Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012

Καλαθοσφαίριση

πηγή : http://www.madata.gr/athletic/olympic-2012/214780.html

Λονδίνο 2012, Μπάσκετ στο doodle της Google και ελληνικές επιτυχίες

08 Αυγούστου 2012, 06:35

Στο Ολυμπιακό Άθλημα του μπάσκετ είναι αφιερωμένο το 13ο κατά σειρά Doodle της Google για αυτούς τους Ολυμπιακούς αγώνες.
Μπάσκετ έχει σήμερα η Google στην πρώτη της σελίδα στο πλαίσιο των αφιερωμάτων που κάνει στα Ολυμπιακά Αθλήματα και μετά το χθεσινό μας τρέξιμο μετ' εμποδίων, σειρά έχει η προσπάθεια μας να βάλουμε καλάθι! Το νέο διαδραστικό και αυτή τη φορά Doodle της Google μας προτρέπει να ρίξουμε βολές!
Πατώντας το space και έχοντας στη διάθεσή μας μόλις 24 δευτερόλεπτα, προσπαθούμε να ευστοχήσουμε στις βολές.
Αν τα καταφέρουμε καλά το κοινοποιούμε και στους φίλους μας στο Google + ! Αν όχι ... ξαναπροσπαθούμε!
Στην 8η θέση με εξαιρετική εμφάνιση τερμάτισαν οι Σολωμού/ Πλατανιώτη στον τελικό της συγχρονισμένης κολύμβησης, ενώ ο Βολικάκης στην ποδηλασία πήρε την 9η θέση! Στο μεταξύ, έκτος Ολυμπιονίκης στο δίζυγο αναδείχθηκε ο Βασίλης Τσολακίδης, την έκτη θέση κατέκτησε ο Βύρων Κοκκαλάνης στα σκάφη RSX και την 19η οι Καμπουρίδης/ Παπαδόπουλος στα σκάφη 470. Νωρίτερα, η χώρα μας πανηγύρισε τις προκρίσεις του Δουβαλίδη (110 μ. εμπόδια) και του Τσάκωνα (200 μ.), ενώ εκτός τελικού έμεινε η Λίκα στον ακοντισμό.

Ένατος ο ποδηλάτης μας

Στην 9η θέση της κατάταξης στο κέιριν τερμάτισε ο Χρήστος Βολικάκης, που δεν κατάφερε να μπει στην κούρσα των μεταλλίων.

Στον αγώνα για τις θέσεις 7 - 12, ο ποδηλάτης μας τερμάτισε τρίτος, βελτιώνοντας την θέση του σε σχέση με τους Αγώνες στο Πεκίνο, όπου βρέθηκε στην 13η θέση.

Εξαιρετικό το ντουέτο μας στον τελικό

Αν και δεν κατάφεραν να ανέβουν στο βάθρο, η Δέσποινα Σολωμού και η Ευαγγελία Πλατανιώτη παρουσίασαν ένα εξαιρετικό πρόγραμμα στον τελικό της συγχρονισμένης κολύμβησης, συγκεντρώνοντας 178.560 βαθμούς.

Η βαθμολογία του ντουέτου μας δεν στάθηκε ικανή να μας χαρίσει μετάλλιο, ενώ η... παράδοση συνεχίστηκε και οι Ρωσίδες πήραν την πρωτιά με 197.100.

Στην 6η θέση ο Τσολακίδης

Οκτώ χρόνια πέρασαν για να δούμε Έλληνα αθλητή σε τελικό οργάνου στην ενόργανη γυμναστική (μετά τον Δημοσθένη Ταμπάκο στους κρίκους) και ο Βασίλης Τσολακίδης κατατάχθηκε έκτος.

Ο 32χρονος αθλητής μας και «αργυρός» παγκόσμιος πρωταθλητής παρουσίασε ένα δυνατό πρόγραμμα με μεγάλο συντελεστή δυσκολίας. Ο Βασίλης δεν απέφυγε τα μικρά λάθη και η έξοδός του δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, με αποτέλεσμα να συγκεντρώσει 15.300 βαθμούς.

Έκτος με ελπίδες ο Κοκκαλάνης

Με την κατάκτηση της έκτης θέσης στα RSX ολοκλήρωσε ο Βύρων Κοκκαλάνης την πρώτη του παρουσία σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο 26χρονος –που υποχώρησε κατά μία θέση σε σχέση με την προτελευταία κούρσα- έκανε σπουδαία κούρσα στην τελευταία εμφάνιση της ιστιοσανίδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αφού στο Ρίο ντε Τζανέιρο θα αντικατασταθεί από το kite surfing.

Αποκλείστηκε και ξέσπασε η Λίκα

Από τα προκριματικά του ακοντισμού αποκλείστηκε η Σάββα Λίκα, που δεν έπιασε το όριο πρόκρισης (62 μ.).

Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια ξεκίνησε με βολή στα 56.36 μέτρα και η καλύτερη της βολή ήταν στα 57.06 μέτρα και έτσι έμεινε στην 27η θέση, όμως, η Ελληνίδα στην τελευταία της βολή τα πήγε πολύ άσχημα με αποτέλεσμα να την ακυρώσει και να ξεσπάσει.

Μετά την τελευταία της προσπάθεια, η Λίκα έπεσε στο έδαφος και χτύπησε το χέρι της, ενώ η κάμερα την «τσάκωσε» να κλαίει, ενώ οι θεατές την χειροκροτούσαν…

Τερμάτισαν 19οι οι Καμπουρίδης/ Παπαδόπουλος

Τη 19η θέση στην κατηγορία των 470 πήραν οι Παναγιώτης Καμπουρίδης και Στάθης Παπαδόπουλος, που τερμάτισαν 8οι και 20οι στις δύο τελευταίες ιστιοδρομίες.

Στον αγώνα των μεταλλίων αναμένεται σπουδαία μάχη για το χρυσό μεταξύ Αυστραλών και Βρετανών.

Στα ημιτελικά ο Τσάκωνας

Ο Λυκούργος Τσάκωνας κατέκτησε την 4η θέση στη δεύτερη προκριματική σειρά με χρόνο 20.56 και ήταν αρκετή για τον στείλει στα αυριανά ημιτελικά των 200μ..

Και αυτό γιατί στα ημιτελικά προκρίνονται εκτός από τους τρεις πρώτους και επιπλέον τρεις αθλητές με τους καλύτερους χρόνους.

Άνετα ο Δουβαλίδης

Την πρόκριση στα ημιτελικά κέρδισε ο Κώστας Δουβαλίδης χάρη στον χρόνο που έκανε στην κούρσα των 110μ. με εμπόδια.

Ο Έλληνας πρωταθλητής κατέκτησε την δεύτερη θέση με 13.40 ενώ δήλωσε ότι είναι σε πάρα πολύ καλή κατάσταση και συνεχίζει. Δεν δίστασε μάλιστα να αποκαλύψει ότι στο μυαλό του βρίσκεται ήδη ο τελικός.


Star.gr
----------------------------------------
πηγή :http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7
Καλαθοσφαίριση
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Σουτ για τρεις πόντους

Η καλαθοσφαίριση (αγγλ. basketball, μπάσκετ-μπολ) ή πιο συχνά μπάσκετ, είναι ένα ομαδικό άθλημα. Εμπνευστής και δημιουργός του ήταν ο Καναδός, καθηγητής φυσικής αγωγής στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ, Τζέιμς Νάισμιθ. Ημερομηνία δημιουργίας - γέννησης του αθλήματος έχει καταγραφεί η 15/29 Δεκεμβρίου 1891.

Πίνακας περιεχομένων

Ο Κρητικός Πόλεμος 1645-1669

Ο Κρητικός Πόλεμος 1645-1669

Στα μέσα του 17ου αι. η Κρήτη, μετά από περίπου τετρακόσια πενήντα χρόνια κατά τα οποία έζησε ως κτήση της Βενετίας, βρέθηκε στη δίνη μιας ιδιαίτερα σκληρής πολεμικής διεκδίκησης. Η Οθωμανική αυτοκρατορία κήρυξε τον πόλεμο στη Γαληνότατη Δημοκρατία του Αδρία, επιδιώκοντας την κατάκτηση της Μεγαλονήσου. Ο πόλεμος αυτός, που ήταν ο πέμπτος κατά σειρά ενετοτουρκικός πόλεμος, άρχισε το 1645 και τελείωσε το 1669. Επεκράτησε να ονομάζεται Κρητικός Πόλεμος. Η χρονική διάρκεια του ήταν αρκετά μεγάλη ακόμη και για τα μέτρα της εποχής εκείνης. Η ιδιομορφία που σημειώνεται κατά το χρονικό αυτό διάστημα είναι ότι μόνο τα δύο πρώτα χρόνια (1645-1647) αναλώθηκαν για την κατάκτηση ολόκληρης της νήσου, ενώ τα υπόλοιπα είκοσι δύο (1647-1669) για την πολιορκία της πρωτεύουσας της, του Χάνδακα. Ο Χάνδακας παραδόθηκε στους Τούρκους τον Σεπτέμβριο του 1669. Η πτώση της Κρήτης και του Χάνδακα στους Τούρκους αναμφισβήτητα ήταν ένα σημαντικότατο γεγονός για τη Μεγαλόνησο -και όχι μόνον. Σήμαινε, εκτός των άλλων, ότι οι ισορροπίες δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο, που είχαν παγιωθεί και ίσχυαν για αρκετές εκατονταετίες, τώρα άλλαζαν. Οι Οθωμανοί κυριαρχούν πλέον στην ανατολική μεσογειακή λεκάνη. Παράλληλα όμως θα υποστούν συντριπτικές ήττες από τα χριστιανικά στρατεύματα στην κεντρική Ευρώπη, οι οποίες θα ανακόψουν τις προς βορράν και προς δυσμάς επεκτατικές τους φιλοδοξίες. Η ίδια η Κρήτη, μετά από τα βίαια και με δραματική κατάληξη γεγονότα του 17ου αι., θα υποχρεωθεί, ως κατακτηθείσα περιοχή, να αλλάξει κατεύθυνση σε όλα τα επίπεδα του καθημερινού βίου της έως το 1898. Το έτος αυτά λήγει η τουρκική κατοχή και αρχίζει η ελπιδοφόρα εποχή της αυτονομίας της, που θα καταλήξει το 1913 στην ένωση της με την Ελλάδα Αλλά ποιο ήταν το κυρίαρχο στοιχείο, το στοιχείο εκείνο που έκανε τον Κρητικό Πόλεμο, εκτός των άλλων παραμέτρων, να είναι ένα τόσο σημαντικό ιστορικό συμβάν, ιδιαίτερα δε την πολιορκία του Χάνδακα -μοναδική ως προς τη διάρκεια της- να λάβει επικές διαστάσεις; Ανάλογης εμβέλειας ιστορικά συμβάντα είναι ασφαλώς πολύπλοκα, επιδέχονται διαφορετικές προσεγγίσεις και πολλές φορές είναι δυσερμήνευτα. Στην περίπτωση όμως του Κρητικού Πολέμου και της πολιορκίας του Χάνδακα αυτό που κυριαρχεί και καθορίζει την ιδιαιτερότητα τους είναι η εμπλοκή πολλών χριστιανικών κρατών από πλευράς των δυνάμεων της Δύσης, καθώς και πολλών Οθωμανικών επαρχιών υποτελών στον σουλτάνο, από πλευράς των δυνάμεων της Ανατολής. Ουσιαστικά ο πέμπτος ενετοτουρκικός πόλεμος, με αποκορύφωση τα τρία τελευταία χρόνια της πολιορκίας του Χάνδακα, προσέλαβε διαστάσεις παγκοσμίου πολέμου. Έτσι η αναμέτρηση Δύσης και Ανατολής στην Κρήτη και όλως ιδιαιτέρως στον Χάνδακα -με ό,τι αυτή συνεπαγόταν- μπορεί να θεωρηθεί το κύριο, το καθοριστικό στοιχείο ενός ιστορικού γεγονότος με τεράστια σημασία, απήχηση και πολυποίκιλες προεκτάσεις. Και το γεγονός αυτό συνέβη σε τούτη τη γωνιά του κόσμου, στον Χάνδακα. [...] (από τον πρόλογο της συγγραφέως)

Περιεχόμενα ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Η ΒΕΝΕΤΙΑ, Η ΚΡΗΤΗ, Ο ΧΑΝΔΑΚΑΣ
Α. Η ΒΕΝΕΤΙΑ. Η ΘΑΛΑΣΣΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ
Β. Η ΚΡΗΤΗ. Η ΝΗΣΟΣ ΥΠΟ ΕΝΕΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Γ. Ο ΧΑΝΔΑΚΑΣ. Η ΛΑΜΠΡΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ 1645-1669. Η ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΧΑΝΔΑΚΑ 1647-1669
Δ. Η ΓΑΛΗΝΟΤΑΤΗ ΟΔΕΥΕΙ ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΑΤΡΑΠΟΥΣ ΠΟΛΕΜΩΝ
Ε. Ο ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΥ 17ου ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΛΙΟΡΚΕΙ ΤΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ ΕΝΕΤΙΚΗ ΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
SIC TRANSIT GLORIA MUNDI
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Λεπτομέρειες
ISBN139789609205245
ΕκδότηςΤΖΟΜΠΑΝΑΚΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ
Χρονολογία ΈκδοσηςΝοέμβριος 2008
Αριθμός σελίδων226
Διαστάσεις32x25
ΕπιμέλειαΠΕΡΡΑΚΗ ΕΛΛΗ
Κωδικός Πολιτείας4213-0003
Θέμα

Ψητά καλαμάρια γεμιστά με αρωματικά

 
Ψητά καλαμάρια γεμιστά με αρωματικά

Τι χρειαζόμαστε:

800 γρ. καλαμάρια μέτρια ή μεγάλα ολόκληρα,φρέσκα η κατεψυγμένα Για τη γέμιση:

2 κ.σ. μαϊντανός ψιλοκομμένος
2 κ.σ. άνηθος ψιλοκομμένος
1 μικρό κρεμμύδι ξερό τριμμένο
2 σκελίδες σκόρδου
1 κ.σ. μουστάρδα απαλή
2 κ.σ. φρυγανιά τριμμένη
3 κ.σ. ελαιόλαδο
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι Για το λαδολέμονο:

2/3 φλ. τσ. ελαιόλαδο
χυμός και ξύσμα από 2 μικρά λεμόνια (κατά προτίμηση ακέρωτα)
1/2 κ.. γλ. πάπρικα (προαιρετικά)
1/2 κ.. γλ. ρίγανη
1/2 κ. γλ. θυμάρι

Πως το κάνουμε

Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ της Φιλίτσας Σοφιανού-Mullen *

πηγή : http://www.onestory.gr/post/28818998802
ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ
της Φιλίτσας Σοφιανού-Mullen * .

«Έρωτας είναι χάρη που σου κάνει κάποιος.»
Γύρισα και τον κοίταξα ξαφνιασμένος. Πρώτη φορά έβγαιναν τέτοια λόγια, αποφθεγματικά από το στόμα του. Ψαράς ήταν, απλός άνθρωπος, που σπάνια έλεγε μια πρόταση σωστή.
Συνέχιζε να κοιτάζει με μάτια μισόκλειστα τη θάλασσα τη μεσημεριανή. Το ένα χέρι, μισό κρεμόταν στο πλάι. Το άλλο το αριστερό κρατούσε με τέσσερα δάχτυλα σφιχτά το ποτήρι—κρύο νερό και δυο σταγόνες τσίπουρο, ίσα-ίσα να πάρει τη γλυκιά καυτή γεύση του καλοκαιριού.
Η αλήθεια είναι πως ήθελα συμβουλή. Για δεύτερη φορά χαλούσα αρραβώνα και είχα πιάσει πάτο. Το πτυχίο κορνιζαρισμένο στον τοίχο εδώ και οχτώ χρόνια κι εγώ να μπαλώνω δίχτυα και να χωρίζω τη μαρίδα απ’ τη σαρδέλα με το θείο Νότη. Δεύτερος ξάδερφος του πατέρα μου και πριν τον χρειαστώ είχα καμιά δεκαπενταριά χρόνια να τον δω. Παλιά περνούσαμε κάθε Πάσχα και Φώτα μαζί, με άλλους θείους και ξαδέρφια, ο θείος Νότης πίσω-πίσω στις φωτογραφίες για να μη φαίνεται η αναπηρία. Η γυναίκα του σινιαρισμένη με μαλλιά φουσκωτά από το κομμωτήριο πάντα μπροστά.
Δε θυμάμαι ποιά ήταν η πρώτη μου παιδική αντίδραση στην αφύσικη απουσία δεξιού χεριού και αριστερού αντίχειρα. Θυμάμαι όμως τη μάνα μου να λέει πως όταν ήταν έντεκα-δώδεκα χρονών είχε βρει με την τσακαλοπαρέα μια άσκαστη βόμβα κάτω στα τσαίρια. Την παίδεψαν με ξύλα και με πέτρες ώσπου έσκασε και πήρε ετεροχρονισμένα την εκδίκησή της: ένα άλλο – για μένα ανώνυμο – μικρό, χίλια κομμάτια, κι ο Νότης ξαφνικά να νιώθει τη σάρκα να χωρίζεται από τον εαυτό της. «Τυχερός ήταν μέσα στην ατυχία του,» μου έλεγε στο τέλος κάθε εξιστόρησης. «Γι’ αυτό να προσέχεις κι εσύ, και να μ’ ακούς, και να μη τρέχεις έτσι σαν να σ’ έχουν βάλει νέφτι στον κώλο.» Απαραίτητο το άσχετο δίδαγμα.
«Χάρη είναι ο έρωτας,» ξανάπε. «Χάρη που κάνουμε ο ένας στον άλλο. Με βλέπεις και με ξέρεις. Ποια γυναίκα θα ερχόταν μαζί μου; Ποια γυναίκα θα μού ‘κανε τη χάρη αυτή να νιώσω κι εγώ σαν τους άλλους, αν δεν της έκανα χάρη κι εγώ;»
Πολλές φορές το είχα απορήσει αυτό για το Νότη. Τί έκανε τη θεία Λέλα να τον αγαπήσει; Το μάτι της έλαμπε από αισθησιασμό και το στόμα της μόνιμα μισάνοιχτο σε ένα πονηρό χαμόγελο, ακόμη και στις παλιές φωτογραφίες απ’ το Πάσχα του ’73.
«Όταν μου την προξένεψαν ήταν γκαστρωμένη επτά μηνώνε. Αγνώστου πατρός. Υποσχέθηκε θα τό ‘δινε το παιδί, αρκεί να την έπαιρνα από κει που ήταν δαχτυλοδειχτούμενη. Το έκανα. Ήταν νέα και σπαρταριστή και λάγνα, παρά τη γκοιλιά και τις μπρησμένες πατούσες. Τί μάνα θα γινότανε στο δικό μου παιδί σκέφτηκα αν τόσ’ εύκολα άφηνε τούτο; Τι γυναίκα θα ‘ταν για μένα αν άλλαζε έτσι εύκολα για να γλυτώσει; Είχα αμφιβόλιες. Όχι για πολύ. Το αίμα μου έβραζε. Τραβούσα το παλαμάρι με το ένα χέρι πιο γρήγορα απ’ τους άλλους με τα δυό. Ήθελα γυναίκα. Κι εκείνη ήθελε τη ζωή της. Η χάρη που σου έλεγα. Η χάρη που σε δροσίζει το καλοκαίρι και σε ζεσταίνει το χειμώνα. Κλείνεις τα μάτια και δε βλέπεις τίποτα—ούτε πίστη, ούτε απιστία, ούτε χέρια, ούτε δάχτυλα, ούτε λάμψεις, ούτε μωρά, ίσως μόνο τις γρίλιες στο πεντζούρι με λίγο μεσημεριανό ήλιο. Το άλλο κορμί σου κάνει τη χάρη. Κι εσύ του κάνεις τη χάρη. Αυτή είναι η μπαλάντζα.»
Ποτέ δεν το είχα δει έτσι το μεγάλο αυτό θέμα του έρωτα. Να περιμένεις τόσα από τον άλλο, να φοβάσαι να δοθείς, να μετράς και να αντισταθμίζεις, να διυλίζεις τον κώνωπα μα άξονα πάντα τον εαυτό σου, το κέντρο σου το κέντρο του κόσμου. Και η άλλη; Μάλλον τα ίδια, γι’ αυτό δεν υπήρχε η τέλεια σύγκλιση, με το χρόνο μάλλον απόκλιση, σαν αστέρια που συναντώνται για μια στιγμή στο σύμπαν και χωρίζουν.
Του Νότη ο ορισμός για τον έρωτα ήταν απρόσμενος στη ζέστη του Αυγούστου, απρόσμενος γιατί ήταν του Νότη, του ήσυχου, του αγαθού, του λιγομίλητου. Έκλεισα για λίγο τα μάτια, κι είδα κι εγώ τις γρίλιες που έλεγε, σαν να ήταν το σταθερό ταμπλό κάθε ερωτικής πράξης. Λίγο φως και δυο κορμιά να κάνουν χάρη το ένα στο άλλο. Πως δεν το είχα σκεφτεί έτσι ποτέ; Τόσο απλό και αρχέτυπο, σαν την ουσία του σύμπαντος;
Ακούμπησα το χέρι στην πίσω τσέπη του τζιν, ένιωσα το κινητό μου, δίστασα.
«Κανόνισε,» μου είπε, «κανόνισε.»
Πριν ακολουθήσω κι εγώ το βλέμμα του στην αχνάδα του ορίζοντα, είδα ένα μικρό χαμόγελο να πάλλεται στο μαυρισμένο πρόσωπο του ψαρά.

Η Φιλίτσα Σοφιανού-Mullen διδάσκει γραφή και λογοτεχνία εδώ και 28 χρόνια. Από την Αμερική και πάλι στη Ελλάδα και τώρα στη Βουλγαρία. Γράφει από ανάγκη (όταν η νύχτα σκεπάζει τα ασιδέρωτα και μένει μόνο η λάμψη της οθόνης). Μα η γλώσσα της διχάζεται (Αγγλικά ή Ελληνικά;) και πολλές φορές σιωπά. Κι ύστερα έρχονται οι οπτασίες που απαιτούν να γίνουν λέξεις και πιάνει πάλι την παλιά της τέχνη.
[ facebook ] [ e-mail ]

Τι είναι ψυχή;

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=267674453317781&set=a.228912820527278.57470.100002256863197&type=1&theater

Τι είναι ψυχή;

ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΜΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (ΔΙΑΙΡΕΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ) ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (ΑΔΙΑΙΡΕΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ)

Η Ψυχή το βασικό ένδυμα του πραγματικού Πνευματικού Ανθρώπου, υφασμένη από δύο συστατικά: το Διαιρετό ―την πάστα/υλικό της λεπτοφυέστερης ενέργειας του υλικού κόσμου, του κόσμου της διττότητας ‒ και το Αδιαίρετο που είναι η Πνοή του δημιουργού της ύλης, δηλαδή την Αδιαίρετη Ουσία που έφερε μαζί του ο δημιουργός, όταν αυτός εξέπεσε από τους Κόσμους των Υπερσυμπάντων της Αλήθειας, στο απαγορευμένο υλικό σύμπαν/δένδρο.

ΠΛΑΤΩΝ "ΤΙΜΑΙΟΣ" (35a1-35b3) «Δημιούργησε δε ο δημιουργός την ψυχή από τα εξής και ως εξής: Από την αδιαίρετη και αιωνίως αμετάβλητη ουσία (του Αδιάσπαστου Πνεύματος), καθώς επίσης και από την υπάρχουσα περί τα σώματα διαιρετή (διαχωρισμένη διά του Λόγου), δι’ αναμείξεως δηλαδή και των δύο αυτών, είχε ουσίες και από το ένα είδος και από το άλλο, και έτσι την έκανε ενδιάμεση ουσία μεταξύ της αδιαιρέτου και της διαιρετής των σωμάτων ουσίας».

Ενδημεί στους λεπτοφυέστερους ενεργειακούς χώρους του σύμπαντος πάνω από τις περιοχές του αστρικού πεδίου.

Αυτά τα σώματα λοιπόν, (φυσικό, αιθερικό, αστρικό, κατώτερο νοητικό και ψυχικό), περιβάλλουν (σαν ενδύματα) τον Πνευματικό Άνθρωπο, τον Θεϊκό
Σπινθήρα/Αδάμ ‒το μισό κομμάτι του Θείου Ανθρώπου. 

http://www.canyoustandthetruth.com/index.php/el/latest-news/254-2012-01-25-14-43-05.html
 

Παρίσι Μπλούζ


Παρίσι Μπλούζ


«Αν ήμασταν οι ήρωες κάποιου μυθιστορήματος, αυτό θα ήταν τριλογία, το "Μαύρο Αλγέρι", η "Κόκκινη Μασσαλία", το "Μπλε Παρίσι"...»
Στο Παρίσι λοιπόν, το 1970, στον απόηχο του Μάη του 68. Στο Παρίσι των μαοϊκών που ζουν την ψευδαίσθηση της επανάστασης, των ξεπεσμένων αριστοκρατών, των γερασμένων πια αλλά αμετανόητων παρακρατικών της OAS, της κατεδάφισης της παραδοσιακής Κεντρικής Αγοράς του Παρισιού (Λεζ Αλ). Εδώ θα ξαναβρούμε τον Πάκο Μαρτίνεθ, στο αστυνομικό τμήμα της Βενσέν. Με τις αναμνήσεις και τις ενοχές του. Δυο γεγονότα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους, μια δολοφονία στο Πανεπιστήμιο της Βενσέν και η έξαρση της δράσης της Προλεταριακής Αριστεράς, θα οδηγήσουν τον Πάκο να διεισδύσει, παριστάνοντας τον φοιτητή, στους αριστερίστικους κύκλους της Βενσέν και να αναζητήσει απαντήσεις στον σκοτεινό βυθό του μαοϊκού κινήματος. Η Βενσέν, ένα πειραματικό πανεπιστήμιο ανοιχτό σε όλους, οι κινηματογραφικές αίθουσες με τις παθιασμένες συζητήσεις των σινεφίλ, τα sex shops, οι δρόμοι του Παρισιού, είναι οι τόποι όπου διαδραματίζεται το τρίτο μέρος της νουάρ τριλογίας του Αττιά, σε μια ατμόσφαιρα που υπογραμμίζουν οι ρυθμοί και το πάθος της μουσικής μπλουζ. Ο Πάκο, αφοπλιστικός στη μοναξιά και τη μελαγχολία του, αναζητά -και δημιουργεί- τον εαυτό του μέσα στην κοινωνία που ζει, και παίρνει τις σημαντικότερες αποφάσεις της ζωής του. Ο Αττιά, για μία ακόμη φορά, συμπλέκει το κοινωνικό και το ιδιωτικό, το ιστορικό και το προσωπικό, τον κινηματογράφο και την ψυχανάλυση. Θέτει ερωτήματα για τους κώδικες αξιών, το καλό και το κακό και τις γκρίζες ζώνες ανάμεσά τους. Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στην προσωπική αξιοπρέπεια και τη δειλία; Την πολιτική στράτευση και την παραβατικότητα; Τη λογική και την παράνοια; Σε μια αφήγηση όπου το παρελθόν διατρέχει συνεχώς το παρόν, με δεξιοτεχνία και χιούμορ, ο συγγραφέας παρακολουθεί την πόλη που αλλάζει πρόσωπο, τη νεολαία που ζει τη σεξουαλική επανάσταση, και κλείνει με συναρπαστικό τρόπο τον κύκλο που άνοιξε με το "Μαύρο Αλγέρι".


Νίκος Τσιφόρος


Νίκος Τσιφόρος
Νίκος Τσιφόρος.jpg
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1912. Δυο χρόνια αργότερα η οικογένεια εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Από τα έντεκά του χρόνια ο Νίκος Τσιφόρος άρχισε να ασχολείται μανιωδώς με το γράψιμο, ενώ την πρώτη του επιθεώρηση την έγραψε το 1928 για ένα θερινό θέατρο στη Φρεαττύδα. Η πρώτη του αυτή προσπάθεια απέτυχε αλλά ο Νίκος δεν απογοητεύτηκε. Αφού πήρε το πτυχίο της Νομικής, εργάστηκε για δυο χρόνια στο Ελεγκτικό Συνέδριο και στη συνέχεια παραιτήθηκε για να μπαρκάρει στα καράβια. Ως το 1939 άλλαζε συνέχεια επάγγελμα, αλλά συνέχιζε να γράφει δημοσιεύοντας κείμενά του σε διάφορα έντυπα. Η πρώτη μεγάλη του επιτυχία ήρθε το 1944 όταν ο θίασος του Δημήτρη Χορν και της Μαίρης Αρώνη αποφάσισε να ανεβάσει στο θέατρο Ακροπόλ το θεατρικό έργο του Τσιφόρου «Η πινακοθήκη των ηλιθίων». Τέσσερα χρόνια αργότερα, την περίοδο 1948-49 έκανε και την πρώτη του ταινία, η οποία προβλήθηκε με τον τίτλο «Τελευταία αποστολή», σε σενάριο και σκηνοθεσία δική του.

Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες (Φιλελεύθερος, Βήμα, Ελεύθερος Κόσμος) και περιοδικά (Τραστ, Ρομάντσο, Ταχυδρόμος, Πάνθεον), ενώ έγραψε πάνω από 40 θεατρικά έργα και περισσότερα από 80 σενάρια. Κάποια αυτά τα έγραψε μόνος του και άλλα σε συνεργασία, κυρίως με τον Πολύβιο Βασιλειάδη (με τον οποίο δημιούργησαν ένα από τα πιο σημαντικά δίδυμα θεατρικών συγγραφέων).
Ο Τσιφόρος πέθανε στις 6 Αυγούστου 1970.

Άνθρωποι και ανθρωπάκια
Βιβλικά χαμόγελα
Διηγήματα
Ελληνική κρουαζιέρα
Ελληνική μυθολογία
Εμείς και οι Φράγκοι
Εορταστικά
Η Αθήνα σήμερα - Κρουαζιέρες μέσα στην ιστορία
Η γυναίκα κουρσάρος
Η Ιστορία της Αθήνας
Η πινακοθήκη των ηλιθίων
Θεότρελα ρεπορτάζ
Ιστορία της Αγγλίας
Ιστορία της Γαλλίας
Ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών
Μίλων Φιρίκης
Ο Γκιούλιβερ στη χώρα των Γιγάντων - Ο Γκιούλιβερ στη χώρα των νάνων
Ο κόσμος κι ο κοσμάκης
Ο πρώτος Τσιφόρος
Ο σατανάς ινκόγνιτο
Οι μυστικές εταιρίες
Όμορφη Θεσσαλονίκη
Παραμύθια πίσω από τα κάγκελα
Σταυροφορίες
Στηβ το χαρούμενο κάθαρμα
Τα παιδιά της πιάτσας
Τα παλιόπαιδα τ' ατίθασα
Τα ρεμάλια ήρωες (ή Οι Κονκισταδόροι)
Τζιμ κακής ποιότητος
Το τυχερό μου αστέρι
Χρονογραφήματα

Κινηματογράφος
Σκηνοθεσία

Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός (1960)
Τρεις κούκλες κι εγώ (1960)
Ο θησαυρός του μακαρίτη (1959)
Ο λεφτάς (1958)
Ο γυναικάς (1957)
Τρεις ντεντέκτιβς (1957)
Τσιγγάνικο αίμα (1956)
Γλέντι, λεφτά και αγάπη (1955)
Η ωραία των Αθηνών (1954)
Ο άνεμος του μίσους (1954)
Το ποντικάκι (1954)
Ο πύργος των ιπποτών (1952)
Το παιδί μου πρέπει να ζήσει (1951)
Έλα στο θείο (1950)
Τελευταία αποστολή (1949)
Χαμένοι άγγελοι (1948)
 
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%A4%CF%83%CE%B9%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82 


Αφράτα και γρήγορα κουλούρια Θεσσαλονίκης



Αφράτα και γρήγορα κουλούρια Θεσσαλονίκης

Περιγραφή Εύκολα, αφράτα, γρήγορα, νόστιμα!!!

Τι χρειαζόμαστε:

1 κιλό αλεύρι Robin Hood
500 γραμμάρια χλιαρό νερό
30 γραμμάρια αλάτι
50 γραμμάρια ζάχαρη
2 φακελάκια ξηρή μαγιά
100 γραμμάρια λιωμένη μαργαρίνη
1 κουταλιά ταχίνι
300 γραμμάρια σουσάμι

Πως το κάνουμε:

67 χρόνια Χιροσίμα - Ναγκασάκι

Μέρες μνήμης , θλίψης και προβληματισμού (τουλάχιστον έτσι πρέπει να είναι) . Πριν 67 χρόνια χιλιάδες αθώοι άνθρωποι  έπεσαν θύματα της παράνοιας κάποιου; κάποιων; 

 

πηγή : http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2012/08/67_5.html

67 χρόνια Χιροσίμα - Ναγκασάκι

Η ΕΕΔΥΕ 
καλεί σε αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση την Τρίτη 7 Αυγούστου στις 7.30 μ.μ. στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.

Διαβάστε περισσότερα στον παραπάνω σύνδεσμο

 

 

                           ----------------------------------------------------------------------

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AF%CF%88%CE%B7_%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82_%CE%B2%CF%8C%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%B7_%CE%A7%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%BC%CE%B1_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%BF_%CE%9D%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B9

Ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Το πυρηνικό "μανιτάρι" που σχηματίστηκε μετά την έκρηξη στη Χιροσίμα.
Το πυρηνικό "μανιτάρι" ύψους 18 χιλιομέτρων που σχηματίστηκε από την έκρηξη στο Ναγκασάκι.
Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που με τον τρόμο που προκάλεσε αναδείχτηκε σύμβολο υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού. Οδήγησε στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την παράδοση της Ιαπωνίας λίγες μέρες αργότερα.
Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας. Η βόμβα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο "Little Boy" (αγοράκι) στο κέντρο συναρμολόγησης και δοκιμών Αλαμογκόρντο. Τα αποτελέσματα της έκρηξης δεν ήταν γνωστά εκ των προτέρων, μια και τέτοιου τύπου βόμβα δεν είχε δοκιμαστεί, όπως η βόμβα πλουτωνίου, που ακολούθησε. Τη ρίψη της έκανε ο συνταγματάρχης Πολ Τίμπετς, κυβερνήτης ενός αεροσκάφους Β29 της Αεροπορίας Στρατού, στο οποίο είχε δώσει το όνομα της μητέρας του, "Ένολα Γκαίυ". Το Β29 υπέστη ισχυρή ανατάραξη με την έκρηξη της βόμβας, παρά το γεγονός ότι απείχε ήδη 18 περίπου χιλιόμετρα από το σημείο της έκρηξης. Υπολογίζεται ότι επιτόπου φονεύθηκαν περίπου 70.000 άτομα, οι περισσότεροι άμαχοι. Πολύ περισσότεροι πέθαναν αργότερα ή έπαθαν σημαντικές βλάβες στην υγεία τους λόγω της ραδιενέργειας. Από την πόλη διασώθηκε μόνον ο θόλος (από μπετόν) και ο σκελετός του κτιρίου που τον στήριζε. Πριν την έκρηξη αυτό ήταν το κτίριο που στέγαζε την "Εμπορική Έκθεση της Περιφέρειας της Χιροσίμα". Ο θόλος υπάρχει και σήμερα, όπως ακριβώς απέμεινε μετά την έκρηξη, και είναι από τα διατηρητέα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.
Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι Αμερικανικές δυνάμεις έριξαν τη δεύτερη (και τελευταία μέχρι σήμερα πυρηνική βόμβα εναντίον ανθρώπων) στο Ναγκασάκι. Εδώ η βόμβα ήταν άλλου τύπου και χρησιμοποιούσε ως γόμωση το πλουτώνιο. Αυτή είχε λάβει το προσωνύμιο "Fat Man" (χοντρός) στο εργαστήριο κατασκευής της. Αρχικός στόχος ήταν η ιαπωνική πόλη Κοκούρα (Kokura), επειδή όμως το νησί Κιουσού, στο οποίο βρίσκεται, ήταν καλυμμένο από πυκνή ομίχλη, ο επικεφαλής της αποστολής ταγματάρχης Σουέινι, ακολουθώντας το σχέδιο, υποχρεώθηκε να στραφεί στον "αναπληρωματικό" στόχο, την πόλη του Ναγκασάκι. Η έκρηξη ήταν ακόμη σφοδρότερη από την προηγούμενη και σχεδόν διέλυσε το Β29 του Σουέινι, το οποίο μόλις που πρόλαβε να προσγειωθεί στην Οκινάβα[1]. Ωστόσο, λόγω της γεωγραφικής θέσεως του Ναγκασάκι, τα αποτελέσματά της στο έδαφος ήταν λιγότερο καταστροφικά από αυτά της βόμβας στη Χιροσίμα. Ωστόσο, οι συνέπειες της ραδιενέργειας δεν ήταν λιγότερο βαρείες από αυτές της προηγούμενης βόμβας.
Οι δύο αυτές ρίψεις έγιναν με προσωπική απόφαση του τότε Προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν. Για να πραγματοποιηθούν, ο διοικητής της μοίρας της Αεροπορίας Στρατού Σπατζ, στην οποία ανήκαν τα αεροσκάφη, ζήτησε έγγραφη τη διαταγή από την πολιτική ηγεσία "αρνούμενος να σκοτώσει ίσως 100.000 άτομα με προφορικές μόνον εντολές". Η διαταγή πράγματι του στάλθηκε εγγράφως με τις υπογραφές του Υπουργού Εσωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ και του Υπουργού Στρατιωτικών Χένρι Στίμσον. Η τελική, ωστόσο, απόφαση, σύμφωνα με το Σύνταγμα των ΗΠΑ, έπρεπε να ληφθεί μόνον από τον Πρόεδρο, ο οποίος και την έλαβε, με την αιτιολογία ότι οι ρίψεις αυτές θα έφερναν γρήγορο τέλος στον πόλεμο στο θέατρο του Ειρηνικού και ότι τα θύματα από τις βόμβες θα ήταν λιγότερα από τις απώλειες σε μια ενδεχόμενη απόβαση στην Ιαπωνία ή από τη συνέχιση του πολέμου. Η εκτίμηση αυτή, όμως, έχει ισχυρά αμφισβητηθεί και υποστηρίζεται η άποψη ότι η ρίψη των ατομικών βομβών ήταν μια επίδειξη δύναμης από τις ΗΠΑ προς τον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως προς τη Σοβιετική Ένωση. Ως τέτοια, προλείανε το έδαφος για την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου.
Ο αρχικός αριθμός των θυμάτων που πέθαναν ακαριαία από τη ρίψη των βομβών υπολογίζεται σε περίπου 70.000 στη Χιροσίμα και 40.000 στο Ναγκασάκι. Όμως οι ολέθριες συνέπειες της πυρηνικής ακτινοβολίας τους επόμενους τέσσερις μήνες αύξησαν τον αριθμό των νεκρών σε 90,000-166,000 στη Χιροσίμα και 80.000 στο Ναγκασάκι[2]. Μέχρι το 1950 ο απολογισμός των θυμάτων είχε φτάσει τα 200.000 θύματα[3].
Οι δυο βόμβες είχαν κατασκευαστεί στα πλαίσια του Σχεδίου Μανχάταν, του αμερικανικού προγράμματος για την κατασκευή ατομικής βόμβας. Το πρόγραμμα ήταν σε λειτουργία όταν έπεσαν οι βόμβες και είχε και άλλες σχεδόν έτοιμες, στα τελευταία στάδια συναρμολόγησης. Υπήρξε η πρόταση από αμερικανούς επιτελείς να εκτελεστούν κι άλλοι ατομικοί βομβαρδισμοί της Ιαπωνίας· είναι άγνωστο όμως αν κάτι τέτοιο τελικά θα συνέβαινε, καθώς η Ιαπωνία παραδόθηκε στους συμμάχους στις 15 Αυγούστου 1945, δυο μέρες πριν την ολοκλήρωση της κατασκευής της επόμενης βόμβας.

Πηγές

  1. Ρειμόν Καρτιέ, Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα (μτφ. από τα Γαλλικά), τ. Β' σσ. 380-390
  2. http://www.rerf.or.jp/general/qa_e/qa1.html
  3. The Spirit of Hiroshima: An Introduction to the Atomic Bomb Tragedy. Hiroshima Peace Memorial Museum. 1999.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Χιροσίμα:
Ναγκασάκι:

Εμπόδια Λονδίνο 2012

πηγή : http://www.madata.gr/athletic/olympic-2012/214531.html
Εμπόδια: Τρέξτε με το doodle της Google, αγώνες στο στίβο με εμπόδια
 
Τα εμπόδια, οι αγώνες ταχύτητας στο στίβο με εμπόδια είναι το Ολυμπιακό άθλημα του στίβου στο οποίο η Google αφιερώνει ένα πολύ έξυπνο και διαδραστικό Doodle.
Κινήστε τα βελάκια, αριστερά και δεξιά γρήγορα και ο αθλητής τους doodle θα τρέξει γρήγορα. Με το Space θα πηδήξει όλα τα εμπόδια που εμφανίζονται μπροστά του. Ο χρόνος σας καταμετράτε και μπορείτε να τον μοιραστείτε στο Google + ή αν δεν είστε και τόσο περήφανοι για τον χρόνο του τερματισμού σας, μπορείτε να τον επαναλάβετε.
Εκτός πάλι αν θέλετε να ψάξετε κάτι περισσότερο για τα εμπόδια και τους Ολυμπιακούς αγώνες.
Οι αγώνες δρόμου με εμπόδια περιλαμβάνονται στα ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου από την Α΄ Ολυμπιάδα του 1896 στην Αθήνα. Τότε διεξήχθη μόνο ο δρόμος 110 μέτρων με εμπόδια, ο οποίος είναι ένα από τα 12 κλασικά ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου που βρίσκονται συνεχώς στο πρόγραμμα των αγώνων από το 1896 μέχρι σήμερα. Στο αγώνισμα κυριαρχούν οι αθλητές των ΗΠΑ.

Αγώνες εμποδίων γυναικών εντάχθηκαν στο ολυμπιακό πρόγραμμα από το 1932, στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες.

Σήμερα οι αγώνες με εμπόδια που διεξάγονται στις ολυμπιάδες είναι τριών ειδών:
Ψηλά εμπόδια: 110 μ. ανδρών - 100 μ. γυναικών (από το 1972).
Χαμηλά εμπόδια: 400 μ. ανδρών (από το 1900) και γυναικών (από το 1984).
Φυσικά εμπόδια ή στιπλ: 3000 μ. ανδρών (από το 1920) και γυναικών (από το 2008).

Στις πρώτες ολυμπιάδες διεξήχθησαν αγώνες εμποδίων και σε άλλες αποστάσεις:
80 μ. γυναικών (1932 ως 1968).
200 μ. ανδρών (1900 και 1904).
2500 μ. στιπλ ανδρών (1900 και 1904).
3200 μ. στιπλ ανδρών (1908)
4000 μ. στιπλ ανδρών (1900)
Όσο για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου; Ο Ολυμπιονίκης της Αθήνας, Φίλιξ Σάντσες, πήρε το χρυσό μετάλλιο και στο Λονδίνο στα 400μ. εμπόδια με 47.63.

Ο 35χρονος εμποδιστής από τη Δομινικανή Δημοκρατία έκανε μία φανταστική κούρσα, ιδιαίτερα στα τελευταία 100 μέτρα, όταν και πήρε σημαντική διαφορά από τους διώκτες του. Τη δεύτερη θέση και το ασημένιο μετάλλιο κατάκτησε ο Αμερικανός, Μάικλ Τίνσλεϊ, ενώ το χάλκινο ο Χαβιέρ Κούλσον από το Πουέρτο Ρίκο.
                      ----------------------------------------------------

πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CE%B9_%CE%BC%CE%B5_%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%B1_

Δρόμοι με εμπόδια στις Ολυμπιάδες
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Οι αγώνες δρόμου με εμπόδια περιλαμβάνονται στα ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου από την Α΄ Ολυμπιάδα του 1896 στην Αθήνα. Τότε διεξήχθη μόνο ο δρόμος 110 μέτρων με εμπόδια, ο οποίος είναι ένα από τα 12 κλασικά ολυμπιακά αγωνίσματα στίβου που βρίσκονται συνεχώς στο πρόγραμμα των αγώνων από το 1896 μέχρι σήμερα. Στο αγώνισμα κυριαρχούν οι αθλητές των ΗΠΑ.
Αγώνες εμποδίων γυναικών εντάχθηκαν στο ολυμπιακό πρόγραμμα από το 1932, στην Ολυμπιάδα του Λος Άντζελες.

Πίνακας περιεχομένων

Δημοφιλείς αναρτήσεις