Λευκό ή μαύρο ψωμί για τα παιδιά;

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=298220573618653&set=a.289344414506269.65982.264580240316020&type=1&theater

 

                             Λευκό ή μαύρο ψωμί για τα παιδιά;
Δημητρούλης Μ. Εμμανουήλ MSc (Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος)

Στα περισσότερα παιδιά ηλικίας 3-6 ετών αρέσει το ψωμί και συνεπώς οι γονείς το χρησιμοποιούν στο πρωινό, στο κολατσιό τους ή και σαν συνοδευτικό με τα κυρίως γεύματα. Η κατανάλωση ψωμιού ενδείκνυται σε αυτές τις ηλικίες καθώς σύμφωνα με τις συστάσεις τα παιδιά χρειάζονται 6 μερίδες την ημέρα προϊόντων δημητριακών.

Το εύλογο ερώτημα που γεννάται είναι αν θα πρέπει οι γονείς να προτιμούν το λευκό ή το ψωμί σίκαλης (ή ολικής αλέσεως) για τα παιδιά τους. Μελετώντας τη θρεπτική αξία των 2 διαφορετικών ειδών ψωμιού, παρατηρούμε ότι σε περιεκτικότητα σε κάποια θρεπτικά συστατικά η διαφορές είναι μικρές:

Θερμίδες: 40-70 kcal/ φέτα
Ολικό λίπος: 0,5-1 g/ φέτα
Χοληστερόλη: 0 mg/ φέτα
Νάτριο: 90-130 g/ φέτα
Πρωτεΐνη: 1,5-3 g/ φέτα

Μεγάλες διαφορές παρατηρούνται στην περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες και ασβέστιο, με το μαύρο ψωμί να υπερτερεί. Επιπλέον το μαύρο ψωμί είναι πιο πλούσιο σε βιταμίνη B6, βιταμίνη Ε, μαγνήσιο, φυλικό οξύ, χαλκό, σίδηρο και ψευδάργυρο.

Το ψωμί σικάλεως και ολικής αλέσεως είναι πολύ πλουσιότερο σε φυτικές ίνες και αυτό αποτελεί τη σημαντικότερη διαφορά με το λευκό ψωμί. Η δίαιτα υψηλή σε φυτικές ίνες συστήνεται για όλα τα παιδιά αυτής της ηλικίας και ειδικά για τα παιδιά που παρουσιάζουν προβλήματα με δυσκοιλιότητα.

Από την άλλη πλευρά, τα λευκά ψωμιά περιέχουν μεγαλύτερες ποσότητες ασβεστίου, απαραίτητες για την υγιή ανάπτυξη των οστών των παιδιών. Σε περιπτώσεις παιδιών που δεν καταναλώνουν επαρκείς ποσότητες γαλακτοκομικών, το ψωμί είναι μια καλή εναλλακτική πηγή ασβεστίου με σχετικά υψηλή βιοθιαθεσιμότητα.

Όπως γίνεται αντιληπτό και τα 2 είδη ψωμιού φέρουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα και η απόφαση για το τι είδος ψωμιού πρέπει να καταναλώνουν τα παιδιά ηλικίας 3-6 ετών είναι δύσκολη. Πολύ σημαντικό είναι οι γονείς να είναι εξοικειωμένοι με τη σήμανση τροφίμων έτσι ώστε να μπορούν να εντοπίσουν το ψωμί που περιέχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε 2 πολύ βασικά συστατικά για την διατροφή των παιδιών: τις φυτικές ίνες και το ασβέστιο.

Πρέπει ωστόσο το ψωμί που θα πληροί την προϋπόθεση αυτή να είναι εύληπτο και εύγεστο. Συμπερασματικά, ένα ψωμί σικάλεως ή ολικής αλέσεως που είναι εμπλουτισμένο σε ασβέστιο και έχει καλή γεύση αποτελεί την ιδανική επιλογή.

Συνεπώς, η εκπαίδευση στην ανάγνωση και σωστή κατανόηση της σήμανσης τροφίμων είναι απαραίτητη για τους γονείς. Προσοχή πρέπει να δίνεται στο γεγονός ότι κάποιες εταιρίες ορίζουν σα μερίδα τις 2 φέτες ψωμί ενώ κάποιες άλλες τη 1 φέτα ψωμί.
 

healthierworld.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Πλούτος, Ευτυχία και Αγάπη

πηγή:http://www.facebook.com/photo.php?fbid=299554073485303&set=a.292258284214882.66911.264580240316020&type=1&theater

Πλούτος, Ευτυχία και Αγάπη

Μια φορά και ένα καιρό
μια γυναίκα φρόντιζε τον κήπο του σπιτιού της, όταν ξαφνικά βλέπει τρεις γέροντες, φορτωμένους με τις εμπειρίες της ζωής, να την πλησιάζουν στην είσοδο του σπιτιού.

Παρ' όλο που δεν τους γνώριζε, τους είπε:

-Δεν σας γνωρίζω, όμως πρέπει να πεινάτε. Περάστε, αν θέλετε, να φάτε κάτι.

Αυτοί την ρωτάνε:

- Ο άντρας σου είναι στο σπίτι;

- Όχι, δεν είναι εδώ, απάντησε εκείνη.

- Τότε δεν μπορούμε να έρθουμε, της λένε οι γέροντες.

Όταν επιστρέφει ο σύζυγος, η γυναίκα του περιγράφει το περιστατικό.

- Ας έρθουν τώρα που επέστρεψα!

Η γυναίκα βγαίνει έξω να προσκαλέσει ξανά τους γέροντες στο τραπέζι, μιας και ήταν ακόμη εκεί.

- Δεν μπορούμε να έρθουμε όλοι μαζί, της λένε οι τρεις γέροντες

Η γυναίκα, έκπληκτη, τους ρωτά γιατί !

Ο πρώτος, λοιπόν, από τους τρεις της εξηγεί ξεκινώντας να της συστήνεται:

Είμαι ο Πλούτος, της λέει.

Της συστήνει, μετά, τον δεύτερο που είναι η Ευτυχία.

Και, τέλος, τον τρίτο που είναι η Αγάπη.

Τώρα, της λένε, πήγαινε στον άντρα σου και διαλέξτε ποιος από τους τρεις μας θα έρθει να φάει μαζί σας.

Η γυναίκα επιστρέφει στο σπίτι και διηγείται στον άντρα της αυτά που της είπαν οι γέροντες.

Ο άντρας ενθουσιάζεται και λέει:

-Τι τυχεροί που είμαστε! Να έρθει ο Πλούτος! Έτσι θα έχουμε όλα όσα επιθυμούμε!

Η σύζυγός του όμως δε συμφωνούσε:

-Και γιατί να μην έχουμε τη χαρά της Ευτυχίας;

Η κόρη τους που άκουγε από μια γωνιά, τότε, τους λέει:

-Δε θα'ταν καλύτερα να καλούσαμε την Αγάπη;
Το σπίτι μας θα είναι πάντα γεμάτο αγάπη!

-Ας ακούσουμε αυτό που λέει η κόρη μας,

λέει ο σύζυγος στη γυναίκα του.

-Πήγαινε έξω και πες στην Αγάπη να περάσει στο σπιτικό μας.

Η γυναίκα βγαίνει έξω και ρωτά:

-Ποιος από εσάς είναι η Αγάπη; Ας έρθει να δειπνήσει μαζί μας.

Η Αγάπη τότε ξεκινά να προχωρά προς το σπίτι και οι δύο άλλοι να τον ακολουθούν!

Έκπληκτη η γυναίκα,

ρωτά τον Πλούτο και την Ευτυχία:

-Εγώ κάλεσα μόνο την Αγάπη.
Γιατί έρχεστε κι εσείς;

Και απαντούν κι οι τρεις γέροντες μαζί:

- Αν είχες καλέσει τον Πλούτο ή την Ευτυχία, οι άλλοι δύο θα έμεναν απέξω. Τώρα όμως που κάλεσες την Αγάπη, όπου πάει η Αγάπη, πάμε κι εμείς μαζί της!

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΧΑΛΒΑΣ ΦΑΡΣΑΛΩΝ!

ΧΑΛΒΑΣ ΦΑΡΣΑΛΩΝ!

Η ωραιότερη συνταγή!!!

Υλικά
500γρ νισεστέ
1500γρ ζάχαρη
3 κιλά νερό (όχι λίτρα!είναι πιο λίγο σε κιλά)
2 βανίλιες
καβουρδισμένα αμύγδαλα
1 φλιτζ. τσαγιού λάδι


Εκτέλεση

περισσότερα στο σύνδεσμο  

http://syntagesapospiti.blogspot.gr/2010/02/blog-post_9817.html?spref=fb

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

5 έντομα

πηγή: http://anoixti-matia.blogspot.gr/2012/08/5_29.html?spref=fb

5 «νέα» έντομα που… προκαλούν εφιάλτες!

Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που έχουν… εντομοφοβία και τους πιάνει κρύος ιδρώτας όχι μόνο στη θέα των εντόμων αλλά και στην υποψία ότι κάτι μπορεί να περπατάει επάνω τους. Πέντε νέα έντομα που ανακάλυψαν πρόσφατα οι επιστήμονες σίγουρα θα σας τρομάξουν με τις απίστευτες ιδιότητες που έχουν!

 
1. Η αράχνη που… βγάζει μάτι!

Η αράχνη Trogloraptor marchingtoni μπορεί να μην είναι ένα μεγάλο έντομο, όμως τα πόδια της καταλήγουν σε κοφτερά «νύχια» που μοιάζουν με δρεπάνια. Ανακαλύφθηκε σε μια σπηλιά στο Όρεγκον των ΗΠΑ και οι επιστήμονες την κατατάσσουν στις «αρπακτικές» αράχνες, καθώς αρκούν μόνο τα «νύχια» της για να πιάσει το θήραμά της, με τον κλασικό ιστό να φαντάζει απλώς… περιττός στην περίπτωσή της.

2. Η αράχνη με τον πιο μεγάλο ιστό!

Τι θα λέγατε για έναν γιγαντιαίο ιστό που μπορεί να «φυλακίσει» τροφή σε μέγεθος… ανθρώπου; Η αράχνη Darwini Caerostris, που ανακαλύφθηκε το 2007 στις ζούγκλες της Μαδαγασκάρης, είναι ικανή γι’ αυτό. Η «αράχνη του Δαρβίνου», όπως είναι η κοινή της ονομασία, μπορεί να καλύψει με τους ιστούς της μια περιοχή 30 τετραγωνικών ποδιών, και μάλιστα χωρίς καμία δυσκολία!

 
3. Η ιπτάμενη… κατσαρίδα!

Με φτερά ή χωρίς φτερά, οι κατσαρίδες είναι έτσι ή αλλιώς τρομακτικά έντομα! Η «νεόκοπη» Μontistabularis Saltoblattella μπορεί να μην έχει φτερά όμως με το άλμα της φτάνει αρκετά ψηλά – ακόμη και πάνω στο πρόσωπό μας! Με δυνατά πίσω πόδια, αυτή η ιπτάμενη κατσαρίδα ποτέ δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει!

 
4. Η βδέλλα που… καταβροχθίζει το σώμα μας!

Το 2010 οι επιστήμονες ανακάλυψαν στον Αμαζόνιο ένα νέο είδος βδέλλας, που το ονόμασαν Tyrannobdella rex. Το μήκος της δεν ξεπερνά τις τρεις ίντες αλλά τα εξαιρετικά μεγάλα δόντια της κατατρώνε τους μαλακούς ιστούς των θηλαστικών. Εισχωρούν αθόρυβα στη μύτη, στο αφτί και αλλού και δειπνούν ανενόχλητες στο εσωτερικό του σώματος…

 
5. Η ακρίδα… βρυκόλακας!

Πρόκειται για σαρκοφάγο έντομο, που ανακαλύφθηκε από ένα κινηματογραφικό συνεργείο σε σπήλαιο της Νότιας Αμερικής το 2012. Αντί για τα γνωστά άλματα των «συμβατικών» ακρίδων, αρέσκεται στο κολύμπι, ενώ με τις ισχυρές στοματικές και χειλικές προσακτρίδες της «κολλάει» στα θύματά της, ρουφώντας το αίμα τους και τρώγοντας τις σάρκες τους!

http://perierga.gr/

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Το μεγάλο αστείο του κόσμου

πηγή:  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=463316163703096&set=a.437169919651054.101761.108511895850193&type=1&theater

                Το μεγάλο αστείο του κόσμου

Βρισκόμαστε στο 2200 μ.Χ. στη μεταπυρηνική Κρήτη, 150 χρόνια μετά την πυρηνική καταστροφή του 2049. Οι ήρωες του έργου –οι απλοί ήρωες, γιατί υπάρχουν και οι διανοούμενοι– είναι μια κρητική και μια σουηδική οικογένεια που μετανάστευσε στο νησί αναζητώντας καλύτερη τύχη. Γιατί μια από τις πολλές ανατροπές που έφερε η μεταπυρηνική εποχή ήταν και τούτη. Οι έσχατοι έγιναν πρώτοι. 

Η Κρήτη ήταν πια ένας σχετικά πλούσιος τόπος – λόγω γειτνίασης με τη μεγάλη δύναμη που ήταν η Αφρική, αλλά και για έναν ακόμη λόγο που παρέλειψε –δεν ξέρω γιατί– να αναφέρει ο συγγραφέας: ότι δηλαδή, το 2048, ένα χρόνο πριν την καταστροφή, μια αιφνίδια εξέγερση των Κρητικών απομάκρυνε από το νησί τις πυρηνικές κεφαλές τελευταίας εσοδείας που ήταν σταθμευμένες εκεί. 

Αντίθετα, η Σουηδία –όπως και άλλες βόρειες χώρες που ήταν κοντά στο θέατρο των «επιχειρήσεων»– ήταν πλέον μια φτωχή αγροτική χώρα που όμως οι κάτοικοί της –όσοι απέμειναν ύστερα από διαδοχικά κύματα μεταναστεύσεων προς Νότο– ανακάλυπταν σιγά-σιγά τις χαρές μιας απλής φτωχικής ζωής δίπλα στη Φύση. Κάτι σαν την προπυρηνική Κρήτη ας πούμε. Μετανάστες λοιπόν στην Κρήτη και οι γονείς της Βιόλας, γνωρίζονται με την οικογένεια του Μανώλη και, όπως ήταν αναμενόμενο, τα δυο παιδιά –συμμαθητές στο μεταπυρηνικό Λύκειο– ερωτεύονται το ένα το άλλο. Και σ’ αυτό το σημείο κάνει την πρώτη του επεισοδιακή εμφάνιση στο έργο ο βασικός του ήρωας. Ο παππούς του Μανώλη και Μανώλης βεβαίως. Για να επιταχύνει τις εξελίξεις στον έρωτα των δύο νέων –στην μεταπυρηνική εποχή τα πράγματα δεν τρέχουν τόσο γρήγορα– στήνει μια «μηχανή», όπως τη λέει ο ίδιος, κι όπου το βγάλει η βράση. Παραδόξως τα πράγματα εξελίσσονται ομαλά μέχρις ότου μια αδιάκριτη ερώτηση του παππού Μανώλη στο μέλλοντα συμπέθερο Σβεν –τον παππού της Βιόλας– φέρνει τα πάνω κάτω στην ιστορία μας. Ο παππούς Μανώλης μαθαίνει –και πια δεν τον χωράει ο τόπος– ότι ο φτωχός εκ Σουηδίας συμπέθερος έχει καλύτερες επιδόσεις από την αφεντιά του σ’ εκείνο τον τομέα που έκανε κάποτε διάσημη την προπυρηνική Κρήτη. Ιδίως στις βόρειες χώρες. Τα ύστερα του κόσμου!

Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στους καθημερινούς ήρωες της ιστορίας μας, σ’ ένα άλλο επίπεδο του έργου τα πράγματα είναι πολύ-πολύ σοβαρά. Και γι’ αυτό πολύ-πολύ αστεία. Οι ήρωές μας εδώ δεν είναι κανονικοί άνθρωποι. Είναι… διανοούμενοι. Επιφορτισμένοι με το βαρύ καθήκον –που κανείς δεν τους ζήτησε να αναλάβουν, αλλά έτσι είναι αυτοί οι άνθρωποι· δεν αισθάνονται καλά χωρίς το φορτίο της ιστορίας στους ώμους τους–, επιφορτισμένοι λοιπόν με το βαρύ καθήκον να αναλύσουν τους λόγους που οδήγησαν στον όλεθρο και να χαράξουν μια νέα πορεία για τον μεταπυρηνικό άνθρωπο. Συγνώμη, για τα μεταπυρηνικά έμβια όντα ήθελα να πω. Διότι οι εντολές του ΠΟΚΟ –του Παγκόσμιου Οργανισμού Κλαδιών και Ονείρων– που ανέλαβε τη διακυβέρνηση του κόσμου μετά την πυρηνική καταστροφή– είναι πολύ κατηγορηματικές πάνω σ’ αυτό. Ο ανθρωποκεντρισμός, αυτή η πιο χυδαία μορφή βιορατσισμού –δηλαδή ρατσισμού μεταξύ ειδών– απαγορεύεται αυστηρά στη μεταπυρηνική εποχή. Όπου όλα τα είδη είναι πλέον ίσα, αν και μερικά είναι λίγο πιο ίσα από τα άλλα. Όπως π.χ. τα φυτά, που έχουν την απόλυτη πλειοψηφία στη Γενική Συνέλευση του ΠΟΚΟ αφού κάθε αντιπρόσωπός τους έχει δύο ψήφους ενώ των ζώων από ένα και των ανθρώπων μόνο μισό και μετά βίας. Και πολύ τους πέφτει, είπαν πολλά φυτά όταν ψηφίστηκε το καταστατικό του ΠΟΚΟ. Αυτοί είναι που κόντεψαν να μας ξεκάνουν όλους. Ακόμα και για τη μία ψήφο για τα ζώα υπήρχαν αντιρρήσεις. «Σε μια κρίσιμη ψηφοφορία τί περιμένετε να ψηφίσει ο σκύλος;», είπαν μερικά φυτά. «Εκατό τόσα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση κι είναι ακόμα… φιλάνθρωπος.» Τελικά η ενότητα των ειδών υπερίσχυσε –έχουμε όλοι το ίδιο DNA, φώναξαν ρυθμικά οι Βιολόγοι την κρίσιμη στιγμή– και η πλήρης επικράτηση των φυτών αποσοβήθηκε. Και μια μακρά περίοδος κυβερνητικής σταθερότητας επικράτησε στον πλανήτη γη μετά απ’ αυτό. Τα φυτά κράτησαν για τον εαυτό τους όλα τα μεγάλα ζητήματα πλανητικής και συμπαντικής πολιτικής – και άφησαν τα παρακατιανά –που δεν τα πολυκαταλάβαιναν έτσι κι αλλιώς– στους Αφρικανούς. Οι οποίοι αποδείχτηκαν συνετότατοι κυβερνήτες ιδίως στα οικονομικά. Το αφρώ –το νέο παγκόσμιο νόμισμα– εξασφάλισε την απαιτούμενη νομισματική σταθερότητα και επέτρεψε την ανασυγκρότηση της πλανητικής οικονομίας πάνω όμως σε αυστηρές οικολογικές βάσεις. Η πράσινη ανάπτυξη –που τόσο ελπιδοφόρα ξεκίνησε κάποτε σε τούτη τη χώρα– ήταν πλέον μια πραγματικότητα. Ούτε λουλουδάκι δεν κόταγες να κόψεις χωρίς να συλληφθείς αμέσως από την πανταχού παρούσα φυτική αστυνομία. Ενώ η διαφθορά –αυτή η μάστιγα της προπυρηνικής εποχής– εξαλείφθηκε διά παντός από προσώπου γης. Αποφασίστηκε μάλιστα από την Afromed –την παγκόσμια οργάνωση υγείας με έδρα το Ναϊρόμπι– σε έμπρακτη εκδήλωση μετανοίας του ιατρικού σώματος για το βεβαρυμένο παρελθόν του κλάδου σ’ αυτό το θέμα, να επανέλθει σε ισχύ το αμαρτωλό φακελάκι αλλά από την ανάποδη. Για τα επόμενα εκατό χρόνια να υποχρεούνται όλοι οι γιατροί να αφήνουν ένα φακελάκι στο προσκέφαλο του ασθενούς τους. Όσο βαρύτερη η ασθένεια τόσο μεγαλύτερο το φακελάκι.
 

Ενώ όμως η Ειρήνη και η Αρετή είχαν επικρατήσει πια στη γη χάρις στη σοφή διακυβέρνηση φυτών, ζώων και κυρίως των αφρικανών, κάποιοι δεν έδειχναν τελείως ευτυχείς με τη νέα τάξη. (Έτσι είναι πάντα αυτοί οι τύποι, λένε ορισμένοι. Δεν τους ενοχλεί η νέα τάξη, τους ενοχλεί απλώς η τάξη). Μεταξύ αυτών και ο περίφημος συνθέτης Μέλης. Του οποίου μάλιστα το κλασικό άσμα «Αυτά τα δένδρα δεν βολεύονται» είχε γίνει ο επίσημος ύμνος της κυβερνητικής πλειοψηφίας στον ΠΟΚΟ. Δεν αισθανόταν λοιπόν πολύ καλά ο Μέλης με τη νέα κατάσταση. Ιδίως μάλιστα όταν ένιωθε να τον κοιτάζει αφ’ υψηλού η σεκόγια. Ποιον, τον Μέλη. Αυτόν που ήταν γνωστός και ως Επιμήκης χάρις στο μήκος της σκιάς του. Και είχε ήδη αρχίσει να συνθέτει τα τραγούδια του νέου αγώνα· της επανάστασης ανθρώπων, ζώων και κατώτερων φυτών εναντίον της νέας πλανητικής αριστοκρατίας· των ανώτερων φυτών.
 

Όμως ο παππούς Μανώλης ήταν ήδη αντιστασιακός για τους δικούς του λόγους. Δεν του άρεσε καθόλου που ο ΠΟΚΟ μόλις ανέλαβε την εξουσία κατήργησε όλους τους τοπικούς θεούς και έβαλε στη θέση τους τη μία και μοναδική θεά του σύμπαντος κόσμου. Τη μεγάλη μητέρα θεά. Σιγά που θα πρόδινε αυτός τον Άη Γιώργη του που τόσες φορές τού ’χε σταθεί σε δύσκολες ώρες. Κρυπτοχριστιανός λοιπόν ο παππούς Μανώλης, παρόλο που τελευταία είχε θυμώσει λίγο με τον Άγιό του που δεν έστερξε να έλθει όταν τον κάλεσε σε ώρα μεγάλης ανάγκης.
 

Όμως τα πραγματικά σπουδαία γεγονότα του έργου θα λάβουν χώρα μέσα στο ΜΑΚ. Τι είναι το ΜΑΚ; Η τελευταία λέξη της μεταπυρηνικής τεχνολογίας. Τρέχει με ταχύτητα μέχρι και 4 κόμβους, δηλαδή τετραπλάσια από την ταχύτητα του φωτός, περνάει μέσα από μαύρες –ολόμαυρες– τρύπες και βγαίνει κάτασπρο, ταξιδεύει άνετα στο απώτατο παρελθόν –λες και ήταν χθες– και εν γένει κάνει ό,τι οι Φυσικοί της προπυρηνικής εποχής (αλλά δυστυχώς και της μεταπυρηνικής) τού έχουν απαγορεύσει να κάνει. Διότι, λέει, παραβιάζει τους νόμους της Φύσεως. Ακούς εκεί; Τους νόμους της φύσεως; Να βαφτίζουν τους δικούς τους νόμους, νόμους της φύσεως και να μας υποχρεώνουν σε στάση προσοχής απέναντί τους; Αμ δε! Δεν θα προδώσουμε στους Φυσικούς τη μυστική τεχνολογία του ΜΑΚ. Δεν λέμε ούτε καν τι δηλώνουν τα αρχιγράμματα. Το Μεγάλο Αστείο του Κόσμου θά ’ναι η επίσημη ερμηνεία. Προσποιούμαστε ότι την πιστεύουμε και άσ’ τους να ψάχνονται. Ακόμα πιο απόρρητη είναι η μυστική ενέργεια που κινεί το ΜΑΚ. Όμως εσύ φίλε αναγνώστη που δεν σου έχουν πιπιλίσει το μυαλό οι φυσικοί με τους νόμους τους –που, όπως είπαμε, τους βαφτίζουν νόμους της φύσεως για να μας ψαρώνουν– εσύ λοιπόν αγνέ αναγνώστη θα καταλάβεις γρήγορα ποια είναι η Μυστική Δύναμη που κινεί το ΜΑΚ. Είναι τα Όνειρα, αγαπητέ αναγνώστη. Είναι η δύναμη της φαντασίας και του Ονείρου. Η δύναμη της επιθυμίας. Το μεγάλο αλώνι όπου παίρνουμε φόρα στον ύπνο μας για να κάνουμε ένα μικρό πηδηματάκι στον ξύπνιο μας.

Τη νύχτα βλέπω τις χαρές που ξυπνητός στερούμαι
Μα δεν μπορώ για σένανε συνέχεια να κοιμούμαι

