ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ " Παραμονή Χριστουγέννων"

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ " Παραμονή Χριστουγέννων" ………………………………………. Είκοσι άνθρωποι κουβαριασμένοι μες σ' ένα αντίσκηνο δε μπορείς να σαλέψεις ούτε τη γλώσσα σου μα είναι πολλά τα χέρια να μοιράσεις την πίκρα σου πολλές οι ανάσες να ξεχνάς τη βροχή. Έχει αρκετή θέση για να πεθάνεις. Θα κουβαλήσουμε κι απόψε το σακί της νύχτας θα κολλήσουμε τ' αποτσίγαρο στη μύτη της αρβύλας μας θ' ακουμπήσουμε την καρδιά μας σε μια διπλανή καρδιά όπως το βράδυ ακουμπάνε οι κουβέρτες και τα όνειρά μας. Ελάτε λοιπόν όλοι μαζί να φυσήξουμε αυτό το μικρό καρβουνάκι 

στη χόβολη της ελπίδας τώρα που η λάμπα μας έσβησε που νυστάζει η σκοπιά και το στρατόπεδο φόρεσε την κουρελιασμένη χλαίνη της ομίχλης. ………………………………………….. Μη με λες λοιπόν σύντροφο έχω ένα σταχτί ουρανό μέσα μου κρύβω στην τσέπη μου ένα όνειρο κουρελιασμένο σφίγγω στα χέρια τ' άγνωστο όνομά μου σαν το παιδάκι που αγκαλιάζει ένα ξύλινο πόδι ακουμπισμένο σε μια γωνιά. Μη με λες λοιπόν σύντροφο. Την ώρα που οι συντρόφοι μας πεθαίνουνε τραγουδώντας την ώρα που εσύ ακονίζεις στο μίσος τη σκληρή σου παλάμη εγώ σε προδίνω καθώς μέσα στη νύχτα κρυώνω και φοβάμαι τη λησμονιά. Το ξέρω, ένας σύντροφος πρέπει να ζήσει μιαν άλλη ζωή και να πεθάνει απλά όπως κανείς τραβάει την κουβέρτα ως τα μάτια του κι αποκοιμιέται. Μα όταν εγώ κι αυτούς εδώ τους στίχους τους γράφω μήπως μιλήσουν για μένα - όχι, μη με λες σύντροφο. Είμαι ένα τσαλακωμένο χαρτί που κόλλησε στην αρβύλα σου καθώςπροχωράς. Η ασετυλίνη που σφυρίζει στη γωνιά ένα σπασμένο παράθυρο φιμωμένο με σκοτάδι. Η σκεπή του μαγειρείου μπάζει νερά. Βουίζει μες στις χαραμάδες ο άνεμος. -- Θωμά, πάρε τσιγάρο και μη σκαλίζεις τα δόντια σου, Θωμά. Μάταια ψάχνεις για ένα τριματάκι απ' το παλιό παιδικό χριστόψωμο. Βουίζουνε τα φλόγιστρα του πετρελαίου. Ο Θωμάς σφίγγει στα γόνατά του μια πατάτα και καθαρίζει ήσυχα ήσυχα. Τ' άλλο του χέρι είναι κομένο.

Κοιτάμε με την άκρη του ματιού το σκοπό που μπαίνει μ' ένα φύσημα παγωμένου αέρα. Το σαγώνι του θα τρέμει πίσω απ' το χακί κασκόλ. Σηκώνεις το γιακά της χλαίνης σου. Χιονίζει. Μια πλάκα φωνογράφου στο Διοικητήριο. Πιο μακριά η σιωπή. Καλή νύχτα, καλά Χριστούγεννα. Συλλογιέσαι τ' άστρα πίσω απ' την καταχνιά σκέφτεσαι πως αύριο μπορεί να σε σκοτώσουν. Μα απόψε αυτή η φωνή είναι μια τσέπη μάλλινη χώσε τα χέρια σου. -- Καληνύχτα, Θωμά, καλά Χριστούγεννα. Κ' η καρδιά σου φωτίζεται σαν χριστουγεννιάτικο τζάμι. Μακρόνησος 1950

Γ. ΣΟΥΡΗΣ -ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Γ. ΣΟΥΡΗΣ -ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

.Το σπήλαιο, Χριστέ, κοιτώ
και γονατίζω και ρωτώ:
Γιατί και πριν στη φάτνη σου
να γεννηθείς ακόμα,
κι ανθρώπου λάβεις σώμα,
όσοι φανήκαν άνθρωποι
γεννήθηκαν σ’ αχούρια -
και σε παλάτια λαμπερά
τα ξέστρωτα γαϊδούρια;
.
Γιατί να κρύβεται, Χριστέ,
στου κόσμου τα φιλιά
φαρμακωμένος πόλεμος
και κιτρινιάρης φθόνος;
Γιατί και του προδρόμου σου
Σωκράτη τη σπηλιά
οι σήμερον σωκρατικοί
εκόπρισαν αφθόνως;
.

Γιατί, Χριστέ, στον κόσμο σου,
και πάντοτε και τώρα,
ίσα να μη μοιράζονται
των αγαθών τα δώρα,
κι άλλοι να τρώνε κάπονες
πεντέμισυ λιτρών,
κι άλλοι να βλέπουν χάσκοντες
εκείνους που τους τρων;
.
Κι άλλα πολλά ρωτήματα
ποθώ, Χριστέ, να κάνω,
μα κι εκ της γης καμιά φωνή,
αλλ’ ούτε κι από πάνω.
Και τραγουδώ μ’ ελιάς κλαδί,
στο βογγητό του πόνου:
Χριστούγεννα, πρωτούγεννα,
πρώτη γιορτή του χρόνου!
.
Εις των αλόγων άλλοτε την φάτνην εγεννήθη
Μεσσίας λογικότατος,
τυφλά φωτίσας πλήθη,
στη φάτνη δε των λογικών,
που λέγεται Βουλή,
Μεσσίαι δίχως λογικά
γεννήθηκαν πολλοί...

ΤΑ ΗΣΥΧΑ ΒΡΑΔΙΑ ΑΡΛΕΤΑ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

ΤΑ ΗΣΥΧΑ ΒΡΑΔΙΑ ΑΡΛΕΤΑ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ 

Ακομα και αν φυγειςγια το γύρο του κόσμου, θα 'σαι πάντα δικός μου, θα 'μαστε πάντα μαζί. 
Και δε θα μου λείπεις, γιατί θα 'ναι η ψυχή μου, το τραγούδι της ερήμου, που θα σ' ακολουθεί.

Τα ήσυχα βράδια, η Αθήνα θ' ανάβει σαν μεγάλο καράβι, που θα 'σαι μέσα κι εσύ. 
Και δε θα σου λείπω, γιατί θα 'ναι η ψυχή μου, το τραγούδι της ερήμου, που θα σ' ακολουθεί.

Ακομα και αν φυγειςγια το γύρο του κόσμου, θα 'σαι πάντα δικός μου, θα 'μαστε πάντα μαζί. 
Και δε θα μου λείπεις, γιατί θα 'ναι η ψυχή μου, το τραγούδι της ερήμου, που θα σ' ακολουθεί.

Τα ήσυχα βράδια,θα περνάει φωτισμένο της ζωής μου το τραίνο, που θα 'σαι μέσα κι εσύ. 
Και δε θα σου λείπω, γιατί θα 'ναι η ψυχή μου, το τραγούδι της ερήμου, που θα σ' ακολουθεί.

Περιμπανού-Δ.Γαλάνη(Μ.Χατζιδάκι-Ν.Γκάτσου)

Περιμπανού 

Περιμπανού τη λέγαν τα παιδιά, Περιμπανού κι ήτανε δεκαπέντε χρονών Έγραφε τ όνομά της στον καθρέφτη τ ουρανού μ ενός πνιγμένου γλάρου φτερό 
 Μα της ζωής το κύμα το παράφορο σάρωσε βάρκες και κουπιά Και στο μεγάλο κόσμο τον αδιάφορο ποιος τη θυμάται τώρα πια Περιμπανού την έλεγα κι εγώ, 
Περιμπανού κι ας μη με είχε ακούσει κανείς Έμοιαζε με κοχύλι στο βυθό του αυγερινού προτού καρδιά μου πέτρα γενείς 

Με αγγλικούς στίχους πρωτακούστηκε το 1968 στον κύκλο τραγουδιών του συνθέτη «Reflections». Οι ελληνικοί στίχοι γράφτηκαν το 1983 για να τους τραγουδήσει η Δήμητρα Γαλάνη στον προσωπικό της δίσκο «Ατέλειωτος δρόμος». Το 1993 συμπεριλήφθηκε στον κύκλο τραγουδιών των Μ. Χατζιδάκι - Ν. Γκάτσου «Αντικατοπτρισμοί» με τη φωνή της Αλίκης Καγιαλόγλου.

Τ' ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ

Τ' ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ 
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ΣΤΙΧΟΙ: ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ AMERICA AMERICA ΤΟΥ ΕΛΙΑ ΚΑΖΑΝ (Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Ριζιώτης & Γιώργος Ρωμανός ( Ντουέτο ) )
 Τ' αστέρι του βοριά θα φέρει ξαστεριά 
μα πριν φανεί μέσα από το πέλαγο πανί 
θα γίνω κύμα και φωτιά να σ' αγκαλιάσω ξενιτιά 
Κι εσύ χαμένη μου Πατρίδα μακρινή 
θα μείνεις χάδι και πληγή σαν ξημερώσει σ' άλλη γη 
Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι, 
Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή 
 Φεγγάρια μου παλιά καινούρια μου πουλιά
 διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ' το βουνό 
για να με δείτε να περνώ σαν αστραπή στον ουρανό. 
THE NORTH STAR COMPOSER: MANOS HADJIDAKIS LYRICS: NIKOS GATSOS SINGING: LAKIS PAPPAS FROM THE MOVIE: AMERICA AMERICA BY ELIA KAZAN

Βίκυ Μοσχολιού - πήρα απ' το χέρι σου νερό - Άκης Πάνου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΟΙ Αναμνησεις Ξαναγυριζουν.

https://youtu.be/CXPhXY-DRqg

Βίκυ Μοσχολιού - πήρα απ' το χέρι σου νερό - Άκης Πάνου

Στίχοι: Άκης Πάνου. Μουσική: Άκης Πάνου. Πρώτη…

youtube.com

Στίχοι: Άκης Πάνου. Μουσική: Άκης Πάνου. Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, δίσκος 45 στροφών, 1968. 

 Μπορείς να κάνεις ό,τι θες μπορείς και να μη μ' αγαπάς

 και να χαρίζεις όπου θέλεις τα φιλιά σου

 Πήρα απ' το χέρι σου νερό να το ξεχάσω δε μπορώ 

ακόμα κι αν θα στερηθώ την αγκαλιά σου. 

 Πήρα απ΄το χέρι σου νερό τώρα θα πάρω τον καημό 

και θα γυρίσω στα παλιά μου τα λημέρια

 Εκεί που λιώνει η ζωή εκεί που σβήνει η χαρά 

εκεί που χάνονται ο ήλιος και τ' αστέρια.

" Έλα πάρε μου τη λύπη "

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του Sarantis Ronto.

Έλα πάρε μου τη λύπη

Νανά Μούσχουρη " Έλα πάρε μου τη λύπη " Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Ερμηνεία: Νανά…

Νανά Μούσχουρη " Έλα πάρε μου τη λύπη " Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Ερμηνεία: Νανά Μούσχουρη 

ΣΤΙΧΟΙ

 Έλα πάρε μου τη λύπη 

 Είσ' ένα περιστέρι που πετάς στον ουρανό 

πάμε να 'βρουμε έν' αστέρι σ' έναν κόσμο μακρινό

 Έλα νά 'βρουμε έν' αστέρι που πετά ψηλά στον ουρανό

 Είσαι ένα καρδιοχτύπι μου 'χεις κόψει τα φτερά

 έλα πάρε μου τη λύπη έλα δωσ' μου τη χαρά 

Είσαι ένα καρδιοχτύπι μού 'χεις κόψει τα φτερά

 Τα γαρίφαλα σου μέτρα σ' αγαπώ όσο κανείς

 κάνω την καρδιά μου πέτρα και προσμένω να φανείς 

Έλα και σε περιμένω στη γωνιά του δρόμου να φανείς 

 English Come take my sorrow 

you are a dove that you are flying in the sky 

let's go find a star in a world far beyond come, 

(let's) find a star that flies high in the sky

 you are a heartbeat (a heart's pulsation) you have cut me the wings

 come take from me the sorrow come, give me the joy 

you are a heartbeat you have cut me the wings 

the carnations of yours, count I love you as noone (else does) 

I turn my heart into stone and I await to appear come

 I am waiting for you at the corner of the street to appear

«Ποίηση 2000-2017» του Γιάννη Καλπούζου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Γιάννης Καλπούζος.

 

Γιάννης Καλπούζος

8 Νοεμβρίου στις 9:25 μ.μ. ·

Κυκλοφορεί αύριο 9 Νοέμβρη.
Ο τόμος «Ποίηση 2000-2017» του Γιάννη Καλπούζου περιλαμβάνει σε επανέκδοση τις συλλογές: «Έρωτας νυν και αεί» και «Το παραμιλητό των σκοτεινών Θεών», επιλεγμένα και επιμελημένα ποιήματα από τη συλλογή «Το νερό των ονείρων», καθώς και 50 νέα ποιήματα ως ξεχωριστή ενότητα με τίτλο «Νυχτέρι».
Δείγμα γραφής:
Αφετηρία και τερματισμός
Όλοι ξεκινούν για τη δόξα.
Στον δρόμο κάποιοι γίνονται ποιητές.
……
Ήμουν βουνό
ήσουν θάλασσα
κι άλλο τρόπο δεν είχαμε να έλθουμε κοντά.
Έκανες εσύ τα όνειρά σου βροχή και χιόνι
κι έκανα τα όνειρά μου ρέματα και ποτάμια
κι έτσι μένουμε
δεμένοι με το νερό των ονείρων.
......
Έρωτας
– Η λόγχη του ήλιου
– Η αγκαλιά της γης
– Η βροχή στις πληγές των βράχων
– Ο αντίλαλος των γκρεμών
– Το σχισμένο πουκάμισο της ομίχλης
– Η ρότα που αφήνει πίσω του το αλέτρι
– Ο εσπερινός των σπουργιτιών
– Το χιλιογεννημένο που φαντάζει πρωτόπλαστο
– Το σάστισμα του νερού, στη βουτιά του Απόλλωνα
……
Είμ’ εδώ! Να λες, για σένα!
Προκυμαία, στον ωκεανό της νύχτας
Εξώφυλλο των ανέμων σου
Έρημος αβάπτιστη, κι ο κόκκος σου μου δίνει τ’ όνομα
Κλωστή απ’ την κορυφή του Ολύμπου ως την αιχμή των πυραμίδων, απάνω μου να περπατήσεις.
Είμ’ εδώ!
Αγιασμός και ομπρέλα των δακρύων
Λάλημα εφτά πουλιών
Ξερολιθιά, στο ξεδιάλεμα της γης σου
Σκαλωσιά, λαιμός και ώμος ν’ ανεβαίνεις κι όπου χρεμετίζει η άνοιξη να τρέχεις.
……
Λιθοβολισμός
Κάθε νύχτα πετροβολώ το σκοτάδι,
εκεί όπου βρίσκεσαι κρυμμένη.
Ακούω τη μουσική της πέτρας
στο πήγαινε και στο έλα
κι ύστερα νιώθω το δυνατό χτύπημα στο μέτωπο.