αποστασιοποιημένη μελέτη πάνω σε μια υπόθεση που συνεχίζει να διατηρεί στοιχεία ενός διαχρονικού συλλογικού τραύματος. Ο συγγραφέας επιμένει ότι είναι απλώς ένας ερασιτέχνης ιστορικός, αν και γνωρίζει καλά το μυστικό του πώς μπορείς να κάνεις την αφήγηση να υπερβεί τον ψυχρό κόσμο των αρχείων και των τεκμηρίων. [...] Το βιβλίο των 468 σελίδων (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται αναλυτικές επεξηγηματικές σημειώσεις, χάρτες, βιβλιογραφία) χωρίζεται σε 29 μικρά κεφάλαια που διαβάζονται με σχετική άνεση και από όλους όσοι δεν διαθέτουν προηγούμενη γνώση των ιστορικών γεγονότων.
https://www.protothema.gr/…/article/886167/o-erasitehnis-i…/
Περισσότερα για το βιβλίο (απόσπασμα, αγορά online): https://store.fairead.net/nefeli/id-1919
«Τα τελομερή: Η ασπίδα του DNA για υγεία και μακροζωία»
Εκδόσεις Πατάκη-Patakis Publishers
#Διαγωνισμός
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί μερικοί εξηντάρηδες φαίνονται και νιώθουν σαν σαραντάρηδες, ενώ κάποιοι σαραντάρηδες φαίνονται και νιώθουν σαν εξηντάρηδες;
Η βραβευμένη με Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής Elizabeth Blackburn και η Elissa Epel, ψυχολόγος υγείας, συνυπογράφουν αυτό το επαναστατικό έργο που φωτίζει τις περίπλοκες σχέσεις μεταξύ ψυχολογίας και βιολογίας της γήρανσης και μας καλεί να επανεξετάσουμε τις καθημερινές μας συνήθειες. Είναι το πρώτο βιβλίο που εξηγεί πώς ο άνθρωπος γερνά σε κυτταρικό επίπεδο αλλά και πώς μπορούμε, κάνοντας απλές αλλαγές, να διατηρήσουμε τα κύτταρά μας υγιή, ώστε να μπορέσουμε να απολαύσουμε τη ζωή μας, απαλλαγμένοι από ασθένειες, όσο γίνεται περισσότερο.
Οι Εκδόσεις Πατάκη χαρίζουν σε πέντε τυχερούς από ένα αντίτυπο του πρωτοποριακού βιβλίου «Τα τελομερή: Η ασπίδα του DNA για υγεία και μακροζωία». Για να λάβετε μέρος στην #κλήρωση, αφήστε μας το σχόλιό σας κάτω από αυτή την ανάρτηση μέχρι την Πέμπτη 16 Μαΐου. Οι νικητές θα ανακοινωθούν με δικό μας σχόλιο την ίδια μέρα.
📗 Περισσότερα για το βιβλίο: https://bit.ly/2JpWfSK
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί μερικοί εξηντάρηδες φαίνονται και νιώθουν σαν σαραντάρηδες, ενώ κάποιοι σαραντάρηδες φαίνονται και νιώθουν σαν εξηντάρηδες;
Η βραβευμένη με Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής Elizabeth Blackburn και η Elissa Epel, ψυχολόγος υγείας, συνυπογράφουν αυτό το επαναστατικό έργο που φωτίζει τις περίπλοκες σχέσεις μεταξύ ψυχολογίας και βιολογίας της γήρανσης και μας καλεί να επανεξετάσουμε τις καθημερινές μας συνήθειες. Είναι το πρώτο βιβλίο που εξηγεί πώς ο άνθρωπος γερνά σε κυτταρικό επίπεδο αλλά και πώς μπορούμε, κάνοντας απλές αλλαγές, να διατηρήσουμε τα κύτταρά μας υγιή, ώστε να μπορέσουμε να απολαύσουμε τη ζωή μας, απαλλαγμένοι από ασθένειες, όσο γίνεται περισσότερο.
Οι Εκδόσεις Πατάκη χαρίζουν σε πέντε τυχερούς από ένα αντίτυπο του πρωτοποριακού βιβλίου «Τα τελομερή: Η ασπίδα του DNA για υγεία και μακροζωία». Για να λάβετε μέρος στην #κλήρωση, αφήστε μας το σχόλιό σας κάτω από αυτή την ανάρτηση μέχρι την Πέμπτη 16 Μαΐου. Οι νικητές θα ανακοινωθούν με δικό μας σχόλιο την ίδια μέρα.
📗 Περισσότερα για το βιβλίο: https://bit.ly/2JpWfSK
Η Αγία Υπομονή
Ο χρήστης Μιχάλης Θωμάς κοινοποίησε ένα βίντεο.
74.452 προβολές
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ
www.monastiriaka.gr
Εορτάζει στις 29 Μαΐου η Αγία Υπομονή.
Η Αγία Υπομονή, κατά κόσμον Ελένη Δραγάση, και αργότερα, ως σύζυγος του Μανουήλ Β' Παλαιολόγου, «Ελένη η εν Χριστώ τω Θεώ αυγούστα και αυτοκρατόρισσα των Ρωμαίων η Παλαιολογίνα», ήταν θυγατέρα του Κωνσταντίνου Δραγάση, ενός από τους πολλούς ηγεμόνες - κληρονόμους του μεγάλου Σέρβου κράλη (βασιλιά) Στεφάνου Δουσάν. Καταγόταν από βασιλική και ευλογημένη γενιά. Στους προγόνους της συγκαταλέγονται άνθρωποι που αγίασαν όπως ο Στέφανος Νεμάνια, σέρβος βασιλέας που μόνασε με το όνομα Συμεών και ήταν κτίτορας της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους (βλέπε 13 Φεβρουαρίου). Ο Κωνσταντίνος Δραγάσης ανέλαβε την ηγεμονία του σημερινού βουλγαρικού τμήματος της βόρειο - ανατολικής Μακεδονίας, στην περιοχή μεταξύ των ποταμών Αξιού και Στρυμώνος.
Η γέννησή της τοποθετείται στα αμέσως μετά τον θάνατο του Δουσάν χρόνια. Η ανατροφή, η μόρφωση, η αγωγή της, ήταν διαποτισμένα με ό,τι ανώτερο υπαγόρευε το βυζαντινό ιδεώδες, διότι οι Σέρβοι είχαν επηρεαστεί πολύ από τον βυζαντινό πολιτισμό. Ένοιωθε τον εαυτό της περισσότερο ταυτισμένο με τον πολιτισμό και κυρίως με την εθνική συνείδηση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Συναισθηματικά και ουσιαστικά έρεπε μάλλον προς το Βυζάντιο, του οποίου επέπρωτο να γίνει Αυγούστα και Αυτοκρατόρισσα, παρά προς την γενέθλιο σερβική πατρίδα.
Κοντά σ' αυτά και πάνω απ' αυτά, γαλουχήθηκε με την πατροπαράδοτη στην οικογένειά της, ακράδαντη ορθόδοξη πίστη στο Θεό. Αυτή η πίστη είναι που θα την οδηγεί, θα την φωτίζει, και θα την εμπνέει στην πολυτάραχη γεμάτη θλίψεις και δοκιμασίες ζωή της.
Υπολογίζεται να ήταν 19 περίπου χρονών όταν παντρεύτηκε τον Μανουήλ Β' Παλαιολόγο (τέλη του 1390 μ.Χ.), λίγους μήνες πριν γίνει Αυτοκράτορας.
Η καινούργια ζωή της Ελένης - αγίας Υπομονής, από την αρχή της έδειξε ότι θα ήταν Γολγοθάς. Πολλές ήταν οι φορές που χρειάστηκε να πιει το ποτήρι της προσβολής και του εξευτελισμού στο πλευρό του συζύγου της όχι μόνο από τους αλλόθρησκους, αλλά και από τα κατ' όνομα χριστιανικά κράτη της Δύσεως, στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να βρει τρόπους σωτηρίας της ετοιμοθάνατης Αυτοκρατορίας.
Η Ελένη - αγία Υπομονή απεδείχθη εξαιρετικός άνθρωπος που συγκέντρωνε πολλές και μεγάλες αρετές, και ψυχική δύναμη. Έδειξε ότι είχε απόλυτη συναίσθηση τόσο της θέσης της και των περιστάσεων, όσο και του ρόλου που αυτές της υπαγόρευαν, σε όλα τα επίπεδα.
Αγαπούσε το λαό. Ήταν η μεγάλη μάνα που ο καθένας μπορούσε να προστρέξει. Συμμεριζόταν τις αγωνίες του και ανησυχίες του ενώπιον των φοβερών εθνικών κινδύνων και προσπαθούσε πάντοτε με την προσευχή, με την πραότητά της και με γλυκά και παρηγορητικά της λόγια να τον ενισχύσει. Είναι πολύ χαρακτηριστικά και εύγλωττα μέσα στην λακωνικότητά της τα όσα γράφει για την Αυτοκρατόρισσα, ο σύγχρονός της φημισμένος φιλόσοφος Γεώργιος Γεμιστός - Πλήθων: «Η Βασιλίς αύτη με πολλήν ταπείνωσιν και καρτερικότητα εφαίνετο να αντιμετωπίζει και τας δύο μορφάς της ζωής. Ούτε κατά τους καιρούς των δοκιμασιών απεγοητεύετο, ούτε όταν ευτυχούσε επανεπαύετο, αλλά εις κάθε περίπτωσιν έκανε το πρέπον. Συνεδύαζε την σύνεσιν με την γενναιότητα, περισσότερον από κάθε άλλην γυναίκα. Διεκρίνετο δια την σωφροσύνην της. Την δε δικαιοσύνην την είχε εις τελειότατον βαθμόν. Δεν εμάθαμε να κάμνει κακόν εις ουδένα, ούτε μεταξύ των ανδρών, ούτε μεταξύ των γυναικών. Αντιθέτως εγνωρίσαμε να κάμνει πολλά καλά και εις πολλούς. Με ποίον άλλον τρόπον δύναται να φανεί εμπράκτως η δικαιοσύνη, εκτός από το γεγονός του να μη κάμνει κανείς ποτέ θεληματικά και σε κανέναν κακό, αλλά μόνον το αγαθόν σε πολλούς;»
Στάθηκε αντάξια του φιλόσοφου και φιλόχριστου συζύγου της Μανουήλ. Στάθηκε άξια δίπλα του για 35 χρόνια, «συνευδοκόντας», σύμφωνα με σύγχρονή τους μαρτυρία, δηλ. όλα γινόντουσαν με συμφωνία, ομόνοια, συναπόφαση, εν πνεύματι Χριστού και αγωνιστική αγιότητα. Κατόρθωναν να τιμούν την αρετή με λόγια και έργα. «Λόγω μεν διδάσκοντας το πρακτέον, έργω δε γενόμενοι πρότυπα και εικόνες εφηρμοσμένης αγάπης».
Στο ευλογημένο ζευγάρι ο Θεός χάρισε οκτώ παιδιά. Έξι αγόρια από τα οποία τα δύο ανέβηκαν στον αυτοκρατορικό θρόνο, ο Ιωάννης Η' (1425 - 1448 μ.Χ.) και ο Κωνσταντίνος ΙΑ', ο τελευταίος θρυλικός αυτοκράτορας (1448 - 29 Μαΐου 1453 μ.Χ.- μαύρη ήμερα αλώσεως της Βασιλεύουσας). Ο Θεόδωρος, ο Δημήτριος και ο Θωμάς διετέλεσαν δεσπότες του Μυστρά, και ο Ανδρόνικος της Θεσσαλονίκης. Και δύο κορίτσια, τα οποία όμως πέθαναν σε μικρή ηλικία. Η πολύτεκνη και φιλότεκνη μητέρα γαλούχησε τα παιδιά της με τα νάματα της πίστεως και τη γλυκύτατη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, τα οδηγούσε σε ιερά προσκυνήματα και σεβάσμια Μοναστήρια της Βασιλεύουσας, και επιζητούσε υπέρ αυτών τις ευχές των αγίων ασκητών και Γερόντων. Τα ανέθρεψε «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», και ποτέ δεν «έπαυσε μετά δακρύων προσευχής και αγάπης να νουθετή ένα έκαστον».Με υπομονή και επιμονή, με προσοχή και προσευχή σμίλεψε τους χαρακτήρες τους, τους έδωσε μαζί με το «ζην»και το «εύ ζην». Έτσι, κατάφερε, μεταξύ άλλων, να θέσει τέρμα στις επί 90 περίπου χρόνια συγκρούσεις μεταξύ των μελών της αυτοκρατορικής οικογένειας για την εξουσία που είχαν εξαντλήσει την αυτοκρατορία. Οι όποιες διαφορές απόψεων η διενέξεις παρουσιάζονταν (μετά το θάνατο του Μανουήλ), ξεπερνιόνταν ήσυχα με το κύρος της μητρικής της παρέμβασης και της προσευχής της.
Ιδιαίτερη ήταν η αγάπη της για τα Μοναστήρια. Εκεί αναπαυόταν, ξεκουραζόταν η ψυχή της, αντλούσε δύναμη και κουράγιο για τη συνέχεια. Αυτό, το ενέπνευσε σε όλη την οικογένειά της. Ο σύζυγός της αφού παρέδωσε τον θρόνο στον πρωτότοκο Ιωάννη, δύο μήνες πριν τον θάνατό του (29 Μαρτίου 1425 μ.Χ.), απεσύρθη στη Μονή του Παντοκράτορος στην Κωνσταντινούπολη, όπου εκάρη μοναχός με το όνομα Ματθαίος. Η ίδια, μετά το θάνατο του συζύγου της έγινε μοναχή (1425 μ.Χ.) στη Μονή της κυράς Μάρθας, με το όνομα Υπομονή. Και τρία από τα παιδιά τους επίσης έγιναν μοναχοί, ο Θεόδωρος και ο Ανδρόνικος (μ. Ακάκιος) στη Μονή του Παντοκράτορος, και ο Δημήτριος (μ. Δαυίδ) στο Διδυμότειχο. Επίσης, η πεθερά της και η κουνιάδα της ετελείωσαν την ζωή τους ως Μοναχές. Το ίδιο και η εγγονή της, κόρη του γιου της Θωμά, Ελένη, που έγινε Μοναχή με το όνομα Υπομονή στη Λευκάδα.
Ακόμα, εν όσω βρισκόταν στην πατρίδα της, μαζί με τον πατέρα της έκτισαν την Ι.Μ. Παναγίας Παμμακαρίστου στο Πογάνοβο της πόλης Δημήτροβγκραντ της Ν.Α. Σερβίας. Στην Κωνσταντινούπολη είχε συνδεθεί με την Ι. Μ. του Τιμίου Προδρόμου της Πέτρας, όπου φυλαγόταν το ιερό λείψανο του οσίου Παταπίου του θαυματουργού (βλέπε 8 Δεκεμβρίου), στον οποίο η αγία Υπομονή έτρεφε ιδιαίτερη ευλάβεια. Η Μονή είχε ιδρυθεί από τον συνασκητή του οσίου Παταπίου στην Αίγυπτο, όσιο Βάρα, έξω από την πύλη του Ρωμανού πριν από το 450 μ.Χ. Με την συμβολή της αγίας ιδρύθηκε στη Μονή γυναικείο γηροκομείο με την επωνυμία «Η ελπίς των απηλπισμένων». Η ευλάβειά της προς τον όσιο Πατάπιο φαίνεται από το γεγονός ότι ο αγιογράφος του σπηλαίου του οσίου Παταπίου στα Γεράνεια όρη της Κορινθίας θεώρησε απαραίτητο να ιστορήσει την αγία Υπομονή δίπλα από το σκήνωμα του οσίου.
Άνθρωπος φωτεινός και φωτισμένος η αγία Υπομονή, προικισμένη με πολλά τάλαντα, που τα «εμπορεύθηκε» με σύνεση και σωφροσύνη και τα πολλαπλασίασε, κατάφερε με την αρετή, την άσκηση και την καρτερία της να φθάσει σε δυσανάβατα μέτρα αρετής. Μια σημαντική φυσιογνωμία εκείνης της εποχής ο Γεννάδιος Σχολάριος, ο πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης μετά την άλωση, στον Παραμυθητικό του Λόγο προς τον Βασιλέα Κωνσταντίνο ΙΑ', «Επί τη κοιμήσει της μητρός Αυτού αγίας Υπομονής», αναφέρει χαρακτηριστικά τα εξής:
«Την μακαρίαν εκείνην Βασίλισσαν όταν την επεσκέπτετο κάποιος σοφός, έφευγεν κατάπληκτος από την ιδικήν της σοφίαν. Όταν την συναντούσε κάποιος ασκητής, αποχωρούσε, μετά την συνάντηση, ντροπιασμένος δια την πτωχείαν της ιδικής του αρετής, συγκρινομένης προς την αρετήν εκείνης. Όταν την συναντούσε κάποιος συνετός, προσέθετεν εις την ιδικήν του περισσοτέραν σύνεσιν. Όταν την συναντούσε κάποιος νομοθέτης, εγινόταν προσεκτικώτερος. Όταν συνομιλούσε μαζί της κάποιος δικαστής, διεπίστωνε ότι έχει ενώπιόν του έμπρακτον Κανόνα Δικαίου. Όταν κάποιος θαρραλέος (τη συναντούσε), ένοιωθε νικημένος, αισθανόμενος έκπληξιν από την υπομονήν, την σύνεσιν και την ισχυρότητα του χαρακτήρος της. Όταν την επλησίαζε κάποιος φιλάνθρωπος, αποκτούσε εντονώτερο το αίσθημα της φιλανθρωπίας. Όταν την συναντούσε κάποιος φίλος των διασκεδάσεων, αποκτούσε σύνεσιν, και, γνωρίζοντας την ταπείνωσιν εις το πρόσωπόν της, μετανοούσε. Όταν την εγνώριζε κάποιος ζηλωτής της ευσεβείας, αποκτούσε μεγαλύτερον ζήλον. Κάθε πονεμένος με τη συνάντηση μαζί της, καταλάγιαζε τον πόνο του. Κάθε αλαζόνας αυτοτιμωρούσε την υπερβολικήν του φιλαυτίαν. Και γενικά κανένας δεν υπήρξε, που να ήλθεν εις επικοινωνίαν μαζί της και να μην έγινε καλύτερος».
Ο Θεός ευδόκησε να μην ζήσει τις τελευταίες τραγικές στιγμές της Αυτοκρατορίας. Την κάλεσε κοντά Του στις 13 Μαρτίου 1450 μ.Χ., έχοντας διανύσει 35 χρόνια ως Αυτοκρατόρισσα και 25 ως ταπεινή μοναχή. Ο σύγχρονός της διάκονος Ιωάννης Ευγενικός, αδελφός του Μάρκου του Ευγενικού Αρχιεπισκόπου Εφέσου, στον Παραμυθητικό του Λόγο προς τον Κωνσταντίνον Παλαιολόγον επί τη κοιμήσει της Μητρός του αγίας Υπομονής συνοψίζει:
«Ως προς δε την αοίδιμον, εκείνην Δέσποινα Μητέρα σου, τα πάντα εν όσω ζούσε, ήσαν εξαίρετα, η πίστις, τα έργα, το γένος, ο τρόπος, ο βίος, ο λόγος και όλα μαζί ήσαν σεμνά και επάξια της θείας τιμής και, όπως έζησε μέτοχος της θείας Προνοίας, έτσι και ετελεύτησεν».
Η «Αγία Δέσποινα»,όπως την ονομάζει ο Γεώργιος Φραντζής, συνέδεσε την έννοια του μοναχικού της ονόματος (Υπομονή) με τον τρόπον αντιμετωπίσεως και των ευτυχών στιγμών και των απείρων δυσκολιών της όλης ζωής της. Υπομονή κατά βίον, πράξιν και μοναχικό όνομα. «Τη υπομονή αυτής εκτήσατο την ψυχήν αυτής».
Σύγχρονο θαύμα της Αγίας
Είναι αρκετές οι εμφανίσεις της αγίας Υπομονής τα τελευταία χρόνια σε ευσεβείς και μη χριστιανούς. Επιλεκτικά καταχωρούμε ένα συμβάν που περιγράφει την θαυμαστή εμφάνισή της και θεραπεία κάποιου ασθενή.
«Η αγία Υπομονή εμφανίσθηκε ως μοναχή σε κάτοικο των Αθηνών που εργαζόταν σε ταξί. Το σταμάτησε και ζήτησε να κατευθυνθεί προς το Λουτράκι. Ο ταξιτζής είχε καρκίνο του δέρματος στα χέρια του και βρισκόταν σε μεγάλη απελπισία.
Καθ' οδόν η μοναχή που φορούσε ένα κουκούλι με κόκκινο σταυρό τον ρώτησε: «Γιατί είσαι μελαγχολικός;» και εκείνος δεν δίστασε να ομολογήσει όλη την αλήθεια. Μετά τον ρώτησε αν θέλει να τον σταυρώσει για να γίνει καλά και εκείνος δέχθηκε. Σε λίγο όμως τον έπιασε υπνηλία και παρεκάλεσε την μοναχή να σταθούνε λίγο για να μην σκοτωθούνε. Είχαν φθάσει κοντά στα διόδια και εύκολα θα έβρισκαν άλλο ταξί αν εκείνη βιαζόταν. Κάθισε στην άκρη του δρόμου και τον πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησε διαπίστωσε ότι τα χέρια του είχαν γίνει καλά, αλλά η μοναχή είχε εξαφανιστεί. Ρώτησε τους ανθρώπους των διοδίων μήπως είδανε καμιά μοναχή εκεί κοντά, αλλά κανείς δεν την είχε δει. Τότε συγκλονισμένος γύρισε στο ταξί του και κατάλαβε ότι κάποια αγία ήταν κι' έγινε άφαντη. Κατευθύνθηκε μετά στον γιατρό του και του διηγήθηκε το περιστατικό. Την στιγμή εκείνη έπεσε το μάτι του σε μια εικόνα που ήταν κρεμασμένη στον τοίχο του ιατρείου. Πετάχτηκε απ' το κάθισμά του και φώναξε: «Αυτή ήταν».
Σημειωτέον ότι η εικόνα ήταν της αγίας Υπομονής. Έτσι έμαθε ποια ήταν εκείνη που τον θεράπευσε και τον γλύτωσε και απ' την απελπισία. Το κουκούλι με τον κόκκινο σταυρό έδειχνε την καταγωγή πριν γίνει αυτοκρατόρισσα του Βυζαντίου και με αυτό το μοναχικό σχήμα τελείωσε και την επίγεια ζωή της.
Εικόνα της ευρίσκεται στην Ιερά Μονή οσίου Παταπίου στο Λουτράκι Κορινθίας και η Εκκλησία τιμά την μνήμη της Οσίας Υπομονής, επίσης, στις 13 Μαρτίου. http://www.saint.gr/1661/saint.aspx
Εορτάζει στις 29 Μαΐου η Αγία Υπομονή.
Η Αγία Υπομονή, κατά κόσμον Ελένη Δραγάση, και αργότερα, ως σύζυγος του Μανουήλ Β' Παλαιολόγου, «Ελένη η εν Χριστώ τω Θεώ αυγούστα και αυτοκρατόρισσα των Ρωμαίων η Παλαιολογίνα», ήταν θυγατέρα του Κωνσταντίνου Δραγάση, ενός από τους πολλούς ηγεμόνες - κληρονόμους του μεγάλου Σέρβου κράλη (βασιλιά) Στεφάνου Δουσάν. Καταγόταν από βασιλική και ευλογημένη γενιά. Στους προγόνους της συγκαταλέγονται άνθρωποι που αγίασαν όπως ο Στέφανος Νεμάνια, σέρβος βασιλέας που μόνασε με το όνομα Συμεών και ήταν κτίτορας της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους (βλέπε 13 Φεβρουαρίου). Ο Κωνσταντίνος Δραγάσης ανέλαβε την ηγεμονία του σημερινού βουλγαρικού τμήματος της βόρειο - ανατολικής Μακεδονίας, στην περιοχή μεταξύ των ποταμών Αξιού και Στρυμώνος.
Η γέννησή της τοποθετείται στα αμέσως μετά τον θάνατο του Δουσάν χρόνια. Η ανατροφή, η μόρφωση, η αγωγή της, ήταν διαποτισμένα με ό,τι ανώτερο υπαγόρευε το βυζαντινό ιδεώδες, διότι οι Σέρβοι είχαν επηρεαστεί πολύ από τον βυζαντινό πολιτισμό. Ένοιωθε τον εαυτό της περισσότερο ταυτισμένο με τον πολιτισμό και κυρίως με την εθνική συνείδηση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Συναισθηματικά και ουσιαστικά έρεπε μάλλον προς το Βυζάντιο, του οποίου επέπρωτο να γίνει Αυγούστα και Αυτοκρατόρισσα, παρά προς την γενέθλιο σερβική πατρίδα.
