Η δύναμη της σκέψης

 Η δύναμη της σκέψης

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν μια μικρή και όμορφη νεράιδα που ζούσε σε ένα μικρό σπιτάκι. Φορούσε ένα ωραίο, μακρύ, μωβ φόρεμα και οι φτερούγες της λαμπυρίζανε όποτε πετούσε. Τα μαλλιά της, τα είχε πάντα λυτά. Κάποια μέρα έχασε τις φίλες της και αποφάσισε να πετάξει σε όλα τα μέρη του κόσμου για να μπορέσει να τις βρει.

Καθώς πετούσε στον ουρανό, έπεσε πάνω σε δύο αγγέλους.

-Ποια είσαι εσύ και τρέχεις έτσι; Τη ρωτήσανε.

-Είμαι η Σκέψη.

-Και τι είσαι;

-Είμαι αυτή που ζει μαζί με τους ανθρώπους. Με χρησιμοποιούν για να μπορούν να καταφέρνουν πράγματα μεγάλα και σπουδαία και να συνομιλούν με άλλους ανθρώπους.

-Ποπο...αυτό πρέπει να είναι τέλειο!

-Μη νομίζετε, όμως, ότι με χρησιμοποιούν πάντα σωστά. Με εκμεταλλεύονται με το χειρότερο τρόπο.

-Τι εννοείς;

-Εγώ ξέρετε, έχασα πάλι τις φίλες μου, την Αισιοδοξία και τη Χαρά. Παίζαμε μαζί και ξαφνικά τις έχασα από τα μάτια μου. Τρέχω πόση ώρα, πετάω από δω και από κει και προσπαθώ να τις βρω. Αλλά δε τις βρίσκω.

-Καλά πώς τις έχασες;

-Οι άνθρωποι κάθε φορά που με χρησιμοποιούν μαζί με την Αισιοδοξία και τη Χαρά, εγώ με τις φίλες μου μπορούμε να παίζουμε, να γελάμε, να είμαστε ξέγνοιαστες. Άλλες φορές, όμως, οι άνθρωποι επιλέγουν να μας χωρίζουν γιατί προτιμούν τις άλλες... τις κακές. Τη Θλίψη, τη Μιζέρια και τη Γκρίνια. Και τώρα, μας χώρισαν πάλι.

-Μα καλά, πώς είναι δυνατόν να προτιμούν εκείνες;

-Δυστυχώς οι άνθρωποι με θέλουν πιο πολύ με εκείνες και όταν γίνεται αυτό, αυτές καταφέρνουν πολύ εύκολα να διώξουν τις φίλες μου και να πάρουν το μέρος τους στο μυαλό των ανθρώπων. Εγώ προσπαθώ να βρω τις φίλες μου γιατί δε θέλω να κάνω παρέα με τις άλλες. Είναι πολύ κακές και αρνητικές και προσπαθούν να επικρατήσουν με νύχια και με δόντια στο μυαλό του ανθρώπου. Εκείνος δε το καταλαβαίνει πόσο κακό του κάνουνε παρά μόνο μετά από μέρες, μπορεί και μήνες.

-Ποπο αυτό είναι πολύ άσχημο..

- Έχω βαρεθεί να χάνω τις φίλες μου επειδή οι άνθρωποι σκέφτονται πάντα με τη Γκρίνια, τη Μιζέρια και τη Θλίψη. Εγώ δε μπορώ να κάνω παρέα μαζί τους. Βαριέμαι... Και το κακό είναι ότι πιο πολύ καιρό μένω με αυτές παρά με τις φίλες μου!

-Πώς επικρατούν η Θλίψη, η Μιζέρια και η Γκρίνια;

-Οι άνθρωποι άλλες φορές με χρησιμοποιούν για να σκέφτονται ότι δεν αξίζουν τίποτα και τους πιάνει η Θλίψη, άλλες, σκέφτονται ότι δε μπορούν να κάνουν τίποτα σωστό και καινούργιο στη ζωή τους και τους πιάνει η Μιζέρια και άλλες φορές ότι δε τους αρέσει τίποτα από ότι έχουν και τους πιάνει η Γκρίνια.

-Και οι φίλες σου πώς επικρατούν;

-Οι άνθρωποι σκέφτονται ότι μπορούν να καταφέρουν πολλά πράγματα και συνεχίζουν τον αγώνα τους στη ζωή. Έτσι, τους πιάνει η Αισιοδοξία ή σκέφτονται πόσο καλά είναι που έχουν στη ζωή τους όλα όσα χρειάζονται για να προχωρήσουν. Έτσι τους πιάνει η Χαρά. Τι να κάνω για να ξαναβρώ τις φίλες μου. Σας παρακαλώ, πείτε μου. Δε θέλω να τις ξαναχάσω.

-Μα, για κοίτα μπροστά σου...

-Ωχ...οι φίλες μου, οι φίλες μου! Αισιοδοξία... Χαρά... Άρχισε η Σκέψη να φωνάζει!

-Σκέψη μου.... Που ήσουνα; Τρέξανε και την αγκαλιάσανε!

-Σας έψαχνα.... Ήμουνα μαζί με..... Αλήθεια δε σας ρώτησα ποιες είστε.

-Είμαστε η Δύναμη και η Πίστη! Οι άνθρωποι μας χρησιμοποιούν όταν θέλουν πάρα πολύ να καταφέρουν και να πετύχουν κάτι. Σε στείλανε να βρεις την Αισιοδοξία και τη Χαρά γιατί τις είχανε χάσει για πολύ καιρό και θέλανε να τις ξαναβρούνε. Έτσι, στείλανε και εμάς να σε βοηθήσουμε και να σου δείξουμε το δρόμο να βρεις τις φίλες σου. Και να που τις βρήκες...

Η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη από καινούργια γεγονότα και εμπειρίες. Κάποιες από αυτές μας δημιουργούν θλίψη, γκρίνια, μιζέρια και κάποιες μας γεμίζουν αισιοδοξία και χαρά. Σημασία, όμως, δεν έχει το γεγονός ή η εμπειρία που βιώνουμε κάθε φορά, αλλά η σκέψη που κάνουμε γι' αυτή και ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τη σκέψη μας για να την ερμηνεύσουμε.

Δεν έχει σημασία, στην ιστορία μας, το ότι η Σκέψη έχασε τις φίλες της, την Αισιοδοξία και τη Χαρά, αλλά το ότι βρήκε τη Δύναμη και τη Πίστη για να τις ξαναβρεί.

ekoulpasi.blogspot.gr