Η Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων (38)

Από παλιό περιοδικό "Ραδιοτηλεόραση"

Στα τρυπημένα σημεία λέει "και" "και"

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

        Ειδικές διατάξεις και τα...κόμιστρα των αμαξιών  
               

Φθόνος και Φιλαργυρία

πηγή:  http://gerasimos-politis.blogspot.com/2012/03/blog-post.html#.UEO_QiL20yk

Φθόνος και Φιλαργυρία

Γεράσιμος Πολίτης 2012-02-29T23:59:00+02:00

Φθόνος: Με την προσπάθειά του για υπεροχή και εξουσία φτάνει συχνά ο άνθρωπος στα χαρακτηριστικά του φθόνου. Η απόσταση που χωρίζει έναν άνθρωπο από τον υπεράνθρωπο σκοπό του γίνεται αισθητή απ' αυτόν, όπως είναι γνωστό, με τη μορφή του αισθήματος κατωτερότητας. Τον καταθλίβει και τον γεμίζει τόσο πολύ, ώστε από τη συμπεριφορά του και τον τρόπο της ζωή του αποχτούμε την εντύπωση ότι αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά από την πραγματοποίηση των επιδιώξεών του. Εξαιτίας της χαμηλής αυτοεκτίμησης και της δυσαρέσκειάς του καταλήγει συχνά σε μια διαρκή αναμέτρηση του τι έχουν πετύχει οι άλλοι, πώς φέρονται απέναντί του και γενικά αισθάνεται ταπεινωμένος. Αυτό μπορεί να συμβαίνει κι όταν ακόμη έχει πιο πολλά από τους άλλους. Όλες αυτές οι μορφές του αισθήματος αναπηρίας είναι σημάδια μιας σκεπασμένης ανικανοποίητης ματαιοδοξίας, μιας θέλησης να έχει όλο και περισσότερα, μιας διάθεσης να τα έχει όλα. Βέβαια αυτοί οι άνθρωποι δε λένε ότι τα θέλουν όλα, γιατί εμποδίζονται από το κοινωνικό αίσθημα να εκδηλώνονται έτσι, όμως συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο, σα να τα ήθελαν όλα.

Είναι ευνόητο ότι τα αισθήματα του φθόνου που προκαλούνται απ' αυτή τη διαρκή αναμέτρηση, δε μπορεί να επιδρούν ευεργετικά στις δυνατότητες για ευτυχία. Ωστόσο όσο και αν μας είναι αντιπαθείς εξαιτίας της δύναμης του κοινωνικού αισθήματος οι διεγέρσεις του φθόνου, όσο και αν γενικά ο φθόνος δεν προκαλεί τη συμπάθειά μας, πολύ λίγοι άνθρωποι πρέπει να υπάρχουν, οι οποίοι είναι ανίκανοι να εκδηλώσουν οποιαδήποτε μορφή φθόνου. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι κανένας μας δεν είναι απαλλαγμένος από τον φθόνο. Φυσικά δεν προβάλλεται αυτό πάντα καθαρά μέσα στο κανονικό ρεύμα της ζωής. Όταν όμως ένας άνθρωπος υποφέρει και αισθάνεται καταπιεζόμενος, όταν νοιώθει την έλλειψη σε χρήματα, ρούχα, τρόφιμα και θέρμανση, όταν περιορίζονται οι ελπίδες του για το μέλλον και δε βλέπει καμία διέξοδο απ' αυτή τη δύσκολη κατάστασή του, τότε θα κατανοήσουμε ότι ένα ανθρώπινο γένος, όπως το σημερινό που τώρα μόλις βρίσκεται στην αρχή του πολιτισμού, θα αισθανθεί τον φθόνο, έστω και αν του τον απαγορεύουν η θρησκεία και η ηθική. Έτσι θα κατανοήσουμε επίσης και τον φθόνο αυτών που δεν έχουν τίποτε. Ο φθόνος αυτός θα μάς είναι ακατανόητος, μόνο αν βρισκόταν κάποιος να μας φέρει την απόδειξη ότι άλλοι άνθρωποι μέσα στην ίδια κατάσταση δε θα προσβάλλονταν από το αίσθημα του φθόνου. Μ' αυτό θέλουμε μόνο να διαπιστωθεί ότι με τη σημερινή ψυχική συγκρότηση του ανθρώπου αυτός ο παράγοντας πρέπει πάντα να λογαριάζεται. Δεν μπορεί επίσης να αποφευχθεί το φούντωμα του φθόνου στα άτομα ή στις μάζες, όταν οι περιορισμοί τραβούν πολύ μακριά. Αν και δεν επιδοκιμάζουμε τις αποκρουστικές μορφές που μ' αυτές πολλές φορές παρουσιάζεται ο φθόνος, πάλι πρέπει να πούμε πως δεν ξέρουμε πραγματικά κανένα μέσο σ' αυτές τις περιπτώσεις να εξουδετερώσουμε τον φθόνο και το μίσος που συχνά συνδέεται μαζί του. Ένα πράγμα είναι φανερό εκ των προτέρων για τον καθένα που ζει στην κοινωνία μας, πως δεν πρέπει να πειραματιζόμαστε μ' αυτού του είδους τις διεγέρσεις, να μην τις προκαλούμε, πως πρέπει να έχουμε το αίσθημα της διακριτικότητας και να μη δημιουργούμε ή μεγαλώνουμε τέτοια φαινόμενα. Μολονότι μ' αυτό δε διορθώνεται τίποτε, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να απαιτήσουμε από έναν άνθρωπο: να μην κομπάζει για την υπεροχή της στιγμής που έχει επιτύχει, γιατί μ' αυτό τον τρόπο κάποιον θα πληγώσει.

Μέσα σ' αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο βλέπουμε την αδιάσπαστη σχέση του ενός προς το σύνολο. Κανένας δεν μπορεί να υψωθεί πάνω από την κοινότητα και να διευρύνει την εξουσία του πάνω στους άλλους, χωρίς ταυτόχρονα να ξεσηκώσει στην αντίθετη πλευρά δυνάμεις που θα αποβλέπουν να εμποδίσουν την προσπάθειά του. Ο φθόνος προκαλεί πάντοτε ενέργειες και μέτρα που αποβλέπουν στην αποκατάσταση της ισονομίας και της ισοτιμίας των ανθρώπων. Έτσι εγγίζουμε με τη σκέψη και με το συναίσθημά μας μια βασική αρχή της ανθρώπινης κοινωνίας που δεν μπορεί να τραυματιστεί σε κανένα σημείο της χωρίς να ξεσηκώσει κάπου αλλού αντίθετες δυνάμεις, δηλαδή τον νόμο της ισότητας όλων των ανθρώπων.

Η μορφή έκφρασης του φθόνου είναι μιμική, αναγνωρίζεται εύκολα στο βλέμμα. Ο φθόνος εκφράζεται επίσης και φυσιογνωμικά και εξωτερικεύεται με ορισμένες φράσεις. Γίνεται λόγος για κίτρινο και ωχρό φθόνο και μ' αυτό υπονοείται πως το αίσθημα του φθόνου επηρεάζει την κυκλοφορία του αίματος. Οργανικά ο φθόνος δεν εκδηλώνεται αλλιώτικα παρά με τη συστολή των εξωτερικών αιμοφόρων αγγείων.

Όσο αφορά την παιδαγωγική γνώση, πρέπει να καταβάλουμε προσπάθεια ώστε τις διεγέρσεις του φθόνου, αφού δεν μπορούμε να τις εξαφανίσουμε από τον κόσμο, τουλάχιστο να τις κάνουμε χρήσιμες για το γενικό καλό και να προσπαθήσουμε να τις στρώσουμε σ' ένα δρόμο, που πάνω του, χωρίς μεγάλες αναστατώσεις, θα μπορέσουν να γίνουν γόνιμες για την ψυχική ζωή. Αυτό ισχύει τόσο για το άτομο, όσο και για τη μάζα. Στη ζωή του ξεχωριστού ατόμου πρέπει να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε για τέτοια παιδιά δραστηριότητες που ανυψώνουν την αυτοσυνείδηση. Στη ζωή των λαών δε μένει σχεδόν τίποτε άλλο, παρά σ' εκείνους, οι οποίοι αισθάνονται παραμερισμένοι και ίσως παρακολουθούν με άγονο φθόνο πώς αυξάνεται η ευημερία άλλων λαών, να αποδείξουμε και να διευκολύνουμε τον δρόμο για την ανάπτυξη αδρανών δυνάμεων. Ένας άνθρωπος που σ' όλη τη διάρκεια της ζωής του είναι γεμάτος φθόνο, είναι άγονος για τη συμβίωση. Πάντοτε θα δείχνει τη διάθεση κάτι ν' αρπάξει από τον άλλο, να τον ζημιώσει κι οπωσδήποτε να τον ενοχλήσει, θα έχει την τάση να εφευρίσκει δικαιολογίες και να ρίχνει την ευθύνη στους άλλους για ό,τι δεν κατάφερε να επιτύχει. Θα γίνει ο τύπος του εριστικού, του οχληρού ανθρώπου που δε δίνει πολλή σημασία στις καλές σχέσεις με τους άλλους, που δεν κάνει καμιά προετοιμασία να γίνει ικανός για μια συμβίωση μαζί τους. Επειδή δε θα κάνει ποτέ τον κόπο να νοιώσει την ψυχή του άλλου, θα μείνει για πάντα κακός ανθρωπογνώστης και θα πληγώνει τους άλλους με τις κρίσεις του. Δεν πρόκειται να συγκινηθεί αν κάποιος άλλος υποφέρει εξαιτίας της συμπεριφοράς του. Ο φθόνος μπορεί ακόμη να παρασύρει τόσο μακριά τον άνθρωπο, που να αισθάνεται ένα είδος ικανοποίησης για τα βάσανα του πλησίον του.

Φιλαργυρία

Στενά συγγενής με τον φθόνο, πολλές φορές συνδεμένη μ' αυτόν, είναι η φιλαργυρία. Δεν εννοούμε μόνο εκείνο το είδος της φιλαργυρίας που περιορίζεται στη συσσώρευση χρημάτων, αλλά τη γενική μορφή που εκφράζεται ουσιαστικά στην απροθυμία του φιλάργυρου να προσφέρει στον άλλο κάποια χαρά, στη μειωμένη αφοσίωση στο άτομο και το σύνολο, στην ύψωση ενός τείχους ανάμεσα στον φιλάργυρο και τον υπόλοιπο κόσμο που θα σιγουρέψει μόνο για τον εαυτό του τους φτωχικούς του θησαυρούς. Διακρίνεται εύκολα η σχέση που υπάρχει από τη μια μεριά με τη φιλοδοξία και τη ματαιοδοξία και από την άλλη με τον φθόνο. Δε λέει κανείς πολλά όταν ισχυρίζεται πως όλα αυτά τα χαρακτηριστικά υπάρχουν ταυτόχρονα στον ίδιο άνθρωπο και δε χρειάζεται να θεωρήσουμε κανένα σα σπουδαίο ανθρωπογνώστη αν, διαπιστώνοντας μια από αυτές τις ιδιότητες, ισχυριστεί ότι υπάρχουν και οι άλλες.

Χαρακτηριστικά τσιγγουνιάς παρουσιάζει, έστω και σε ίχνη, ακόμη και ο σημερινός, ο πολιτισμένος άνθρωπος. Το πολύ - πολύ μπορεί να τα καλύψει με μια υπερβολική γενναιοδωρία, που ίσως δεν είναι τίποτε άλλο από μια δωρεά ελεημοσύνης, μια προσπάθεια να ανυψώσει με χειρονομίες γενναιοδωρίας το αίσθημα της δικής του προσωπικότητας σε βάρος των άλλων. Κάτω από ορισμένες συνθήκες, κυρίως όταν ο φιλάργυρος χρησιμοποιεί ορισμένους τρόπους ζωής, μπορεί να φανεί η φιλαργυρία ακόμη και σαν πολύτιμη ιδιότητα. Π.χ. όταν ένας άνθρωπος τσιγκουνεύεται τον χρόνο ή την εργατική του δύναμη και μ' αυτό δημιουργεί κάποιο μεγάλο έργο. Υπάρχει σήμερα μια επιστημονική και ηθική κατεύθυνση που ακριβώς τόσο πολύ μετατοπίζει στο προσκήνιο την οικονομία του χρόνου, ώστε απαιτεί κάθε άνθρωπος να χρησιμοποιεί με οικονομία τον χρόνο και την εργατική του δύναμη. Στη θεωρία αυτό ακούγεται πολύ ευχάριστα. Όπου όμως θα βρούμε αυτή την αρχή εφαρμοζόμενη στην πράξη, θα δούμε πως σ' αυτή τα πάντα τα ρυθμίζει μόνο ο σκοπός της δύναμης και της υπεροχής. Τις πιο πολλές φορές γίνεται κατάχρηση αυτής της αρχής που μας δίνει η θεωρία και εκείνος που τσιγκουνεύεται τον χρόνο και την εργατική δύναμη προσπαθεί να μεταθέσει στους ώμους των άλλων τα βάρη που προέρχονται απ' αυτή την τσιγγουνιά. Μια τέτοια άποψη θα τη σταθμίσουμε και θα την αξιολογήσουμε μονάχα ανάλογα με την ωφέλεια που έχει για το σύνολο. Ολόκληρη η εξέλιξη της τεχνικής στην εποχή μας απαιτεί τη μεταχείριση του ανθρώπου σα να είναι και αυτός μηχανή. Επιβάλλει στη ζωή του αρχές που ίσως ως ένα βαθμό να είναι δικαιολογημένες από τεχνική άποψη, σε σχέση όμως με την ανθρώπινη συμβίωση οδηγούν στην ερήμωση, την απομόνωση και τον ακρωτηριασμό του ανθρώπου. Γι' αυτό θα είναι καλύτερα να ρυθμιστούν τα πράγματα έτσι που προτιμότερο θα είναι να δίνουμε, παρά να αποταμιεύουμε. Μια αρχή που γενικά δεν πρέπει να διαστρεβλωθεί, να μην είναι δυνατή ούτε επιτρεπτή η κακομεταχείρισή της, όταν έχουμε στον νου μας το καλό των συνανθρώπων.

Πηγή: Alfred Adler - Ανθρωπογνωσία, Μετάφραση: Σταύρος Καμπουρίδης, Εκδόσεις Ηλία Μανιατέα, Αθήνα

Αναρτήθηκε από:

Τρέλα είναι απλά μια άλλη μορφή της συνείδησης 

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Δύο ήλιοι δυο φεγγάρια ...

πηγή:  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=426874084014916&set=a.206112126091114.45310.100000769845259&type=1&theater

ΕΚ ΤΗΣ ΣΙΝΑΣΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΑΔΟΚΙΑΣ

Δύο ήλιοι δυο φεγγάρια επολεμούσανε
να μας χωρίσουν 'θελαν και δεν μπορούσανε.
Εσύ στο παραθύρι κ'εγώ στα βάσανα,

ρίξε με την σουγιά σου να κόψω λάχανα.
Ο ήλιος βασιλεύει στα παραθύρια σου
και συ δαιβόλου κόρη, βάφεις τα φρύδια σου.
Εσύ 'σαι το σταφύλι κ΄εγώ το τσάμπουρο,
φίλα με συ στα χείλη κ'εγώ στο μάγουλο.
Έσυ 'σαι η αιτία που μελλώ να χαθώ
και τον επάνω κόσμον να τον υστερηθώ.
Έβγα στο παραθύρι να διής τι γίνεται,
το αίμα της καρδια μου για σενα χυνεται.

 

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Εικονοθεραπεία 10

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Αμπελοφάσουλα με λαδοτύρι και σουσάμι

 

 

                      Αμπελοφάσουλα με λαδοτύρι και σουσάμι
 
Απλούστατο σαλατοφαγητό με το κατιτίς του που το κάνει λαχταριστό...

• 1/2 κιλό αμπελοφάσουλα

• 2 κουτ. σούπας σουσάμι
• 60 ml ελαιόλαδο
• αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
• 150 γρ. λαδοτύρι Μυτιλήνης

Καθαρίζουμε τα αμπελοφάσουλα, κόβοντας απλώς τις δύο ακρούλες τους, γιατί δεν έχουν ίνες γύρω-γύρω.

Βάζουμε μπόλικο νερό με αλάτι σε μια κατσαρόλα να βράσει. Μόλις κοχλάσει έντονα, βάζουμε τα αμπελοφάσουλα και τα βράζουμε για περίπου 8 λεπτά ή μέχρι να μαλακώσουν κάπως, χωρίς όμως να λιώσουν.

Εν τω μεταξύ, σε ένα αντικολλητικό τηγάνι καβουρδίζουμε χωρίς λιπαρή ουσία το σουσάμι για 2-3 λεπτά ή μέχρι να πάρει χρώμα και να σκορπίσει το άρωμά του.

Το βγάζουμε από το τηγάνι σε ένα πιάτο, για να μη συνεχίσει να ψήνεται. Τρίβουμε το τυρί στον τρίφτη ή βγάζουμε φλούδες με το ειδικό εργαλείο που καθαρίζουμε τις πατάτες (peeler).

Στραγγίζουμε τα αμπελοφάσουλα καλά, τα βάζουμε σε μεγάλη σαλατιέρα, περιχύνουμε με το ελαιόλαδο, αλατοπιπερώνουμε, πασπαλίζουμε με το σουσάμι και το λαδοτύρι. Ανακατεύουμε και σερβίρουμε με φρέσκο ψωμί.

Συμβουλές:

• Αντί για σουσάμι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κουκουνάρια, που καβουρδίζουμε όπως το σουσάμι.

• Αντί για λαδοτύρι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε άλλο τυρί της αρεσκείας μας, όπως παρμεζάνα, κεφαλοτύρι, γραβιέρα, ακόμα και ξερή μυζήθρα, το καθένα με διαφορετικό γευστικό αποτέλεσμα.
• Στο σαλατοφαγητό μπορούμε να προσθέσουμε το μυρωδικό της επιλογής μας, π.χ. λίγο φρέσκο δυόσμο, ψιλοκομμένο ή λίγο ξερό, τριμμένο.

gastronomos.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Δυσλεξία στην πράξη

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=463940983640614&set=a.131715680196481.15167.108511895850193&type=1&theater

 

Το παρόν βιβλίο προτείνει μια πρωτότυπη διδακτική μέθοδο εκμάθησης των διψήφων και καταχρηστικών συμφώνων, μέσα από εξειδικευμένες ασκήσεις, που αξιοποιούν αποτελεσματικά τη διαφορετικότητα της γραφο-φωνολογικής ενημερότητας των μαθητών με δυσλεξία. Απευθύνεται σε όλους τους μαθητές του δημοτικού σχολείου με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα λόγου. Στόχος του βιβλίου είναι η ανάγνωση και η γραφή με ευχέρεια όλων των δίψηφων και καταχρηστικών συμφώνων από τους μαθητές και η βελτίωση της ικανότητας της νοηματικής επεξεργασίας των κειμένων που διαβάζουν. Το βιβλίο αποτελεί βασικό εκπαιδευτικό εγχειρίδιο για κάθε δάσκαλο, υποστηρικτικό βοήθημα για τους γονείς παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, αναπόσπαστο μέρος του εκπαιδευτικού προγράμματος των τμημάτων ένταξης και πρωτίστως βασικό βοήθημα για κάθε μαθητή με δυσκολίες αυτού του φάσματος.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=185278

— με Ελένη Μπετεινάκη και Ελένη Αϋφαντή

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Cathédrale Notre-Dame-de-Strasbourg

πηγή:http://www.facebook.com/media/set/?set=a.

497286403616585.117837.409941222351104&type=1

            Cathédrale Notre-Dame-de-Strasbourg

Ο καθεδρικός ναός του Στρασβούργου είναι μία από τις κυριότερες ρωμαιοκαθολικές εκκλησίες σε ολόκληρη τη Γαλλία. Η ανέγερση του ναού άρχισε το 1176 και μέχρι το 1439 όπου έλαβε την τελική του μορφή δέχτηκε πλήθος διαφοροποιήσεων και παρεμβάσεων. Αρχικά λοιπόν σχεδιάστηκε βάσει της ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής γύρω στα 1225 όμως μια νέα αρχιτεκτονική ομάδα πρότεινε την υιοθέτηση της γοτθικής τεχνοτροπίας καταλήγοντας μάλιστα σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα ώστε σήμερα η αρχιτεκτονική του κτηρίου να θεωρείται η επιτομή του γοτθικού ύφους. Κύριος εκφραστής αυτού του ρεύματος είναι ο διάσημος αρχιτέκτονας Erwin von Steinbach ο οποίος αφιερώθηκε στο έργο από το 1277 μέχρι το θάνατο του το 1318. Ίσως το κυριότερο χαρακτηριστικό διαφοροποίησης ήταν η τοποθέτηση πλακιδίων ψαμμίτη που προσέδωσαν ένα χαρακτηριστικό ροζ χρώμα στο ναό. Το ύψος του ναού φτάνει τα 142 μέτρα και από το 1647 μέχρι το 1874 ήταν το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο. Σήμερα είναι η έκτη ψηλότερη εκκλησία στον κόσμο και συνεχίζει να είναι ορατή σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Γεωτρόπιο 2 - Το Πρασσονήσι της Ρόδου Στο άστρο της Μυτιλίνης Χρυσαετοί στη Φιλιππιάδα Πομάκικα βουνά Πειραικός "ακτίτης λίθος" Η σαύρα της Πελοποννήσου

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Το Πρασσονήσι της Ρόδου

Στο άστρο της Μυτιλίνης

Χρυσαετοί στη Φιλιππιάδα

Πομάκικα βουνά

Πειραικός  "ακτίτης λίθος"

Η σαύρα της Πελοποννήσου

Τεύχος 74

'Σκόρπια Φύλλα'

 πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=376260149113710&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater

ΝΙΚΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ 'Σκόρπια Φύλλα'
                                                                                              
Σκόρπια φύλλα του φθινόπωρου
οι αγρότες για τη σπορά περιμέναν βροχή
ο άνεμος κλωθογύριζε ανοίγοντας τα επουράνια

