Οι προσκεκλημένοι

πηγή http://www.facebook.com/bigbook.gr

Οι προσκεκλημένοι

Καλώς ήρθατε στον μικρόκοσμο της οδού Λα Καζ, στην καρδιά του αριστοκρατικού έβδομου διαμερίσματος του Παρισιού. Απόψε η κυρία Ντυ Βιβιέ παραθέτει δείπνο σε μέλη της "καλής" παρισινής κοινωνίας. Παρόλο που η οικοδέσποινα δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, γύρω από το τραπέζι θα βρεθούν, τελικά, δεκατρείς συνδαιτυμόνες: καταστροφή, για τους προληπτικούς! Η λύση που δίνεται είναι να παρακαθήσει ως δέκατη τέταρτη προσκεκλημένη η υπηρέτρια του σπιτιού, η αραβικής καταγωγής Σόνια ή Ουμελκχεΐρ, όπως αποκαλύπτει ότι είναι το πραγματικό της όνομα. Κι αυτή δεν θα είναι η μοναδική αποκάλυψη της βραδιάς... Ο Assouline παρακολουθεί με βλέμμα διεισδυτικό τους ήρωές του, εκθέτει τις προκαταλήψεις και την επιτήδευση, την έπαρση και τη δολιότητά τους, ακόμα και τη βαναυσότητα που κρύβεται πίσω από την κοσμική πόζα και την απατηλά γοητευτική εικόνα τους. Εδώ, λοιπόν, η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας, τα ιδιωτικά βίτσια πίσω από τις δημόσιες αρετές! Καλλιεργώντας με επιμονή τη λέξη, ο Assouline σχεδιάζει το ήθος προσώπων που αγωνιούν για την όψη και μας δίνει μια απολαυστική πινακοθήκη πορτρέτων, γεμάτη αποχρώσεις. Η ειρωνεία του έχει λεπτότητα, ο λόγος του είναι εκλεπτυσμένος, με κομψότητα και χιούμορ: ο Pierre Assouline είναι συγγραφέας με ασυμβίβαστο γούστο. Α.Κ.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=210935

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σ'ημερα...

 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

 ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΟΣ

Μια ιδιαίτερη και αξιόλογη πρόσκληση

...μέχρι τέλος του μήνα

 Το "Κρητικό Περιβόλι" στην Αθήνα

Στις δύσκολες ώρες που περνάει η χώρα μας και η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και φυσικά δεν εννοώ τους προνομιούχους αλλά τους καθαρούς πολίτες και οικογενειάρχες, που πλήττονται χωρίς να φταίνε, σ΄αυτές λοιπόν τις ώρες έχει γίνει κοινή συνείδηση ότι μόνο με τη σύμπραξη, την αλληλεγγύη και με κάποιους έξυπνους χειρισμούς, οι Έλληνες ενωμένοι μπορούμε να ανταπεξέλθουμε όσο γίνεται πιο ανώδυνα στις δύσκολες καταστάσεις και στις δυσκολότερες που ενδεχομένως να ακολουθήσουν.

Πάνω σε αυτό το πνεύμα βασίζεται η δημιουργία ομάδων παραγωγής προιόντων  και διακίνησής τους (πανελλαδικά) με ένα μοτίβο διαφορετικό. Αυτό επιτρέπει , να φτάνουν στο  τραπέζι  μας, είδη διατροφής κατ΄εξοχήν ελληνικά και στις καλύτερες τιμές, καθώς  έχουν μειωθεί στο ελάχιστο οι μεσάζοντες. Με τον τρόπο αυτό ενισχύουμε την ελληνική παραγωγή και τα χρήματά μας , όσα μπορούμε να διαθέσουμε , ξαναγυρίζουν σε ελληνικά χέρια και δεν ωφελούν ξένες οικονομίες.

Μια τέτοια ομάδα παραγωγής έχει δημιουργηθεί στην Ιεράπετρα της Κρήτης παράγοντας και διακινώντας αγνά κρητικά προιόντα, καλύπτοντας όλο το φάσμα της καθημερινής διατροφής υγειινά και ακολουθώντας πιστά τον κανόνα της γνήσιας Κρητικής Διατροφής,  που διεθνώς καθιερώθηκε με τον όρο "μεσογειακή διατροφή" αφού η Ελλάδα δεν διεκδίκησε την σωστή ονομασία όταν έπρεπε.

