Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου( 24 Αυγούστου 1572)

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=373611466045245&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater


Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου( 24 Αυγούστου 1572)

Η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου (γαλλικά: Massacre de la Saint-Barthélemy = Σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου) αναφέρεται στη σφαγή των Γάλλων προτεσταντών (Ουγενότων) από τους Καθολικούς στο Παρίσι στις 24 Αυγούστου 1572, ανήμερα του Αγίου Βαρθολομαίου. Η σφαγή αυτή επεκτάθηκε χρονικά στην πρωτεύουσα και τις επόμενες εβδομάδες σε πληθώρα πόλεων της γαλλικής επαρχίας.

Η τραγική αυτή κατάληξη των Θρησκευτικών Πολέμων της Γαλλίας ήταν αποτέλεσμα τόσο θρησκευτικών, όσο και πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων. Ήταν η συνέπεια του στρατιωτικού και πολιτικού διαχωρισμού της γαλλικής αριστοκρατίας σε καθολικούς και προτεστάντες, κυρίως η βεντέτα μεταξύ της οικογένειας των Γκιζ και των Σατιγιόν-Μονμορανσί, ήταν το αποτέλεσμα μιας άγριας λαϊκής αντίδρασης, φανατικά καθολικής και εχθρικής στη βασιλική πολιτική κατευνασμού των πνευμάτων και προσεταιρισμού των Προτεσταντών, αλλά αντικατόπτριζε επίσης τις εντάσεις στην εξωτερική πολιτική των βασιλείων της Γαλλίας και της Ισπανίας, οι οποίες τροφοδοτούνταν από τις εξεγέρσεις στις Κάτω Χώρες.

Η ιστοριογραφική παράδοση θέλει ως κύριους υπαίτιους της σφαγής το βασιλιά Κάρολο Θ' και τη μητέρα του, Αικατερίνη των Μεδίκων. Ελλείψει πηγών, οι ιστορικοί ακόμα και σήμερα διαφωνούν για τον ακριβή ρόλο του στέμματος στο γεγονός αυτό. Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι η βασιλική διαταγή για την έναρξη του μακελειού αφορούσε σίγουρα τους ηγέτες των Προτεσταντών. Το πρωινό της 24ης Αυγούστου, ο Κάρολος Θ' είχε διατάξει τη διακοπή των δολοφονιών, αλλά δεν μπόρεσε να ανακόψει την οργή και το ζήλο του λαού.

Η σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τους Γαλλικούς Θρησκευτικούς Πολέμους. Το κίνημα των Ουγενότων παρέλυσε από το χαμό πολλών επιφανών αριστοκρατών ηγετών του, αλλά και από τις εσωτερικές ανακατατάξεις και τη ριζοσπαστική αλλαγή των πεποιθήσεων τους: οι Γάλλοι προτεστάντες πλέον βρίσκονταν σε ανοιχτό πόλεμο με το στέμμα. Σε αντίθεση με τους τρεις προηγούμενους εμφύλιους πολέμους, δεν επρόκειτο για έναν πόλεμο ενάντια στην πολιτική του στέμματος, αλλά ενάντια στην ίδια την ύπαρξη της Γαλλικής μοναρχίας. Ήταν μια "από τις χειρότερες θρησκευτικές σφαγές του 16ου αιώνα". Σε όλη την Ευρώπη, ως γεγονός χάραξε στο μυαλό των Προτεσταντών ότι "ο Ρωμαιοκαθολικισμός ήταν μια αιματοβαμμένη και δόλια θρησκεία".ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΠΙΝΑΚΑΣ François Dubois "Η σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου"

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

«τσιπς»

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=461012497266796&set=a.452385131462866.105177.108511895850193&type=1&theater
 
 

24 Αυγούστου 1853....
Ετοιμάζονται για πρώτη φορά τηγανιτές πατάτες σε μορφή «τσιπς». 'Ένας Αμερικανός μάγειρας, ο Τζορτζ Κράμ, στο Σαρατόγκα Σπρίνγκς της Νέας Υόρκης, αγανακτισμένος από τα παράπονα ενός πελάτη, αποφασίζει να του σερβίρει πατάτες τόσο λεπτοκομμένες που να δυσκολευτεί να τις πιάσει με το πιρούνι του. Αυτές οι λεπτοκομμένες τηγανιτές πατάτες θα αποδειχθούν τεράστια οικονομική επιτυχία.

Το Πορτρέτο της Σιωπής

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=461090430592336&set=a.425464430821603.99602.108511895850193&type=1&theater

                       Το Πορτρέτο της Σιωπής 

"Η σιωπή είναι η σκάλα που οδηγεί στο σκοτεινό άδυτο της ψυχής μας... Είναι η υπόκρουση που μας βοηθάει να αφουγκραστούμε το όνειρο... Είναι τα σπάργανα όπου γεννιέται η μουσική... Είναι η πηγή της μοναξιάς και της αυτογνωσίας... Είναι το μονοπάτι που οδηγεί στην αγκαλιά του Θείου... Ο Χριστόφορος δυο αγάπες είχε στη ζωή του. Τη θάλασσα και το βιολί. Και όταν οι αγάπες του αυτές αναμετρήθηκαν με τον έρωτα που έχει ένας άντρας για μία γυναίκα, έχασε ο φτερωτός θεός. Εκείνος φεύγει για να αναζητήσει μες στη μοναστική σιωπή τον εαυτό του. Εκείνη απομένει με τη δική της αλήθεια στα σπλάχνα, βυθισμένη στη σιωπή της ενοχής. Τι γίνεται όμως όταν ο Θεός του Χριστόφορου "δοκιμάζει" ένα πλάσμα που δεν φταίει για ό,τι αποφάσισαν οι δυο εραστές; Πόσο αντέχει το όνειρο να μένει αλώβητο στο βάθρο του; Τι συμβαίνει όταν η πίστη δοκιμάζεται; Τότε ένα βιολί μαστορεύει μελαγχολικές μελωδίες, μια γυναίκα αποτυπώνει το πορτρέτο της σιωπής σ ένα χαρτί και το πορτρέτο της αγάπης στην καρδιά της, μια μάνα καταριέται το Θεό και ένα παιδί περιμένει μια θυσία για να ζήσει... Τότε και ο Χριστόφορος έρχεται αντιμέτωπος με τη σιωπή του και με δυο μάτια που κρύβουν μέσα τους την ίδια αναζήτηση όπως και τα δικά του..."

Αποκλειστική διάθεση : Βιβλιοπωλείο ΔΟΚΙΜΑΚΗΣ,
(Καντανολέων 4, Ηράκλειο , 2810288544 sales@bigbook.gr )
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Φανουρόπιτα με 7 συστατικά

         Φανουρόπιτα με 7 συστατικά
Bαθμολογία:
       
2 ψήφοι
Προστέθηκε από , 27.08.11

Περιγραφή

Μια πολύ καλή συνταγή του Στέλιου Παρλιάρου, γίνεται αφράτη πίτα με ιδιαίτερη γεύση.
Φανουρόπιτα με 7 συστατικά

Τι χρειαζόμαστε:

  • 160γρ. ηλιέλαιο
  • 160γρ. χυμός πορτοκάλι
  • 170γρ. ζάχαρη άχνη
  • 280γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
  • 1/2 κουτ. γλυκου μπέικιν πάουντερ
  • 1/2 κουτ. γλυκού κανέλα σε σκόνη
  • 100 γρ. σταφίδες ξανθές
Στα γρήγορα
Κατηγορία
Μέθοδος

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:


Διαβάστε περισότερο: Φανουρόπιτα με 7 συστατικάhttp://www.sintagespareas.gr/sintages/fanouropita-me-7-sistatika.html#ixzz24ZR2Eu28

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Κατακόμβες Αγίου Ιωάννη

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=494036563941569&set=a.410332992311927.101779.409941222351104&type=1&theater 

Κατακόμβες Αγίου Ιωάννη - Θεσσαλονίκη


Ένα σημείο αναφοράς του υπόγειου δικτύου κατακόμβων και στοών ήταν αυτές του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, οι οποία βρίσκεται πίσω από την Αγία Σοφία στις αρχές του πεζόδρομου της Ικτίνου. Στο κέντρο της αυλής υπάρχουν τα ερείπια ενός ναού πανομοιότυπου με αυτόν της Ροτόντας.
Στο εσωτερικό της εκκλησίας υπάρχουν σκαλοπάτια που οδηγούν στις κατακόμβες. Οι ιστορίες που ακούγονται για τις κατακόμβες είναι πολλές, ενώ οι επίσημες ιστορικές καταγραφές είναι ελάχιστες. Λέγεται ότι οι κατακόμβες του Αγίου Ιωάννη είχαν επικοινωνία με την Κρύπτη του Αγίου Δημητρίου (απόσταση σε ευθεία πάνω από 2 χλμ και υψομετρική διαφορά γύρω στα 50 μέτρα), μέσω ενός υπόγειου δρόμου, ο οποίος μέχρι τις αρχές του 20 αιώνα διασωζόταν αλλά αργότερα με την κατασκευή του διπλανού δρόμου (Μακένζυ Κινγκ) αλλά και με την μεγάλη ανοικοδόμηση γενικότερα, τα θεμέλια, έκοψαν οριστικά αυτό το σοκάκι και έριξαν ένα πέπλο μυστηρίου στο όλο θέμα. του μοναστηριού, το οποίο αποτελεί μία όαση πρασίνου στην καρδιά της πόλης.
    

