πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=304999476274096&set=a.264610563646321.58987.264580240316020&type=1&theater
fe-mail.gr
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω
Το περπάτημα προδίδει την υγεία μας!
Σύμφωνα με βρετανούς ειδικούς το περπάτημα μπορεί να αποκαλύψει για την υγεία μας.
Συγκεκριμένα το "Τρεμούλιασμα" των γλουτών μπορεί να υποδηλώνει: Αδύναμοι γλουτιαίοι μυς. Εάν όταν περπατάτε λικνίζετε τους γλουτούς σας σαν φωτομοντέλο, αλλά δεν είστε, ίσως οδεύετε προς την οσφυαλγία. "Όταν περπατάμε, τρέχουμε ή κάνουμε βαθύ κάθισμα, χρησιμοποιούμε τον μέσο
Σύμφωνα με βρετανούς ειδικούς το περπάτημα μπορεί να αποκαλύψει για την υγεία μας.
Συγκεκριμένα το "Τρεμούλιασμα" των γλουτών μπορεί να υποδηλώνει: Αδύναμοι γλουτιαίοι μυς. Εάν όταν περπατάτε λικνίζετε τους γλουτούς σας σαν φωτομοντέλο, αλλά δεν είστε, ίσως οδεύετε προς την οσφυαλγία. "Όταν περπατάμε, τρέχουμε ή κάνουμε βαθύ κάθισμα, χρησιμοποιούμε τον μέσο
γλουτιαίο
μυ, ο οποίος διατηρεί την πύελο σταθερή και τα πόδια ίσια", εξηγεί στην
εφημερίδα "Daily Mail" ο δρ Τζων Όθγουεϊτ, από την Ορθοπεδική Κλινική
του Λονδίνου. "Ο καθιστικός τρόπος ζωής εξασθενεί αυτό το μυ και έτσι
κατά την βάδιση οι γλουτοί κινούνται από τη μια μεριά στην άλλη. Το
λίκνισμα αυτό όμως, προκαλεί συστροφή στην σπονδυλική στήλη και μπορεί
κάποια στιγμή να εκδηλωθεί οσφυαλγία".
Το πρόβλημα μπορεί να
διορθωθεί με ασκήσεις (όπως το Πιλάτες ή το εκούσιο σφίξιμο των γλουτών
κατά την βάδιση), που δυναμώνουν τον μέσο γλουτιαίο μυ, κατά τον
φυσιοθεραπευτή Τσέινι Βος, από την Κλινική TenPhysio στο Λονδίνο.
Αργό βήμα: Μπορεί να υποδηλώνει αρθρίτιδα, αυξημένος κίνδυνος άνοιας, βραχύτερο προσδόκιμο επιβίωσης. Η ταχύτητα με την οποία περπατάμε αποτελεί ένδειξη πως το σώμα λειτουργεί καλά, κατά τον δρα Άντονι Ρέντμοντ, από τη Μυοσκελετική Βιοϊατρική Ερευνητική Μονάδατου Πανεπιστημίου του Leeds και ερευνητή στον οργανισμό ArthritisUK.
Η φυσιολογική ταχύτητα βάδισης κυμαίνεται από 1,2 έως 1,4 μέτρα το δευτερόλεπτο. Όταν όμως κάποιος έχει αρθρίτιδα ή άλλα ενοχλήματα και νοσήματα, είναι πολύ χαμηλότερη. Λ.χ. ένας ασθενής με μέτρια αρθρίτιδα θα διανύει 1 μέτρο το δευτερόλεπτο ενώ ένας άνθρωπος με βαριά αρθρίτιδα μπορεί να διανύει μόλις 0,5 μέτρο το δευτερόλεπτο. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, εξάλλου, σε μελέτη με 36.000 εθελοντές διαπίστωσαν πως τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών που διανύουν λιγότερο από 60 εκατοστά το δευτερόλεπτο διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου (σε σύγκριση με ό,τι θα περίμενε κανείς με βάση μόνο την ηλικία ή το φύλο τους). Επιπλέον, επιστήμονες από το Ιατρικό Κέντρο της Βοστώνης συσχέτισαν την αργή βάδιση με αυξημένο κίνδυνο εκδηλώσεως άνοιας, η συνηθέστερη αιτία της οποίας είναι η νόσος Αλτσχάιμερ.