Η ομάδα από την Ιεράπετρα λέγεται "Το Περιβόλι της Κρήτης" .   Στον σχετικό σύνδεσμο μπορείτε να δείτε όλα τα προϊόντα που διαθέτει.  Υπάρχει  δε  πολύ καλή οργάνωση, ώστε να φτάνουν στην Αττική και όχι μόνο , σύντομα προστατευμένα και χωρίς εξοδα μεταφοράς.

Με σκοπό να γνωρίσετε από κοντά "ιδίοις όμμασι"  τα προϊόντα αυτά, το "Κρητικό Περιβόλι" έχει ετοιμάσει μια έκθεση στην Αθήνα και σας προσκαλεί να δοκιμάσετε αρκετά από αυτά, όπως κρασί, ρακί, λάδι, μέλι, παξιμάδια, τυριά, λαχανικά και φυσικά , τα μοναδικά Γεραπετρίτικα Καλιτσούνια. Σας περιμένουμε, να γευτείτε  Κρήτη!

Σας παραθέτω τη σχετική ανακοίνωση για την έκθεση

πηγή : http://www.facebook.com/KRITIKO.PERIVOLI

Έκθεση Κρητικών προϊόντων στο Μπαρουτάδικο (Άλσος Αιγάλεω) από 26-30 Σεπτεμβρίου Τετάρτη, 26 Σεπτεμβρίου 2012 στις 10:00 π.μ. Manos Solidakis και 430 ακόμη προσκεκλημένοι    Εύχομαι Καλή Επιτυχία στην έκθεση!  Μάνο πιές μια ρακή για μένα!

Άλσος Αιγάλεω Μπαρουτάδικο

ΤΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ.

πηγή http://www.facebook.com/koukoutsi.peripoihsh 

Στο δεύτερο τεύχος του περιοδικού μας (Καλοκαίρι-Φθινόπωρο 2010) μεταφράστηκε ολόκληρη η τελευταία ποιητική συλλογή του μεγάλου Σύριου ποιητή Άδωνι ΝΥΚΤΩΔΙΕΣ: ΤΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ. Ένα ελάχιστο δείγμα από τη σ. 178 είναι το παρακάτω.

-Α-

Έχει περάσει. Θα ’πρεπε να την ακολουθήσω;
Θα ’πρεπε να γυρίσω πίσω;
Της αγάπης το φλάουτο είναι περαστικό
και στο χέρι μου δεν υπάρχει πια λύρα καμιά

Έχει περάσει, το φως και η νύχτα

έχουν περάσει, τα δώματα και τα μαξιλάρια της

έχουν απ’ τα χέρια της ξεφύγει.

Με ποιον τρόπο και από πού θα ’πρεπε σ’ εκείνη να επιστρέψω;

-F-

Αυτή είναι η εποχή μας,

κανένα μέλλον, κανένας μετέπειτα χρόνος

προτού οι αγροί είναι σπαρτοί, της σοδειάς ο καιρός έχει φθάσει.

Ω, μυστικοσύμβουλέ μου,

όταν με κάποιον τρόπο και από κάπου

τ’ αστέρια που θα σου ψιθυρίζουν

σ’ εμάς θα ενσταλάξουν

των ουρανών τους την σοφία

Την σοφία που έχουν αποκτήσει;

Άδωνις, Σύριος ποιητής και δοκιμιογράφος. Γεννήθηκε το 1930.Μετάφραση: Ελευθέριος Άρελης

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Παγκόσμια Ναυτική Ημέρα 29/9

πηγή http://www.ipop.gr

Αφιερωμένη στο ναυάγιο του Τιτανικού η Παγκόσμια Ναυτική Ημέρα

Στα εκατό χρόνια μετά το ναυάγιο του Τιτανικού είναι αφιερωμένη φέτος η Παγκόσμια Ναυτική Ημέρα, η οποία έχει καθιερωθεί από το Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ). Το τραγικό εκείνο ναυάγιο είχε ως αποτέλεσμα το σχεδιασμό και την υιοθέτηση, δύο χρόνια αργότερα, της πρώτης διεθνούς σύμβασης για την ασφάλεια στη ζωή στη θάλασσα (SOLAS).

«Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ναυτικής Ημέρας 2012, εκ μέρους του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και της Ελληνικής Κυβέρνησης, απευθύνομαι σε κάθε Έλληνα ναυτικό, σε κάθε μέλος της Ελληνικής Ναυτιλιακής οικογένειας, όπου και αν βρίσκεται, όπου και αν ταξιδεύει», τόνισε ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστή Μουσουρούλη, προς τους Έλληνες ναυτικούς και τα μέλη της Ελληνικής Ναυτιλιακής Κοινότητας για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ναυτικής Ημέρας.

Επίσης, τόνισε ότι ο εορτασμός της φετινής Παγκόσμιας Ναυτικής Ημέρας βρίσκει όλη την ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα να βρίσκεται, επιτέλους και πάλι, κάτω από την αιγίδα του νεοσυσταθέντος Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου, «καταδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό τη σημασία και την προτεραιότητα που αποδίδει η Πολιτεία στην ύπαρξη ενός άρτια οργανωμένου διοικητικού φορέα υποστήριξης της σημαντικότερης βιομηχανίας της χώρας μας και των ανθρώπων γύρω της».

Ακολουθεί όλη η δήλωση του υπουργού:
Η Παγκόσμια Ναυτική Ημέρα 2012 είναι αφιερωμένη στη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη βύθιση του διασημότερου και του φαινομενικά, τότε, αβύθιστου πλοίου της σύγχρονης ιστορίας, του «Τιτανικού», γεγονός που έμελλε να σηματοδοτήσει μια νέα εποχή στον τομέα της ναυτικής ασφάλειας, ένα θέμα εξαιρετικά επίκαιρο και σήμερα όσο ποτέ.

Το γεγονός αυτό οδήγησε τα μεγαλύτερα ναυτιλιακά Έθνη, εκείνης της εποχής, να αναλάβουν δράση για να βελτιώσουν το θέμα της ασφάλειας ναυσιπλοΐας, υιοθετώντας, δύο χρόνια αργότερα, τη Διεθνή Σύμβαση για την Ασφάλεια της Ζωής στην Θάλασσα (SOLAS) και αργότερα στην ίδρυση του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ).

Όπως είναι γνωστό, ο ΙΜΟ από την ίδρυσή του έχει να επιδείξει ένα σημαντικό έργο προς την βελτίωση, κυρίως, των προτύπων και κανόνων ασφάλειας των πλοίων και την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος. Στο πλαίσιο αυτό των διαρκώς αυξανόμενων απαιτήσεων ασφαλείας, καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει η χώρα μας, η οποία με μια μακρόχρονη και αποτελεσματική παρουσία στο Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό, διαθέτει μία από τις ισχυρότερες φωνές, που καθορίζουν και προσδιορίζουν τις διεθνείς εξελίξεις στη ναυτιλία.

Εδώ και καιρό, έχουμε αφουγκραστεί την ανάγκη η χώρα μας να διατηρήσει την μείζονα θέση που κατέχει στην παγκόσμια ναυτιλία, ιδιαίτερα ανάμεσα στη δύσκολη οικονομική συγκυρία που αντιμετωπίζει ολόκληρη η υφήλιος αλλά και η χώρα μας αυτή την περίοδο. Επιτακτική κρίνεται πλέον η άμεση θεσμική ενίσχυση της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας και η στήριξη των Ελλήνων Ναυτικών, οι οποίοι με την απαράμιλλη ναυτοσύνη τους αποτελούν τον κύριο πυλώνα της.

Η πρόσφατη προώθηση και κύρωση από τη Βουλή της Διεθνούς Σύμβασης Ναυτικής Εργασίας (MLC) του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO), αποτελεί ουσιαστική μας δέσμευση για τις καλύτερες δυνατές συνθήκες εργασίας των Ελλήνων ναυτικών επί των πλοίων και την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους και συνιστά αδιαμφισβήτητη απόδειξη της ακολουθητέας πολιτικής μας.

Με αφορμή πρόσφατα σοβαρά ναυτικά ατυχήματα στο εξωτερικό, θεωρώ επιβεβλημένο οι προσπάθειες μας να εστιασθούν στη βελτίωση των επιπέδων ασφάλειας σε όλα τα πλοία, πόσο δε μάλλον στα επιβατηγά πλοία, καθώς, όπως είναι γνωστό, κάθε νέα γένια πλοίων φέρνει νέες προκλήσεις ενισχύοντας την ανάγκη για συνεχή αναβάθμιση των κανόνων και προτύπων κατασκευής τους.

Σας καλώ να γιορτάσουμε την σημερινή Παγκόσμια Ναυτική Ημέρα, ατενίζοντας το μέλλον με αισιοδοξία, χαράζοντας μία νέα πορεία για την Ελληνική Ναυτιλία, έχοντας βαθιά την πεποίθηση ότι είναι αυτή που θα μας οδηγήσει μακριά από τις στενωπούς των καιρών μας.»

Σήμερα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΚΥΡΙΑΚΟ

πηγή http://anavasi.blogspot.gr/2009/09/29.html

Άγιος Κυριάκος ο Αναχωρητής (Εορτάζει 29 Σεπτεμβρίου)

Ήταν άνθρωπος πού καλλιεργούσε "ύπομονήν, πραότητα". Γι' αυτό και πέτυχε στην ασκητική του ζωή. Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 5ο αιώνα, από Ιερέα πατέρα, τον Ιωάννη. Τη μητέρα του έλεγαν Ευδοξία και είχε αδελφό τον αρχιεπίσκοπο Κορίνθου Πέτρο. Από ιερατικό, λοιπόν, γένος ό Κυριάκος, σε νεαρή ηλικία πήγε στα Ιεροσόλυμα και από 'κει στη Λαύρα του Μεγάλου Ευθυμίου. Εκεί, ό Μέγας Ευθύμιος, τον έκανε μοναχό και τον έστειλε στον ασκητή Γεράσιμο. Όταν πέθανε ό Γεράσιμος, ό Κυριάκος επέστρεψε στη Λαύρα του Ευθυμίου, όπου με ζήλο καλλιεργούσε τις αρετές του, ώσπου κάποια στάση πού έγινε στη Λαύρα του Ευθυμίου τον ανάγκασε να πάει στη Λαύρα του Σουκά. Εκεί 40 χρονών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και ανέλαβε την επιστασία του Σκευοφυλακίου. Εκείνο πού τον διέκρινε απέναντι στους συμμοναστές του, ήταν ό γαλήνιος τρόπος με τον όποιο τους αντιμετώπιζε, γι' αυτό και ήταν παράδειγμα προς μίμηση από όλους. Εβδομήντα χρονών ό Κυριάκος, έφυγε κι από 'κει και με υπομονή γύρισε πολλά μοναστήρια και σκήτες, όπου έζησε με αυστηρότατη άσκηση. Τελικά, πέθανε 107 χρονών, και σε όλους έμεινε ή ενθύμηση του ασκητή, πού έδειχνε "πραότητα προς πάντας ανθρώπους". Πραότητα, δηλαδή, σ' όλους ανεξαίρετα τους ανθρώπους.

Πηγή: http://www.arxontariki.net/viewtopic.php?f=238&t=3298

Αναρτήθηκε από Amartolos Profito-latris στις 8:22 π.μ.

Λικέρ ρόδι σπιτικό

πηγή http://www.facebook.com/photo.php?fbid=307002216073822&set=a.289328391174538.65967.264580240316020&type=1&theater
 

Λικέρ ρόδι σπιτικό

1 ½ κιλό σπυριά από ρόδι
1 ½ κιλό κονιάκ
1 κιλό ζάχαρη

4 κομμάτια ξύλο κανέλας,
1-2 κουταλιές της σούπας γαρύφαλλα (ή και λιγότερα, είναι θέμα γούστου)

Σημείωση: Όσον αφορά το μέτρο μέτρησης {μονάδα } των υλικών, μπορεί να είναι το κιλό, το λίτρο, σε φλιτζάνια, ή ποτήρια του νερού ή του κρασιού, γενικά το ίδιο μέτρο σε μια ολόκληρη συνταγή.

Τα βάζω σ’ ένα μπουκάλι και τα αφήνω στον ήλιο, δηλαδή τα ξεχνάω για 40 περίπου μέρες. Τα ανοίγω τα Χριστούγεννα.
Το περνάω από ψιλό τουλπάνι και τα σουρώνω πολύ καλά και το στύβω. Το λικέρ πού θα προκύψει το φυλάω σε μπουκάλια.
Όσο περνάει ο καιρός, ωριμάζει και γίνεται καλύτερο.

greekmasa

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σαν σήμερα (1905)

πηγή http://www.facebook.com/photo.php?fbid=435221076513550&set=a.206112126091114.45310.100000769845259&type=1&theater

Σαν σήμερα (1905) ο Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν διατυπώνει, σε ηλικία 26 ετών, την ειδική θεωρία της σχετικότητας και την περίφημη εξίσωσή του Ε=m.c2, σε άρθρο του στο γερμανικό περιοδικό Χρονικά της Φυσικής.Η ειδική θεωρία της σχετικότητας προκύπτει απο την ικανοποίηση της γενικευμένης αρχής της σχετικότητας και της αρχής του Αϊνστάιν, σύμφωνα με την οποία η ταχύτητα του φωτός είναι ίδια για όλους τους αδρανειακούς παρατηρητές, ανεξάρτητα απο τη σχετική τους ταχύτητα. Σύμφωνα με την γενικευμένη αρχή της σχετικότητας, οι φυσικοί νόμοι που ισχύουν σε ένα αδρανειακό σύστημα αναφοράς (δηλαδή ένα μη επιταχυνόμενο σύστημα), έχουν την ίδια μορφή σε οποιοδήποτε άλλο αδρανειακό σύστημα αναφοράς.

Πριν τον Αϊνστάιν, μια πρώτη μορφή της αρχής της σχετικότητας είχε διατυπωθεί ήδη από τον Γαλιλαίο και στη συνέχεια ενσωματώθηκε στη Νευτώνεια σύνθεση. Η αρχή αυτή δήλωνε ότι όλοι οι νόμοι της μηχανικής πρέπει να έχουν την ίδια μορφή σε όλα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς. Η μετάβαση από το ένα αδρανειακό σύστημα στο άλλο γινόταν με ένα ορισμένο είδος μετασχηματισμών συντεταγμένων, που ονομάστηκαν αργότερα μετασχηματισμοί του Γαλιλαίου ή αλλιώς, νόμος πρόσθεσης ταχυτήτων. Ενώ οι νόμοι της μηχανικής συμμορφώνονταν με τον μετασχηματισμό αυτό (ήταν αναλλοίωτοι κατά την εφαρμογή του), οι νόμοι του Ηλεκτρομαγνητισμού, και ειδικά ο νόμος για την σταθερότητα και παγκοσμιότητα της ταχύτητας του φωτός, τον παραβίαζαν. Ο Αϊνστάιν αντικατέστησε τους μετασχηματισμούς του Γαλιλαίου με ένα νέο σύνολο μετασχηματισμών, τους μετασχηματισμούς του Λόρεντζ, και διατύπωσε την Γενικευμένη αρχή της Σχετικότητας, σύμφωνα με την οποία όλοι οι νόμοι της Φύσης (μηχανικής, ηλεκτρομαγνητισμού και όποιοι άλλοι) είναι αναλλοίωτοι κάτω από τους νέους αυτούς μετασχηματισμούς και (πρέπει να) παίρνουν την ίδια μορφή σε όλα τα αδρανειακά συστήματα.
Η ειδική θεωρία της σχετικότητας προβλέπει φαινόμενα που αντίκεινται στην καθημερινή μας εμπειρία, ωστόσο έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά σε σειρά πειραμάτων, και επιβεβαιώνεται καθημερινά στους σύγχρονους επιταχυντές σωματιδίων.
Η ειδική σχετικότητα συμπληρώθηκε αργότερα από τη γενική σχετικότητα, διατυπωμένη επίσης από τον Αϊνστάιν, που μελετούσε τη βαρύτητα με τον σχετικιστικό φορμαλισμό. Με τη διατύπωση της γενικής σχετικότητας, η Νευτώνεια βαρύτητα έγινε πλέον υποπερίπτωση της σχετικιστικής βαρύτητας, και η κλασική Φυσική ολοκληρώθηκε ως εννοιολογικό πλαίσιο.
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

"Γνώση εναντίον φτώχειας".

πηγή http://www.facebook.com/photo.php?fbid=474483852586327&set=a.471036619597717.110397.108511895850193&type=1&theater

Σε λίγες μέρες κυκλοφορεί το βιβλίο της Esther Duflo "Γνώση εναντίον φτώχειας".

