ο Θεμιστοκλής ο Αθηναίος

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ἑλληνοϊστορεῖν.

Χθες στις 5:07 μ.μ. 

 

 

Ἑλληνοϊστορεῖν

Σαν σήμερα, μεταξὺ 461 καὶ 459 π.Χ., πεθαίνει ἤ αυτοκτονεί, ο Θεμιστοκλής ο Αθηναίος.
[Κείμενο: Θεμιστοκλής – Ο βίος του εν συντομία (http://www.e-istoria.com/00_ARXAIOTHTA_2012/arx_2012159.html)]
Ο διορατικός πολιτικός, στρατιωτικός άνδρας και μεγαλοφυής ηγέτης, το 490 π.Χ.,έλαβε μέρος στην μάχη του Μαραθώνος, ως στρατηγός της φυλής του, της Λεοντίδος, υπό τον Αρχιστράτηγο Μιλτιάδη, όπου παρά το νικηφόρο αποτέλεσμα, χάρη στην έμφυτη οξυδέρκειά του, ήταν από τους ελαχίστους που διέκριναν ότι ο Περσικός κίνδυνος δεν είχε εκλείψει.
[Κείμενο: Η μάχη του Μαραθώνα (http://www.e-istoria.com/00_ARXAIOTHTA_2012/arx_2012122.html)]
Γι’αυτό, όταν το 493 π.Χ. εκλέχθηκε άρχων των Αθηνών, πρότεινε την κατασκευή των Μακρών Τειχών [που ολοκληρώθησαν επί Περικλέους] και την ναυπήγηση ισχυρού στόλου· επέμεινε δε σ’αυτό, παρά την αντίθεση της αντιπάλου πολιτικής παρατάξεως.
[Κείμενο: Αι Αθήναι του Περικλέους (http://www.e-istoria.com/00_ARXAIOTHTA_2012/arx_20123.html)]
Χρησιμοποιώντας την Αίγινα [ναυτική αντίπαλο των Αθηνών] ως πρόφασι, έπεισε τους Αθηναίους να διαθέσουν τα έσοδα του αργυρορυχείου στην Μαρώνεια Λαυρίου, για την ναυπήγηση του νέου στόλου, ο οποίος θα καθιστούσε την πόλη των Αθηνών θαλασσοκράτειρα και θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο στον πόλεμο με την Περσική αυτοκρατορία.
[Κείμενο: Η οργάνωση του Αθηναϊκού ναυτικού (http://www.e-istoria.com/00_ARXAIOTHTA_2012/arx_2012134.html)]
Χαρακτηριστική έχει μείνει η ρήσις του κατά την διαφωνία μετά του Ευρυβιάδου, πριν την ναυμαχία της Σαλαμίνος· «Πάταξον μὲν, ἄκουσον δὲ».
[Κείμενο: Η ναυμαχία της Σαλαμίνας (http://www.e-istoria.com/00_ARXAIOTHTA_2012/arx_2012129.html)]
Υπήρξαν και φορές που για να επιτύχει το σχέδιό του, έδρασε ριψοκίνδυνα και ερήμην των συμπολεμιστών του. Μετά την δημιουργία της Συμμαχίας της Δήλου και της επικρατήσεως των πολιτικών του αντιπάλων, υπέπεσε σε δυσμένια και κατηγορήθηκε ως κατάσκοπος των Περσών,με αποτέλεσμα αρχικώς τον εξοστρακισμό του και κατόπιν την αναγκαστική του διαφυγή και κατάληξι στην περσική Αυλή του Αρταρξέρξου Α’. Λέγεται ότι όταν διαπίστωσε την πρόθεσι του πέρσου να τον χρησιμοποιήσει κατά Ελληνικών πόλεων, επέλεξε την αυτοκτονία.
[Ελληνικό Ημερολόγιο http://ellinoistorin.gr/]