όπως λέει κι ο μεγάλος προπυρηνικός ποιητής γνωστός και ως Γιαλαύτης.
Με λογισμό και μ’ όνειρο ξεκινάει λοιπόν το ΜΑΚ για το παρθενικό του ταξίδι στο… παρελθόν. Επιβάτες μόνο επιστήμονες και διανοούμενοι –πνευματικοί άνθρωποι δηλαδή– επιφορτισμένοι μ’ εκείνο το βαρύ καθήκον που λέγαμε πριν. Όμως πιο εξειδικευμένο τώρα. Να ερευνήσουν πρώτοι τη μεγάλη άλλη όπως αρέσκεται να αποκαλεί τη μουσική ένας απ’ αυτούς. Μήπως εκεί τουλάχιστον συμφωνήσουν. Πρώτος προορισμός η Σάμος· η σπηλιά του Πυθαγόρα. Να δουν πώς τα κατάφερε ο μεγάλος μύστης να συμφιλιώσει τα Μαθηματικά με τη Μουσική, τη λογική με το συναίσθημα, το λογικό με το άλλογο στοιχείο της ανθρώπινης φύσης. Πώς τέλος πάντων τα κατάφεραν οι αρχαίοι εκεί που ο δικός μας προπυρηνικός πολιτισμός τόσο τραγικά απέτυχε. Και άνοιξε το μεγάλο ρήγμα. Το χάσμα ανάμεσα στην επιστήμη και την τέχνη, τη γνώση και τη σοφία. Ξέρουμε βέβαια ότι πρώτοι απ’ όλους φταίνει οι φυσικοί γι’ αυτό. Μ’ εκείνη τη διαβόητη αλαζονεία τους για τους νόμους (τάχατε) της Φύσεως –κι όχι τους δικούς τους– για τη βασίλισσα των επιστημών, τη Φυσική βεβαίως, για τη θεωρία των πάντων και άλλα παρόμοια. Βέβαια έχουν πέσει λίγο τα φτερά τους μετά το ολοκαύτωμα –στην πραγματικότητα όχι τόσο τα φτερά τους όσο οι επιχορηγήσεις (καιρός να πάρουμε κι εμείς οι άλλοι κάτι)– αλλά δεν το βάζουν κάτω. Με αδιαμφισβήτητο αρχηγό το Φάνη –και τώρα γνωρίζετε πλέον όλα τα κεντρικά πρόσωπα του έργου (παππούς Μανώλης, Μέλης, Φάνης και ο μυστηριώδης αφηγητής Ψ)– με αρχηγό λοιπόν το Φάνη δημιουργούν διαρκώς προβλήματα στην ομαλή εξέλιξη του ταξιδιού. Όμως για έναν βασικό λόγο πάνω απ’ όλους. Ότι μπόρεσε να φτιαχτεί το ΜΑΚ χωρίς αυτούς και τους νόμους τους. Τι να κάνουμε όμως; Υπάρχουν και μερικά πράγματα που εσείς οι Φυσικοί δεν θα καταλάβετε ποτέ λέει χαιρέκακα κάποια στιγμή ένας Φιλόσοφος. Και συνεχίζει: Εσείς και μερικοί επίγονοί σας (που πάνε να σας ξεπεράσουν) μόνο ότι μπορεί να διατυπωθεί Μαθηματικά, δηλαδή με αλγορίθμους, μόνο αυτό καταλαβαίνετε. Άσε που η περίφημη μέθοδός σας –ο πειραματικός έλεγχος της θεωρίας– είναι μια σκέτη κοροϊδία αφού οι συσκευές σας –όπως πολύ ωραία απέδειξε ο Feyerabend– είναι κατασκευασμένες με βάση τη θεωρία που καλούνται να επιβεβαιώσουν. Αγώνας σικέ δηλαδή. Ελεγκτής και ελεγχόμενος είναι ένα. Κι αφού πήρα φόρα ας το πω κι αυτό. Η επιστήμη σας –η Δυτική επιστήμη– δεν είναι παρά μία από τις πολλές επιστήμες που φτιάχνουν οι άνθρωποι για να δαμάσουν το φόβο τους για τον κόσμο. Να ημερέψουν το άγνωστο. Ότι έκαναν πάντα όλοι οι πολιτισμοί. Απ’ αυτούς που εσείς θεωρείτε πρωτόγονους μέχρι τον περιούσιο δικό μας. Δηλαδή κυρίως δικό σας. Να τον χαίρεστε.
 

Ναι ναι τον κάρφωσε τότε ένας Φυσικός με μούσι. Αλλά τις προάλλες που είχες εκείνο το επίμονο βηχαλάκι και τα είχες κάνει πάνω σου, πήγες κατ’ ευθείαν για Μαγνητική, δεν πήγες στο μάγο. Όπως βέβαια κι ο δικός σου ο Feyerabend το ίδιο έκανε. Και ξέρεις μήπως ότι η Μαγνητική που έκανες –και επιτέλους ηρέμησες– βασίζεται στους πιο καταραμένους απ’ όλους τους νόμους που οι Φυσικοί έχουν επινοήσει; Ότι βασίζεται στην Κβαντομηχανική; Αλλά σας ξέρουμε καλά κι εσάς τους Φιλοσόφους. Ξέρουμε τι σιγουρατζήδες είστε. Κριτική εκ του ασφαλούς. Αρκεί να φροντίζουν οι Φυσικοί να δουλεύουν τα ιατρικά μηχανήματα καλά μην πάθουμε και καμιά λαχτάρα!
 

Ηρεμήστε σύντροφοι είπε τότε ένας Ψυχολόγος ειδικευμένος στις επαγγελματικές νευρώσεις. Έχετε κι οι δυο κάποιο δίκιο. Καλές οι εξισώσεις και οι αλγόριθμοι για να δουλεύουν καλά οι τομογράφοι (αχρείαστοι νάναι) αλλά να οι άνθρωποι είναι λίγο πιο σύνθετα μηχανήματα. Οι άνθρωποι θέλουν «ιστορίες» θέλουν μεγάλα παραμύθια (αλλά και μικρά αν δεν υπάρχουν άλλα) δεν θέλουν εξισώσεις. Αλλοιώς οι μανάδες θα νανούριζαν τα βρέφη τους με αλγορίθμους. Να έναν

«Νάνι τρία στην τετάρτη ώ το γιο μου τον αντάρτη
νάνι φύγαμε στη χώρα, κοίμησέ το Πυθαγόρα
μάθε του εξισωσούλες να τις λέει προσευχούλες»

Ενώ όμως όλα αυτά –και πολλά άλλα– συμβαίνουν στο ΜΑΚ, η επανάσταση του Μέλη εναντίον της δικτατορίας των Ανώτερων φυτών προχωρά. Μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες λένε ότι στο κίνημα έχουν ήδη προσχωρήσει κάποια από τα κατώτερα φυτά αποδεικνύοντας έτσι την ορθότητα της ταξικής ανάλυσης του Μέλη που πολλοί είχαν σπεύσει να θεωρήσουν ως προπυρηνικό απολίθωμα. Ενώ άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι στο κίνημα –εκτός από τον παππού Μανώλη που έχει δικό του μπαϊράκι– μετέχουν ήδη ο Φάνης και ο μυστηριώδης Ψ παραμερίζοντας όλες τις μεταξύ τους φιλοσοφικές και επιστημολογικές διαφορές. Λέγεται μάλιστα ότι ο μυστηριώδης Ψ υποχώρησε τελικά στην επιμονή του Φάνη και ο ύμνος του αγώνα που σκοπεύουν να προτείνουν στο Μέλη θα αρχίζει με το στίχο

Εμπρός της γης οι κβαντωμένοι

διότι, λέει ο Φάνης, αυτό είναι που συνδέει όλους τους ανθρώπους τα φυτά και τα ζώα πέρα και πάνω απ’ όλα όσα τους χωρίζουν. Είναι όλοι κβαντωμένοι! Υπόκεινται στους νόμους της Κβαντομηχανικής. Τελικά ακόμα κι αυτό μπορεί να το δούμε. Τον Φάνη και τον Ψ –που κόντεψαν να σκοτωθούν μέσα στο ΜΑΚ– σφιχταγκαλιασμένους στα Λιοντάρια και άδοντες τον ύμνο.
Αυτή αγαπητοί φίλοι είναι σε γενικές γραμμές –και με κάποια δικά μου καρυκεύματα εδώ κι εκεί– η υπόθεση του έργου.
 

Ένα απολαυστικό ανάγνωσμα που μιλάει για πολύ σοβαρά πράγματα –τις βασικές παθολογίες του πολιτισμού μας– με το μόνο τρόπο με τον οποίο μπορεί να μιλήσει κανείς πια για σοβαρά πράγματα. Με αυτοσαρκασμό και χιούμορ. Με γέλιο. Εκείνο το λυτρωτικό γέλιο που σε βγάζει από τις εμμονές σου –επαγγελματικές ή άλλες– σε κατεβάζει από το καλαμάκι σου κι επιτέλους αφήνεσαι να ταξιδέψεις για λίγο στην ανθρώπινη κατάσταση. Την κοινή σου μοίρα με τους άλλους. Το μοίρασμα. Και πάνω απ’ όλα να αφεθείς να γελάσεις. Με τον εαυτό σου και με τους άλλους. Γιατί το γέλιο είναι τελικά η πιο ανυπότακτη δύναμη στον κόσμο. Αυτό που δεν έπαψαν ποτέ να φοβούνται όλα τα ολοκληρωτικά συστήματα του κόσμου. Και πάνω απ’ όλα το πιο υγιές θεμέλιο της ανθρωπιάς μας.

( Ομιλία του κ. Στέφανου Τραχανά στην επίσημη παρουσίαση του βιβλίου : Το μεγάλο αστείο του κόσμου του κ. Γιάννη Κουγιουμουτζάκη των εκδόσεων Δοκιμάκης , στο Εμπ. Επιμελητήριο Ηρακλείου στις 24-11-2010)

http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/search/label/%CE%A4%CE%BF%20%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%20%CE%91%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%9A%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=189890

— με Ελένη Μπετεινάκη

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Για μιά καλύτερη Ελλάδα

πηγή : http://www.antifono.gr/portal/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%93%CE%B5%CF%89%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE/%CE%86%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/3831-%CE%A3%CF%84%CF%8C%CF%87%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1.html

Στόχοι για μιά καλύτερη Ελλάδα και βαθύτερες Αιτίες της υφιστάμενης κοινωνικής κρίσης

Παρασκευή, 31 Αύγουστος 2012 09:00Άρθρα

inShar

Πέτρος Α. Μ. Τζελεπίδης

Ένα ανεξήγητο γεγονός, παγκοσμίως αποδεκτό και ως γεγονός και ως ανεξήγητο, είναι ο Ελληνικός πολιτισμός.[1] Συγκεκριμένα γράφει ο Μπ. Ράσσελ:

«Σε ολόκληρη την ιστορία, τίποτε δεν είναι τόσο εκπληκτικό ή τόσο δύσκολο να εξηγηθεί όσο η ξαφνική ανόρθωση του πολιτισμού στην Ελλάδα. Πολλά από αυτά που φτιάχνουν ένα πολιτισμό υπήρχαν ήδη για χιλιάδες χρόνια στην Αίγυπτο και την Μεσοποταμία, και είχαν διαδοθεί από εκεί στις γειτονικές χώρες. Αλλά ωρισμένα στοχεία έλειπαν έως ότου οι Έλληνες τα παρέσχον. Ό,τι κατόρθωσαν στην τέχνη και την λογοτεχνία είναι οικείο στον καθένα, αλλά ό,τι έκαναν στον καθαρά διανοητικό χώρο είναι ακόμα περισσότερο εξαιρετικό. Εφηύραν μαθηματικά* και επιστήμη και φιλοσοφία° πρώτοι έγραψαν ιστορία σε αντίθεση με απλά χρονικά° στόχαστηκαν ελεύθερα γύρω από την φύση του κόσμου και τους σκοπούς της ζωής, χωρίς να περιορίζονται από τα δεσμά οιασδήποτε ορθοδοξίας.»