Η Εστέρ Ντυφλό, καθηγήτρια στο ΜΙΤ και στην Ecole d’Economie de Paris, θεωρείται μία από τις σημαντικότερες νέες οικονομολόγους. Το βιβλίο περιλαμβάνει τα μαθήματά της στο College de France.
Εννέα εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο, πριν φτάσουν στο πέμπτο έτος της ηλικίας τους, από αρρώστιες που είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν. Στην Ινδία, το 50% των μαθητών δεν γνωρίζουν ανάγνωση. Η Εστέρ Ντυφλό πραγματοποιεί επιτόπιες έρευνες από την Ινδία ώς το Μαλάουι και από την Κένυα ώς το Μεξικό και, εφαρμόζοντας τη μέθοδο του «δημιουργικού πειραματισμού», δίνει πειστικές απαντήσεις σε ποικίλα ερωτήματα:

Πώς οι εμβολιασμοί θα γίνουν πιο αποτελεσματικοί;
Πώς θα βελτιωθεί η σχολική διδασκαλία, όταν λείπουν οι αναγκαίες πιστώσεις;
Πώς θα εξασφαλιστεί η καλύτερη συνεργασία των εκπαιδευτικών και των νοσοκόμων;
Είναι το σύστημα των μικροπιστώσεων η θαυματουργή λύση χάρη στην οποία θα πλουτίσει ο εξαθλιωμένος αγρότης του Μπανγκλαντές;
Τα τοπικά συμβούλια, στα χωριά της Ινδίας και της Αφρικής, επιτρέπουν πράγματι στις κοινότητες να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους;
Γιατί έχουν αποτύχει οι ώς τώρα ακολουθούμενες πολιτικές;
Η Ντυφλό πιστεύει ότι η υγεία και η παιδεία αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις για την κοινωνική ευημερία αλλά και την ελευθερία. Αρνείται τον κυρίαρχο λόγο που καθιστά τους φτωχούς υπεύθυνους για τη φτώχεια τους, αμφισβητεί ορισμένες πλευρές του συστήματος των μικροπιστώσεων, και τάσσεται υπέρ μιας ενεργού δημόσιας παρεμβατικής πολιτικής που θα παρέχει υπηρεσίες υγείας, θα επενδύει σε δασκάλους και σε έργα υποδομής, θα καταπολεμά τη διαφθορά. Να πειραματιζόμαστε διαρκώς, για να βελτιώνουμε με απτό τρόπο τη ζωή των φτωχών: μόνο έτσι στεριώνει η δημοκρατία.

από : εκδόσεις ΠΟΛΙΣ

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Λουί Ζαν Παστέρ

Ο Λουί Ζαν Παστέρ (Louis Jean Pasteur), απαντώμενος στην παλαιότερη ελληνική βιβλιογραφία και με την εξελληνισμένη μορφή Λουδοβίκος Παστέρ (27 Δεκεμβρίου 1822 – 28 Σεπτεμβρίου 1895), ήταν Γάλλος χημικός που έγινε διάσημος για τις ανακαλύψεις του στη Μικροβιολογία, τόσο ώστε να αποκληθεί «Πατέρας της Μικροβιολογίας» και της Ανοσολογίας. Τα πειράματά του επιβεβαίωσαν τη θεωρία ότι πολλές ασθένειες προκαλούνται από μικρόβια, ενώ ο ίδιος δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα (αντιλυσσικός ορός). Είναι επίσης γνωστός από τον τρόπο που εφεύρε για να αποτρέπεται το ξίνισμα του γάλακτος και του κρασιού, καθώς αυτή η διαδικασία πήρε το όνομά του και ονομάζεται παστερίωση. Αρκετές είναι και οι ανακαλύψεις του στο πεδίο της Χημείας, με σημαντικότερη την ανακάλυψη της ασυμμετρίας των κρυστάλλων.

