Ο Κρητικός Πόλεμος 1645-1669

Ο Κρητικός Πόλεμος 1645-1669

Στα μέσα του 17ου αι. η Κρήτη, μετά από περίπου τετρακόσια πενήντα χρόνια κατά τα οποία έζησε ως κτήση της Βενετίας, βρέθηκε στη δίνη μιας ιδιαίτερα σκληρής πολεμικής διεκδίκησης. Η Οθωμανική αυτοκρατορία κήρυξε τον πόλεμο στη Γαληνότατη Δημοκρατία του Αδρία, επιδιώκοντας την κατάκτηση της Μεγαλονήσου. Ο πόλεμος αυτός, που ήταν ο πέμπτος κατά σειρά ενετοτουρκικός πόλεμος, άρχισε το 1645 και τελείωσε το 1669. Επεκράτησε να ονομάζεται Κρητικός Πόλεμος. Η χρονική διάρκεια του ήταν αρκετά μεγάλη ακόμη και για τα μέτρα της εποχής εκείνης. Η ιδιομορφία που σημειώνεται κατά το χρονικό αυτό διάστημα είναι ότι μόνο τα δύο πρώτα χρόνια (1645-1647) αναλώθηκαν για την κατάκτηση ολόκληρης της νήσου, ενώ τα υπόλοιπα είκοσι δύο (1647-1669) για την πολιορκία της πρωτεύουσας της, του Χάνδακα. Ο Χάνδακας παραδόθηκε στους Τούρκους τον Σεπτέμβριο του 1669. Η πτώση της Κρήτης και του Χάνδακα στους Τούρκους αναμφισβήτητα ήταν ένα σημαντικότατο γεγονός για τη Μεγαλόνησο -και όχι μόνον. Σήμαινε, εκτός των άλλων, ότι οι ισορροπίες δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο, που είχαν παγιωθεί και ίσχυαν για αρκετές εκατονταετίες, τώρα άλλαζαν. Οι Οθωμανοί κυριαρχούν πλέον στην ανατολική μεσογειακή λεκάνη. Παράλληλα όμως θα υποστούν συντριπτικές ήττες από τα χριστιανικά στρατεύματα στην κεντρική Ευρώπη, οι οποίες θα ανακόψουν τις προς βορράν και προς δυσμάς επεκτατικές τους φιλοδοξίες. Η ίδια η Κρήτη, μετά από τα βίαια και με δραματική κατάληξη γεγονότα του 17ου αι., θα υποχρεωθεί, ως κατακτηθείσα περιοχή, να αλλάξει κατεύθυνση σε όλα τα επίπεδα του καθημερινού βίου της έως το 1898. Το έτος αυτά λήγει η τουρκική κατοχή και αρχίζει η ελπιδοφόρα εποχή της αυτονομίας της, που θα καταλήξει το 1913 στην ένωση της με την Ελλάδα Αλλά ποιο ήταν το κυρίαρχο στοιχείο, το στοιχείο εκείνο που έκανε τον Κρητικό Πόλεμο, εκτός των άλλων παραμέτρων, να είναι ένα τόσο σημαντικό ιστορικό συμβάν, ιδιαίτερα δε την πολιορκία του Χάνδακα -μοναδική ως προς τη διάρκεια της- να λάβει επικές διαστάσεις; Ανάλογης εμβέλειας ιστορικά συμβάντα είναι ασφαλώς πολύπλοκα, επιδέχονται διαφορετικές προσεγγίσεις και πολλές φορές είναι δυσερμήνευτα. Στην περίπτωση όμως του Κρητικού Πολέμου και της πολιορκίας του Χάνδακα αυτό που κυριαρχεί και καθορίζει την ιδιαιτερότητα τους είναι η εμπλοκή πολλών χριστιανικών κρατών από πλευράς των δυνάμεων της Δύσης, καθώς και πολλών Οθωμανικών επαρχιών υποτελών στον σουλτάνο, από πλευράς των δυνάμεων της Ανατολής. Ουσιαστικά ο πέμπτος ενετοτουρκικός πόλεμος, με αποκορύφωση τα τρία τελευταία χρόνια της πολιορκίας του Χάνδακα, προσέλαβε διαστάσεις παγκοσμίου πολέμου. Έτσι η αναμέτρηση Δύσης και Ανατολής στην Κρήτη και όλως ιδιαιτέρως στον Χάνδακα -με ό,τι αυτή συνεπαγόταν- μπορεί να θεωρηθεί το κύριο, το καθοριστικό στοιχείο ενός ιστορικού γεγονότος με τεράστια σημασία, απήχηση και πολυποίκιλες προεκτάσεις. Και το γεγονός αυτό συνέβη σε τούτη τη γωνιά του κόσμου, στον Χάνδακα. [...] (από τον πρόλογο της συγγραφέως)

Περιεχόμενα ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Η ΒΕΝΕΤΙΑ, Η ΚΡΗΤΗ, Ο ΧΑΝΔΑΚΑΣ
Α. Η ΒΕΝΕΤΙΑ. Η ΘΑΛΑΣΣΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ
Β. Η ΚΡΗΤΗ. Η ΝΗΣΟΣ ΥΠΟ ΕΝΕΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Γ. Ο ΧΑΝΔΑΚΑΣ. Η ΛΑΜΠΡΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ 1645-1669. Η ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΧΑΝΔΑΚΑ 1647-1669
Δ. Η ΓΑΛΗΝΟΤΑΤΗ ΟΔΕΥΕΙ ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΑΤΡΑΠΟΥΣ ΠΟΛΕΜΩΝ
Ε. Ο ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΛΙΟΡΚΕΙ ΤΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ ΕΝΕΤΙΚΗ ΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
SIC TRANSIT GLORIA MUNDI
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Λεπτομέρειες

ISBN13	9789609205245
Εκδότης	ΤΖΟΜΠΑΝΑΚΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ
Χρονολογία Έκδοσης	Νοέμβριος 2008
Αριθμός σελίδων	226
Διαστάσεις	32x25
Επιμέλεια	ΠΕΡΡΑΚΗ ΕΛΛΗ
Κωδικός Πολιτείας	4213-0003
Θέμα	ΙΣΤΟΡΙΑ - ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ - ΕΘΝΟΛΟΓΙΑ/ ΝΕΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ

https://www.politeianet.gr/books/9789609205245-tzompanaki-chrusoula-tzompanaki-chrusoula-o-kritikos-polemos-1645-1669-167190

Ψητά καλαμάρια γεμιστά με αρωματικά

 

Ψητά καλαμάρια γεμιστά με αρωματικά

Τι χρειαζόμαστε:

800 γρ. καλαμάρια μέτρια ή μεγάλα ολόκληρα,φρέσκα η κατεψυγμένα Για τη γέμιση:

2 κ.σ. μαϊντανός ψιλοκομμένος
2 κ.σ. άνηθος ψιλοκομμένος
1 μικρό κρεμμύδι ξερό τριμμένο
2 σκελίδες σκόρδου
1 κ.σ. μουστάρδα απαλή
2 κ.σ. φρυγανιά τριμμένη
3 κ.σ. ελαιόλαδο
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι Για το λαδολέμονο:

2/3 φλ. τσ. ελαιόλαδο
χυμός και ξύσμα από 2 μικρά λεμόνια (κατά προτίμηση ακέρωτα)
1/2 κ.. γλ. πάπρικα (προαιρετικά)
1/2 κ.. γλ. ρίγανη
1/2 κ. γλ. θυμάρι

Πως το κάνουμε

Διαβάστε περισότερο: Ψητά καλαμάρια γεμιστά με αρωματικά http://www.sintagespareas.gr/sintages/psita-kalamaria-gemista-me-aromatika.html#ixzz22OmhHSws

ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ της Φιλίτσας Σοφιανού-Mullen *

πηγή : http://www.onestory.gr/post/28818998802
ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ
της Φιλίτσας Σοφιανού-Mullen * .

