ΠΙΚΡΟ ΓΛΥΚΟ ΛΕΜΟΝΙ

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=466307606737285&set=a.437169919651054.101761.108511895850193&type=1&theater

ΠΙΚΡΟ ΓΛΥΚΟ ΛΕΜΟΝΙ

"Νόμιζα ότι τα είχα αφήσει όλα πίσω μου: τους ανθρώπους που μ’ ανάθρεψαν, τον τόπο όπου γεννήθηκα, το στεφάνι που φόρεσα... Λένε πως η ανθρώπινη μνήμη είναι επιλεκτική... Μέχρι τη στιγμή που ένα γλυκό λεμονάκι θα την ξυπνήσει και θα τα θυμηθεί όλα..." Λιδωρίκι 1913. Η Ασημούλα κι ο Κωνσταντής παντρεύονται από έρωτα. Η απρόσμενη στρατολόγηση του Κωσταντή θα τον απομακρύνει από τη γυναίκα του και το παιδί που περιμένουν. 1914. Ξεσπάει ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Στην Ελλάδα, το μίσος βενιζελικών και βασιλικών κι ο επερχόμενος Εθνικός Διχασμός θα φέρουν μαύρα σύννεφα όχι μόνο στον τόπο αλλά και στη ζωή των δύο νέων. 1916. Έξι χιλιάδες στρατιώτες, ανάμεσά τους κι ο Κωσταντής, μεταφέρονται μυστικά από την Καβάλα στη Γερμανία του Κάιζερ. Μέσα από τις στάχτες του πολέμου, θα γεννηθεί ένας καινούργιος έρωτας. 1944. Το Λιδωρίκι καίγεται. Ένας Γερμανός στρατιώτης θα σώσει από την πύρινη λαίλαπα δύο ψυχές που η ζωή θα φέρει στο δρόμο του μέσα από ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας. Δύο εποχές, δύο πόλεις σε δύο διαφορετικές χώρες, δύο γυναίκες, μια φοβερή αποκάλυψη... Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα που θα φέρει στο φως μία από τις άγνωστες πτυχές της ελληνικής ιστορίας.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=207931  

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Χαμογελαστός γεννιέσαι...

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=301725273268183&set=a.289341984506512.65977.264580240316020&type=1&theater

Χαμογελαστός γεννιέσαι... δεν γίνεσαι

Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται με μία ικανότητα... του γέλιου, που αποτελεί ενστικτώδη αντίδραση, σε αντίθεση με το κλάμα που το μαθαίνουμε μετά τη γέννηση.

Αυτά ισχυρίζονται σε έρευνά τους, όπως δημοσιεύει η Daily Mail, μελετητές, που επιμένουν ότι το γέλιο όταν κάποιος ακούει ένα αστείο ή τον... γαργαλάνε, είναι θέμα ενστίκτου. Το κλάμα όμως είναι κάτι που μ

αθαίνει από το περιβάλλον του.

Όταν ένα βρέφος κλαίει τη στιγμή που γεννιέται, δεν είναι γιατί είναι θλιμμένο, αλλά είναι αντίδραση που έρχεται στο φως από το σκοτάδι.

Δανοί επιστήμονες εφάρμοσαν τα πειράματά τους σε εθελοντές: αρχικά κωφούς οι οποίοι έπρεπε χωρίς λόγια, αλλά με ήχους, να αναπαραστήσουν τα συναισθήματα.

Στη συνέχεια, πήραν τους ήχους μαγνητοφωνημένους και τους παρουσίασαν σε εθελοντές χωρίς προβλήματα ακοής. Μόνο το γέλιο, την ανακούφιση και τη χαρά μπόρεσαν να ταυτοποιήσουν, ενώ άγνωστοι τους φάνηκαν οι ήχοι της θλίψης, του τρόμου, του θυμού, της θλίψης.

Καθώς οι κωφοί έχουν γεννηθεί χωρίς να γνωρίζουν καν τον ήχο του γέλιου, οι επιστήμονες συμπέραναν πως αφού ήξεραν πώς να τον αναπαράγουν, τότε γενικότερα οι άνθρωποι γεννιούνται γνωρίζοντας πώς να γελάνε. Αντίθετα, συναισθήματα όπως η θλίψη, μαθαίνονται με τις εμπειρίες της ζωής του ατόμου.

«Ακόμη κι ένας ουρακοτάγκος ή χιμπατζής, αν τον γαργαλήσεις γελάει, που σημαίνει ότι το γέλιο είναι ενστικτώδες», δηλώνει ερευνήτρια, ενώ άλλος μελετητής συμπληρώνει ότι το γέλιο είναι σαν διαφορετική μορφή ανάσας και όχι τρόπος ομιλίας.

Τον αντίλογο φέρει καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, που ισχυρίζεται πως οι κωφοί άνθρωποι μαθαίνουν το γέλιο, βλέποντας τους άλλους να γελούν κι όχι γιατί γενικότερα οι άνθρωποι γεννιούνται με αυτήν την ικανότητα.

real.gr

 σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Για να αποφύγετε το εγκεφαλικό

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=301722743268436&set=a.264610563646321.58987.264580240316020&type=1&theater

 

Πέντε τρόποι να αποφύγετε το εγκεφαλικό

Δύσκολο στις μέρες μας να το αποφύγουμε όλοι με τα φουσκωμένα εκκαθαριστικά της εφορίας και τα χαράτσια, αλλά ας δούμε με ποιους τρόπους θα απομακρύνουμε τον κίνδυνο να πάθουμε εγκεφαλικό…

Άσκηση για καλή υγεία

Σε μια έρευνα που συμμετείχαν πάνω από 47.00 άνδρες και γυναίκες στη Φινλανδία, αποδείχθηκε πως η άσκηση είχε ως αποτέλεσμα και… λιγότερα εγκεφαλικά, καθώς μειώνει την αρτηριακή πίεση και κάνει την καρδιά πιο δυνατή. Και όσο πιο δυνατή είναι η καρδιά, τόσο λιγότερη προσπάθεια καταβάλλει για να στείλει το αίμα σε όλο το σώμα και έτσι η αρτηριακή πίεση, παραμένει σε χαμηλά επίπεδα. Η άσκηση αποδείχθηκε θαυματουργή και για την αποφυγή του διαβήτη αλλά και για τα επίπεδα χοληστερίνης, εκ των οποίων και τα δύο σε αυξημένες τιμές μπορεί να προκαλέσουν εγκεφαλικό.

Πιείτε αλλά με μέτρο

Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη ξεκάθαρη άποψη για το αν το αλκοόλ αυξάνει τις πιθανότητες εγκεφαλικού αλλά μια έρευνα από το πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, αποκάλυψε πώς αν πίνουμε πάνω από 2 ποτά την ημέρα κινδυνεύουμε από υπαραχνοειδή αιμορραγία που προκαλείται από ρήξη του αιμοφόρων αγγείων στην επιφάνεια του εγκεφάλου-και «χτυπά» κυρίως γυναίκες κοντά στην εμμηνόπαυση. Έτσι, μπορεί ένα ποτηράκι κρασί (και κυρίως κόκκινο) να ωφελεί την υγεία, ωστόσο η κατάχρηση φαίνεται πως έχει μάλλον δυσάρεστα αποτελέσματα…

Προσέξτε το βάρος σας

Από την ηλικία των 18 ετών και άνω, η αύξηση του βάρους μας, επιβαρύνει ιδιαίτερα την υγεία μας. Έτσι, θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τα κιλά σας, αν θέλετε να αυξήσετε τις πιθανότητές σας για καλή υγεία. Φρούτα, λαχανικά, νερό και άσκηση είναι μερικές από τις λέξεις-κλειδιά που θα σας βοηθήσουν στον σκοπό σας.

Προσοχή στο αλάτι

Η διατροφή που έχει πολλά κορεσμένα λίπη αυξάνει τα επίπεδα της χοληστερίνης στο αίμα, η οποία με την σειρά της μπορεί να προκαλέσει θρόμβωση στις αρτηρίες. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με την υπερβολική πρόσληψη αλατιού. Προκειμένου να μειώσετε τους κινδύνους αυτούς δεν έχετε παρά να καταναλώνετε πέντε ή και περισσότερες μερίδες φρούτων και λαχανικών τη μέρα.