Κοντά σ' αυτά και πάνω απ' αυτά, γαλουχήθηκε με την πατροπαράδοτη στην οικογένειά της, ακράδαντη ορθόδοξη πίστη στο Θεό. Αυτή η πίστη είναι που θα την οδηγεί, θα την φωτίζει, και θα την εμπνέει στην πολυτάραχη γεμάτη θλίψεις και δοκιμασίες ζωή της.
Υπολογίζεται να ήταν 19 περίπου χρονών όταν παντρεύτηκε τον Μανουήλ Β' Παλαιολόγο (τέλη του 1390 μ.Χ.), λίγους μήνες πριν γίνει Αυτοκράτορας.
Η καινούργια ζωή της Ελένης - αγίας Υπομονής, από την αρχή της έδειξε ότι θα ήταν Γολγοθάς. Πολλές ήταν οι φορές που χρειάστηκε να πιει το ποτήρι της προσβολής και του εξευτελισμού στο πλευρό του συζύγου της όχι μόνο από τους αλλόθρησκους, αλλά και από τα κατ' όνομα χριστιανικά κράτη της Δύσεως, στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να βρει τρόπους σωτηρίας της ετοιμοθάνατης Αυτοκρατορίας.
Η Ελένη - αγία Υπομονή απεδείχθη εξαιρετικός άνθρωπος που συγκέντρωνε πολλές και μεγάλες αρετές, και ψυχική δύναμη. Έδειξε ότι είχε απόλυτη συναίσθηση τόσο της θέσης της και των περιστάσεων, όσο και του ρόλου που αυτές της υπαγόρευαν, σε όλα τα επίπεδα.
Αγαπούσε το λαό. Ήταν η μεγάλη μάνα που ο καθένας μπορούσε να προστρέξει. Συμμεριζόταν τις αγωνίες του και ανησυχίες του ενώπιον των φοβερών εθνικών κινδύνων και προσπαθούσε πάντοτε με την προσευχή, με την πραότητά της και με γλυκά και παρηγορητικά της λόγια να τον ενισχύσει. Είναι πολύ χαρακτηριστικά και εύγλωττα μέσα στην λακωνικότητά της τα όσα γράφει για την Αυτοκρατόρισσα, ο σύγχρονός της φημισμένος φιλόσοφος Γεώργιος Γεμιστός - Πλήθων: «Η Βασιλίς αύτη με πολλήν ταπείνωσιν και καρτερικότητα εφαίνετο να αντιμετωπίζει και τας δύο μορφάς της ζωής. Ούτε κατά τους καιρούς των δοκιμασιών απεγοητεύετο, ούτε όταν ευτυχούσε επανεπαύετο, αλλά εις κάθε περίπτωσιν έκανε το πρέπον. Συνεδύαζε την σύνεσιν με την γενναιότητα, περισσότερον από κάθε άλλην γυναίκα. Διεκρίνετο δια την σωφροσύνην της. Την δε δικαιοσύνην την είχε εις τελειότατον βαθμόν. Δεν εμάθαμε να κάμνει κακόν εις ουδένα, ούτε μεταξύ των ανδρών, ούτε μεταξύ των γυναικών. Αντιθέτως εγνωρίσαμε να κάμνει πολλά καλά και εις πολλούς. Με ποίον άλλον τρόπον δύναται να φανεί εμπράκτως η δικαιοσύνη, εκτός από το γεγονός του να μη κάμνει κανείς ποτέ θεληματικά και σε κανέναν κακό, αλλά μόνον το αγαθόν σε πολλούς;»
Στάθηκε αντάξια του φιλόσοφου και φιλόχριστου συζύγου της Μανουήλ. Στάθηκε άξια δίπλα του για 35 χρόνια, «συνευδοκόντας», σύμφωνα με σύγχρονή τους μαρτυρία, δηλ. όλα γινόντουσαν με συμφωνία, ομόνοια, συναπόφαση, εν πνεύματι Χριστού και αγωνιστική αγιότητα. Κατόρθωναν να τιμούν την αρετή με λόγια και έργα. «Λόγω μεν διδάσκοντας το πρακτέον, έργω δε γενόμενοι πρότυπα και εικόνες εφηρμοσμένης αγάπης».
Στο ευλογημένο ζευγάρι ο Θεός χάρισε οκτώ παιδιά. Έξι αγόρια από τα οποία τα δύο ανέβηκαν στον αυτοκρατορικό θρόνο, ο Ιωάννης Η' (1425 - 1448 μ.Χ.) και ο Κωνσταντίνος ΙΑ', ο τελευταίος θρυλικός αυτοκράτορας (1448 - 29 Μαΐου 1453 μ.Χ.- μαύρη ήμερα αλώσεως της Βασιλεύουσας). Ο Θεόδωρος, ο Δημήτριος και ο Θωμάς διετέλεσαν δεσπότες του Μυστρά, και ο Ανδρόνικος της Θεσσαλονίκης. Και δύο κορίτσια, τα οποία όμως πέθαναν σε μικρή ηλικία. Η πολύτεκνη και φιλότεκνη μητέρα γαλούχησε τα παιδιά της με τα νάματα της πίστεως και τη γλυκύτατη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, τα οδηγούσε σε ιερά προσκυνήματα και σεβάσμια Μοναστήρια της Βασιλεύουσας, και επιζητούσε υπέρ αυτών τις ευχές των αγίων ασκητών και Γερόντων. Τα ανέθρεψε «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», και ποτέ δεν «έπαυσε μετά δακρύων προσευχής και αγάπης να νουθετή ένα έκαστον».Με υπομονή και επιμονή, με προσοχή και προσευχή σμίλεψε τους χαρακτήρες τους, τους έδωσε μαζί με το «ζην»και το «εύ ζην». Έτσι, κατάφερε, μεταξύ άλλων, να θέσει τέρμα στις επί 90 περίπου χρόνια συγκρούσεις μεταξύ των μελών της αυτοκρατορικής οικογένειας για την εξουσία που είχαν εξαντλήσει την αυτοκρατορία. Οι όποιες διαφορές απόψεων η διενέξεις παρουσιάζονταν (μετά το θάνατο του Μανουήλ), ξεπερνιόνταν ήσυχα με το κύρος της μητρικής της παρέμβασης και της προσευχής της.
Ιδιαίτερη ήταν η αγάπη της για τα Μοναστήρια. Εκεί αναπαυόταν, ξεκουραζόταν η ψυχή της, αντλούσε δύναμη και κουράγιο για τη συνέχεια. Αυτό, το ενέπνευσε σε όλη την οικογένειά της. Ο σύζυγός της αφού παρέδωσε τον θρόνο στον πρωτότοκο Ιωάννη, δύο μήνες πριν τον θάνατό του (29 Μαρτίου 1425 μ.Χ.), απεσύρθη στη Μονή του Παντοκράτορος στην Κωνσταντινούπολη, όπου εκάρη μοναχός με το όνομα Ματθαίος. Η ίδια, μετά το θάνατο του συζύγου της έγινε μοναχή (1425 μ.Χ.) στη Μονή της κυράς Μάρθας, με το όνομα Υπομονή. Και τρία από τα παιδιά τους επίσης έγιναν μοναχοί, ο Θεόδωρος και ο Ανδρόνικος (μ. Ακάκιος) στη Μονή του Παντοκράτορος, και ο Δημήτριος (μ. Δαυίδ) στο Διδυμότειχο. Επίσης, η πεθερά της και η κουνιάδα της ετελείωσαν την ζωή τους ως Μοναχές. Το ίδιο και η εγγονή της, κόρη του γιου της Θωμά, Ελένη, που έγινε Μοναχή με το όνομα Υπομονή στη Λευκάδα.
Ακόμα, εν όσω βρισκόταν στην πατρίδα της, μαζί με τον πατέρα της έκτισαν την Ι.Μ. Παναγίας Παμμακαρίστου στο Πογάνοβο της πόλης Δημήτροβγκραντ της Ν.Α. Σερβίας. Στην Κωνσταντινούπολη είχε συνδεθεί με την Ι. Μ. του Τιμίου Προδρόμου της Πέτρας, όπου φυλαγόταν το ιερό λείψανο του οσίου Παταπίου του θαυματουργού (βλέπε 8 Δεκεμβρίου), στον οποίο η αγία Υπομονή έτρεφε ιδιαίτερη ευλάβεια. Η Μονή είχε ιδρυθεί από τον συνασκητή του οσίου Παταπίου στην Αίγυπτο, όσιο Βάρα, έξω από την πύλη του Ρωμανού πριν από το 450 μ.Χ. Με την συμβολή της αγίας ιδρύθηκε στη Μονή γυναικείο γηροκομείο με την επωνυμία «Η ελπίς των απηλπισμένων». Η ευλάβειά της προς τον όσιο Πατάπιο φαίνεται από το γεγονός ότι ο αγιογράφος του σπηλαίου του οσίου Παταπίου στα Γεράνεια όρη της Κορινθίας θεώρησε απαραίτητο να ιστορήσει την αγία Υπομονή δίπλα από το σκήνωμα του οσίου.
Άνθρωπος φωτεινός και φωτισμένος η αγία Υπομονή, προικισμένη με πολλά τάλαντα, που τα «εμπορεύθηκε» με σύνεση και σωφροσύνη και τα πολλαπλασίασε, κατάφερε με την αρετή, την άσκηση και την καρτερία της να φθάσει σε δυσανάβατα μέτρα αρετής. Μια σημαντική φυσιογνωμία εκείνης της εποχής ο Γεννάδιος Σχολάριος, ο πρώτος Οικουμενικός Πατριάρχης μετά την άλωση, στον Παραμυθητικό του Λόγο προς τον Βασιλέα Κωνσταντίνο ΙΑ', «Επί τη κοιμήσει της μητρός Αυτού αγίας Υπομονής», αναφέρει χαρακτηριστικά τα εξής:
«Την μακαρίαν εκείνην Βασίλισσαν όταν την επεσκέπτετο κάποιος σοφός, έφευγεν κατάπληκτος από την ιδικήν της σοφίαν. Όταν την συναντούσε κάποιος ασκητής, αποχωρούσε, μετά την συνάντηση, ντροπιασμένος δια την πτωχείαν της ιδικής του αρετής, συγκρινομένης προς την αρετήν εκείνης. Όταν την συναντούσε κάποιος συνετός, προσέθετεν εις την ιδικήν του περισσοτέραν σύνεσιν. Όταν την συναντούσε κάποιος νομοθέτης, εγινόταν προσεκτικώτερος. Όταν συνομιλούσε μαζί της κάποιος δικαστής, διεπίστωνε ότι έχει ενώπιόν του έμπρακτον Κανόνα Δικαίου. Όταν κάποιος θαρραλέος (τη συναντούσε), ένοιωθε νικημένος, αισθανόμενος έκπληξιν από την υπομονήν, την σύνεσιν και την ισχυρότητα του χαρακτήρος της. Όταν την επλησίαζε κάποιος φιλάνθρωπος, αποκτούσε εντονώτερο το αίσθημα της φιλανθρωπίας. Όταν την συναντούσε κάποιος φίλος των διασκεδάσεων, αποκτούσε σύνεσιν, και, γνωρίζοντας την ταπείνωσιν εις το πρόσωπόν της, μετανοούσε. Όταν την εγνώριζε κάποιος ζηλωτής της ευσεβείας, αποκτούσε μεγαλύτερον ζήλον. Κάθε πονεμένος με τη συνάντηση μαζί της, καταλάγιαζε τον πόνο του. Κάθε αλαζόνας αυτοτιμωρούσε την υπερβολικήν του φιλαυτίαν. Και γενικά κανένας δεν υπήρξε, που να ήλθεν εις επικοινωνίαν μαζί της και να μην έγινε καλύτερος».
Ο Θεός ευδόκησε να μην ζήσει τις τελευταίες τραγικές στιγμές της Αυτοκρατορίας. Την κάλεσε κοντά Του στις 13 Μαρτίου 1450 μ.Χ., έχοντας διανύσει 35 χρόνια ως Αυτοκρατόρισσα και 25 ως ταπεινή μοναχή. Ο σύγχρονός της διάκονος Ιωάννης Ευγενικός, αδελφός του Μάρκου του Ευγενικού Αρχιεπισκόπου Εφέσου, στον Παραμυθητικό του Λόγο προς τον Κωνσταντίνον Παλαιολόγον επί τη κοιμήσει της Μητρός του αγίας Υπομονής συνοψίζει:
«Ως προς δε την αοίδιμον, εκείνην Δέσποινα Μητέρα σου, τα πάντα εν όσω ζούσε, ήσαν εξαίρετα, η πίστις, τα έργα, το γένος, ο τρόπος, ο βίος, ο λόγος και όλα μαζί ήσαν σεμνά και επάξια της θείας τιμής και, όπως έζησε μέτοχος της θείας Προνοίας, έτσι και ετελεύτησεν».
Η «Αγία Δέσποινα»,όπως την ονομάζει ο Γεώργιος Φραντζής, συνέδεσε την έννοια του μοναχικού της ονόματος (Υπομονή) με τον τρόπον αντιμετωπίσεως και των ευτυχών στιγμών και των απείρων δυσκολιών της όλης ζωής της. Υπομονή κατά βίον, πράξιν και μοναχικό όνομα. «Τη υπομονή αυτής εκτήσατο την ψυχήν αυτής».
Σύγχρονο θαύμα της Αγίας
Είναι αρκετές οι εμφανίσεις της αγίας Υπομονής τα τελευταία χρόνια σε ευσεβείς και μη χριστιανούς. Επιλεκτικά καταχωρούμε ένα συμβάν που περιγράφει την θαυμαστή εμφάνισή της και θεραπεία κάποιου ασθενή.
«Η αγία Υπομονή εμφανίσθηκε ως μοναχή σε κάτοικο των Αθηνών που εργαζόταν σε ταξί. Το σταμάτησε και ζήτησε να κατευθυνθεί προς το Λουτράκι. Ο ταξιτζής είχε καρκίνο του δέρματος στα χέρια του και βρισκόταν σε μεγάλη απελπισία.
Καθ' οδόν η μοναχή που φορούσε ένα κουκούλι με κόκκινο σταυρό τον ρώτησε: «Γιατί είσαι μελαγχολικός;» και εκείνος δεν δίστασε να ομολογήσει όλη την αλήθεια. Μετά τον ρώτησε αν θέλει να τον σταυρώσει για να γίνει καλά και εκείνος δέχθηκε. Σε λίγο όμως τον έπιασε υπνηλία και παρεκάλεσε την μοναχή να σταθούνε λίγο για να μην σκοτωθούνε. Είχαν φθάσει κοντά στα διόδια και εύκολα θα έβρισκαν άλλο ταξί αν εκείνη βιαζόταν. Κάθισε στην άκρη του δρόμου και τον πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησε διαπίστωσε ότι τα χέρια του είχαν γίνει καλά, αλλά η μοναχή είχε εξαφανιστεί. Ρώτησε τους ανθρώπους των διοδίων μήπως είδανε καμιά μοναχή εκεί κοντά, αλλά κανείς δεν την είχε δει. Τότε συγκλονισμένος γύρισε στο ταξί του και κατάλαβε ότι κάποια αγία ήταν κι' έγινε άφαντη. Κατευθύνθηκε μετά στον γιατρό του και του διηγήθηκε το περιστατικό. Την στιγμή εκείνη έπεσε το μάτι του σε μια εικόνα που ήταν κρεμασμένη στον τοίχο του ιατρείου. Πετάχτηκε απ' το κάθισμά του και φώναξε: «Αυτή ήταν».
Σημειωτέον ότι η εικόνα ήταν της αγίας Υπομονής. Έτσι έμαθε ποια ήταν εκείνη που τον θεράπευσε και τον γλύτωσε και απ' την απελπισία. Το κουκούλι με τον κόκκινο σταυρό έδειχνε την καταγωγή πριν γίνει αυτοκρατόρισσα του Βυζαντίου και με αυτό το μοναχικό σχήμα τελείωσε και την επίγεια ζωή της.
Εικόνα της ευρίσκεται στην Ιερά Μονή οσίου Παταπίου στο Λουτράκι Κορινθίας και η Εκκλησία τιμά την μνήμη της Οσίας Υπομονής, επίσης, στις 13 Μαρτίου. http://www.saint.gr/1661/saint.aspx
Τζίντου Κρισναμούρτι ( 1895 - 17 Φεβρουαρίου 1986 )
homouniversalisgr.blogspot.com
Ο Τζίντου Κρισναμούρτι κατάγεται από οικογένεια Βραχμάνων. Γεννήθηκε…
Έτοιμο σε 5 λεπτά
xrysessyntages.gr
Η περίσσεια σωματικού βάρους περιγράφεται ως υπέρβαρη αποθήκευση…
Αν οι μέλισσες εξαφανιστούν...
medlabgr.blogspot.com
της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγου, medlabnews.gr
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, κήρυξε την 20ή Μαΐου Παγκόσμια Ημέρα των Μελισσών. Στο Ψήφισμα της 20ής Δεκεμβρίου 2017, τονίζεται η επείγουσα ανάγκη να προστατευθούν οι μέλισσες και οι άλλοι επικονιαστές και επισημαίνονται οι κίνδυνοι που συνεπάγεται ενδεχόμενη εξαφάνισή τους.
Χωρίς τις μέλισσες η τροφή μας θα περιορίζονταν σε καλαμπόκι, ρύζι και σιτάρι! Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες το 84% από τα καλλιεργούμενα φυτά χρειάζονται τη μέλισσα για επικονίαση ενώ το 80% της άγριας βλάστησης οφείλεται στις μέλισσες! Γενικότερα τα έντομα αυτά, που θεωρούνται τα σπουδαιότερα απο οικονομικής άποψης για τον άνθρωπο, συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στο 15- 30% της παραγωγής τροφίμων.
Σε αυτό το πλανήτη που ζούμε, μέσα σε πορεία εκατομμυρίων χρόνων έχει αναπτυχθεί μια σχέση μεταξύ φυτών και μελισσών που εντυπωσιάζει! Οι μέλισσες μεταφέρουν την γύρη από λουλούδι σε λουλούδι, και έτσι "ζευγαρώνουν" τα άνθη μεταξύ τους. Οι μέλισσες είναι κατασκευασμένες να ζευγαρώνουν δεκάδες χιλιάδες άνθη μέσα στην μικρή ζωή που τους δίνεται, και ας μας φαίνεται παράξενο αυτό είναι μεγαλειώδες! Διότι όταν πάψει να συμβαίνει η γονιμοποίηση, τα φυτά δεν θα μπορούν να δημιουργήσουν καρπούς (φαγητό) και κατά συνέπεια να διαιωνίσουν το είδος τους (σπόρους). Δηλαδή χωρίς τις μέλισσες δεν θα υπάρχει φαγητό, ένα αργό τέλος για όλους μας!
Το 1/3 των τροφίμων που παράγονται σήμερα παγκοσμίως συνδέονται με την επικονίαση από τις μέλισσες, ενώ από τα 90 καλλιεργούμενα είδη φυτών, τα 70 έχουν ανάγκη τη μέλισσα.
Εάν
οι μέλισσες αφανιστούν, οι 71 από τις 100 πιο σημαντικές φυτικές
καλλιέργειες παγκοσμίως που επικονιάζονται από τις μέλισσες, θα αρχίσουν
να εξαφανίζονται και αυτές. Ειδικότερα, καρποί όπως τα μήλα, οι φράουλες και τα αμύγδαλα θα εμφανίσουν απότομη πτώση.
Η εξαφάνιση των μελισσών όμως θα έχει και καταστροφικές επιπτώσεις στην
οικονομία, αν αναλογιστούμε ότι η οικονομική αξία της επικονίασης των
μελισσών αποτιμάται σε € 265 δις το χρόνο παγκοσμίως.
Ευτυχώς για εμάς η μέλισσα είναι ένα ανθεκτικό και ευπροσάρμοστο στις αντιξοότητες και ανθρώπινες αυθαιρεσίες έντομο.
Η γλυκόζη και η φρουκτόζη στο μέλι είναι στην πιο απλή τους μορφή. Τόσο εύπεπτες για τον οργανισμό που μπορούν να κάνουν ένα πραγματικό θαύμα. Δεν υπάρχει ουδεμία σχέση με τη ζάχαρη που καταστρέφει τα όργανα και την εύρυθμη λειτουργία τους. Το μέλι όταν μπαίνει στον οργανισμό, αναγνωρίζεται ως «βιολογικό προϊόν» και η γλυκόζη που απορροφάται στο αίμα γίνεται με μέτρο (παίρνει όση έχει ανάγκη ο οργανισμός) και όχι ανεξέλεγκτη όπως συμβαίνει με τη ζάχαρη.
Αυτές πρόκειται για πολύ σημαντικές ανακαλύψεις που μας θυμίζουν για άλλη μια φορά την ανεκτίμητη αξία που έχει το ελληνικό μέλι και ότι πρέπει να καταναλώνεται οπωσδήποτε δύο φορές κάθε ημέρα.
Tην περίοδο του καλοκαιριού μια κυψέλη περιέχει:
• 1 Βασίλισσα
• 250-300 κηφήνες
• 60.000 εργάτριες μέλισσες (από τις οποίες οι 20.000 είναι συλλέκτριες)
Εργασίες που κάνει μια εργάτρια μέλισσα ανάλογα με την ηλικία της
Ηλικία σε ημέρες:
• 1-2 Καθαρίζει κελιά και διατηρεί ζεστό το γόνο
• 3-11 Ταΐζει τον γόνο
• 12-17 Παράγει κερί, χτίζει κηρήθρες, μεταφέρει τροφές στην κυψέλη
• 18-21 Φρουρός στην είσοδο της κυψέλης
• 21-40 Συλλέκτρια νέκταρος, γύρης, πρόπολης, νερού
• 35-45 Τέλος της ζωής της
Η υγεία των μελισσών είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα.
Η μεγαλύτερη απειλή για τις μέλισσες προέρχεται από τα χημικά φυτοφάρμακα, υψηλής τοξικότητας που χρησιμοποιούνται, στις βιομηχανικές καλλιέργειες. Αυτά τα πολύ επικίνδυνα φυτοφάρμακα, έχουν την ιδιότητα να κυκλοφορούν σε όλα τα μέρη του φυτού. Παράνομα ραντίσματα γίνονται παντού και σκοτώνουν τις μέλισσες, κάτι που θα πρέπει να σταματήσει.
Οι μέλισσες προσλαμβάνουν τα φυτοφάρμακα από την γύρη και το νέκταρ κάτι που βλάπτει ανεπανόρθωτα το νευρικό τους σύστημα και πολύ συχνά τις οδηγεί στο θάνατο. Οι ολοένα περισσότερες μονοκαλλιέργειες που προωθεί η βιομηχανική γεωργία και που έχουν οδηγήσει στη μείωση της βιοποικιλότητας και την καταστροφή πλούσιων σε ποικιλία οικοσυστημάτων είναι ένας βασικός παράγοντας.
Οι μονοκαλλιέργειες αποτελούν μεγάλο κίνδυνο γιατί οι μέλισσες για να επιβιώσουν θα πρέπει να τρέφονται από μια μεγάλη ποικιλία ανθοφόρων φυτών.
Το σύνδρομο CCD ή Σύνδρομο Εγκατάλειψης Αποικιών Κυψελών
Η ζοφερή πραγματικότητα είναι ότι οι μέλισσες πεθαίνουν με ταχύτατους ρυθμούς, απειλώντας με εξαφάνιση την αγροτική παραγωγή και πολλά είδη φυτών που χρειάζονται επικονίαση για να αναπαραχθούν.
Σε κάποιες περιοχές παραπάνω από το 40% των κυψελών είναι πλέον άδειες. Στην Ισπανία εκατοντάδες χιλιάδες αποικίες έχουν... χαθεί, στην Πολωνία το ποσοστό απώλειας των μελισσών υπερβαίνει το 40%, ενώ ανάλογα προβλήματα αναφέρονται και από την Ελλάδα, τη Σουηδία, την Ιταλία και την Πορτογαλία.
Ένα μόνο μελίσσι γονιμοποιεί 300 εκ. άνθη τη μέρα!
Στην Κίνα στην επαρχία Σιτσουάν- από την δεκαετία του '80- που τα φυτοφάρμακα εξάλειψαν τις μέλισσες, η επικονίαση της αγροτικής παραγωγής γίνεται με το χέρι, χρησιμοποιώντας βούρτσες με φτερά!
Στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια και στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σχέση μεταξύ του ισραηλινού φαρμάκου IAPV (Israel acute paralysis virus) και του συνδρόμου CCD.
Βρήκαν επίσης και ίχνη από Clothianidin, ένα φάρμακο που σκοτώνει παράσιτα, ζιζάνια, το οποίο το έχει κατασκευάσει η Bayer και το οποίο σχετίζεται με την απώλεια χιλιάδων μελισσιών σε Γαλλία και Γερμανία.
Πως ξεκίνησε όμως η παραγωγή του;
Το σιτάρι αποτελεί βασική τροφή για τα γουρούνια και της αγελάδες και όχι μόνο. Στην ουσία ότι τρώμε βασίζεται στο σιτάρι. Το σιτάρι όμως έχει έναν εχθρό, ένα ζιζάνιο.
Το ζιζάνιο αυτό (diabrotica) που προκαλεί τον θάνατο του σιταριού. Οι αγρότες άρχισαν να παραπονιούνται γιατί η σοδειά τους μειωνόταν. Έτσι το 2003 με έγκριση της Γερμανικής Κυβέρνησης η Bayer κυκλοφόρησε το Clothianidin. Τα πειράματα που είχαν κάνει έδειχναν ότι πέρα από το ζιζάνιο τίποτα άλλο δεν θα πάθει κάτι ή τουλάχιστον έτσι λέγανε.
Επιστήμονες αναφέρουν ότι οι μέλισσες και τα άλλα έντομα συνήθως αφήνουν τις εγκαταλειμμένες κυψέλες άθικτες. Κοντινοί πληθυσμοί από μέλισσες ή παράσιτα θα κυρίευαν φυσιολογικά μια τέτοια κυψέλη για να εκμεταλλευτούν τις προμήθειες μελιού και γύρης από τις μέλισσες που πέθαναν για κάποιους λόγους, όπως το υπερβολικό κρύο του χειμώνα.
Η αποφυγή όμως που δείχνουν οι μέλισσες και τα παράσιτα για τις άδειες κυψέλες μοιάζει σαν να υπάρχει κάτι τοξικό στην αποικία που απομακρύνει όποιον πλησιάσει.
Το 2007 το Γερμανικό σιτάρι μολύνθηκε από το ζιζάνιο για να το σώσει η Γερμανία διάταξε τον ψεκασμό του. Μετά από ένα χρόνο υπολογίζεται ότι πεθάναν 330 εκ. μέλισσες Η Γερμανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να δώσει αποζημίωση στους αγρότες και να σταματήσει την χρήση του Clothianidin
Όλη αυτή η κατάσταση οδήγησε την Bayer στην συνέχεια να αναπτύξει το πρόγραμμα Bee Care. Ετσι έχει αναπτύξει σημαντικό ερευνητικό έργο μέσα από τα κέντρα Bee Care σε Ευρώπη και Αμερική. Πέραν αυτού, διενεργεί σε βάθος έρευνα για τα χαρακτηριστικά των φυτοπροστατευτικών προϊόντων και των καλλιεργειών με βιοτεχνολογία από τα πρώιμα στάδια ανάπτυξής τους για να διασφαλίσει ότι δεν επηρεάζουν αρνητικά τα είδη που δεν αποτελούν στόχο όπως οι μέλισσες, όταν βέβαια τα προϊόντα της εταιρίας εφαρμόζονται σύμφωνα με τις συγκεκριμένες οδηγίες ετικέτας. Τα προϊόντα με βάση τα νεονικοτινοειδή έχουν αντικαταστήσει πολλά παλαιότερα φυτοπροστατευτικά προϊόντα χάρη στην αποτελεσματικότητά τους στη διαχείριση επιβλαβών εντόμων, της άριστης ασφάλειας του χρήστη και του σχετικά ευνοϊκού περιβαλλοντολογικού προφίλ, που σημαίνει σημαντική μείωση της ποσότητας δραστικών ουσιών στο περιβάλλον.
Ο κίνδυνος για την εξαφάνιση των μελισσιών και κατ΄επέκταση της ζωής, είναι υπαρκτός. Το μέλλον της γεωργίας στην Ελλάδα και παγκοσμίως βασίζεται αποκλειστικά στη βιώσιμη ανάπτυξη. Απαιτούνται καινοτόμες λύσεις διαχείρισης επιβλαβών οργανισμών σε συνδυασμό με άρτια τεχνική υποστήριξη του παραγωγού για να χτίσουμε το μέλλον της γεωργίας
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, κήρυξε την 20ή Μαΐου Παγκόσμια Ημέρα των Μελισσών. Στο Ψήφισμα της 20ής Δεκεμβρίου 2017, τονίζεται η επείγουσα ανάγκη να προστατευθούν οι μέλισσες και οι άλλοι επικονιαστές και επισημαίνονται οι κίνδυνοι που συνεπάγεται ενδεχόμενη εξαφάνισή τους.
Χωρίς τις μέλισσες η τροφή μας θα περιορίζονταν σε καλαμπόκι, ρύζι και σιτάρι! Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες το 84% από τα καλλιεργούμενα φυτά χρειάζονται τη μέλισσα για επικονίαση ενώ το 80% της άγριας βλάστησης οφείλεται στις μέλισσες! Γενικότερα τα έντομα αυτά, που θεωρούνται τα σπουδαιότερα απο οικονομικής άποψης για τον άνθρωπο, συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στο 15- 30% της παραγωγής τροφίμων.
Σε αυτό το πλανήτη που ζούμε, μέσα σε πορεία εκατομμυρίων χρόνων έχει αναπτυχθεί μια σχέση μεταξύ φυτών και μελισσών που εντυπωσιάζει! Οι μέλισσες μεταφέρουν την γύρη από λουλούδι σε λουλούδι, και έτσι "ζευγαρώνουν" τα άνθη μεταξύ τους. Οι μέλισσες είναι κατασκευασμένες να ζευγαρώνουν δεκάδες χιλιάδες άνθη μέσα στην μικρή ζωή που τους δίνεται, και ας μας φαίνεται παράξενο αυτό είναι μεγαλειώδες! Διότι όταν πάψει να συμβαίνει η γονιμοποίηση, τα φυτά δεν θα μπορούν να δημιουργήσουν καρπούς (φαγητό) και κατά συνέπεια να διαιωνίσουν το είδος τους (σπόρους). Δηλαδή χωρίς τις μέλισσες δεν θα υπάρχει φαγητό, ένα αργό τέλος για όλους μας!
Το 1/3 των τροφίμων που παράγονται σήμερα παγκοσμίως συνδέονται με την επικονίαση από τις μέλισσες, ενώ από τα 90 καλλιεργούμενα είδη φυτών, τα 70 έχουν ανάγκη τη μέλισσα.
Ευτυχώς για εμάς η μέλισσα είναι ένα ανθεκτικό και ευπροσάρμοστο στις αντιξοότητες και ανθρώπινες αυθαιρεσίες έντομο.
Η γλυκόζη και η φρουκτόζη στο μέλι είναι στην πιο απλή τους μορφή. Τόσο εύπεπτες για τον οργανισμό που μπορούν να κάνουν ένα πραγματικό θαύμα. Δεν υπάρχει ουδεμία σχέση με τη ζάχαρη που καταστρέφει τα όργανα και την εύρυθμη λειτουργία τους. Το μέλι όταν μπαίνει στον οργανισμό, αναγνωρίζεται ως «βιολογικό προϊόν» και η γλυκόζη που απορροφάται στο αίμα γίνεται με μέτρο (παίρνει όση έχει ανάγκη ο οργανισμός) και όχι ανεξέλεγκτη όπως συμβαίνει με τη ζάχαρη.
Αυτές πρόκειται για πολύ σημαντικές ανακαλύψεις που μας θυμίζουν για άλλη μια φορά την ανεκτίμητη αξία που έχει το ελληνικό μέλι και ότι πρέπει να καταναλώνεται οπωσδήποτε δύο φορές κάθε ημέρα.
Tην περίοδο του καλοκαιριού μια κυψέλη περιέχει:
• 1 Βασίλισσα
• 250-300 κηφήνες
• 60.000 εργάτριες μέλισσες (από τις οποίες οι 20.000 είναι συλλέκτριες)
Εργασίες που κάνει μια εργάτρια μέλισσα ανάλογα με την ηλικία της
Ηλικία σε ημέρες:
• 1-2 Καθαρίζει κελιά και διατηρεί ζεστό το γόνο
• 3-11 Ταΐζει τον γόνο
• 12-17 Παράγει κερί, χτίζει κηρήθρες, μεταφέρει τροφές στην κυψέλη
• 18-21 Φρουρός στην είσοδο της κυψέλης
• 21-40 Συλλέκτρια νέκταρος, γύρης, πρόπολης, νερού
• 35-45 Τέλος της ζωής της
Η υγεία των μελισσών είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα.
Η μεγαλύτερη απειλή για τις μέλισσες προέρχεται από τα χημικά φυτοφάρμακα, υψηλής τοξικότητας που χρησιμοποιούνται, στις βιομηχανικές καλλιέργειες. Αυτά τα πολύ επικίνδυνα φυτοφάρμακα, έχουν την ιδιότητα να κυκλοφορούν σε όλα τα μέρη του φυτού. Παράνομα ραντίσματα γίνονται παντού και σκοτώνουν τις μέλισσες, κάτι που θα πρέπει να σταματήσει.
Οι μέλισσες προσλαμβάνουν τα φυτοφάρμακα από την γύρη και το νέκταρ κάτι που βλάπτει ανεπανόρθωτα το νευρικό τους σύστημα και πολύ συχνά τις οδηγεί στο θάνατο. Οι ολοένα περισσότερες μονοκαλλιέργειες που προωθεί η βιομηχανική γεωργία και που έχουν οδηγήσει στη μείωση της βιοποικιλότητας και την καταστροφή πλούσιων σε ποικιλία οικοσυστημάτων είναι ένας βασικός παράγοντας.
Οι μονοκαλλιέργειες αποτελούν μεγάλο κίνδυνο γιατί οι μέλισσες για να επιβιώσουν θα πρέπει να τρέφονται από μια μεγάλη ποικιλία ανθοφόρων φυτών.
Το σύνδρομο CCD ή Σύνδρομο Εγκατάλειψης Αποικιών Κυψελών
Η ζοφερή πραγματικότητα είναι ότι οι μέλισσες πεθαίνουν με ταχύτατους ρυθμούς, απειλώντας με εξαφάνιση την αγροτική παραγωγή και πολλά είδη φυτών που χρειάζονται επικονίαση για να αναπαραχθούν.
Σε κάποιες περιοχές παραπάνω από το 40% των κυψελών είναι πλέον άδειες. Στην Ισπανία εκατοντάδες χιλιάδες αποικίες έχουν... χαθεί, στην Πολωνία το ποσοστό απώλειας των μελισσών υπερβαίνει το 40%, ενώ ανάλογα προβλήματα αναφέρονται και από την Ελλάδα, τη Σουηδία, την Ιταλία και την Πορτογαλία.
Ένα μόνο μελίσσι γονιμοποιεί 300 εκ. άνθη τη μέρα!
Στην Κίνα στην επαρχία Σιτσουάν- από την δεκαετία του '80- που τα φυτοφάρμακα εξάλειψαν τις μέλισσες, η επικονίαση της αγροτικής παραγωγής γίνεται με το χέρι, χρησιμοποιώντας βούρτσες με φτερά!
Στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια και στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σχέση μεταξύ του ισραηλινού φαρμάκου IAPV (Israel acute paralysis virus) και του συνδρόμου CCD.
Βρήκαν επίσης και ίχνη από Clothianidin, ένα φάρμακο που σκοτώνει παράσιτα, ζιζάνια, το οποίο το έχει κατασκευάσει η Bayer και το οποίο σχετίζεται με την απώλεια χιλιάδων μελισσιών σε Γαλλία και Γερμανία.
Πως ξεκίνησε όμως η παραγωγή του;
Το σιτάρι αποτελεί βασική τροφή για τα γουρούνια και της αγελάδες και όχι μόνο. Στην ουσία ότι τρώμε βασίζεται στο σιτάρι. Το σιτάρι όμως έχει έναν εχθρό, ένα ζιζάνιο.
Το ζιζάνιο αυτό (diabrotica) που προκαλεί τον θάνατο του σιταριού. Οι αγρότες άρχισαν να παραπονιούνται γιατί η σοδειά τους μειωνόταν. Έτσι το 2003 με έγκριση της Γερμανικής Κυβέρνησης η Bayer κυκλοφόρησε το Clothianidin. Τα πειράματα που είχαν κάνει έδειχναν ότι πέρα από το ζιζάνιο τίποτα άλλο δεν θα πάθει κάτι ή τουλάχιστον έτσι λέγανε.
Επιστήμονες αναφέρουν ότι οι μέλισσες και τα άλλα έντομα συνήθως αφήνουν τις εγκαταλειμμένες κυψέλες άθικτες. Κοντινοί πληθυσμοί από μέλισσες ή παράσιτα θα κυρίευαν φυσιολογικά μια τέτοια κυψέλη για να εκμεταλλευτούν τις προμήθειες μελιού και γύρης από τις μέλισσες που πέθαναν για κάποιους λόγους, όπως το υπερβολικό κρύο του χειμώνα.
Η αποφυγή όμως που δείχνουν οι μέλισσες και τα παράσιτα για τις άδειες κυψέλες μοιάζει σαν να υπάρχει κάτι τοξικό στην αποικία που απομακρύνει όποιον πλησιάσει.
Το 2007 το Γερμανικό σιτάρι μολύνθηκε από το ζιζάνιο για να το σώσει η Γερμανία διάταξε τον ψεκασμό του. Μετά από ένα χρόνο υπολογίζεται ότι πεθάναν 330 εκ. μέλισσες Η Γερμανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να δώσει αποζημίωση στους αγρότες και να σταματήσει την χρήση του Clothianidin
Όλη αυτή η κατάσταση οδήγησε την Bayer στην συνέχεια να αναπτύξει το πρόγραμμα Bee Care. Ετσι έχει αναπτύξει σημαντικό ερευνητικό έργο μέσα από τα κέντρα Bee Care σε Ευρώπη και Αμερική. Πέραν αυτού, διενεργεί σε βάθος έρευνα για τα χαρακτηριστικά των φυτοπροστατευτικών προϊόντων και των καλλιεργειών με βιοτεχνολογία από τα πρώιμα στάδια ανάπτυξής τους για να διασφαλίσει ότι δεν επηρεάζουν αρνητικά τα είδη που δεν αποτελούν στόχο όπως οι μέλισσες, όταν βέβαια τα προϊόντα της εταιρίας εφαρμόζονται σύμφωνα με τις συγκεκριμένες οδηγίες ετικέτας. Τα προϊόντα με βάση τα νεονικοτινοειδή έχουν αντικαταστήσει πολλά παλαιότερα φυτοπροστατευτικά προϊόντα χάρη στην αποτελεσματικότητά τους στη διαχείριση επιβλαβών εντόμων, της άριστης ασφάλειας του χρήστη και του σχετικά ευνοϊκού περιβαλλοντολογικού προφίλ, που σημαίνει σημαντική μείωση της ποσότητας δραστικών ουσιών στο περιβάλλον.
Ο κίνδυνος για την εξαφάνιση των μελισσιών και κατ΄επέκταση της ζωής, είναι υπαρκτός. Το μέλλον της γεωργίας στην Ελλάδα και παγκοσμίως βασίζεται αποκλειστικά στη βιώσιμη ανάπτυξη. Απαιτούνται καινοτόμες λύσεις διαχείρισης επιβλαβών οργανισμών σε συνδυασμό με άρτια τεχνική υποστήριξη του παραγωγού για να χτίσουμε το μέλλον της γεωργίας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Maria Dimitriou 1 Απριλίου στις 3:51 μ.μ. · exypnes-idees.gr 7 Μοναδικά φυτά εσωτερικού χώρου που δεν χρε...
-
http://share24.gr/9-tropi-gia-na-antidrasis-otan-kapios-se-pligosi/ 9 Τρόποι για να Αντιδράσεις Όταν Κάποιος σε Πληγώσει - share24.gr...
-
Ο Σταφυλίνακας Kλικ στη φωτογραφία για περισσότερα http://toperivoli.com/content/%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο . http://www.ethnikosmaxitis.gr/chamos-stous-epistimones-ellines-echoume-gonidio-...
-
Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση του George Styl Όταν ήμουν μικρός η γιαγιά μου τα έβαζε στο καντήλι για φυτίλι !!! Ξε...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Dimitra Nikolaou . Η αρμπαρόριζα η θαυματουργή για τα νεύρα &...
-
Maria Dimitriou 22 Αυγούστου στις 12:22 π.μ. · olympospress.blogspot.com Γιατί οι Δελφοί έστειλαν τους Σ...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση . 17 Ιουλίου 2017 · Η Anna Nikolaidou κοινοποίησε ένα βίντεο σ...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Διατροφη Υγεια . Αγιόκλημα: Ένα θαυματουργό φαρμακευτικό φυτό που πρέπει να...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Bossnews.gr . · Πως να απαλλαγείτε από το νύχι που μπαίνει μέσα στο δέρμ...
