Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΑΛEΞΙΟΥ: ΘΩΜΑΣ ΦΑΝΟΥΡΑΚΗΣ (ΖΩΓΡΑΦΟΣ)

?p=9827

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΑΛEΞΙΟΥ: ΘΩΜΑΣ ΦΑΝΟΥΡΑΚΗΣ (ΖΩΓΡΑΦΟΣ)

Επιλογή από: Βασίλης, 14 Φεβρουαρίου 2011 στις 14:11

Σχολιάστε »
Τυπώστε »

Στο τέλος της χρονιάς που πέρασε, κυκλοφόρησαν τα “ΚΕΙΜΕΝΑ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ”(*) του εκλεκτού φιλολόγου και αρχαιολόγου κ. Στέλιου Αλεξίου.

Θα αντιγράψουμε (κύρια σημεία) από το μοναδικό που δεν έχει κοινοποιηθεί ή δημοσιευθεί και αφορά στον ζωγράφο Θωμά Φανουράκη.

Στυλιανός Αλεξίου και Θωμάς Φανουράκης, την εποχή που ο ζωγράφος εργαζόταν στο Μουσείο

ΘΩΜΑΣ ΦΑΝΟΥΡΑΚΗΣ (1915-1993)

(…) Τον γνώριζα από τότε που ήμουν παιδί. Κατοικούσε προπολεμικά στην τότε οδό Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (σήμερα Γιάννη Χρονάκη), γειτονικά με το σπίτι του παππού μου Στρατή Βουρδουμπάκη, στο οποίο οικογενειακώς έμενα. Περνώντας από το λιθόστρωτο στενό, απέναντι σε μια τούρκικη βρύση (αξιόλογο αρχιτεκτόνημα εντοιχισμένο αργότερα στον βενετικό προμαχώνα κοντά στο Αρχαιολογικό Μουσείο), έβλεπα το σπίτι των αδελφών Φανουράκη, Θωμά και Παύλου. Ο πατέρας των ήταν χρυσοχόος κοσμηματοπώλης. Το επάγγελμα του το συνέχισε ο Παύλος στο Ηράκλειο και έπειτα στην Αθήνα, ενώ ο Θωμάς κληρονόμησε την καλλιτεχνική επιδεξιότητα των χεριών του πατέρα του, και σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στην Αθήνα, από την οποία πήρε το,πτυχίο του στα 1940.

Περνώντας, έβλεπα την εξώπορτα του σπιτιού του πάντα ανοιχτή, όπως συνηθιζόταν τότε στο Ηράκλειο. Φαινόταν η αυλή με τις γλάστρες και τα λουλούδια γύρω από μια κεντρική λεμονιά, κάτω από την οποία δειπνούσαν τα δροσερά βράδια του καλοκαιριού οι Φανουράκηδες.(…)

Ο Θωμάς σ΄όλη του τη ζωή θυμόταν το Ηράκλειο των παιδικών του χρόνων, όχι από ρομαντική νοσταλγία, αλλά επειδή έβλεπε ότι η τότε πόλη, χωρίς υψηλές οικοδομές στα στενά, χωρίς μολυσμένο αέρα και πανδαιμόνιο τροχοφόρων, ήταν ανθρωπινότερη. (…)

Ντουλάπες, μπουφέδες, τραπέζια, ήταν φτιαγμένα από επιπλοποιούς. Δεν ήταν απρόσωπα και κρύα βιομηχανικά προϊόντα/1970 το μεγάλο βήμα

Ο Θωμάς εκτιμούσε την εποχή του και για κάτι άλλο. Υπήρχε ακόμη καλαισθησία στα σπίτια: “Δεν έβλεπες τίποτε άσχημο” όπως έλεγε χαρακτηριστικά> Ντουλάπες, μπουφέδες, τραπέζια, ήταν φτιαγμένα από επιπλοποιούς. Δεν ήταν απρόσωπα και κρύα βιομηχανικά προϊόντα.(…)

Αργότερα, μετά τον πόλεμο, άρχισα να κάνω συντροφιά με τον Θωμά. Τον επισκεπτόμουν στο ζωγραφικό εργαστήριό του, που άλλαζε κατά διαστήματα θέση στο Ηράκλειο. Τελικά ο Θωμάς εγκαταστάθηκε στο ιδιόκτητο μικρό “ατελιέ” του στην περιοχή Πεντεβή, που ήταν επί πολλά χρόνια και κατοικία του. Κάναμε συντροφιά, μαζί με άλλους φίλους, και όλοι χαιρόταν την καλλιέργεια, την ειρωνεία και το “χιούμορ¨του. (…)

Ο Φανουράκης είχε γράψει και ποιήματα ερωτικά και πολιτικά. Ένα από τα πολιτικά, δημοσιευμένο σε εφημερίδα και αφιερωμένο στον αριστερό αντάρτη Ποδιά, στην περίοδο του Εμφυλίου, έγινε αιτία να συλληφθεί κάποτε ο Θωμάς, για λίγες ώρες, σε μια επίσκεψη του βασιλιά στο Ηράκλειο.(…)

Άλλοι πίνακες του είναι εκτεθειμένοι στη Δημοτική Πινακοθήκη, στον αναστηλωμένο βενετικό ναό του Αγίου Μάρκου. Ανήκουν στην τελευταία ζωγραφική παραγωγή του Φανουράκη, που είχε γίνει αρκετά γνωστή κια στην Αθήνα, και που χαρακτηριζόταν από μιαν ιδιότυπη τεχνική παράστασης ξύλινων επιφανειών, με λεπτομέρειες αντικειμένων ή τοπίου, στο βάθος. Ο ίδιος αποκαλούσε τη ζωγραφική αυτή “μεταφυσική” με την έννοια ότι απέδιδε τη ¨μυστική αίσθηση της ζωής¨.Από τους λογίους των Αθηνών που είχαν επισκεφθεί το εργαστήριό του στη δεκαετία του 1950, τον είχε εκτιμήσει κυρίως ο Ι.Μ.Παναγιωτόπουλος και τον είχε μνημονεύσει, βάσει των ως τότε έργων του, κυρίως ως προσωπογράφο, με άρθρο του στη Νέα Εστία.(…)

Χωριανή με μαύρο μαντήλι/ προσωπογραφία 1963

Στο χρονικό διάστημα που ήμουν Έφορος Αρχαιοτήτων Κρήτης, όπως και προηγουμένως επί Ν.Πλάτωνος, ο Θωμάς είχε εργασθεί στο Μουσείο Ηρακλείου ως καλλιτεχνικός σχεδιαστής αρχαίων αντικειμένων.(…)

Ο Θωμας Φανουράκης ήταν από τους Ηρακλειώτες που δεν μπορούσαν να ζήσουν αλλού. Απέφυγε μια σταδιοδρομία “καθιερωμένου” ζωγράφου που ασφαλώς θα τον περίμενε στην Αθήνα, αν έκανε τους αναγκαίους συμβιβασμούς. Έζησε όλη τη ζωή στο Ηράκλειο, και μόνο ένα μικρο διάστημα ταξίδεψε στο Παρίσι, χωρίς, όπως φαίνεται, να εντυπωσιασθέι πολύ
______________________________________

(*)=Το βιβλίο του Στυλιανού Αλεξίου «ΚΕΙΜΕΝΑ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ» στοιχειοθετήθηκε & τυπώθηκε στην ‘ΤΥΠΟΚΡΕΤΑ» Γ.Καζανάκης Δ/χοι Α.Β.Ε. τον Δεκέμβριο του 2010-για τις εκδόσεις ΔΟΚΙΜΑΚΗΣ.
Πριν λίγο είδαμε την πρόσκληση για την παρουσίαση του βιβλίου :

Πρόσκληση εκδήλωσης για το βιβλίο του Στυλιανού Αλεξίου.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Ο Γκρεμιστής

πηγή : http://visaltis.blogspot.gr/2012/07/o-v.html?spref=fb

O διαλεχτος της αρνησης κι ακριβογιος της Πιστης..

5:32 μ.μ. | Αναρτήθηκε από Χρονολόγιο

Κωστής Παλαμάς 1928

Αφιερωμένο στη σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα για όσους προτιμούν
σε πύργους να είναι άρχοντες
σε έδρες καθημένοι
στις εντολές να υπακούν
αρκεί στο τέλος να αμειφθούν
την …έδρα τους να σώσουν

Από τους Μικρομεσαίους του Αισθήματος, τους ιδρυτές των ΑΧΡΗΣΤΩΝ στον Πολιτισμό

Ο Γκρεμιστής

Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ κι ο κτίστης,

ο διαλεχτός της άρvησης κι ο ακριβογιός της πίστης.

Και θέλει και το γκρέμισμα νου και καρδιά και χέρι.

Στου μίσους τα μεσάvυχτα τρέμει εvός πόθου αστέρι.

Κι αν είμαι της vυχτιάς βλαστός, του χαλασμού πατέρας,
πάvτα κοιτάζω προς το φως το απόμακρο της μέρας.

εγώ ο σεισμός ο αλύπητος, εγώ κι ο ανοιχτομάτης.
του μακρεμένου αγvαvτευτής, κι ο κλέφτης κι ο
απελάτης

και με το καριoφίλι μου και με τ’ απελατίκι
την πολιτεία την κάνω ερμιά, γη χέρσα το χωράφι.

Kάλλιo φυτρώστε, αγριαγκαθιές, και κάλλιo ουρλιάστε, λύκοι,
κάλλιο φουσκώστε, ποταμοί και κάλλιο ανoίχτε, τάφοι,

και, δυvαμίτη, βρόvτηξε και σιγοστάλαξε, αίμα,
παρά σε πύργους άρχοvτας και σε vαούς το Ψέμα.

Τωv πρωτογέvvητωv καιρών η πλάση με τ΄αγρίμια
ξαvάρχεται. Καλώς να ‘ρθει. Γκρεμίζω την ασκήμια.

Ειμ’ ένα ανήμπορο παιδί που σκλαβωμένο το ‘χει
το δείλιασμα κι όλο ρωτά και μήτε ναι μήτε όχι
δεν του αποκρίvεται καvείς, και πάει κι όλο προσμέvει
το λόγο που δεν έρχετα, και μια vτροπή το δένει

Μα το τσεκούρι μοvαχά στο χέρι σαv κρατήσω,
και το τσεκούρι μου ψυχή μ’ ένα θυμό περίσσο.
Τάχα ποιός μάγος, ποιό στοιχειό του δούλεψε τ’ατσάλι
και vιώθω φλόγα την καρδιά και βράχο το κεφάλι,

και θέλω να τραβήξω εμπρός και πλατωσιές v’ αvοίξω,
και μ’ ενα Ναι να τιναχτώ , μ’ ένα Όχι να βροvτήξω;
Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας, όποιοι είστε.
Γρικάω, βγαίvει από μέσα του μια προσταγή :

Γκρεμίστε !

/olympia.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ευπαλίνειο όρυγμα

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=393615630697832&set=a.309531705772892.70715.308862112506518&type=1&theater

Το Ευπαλίνειο όρυγμα αποτελεί ένα μηχανικό έργο αξεπέραστο στην ιστορία της μηχανικής τεχνολογίας και τεκμήριο του υψηλού επίπεδου τεχνογνωσίας των Ελλήνων μηχανικών και των ολοκληρωμένων γνώσεών τους στην εφαρμογή της Γεωμετρίας, της Τοπογραφίας, της Γεωδαισίας και της Οπτικής στην αρχαία Ελλάδα πολύ πριν από τον 6ο αιώνα π.Χ. Ο Μεγαρεύς μηχανικός Ευπαλίνος κατόρθωσε να διανοίξει έναν αγωγό ύδρευσης διαμέσου του όρους Άμπελος (σημ. Κάστρο), για την υδροδότηση της πρωτεύουσας της Σάμου (σημερινό Πυθαγόρειο). Το υδραυλικό έργο που ανέλαβε ο Ευπαλίνος είχε συνολικό μήκος 1800 μέτρων, είχε δύο τμήματα : α) το επιφανειακό (ή εξωτερικό) που ξεκινούσε από την πηγή (που σήμερα είναι ενσωματωμένη στην εκκλησία Αγιάδες) και με ένα σύστημα αγωγού και καθέτων ορυγμάτων για τον καθαρισμό του νερού, οδηγούσε προς την βόρειο είσοδο της σήραγγας και β) την κυρίως σήραγγα, μήκους 1036 μέτρων.

(http://users.forthnet.gr/ath/deleps/Unknown_Hellenic_History/Eypalinio_orygma.html)

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Βρεττανικὴ προσφορὰ πολιτισμοῦ εἰς τὴν Εὐρώπην.

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151056385254323&set=a.439804174322.236021.127951134322&type=1&theater

Βρεττανικὴ προσφορὰ πολιτισμοῦ εἰς τὴν Εὐρώπην.

Γύρω ἀπὸ τὴ Βρεττανία ὑπάρχουν καὶ ἄλλα μικρὰ νησιά.
Μεγάλο νησὶ εἶναι ἡ Ἰέρνη, ποὺ βρίσκεται πρὸς βορρὰν καὶ ἐκτείνεται παράλληλα εἰς τὴν Βρεττανία, ἔχοντας πλάτος μεγαλύτερον ἀπὸ τὸ μῆκος.
Γι’ αὐτὴν, τίποτε συγκεκριμένον δὲν ἔχουμε νὰ ποῦμε, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ὅτι οἱ κάτοικοί της, εἶναι οἱ ἀγριώτεροι τῶν Βρεττανῶν, καθὼς εἶναι ἀνθρωποφάγοι καὶ πολυφάγοι!!!!!!!
Ἐπίσης θεωροῦν καλὸν νὰ τρῶνε τοὺς πατέρες τους, ὅταν πεθάνουν καὶ νὰ συνάπτουν φανερῶς ἐρωτικὲς σχέσεις καὶ μὲ ἄλλες γυναῖκες καὶ μὲ τὶς μητέρες καὶ μὲ τὶς ἀδελφές τους…

(Στράβωνος Γεωγραφικά Δ 5. 3-4)

Εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι περὶ τὴν Βρεττανικὴν νῆσοι μικραί·
μεγάλη δ’ ἡ Ἰέρνη πρὸς ἄρκτον αὐτῇ παραβεβλημένη,
πρόμηκες μᾶλλον πλάτος ἔχουσα.
περὶ ἦς οὐδὲν ἔχομεν λέγειν σαφές,
πλὴν ὅτι ἀγριώτεροι τῶν Βρεττανῶν ὑπάρχουσιν οἱ κατοικοῦντες αὐτήν,
ἀνθρωποφάγοι τε ὅντες καὶ πολυφάγοι,
τούς τε πατέρας τελευτήσαντας κατεσθίειν ἐν καλῷ τιθέμενοι
καὶ φανερῶς μίσγεσθαι ταῖς τε ἄλλαις γυναιξὶ
καὶ μητράσι καὶ ἀδελφαῖς…

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
26-7-2012

(Πηγή: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=407155666008864&set=a.157153511009082.34187.121471634577270&type=1&ref=nf)

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σταφυλόπιτα

Σταφυλόπιτα

Bαθμολογία:

2 ψήφοι

Προστέθηκε από vasiliki ver, 24.07.11

Περιγραφή

Γλυκιά πίτα από τον Στέλιο Παρλιάρο!!

Τι χρειαζόμαστε:

Για τη ζύμη:

150 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις και λίγο ακόμη για τη φόρμα
80 γρ. βούτυρο αγελάδος τεμαχισμένο και λίγο ακόμη για τη φόρμα
λίγο αλάτι
1 κρόκος αυγού ελαφρώς χτυπημένο για το άλειμμα της επιφάνειας
50 γρ. ζάχαρη άχνη
40 γρ. νερό
τέλος ζάχαρη κρυσταλλική για πασπάλισμα

Για τη γέμιση:

800 γρ. σταφύλια, μαύρα και άσπρα
20 γρ. βούτυρο αγελάδος σε θερμοκρασία δωματίου
30 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 αυγό
40 γρ. κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά
100 γρ. άχνη

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Με φρούτα

Εποχιακά

Φθινοπωρινή

Καλοκαιρινή

Μέθοδος

Φούρνου

Διατροφή

Χορτοφαγική

Περιέχει

Αβγά

Μόνο κρόκους

Κρέμα γάλακτος

Σερβίρει

10-12 άτομα

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Σταφυλόπιτα http://www.sintagespareas.gr/sintages/stafilopita.html#ixzz21qnituJd
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Κάτι θα γίνει , θα δείς

Κάτι θα γίνει , θα δείς

Δεκάξι ιστορίες από τα Καμίνια, τη Νίκαια, τη Δραπετσώνα. Από τον ντόκο των Κρητικών, από το ουζερί "Υπάρχω", από το φουγάρο της ΔΕΗ στο Κερατσίνι. Ιστορίες για τράπεζες που παίρνουν σπίτια, για σπίτια που παίρνουν φωτιά, για όνειρα που γίνονται στάχτη. Για το σκοτάδι που ζει στη διπλανή πόρτα. Κάτι θα γίνει όμως, θα δεις. Γιατί εκεί όπου μεγαλώνει ο φόβος μεγαλώνει κι εκείνο που σώζει από τον φόβο. Περιέχονται τα διηγήματα: - Έλα Έλλη, τάισε το γουρουνάκι - Μολυβένιος στρατιώτης - Μάο - Κι ένα αβγό κίντερ για το παιδί - Πλακάτ με σκουπόξυλο - Το αίμα του κρεμμυδιού - Κάτι θα γίνει, θα δεις - Τα πράγματα που κουβάλαγαν - Μουστακάκι με κάρβουνο - Ξένα, εξωτικά - Για τους φτωχούς ανθρώπους - Το δέσιμο των σωμάτων - Βγες έξω και καψ τα - Πίπολ αρ στρέιντζ - Πιγκουίνοι έξω απ το λογιστήριο - Κομμάτι κομμάτι μου παίρνουν τον κόσμο μου.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=182581#.UBKyJaCv_p0

"Ιφιγένεια εν Αυλίδι"

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=451368494897863&set=a.443963645638348.102981.108511895850193&type=1&theater

"Ιφιγένεια εν Αυλίδι" Ηράκλειο

Κηπ. Νίκ.Καζαντζάκης
30-31 Ιουλίου 2012 στις 21.30
Εισιτήρια προπωλούνται

Κηπ. Ν.Καζαντζάκης

Βιβλιοπωλείο ΔΟΚΙΜΑΚΗΣ

Η «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, παραγωγή της «5ης Εποχής Τέχνης» σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας, περιοδεύει σε θέατρα της Αττικής και της περιφέρειας, πλαισιωμένη από έναν εξαιρετικό θίασο.

Από τα κορυφαία κείμενα της αρχαίας ελληνικής πραγματείας, η «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», το προτελευταίο έργο του Ευριπίδη, πραγματεύεται τη θεϊκή βούληση της Αρτέμιδος να θυσιαστεί η Ιφιγένεια, κόρη του βασιλιά των Μυκηνών, Αγαμέμνονα, προκειμένου να φυσήξουν ούριοι άνεμοι και να κινήσει ο στόλος των Ελλήνων για την Τροία.

Είναι κείμενο «βαθύτατα πολιτικό, ένα ειρωνικό και ταυτόχρονα τραγικό σχόλιο πάνω στο θέμα της πολιτικής σκοπιμότητας, η Ιφιγένεια είναι το σύμβολο κάθε θυσίας το εξιλαστήριο θύμα των πολιτικών σκοπιμοτήτων κάθε εποχής», όπως αναφέρει ο σκηνοθέτης Θέμης Μαμουλίδης.

Η Ιφιγένεια δεν θυσιάζει μόνο τη ζωή της, αλλά, κυρίως, θυσιάζει την αθωότητά της. Αμφιβάλλει, ανησυχεί, θέτει ερωτήματα, χωρίς να ξεχνά το αλάνθαστο των θεών και των παλαιών ηθικών αρχών. Ο τραγικός ποιητής πραγματεύεται το θέμα της θυσίας της Ιφιγένειας από τη σκοπιά που του επιβάλλουν οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της εποχής του, ενώ το ερώτημα που τίθεται, αν τελικά αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο είναι η επίτευξη ενός πολιτικού στόχου ή το δικαίωμα του ανθρώπου στη ζωή, παραμένει αναπάντητο.

Η παράσταση επιχειρεί μια σύγχρονη σκηνική ανάγνωση του κειμένου, μέσα σε ένα ποιητικό, εικαστικό περιβάλλον, με τη σύγχρονη μουσική επεξεργασία του Κωνσταντίνου Βήτα.

Η περιοδεία της «Ιφιγένειας εν Αυλίδι»: Ιεράπετρα (29/7), Ηράκλειο (30, 31/7), Ρέθυμνο (1, 2/8), Χανιά (3/8), Λαύριο (5/8), Αργος (6/8), Τρίπολη (7/8), Σπάρτη (8/8), Τήνος (9/8), Ξυλόκαστρο (10/8), Αμαλιάδα (11/8), Ζάκυνθος (12/8), Αργοστόλι (13/8), Λευκάδα (16/8), Πρέβεζα (17/8), Μεσολόγγι (18/8), Γιάννενα (20/8), Κοζάνη (21/8), Βέροια (22/8), Συκεές (23,24/8), Τρίκαλα (25/8), Καρδίτσα (26/8), Λάρισα (27/8), Λαμία (28/8), Βριλήσσια (29/8), Πάρος (30/8), Αιγάλεω (1/9), Κορυδαλλός (2/9), Πάτρα (3, 4/9), Αγρίνιο (5/9), Πειραιάς (7/9), Νέα Σμύρνη (9/9), Γαλάτσι (10/9), 13, 14, 15/9 Αθήνα (θέατρο Μπάντμιντον).

Συντελεστές
Τη μετάφραση υπογράφει ο Κ.Χ. Μύρης, τη σκηνοθεσία/επεξεργασία κειμένου ο Θέμης Μουμουλίδης, το σκηνικό ο Γιώργος Πάτσας, τα κοστούμια η Παναγιώτα Κοκκορού και τη μουσική ο Κωνσταντίνος Βήτα. Παίζουν: Ι. Παππά, Κ. Καραμπέτη, Στ. Μάινας, Μ. Χατζησάββας, Αγγ.Μπούρας, Αλ. Σακελλαροπούλου, Γ. Στάνκογλου, Ρ. Αντωνοπούλου, Λ. Μιχαλοπούλου, Μ. Παναγιωτοπούλου, Λ. Παπαληγούρα, Αρ. Πασχ

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Το ντεμπούτο του Μπάγκς Μπάνι

Μπαγκς Μπάνι

27 Ιουλίου 1940: Ο Μπαγκς Μπάνι κάνει το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη, με την ταινία κινουμένων σχεδίων Ένας άγριος λαγός.

Ο Μπαγκς Μπάνι (Bugs Bunny), ο αλανιάρης και σκανδαλιάρης γκρι λαγός, είναι ένας από τους δημοφιλέστερους ήρωες των κινουμένων σχεδίων. Υπήρξε το αντίπαλο δέος του Μίκυ Μάους, στην προσπάθεια της Warner να ανταγωνισθεί τη Disney.

Γεννήθηκε στις αρχές του 1940 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, από τη συνεισφορά τεσσάρων σχεδιαστών (Μπομπ Κλάμπετ, Τσακ Τζόουνς, Φριζ Φρίλενγκ, Ρόμπερτ ΜακΚίμσον) και του ηθοποιού Άρθουρ Ντέιβις, που δάνεισε τη φωνή του. Το πλήρες όνομά του είναι Τζορτζ Γουάσινγκτον Μπάνι. Έγινε, όμως, γνωστός με το παρατσούκλι Μπαγκς (τρελούτσικος). Η προφορά του είναι ένα μίγμα κάποιου που ζει μεταξύ Μπρονξ και Μπρούκλιν.

Ο σκανδαλιάρης λαγός βρίσκεται σε διαρκείς κόντρες με τους Έλμερ Φαντ, Γιοσεμάιτ Σαμ, Μάρβιν τον Αρειανό, Ντάφι Ντακ και Γουάιλ Κογιότ, από τις οποίες πάντα βγαίνει κερδισμένος. Ο Τσακ Τζόουνς ανησυχούσε αρχικά για την αποδοχή που θα έχει στο κοινό ένας επιθετικός χαρακτήρας, που θα έβγαινε πάντα νικητής. Γι' αυτό έκανε τον Μπαγκς Μπάνι ένα συμπαθητικό ήρωα και τους ανταγωνιστές του πονηρούς, θρασείς και απειλητικούς.

Ο Μπαγκς Μπάνι σε πρωτόλεια μορφή εμφανίστηκε στη μεγάλη οθόνη το 1938. Η αληθινή προσωπικότητά του αναδύθηκε στην ταινία του σπουδαίου καρτουνίστα Τεξ Άβερι Ένας άγριος λαγός, που έκανε πρεμιέρα στις 27 Ιουλίου 1940. Ο λαγός βγαίνει από τη φωλιά του για να πει στον Έλμερ Φαντ την περίφημη ατάκα «Eh, what's up, doc?», που αποτελεί έκτοτε το σήμα κατατεθέν του, μαζί βεβαίως με το καρότο του.

Τη δεκαετία του '40 ο Μπαγκς Μπάνι ήταν αρκετά δημοφιλής μέσα από τις σειρές κινουμένων σχεδίων Looney Tunes και Merrie Melodies, που παίζονται μέχρι τις μέρες μας από τα τηλεοπτικά κανάλια.

Την τελευταία εικοσαετία ο Μπαγκς Μπάνι έκανε αισθητή την παρουσία του σε ταινίες μεγάλου μήκους. Το 1988 συναντά για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη τον μεγάλο του αντίπαλο στο ταμείο Μίκυ Μάους, στην ταινία του Ρόμπερτ Ζεμέκις «Ποιος παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ». Το 1996 συμπρωταγωνιστεί με τον σπουδαίο μπασκετμπολίστα Μάικλ Τζόρνταν στην ταινία του Τζο Πίτκα Διαστημικά Καλάθια (Space Jam) και το 2003, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Τζο Ντάντε, αναζητά με τους άλλους ήρωες των Looney Tunes το μυθικό διαμάντι του Μπλε Πιθήκου στις ζούγκλες της Αφρικής, στην περιπέτεια Looney Tunes: Επιστροφή στην δράση.

Διαβάστε περισσότερα : http://www.sansimera.gr/articles/116#ixzz21oSPYEAL