«Έρωτας είναι χάρη που σου κάνει κάποιος.»
Γύρισα και τον κοίταξα ξαφνιασμένος. Πρώτη φορά έβγαιναν τέτοια λόγια, αποφθεγματικά από το στόμα του. Ψαράς ήταν, απλός άνθρωπος, που σπάνια έλεγε μια πρόταση σωστή.
Συνέχιζε να κοιτάζει με μάτια μισόκλειστα τη θάλασσα τη μεσημεριανή. Το ένα χέρι, μισό κρεμόταν στο πλάι. Το άλλο το αριστερό κρατούσε με τέσσερα δάχτυλα σφιχτά το ποτήρι—κρύο νερό και δυο σταγόνες τσίπουρο, ίσα-ίσα να πάρει τη γλυκιά καυτή γεύση του καλοκαιριού.
Η αλήθεια είναι πως ήθελα συμβουλή. Για δεύτερη φορά χαλούσα αρραβώνα και είχα πιάσει πάτο. Το πτυχίο κορνιζαρισμένο στον τοίχο εδώ και οχτώ χρόνια κι εγώ να μπαλώνω δίχτυα και να χωρίζω τη μαρίδα απ’ τη σαρδέλα με το θείο Νότη. Δεύτερος ξάδερφος του πατέρα μου και πριν τον χρειαστώ είχα καμιά δεκαπενταριά χρόνια να τον δω. Παλιά περνούσαμε κάθε Πάσχα και Φώτα μαζί, με άλλους θείους και ξαδέρφια, ο θείος Νότης πίσω-πίσω στις φωτογραφίες για να μη φαίνεται η αναπηρία. Η γυναίκα του σινιαρισμένη με μαλλιά φουσκωτά από το κομμωτήριο πάντα μπροστά.
Δε θυμάμαι ποιά ήταν η πρώτη μου παιδική αντίδραση στην αφύσικη απουσία δεξιού χεριού και αριστερού αντίχειρα. Θυμάμαι όμως τη μάνα μου να λέει πως όταν ήταν έντεκα-δώδεκα χρονών είχε βρει με την τσακαλοπαρέα μια άσκαστη βόμβα κάτω στα τσαίρια. Την παίδεψαν με ξύλα και με πέτρες ώσπου έσκασε και πήρε ετεροχρονισμένα την εκδίκησή της: ένα άλλο – για μένα ανώνυμο – μικρό, χίλια κομμάτια, κι ο Νότης ξαφνικά να νιώθει τη σάρκα να χωρίζεται από τον εαυτό της. «Τυχερός ήταν μέσα στην ατυχία του,» μου έλεγε στο τέλος κάθε εξιστόρησης. «Γι’ αυτό να προσέχεις κι εσύ, και να μ’ ακούς, και να μη τρέχεις έτσι σαν να σ’ έχουν βάλει νέφτι στον κώλο.» Απαραίτητο το άσχετο δίδαγμα.
«Χάρη είναι ο έρωτας,» ξανάπε. «Χάρη που κάνουμε ο ένας στον άλλο. Με βλέπεις και με ξέρεις. Ποια γυναίκα θα ερχόταν μαζί μου; Ποια γυναίκα θα μού ‘κανε τη χάρη αυτή να νιώσω κι εγώ σαν τους άλλους, αν δεν της έκανα χάρη κι εγώ;»
Πολλές φορές το είχα απορήσει αυτό για το Νότη. Τί έκανε τη θεία Λέλα να τον αγαπήσει; Το μάτι της έλαμπε από αισθησιασμό και το στόμα της μόνιμα μισάνοιχτο σε ένα πονηρό χαμόγελο, ακόμη και στις παλιές φωτογραφίες απ’ το Πάσχα του ’73.
«Όταν μου την προξένεψαν ήταν γκαστρωμένη επτά μηνώνε. Αγνώστου πατρός. Υποσχέθηκε θα τό ‘δινε το παιδί, αρκεί να την έπαιρνα από κει που ήταν δαχτυλοδειχτούμενη. Το έκανα. Ήταν νέα και σπαρταριστή και λάγνα, παρά τη γκοιλιά και τις μπρησμένες πατούσες. Τί μάνα θα γινότανε στο δικό μου παιδί σκέφτηκα αν τόσ’ εύκολα άφηνε τούτο; Τι γυναίκα θα ‘ταν για μένα αν άλλαζε έτσι εύκολα για να γλυτώσει; Είχα αμφιβόλιες. Όχι για πολύ. Το αίμα μου έβραζε. Τραβούσα το παλαμάρι με το ένα χέρι πιο γρήγορα απ’ τους άλλους με τα δυό. Ήθελα γυναίκα. Κι εκείνη ήθελε τη ζωή της. Η χάρη που σου έλεγα. Η χάρη που σε δροσίζει το καλοκαίρι και σε ζεσταίνει το χειμώνα. Κλείνεις τα μάτια και δε βλέπεις τίποτα—ούτε πίστη, ούτε απιστία, ούτε χέρια, ούτε δάχτυλα, ούτε λάμψεις, ούτε μωρά, ίσως μόνο τις γρίλιες στο πεντζούρι με λίγο μεσημεριανό ήλιο. Το άλλο κορμί σου κάνει τη χάρη. Κι εσύ του κάνεις τη χάρη. Αυτή είναι η μπαλάντζα.»
Ποτέ δεν το είχα δει έτσι το μεγάλο αυτό θέμα του έρωτα. Να περιμένεις τόσα από τον άλλο, να φοβάσαι να δοθείς, να μετράς και να αντισταθμίζεις, να διυλίζεις τον κώνωπα μα άξονα πάντα τον εαυτό σου, το κέντρο σου το κέντρο του κόσμου. Και η άλλη; Μάλλον τα ίδια, γι’ αυτό δεν υπήρχε η τέλεια σύγκλιση, με το χρόνο μάλλον απόκλιση, σαν αστέρια που συναντώνται για μια στιγμή στο σύμπαν και χωρίζουν.
Του Νότη ο ορισμός για τον έρωτα ήταν απρόσμενος στη ζέστη του Αυγούστου, απρόσμενος γιατί ήταν του Νότη, του ήσυχου, του αγαθού, του λιγομίλητου. Έκλεισα για λίγο τα μάτια, κι είδα κι εγώ τις γρίλιες που έλεγε, σαν να ήταν το σταθερό ταμπλό κάθε ερωτικής πράξης. Λίγο φως και δυο κορμιά να κάνουν χάρη το ένα στο άλλο. Πως δεν το είχα σκεφτεί έτσι ποτέ; Τόσο απλό και αρχέτυπο, σαν την ουσία του σύμπαντος;
Ακούμπησα το χέρι στην πίσω τσέπη του τζιν, ένιωσα το κινητό μου, δίστασα.
«Κανόνισε,» μου είπε, «κανόνισε.»
Πριν ακολουθήσω κι εγώ το βλέμμα του στην αχνάδα του ορίζοντα, είδα ένα μικρό χαμόγελο να πάλλεται στο μαυρισμένο πρόσωπο του ψαρά.

Η Φιλίτσα Σοφιανού-Mullen διδάσκει γραφή και λογοτεχνία εδώ και 28 χρόνια. Από την Αμερική και πάλι στη Ελλάδα και τώρα στη Βουλγαρία. Γράφει από ανάγκη (όταν η νύχτα σκεπάζει τα ασιδέρωτα και μένει μόνο η λάμψη της οθόνης). Μα η γλώσσα της διχάζεται (Αγγλικά ή Ελληνικά;) και πολλές φορές σιωπά. Κι ύστερα έρχονται οι οπτασίες που απαιτούν να γίνουν λέξεις και πιάνει πάλι την παλιά της τέχνη.
[ facebook ] [ e-mail ]

Τι είναι ψυχή;

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=267674453317781&set=a.228912820527278.57470.100002256863197&type=1&theater

Τι είναι ψυχή;

ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΜΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (ΔΙΑΙΡΕΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ) ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (ΑΔΙΑΙΡΕΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ)

Η Ψυχή το βασικό ένδυμα του πραγματικού Πνευματικού Ανθρώπου, υφασμένη από δύο συστατικά: το Διαιρετό ―την πάστα/υλικό της λεπτοφυέστερης ενέργειας του υλικού κόσμου, του κόσμου της διττότητας ‒ και το Αδιαίρετο που είναι η Πνοή του δημιουργού της ύλης, δηλαδή την Αδιαίρετη Ουσία που έφερε μαζί του ο δημιουργός, όταν αυτός εξέπεσε από τους Κόσμους των Υπερσυμπάντων της Αλήθειας, στο απαγορευμένο υλικό σύμπαν/δένδρο.

ΠΛΑΤΩΝ "ΤΙΜΑΙΟΣ" (35a1-35b3) «Δημιούργησε δε ο δημιουργός την ψυχή από τα εξής και ως εξής: Από την αδιαίρετη και αιωνίως αμετάβλητη ουσία (του Αδιάσπαστου Πνεύματος), καθώς επίσης και από την υπάρχουσα περί τα σώματα διαιρετή (διαχωρισμένη διά του Λόγου), δι’ αναμείξεως δηλαδή και των δύο αυτών, είχε ουσίες και από το ένα είδος και από το άλλο, και έτσι την έκανε ενδιάμεση ουσία μεταξύ της αδιαιρέτου και της διαιρετής των σωμάτων ουσίας».

Ενδημεί στους λεπτοφυέστερους ενεργειακούς χώρους του σύμπαντος πάνω από τις περιοχές του αστρικού πεδίου.

Αυτά τα σώματα λοιπόν, (φυσικό, αιθερικό, αστρικό, κατώτερο νοητικό και ψυχικό), περιβάλλουν (σαν ενδύματα) τον Πνευματικό Άνθρωπο, τον Θεϊκό

Σπινθήρα/Αδάμ ‒το μισό κομμάτι του Θείου Ανθρώπου. 

http://www.canyoustandthetruth.com/index.php/el/latest-news/254-2012-01-25-14-43-05.html

 

Παρίσι Μπλούζ

Παρίσι Μπλούζ


«Αν ήμασταν οι ήρωες κάποιου μυθιστορήματος, αυτό θα ήταν τριλογία, το "Μαύρο Αλγέρι", η "Κόκκινη Μασσαλία", το "Μπλε Παρίσι"...»
Στο Παρίσι λοιπόν, το 1970, στον απόηχο του Μάη του 68. Στο Παρίσι των μαοϊκών που ζουν την ψευδαίσθηση της επανάστασης, των ξεπεσμένων αριστοκρατών, των γερασμένων πια αλλά αμετανόητων παρακρατικών της OAS, της κατεδάφισης της παραδοσιακής Κεντρικής Αγοράς του Παρισιού (Λεζ Αλ). Εδώ θα ξαναβρούμε τον Πάκο Μαρτίνεθ, στο αστυνομικό τμήμα της Βενσέν. Με τις αναμνήσεις και τις ενοχές του. Δυο γεγονότα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους, μια δολοφονία στο Πανεπιστήμιο της Βενσέν και η έξαρση της δράσης της Προλεταριακής Αριστεράς, θα οδηγήσουν τον Πάκο να διεισδύσει, παριστάνοντας τον φοιτητή, στους αριστερίστικους κύκλους της Βενσέν και να αναζητήσει απαντήσεις στον σκοτεινό βυθό του μαοϊκού κινήματος. Η Βενσέν, ένα πειραματικό πανεπιστήμιο ανοιχτό σε όλους, οι κινηματογραφικές αίθουσες με τις παθιασμένες συζητήσεις των σινεφίλ, τα sex shops, οι δρόμοι του Παρισιού, είναι οι τόποι όπου διαδραματίζεται το τρίτο μέρος της νουάρ τριλογίας του Αττιά, σε μια ατμόσφαιρα που υπογραμμίζουν οι ρυθμοί και το πάθος της μουσικής μπλουζ. Ο Πάκο, αφοπλιστικός στη μοναξιά και τη μελαγχολία του, αναζητά -και δημιουργεί- τον εαυτό του μέσα στην κοινωνία που ζει, και παίρνει τις σημαντικότερες αποφάσεις της ζωής του. Ο Αττιά, για μία ακόμη φορά, συμπλέκει το κοινωνικό και το ιδιωτικό, το ιστορικό και το προσωπικό, τον κινηματογράφο και την ψυχανάλυση. Θέτει ερωτήματα για τους κώδικες αξιών, το καλό και το κακό και τις γκρίζες ζώνες ανάμεσά τους. Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στην προσωπική αξιοπρέπεια και τη δειλία; Την πολιτική στράτευση και την παραβατικότητα; Τη λογική και την παράνοια; Σε μια αφήγηση όπου το παρελθόν διατρέχει συνεχώς το παρόν, με δεξιοτεχνία και χιούμορ, ο συγγραφέας παρακολουθεί την πόλη που αλλάζει πρόσωπο, τη νεολαία που ζει τη σεξουαλική επανάσταση, και κλείνει με συναρπαστικό τρόπο τον κύκλο που άνοιξε με το "Μαύρο Αλγέρι".

Νίκος Τσιφόρος

Νίκος Τσιφόρος

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1912. Δυο χρόνια αργότερα η οικογένεια εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Από τα έντεκά του χρόνια ο Νίκος Τσιφόρος άρχισε να ασχολείται μανιωδώς με το γράψιμο, ενώ την πρώτη του επιθεώρηση την έγραψε το 1928 για ένα θερινό θέατρο στη Φρεαττύδα. Η πρώτη του αυτή προσπάθεια απέτυχε αλλά ο Νίκος δεν απογοητεύτηκε. Αφού πήρε το πτυχίο της Νομικής, εργάστηκε για δυο χρόνια στο Ελεγκτικό Συνέδριο και στη συνέχεια παραιτήθηκε για να μπαρκάρει στα καράβια. Ως το 1939 άλλαζε συνέχεια επάγγελμα, αλλά συνέχιζε να γράφει δημοσιεύοντας κείμενά του σε διάφορα έντυπα. Η πρώτη μεγάλη του επιτυχία ήρθε το 1944 όταν ο θίασος του Δημήτρη Χορν και της Μαίρης Αρώνη αποφάσισε να ανεβάσει στο θέατρο Ακροπόλ το θεατρικό έργο του Τσιφόρου «Η πινακοθήκη των ηλιθίων». Τέσσερα χρόνια αργότερα, την περίοδο 1948-49 έκανε και την πρώτη του ταινία, η οποία προβλήθηκε με τον τίτλο «Τελευταία αποστολή», σε σενάριο και σκηνοθεσία δική του.

Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες (Φιλελεύθερος, Βήμα, Ελεύθερος Κόσμος) και περιοδικά (Τραστ, Ρομάντσο, Ταχυδρόμος, Πάνθεον), ενώ έγραψε πάνω από 40 θεατρικά έργα και περισσότερα από 80 σενάρια. Κάποια αυτά τα έγραψε μόνος του και άλλα σε συνεργασία, κυρίως με τον Πολύβιο Βασιλειάδη (με τον οποίο δημιούργησαν ένα από τα πιο σημαντικά δίδυμα θεατρικών συγγραφέων).

Ο Τσιφόρος πέθανε στις 6 Αυγούστου 1970.

Άνθρωποι και ανθρωπάκια

Βιβλικά χαμόγελα

Διηγήματα

Ελληνική κρουαζιέρα

Ελληνική μυθολογία

Εμείς και οι Φράγκοι

Εορταστικά

Η Αθήνα σήμερα - Κρουαζιέρες μέσα στην ιστορία

Η γυναίκα κουρσάρος

Η Ιστορία της Αθήνας

Η πινακοθήκη των ηλιθίων

Θεότρελα ρεπορτάζ

Ιστορία της Αγγλίας

Ιστορία της Γαλλίας

Ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών

Μίλων Φιρίκης

Ο Γκιούλιβερ στη χώρα των Γιγάντων - Ο Γκιούλιβερ στη χώρα των νάνων

Ο κόσμος κι ο κοσμάκης

Ο πρώτος Τσιφόρος

Ο σατανάς ινκόγνιτο

Οι μυστικές εταιρίες

Όμορφη Θεσσαλονίκη

Παραμύθια πίσω από τα κάγκελα

Σταυροφορίες

Στηβ το χαρούμενο κάθαρμα

Τα παιδιά της πιάτσας

Τα παλιόπαιδα τ' ατίθασα

Τα ρεμάλια ήρωες (ή Οι Κονκισταδόροι)

Τζιμ κακής ποιότητος

Το τυχερό μου αστέρι

Χρονογραφήματα

Κινηματογράφος

Σκηνοθεσία

Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός (1960)

Τρεις κούκλες κι εγώ (1960)

Ο θησαυρός του μακαρίτη (1959)

Ο λεφτάς (1958)

Ο γυναικάς (1957)

Τρεις ντεντέκτιβς (1957)

Τσιγγάνικο αίμα (1956)

Γλέντι, λεφτά και αγάπη (1955)

Η ωραία των Αθηνών (1954)

Ο άνεμος του μίσους (1954)

Το ποντικάκι (1954)

Ο πύργος των ιπποτών (1952)

Το παιδί μου πρέπει να ζήσει (1951)

Έλα στο θείο (1950)

Τελευταία αποστολή (1949)

Χαμένοι άγγελοι (1948)
 

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%B9%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82 

Αφράτα και γρήγορα κουλούρια Θεσσαλονίκης

Αφράτα και γρήγορα κουλούρια Θεσσαλονίκης

Περιγραφή Εύκολα, αφράτα, γρήγορα, νόστιμα!!!

Τι χρειαζόμαστε:

1 κιλό αλεύρι Robin Hood
500 γραμμάρια χλιαρό νερό
30 γραμμάρια αλάτι
50 γραμμάρια ζάχαρη
2 φακελάκια ξηρή μαγιά
100 γραμμάρια λιωμένη μαργαρίνη
1 κουταλιά ταχίνι
300 γραμμάρια σουσάμι

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισσότερο: Αφράτα και γρήγορα κουλούρια Θεσσαλονίκης http://www.sintagespareas.gr/sintages/afrata-kai-grigora-koulouria-thessalonikis.html#ixzz22sszX6xW

67 χρόνια Χιροσίμα - Ναγκασάκι

Μέρες μνήμης , θλίψης και προβληματισμού (τουλάχιστον έτσι πρέπει να είναι) . Πριν 67 χρόνια χιλιάδες αθώοι άνθρωποι  έπεσαν θύματα της παράνοιας κάποιου; κάποιων; 

 

πηγή : http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2012/08/67_5.html

67 χρόνια Χιροσίμα - Ναγκασάκι

Η ΕΕΔΥΕ 

καλεί σε αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση την Τρίτη 7 Αυγούστου στις 7.30 μ.μ. στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.

Διαβάστε περισσότερα στον παραπάνω σύνδεσμο

 

 

                           ----------------------------------------------------------------------

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AF%CF%88%CE%B7_%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%B2%CF%8C%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%B7_%CE%A7%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%BC%CE%B1_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%BF_%CE%9D%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B9

Ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Το πυρηνικό "μανιτάρι" που σχηματίστηκε μετά την έκρηξη στη Χιροσίμα.

Το πυρηνικό "μανιτάρι" ύψους 18 χιλιομέτρων που σχηματίστηκε από την έκρηξη στο Ναγκασάκι.

Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που με τον τρόμο που προκάλεσε αναδείχτηκε σύμβολο υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού. Οδήγησε στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την παράδοση της Ιαπωνίας λίγες μέρες αργότερα.

Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας. Η βόμβα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο "Little Boy" (αγοράκι) στο κέντρο συναρμολόγησης και δοκιμών Αλαμογκόρντο. Τα αποτελέσματα της έκρηξης δεν ήταν γνωστά εκ των προτέρων, μια και τέτοιου τύπου βόμβα δεν είχε δοκιμαστεί, όπως η βόμβα πλουτωνίου, που ακολούθησε. Τη ρίψη της έκανε ο συνταγματάρχης Πολ Τίμπετς, κυβερνήτης ενός αεροσκάφους Β29 της Αεροπορίας Στρατού, στο οποίο είχε δώσει το όνομα της μητέρας του, "Ένολα Γκαίυ". Το Β29 υπέστη ισχυρή ανατάραξη με την έκρηξη της βόμβας, παρά το γεγονός ότι απείχε ήδη 18 περίπου χιλιόμετρα από το σημείο της έκρηξης. Υπολογίζεται ότι επιτόπου φονεύθηκαν περίπου 70.000 άτομα, οι περισσότεροι άμαχοι. Πολύ περισσότεροι πέθαναν αργότερα ή έπαθαν σημαντικές βλάβες στην υγεία τους λόγω της ραδιενέργειας. Από την πόλη διασώθηκε μόνον ο θόλος (από μπετόν) και ο σκελετός του κτιρίου που τον στήριζε. Πριν την έκρηξη αυτό ήταν το κτίριο που στέγαζε την "Εμπορική Έκθεση της Περιφέρειας της Χιροσίμα". Ο θόλος υπάρχει και σήμερα, όπως ακριβώς απέμεινε μετά την έκρηξη, και είναι από τα διατηρητέα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι Αμερικανικές δυνάμεις έριξαν τη δεύτερη (και τελευταία μέχρι σήμερα πυρηνική βόμβα εναντίον ανθρώπων) στο Ναγκασάκι. Εδώ η βόμβα ήταν άλλου τύπου και χρησιμοποιούσε ως γόμωση το πλουτώνιο. Αυτή είχε λάβει το προσωνύμιο "Fat Man" (χοντρός) στο εργαστήριο κατασκευής της. Αρχικός στόχος ήταν η ιαπωνική πόλη Κοκούρα (Kokura), επειδή όμως το νησί Κιουσού, στο οποίο βρίσκεται, ήταν καλυμμένο από πυκνή ομίχλη, ο επικεφαλής της αποστολής ταγματάρχης Σουέινι, ακολουθώντας το σχέδιο, υποχρεώθηκε να στραφεί στον "αναπληρωματικό" στόχο, την πόλη του Ναγκασάκι. Η έκρηξη ήταν ακόμη σφοδρότερη από την προηγούμενη και σχεδόν διέλυσε το Β29 του Σουέινι, το οποίο μόλις που πρόλαβε να προσγειωθεί στην Οκινάβα^[1]. Ωστόσο, λόγω της γεωγραφικής θέσεως του Ναγκασάκι, τα αποτελέσματά της στο έδαφος ήταν λιγότερο καταστροφικά από αυτά της βόμβας στη Χιροσίμα. Ωστόσο, οι συνέπειες της ραδιενέργειας δεν ήταν λιγότερο βαρείες από αυτές της προηγούμενης βόμβας.

Οι δύο αυτές ρίψεις έγιναν με προσωπική απόφαση του τότε Προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν. Για να πραγματοποιηθούν, ο διοικητής της μοίρας της Αεροπορίας Στρατού Σπατζ, στην οποία ανήκαν τα αεροσκάφη, ζήτησε έγγραφη τη διαταγή από την πολιτική ηγεσία "αρνούμενος να σκοτώσει ίσως 100.000 άτομα με προφορικές μόνον εντολές". Η διαταγή πράγματι του στάλθηκε εγγράφως με τις υπογραφές του Υπουργού Εσωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ και του Υπουργού Στρατιωτικών Χένρι Στίμσον. Η τελική, ωστόσο, απόφαση, σύμφωνα με το Σύνταγμα των ΗΠΑ, έπρεπε να ληφθεί μόνον από τον Πρόεδρο, ο οποίος και την έλαβε, με την αιτιολογία ότι οι ρίψεις αυτές θα έφερναν γρήγορο τέλος στον πόλεμο στο θέατρο του Ειρηνικού και ότι τα θύματα από τις βόμβες θα ήταν λιγότερα από τις απώλειες σε μια ενδεχόμενη απόβαση στην Ιαπωνία ή από τη συνέχιση του πολέμου. Η εκτίμηση αυτή, όμως, έχει ισχυρά αμφισβητηθεί και υποστηρίζεται η άποψη ότι η ρίψη των ατομικών βομβών ήταν μια επίδειξη δύναμης από τις ΗΠΑ προς τον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως προς τη Σοβιετική Ένωση. Ως τέτοια, προλείανε το έδαφος για την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου.

Ο αρχικός αριθμός των θυμάτων που πέθαναν ακαριαία από τη ρίψη των βομβών υπολογίζεται σε περίπου 70.000 στη Χιροσίμα και 40.000 στο Ναγκασάκι. Όμως οι ολέθριες συνέπειες της πυρηνικής ακτινοβολίας τους επόμενους τέσσερις μήνες αύξησαν τον αριθμό των νεκρών σε 90,000－166,000 στη Χιροσίμα και 80.000 στο Ναγκασάκι^[2]. Μέχρι το 1950 ο απολογισμός των θυμάτων είχε φτάσει τα 200.000 θύματα^[3].

Οι δυο βόμβες είχαν κατασκευαστεί στα πλαίσια του Σχεδίου Μανχάταν, του αμερικανικού προγράμματος για την κατασκευή ατομικής βόμβας. Το πρόγραμμα ήταν σε λειτουργία όταν έπεσαν οι βόμβες και είχε και άλλες σχεδόν έτοιμες, στα τελευταία στάδια συναρμολόγησης. Υπήρξε η πρόταση από αμερικανούς επιτελείς να εκτελεστούν κι άλλοι ατομικοί βομβαρδισμοί της Ιαπωνίας· είναι άγνωστο όμως αν κάτι τέτοιο τελικά θα συνέβαινε, καθώς η Ιαπωνία παραδόθηκε στους συμμάχους στις 15 Αυγούστου 1945, δυο μέρες πριν την ολοκλήρωση της κατασκευής της επόμενης βόμβας.

Πηγές

1. ↑ Ρειμόν Καρτιέ, Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα (μτφ. από τα Γαλλικά), τ. Β' σσ. 380-390
2. ↑ http://www.rerf.or.jp/general/qa_e/qa1.html
3. ↑ The Spirit of Hiroshima: An Introduction to the Atomic Bomb Tragedy. Hiroshima Peace Memorial Museum. 1999.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Χιροσίμα:

• 60 χρόνια Χιροσίμα, αφιέρωμα του ελληνόφωνου BBC
• "Ο χρόνος σταμάτησε στη Χιροσίμα" από www.netschoolbook.gr
• Τhe Hiroshima archive αρχείο με πηγές και φωτογραφίες από το κολλέγιο Lewis & Clark (στα αγγλικά)
• Χιροσίμα - Ναγκασάκι από το ww2.gr

Ναγκασάκι:

• Γεράνιος Αθανάσιος:Μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, Ο εφιάλτης της πυρηνικής βόμβας και οι πυρηνικές δοκιμές, Το ΒΗΜΑ, 11/08/1996
• Γεράνιος Αθανάσιος:Το άσκοπο ολοκαύτωμα στο Ναγκασάκι, Το ΒΗΜΑ, 06/08/2000

Κατηγορίες:

• Ιστορία της Ιαπωνίας
• Β' Παγκόσμιος Πόλεμος

Εμπόδια Λονδίνο 2012

πηγή : http://www.madata.gr/athletic/olympic-2012/214531.html
Εμπόδια: Τρέξτε με το doodle της Google, αγώνες στο στίβο με εμπόδια

07 Αυγούστου 2012, 00:19

 

Τα εμπόδια, οι αγώνες ταχύτητας στο στίβο με εμπόδια είναι το Ολυμπιακό άθλημα του στίβου στο οποίο η Google αφιερώνει ένα πολύ έξυπνο και διαδραστικό Doodle.
Κινήστε τα βελάκια, αριστερά και δεξιά γρήγορα και ο αθλητής τους doodle θα τρέξει γρήγορα. Με το Space θα πηδήξει όλα τα εμπόδια που εμφανίζονται μπροστά του. Ο χρόνος σας καταμετράτε και μπορείτε να τον μοιραστείτε στο Google + ή αν δεν είστε και τόσο περήφανοι για τον χρόνο του τερματισμού σας, μπορείτε να τον επαναλάβετε.
Εκτός πάλι αν θέλετε να ψάξετε κάτι περισσότερο για τα εμπόδια και τους Ολυμπιακούς αγώνες.
Οι αγώνες δρόμου με εμπόδια περιλαμβάνονται στα ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου από την Α΄ Ολυμπιάδα του 1896 στην Αθήνα. Τότε διεξήχθη μόνο ο δρόμος 110 μέτρων με εμπόδια, ο οποίος είναι ένα από τα 12 κλασικά ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου που βρίσκονται συνεχώς στο πρόγραμμα των αγώνων από το 1896 μέχρι σήμερα. Στο αγώνισμα κυριαρχούν οι αθλητές των ΗΠΑ.

Αγώνες εμποδίων γυναικών εντάχθηκαν στο ολυμπιακό πρόγραμμα από το 1932, στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες.

Σήμερα οι αγώνες με εμπόδια που διεξάγονται στις ολυμπιάδες είναι τριών ειδών:
Ψηλά εμπόδια: 110 μ. ανδρών - 100 μ. γυναικών (από το 1972).
Χαμηλά εμπόδια: 400 μ. ανδρών (από το 1900) και γυναικών (από το 1984).
Φυσικά εμπόδια ή στιπλ: 3000 μ. ανδρών (από το 1920) και γυναικών (από το 2008).

Στις πρώτες ολυμπιάδες διεξήχθησαν αγώνες εμποδίων και σε άλλες αποστάσεις:
80 μ. γυναικών (1932 ως 1968).
200 μ. ανδρών (1900 και 1904).
2500 μ. στιπλ ανδρών (1900 και 1904).
3200 μ. στιπλ ανδρών (1908)
4000 μ. στιπλ ανδρών (1900)
Όσο για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου; Ο Ολυμπιονίκης της Αθήνας, Φίλιξ Σάντσες, πήρε το χρυσό μετάλλιο και στο Λονδίνο στα 400μ. εμπόδια με 47.63.

Ο 35χρονος εμποδιστής από τη Δομινικανή Δημοκρατία έκανε μία φανταστική κούρσα, ιδιαίτερα στα τελευταία 100 μέτρα, όταν και πήρε σημαντική διαφορά από τους διώκτες του. Τη δεύτερη θέση και το ασημένιο μετάλλιο κατάκτησε ο Αμερικανός, Μάικλ Τίνσλεϊ, ενώ το χάλκινο ο Χαβιέρ Κούλσον από το Πουέρτο Ρίκο.

                      ----------------------------------------------------

πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CE%B9_%CE%BC%CE%B5_%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%B1_

Δρόμοι με εμπόδια στις Ολυμπιάδες
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Οι αγώνες δρόμου με εμπόδια περιλαμβάνονται στα ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου από την Α΄ Ολυμπιάδα του 1896 στην Αθήνα. Τότε διεξήχθη μόνο ο δρόμος 110 μέτρων με εμπόδια, ο οποίος είναι ένα από τα 12 κλασικά ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου που βρίσκονται συνεχώς στο πρόγραμμα των αγώνων από το 1896 μέχρι σήμερα. Στο αγώνισμα κυριαρχούν οι αθλητές των ΗΠΑ.
Αγώνες εμποδίων γυναικών εντάχθηκαν στο ολυμπιακό πρόγραμμα από το 1932, στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες.

Πίνακας περιεχομένων

• 1 Είδη αγώνων
• 2 Ολυμπιονίκες

Σοφά λόγια

Σοφά λόγια

Κάποια μέρα κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται τα πιό ωραία. - Σίγκμουντ Φρόυντ

                       

ΕΞΟΥΣΙΑ

Α. Μεγάλο κακό είναι οι χειρότεροι να εξουσιάζουν και να κυβερνούν τους καλύτερους.

β. Από την εξουσία να φεύγεις όχι πιό πλούσιος αλλά πιό δοξασμένος  γιατί ο έπαινος του λαού είναι καλύτερος από πολλά χρήματα. 
- Ισοκράτης

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Άν δεν ξέρεις να λές ψέμματα, να κάνεις απάτες και κλεψιές , παρακολούθησε  την πολιτική και θα τα μάθεις όλα αυτά.   -  Χ. Β. Σώου          

Μισώ κάθε αγυρτεία σαν την αμαρτία, αλλά περισσότερο την πολιτική αγυρτεία, που οδηγεί στην αθλιότητα και στην καταστροφή πολλών χιλιάδων και εκατομμυρίων λαού.  -  Γκαίτε