Μικρός διασκελισμός: Μπορεί να υποδηλώνει οστεοαρθρίτιδα, μυϊκές βλάβες από τα ψηλά τακούνια, προβλήματα στα γόνατα, περιορισμένη ικανότητα οργασμού. Ο μικρός διασκελισμός μπορεί να υποδηλώνει οστεοαρθρίτιδα στο ισχίο, που εμποδίζει το ένα ή και τα δύο πόδια να κάνουν μεγάλο βήμα. Αν είστε γυναίκα, μπορεί επίσης να υποδηλώνει βλάβη στους μυς της γάμπας από τη συνεχή χρήση ψηλών τακουνιών, κατά τον κ. Βος. Υπάρχουν επίσης ορισμένα προβλήματα στα γόνατα που εμποδίζουν τους πάσχοντες να κάνουν μεγάλα βήματα.
Στην "Επιθεώρηση Σεξουαλικής Ιατρικής" (JSM) εξάλλου δημοσιεύθηκε μελέτη που έδειξε ότι οι γυναίκες που έχουν εύκολα οργασμό κατά τη σεξουαλική επαφή, έχουν μεγαλύτερο διασκελισμό – μία συσχέτιση που αποδόθηκε από τους Βέλγους και Σκότους ερευνητές σε καλύτερη λειτουργία των μυών της πυέλου που παίζουν ρόλο στον οργασμό αλλά και στο περπάτημα.
Ακίνητα χέρια: Μπορεί να υποδηλώνει προβλήματα στη ράχη, στον αυχένα και στους ώμους. Όταν περπατάμε, κινούμε τα χέρια μας προς την αντίθετη κατεύθυνση με τα πόδια για να υποστηρίξουμε τη μέση μας (αυτό επιτυγχάνεται με τον επονομαζόμενο πλατύ ραχιαίο μυ). Εάν, όμως, ένας άνθρωπος έχει ακίνητα τα χέρια του κατά τη βάδιση, πιθανότατα αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα με τα χέρια ή τη ράχη του, που εμποδίζει τον μηχανισμό αυτό. Αντίστοιχα, αν κινείται ελεύθερα μόνο το ένα χέρι, μπορεί να υπάρχει πρόβλημα στην ράχη ή στον αυχένα – συνήθως εξαιτίας ενός πολυετούς, καθιστικού τρόπου ζωής.
Χωλότητα: Μπορεί να υποδηλώνει οστεοαρθρίτιδα, βαριά τσάντα, πελματιαία απονευρωσίτιδα. Όταν ένας άνθρωπος κουτσαίνει προς τη μία μεριά και ταυτοχρόνως κινεί το ένα πόδι του σαν να κάνει κύκλο, πιθανότατα έχει οστεοαρθρίτιδα του ισχίου. Άλλη πιθανή εξήγηση είναι η καθημερινή και επί χρόνια μεταφορά μιας πολύ βαριάς τσάντα στον ίδιο ώμο, κατά τον δρα Ρίτσαρντ Τζόουνς, λέκτορα Κλινικής Βιο-μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Σάλφολντ.
"Η χωλότητα συχνά οφείλεται στο ότι μονίμως κουβαλάει κάποιος ένα μεγάλο βάρος στον σύστοιχο ώμο, με συνέπεια να συμπιέζεται το πόδι και τελικά να αναπτύσσεται ανισοϋψία μεταξύ των δύο ποδιών", λέει. Η χωλότητα μπορεί να οφείλεται και σε πόνο στην πτέρνα, που εμποδίζει τον πάσχοντα να την ακουμπήσει κάτω. Σε τέτοια περίπτωση, η αιτία μπορεί να είναι η πελματιαία απονευρωσίτιδα, δηλαδή μια φλεγμονή στην περιοχή.
"Βαρύ" περπάτημα: Μπορεί να υποδηλώνει ανεπάρκεια βιταμίνης Β12, αρρύθμιστος διαβήτης. Οι άνθρωποι που χτυπούν δυνατά τα πόδια τους στο έδαφος όταν περπατούν, ενδέχεται να μην έχουν καλή αίσθηση των άκρων ποδών τους, οπότε χτυπούν ακούσια τα πόδια τους για να ξέρουν ότι πάτησαν κάτω, κατά τον δρα Χάϋντ Ντ. Κέλυ, ποδίατρο στο Ιατρικό Κέντρο του Λονδίνου (LMC). Η αίσθηση των άκρων ποδών μπορεί να χαθεί εξαιτίας προβλημάτων όπως ο αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης και η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12, που προκαλούν βλάβη στα νεύρα. Οι πάσχοντες μπορεί επίσης να νιώθουν μουδιάσματα ή "μυρμηγκιάσματα" στα πόδια, αδυναμία και διαταραχή στο συντονισμό των κινήσεων των ποδιών τους.
Παραπατήματα: Μπορεί να υποδηλώνει νόσο του Πάρκινσον. Η νόσος του Πάρκινσον έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την απώλεια της ικανότητας ελέγχου των μυών και των κινήσεων. Οι πάσχοντες από αυτήν περπατούν αργά, με μικρά και συρτά βήματα και έχουν την τάση να παραπατούν, κατά τον δρα Κέλι, ενώ το σώμα τους συχνά παίρνει κατά τη βάδιση μια κλίση προς τα εμπρός ή τα πίσω.
Αργό βήμα: Μπορεί να υποδηλώνει αρθρίτιδα, αυξημένος κίνδυνος άνοιας, βραχύτερο προσδόκιμο επιβίωσης. Η ταχύτητα με την οποία περπατάμε αποτελεί ένδειξη πως το σώμα λειτουργεί καλά, κατά τον δρα Άντονι Ρέντμοντ, από τη Μυοσκελετική Βιοϊατρική Ερευνητική Μονάδατου Πανεπιστημίου του Leeds και ερευνητή στον οργανισμό ArthritisUK.
Η φυσιολογική ταχύτητα βάδισης κυμαίνεται από 1,2 έως 1,4 μέτρα το δευτερόλεπτο. Όταν όμως κάποιος έχει αρθρίτιδα ή άλλα ενοχλήματα και νοσήματα, είναι πολύ χαμηλότερη. Λ.χ. ένας ασθενής με μέτρια αρθρίτιδα θα διανύει 1 μέτρο το δευτερόλεπτο ενώ ένας άνθρωπος με βαριά αρθρίτιδα μπορεί να διανύει μόλις 0,5 μέτρο το δευτερόλεπτο. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, εξάλλου, σε μελέτη με 36.000 εθελοντές διαπίστωσαν πως τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών που διανύουν λιγότερο από 60 εκατοστά το δευτερόλεπτο διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου (σε σύγκριση με ό,τι θα περίμενε κανείς με βάση μόνο την ηλικία ή το φύλο τους). Επιπλέον, επιστήμονες από το Ιατρικό Κέντρο της Βοστώνης συσχέτισαν την αργή βάδιση με αυξημένο κίνδυνο εκδηλώσεως άνοιας, η συνηθέστερη αιτία της οποίας είναι η νόσος Αλτσχάιμερ.
Μικρός διασκελισμός: Μπορεί να υποδηλώνει οστεοαρθρίτιδα, μυϊκές βλάβες από τα ψηλά τακούνια, προβλήματα στα γόνατα, περιορισμένη ικανότητα οργασμού. Ο μικρός διασκελισμός μπορεί να υποδηλώνει οστεοαρθρίτιδα στο ισχίο, που εμποδίζει το ένα ή και τα δύο πόδια να κάνουν μεγάλο βήμα. Αν είστε γυναίκα, μπορεί επίσης να υποδηλώνει βλάβη στους μυς της γάμπας από τη συνεχή χρήση ψηλών τακουνιών, κατά τον κ. Βος. Υπάρχουν επίσης ορισμένα προβλήματα στα γόνατα που εμποδίζουν τους πάσχοντες να κάνουν μεγάλα βήματα.
Στην "Επιθεώρηση Σεξουαλικής Ιατρικής" (JSM) εξάλλου δημοσιεύθηκε μελέτη που έδειξε ότι οι γυναίκες που έχουν εύκολα οργασμό κατά τη σεξουαλική επαφή, έχουν μεγαλύτερο διασκελισμό – μία συσχέτιση που αποδόθηκε από τους Βέλγους και Σκότους ερευνητές σε καλύτερη λειτουργία των μυών της πυέλου που παίζουν ρόλο στον οργασμό αλλά και στο περπάτημα.
Ακίνητα χέρια: Μπορεί να υποδηλώνει προβλήματα στη ράχη, στον αυχένα και στους ώμους. Όταν περπατάμε, κινούμε τα χέρια μας προς την αντίθετη κατεύθυνση με τα πόδια για να υποστηρίξουμε τη μέση μας (αυτό επιτυγχάνεται με τον επονομαζόμενο πλατύ ραχιαίο μυ). Εάν, όμως, ένας άνθρωπος έχει ακίνητα τα χέρια του κατά τη βάδιση, πιθανότατα αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα με τα χέρια ή τη ράχη του, που εμποδίζει τον μηχανισμό αυτό. Αντίστοιχα, αν κινείται ελεύθερα μόνο το ένα χέρι, μπορεί να υπάρχει πρόβλημα στην ράχη ή στον αυχένα – συνήθως εξαιτίας ενός πολυετούς, καθιστικού τρόπου ζωής.
Χωλότητα: Μπορεί να υποδηλώνει οστεοαρθρίτιδα, βαριά τσάντα, πελματιαία απονευρωσίτιδα. Όταν ένας άνθρωπος κουτσαίνει προς τη μία μεριά και ταυτοχρόνως κινεί το ένα πόδι του σαν να κάνει κύκλο, πιθανότατα έχει οστεοαρθρίτιδα του ισχίου. Άλλη πιθανή εξήγηση είναι η καθημερινή και επί χρόνια μεταφορά μιας πολύ βαριάς τσάντα στον ίδιο ώμο, κατά τον δρα Ρίτσαρντ Τζόουνς, λέκτορα Κλινικής Βιο-μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Σάλφολντ.
"Η χωλότητα συχνά οφείλεται στο ότι μονίμως κουβαλάει κάποιος ένα μεγάλο βάρος στον σύστοιχο ώμο, με συνέπεια να συμπιέζεται το πόδι και τελικά να αναπτύσσεται ανισοϋψία μεταξύ των δύο ποδιών", λέει. Η χωλότητα μπορεί να οφείλεται και σε πόνο στην πτέρνα, που εμποδίζει τον πάσχοντα να την ακουμπήσει κάτω. Σε τέτοια περίπτωση, η αιτία μπορεί να είναι η πελματιαία απονευρωσίτιδα, δηλαδή μια φλεγμονή στην περιοχή.
"Βαρύ" περπάτημα: Μπορεί να υποδηλώνει ανεπάρκεια βιταμίνης Β12, αρρύθμιστος διαβήτης. Οι άνθρωποι που χτυπούν δυνατά τα πόδια τους στο έδαφος όταν περπατούν, ενδέχεται να μην έχουν καλή αίσθηση των άκρων ποδών τους, οπότε χτυπούν ακούσια τα πόδια τους για να ξέρουν ότι πάτησαν κάτω, κατά τον δρα Χάϋντ Ντ. Κέλυ, ποδίατρο στο Ιατρικό Κέντρο του Λονδίνου (LMC). Η αίσθηση των άκρων ποδών μπορεί να χαθεί εξαιτίας προβλημάτων όπως ο αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης και η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12, που προκαλούν βλάβη στα νεύρα. Οι πάσχοντες μπορεί επίσης να νιώθουν μουδιάσματα ή "μυρμηγκιάσματα" στα πόδια, αδυναμία και διαταραχή στο συντονισμό των κινήσεων των ποδιών τους.
Παραπατήματα: Μπορεί να υποδηλώνει νόσο του Πάρκινσον. Η νόσος του Πάρκινσον έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την απώλεια της ικανότητας ελέγχου των μυών και των κινήσεων. Οι πάσχοντες από αυτήν περπατούν αργά, με μικρά και συρτά βήματα και έχουν την τάση να παραπατούν, κατά τον δρα Κέλι, ενώ το σώμα τους συχνά παίρνει κατά τη βάδιση μια κλίση προς τα εμπρός ή τα πίσω.
fe-mail.gr
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω
