-Πορτοκαλαδα θετε;

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Ατάκες ελληνικού κινηματογράφου.

6 Μαρτίου ·

 

Ατάκες ελληνικού κινηματογράφου

4 Μαρτίου ·

-Πορτοκαλαδα θετε;
Μια κλασσικη σκηνη που δεν θα μπορουσε να λειπει απο το αρχειο μας ......

Πορτοκαλαδα θετε;

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Ατάκες ελληνικού κινηματογράφου.

6 Μαρτίου ·

Ατάκες ελληνικού κινηματογράφου

4 Μαρτίου ·

-Πορτοκαλαδα θετε;
Μια κλασσικη σκηνη που δεν θα μπορουσε να λειπει απο το αρχειο μας ......

Διπλώναμε λάθος τόσο καιρό τα σεντόνια μας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Το Xωνί.

6 Μαρτίου ·

Το Xωνί

5 Μαρτίου ·

Διπλώναμε λάθος τόσο καιρό τα σεντόνια μας - Γιατί δεν γνωρίζαμε ΑΥΤΟ το κόλπο νωρίτερα;

 

Το ΧΩΝΙ - Διπλώναμε λάθος τόσο καιρό τα σεντόνια μας - Γιατί δεν γνωρίζαμε ΑΥΤΟ το κόλπο νωρίτερα;

toxwni.gr

Οι δουλειές του σπιτιού μπορεί να είναι το λιγότερο συναρπαστικό μέρος της εβδομαδιαίας ρουτίνας σας.
 

Μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά ή τη φροντίδα των παιδιών, ποιος δε θα ήθελε απλώς ένα ωραίο δείπνο και να χαλαρώσει; Ωστόσο, ορισμένες νοικοκυρές θα περάσουν ευχαρίστως το χρόνο τους καθαρίζοντας τυχόν ακαταστασία, ανεξάρτητα από το πόσο κουραστική ήταν η μέρα τους.
Το πλυντήριο μπορεί να είναι ένα από τα πιο ενοχλητικά και χρονοβόρα τμήματα με ότι έχει να κάνει με την οικιακή καθαριότητα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για διπλώσετε σεντόνια με λάστιχο. H Jill Cooper μας κάνει επίδειξη έναν εύκολο τρόπο για το πως να διπλώνουμε τα σεντόνια με λάστιχο. Μας δείχνει βήμα βήμα την τεχνική της, που σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καλύτερο να το δείτε παρά να το περιγράψουμε. Μοιραστείτε την συμβουλή της με τους φίλους σας!

newsone.gr

πλεκτά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ του χρήστη Crochê da Alessandra, Vozinha e amigas.

6 Μαρτίου ·

+84

Ο χρήστης Crochê da Alessandra, Vozinha e amigas πρόσθεσε 87 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: SÓ VÍDEO AULA DE FLORES.

4 Μαρτίου ·

o link do video esta na descrição de cada foto e irá redicionar para o youtube

Δείτε τη μετάφραση

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

6 Μαρτίου ·

 

Εφυγε ο αλχημιστής των χρωμάτων

5/3/2016 - Εφυγε ο αλχημιστής των χρωμάτων - <p>Ο , ο δάσκαλος, ο ακαδημαϊκός, ο αιώνιος έφηβος, λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Παρασκευής - πολιτισμός, εικαστικά - ethnos.gr

ethnos.gr|Από Pegasus Interactive

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΕΤΣΗΣ

Εφυγε ο αλχημιστής των χρωμάτων

Ο Παναγιώτης Τέτσης, ο δάσκαλος, ο ακαδημαϊκός, ο αιώνιος έφηβος, έφυγε  από τη ζωή λίγο πριν  τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, προς τα ξημερώματα του Σαββάτου, σε ηλικία 91 ετών, ύστερα  από επίπονη μάχη με τον καρκίνο. Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί τη  Δευτέρα 7 Μαρτίου, στις 2.30 μ.μ.  στον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Η ταφή θα γίνει στην Ύδρα, την Τρίτη 8 Μαρτίου, στις 12.00 το μεσημέρι.

• ΕΘΝΟΣ On Line
• 4:43, 5/3 , ενημερώθηκε

Πάντοτε  με τον χρωστήρα στο χέρι, ζυμωμένος με την τέχνη του ο δημιουργός  ζωγράφιζε ό,τι γνώριζε, έφτιαχνε μια ζωγραφική της υπαίθρου, αληθινά χρωματική, με δυνατές αρμονίες που απέδιδαν πειστικά, τη φύση του ελληνικού φωτός. Κεντρικό θέμα των έργων του Παναγιώτη Τέτση υπήρξε το τοπίο, μέσα από το επίμονο βλέμμα του ζωγράφου, καθώς  και ο διάλογος της φύσης με το κτισμένο περιβάλλον και με το φως. Τα χρώματα των έργων του ξεχειλίζουν από τον καμβά και συνομιλούν ισότιμα με τη φύση και τον θεατή. Οι εντυπωσιακές  ελαιογραφίες του  και  οι άρτιες ακουαρέλες του αναδείκνυαν  την ομορφιά όπου κι αν την εντόπιζε, ενώ σπουδαία  είναι  και  τα χαρακτικά του.«Η ζωγραφική του είναι μαγική, ευφραίνει τα μάτια και την ψυχή και ταυτόχρονα γυμνάζει το βλέμμα μας ν’ αναζητεί την αποκάλυψη μέσα στο ασήμαντο», σημειώνει η ομότιμη καθηγήτρια στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης. Μαρίνα Λαμπράκη –Πλάκα. «Το θέμα είναι για αυτόν απλό ερέθισμα: από ένα απλό κανάτι με πινέλα ακουμπισμένο σ’ ένα τραπεζάκι ως τη γεωμετρία της Ύδρας, την ώρα που την αγκαλιάζει ο πρώτος ήλιος και την αποχαιρετά ο τελευταίος, θωπεύοντάς τη με το μελένιο φως του, και ως τη λαϊκή αγορά της Παρασκευής στην Ξενοκράτους, που θα εμπνεύσει στον ζωγράφο τη μνημειώδη ζωφόρο των πενήντα μέτρων». Κι είναι γεγονός ότι όσοι έχουν έρθει αντιμέτωποι με την εμβληματική  «Λαϊκή Αγορά» δεν την ξεχνουν ποτέ. Τελάρα ύψους 2,5 μ. και πλάτους 4 μ. το ένα πλάι στο άλλο γεμάτα κίνηση και χρώμα, με ένα αταίριαστο πλήθος  μπρος και πίσω από τους πάγκους με τα φρούτα και τα λαχανικά, μια «φέτα» καθημερινής ζωής «κολλημένη» στο τελάρο. Σχεδόν τεντώνεις το αυτί σου για να ακούσεις τους πωλητές να διαλαλούν το εμπόρευμά τους.

Ο Παναγιώτης Τέτσης γεννήθηκε το 1925 στην Ύδρα, όπου έζησε  τα παιδικά και τα πρώτα εφηβικά του χρόνια. «Από μικρό παιδί, στις διακοπές του σχολείου, αντί να βγαίνω να παίζω στην Υδρα, καθόμουν και ζωγράφιζα με μπογιές που έβρισκα στο σπίτι. Οι Υδραίοι πάντα συντηρούσαν τις πόρτες και τα παράθυρα, τα περνούσαν με μπογιά. Με τα υπολείμματα αυτής μπογιάς άρχισα να ζωγραφίζω» έλεγε στο «Έθνος», με αφορμή την έκθεσή του «Π. Τέτσης: Η αποθέωση του τοπίου. Ζωγραφική 2010-2014» την Άνοιξη του 2015 στο Ιδρυμα  Β&Μ Θεοχαράκη. Το 1937 εγκαταστάθηκε στον Πειραιά αλλά η Ύδρα παρέμεινε κυρίαρχος στην ψυχή, την καρδιά και την τέχνη του. Αποθέωσε στους καμβάδες του  τα βράχια και τη θάλασσα της ιδιαίτερής του πατρίδας, καθώς  και τα πεύκα της αγαπημένης του Σίφνου. Το 1940 πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον Γερμανό ζωγράφο και χαράκτη Κ.Φρισλάντερ, αλλά η καθοριστική στροφή για τη ζωή του έγινε με τη γνωριμία του με τον Δημήτρη Πικιώνη και τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα.

Καλλιτεχνικά ωριμάζει στη διάρκεια της δεκαετίας του ΄50, εποχή που τα αφηρημένα κινήματα έχουν αρχίσει να επηρεάζουν τους νέους καλλιτέχνες στην Ελλάδα και συμπίπτουν με το τέλος μιας δεκαετίας πολέμων και διχασμών. Στην μετεμφυλιακή ατμόσφαιρα η απόρριψη της παράδοσης και η ρήξη με ό,τι έχει προηγηθεί γίνεται η νέα σημαία. Η ΑΣΚΤ είναι το σύμβολο του ακαδημαϊσμού και του κονφορμισμού και οι εικαστικοί αυτής της γενιάς μεταναστεύουν στα μεγάλα κέντρα των καλλιτεχνικών επαναστάσεων στην Ευρώπη και την Αμερική (Κεσσανλής, Κανιάρης, Τσόκλης, Τάκης, Κουλεντιανός κ.α). Ο Τέτσης παραμένει πιστός στη δική του επιλογή και δηλώνει ότι τον καθοδηγούν οι αισθήσεις του, επιστρέφει κάθε καλοκαίρι στη νησιωτική ύπαιθρο, εκεί που έχει θεμελιώσει την αδιάκοπη και μοναδική σχέση του με το θέμα του. Επιμένει να την καλλιεργεί αποφεύγοντας την παγίδα της επανάληψης, με στοχαστική αναπαράσταση και με ανανέωση της χρωματικής του παλέτας. Η στοχαστικότητά του τον κάνει ακατάτακτο, αγαπάει πράγματα που δεν του ανήκουν: « Μια βάρκα με κουπιά στο ήσυχο παλιό λιμάνι της Ύδρας, που δεν απέκτησα ποτέ».

Ορμητήριό του το υπόγειο ατελιέ του, στην οδό Ξενοκράτους, καταφύγιο για την τέχνη του για 59 χρόνια, έως το τέλος της ζωής του. Εκεί περνούσε πολλές ώρες της ημέρας, εκεί ζωγράφιζε τα έργα του, εκεί –ανάμεσα σε τελάρα και λουλούδια- υποδεχόταν φίλους  με εφηβική ζωντάνια, μιλούσε για όλους και όλα  κι ήταν πάντοτε πολύ φιλόξενος. Για πολλά χρόνια καθηγητής σε Ελεύθερες Σχολές, ο Παναγιώτης Τέτσης δίδαξε από το 1976 μέχρι το 1991 στην ΑΣΚΤ και το 1989 εξελέγη πρύτανης της Σχολής. Από το εργαστήριό του πέρασαν πολλοί από τους σημερινούς καταξιωμένους ζωγράφους κι εκείνος παρά τις τιμές και την αναγνώριση θεωρούσε ότι δεν υπάρχει καλύτερη φιλοφρόνηση από το να τον αποκαλούν «δάσκαλο». Το 1993 έγινε ακαδημαϊκός, ενώ  μόλις την περασμένη Δευτέρα, στις 29 Φεβρουαρίου, του απονεμήθηκε το νεοσύστατο βραβείο εικαστικών τεχνών «Γιάννης Μόραλης» από το Υπουργείο Πολιτισμού. Η επιδείνωση της ήδη βεβαρημένης υγείας του δεν του επέτρεψε να παραστεί στην τελετή.
Η κηδεία του Παναγιώτη Τέτση θα πραγματοποιηθεί τη  Δευτέρα 7 Μαρτίου, στις 2.30 μ.μ.  στον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου (οδός Σκουφά, Κολωνάκι). Στη νεκρώσιμη ακολουθία θα παραστεί ο Μητροπολίτης Ύδρας – Σπετσών – Αιγίνης – Ερμιονίδος  και Τροιζηνίας κ. Εφραίμ. Η ταφή θα γίνει στην Ύδρα, την Τρίτη 8 Μαρτίου, στις 12.00 το μεσημέρι. Η οικογένεια επιθυμεί αντί στεφάνων να διατεθούν τα χρήματα για το Κουλούρειο Νοσοκομείο «Παναγία  Φανερωμένη» της Ύδρας.
Αντιγόνη Καράλη
akarali@pegasus.gr

Ο θαυματουργός φτωχόπαπας της Αθήνας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

6 Μαρτίου ·

 

Άγιος Νικόλαος Πλανάς: Ο θαυματουργός φτωχόπαπας της Αθήνας (ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ)

Ο άγιος τούτος, που γιορτάζει 2 Μαρτίου, άγιος που πρόφτασε τον 20ό αιώνα κι έζησε στην Αθήνα, ήταν παντρεμένος και είχε κι ένα γιο. Όμως χήρεψε λίγο...

ekklisiaonline.gr|Από o-nekros.blogspot.gr

 

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΨΟΥΝ ΠΙΑ!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Μαρία Τουφεξή.

5 Μαρτίου ·

‎Μαρία Τουφεξή‎ προς Α Π Α Γ Ο Ρ Ε Υ Ε Τ Α Ι . . . . . .

5 Μαρτίου ·

ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟΔΕΙΞΗ!!!!
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΨΟΥΝ ΠΙΑ!!!ΑΜΦΙΠΟΛΗ!!!ΒΡΗΚΑΝ ΑΝΑΓΛΥΦΗ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ!!!!ΒΡΗΚΑΜΕ ΧΤΕΣΙΝΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ!!!

 

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΨΟΥΝ ΠΙΑ!!!ΑΜΦΙΠΟΛΗ!!!ΒΡΗΚΑΝ ΑΝΑΓΛΥΦΗ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ...

volcanotimes.com

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΨΟΥΝ ΠΙΑ!!!ΑΜΦΙΠΟΛΗ!!!ΒΡΗΚΑΝ ΑΝΑΓΛΥΦΗ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ!!!!ΒΡΗΚΑΜΕ ΧΤΕΣΙΝΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ!!!

5/3/16  Markella Toufexi  

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΨΟΥΝ ΠΙΑ!!!ΑΜΦΙΠΟΛΗ!!!ΒΡΗΚΑΝ ΑΝΑΓΛΥΦΗ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ!!!!ΒΡΗΚΑΜΕ ΧΤΕΣΙΝΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ!!!

Νέα μαρμάρινα μέλη, κομμάτια από παράσταση που κοσμούσε τη ζωφόρο στο εσωτερικό του τύμβου Καστά στην Αμφίπολη, τα οποία κορυφώνουν τα σενάρια για ενδεχόμενη συσχέτιση με τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Ηφαιστίωνα, εντόπισε η ανασκαφική ομάδα της Κατερίνας Περιστέρη. Τα νέα ευρήματα εντοπίστηκαν μάλιστα 100 μόλις μέτρα μακριά από τον περίβολο του υπερμεγέθους μνημείου, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσαν οι επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας των ανασκαφών στον περίφημο τύμβο. Συγκεκριμένα, όπως αποκάλυψαν, στο πλαίσιο 29ης Επιστημονικής Συνάντησης για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, ο αρχιτέκτονας, Μιχάλης Λεφαντζής, και ο διεθνούς φήμης Ιταλός αρχαιολόγος, Αντόνιο Κόρσο, περιμετρικά του ταφικού μνημείου, η ανασκαφική ομάδα εντόπισε ευμεγέθη μαρμάρινα μέλη. Τα μέλη αυτά αποτελούν στελέχη παράστασης που απεικονίζουν το προφίλ ενός πολεμιστή, «πιθανού υψηλόβαθμου αξιωματικού». Αυτός κρατά έγχρωμη ασπίδα, η οποία έφερε πάνω της την αιχμή ενός δόρατος, που όπως εκτίμησαν αφορά τη γνωστή μακεδονική Σάρισα. Δίπλα στον στρατιώτη, εμφανίζεται το κεφάλι ενός αλόγου, ενώ διακρίνεται και ένα φίδι τυλιγμένο σε κορμό δένδρου να εφάπτεται στην απόληξη του κράνους του στρατιώτη. Ακόμη, εντοπίστηκαν διάσπαρτα κομμάτια από πόδια αλόγου. Το σωζόμενο μέλος έχει ύψος 1,60 μ. και εκτιμάται ότι έφθανε συνολικά τα 2,70 μ. Σύμφωνα με τον κ. Λεφαντζή, η όλη παράσταση παραπέμπει σε νεκρική πομπή, η οποία «μάλλον», όπως είπε, αποτελείται από πεζεταίρους (μέλη επίλεκτου σώματος του Μακεδονικού στρατού). «Μια πομπή που συνδέει τον κόσμο νεκρών με αυτόν των ζωντανών, μια πομπή που αφορά έναν ήρωα», σημείωσε ο ίδιος. Εξήγησε, δε, ότι το φίδι που διακρίνεται αποτελεί ενδεχομένως αναφορά στον Δία.

Από την πλευρά του, ο κ. Κόρσο αποκάλυψε την ανεύρεση μίας ανάγλυφης κεφαλής, που όπως υποστήριξε, απεικονίζει το πορτραίτο του σπουδαίου στρατηλάτη, Μεγάλου Αλεξάνδρου. Παραθέτοντας, μάλιστα, συγκρίσιμα στοιχεία με παρόμοιες, αλλά μεταγενέστερες παραστάσεις, όπως αυτή που βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να υπάρχει άμεση ταύτιση με τον θάνατο του Ηφαιστίωνα, αφού, όπως υπογράμμισε, η πομπή των πολεμιστών μπορεί να καταδεικνύει τη μεταφορά των όπλων του μεγάλου στρατηγού, κατά τη διαδικασία ταφής του. Παράλληλα, εντός του μνημείου, σύμφωνα με τον Μ. Λεφαντζή, εντοπίστηκε στέλεχος που μοιάζει με χερούλι, το οποίο πιθανολογείται πως ανήκει σε τεφροδόχο, η οποία λεηλατήθηκε. Δείτε το βίντεο εδώ:

voria.gr

Posted in: ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ,ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ,ΒΙΝΤΕΟ

Ο παπάς που φυλάει Θερμοπύλες...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Theodoros Savvakis.

5 Μαρτίου ·

‎Theodoros Savvakis‎ προς ΑΓΙΟΙ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗ

5 Μαρτίου ·

Ο παπάς που φυλάει Θερμοπύλες εδώ και 48 χρόνια στη Γαύδο

 

blablanews: Ο παπάς που φυλάει Θερμοπύλες εδώ και 48 χρόνια στη Γαύδο

Tό blablaworldnews.blogspot.gr δεν παίρνει θέση (με πολιτική κτλ άποψη) σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια.Δημοσιεύονται όλα για την δική σας…

blablaworldnews.blogspot.com|Από THEO SAVVAKIS

Ο παπάς που φυλάει Θερμοπύλες εδώ και 48 χρόνια στη Γαύδο

Η Γαύδος είναι το νοτιότερο σημείο της Ελλάδας και της Ευρώπης. Μια μικρή τελεία…  στον χάρτη στα νότια της Κρήτης. Εκεί 55 ψυχές φυλάνε εδώ και χρόνια Θερμοπύλες, μακριά από τα πολύβουα αστικά κέντρα και την πιεστική καθημερινότητα.

 Άνθρωποι απλοί, που ζούνε ήσυχα τη ζωή τους σε έναν ευλογημένο τόπο.

Όσον αφορά στην ιστορία του τόπου αυτού, αξίζει να σημειώσουμε πως η Γαύδος ήταν κατοικημένη από τη

Νεολιθική Εποχή. 

Το νησί έχει ταυτιστεί με την Ωγυγία, όπου η Καλυψώ κρατούσε αιχμάλωτο τον Οδυσσέα. Αρχαιολογικές έρευνες έχουν τεκμηριώσει ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε παρουσία στο νησί. 

Οι Ρωμαίοι έκαναν κατάχρηση της χλωρίδας του, προκαλώντας έτσι μια διαδικασία αποσάθρωσης, η οποία συνεχίζεται έως σήμερα.

Ο Απόστολος Παύλος πέρασε από την υπήνεμη πλευρά του νησιού κατά τη διάρκεια του τελικού ταξιδιού του προς τη Ρώμη.  Αφού εγκατέλειψε την Κρήτη, μια καταιγίδα έβγαλε το πλοίο του εκτός πορείας, με αποτέλεσμα να περάσει δίπλα από τη Γαύδο. Το γεγονός αυτό έχει καταγραφεί στις Πράξεις των Αποστόλων.

Αργότερα, τον καιρό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, το νησί είχε περίπου 8.000 κατοίκους (900-1000 μ.Χ.), με τρεις Επισκόπους και έναν Αρχιεπίσκοπο.  Κατά την οθωμανική ηγεμονία, που διήρκεσε από το 1665 έως το 1895, η Γαύδος ήταν γνωστή ως Γότζο. Εκείνη την περίοδο ο πληθυσμός μειώθηκε σταδιακά και έφτασε τους 500 κατοίκους το 1882. Αναφορά στους Σαρακηνούς έχει διασωθεί στο νησί: μια παραλία ονομάζεται Σαρακήνικο.

Τη δεκαετία του ’30 η Γαύδος υπήρξε τόπος εξορίας για τους κομμουνιστές.  Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι συμμαχικές δυνάμεις μετέφεραν στρατεύματα στη Γαύδο μετά τη νίκη των Γερμανών στη Μάχη της Κρήτης.

Η αστικοποίηση που στην υπόλοιπη Ελλάδα παρατηρήθηκε τη δεκαετία του ’60 είχε ήδη αρχίσει στη Γαύδο από τη δεκαετία του ’50. 

Την περίοδο αυτή οι νησιώτες αντάλλαξαν τη γη τους στη Γαύδο με πρώην τουρκική γη στην Κρήτη. Κατά την εποίκησή τους στη Μεγαλόνησο ίδρυσαν μια νέα κοινότητα, τα Γαυδιώτικα.

Η «Ορθόδοξη Αλήθεια», επιχειρώντας να αποτυπώσει ανάγλυφα τη σημερινή ζωή στο ακριτικό νησί, επικοινώνησε με τον επί 48 χρόνια ιερέα της Γαύδου π. Εμμανουήλ Μπικογιαννάκη, γέννημα θρέμμα του νησιού, ο οποίος μίλησε για το σήμερα και το χθες του τόπου του, τα προβλήματα αλλά και τους γεμάτους αγάπη για τη γη τους κατοίκους. Αυτοί οι άνθρωποι, σε πείσμα των καιρών, παραμένουν φύλακες του ακριτικού νησιού. 

Ο π. Εμμανουήλ, παρά τα 75 χρόνια του, επισκέπτεται τακτικά όλους τους μικρούς οικισμούς της Γαύδου, με σκοπό να προσφέρει ό,τι μπορεί στους ολιγάριθμους κατοίκους.

Ο ίδιος είναι και ο ιδρυτής του λαογραφικού μουσείου του νησιού, καθώς ο χώρος αυτός δημιουργήθηκε με δική του πρωτοβουλία.

 Ο π. Εμμανουήλ αρχικά μας μίλησε για τη δική του ιστορία και την καταγωγή του από το νησί. «Χειροτονήθηκα το 1968 και ήρθα αμέσως σε ενορία της Γαύδου, στην Αγία Μαρίνα. Η Γαύδος είναι ένα μικρό νησί νότια της Κρήτης και νομίζω ότι είναι και το μοναδικό νησάκι της Κρήτης που είναι κατοικήσιμο.  Ζούμε εδώ 55 άνθρωποι, που είμαστε και οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού» αναφέρει και προσθέτει:
 «Υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι μένουν για ένα μικρό διάστημα στο νησί και ξαναφεύγουν.

Εγώ είμαι επί 48 συνεχή χρόνια σε ενορία της Γαύδου, αλλά δεν έχω κατά νου να εγκαταλείψω την ενορία και τους νησιώτες που εδώ και τόσα χρόνια με στηρίζουν και τους στηρίζω. Άλλωστε, είμαι γέννημα θρέμμα του νησιού. 

Ο προπάππος, οι παππούδες, όλοι εδώ γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε, παντρευτήκαμε. Μπορεί ο τόπος μας να είναι φτωχός, αλλά για εμάς είναι ο καλύτερος.
 Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρχει στον πλανήτη περιοχή που να μην έχει τα καλά της και τα προβλήματά της, όπως, δυστυχώς, τα έχουμε κι εμείς».

ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όπως σημειώνει ο π. Εμμανουήλ, «εμείς ακόμα ζούμε σε μια κατάσταση που δεν θα τη χαρακτήριζα πρωτόγονη αλλά ούτε και μέσα στον πολιτισμό. Είμαστε σε μια μέση κατάσταση. 

Λόγω της θέσης του νησιού υπάρχουν πολλά προβλήματα, που άλλα αντιμετωπίζονται και άλλα όχι. Το σημαντικότερο είναι η συγκοινωνία με την Κρήτη.  Παρά τις προσπάθειες που κάνει μια εταιρία, δεν παύει να υπάρχει γύρω μας θάλασσα, η οποία πολλές φορές δεν αντιμετωπίζεται.  Θέλουμε όμως να ευχαριστήσουμε αυτούς τους ανθρώπους για τα δρομολόγια που κάνουν, ώστε να μη νιώθουμε τελείως αποκομμένοι. 

Εδώ, πάντως, ακόμη υπάρχουν αγροτικός γιατρός, δασκάλα, νηπιαγωγός. Τα παιδιά του νησιού μας είναι τρία στο δημοτικό και τρία στο νηπιαγωγείο.

 Ο αγροτικός γιατρός μένει εδώ μέχρι να τον αντικαταστήσει κάποιος άλλος.
 Όσο γι’ αυτά τα παιδάκια, δεν υπάρχει μέλλον στη Γαύδο, αφού δεν υπάρχει γυμνάσιο. Υπήρχε στο παρελθόν, όταν ήταν περισσότερα τα παιδιά, αλλά σταδιακά ερημώσαμε κι εμείς».

Ο π. Εμμανουήλ μίλησε και για την πίστη των ανθρώπων στο νησί, ενώ περιέγραψε τη δική του τιτάνια προσπάθεια -μολονότι βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία- να γυρίζει συνεχώς όλο το νησί, για να μη μείνει κανένας κάτοικος χωρίς τη θεία κοινωνία και τη λειτουργία.

«Είμαι 48 χρόνια στην Ενορία της Αγίας Τριάδος. Σε αυτήν υπάγονται 19 ξωκλήσια σε όλο το νησί. Σε κάθε οικισμό υπάρχει και μια κεντρική εκκλησία. Θέλω να πω για την ιστορία ότι επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, περίπου από το 920 έως το 1000 μ.Χ., η Γαύδος -τότε με την ονομασία Κλαύδι- αριθμούσε 8.000 ανθρώπους.

Μάλιστα, υπήρχε και έδρα Επισκόπου, ενώ το νησί ήταν χωρισμένο σε πέντε ενορίες. Αυτά τα 48 χρόνια που διακονώ την Εκκλησία βρήκα από τους προκατόχους μου ορισμένα έθιμα, τα οποία και διατηρώ. 

Στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος γίνονται όλες οι μεγάλες δεσποτικές και θεομητορικές εορτές. Ανάλογα με τη γιορτή, πηγαίνω και στο αντίστοιχο εκκλησάκι που γιορτάζει ή κάθε Κυριακή επισκέπτομαι εναλλάξ όλα τα χωριά, γιατί πρέπει όλοι να εξυπηρετούνται. Επειδή αντέχω, ακόμα περπατάω, παρά τα 75 χρόνια μου, πάω στα χωριά. 

Εκεί υπάρχουν ηλικιωμένοι 85-90 χρονών που δεν μπορούν, λόγω της απόστασης, να έρθουν από το ένα χωριό στο άλλο. Εγώ, λοιπόν, που μπορώ είμαι υποχρεωμένος να πάω στο χωριό, για να λειτουργηθεί ο άνθρωπος, να κοινωνήσει, να βρεθεί στη θεία λειτουργία».

Όπως επισημαίνει, «πριν από λίγο καιρό, του Αγίου Αντωνίου, κάναμε μια ομάδα μικροί και μεγάλοι και σκαρφαλώσαμε στα βράχια, όπου κάναμε λειτουργία. Η εκκλησία αυτή είναι χτισμένη σε μια σπηλιά και το μέρος εκεί είναι θαυμάσιο.
 Οσοι ξένοι έρχονται περνάνε πάντα από εκεί».

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

«Ο τουρισμός στο νησί μας πάει πάρα πολύ καλά, καθώς το καλοκαίρι οι επισκέπτες υπολογίζονται στους 15.000-20.000.

 Έχουμε παραδοσιακά καφενεία, ταβέρνες, εστιατόρια και υπάρχουν περίπου 250 κλίνες, για να εξυπηρετούνται οι επισκέπτες. Επίσης, υπάρχει καλή εσωτερική συγκοινωνία για τη μεταφορά των τουριστών.

Εχει πολλές ομορφιές το νησάκι μας. 

Οι ξένοι μας έχουν επισκεφθεί και στο παρελθόν και έρχονται να δούνε και τους Γαυδιώτες, αλλά και για να ενισχύσουν και το ηθικό των ανθρώπων. 

Έτσι, δεν αισθανόμαστε ότι είμαστε 50 άνθρωποι και πως μας έχουν ξεχάσει όλοι. 

Όσοι έρχονται στη Γαύδο μάς έχουν αγκαλιάσει και τους έχουμε βάλει κι εμείς στα σπίτια μας και στις καρδιές μας.  Ξέρουμε ότι πολλοί έρχονται για εμάς, γιατί μέσα στον χρόνο έχουν αναπτυχθεί και φιλίες με τους ξένους που μας επισκέπτονται πολλές φορές».

Ολοκληρώνοντας, ο π. Εμμανουήλ έστειλε το δικό του μήνυμα προς όλους: 

«Εμείς οι ντόπιοι Γαυδιώτες είμαστε ευχαριστημένοι από τον τόπο μας, γι’ αυτό και παραμένουμε εδώ, παρά τα προβλήματα. 

Είμαστε οι νότιοι φρουροί της Ελλάδας και της Ευρώπης.
 Αν έπρεπε να στείλω ένα μήνυμα από τη Γαύδο και στους κυβερνώντες και στους μη κυβερνώντες, είναι να δείξουν μεγαλύτερη ευαισθησία για τον τόπο μας.

 Να δημιουργηθεί, ίσως, ένα στρατιωτικό φυλάκιο, μια σημαία, μια ελληνική σημαία! Ποιος μου λέει ότι αύριο κάποιος, οποιασδήποτε εθνικότητας, δεν θα πάει να στήσει μια ξένη σημαία οπουδήποτε; Ας δείξουν περισσότερο ενδιαφέρον, γιατί εδώ μπορεί να σταματά η Ελλάδα, αλλά ακόμα είναι Ελλάδα».

«Φτιάξαμε το λαογραφικό μουσείο και σώσαμε την ιστορία των προγόνων μας»

Ο π. Εμμανουήλ αναφέρθηκε συγκινημένος στη δημιουργία του λαογραφικού μουσείου του νησιού, που ήταν δική του ιδέα. 

Τα χρόνια που οι άνθρωποι αναχωρούσαν, ακολουθώντας το κύμα της μετανάστευσης, ο π. Εμμανουήλ διέβλεψε τον κίνδυνο ότι ξένοι επισκέπτες θα μπορούσαν να πάρουν αντικείμενα πολύτιμα από τον λαϊκό πολιτισμό του τόπου. 

Ετσι, με μια ομάδα ανθρώπων, υλοποίησε την ιδέα δημιουργίας ενός μουσείου.

«Η περίοδος 1960-1980 υπήρξε καταστροφική για τη Γαύδο.

 Ερήμωνε το νησί, οι άνθρωποι φεύγανε, δεν υπήρχαν δουλειές.  Δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα ούτε νερό ούτε συγκοινωνία, δεν υπήρχε τηλέφωνο, δεν υπήρχε τίποτα στο νησί. 

Ο κόσμος άρχισε να εγκαταλείπει τα σπίτια του. Βλέπαμε με τους συγχωριανούς μου τα σπίτια εγκαταλελειμμένα και τους ξένους που έρχονταν να αρπάζουν ό,τι βρίσκανε μέσα σε αυτά, όπως οικιακά σκεύη και άλλα αντικείμενα» σημειώνει και προσθέτει: «Σκεφτήκαμε τότε μήπως θα ήταν απαραίτητο να κάνουμε ένα μουσείο και να συγκεντρώσουμε όλα αυτά τα πράγματα τα οποία ήταν εγκαταλελειμμένα, να τα εκθέσουμε σε έναν χώρο κατάλληλο, για να μπορούν και οι επισκέπτες να τα βλέπουν. Όλα αυτά ήταν κομμάτια της ιστορίας των ανθρώπων που έμεναν εδώ.

Έτσι τα γλιτώσαμε από την αρπαγή.

 Παράλληλα, θα μπορούσε κάποιος να δει πώς δούλευαν και πώς ζούσανε οι πρόγονοί μας: με τα αλέτρια τους, τους λύχνους τους, το δαδί κ.ά. Αρχίσαμε να τα μαζεύουμε από τα ερειπωμένα σπίτια και όσοι έμεναν ακόμα εδώ μας πρόσφεραν ό,τι δεν χρειάζονταν».

Το 1996 έγιναν τα εγκαίνια του Λαογραφικού Μουσείου Γαύδου, όπου υπάρχουν πολλά εκθέματα: γεωργικά εργαλεία, οικοκυρικά σκεύη και αντικείμενα για την ύφανση. «Περιλαμβάνει οτιδήποτε έχει να κάνει με την καθημερινότητα των προγόνων μας. Είπα, γιατί να πάρουν οι ξένοι αυτό το κομμάτι της καθημερινότητας και της ιστορίας του τόπου μας;» αναφέρει ο π. Εμμανουήλ.

του Κώστα Παππά – από την Ορθόδοξη Αλήθεια

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ LIKE "ΕΔΩ"

makeleio.gr

Eingestellt von THEO SAVVAKIS um 3:38:00 μ.μ.