“ποια οδό ακολουθούν τα κίτρινα φύλλα που πέφτουν;”
αντίθετο δρόμο παίρνοντας ο απόστολος των εθνών
από Nεαπόλεως της νυν Kαβάλας
Προς Θεσσαλονικείς A΄ Eπιστολής το ανάγνωσμα
ου θέλω υμάς αγνοείν περί των κεκοιμημένων
ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί
ψηλό σαν τηλόπτης φάρος το καμπαναριό
καμπύλ’ ανοίγματα προς όλα τα σημεία του ορίζοντα
ότι είναι και δεν είναι σειρά συμπτώσεων
στο περιβόλι τάφοι με σταυρούς
κατάντικρυ η φωτιά κατάτρωγε το καράβι
πέθανε η πολυαγαπημένη μάννα του
έξ’ απ’ την ξύλινη θύρα καθόταν και περίμενε το κορίτσι
όπως κάθονται απάνω στ’ άνθη οι πεταλούδες
μια ωραία πεταλούδα κι’ έν’ άδειο γραμματοκιβώτιο
ενώ οι πόρτες ήταν κλειστές
νύχτα ερχόταν και τον έβρισκε
στον μυχό του κόλπου όπου εκβάλλει η ενδοχώρα
στο αναπεπταμένο πέλαγος που κατάπιε τον πατέρα
όταν δε μπόρεσε να καταλάβει τις κινήσεις του γιου του
ότι το πένθος σημαίνει νίκη και τρανή χαρά
έρχεται να φορτώσει σιτάρι στην αποβάθρα
και σχολιάζουν το θέαμα οι γνωστικοί
ερμηνευτές του ζωντανού ονείρου δακτυλοδεικτούν
πίσω ταφόπετρες με μάτια το χωριό
με αναστήματα υψηλά πλούσια βλάστηση το σκιάζει
ανάμεσα στις υπερκείμενες στέγες των φυλλωμάτων
και στους υπόρροφους θάμνους ανέρπει μνήμη
αφωσίωσις και πίστη θερμή ο κισσός
όπως ακριβώς ήσουν και ήταν
κάτω από την επιφάνεια κάνοντας βουτιά
όπου τα πλοία του Mαρδονίου εναυάγησαν
αλλά ξέρουμε ασφαλώς πως ο θησαυρός διεσώθη
στις θαλασσοσπηλιές όπου οι φώκες μοιρολογούν
στου αγιώνυμου Όρους τους βράχους τους κρυσταλλώδεις
αρωγή σε όποιον τεκταίνεται μεγάλα και πολλά
τον ήλιο που βυθά στη λεκάνη της μάννας του
και θρηνούν όσοι τον πίστεψαν γιατί σβύνει
άλλη δυνατότητα προσφέροντας εκ των υγρών εγκάτων
να μας πας στην ξενητειά
να μας πας στα πέρα μέρη
φύσα θάλασσα πλατειά
φύσ’ αγέρι, φύσ’ αγέρι.

(1958)

Από τη συλλογή Ανακομιδή (1961)

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Cheesecake σοκολάτα!

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=299552783485432&set=a.267802963327081.59781.264580240316020&type=1&theater

 

Cheesecake σοκολάτα!

Για τη βάση:
250 γρ. cookies σοκολάτας
125 γρ. μαργαρίνη Βιτάμ

Για τη σοκολατένια κρέμα τυριού:
800 γρ. τυρί κρέμα
250 ml κρέμα γάλακτος
1/3 φλ. ζάχαρη άχνη
250 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα
1 φλ. του τσαγιού φουντούκια τριμμένα

Σπάμε τη σοκολάτα κουβερτούρα σε κομματάκια και τη βάζουμε να λιώσει σε χαμηλή φωτιά σε μπεν μαρί.

Προσέχοντας να μην ανέβει πολύ η θερμοκρασία στη σοκολάτα και την κάψει, θρυμματίζουμε παράλληλα τα cookies στο μπλεντεράκι και τα ρίχνουμε σε ένα μπολ.

Λιώνουμε τη μαργαρίνη βάζοντάς τη στον φούρνο μικροκυμάτων για 40 δευτερόλεπτα και την ανακατεύουμε με τα μπισκότα για να υγρανθούν.

Βάζουμε το μίγμα μπισκότου σε φόρμα με τσέρκι και το ψήνουμε για 10 λεπτά στους 180οC.

Ανακατεύουμε τη σοκολάτα μας και μόλις λιώσουν όλα τα κομμάτια τη βγάζουμε από τη φωτιά.

Σε ένα μίξερ χτυπάμε την άχνη ζάχαρη μέχρι να γίνει σαντιγί.Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και το τυρί κρέμα και τα χτυπάμε μέχρι να αφρατέψουν.

Ρίχνουμε μετά την λιωμένη σοκολάτα και το τριμμένο φουντούκι και ανακατεύουμε.

Προσθέτουμε την κρέμα πάνω από την ψημένη βάση και τοποθετούμε τη φόρμα στο ψυγείο για 5 ώρες.

Σερβίρουμε στολίζοντας από πάνω το σοκολατένιο τσιζκέικ με ολόκληρα φουντούκια.

chefonair

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω