Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2019

122 προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού


ekklisiaonline.gr
Οι 122 προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού - ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE

1. "Αυτό μιά μέρα θά γίνη Ρωμαίικο καί καλότυχος όποιος ζήση σέ κείνο τό βασίλειο."
(Συνήθιζε νά λέγη εις διάφορα μέρη τής υποδούλου Ελλάδος, τά οποία μετά ταύτα απηλευθερώθησαν)
2. «Ω ευλογημένο βουνό, πόσες ψυχές γυναικόπαιδα θά σώσης όταν έλθουν τά χαλεπά χρόνια ! «
(Είπε τήν προφητείαν αυτήν εν Σιατίστη καί αλλαχού αντικρύζων τά βουνά, τά οποία κατά τούς χρόνους τής Ελληνικής Επαναστάσεως έγιναν κρησφύγετα τών γυναικοπαίδων).

3. «Καλότυχοι σείς, οι οποίοι ευρέθητε εδώ πάνω εις τά ψηλά βουνά, διότι αυτά θά σάς φυλάξουν από πολλά δεινά. Θά ακούτε καί δέν θά βλέπετε τόν κίνδυνο. Τρείς ώρες ή τρείς μέρες θά υποφέρετε.»
(Ελέχθη είς τήν περιφέρειαν Σιατίστης)
4. «Τό ποθούμενο θά γίνη στήν τρίτη γενεά. Θά τό ιδούν τά εγγόνια σας. «
(Ελέχθη εν Χειμάρρα – Η σπουδαιοτάτη αύτη προφητεία τού Αγίου, η οποία έτρεφε τήν γλυκυτέραν ελπίδα τού υποδούλου Γένους, έλαβε καταπληκτικήν επαλήθευσιν. Διότι οι χρόνοι τής απελευθερώσεως τού Έθνους είναι πράγματι η τρίτη γενεά από τών χρόνων πού προεφήτευσεν αυτήν ό ‘Aγιος, καθόσον, ώς γνωστόν, εκάστη γενεά υπολογίζεται εις 25 έτη)
5. «Θάρθη καιρός νά σάς πάρουν οι εχθροί σας καί τή στάχτη από τή φωτιά, αλλά σείς νά μήν αλλάξετε τήν πίστι σας, όπως θά κάμνουν οί άλλοι. «
(Ελέχθη εν Σιατίστη)
6. Σάς λυπάμαι γιά τήν περηφάνεια, οπού έχετε. Τό ποδάρι μου εδώ δέν θά ξαναπατήση. Καί εάν δέν αφήσετε αυτά τά πράγματα πού κάνετε, τήν αυθαιρεσία καί ληστεία, θά καταστραφήτε. Σέ κείνο τό κλαρί, πού κρεμάτε τά σπαθιά σας, θάρθή μιά μέρα πού θά κρεμάσουν οί γύφτοι τά όργανά τους. «
(Ελέχθη εις τό χωρίον ‘Aγιος Δονάτος Σουλίου)
7. «Θάρθουν οι κόκκινοι σκούφοι κι ύστερα οι ‘Aγγλοι επί 54 χρόνια, καί κατόπιν θά γίνη Ρωμαίικο.»
(Ελέχθη εν Κεφαλληνία περί τής απελευθερώσεως τής Επτανήσου – «Κόκκινοι σκούφοι» ονομάζονται οι Γάλλοι στρατιώται ως εκ τού χρώματος τών καλυμμάτων τής κεφαλής κατά τούς ναπολεοντείους χρόνους. Η προφητεία αύτη εύρε καταπληκτικήν εκπλήρωσιν. Διότι μετά τούς Ενετούς εις τήν Επτάνησον εγκατεστάθησαν οι Γάλλοι, καί μετά τήν αναχώρησιν τούτων ήλθον οι ‘Aγγλοι, τών οποίων η παραμονή διήρκεσε 54 έτη, δηλαδή όσα καί προεφήτευσεν ο ‘Aγιος. Τώ 1810 κατέλαβον ουσιαστικώς οι ‘Aγγλοι τήν Επτάνησον (εκτός τής Κερκύρας, η οποία παρεδόθη τώ 1815 είς τόν Κάμπελλ), καί τώ 1864 παρέδωκαν αυτήν είς τήν Ελλάδα.)
8. «Τά όρια τού Ρωμαίικου θάνε η Βωβούσα (ο ποταμός Αώος) «.
(Ελέχθη εν Παλαιά ‘Aρτη)
9. «Εκείθε θάρθη τό Ρωμαίικο».
(Τήν προφητείαν ταύτην είπεν ο ‘Aγιος εν Πρεβέζη δεικνύων τό μέρος τής Στερεάς, από τό οποίον θά προήρχετο ο στρατός τής ελευθερίας. Ή προφητεία επραγματοποιήθη τώ 1912).
10. «Τά βάσανα είναι ακόμη πολλά. Θυμηθήτε τά λόγια μου · προσεύχεσθε, ενεργείτε καί υπομένετε στερεά. Έως ότου νά κλείση αυτή η πληγή τού πλατάνου, τό χωριό σας θάνε σκλαβωμένο καί δυστυχισμένο».
(Ελέχθη είς Τσαραπλανά, τό σημερινόν Βασιλικόν τής Ηπείρου. Η πληγή τού πλατάνου έκλεισε τώ 1912, έτος απελευθερώσεως τής Ηπείρου)
11. «Πότε θαρθή τό ποθούμενον; » ηρώτησαν τόν ‘Aγιον εις Τσαραπλανά τής Ηπείρου. «Όταν σμίξουν αυτά», απήντησεν ο ‘Aγιος δεικνύων δύο δενδρύλλια.
(Τά δενδρύλλια εμεγάλωσαν, επάχυναν καί έσμιξαν τώ 1912)
12. «Τό ποθούμενον θά έρθη όταν θαρθούν δύο πασχαλιές μαζί».
(Πράγματι τώ 1912 αι εορταί Ευαγγελισμού καί Πάσχα συνέπεσαν)
13. «‘Aμα κλείση τό δένδρον καί κλεισθή μέσα τό παλούκι, τότε θά έλθη τό ποθούμενον. Θά γίνη κάποιο σημάδι καί νά μή φοβηθήτε. Νά πηγαίνετε βασίλεμα ηλιού σ εκείνα τά βουνά (τής Ομάλιας καί τής Μερόπης), όπου θά γλυτώσουν πολλές ψυχές. Μαζί σας μή πάρετε τίποτε, μόνον τίς ψυχές σας νά γλυτώσετε. Καί δέν θά βαστάξη τό κακό περισσότερο από 24 ώρες».
14. «Τά χωριά τού κάμπου θά πάθουν χαλάστρα, ενώ στίς ποδιές τού Κισσάβου θά κοιμηθούν σκλάβοι καί θά ξυπνήσουν ελεύθεροι».
(Ελέχθη εν Λαρίση)
15. «‘Aν τό κυπαρίσσι αυτό ξεραθή από τήν κορυφή, η Ελλάς θά ελευθερωθή· άν ξεραθή από κάτω, δέν θά ελευθερωθή».
(Ελέχθη εν Ζελενίτσα (Πρασιά) τής Ευρυτανίας)
16. «Μέ δυσκολία θάρθη»
(Εννοείται τό ποθούμενον)
17. «Όταν θά ιδήτε τό χιλιάρμενο στήν ‘Aσπρη Θάλασσα, τότε θάρθη».
18. «Οταν θά ιδήτε τό χιλιάρμενο στά ελληνικά νερά, τότε θάρθη».
19. «Όταν θά ιδήτε τό χιλιάρμενο στά ελληνικά ύδατα, τότε θά λυθή τό ζήτημα τής Πόλης»
20. «Θάρθη ξαφνικά. Νά έχετε ένα σακκούλι σιτάρι κρεμασμένο στή θύρα. Αυτό θά σάς εμποδίση φεύγοντας. Μή τό αφήσετε. Νά τό πάρετε μαζί σας, γιά νά φάνε τά παιδια σας».
21. Στήν Αυλώνα θά γίνη χαλασμός. Θά έλθουν στρατεύματα νά ελευθερώσουν τόν τόπο».
22. «Στό Μπουκορμέ θά χυθή πολύ αίμα».
23. «Όταν ακούετε ότι ο πόλεμος άρχισε, τότε κοντά είναι».
24. «Όσα χωριά είναι κοντά σέ δρόμο πολλά θά τραβήξουν».
25. «Η Δρόπολις θά πάθη, διότι ο τόπος είναι γυμνός».
26. «Η Δρόπολις θά είναι γεμάτη στρατεύματα».
27. «Θά χαθή η σοδιά τής χρονιάς από τήν εύφορη Δρόπολι καί – μάνα μου ! – αίμα πολύ πού έχει νά χυθή».
28. «Λάκκοι καί βράχοι στή Δρόπολι θά είναι γεμάτοι φεύγοντας».
(Είς τό αλβανικόν χειρόγραφον, η προφητεία αύτη έχει ώς εξής: «Τά βουνά, οι χαράδρες καί οι κάμποι τής Δρόπολης θά γεμίσουν προσφυγιά»).
29. «Είς τά χωριά Πέπελη σείς άδικα θά φοβάσθε· τίποτε δέν θά πάθετε. Μόνον τά παιδιά σας πού θά είναι στούς δρόμους τά κλαίτε».
30. «Οί αντίχριστοι θά φύγουν, αλλά θάρθουν πάλι· έπειτα θά τούς κυνηγήσετε έως τήν Κόκκινη Μηλιά».
31. «Θαρθή όταν έρθουν δυό καλοκαίρια καί δυό πασχαλιές μαζί».
32. «Ξένος στρατός θά έλθη, Χριστό θά πιστεύη, γλώσσα δέν θά ξέρη …; «.
33. «Θαρθή καί μιά φορά ασκέρι ξένο πού τό Χριστό θά πιστεύη. Αλλά σείς δέν θά τό ξέρετε».
34. «Μέ άλλους θά κοιμηθήτε καί μέ άλλους θά ξημερώσετε».
35. «Θά ιδήτε τρείς φαμίλιες σ΄ένα σπίτι».
36. «Εσείς θά πάτε νά κατοικήσετε αλλού καί άλλοι θάρθουν νά κατοικήσουν σέ σάς».
37. «Θά δήτε 40 άλογα νά τά δένουν σέ ένα παλούκι».
38. «Πολλοί θά χάνωνται από τήν πείνα».
39. «Οι πλούσιοι τά γίνουν πτωχοί καί οι πτωχοί θά πεθάνουν».
40. «Μιά χούφτα μάλαμα μιά χούφτα αλεύρι».
41. » Θά έρθη καιρός πού οι Ρωμιοί θά τρώγωνται αναμεταξύ τους. Εγώ συστήνω ομόνοιαν καί αγάπην».
42. «Θά ιδήτε καί τακτικό στρατό, θά ιδήτε καί ρέμπελο (αντάρτικο)· από αυτούς πολλά θά υποφέρετε».
43. «Θά σάς ζητήσουν τά ντουφέκια· νά έχετε διπλά· νά δώσετε τό ένα καί νά κρατήσετε τό άλλο. Ένα ντουφέκι 100 ψυχές θά γλυτώση».
44. «Θά έρθη καιρός πού θά διευθύνουν τόν κόσμο τά άλαλα καί τά μπάλαλα».
(«Τά άλαλα καί τά μπάλαλα» – Εννοεί τά άψυχα μηχανήματα τών διαφόρων εφευρέσεων. Αυτά αντικατέστησαν καί ολονέν αντικαθιστούν τάς εργατικάς χείρας καί κυριαρχούν εις τήν ζωήν τών ανθρώπων, ώς νεώτερα είδωλα προσκυνούμενα υπό τού υλόφρονος κόσμου.)
45. «Η αιτία τού γενικού πολέμου θά είναι από τή Δαλματία».
46. «Η αιτία τού γενικού πολέμου θάρθη από τή Δαλματία. Πρώτα θά διαμελισθή η Αυστρία καί ύστερα η Τουρκία».
47. «Ο χαλασμός θά γίνη από ένα κασσιδιάρη».
(Η προφητεία εις τό αλβανικόν χειρόγραφον φέρεται ως εξής: «Ο χαλασμός θάρθη από τυφλό καί κασσιδιάρη»)
48. «Θά προσπαθούν νά τό λύσουν μέ τήν πέννα, μά δέν θά μπορούν. 99 φορές μέ τόν πόλεμο καί μιά μέ τήν πέννα».
49. «΄Αν βρεθούν 3 δυνάμεις σύμφωνες, τίποτε δέν θά πάθετε».
50. «΄Αν τό ζήτημα λυθή μέ τόν πόλεμο, θά πάθετε πολλές καταστροφές· σέ τρείς χώρες μιά θά μείνη …; «
51. «Θά έρθη καιρός πού δέν θά ακούτε (=μαθαίνετε) τίποτε».
52. «΄Οτι σάς ζητούν, νά δίνετε· ψυχές μόνον νά γλυτώνετε».
53. «΄Αν βρίσκουν στό δρόμο ασήμι, δέν θά σκύβουν νά τό πάρουν. Γιά ένα όμως αστάχυ θά σκοτώνωνται ποιός νά τό πρωτοπάρη …; «.
54. «Τό κακό θά σάς έρθη από τούς διαβασμένους».
55. «΄Η τρείς μέρες ή τρείς μήνες ή τρία χρόνια θά βαστάξη».
56. «Θάρθη καιρός πού δέν θά υπάρχη αυτή η αρμονία πού είναι σήμερα μεταξύ λαού καί κλήρου».
57. «Οι κληρικοί θά γίνουν οι χειρότεροι καί οι ασεβέστεροι τών όλων».
58. «Στήν Πόλι θά χυθή αίμα πού τριχρονίτικο δαμάλι θά πλέξη (=πλεύση) «.
59. «Καλότυχος όποιος ζήσει μετά τό γενικό πόλεμο. Θά τρώγη μέ ασημένιο κουτάλι …; «.
60. «Μετά τό γενικό πόλεμο θά ζήση ο λύκος μέ τ΄αρνί».
61. «Θάρθη πρώτα ένα ψευτορωμαίικο· νά μή τό πιστέψετε· θά φύγη πίσω».
62. «Θά μαζωχτή τό χιλιάρμενο στό Σκάλωμα (‘Aγιοι Σαράντα) καί θάρθουν κοκκινογέλεκοι, νά πολεμήσουν γιά σάς».
63. «Οί Τούρκοι θά φύγουν, αλλά θά ξανάρθουν πάλι καί θά φθάσουν ώς τά Εξαμίλια. Στό τέλος θά τούς διώξουν είς τήν Κόκκινη Μηλιά. Από τούς Τούρκους τό 1/3 θά σκοτωθή, τό άλλο τρίτο θά βαπτισθή καί μονάχα τό 1/3 θά πάη στήν Κόκκινη Μηλιά».
(«Κόκκινη Μηλιά». Τοποθεσία, τήν οποίαν η φαντασία τών υποδούλων Ελλήνων έθετεν εις τά βάθη τής Μ. Ασίας).
64. «Τόσα πολλά θά γίνουν, πού οι μανάδες θά γεννήσουν πρόωρα από τό φόβο τους».
65. «Ζώα δέν θά μείνουν· θά τά φάνε. Φάτε καί σείς μαζί μ΄αυτούς. Στά Τζουμέρκα θά πάρετε σπόρο».
(Εις τό αλβανικόν χειρόγραφον διαβάζομεν: «΄Αλογα δέν θά μείνουν. Θά πάτε καί σείς μαζί μ΄αυτά. Από τά Τζουμέρκα θά ξαναπιάσετε τή ράτσα τους»)
66. «‘Σπίτια μεγάλα μή κάμνετε. Λιάσες νά κάμνετε νά μή σάς έρχωνται μέσα».
67. «Θά σάς επιβάλουν μεγάλο καί δυσβάστακτο φόρο, αλλά δέν θά προφθάσουν».
68. «Θά βάλουν φόρο στίς κόττες καί στά παράθυρα».
69. «Θά ζητήσουν νά σάς πάρουν καί στρατιώτας. Δέν θά προφθάσουν όμως».
70. «Οι Τούρκοι θά μάθουν τό μυστικό 3 μέρες γρηγορώτερα από τούς Χριστιανούς».
(Τό αλβανικόν χειρόγραφον έχει τήν προφητείαν ως εξής: «Οι Τούρκοι θά τό καταλάβουν τρείς ημέρες γρηγορώτερα από τούς Χριστιανούς»)
71. «΄Οταν ακούσετε ότι ο πόλεμος πιάστηκε από κάτω, τότε κοντά θά είναι».
72. «΄Αν ο πόλεμος πιαστή από κάτω, λίγα θά πάθετε· άν πιαστή από πάνω, θά καταστραφήτε».
73. «Οι βράχοι καί οι λάκκοι θά είναι γεμάτοι κόσμο».
74. «Θάρθη ξαφνικά· ή τό βόιδι στό χωράφι ή τό άλογο στ΄ αλώνι».
75. «Λυπηρόν είναι νά σάς τό ειπώ· σήμερον, αύριον καρτερούμεν δίψες, πείνες μεγάλες πού νά δίδωμεν χιλιάδες φλουριά καί νά μήν ευρίσκωμεν ολίγον ψωμί».
76. «Μετά τόν πόλεμο οι άνθρωποι θά τρέχουν μισή ώρα δρόμο, γιά νά βρίσκουν άνθρωπο καί νά τόν κάμουν αδελφό».
77. «Αμπέλια μή φυτεύετε, διότι θά χαλάσουν καθώς εκείνα στή Δρυϊνούπολι».
78. «Θά γίνη ένα χαρτοβασίλειο, πού θά έχει μέγα μέλλον στήν Ανατολή».
79. «Ο κόσμος τόσον θά πτωχεύση, πού θά ζώνεται μέ κληματσίδες».
80. «Η αιτία θά έλθη από τά Δελειατά».
81. «Η Γαλλία θά ελευθερώση πολλά ελληνικά μέρη καί ιδίως οι Ιταλοί».
82. «Η Γαλλία θά λευτερώση τήν Ελλάδα, τήν Ήπειρο η Ιταλία».
83. «Από τρία μπουγάζια στενά, Κρά, Κράψη καί Μουζίνα, θά περνούν πολλά στρατεύματα γιά τήν Πόλι. Καλόν είναι τά γυναικόπαιδα νά βγούν στά βουνά. Θά σάς ρωτούν άν είναι μακρυά η Πόλι· εσείς νά μή λέτε τήν αλήθεια, διότι θά σάς κακοποιήσουν. Ο στρατός αυτός δέν θά φθάση στήν Πόλι, στή μέση τού δρόμου θά μάθη ότι ο πόλεμος ετελείωσε».
84. «Θά έρθη καιρός, πού θά φέρη γύρες ο διάβολος μέ τό κολοκύθι του».
85. «Θά βλέπετε νά πηγαίνουν άλλοι επάνω καί άλλοι κάτω».
86. «Η λευτεριά θαρθή από κάτω από όπου χύνονται τά νερά».
87. «Από πάνω καί από τή σκάλα χαλασμό μή περιμένετε».
88. «΄Ενα ψωμί θά χαθή τό μισό, καί ένα ολόκληρο».
89. «Θά έρθη καιρός πού μιά γυναίκα θά διώχνη δέκα Τούρκους μέ τή ρόκα».
90. «Τόν Πάπαν νά καταράσθε, διότι αυτός θά είναι η αιτία».
91. «Ο χαλασμός στόν τόπο θά γίνη από ένα όνομα αξιωματούχου …; (δυσανάγνωστον) «.
92. «Πολλά χωριά θά καταστραφούν, οι τρείς χώρες θά γίνουν μία».
93. «Νά έχετε τρείς θύρες· άν σάς πιάσουν τή μιά, νά φύγετε από τήν άλλη».
94. «Πίσω από τή μιά θύρα νά κρυφθή κανείς, γλυτώνει· θά είναι βιαστικό».
95. «Νά παρακαλήτε νά είναι μέρα καί όχι νύκτα, καλοκαίρι καί όχι χειμώνας».
96. «Οι άνθρωποι θά μείνουν πτωχοί, γιατί δέν θάχουν αγάπη στά δένδρα».
97. «Οι άνθρωποι θά μείνουν πτωχοί, γιατί θά γίνουν τεμπέληδες».
98. «Από ψηλά, μέσα από τό λιμάνι θάρθη ο χαλασμός».
99. «Θά σάς ρίξουν παρά πολύ· θά σάς ζητήσουν νά τόν πάρουν πίσω, αλλά δέν θά μπορέσουν».

100. «Εσείς θά σώσετε άλλους καί οι άλλοι εσάς».
101. «Εσείς θά φύγετε απ΄τ΄ αριστερά βουνά· από τή δεξιά μεριά όχι· από τίς σπηλιές μή φοβάστε».
102. «Θαρθή ξαφνικά· τ΄ άλογα θ΄ απομείνουν ζεμένα στίς δουλειές τους καί σείς θά φύγετε».
103. «Θάνε όγδοος αιώνας πού θά γίνουν αυτά». (Δηλαδή κατά την διάρκεια της όγδοης χιλιετίας από τον Αδάμ)
104. «Νά κρυφθήτε ή κοντά στήν πόρτα ή κοντά στήν πλάκα, άν είναι βιαστικό καί γρήγορο».
105. «Πολλά θά συμβούν. Οι πολιτείες θά καταντήσουν σάν μπαράγκες».
106. «Θαρθή καιρός πού θά βγή ο καταραμένος δαίμονας από τό καυκί του».
107. «Θαρθή μιά φορά ένας ψευτοπροφήτης· μή τόν πιστέψετε καί μή τόν χαρήτε. Πάλι θά φύγη καί δέν θά μεταγυρίση».
108. «Θάρθή καιρός πού οι χριστιανοί θά ξεσηκωθούν ο ένας κατά τού άλλου».
109. «Νάχετε τό σταυρό στό μέτωπο, γιά νά σάς γνωρίσουν ότι είσθε χριστιανοί».
110. «Δέν θά φθάση ο στρατός στήν Πόλι· στή μέση τού δρόμου θάρθη τό μαντάτο, ότι έφθασε τό ποθούμενο».
111. «Πήγαινε καί στό δρόμο θ΄ανταμειφθής».
(Ελέχθη εν Δερβιστάνη περί τινος, όστις ειρωνεύθη τόν ΄Αγιον. Ούτος μετ΄ολίγν ετραυματίσθη καθ΄οδόν υπό τινος εχθρού του)

112. «Ειπέ εις τά είδωλα εκείνα νά μήν έρθουν εδώ, αλλά νά γυρίσουν εις τά οπίσω».
(Καθώς ο ΄Αγιος εδίδασκεν εις ΄Ασσον τής Κεφαλληνίας, διέκοψε μίαν στιγμήν τό κηρυγμά του καί απέστειλεν ένα ακροατήν του εις τήν οικίαν τού άρχοντος τού τόπου ειπών τούς λόγους τούτους. Ούτος απελθών εύρε 4 κυρίας τής αριστοκρατίας ασέμνως ενδεδυμένας, αί οποίαι ήσαν έτοιμοι νά έλθουν καί παρακολουθήσουν τό κήρυγμα τού Αγίου)
113. «Φτιάνετε σπίτια τορνευτά καί δέν πρόκειται νά κατοικήσετε σ΄ αυτά».
(Είπε τούς λόγους τούτους ο ‘Aγιος εις ‘Aσσον τής Κεφαλληνίας, όταν μίαν ημέραν διήρχετο πρό μιάς νεοκτίστου οικίας. Μετ΄ ολίγον όλοι οι ιδιοκτήται απέθανον πλήν μιάς μοναχής).
114. «Τό παιδί αυτό θά προκόψη, θά κυβερνήση τήν Ελλάδα καί θά δοξασθή».
(Ελέχθη περί τού Ιωάννου Κωλέττη).

115. «Θά γίνης μεγάλος άνθρωπος, θά κυριεύσης όλη τήν Αρβανιτιά, θά υποτάξης τήν Πρέβεζα, τήν Γάργα, τό Σούλι, τό Δέλβινο, τό Γαρδίκι καί αυτό τό τάχτι τού Κούρτ πασά. Θά αφήσης μεγάλο όνομα στήν οικουμένη. Καί στήν Πόλι θά πάς, μά μέ κόκκινα γένεια. Αυτή είναι η θέλησι τής θείας προνοίας. Ενθυμού όμως είς όλην τήν διάρκειαν τής εξουσίας σου νά αγαπάς καί νά υπερασπίζεσαι τούς χριστιανούς, άν θέλης νά μείνη η εξουσία εις τούς διαδόχους σου».
(Ελέχθη εν Τεπελενίω περί του Αλή πασά)

116. «Θά βγούν πράγματα από τά σχολεία πού ο νούς σας δέν φαντάζεται».
117. «Θά δήτε στόν κάμπο αμάξι χωρίς άλογα νά τρέχη γρηγορώτερα από τόν λαγό».
118. «Θάρθη καιρός πού θά ζωσθή ο τόπος μέ μιά κλωστή».
(Ελέχθη εν ‘Aσσω τής Κεφαλληνίας).

119. «Θαρθή καιρός πού οι άνθρωποι θά ομιλούν από ένα μακρυνό μέρος σέ άλλο, σάν νάνε σέ πλαγινά δωμάτια, π.χ. από τήν Πόλι στή Ρωσία».
120. «Θά δήτε νά πετάνε άνθρωποι στόν ουρανό σάν μαυροπούλια καί νά ρίχνουν φωτιά στόν κόσμο. Όσοι θά ζούν τότε θά τρέξουν στά μνήματα καί θά φωνάξουν: Εβγάτε σείς οι πεθαμένοι νά μπούμε μείς οι ζωντανοί».
(Αι πέντε κατά σειράν προφητείαι (116η – 120ή) του Αγίου αναφέρονται προφανώς εις τάς μεγάλας εφευρέσεις τού αιώνός μας. Τό αμάξι χωρίς άλογα είναι οι σιδηρόδρομοι καί τ΄ αυτοκίνητα. Η κλωστή πού θά ζώση όλον τόν κόσμον είναι τά καλώδια τών τηλεγραφείων. Μέ τάς συσκευάς τής τηλεπικοινωνίας η φωνή ακούεται εξ αποστάσεως χιλιάδων χιλιομέτρων ως νά προήρχετο εκ γειτονικής οικίας. Τά μαυροπούλια, πού θά ρίψουν τό πύρ εις τήν γήν, είναι τά αεροπλάνα τής πολεμικής αεροπορίας. Αυται αί προφητείαι τού αγίου Κοσμά είναι γεγραμμέναι εις τά βιβλία χρόνους πολλούς, αιώνα περίπου πρίν γίνουν αι σχετικαί εφευρέσεις)
121. «Το κακόν θα έλθη μέχρι τόν Σταυρόν και δεν θα μπορέση να πάη κάτω. Μή φοβηθήτε. Μή φύγετε από τα σπίτια σας».
(Ελέχθη εις την περιοχήν Πολυνερίου Γρεβενών. Πράγματι τώ 1940 οι Ιταλοί έφθασαν μέχρι την τοποθεσίαν Σταυρός, όπου είχε κηρύξει ο ΄Αγιος, και εσταμάτησαν)

122. «Όταν θα πέση ο κλώνος (πού είναι στημένος ο Σταυρός), θά γίνη μεγάλο κακόν, που θά έλθη από τό μέρος όπου θα δείξη ο κλώνος· και όταν θα πέση τό δένδρον, θα γίνη ένα μεγαλύτερον κακόν».
Από το βιβλίο «Κοσμάς ο Αιτωλός» του Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγ. Καντιώτη, εκδ. Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητας «Ο Σταυρός».

Γιαουρτόπιτα αφράτη

 
xrysessyntages.gr
Σου παρουσιάζω μια λαχταριστή Μικρασιάτικη συνταγή για γιαουρτόπιτα…
 
Σου παρουσιάζω μια λαχταριστή Μικρασιάτικη συνταγή για γιαουρτόπιτα αφράτη με λεμόνι και σιμιγδάλι της γιαγιάς μου. Είναι μια εξαιρετική πρόταση […]
Διαφήμιση
Σου παρουσιάζω μια λαχταριστή Μικρασιάτικη συνταγή για γιαουρτόπιτα αφράτη με λεμόνι και σιμιγδάλι της γιαγιάς μου. Είναι μια εξαιρετική πρόταση την οποία την τιμούμε αρκετά στην οικογένεια μας και την φτιάχνουμε με σιμιγδάλι και κονιάκ και στο τέλος προσθέτουμε σιρόπι με λεμόνι το οποίο της δίνει μια μοναδική γλυκιά γεύση. Δοκίμασε να την φτιάξεις και οτιδήποτε απορία έχεις στείλε μου στα σχόλια στο κάτω μέρος της σελίδας.

Υλικά

  • 650 γραμ. γιαούρτι
  • 5 αυγά
  • 650 γραμ. ζάχαρη
  • 650 γραμ. σιμιγδάλι ψιλό
  • 350 γραμ. αμύγδαλα ασπρισμένα
  • 1 κουταλάκι του γλυκού σόδα
  • φλούδα ξυσμένη από 1 λεμόνι
  • 1 σωληνάριο βανίλια
  • 1 φλιτζάνι του καφέ κονιάκ
  • βούτυρο για άλειμμα του ταψιού
  • Για το σιρόπι:
  • μισό κιλό ζάχαρη
  • 1 1/2 ποτήρι του νερού νερό
  • 1 κουταλιά σούπας λεμόνι

Διαδικασία

Βήμα 1

Χτυπάμε χωριστά τα ασπράδια των αυγών μαρέγκα σφιχτή.

Βήμα 2

Δουλεύουμε στη λεκάνη το γιαούρτι με τη ζάχαρη, ρίχνουμε έναν – έναν τους κρόκους των αυγών και συνεχίζουμε το δούλεμα ώσπου να λιώσει η ζάχαρη.

Βήμα 3

Στη συνέχεια, ρίχνουμε τα αμύγδαλα ασπρισμένα και περασμένα από το μύλο, το σιμιγδάλι, που μέσα προηγουμένως έχουμε ανακατέψει τη σόδα, την ξυσμένη φλούδα λεμονιού, το κονιάκ, τη βανίλια και στο τέλος τη μαρέγκα, δουλεύοντας με το χέρι μας όλο το μίγμα, ώσπου να ενωθούν όλα τα υλικά και να γίνει ένας ομοιόμορφος πολτός.

Βήμα 4

Βουτυρώνουμε το ταψί, αδειάζουμε μέσα το μίγμα, κουνάμε πέρα δώθε το ταψί για να ισιώσει και ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για 40 λεπτά.

Βήμα 5

Στο μεταξύ, ετοιμάζουμε το σιρόπι.

Βήμα 6

Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό, 5 λεπτά, προσθέτουμε το λεμόνι και σιροπιάζουμε χλιαρό το γλυκό με καυτό το σιρόπι.

Βήμα 7

Κάνουμε μερικές τρύπες με βελόνα για να απορροφήσει το σιρόπι, το σκεπάζουμε και το αφήνουμε μερικές ώρες.

Βήμα 8

Κόβουμε κατόπιν κομμάτια και σερβίρουμε.
ΠΗΓΗ
 

Κίσσινγκερ: Πρέπει να ξεκάνουμε τους Έλληνες! Σε σύσκεψη των Ιλλουμινάτι...

 
periergo.com
Σε σύσκεψη των Ιλλουμινάτι που έγινε στις ΗΠΑ, πολλοί εκλεκτοί του…

Από την ταινία "Πικρή μου αγάπη" (1964)

-2:59
Ένα κορμί ξεχασμένο - Πάνος Γαβαλάς & Ρία Κούρτη (Cine Video)
Με νέο ήχο!!
Από την ταινία "Πικρή μου αγάπη" (1964)

noone like you

153.127 προβολές
15 χρόνια λείπεις αλλά ...there is noone like you

μεσημεριανό φαγητό με ελάχιστες θερμίδες

Vardarska είναι το όνομα των Σκοπίων

 
Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο
olympospress.blogspot.com
Όλυμπος Ομάς - Όλυμπος Εφημερίδα - Όλυμπος Τηλεόραση, ΕΛΛΑΣ,…

«Τα Ψηλά Βουνά»


Τα Ψηλά Βουνά είναι ένα παιδικό μυθιστόρημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου που εκδόθηκε το Δεκέμβριο του 1918 ως αναγνωστικό της Γ' Δημοτικού στο πλαίσιο της Βενιζελικής Γλωσσοεκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης του 1917 που εισήγαγε τη δημοτική γλώσσα στο Δημοτικό σχολείο. Σε 79 κεφάλαια εξιστορούνται οι εμπειρίες μιας ομάδας συμμαθητών που περνούν τις καλοκαιρινές τους διακοπές στο βουνό. Εκεί μαθαίνουν να λειτουργούν σαν μία κοινότητα και να προστατεύουν το δάσος. Η κοινωνικοποίηση και η οικολογική ευαισθησία είναι οι κεντρικές ιδέες της ιστορίας. Περιλαμβάνονται και ποιήματα (όπως το γνωστό Τσιριτρό). Στην εποχή του το βιβλίο προκάλεσε οξύτατες αντιδράσεις, ώσπου το 1920 αποσύρθηκε, όπως και τα άλλα αναγνωστικά της Μεταρρύθμισης. Επαναφέρθηκε ως αναγνωστικό σε κατοπινά χρόνια. Θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα παιδικά βιβλία στην ελληνική γλώσσα.

"Το αναγνωστικό αυτό διαφέρει από κάθε άλλο που μπήκε ως τώρα στο δημοτικό σχολείο, όσο η αυγή από τη νύχτα". Με αυτά τα λόγια υποδεχόταν ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, στη "Διάπλαση των Παίδων" το 1919, τα "Ψηλά βουνά" του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Το βιβλίο αποτελεί θρύλο στο χώρο του εκπαιδευτικού βιβλίου όχι μόνο ως καινοτόμο και προοδευτικό εγχειρίδιο για την εποχή του αλλά και ως διαχρονικό υπόδειγμα επιτυχημένου σχολικού βιβλίου, το οποίο, μόλις ολοκλήρωσε την πορεία του ως υποχρεωτικό ανάγνωσμα, ξεκίνησε μια νέα ζωή ως ελεύθερο λογοτεχνικό παιδικό ανάγνωσμα. Για να καταλάβουμε τη συμβολική σημασία του και την αντοχή του στο χρόνο, αρκεί να πούμε ότι το καλοκαίρι του 1974, όταν χρειάστηκε να αντικατασταθούν τα σχολικά βιβλία μετά την πτώση της Δικτατορίας, ήταν το αναγνωστικό που επιλέχθηκε για τη Γ΄ Δημοτικού (από το επίμετρο της Λαμπρινής Κουζέλη).

Η ιστορία, σε συνεχή πλοκή, τοποθετείται κοντά στη Γρανίτσα Ευρυτανίας στα χρόνια της συγγραφής του βιβλίου (1918). Εξιστορούνται οι εμπειρίες 25 παιδιών που περνούν ενάμιση μήνα καλοκαιρινών διακοπών στο βουνό Χλωρός συνοδευμένα από έναν ενήλικα. Είναι συμμαθητές της τελευταίας τάξης του Ελληνικού σχολείου. Ζουν σε απλές καλύβες και μαθαίνουν να εξυπηρετούν τις βασικές τους ανάγκες (τροφή, κατάλυμα), να συνεργάζονται (οργάνωση κοινότητας, αλληλεγγύη) και να έρχονται σε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο (τους κατοίκους του βουνού). Κάθε κεφάλαιο είναι ένα επεισόδιο της ζωής τους. Συνυφαίνονται στην ιστόρηση ποιήματα του Παπαντωνίου, και δημοτικά. Πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι η φύση και τα στοιχεία της· το βουνό, τα δέντρα και το ποτάμι. Κανένα από τα παιδιά της ομάδας δεν πρωταγωνιστεί αν και ξεχωρίζουν ο ρομαντικός Φάνης, ο δυναμικός Αντρέας, ο λαίμαργος Φουντούλης. Η απουσία ενηλίκων απ' την πλευρά των παιδιών είναι αισθητή. Οι συμμαθητές είναι κάτω από τη χαλαρή εποπτεία του κυρ Στέφανου, που τα βοηθά. Σημαντικό ρόλο έχει και ο δασάρχης. Αντίθετα οι ντόπιοι περιγράφονται με λεπτομέρεια, κυρίως οι βλάχοι τσοπάνηδες που είναι αναπόσταστο μέρος του βουνού: ο περήφανος τσέλιγκας Γεροθανάσης και τα εγγόνια του: ο Λάμπρος, ένα ικανό τσοπανόπουλο, η όμορφη Αφρόδω καθώς και διάφοροι άλλοι τύποι του χωριού. Κορίτσια δεν υπάρχουν στην παρέα των παιδιών (είναι μαθητές σχολείου αρρένων). Συναρπαστική γυναικεία παρουσία στο έργο είναι η Αφρόδω που «τόσο χαριτωμένο χαμόγελο εἶχε». Ο γάμος της δίνει χαρά και λύπη στους μικρούς θαυμαστές της («Ἔπειτα φίλησε καὶ τὰ παιδιά [...] Δάκρυσε ὁ Φουντούλης. Δάκρυσε ὁ Φάνης [...] Ἀφρόδω, καλή μας Ἀφρόδω!». Άλλοι γυναικείοι χαρακτήρες είναι η γρια-Χάρμαινα, η γυναίκα του μυλωνά. Σε πρόσωπα μεταμορφώνονται και τα ζώα, που μας μιλούν με ανθρώπινη φωνή: η αλεπού, ο σκύλος, αλλά ακόμα και ο λύκο!

Η γλώσσα του βιβλίου (η δημοτική της εποχής με το ήτα της υποτακτικής) ήταν ένα πραγματικό σκάνδαλο για το 1918, μέσα στην πολεμική ατμόσφαιρα του γλωσσικού ζητήματος.

Χτυπήθηκε από τους καθαρευουσιάνους και περιπαίχτηκε για τις λέξεις που σχετίζονται με τη ζωή στο βουνό και την κτηνοτροφία. Για τη διδασκαλία της δημοτικής γλώσσας, που ποτέ πριν δεν είχε διδαχθεί στα σχολεία, γράφτηκαν οδηγίες Γραμματικής από τον Τριανταφυλλίδη και ολιγοσέλιδος Οδηγός διδασκαλίας ειδικά για τα Ψηλά Βουνά. Έγιναν και σεμινάρια στους δασκάλους. Τρεις φορές μόνο υπάρχει αναφορά σε κείμενο γραμμένο σε καθαρεύουσα δύο φορές σε θρησκευτικό κείμενο και στον ονειροκρίτη που διαβάζει ο ψάλτης. Αξιοσημείωτη είναι η αναφορά στη βλάχικη γλώσσα. «Ἔλεγε τὰ πρόβατα π ρ ά τα α, τὸ ροῦχο σ κ τα ί, τὸ πάλι τὸ ἔλεγε μ ά τα α καὶ τὰ γίδια τὰ ἴ δ ι α».Η περιγραφή γίνεται μέσα σε μια βουκολική ατμόσφαιρα, με απλή, μικροπερίοδη, αλλά γλαφυρή περιγραφή του τοπίου. Οι διάλογοι είναι συχνοί. Παρ' όλο που το βιβλίο είναι γραμμένο σε τριτοπρόσωπη γραφή (μας μιλά ο συγγραφέας), συχνά μεταπηδά σε πρωτοπρόσωπη (προσωπικές σκέψεις των παιδιών, μα και ζώων· μας μιλά η αλεπού, ο λύκος, ο σκύλος). Χαρακτηρίζεται από αποφυγή διδακτισμού (ο συγγραφέας περνά τα μηνύματά του αβίαστα μέσα από την πλοκή), ποιητική περιγραφή της φύσης, τρυφερότητα και χιούμορ.

Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης ήταν έγχρωμο. Η μαυρόασπρη εικονογράφηση έγινε από το ζωγράφο και γλύπτη Πέτρο Ρούμπο. Ο ίδιος ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου φιλοτέχνησε αρκετά σχέδια καθώς και την εικόνα του εξωφύλλου. Ήταν άλλωστε λάτρης των καλών τεχνών. Το 1918, χρονιά της έκδοσης του βιβλίου, έγινε διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης.

To Κύπελλο του Λυκούργου

 
Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο
olympospress.blogspot.com
 
To Κύπελλο του Λυκούργου, που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, είναι ένα περίτεχνο, εξαιρετικής τεχνικής, γυάλινο αντικείμενο του 4ου αι. μ.Χ. Είναι το μοναδικό δείγμα ενός πολύ ειδικού τύπου γυαλιού, γνωστό ως διχροϊκό, που αλλάζει χρώματα όταν το κρατά κανείς κοντά σε φως.

Η αδιαφανής πράσινη επιφάνειά του μετατρέπεται σε ένα λαμπερό ημιδιαφανές κόκκινο όταν το διαπερνά το φως. Το γυαλί του περιέχει μικροσκοπικές ποσότητες κολλοειδούς χρυσού και ασημιού, που δίνει αυτές τις ασυνήθιστες οπτικές ιδιότητες.

Τα χαλύβδινα ξίφη της Δαμασκού κατασκευασμένα μεταξύ 300 και 1700 μ.Χ. είναι γνωστά για την εντυπωσιακή τους αντοχή και τις εξαιρετικά κοφτερές αιχμές τους. Οι ατσάλινες λεπίδες τους περιέχουν ειδικές δομές σε νανοκλίμακα, που ενισχύουν τις ιδιότητες του υλικού από το οποίο έχουν κατασκευαστεί.

Μια αντιδιαβρωτική γαλάζια χρωστική ουσία, γνωστή ως βαφή Μπλε Μάγια (Maya Blue), που πρωτοεμφανίστηκε το 800 μ.Χ., ανακαλύφθηκε στην προ-Κολομβιανή πόλη των Μάγια, την Τσίτσεν Ίτζα. Το σύνθετο υλικό της περιέχει πηλό με μικροσκοπικούς πόρους, όπου το λουλακί χρώμα συνδυάζεται χημικά με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργεί μια σταθερή χρωστική ουσία.


Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι οι τεχνίτες αυτών των υλικών ήταν νανοτεχνολόγοι; Στο άρθρο αναφέρεται η γνώμη δύο ειδικών, του Ίαν Φριστόουν από το Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου UCL, που μελέτησε το Κύπελλο του Λυκούργου και του Πίτερ Πόφλερ, από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Δρέσδης, ο οποίος ασχολήθηκε με την έρευνα των δαμασκηνών σπαθιών.

Και οι δύο πιστεύουν ότι δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. «Ήταν άτομα υψηλής εξειδίκευσης, αλλά σίγουρα δεν ήταν νανοτεχνολόγοι. Δεν γνώριζαν ότι δούλευαν σε νανοκλίμακα» δηλώνει ο Ίαν Φριστόουν. Από την πλευρά του ο Πίτερ Πόφλερ θεωρεί ότι ανέπτυξαν υλικά με τη δοκιμή, χωρίς να γνωρίζουν τις διαδικασίες που συμβαίνουν μέσα στα στερεά.

 http://hellasxg.blogspot.com

Δημοφιλείς αναρτήσεις