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=494037603941465&set=a.410332992311927.101779.409941222351104&type=1&theater
Δεξιά του Ναού της Αγ.Σοφίας στις αρχές του πεζόδρομου της Ικτίνου και με πρόσβαση από την Π.Μελα, θα συναντήσουμε μια σκάλα που οδηγεί στην αυλή ενός μικρού ναού αφιερωμένο στον Αγ.Ιωάννη τον “Υπόγειο” όπως αλλιώς συνηθίζεται να αναφέρεται,μιας και ο ναός βρίσκεται κάτω από το οδόστρωμα της Παύλου Μελά,ενώ τμήμα από κατακόμβες που σώζονται, βρίσκονται με την σειράς τους κάτω από τον ήδη υπόγειο ναό!!

 
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Η Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων (26)

Από παλιό περιοδικό "Ραδιοτηλεόραση"
Στα τρυπημένα σημεία λέει "κόσμο" "καθώς" "γνώρισαν" "ήταν"
Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Η Ολυμπιακή ιδέα υπερπηδά τα οικονομικά εμπόδια

Εικονοθεραπεία 5


Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-




 

Σήμερα στο Ηράκλειο...

 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!

Η πόλη του Ηρακλείου σήμερα τιμά τον Άγιο Απόστολο Τίτο.
Είναι η Θεία Μορφή της Χριστιανοσύνης που συνδέει την Κρήτη με τον Ιησού αφού ο Απόστολος Παύλος ανέθεσε στον Απόστολο Τίτο το έργο αυτό της εδραίωσης της Χριστιανικής Πίστης στο λαό της Κρήτης.
Ήταν ο Πρώτος Επίσκοπος Κρήτης , Ποιμενάρχης  και  το Έργο του  Ποιμαντικό. 


Στον ομώνυμο Ναό στο Κέντρο του Ηρακλείου φυλάσσεται η Κάρα του Αγίου και καθημερινά ο Ναός είναι ανοιχτός σε Έλληνες και ξένους καθώς  αποτελεί και ένα πολιτιστικό και ιστορικό μνημείο για την πόλη του Ηρακλείου.

Σήμερα όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα λειτουργήθηκε ο Ναός εορταστικά με τιμές κράτους , με παρουσία  φιλαρμονικής και με άγημα στρατού , εκπροσώπους της πολιτείας  και φυσικά πλήθος κόσμου. Επίσης έγινε η καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση, για τους Κρήτες που σφαγιάσθησαν 25/8/1898 στην αυλή του Ναού από τους Τούρκους, με κατάθεση στεφάνων.

Σήμερα στον εορτασμό υπήρχε ένας καλεσμένος ανάμεσα στους Ιερωμένους. Πρόκειται για έναν κρητικό στην καταγωγή γέννημα θρέμμα που ξεκίνησε ως κληρικός από εδώ στο Ηράκλειο και σήμερα είναι Μητροπολίτης στην Αυστρία (δεν συγκράτησα το όνομά του αλλά θα το ψάξω).

Όπως καταλαβαίνετε ήμουν κι εγώ εκεί. Σε λίγο θα παραθέσω και τις σχετικές φωτογραφίες.

  Έτοιμες και οι φωτογραφίες!

























Αυτά!!!  Και του Χρόνου με υγεία !


Στον παρακάτω σύνδεσμο εκτός των άλλων αναφέρεται το θέμα της Επιστολής προς Τίτον
Ενδεικτικά παραθέτω ένα μικρό τμήμα του κειμένου της σχετικής μελέτης 

 πηγή: http://www.aeahk.gr/anagnwsthrio/Pros%20Titon%20Epistolh%20tou%20Apostolou%20Pavlou.pdf

....
Μία σημαντική πληροφορία γιά τό πρόσωπο τοῦ Τίτου
ἔχουμε ἀπό τήν πρός Γαλάτας ἐπιστολή τοῦ Παύλου. Σέ αὐτήν τήν ἐπιστολή
μαθαίνουμε ὅτι ὁ Τίτος ἦταν ἐθνικός μέ ἑλληνική παιδεία, δέν εἶχε ὑποβληθεῖ σέ
περιτομή32 καί συνόδεψε τόν Παῦλο, μαζί μέ τόν Βαρνάβα, στήν Ἀποστολική
Σύνοδο.33 Συμφιλίωσε τόν Παῦλο μέ τούς Κορινθίους στά γεγονότα μεταξύ τῶν
δύο πρός Κορινθίους ἐπιστολῶν34 καί βοήθησε στόν ἔρανο γιά τούς χριστιανούς
τῶν Ἱεροσολύμων.35 Κατά τή δεύτερη φυλάκιση τοῦ Παύλου στή Ρώμη ἦταν
μᾶλλον κοντά του καί ἀπό ἐκεῖ ἔφυγε γιά τή Δαλματία36. Μεταξύ της πρώτης καί
τῆς δεύτερης φυλάκισης τοῦ Παύλου στή Ρώμη, ἡ ὁποία κατέληξε καί στό
μαρτύριό του, γράφτηκε ἡ πρός Τίτον ἐπιστολή, πιθανόν κατά τά ἔτη 63 ἤ
64μ.Χ.37
Ἡ ἐπιστολή ἀποτελεῖται 3 κεφάλαια καί 46 στίχους. Τό πρῶτο κεφάλαιο
ἀποτελεῖται ἀπό 16 στίχους, τό δεύτερο ἀπό 15 καί τό τρίτο ἐπίσης ἀπό 15. Εἶναι
προφανές πώς δέν ἀρίθμησε ὁ ἴδιος ὁ συγγραφέας τῆς ἐπιστολῆς τά κεφάλαια
καί τούς στίχους καθώς ὅπως ἤδη ἀνάφέρθηκε στήν Εἰσαγωγή τά κεφάλαια στό
κείμενο τῆς Καινῆς Διαθήκης τοποθετήθηκαν ἀπό τόν ἐπίσκοπο Καντουρίας
Στέφανο Langton καί οἱ στίχοι ἀπό τόν παρισινό τυπογράφο Robert Stephanus.
Στήν ἀρχή τῆς ἐπιστολῆς ὑπάρχει ἕνα προοίμιο στό ὁποῖο ὁ συγγραφέας
ἀναφέρει τό ποιός εἶναι καί σέ ποιόν ἀπευθύνει τήν ἐπιστολή του. Ὁ
συγγραφέας εἶναι ὁ ἀπόστολος Παῦλος («Παῦλος, δοῦλος Θεοῦ, ἀπόστολος δέ
Ἰησοῦ Χριστοῦ»)38 καί ἡ ἐπιστολή ἀπευθύνεται στόν Τίτο, τό γνήσιο παιδί του
στήν κοινή πίστη («Τίτῳ γνησίῳ τέκνῳ κατά κοινήν πίστιν»).39
Ἀμέσως μετά τό προοίμιο ἀναφέρεται πώς ὁ Τίτος τοποθετήθηκε στό νησί
τῆς Κρήτης καί ὡς ὁ ὑπεύθυνος ποιμένας της, ἀλλά καί γιά νά ἐγκαταστήσει
πρεσβυτέρους στίς πόλεις τοῦ νησιοῦ.40 Ὁ Παῦλος παρέχει χρήσιμες συμβουλές
πρός τόν Τίτο σχετικά μέ τό ποιές ἀρετές πρέπει νά ἔχει ὁ σωστός ποιμένας ἀλλά
καί τό ποίμνιο, ὁ λαός τῆς Ἐκκλησίας. Ο ποιμένας πρέπει νά εἶναι ἀδιάβλητος,
ἄνδρας μίας μόνο γυναίκας καί μέ παιδιά πιστά πού δέν κατηγοροῦνται γιά
ἄσωτη ζωή ἤ ἀνυπάκουα,41 ἀλλά καί ὡς διαχειριστής τοῦ Θεοῦ πρέπει νά εἶναι
ἀδιάβλητος, νά μήν εἶναι ὑπερόπτης, εὐέξαπτος, μέθυσος, φιλόνικος καί νά μήν
εἶναι αἰσχροκερδής.42 Ἀντιθέτως πρέπει νά εἶναι φιλόξενος, νά ἀγαπάει τό καλό,
νά εἶναι συνετός, δίκαιος, εὐσεβής, νά κυριαρχεῖ στόν ἑαυτό του.43
Ὅσον ἀφορᾶ τό ποίμνιο ὁ Παῦλος σημειώνει πρός τόν Τίτον πῶς πρέπει
νά παρακινεῖ τούς ἡλικιωμένους νά εἶναι νηφάλιοι, ἀξιοπρεπεῖς καί νά ἐλέγχουν
τόν ἐαυτό τους. Νά εἶναι ὑγιεῖς στήν πίστη, στήν ἀγάπη, στήν ὑπομονή.44 Οἱ
ἡλικιωμένες γυναῖκες πρέπει νά ἐμπνέουν σεβασμό. Νά μήν κακολογοῦν, νά
μήν εἶναι ὑποδουλωμένες στό κρασί καί νά διδάσκουν τό καλό. Μόνο ἔτσι θά
καθοδηγοῦν τίς νέες νά ἀγαποῦν τά παιδιά τους, νά ἔχουν σωφροσύνη,
ἁγνότητα, νά φροντίζουν γιά τό σπίτι τους, νά ἔχουν καλοσύνη καί νά
ὑποτάσσονται στούς ἄνδρες τους, γιά νά μή δυσφημίζεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.45
Ἐπίσης καί οἱ νέοι πρέπει νά εἶναι ἐγκρατεῖς. Τό κυριότερο ὅμως ὅλες αὐτές οἱ
ἀρετές πρέπει νά κοσμοῦν τόν ἴδιο τόν Τίτο, ὥστε νά εἶναι ζωντανό παράδειγμα
πρός ὅλους.46 Ἐπίσης προτρέπει τόν Τίτο νά ὑπενθυμίζει συνεχῶς στούς
ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας πῶς πρέπει νά πειθαρχοῦν στούς ἄρχοντες καί νά
εἶναι ἕτοιμοι γιά κάθε καλό ἔργο. Νά εἶναι εἰρηνικοί, ἀνεξίκακοι καί νά μήν
κακολογοῦν κανένα καί νά δείχνουν πραότητα σέ ὅλους τους ἀνθρώπους.47
....

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Μορφές Πίστεως

πηγή : http://www.pigizois.net/sinaxaristis/08/25_08.htm 

Σήμερα η εκκλησία μας τιμά τις παρακάτω μορφές
 
  • Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ο Απόστολος (Ανακομιδή ιερού λειψάνου του)
  • Ο ΑΓΙΟΣ ΤΙΤΟΣ, ο Απόστολος, επίσκοπος Γόρτυνος Κρήτης
  • Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ, Βενεθάλων
  • ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ και ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ, ο Σχολάριος, Αρχιεπίσκοποι Κωνσταντινουπόλεως
  • Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως
  • Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ο Καρπάθιος

Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ο Απόστολος (Ανακομιδή ιερού λειψάνου του)
Ό Άγιος Απόστολος Βαρθολομαίος μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο στην Αρμενία. Το άγιο λείψανό του οι χριστιανοί το έβαλαν μέσα σε μια πέτρινη θήκη και το έκρυψαν στην Ουρβανούπολη. Επειδή, όμως, η θήκη γιάτρευε πολλές ασθένειες, συνέρεαν σ' αυτή πλήθη λαού. Γι' αυτό οι ειδωλολάτρες, όταν βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία, πέταξαν τη θήκη στη θάλασσα, μαζί με άλλες τέσσερις θήκες μαρτύρων. Τότε έγινε κάτι το θαυμαστό. Η θήκη με το λείψανο του Αγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία των άλλων τεσσάρων θηκών, αφού πέρασαν τη Μαύρη Θάλασσα, τα στενά του Ελλησπόντου, το Αιγαίο πέλαγος και το Αδριατικό, έφθασαν αριστερά της Σικελίας, στο νησί Λιπαρά. Έπειτα, οι θήκες που συνόδευαν τη θήκη του Αγίου Βαρθολομαίου, πήγε η κάθε μία σε διαφορετικούς τόπους της Ιταλίας. Τότε λοιπόν ο Άγιος του Θεού αποκαλύφθηκε στον επίσκοπο της Λιπαρός, Αγάθωνα, ο όποιος, αφού κατέβηκε στην παραλία και είδε τη θήκη, έμεινε εκστατικός. Με σεβασμό τότε συνόδευσαν τη θήκη με το άγιο λείψανο εκεί όπου θαυματουργικά υπέδειξε ο Απόστολος του Θεού και όπου κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός. Δίκαια, έτσι, μπορεί να πει κανείς: "Θαυμαστός ο Θεός εν τοις άγίοις αύτοϋ"1. Θαυμαστός είναι ο Θεός στις προστασίες που παρέχει στους Αγίους Του, που είναι αφοσιωμένοι σ' Αυτόν.
1. Ψαλμός ξζ' 36.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Έξ Εώας ως όρθρος ώφθη πολύφωτος, ποντοπορήσασα ξένως Βαρθολομαίε σοφέ, προς την Δύσιν η σορός η των Λειψάνων σου· του γαρ Ήλιου της ζωής, δαδουχεί τάς δωρεάς, και σκότος παντοίων νόσων, ολοσχερώς διαλύει, των προσιόντων ταύτη πάντοτε.

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΙΤΟΣ, ο Απόστολος, επίσκοπος Γόρτυνος Κρήτης
Ο Τίτος ήταν Έλληνας στην καταγωγή και μάλιστα από τους πιο διακεκριμένους όσον άφορα τη μόρφωση και το γένος. Έγινε χριστιανός από τον Απόστολο Παύλο, με τον όποιο και συνεργάστηκε για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Ακολούθησε τον απ. Παύλο στη δεύτερη άνοδό του στην Ιερουσαλήμ και κατόπιν επιφορτίσθηκε με αποστολή στην Κόρινθο, για να δει από κοντά την κατάσταση της εκεί Εκκλησίας. Όταν επέστρεψε, συνάντησε τον απ. Παύλο στη Μακεδονία. Έπειτα μαζί του, περίπου το έτος 58, πήγαν στην Κρήτη, όπου ο απ. Παύλος κατέστησε τον Τίτο επίσκοπο για να κηρύξει το λόγο του Θεού και να εγκαταστήσει σ' όλο το νησί πρεσβύτερους. Από τη δεύτερη προς Τιμόθεον επιστολή μαθαίνουμε ότι ο Τίτος πήγε και στη Δαλματία, άγνωστο για ποιο σκοπό. Ο Παύλος έστειλε και τη γνωστή προς Τίτον επιστολή, από την οποία μαθαίνουμε ότι ο Έλληνας μαθητής του τιτλοφορείται απ' αυτόν "τέκνον του γνήσιον". Από την επιστολή αυτή, επίσης, μαθαίνουμε ότι ο Τίτος είχε λαμπρούς συνεργάτες στην Κρήτη, δηλαδή τον Ζήνα το νομικό και τον περίφημο Απολλώ. Ο Τίτος πέθανε στην Κρήτη, κατά το έτος 105 μετά Χριστόν.

Απολυτίκιο. Ήχος β'. Τα άνω ζητών.
Του Παύλου δειχθείς, συνόμιλος Απόστολε, ούν τούτω ημιν, τον λόγον προκατήγγειλας, της ένθέου χάριτος, μυστολέκτα Τίτε μακάριε· διό τούτο βοώμέν σοι · Μη παύση πρεσβεύων, υπέρ πάντων ημών.

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ, Βενεθάλων
Άγνωστος στους Συναξαριοτές και τα Μηναία. Η μνήμη του αναφέρεται στον Σιναϊτικό Κώδικα 631 (10ος - 11ος αιών) ως έξης: "Τίτου και κατάθεσις λειψάνου Βαρθολομαίου εν Σηκώ της Λιπάρεως και του αγίου μάρτυρος Σάβα Βενεθάλων" (Βλ. Τιμοθέου Θέμελη, Τα Μηναία από του ία' - ιγ' αιώνος, σελ. 115).

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ και ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ, ο Σχολάριος, Αρχιεπίσκοποι Κωνσταντινουπόλεως
Ό Επιφάνιος έγινε Πατριάρχης Κων/πολης μετά τον παρακάτω Ιωάννη τον Β'. Πατριάρχευσε 15 χρόνια και τρεις μήνες και απεβίωσε ειρηνικά το έτος 535. Διάδοχός του έγινε ο Άνθιμος, ο αιρετικός. Ο Ιωάννης ο Β' έγινε Πατριάρχης μετά τον Τιμόθεο και έμεινε στο θρόνο δύο χρόνια και δέκα μήνες. Απεβίωσε ειρηνικά το έτος 520 και άφησε διάδοχό του τον παραπάνω Επιφάνιο. Όσο για τον άγιο Γεννάδιο τον Σχολάριο, είναι ο πρώτος Πατριάρχης μετά την άλωση της Κων/πολης από τους Τούρκους. Η πρώτη πατριαρχεία του ήταν από το 1453-1456 και η δεύτερη από το 1458-1463.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως
Καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και ανέβηκε στον θρόνο το 536 επί αυτοκράτορας Ιουστινιανού του μεγάλου. Χειροτονήθηκε Πατριάρχης από τον Πάπα Ρώμης Αγαπητό, μετά την καθαίρεση του αιρετικού Ανθίμου. Επί της Πατριαρχείας του Μηνά συγκροτήθηκε και η Ε' Οικουμενική Σύνοδος (553). Πατριάρχευσε 16 χρόνια και έξι μήνες. Απεβίωσε ειρηνικά, αφού ποίμανε καλά το ποίμνιο του Χριστού.

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ο Καρπάθιος
Δεν έχουμε πολλές πληροφορίες για τη ζωή του. Έζησε μάλλον τον 7ο αιώνα μ. Χ. και στους ναούς του νησιού Κάρπαθος υπάρχουν πολλές τοιχογραφίες και φορητές εικόνες του Ιωάννη σαν Αγίου. Κατατάχθηκε επίσημα στο Ορθόδοξο Αγιολόγιο στις 20 Αυγούστου 1985. Λέγεται ότι είναι ο συγγραφέας του έργου "Προς τους από της Ινδίας προτρέψαντας μοναχούς παρακλητικός", (σε 100 κεφάλαια), που περιέχεται στη Φιλοκαλία.

Άγιος Τίτος ο Απόστολος - Επίσκοπος Κρήτης


Ο Άγιος Τίτος ο Απόστολος  
Αποτέλεσμα εικόνας για Ο Άγιος Τίτος ο ΑπόστολοςΟ Τίτος ήταν Έλληνας στην καταγωγή και μάλιστα από τους διακεκριμένους, όσον αφορά τη μόρφωση και το γένος. Έγινε χριστιανός από τον απόστολο Παύλο, με τον οποίο και συνεργάστηκε για τη διάδοση της Ευαγγελίου. Ακολούθησε τον απόστολο Παύλο στη δεύτερη άνοδό του στην Ιερουσαλήμ και κατόπιν επιφορτίστηκε με αποστολή στην Κόρινθο, για να δει από κοντά την κατάσταση της εκεί Εκκλησίας. Όταν επέστρεψε, συνάντησε τον απόστολο Παύλο στη Μακεδονία.
Έπειτα μαζί του, περίπου το έτος 58, πήγαν στην Κρήτη, όπου ο απόστολος Παύλος κατέστησε τον Τίτο επίσκοπο για να κηρύξει το λόγο του Θεού και να εγκαταστήσει σ’ όλο το νησί πρεσβυτέρους. Από τη δεύτερη προς Τιμόθεον επιστολή μαθαίνουμε ότι ο Τίτος πήγε και στη Δαλματία, άγνωστο για ποιο σκοπό.
Ο Παύλος έστειλε και τη γνωστή προς Τίτον επιστολή, από την οποία μαθαίνουμε ότι ο Έλληνας μαθητής του τιτλοφορείται απ’ αυτόν «τέκνον του γνήσιον». Από την επιστολή αυτή μαθαίνουμε, επίσης, ότι ο Τίτος είχε λαμπρούς συνεργάτες στην Κρήτη, το Ζηνά το νομικό και τον περίφημο Απολλώ. Ο Τίτος πέθανε στην Κρήτη κατά το έτος 105.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 25η Αυγούστου.
Απολυτίκιο
Του Παύλου δειχθείς συνόμιλος Απόστολε, συν τούτω ημίν τον λόγον προκατήγγειλας την ενθέου χάριτος, μυστολέκτα Τίτε μακάριε. δια τούτο βοώμεν σοι, μη παύση πρεσβεύων υπέρ πάντων ημών. 

                           ---------------------------------------------




Ο Αγιος Τίτος, ή πιο σωστά ο ναός του Αγίου Τίτου στο Ηράκλειο, είναι ένα από τα σημαντικότερα μνημεία στο κέντρο της πόλης, στην οδό 25ης Αυγούστου. Γύρω του απλώνεται μια όμορφη πλατεία με μερικά καφέ και μπαρ, η πλατεία Αγίου Τίτου.
Το 961 ο Νικηφόρος Φωκάς έδιωξε τους Άραβες από την Κρήτη κάνοντάς την εκ νέου τμήμα της κραταιάς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Τότε πρέπει να χτίστηκε ο πρώτος ορθόδοξος ναός του Αγ. Τίτου, ώστε να αναζωπυρωθεί η χριστιανική πίστη και παράδοση στην Κρήτη, που είχε πέσει σε ύφεση λόγω της κατάκτησης από τους Αραβες πειρατές.
Ο Άγιος Τίτος ήταν μαθητής του Αποστόλου Παύλου και πρώτος επίσκοπος Κρήτης. Η πρώτη εκκλησία αφιερωμένη στο όνομά του ήταν αυτή στην παλιά πρωτεύουσα Γόρτυνα, που στέγαζε και τη μητρόπολη του νησιού μέχρι την καταστροφή της από σεισμό και τη μεταφορά της πρωτεύουσας από τους Άραβες (828) από τη Γόρτυνα στο Χάνδακα (Ηράκλειο).


Στο νέο ναό μετέφεραν την κάρα του Αγίου Τίτου, τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Μεσοπαντίτισσας και άλλα ιερά κειμήλια από το ναό της Γόρτυνας. Όλα αυτά με την πτώση του Ηρακλείου στους Τούρκους μεταφέρθηκαν στη Βενετία, όπου υπάρχουν και σήμερα, με εξαίρεση την κάρα του Αγίου Τίτου που επιστράφηκε στο Ηράκλειο και βρίσκεται σήμερα στο ναό.
Την περίοδο της τουρκικής κατάκτησης, ο ναός του Αγίου Τίτου παραχωρήθηκε στον βεζίρη Φαζίλ Αχμέτ Κιοπρουλή, ο οποίος τον μετέτρεψε σε τζαμί, γνωστό με το όνομα Βεζίρ τζαμί. Με το μεγάλο σεισμό του 1856 ο ναός καταστράφηκε εκ θεμελίων και ξαναχτίστηκε στη σημερινή του μορφή ως οθωμανικό τέμενος από τον αρχιτέκτονα Αθανάσιο Μούση. Ο ίδιος σχεδίασε και τον ορθόδοξο ναό του Αγίου Μηνά και τους στρατώνες στην πλατεία Ελευθερίας.
Ο μιναρές του Αγίου Τίτου κατεδαφίστηκε τη δεκαετία του 1920, όταν αποχώρησαν από το Ηράκλειο οι τελευταίοι μουσουλμάνοι με την ανταλλαγή των πληθυσμών ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία. Σήμερα ο ναός λειτουργεί κάτω από το ορθόδοξο δόγμα και είναι αφιερωμένος στον ισαπόστολο Τίτο, μετά από εργασίες ανάπλασης το 1925 από την Εκκλησία της Κρήτης. 

                                                 -----------------------------------------------



 Ο Ναός του Αγίου Τίτου είναι ένα από τα σημαντικότερα μνημεία και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, στην οδό 25ης Αυγούστου.
Ύστερα από την ανάκτηση της Κρήτης το 961 από το Νικηφόρο Φωκά αποκαταστάθηκε η Εκκλησία της Κρήτης. Το 961 ο αραβικός Χάντακας κατερειπώθηκε από τον ίδιο τον Νικηφόρο Φωκά. Εκκλησία φυσικά δεν υπήρχε. Τότε χτίστηκε ο ναός που καθιερώθηκε στο όνομα του Ισαπόστολου Τίτου για να συνεχιστεί η παλαιά θρησκευτική παράδοση, ύστερα από την καταστροφή της Γόρτυνας και του πρώτου ναού του Αγίου Τίτου από τους ’ραβες. Στο νέο ναό κατάθεσαν και την Κάρα του Αγίου Τίτου, τη θαυματουργό εικόνα της Μεσοπαντίτισσας και άλλα λείψανα και κειμήλια, που είχαν σώσει Χριστιανοί από το ναό της Γόρτυνας. Κατά την παράδοση του Χάντακα στους Τούρκους το 1669 όλα αυτά μεταφέρθηκαν στη Βενετία.
     Ο ναός φαίνεται έπαθε μεγάλες καταστροφές από σεισμό και ανακαινίστηκε στα μέσα του 15ου αιώνα (1446) από το Λατίνο αρχιεπίσκοπο Φαντίνο Ντάντολο. Στο μεγάλο βωμό τοποθετήθηκε η κάρα του Αγίου Στεφάνου, του Αγίου Μαρτίνου και της Αγίας Φωτεινής. Και στο σεισμό του 1508 έπαθε μεγάλες ζημιές αλλά δεν έχασε την αρχική της αξιοπρέπεια. Το 1544 μεγάλη πυρκαγιά προξένησε σοβαρές ζημιές. Το 1557 ξαναχτίστηκε από τα θεμέλια και είναι η αρχαιότατη βασιλική ωραιότατη. Είχε σχήμα βασιλικής σχεδόν τετράγωνο με τρούλο στη μέση. Το κωδωνοστάσιο ήταν στη ΝΔ γωνία του ναού, όπου αργότερα χτίστηκε ο μιναρές των Τούρκων. Στη δυτική του πρόσοψη είχε τρείς πόρτες. Στον περίβολο του ναού έθαβαν τους αρχιεπισκόπους και τους στρατηγούς τη βυζαντινή περίοδο. Το έθιμο διατηρήθηκε και στη Βενετοκρατία αλλά και κατά την Τουρκοκρατία, όποτε παραχωρήθηκε ο ναός στον βεζίρη Φαζίλ Αχμέτ Κιοπρούλη, ο οποίος το μετέτρεψε σε τζαμί με το όνομα Βεζίρ τζαμί.
     Ο μεγάλος σεισμός του 1856 το κατάστρεψε και ξαναχτίστηκε από τα θεμέλια, σε σχέδιο του μηχανικού Μούση ο οποίος σχεδίασε τον ’Αγιο Μηνά. Ο πανύψηλος μιναρές του με τους δυο <<σεριφέδες>> που κατεδαφίστηκε. Ύστερα από την ανταλλαγή των πληθυσμών η εκκλησία Κρήτης παρέλαβε το ναό, τον επισκεύασε και το 1925 καθιερώθηκε και πάλι μετά από 256 χρόνια στον Ισαπόστολο Τίτο.
Γιανναδάκη Γεωργία
Κακουλάκη Ελένη

Δημοφιλείς αναρτήσεις