Κόψτε το κάπνισμα

Ακόμη και αν καπνίζετε χρόνια και θεωρείτε πως δεν θα έχετε πλέον οφέλη στην υγεία σας, οι επιστήμονες αναφέρουν, πως αν κόψετε το κάπνισμα, θα έχετε σημαντικά οφέλη στα δύο κιόλα πρώτα χρόνια αποχής από τη βλαβερή αυτή συνήθεια. Στα πέντε χρόνια αποχής, ο οργανισμός έχει σχεδόν αποτοξινωθεί και έχει φθάσει στα ίδια επίπεδα με όσους δεν καπνίζουν. Μια πρόσφατη έρευνα που έγινε από το Ινστιτούτο Γυναικείας Υγείας, αποκάλυψε πως οι γυναίκες που καπνίζουν ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο υπέρτασης ενώ η νικοτίνη και το μονοξείδιο του άνθρακα εισχωρούν στο καρδιαγγειακό σύστημα προκαλώντας εν καιρώ εγκεφαλικό επεισόδιο.

clickatlife.gr
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Η ΑΙΘΟΥΣΑ του Suburian *

πηγή: http://www.onestory.gr/post/31045824610

Η ΑΙΘΟΥΣΑ

του Suburian *

.

Το μόνο που θυμόταν ήταν πως έμπαινε σε μια μεγάλη αίθουσα. Τριγύρω στα τραπέζια κάπνιζαν και έπαιζαν χαρτιά. Από κάποια μανίκια γλιστρούσαν τραπουλόχαρτα. Στη λήξη της παρτίδας χέρια χτυπούσαν δυνατά το τραπέζι και εκκωφαντικά γέλια τράνταζαν το χώρο. Πιο πέρα κάποιοι άλλοι είχαν στριμώξει ένα μικρό σε μια γωνία. Είχαν τραβήξει στιλέτο. Στην κόψη του διέκρινε δυο φοβισμένα μάτια διάπλατα ανοιχτά. Προχώρησε διστακτικά παραμέσα. Στα αριστερά του μπουφέ μια κυρία έμοιαζε αφοσιωμένη στα κεράσματα. Τα χέρια και το στόμα της είχαν πασαλειφτεί. Την είχε πλευρίσει ένας ψηλόλιγνος άνδρας με ύψος αρπακτικό. «Αχ τι κομψότητα» ψιθύριζε την ώρα που έβαζε το χέρι του στο εσωτερικό της τσάντας της. Παραδίπλα κάποιος βρισκόταν στο τέλος μιας εκκωφαντικά στομφώδους ομιλίας. ‘Έκλεισε με ένα απότομο τίναγμα των χεριών. Μπροστά του, ένα μικρό ακροατήριο εντυπωσιασμένο, θριαμβολογούσε και χειροκροτούσε επίμονα.

Καθώς προχωρούσε βαθύτερα έβλεπε όλο και πιο αποτρόπαιες εικόνες. Γέροι να χαϊδεύουν φιλήδονα μικρά κορίτσια που ντροπαλά υποχωρούσαν, παραπέρα κάποιος είχε στερεώσει στο ταβάνι μια θηλιά και ετοιμαζόταν να ανέβει σε μια καρέκλα να την φτάσει. Κατά μήκος του αντικρινού τοίχου κάποιοι είχαν έβρισκαν διασκεδαστικό να βάζουν τα κατοικίδια τους να τρώγονται μεταξύ τους βάζοντας στοιχήματα. Στο βάθος, κρυμμένοι πίσω από ένα παραβάν κάποιοι παραδίνονταν σε σεξουαλικά όργια. Άκουγε καθαρά τα βογγητά των εξάψεων τους, το τρίξιμο του κρεβατιού, τα πρόστυχα λόγια.

