Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

«Μυθολογίες του Έρωτα»

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=465930886774957&set=a.464700970231282.108851.108511895850193&type=1&theater

                                                    «Μυθολογίες του Έρωτα»

Στο πλαίσιο των καλοκαιρινών πολιτιστικών του εκδηλώσεων, ο δήμος Μαλεβιζίου παρουσιάζει την ποιητική συλλογή της γνωστής δημοσιογράφου και ποιήτριας Ήρας Φελουκατζή με τίτλο «Μυθολογίες του Έρωτα», την ερχόμενη Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012 και ώρα 20:00, στο μικρό θέατρο στην πλατεία Μ. Κατσαμάνη στο κέντρο Γαζίου (δίπλα ακριβώς από το Δημαρχείο Μαλεβιζίου).

Συντονιστής της εκδήλωσης και ομιλητή
ς, θα είναι ο Γιάννης Μαρκάκης μέλος του Δ. Σ. του συλλόγου "Terre des Rencontres".

Ομιλητές θα είναι ο Ζαχαρίας Κατσακός, κριτικός λογοτεχνίας – ποιητής, η Ευαγγελία Πετρουγάκη, φιλόλογος – ποιήτρια και η ίδια η δημοσιογράφος και ποιήτρια Ήρα Φελουκατζή.

Η Ήρα Φελουκατζή συνδέεται ήδη στενά με την περιοχή του Δήμου Μαλεβιζίου, καθώς τα δώδεκα τελευταία χρόνια επιλέγει την περιοχή της Αγίας Πελαγίας για τις καλοκαιρινές της διακοπές και την συγγραφή των βιβλίων της. Είναι αξιοσημείωτο μάλιστα ότι κάποια από τα ποιήματα της Συλλογής η ποιήτρια τα εμπνεύστηκε στην περιοχή.

Η συλλογή ποιημάτων «Μυθολογίες του έρωτα» αποτελεί ουσιαστικά μια ποιητική περιπλάνηση στις μορφές και στις ζωντανές μνήμες του έρωτα, έτσι όπως αυτές βιώνονται από το ποιητικό υποκείμενο και εγγράφονται καθώς «η ποιήτρια διασχίζει τους ασημένιους καθρέφτες με τις αντανακλάσεις των παθών, σε αναζήτηση του alter ego, μετουσιώνοντας τα βιώματα σε αυτογνωσία, για να ανυψωθεί από τη σάρκα στο πνεύμα, από τον ίσκιο στο φως, από το μηδέν στο άπειρο».

Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί μουσικά με ήχους μαντολίνου από τον Ηρακλή Πρινιανάκη και ήχους λαγούτου από τον Γιάννη Βαμβουκάκη.

Λίγα λόγια για την Ήρα Φελουκατζή

Η Ήρα Φελουκατζή γεννήθηκε στη Σάμο. Σπούδασε δημοσιογραφία στη Γαλλία. Από το 1966 ζει στο Παρίσι. Εργάζεται ως δημοσιογράφος ανταποκρίτρια ελληνικών εφημερίδων, περιοδικών και της ελληνικής Τηλεόρασης. Συνεργάστηκε με γαλλικά μέσα ενημέρωσης ειδικά για την κάλυψη των θεμάτων που αφορούν την Ελλάδα και την Ευρώπη. Προσωπικά της ενδιαφέροντα είναι η ανάλυση των θεμάτων επικαιρότητας, η εμβάθυνση των πολιτικών και κοινωνικών γεγονότων, η μαρτυρία για τις σύγχρονες εξελίξεις, ο πολιτισμός, η τέχνη, ο πνευματικός στοχασμός. Συμμετέχει στο κίνημα των Γάλλων ποιητών, σε πολυάριθμες λογοτεχνικές εκδηλώσεις και οργανώνει λογοτεχνικές εκδηλώσεις στο Παρίσι.

Στη Γαλλία και στην Ελλάδα έχουν εκδοθεί τρεις ποιητικές συλλογές της: «ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΔΟΝΗΤΙΚΑ ΤΟΠΙΑ» (Εκδόσεις Λιβάνη) 1998 - « PAYSAGES VIBRANTS » σε μετάφραση Μισέλ Βόλκοβιτς (Εditions L'HARMATTAN) το 2000. «ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ - RESONANCES» δίγλωσση ποιητική συλλογή με μετάφραση στα γαλλικά της ποιήτριας, (συνέκδοση των Εκδοτικών οίκων « ΛΙΒΑΝΗ » και «L' HARMATTAN»), το 2001. "ΜΥΘΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ" η τρίτη ποιητική συλλογή της συγγραφέως εκδόθηκε το 2011 στην Ελλάδα από τον εκδοτικό οίκο "ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ" και στη Γαλλία από τον εκδοτικό οίκο « L'HARMATTAN » σε δίγλωσση έκδοση, (μετάφραση στα γαλλικά από την ποιήτρια). Εικονογράφηση εξωφύλλου με το έργο του Φασιανού «φτερωτός έρως». Πρόλογος του φιλοσόφου - ποιητή Φιλίπ Τανσελέν

Κυκλοφόρησε επίσης το 2005 στη Γαλλία στο Βέλγιο στον Καναδά και σε άλλες γαλλόφωνες χώρες από τις εκδόσεις Εditions LANORE το γαλλικό της μυθιστόρημα με τίτλο «LE DEPASSEMENT Voyage intérieur vers la lumière». Με μετάφραση της συγγραφέως στα ελληνικά και τον τίτλο «ΥΠΕΡΒΑΣΗ Εσωτερικό ταξίδι προς το φως» το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2006 και στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Λιβάνη.
Το 2011 κυκλοφόρησε το CD «ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ» ποίηση της Ήρας Φελουκατζή μελοποιημένη από τον συνθέτη Δημήτρη Δασκαλοθανάση, τραγούδι από την Κατερίνα Βλάχου. Δύο Γάλλοι συνθέτες έχουν επίσης μελοποιήσει ποίηση της Η.Φ. ο Οlivier Rech και ο Ben Nodji

http://www.cretalive.gr/new/108673/civilization/Parousiasi_tis_poiitikis_sullogis_tis_Iras_Feloukatzi

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

3 Σεπτεμβρίου 1955 Θεσσαλονικη

πηγή :  http://visaltis.blogspot.gr/2012/09/blog-post_6.html?spref=fb

Το "σπίτι του Κεμάλ", ήταν η αιτία να ξεκληριστεί ο ελληνισμός της Πόλης

3 Σεπτεμβρίου 1955  Θεσσαλονικη

η γυναίκα του Τούρκου Προξένου στην Θεσσαλονίκη καλεί εναν Έλληνα φωτογράφο και του ζητάει να φωτογραφήσει τον περίβολο του Προξενείου, το οποίο στεγάζεται δίπλα σε παλιό σπίτι, στο οποίο έζησε για 12 χρόνια ο Μουσταφά Κεμάλ (γεννήθηκε στη Χρυσαυγή Λαγκαδά).

 Το "Σπιτι του Κεμαλ" ειναι..
κατι σαν Ιερός χωρος για τους Τούρκους πολίτες. Τις φωτογραφίες τις ζήτησε ως ‘ενθύμιο’, διότι την επομένη επρόκειτο να αναχωρήσει για την Τουρκία.

Δύο μέρες μετά (μεσανυχτα 5ης προς 6η Σεπτεμβρίου) πραγματοποιείται μια εκρηξη στον Κήπο του "Σπιτιού του Κεμαλ Ατατούρκ". Η Βομβα δεν προκαλεσε μεγαλες ζημιες (Έσπασαν μόνο κάποια τζάμια).

Η Ελληνική Αστυνομία έπειτα απο ειδοποίηση Ελλήνων περιοίκων εξουδετερώνει τον μηχανισμό.H είδηση για την τοποθέτηση βόμβας στο σπίτι του Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη εκανε τον γυρο της Τουρκιας μεσα απο Ανθελληνικά δημοσιευματα Τουρκικών Εφημεριδων. Οι Φωτογραφιες που παρουσιαζονται στις εφημεριδες ειναι οι ιδιες Φωτογραφίες που ειχε τραβηξει και ειχε παρει ως ενθύμιο η Γυναίκα του Τούρκου προξενου μερικές μέρες πρίν : Μονο που ηταν "περιεργα" παραποιημένες, με τετοιον τρόπο ώστε να δίδεται η εντύπωση ότι στο σπίτι του "πατέρα των Τούρκων" είχε σημειωθεί μια τεράστια έκρηξη από βόμβα που είχαν "τοποθετήσει οι Έλληνες".

Αλλα ποιός εβαλε την Βόμβα και τι σκοπό εξυπηρετούσε ;
Η ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ

Η Πρώτη αντιδραση απο πλευρας της Ελλάδας ερχεται με ανακοινωση του τοτε Υπουργείου Βορείου Ελλάδας, που επισήμαινε ότι με την πράξη αυτή, - που προερχόταν από Τούρκους - προετοιμαζόταν η μεγάλη επίθεση εναντίον των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

 Η Ελληνική Αστυνομια με σωστές κινήσεις καταφερε και βρήκε τους ενόχους : Τη βόμβα,- σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης που βγήκε στις 17 Δεκεμβρίου 1955,- ειχε τοποθέτησει ο φύλακας του κτιρίου, Χασάν Ουτσάρ Μεχμέτογλου και την παρέλαβε από τον Ελληνα Μουσουλμάνο φοιτητή της Νομικής Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Οκτάι Εγκίν.

Και οι δυο φυσικά κατηγορηθηκαν σαν πρακτορες των Τούρκων.Μετα απο ανακρίσεις Λοιπόν και οι δυο Τούρκοι παραδέχτηκαν τα όσα έκαναν. Ειδικότερα, ο ίδιος ο Τούρκος κλητήρας του προξενείου τελικά ομολόγησε ότι αυτός τοποθέτησε την βόμβα, την οποία του έδωσε ο Έλληνας μουσουλμάνος από την Κομοτηνή, Οκτάι Εγκιν. Οι Τούρκοι αυτοί κατονομάζονταν ως αυτουργοί της έκρηξης, ενώ οι δυο πρόξενοι της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη ως οι ηθικοί αυτουργοί.

Η ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΚΤΑΪ (του Έλληνα μουσουλμάνου φοιτητή από την Κομοτηνή)

Ο Οκτάι μετά την ομολογία του, έμεινε 5,5 μήνες προφυλακισμένος. Το Εφετείο διέταξε την συνέχιση της κράτησής του επειδή ήταν "ύποπτος φυγής". Το ίδιο δικαστήριο, με την ίδια σύνθεση, διέταξε -μάλλον κατόπιν υψηλών παρεμβάσεων, την αποφυλάκισή του, κρίνοντας ότι δεν ήταν πλέον ύποπτος φυγής.

Λίγο αργότερα ο τότε Τούρκος Πρόξενος της Κομοτηνής Αχμέτ Ουμάρ, τον φυγάδευσε με το αυτοκίνητό του στην Τουρκία, έχοντάς τον κρυμμένο στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου.
 

Ο Οκτάι, 45 χρόνια μετά, σε συνέντευξη του το 2000, αρνήθηκε -όπως είναι φυσικό -ότι αυτός έδωσε την βόμβα στον φύλακα.

Αργοτερα εγινε Γενικός Διευθυντής της Κρατικής Ασφάλειας και Νομάρχης Νεάπολης Καππαδοκίας. 
ΤΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΣΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΒΟΜΒΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ ;

η εφημερίδα "Iσταμπούλ Eξπρές» είχε δημοσιεύσει την επομένη ορισμένες πλαστές φωτογραφίες, που έδειχναν το σπίτι καταστραμμένο, ενώ δεν υπήρχαν σοβαρές ζημίες.

Μια μερα μετα την εκρηξη της Βομβας στο Σπιτι του Κεμαλ άρχισαν να συγκεντρώνονται στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης Τουρκοι φοιτητές και πολίτες, μεταξύ των οποίων και αρκετές εκατοντάδες αστυνομικοί με πολιτικά. Ολοι τους διαδηλωσαν κατά των Ελληνων και ζητουσαν εκδίκηση. Το γεγονός αυτό λοιπόν έδωσε το έναυσμα για την έναρξη των πρωτοφανούς αγριότητος οργανωμένων ανθελληνικών ταραχών στην Κωνσταντινούπολη, γνωστών με το όνομα «Σεπτεμβριανά του 1955».Το Αποτελεσμα ηταν πολυ δυσαρεστο για τον Ελληνισμο.Σχεδον ολοκληρη η Ανθούσα Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινουπολης εκδιωχθηκε βίαια απο την Τουρκία.


Αυτό το σπίτι, με τον τόσο θλιβερό συμβολισμό,  η Ελλάδα αναγνώρισε το 2011, ως "ιστορικό μνημείο".

taxalia.blogspot.com

στην πηγή υπάρχουν και VIDEO 
 
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

"Κρεμάστε τους σαν τα τσαμπιά"

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=10152051053271686&set=a.133195766685.109978.67763751685&type=1&theater
  

 "Κρεμάστε τους σαν τα τσαμπιά"

Σεπτεμβριανά: 6 Σεπτεμβρίου 1955 ξεκινούν τα γεγονότα που σημάδεψαν μια μεγάλη τραγωδία του ελληνισμού, το διωγμό των Ελλήνων απ' την Κωνσταντινούπολη. 
Ο γνωστός Τούρκος συγγραφέας Αζίζ Νεσίν καταθέτει στο βιβλίο του "Κρεμάστε τους σαν τα τσαμπιά" την προσωπική του εμπειρία για τα γεγονότα αυτά.

http://www.kastaniotis.com/book/960-03-2258-9



σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω


ΙΛΙΑ ΛΙΒΥΚΟΥ

 

              ΙΛΙΑ ΛΙΒΥΚΟΥ (Ηράκλειο, 1919 - Αθήνα, 6 Σεπτεμβρίου 2002)




Η Ίλυα Λιβυκού ήταν ηθοποιός, σύντροφος του Βασίλη Λογοθετίδη.
Το πραγματικό της όνομα ήταν Αμαλία Χατζάκη. Αρχικά ασχολήθηκε με τον ακοντισμό και σπούδασε Νομικά στην Αθήνα. Έδωσε όμως εξετάσεις και αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου. Την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο την έκανε το 1947 και από το 1948 ως το 1960 έπαιζε με το Λογοθετίδη, μέχρι και το θάνατό του.

Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά με το έργο Οι Γερμανοί ξανάρχονται του Σακελλάριου (1948). Έπαιξε σε πολλές ταινίες. Εγκατέλειψε το θέατρο το 1984 και δέχτηκε τεράστιο πλήγμα το 1986, όταν έχασε από καρκίνο την κόρη της Εύα (ένα από τα 3 της παιδιά με τον πρώτο της σύζυγο, Αγησίλαο Κοζύρη) . Πέθανε μόνη της στην Κυψέλη, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο. Κηδεύτηκε στην Καισαριανή δίπλα από την αγαπημένη της κόρη.

Χαρακτηριστική ατάκα σκηνή

Στην ταινία "Ούτε γάτα ούτε ζημιά"

Λαλάκης Μακρυκώστας: Πρόσεξε καλά γιατί εγώ δεν τρώω άχυρα"

Κα Μακρυκώστα: "Το βρίσκω πολύ φυσικό. Άχυρα τρώνε μόνο τ'άλογα."

Φιλμογραφία

Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948) .... Έλλη
Ένα βότσαλο στη λίμνη 1952) .... Έβελιν (Βαγγελίτσα)
Σάντα Τσικίτα 1953) .... Τσικίτα Λοπέζ
Δεσποινίς ετών 39 1954) .... Φωφώ
Ούτε γάτα ούτε ζημιά 1955) .... Πόπη Μακρυκώστα / Μαρία Κουτρουμπά
Η κάλπικη λίρα (1955) .... Φιφή
Ο ζηλιαρόγατος 1956) .... Λέλα Αντωνοπούλου
Δελησταύρου και υιός 1957) .... Ρένα Χατζηλουκά
Ένας ήρωας με παντούφλες (1958) .... Πόπη Δεκαβάλα
Η κατάρα της μάνας (1961) .... Δέσπω Λιάκουρα
Αντιγόνη (1961) .... Ευρυδίκη
Οργή (1962)
Ένας ντελικανής (1963) .... Ειρηνάκι
Ίλιγγος (1963) .... Όλγα Παναγιωτοπούλου
Κραυγή (1964) .... Τζούλια Πετράτου
Δίψα για ζωή (1964) .... Έλενα Νεγρεπόντη
Ο νικητής (1965) .... Έλσα Βασιλειάδου
Τα μυστικά της αμαρτωλής Αθήνας (1966) .... Ρένα Καρνασάκη
Στα σύνορα της προδοσίας (1968)
Αντίζηλοι (1968) .... Αμερικανίδα σύζυγος
Τα ψίχουλα του κόσμου (1968) .... μητέρα Φλώρας
Οι γενναίοι του Βορρά (1970)... Βασιλική Δεβερτζή
Η θυσία του Αβραάμ (1971) .... Σάρα
Η χαραυγή της νίκης (1971) .... Χρυσάνθη Πετράκη
Οι ξενιτεμένοι (1972) .... Μαρία
Αντάρτες των πόλεων (1972) .... κυρία Παπαδήμα
Οι εραστές του όνειρου (1974)... Ζωρζέτ Κυριαζή
Εραστές του ονείρου (1974)
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΜΑΙΚΛ ΒΕΝΤΡΙΣ


ΜΑΙΚΛ ΒΕΝΤΡΙΣ ( 12 Ιουλίου 1922 - 6 Σεπτεμβρίου 1956)

Ο Μάικλ Βέντρις ήταν άγγλος αρχιτέκτονας και ο άνθρωπος που αποκρυπτογράφησε τη Γραμμική Β γραφή.

Γιος ενός συνταγματάρχη του βρετανικού στρατού και της πολωνοβρετανίδας Άννα Ντοροθέα Γιάνας, γεννήθηκε στην Αγγλία και πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε οικοτροφεία της Ελβετίας, όπου φάνηκε η κλίση του στην εκμάθηση γλωσσών και στο σκι. Μέχρι να γίνει εννέα χρονών είχε μάθει γαλλικά, γερμανικά, ελβετογερμανικά, αρχαία ελληνικά και λατινικά. Στην Αγγλία εισήχθη για τις γυμνασιακές του σπουδές στην Σχολή Στόου, όπου κέρδισε μια υποτροφία (1935-1939). Το 1936, σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών, έτυχε να ξεναγηθεί από τον Άρθουρ Έβανς σε μια έκθεση ελληνικής και μινωικής τέχνης. Εκεί κεντρίστηκε το ενδιαφέρον του από το γεγονός ότι η Γραμμική Β γραφή δεν είχε αποκρυπτογραφηθεί. Έτσι ξεκίνησε να διαβάζει γι' αυτή.
Τον Αύγουστο του 1942 κατατάχτηκε στη RAF και ξεκίνησε εκπαίδευση πιλότου, αλλά τελικά κατέληξε αεροναυτίλος και ασχολήθηκε με την αποκρυπτογράφηση κωδικοποιημένων μηνυμάτων. Μετά από εκπαίδευση στον Καναδά συμμετείχε σε βομβαρδισμούς στην Ευρώπη. Με το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου, εκμεταλλευόμενος τις γνώσεις του στα Γερμανικά, κατάφερε να μετατεθεί στη Γερμανία. Το 1946 απολύθηκε και επέστρεψε στο σπίτι του στο Χαϊπόιντ, όπου έμεναν η γυναίκα και τα δύο παιδιά του, και στις σπουδές του στην αρχιτεκτονική. Με φίλους ασχολήθηκε με το σχεδιασμό κτιρίων και έκανε πολλά ταξίδια στην Ευρώπη.
Παράλληλα ο Βέντρις δεν σταμάτησε ποτέ να ασχολείται με την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β, έχοντας μάλιστα τακτική αλληλογραφία με άλλους ερευνητές και επαφή με καταξιωμένους επιστήμονες, όπως ο σερ Τζων Μάιρς. Λόγω της πλάνης στην οποία είχε πέσει χάρη στις εσφαλμένες θεωρίες του Άρθουρ Έβανς, και παρά τις συνεχείς έρευνες που έκαναν οι Μάιρς, Βέντρις και οι αμερικανοί Έμμετ Μπένετ και Άλις Κόμπερ, δεν σημειώθηκε σημαντική πρόοδος, ώσπου η Αμερικανίδα ερευνήτρια Άλις Κόμπερ παρατήρησε ότι ομάδες συμβόλων, που ονομάστηκαν τα τρίδυμα της Κόμπερ, φανέρωναν κλίση λέξεων. Η κλίση οδήγησε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για γλώσσα με γραμματικούς κανόνες όπως της Ελληνικής και της Λατινικής, όχι της Ετρουσκικής.
Μετά από ένα μικρό διάλειμμα από την ενασχόληση με την Γραμμική Β, το 1950 έκανε προσπάθεια να οργανώσει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των ερευνητών. Όμως κανένας ερευνητής (συμπεριλαμβανομένου του Βέντρις) δεν τόλμησε να προτείνει ότι η γλώσσα της Γραμμικής Β είναι ελληνική. Το 1951 άρχισε να διανέμει τις Σημειώσεις Εργασίας του σε άλλους ερευνητές και να σχηματίζει κανάβους, όπου καταχώριζε τα σύμβολα ανάλογα με την πιθανή σημασία τους. Παραιτήθηκε μάλιστα από την αρχιτεκτονική εργασία του για να ασχοληθεί με την αποκρυπτογράφηση. Τελικά το 1952 αποτόλμησε να εγκαταλείψει την υπόθεση της ετρουσκικής γλώσσας και να δοκιμάσει την πιθανότητα της ελληνικής.
Ήδη είχαν ανακαλυφθεί και δημοσιευτεί οι πινακίδες Γραμμικής Β που βρέθηκαν στο ανάκτορο της Πύλου. Ο νέος πλούτος στοιχείων τον βοήθησε να παρατηρήσει ορισμένες ομάδες συμβόλων, για τις οποίες είχε σημαντικούς λόγους να πιστεύει ότι ήταν ονόματα πόλεων. Καθώς ορισμένες από αυτές τις ομάδες εμφανίζονταν μόνο σε πινακίδες από την Κρήτη, έκανε την υπόθεση ότι ήταν ονόματα πόλεων του νησιού. Κάνοντας αντιστοιχίσεις κατάφερε να αποσαφηνίσει την έννοια και άλλων συμβόλων και να διαπιστώσει ότι η Γραμμική Β ήταν ελληνική γραφή. Αυτό κατέρριψε τις θεωρίες του Έβανς για το Μινωικό Πολιτισμό, δείχνοντας ότι τουλάχιστον την εποχή των πινακίδων η Κρήτη ήταν μέρος του μυκηναϊκού κόσμου.
Σε συνεργασία με τον Τζων Τσάντγουικ προχώρησε την έρευνά του και δημοσίευσε στοιχεία που αποδείκνυαν την ορθότητα της αποκρυπτογράφησης. Σύντομα έγινε γνωστός, και ένα νέο ρεύμα ενδιαφέροντος για την Μυκηναϊκή Ελλάδα και τον Κρητικό πολιτισμό αναπτύχθηκε σε όλο τον κόσμο. Μαζί με τον Τσάντγουικ έγραψε το βιβλίο "Documents in Mycenaean Greek", ενώ το 1954 εργάστηκε ως σχεδιαστής σε ανασκαφές στο Εμποριό της Χίου, όπου αναφέρεται ότι μετέφραζε πινακίδες αμέσως μετά από την ανασκαφή τους.
Ενώ πλέον το μεγαλύτερο μέρος του επιστημονικού κόσμου είχε δεχτεί την ανακάλυψή του και ο ίδιος δεχόταν μεγάλες διακρίσεις και προτάσεις για την είσοδό του στον ακαδημαϊκό χώρο, σκοτώθηκε σε τροχαίο το 1956.
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Τα Σεπτεμβριανά


                                  Τα Σεπτεμβριανά

Με την ονομασία «Σεπτεμβριανά» έμεινε στην ιστορία το οργανωμένο πογκρόμ της νύκτας της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, εξ ου και η ονομασία, που συνέβη στη Κωνσταντινούπολη, όπου καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια κατά των περιουσιών των Ελλήνων ομογενών, πλην όμως Τούρκων υπηκόων, καθώς και άλλων μη μουσουλμανικών μειονοτήτων, λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία και βεβηλώνοντας εκκλησίες ακόμα και νεκροταφεία δημιουργώντας τρομοκρατία και ανασφάλεια για τις υφιστάμενες μειονότητες. Αφορμή έδωσε μια βομβιστική επίθεση στο πατρικό σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη, που αποδείχτηκε στην συνέχεια ότι ήταν σκηνοθετημένη προβοκάτσια από την ίδια τη τουρκική κυβέρνηση.

Πραγματική αιτία του πογκρόμ αυτού ήταν η εξέλιξη του Κυπριακού ζητήματος, η συγκυρία του οποίου μεθόδευσε την προβοκάτσια.

Τα «Σεπτεμβριανά» αποτελούν ένα μέρος ενός μακρύ καταλόγου διώξεων κατά αλλοθρήσκων μειονοτήτων που μπορεί να ξεκίνησαν περί τα τέλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πλην όμως εντάθηκαν από την εποχή των Νεοτούρκων και ύστερα.

Μόλις δόθηκε το σύνθημα, ο μαινόμενος τουρκικός όχλος ξεχύθηκε στους δρόμους της Πόλης και άρχισε να λεηλατεί κάθε τι το ελληνικό. Ασφαλώς, όμως, οι ‘αγανακτισμένοι’ Τούρκοι πολίτες δεν έδρασαν αυθόρμητα. Το σχέδιο είχε σχεδιαστεί προσεκτικότατα και με απόλυτη μυστικότητα. Είναι χαρακτηριστικό το ότι, ενώ πολλοί απλοί Τούρκοι ασφαλώς δεν ενέκριναν τα όσα διεπράχθησαν εναντίον των Ελλήνων, εν τούτοις, ουδείς Τούρκος πρόδωσε λεπτομέρειες του σχεδίου σε Ρωμιό φίλο του, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπου γενικώς και αορίστως ανέφεραν για «κάτι άσχημο που επρόκειτο να συμβεί εκείνες τις ημέρες».

Το σχέδιο είχε αρτιότατα οργανωθεί, αφού μέρες ή και εβδομάδες πριν στρατολογήθηκαν άτομα από την Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη – εκτός των Κωνσταντινουπολιτών Τούρκων, μεταφέρθηκαν με σιδηροδρόμους, ταξί, λεωφορεία και πλοία, εφοδιάστηκαν με ρόπαλα, αξίνες, λοστούς, βενζίνη, δυναμίτιδα, ενώ παρεσχέθη στους επίδοξους ταραχοποιούς τροφή και κατάλυμα για μία ή δύο ημέρες. Ακόμη συντάχθηκαν οι κατάλογοι των επικείμενων στόχων σε κάθε συνοικία και σημαδεύτηκαν την κατάλληλη στιγμή τα ελληνικά κτήρια. Τέλος, εκπαιδεύτηκαν οι αστυνομικοί και στρατιώτες με πολιτικά που θα ελάμβαναν μέρος στη λεηλασία και θα κατηύθυναν το πλήθος, ενώ αργότερα θα έπαιζαν τον ρόλο των ειρηνοποιών.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της 12 Αυγούστου 2008 της εφημερίδας Ραντικάλ, τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης είχαν οργανωθεί από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου (Özel Harp Dairesi), το οποίο αποτελούσε τον μηχανισμό, που είχε στηθεί από το ΝΑΤΟ για την αποτροπή του κομμουνιστικού κινδύνου.

Οι πρώτες συγκεντρώσεις και ομιλίες ξεκίνησαν κατά τις 4:30 το απόγευμα, ενώ οι πρώτες ταραχές πρέπει να ξεκίνησαν γύρω στις 5:30. Φυσικά, η ώρα ενάρξεως των τουρκικών επιθέσεων εποίκιλλε από συνοικία σε συνοικία. Επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων και των περιουσιών τους έλαβαν χώρα και στην ευρωπαϊκή και στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και στις νήσους Χάλκη και Πρίγκηπο, από Τούρκους που μεταφέρθηκαν εκεί με πλοιάρια.

Με στρατιωτική πειθαρχία κινούμενος ο τουρκικός όχλος, ο οποίος ανερχόταν σε δεκάδες χιλιάδες άτομα, κινήθηκε κατά παντός του ελληνικού. Μέσα σε εννέα περίπου ώρες (διότι σε πολλά σημεία οι βανδαλισμοί συνεχίστηκαν και μετά την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου μετά τα μεσάνυκτα) καταστράφηκαν ολοσχερώς 1004 σπίτια, ενώ άλλα περίπου 2500 υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές. Καταστράφηκαν επίσης 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι σε 2 κοιμητήρια, καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μονή Βαλουκλή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι επίθεση δέχτηκαν και ένας μικρός αριθμός αρμενικών και εβραϊκών περιουσιών, ορισμένες αρμενικές εκκλησίες και μια εβραϊκή συναγωγή.

Τουλάχιστον 30 Έλληνες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι κακοποιήθηκαν βάναυσα. Σε δύο περίπου χιλιάδες υπολογίζονται από τους κύκλους της ομογενείας οι βιασμοί, αν και επισήμως καταγγέλθηκαν μόνο 200, για ευνόητους λόγους.

Ιδιαίτερο μίσος επεδείχθη κατά των ιερωμένων, αφού πολλοί απ’ αυτούς ξυλοκοπήθηκαν αγριότατα, άλλοι γυμνώθηκαν και διαπομπεύθηκαν, εξαναγκαζόμενοι να φωνάζουν: «Η Κύπρος είναι τουρκική», ενώ υπάρχουν μαρτυρίες ότι σε κάποιο ιεροδιάκονο έγινε αναγκαστική περιτομή. Ο Επίσκοπος Παμφίλου Γεράσιμος και ο ηλικιωμένος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, ενώ ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος παρεφρόνησε από τους ξυλοδαρμούς και ύστερα από λίγο χρόνο απεβίωσε.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AC

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σεσκουλοντολμάδες με μπακαλιάρο

 
 
Σεσκουλοντολμάδες με μπακαλιάρο

1/2 κιλό μεγάλα φύλλα σέσκουλων χωρίς κοτσάνια
400 γρ. φιλέτα μπακαλιάρου
200 γρ. ρύζι Καρολίνα
3 αυγά
2 λεμόνια (το χυμό τους)
5 κουταλιές ελαιόλαδο
1/2 ματσάκι μαϊντανό
1/2 ματσάκι άνηθο
1/2 κουταλιά κύμινο
Αλάτι
Πιπέρι

Ζεματάτε τα σέσκουλα και τα αφήνετε να κρυώσουν. Κόβετε το μπακαλιάρο στα δύο και τον ζεματάτε.

Ζυμώνετε το ψάρι μαζί με το ρύζι, πιπέρι, κύμινο, 4 κουταλιές λάδι, 1 αυγό, το μαϊντανό και τον άνηθο ψιλοκομμένα.

Τυλίγετε τους ντολμάδες και τους τοποθετείτε σε μια λαδωμένη κατσαρόλα.

Προσθέτετε νερό, αλάτι, και βράζετε σε χαμηλή φωτιά. Κατόπιν φτιάχνετε το αυγολέμονο: τα 2 αυγά, το χυμό των λεμονιών, και αφού αποσύρετε το σκεύος από τη φωτιά, προσθέτετε σιγά-σιγά ζουμί από τους ντολμάδες.

Ρίχνετε το αυγολέμονο στην κατσαρόλα, την κουνάτε λίγο και αφήνετε το φαγητό να «ησυχάσει».

vita.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σήμερα...

 
 
 Χρόνια Πολλά!
 στην Κασσιανή
 και στον Σώζο



πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AE

Κασσιανή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Η Κασσιανή
Η Κασσιανή ή Κασ(σ)ία, ή Εικασία, ή Ικασία (μεταξύ 805 και 810 - πριν το 865) ήταν βυζαντινή ηγουμένη, ποιήτρια, συνθέτρια, και υμνογράφος στην οποία κα αποδίδεται το ψαλλόμενο την Μεγάλη Τρίτη τροπάριο που αρχίζει με τις λέξεις: "Κύριε η εν πoλλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή..".
Η ζωή και το έργο της καλύπτεται από μια ασάφεια. Αρχικά, το όνομά της, το οποίο απαντάται στις πηγές με τις τέσσερις προηγούμενες παραλλαγές. Το πρώτο, (Κασσιανή), προέκυψε επειδή ίσως το όνομά της δεν ήταν συνηθισμένο και της δόθηκε όνομα καλογερικό, δηλαδή τη θηλυκή μορφή του γνωστού καλογερικού ονόματος Κασσιανός. Το δεύτερο, (Κασ(σ)ία), χρησιμοποιείται από την ίδια στην ακροστιχίδα του μοναδικού σωζόμενου κανόνα της. Τέλος οι δύο τελευταίες παραλλαγές, (Εικασία ή Ικασία), προέκυψαν από το λάθος ενός αντιγραφέα που προσέθεσε το γράμμα «Ι»[1].
Πρώτος βυζαντινός χρονογράφος που παρέχει στοιχεία περί της ζωής της Κασσιανής είναι ο Συμεών ο Μάγιστρος, τον οποίο και ακολουθούν πολλοί άλλοι μεταξύ δε αυτών ο Λέων ο Γραμματικός, ο Ιωάννης Ζωναράς κ.ά. Η Κασσιανή είναι μία από τους πρώτους μεσαιωνικούς συνθέτες τα έργα των οποίων σώζονται αλλά και μπορούν να ερμηνευτούν από σύγχρονους ειδικούς και μουσικούς. Περίπου 50 από τους ύμνους έχουν διασωθεί και 23 από αυτούς περιλαμβάνονται στα λειτουργικά βιβλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο ακριβής αριθμός τους είναι εξαιρετικά δυσχερές να προσδιοριστεί, καθώς πολλοί ύμνοι αποδίδονται σε διαφορετικά πρόσωπα σε διάφορα χειρόγραφα, ενώ συχνά δε σώζεται το όνομα του υμνογράφου.
Επιπλέον, σώζονται 789 μη λειτουργικοί της στίχοι. Πρόκειται κυρίως για «γνωμικά», όπως για παράδειγμα το παρακάτω:
«Απεχθάνομαι τον πλούσιο άντρα που γκρινιάζει σαν να ήταν φτωχός.»
Τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία σαν αγία στις 7 Σεπτεμβρίου.[2]

Πίνακας περιεχομένων

                                                 --------------------------------------
πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%A3%CF%8E%CE%B6%CF%89%CE%BD,_%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%87%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9B%CE%AE%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CF%85

Άγιος Σώζων, πολιούχος της Λήμνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Ο Άγιος Σώζων έζησε τον 3ο αιώνα και πέθανε με μαρτυρικό θάνατο. Από τα τέλη του 19ου αιώνα είναι πολιούχος της Λήμνου.

Πίνακας περιεχομένων

Βιογραφικά

Ο Άγιος Σώζων έζησε τον 3ο αιώνα και πριν γίνει Χριστιανός ονομαζόταν Ταράσιος. Καταγόταν από τη Λυκαονία της Μικρασίας αλλά ζούσε στην Κιλικία και ήταν βοσκός. Κάποτε βρέθηκε στην Πομπηιούπολη της Κιλικίας. Εκεί, είδε ένα χρυσό άγαλμα της θεάς Άρτεμης. Τότε απέκοψε το χέρι του αγάλματος και μοίρασε το χρυσάφι σε φτωχούς χριστιανούς. Όμως έγινε αντιληπτός, συνελήφθη και πέθανε με μαρτυρικό θάνατο.
Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 7 Σεπτεμβρίου.
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

"Περιμένοντας τους Βαρβάρους "

 
Κ ΚΑΒΑΦΗΣ "Περιμένοντας τους Βαρβάρους "

-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;

Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.

Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.

-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,

και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.

Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.

-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν

σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες•
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια•
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα•

και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.

-Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα

να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα•

κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.

-Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία

κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.

Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.

Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.

 σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Λορέντζος Μαβίλης


 Lorentzos Mavilis, Greek poet - Athens, 2008.JPG


Ο Λορέντζος Μαβίλης (6 Σεπτεμβρίου 1860 - 28 Νοεμβρίου 1912) ήταν Επτανήσιος λυρικός ποιητής, και συνθέτης σκακιστικών προβλημάτων.

Ο Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε το 1860 στην Ιθάκη έχοντας όμως Ισπανική καταγωγή. Ο παππούς του, εκ πατρός, ήταν πρόξενος της Ισπανίας στην Κέρκυρα, όπου η οικογένειά του είχε εγκατασταθεί. Μάλιστα εκεί πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Εξωτερικά ο Λορέντζος
Μαβίλης ήταν μεγαλόσωμος με γαλανά μάτια και ξανθά μαλλιά. Το 1880 αποφάσισε να πάει στην Γερμανία για να σπουδάσει φιλολογία και φιλοσοφία. Οι σπουδές του συνεχίστηκαν επί δεκατέσσερα χρόνια και μάλιστα επηρεάστηκε από τις θεωρίες του Νίτσε, την "Κριτική του Καθαρού Λόγου" του ορθολογικού Ιμμάνουελ Καντ και από την "Βουλησιαρχία" του απαισιόδοξου Αρθούρου Σοπενχάουερ. Ακόμα ασχολήθηκε με τα σανσκριτικά φιλοσοφικά κείμενα και μετέφρασε αποσπάσματα από το ινδικό έπος Μαχαμπχαράτα. Κατά την παραμονή του στη Γερμανία ασχολήθηκε με την σύνθεση λυρικών ποιημάτων (κυρίως σονέτων), και σκακιστικών προβλημάτων που δημοσιεύτηκαν σε γερμανικά έντυπα.

Το 1887 συμμετείχε στο τουρνουά της Φραγκφούρτης. Δύο χρόνια αργότερα ( 1889 ) έλαβε μέρος στο σκακιστικό τουρνουά της πρωτεύουσας της νότιας Σιλεσίας Βρότσλαβ (Breslau) με το όνομα Sillibam. Το 1896 ο Μαβίλης συμμετείχε στην επανάσταση της Κρήτης, πολεμώντας μαζί με τους αντάρτες στα κρητικά βουνά. Και το 1897 κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο συγκέντρωσε εβδομήντα Κερκυραίους εθελοντές και πήγαν να πολεμήσουν στην Ήπειρο, όπου και τραυματίστηκε στο χέρι. Τα έξοδα της εκστρατείας των εθελοντών τα κάλυπτε ο ίδιος.

Το 1909 γίνεται ο ενθουσιώδης κήρυκας του ξεσηκωμού και το 1910 εκλέγεται ως βουλευτής της Κέρκυρας. Το 1911 υπερασπίζοντας τη δημοτική γλώσσα ως αντιπρόσωπος της Κέρκυρας μέσα στην Ελληνική Βουλή είπε απευθυνόμενος στους καθαρευουσιάνους: "Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει. Υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι, και υπάρχουσι πολλοί χυδαίοι άνθρωποι ομιλούντες την καθαρεύουσαν". ("Εφημερίς των συζητήσεων της Βουλής", Β' Αναθεωρητική Βουλή, 1911, σελ. 689, συνεδρίασις 36). Στις 28 Νοεμβρίου του 1912 γίνεται επικεφαλής του λόχου των εθελοντών και σκοτώνεται στη Μάχη του Δρίσκου κοντά στα Ιωάννινα κατά τον Πρώτο Βαλκανικό πόλεμο. Λέγεται ότι διατηρούσε ερωτικό δεσμό με την ποιήτρια Μυρτιώτισσα - κατά κόσμον Θεώνη Δρακοπούλου - (1885-1968), η οποία υπηρέτησε την ερωτική ποίηση και το ποίημά της "Τι άλλο καλέ μου" (1925) είναι αφιερωμένο στη μνήμη του.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CF%81%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B6%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82

Δημοφιλείς αναρτήσεις