Συνέδριο - Βιβλίο

πηγή : άρθρο εφημερίδας ΝΕΑ - Οκτώβριος 2001

Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο

Και σχέσεις των Μινωιτών με το Αφγανιστάν!

Τι σχέση έχει η Κρήτη με το Αφγανιστάν; Στην αρχή της δεύτερης   π.Χ.  χιλιετίας Μινωίτες έμποροι διαπραγματεύονταν ,  μέσω διερμηνέων ,  κασσίτερο στους διαμετακομιστικούς σταθμούς της σημερινής Συρίας. Το μέταλλο απαραίτητο για την παρασκευή του χαλκού, ερχόταν με καραβάνια, περνώντας από τη Μεσοποταμία,  από το μακρινό Αφγανιστάν.  Στην αυγή των ιστορικών χρόνων,    ο έλεγχος των ανατολικών δρόμων του εμπορίου και ιδιαίτερα των θαλάσσιων δρόμων του Αιγαίου, εξασφάλιζε την παντοκρατορία των Μινωιτών.

Στην αυγή του 19ου αιώνα κρητικά καράβια διασχίζουν το Αιγαίο . Σκάφη τουρκοκρητικής πλοιοκτησίας με ελληνοκρήτες έμμισθους καπετάνιους μεταφέρουν το προϊόν της εντόπιας παραγωγής σαπουνιού στην πρωτεύουσα της  Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.  Η θαλάσσια αυτή διαδρομή βρίσκεται έξω από τους δρόμους του εμπορικού καπιταλισμού της εποχής , που είναι     προσανατολισμένοι στον άξονα Ανατολής - Δύσης .  Η  Κρήτη, εγκλωβισμένη στο σύστημα της       Οθωμανικής Αυτοκρατορίας  με επαχθέστερους όρους από ό,τι οι περισσότερες άλλες Ελληνικές περιοχές, αδυνατεί να ενταχθεί στην οικονομία των αγορών της Δύσης. Οι δύο αυτές , τόσο απόμακρες μεταξύ τους , όψεις ενός τόπου, σκιαγραφήθηκαν η πρώτη από τον Ε.Νίμαγερ, Διευθυντή του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και η δεύτερη απο τον Β. Κρεμμυδά, καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο "Θ΄Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο στην Ελούντα 1-6 Οκτωβρίου 2001".

Πρόσθετα : Στο Συνέδριο αυτό ακούστηικε για πρώτη φορά,  ο Ύμνος των Πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 έπειτα από 105 χρόνια. Το σπάνιο αυτό ηχητικό ντοκουμέντο, διάρκειας  5 λεπτών, παρουσίασε η  κ. Ζαχαρένια Σημανδηράκη, προϊσταμένη των Ιστορικών Αρχείων Κρήτης. Πρόκειται για την ηχογράφηση από το paper roll που έκρυβε μια πιανόλα, ιδιοκτησίας του Πρίγκηπα Γεωργίου, η οποία εκποιήθηκε το 1959 και βρίσκεται σήμερα του συλλέκτη κ.  Philips στην Καλιφόρνια  των ΗΠΑ. Η σύνθεση του Ύμνου είχε ανετεθεί στον Κερκυραίο ποιητή Σπύρο Σαμάρα, ενώ οι στίχοι ανήκουν στον Κωστή Παλαμά. Στις 25 Μαρτίου 1896 κατά την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στο Καλλιμάρμαρο, ο Σπύρος Σαμάρας διευθύνει την Ορχήστρα που αποτελούν οι Φιλαρμονικές:των Αθηνών, της φρουράς του Ναυτικού , της Κέρκυρας , της Λευκάδας , της ζακύνθου , της Πάτρας  και του Λαυρίου. 

                                          
Σχετικοί σύνδεσμοι : 

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%80%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B4%CF%89%CE%BD_%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%81%CE%B1%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%8E%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CF%82
                                                      

------------------------------------

 http://www.historical-museum.gr/html/synedria/th/th.html

Θ΄ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΡΗΤΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

          Το Θ΄ Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο ξεκινά τις εργασίες του το πρωί της Δευτέρας 1ης Οκτωβρίου 2001 στην Ελούντα. Μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου 6 Οκτωβρίου με τη συμμετοχή πεντακοσίων μελετητών της αρχαιολογίας, της ιστορίας, των γραμμάτων και του λαϊκού πολιτισμού της Κρήτης θα έχουν πραγματοποιηθεί, περισσότερες από 380 επιστημονικές ανακοινώσεις στα τρία τμήματα του Συνεδρίου, 15 διαλέξεις στην Ολομέλεια, επτά εκθέσεις έργου επιστημονικών φορέων και πέντε εργαστήρια σε θέματα ειδικότερου ενδιαφέροντος.           Το μεγάλο αυτό Συνέδριο (το μεγαλύτερο Κρητολογικό Συνέδριο που έγινε ποτέ από την ίδρυση του θεσμού στα 1961) συνιστά ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στο χώρο των ιστορικών επιστημών σε παγκόσμια κλίμακα.
Το Συνέδριο οργανώνεται από τη Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου Αγίου Νικολάου. Για τους οργανωτές, που το προετοιμάζουν για περισσότερα από δύο χρόνια, αποτελεί ένα κρίσιμο στοίχημα, καθώς το Θ' Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο, διατηρώντας πολλά από τα παραδοσιακά στοιχεία της φυσιογνωμίας του, εγγράφεται εμφατικά στον αστερισμό της καινοτομίας.
Το Συνέδριο παραμένει ένα μεγάλο διεπιστημονικό forum, ένα ευρύ πεδίο συνάντησης ερευνητών όλων των περιόδων της Κρητικής προϊστορίας και ιστορίας, χωρίς περιορισμούς οπτικής και μεθόδου πέραν αυτών που επιβάλλει η επιστήμη. Επίσης, διατηρείται η παραδοσιακή διαίρεση του Συνεδρίου σε τρία τμήματα:

• Το τμήμα των Προϊστορικών και Αρχαίων χρόνων
• Το τμήμα των Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών χρόνων
• Το τμήμα των Νεώτερων χρόνων

          Από αυτά το μεγαλύτερο διεθνές ενδιαφέρον συγκεντρώνεται στο πρώτο τμήμα και ιδιαίτερα στην αρχαιολογία της Μινωικής Κρήτης. Η συμμετοχή στο τμήμα αυτό είναι τόση ώστε οι εργασίες του έχουν κατανεμηθεί σε δύο, και για ορισμένες ημέρες, σε τρεις παράλληλες συνεδρίες.
Οι καινοτόμες όψεις του Συνεδρίου σχεδιάστηκαν με κριτήριο την ανταπόκριση στις ανάγκες της σύγχρονης επιστημονικής έρευνας και ιδιαίτερα στην ανάγκη να επιτευχθεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο η επιστημονική επικοινωνία μέσα σε έναν ωκεανό επιστημονικής πληροφορίας. Οι σημαντικότερες καινοτομίες είναι οι ακόλουθες:

• Καθιερώνονται ειδικές συνεδρίες για την παρουσίαση του ερευνητικού έργου των επιστημονικών φορέων. Στην πρόσκληση των οργανωτών ανταποκρίθηκαν η Αμερικανική και η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, το INSTAPEC, το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Κρήτης, η ΚΕ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, η 13η Εφορεία Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων, και η 7η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων. Οι παρουσιάσεις έργου υποστηρίζονται με ανηρτημένες ανακοινώσεις (posters) σε δύο ειδικούς χώρους.
• Οργανώνονται εργαστήρια (workshops) για τη συζήτηση με μεγαλύτερη άνεση χρόνου θεμάτων ειδικότερου ενδιαφέροντος (συνθετικά ζητήματα της προϊστορικής έρευνας που έχει συχνά αποσπασματικό χαρακτήρα, προβλήματα εκδόσεως των κρητικών αναγεννησιακών κειμένων και ιστορικών αρχείων, προβλήματα λεξικογραφίας της κρητικής διαλέκτου, κ.ά.)
• Για να ενισχυθεί η μελέτη της διαχρονίας και να επιτευχθεί η προσέγγιση ερευνητών διαφορετικών περιόδων, οργανώνονται συνεδρίες της ολομέλειας με σπονδυλωτές διαλέξεις που θα καλύψουν τα καίρια ζητήματα σε όλο το βάθος του χρόνου του Κρητικού παρελθόντος. Τα θέματα των Ολομελειών είναι τα ακόλουθα:
• Συνείδηση και ταυτότητα των κοινοτήτων στην Κρήτη. Εισηγητές: Ν. Φαράκλας (Παν/μιο Κρήτης), Α. Χανιώτης (Παν/μιο Χαϊδελβέργης), Δ. Τσουγκαράκης (Παν/μιο Αθηνών), Σ. Κακλαμάνης (Παν/μιο Κρήτης), Π. Κιτρομηλίδης (Παν/μιο Αθηνών).
• Διαχρονία της πολιτικής γεωγραφίας της Κρήτης. Δρόμοι επικοινωνίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Εισηγητές: W. Niemeier (Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών), Ε. Αγγελομάτη-Τσουγγαράκη (Ιόνιο Παν/μιο), Β. Κρεμμυδάς (Παν/μιο Αθηνών).
• Απολογισμός και προοπτικές των Κρητολογικών ερευνών. Εισηγητές: Στ. Αλεξίου (Παν/μιο Κρήτης), V. La Rosa (Παν/μιο Catania), Χ. Κριτζάς (Επιγραφικό Μουσείο Αθηνών), Θ. Δετοράκης (Παν/μιο Κρήτης), Στ. Παπαδάκη-Όκλαντ (Παν/μιο Κρήτης), Ο. Γκράτσιου (Παν/μιο Κρήτης), Ε. Γαρδίκα-Κατσιαδάκη (Κέντρο Ερεύνης Ακαδημίας Αθηνών), Ζ. Σημανδηράκη (Ιστορικό Αρχείο Κρήτης).
• Για να ενισχυθεί περαιτέρω η συνοχή των εργασιών του Συνεδρίου, η ομαδοποίηση των ανακοινώσεων σε συνεδρίες υποστηρίζεται, από μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων πολλαπλού ευρετηριασμού. Η βάση αυτή βρίσκεται ήδη στο Διαδίκτυο και αποτελεί τον πυρήνα ενός ηλεκτρονικού κόμβου που κατασκευάζεται αυτή τη στιγμή από την Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών.

          Η Οργάνωση του Συνεδρίου οφείλει πάρα πολλά στους ανθρώπους του Λασιθίου, και η επιτυχία του θα είναι και δική τους επιτυχία. Η Ε.Κ.Ι.Μ. αναγνωρίζει την αποφασιστική συμπαράσταση του Δημάρχου Αγίου Νικολάου κ. Αντώνη Ζερβού, ενός από τους κύριους στυλοβάτες του Συνεδρίου, του Νομάρχη Λασιθίου κ. Γιάννη Παπατσάκωνα, του Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου κ. Νεκτάριου, του Προϊσταμένου τη ΚΔ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων κ. Νίκου Παπαδάκη, του Προέδρου της ΤΕΔΚ Ν. Λασιθίου κ. Νίκου Κουρουπάκη, καθώς και του τ. δημάρχου Αγίου Νικολάου κ. Γιώργου Χατζηδάκη, Προέδρου της δυναμικής Εταιρίας Γραμμάτων και Τεχνών Ανατολικής Κρήτης.

          Μεγάλοι χορηγοί του Συνεδρίου είναι ο Δήμος Αγίου Νικολάου και το Υπουργείο Πολιτισμού του οποίου η Γενική Γραμματέας κυρία Λίνα Μενδώνη θα κηρύξει την έναρξη των επιστημονικών εργασιών. Η Οργάνωση του Συνεδρίου υποστηρίζεται επίσης από την Περιφέρεια Κρήτης, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Νομού Λασιθίου, τα Φιλανθρωπικά Ιδρύματα Ανδρέου & Μαρίας Καλοκαιρινού, την Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Λασιθίου και το Κέντρο Διαμεσογειακής Συνεργασίας.

          Όπως όλα δείχνουν, τα Πεπραγμένα του επόμενου Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου θα ξεπεράσουν κατά πολύ την επίδοση αυτών του Η΄ Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου (επτά τόμοι, 3.500 σελίδες, έκδοση της Εταιρίας Κρητικών Ιστορικών Μελετών, Ηράκλειο 2001). Καθώς ο όγκος τού υπό παρουσίαση έργου εγείρει ζητήματα διαχείρισης της επιστημονικής πληροφορίας, η οργανώτρια Ε.Κ.Ι.Μ. προσανατολίζεται στον προγραμματισμό μιας εκδοτικής σειράς των Πεπραγμένων του Συνεδρίου σε θεματικούς τόμους με παράλληλη δημοσιοποίηση στον ηλεκτρονικό κόμβο. Όμως και η έκδοση σε βιβλίο, που κυκλοφόρησε μόλις, των περιλήψεων των επιστημονικών ανακοινώσεων θα αποτελέσει, μέχρι την έκδοση των Πεπραγμένων, ένα σημαντικό βοήθημα για τους ερευνητές.

Η ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΟΥ Θ' ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΡΗΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ Ι           Σημαντική ανακοίνωση του Βόλφ Ντίτριχ Νιμάιερ (W. D. Niemeyer), Διευθυντή του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, για τον αποικισμό της Μιλήτου της Μικράς Ασίας από Μινωίτες στις αρχές της 2ης π.Χ. χιλιετίας έρχεται να επιβεβαιώσει, κυρίως μέσα από ευρήματα κεραμεικής παραγωγής, την "Θαλασσοκρατορία του Μίνωα" που όπως όλα δείχνουν κατέρρευσε μετά από μια μεγάλη φυσική καταστροφή, την ηφαιστειακή έκρηξη της Θήρας. Είναι πολύ εντυπωσιακό ότι στρώματα τέφρας από την έκρηξη βρέθηκαν και στη Μίλητο. Ανάλογα ευρήματα ανακοίνωσε χθες στο Κρητολογικό Συνέδριο η ερευνητική ομάδα του Ζαν Ντρισέν (Jan Driessen) από τις ανασκαφές του Παλαικάστρου στην Ανατολική Κρήτη. Έτσι, για πρώτη φορά, τα ανασκαφικά ευρήματα έρχονται να συνδεθούν σαν τα κομμάτια ενός παζλ που τεκμηριώνουν την υπόθεση της ηφαιστειακής καταστροφής ενός ισχυρού και ακμαίου πολιτισμού. ΙΙ           Ο Ύμνος των Πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, ακούσθηκε χθες για πρώτη φορά μετά από 105 χρόνια. Το σπάνιο αυτό ηχητικό ντοκουμέντο, διάρκειας 5΄ παρουσίασε η κα Ζαχαρένια Σημανδηράκη Προϊσταμένη των Ιστορικών Αρχείων Κρήτης, χθες κατά την 3η ημέρα των εργασιών του Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου στην Ελούντα. Πρόκειται για την ηχογράφηση από το paper roll που έκρυβε μια πιανόλα, ιδιοκτησίας του Πρίγκιπα Γεωργίου, η οποία εκποιήθηκε το 1959 και βρίσκεται σήμερα στην κατοχή του συλλέκτη κ. Philipps, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Πρίγκιπας Γεώργιος, που το 1898 ανέλαβε καθήκοντα ως Ύπατος Αρμοστής στην Κρήτη, ήταν Αντιπρόεδρος του 12μελούς Συμβουλίου των Ολυμπιακών Αγώνων και επί τρίμηνο αντικατέστησε τον Διάδοχο Κωνσταντίνο, στην Προεδρία του Συμβουλίου. Έτσι, κατά την κα. Σημανδηράκη, δικαιολογείται το πώς κατείχε στην πιανόλα του το paper roll με τον Ύμνο των Α΄ Ολυμπιακών Αγώνων.           H σύνθεση του Ύμνου, ανετέθη στον Κερκυραίο ποιητή Σπύρο Σαμάρα. Οι στίχοι είναι του Κωστή Παλαμά. Στις 25/3/1896, κατά την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, στο Καλλιμάρμαρο, ο Σ. Σαμάρας, διευθύνει την Ορχήστρα που αποτελούν οι Φιλαρμονικές των Αθηνών, της Φρουράς, του Ναυτικού, της Κέρκυρας, της Λευκάδας, της Ζακύνθου, της Πάτρας και του Λαυρίου. Τους στίχους του Κ. Παλαμά, ερμηνεύουν 350 χορωδοί. III Σύνοψη της Δεύτερης Ολομέλειας με θέμα "Διαχρονία της Πολιτικής Γεωγραφίας. Δρόμοι επικοινωνίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό"   Κυρίαρχη σχέση στο γεωγραφικό χώρο της ΝΑ Μεσογείου, κατέχει η Κρήτη κατά την Μεσο-Μινωική Περίοδο Ι και ΙΙ. Όπως ανακοίνωσε κατά την τρίτη (χθεσινή) ημέρα των εργασιών του Θ΄ Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου ο Wolf Dietrich Niemeier, Διευθυντής του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στην Αθήνα, πίσω από την παράδοση του θαλασσοκράτορα Μίνωα, υπάρχει μια ιστορική πραγματικότητα σύμφωνα με την οποία, η υιοθέτηση της ναυσιπλοΐας από την Μινωική Κρήτη της επέτρεψαν να έχει τον έλεγχο του διαμετακομιστικού εμπορίου στην περιοχή.            Η οικιακή κεραμική-μινωικής τεχνοτροπίας- στο Καστρί Κυθήρων, στην Κάρπαθο, στην Μίλητο, στο σύμπλεγμα των Κυκλάδων, στην Πελοπόννησο, τη Θάσο, είναι οι αποδείξεις του συστήματος διακίνησης, ενώ υπάρχουν ενδείξεις που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι λίγο μετά την έναρξη της Παλαιοανακτορικής περιόδου πόλεις στο σύμπλεγμα των Κυκλάδων, αλώθηκαν βίαια από τους Μινωίτες. Η ανάγκη για απόκτηση χαλκού, μολύβδου, χρυσού και κασσίτερου - που δεν υπάρχουν στην Κρήτη - προκαλεί την οργάνωση δικτύων εμπορίας που απλώνονται μέχρι την Ανατολία που είναι πλούσια σε μεταλλεύματα. Οι Μινωίτες με τους διερμηνείς τους αγοράζουν κασσίτερο από διαμετακομιστικούς σταθμούς της Εγγύς Ανατολής. Ο κασσίτερος ερχόταν με καραβάνια, που περνούσαν από τη Μεσοποταμία, από το Αφγανιστάν. Στο εσωτερικό, η Κρήτη κατά την Μεσομινωική Ι και ΙΙ περίοδο, έχει λιθόστρωτο οδικό δίκτυο και σύστημα φυλακίων για τα απομακρυσμένα οδικά σημεία της ενδοχώρας.Στα χρόνια της Βενετοκρατίας, οι δρόμοι επικοινωνίας τόσο στο εξωτερικό όσο και εσωτερικό του νησιού, ανακοίνωσε η κα Ε. Αγγελομάτη-Τσουγκαράκη, καθηγήτρια του Ιονίου Πανεπιστημίου, είναι κυρίως θαλάσσιοι και όχι οδικοί. Οι δρόμοι που οδηγούν από την Δαμάστα και την Γόρτυνα στο Χάνδακα, από τη Σούδα στα Χανιά, είναι έργα που αποδίδονται στους Βενετούς. Οι αρχές φροντίζουν με πολλές κατασκευές και ανακατασκευές για την καλή κατάσταση των λιμανιών του νησιού. Δεν μπορούν να ελέγξουν όμως την πειρατεία και το λαθρεμπόριο που ανθεί στην  Ανατολική και Νότια Κρήτη. Ο Χάνδακας είναι το κέντρο διαμετακομιστικού εμπορίου της Κρήτης, τα Χανιά και το Ρέθυμνο, κέντρα υποδοχής προϊόντων και προώθησής τους στην ενδοχώρα του νησιού. Παράλληλα με το κρατικό αρχίζει το ιδιωτικό εμπόριο. Από την Ιεράπετρα, την Παχειά Άμμο προς τον Χάνδακα, τη Μεσσαρά και την Κίσσαμο. Από τον Χάνδακα προς τη Βενετία και την Ευρώπη.Η Κρήτη γίνεται η πιο σημαντική βάση της Βενετίας στη ΝΑ Μεσόγειο. Κατά την πολιορκία του Χάνδακα, η δράση των λιμανιών μειώνεται αλλά η επικοινωνία και οι εμπορικές σχέσεις με τα λιμάνια περιοχών που έχουν κατακτηθεί από τους Οθωμανούς συνεχίστηκε. Ωστόσο, η μεγάλη αλλαγή, συντελείται κατά την αμέσως επόμενη (Οθωμανική) περίοδο. Οι δρόμοι της Κρήτης και της Μεσογείου, ο χαρακτήρας του εμπορίου και της οικονομίας κατά τον αι. 1750-1850, συνιστούν ένα "αδύνατο ζεύγμα" κατά τον κ. Β. Κρεμμυδά, καθηγητή στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.  Οι νέοι δρόμοι επικοινωνίας οργανώνονται βορειότερα από τους παλιούς, για να εντάξουν και την Οθωμανική Αυτοκρατορία (επομένως και την Ελλάδα) στους Ευρωπαϊκούς δρόμους του εμπορικού καπιταλισμού. Σ' αυτούς, δεν εντάσσεται η Κρήτη. Η κατάκτησή της, έχει ως αποτέλεσμα την αναστάτωση στις καλλιέργειες, και την απονεύρωση της οικονομίας, που εντάσσεται πλέον κι εξυπηρετεί μόνον τις διοικητικές ανάγκες και δομές, όχι όμως και το εμπόριο.  Η μονοκαλλιέργεια της αμπέλου, αντικαταστάθηκε από την μονοκαλλιέργεια τη ελιάς και η εργοστασιακή παραγωγή προσανατολίζεται στην σαπωνοποιία.  Στο νησί οργανώνονται 45 μονάδες που απορροφούν ετησίως 2.200.000 οκάδες λάδι. Στα Σφακιά αρχίζει η κατασκευή πλοίων 150-170 τόνων για την κάλυψη της μεταφοράς του σαπουνιού στην Κων/πολη, τη Θεσσαλονίκη, τη Σμύρνη κα τη Συρία.Το παραγόμενο προϊόν, κακής ποιότητας, λόγω προμήθειας δεύτερης ποιότητας βοηθητικών υλών για την παραγωγή του, είναι -όταν ταξιδεύει στη Δύση- πρώτη ύλη για τις σαπωνοποιίες που έχουν κέρδος 25-30%.            Κυρίως όμως, η Κρήτη αδυνατεί να ενταχθεί στη 'μοντέρνα' οικονομία της Δύσης. Τόσο η γη όσο και η βιομηχανία (κυρίως σαπωνοποιεία) και το εμπόριο ανήκουν κατά συντριπτικό μέρος στους Οθωμανούς που λειτουργούν μέσα στο προστατευτικό προκαπιταλιστικό σύστημα της Αυτοκρατορίας. Οι Έλληνες Κρητικοί είναι κατά το πλείστον "υπάλληλοι" αυτών των Οθωμανών. Η κατάσταση αυτή θα ανατραπεί με την εκπλήρωση της νέας εθνικής συνείδησης και την ένταξη της Κρήτης στον Ελληνικό κορμό.   ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ Με την Kαταληκτήρια Συνεδρία το μεσημέρι του Σαββάτου 6 Οκτωβρίου έπεσε η αυλαία του 9ου Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου. Στη σύντομη αυτή τελετή μίλησε με πολύ θερμά λόγια εκ μέρους των συνέδρων ο καθηγητής Gerald Cadogan Διευθυντής της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής. Το καταληκτήριο λόγο εξεφώνησε ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου καθηγητής Θεοχάρης Δετοράκης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο Πρόεδρος, πραγματοποιήθηκαν στο Συνέδριο 339 προφορικές εισηγήσεις στα Τμήματά του (περισσότερο από 90% των προγραμματισθεισών), όλες οι εισηγήσεις στην Ολομέλεια, όλα τα εργαστήρια και οι επτά από τις οκτώ προγραμματισμένες παρουσιάσεις έργου επιστημονικών φορέων. Χαιρετισμό απηύθυνε ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Δημήτρης Αποστολάκης. Ο Ειδικός Γραμματέας του Συνεδρίου κ. Αλέξης Καλοκαιρινός ενημέρωσε τους Συνέδρους για τον τρόπο με τον οποίο η διοργανώτρια του Συνεδρίου Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών αποφάσισε να χειρισθεί το μεγάλο έργο της έκδοσης των Πεπραγμένων του Συνεδρίου που προβλέπεται να υπερβούν σε όγκο εκείνα του προηγουμένου Συνεδρίου κατά 30-50%, φτάνοντας ενδεχομένως τις 5.000 σελίδες. Σύμφωνα με την απόφαση της Ε.Κ.Ι.Μ. το υλικό θα διαταχθεί σε μεγάλες θεματικές και χρονολογικές ενότητες καθεμιά από τις οποίες μπορεί να απαρτίζει έναν ή περισσότερους τόμους. Οι τόμοι αυτοί θα εκδίδονται αυτοτελώς, με την ολοκλήρωση της συγκρότησης και της τυπογραφικής προετοιμασίας τους. Με τον τρόπο αυτό κάθε τόμος θα είναι συνεκτικότερος και η συνολική έκδοση ευχρηστότερη. Επιπλέον, οι πρώτοι τόμοι των Πεπραγμένων θα καταστεί δυνατό να κυκλοφορήσουν εντός του έτους 2002.            Πριν από την Καταληκτήρια Συνεδρία πραγματοποιήθηκε η τελευταία Ολομέλεια του Συνεδρίου με θέμα "Απολογισμός και προοπτικές των Κρητολογικών ερευνών". Η Ολομέλεια έγινε με τη μορφή τριών διαδοχικών πάνελ εισηγητών, ένα για κάθε Τμήμα του Συνεδρίου, σε αντιστοιχία με τις μεγάλες περιόδους της Κρητικής ιστορίας:            Για την κατάσταση και τις προοπτικές των ερευνών στην περιοχή των προϊστορικών και αρχαίων ελληνικών χρόνων μίλησαν οι καθηγητές κ. Στυλιανός Αλεξίου και Antonino di Vita, καθώς και ο διευθυντής του Επιγραφικού Μουσείου κ. Χαράλαμπος Κριτζάς. Το πάνελ των μέσων χρόνων απαρτίσθηκε από τους καθηγητές κ. Θεοχάρη Δετοράκη, Όλγα Γκράτσιου, και Στέλλα Παπαδάκη-Όκλαντ. Για τους νεώτερους χρόνους μίλησαν η προϊσταμένη των Γενικών Αρχείων του Κράτους κα. Ζαχαρένια Σημανδηράκη και η ερευνήτρια της Ακαδημίας Αθηνών κα. Ελένη Γαρδίκα-Κατσιαδάκη.            Η Ολομέλεια του Συνεδρίου κατά την Καταληκτήρια Συνεδρία ενέκρινε ψήφισμα για τη συγγραφή λεξικού της κρητικής διαλέκτου καθώς και δύο ψηφίσματα με τα οποία εκφράζεται ανησυχία για τους κινδύνους που διατρέχουν οι αρχαιολογικοί χώροι της Κρήτης από την αυθαίρετη δόμηση. Τα ψηφίσματα αυτά έχουν ως εξής: "Η Ολομέλεια του Θ΄ Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου εκφράζει την ανησυχία της για την αυθαίρετη δόμηση στην Κρήτη και όλως ιδιαιτέρως στην αρχαιολογική ζώνη της Κνωσού και στους λοιπούς αρχαιολογικούς χώρους της Κρήτης. Η Ολομέλεια του συνεδρίου καλεί την Πολιτεία να αποκαταστήσει τις περιοχές των αρχαιολογικών χώρων εφαρμόζοντας την κείμενη νομοθεσία. Η Ολομέλεια αντιτίθεται σε κάθε νομιμοποιητική της αυθαιρεσίας ενέργεια." "Η Ολομέλεια του Θ΄ Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου εκφράζει την ανησυχία της για την αλλοίωση του άμεσου χώρου προστασίας του σημαντικού Μεσοβυζαντινού Φρουρίου Κάστελος, Βαρυπέτρου Χανίων και της πρώτης ζώνης του ομώνυμου αρχαιολογικού χώρου. Η Ολομέλεια καλεί το αρμόδιο Υπουργείο Πολιτισμού να επανεξετάσει την επιχειρούμενη νομιμοποίηση των εκτεταμένων αυθαιρέτων επεκτάσεων οικοδομικού συγκροτήματος, που ανεγείρεται με μεγάλη υπέρβαση της εγκεκριμένης άδειας."           Τέλος, μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης η σκυτάλη για την οργάνωση του επόμενου Κρητολογικού Συνεδρίου, που θα γίνει το 2006 στα Χανιά, πέρασε στα χέρια του Φιλολογικού Συλλόγου "Χρυσόστομος" που έχει οργανώσει με επιτυχία το 2ο και 6ο Συνέδριο (1966 και 1986, αντιστοίχως). Την ανάθεση της οργάνωσης αποδέχθηκε από το βήμα του Συνεδρίου ο Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Αντώνης Πετρουλάκης.           Όπως έλεγαν στα πηγαδάκια των Συνέδρων μετά τη λήξη των εργασιών ορισμένοι από τους διαπρεπέστερους ερευνητές, όπως ο βρετανός καθηγητής Peter Warren και ο βέλγος καθηγητής Yves Duhoux, που συμμετέχουν ανελλιπώς στα Κρητολογικά Συνέδρια από το 1966 ο πρώτος, και από το 1971 ο δεύτερος, το 9ο Κρητολογικό Συνέδριο ήταν ξεκάθαρα το καλύτερο τόσο από την άποψη της οργάνωσης, όσο και από την άποψη της ποιότητας των επιστημονικών εργασιών. Η γενική εντύπωση από το 9ο Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο φαίνεται να δικαιώνει τις επιλογές των οργανωτών να καινοτομήσουν χωρίς να μεταβάλουν τον ανοιχτό διεπιστημονικό χαρακτήρα του Συνεδρίου. Οι σπονδυλωτές Ολομέλειες, τα εργαστήρια, οι ανηρτημένες ανακοινώσεις, οι παρουσιάσεις έργου των επιστημονικών φορέων έδωσαν ένα νέο στίγμα που θα δημιουργήσει τη δική του παράδοση εμπλουτίζοντας την έκφραση της επιστημονικής μελέτης του κρητικού παρελθόντος. Τα Πεπραγμένα του Συνεδρίου θα αποτυπώσουν τα βήματα αυτής της έρευνας προσθέτοντας ένα νέο μεγάλο κεφάλαιο στην γνώση και στον προβληματισμό μας.                                                                                       Από το Γραφείο Τύπου του Θ΄ Διεθνούς Κρητολογικού Συνεδρίου   Παρουσίες Η Λένα Ψηλομανουσάκη - Πιλατάκη  πτυχιούχος της Ανωτέρας Σχολής Ραδιοτηλεγραφητών έλαβε μέρος ώς εισηγήτρια ανακοίνωσης στο Θ΄ Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο το οποίο οργάνωσε η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών και το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Ελούντα του Αγίου Νικολάου στις 1 - 6 Οκτωβρίου 2001. Το θέμα της ανακοίνωσης που εισηγήθηκε είναι "Ίδρυση του Αεροδρομίου Ηρακλείου (1928 - 1939).Συγγραφέας του βιβλίου ΕΠΙ ΠΤΕΡΥΓΩΝ ΑΝΕΜΩΝ το οποίο αναφέρεται στην ιστορία του Κρατικού Αερολιμένα Ηρακλείου "ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ" και στην συμβολή του στην τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της Κρήτης. Το εν λόγω βιβλίο κάνει μια σύντομη αναφορά στις ελληνικές και ξένες αεροπλοϊκές και αεροπορικές εταιρείες που κατά καιρούς αφίχθηκαν στο φιλόξενο Νησί της Κρήτης. Το βιβλίο καλύπτει την χρονική περίοδο (1928 - 2001) και χωρίζεται σε 20 κεφάλαια. Προϊσταμένη στο τμήμα τηλεπικοινωνιών του   Κρατικού Αερολιμένα Ηρακλείου "ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ"

Μακρύ Αγκάθι της Λένας Ψηλομανουσάκη – Πιλατάκη

Μακρύ Αγκάθι, ένα νέο βιβλίο για τη Σπιναλόγκα Ένα νέο βιβλίο για τη Σπιναλόγκα της Λένας Ψηλομανουσάκη – Πιλατάκη, που κυκλοφόρησε πρόσφατα και έχει τίτλο «Μακρύ Αγκάθι, τα θύματα ενός άλλου πολέμου, Σπιναλόγκα 1903 – 1957», παρουσιάζει ο Πολιτιστικός Αθλητικός Οργανισμός του Δήμου Αγ. Νικολάου σε συνεργασία με τη βιβλιοθήκη «Μανώλης Φουντουλάκης», την ερχόμενη Δευτέρα 9 Μαΐου 2011, στις 7:00 μ.μ. στην αίθουσα του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Λασιθίου. Στην παρουσίαση ομιλητές θα είναι οι: Παύλος Γουλιαρμής φιλόλογος, Κωστής Μαυρικάκης Πολιτικός Μηχανικός,  Γιάννης Μουζάς Ιατρός Αναπλ. Καθηγητής Τμήματος Ιατρικής Πανεπιστημίου Κρήτης και Μαρία Σεργάκη πρώην Προϊσταμένη των Γ.Α.Κ. Λασιθίου. Η συγγραφέας θα μιλήσει για το οδοιπορικό της στη συγγραφή του βιβλίου της. Την παρουσίαση συντονίζει η φιλόλογος Μαρία Κωστάκη. Η συγγραφέας γεννήθηκε στην Πόμπια Ηρακλείου και υπηρέτησε ως υπάλληλος της Υπηρεσίας Περιφερειακής Ανάπτυξης Κρήτης (ΥΠΑΚ) του Υπουργείου Συντονισμού και μετέπειτα Εθνικής Οικονομίας. Έλαβε μέρος ως εισηγήτρια ανακοίνωσης στο Θ’ Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο, που πραγματοποιήθηκε στην Ελούντα το 2001. Έχει εκδώσει το βιβλίο «Επί πτερύγων Ανέμων» (2003) για την ιστορία του Κρατικού Αερολιμένα Ηρακλείου «ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ» και τη συμβολή του στην τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της Κρήτης από το 1928 ως το 2001.Η διδάκτωρ Φιλολογίας, Λένα Νικολιδάκη- Περοδασκαλάκη, αναφέρει, στον πρόλογο του βιβλίου: «Κοινή παρατήρηση από τις γραπτές πηγές, που με ιδιαίτερη επιμέλεια παραθέτει η Ψηλομανουσάκη, είναι αφενός ο αγώνας που διεξαγόταν στον διεθνή ιατρικό χώρο με επικεφαλής την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και τα Διεθνή Λεπρολογικά και Αντιλεπρικά Συνέδρια να χαρακτηρισθεί η λέπρα ως μια ασθένεια, όπως οι άλλες, για να εκλείψει η προκατάληψη και να καταπολεμηθεί το μυκοβακτηρίδιο του Χάνσεν, ώστε οι θεραπευμένοι χανσενικοί να μπορέσουν να ενταχθούν και πάλι στο υγιές κοινωνικό σύνολο αφετέρου διαπιστώνει κανείς ότι οι προσπάθειες που κατέβαλλαν όσοι ασθενείς ζούσαν στη Σπιναλόγκα, μακριά από τις οικογένειές τους, ήταν έντονες, καθώς αντιμετώπιζαν όχι μόνο τη φύση της νόσου τους και τον κοινωνικό στιγματισμό αλλά και τις δυσκολίες της καθημερινότητας». Η φιλόλογος Μαρία Κωστάκη, γράφει στην εφημερίδα ΑΝΑΤΟΛΗ: «…Το Ενετικό και απόρθητο φρούριο της Σπιναλόγκας έμελλε να συνδεθεί στην τελευταία περίοδο της ζωής του – προ μνημειακής οντότητάς του – με τη λειτουργία του λεπροκομείου! Πενήντα τέσσερα χρόνια αποτέλεσε ένα τόπο εξορίας, μαρτυρίου, εγκατάλειψης ανθρώπων στιγματισμένων, ανθρώπων πονεμένων, ανθρώπων καταφρονεμένων. Περίπου άλλα τόσα χρόνια χρειάστηκαν για να μπορούμε να μιλάμε ελεύθερα γι’ αυτό, να συζητάμε για τις συνθήκες εκείνης της εποχής, να ψάχνουμε στα αρχεία για αυθεντική πληροφόρηση, να μην αισθανόμαστε τελικά «ένοχοι» για την ύπαρξή του».Η φιλόλογος Ελπίδα Γρηγοράκη επίσης, γράφει στην ίδια εφημερίδα: «Η συγγραφέας καταγράφει με λεπτότητα και σχολαστικότητα τα γεγονότα, τα πρόσωπα, τις αποφάσεις που σχετίζονται με την εξέλιξη του νησιού και στέκεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα γεγονότα σταθμούς στην ιστορία του.Η λεπτότητα με την οποία η συγγραφέας αντιμετωπίζει το θέμα της, η κοινωνική προέκταση του πονήματός της και η χρησιμότητα της ιστορίας καθίστανται εμφανείς στον επίλογο, όπου μετατρέπει τη Σπιναλόγκα σε σύμβολο όχι του στίγματος, αλλά κάθε αναξιοπαθούντα ανθρώπου».

Η κυρία από το γυμναστήριο της Ειρήνης Σκριμιζέα

Η ΚΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ της Ειρήνης Σκριμιζέα *

Η κυρία από το γυμναστήριο ξυπνάει στις 6. Αφήνει τον άντρα της να κοιμάται, κλείνει την πόρτα να μην τον ξυπνήσει και κάνει δουλειές. Είναι σαν κάθε μέρα να τρίβει το σπίτι της λες και πρέπει να του αλλάξει δέρμα. Έχει πολλά δέρματα το ρημάδι και τρίβει, τρίβει με βία μήπως και κάποια μέρα δει τον Υμηττό και δίπλα τον Σαρωνικό να απλώνονται μπροστά της.
Στις 7 τον ξυπνάει να ετοιμαστούν και να φύγουν για τη δουλειά. Τον αγαπάει. Αυτή η μία ώρα λιγότερη στον ύπνο της, αυτό το 6 που γίνεται 7, είναι η αγάπη της γι’ αυτόν. Και αυτό το μολύβι γύρω από τα μάτια και τα ρούχα που ετοίμασε με προσοχή από το βράδυ, για να της ταιριάζουν, είναι η αγάπη της γι’ αυτόν. Και για τον τίτλο της κυρίας.
Στις 3.30 είναι σπίτι. Θα μαγειρέψει, θα μιλήσει για τη δουλειά, θα μιλήσει με τα παιδιά στον υπολογιστή, θα τα ακούσει να κλαίνε, θα κλάψει στα κρυφά, θα σκεφτεί πως μεγαλώσανε, πως μεγάλωσε και αυτή, μεγάλωσε και η μέρα και πρέπει να πάνε βόλτα. Θα ξαπλώσει στον καναπέ και θα αποκοιμηθεί.
Ξυπνάει στις 4.30. Θα τον φιλήσει που πάλι τον πήρε ο ύπνος στην πολυθρόνα – «σαν τον Παπαδιαμάντη είναι», θα σκεφτεί. Συμμαζεύει το μπαλκόνι, απλώνει τα ρούχα, φτιάχνει τα μαλλιά της πριν ξυπνήσει και τη δει με τα ρόλεϊ. Τα νύχια, μην ξεχάσει τα νύχια να τα βάψει ροζ, αυτό το απαλό το διακριτικό. Γι’ αυτόν, γι’ αυτήν και για τον τίτλο της κυρίας.
Στις 6.30 θα πάει στο γυμναστήριο του δήμου. Βαράκια, στρωματάκια αφρολέξ και ένα και δύο και τρία, οι ασκήσεις γίνονται πιο εύκολα όταν δεν μετράει. Στην πρώτη άσκηση σκέφτεται την ώρα που έχει ακόμα μπροστά της και ιδρώνει, στη δεύτερη τα παιδιά, στην τρίτη τον άντρα της, στην τέταρτη τους παππούδες που γερνάνε, στην πέμπτη το φαγητό για αύριο.
Είναι 7.25. Σε κάθε μάθημα στις 7.25 η μουσική αλλάζει και οι κυρίες ξαπλώνουν και κλείνουν τα μάτια μέχρι τις 7.30. Τα νύχια της είναι φυσικά, τα χείλια της κόκκινα, τα μαλλιά της νωπά βρέχουν το μαξιλάρι, το ρούχο της το έφτιαξε αυτή με κόμπους σε ένα πανί. Μεσημέρι και κερασιές. Παντού κερασιές. Τραβάει λίγο το φόρεμα και ακουμπάει το πόδι της στον δροσερό τοίχο. Δεσποινίς παρακαλώ.
----------------------------------------------------
Η Ειρήνη Σκριμιζέα γεννήθηκε στη Λάρισα το 1987, ζει στην Αθήνα, θα ζήσει στη Γαλλία, αγαπάει το ραδιόφωνο, τα στέκια, τους αριθμούς και τους χάρτες, γράφει για τις κυρίες στα γυμναστήρια, τη θάλασσα πίσω απ’ την Ποσειδώνος και τους παππούδες στις μπερζέρες και πάντα κουβαλάει ένα τετράδιο μέσα σε μια τσάντα πλάτης  http://www.onestory.gr/post/22404629542

Το ακριβώς και το περίπου

 http://www.antifono.gr/portal/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81

Το ‘ακριβώς’ της Δύσης και το ‘περίπου’ της Ανατολής

Αντώνης Παπαγιάννης*

Συχνά ακούμε ή χρησιμοποιούμε την ρήση ‘Ανήκομεν εις την Δύσιν’. Έγινε ‘κλισέ’ από τότε που την πρωτοξεστόμισε ο παλιός Καραμανλής. Ως χαρακτήρες όμως οι σύγχρονοι Έλληνες εμφανιζόμαστε διχασμένοι: είμαστε Δυτικοί ή Ανατολίτες; Σαν τον Κολοσσό της Ρόδου, ιστορικά πατούμε με το ένα πόδι σε κάθε πλευρά της νοητής γραμμής που χωρίζει τους δυο κόσμους. Μας διεκδικεί η Δύση (βέβαια από τότε που πρωτοέγραψα το κείμενο ίσως να έχουν αλλάξει τα πράγματα…), την θέλουμε κι εμείς για πολλούς λόγους, που συνδέονται (καλώς ή κακώς) με το άμεσο συμφέρον και την οικονομική επιβίωσή μας. Ωστόσο, δεν μπορούμε να αποβάλουμε τη γονιδιακή, ιστορική και πολιτισμική σχέση μας με την Ανατολή. ‘Δική σου είμαστε φυλή’, της τραγουδούσε πριν μερικά χρόνια ο Μανώλης Μητσιάς, όχι χωρίς λόγο.

Συχνά ως ‘Έλληνας’ θεωρείται το ιδεώδες του κλασικά παιδευμένου και αναθρεμμένου ανθρώπου (όπως τον φαντάζεται η Δύση), σε αντιδιαστολή με τον ‘Ρωμιό’, που βιώνει και εκφράζει τα χαρακτηριστικά της Ανατολής. Ο μακαρίτης Patrick Leigh Fermor στο βιβλίο του ‘Ρούμελη’ απαριθμεί 64 διαφορές του ‘Έλληνα’ από τον ‘Ρωμιό’. Χαρακτηριστική η τελευταία: Οι κίονες του Παρθενώνα από τη μια, οι τρούλοι της Αγια-Σοφιάς από την άλλη. Στις τόσο εύστοχες διαπιστώσεις και αντιδιαστολές του, ας προσθέσω πρόχειρα μερικές ακόμη, παρμένες και από την τρέχουσα επικαιρότητα:

Δύση Ανατολή

1 + 1 = 2                                                       «Χίλιοι καλοί χωράνε»

Ισοσκελισμένος προϋπολογισμός            «Πέντε πάνω, πέντε κάτω»

Πλεονάζον προσωπικό (‘εφεδρεία’)          «Κάπου να χωθεί και το παιδί»

Αξιοκρατία                                                   «Δικός μας είναι αυτός»

Τιμές ορισμένες                                           Υποχρεωτικό παζάρεμα

Τιμή + ΦΠΑ                                                 «Με απόδειξη ή χωρίς;»

Στις 5.30 ακριβώς                                       «Πεντέμιση με έξι» (και βάλε…)

Λογική                                                          Συναίσθημα

Νους                                                              Καρδιά

Ένα πρόχειρο πολιτισμικό παράδειγμα αυτής της διαφοράς αποτελεί η μουσική. Η εκλεπτυσμένη αρμονική πολυφωνία της Δύσης και το ανατολίτικο ‘μακάμι’ είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Έτσι, δεν μπορείς να συνταιριάσεις την αρμονία των φωνών σ’ ένα αναγεννησιακό μαδριγάλι αν ‘παίζεις’ αυθαίρετα με το τονικό ύψος και τα διαστήματα των φθόγγων. Αντίθετα, στα μέλη της Ανατολής η ‘έλξη’ των φθόγγων είναι πανταχού παρούσα, και η αναλελυμένη εκτέλεση ενός ‘παπαδικού’ βυζαντινού μέλους είναι περισσότερο υπόθεση φωνητικής ευελιξίας του ψάλτη παρά συνθετικής έμπνευσης του μουσουργού. Πριν από έναν αιώνα ένας θεωρητικός της δυτικής μουσικής υποστήριζε με πάθος ότι δεν υπάρχει μουσικό διάστημα μικρότερο από το ημιτόνιο. Τα συνεχή γλιστρήματα (glissando) της φωνής ενός μουεζίνη, ή ενός καλού ψάλτη, του ήταν αδιανόητα, διότι δεν μπορούσε να τα χωρέσει μέσα στο θεωρητικό του σχήμα. Και πρακτικά, ένας καλός κλασικός τενόρος δύσκολα ακούγεται ευχάριστα ως παραδοσιακός ψάλτης, και αντιστρόφως.

Οι διαφορές Δύσης και Ανατολής δεν είναι μόνο ιστορικές, φυλετικές, πολιτισμικές. Είναι πρωτίστως θεολογικές: άλλο δυτικός και άλλο ανατολικός Χριστιανισμός. Η Δύση ερμηνεύει ορθολογικά ακόμη και τα μυστήρια, όπως τη μετάνοια: πες τόσα ‘Άβε Μαρία’ και τόσα ‘Πάτερ ημών’, και ξεχρέωσες. Η δικανική δυτική αντίληψη (νόμος->παράβαση -> ποινή) είναι τελείως διαφορετική από την Ορθόδοξη ανατολική θεώρηση της αμαρτίας ως ασθένειας (‘ου χρείαν έχουσιν οι ισχύοντες ιατρού…’): «Θέλεις υγιής γενέσθαι;» ρωτάει ο Κύριος τον παράλυτο. Ο άνθρωπος είναι το ‘μέγα τραύμα’ που πρέπει να ιαθεί, όχι να τιμωρηθεί. Ο ασθενής Χριστιανός μπορεί ‘μιά ροπή’ να σωθεί, όπως μας λέει η υμνολογία της Μ. Πέμπτης για τον ληστή στο σταυρό. «Ένι (= υπάρχει) μετάνοια, αββά;», ρωτάει η μετανοημένη αμαρτωλή Ταϊσία τον Αββά Ιωάννη τον Κολοβό (Γεροντικό), και ανέρχεται στον ουρανό την ίδια νύχτα, χωρίς να προλάβει να κάνει καμιά άλλη πράξη μετανοίας.

Με το πνεύμα αυτό μπορούμε να διακρίνουμε τις δυο έννοιες του όρου ‘οικονομία’. Υπό αυστηρή γλωσσική έννοια η ‘νομή’ σημαίνει την διαχείριση του οίκου, άρα απαιτεί ακριβολογία και συνέπεια. Από την άλλη, το ‘κατ’ οικονομίαν’ στην Ορθόδοξη Ανατολή σημαίνει να αφήνουμε περιθώριο για ενέργεια του Θεού που οικονομεί τα πάντα ‘προς το του πλάσματος συμφέρον’. Εδώ η ‘νομή’ περιλαμβάνει και φιλάνθρωπη ανοχή, περιχώρηση, τακτοποίηση του αδελφού, που μπορεί να μην ακολουθεί πάντα αυστηρά καθορισμένους τυπολατρικούς δρόμους. Όπως λένε στο Άγιον Όρος, «ψαλώ τω Θεώ μου όπως μπορώ»: ακόμη και ο αδελφός που είναι μουσικά άσχετος ή παράφωνος αφήνεται να συνεισφέρει στην ψαλμωδία, για να μη χαλάσει η αγάπη. Το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο, όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο.

Η δυτική προσέγγιση, με την αναγωγή της λογικής σε υπέρτατη αξία, οδηγεί εύκολα στην απαίτηση για το ‘αλάθητο’ (= όλα μπορούν να προβλεφθούν και να προληφθούν με τη λογική, άρα κάθε σφάλμα έχει υποχρεωτικά και τον ένοχό του). Αντίθετα, στην Ανατολή η έμφαση δίνεται στην ταπείνωση: αναγνωρίζουμε ότι δεν είμαστε τέλειοι, άρα πάντα υπάρχει περιθώριο ανθρωπίνου λάθους, που θα προσπαθήσουμε κατά το δυνατό να μειώσουμε, αλλά και θα το ανεχθούμε στον κάθε ατελή συνάνθρωπο.

Έχουμε όμως συνηθίσει να σκεφτόμαστε δικανικά: όλοι ζητούμε το δίκαιο (που, κατά περίεργο τρόπο, πάντα είναι με το μέρος μας), την τιμωρία του άλλου που (πιστεύουμε ότι) αδίκησε εμάς ή την κοινωνία γενικότερα, την ικανοποίηση του ‘κοινού περί δικαίου αισθήματος’. Έχουμε την πέτρα έτοιμη στα χέρια για να εφαρμόσουμε τον Νόμο απέναντι στον παραβάτη. Από την άλλη, ακούμε από τον ίδιο τον Χριστό ότι πρέπει να συγχωρούμε «έως εβδομηκοντάκις επτά», «οσάκις αν αμάρτη εις σε ο αδελφός σου…». Αυτό είναι ανήκουστο για το δυτικό ‘γράμμα του νόμου’, που θέλει τον παραβάτη να πληρώνει μέχρι και το τελευταίο ευρώ.

Όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω σαν σκέψεις δεν σημαίνουν ότι αποδεχόμαστε ολοκληρωτικά και ασυζήτητα τη μια πλευρά και απορρίπτουμε κατηγορηματικά την άλλη. Μπορεί οι προτιμήσεις μας (ή τα γονίδιά μας, αν θέλετε) να τείνουν περισσότερο προς την πλευρά της Ανατολής, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αρετές και στη Δύση. Ούτε σημαίνει ότι όλα όσα—σωστά ή εσφαλμένα—βαφτίζουμε ως ‘ανατολική παράδοση’ είναι όντως έτσι, και είναι πρέποντα. Έτσι π.χ. συχνά οικτείρουμε την τυπολατρία των Δυτικών, και ανεχόμαστε την Ανατολίτικη οχλαγωγία (ιδίως σε εκκλησιαστικούς χώρους) περίπου ως φυσιολογική κατάσταση, ξεχνώντας το «πάντα ευσχημόνως και κατά τάξιν γινέσθω» και το «ουκ έστιν ο Θεός ακαταστασίας, αλλά ειρήνης» του Αποστόλου Παύλου.

Χρειαζόμαστε και τη μια και την άλλη θεώρηση, με μέτρο και στο κατάλληλο μίγμα, κι εδώ είναι απαραίτητη η αρετή της διάκρισης: πού σταματάει η ‘οικονομία’ και αρχίζει η ασυδοσία; Πολύ πρόχειρα, θα πρέπει να είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας και να ενεργούμε φιλάνθρωπα προς τους άλλους. Καλοί οι υπολογισμοί, αλλά να αφήνουμε περιθώριο και για τα έκτακτα συμβάντα, να αποδεχόμαστε να μας χαλούν κάποια σχέδια οι άνθρωποι, αλλά και ο Θεός. Και να βάζουμε στην άκρη τους λεπτομερειακά σχεδιασμένους προϋπολογισμούς προκειμένου να διακονήσουμε τους αδελφούς.

Γιατί τα έγραψα όλα αυτά; Διότι δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες προσπαθήσαμε, μεταξύ άλλων νεωτερισμών στη χώρα μας, να μπούμε σε δυτικές λέσχες και να παίξουμε δυτικά οικονομικά ‘παίγνια’, με ανατολίτικο όμως τρόπο, με τα γνωστά αποτελέσματα. Από τη μεριά τους, οι Γερμανοί, Ολλανδοί και άλλοι ‘εταίροι’ επιχειρούν να προσεγγίσουν και να ερμηνεύσουν το ‘οριεντάλ’ πολίτευμά μας με καθαρώς δυτικά κριτήρια. Ακόμη κι αν (αφελώς σκεπτόμενοι) δεν τους καταλογίσουμε κανενός είδους δόλο, ερωτούμε: με τι προσόντα;

* O κ. Παπαγιάννης είαναι Ιατρός πνευμονολόγος.

πηγή: Aντίφωνο

Ο βασιλικός της Ιεράπετρας

 http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/11/blog-post_7251.html?spref=fb

Βασιλικός για ρεκόρ Γκίνες στην Ιεράπετρα

Ένας βασιλικός ύψους 3,20 μέτρων στο κέντρο της Ιεράπετρας διεκδικεί θέση στο βιβλίο Γκίνες, καθώς η ιδιοκτήτριά του έχει ερευνήσει ότι...
ο μεγαλύτερος σε ύψος βασιλικός που κρατεί την πρωτιά στα ρεκόρ είναι μόλις δύο μέτρα και δέκα εκατοστά, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Νέα Κρήτη'».

Ο βασιλικός ανήκει στην 70χρονη Αναστασία Γρηγοράκη και βρίσκεται στον κήπο του σπιτιού της, δίπλα στη ΔΟΥ Ιεράπετρας.

«Τον φύτεψα, αναφέρει στην εφημερίδα τον περασμένο Μάρτιο'. Σε δέκα μήνες κοντεύει να ξεπεράσει και το ύψος του σπιτιού μου. Η εγγονή μου βρήκε ότι το ρεκόρ Γκίνες το έχει ένας βασιλικός ύψους 2,10 μέτρων. Ο δικός μου είναι σήμερα 3,20 μέτρα και συνεχίζει να ψηλώνει.

«Καλώ όσους έχουν τη δυνατότητα, να επικοινωνήσουν με την εταιρεία Γκίνες για να καταρρίψουμε στην Ιεράπετρα και ένα δεύτερο ρεκόρ, μετά την παρασκευή της γιγάντιας σαλάτας βάρους 13.417 κιλών», υποστήριξε η κ. Αναστασία Γρηγοράκη. 

Η Ιεράπετρα σε βάθος και ... πιο ... ουσιαστικά

 

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B1

Ιστορική Αναδρομή

Η ίδρυση της πόλεως χάνεται στα μυθικά χρόνια, όταν την ίδρυσαν οι Κορύβαντες. Η πόλη βρίσκεται στη θέση της αρχαίας πόλεως Ιεράπυτνας στη νοτιοανατολική Κρήτη[2]. Παλαιότερες ονομασίες της Ιεράπυτνας ήταν Κύρβα, Κάμιρος, Πύτνα και ήταν μια από τις σπουδαιότερες πόλεις της Κρήτης, ιδιαίτερα κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο.

Αρχαία και ρωμαϊκά χρόνια

Το νόμισμα της αρχαίας Ιεράπετρας

Αρχαίο κέρμα της Ιεράπυτνας. 2ος - 1ος αι. π.Χ.

Ένα αργυρό δίδραχμο της εποχής του 2ου - 1ου αι. π.Χ. φυλάγεται στο Βρετανικό Μουσείο. Απεικονίζει ένα γυναικείο κεφάλι σε δεξιό προφίλ, στολισμένο με κορώνα. Η κόμη είναι περιποιημένη και συμμαζεμένη, ενώ ο σβέρκος καλύπτεται από μπούκλες. Η πίσω όψη φέρει τις επιγραφές ΙΕΡΑΠΥ και ΑΡΙΣΤ|ΑΓΟΡΑ|Σ, ενώ απεικονίζει έναν φοίνικα με καρπούς. Στα αριστερά ένας αετός σε δεξιό προφίλ φτερουγίζει. Την όλη πίσω όψη περιβάλλει ένα δάφνινο στεφάνι. Έχει διάμετρο 23 χιλ. και ζυγίζει 7,54 γραμ..[3]

Ενετοκρατία Η Βενετοκρατία διήρκεσε στην Ιεράπετρα από τον 13ο μέχρι τον 17ο αιώνα.
Το κάστρο "Καλές" χτίστηκε τα πρώτα χρόνια της Βενετοκρατίας και ισχυροποιήθηκε από τον Φραντζέσκο Μοροζίνι (τον καταστροφέα της Ακρόπολης) το 1626[4] για να προστατεύει τον μικρό λιμένα, παρόλο που σύμφωνα με ντόπια παράδοση χτίστηκε από τον Γενοβέζο πειρατή Πεσκατόρε το 1212.

18ος και 19ος αιώνας Τον Ιούλιο του 1798 η Ιεράπετρα συμμετέχει ενεργά στην παγκόσμια ιστορία. Ο Μέγας Ναπολέων μετά την μάχη των Πυραμίδων στην Αίγυπτο, εγκαταλείπει τον ηττημένο στρατό του και διανυκτερεύει μια νύχτα στην Ιεράπετρα[5]. Το σπίτι που τον φιλοξένησε υπάρχει ακόμα. Την εποχή της Τουρκικής κατοχής χτίστηκε ένα τζαμί το οποίο υπάρχει ακόμη. Ανάμεσα στα κτίρια εκείνης της εποχής διακρίνεται κατ το Τουρκικό σχολείο που τώρα στεγάζει το Μουσείο Αρχαιοτήτων. Ξεχωριστή θέση σε αυτό έχει το άγαλμα της Περσεφόνης.

http://www.holiday.gr/gr/place6.php?place_id=212

Ιεράπετρα

 Μια γεύση από Ιεράπετρα για αξέχαστες διακοπές!

  

 Και μερικές ωραίες εικόνες από το άλμπουμ των συνδέσμων :

                                  http://www.facebook.com/Ierapetra.Crete
                                                                και
                                                              

 

Σόνια Γκάντι

Άρθρο  ΣΙΣΣΥ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΟΥ - Μάιος 2004


ΣΟΝΙΑ  ΓΚΑΝΤΙ : Η νέα πρωθυπουργός της Ινδίας;

ΥΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΧΗ ΑΠΕΙΛΗ ΜΙΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑΣ ΚΑΙ ΔΕΧΟΜΕΝΗ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗ , Η ΧΗΡΑ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΙΝΔΙΑΣ ΡΑΤΖΙΒ ΓΚΑΝΤΙ ΘΕΤΕΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ ΜΟΙΡΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ Τ'ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ;

Το κόμμα του Κογκρέσου,  του οποίου ηγείται η Σόνια Γκάντι, έρχεται δεύτερο μετά το κόμμα συνασπισμού (BJP) που κυβερνά την Ινδία, στις σφυγμομετρήσεις για τις εκλογές που διεξάγονται εδώ και μερικές ημέρες στη χώρα και τα αποτελέσματα των οποίων θα ανακοινωθούν στο τέλος του μήνα. Παρ'όλα αυτά, οι αντίπαλοι της χήρας του Ρατζίβ Γκάντι δεν παύουν στιγμή να την επικρίνουν για την ιταλική καταγωγή της. Ποιά είναι λοιπόν η γυναίκα που έχει τραβήξει πάνω της όλους τους προβολείς της εξωτικής χώρας;

Ο  β΄ παγκόσμιος πόλεμος έχει τελειώσει . Το βιομηχανικό Τορίνο ζεί τον πυρετό της ανοικοδόμησης της Ιταλίας κι ο οικοδόμος Μάινο αποκτά δική του επιχείρηση. Όσο για την κόρη του, τη Σόνια, παρακολουθεί στον κινηματογράφο ιστορίες αγάπης από τη μακρινή Ινδία.Ούτε που φαντάζεται ότι μια μέρα θα γνωρίσει από κοντά τη χώρα των μαχαραγιάδων. Προς το παρόν τελειώνει το σχολείο και ετοιμάζεται για σπουδές στην Αγγλία.

Μια μέρα που μόλις είχε τελειώσει τα μαθήματά της στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ η Σόνια αποφάσισε να τσιμπήσει κάτι πριν κάνει την εργασία της. Το ελληνικό εστιατόριο ήταν πασίγνωστο για τις λιχουδιές του, που ταίριαζαν με τις μεσογειακές προτιμήσεις της,και, όπως συνήθως, ήταν γεμάτο νέους. Εκεί, λοιπόν, κάποια στιγμή, είδε έναν όμορφο νεαρό να την κοιτάζει επίμονα. Πρόσεξε πως δεν έμοιαζε με Ευρωπαίο, μάλλον ήταν αραβικής καταγωγής ή κάτι τέτοιο...Πάντως, δεν την άφηνε αδιάφορη.

Κι έπειτα... ήρθε ο έρωτας!

Δεν χρειάστηκε να ανταλλάξουν πολλές ματιές για να καταλάβουν ότι είχαν ανακαλύψει την αγάπη. Η Σόνια ξαφνιάστηκε πολύ όταν ο Ρατζίβ της είπε ότι είναι ο μικρός γιός της πρωθυπουργού της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι. Να που ειχε στην αγκαλιά της το γιό αυτής της γυναίκας ζεστό και τρυφερό. Κι έτσι πέρασαν τρία όμορφα χρόνια κι η σχέση τους στέριωσε. Καθώς όμως οι σπουδές τελείωναν, έπρεπε να σκεφτούν το μέλλον τους...

Μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές στη ζωή μιας κοπέλας είναι συνήθως η πρώτη συνάντηση με τη μέλλουσα πεθερά! Η Ινδή πρωθυπουργός ευχαριστήθηκε με το κορίτσι που αντίκρυσε γιατί δεν είχε αυταπάτες: ο γιός της ήταν χρυσή καρδιά αλλά δεν είχε πυγμή! Παντρεύτηκαν λοιπόν το 1968 και απέκτησαν δυο παιδιά τον Ραούλ και την Πριγιάνκα, που συμμετέχουν πλέον ενεργά στον πολιτικό αγώνα της Σόνια.

Ο κύκλος της τραγωδίας

Ο Ρατζίβ του λάτρευε τα αεροπλάνα εργαζόταν εδώ και χρόνια ως πιλότος στις εθνικές αερογραμμές. Την πολιτική την άφηνε για το μεγάλο του αδελφό τον Σαντζάι, που τον προόριζαν για διάδοχο της Ίντιρα. Όταν αυτός σκοτώθηκε το 80 κατά τη συντριβή του ιδιωτικού του αεροπλάνου, ο κλήρος έπεσε στον Ρατζίβ. Ούτε ο ίδιος ούτε ,πολύ περισσότερο, η Σόνια ήθελαν να έχουν ανάμειξη στην πολιτική. Ωστόσο, οι ικεσίες της γυναίκας του δεν μπόρεσαν να εμποδίσουν τις εξελίξεις, ειδικά μετά τη δολοφονία της Ίντιρα από φανατικούς Σιχ. Όμως, ο κύκλος της τραγωδίας δεν είχε κλείσει το 84 . Εφτά χρόνια αργότερα οι φόβοι της Σόνια για την εμπλοκή του Ρατζίβ στην πολιτική βγήκαν αληθινοί : την άνοιξη του 91 δολοφονήθηκε και αυτός απο φανατικούς ινδουιστές. 'Έχασα ό,τι πιο σημαντικό είχα" παραδέχτηκε δημόσια η Σόνια. "Τώρα πια έχω μόνο τα παιδιά μου και εσάς, τον κόσμο που μας αγάπησε".  Για χρόνια ολόκληρα κλείστηκε στο σπίτι και αφοσιώθηκε στις σπουδές των παιδιών της. Σήμερα, ο γιος της εργάζεται στο κόμμα και η κόρη της, με δίπλωμα ψυχολογίας, παντρεύτηκε πρόσφατα έναν επιχειρηματία πολύτιμων λίθων και στηρίζει καθοριστικά τη μητέρα της.

Όταν το 1984 ο Ρατζίβ "σύρθηκε " σχεδόν τα πολιτικά πράγματα για να διαδεχτεί τη μητέρα του που δολοφονήθηκε, η ήσυχη Σόνια έκλαψε, καυγάδισε, απείλησε ακόμα και με διαζύγιο τον άντρα της  αν μπλεκόταν "μ' αυτούς εκεί του Κογκρέσου"  Μάταια... η επιθυμία της για οικογενειακή γαλήνη δεν είχε καμμιά σημασία μπροστά στον ογκόλιθο του ονόματος Γκάντι και του  ιστορικού  προορισμού του. Ο ήπιος και χαμογελαστός Ρατζίβ δεν είχε άλλη επιλογή,και η Σόνια κατά βάθος τό ήξερε καλά. Στο τέλος φέρθηκε όπως θα φερόταν οποιαδήποτε Ινδή σύζυγος :  στάθηκε στο πλευρό του πρωθυπουργού Ρατζίβ είτε σε δημόσιες εκδηλώσεις είτε σε προεκλογικές περιοδείες, πάντα με χαμόγελο και διακριτικότητα. Αλλά η μοίρα δεν είχε ακόμη τελειώσει μαζί της... Εφτά χρόνια αργότερα σε κάποια περιοδεία του πρωθυπουργού στην επαρχία, ένας κομάντο καμικάζι έπεσα πάνω στην πομπή ανατινάζοντας τον Ρατζίβ και μερικούς συνεργάτες του.

Από κείνο τον Μάη του 1991 , η Σόνια αποσύρθηκε στην ευρύχωρη κατοικία της προσπαθώντας να ξεπεράσει την τραγωδία μέσα από τις δραστηριότητες του γιού και της κόρης της. Ωστόσο, οι άνθρωποι του κόμματος του Κογκρέσου δεν θα την άφηναν εύκολα ήσυχη. Το κόμμα, που ίδρυσε ο Νεχρού και υπηρέτησαν οι Γκάντι επί τριάντα και πλέον χρόνια την χρειαζόταν. Η φθορά της πολύχρονης  εξουσίας και τα σκάνδαλα το είχαν οδηγήσει στο χείλος του πολιτικού γκρεμού και η χήρα Γκάντι έστω και "ξένη" ,  θα ήταν το πολύτιμο σωσίβιο.

"Αυτή η καταραμένη πολιτική..."
Επί έξι χρόνια η Σόνια αρνιόταν να αναμειχθεί με τα κοινά, αλλά τελικά υποχώρησε και το 1997 έγινε και τυπικά μέλος του κόμματος, σώζοντάς το με την ευγενική παρουσία της από το εκλογικό ναυάγιο και δίνοντάς του μια αξιοπρεπή ήττα.Την επόμενη χρονιά η κομματική ηγεσία την ανακήρυξε πρόεδρο του κόμματος, κι όταν η χήρα Γκάντι κατάφερε να κερδίσει δύο σημαντικές εκλογικές περιφέρειες, όλα έδειξαν ότι η μαγεία του ονόματος Γκάντι λειτούργησε για μια ακόμη φορά. Στην αρχή του 99 , σε συνεννόηση με μικρά κόμματα ,  η Σόνια πέτυχε να χάσει την ψήφο εμπιστοσύνης ο νικητής των εκκλογών -πρωθυπουργός Ατάλ Βαζπαγί και να παραιτηθεί. Παρ' όλα αυτά, η Γκάντι , δεν κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση και το κόμμα συνασπισμού εξακολουθεί να κυβερνά τη χώρα και να έρχεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις. Ακόμα όμως κι αν η Σόνια χάσει τις εκλογές, το όνομα Γκάντι θα εξακολουθήσει να παίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι αυτό για το οποίο ενδιαφέρεται πραγματικά η Σόνια δεν είναι τόσο να κυβερνήσει όσο να προετοιμάσει το έδαφος για το πολιτικό ντεμπούτο της κόρης της. Η Πριγιάνκα, χωρίς το  ντεσαβαντάζ της ιταλικής καταγωγής,εγγυάται τη συνέχεια της πολιτικής δυναστείας των Γκάντι και στη νέα χιλιετία...

 σχετικός σύνδεσμος

 http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_100048_03/01/2008_217190 

Κουραμπιέδες

Υλικά:

1 φλιτζάνι αλεύρι
2 κουταλιές ζάχαρη άχνη
100 γρ. βούτυρο γάλακτος
1/3 φλιτζάνι αμύγδαλα ψιλοκομμένα
1 κρόκος
ζάχαρη άχνη για πασπάλισμα
Εκτέλεση: Βάλτε σε ένα μπόλ το αλεύρι τη ζάχαρη το βούτυρο τα αμύγδαλα και τον κρόκο. Πλάστε τη ζύμη καλά και σχηματίστε όπως θέλετε τους κουραμπιέδες. Τους βάζετε σε βουτυρωμένο ταψί . Τους ψήνετε σε μέτριο φούρνο για 15 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν. 'Οταν τους βγάλετε αφήστε τους 5 λεπτά και μετά βάλτε πάνω την άχνη ζάχαρη με μικρό κοσκινάκι. Καλή επιτυχία!

Η συνταγή είναι από παλιό περιοδικό

Ξερά φρούτα μαρμελάδα

πηγή : βιβλίο "ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ" εκδόσεις ΜΑΛΛΙΑΡΗ

Υλικά:

1 1/2 φλιτζάνι (150 γρ.) ξερά μήλα ψιλοκομμένα
1 φλιτζάνι (150 γρ.) ξερά βερύκοκα ψιλοκομμένα
3 φλιτζάνια (500 γρ.) ξερά σύκα ψιλοκομμένα
1 λίτρο νερό
1 κουταλάκι ξύσμα λεμονιού
2 ξυλάκια κανέλα
1 1/2 λίτρο νερό επι πλέον
1/2 φλιτζάνι χυμό λεμονιού 11 φλιτζάνια (2 3/4 κιλά) ζάχαρη

Εκτέλεση:
Βάλτε φρούτα, ξύσμα, κανέλα και νερό σε μπόλ και μουλιάστε τα σκεπασμένα μια νύχτα. Σιγοβράστε τα μουλιασμένα φρούτα αστράγγιστα, το επι πλέον νερό και το χυμό λεμονιού σκεπασμένα περίπου για 15 λεπτά ώσπου να μαλακώσουν. Μετρήστε το μίγμα και υπολογίστε 1 φλιτζάνι ζάχαρη για κάθε φλιτζάνι μίγματος. Βάλτε τα φρούτα στην κατσαρόλα μαζί με τη ζάχαρη και ζεστάνετε το μίγμα δίχως να βράσει ανακατώνοντας, ώσπου να διαλυθεί η ζάχαρη. Βράστε το δυνατά ξεσκέπαστα χωρίς ανακάτωμα περίπου 50 λεπτά και δοκιμάστε αν έδεσαν. Πετάξτε την κανέλα, αφήστε το να κρυώσει και μοιράστε το σε γυάλινα βάζα που έχετε αποστειρώσει. Καλή επιτυχία!

Η συνταγή είναι από παλιό περιοδικό