Τα πόδια της βάραιναν. Ένας ίλιγγος την περιτριγύριζε, προσπαθούσε από κάπου να πιαστεί μα διέκρινε τα πάντα γύρω της να καταρρέουν μέσα στην αποφορά και στην αποσύνθεση. Ένας λυγμός που πήγε να βγει, πνίγηκε μέσα σε σπασμούς και σε δάκρυα. Γονάτισε και μην βρίσκοντας τη δύναμη να σηκωθεί, σύρθηκε ως το δίπλα δωμάτιο για να το αντικρίσει ολότελα αδειανό με το ανοιχτό του παράθυρο ν’ ανοιγοκλείνει στον άνεμο. Απέξω διακρίνονταν ένα στενό σοκάκι που έλαμπε στο φως του πρωινού. Βάλθηκε να φωνάζει μήπως και κάποιος περαστικός απέξω την ακούσει. Όσοι περνούσαν όμως δεν έστρεφαν το βλέμμα απλά περνούσαν βιαστικοί και αδιάφοροι. Όμως κάποια στιγμή στο παράθυρο φάνηκε ένα αγόρι:

«Γιατί φωνάζεις;» τη ρώτησε.

«Σε παρακαλώ βοήθησε με, εδώ συμβαίνουν τρομερά πράγματα» κατάφερε να ψελλίσει

«Θέλεις να βγεις έξω; Δώσε μου το χέρι σου και θα σε τραβήξω» και άπλωσε το χέρι του από το παράθυρο.

«Όχι, θέλω να έρθεις να με βοηθήσεις να μιλήσουμε με αυτούς τους ανθρώπους, να τους πείσουμε ότι κάνουν λάθος. Πονάω με όσα βλέπω να συμβαίνουν γύρω μου»

«Έλα πιο κοντά, θα σε τραβήξω και θα φύγουμε μαζί».

«Όχι, θέλω να τους μιλήσουμε, να τους αλλάξουμε, να γίνει αυτή η αίθουσα ένας χώρος παιχνιδιού, ένας όμορφος χώρος.» παρακάλεσε θρηνητικά εκείνη.

Τότε το αγόρι τράβηξε το χέρι. Χαμήλωσε το βλέμμα και ψιθύρισε:

«Δεν μπορούμε να αλλάξουμε την αίθουσα. Η αίθουσα παραμένει πάντα αναλλοίωτη όσο κι αν αλλάζουν οι θαμώνες. Όποιος θέλει να αντικρίσει τον ήλιο και να γευτεί τον άνεμο πρέπει να φύγει από ‘κει. Όποιος ζητά την ευτυχία βρίσκει ένα χέρι αδερφικό και ξεφεύγει μακριά, προς το ζωντανό φως»

.

Ο Suburian είναι ένας εξόριστος της ονειροχώρας κι απροσάρμοστος της πραγματικότητας την οποία πολεμά κατά κύριο λόγο με τις σφαίρες των λέξεων. Κατοικεί προσωρινά σε καθένα από τα γνωστά συναισθήματα δίχως μόνιμη κατοικία.

[ δικτυακός τόπος ] [ ιστολόγιο ] [ e-mail ]

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ρόκα με σταφύλι και κεφαλογραβιέρα

πηγή:http://www.facebook.com/photo.php?fbid=299195563521154&set=a.289319741175403.65961.264580240316020&type=1&theater

 

Ρόκα με σταφύλι και κεφαλογραβιέρα 

Δροσερή, πικάντικη, γλυκόξινη, εν ολίγοις ξεχωριστή η σαλάτα μας.

1 ματσάκι ρόκα, χωρίς τα χοντρά κοτσάνια

15 ρόγες από λευκό σταφύλι χωρίς κουκούτσια

χυμός και ξύσμα από 1/2 ακέρωτο λεμόνι (προτιμότερο βιολογικό)

50 γρ. καρύδια ή αμύγδαλα, αποφλοιωμένα, χοντροκομμένα

80 ml ελαιόλαδο

50 γρ. κεφαλογραβιέρα

αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Κόβουμε τις ρόγες του σταφυλιού στη μέση, αν είναι μεγάλες.

Βάζουμε σε ένα μπολ τη ρόκα, το λάδι, το χυμό και το ξύσμα λεμονιού και αλατοπίπερο.

Ανακατεύουμε καλά και βάζουμε τη σαλάτα σε μια σαλατιέρα. Κόβουμε το τυρί σε φλούδες με το peeler ή από την πλευρά του τρίφτη με τις μακριές εσοχές.

Γαρνίρουμε τη σαλάτα με τις ρόγες του σταφυλιού, τους ξηρούς καρπούς και τις φλούδες του τυριού.

Συνοδεύουμε με ψωμί ολικής άλεσης ή άλλο της αρεσκείας μας.

Συμβουλή: Στη σαλάτα ταιριάζει να προσθέσουμε μικρά κομμάτια από αβοκάντο.

gastronomos.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Διάλειμμα Χαρᾶς

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=499741276704431&set=a.410332992311927.101779.409941222351104&type=1&theater
 

Διάλειμμα Χαρᾶς - Γ. Σεφέρης
ζωγρ.ferdinand georg
 

Εἴμασταν χαρούμενοι ὅλοι ἐκεῖνο τὸ πρωὶ
θεέ μου πόσο χαρούμενοι.

Πρῶτα γυάλιζαν οἱ πέτρες τὰ φύλλα τὰ λουλούδια

ἔπειτα ὁ ἥλιος

ἕνας μεγάλος ἥλιος ὅλο ἀγκάθια μὰ τόσο ψηλὰ στὸν οὐρανό.

Μιὰ νύμφη μάζευε τὶς ἔνοιές μας καὶ τὶς κρεμνοῦσε στὰ δέντρα

ἕνα δάσος ἀπὸ δέντρα τοῦ Ἰούδα.

Ἐρωτιδεῖς καὶ σάτυροι παῖζαν καὶ τραγουδοῦσαν

κι ἔβλεπες ρόδινα μέλη μέσα στὶς μαῦρες δάφνες

σάρκες μικρῶν παιδιῶν.

Εἴμασταν χαρούμενοι ὅλο τὸ πρωΐ

ἡ ἄβυσσο κλειστὸ πηγάδι

ὅπου χτυποῦσε τὸ τρυφερὸ πόδι ἑνὸς ἀνήλικου φαύνου

θυμᾶσαι τὸ γέλιο του: πόσο χαρούμενοι!

Ἔπειτα σύννεφα βροχὴ καὶ τὸ νοτισμένο χῶμα

ἔπαψες νὰ γελᾶς σὰν ἔγειρες μέσα στὴν καλύβα

κι ἄνοιξες τὰ μεγάλα σου τὰ μάτια κοιτάζοντας

τὸν ἀρχάγγελο νὰ γυμνάζεται μὲ μία πύρινη ρομφαία-

«Ἀνεξήγητο» εἶπες «ἀνεξήγητο

δὲν καταλαβαίνω τοὺς ἀνθρώπους

ὅσο καὶ νὰ παίζουν μὲ τὰ χρώματα

εἶναι ὅλοι τους μαῦροι».

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Η συμβουλή της ημέρας!

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=343053265786071&set=a.220205228070876.51146.100243396733727&type=1&theater

Η συμβουλή της ημέρας!

Αν το φαγητό μας κόλλησε, για να μην καταστρέψουμε την αντικολλητική κατσαρόλα, ξύνοντας και τρίβοντας με σκληρά σφουγγάρια,, αφού απομακρύνουμε το καμένο φαγητό, ρίχνουμε στην κατσαρόλα αρκετό ζεστό νερό και δύο κουταλιές σόδα. Αφήνουμε 3 ώρες και μετά τρίβουμε ελαφρά με ένα σφουγγαράκι απλό για πιάτα. — με Maria Katsouri 

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Άμπελος - Στάφυλος

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=378199768919748&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater 

 

                                                            ΑΜΠΕΛΙ-ΣΤΑΦΥΛΙ


* "άμπελος: εκ του ανά+πέλω, αμφί+είλω: δηλ. απλώνει και αναρριχάται, "οίον ανάπελος ούσα". "Την ειλεόν (=συστρεφόμενη) άμπελον" (Αθηναίος, Επιτομή). Η άμπελος αποκαλείται και "οινομήτωρ" και αναδενδράς."

** "στάφυλος: εκ του στείβω, στέμβω, στυφελίζω=καταπατώ, εξ ου και τα "πατημένα σταφύλια" ονομάζονται στέμφυλα" (Άννας Τζιροπούλου, "Ο εν τη λέξει Λόγος")

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

‘Καρνάγιο στη Χαλκιδική’

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=378435445562847&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater

                                              
                             ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΡΑΛΗΣ (6/1/1908-7/9/1975)
                                    ΠΙΝΑΚΑΣ ‘Καρνάγιο στη Χαλκιδική’

Ο Γιώργος Παραλής γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1908 στον Πολύγυρο από πατέρα Αθυτιώτη και μητέρα Πολυγυρινή. Ο πατέρας του Νικόλαος, ο οποίος εργαζόταν ως οπλουργός στον Πολύγυρο, ήταν γόνος μιας από τις παλιότερες οικογένειες της Αθύτου. Η οικογένεια αρχικά έφερε το όνομα Αθανασιάδης και εγκαταστάθηκε στην Άθυτο κατά τα χρόνια της Επανάστασης του '21, προερχόμενη πιθανότατα από τις περιοχές του Ολύμπου.

Ο πρώτος Παραλής ήταν ο Στέργιος, ο προπάππος του ζωγράφου με τον οποίο καθιερώθηκε το επίθετο, ενώ ο αδελφός του, ο Γιάννης, διατήρησε το Αθανασιάδης. Ο Γιώργος, μοναχοπαίδι του Νικολάου Παραλή και της Αναστασίας, έχασε τους γονείς του στην παιδική του ηλικία. Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά το δημοτικό φοίτησε στη Σχολή της Αγίας Αναστασίας, όπου το ταλέντο του προς τη ζωγραφική ενισχύθηκε από το δάσκαλό του στο σχέδιο, τον γνωστό ζωγράφο Αντώνη Πολυκανδριώτη.

Με μεγάλες οικονομικές δυσκολίες και ουσιαστικά χωρίς κανένα στήριγμα, σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών κοντά στο ζωγράφο Ουμβέρτο Αργυρό κατά το διάστημα 1928-1933. Με ανέχεια, στερήσεις και κλονισμένη την υγεία του πήρε το δίπλωμά του το 1933. Την ίδια χρονιά εξέθεσε στη Διαρκή Καλλιτεχνική Έκθεση του Ζαππείου. Στο μεταξύ από το 1932 είχε αρχίσει να επισκέπτεται το Άγιον Όρος όπου του δινόταν η ευκαιρία να μελετήσει τη βυζαντινή τέχνη. Από τα εφηβικά του ακόμη χρόνια ερχόταν στην Άθυτο με την οποία αργότερα οι δεσμοί του έγιναν πολύ πιο στενοί. Το 1937 παντρεύτηκε και εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, όπου εργαζόταν ως καθηγητής του σχεδίου και της ζωγραφικής στο Κολλέγιο «Ανατόλια» μέχρι το 1970.

Στα δύσκολα χρόνια του πολέμου και της Κατοχής δεν σταμάτησε να ζωγραφίζει και εξέθεσε έργα του του 1944 στη Θεσσαλονίκη. Το 1948 έκανε την πρώτη ατομική εμφάνισή του στη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησαν σημαντικές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από το 1964 που απόκτησε το σπίτι του στο χωριό μας, περνούσε πλέον εδώ τα καλοκαίρια του και είχε την ευκαιρία να περπατήσει ολόκληρη την Κασσάνδρα. Το προϊόν αυτών των εξορμήσεων παρουσίασε το 1969 στο Ινστιτούτο Γκαίτε στην Αθήνα, με τίτλο «Λόφοι και ακρογιάλια της Κασσάνδρας».

Ο Παραλής ζωγράφισε τοπία και από άλλες περιοχές εκτός από τη Χαλκιδική - Θάσο, Σκόπελο, Μύκονο, Νάουσα, Φλώρινα, Καστοριά- , προσωπογραφίες, νεκρές φύσεις και άλλα θέματα. Τα έργα που ζωγράφισε γύρω στα 1970, με θέματα μαγαζιά και βιτρίνες, κυρίως της Θεσσαλονίκης, τα παρουσίασε το 1972 στη γκαλερί «Άστορ» στην Αθήνα.

Πέθανε στις 7 Σεπτεμβρίου 1975 αφήνοντας αρκετά έργα του ημιτελή. Τάφηκε στον Πολύγυρο.Η Εθνική Πινακοθήκη στην Αθήνα και το Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο στη Θεσσαλονίκη τίμησαν το ζωγράφο με δύο μεγάλες αναδρομικές εκθέσεις το 1980 και 1985 αντίστοιχα

De Siris ΑΠΟ http://www.palo.gr/

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ιππόκαμπος

πηγή : http://anoixti-matia.blogspot.gr/2012/08/blog-post_5535.html?spref=fb

Ο μοναδικός ιππόκαμπος

Ένα ψάρι διαφορετικό από τα άλλα με τη δική του ξεχωριστή ομορφιά είναι ο ιππόκαμπος. Η όρθια στάση του, το σχήμα του κεφαλιού του είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του που κάνουν αυτό το είδος μοναδικό.

Ας γνωρίσουμε λίγα στοιχεία παραπάνω γι' αυτό το πλάσμα της θάλασσας.

Οι ιππόκαμποι βρίσκονται σε ρηχά τροπικά και εύκρατα νερά σε όλο τον κόσμο. Απαντώνται στα παράλια, στις Βόρειες θάλασσες, στην Μεσόγειο, σε θερμές περιοχές του Ατλαντικού και στον Ειρηνικό. Υπάρχουν περίπου 50 είδη σε όλο τον κόσμο. Προτιμούν τις προστατευμένες περιοχές, όπως εκβολές ποταμών, ποώδη λιβάδια των ωκεανών, κοραλλιογενείς υφάλους κ.ά. 

Φωτογραφία  - drsteve -

Το όνομα του ιππόκαμπου, είναι φυσικά ελληνικό και προέρχεται από τις λέξεις ίππος (το άλογο) και κάμπη (θαλάσσιο τέρας της ελληνικής μυθολογίας). Οι αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Πλίνιος, ο Διοσκουρίδης κ.ά. απέδιδαν στον ιππόκαμπο θεραπευτικές ιδιότητες. Αντίθετα ο Αιλιανός θεωρεί το κρέας του ιππόκαμπου δηλητηριώδες.
Μελέτες έχουν δείξει ότι ο ιππόκαμπος εμφανίστηκε πριν από 20-25 εκατομμύρια χρόνια.

Φωτογραφία SteveBillieJene

Οι ιππόκαμποι είναι γνωστό ότι έχουν το κεφάλι ενός αλόγου, την ουρά του πιθήκου, τη θήκη του καγκουρό, το σκληρό εξωτερικό σκελετό ενός εντόμου, και τα ανεξάρτητα κινούμενα μάτια του χαμαιλέοντα. Είναι επίσης γνωστό ότι αλλάζουν το χρώμα τους όπως ο χαμαιλέοντας.

Φωτογραφία  tassie_devil

Μπορούν να φτάσουν σε μήκος τα 25 εκατοστά. Το μεγαλύτερο είδος ιππόκαμπου είναι ο Hippocampus abdominalis, ο οποίος φτάνει σε μήκος τα 35 εκατοστά, ενώ το μικρότερο είδος είναι ο Hippocampus satomiae, με μήκος μόλις 13,8 χιλιοστά. Το πιο αργό είδος είναι ο Hippocampus zosterae  με ταχύτητα 152 εκατοστά/ώρα. 

Φωτογραφία  Calim*

 Είναι οστεώδη ψάρια, δεν έχουν όμως λέπια αλλά ένα λεπτό δέρμα. Είναι κακοί κολυμβητές και προτιμούν να ξεκουράζονται πιασμένοι με την ουρά τους από ένα κοράλλι ή φύκι για μέρες. Χτυπούν τα πτερύγιά τους γρήγορα, έως 50 φορές το δευτερόλεπτο, αλλά δεν μπορούν να κολυμπήσουν γρήγορα. Είναι όμως πολύ ευέλικτοι στις κινήσεις τους. Μπορούν να κινηθούν πάνω, κάτω, μπροστά, πίσω.

Φωτογραφία Felicia McCaulley

 Τρέφονται με πλαγκτόν, μικρά καρκινοειδή, προνύμφες ψαριών και γαρίδες. Δεν έχουν στομάχι γι' αυτό πρέπει να τρώνε συνεχώς. Με εξαιρετικό καμουφλάζ και πολλή υπομονή, οι ιππόκαμποι στήνουν ενέδρα στη λεία τους, ενώ χρησιμοποιούν το μακρύ ρύγχος τους για να την ρουφάνε.

