Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019

Άγιος Σάββας Ηγιασμένος-5 Δεκεμβρίου

 
ekklisiaonline.gr
Τη μνήμη του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου τιμά σήμερα, 5 Δεκεμβρίου, η Εκκλησία.

Αγιος Σάββας: Ο Αγιος με τα μεγάλα θαύματα

 
vimaorthodoxias.gr
 

Στις 5 Δεκεμβρίου η Εκκλησία τιμά έναν πολύ μεγάλο Αγιο, τον Αγιο Σάββα τον Ηγιασμένο. Σπλάγχνο της Αγιοτόκου Καππαδοκίας, γεννήθηκε τον 4ο αιώνα, συγκεκριμένα το 431, ηγιασμένος εκ κοιλίας μητρός.


Σε ηλικία 8 ετών πήγε στο μοναστήρι των Φλαβιανών, όπου έμαθε όλα τα γράμματα, το Ψαλτήρι απέξω και απέκτησε μεγάλη χάρη και φήμη. Εμεινε εκεί έως τα 18 και στη συνέχεια πήγε στην έρημο της Ανατολής. Εκεί έφτιαξε τη Μονή του Αγίου Σάββα, η οποία απέκτησε πολλούς μοναχούς. Ο Αγιος ξεχώριζε για τη σεμνότητα και την ταπεινότητά του. Ελεγε συνεχώς: «Δεν είμαι τίποτα, Θεούλη μου». Από πολύ μικρός έως και την κοίμησή του, το 532, αγωνιζόταν κατά το «Αγιοι γίνεσθε».
Ο Αγιος έκανε πολλά θαύματα. Κυρίως θεράπευε τους αρρώστους. Σήμερα φανερώνεται σε οικογένειες που δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδιά και σε ασθενείς με καρκίνο. Στηρίζει τον αγώνα των ανθρώπων που δοκιμάζονται από τη σοβαρή αυτή ασθένεια. Γι’ αυτό, άλλωστε, και το ογκολογικό νοσοκομείο φέρει το όνομά του.
Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ανθρώπων τους οποίους ο Αγιος θεράπευσε, την ώρα που οι γιατροί δεν τους έδιναν πολλές ελπίδες. Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία των γονιών ενός κοριτσιού που είχε όγκο στο κεφάλι και έπρεπε να χειρουργηθεί άμεσα. Οι γιατροί είχαν προειδοποιήσει τους γονείς ότι η επέμβαση ήταν πολύ δύσκολη και δεν μπορούσαν να πουν τίποτε για το αποτέλεσμα. Ο φόβος και η απόγνωση οδήγησαν τους γονείς στην Εκκλησία και την εικόνα του Αγίου Σάββα.
Προσευχή

Προσευχήθηκαν, παρακάλεσαν, έκλαψαν μπροστά στην εικόνα του Αγίου και του ζήτησαν να θεραπεύσει το κοριτσάκι τους. Την επόμενη ημέρα, νωρίς το πρωί, θα γινόταν το χειρουργείο. Ολα ήταν έτοιμα: το μικρό κορίτσι στο χειρουργικό κρεβάτι και οι γονείς απέξω, να ελπίζουν και να προσεύχονται. Τελικά, οι γιατροί, συγκινημένοι, ενημέρωσαν τους γονείς ότι όχι μόνο όλα είχαν πάει καλά, αλλά, μόλις ξεκίνησε το χειρουργείο, διαπίστωσαν ότι ο όγκος δεν υπήρχε! Κανένας δεν μπορούσε να εξηγήσει αυτό το γεγονός. Οι γονείς όμως ήξεραν. Ο Αγιος Σάββας είχε εισακούσει τις προσευχές τους και είχε θεραπεύσει το παιδί.
Το τίμιο λείψανο του Αγίου ετάφη στη μονή του. Κατά το έτος 547 ευρέθη εντός του μνήματος σώο και αδιάλυτο, και μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Αιώνες αργότερα, το 1204, το πήγαν στην Ιταλία οι Βενετοί και το 1965 οι Πατέρες της μονής, με θαυμαστό τρόπο, κατάφεραν να το πάρουν πίσω. Ετσι, το ιερό λείψανο βρίσκεται αδιάφθορο στην ομώνυμη μονή Ιεροσολύμων. Υπάρχει, βέβαια, δάκτυλος «μετά σαρκός» του Αγίου στη Μονή Αγίου Ραφαήλ Γρίβας Κιλκίς και απότμημα του ιερού λειψάνου στη Μονή Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων. Η Λαύρα του Αγίου Σάββα είναι προπύργιο της Ορθοδοξίας. Ανάμεσα στους Αγίους που ανέδειξε είναι και ο Αγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, τον 8ο αιώνα.
Το μοναστήρι του στα Ιεροσόλυμα και τα θεραπευτικά φύλλα της φοινικιάς του!
Το μοναστήρι του Αγίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα είναι ανδρικό και άβατο για τις γυναίκες. Στις γυναίκες οι μοναχοί βγάζουν άγια λείψανα, για να τα προσκυνήσουν στην πύλη της μονής, και μοιράζουν αγίασμα και λαδάκι, προκειμένου να σταυρώνονται, ιδιαίτερα όσοι έχουν καρκίνο.
Στην αυλή της μονής υπάρχει μια φοινικιά -κατά την παράδοση, τη φύτεψε ο Αγιος Σάββας-, τα φύλλα της οποίας θεωρούνται κατάλληλα για την απόκτηση παιδιών από όσες γυναίκες δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν. Οι μοναχοί προσφέρουν τα φύλλα, τα οποία οι γυναίκες βράζουν και πίνουν το ρόφημα, αφού πρώτα έχουν νηστέψει. Οι μαρτυρίες των γυναικών που δυσκολεύονταν να κάνουν παιδιά, αλλά τελικά τα κατάφεραν, είναι πολλές.

Μάλιστα, μια πιστή μαρτυρεί ότι είχε επισκεφτεί τη μονή και είχε εξομολογηθεί στους μοναχούς πως η κόρη της δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Οι μοναχοί της έδωσαν τα φύλλα για την κόρη της και της ζήτησαν να προσευχηθεί. Επειδή όμως η κόρη δυσκολευόταν να νηστέψει εξαιτίας κάποιου προβλήματος, η μητέρα αποφάσισε να νηστέψει η ίδια 40 ημέρες, και μάλιστα κρυφά από όλους, και έδωσε στην κόρη της να πιει το ρόφημα. Πραγματικά, το έγινε! Η κόρη της έμεινε έγκυος και ολόκληρη η οικογένεια έσπευσε στην ιερά μονή, να προσκυνήσει τον Αγιο και να τον ευχαριστήσει.

 

"Αλλο Γέροντας, άλλο Πνευματικός, άλλο Εξομολόγος"

Ας θυμηθούμε: "Αλλο Γέροντας, άλλο Πνευματικός, άλλο Εξομολόγος".
ekklisiaonline.gr

π.Παντελεήμων Κρούσκος
Το επαναλαμβάνω για να γίνει συνείδηση, γιατί εντοπίζουμε και προσωπολατρείες και αντιεκκλησιαστική φατριαστική συμπεριφορά εκ μέρους των χριστιανών μας.
Επίσης, μπερδεύουμε το μοναχικό ήθος με το κοσμικό ήθος, πράγμα πού ειναι προσβολή για το όγδοο μυστήριο , κατά αγ. Γρηγόριον Θεολόγον, του μοναχισμού. Την έννοια του υποτακτικού με το πνευματικοπαίδι και της πνευματικής πατρότητας με την ιερά εξομολόγηση.
Γέροντας είναι ο πνευματικός πατερας των μοναχών. Οι μοναχοί έχουν Γέροντα. Ένας γέροντας σε μοναστήρι μπορεί να είναι πνευματικός και εξομολόγος κοσμικών πού επισκεπτονται γι αυτο τον λόγο το μοναστήρι, αλλά πάντα θα είναι ο πνευματικός ή ο εξομολόγος τους ή και τα δύο, αλλά όχι ο γέροντας τους. Στον Γέροντα κάνουμε υπακοή σαν μοναχοί και δείχνουμε εμπιστοσύνη σαν κοσμικοί. Υπάρχει διαφορά. Επίσης, οι αδελφότητες στον κόσμο, έχουν Πνευματικό προιστάμενο και όχι Γέροντα, καν αυτός είναι Γέροντας για τους μοναχούς ή Γέροντας στην Εκκλησία.
Πνευματικός είναι ο άνθρωπος πού έχει χάρη από τον Θεό, να νουθετεί και να μας καθοδηγεί στην εν Χριστώ ζωή, να του εναποθέτουμε τα προβλήματα και τους πνευματικούς μας προβληματισμούς, να μας ποιμαίνει και να μας καθοδηγεί πνευματικά. Πνευματικός μπορεί να είναι ένας απλός μοναχός, ο οποίος δεν ειναι εξομολόγος, ακόμα και ένας λαϊκός! Σπάνιο αλλά όχι απίθανο. Το Πνεύμα όπου θέλει πνεί.Πνευματικός ήταν ο γέροντας Παΐσιος, ο οποίος δεν ήταν ούτε ιερέας, ούτε εξομολόγος.
Εξομολόγος είναι ο ιερέας εκείνος, άγαμος ή έγγαμος, πού έχει ειδική άδεια από τον οικείο αρχιερεα, να τελεί το μυστήριο της εξομολόγησης. Στον εξομολόγο πάμε, αφού έχει προηγηθεί μετάνοια και απόφαση, για να του πούμε τις αμαρτίες μας και αυτός μας διαβάζει την συγχωρητική ευχή εις άφεσιν αμαρτιών και ενίοτε, όποτε και αν χρειαστεί μας δίνει νουθεσίες και ίσως κάποιον κανόνα. Η συγχώρηση των αμαρτιών τελείται με την μετάνοια την δική μας και την συγχωρητική ευχή από χειροτονημένο ιερέα εξομολόγο και όχι με τα επιτίμια και τους κανόνες, πού είναι παιδαγωγικά μέσα στην ευχέρεια του πνευματικού εξομολόγου.
Το ιδανικό είναι ο πνευματικός μας να είναι εξομολόγος, και εξομολόγος μας να είναι ο πνευματικός μας, αλλά όχι απαραίτητο. Πνευματικός εξομολόγος ήταν λχ ο γέροντας Πορφύριος. Έχουμε έναν πνευματικό και πολλούς εξομολόγους.
Ο πνευματικός θα μας οδηγήσει στην εξομολόγηση, ο εξομολόγος θα εξομολογήσει, ο πνευματικός εξομολόγος και τα δύο.

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2019

Αγία Βαρβάρα

 
vimaorthodoxias.gr
 

Η Αγία Βαρβάρα αποτελεί κόσμημα των μαρτύρων του 3ου αιώνα μ.Χ. Ο πατέρας της ήταν από τους πιο πλούσιους ειδωλολάτρες της Ηλιουπόλεως και ονομαζόταν Διόσκορος. Μοναχοκόρη η Βαρβάρα, διακρινόταν για την ομορφιά του σώματός της, την ευφυΐα και σωφροσύνη της.


Στη χριστιανική πίστη κατήχησε και είλκυσε τη Βαρβάρα μια ευσεβής χριστιανή γυναίκα. Τη ζωή της μέσα στο ειδωλολατρικό περιβάλλον η Βαρβάρα περνούσε «εν πάση ευσεβεία καί σεμνότητι» (Α’ πρός Τιμόθεον, β’ 2). Δηλαδή με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα.
Όμως το γεγονός αυτό, δεν έμεινε για πολύ καιρό μυστικό. Ο Διόσκορος έμαθε ότι η κόρη του είναι χριστιανή και εκνευρισμένος διέταξε τον αυστηρό περιορισμό της. Αλλά η Βαρβάρα κατόρθωσε και δραπέτευσε. Ο πατέρας της τότε εξαπέλυσε άγριο κυνηγητό μέσα στις σπηλιές και τα δάση, όπου κρυβόταν η κόρη του. Τελικά, κατόρθωσε και τη συνέλαβε.
Ο άσπλαχνος και πωρωμένος ειδωλολάτρης πατέρας, παρέδωσε την κόρη του στον ηγεμόνα Μαρκιανό. Αυτός, αφού στην αρχή δεν κατόρθωσε με δελεαστικούς τρόπους να μεταβάλει την πίστη της, διέταξε και τη μαστίγωσαν ανελέητα. Κατόπιν τη φυλάκισε, αλλά μέσα εκεί ο Θεός θεράπευσε τις πληγές της Βαρβάρας και ενίσχυσε το θάρρος της. Τότε ο ηγεμόνας θέλησε να τη διαπομπεύσει δημόσια γυμνή. Αλλά ενώ έβγαζαν τα ρούχα της, άλλα ωραιότερα εμφανίζονταν στο σώμα της.
Ο ηγεμόνας βλέποντας το θαύμα, διέταξε να αποκεφαλισθεί. Χωρίς καθυστέρηση, ο ίδιος ο κακούργος πατέρας της, ανέλαβε και την αποκεφάλισε. Την στιγμή όμως που είχε αποτελειώσει το έγκλημά του, έπεσε νεκρός χτυπημένος από κεραυνό κατά θεία δίκη.
Η Αγία Βαρβάρα ανακηρύχθηκε ως προστάτις Αγία του πυροβολικού (1828 μ.Χ.) και των ορυχείων.
Απολυτίκιο: 
https://www.youtube.com/watch?v=R3ZfvUFdeyg
Ήχος δ’.
Βαρβάραν την Αγίαν τιμήσωμεν· εχθρού γαρ τας παγίδας συνέτριψε, και ως στρουθίον ερρύσθη εξ αυτών, βοηθεία και όπλω του Σταυρού η πάνσεμνος.
 

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΕΣ

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.
 
Percival Tristam
ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΕΣ ΓΙΑΜΙ ΓΙΑΜΙ

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2019

3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1944



Το κεντρικό κτίριο του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη εν έτει 1973, όπου ακόμη στέγαζε την ανωτέρω μονάδα της Χωροφυλακής.
Τον Δεκέμβριο του 1944 η Ελλάδα είχε απελευθερωθεί από τον γερμανικό ζυγό και ο πόλεμος είχε απομακρυνθεί στην καρδιά πλέον του Γ’ Ράιχ, αλλά οι δοκιμασίες δεν είχαν τελειώσει όπως πίστευαν οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Ένας νέος πόλεμος είχε ξεκινήσει μεταξύ δύο παγκοσμίων στρατοπέδων: του Δυτικού, που εκπροσωπούσε έναν δημοκρατικό τύπο εξουσίας και του Ανατολικού — κομμουνιστικού, που εκπροσωπούσε έναν ολοκληρωτικό τύπο εξουσίας. Η Σοβιετική Ένωση είχε κατορθώσει, στα περισσότερα ευρωπαϊκά υπό κατοχή κράτη, να ελέγξει τα αντιστασιακά κινήματα καθώς τα παράνομα κομμουνιστικά κόμματα είχαν άρτια συνωμοτική οργάνωση. Οι ανταρτικές δυνάμεις των κομμουνιστικών κομμάτων, στις χώρες που περιήλθαν υπό την επιρροή της ΕΣΣΔ, χρησιμοποιήθηκαν για να καταλάβουν την εξουσία και να επιβάλλουν ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα που συμμάχησαν με την Ρωσία. Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες τα όπλα των ανταρτών παραδόθηκαν στις νόμιμες κυβερνήσεις που ανέλαβαν την εξουσία.
συνέχεια https://eoniaellhnikhpisti.blogspot.com/2019/12/3-1944.html?spref=fb&fbclid=IwAR2TWETTm_cZtZ4iD6-zIeXgqo2xQBoQdIy5RU-JAp0UQ02HC0K5EfYsOFs
 

Το έθιμο με τα καραβάκια ευχών της Αγίας Βαρβάρας στη Δράμα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Το έθιμο με τα καραβάκια της Αγίας Βαρβάρας στη Δράμα


Στη λίμνη της Αγίας Βαρβάρας ξεπροβάλουν καραβάκια κάθε χρόνο, στις 3 Δεκεμβρίου, παραμονή της Αγίας Βαρβάρας.
topoikaitropoi.gr

Τα Καραβάκια των Ευχών 2014 στην Αγία Βαρβάρα... από makedon62

Το έθιμο με τα καραβάκια ευχών της Αγίας Βαρβάρας στη Δράμα

https://www.topoikaitropoi.gr/ithi-kai-ethima/ethimo-ta-karavakia-efchon-tis-agias-varvaras-sti-drama/ 

Τοποθεσία: Δράμα Νομός: ΔΡΑΜΑΣ Περιφέρεια: Ανατολική Μακεδονία και Θράκη
Έχετε κάποια απορία ή παρατήρηση για το παρόν περιεχόμενο; Θα χαρούμε να σας ακούσουμε!
3 Δεκεμβρίου: Η ημέρα που οι λιλιπούτειοι κάτοικοι της Δράμας περίμεναν όλο το χρόνο έφτασε! Μία εβδομάδα πριν, φελιζόλ, πινέλα, κοπίδια, κεράκια και σημαιάκια μεταμορφώθηκαν σε καραβάκια. Παραμονή της Αγίας Βαρβάρας και μόλις σουρουπώσει από κάθε γωνιά της πόλης θα ξεπροβάλλουν οι μικροί καπετάνιοι.
Το έθιμο με τα καραβάκια της Αγίας Βαρβάρας στη Δράμα
Σημείο συνάντησης; Μα φυσικά η μεγάλη λίμνη της Αγίας Βαρβάρας. Η λίμνη που στον πυθμένα της βρίσκονται τα θεμέλια από το παλιό εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας.
Σύμφωνα με το θρύλο που τυλίγει τις πηγές της πόλης, όταν το 1830 η Δράμα κατακτήθηκε από τους Τούρκους, το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας γκρεμίστηκε για να χτιστεί στη θέση του ένα τζαμί. Τα σχέδια των κατακτητών όμως άλλαξαν… ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας η περιοχή πλημμύρισε με νερό και έτσι το τζαμί δεν χτίστηκε ποτέ.
Από τότε η Αγία Βαρβάρα έγινε η πολιούχος της Δράμας και ακριβώς απέναντι από τη λίμνη με τα θεμέλια, χτίστηκε η καινούρια εκκλησία που αφιερώθηκε στην Αγία που έσωσε το εκκλησάκι της. Έκτοτε, στις 4 του Δεκέμβρη κάθε χρόνο η πόλη μας τιμά τη μνήμη της πολιούχου της.
Τον θρύλο αυτό ακολούθησε το έθιμο με τα καραβάκια, οι εκδοχές του οποίου είναι δύο. Σύμφωνα με την πρώτη, την παραμονή της Αγίας Βαρβάρας μετά τη λιτανεία, ο κόσμος έστελνε στο βυθισμένο εκκλησάκι το κεράκι του για την Αγία πάνω σε ένα σανίδι από ξύλο.
Η δεύτερη εκδοχή βασίζεται στο ότι η Αγία Βαρβάρα εκτός από προστάτιδα του πυροβολικού ήταν και η προστάτιδα των κοριτσιών που τις φυλούσε από τη γλωσσοφαγιά και βοηθούσε τα «τυχερά» του γάμου τους. Έτσι όλα τα ελεύθερα κορίτσια στις 3 του Δεκέμβρη, κατά τη διάρκεια του εσπερινού και μόλις σκοτείνιαζε, άναβαν κεριά στον ανατολικό τοίχο της λίμνης. Κάποιες κοπέλες έβαζαν τα κεράκια τους πάνω σε σανίδες ξύλου και μαζί με μια ευχή τα έστελναν στο βυθισμένο εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας. Η πορεία της σανίδας στη λίμνη έδειχνε αν η ευχή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Αν το κεράκι έσβηνε θεωρούνταν αποτυχία αλλά η ελπίδα έμενε, καθώς το επόμενο πρωί όλα τα κορίτσια κατέφθαναν και πάλι στη λίμνη για να πλυθούν με το νερό που η Αγία Βαρβάρα είχε αγιάσει το προηγούμενο βράδυ.
Το έθιμο με τα καραβάκια ευχών της Αγίας Βαρβάρας στη Δράμα
Τα χρόνια που πέρασαν από τότε είναι πολλά και οι εποχές εκείνες έφυγαν ανεπιστρεπτί. Και όμως το έθιμο με τα κεράκια στη λίμνη έμεινε. Μόνο που τα κεράκια τώρα ταξιδεύουν πάνω σε καράβια φτιαγμένα από παιδικά χεράκια, δημιουργώντας μια πανέμορφη και μοναδική ατμόσφαιρα. Ότι καιρό και να έχει, χιόνι, βροχή ή τσουχτερό κρύο πάντα στις 3 Δεκεμβρίου μόλις σουρουπώσει οι μικροί καραβοκύρηδες βρίσκονται στις θέσεις τους και καμαρώνουν το καράβι τους μέχρι να καεί ή να πλεύσει μακριά μαζί με τα υπόλοιπα
Και αν οι μικροί κάτοικοι της Δράμας περιμένουν τη γιορτή της Αγίας Βαρβάρας για να ρίξουν το καραβάκι τους στη λίμνη, οι μεγάλοι την περιμένουν για να γευτούν τη ζεστή και μυρωδάτη βαρβάρα που όλες οι Δραμινές νοικοκυρές ετοιμάζουν. Η πόλη μας φορά τα καλά της και γιορτάζει. Για ακόμη μια φορά το ραντεβού όλων μας είναι το μεσημέρι στην περιφορά της εικόνας της Αγίας Βαρβάρας και το απογευματάκι στη λίμνη. Και μετά το κρύο που όλοι θα νιώσουμε έντονα θα μας περιμένει η ζεστή βαρβάρα στο σπίτι!
Σοφία Καλαμακίδου, Νηπιαγωγός

Μωσαϊκό: Μωσαϊκό: Νίνο Ρότα

Μωσαϊκό: Μωσαϊκό: Νίνο Ρότα: Μωσαϊκό: Νίνο Ρότα : Ο Νίνο Ρότα (ιταλικά: Nino Rota | 3 Δεκεμβρίου 1911 - 10 Απριλίου 1979) ήταν Ιταλός συνθέτης. Έχει γίνει γνωστός γι...
Nino Rota 1923.jpg
Ο Νίνο Ρότα (ιταλικά: Nino Rota | 3 Δεκεμβρίου 1911 - 10 Απριλίου 1979) ήταν Ιταλός συνθέτης. Έχει γίνει γνωστός για την μουσική που έγραψε για την ταινία Ο Νονός αλλά και για την μακροχρόνια συνεργασία του με τον Φεντερίκο Φελίνι.
Γεννημένος στο Μιλάνο από γονείς μουσικούς, άρχισε από μικρή ηλικία τις σπουδές του στο ωδείο της πόλης. Μετά από λίγα χρόνια ο δάσκαλος του τον έπεισε να πάει για σπουδές στην Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, κάτι που ο ίδιος έπραξε. Εκεί έμεινε για τρία χρόνια όπου και επέστρεψε πίσω στην Ιταλία.

Την πρώτη μουσική για ταινία έγραψε το 1933 για το Treno Popolare του Ραφαέλο Ματεράτσο. Μετά από περίπου 20 χρόνια γνώρισε τον Φεντερίκο Φελίνι και από εκεί ξεκινάει μια συνεργασία που κράτησε για περίπου 30 χρόνια. Έγραψε μουσική για ταινίες όπως το "Λα Στράντα", το Γλυκιά ζωή" , το "8 1/2", το "Βατερλώ" , το "Ρωμαίος και Ιουλιέτα" και για τον "Νονό".

Τιμήθηκε με όσκαρ για τη μουσική του στον Νονό ΙΙ το 1975

Έχει γράψει μουσική για πάνω από εκατό ταινίες αλλά και για δέκα όπερες, πέντε μπαλέτα και αρκετές συμφωνικές συνθέσεις.

http://el.wikipedia.org/wiki/Νίνο_Ρότα

Μωσαϊκό: Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία 3 Δεκεμβρίου

Μωσαϊκό: Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία 3 Δεκεμβρίου: Η Maria Dimitriou κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Bigbook.gr . 3 Δεκεμβρίου Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (Παγ...

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019

Ρόζα Εσκενάζυ (1895/1897 – 2 Δεκεμβρίου 1980)

 
homouniversalisgr.blogspot.com
Η Ρόζα Εσκενάζυ το 1932 Η Ρόζα Εσκενάζυ (1895/1897 – 2 Δεκεμβρίου 1980) ήταν Ελληνίδα εβραϊκής καταγωγής τραγουδίστρια του ρεμπέτικ...
 

Ρόζα Εσκενάζυ (1895/1897 – 2 Δεκεμβρίου 1980)

Η Ρόζα Εσκενάζυ το 1932
Η Ρόζα Εσκενάζυ (1895/1897 – 2 Δεκεμβρίου 1980) ήταν Ελληνίδα εβραϊκής καταγωγής τραγουδίστρια του ρεμπέτικου και της παραδοσιακής ελληνικής μουσικής. Οι ηχογραφήσεις και οι εμφανίσεις της στα μουσικά κέντρα διήρκεσαν από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 έως τη δεκαετία του 1970.
Η Εσκενάζυ γεννήθηκε ως Σάρα Σκιναζί. Ήταν παιδί μιας φτωχής εβραϊκής σεφαραδίτικης οικογένειας της Κωνσταντινούπολης. Σ' ολόκληρη τη διάρκεια της καριέρας της έκρυβε την πραγματική ημερομηνία της γέννησής της και ισχυριζόταν ότι γεννήθηκε το 1910. Στην πραγματικότητα, ήταν κατά τουλάχιστον μια δεκαετία μεγαλύτερη και το πιθανότερο είναι ότι γεννήθηκε ανάμεσα στο 1895 και το 1897. Ο πατέρας της, Αβραάμ Σκιναζί, ήταν παλιατζής. Εκτός από τη Ρόζα, ο Αβραάμ Σκιναζί και η σύζυγός του, Φλώρα, είχαν δύο γιους, τον Νισίμ, που ήταν ο μεγαλύτερος, και τον Σάμη.
Λίγο μετά τις αρχές του αιώνα, η οικογένεια Σκιναζί μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, η οποία τότε βρισκόταν ακόμη υπό Οθωμανική κυριαρχία. Την εποχή εκείνη η πόλη γνώρισε ραγδαία οικονομική ανάπτυξη, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός της να αυξηθεί κατά 70% την περίοδο από το 1870 έως το 1917. Ο Αβραάμ Σκιναζί βρήκε δουλειά σε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας βάμβακος, ενώ συγχρόνως έκανε διάφορες περιστασιακές δουλειές για να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του. Την εποχή αυτή, εμπιστεύτηκε τη νεαρή Σάρα σε μια κοπέλα της γειτονιάς, που δίδασκε γραφή και ανάγνωση σε διάφορα κορίτσια. Τα μαθήματα αυτά αποτέλεσαν τη μόνη τυπική εκπαίδευση της Ρόζας.
Για μια περίοδο η Σάρα, ο αδελφός της και η μητέρα τους έζησαν στη Κομοτηνή, μια πόλη που την εποχή αυτή είχε σημαντικό τουρκικό πληθυσμό. Η μητέρα της Ρόζας βρήκε εκεί δουλειά ως υπηρέτρια σε μια εύπορη οικογένεια και η Ρόζα τη βοηθούσε με το νοικοκυριό. Μια μέρα οι Τούρκοι ιδιοκτήτες μιας τοπικής ταβέρνας άκουσαν τη Ρόζα να τραγουδά. Ενθουσιάστηκαν από τη φωνή της και αμέσως πήγαν στο σπίτι της για να της ζητήσουν να εμφανιστεί στο κέντρο τους. Η μητέρα της Σάρας εξοργίστηκε με την προοπτική η Σάρα – ή οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογένειάς της – να γίνει καλλιτέχνις. Πολλά χρόνια μετά από το επεισόδιο αυτό, η Ρόζα παραδέχθηκε ότι η περίοδος που είχε ζήσει στην Κομοτηνή αποτέλεσε ένα καθοριστικό σημείο στη ζωή της. Εκεί ήταν, είπε, που αποφάσισε να γίνει τραγουδίστρια και χορεύτρια.
 
 


Η ΜΠΟΕΜΙΣΣΑ, 1933
 
 
Τα πρώτα επαγγελματικά χρόνια
Η Σάρα δεν επρόκειτο να πραγματοποιήσει το όνειρό της παρά μόνο μετά την επιστροφή της στη Θεσσαλονίκη. Την εποχή αυτή η οικογένειά της έμενε σ΄ ένα νοικιασμένο διαμέρισμα κοντά στο θέατρο Grand Hotel και πολλές από τις γειτόνισσές τους εμφανίζονταν στο θέατρο αυτό. Η Σάρα βοηθούσε καθημερινά δύο από τις χορεύτριες αυτές να κουβαλούν τα ρούχα της δουλειάς τους στο θέατρο, ελπίζοντας ότι μια μέρα θα εμφανιζόταν μαζί τους στη σκηνή. Εκεί ήταν που ξεκίνησε τελικά την καριέρα της ως χορεύτρια. Όσο βρισκόταν ακόμη στην εφηβεία της, η Σάρα Σκιναζί ερωτεύτηκε τον Γιάννη Ζαρντινίδη, έναν πλούσιο άνδρα που προερχόταν από μια από τις πιο εύπορες οικογένειες της Καππαδοκίας. Η οικογένεια όμως του Ζαρντινίδη δεν ενέκρινε τη σχέση αυτή, θεωρώντας τη Σάρα αμφιβόλου ηθικής. Ωστόσο, οι δύο νέοι κλέφτηκαν γύρω στο 1913 και η Σάρα άλλαξε το όνομά της σε Ρόζα, το όνομα με το οποίο έγινε γνωστή στη διάρκεια της καριέρας της.
Ο Ζαρντινίδης πέθανε από άγνωστη αιτία γύρω στο 1917, αφήνοντας τη Ρόζα με ένα μικρό παιδί, τον Παράσχο. Συνειδητοποιώντας η Ρόζα ότι δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει την καριέρα της και να μεγαλώνει ταυτόχρονα ένα παιδί, το παρέδωσε στο οικοτροφείο του Αγίου Ταξιάρχη στην Ξάνθη. Η οικογένεια του πατέρα συμφώνησε να τον στηρίξει και ο Παράσχος Ζαρντινίδης έγινε αργότερα ανώτερος αξιωματικός στην Ελληνική Αεροπορία. Επανασυνδέθηκε με τη μητέρα του αρκετά χρόνια αργότερα, αφότου τη βρήκε στην Αθήνα το 1935.
συνέχεια

Δημοφιλείς αναρτήσεις