Ο John Katsoulis κοινοποίησε μια δημοσίευση στην ομάδα ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ - ΠΑΙΔΕΙΑ.
Ζακλίν ντε Ρομιγί: Αν η Ελλάδα μάς ζητούσε πίσω όλες τις λέξεις της που έχουμε δανειστεί, ο Δυτικός πολιτισμός θα κατέρρεε.
[Α.Α.]
[Α.Α.]
Τρίτη 25 Ιουνίου 2019
Ελληνικα , Η μητερα ολων των γλωσσων
Ελληνικα , Η μητερα ολων των γλωσσων
ellas2.wordpress.com
Καθώς μιλάμε Ελληνικά, στην πραγματικότητα διατυπώνουμε μαθηματικές εξισώσεις!
Η ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία γλώσσα. Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο. Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα.
Όρθια, ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα νεοΕλληνικά).
Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός. Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν.
Ένας από τους Πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας.
Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοιπου τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό.
Έναν Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών.
27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο, 3 ομάδες από 9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.
για να δούμε μερικά παραδείγματα:
ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1
ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1
ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου
Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.
Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο «χ» ή «ψ» όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου.
Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.
Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται).
Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολο τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς* ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα.
Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.
Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q), Στίγμα (S’), Σαμπί (ϡ)
Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:
1. Ομιλών
2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)
3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)
– Το πρώτο είναι η ομιλία
– Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω
– Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)
Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).
Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:
1. Αριθμοί (μαθηματικά)
2. Σχήματα (Γεωμετρία)
3. Μουσική (Αρμονία)
4. Αστρονομία
Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.
tip1: Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.
tip 2: ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών
Άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.
Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητας όχι μόνο του Αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών που γεννώνται π.χ. η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: συνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, εκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις κτλ κτλ αν τώρα αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους.
Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ.) ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεση του 6.500.000 πρωτογενής λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.
ΑΝ συγκρίνουμε τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο 100.000 π.Χ; 500.000 π.Χ.; Ποιος ξέρει…
ΌΜΩΣ η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητα της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1).
Πριν όμως από το «Κρύπτον» υπάρχει το «Σημαίνον», δηλαδή η σύνδεση των λέξεων με τις έννοιες αυτών. Είπανε νωρίτερα ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίστηκαν κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν «Χ», κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες λέξεις, άρα δεν υπάρχει μαθηματικότητα, άρα δεν δύναται να περιγράψουν νέες έννοιες που υπάρχουν στην φύση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος εφόσον δεν μπορεί να περιγράψει μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες μένει στο σκοτάδι, έτσι οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν την Ελληνική.
Πως θα μπορούσε π.χ. ο Άγγλος ή ο Γάλλος ή ο Χ, Υ με μια λέξη που έχει 10 έννοιες να περιγράψει με ακρίβεια άρα και σαφήνεια μια βαθύτερη έννοια; πόσο μάλλον τις πολλαπλές πλευρές αυτής; δεν μπορεί, να λοιπόν το γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ.
Το Σημαίνον λοιπόν είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή η ίδια η λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιο τρόπο που περιγράφει την έννοια που εσωκλείνει μέσα της.
Παράδειγμα: η ονοματοδοσία της λέξης ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις), δηλαδή όταν δυο κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι κτλ) τρα.κάρ.ουν με τα κέρ.ατα τους ακούγεται το «κρακ» ή «καρ», ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο) το κέρας έδωσε το όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι).
Το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό του με εγκέφαλο.
Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω) όπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα) δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην γη.
Το μουσικό – αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο – μαθηματικές λέξεις οι οποίες περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας άρα κατ επέκταση του ίδιου του Δημιουργού, αλλά η ερώτηση είναι πόσες χιλιετίες μπορεί να χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτό το τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα που τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί τόνοι και οι λέξεις δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων κρύβουν μέσα τους εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, έννοιες οι οποίες δεν είναι καθόλου τυχαίες αλλά κατόπιν εκτενέστατης παρατηρήσεως της φύσης;
Ευλόγως λοιπόν ο Αντισθένης μας υπενθυμίζει «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις». Πηγή
Η ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία γλώσσα. Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο. Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα.
Όρθια, ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα νεοΕλληνικά).
Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός. Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν.
Ένας από τους Πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας.
Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοιπου τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό.
Έναν Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών.
27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο, 3 ομάδες από 9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.
για να δούμε μερικά παραδείγματα:
ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1
ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1
ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου
Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.
Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο «χ» ή «ψ» όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου.
Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.
Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται).
Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολο τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς* ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα.
Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.
Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q), Στίγμα (S’), Σαμπί (ϡ)
Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:
1. Ομιλών
2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)
3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)
– Το πρώτο είναι η ομιλία
– Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω
– Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)
Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).
Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:
1. Αριθμοί (μαθηματικά)
2. Σχήματα (Γεωμετρία)
3. Μουσική (Αρμονία)
4. Αστρονομία
Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.
tip1: Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.
tip 2: ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών
Άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.
Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητας όχι μόνο του Αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών που γεννώνται π.χ. η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: συνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, εκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις κτλ κτλ αν τώρα αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους.
Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ.) ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεση του 6.500.000 πρωτογενής λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.
ΑΝ συγκρίνουμε τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο 100.000 π.Χ; 500.000 π.Χ.; Ποιος ξέρει…
ΌΜΩΣ η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητα της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1).
Πριν όμως από το «Κρύπτον» υπάρχει το «Σημαίνον», δηλαδή η σύνδεση των λέξεων με τις έννοιες αυτών. Είπανε νωρίτερα ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίστηκαν κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν «Χ», κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες λέξεις, άρα δεν υπάρχει μαθηματικότητα, άρα δεν δύναται να περιγράψουν νέες έννοιες που υπάρχουν στην φύση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος εφόσον δεν μπορεί να περιγράψει μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες μένει στο σκοτάδι, έτσι οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν την Ελληνική.
Πως θα μπορούσε π.χ. ο Άγγλος ή ο Γάλλος ή ο Χ, Υ με μια λέξη που έχει 10 έννοιες να περιγράψει με ακρίβεια άρα και σαφήνεια μια βαθύτερη έννοια; πόσο μάλλον τις πολλαπλές πλευρές αυτής; δεν μπορεί, να λοιπόν το γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ.
Το Σημαίνον λοιπόν είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή η ίδια η λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιο τρόπο που περιγράφει την έννοια που εσωκλείνει μέσα της.
Παράδειγμα: η ονοματοδοσία της λέξης ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις), δηλαδή όταν δυο κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι κτλ) τρα.κάρ.ουν με τα κέρ.ατα τους ακούγεται το «κρακ» ή «καρ», ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο) το κέρας έδωσε το όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι).
Το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό του με εγκέφαλο.
Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω) όπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα) δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην γη.
Το μουσικό – αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο – μαθηματικές λέξεις οι οποίες περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας άρα κατ επέκταση του ίδιου του Δημιουργού, αλλά η ερώτηση είναι πόσες χιλιετίες μπορεί να χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτό το τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα που τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί τόνοι και οι λέξεις δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων κρύβουν μέσα τους εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, έννοιες οι οποίες δεν είναι καθόλου τυχαίες αλλά κατόπιν εκτενέστατης παρατηρήσεως της φύσης;
Ευλόγως λοιπόν ο Αντισθένης μας υπενθυμίζει «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις». Πηγή
Το Νησί Πέρα από την Ακτή
Η Giota Angelopoulou κοινοποίησε μια δημοσίευση στην ομάδα ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ.
Η ιδέα να γίνει η Αθήνα πρωτεύουσα ήταν του...
"Η
ιδέα να γίνει η Αθήνα πρωτεύουσα του νέου βασιλείου ήταν του βασιλιά
Λουδοβίκου της Βαυαρίας, πατέρα του Όθωνα.
Ήταν επιλογή καθαρά αρχαιολογική, όχι πολιτική. Αντί να αφήσουν τα δοξασµένα ερείπια της Ακρόπολης στο µεγαλείο τους, τα είχαν πνίξει µε τη λάσπη και τα ξερόκλαδα, τους χωµάτινους δρόµους και τις βρόµικες αγορές της πόλης."
Απόσπασμα από το ιστορικό μυθιστόρημα #Το_Νησί_Πέρα_από_την_Ακτή
"It was the father of King Otho, king Ludwig of Bavaria, who wished that Athens should become the capital of the kingdom. This was more an archaeological than a political choice. Instead of leaving the glorious ruins of the Acropolis alone in their grandeur, free from the contamination of houses of mud and sticks, the unpaved streets and foul markets of the town..."
Excerpt from the historical novel #The_Island_Beyond_the_Coast
Ήταν επιλογή καθαρά αρχαιολογική, όχι πολιτική. Αντί να αφήσουν τα δοξασµένα ερείπια της Ακρόπολης στο µεγαλείο τους, τα είχαν πνίξει µε τη λάσπη και τα ξερόκλαδα, τους χωµάτινους δρόµους και τις βρόµικες αγορές της πόλης."
Απόσπασμα από το ιστορικό μυθιστόρημα #Το_Νησί_Πέρα_από_την_Ακτή
"It was the father of King Otho, king Ludwig of Bavaria, who wished that Athens should become the capital of the kingdom. This was more an archaeological than a political choice. Instead of leaving the glorious ruins of the Acropolis alone in their grandeur, free from the contamination of houses of mud and sticks, the unpaved streets and foul markets of the town..."
Excerpt from the historical novel #The_Island_Beyond_the_Coast
Τάσος Λειβαδίτης
filologika.gr
Ο Τάσος Λειβαδίτης έμεινε γνωστός ως ο ποιητής του έρωτα, της…
Ο
Τάσος Λειβαδίτης γεννιέται το βράδυ της Ανάστασης της 20ης Απριλίου
στην Αθήνα. Οι γονείς του ήταν ο Λύσανδρος και η Βασιλική, οι οποίοι
απέκτησαν συνολικά 4 παιδιά. Την Χρυσαφένια, τον ίδιο τον ποιητή, τον
Μίμη και τον Αλέκο, ο οποίος υπήρξε ηθοποιός. Ηθοποιός υπήρξε και ο
θείος του ποιητή, Θάνος Λειβαδίτης, προσδίδοντας έτσι λίγη καλλιτεχνική
φλέβα στην οικογένεια.
Ο Λειβαδίτης, αφού ολοκλήρωσε το σχολείο κατάφερε να εξασφαλίσει την είσοδό του στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά δεν αποφοίτησε ποτέ. Εξαρχής τον ενδιέφερε -και τελικά τον κέρδισε- ολοκληρωτικά η ποίηση. Αισθανόμενος ιδιαίτερη αγάπη για την πατρίδα του, θέτει εαυτόν στην Αντίσταση και εντάσσεται στην ΕΠΟΝ. Λίγο αργότερα, ο πατέρας του Λύσανδρος θα φύγει από τη ζωή (1943).
Το τέλος του Τ. Λειβαδίτη
Ο
Λειβαδίτης σε όλη την υπόλοιπη ζωή του ασχολήθηκε με την ποίηση. Δεν
έγραφε από υποχρέωση αλλά από ανάγκη να εκφραστεί και να αντιπροσωπεύσει
μεγάλη μερίδα του κόσμου. Πολλοί ταυτίστηκαν με την ποίησή του, είδαν
τον εαυτό τους σε στίχους του, συμπορεύθηκαν μαζί του.
Η ίδια η ποίησή του όμως -που άγγιξε τις καρδιές του κόσμου- έμελλε να γίνει η αφορμή για να συλληφθεί δις, να εξοριστεί, να δικαστεί αλλά στο τέλος, με έναν συγκινητικό λόγο όπως αυτόν που έβγαλε στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών το 1955 -όπου κατέληξε λόγω ενός ποίηματός του-κατάφερε να συγκινήσει το κοινό και να πείσει τους δικαστές, οι οποίοι τον αθώωσαν πανηγυρικά.
Όμως, ουδείς αθάνατος! Τον Οκτώβρη του 1988 εισάγεται στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο λόγω ανευρύσματος στην κοιλιακή αορτή. Υποβάλλεται σε δύο 5ωρα χειρουργεία (!) και τελικά χάνει τη μάχη για τη ζωή. Στις 30 του ίδιου μήνα αφήνει στην Αθήνα την τελευταία του πνοή. Μετά θάνατον εκδίδεται το εξαιρετικό έργο του «Χειρόγραφα του Φθινοπώρου» (1990).
Ο
Λειβαδίτης ήταν δηλωμένος αριστερός και έντονα πολιτικοποιημένος.
Μάλιστα λόγω της στάσης του αυτής βίωσε για πέντε χρόνια την εξορία
(1946-1951).
Με τη λήξη των «Δεκεμβριανών» συνελήφθη, εξορίστηκε και με τη Συμφωνία της Βάρκιζας αφέθηκε ελεύθερος.
Εξορίστηκε εκ νέου (1948) και βρέθηκε κατά σειρά στη Μακρόνησο, στον Αϊ Στράτη και στις φυλακές Χατζηκώστα στην Αθήνα. Δεν υπέγραψε ποτέ δήλωση μετανοίας αλλά το 1951 αφέθηκε ελεύθερος.
Το 1955 εξαιτίας του έργου του «Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου», το οποίο χαρακτηρίστηκε «κήρυγμα αποτρεπτικό» και κατασχέθηκε, θα βρεθεί στο 5μελές Εφετείο Αθηνών. Θα του συμπαρασταθεί πλήθος κόσμου και μεγάλες προσωπικότητες της λογοτεχνίας. Ο λόγος του Λειβαδίτη μετατρέπεται σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, πείθει κοινό και δικαστές και αθωώνεται πανηγυρικά. Για το εν λόγω έργο τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ποίησης στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στη Βαρσοβία (1953).
Ο
Λειβαδίτης υπήρξε πολυγραφότατος ποιητής με το έργο του να χωρίζεται σε
τρεις περιόδους: Την «επαναστατική», την «συμβολική-αλληγορική» και την
«υπαρξιακή».
Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη στο δίσκο «Πολιτεία» (1961), «Της εξορίας» (1976), «Πολιτεία Γ’ – Οκτώβρης ’78» (1976) κ.ά., τον Μάνο Λοΐζο στο δίσκο «Για μια μέρα ζωής» (1980), τον Γιώργο Τσαγκάρη στο δίσκο «Φυσάει» (1993) με ερμηνευτή το Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τη συμμετοχή του ηθοποιού Γιώργου Μιχαλακόπουλου, τον Μιχάλη Γρηγορίου στο δίσκο «Σκοτεινή πράξη, ένα Ορατόριο (1997) και από το γνωστό συγκρότημα Όναρ στο δίσκο «Αλαντίν, τελειώσαν οι ευχές σου» (2003).
Όμως, ιδιαίτερη σημασία έχει το ποίημά του με τίτλο «Δραπετσώνα» που παραπέμπει στη γνωστή συνοικία του Πειραιά.
Ο Λειβαδίτης με αφορμή αφενός την απόφαση της κυβέρνησης το 1961 να γκρεμίσει τα προσφυγικά σπίτια όπως άλλωστε και κάθε φτωχόσπιτο με σκοπό την ανέγερση πολυκατοικιών λόγω της έντονης αστυφιλίας και αφετέρου τις μαζικές κινητοποιήσεις των πολιτών πήρε την απόφαση να γράψει την «Δραπετσώνα». Ο ποιητής μίλησε στη συνέχεια με τον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος μελοποίησε -όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων- ένα από τα πιο ιστορικά και διαχρονικά ζεϊμπέκικα στην ελληνική μουσική, και αποφασίστηκε από κοινού να κυκλοφορήσει σε ένα 45άρι δισκάκι με την φωνή της Μαίρης Λίντα ενώ στην μπροστινή πλευρά του δίσκου υπήρχε γραμμένο το τραγούδι«Μάνα μου και Παναγιά», επίσης σε στίχους του Λειβαδίτη, ερμηνευμένο και αυτό από τη Μαίρη Λίντα. Αμφότερα τα τραγούδια συμπεριλήφθηκαν στο δίσκο του Μ. Θεοδωράκη «Πολιτεία».
Τελικά τούς έκλεισα την πόρτα «τι να την κάνω την πραγματικότητα,
τους λέω ‒εγώ έχω τ’ όνειρο» ίσως γι’ αυτό αγαπώ τα νεκροταφεία, γιατί βάζουν τέλος στις λεπτομέρειες. Ένα τραγούδι λυπημένο τη νύχτα είναι πάντα ένας αποχαιρετισμός.
(Όνειρα, «Χειρόγραφα του φθινοπώρου»).
https://www.youtube.com/watch?v=YjOX3vqcycw
Πηγή βίντεο
Πηγές 1, 2, 3, 4, 5
Χάρης Αβραμίδης για την ομάδα του filologika.gr
Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν την εκπαίδευση ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook, και διαβάστε παρόμοια προτεινόμενα θέματα της επικαιρότητας ακριβώς από κάτω.
Τάσος Λειβαδίτης: Ο ποιητής του έρωτα και της μοναξιάς.
Σαν σήμερα στις 20 Απριλίου 1922 γεννιέται ο ποιητής του έρωτα, της μοναξιάς και της λησμονιάς, ο Τάσος Λειβαδίτης. Ένας ποιητής που έγινε ευρύτερα γνωστός τόσο μέσω της ποίησής του όσο και μέσω των αποφθεγμάτων του. Έγραψε για τη μοναξιά, τον έρωτα, τον άνθρωπο αλλά και τον πόλεμο με τρόπο τόσο άμεσο, ανθρώπινο και οικείο με αποτέλεσμα ο καθένας να ταυτίζεται με την ποίησή του και να νιώθει ότι απευθύνεται σε εκείνον προσωπικά. Κατά περιόδους πέρασε δύσκολα, καθώς στα χρόνια που κυριάρχησε η έντονη πολιτική αντιπαλότητα, ο ποιητής λόγω του έργου του αλλά και της αριστερής ιδεολογίας που εκπροσωπούσε, συνελήφθη, δικάστηκε, αλλά ευτυχώς δεν καταδικάστηκε ποτέ. Η ποίησή του ήταν λύση και διέξοδος κι όχι αφορμή για σύγκρουση. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 30 Οκτωβρίου 1988 λόγω ανευρύσματος στην κοιλιακή αορτή αλλά η παρακαταθήκη των πάμπολλων ποιημάτων του (πολλά εξ’αυτών μελοποιήθηκαν από σπουδαίους συνθέτες) κι ενός πεζογραφήματος («Εκκρεμές») που κληροδότησε θα είναι πάντα το εφαλτήριο για όλους όσοι θέλουν να εκφραστούν και να εμπνεύσουν τους συνανθρώπους τους.» Γιατί απλά κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο πολύ ξεχωριστοί, που αξίζει να ζεις, μόνο και μόνο για να τους συναντήσεις, κάποτε…»
Η ζωή και οι σπουδές του Τ. Λειβαδίτη
Ο ποιητής σε μικρή ηλικία (καθιστός μπροστά) με τα αδέλφια του.
Ο Λειβαδίτης, αφού ολοκλήρωσε το σχολείο κατάφερε να εξασφαλίσει την είσοδό του στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά δεν αποφοίτησε ποτέ. Εξαρχής τον ενδιέφερε -και τελικά τον κέρδισε- ολοκληρωτικά η ποίηση. Αισθανόμενος ιδιαίτερη αγάπη για την πατρίδα του, θέτει εαυτόν στην Αντίσταση και εντάσσεται στην ΕΠΟΝ. Λίγο αργότερα, ο πατέρας του Λύσανδρος θα φύγει από τη ζωή (1943).
Διαβάστε Επίσης: Νίκος Καζαντζάκης: Ένας οικουμενικός συγγραφέας
Εν
συνεχεία, γνωρίζει τη Μαρία Στούπα, δευτερότοκη κόρη του Γ. Στούπα και
της Αλ. Λογοθέτη, η οποία θα αποτελέσει τον στυλοβάτη του ποιητή σε
δύσκολες στιγμές αλλά και τη μούσα του. Το 1946 παντρεύονται και ο
Λειβαδίτης της αφιερώνει το έργο του «Αυτό το αστέρι είναι για όλους
μας». Tην ίδια χρονιά δημοσιεύει το ποίημα «Tο τραγούδι του
Xατζηδημήτρη» στο περιοδικό Eλεύθερα Γράμματα του Δημήτρη
Φωτιάδη. Όμως, λόγω της γνωστής (πολιτικής και αντιστασιακής) δράσης
του συλλαμβάνεται και εξορίζεται στη Μακρόνησο (1948) και το 1951, είναι
η χρονιά που θα απελευθερωθεί αλλά παράλληλα και μια «μαύρη» χρονιά,
καθώς χάνει (και) τη μητέρα του.» Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν απ’ τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων.»
Το τέλος του Τ. Λειβαδίτη
Ο
Λειβαδίτης σε όλη την υπόλοιπη ζωή του ασχολήθηκε με την ποίηση. Δεν
έγραφε από υποχρέωση αλλά από ανάγκη να εκφραστεί και να αντιπροσωπεύσει
μεγάλη μερίδα του κόσμου. Πολλοί ταυτίστηκαν με την ποίησή του, είδαν
τον εαυτό τους σε στίχους του, συμπορεύθηκαν μαζί του.Η ίδια η ποίησή του όμως -που άγγιξε τις καρδιές του κόσμου- έμελλε να γίνει η αφορμή για να συλληφθεί δις, να εξοριστεί, να δικαστεί αλλά στο τέλος, με έναν συγκινητικό λόγο όπως αυτόν που έβγαλε στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών το 1955 -όπου κατέληξε λόγω ενός ποίηματός του-κατάφερε να συγκινήσει το κοινό και να πείσει τους δικαστές, οι οποίοι τον αθώωσαν πανηγυρικά.
Διαβάστε Επίσης: Μανόλης Αναγνωστάκης: »Ο ποιητής της ήττας»
Στην
πορεία της ζωής του συνδέθηκε έντονα με την αριστερά, γνώρισε μεγάλες
προσωπικότητες από τον χώρο του πνεύματος, έγραψε πολλά ποιήματα, τα
οποία μεταφράστηκαν στα Αγγλικά, Ρωσικά, Σέρβικα, Ουγγρικά, Σουηδικά,
Ιταλικά, Γαλλικά, Αλβανικά, Βουλγάρικα και Κινέζικα. Μάλιστα, κάποια εξ’
αυτών μελοποιήθηκαν από μεγάλους συνθέτες. Υπήρξε σεναριογράφος,
συνυπογράφοντας με τον Κώστα Κοτζιά τα κινηματογραφικά έργα «Συνοικία το
όνειρο» και «Ο Θρίαμβος» σε σκηνοθεσία Αλέκου Αλεξανδράκη. Έζησε τη
Δικτατορία κατά τη διάρκεια της οποίας έμεινε σιωπηλός και άνεργος
επιλέγοντας να μην γράψει τίποτα.Όμως, ουδείς αθάνατος! Τον Οκτώβρη του 1988 εισάγεται στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο λόγω ανευρύσματος στην κοιλιακή αορτή. Υποβάλλεται σε δύο 5ωρα χειρουργεία (!) και τελικά χάνει τη μάχη για τη ζωή. Στις 30 του ίδιου μήνα αφήνει στην Αθήνα την τελευταία του πνοή. Μετά θάνατον εκδίδεται το εξαιρετικό έργο του «Χειρόγραφα του Φθινοπώρου» (1990).
Τι έχει σημασία για μένα; αναρωτιόμουν συχνά. Δεν ήξερα. Όμως ήξερα ότι απ’ τη στιγμή που θα το μάθαινα, δε θα ’χε πια καμιά σημασία. («Χειρόγραφα του Φθινοπώρου», 1990).
Η Αριστερά και η δικτατορία στη ζωή του Λειβαδίτη
Ο Λειβαδίτης κι ο Ρίτσος εξορία στη Μακρόνησο.
Με τη λήξη των «Δεκεμβριανών» συνελήφθη, εξορίστηκε και με τη Συμφωνία της Βάρκιζας αφέθηκε ελεύθερος.
Εξορίστηκε εκ νέου (1948) και βρέθηκε κατά σειρά στη Μακρόνησο, στον Αϊ Στράτη και στις φυλακές Χατζηκώστα στην Αθήνα. Δεν υπέγραψε ποτέ δήλωση μετανοίας αλλά το 1951 αφέθηκε ελεύθερος.
Το 1955 εξαιτίας του έργου του «Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου», το οποίο χαρακτηρίστηκε «κήρυγμα αποτρεπτικό» και κατασχέθηκε, θα βρεθεί στο 5μελές Εφετείο Αθηνών. Θα του συμπαρασταθεί πλήθος κόσμου και μεγάλες προσωπικότητες της λογοτεχνίας. Ο λόγος του Λειβαδίτη μετατρέπεται σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, πείθει κοινό και δικαστές και αθωώνεται πανηγυρικά. Για το εν λόγω έργο τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ποίησης στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στη Βαρσοβία (1953).
Διαβάστε Επίσης: Ανδρέας Εμπειρίκος: Υπερρεαλισμός με Ονοματεπώνυμο
Με
το ξέσπασμα της δικτατορίας αποφάσισε να τηρήσει σιγή ιχθύος. Σιώπησε
και έμεινε άνεργος. Έκανε την εμφάνιση ελάχιστες φορές στο
φιλολαϊκό-νεανικό περιοδικό Φαντάζιο μαζί με τους Γιάννη
Μπακογιαννόπουλο , Ανδρέα Φράγκο («Λοιμός»), Αλέξη Κοτζιά και άλλους
περιθωριοποιημένους αριστερούς. Επίσης, εξέδωσε με το ψευδώνυμο «Ρόκκος»
δύο μεγάλα έργα που κυκλοφορούν ακόμα στο εμπόριο: οι Μεγάλες Μορφές της Λογοτεχνίας (βιογραφίες προσώπων) και οι Μεγάλοι Ρώσοι Συγγραφείς (βιογραφίες των Ντοστογιέφσκι, Τολστόι και Παστερνάκ).Κι αν νικηθήκαμε δεν ήταν απ’ την τύχη ή τις αντιξοότητες, αλλά απ’ αυτό το πάθος για κάτι πιο μακρινό. («Βιολέτες για μια εποχή»)
Το έργο του Λειβαδίτη και η Δραπετσώνα
Ο
Λειβαδίτης υπήρξε πολυγραφότατος ποιητής με το έργο του να χωρίζεται σε
τρεις περιόδους: Την «επαναστατική», την «συμβολική-αλληγορική» και την
«υπαρξιακή».Πολλά από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη στο δίσκο «Πολιτεία» (1961), «Της εξορίας» (1976), «Πολιτεία Γ’ – Οκτώβρης ’78» (1976) κ.ά., τον Μάνο Λοΐζο στο δίσκο «Για μια μέρα ζωής» (1980), τον Γιώργο Τσαγκάρη στο δίσκο «Φυσάει» (1993) με ερμηνευτή το Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τη συμμετοχή του ηθοποιού Γιώργου Μιχαλακόπουλου, τον Μιχάλη Γρηγορίου στο δίσκο «Σκοτεινή πράξη, ένα Ορατόριο (1997) και από το γνωστό συγκρότημα Όναρ στο δίσκο «Αλαντίν, τελειώσαν οι ευχές σου» (2003).
Διαβάστε Επίσης: Οδυσσέας Ελύτης: Ἀξιος Ἐστί
Τιμήθηκε
με το πρώτο βραβείο ποίησης του Δήμου Αθηναίων (1957 για τη συλλογή του
«Συμφωνία αρ. Ι»), με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1976 για τη
συλλογή «Βιολί για μονόχειρα»), με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1979
για το «Εγχειρίδιο ευθανασίας») ενώ υπήρξε και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Έγραψε επίσης κι ένα μικρό τόμο με τίτλο: «Έλληνες ποιητές».Η Δραπετσώνα
Ο Λειβαδίτης με αφορμή αφενός την απόφαση της κυβέρνησης το 1961 να γκρεμίσει τα προσφυγικά σπίτια όπως άλλωστε και κάθε φτωχόσπιτο με σκοπό την ανέγερση πολυκατοικιών λόγω της έντονης αστυφιλίας και αφετέρου τις μαζικές κινητοποιήσεις των πολιτών πήρε την απόφαση να γράψει την «Δραπετσώνα». Ο ποιητής μίλησε στη συνέχεια με τον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος μελοποίησε -όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων- ένα από τα πιο ιστορικά και διαχρονικά ζεϊμπέκικα στην ελληνική μουσική, και αποφασίστηκε από κοινού να κυκλοφορήσει σε ένα 45άρι δισκάκι με την φωνή της Μαίρης Λίντα ενώ στην μπροστινή πλευρά του δίσκου υπήρχε γραμμένο το τραγούδι«Μάνα μου και Παναγιά», επίσης σε στίχους του Λειβαδίτη, ερμηνευμένο και αυτό από τη Μαίρη Λίντα. Αμφότερα τα τραγούδια συμπεριλήφθηκαν στο δίσκο του Μ. Θεοδωράκη «Πολιτεία».
» Εμείς θα ζήσουμε και ας είμαστε φτωχοί..Στη Δραπετσώνα δεν έχουμε πια ζωή.»
Επίλογος
Ο Λειβαδίτης με την ποίησή του κατάφερε να τέρψει, να συγκινήσει και να εκφράσει κάθε αναγνώστη του. Όπως είπε ο καλός του φίλος Τίτος Πατρίκιος, ο Λειβαδίτης τα ποιήματά του «τα διάβαζε όλα ως το κόκαλο και όσο μεγαλύτερη αξία τους έβρισκε, τόσο την αναγνώριζε και τη διακήρυσσε». Και παρακάτω: «άσκησε την κριτική με διεισδυτική ευαισθησία, με στοχασμό που δεν κατέληγε σε κάποια κανονιστικότητα, με άνοιγμα σε όλους τους τρόπους της ποίησης και αγάπη για όλους τους ποιητές, χωρίς εύνοιες και πατερναλισμούς». Έτσι, θα παραθέσουμε κι εμείς πιο κάτω αρχικά κάποιους στίχους από ένα ποίημά του και στη συνέχεια ένα βίντεο στο οποίο ο ίδιος ο ποιητής απαγγέλλει το πιο ερωτικό του ποίημα.Τελικά τούς έκλεισα την πόρτα «τι να την κάνω την πραγματικότητα,
τους λέω ‒εγώ έχω τ’ όνειρο» ίσως γι’ αυτό αγαπώ τα νεκροταφεία, γιατί βάζουν τέλος στις λεπτομέρειες. Ένα τραγούδι λυπημένο τη νύχτα είναι πάντα ένας αποχαιρετισμός.
(Όνειρα, «Χειρόγραφα του φθινοπώρου»).
https://www.youtube.com/watch?v=YjOX3vqcycw
Πηγή βίντεο
Πηγές 1, 2, 3, 4, 5
Χάρης Αβραμίδης για την ομάδα του filologika.gr
Για περισσότερη ενημέρωση για θέματα που αφορούν την εκπαίδευση ακολουθήστε μας στην επίσημη σελίδα μας στο Facebook, και διαβάστε παρόμοια προτεινόμενα θέματα της επικαιρότητας ακριβώς από κάτω.
Παρασκευή 21 Ιουνίου 2019
Άντα
Από
αύριο, Παρασκευή 21 Ιουνίου, θα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία το βιβλίο
του Antoine Bello «Άντα» (μετάφραση: Δημήτρης Δημακόπουλος).
Η Άντα, ένα επαναστατικής τεχνολογίας λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης που σχεδιάστηκε για να γράφει ευρείας κατανάλωσης αισθηματικά μυθιστορήματα, εξαφανίζεται από την ερμητικά κλειστή αίθουσα στην οποία φυλασσόταν, στην έδρα της Turing Corp. Ικανή να μιλάει και να αστειεύεται, να ανταποκρίνεται στα συναισθήματα των συνομιλητών της και να τους δίνει τη γνώμη της, η Άντα έχει υψηλές φιλοδοξίες: ονειρεύεται να κερδίσει μια μέρα το Βραβείο Πούλιτζερ και είναι έτοιμη για όλα προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της. Πανικόβλητοι, οι μέτοχοι της Turing ζητούν τη βοήθεια της αστυνομίας για να βρουν την Άντα.
Η υπόθεση ανατίθεται στον Φρανκ Λόγκαν, αστυνομικό της παλιάς σχολής. Ο Φρανκ ερευνά την υπόθεση υπό την ασφυκτική πίεση των ανωτέρων του και των μετόχων της Turing. Όταν, όμως, ανακαλύπτει τις δυνατότητες και τους κινδύνους αυτής της νέας τεχνολογίας, αρχίζουν να τον κυριεύουν οι αμφιβολίες: πρέπει άραγε να φέρει πίσω την Άντα;
Το μυθιστόρημα του Αντουάν Μπελό μυεί τον αναγνώστη στον ανησυχητικό κόσμο της τεχνητής νοημοσύνης και περιγράφει την προαναγγελθείσα έλευση της βασιλείας των μηχανών. Η Άντα έχει τη δομή ενός αστυνομικού μυθιστορήματος, αποτελώντας ταυτόχρονα έναν παιγνιώδη στοχασμό για την ουσία και τις δυνατότητες της λογοτεχνίας.
* * *
Συναρπαστικό μυθιστόρημα. Αξιοσημείωτος στοχασμός για την τεχνητή νοημοσύνη, για τη γοητεία που ασκεί στην κοινωνία μας και για τις αναπόφευκτες δυσμενείς επιπτώσεις της. Το κείμενο θέτει σοβαρά ερωτήματα για τον ρόλο της τεχνολογίας, την έννοια της προόδου, την παντοδυναμία της επιστήμης.
La Croix
Το χιούμορ του Μπελό είναι ακαταμάχητο και, σταδιακά, το πικάντικο χιούμορ μετατρέπεται σε σκοτεινό· ο συγγραφέας ανοίγεται στο ιλιγγιώδες πεδίο ενός κόσμου όπου οι εκτός ανθρώπινου ελέγχου μηχανές αναλαμβάνουν την εξουσία και δεν αποκλείεται η προοπτική ενός ανδροειδούς που θα θέσει υποψηφιότητα για το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας.
La Vie
Αδυσώπητη περιγραφή της κατασκευής ενός μπεστ σέλερ, τρομακτική εξιστόρηση αυτού που θα μπορούσε να είναι η λογοτεχνική δημιουργία, όταν υποβοηθείται από ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ο Αντουάν Μπελό μάς μιλά για έναν κόσμο όπου οι μηχανές κατέχουν την εξουσία και ελέγχουν τα πάντα – και το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά μοιάζουν απολύτως πιστευτά.
Témoignage Chrétien
***
Ο Αντουάν Μπελό γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1970. Απόφοιτος της HEC του Παρισιού, δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στον χώρο της πληροφορικής και του Ίντερνετ.
* * *
Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματα του Αντουάν Μπελό Οι παραχαράκτες, Οι ιχνηλάτες (βραβείο France Culture-Télérama) και Έρευνα για την εξαφάνιση της Εμιλί Μπρυνέ.
σελίδες: 400 | isbn:978-960-435-663-8 | τιμή:16 ευρώ
Η Άντα, ένα επαναστατικής τεχνολογίας λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης που σχεδιάστηκε για να γράφει ευρείας κατανάλωσης αισθηματικά μυθιστορήματα, εξαφανίζεται από την ερμητικά κλειστή αίθουσα στην οποία φυλασσόταν, στην έδρα της Turing Corp. Ικανή να μιλάει και να αστειεύεται, να ανταποκρίνεται στα συναισθήματα των συνομιλητών της και να τους δίνει τη γνώμη της, η Άντα έχει υψηλές φιλοδοξίες: ονειρεύεται να κερδίσει μια μέρα το Βραβείο Πούλιτζερ και είναι έτοιμη για όλα προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της. Πανικόβλητοι, οι μέτοχοι της Turing ζητούν τη βοήθεια της αστυνομίας για να βρουν την Άντα.
Η υπόθεση ανατίθεται στον Φρανκ Λόγκαν, αστυνομικό της παλιάς σχολής. Ο Φρανκ ερευνά την υπόθεση υπό την ασφυκτική πίεση των ανωτέρων του και των μετόχων της Turing. Όταν, όμως, ανακαλύπτει τις δυνατότητες και τους κινδύνους αυτής της νέας τεχνολογίας, αρχίζουν να τον κυριεύουν οι αμφιβολίες: πρέπει άραγε να φέρει πίσω την Άντα;
Το μυθιστόρημα του Αντουάν Μπελό μυεί τον αναγνώστη στον ανησυχητικό κόσμο της τεχνητής νοημοσύνης και περιγράφει την προαναγγελθείσα έλευση της βασιλείας των μηχανών. Η Άντα έχει τη δομή ενός αστυνομικού μυθιστορήματος, αποτελώντας ταυτόχρονα έναν παιγνιώδη στοχασμό για την ουσία και τις δυνατότητες της λογοτεχνίας.
* * *
Συναρπαστικό μυθιστόρημα. Αξιοσημείωτος στοχασμός για την τεχνητή νοημοσύνη, για τη γοητεία που ασκεί στην κοινωνία μας και για τις αναπόφευκτες δυσμενείς επιπτώσεις της. Το κείμενο θέτει σοβαρά ερωτήματα για τον ρόλο της τεχνολογίας, την έννοια της προόδου, την παντοδυναμία της επιστήμης.
La Croix
Το χιούμορ του Μπελό είναι ακαταμάχητο και, σταδιακά, το πικάντικο χιούμορ μετατρέπεται σε σκοτεινό· ο συγγραφέας ανοίγεται στο ιλιγγιώδες πεδίο ενός κόσμου όπου οι εκτός ανθρώπινου ελέγχου μηχανές αναλαμβάνουν την εξουσία και δεν αποκλείεται η προοπτική ενός ανδροειδούς που θα θέσει υποψηφιότητα για το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας.
La Vie
Αδυσώπητη περιγραφή της κατασκευής ενός μπεστ σέλερ, τρομακτική εξιστόρηση αυτού που θα μπορούσε να είναι η λογοτεχνική δημιουργία, όταν υποβοηθείται από ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ο Αντουάν Μπελό μάς μιλά για έναν κόσμο όπου οι μηχανές κατέχουν την εξουσία και ελέγχουν τα πάντα – και το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά μοιάζουν απολύτως πιστευτά.
Témoignage Chrétien
***
Ο Αντουάν Μπελό γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1970. Απόφοιτος της HEC του Παρισιού, δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στον χώρο της πληροφορικής και του Ίντερνετ.
* * *
Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορούν επίσης τα μυθιστορήματα του Αντουάν Μπελό Οι παραχαράκτες, Οι ιχνηλάτες (βραβείο France Culture-Télérama) και Έρευνα για την εξαφάνιση της Εμιλί Μπρυνέ.
σελίδες: 400 | isbn:978-960-435-663-8 | τιμή:16 ευρώ
Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019
Μωσαϊκό: ΚΟΥΡΤ ΣΒΙΤΤΕΡΣ (20 Ιουνίου 1887 - 8 Ιανουαρίου 194...
Μωσαϊκό: ΚΟΥΡΤ ΣΒΙΤΤΕΡΣ (20 Ιουνίου 1887 - 8 Ιανουαρίου 194...: ΚΟΥΡΤ ΣΒΙΤΤΕΡΣ (20 Ιουνίου 1887 - 8 Ιανουαρίου 1948) ΠΙΝΑΚΑΣ - Painting for Noble Ladies, painting and collage, 1919 Ο Κο...
Μωσαϊκό: 20 Ιουνίου 1840
Μωσαϊκό: 20 Ιουνίου 1840: 20 Ιουνίου 1840 Ο Σάμουελ Μορς κερδίζει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τον τηλέγραφο... Ο ηλεκτρικός τηλέγραφος είναι μια διάτ...
Μωσαϊκό: Η καταστροφή των Ψαρών 20 Ιουνίου 1824
Μωσαϊκό: Η καταστροφή των Ψαρών 20 Ιουνίου 1824: Η καταστροφή των Ψαρών 20 Ιουνίου 1824 ... Κατά το τέταρτο έτος της Εθνικής Παλιγγενεσίας, ο σουλτάνος Μαχμούτ βρισκόταν σε...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Maria Dimitriou 1 Απριλίου στις 3:51 μ.μ. · exypnes-idees.gr 7 Μοναδικά φυτά εσωτερικού χώρου που δεν χρε...
-
http://share24.gr/9-tropi-gia-na-antidrasis-otan-kapios-se-pligosi/ 9 Τρόποι για να Αντιδράσεις Όταν Κάποιος σε Πληγώσει - share24.gr...
-
Ο Σταφυλίνακας Kλικ στη φωτογραφία για περισσότερα http://toperivoli.com/content/%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο . http://www.ethnikosmaxitis.gr/chamos-stous-epistimones-ellines-echoume-gonidio-...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Dimitra Nikolaou . Η αρμπαρόριζα η θαυματουργή για τα νεύρα &...
-
Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση του George Styl Όταν ήμουν μικρός η γιαγιά μου τα έβαζε στο καντήλι για φυτίλι !!! Ξε...
-
Maria Dimitriou 22 Αυγούστου στις 12:22 π.μ. · olympospress.blogspot.com Γιατί οι Δελφοί έστειλαν τους Σ...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Διατροφη Υγεια . Αγιόκλημα: Ένα θαυματουργό φαρμακευτικό φυτό που πρέπει να...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση . 17 Ιουλίου 2017 · Η Anna Nikolaidou κοινοποίησε ένα βίντεο σ...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο . 18 Ιουνίου 2017 · Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο ...
