Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Φρέντυ Γερμανός

Αποτέλεσμα εικόνας

 
Φρέντυ Γερμανός

Ο Φρέντυ Γερμανός (5 Σεπτεμβρίου 1934 - 21 Μαΐου 1999), του Ανδρέα, ήταν δημοσιογράφος και συγγραφέας, γνωστός για τις τηλεοπτικές παραγωγές του και τα ευθυμογραφήματά του.

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Σεπτεμβρίου 1934 με καταγωγή από την Μυτιλήνη, όπου σε ηλικία οκτώ ετών έβγαλε την πρώτη του εφημερίδα στην οποία η μητέρα του έγραφε το ερωτικό διήγημα. Μεγάλωσε στα Εξάρχεια και στην Κυψέλη. Έβγαλε το Βαρβάκειο ως ο χειρότερος μαθητής της τελευταίας πεντηκονταετίας στα θετικά μαθήματα. Έγινε πλασιέ υφασμάτων και υπάλληλος λογιστηρίου. Στράφηκε στην δημοσιογραφία, κρατώντας όλα τα κείμενα και διηγήματα που έγραψε σε ηλικία 17 με 26 ετών στο συρτάρι, μέχρι το 1998, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στην τότε Πάντειο Ανωτάτη Σχολή και στη Σχολή Δημοσιογραφίας Όλσον. Μιλούσε αγγλικά και γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών.

Από το 1953 ως ελεύθερος ρεπόρτερ ανέλαβε πολλές δημοσιογραφικές αποστολές σε διάφορες χώρες, (Αμερική, Καναδά, Ρωσία, Αφρική και Περσία), για λογαριασμό εφημερίδων και περιοδικών. Συνάντησε δεκάδες διάσημα πρόσωπα, πολιτικούς αρχηγούς, λογοτέχνες, ηθοποιούς, και τους πήρε συνέντευξη. Είχε επισκεφτεί το ακρωτήριο Κανάβεραλ (σήμερα Κένεντι) το 1969 ως απεσταλμένος της "Απογευματινής" για να παρακολουθήσει το άλμα του ανθρώπου στο φεγγάρι και μετά από δέκα περίπου χρόνια βγήκε στις προθήκες των βιβλιοπωλείων το πρώτο του μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας (Ο Εχθρικός Πλανήτης) και είχε μεγάλη επιτυχία. Έγινε γνωστότατος ως ευθυμογράφος με πηγαίο χιούμορ, παρατηρητικότητα και πρωτότυπο ύφος. Οι σχολιασμοί του στις διάφορες συνεντεύξεις που παρουσιάστηκε ήσαν τόσο οξυδερκείς, ώστε ορισμένοι νόμιζαν πως του ήσαν γνωστές από πριν οι ερωτήσεις και είχε προετοιμάσει τις απαντήσεις.
Έγραψε συνολικά 25 βιβλία, πολλά από τα οποία σημείωσαν μεγάλη επιτυχία κάνοντας τον Φρέντυ Γερμανό έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους Έλληνες συγγραφείς του καιρού μας (έρευνα του περιοδικού «Διαβάζω»). Υπήρξε σχεδόν ο κατ' αποκλειστικότητα ρεπόρτερ που κάλυψε τον πριγκιπικό γάμο της Σοφίας και του Χουάν Κάρλος και στη συνέχεια τον βασιλικό γάμο του Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας στο περιοδικό "Εικόνες". Ήταν μέλος της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Ήταν άνθρωπος των media, αλλά δεν ανήκε σε μια παράταξη, σε μια εφημερίδα, σε ένα κανάλι. Εργάστηκε στις εφημερίδες "Ελευθερία" 1954 - 1960, "Μεσημβρινή" 1960 - 1967, "Απογευματινή" 1968 - 1973, και "Ελευθεροτυπία" 1975 - 1990.
Ο Φρέντυ Γερμανός κατέληξε στα 65 του χρόνια, την Παρασκευή 21 Μαΐου 1999, νικημένος σε μικρό χρονικό διάστημα από γενικευμένη κακοήθη νεοπλασία. Είχε στο πλευρό του μέχρι την τελευταία στιγμή την σύζυγό του, ηθοποιό και χορεύτρια Μαρία Ιωαννίδου και την κόρη του (από την πρώτη του σύζυγο, Εριέττα Μαυρουδή), στιχουργό και δημοσιογράφο, Ναταλία Γερμανού.
Μάιος 1953: Στα δεκαεννιά του χρόνια, πήρε την μεγαλύτερη χαρά της ζωής του κερδίζοντας το δεύτερο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος Νέων της εφημερίδας "Βραδυνή" που οργάνωνε ο Μπάμπης Κλάρας.
Νοέμβριος 1968: Πήρε το πρώτο βραβείο της "Απογευματινής" για τις συνεντεύξεις του, κυρίως για την περίφημη συνέντευξη με τον Σταμάτη Κόκοτα με τίτλο Γράψ' το όπως το λέω, που έγινε νούμερο στην επιθεώρηση, παρ' ολίγον αφορμή μονομαχίας και τίτλος βιβλίου που κυκλοφόρησε ο Φρέντυ Γερμανός τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
Δεκέμβριος 1964: Με Συγχωρήτε, λάθος!, το πρώτο βιβλίο του ήταν μια επιλογή από χρονογραφήματα δημοσιευμένα σε εφημερίδες και περιοδικά, και ήταν διακοσμημένο με σκίτσα του ΚΥΡ (Γιάννη Κυριακόπουλου).
Ιανουάριος 1967: Το Δις Εξαμαρτείν, μια επιλογή από πενήντα χρονογραφήματα, πάλι με την συνεργασία του ΚΥΡ, η οποία συνεχίστηκε και σε πολλές από τις επόμενες δραστηριότητες του Φρέντυ Γερμανού, συγγραφικές ή τηλεοπτικές.
Δεκέμβριος 1968: Γράψ' το όπως το λέω, συνεντεύξεις, ευθυμογράφημα. 1970: Σκέψου πριν το αγοράσεις, ευθυμογράφημα. 1972: Ούτε Αλάτι, ούτε πιπέρι, ευθυμογράφημα. 1975: Φαπ, ευθυμογράφημα. 1978: Τζίμμυ, πάρε ένα φυστίκι, ευθυμογράφημα. 1978: Ο Εχθρικός Πλανήτης, επιστημονικής φαντασίας. Ο ίδιος ο Φρέντυ Γερμανός παραδέχτηκε ότι άρχισε να γράφει λογοτεχνία όταν έγραψε αυτό το μυθιστόρημα. 1980: Ευρω-λεξικό, ευθυμογράφημα. 1981: Πρώτη Σελίδα, ευθυμογράφημα. 1983: Περισσότερο σεξ... σε λίγο, ευθυμογράφημα. 1984: Τρελλαθήκαμε εντελώς;, ευθυμογράφημα. 1985: Σαμ, με σκίτσα του Κώστα Μητρόπουλου, επιστημονικής φαντασίας. 1985: Ακριβή μου Σοφία..., μυθιστορία, με τα ερωτικά γράμματα του Γεωργίου Παπανδρέου. Η αγάπη του για τους ανθρώπους και η αποδοχή που βρήκε αυτό το βιβλίο από το αναγνωστικό κοινό, τον έστρεψαν να υπηρετήσει ένα λογοτεχνικό είδος που παρουσίαζε τα ιστορικά και διάσημα πρόσωπα από την ευαίσθητη ανθρώπινη πλευρά τους. Έτσι η Έλλη Λαμπέτη, ο Ίων Δραγούμης, η συναρπαστική Τερέζα χωρίς επώνυμο, απέκτησαν με την χαρισματική γραφή του Φρέντυ Γερμανού ευρύτερες, μυθιστορηματικές διαστάσεις και συγκινημένους φίλους ανάμεσα στους αναγνώστες. 1986: Η Εκτέλεση, ιστορικό μυθιστόρημα. 1990: Τα Ερωτικά της Κορσικής, μυθιστορία. 1990: Ελλάς υπό το μηδέν, ευθυμογράφημα. 1994: Γυναίκα από Βελούδο, ιστορικό μυθιστόρημα γύρω από τη ζωή της Σοφίας Τρικούπη, αδελφής του διάσημου πολιτικού, που φωτίζει τη ζωή και τη σταδιοδρομία του Χαρίλαου Τρικούπη καθώς και του πολιτικού του αντιπάλου Θεόδωρου Δηλιγιάννη. 1996: Έλλη Λαμπέτη, βιογραφία. 1997: Τερέζα, ιστορικό μυθιστόρημα. 1998: Υγρές Νύχτες, τα νεανικά διηγήματα. 2000: Το αντικείμενο: Νίκος Ζαχαριάδης, ιστορικό μυθιστόρημα για τον Νίκο Ζαχαριάδη.
Το 1966 άρχισε να ασχολείται με την τηλεόραση. Με δημοσιογραφική επιμέλεια συνέλεγε υλικό όταν ένα θέμα το έβρισκε συναρπαστικό, ταξιδεύοντας σε διάφορες χώρες και παίρνοντας συνεντεύξεις από αυτόπτες μάρτυρες. Οι τηλεοπτικές του δημιουργίες Αλάτι και Πιπέρι και Η Πρώτη Σελίδα είχαν γίνει παράδειγμα σωστής τηλεοπτικής εκπομπής και είχαν αγαπηθεί πολύ από τους τηλεθεατές. Δημιούργησε τις εκπομπές :
Καλειδοσκόπιο Αλάτι και Πιπέρι Πορτραίτο της Πέμπτης Φλας Μπακ Πρώτη Σελίδα
Δυό από τα τρία θεατρικά του έργα τιμήθηκαν με κρατικές διακρίσεις:
1976: Για μια χούντα δολλάρια, θεατρική επιθεώρηση. 1978: Ένα Γελαστό Απόγεμα, κρατική διάκριση. 1980: Σορπράιζ Πάρτι, κρατική διάκριση.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%85_%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82

Βαγγέλης Σίμος - Στίχοι Καρδιάς

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

...σε ένα μικρό τσαντάκι clutch

 
Πως να χωρέσετε τα αγαπημένα σας προϊόντα μακιγιάζ
                                         σε ένα μικρό τσαντάκι clutch

Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το αγαπημένο σας clutch τσαντάκι δεν είναι και πολύ πρακτικό γιατί χωράει το πολύ το κινητό σας, τα κλειδιά και ένα κραγιόν – τα πολύ βασικά και άκρως απαραίτητα.

Σε καμία περίπτωση δεν χωράει το make up, το concealer, το ρουζ, ή τη σκιά ματιών για να κάνετε ένα φρεσκάρισμα στο μακιγιάζ σας.

Ανακάλυψα, λοιπόν, ένα πολύ εύκολο κόλπο για να χωρέσετε αυτά τα προϊόντα – αυτό που θα χρειαστείτε είναι μια θήκη για φακούς επαφής.


Δείτε παρακάτω τα βήματα


1. Καθαρίστε με οινόπνευμα τη θήκη των φακών επαφής και αφήστε τη να στεγνώσει καλά.


2. Επιλέξτε ποια προϊόντα θεωρείται απαραίτητα να έχετε στο τσαντάκι σας – το make up, το concealer, το κραγιόν, το ρουζ ή τη σκιά ματιών σε κρεμώδη μορφή. Αν θέλετε να έχετε μαζί σας πάνω από 2 προϊόντα μπορείτε να γεμίσετε δυο θήκες φακών επαφής.


3. Με μια καθαρή σπάτουλα πάρτε όση ποσότητα προϊόντος θεωρείτε αρκετή και μεταφέρετε τη στο δοχείο της θήκης των φακών επαφής. Αν το make up σας είναι υγρό τότε αντλήστε λίγη ποσότητα στη θήκη.


σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Η χρήση κινητών επηρεάζει

 
 Schlaflos mit Uhr in der Nacht. Frau kann nicht schlafen.


Η χρήση κινητών πριν κοιμηθούμε 
                        επηρεάζει τον ύπνο


Και δεν είναι μόνο η χρήση κινητού, ομοίως διαταράσσει τη διαδικασία του ύπνου και η τηλεόραση, το κομπιούτερ και η χρήση τάμπλετ συσκευών. Οι επιστήμονες τονίζουν ότι η χρήση τέτοιων συσκευών ακόμη και 2 ώρες πριν πέσουμε για ύπνο, μας στερούν έναν υγιή, ήρεμο και βαθύ ύπνο, ο οποίος είναι απαραίτητος για την ισορροπία του οργανισμού μας.

Περι σσότερο επηρεάζονται οι νέοι και οι έφηβοι. Η μελέτη έγινε από επιστήμονες του Lighting Research Center (LRC) στο Rensselaer Polytechnic Institute, και όπως διαπιστώθηκε, χρήση ενός κινητού, ή της τηλεόρασης πριν κοιμηθούμε, προκαλεί καταστολή της μελατονίνης. Μιας χημικής ουσίας που έχει άμεση σχέση με το βιολογικό ρολόι του οργανισμού μας.

«Η μελέτη, μας δείχνει ότι μια δίωρη έκθεση στο φως που εκπέμπουν οι φωτεινές ηλεκτρονικές οθόνες, μπορεί να καταστείλει τη μελατονίνη κατά περίπου 22 τοις εκατό», είπε η Mariana Figueiró, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Rensselaer και διευθύντρια “Φωτός” στο συγκεκριμένο πρόγραμμα Υγείας.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως η έκθεση σε ηλεκτρονικές οθόνες, τόσο των εφήβων που παίζουν κάποιο παιχνίδι, όσο και εκείνων που είτε μιλούν στο κινητό, είτε βλέπουν τηλεόραση, στα πρώτα 60 λεπτά δεν έχει επίπτωση στην μελατονίνη.

Αλλά μετά τα 60 λεπτά η μελατονίνη πέφτει δραματικά, με αποτέλεσμα όταν θα πάμε να κοιμηθούμε να βρίσκεται σε χαμηλότερα από το φυσιολογικό επίπεδα και ο ύπνος μας να μην είναι εκείνος που χρειάζεται ο οργανισμός.

Η ορμόνη μελατονίνη παράγεται τη νύχτα ενώ κοιμόμαστε, και παράγεται στον οργανισμό σε συνθήκες σκότους. Ακόμη και το παραμικρό φως, έστω και χαμηλής συχνότητας, ενώ κοιμόμαστε επηρεάζει την παραγωγή της. Αποτέλεσμα αυτού είναι να διακόπτεται ο ύπνος, ακόμη και δίχως εμείς να ξυπνήσουμε.

Pancakes

pancakes μπανάνας
 
Pancakes μπανάνα

100 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
25 γρ. ζάχαρη
50 γρ. φουντούκια, αλεσμένα στο μπλέντερ ή το μούλτι σε σκόνη
ελάχιστο αλάτι (στη μύτη του μικρού κουταλιού)
1 αυγό μεσαίου μεγέθους, κατά προτίμηση βιολογικό
50 γρ. βούτυρο αγελάδος, λιωμένο (προσοχή να μην καεί) + λίγο για το τηγάνι
140 γρ. γάλα φρέσκο, πλήρες
2 μπανάνες μεσαίου μεγέθους, κατά προτίμηση βιολογικές, πολτοποιημένες στο μπλέντερ σε πουρέ

Αναμειγνύουμε σε ένα μεγάλο μπολ το αλεύρι, τη ζάχαρη, τη σκόνη φουντουκιού και το αλάτι. Προσθέτουμε σταδιακά το αυγό, το λιωμένο βούτυρο, το γάλα και τον πουρέ μπανάνας, ανακατεύοντας παράλληλα πολύ καλά, με μια κουτάλα ή τον αυγοδάρτη, έως ότου έχουμε έναν ομοιογενή χυλό. Τον αφήνουμε να σταθεί για 10 - 15 λεπτά.


Βουτυρώνουμε ελαφρώς ένα αντικολλητικό τηγάνι μεσαίου μεγέθους και το τοποθετούμε σε χαμηλή φωτιά. Παίρνουμε με μια βαθιά κουτάλα τόσο χυλό ώστε μέσα στο τηγάνι να σχηματιστεί ένας δίσκος διαμέτρου περίπου 7 εκ. Ψήνουμε για 2 λεπτά από τη μία πλευρά, γυρίζουμε με σπάτουλα και ψήνουμε για άλλα 2 λεπτά από την άλλη.


Βγάζουμε το πάνκεϊκ και το ακουμπάμε σε μια πιατέλα. Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο μέχρι να τελειώσει όλος ο χυλός. Ανά 3 - 4 πάνκεϊκ, ξαναβουτυρώνουμε ελαφρώς το τηγάνι. Στοιβάζουμε το ένα πάνω από το άλλο και σκεπάζουμε με μια καθαρή πετσέτα, ώστε να διατηρηθούν ζεστά μέχρι το σερβίρισμα.


gastronomos.gr

Tι χρώμα έχει η λύπη;




- Tι χρώμα έχει η λύπη; Ρώτησε το αστέρι την κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου που περνούσε βιαστικά. Δεν άκουσες; Σε ρώτησα, τι χρώμα έχει η λύπη;
- Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στη αγκαλιά της. Ένα βαθύ άγριο μπλέ.
- Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;
- Τα όνειρα; Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.
- Τι χρώμα έχει η χαρά;
- Το χρώμα του μεσημεριού αστεράκι μου.
- Και η μοναξιά;
- Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξελί.
- Τι όμορφα που είν
αι τα χρώματα! Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο, να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.
Το αστέρι έκλεισε τα μάτια του και ακούμπησε στο φράκτη. Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.
- Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω, τι χρώμα έχει η αγάπη;
Αλκυόνη Παπαδάκη

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ποτέ κολιός τον Αύγουστο!

Kάθε πράγμα στον καιρό του και τον Αύγουστο... ποτέ κολιός!
 
Ποτέ κολιός τον Αύγουστο!
 
«Κάθε πράγµα στον καιρό του και ο κολιός … ποτέ τον Αύγουστο». Έτσι θα έπρεπε να επαναδιατυπωθεί η γνωστή, επίκαιρη παροιμία, καθώς, όπως επισημαίνουν περιβαλλοντικές οργανώσεις, τον Αύγουστο είναι η περίοδος αναπαραγωγής του συγκεκριμένου είδους κι ως εκ τούτου πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωσή του για να προστατευθεί ο πληθυσμός του.

Σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργ
άνωση WWF Ελλάς, η αλίευση και κατανάλωση ψαριών σε λάθος εποχή και κάτω από τα επιτρεπόμενα μεγέθη είναι από τους βασικούς λόγους μείωσης των ιχθυαποθεμάτων στις ελληνικές θάλασσες.

«Συγκεκριμένα, επειδή ο κολιός αναπαράγεται τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, αυτή την περίοδο είναι "παχύς", δηλαδή πολύ λιπαρός, γεμάτος αυγά και νόστιμος, γι' αυτό βγήκε και η παροιμία. Όμως, για την προστασία του πληθυσμού του ψαριού πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωσή του το καλοκαίρι» εξηγεί ο Γιώργος Παξιμάδης, υπεύθυνος θαλασσίων προγραμμάτων του WWF Ελλάς.

Ο κολιός είναι πελαγικό είδος και ζει σε κοπάδια κοντά στις ακτές, ενώ τα τελευταία χρόνια, λόγω της υπεραλίευσης, ο πληθυσμός του έχει μειωθεί, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία, διευκρινίζει ο κ.Παξιμάδης.

Ένα από τα βασικά προβλήματα, όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση του WWF, είναι η αλίευση ψαριών κατά την περίοδο αναπαραγωγής τους, όταν αυτά είναι «αυγωμένα» και δεν έχουν προλάβει να γεννήσουν, αλλά και νεαρών ψαριών που δεν έχουν προλάβει ακόμα να αναπαραχθούν.

Επίσης, κάποια είδη, όπως η γόπα και ο σαργός, αλλάζουν φύλο στην πορεία της ζωής τους, οπότε είναι εξαιρετικά σημαντικό να ωριμάσουν για να αναπαράγονται οι πληθυσμοί τους.

real.gr

EΛΛΗΝΑΣ..

πηγή: http://filonoi.gr/ellhn-1500-xronia-apagoreyotan-me-poinh-thanatoy/

EΛΛΗΝΑΣ..

1500 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΝ ΑΥΤΗ Η ΛΕΞΗ ΜΕ ΠΟΙΝΗ ΘΑΝΑΤΟΥ.

Του Θωμά Ηλιόπουλου*


ΘΩΜΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
  • Η μεγαλύτερη καταστροφή του ελληνισμού –χωρίς αμφιβολία– έγινε κατά τη διάρκεια του 4ου μ.Χ. αιώνα. Από τότε και για τα επόμενα 1500 χρόνια ακόμη και το όνομα Έλληνας απαγορεύτηκε τελείως να χρησιμοποιείται. Στη διάρκεια αυτών των 1500 ετών ψάξτε να βρείτε το όνομα Έλληνας σε ό,τι έμεινε γραπτό στην eλληνική γλώσσα. Δεν υπάρχει. Έγινε καταπιεστικά Ρωμαίος ή Ρωμιός και η Ελλάδα και οι Έλληνες ξεχάστηκαν για πάντα. 
  • Το όνομα Έλληνας ήταν απαγορευμένο επί ποινή ΘΑΝΑΤΟΥ.
  • Συκοφαντήθηκε ανελέητα και κακόβουλα και έγινε συνώνυμο του ειδωλολάτρη, μία λέξη ειδικά κατασκευασμένη για τους έλληνες μόνο με «πνευματική» μανία.
  • Κατά το υπόλοιπο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα χρόνια του Βυζαντίου και κατά την τουρκοκρατία, ο ραγιάς Ρωμιός είχε ξεχάσει τελείως την Ελλάδα, την ελληνικότητά του και το ίδιο το όνομά του. Τον έκαναν να απεχθάνεται τον έλληνα και για αυτό έγινε ρωμιός και μάλιστα να είναι υπερήφανος για αυτό. Κανένας άλλος λαός στον κόσμο δεν πέταξε το όνομά του για να πάρει το όνομα του κατακτητή. Θλιβερό κατάντημά μας. Έμεινε, όμως, η ελληνική γλώσσα η οποία εξυπηρέτησε το εκάστοτε κατεστημένο, αλλά και αυτή αλλοιώθηκε βάναυσα να το υπηρετεί. Χιλιάδες λέξεις της πήραν άλλη σημασία που ήθελαν οι κατακτητές οι οποίοι ήξεραν ότι ένα λαό τον κατακτάς όταν όντως του αλλάζεις τη γλώσσα του.
  • Η 25η Μαρτίου 1821 έφτασε σαν ένας εφιάλτης και τον ξύπνησε, γιατί στο βαθύ υποσυνείδητο όλοι οι σκλάβοι Ρωμιοί ήξεραν ότι ήταν «Έλληνοι». Ευτυχώς τους είχε μείνει και αυτό μέσα στη ρωμαίικη παράδοση. Τα δημοτικά μας τραγούδια και πάλι ευτυχώς κράτησαν κάτι από αυτή την καταστροφική ισοπέδωση. Αυτή ήταν η ζοφερή κατάσταση των Ελλήνων όταν ανέτειλε το 1821.
  • Κατά την Αναγέννηση οι Ευρωπαίοι μάς «άνοιξαν» λίγο τα μάτια, αλλά η λάμψη της, δυστυχώς, δεν μπορούσε να φτάσει σε κάθε ελληνική γωνιά της Μεσογείου.
  •  Εξάλλου ακολούθησαν και τα 400 χρόνια της μαύρης Τουρκοκρατίας. Μέχρι και το 1821 –και πολύ μετά από αυτό– η πραγματικότητα ήταν ότι όλος ο Ελληνισμός έμεινε πρώτα από όλα ανιστόρητος και συνεπώς ανελλήνιστος. Η ρωμιοσύνη τον κρατούσε απολίτιστο και κάτω από την εξουσία των δογμάτων και τον τυραννούσε πολιτικά, αλλά περισσότερο πνευματικά. 
  • Ακόμη και μετά το 1821 η Ευρώπη φιλελληνικά προσπάθησε να μάς βοηθήσει, αλλά το ρωμαίικο έμεινε πάντοτε εναντίον της Ελλάδας και κάθε τι ελληνικό. Ακόμη και σήμερα ονομάζουμε τους προγόνους μας, τους φωτοδότες της ανθρωπότητας φευ, τους ιδεολάτρες που έσπειραν το σημερινό μας πολιτισμό, χλευαστικά τους υποβιβάζουμε και τους αποκαλούμε αηδιαστικά ειδωλολάτρες!
  • Η ελληνικότητά μας ακόμη και σήμερα διαστρεβλώνεται, τις περισσότερες φορές αποκρύπτεται και αλλοιώνεται τόσο άδικα ώστε να την απωθούμε. Ο σημερινός έλληνας αγνοεί τελείως το παρελθόν του και τον εαυτό του. Με τη ρωμιοσύνη γίναμε ένας λαός σχιζοφρενής. Τι μέλλον μπορεί να έχει ένας λαός ο οποίος δεν γνωρίζει την ένδοξη ιστορία και το λαμπρό παρελθόν του το οποίο θα πρέπει να τον οδηγεί στο μέλλον για σημαντικότερα κατορθώματα;
  • Οι Ευρωπαίοι ακόμη και σήμερα περιμένουν σπίθες αναλαμπής από τον ελληνισμό που δεν έρχονται. Ως ρωμιοί τι έχουμε δώσει στον κόσμο; Η Ευρώπη κατά την Αναγέννηση αναγεννήθηκε μέσα στο αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Εμείς είμαστε αιώνες πίσω και ζούμε μέσα σε ένα δογματισμό και κρατικισμό που δεν είναι ελληνικά και αυτό ακριβώς μας απομονώνει από την Ευρώπη, αλλά περισσότερο εκμηδενίζει τις δημιουργικές δυνάμεις του Ελληνισμού. Με μία τόσο μακραίωνη ταπείνωση, ο σημερινός Έλληνας δεν γνωρίζει το χθες και είναι ανίκανος να προβλέψει και να βαδίσει στο ελληνικό του μέλλον. Αυτό μας έχει φέρει σε μία κατάσταση βαρβαρότητας που τη ζει σήμερα ο Έλληνας μέσα στη χρεοκοπία του.
  • Το πιο σημαντικό πράγμα που μας έφερε τα ο 1821 –εκτός από την ελευθερία από τον τουρκικό ζυγό– είναι που ξαναέφερε στην επιφάνεια και ζωντάνεψε τα ονόματα Ελλάς και Έλληνες. Να, λοιπόν γιατί η γενναία Ελληνική Επανάσταση αφορίστηκε τόσο πανηγυρικά! Η ρωμιοσύνη μάς ήθελε ανιστόρητους, βάρβαρους και σκλάβους. Ποιος το αμφιβάλει αυτό;
  • Εάν έχετε διαβάσει δύο-τρία βιβλία Ιστορίας, βάλτε το χέρι στην καρδιά σας και πέστε ότι όλα τα ανωτέρω είναι ψέματα. Η καρδιά που χτυπάει ελληνικά και βλέπει ελεύθερα και με πόνο την κατάντιά μας, θα ομολογήσει την αλήθεια που φαίνεται με γυμνό μάτι. Ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας.
  • Είχε απόλυτο δίκιο ο ποιητής μας Κωστής Παλαμάς που διακήρυξε:
Αυτό το λόγο θα σας πω
δεν έχω άλλο κανένα,
Μεθύστε με το αθάνατο
κρασί του Εικοσιένα.
  • Μόνο τότε θα ψάλλουμε με πολλή υπερηφάνεια τα αθάνατα λόγια του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού.
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
Των ελλήνων τα ιερά
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη
Χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά!

ΕΠΙΜΥΘΙΟ: Ας σκεφτούμε ΟΜΩΣ τι μας λένε και τι μας συμβουλεύουν τα λόγια αυτά!
*Ο ΘΩΜΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ είναι εκπαιδευτικός στη Μελβούρνη 
 και αρθρογράφος σε ομογενειακά και Ελληνικά έντυπα.

ΑΛΜΠΕΡΤ ΣΒΑΙΤΣΕΡ


 http://a7.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc7/300339_377383035668088_186635618_n.jpg
  
ΑΛΜΠΕΡΤ ΣΒΑΙΤΣΕΡ(14 Ιανουαρίου 1875 - 4 Σεπτεμβρίου 1965)

Αναπλέαμε σιγά-σιγά, έχοντας αντίθετο το ρεύμα του ποταμού και αναζητούσαμε με δυσκολία το δρόμο μας ανάμεσα σε στενές διαβάσεις από άμμο. Ήτανε η εποχή της ξηρασίας. Καθισμένος στο κατάστρωμα του ενός ρυμουλκού και αδιαφορώντας για ό,τι συνέβαινε γύρω μου, προσπαθούσα να συλλάβω εκείνη τη βασική και παγκόσμια έννοια της ηθικής που δεν μας δίνει καμία φιλοσοφία. Γέμιζα τη μία σελίδα πίσω από την άλλη με μοναδικό σκοπό να συγκεντρώσω το μυαλό μου στο πρόβλημα που πάντα μου ξέφευγε. Πέρασαν έτσι δύο μέρες. Το βράδυ της τρίτης μέρας, όταν με την δύση του ήλιου προχωρούσαμε, διασκορπίζοντας μια αγέλη ιπποπόταμων, μου ήρθαν ξαφνικά, χωρίς να τις προαισθανθώ ή να τις ζητήσω, οι λέξεις "Ο σεβασμός της ζωής". Η μπρούτζινη πόρτα υποχώρησε και φάνηκε το μονοπάτι μέσα στη ζούγκλα. Επιτέλους άνοιξα το δρόμο προς το κέντρο, όπου συναντώνται η θετική άποψη της ζωής και η επιβεβαίωση του κόσμου μαζί με την ηθική. Είχα βρει τη ρίζα του προβλήματος. Ήξερα ότι το σύνολο, που καθορίζει έναν πολιτισμό άξιο του ονόματος του, βασίζεται πάνω στη σκέψη.

Ποιος είναι ο σεβασμός της ζωής και πώς γεννιέται μέσα μας;

Αν ο άνθρωπος θέλει να έχη και ξεκάθαρη ιδέα για τον εαυτό του και για τις σχέσεις του με το σύμπαν, πρέπει συνεχώς να αποφεύγη τις διάφορες έννοιες που δημιούργησε η σκέψη του και η γνώση του για να μπόρεση να σκεφθή για το βασικό, άμεσο και συνεχές γεγονός που είναι η ίδια του η συνείδηση.

Ο Ντεκάρτ ξεκινά τη σκέψη του από την αρχή: Σκέπτομαι, άρα υπάρχω. Η εκλογή αυτής της αρχής τον οδηγεί αναπόφευκτα στο δρόμο της αφηρημένης σκέψεως. Από αυτή την τεχνητή και χωρίς περιεχόμενο σκέψη, δεν μπορεί να πρόκυψη κάτι, που να ξεκαθαρίζη τις σχέσεις του ανθρώπου με το σύμπαν. Στην πραγματικότητα, το άμεσο γεγονός της συνειδήσεως, έχει ήδη ένα περιεχόμενο. Σκέπτομαι, σημαίνει ότι σκέπτομαι κάποιο πράγμα. Το πιο άμεσο διαδεδομένο της ανθρωπινής συνειδήσεως διατυπώνεται ως εξής: "Είμαι ζωή που θέλω να ζήση, πλαισιωμένη από τη ζωή που θέλει να ζήση". Είναι σαν θέληση της ζωής, πλαισιωμένη από μία θέληση της ζωής, την οποία ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται μόνος του κάθε φορά που στοχάζεται πάνω στον εαυτό του και στον κόσμο που τον περιβάλλει.

Όπως η θέληση μου για τη ζωή περιλαμβάνει μια φλογερή επιθυμία για τη συνέχιση της και αποβλέπει στη μυστηριώδη έξαρση της θελήσεως της ζωής , την οποία ονομάζουμε ευτυχία, το ίδιο περιλαμβάνει επίσης το φόβο της εξαφανίσεως και της μυστηριώδους ελαττώσεως της θελήσεως της ζωής που ονομάζεται πόνος. Έτσι συμβαίνει επίσης και με κάθε θέληση της ζωής, που υπάρχει γύρω μου, η οποία μπορεί να εκφράζεται ή να παραμένη αμίλητη έναντι μου. Ο άνθρωπος πρέπει τότε να αποφασίση πώς θα συμπεριφερθή έναντι της θελήσεως της ζωής. Μπορεί να την αρνηθή. Εάν όμως αισθανθή ότι η θέληση της ζωής μετατρέπεται σε θέληση της μη υπάρξεως,, όπως είναι η περίπτωση της ινδικής σκέψεως και γενικά κάθε πεσιμιστικής απόψεως, τότε έρχεται σε αντίθεση με τον ίδιο τον εαυτό του, διότι θεμελιώνει την άποψη του για τον κόσμο σε μια εσφαλμένη και απραγματοποίητη θέση.

Η ινδική σκέψη, όπως και η θεωρία του Σοπενάουερ, είναι γεμάτες από αντιθέσεις, γιατί είναι υποχρεωμένες να κάνουν συνεχώς υποχωρήσεις στην θέληση της ζωής η οποία ανθίσταται, πάρ' όλες τις αρνήσεις του κόσμου, παρόλο που δεν θέλουν να ομολογήσουν αυτές τις υποχωρήσεις. Η μόνη συνεπής με τον εαυτό της άρνηση της ζωής είναι εκείνη που αποφασίζει να θέσει τέρμα στη φυσική ύπαρξη. Όταν ο άνθρωπος επιβεβαιώνη την θέληση του για τη ζωή, συμπεριφέρεται κατά ένα τρόπο φυσικό και αληθινό, γιατί επιβεβαιώνει μια πράξη που έχει ήδη ολοκληρωθεί στην ενστικτώδη σκέψη του και ανανεώνεται στην ευσυνείδητη σκέψη του.

Η αφετηρία της σκέψεως, που πάντοτε είναι ίδια, είναι η ιδέα ότι ο άνθρωπος δεν παραδέχεται την ύπαρξη του σαν ένα απλό δεδομένο, αλλά την αισθάνεται σαν ένα ανεξερεύνητο μυστήριο.

Η επιβεβαίωση της ζωής είναι μια πνευματική πράξη, χάρη στην οποία ο άνθρωπος παύει να ζει απλώς και αρχίζει να αφοσιώνεται στη ζωή του με κάποιο σεβασμό για να της δώσει την πραγματική αξία της. Η επιβεβαίωση της ζωής σημαίνει να απόκτηση περισσότερο βάθος, περισσότερη εσωτερικότητα και έξαρση της θελήσεως της ζωής.

Ο άνθρωπος που σκέπτεται νιώθει την ανάγκη να εκδήλωση τον ίδιο σεβασμό της ζωής προς κάθε άλλη θέληση ζωής σαν την δική του. Θεωρεί σαν καλό να διατήρηση την ζωή και να εξύψωση όσο μπορεί ψηλότερα κάθε ζωή επιδεκτική εξελίξεως. Θεωρεί ότι είναι κακό να καταστρέψη τη ζωή, να την βλάψη ή να εμπόδιση την ανάπτυξη της όταν είναι ικανή. Αυτή είναι η απόλυτη και βασική αρχή της ηθικής και το βασικό αξίωμα της σκέψεως.

Το μεγάλο κενό της ηθικής μέχρι σήμερα ήταν ότι νόμιζε πως είχε να κάνη με τις σχέσεις του ανθρώπου με τους ανθρώπους, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για τη στάση του ανθρώπου έναντι του σύμπαντος και κάθε ύπαρξης που βρίσκεται κοντά του. Τότε μονάχα είναι ο άνθρωπος ηθικός όταν η ζωή αυτή καθ' εαυτή, όπως η ζωή του φυτού, του ζώου και των ανθρώπων, είναι γι' αυτόν ιερή, και όταν προσπαθή, μέσα στις δυνατότητες του, να βοηθήση κάθε ζωή που κινδυνεύει.

Μονάχα η παγκόσμια ηθική του συναισθήματος της ευθύνης, που επεκτείνεται σε κάθε τι που ζη, μπορεί να θεμελιωθή γερά πάνω στη σκέψη. Η ηθική που ρυθμίζει τη συμπεριφορά μόνο μεταξύ των ανθρώπων δεν είναι παρά ένα απόσπασμα ηθικής.

Η ηθική του σεβασμού της ζωής περιλαμβάνει μέσα στην έννοια της κάθετι που μπορεί να εκδηλωθή σαν αγάπη, αυταπάρνηση, συμπόνια στη δυστυχία, συμμετοχή στην χαρά και κοινή προσπάθεια.

(Άλμπερτ Σβάιτσερ, Η ζωή μου και η σκέψις μου, Εκδ. ΓΑΛΑΞΙΑΣ, Αθήνα, 1965, α 166-169)
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Εικονοθεραπεία 14























Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Δημοφιλείς αναρτήσεις