Αγίων Τέχνες
Ἁγιολόγιον - Σεπτέμβριος 6
Θαῦμα Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ ἐν Χώναις (ἢ Κολασσαῖς)
Οἱ Ἅγιοι Εὐδόξιος, Ρωμύλος, Ζήνων, Μακάριος 11.000 Μάρτυρες καὶ 1104 Στρατιῶτες Μάρτυρες
Ἡ Ἁγία Καλοδότη
Ὁ Ἅγιος Φαῦστος ὁ Πρεσβύτερος
Οἱ Ἅγιοι Μακάριος καὶ Ἀνδρέας
Ὁ Ἅγιος Βίβος ὁ Ὁσιομάρτυρας
Οἱ Ἅγιοι Κυριακός, Διονύσιος καὶ Ἀνδρέας (κατ᾿ ἄλλους Ἀνδρόνικος)
Οἱ Ἁγίες Ἀνδροπελαγία καὶ Θέκλα
Ὁ Ἅγιος Θεόκτιστος ὁ ναύκληρος
Ὁ Ἅγιος Κυριακὸς ὁ δημότης
Ὁ Ἅγιος Σαραπάβων ὁ βουλευτής
Ἐγκαίνια Ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Θαῦμα Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ ἐν Χώναις (ἢ Κολασσαῖς)
Σὲ κάποιο μέρος τῆς Φρυγίας, ἡ γῆ ἀνέβλυσε ἁγιασμένο νερὸ μὲ τὴν δύναμη τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, ποὺ γιάτρευε κάθε ἀρρώστια τῶν ἀσθενούντων. Ἕνας χριστιανός, λοιπόν, ἐπειδὴ γιατρεύτηκε ἡ κόρη του, ἔκτισε ὡραιότατο ναὸ στὸ ὄνομα τοῦ Ἀρχιστράτηγου, ἐπάνω στὸ ἁγίασμα. Μετὰ 90 χρόνια, ἦλθε στὸ ναὸ κάποιος εὐλαβὴς νέος, ὀνόματι Ἄρχιππος. Ἔμεινε ὑπηρέτης στὸ ναὸ καὶ ζοῦσε ζωὴ ἀσκητικὴ καὶ μὲ ἐγκράτεια. Ὅταν εἶδαν αὐτὸ τὸ πρᾶγμα οἱ εἰδωλολάτρες, ἔπιασαν τὸν Ἄρχιππο καὶ τὸν χτύπησαν δυνατά. Ἔπειτα, ὅρμησαν νὰ καταστρέψουν τὸ ναὸ καὶ τὸ ἁγίασμα. Ἀλλ᾿ ὢ τῆς μεγάλης δυνάμεως τοῦ Ἀρχαγγέλου! Ἄλλων ἀπ᾿ αὐτοὺς τὰ χέρια ἔμειναν παράλυτα καὶ ἄλλους σταμάτησε φράγμα φωτιᾶς καὶ ἔτσι γύρισαν ὅλοι ἄπρακτοι. Ὅμως τὸ πεῖσμα καὶ ὁ θυμὸς τοὺς ὤθησε νὰ κάνουν ἐκτροπὴ τοῦ κοντινοῦ ποταμοῦ, γιὰ νὰ παρασύρει τὸ ναὸ καὶ νὰ πνίξουν τὸν Ἄρχιππο. Ἀλλὰ καὶ πάλι θαῦμα! ὁ ποταμὸς γύρισε πρὸς τὰ πίσω! Τότε σκέφθηκαν νὰ ἑνώσουν καὶ ἄλλους δυὸ ποταμούς. Ὅμως ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ παρουσιάστηκε στὸν Ἄρχιππο καί, ἀφοῦ τὸν ἔβγαλε ἔξω ἀπὸ τὸ ναό, ἔκανε τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ καὶ οἱ ποταμοὶ στάθηκαν σὰν τεῖχος. Πρόσταξε, ἔπειτα, νὰ χωνευθοῦν καὶ πράγματι, κατὰ παράδοξο τρόπο, ἕως σήμερα στὸ μέρος ἐκεῖνο τὰ νερὰ τῶν ποταμῶν χωνεύονται. Καὶ γι᾿ αὐτὸ τὸ μέρος ὀνομάστηκε Χῶναι.
Οἱ Ἅγιοι Εὐδόξιος, Ρωμύλος, Ζήνων, Μακάριος 11.000 Μάρτυρες καὶ 1104 Στρατιῶτες Μάρτυρες
Ἀπ᾿ αὐτοὺς ὁ μὲν Ρωμύλος ἦταν πραιπόσιτος στὸ ἀξίωμα στὰ χρόνια τοῦ σκληροῦ διώκτη τῶν Χριστιανῶν Τραϊανοῦ (97-117). Στὴν ἀρχὴ καὶ ὁ Ρωμύλος ἦταν διώκτης τῶν Χριστιανῶν καὶ ὁ Τραϊανὸς τὸν ἔστειλε στὴ Γαλλία γιὰ νὰ ἐξαναγκάσει τοὺς ἐκεῖ χριστιανοὺς στρατιῶτες νὰ προσκυνήσουν τὰ εἴδωλα. Δὲν τὸ κατάφερε ὅμως καὶ ἐξόρισε 11.000 ἀπ᾿ αὐτοὺς στὴν Ἀρμενία, ὅπου ὅλοι θανατώθηκαν στὴ Μελιτινή. Ὁ Ρωμύλος ὅμως μεταμελήθηκε καὶ ἔλεγξε μὲ θάρρος τὴν σκληρότητα τοῦ Τραϊανοῦ. Τότε ὑπέστη φρικτὰ βασανιστήρια καὶ στὸ τέλος τὸν ἀποκεφάλισαν. Ὁ δὲ Εὐδόξιος, κόμης στὸ ἀξίωμα καὶ χριστιανὸς στὸν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ διωγμό, συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἄρχοντα Μελιτινῆς καὶ ἀφοῦ σκληρὰ βασανίστηκε, τελικὰ ἀποκεφαλίστηκε μαζὶ μὲ τὸν Μακάριο, τὸν Ζήνωνα καὶ 1104 (κατ᾿ ἄλλους 1134) στρατιῶτες.
Ἡ Ἁγία Καλοδότη
Ἦταν γυναῖκα κάποιου Κύρου, ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Συνελήφθη κατὰ τὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμὸ καὶ ἀποκεφαλίστηκε ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα καὶ κουρίκτορα Οὐαλεριανὸ, ἐνῷ ἦταν ἔγκυος.
Ὁ Ἅγιος Φαῦστος ὁ Πρεσβύτερος
Μαρτύρησε στὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμὸ στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανὸ, ὁ ὁποῖος, μετὰ ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια, τὸν ἀποκεφάλισε.
Οἱ Ἅγιοι Μακάριος καὶ Ἀνδρέας
Ἀπ᾿ αὐτοὺς ὁ μὲν Μακάριος ἦταν πολιτευόμενος, ὁ δὲ Ἀνδρέας κουρικτοριανός. Καὶ οἱ δυὸ κατὰ τὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμό, συνελήφθηκαν στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανὸ καὶ ἀφοῦ ὑπέστησαν πολλὰ βασανιστήρια, τελικὰ ἀποκεφαλίστηκαν.
Ὁ Ἅγιος Βίβος ὁ Ὁσιομάρτυρας
Αὐτὸς ἦταν μοναχὸς καὶ διάκονος. Συνελήφθη στὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμὸ ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανὸ, στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Καὶ ἀφοῦ ὑπέστη σκληρὰ βασανιστήρια, ἀποκεφαλίστηκε.
Οἱ Ἅγιοι Κυριακός, Διονύσιος καὶ Ἀνδρέας (κατ᾿ ἄλλους Ἀνδρόνικος)
Ἀπ᾿ αὐτοὺς ὁ μὲν Κυριακὸς ἦταν ἀκόλουθος τοῦ πρεσβυτέρου Φαύστου (ποὺ προαναφέραμε), ὁ δὲ Διονύσιος ἀναγνώστης καὶ ὁ Ἀνδρόνικος (ἢ Ἀνδρέας) στρατιώτης. Ὅλοι μαρτύρησαν στὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμό, στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου καὶ ὑπέστησαν ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανὸ τὸν διὰ ἀποκεφαλισμοῦ θάνατο.
Οἱ Ἁγίες Ἀνδροπελαγία καὶ Θέκλα
Οἱ παρθένες αὐτὲς ἦταν ἀδελφὲς μεταξύ τους καὶ συνελήφθηκαν στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανό. Αὐτὸς τὶς ὑπέβαλε σὲ σκληρὰ βασανιστήρια καὶ στὸ τέλος τὶς ἀποκεφάλισε. (Νὰ σημειώσουμε ἐδῶ, ὅτι, πιθανὸν τὸ ὄνομα Ἀνδροπελαγία νὰ εἶναι μίξη τῶν δυὸ ὀνομάτων Ἀνδρέα ἢ Ἀδρονίκου καὶ Πελαγίας. Διότι στὸν Πατμιακὸ Κώδικα 266, ἀναφέρεται ἡ μνήμη τῶν παρθένων ἀδελφῶν Πελαγίας καὶ Θέκλης καὶ πιὸ κάτω Ἀνδρόνικου τοῦ Στρατιώτη. Μερικοὶ Συναξαριστές, τὴν μνήμη τῶν Ἁγίων αὐτῶν, ἀναφέρουν καὶ τὴν 3η Νοεμβρίου, καθὼς καὶ τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων).
Ὁ Ἅγιος Θεόκτιστος ὁ ναύκληρος
Καὶ αὐτὸς συνελήφθη στὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμό, ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανό, στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Καὶ ἀφοῦ βασανίστηκε σκληρά, ἀποκεφαλίστηκε.
Ὁ Ἅγιος Κυριακὸς ὁ δημότης
Ἦταν ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς τῆς Ἀλεξάνδρειας τῆς Αἰγύπτου καὶ καταδιώχτηκε στὸν ἐπὶ Δεκίου (250) διωγμό. Συνελήφθη μὲ πολλοὺς ἄλλους μαζὶ καὶ ἀφοῦ ποικιλοτρόπως βασανίστηκε, στὸ τέλος τὸν ἀποκεφάλισαν.
Ὁ Ἅγιος Σαραπάβων ὁ βουλευτής
Πληροφορίες γιὰ τὴν ζωή του ἔχουμε λιγοστές. Ξέρουμε ὅτι ἔζησε στὴν Ἀλεξάνδρεια, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ λυσσώδης διώκτης τῶν χριστιανῶν Δέκιος, τὸ 250 μ.Χ. Ὁ ἄρχοντας Οὐαλέριος, ἀφοῦ δὲν μπόρεσε νὰ τὸν φοβίσει, ὥστε νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, ὀργισμένος τὸν σκότωσε μὲ τὸ ἴδιο του τὸ σπαθί. Τὸ λείψανό του τάφηκε μὲ πολλὴ εὐλάβεια ἀπὸ εὐσεβεῖς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι τιμοῦσαν τὸ ζῆλο καὶ τὴν σοφία του, καὶ ἦταν εὐγνώμονες γιὰ τὰ συχνὰ εὐεργετήματα ποὺ τοὺς ἔκανε.
Ἐγκαίνια Ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
«Εἰς τὸ Δεύτερον ἐν τῷ οἴκῳ τῆς Ἁγίας Εἰρήνης» (κατ᾿ ἄλλους Ἁγίας Ἄννης).
Θαῦμα Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ ἐν Χώναις (ἢ Κολασσαῖς)
Οἱ Ἅγιοι Εὐδόξιος, Ρωμύλος, Ζήνων, Μακάριος 11.000 Μάρτυρες καὶ 1104 Στρατιῶτες Μάρτυρες
Ἡ Ἁγία Καλοδότη
Ὁ Ἅγιος Φαῦστος ὁ Πρεσβύτερος
Οἱ Ἅγιοι Μακάριος καὶ Ἀνδρέας
Ὁ Ἅγιος Βίβος ὁ Ὁσιομάρτυρας
Οἱ Ἅγιοι Κυριακός, Διονύσιος καὶ Ἀνδρέας (κατ᾿ ἄλλους Ἀνδρόνικος)
Οἱ Ἁγίες Ἀνδροπελαγία καὶ Θέκλα
Ὁ Ἅγιος Θεόκτιστος ὁ ναύκληρος
Ὁ Ἅγιος Κυριακὸς ὁ δημότης
Ὁ Ἅγιος Σαραπάβων ὁ βουλευτής
Ἐγκαίνια Ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Θαῦμα Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ ἐν Χώναις (ἢ Κολασσαῖς)
Σὲ κάποιο μέρος τῆς Φρυγίας, ἡ γῆ ἀνέβλυσε ἁγιασμένο νερὸ μὲ τὴν δύναμη τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, ποὺ γιάτρευε κάθε ἀρρώστια τῶν ἀσθενούντων. Ἕνας χριστιανός, λοιπόν, ἐπειδὴ γιατρεύτηκε ἡ κόρη του, ἔκτισε ὡραιότατο ναὸ στὸ ὄνομα τοῦ Ἀρχιστράτηγου, ἐπάνω στὸ ἁγίασμα. Μετὰ 90 χρόνια, ἦλθε στὸ ναὸ κάποιος εὐλαβὴς νέος, ὀνόματι Ἄρχιππος. Ἔμεινε ὑπηρέτης στὸ ναὸ καὶ ζοῦσε ζωὴ ἀσκητικὴ καὶ μὲ ἐγκράτεια. Ὅταν εἶδαν αὐτὸ τὸ πρᾶγμα οἱ εἰδωλολάτρες, ἔπιασαν τὸν Ἄρχιππο καὶ τὸν χτύπησαν δυνατά. Ἔπειτα, ὅρμησαν νὰ καταστρέψουν τὸ ναὸ καὶ τὸ ἁγίασμα. Ἀλλ᾿ ὢ τῆς μεγάλης δυνάμεως τοῦ Ἀρχαγγέλου! Ἄλλων ἀπ᾿ αὐτοὺς τὰ χέρια ἔμειναν παράλυτα καὶ ἄλλους σταμάτησε φράγμα φωτιᾶς καὶ ἔτσι γύρισαν ὅλοι ἄπρακτοι. Ὅμως τὸ πεῖσμα καὶ ὁ θυμὸς τοὺς ὤθησε νὰ κάνουν ἐκτροπὴ τοῦ κοντινοῦ ποταμοῦ, γιὰ νὰ παρασύρει τὸ ναὸ καὶ νὰ πνίξουν τὸν Ἄρχιππο. Ἀλλὰ καὶ πάλι θαῦμα! ὁ ποταμὸς γύρισε πρὸς τὰ πίσω! Τότε σκέφθηκαν νὰ ἑνώσουν καὶ ἄλλους δυὸ ποταμούς. Ὅμως ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ παρουσιάστηκε στὸν Ἄρχιππο καί, ἀφοῦ τὸν ἔβγαλε ἔξω ἀπὸ τὸ ναό, ἔκανε τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ καὶ οἱ ποταμοὶ στάθηκαν σὰν τεῖχος. Πρόσταξε, ἔπειτα, νὰ χωνευθοῦν καὶ πράγματι, κατὰ παράδοξο τρόπο, ἕως σήμερα στὸ μέρος ἐκεῖνο τὰ νερὰ τῶν ποταμῶν χωνεύονται. Καὶ γι᾿ αὐτὸ τὸ μέρος ὀνομάστηκε Χῶναι.
Οἱ Ἅγιοι Εὐδόξιος, Ρωμύλος, Ζήνων, Μακάριος 11.000 Μάρτυρες καὶ 1104 Στρατιῶτες Μάρτυρες
Ἀπ᾿ αὐτοὺς ὁ μὲν Ρωμύλος ἦταν πραιπόσιτος στὸ ἀξίωμα στὰ χρόνια τοῦ σκληροῦ διώκτη τῶν Χριστιανῶν Τραϊανοῦ (97-117). Στὴν ἀρχὴ καὶ ὁ Ρωμύλος ἦταν διώκτης τῶν Χριστιανῶν καὶ ὁ Τραϊανὸς τὸν ἔστειλε στὴ Γαλλία γιὰ νὰ ἐξαναγκάσει τοὺς ἐκεῖ χριστιανοὺς στρατιῶτες νὰ προσκυνήσουν τὰ εἴδωλα. Δὲν τὸ κατάφερε ὅμως καὶ ἐξόρισε 11.000 ἀπ᾿ αὐτοὺς στὴν Ἀρμενία, ὅπου ὅλοι θανατώθηκαν στὴ Μελιτινή. Ὁ Ρωμύλος ὅμως μεταμελήθηκε καὶ ἔλεγξε μὲ θάρρος τὴν σκληρότητα τοῦ Τραϊανοῦ. Τότε ὑπέστη φρικτὰ βασανιστήρια καὶ στὸ τέλος τὸν ἀποκεφάλισαν. Ὁ δὲ Εὐδόξιος, κόμης στὸ ἀξίωμα καὶ χριστιανὸς στὸν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ διωγμό, συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἄρχοντα Μελιτινῆς καὶ ἀφοῦ σκληρὰ βασανίστηκε, τελικὰ ἀποκεφαλίστηκε μαζὶ μὲ τὸν Μακάριο, τὸν Ζήνωνα καὶ 1104 (κατ᾿ ἄλλους 1134) στρατιῶτες.
Ἡ Ἁγία Καλοδότη
Ἦταν γυναῖκα κάποιου Κύρου, ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Συνελήφθη κατὰ τὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμὸ καὶ ἀποκεφαλίστηκε ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα καὶ κουρίκτορα Οὐαλεριανὸ, ἐνῷ ἦταν ἔγκυος.
Ὁ Ἅγιος Φαῦστος ὁ Πρεσβύτερος
Μαρτύρησε στὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμὸ στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανὸ, ὁ ὁποῖος, μετὰ ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια, τὸν ἀποκεφάλισε.
Οἱ Ἅγιοι Μακάριος καὶ Ἀνδρέας
Ἀπ᾿ αὐτοὺς ὁ μὲν Μακάριος ἦταν πολιτευόμενος, ὁ δὲ Ἀνδρέας κουρικτοριανός. Καὶ οἱ δυὸ κατὰ τὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμό, συνελήφθηκαν στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανὸ καὶ ἀφοῦ ὑπέστησαν πολλὰ βασανιστήρια, τελικὰ ἀποκεφαλίστηκαν.
Ὁ Ἅγιος Βίβος ὁ Ὁσιομάρτυρας
Αὐτὸς ἦταν μοναχὸς καὶ διάκονος. Συνελήφθη στὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμὸ ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανὸ, στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Καὶ ἀφοῦ ὑπέστη σκληρὰ βασανιστήρια, ἀποκεφαλίστηκε.
Οἱ Ἅγιοι Κυριακός, Διονύσιος καὶ Ἀνδρέας (κατ᾿ ἄλλους Ἀνδρόνικος)
Ἀπ᾿ αὐτοὺς ὁ μὲν Κυριακὸς ἦταν ἀκόλουθος τοῦ πρεσβυτέρου Φαύστου (ποὺ προαναφέραμε), ὁ δὲ Διονύσιος ἀναγνώστης καὶ ὁ Ἀνδρόνικος (ἢ Ἀνδρέας) στρατιώτης. Ὅλοι μαρτύρησαν στὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμό, στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου καὶ ὑπέστησαν ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανὸ τὸν διὰ ἀποκεφαλισμοῦ θάνατο.
Οἱ Ἁγίες Ἀνδροπελαγία καὶ Θέκλα
Οἱ παρθένες αὐτὲς ἦταν ἀδελφὲς μεταξύ τους καὶ συνελήφθηκαν στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανό. Αὐτὸς τὶς ὑπέβαλε σὲ σκληρὰ βασανιστήρια καὶ στὸ τέλος τὶς ἀποκεφάλισε. (Νὰ σημειώσουμε ἐδῶ, ὅτι, πιθανὸν τὸ ὄνομα Ἀνδροπελαγία νὰ εἶναι μίξη τῶν δυὸ ὀνομάτων Ἀνδρέα ἢ Ἀδρονίκου καὶ Πελαγίας. Διότι στὸν Πατμιακὸ Κώδικα 266, ἀναφέρεται ἡ μνήμη τῶν παρθένων ἀδελφῶν Πελαγίας καὶ Θέκλης καὶ πιὸ κάτω Ἀνδρόνικου τοῦ Στρατιώτη. Μερικοὶ Συναξαριστές, τὴν μνήμη τῶν Ἁγίων αὐτῶν, ἀναφέρουν καὶ τὴν 3η Νοεμβρίου, καθὼς καὶ τὴν Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων).
Ὁ Ἅγιος Θεόκτιστος ὁ ναύκληρος
Καὶ αὐτὸς συνελήφθη στὸν ἐπὶ Δεκίου διωγμό, ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Οὐαλεριανό, στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Καὶ ἀφοῦ βασανίστηκε σκληρά, ἀποκεφαλίστηκε.
Ὁ Ἅγιος Κυριακὸς ὁ δημότης
Ἦταν ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς τῆς Ἀλεξάνδρειας τῆς Αἰγύπτου καὶ καταδιώχτηκε στὸν ἐπὶ Δεκίου (250) διωγμό. Συνελήφθη μὲ πολλοὺς ἄλλους μαζὶ καὶ ἀφοῦ ποικιλοτρόπως βασανίστηκε, στὸ τέλος τὸν ἀποκεφάλισαν.
Ὁ Ἅγιος Σαραπάβων ὁ βουλευτής
Πληροφορίες γιὰ τὴν ζωή του ἔχουμε λιγοστές. Ξέρουμε ὅτι ἔζησε στὴν Ἀλεξάνδρεια, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ λυσσώδης διώκτης τῶν χριστιανῶν Δέκιος, τὸ 250 μ.Χ. Ὁ ἄρχοντας Οὐαλέριος, ἀφοῦ δὲν μπόρεσε νὰ τὸν φοβίσει, ὥστε νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, ὀργισμένος τὸν σκότωσε μὲ τὸ ἴδιο του τὸ σπαθί. Τὸ λείψανό του τάφηκε μὲ πολλὴ εὐλάβεια ἀπὸ εὐσεβεῖς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι τιμοῦσαν τὸ ζῆλο καὶ τὴν σοφία του, καὶ ἦταν εὐγνώμονες γιὰ τὰ συχνὰ εὐεργετήματα ποὺ τοὺς ἔκανε.
Ἐγκαίνια Ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
«Εἰς τὸ Δεύτερον ἐν τῷ οἴκῳ τῆς Ἁγίας Εἰρήνης» (κατ᾿ ἄλλους Ἁγίας Ἄννης).