Φωτογραφία Nick Hobgood

Τον ονομάζουν και “Αλογάκι της θάλασσας” από το χαρακτηριστικό του κεφάλι που μοιάζει με άλογου. Το συνηθέστερο χρώμα του είναι φαιοπράσινο στην ράχη με ασπρόμαυρες κηλίδες και ανοιχτόχρωμος στην κοιλιά, αλλά προσαρμόζεται ανάλογα με το χρώμα του περιβάλλοντος στο οποίο ζει, καλά καμουφλαρισμένος και πιασμένος από τα φύκια και την θαλάσσια βλάστηση.

Φωτογραφία Felicia McCaulley

Ο ιππόκαμπος "φλερτάρει" αρκετές μέρες πριν την αναπαραγωγή. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ερωτική συμπεριφορά συγχρονίζει τις κινήσεις των ιππόκαμπων, έτσι ώστε το αρσενικό να μπορείς να λάβει τα αυγά από το θηλυκό. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλάζουν χρώμα, κολυμπούν πλάι-πλάι με ενωμένες τις ουρές τους, ή θα είναι πιασμένοι με τις ουρές τους σε ένα φύκι και θα στριφογυρίζουν σαν να χορεύουν τον γνωστό ως "ο χορός πριν την αυγή". Ο "ερωτικός χορός" διαρκεί οκτώ ώρες και κατά τη διάρκειά του το αρσενικό ρίχνει νερό μέσα στον σάκκο επώασης που έχει στην κοιλιά του, ο οποίος ανοίγει για να υποδεχτεί τα αυγά, που θα εναποθέσει εκεί το θηλυκό.

Φωτογραφία Felicia McCaulley

Έως και 1.500 αυγά θα εναποθέσει το θηλυκό στον μάρσιπο του αρσενικού, το οποίο θα τα κρατήσει μέχρι να γεννηθούν. Μετά από 9 έως 45 ημέρες θα γεννηθούν τα μικρά ιπποκαμπάκια, τα οποία θα έχουν αναπτυχθεί πλήρως, αν και θα είναι πολύ μικρά. Όταν είναι έτοιμα να εξέλθουν από την κοιλιά, το αρσενικό πιάνεται από κάποιο σταθερό κλαδί η φύκι και με αργούς ρυθμούς ξεκινάει την γέννα! Από τα 1500 αυγά μόλις το 0,5% θα φτάσει στην ενηλικίωση!  

Φωτογραφία Felicia McCaulley

Δεν υπάρχουν δεδομένα για αρκετά είδη ιππόκαμπου. Για το λόγο αυτό, δεν μπορούν να γίνουν εκτιμήσεις για τον κίνδυνο εξαφάνισής τους. Επειδή ο πληθυσμός των ιππόκαμπων είναι άγνωστος, υπάρχει κίνδυνος να χαθούν πολλοί ακριβώς λόγω της ελλιπούς γνώσης, σχετικά με το πόσοι γεννιούνται, πόσοι πεθαίνουν κάθε χρόνο, την απώλεια ενδιαιτημάτων τους κ.λ.π. Οχτώ είδη είναι απειλούμενα και ήδη βρίσκονται στη Κόκκινη Λίστα της Παγκόσμιας Ένωσης Προστασίας του Περιβάλλοντος.

Φωτογραφία  CW Ye

Ένας από τους λόγους που οι ιππόκαμποι έχουν βρεθεί σε κίνδυνο, πιστεύεται ότι είναι η υπεραλίευση και η καταστροφή των οικοτόπων τους. Ο ιππόκαμπος χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική. Υπολογίζεται ότι 20 εκατομμύρια ιππόκαμποι αλιεύονται κάθε χρόνο και πωλούνται για το σκοπό αυτό. Χρησιμοποιούνται επίσης σαν φάρμακα στην Ινδονησία, στις Φιλιππίνες κ.ά.

Φωτογραφία divexp.stcroix

Πηγές 1 2 3 4  5

http://aksioperierga.blogspot.gr/

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω