ΣΙΩΠΗ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΣΙΩΠΗ
Στις 27 Απριλίου 1941, τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Αθήνα. Η Πηνελόπη Δέλτα παίρνει δηλητήριο για να αυτοκτονήσει σε ηλικία 67 ετών. Ο θάνατός της θα έρθει τελικά στις 2 Μαίου.
Στον τάφο της, στον κήπο του σπιτιού της, χαράχτηκε η λέξη ΣIΩΠH.

ΡΑΙΝΕΡ ΠΑΡΙΑ ΡΙΛΚΕ «Η ανάσταση του Λαζάρου»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΡΑΙΝΕΡ ΠΑΡΙΑ ΡΙΛΚΕ «Η ανάσταση του Λαζάρου»
ΠΙΝΑΚΑΣ , Sebastiano del Piombo «Η ανάσταση του Λαζάρου»

Για τον ένα, λοιπόν και για τον άλλο,/ χρειάστηκε αυτό. Γιατί, σημάδια, βλέπεις,

που να φωνάζουν μόνα τους, χρειαζόνταν./ Μα, ονειρευόταν, οι Μαρίες και οι Μάρθες

θα ‘πρεπε ν’ αρκεστούν και να εννοήσουν,/ ότι μπορούσε. Μα δεν το πίστευαν,

κι όλοι έλεγαν: Τι έρχεσαι, Κύριε, τώρα;/ Και, τότε, πήγε, το Απαγορευμένο

να πράξει στην ειρηνεμένη φύση:/ Καταγαναχτισμένος. Για τον τάφο, ρώτησε,

με κλειστά, σχεδόν, τα μάτια,/ Πονούσε. Πώς κυλούσαν τα δάκρυά του,

τους φάνηκε, και σπρώχνονταν κοντά του/ γιομάτοι περιέργεια. Μα ως και ο δρόμος

του ‘ταν πολύς και, εκείνο, του φαινόταν/ σαν πείραμα, που με τη φρίκη παίζει, -

και μια αψηλή φωτιά ξέσπασεν, αίφνης,/ μέσα του – τέτοια αντίρρηση, για κάθε

μια διάκριση που κάνουν για τη ζωή τους/ ή για το θάνατό τους, ώστε, εκείνη

η αντίρρηση, για κάθε ζυγό, εγίνη/ μόνο έχθρα, τη στιγμή, που, βραχνιασμένα,

τους πρόσταζε: Κυλήστε την πέτρα!/ Πώς θα βρόμαγε πια (γιατί, η τετάρτη

μέρα ήταν) μια φωνή ‘πε, – όμως εκείνος,/ παιδεμένος στεκόταν, κι ήταν, όλος,

γιομάτος απ’ την κίνησην εκείνη,/ που μέσα του υψωνόταν, και βαρύ,

πολύ βαρύ, του ανύψωνε το χέρι -/ (ποτέ πιο αργά ένα χέρι δεν υψώθη

κι ούτε θα υψωθεί πια, απ’ το χέρι εκείνο),/ ώσπου λάμποντας, στάθηκε στον αέρα

και, πάνω, κει, σύρθηκεν ως τα νύχια:/ τώρα, τον πήρε η φρίκη, τι, θα θέλαν

όλοι οι νεκροί, από τον απομυζημένο/ τάφο, να ρθούνε πίσω, ξεπετώντας

σάμπως νύμφες εντόμων, απ’ το στρώμα/ της οριζόντιας θέσης τους – μα Κάτι

μόνο, ύστερα, λοξά στη μέρα, εστάθη,/ κ’ είδαν, πως η ακαθόριστη κι αβέβαιη ζωή,

στην αγορά το πήρε πάλι.

(Ρ. Μ. Ρίλκε, Ποιήματα, εκδ. Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, μτφ. Άρη Δικταίου)

ΑΠΟ http://itzikas.wordpress.com/

30 μέρη στο κόσμο που δεν θα πιστεύετε ότι υπάρχουν!

dinfo.gr

 
30 μέρη στο κόσμο που δεν θα πιστεύετε ότι υπάρχουν!

Ο κόσμος μας είναι γεμάτος από όμορφα μέρη, κάποιες φορές τόσο όμορφα που είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι υπάρχουν στα αλήθεια: ροζ λίμνες, εντυπωσιακές πεδιάδες με λεβάντες ή με τουλίπες, φαράγγια και βουνά που κόβουν την ανάσα...

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου (36 φωτογραφίες): http://www.dinfo.gr/?p=74042

Μουσείο Αρχαίας Αγοράς (Στοά Αττάλου)

Pavlost GpaAPXAIA EΛΛAΣ

Μουσείο Αρχαίας Αγοράς (Στοά Αττάλου)

Μυροδοχείο με μορφή γονατιστού αθλητή που δένει
στο κεφάλι του την ταινία του νικητή
540 π.ν.χ. περίπου

Οι αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Αθήναιος, ο Ιπποκράτης, ο Ξενοφών, ο Ηρόδοτος, ο Αριστοτέλης, ο Θεόφραστος και άλλοι, αναφέρουν λεπτομέρειες σχετικά με τα αρχαία αρώματα από λουλούδια, τα οποία έπαιρναν το όνομά τους είτε από το αρωματικό φυτό από το οποίο παράγονταν είτε από το όνομα του παρασκευαστή τους. Το "μεγαλλείον" για παράδειγμα, διάσημο άρωμα της Εφέσου, πήρε το όνομά του από τον Μέγαλλο από τη Σικελία. Τα πιο γνωστά αρχαία ελληνικά αρώματα ήταν το ίρινον, ελαιόλαδο με εκχυλίσματα από ρίζες ίριδας, το νάρδον, το βάλσαμο, η στακτή το αυθεντικό βάλσαμο μύρου, το μελίνιο από κυδωνέλαιο, το ρόδιο μία διάσημη αλοιφή από τη Ρόδο από εκχύλισμα τριαντάφυλλου μαζί με άλλα αιθέρια έλαια, τοτύλιον έλαιον και άλλα.

Ολυμπιακές παρατηρήσεις 9

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Οι πολυμήχανοι Έλληνες - Ιρλανδοί μαθητές τιμούν τους αγώνες - 

Γρήγορα και άνετα χωρίς ΙΧ - 

Ολυμπιακοί κύκλοι με κουκουβάγιες - Από τη Λωζάνη στο Μαραθώνα - 

Μελωδική ακολουθία της Φλόγας