Στην αρχή της δεύτερης δεκαετίας του αιώνα μας, η Ελλάδα βρίσκεται στον αντίποδα της χρυσής εποχής της Αθήνας. Η έλλειψη ηθικών αξιών, η αντικοινωνική και αντιπεριβαλλοντική οικονομική πολιτική, η αντικατάσταση ουσιαστικών αξιών από την ‘αξία’ του καταναλωτισμού, και τα κοντόθωρα συμφέροντα της καθόλου ηγεσίας της χώρας και των διαμορφωτών κοινής γνώμης, διαμόρφωσαν τον αντίστοιχο μέσο Έλληνα. Τον μέσο Έλληνα που συνοπτικά περιγράφω μέσω των στόχων που καταγράφω. Ο Έλληνας αυτός εάν δεν μεταμορφωθεί θα δυστυχήσει πολύ περισσότερο.

Η επίτευξη των στόχων που ακολουθούν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μιά καλύτερη Ελλάδα. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν είναι αρκετοί, είναι όμως αναγκαίοι. Ο καθένας από αυτούς τους στόχους αναδεικνύει ταυτόγχρονα και μία βαθύτερη αιτία για την υφιστάμενη κοινωνική κρίση. Οι στόχοι που προτεινονται δεν είναι, και δεν θα έπρεπε να είναι, κυρίως οικονομικοί. Ποτέ, καμμία κοινωνία δεν ανέπτυξε αξιόλογο πολιτισμό στην βάση αποκλειστικώς οικονομικής ανάπτυξης.

Θα πρέπει τέλος να σημειωθεί ότι οι ακόλουθοι στόχοι και άμεσα συσχετιζόμενες αιτίες αποτελούν ένα σύστημα. Η τροποποίηση –και πολύ περισσότερο αντικατάσταση ή κατάργηση‐ έστω και μιάς συνιστώσας ενός συστήματος έχει συνέπειες στο καθόλου σύστημα. Σε ένα κοινωνικό σύστημα στόχων και αιτίων, όπως αυτό που περιγράφεται κατωτέρω, οι συνέπειες προβλέπεται να είναι ριζικές. Σίγουρα αφορούν τον καθένα μας και απαιτούν αλλαγές της νοοτροπίας και συμπεριφοράς του καθένα μας. Τέτοιες αλλαγές χρειαζόμαστε σαν Έλληνες που θα αναγνωρίζονταν ξανά διεθνώς σαν παράδειγμα για μίμηση και όχι προς αποφυγή.

Στόχος­ 1: Απαραβίαστη εφαρμογή αξιοκρατίας στον Πανεπιστημιακό χώρο, την Δικαιοσύνη, την Υγεία, και την Δημόσια Διοίκηση. Αυστηρή τιμωρία για οιανδήποτε παράβαση καθήκοντος. Για παράδειγμα, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται πανεπιστημιακοί οι οποίοι αποδεδειγμένως έχουν λογοκλέψει να παραμένουν μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας. Γενικότερα, οιοσδήποτε αξιωματούχος, οσονδήποτε υψηλή θέση και εάν κατέχει, θα πρέπει να υπόκειται και όχι να διαφεύγει τον νόμο. Αυτή είναι μιά διεθνώς εφαρμοζόμενη πρακτική (π.χ., παραίτηση προέδρου Ουγγαρίας, 2 Απριλίου 2012, και υπουργού Άμυνας Γερμανίας, 1 Μαρτίου 2012 για λογοκλοπή) η οποία θα πρέπει επιτέλους να εφαρμοστεί και στην χώρα μας –απαρεγκλίτως.

Στόχος­ 2: Εξαντλητικούς ελέγχους για την πάταξη της διαφθοράς με μηδενική ανοχή και χωρίς οιαδήποτε εξαίρεση. Ο στόχος αυτός απαιτεί την τάχιστη απονομή και εφαρμογή της Δικαιοσύνης με επίσης ουδεμία εξαίρεση.

Στόχος ­3: Αλλαγή νοοτροπίας. Σε ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία εδώ και αρκετά χρόνια, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, ακόμα και μόλις 3 χρόνια πριν, συνέχιζε να ομφαλοσκοπείται και να αυτοθαυμάζεται ενώ ταυτόγχρονα κακοποιούσε την γλώσσα τους, και ουσιαστικά αγνοούσε τις αναντικατάστατες και θεμελιώδεις κατακτήσεις της αρχαίας Ελλάδας. Ακόμα και σήμερα, η μεν συντρπτική πλειοψηφία της πολιτικής ηγεσίας όλων των κομμάτων συνεχίζει να συμπεριφέρεται όπως και πριν, η δε συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αγνοεί τα βασικά προβλήματα και τις κύριες δυνατότητες της χώρας, και συνεχίζει να ρίχνει τα σφάλματά τους στους άλλους. Σε μιά χώρα που:

α) Οι πολίτες της δεν μπορούν να παρακολουθήσουν μία συζήτηση στην τηλεόραση επειδή σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες μιλάνε ταυτογχρόνως.

β) Τα αυτοκίνητα καταλαμβάνουν τα πεζοδρόμια και οι οδηγοί μηχανών θεωρούν δικαίωμα τους να τρέχουν πάνω σε αυτά.

γ) Λωρίδες κεντρικών αρτηριών (π.χ., Συγγρού, τέρμα Πατησίων) καταλαμβάνονται από οδηγούς ταξί επειδή έτσι τους βολεύει και οι πολίτες διπλοπαρκάρουν για τον ίδιο λόγο, αδιαφορώντας για το κυκλοφοριακό πρόβλημα που δημιουργούν.

δ) Πολίτες συνεργάζονται για να καρπωθούν κρατικές παροχές που δεν δικαιούνται (π.χ., επιδόματα αναπηρίας σε αρτιμελείς, συντάξεις σε νεκρούς). Και ακόμα !

ε) Η μεγάλη πλειοψηφία των καπνιστών θεωρεί δικαίωμα τους να βλάπτουν τους συνανθρώπους τους, ενώ ταυτόγχρονα όταν βρεθούν σε χώρα του εξωτερικού όπου το κάπνισμα επίσης απαγορεύεται ούτε διανοούνται να καπνίσουν σε κοινόχρηστους χώρους (βγαίνουν έξω έστω και με θερμοκρασίες υπό το μηδέν).

στ) Πολίτες ρυπαίνουν σχεδόν ό,τιδήποτε σχεδόν όπουδήποτε με διάφορους τρόπους. Ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα, τις παραλίες και τα δάση, χωρίς να περνάει από το μυαλό τους ότι η ζωή τους θα ήταν υγειηνότερη και ωραιότερη εάν δεν ρύπαιναν. Πόλεις όπου βρίθουν οι ακαθαρσίες σκύλων στους δρόμους, η κακοποίηση αγαλμάτων, τα πεταμένα χαρτιά και άλλα μίκρο‐αντικείμενα, η ηχητική ρύπανση. Γιατί οι περισσότεροι από αυτούς που ρυπαίνουν διατηρούν το σπίτι τους καθαρό;
η) Πολίτες που αποδέχονται, αρχιτέκτονες που σχεδιάζουν, και πολιτικοί μηχανικοί που κατασκευάζουν εκτρωματικά κτήρια απανταχού της Ελλάδας. Στο όνομα μιάς απροσδιόριστης ελευθερίας η αισθητική τείνει να μηδενισθεί.  Γιατί ο σχεδιασμός και το κτίσιμο νέων ‘Παρθενώνων’ να μη είναι στόχοι τουλάχιστον μερικών από τους νέους μας αρχιτέκτονες;

θ) Το άσυλο και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών έχει περιορισθεί στα ΑΕΙ και αντ’ αυτών έχουμε άσυλο ασυδοσίας ομάδων. Ομάδων που καλύπτονται από μέλη ΔΕΠ για την εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων.

ι) Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών, και άλλων υποτιθέμενα πνευματικών ταγών, προτιμά:

‐ Να ακολουθεί την μετριότητα αντί να εμπνέει τον λαό να μεγαλουργήσει.

‐ Να ανέχεται ‐και αρκετοί να υποβοηθούν ή και να καρπώνονται από‐ την διαφθορά αντί να καθίσταται τιμωρός της και παράδειγμα προς μίμηση.

ια) Η συντριπτική πλειοψηφία των πανεπιστημιακών ουσιαστικά αδιαφορεί για την κατάντια των ελληνικών πανεπιστημίων, και μερικοί ακόμα και παραπλανούν για την δήθεν υψηλή διεθνή αξιολόγησή τους με μεθόδους ανάξιες ακαδημαϊκών δασκάλων. Οι θύλακες αριστείας των ελληνικών πανεπιστημίων οφείλονται αποκλειστικά στην αντοχή και την διεθνή αναγνώριση ολίγων ουσιαστικών ερευνητών και δασκάλων. Αντίστοιχα, οι έλληνες φοιτητές που διαπρέπουν στο εξωτερικό είναι αυτοί που δεν αποδέχτηκαν το ελλήνικό πανεπιστημιακό κατεστημένο και δυστυχώς, οι περισσοτέροι από αυτούς παραμένουν στο εξωτερικό –επειδή δεν είναι αποδεκτοί από τα κατά κύριον λόγο αναξιοκρατικά ελληνικά ΑΕΙ. Οι εξαιρέσεις απέχουν πόρρω από το να επαρκούν° χρησιμοποιούνται μόνο τεχνηέντως από τους συμφέροντα, για την διατήρηση της αναξιοκρατίας, έχοντες.
Μιά τέτοια χώρα δεν έχει λαμπρές προοπτικές κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης. Η αλλαγή νοοτροπίας ξεκινάει από τον καθένα μας. Ο ωχ‐ αδερφισμός και ο ατομισμός είς βάρος των άλλων χρειάζεται να αντικατασταθεί από συλλογικότητα για την βελτίωση των συνθηκών όλων μας. Χρειαζόμαστε ουσιαστική επικοινωνία αντί προπαγάνδας και μονολόγων. Ουσιαστική επικοινωνία σημαίνει αμοιβαία κατανόηση των διαφορετικών αναγκών και επιθυμιών ενός εκάστου ή ομάδων και σύνθεση των διαφορετικών απόψεών τους.
Στόχος­ 4: Μείωση γραφειοκρατίας στο ελάχιστο δυνατό, και κατ’ αρχήν στα επίπεδα προηγμένων χωρών, π.χ., Βρετανία, με αυτόματη τιμωρία όσων δεν τηρούν τους νόμους ενάντια στην κατασπατάληση πόρων που συνεπάγεται η συντήρησή της. Ο στόχος μείωσης της γραφειοκρατίας θα πρέπει να ενταχθει λειτουργικά στο σχέδιο δράσης για την ανοικτή διακυβέρνηση. Η επίσημη ένταξη της Ελλάδας (19 Απριλίου 2012) στην «Συνεργασία για την Ανοικτή Διακυβέρνηση του ΟΗΕ διευκολύνει την επίτευξη αυτού του στόχου. Η μείωση της γραφειοκρατίας θα πρέπει να επιτευχθεί σε όλους τους τομείς δραστηριότητας και στα τρία επίπεδα δημόσιας διοίκησης. Μιά τέτοια μείωση θα έχει θετικές επιπτώσεις στο κοινωνικό γίγνεσθαι και όχι μόνο στην οικονομία.
Στόχος ­5: Ανάπτυξη ανταγωνιστικότητας σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας και τεχνολογίες αιχμής. Τρία παραδείγματα: Πρώτον, με βάση την ταχύτερη δυνατή υλοποίηση του προγράμματος ‘Ήλιος’, να προχωρήσουμε στην κατάκτηση πρωτοποριακής θέσης στον τομέα αυτό. Δεύτερον, ανάπτυξη προωθημένου λογισμικού για εσωτερική βελτίωση τομέων και εξωτερική εμπορία (μιά ιδιαίτερα επωφελής υποκατηγορία του είναι το λεγόμενο ευφυές λογισμικό). Τρίτον, ανάπτυξη άλλων απαραίτητων τεχνολογιών όπως η βιοτεχνολογία και η αιολική ενέργεια. Για τον στόχο αυτό καθώς και την αξιοκρατική ανάπτυξη της τριτοβάθμιας παιδείας απαιτούνται:

α) Οικονομικά και αξιοκρατικά κίνητρα επιστροφής Ελλήνων που έχουν αναγνωρισθεί σε προηγμένες χώρες του εξωτερικού.

β) Πλήρη οικονομική υποστήριξη για την μετεκπαίδευση Ελλήνων στα κορυφαία Πανεπιστήμια του πλανήτη μας, με υποχρέωση επιστροφής τους στην Ελλάδα για την υλοποίηση αυτών των στόχων.

γ) Μακροχρόνιος σχεδιασμός για την ανέλιξη των υπαρχόντων, εθνικών κέντρων ή θυλάκων Αριστείας σε παγκόσμια κέντρα Αριστείας: (γ1) Κέντρα Αριστείας Βασικής Έρευνας, και (γ2) Κέντρα Αριστείας Προωθημένης Έρευνας Εφαρμογών. Γιατί άλλες συγκρίσιμες χώρες και όχι η Ελλάδα;
Στόχος­ 6: Ποιοτική ενίσχυση παραδοσιακών τομέων ελληνικής οικονομίας. Παράδειγμα: Μετεξέλιξη μέρους του υπάρχοντος τουρισμού και ανάπτυξη πρωτοποριακών μονάδων για την προσέλκυση υψηλού τουρισμού σε νέους θεματικούς τομείς.
Στόχος­ 7: Εμπλουτισμός και όχι πτώχευση της Ελληνικής γλώσσας. Αισθάνθηκα πολύ άσχημα την πρώτη φορά που διαπίστωσα ότι ό μέσος Άγγλος μιλάει πολύ καλύτερα Αγγλικά από ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων ‐με πανεπιστημικό πτυχίο‐ τα Ελληνικά.
Στόχος­ 8: Δημιουργία ουσιαστικού σχεδίου –σε βάθος 30ετίας‐ για την μετάβαση στην κοινωνία της γνώσης (όχι της πληροφόρησης και συνακόλουθης εμπορευματοποίησής της). Η παρούσα κατάσταση της Ελλάδας χαρακτηρίζεται, δυστυχώς, από την πρακτικώς μηδενική παραγωγή πρωτότυπης επιστημονικής γνώσης πλανητικής σημασίας. Συγκρίσιμες χώρες το έχουν επιτύχει, και οι Έλληνες μπορούν εάν το αποφασίσουν και συνδυάσουν την ατομικότητα με την συλλογικότητα. Να σημειωθεί ότι, η κοινωνία της γνώσης δεν ταυτίζεται με την (από πολλούς επαγγελόμενη) οικονομία που βασίζεται στην γνώση. Η δεύτερη είναι μέρος και εξυπηρετεί την πρώτη. Ποιό συγκεκριμένα, η κοινωνία της γνώσης βασίζεται και στοχεύει –μεταξύ άλλων:

α) Στην ερευνητική επανάσταση για την οποία το κοινό απαιτείται να είναι πλήρως ενημερωμένο (δείτε πρόσφατη θέση ‐2010‐ της Ακαδημίας Επιστημών της Βρετανίας (The Royal Society)).

β) Δωρεάν ή προσιτή, παγκόσμια πρόσβαση στη γνώση (δείτε Παγκόσμια Έκθεση Ουνέσκο για τις κοινωνίες της γνωσης, δημοσιεύσεις Ουνέσκο 2005).

γ) Στην σύνθεση πολιτιστικών και επιστημονικών αξιών.

δ) Η πολυπλοκότητα, πλανητική διάσταση, και αναγκαιότητα άμεσης αντιμετώπισης, των περιβαλλοντικών προβλημάτων απαιτεί την επιστημονική συνεργασία Βορρά‐Νότου.

ε) Δημιουργία κοινωνιών αειφόρου ανάπτυξης.

στ) ́Οπως ρητώς σημειώνεται στην προαναφερθείσα έκθεση της Ουνέσκο, «Από τις απαρχές της δημοκρατίας στην Αθήνα, τα κοινωνικά αξιώματα έχουν αποτελέσει απαραίτητο συστατικό των υποχρεώσεων του πολίτη» (σ. 179). Η δια βίου μάθηση (χαρακτηριστικό της κοινωνίας της γνώσης) εξομαλύνει τις διαφορές γνώσης και συνεπώς μειώνει την άλλως υπερβολική εξουσία των επαϊόντων (οιασδήποτε υπαρκτής ή υποθετικής μορφής).

Η Ελλάδα πρέπει να αποτελέσει μέρος των επερχόμενων κοινωνιών γνώσης.
Μπορούμε, οι Έλληνες, να επιτύχουμε μέσα στον 21ο αιώνα, κάτι παρόμοιο με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό; Ή, τουλάχιστον, να συνεισφέρουμε στην ανάπτυξη μιάς κοινωνίας γνώσης, μιάς κοινωνίας αλληλεγγύης, μιάς κοινωνίας που σέβεται όλα τα μέλη της και το περιβάλλον που την συντηρεί; Ναι, εάν υλοποιήσουμε ένα μακρόπνοο σχέδιο για την ολική ανάταση της ελληνικής κοινωνίας. Μερικά βασικά στοιχεία ενός τέτοιου σχεδίου περιγράφηκαν στις προηγούμενες παραγράφους. Προτάθησαν με την ελπίδα συνεισφοράς στον προαπαιτούμενο διάλογο και δράση για την υλοποίηση ενός τέτοιου φιλόδοξου και εφικτού στόχου.
Υγ. Υπάρχει ένα πολιτικό κόμμα που έχει εμπεριστατωμένα προτείνει τον αναγκαίο μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας αντιμετωπίζοντας όχι μόνο βραχυπρόθεσμες, κυρίως, οικονομικές ανάγκες αλλά τις βαθύτερες αιτίες της χειμαζόμενης και παραπαίουσας ελληνικής κοινωνίας; Νομίζω όχι. Μπορεί να δημιουργηθεί; Γιατί όχι;! Στο νου και στο χέρι μας είναι.

[1] Russell, B. 1946, σ. 25. Ιστορία Δυτικής Φιλοσοφίας (A History of Western Philosophy, Unwin).

* «Αριθμητική και κάποια γεωμετρία υπήρχε μεταξύ των Αιγυπτίων και των Βαβυλωνίων, αλλά κυρίως σε μορφή πρακτικών κανόνων. Ο παραγωγικός λογισμός από ένα σύστημα γενικών παραδοχών ήταν Ελληνική καινοτομία.»

πηγή: Aντίφωνο

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ισορροπημένη διατροφή

Πώς να νιώθουμε πιο χορτάτοι 

χωρίς περισσότερο φαγητό

Τα τακτά και μικρά γεύματα προσφέρουν ισορροπημένη διατροφή

Οι καθημερινοί ρυθμοί της σύγχρονης ζωής ωθούν τους περισσότερους ανθρώπους σε πολλές ώρες αφαγίας κατά την διάρκεια της ημέρας, μειωμένη φυσική δραστηριότητα λόγω καθιστικής φύσεως της εργασίας και κατάληξη σε ένα υπερφορτωμένο σε λιπαρά και θερμίδες βραδινό γεύμα.

Ενώ είναι κατανοητό πως ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου έχει τα συγκεκριμένα ωράρια, αυτό δεν θα πρέπει να αποτελεί δικαιολογία για να μην προσέχουμε αρκετά τον εαυτό μας και την διατροφή μας. Μια πιο ισορροπημένη διατροφή με συχνά και μικρά γεύματα, εκτός του ότι θα μας δώσει την απαραίτητη ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά έτσι ώστε να είμαστε και πιο αποδοτικοί και ζωντανοί στην εργασία μας, αλλά παράλληλα κρατάει τα επίπεδα σακχάρου πιο σταθερά στο αίμα.

Όταν δεν υπάρχουν μεγάλες αυξομειώσεις δεν παρατηρούνται επεισόδια υπογλυκαιμίας ή υπεργλυκαιμίας και έτσι θωρακίζουμε τον οργανισμό μας μακροπρόθεσμα από την παρουσίαση σακχαρώδους διαβήτη.

Όταν καταναλώσουμε ένα γεύμα στο οποίο δεν έχουμε προσέξει τις ποσότητες και είναι αυξημένο σε λιπαρά αυξάνουμε τα επίπεδα σακχάρου σε υπέρμετρο βαθμό. Για να το αποφύγουμε αυτό πρέπει να καταναλώνουμε σε κάθε γεύμα τους σωστούς συνδυασμούς γευμάτων και παράλληλα να έχουμε κατά νου τις παρακάτω συμβουλές:

-Τρώμε την σαλάτα πριν το κυρίως γεύμα μας. Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι πλούσια σε φυτικές ίνες οι οποίες μας προκαλούν κορεσμό, και παράλληλα βιταμίνη C, η οποία είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία του μεταβολισμού. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να καταναλώσουμε μικρότερες ποσότητες από το κυρίως γεύμα μας αφού θα νιώθουμε ήδη πιο χορτάτοι.

-Φροντίζουμε να μην αφήνουμε το στομάχι μας άδειο για πολλές ώρες γιατί αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα υπερκατανάλωση τροφής στο επόμενο γεύμα μας. Ιδανικά καταναλώνουμε ένα γεύμα ανά 3-3.5 ώρες.

-Πίνουμε τουλάχιστον 2 λίτρα νερό ημερησίως. Όταν ο οργανισμός μας δεν είναι επαρκώς ενυδατωμένος, υπάρχει περίπτωση να μπερδέψουμε τα σήματα δίψας με πείνα, και να αναζητήσουμε να φάμε κάτι ενώ αυτό που ζητούσε ο οργανισμός μας ήταν νερό!

-Καταναλώνουμε τρόφιμα ολικής άλεσης όπου αυτό είναι εφικτό π.χ. ψωμί, μακαρόνια, δημητριακά, αλεύρι, μπισκότα κτλ. Τα προϊόντα ολικής άλεσης είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και μας κρατούν χορτάτους για περισσότερες ώρες. Η ενέργεια από τα τρόφιμα αυτά αποδεσμεύεται αργά και σταθερά στο οργανισμό μας.

-Δεν τρώμε μπροστά στην τηλεόραση. Όταν τρώμε μπροστά στη τηλεόραση δεν ελέγχουμε την ποσότητα της τροφής που τρώμε γιατί η προσοχή μας είναι σε αυτό που παρακολουθούμε!

-Βοηθάει επίσης πολύ να φτιάξουμε το πιάτο μας εξ αρχής με την ποσότητα τροφής που πρόκειται να καταναλώσουμε έτσι ώστε να έχουμε εικόνα του πόσο θα φάμε. Εάν δεν το κάνουμε αυτό και ‘τσιμπολογάμε’ αυξάνουμε τις πιθανότητες υπερκατανάλωσης τροφής.

-Φροντίζουμε να τρώμε όταν είμαστε σε συναισθηματική ισορροπία. Όταν τρώμε από ανία, στενοχώρια, ανυπομονησία, άγχος κτλ καταναλώνουμε μεγαλύτερη ποσότητα τροφής και τις περισσότερες φορές αυτή είναι υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά.

-Είναι σημαντικό να έχουμε καθορισμένες ώρες γευμάτων. Αυτό ‘εκπαιδεύει’ το στομάχι και τον εγκέφαλό μας να περιμένει τροφή στις συγκεκριμένες ώρες, ρυθμίζουμε το αίσθημα πείνας και κορεσμού και μας αποτρέπει από το να παραφάμε σε κάποιο γεύμα.

-Φροντίζουμε τον χώρο μέσα στον οποίο θα τρώμε. Είναι σημαντικό να είναι καθαρός και συγυρισμένος. Μια χαοτική κατάσταση γύρω από το τραπέζι είναι ικανή να μας οδηγήσει σε υπερφαγία.

-Είναι απαραίτητο να μασάμε αργά την τροφή μας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να την απολαύσουμε περισσότερο και παράλληλα με αυτό τον τρόπο δίνουμε το χρόνο στο στομάχι μας να δώσει σήμα στον εγκέφαλο πως έχουμε χορτάσει.

Με αυτές τις πολύ απλές κινήσεις μπορούμε να φέρουμε πολύ μεγάλες αλλαγές στη διατροφική μας συμπεριφορά, καθώς και στη γενικότερη υγεία μας.

diatrofi.gr

Συναισθήματα

 Συναισθήματα - Το Μυστικό στα Χρονικά του Χρόνου
 

Όταν είστε έτοιμοι να κάνετε αλλαγές, κλείνεστε επειδή δεν καταλαβαίνετε αυτά που συντελούνται, λόγω του ότι δεν είναι ακέραιες οι μνήμες σας και δεν έχετε καλλιεργήσει την εμπιστοσύνη μέσα σας,. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη να αρχίσουν οι άνθρωποι να εμπιστεύονται το συναισθηματικό τους κέντρο και να λειτουργούν με αυτό. Όταν "διάφορα" ενεργοποιούν το συναισθηματικό σας κέντρο και σας κάνουν να νιώθετε άβολα, αντιμετωπίστε τα συναισθήματα, που δεν σας είναι αρεστά. Αυτή είναι η ουσία σας. Αυτά τα συναισθήματα είναι τα χρυσαφικά σας, οι θησαυροί σας και τα πολύτιμα πετράδια σας, από τα οποία μπορείτε να μάθετε για την ταυτότητά σας. Είναι ο εφαλτήρας σας, και δεν τελειώνει ποτέ με αυτό. Δεν μπορείτε να τα σπρώξετε μακριά και να πείτε, «Αίσχος, δεν μου αρέσει αυτός που ήμουν τότε!» Όμως, μπορείτε να αλλάξετε τον "εαυτό" που αντιλαμβανόταν την πραγματικότητα με αυτό τον τρόπο. Καθώς συνεχίζετε να έχετε επίγνωση και να αποκομίζετε βαθιά κατανόηση του ποιοι είστε, μπορείτε να κοιτάξετε αυτή την οντότητα, σε εκείνο το σημείο και να την ξαναδείτε, συνειδητοποιώντας εκ νέου ποιοι ήσασταν τότε. Αυτή είναι μια διαρκής διαδικασία. Θα αρχίσετε να την παρατηρείτε ο ένας στον άλλον.

Τιμήστε τους φίλους σας, καθώς αυτοί περνούν μέσα από τα δικά τους "διάφορα" απλώς, μην εμπλακείτε σε αυτά. Αν εί-ναι για σας, κάντε το, αλλά μη βοηθάτε τους άλλους να επιμηκύνουν τα δράματά τους. Είναι η εποχή για να περνάμε μέσα από τα "διάφορα" και όχι για να στήνουμε θεατρικές παραστάσεις που κρατάνε 365 ημέρες. Σας προτείνουμε να λέτε τις ιστορίες σας μία ή δύο ή τρεις, το πολύ, φορές, και μετά, τέρμα. Δεν είναι ανάγκη να λέτε σε όλους τα πάντα, επειδή και σε όλους τους άλλους συμβαίνουν τα δικά τους "διάφορα". Καταλαβαίνετε; Όταν συζητάτε συνέχεια τα δικά σας "διάφορα", χάνετε την ουσία, επειδή μιλάτε αντί να κάνετε και να βλέπετε αυτά που λέτε στον εαυτό σας. Με το να λέτε στους πάντες τι σας συμβαίνει, θέλετε απλώς να κερδίζετε την προσοχή, και αυτό δεν το έχετε ανάγκη.
Τα γεγονότα είναι συνεχιζόμενα, και δεν "ξεμπερδεύετε" ποτέ μαζί τους στην πραγματικότητα, επειδή αυτά είναι τα "διάφορά" σας. Αν σας συμβαίνει κάτι οδυνηρό, μπορούμε να σας εγγυηθούμε ότι θα συναντήσετε αργότερα μια περίπτωση που θα είναι παρόμοια, και ότι θα έχετε αποκτήσει μια συμπόνια που δεν την είχατε πριν. Θα βλέπετε την κατάσταση από μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία.
Όσα αναδύονται τώρα είναι εκείνα που σας εμπόδισαν, αρχικά, να αντιληφθείτε την πραγματικότητα. Είναι εκείνα τα μέρη στο συναισθηματικό σας σώμα όπου κόπηκαν οι κεντρικές αρτηρίες κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα να μη μπορούν πια να ρέουν οι πληροφορίες, οπότε εσείς μπήκατε στον πόνο και μεταφράσατε αυτό τον συναισθηματικό πόνο μέσα από το υλικό σας σώμα. Προτείνουμε σε όλους σας να απευθυνθείτε σε κάποιους που θα δουλέψουν με το σώμα σας. Η δουλειά με το φυσικό σώμα εμπεριέχει, απλώς, τη διαδικασία του να φέρνει κανείς ενέργεια από το σύμπαν μέσα στο σώμα σας, όπου μέσα σε αυτό έρχονται να ενωθούν τα άλλα σώματα — νοητικό, υλικό, συναισθηματικό και πνευματικό - και έτσι προσαρμόζεται το ενεργειακό δικτύωμα. Όταν υπάρχει αρμονία στο ενεργειακό σας δικτύωμα και δεν εμποδίζετε την κυτταρική μνήμη και επιτρέπετε στην ενέργεια να μπαίνει στο σώμα σας, η ενέργεια κινείται μέσα στα τσάκρα σας και τροφοδοτεί το σώμα σας με τις πληροφορίες της. Όταν φοβάστε ή κλείνεστε ή όταν κατηγορείτε κάποιον άλλον ή όταν βρίσκεστε σε άρνηση, κολλάτε. Τότε, παρ' όλο που το φως μπορεί να κατακλύζει το σώμα σας, δεν ταιριάζει με την ύφανση του δικτυώματος. Έτσι, είστε στο χάος και όλοι θέλουν να βρίσκονται μακριά σας, γιατί αποπνέετε χάος. Μια χαρά μέρος είναι το χάος για να βρίσκεται κανείς, αρκεί να μην είναι μόνιμη η διαμονή του εκεί.
Όταν αρνείστε το συναίσθημα, ζητάτε να συντελεστούν μεγάλες γήινες αλλαγές μέσα στην ψυχή σας. Όταν όμως επιτρέπετε να συμβαίνει μια θύελλα εδώ, ένας τυφώνας εκεί ή μια μικρή ηφαιστειακή έκρηξη εδώ και εκεί, επιτρέπετε στα συναισθήματά σας ελευθερία έκφρασης, οπότε και αυτά δεν θα δημιουργήσουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις στο προσωπικό σας περιβάλλον.
Το συναίσθημα είναι αυτό που σας συνδέει με την ανθρωπότητα` η συγκίνηση είναι αυτό που σας συνδέει με τα συναισθήματά σας. Σε αυτό το επίπεδο ύπαρξης, τα συναισθήματά σας σάς συνδέουν με το πνευματικό σας σώμα. Αυτό που λέμε είναι ότι τα συναισθήματα, ή αυτά που νιώθετε, είναι το κλειδί για να είναι κανείς ζωντανός σε τούτη την πραγματικότητα. Υφίστανται πολλές πραγματικότητες όπου δεν υπάρχει το συναίσθημα, αλλά σε τούτη την πραγματικότητα αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που έχετε. Αν απαρνηθείτε τον συναισθηματικό σας εαυτό κατά τη διάρκεια αυτής της ζωής, τότε καλύτερα να καταλάβετε ότι έχετε παραιτηθεί. Αν δεν πρόκειται να συμμετέχετε στον συναισθηματικό σας εαυτό, τότε δεν θα μπορέσετε ποτέ να μπείτε στο παιχνίδι που σας συζητάμε. Θα είστε, απλώς, μέρος της μάζας που παρακολουθεί τηλεόραση και νιώθει, ξανά και ξανά, θύμα. Αν αισθάνεστε πόνο στο συναισθηματικό σας σώμα, ρωτήστε τον εαυτό σας για ποιο λόγο πιστεύετε ότι βρίσκεται εκεί ο πόνος αυτός, ποιο σκοπό εξυπηρετεί ο πόνος αυτός και γιατί επιλέγετε να δημιουργείτε πόνο με τα συναισθήματά σας. Γιατί δεν επιλέγετε να δημιουργείτε τη χαρά; Τα πάντα είναι επιλογή. Χρειάζεται να σας το υπενθυμίσουμε αυτό.

Παιδικός πονοκέφαλος

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=299330623507648&set=a.267799476660763.59780.264580240316020&type=1&theater

Παιδικός πονοκέφαλος: Τι να προσέξετε

Μέχρι και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας πλήττει η κεφαλαλγία. Συνολικά, από πονοκεφάλους ταλαιπωρούνται έξι στους 10 Έλληνες, κυρίως στις παραγωγικές ηλικίες των 20 έως 50 χρόνων. Μάλιστα, ένα ποσοστό 10% με 20% των περιπτώσεων είναι τόσο έντονες που επηρεάζουν δραματικά την ποιότητα ζωής των ασθενών.

Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Κεφαλαλγίας, στην περίπτωση των παιδιών, οι πονοκέφαλοι μπορεί να είναι αιτία απουσίας από το σχολείο ή και μείωση των σχολικών επιδόσεων. Οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή των γονέων, οι οποίοι σε αρκετές περιπτώσεις δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στο πρόβλημα αφού νομίζουν ότι τα παιδιά χρησιμοποιούν τον πονοκέφαλο σαν δικαιολογία για να αποφύγουν τα μαθήματα.

Στα παιδιά όμως οι πονοκέφαλοι αποτελούν ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα όπως και για τους ενήλικες. Σχετίζονται με την απόδοση τους στο σχολείο ή με την συχνή απουσία τους από τα μαθήματα. Και όπως λένε οι κακώς οι γονείς πολλές φορές πιστεύουν ότι ο πονοκέφαλος χρησιμοποιείται από το παιδί τους σαν δικαιολογία για να μην πάει σχολείο.

iatropedia.com

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Γεωτρόπιο 1 - Το αηδόνι της Λέσβου - Στα ψαροχώρια των Παξών - Στο Σουφλί του μεταξιού - Στον Ασπρόπυργο - Ο γηραιός Αρκουδόπρινος

Aπό σήμερα θα ταξιδεύουμε συχνά μέσα από τις σελίδες του αγαπημένου μου περιοδικού.

 Θα δούμε εικόνες ζωής από αυτό τον υπέροχο πλανήτη που σταδιακά χάνονται δυστυχώς!

 Ίσως προλαβαίνουμε ακόμα ... να κάνουμε κάτι .

Καλά Ταξίδια νάχουμε !

 
 

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Το αηδόνι της Λέσβου
Στα ψαροχώρια των Παξών
Στο Σουφλί του μεταξιού
 Στον Ασπρόπυργο
Ο γηραιός Αρκουδόπρινος

τεύχος 74