Ο Λουί Παστέρ γεννήθηκε στο Ντολ (Dole) του διαμερίσματος του Ιούρα της Γαλλίας και μεγάλωσε στην κωμόπολη Αρμπουά (Arbois). Εκεί είχε αργότερα το σπίτι και το εργαστήριό του, που σήμερα έχει μετατραπεί σε «Μουσείο Παστέρ». Ο πατέρας του, Ζαν Παστέρ (Jean Pasteur), ήταν βυρσοδέψης και βετεράνος των ναπολεόντειων πολέμων, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση. Η εξυπνάδα του Λουί αναγνωρίσθηκε από τον διευθυντή του σχολείου του, που συνέστησε να κάνει αίτηση για την «Εκόλ Νορμάλ» (École Normale Supérieure), η οποία τον δέχθηκε. Μετά το πέρας των σπουδών του, έγινε καθηγητής της Φυσικής στο λύκειο της Ντιζόν (1848), αλλά μετά από λίγο ανέλαβε καθηγητής της Χημείας στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, όπου γνώρισε τη Μαρία Λωράν (Marie Laurent), κόρη του πρύτανη του πανεπιστημίου. Παντρεύτηκαν στις 29 Μαΐου 1849 και μαζί έκαναν 5 παιδιά, μόνο δύο από τα οποία επέζησαν ως την ενηλικίωσή τους. Σε όλη τη ζωή του ο Παστέρ παρέμεινε πιστός Ρωμαιοκαθολικός.

Στις πρώτες του έρευνες ως χημικός, το 1848, ο Παστέρ έλυσε ένα πρόβλημα σχετικά με τη φύση του ταρταρικού οξέος. Τα διαλύματα αυτής της ουσίας που λαμβάνονταν από ζωντανούς οργανισμούς (συγκεκριμένα από τον μούστο) ήταν «οπτικώς ενεργά», δηλαδή περιέστρεφαν το επίπεδο της πολώσεως του φωτός που διερχόταν μέσα από αυτά. Αλλά το ταρταρικό οξύ που συνέθεταν οι χημικοί τεχνητά δεν είχε τέτοιο αποτέλεσμα, παρότι οι χημικές αντιδράσεις και συμπεριφορά του ήταν εντελώς οι ίδιες.

Εξετάζοντας τους μικροσκοπικούς κρυστάλλους του ταρταρικού αμμωνιακού νατρίου, ο Παστέρ πρόσεξε ότι είχαν δύο ασύμμετρες μορφές που ήταν κατοπτρικές εικόνες η μία της άλλης. Ξεχωρίζοντας υπομονετικά έναν-έναν τους κρυστάλλους με το χέρι, έφτιαξε δύο σωρούς: τα διαλύματα των κρυστάλλων του ενός σωρού περιέστρεφαν το πολωμένο φως δεξιόστροφα, ενώ τα διαλύματα των κρυστάλλων του άλλου σωρού περιέστρεφαν το πολωμένο φως αριστερόστροφα. Ανάμιξη ίσων ποσοτήτων από τις δύο μορφές δεν επηρέαζε την πόλωση του φωτός. Ο Παστέρ συνεπέρανε σωστά ότι το μόριο του οξέος και των αλάτων του ήταν ασύμμετρο και μπορούσε να υπάρχει σε δύο διαφορετικές μορφές που μοιάζουν μεταξύ τους όπως το δεξί και το αριστερό γάντι, ενώ η οργανική μορφή του αποτελείτο αποκλειστικά από τη μία μορφή. Ανακαλύφθηκε έτσι η οπτική στερεοϊσομέρεια.
Φιάλη τύπου «λαιμού του κύκνου» που χρησιμοποίησε ο Παστέρ.

Το 1854 ο Παστέρ, ανακηρύχθηκε κοσμήτορας του νέου «Κολεγίου της Επιστήμης» στην πόλη Λιλ. Το 1856 ανέλαβε διοικητής και διευθυντής επιστημονικών σπουδών στην École Normale Supérieur

Ο Παστέρ απέδειξε ότι η διαδικασία που ονομάζεται ζύμωση προκαλείται από την ανάπτυξη μικροοργανισμών και ότι η ανάπτυξή τους σε διαλύματα θρεπτικών ουσιών δεν οφείλεται σε αυτόματη γένεση από άζωη ύλη.

Εξέθεσε καλά βρασμένες σούπες στον αέρα μέσα σε σκεύη με φίλτρα που δεν επέτρεπαν σωματίδια από τον αέρα να έρθουν σε επαφή με το εσωτερικό τους: Κανένας μικροοργανισμός δεν αναπτύχθηκε στα θρεπτικά αυτά διαλύματα. Επομένως, όσοι μικροοργανισμοί αναπτύσσονταν σε τέτοια διαλύματα έρχονταν από έξω, ως σπόρια πάνω σε κόκκους σκόνης, και δεν παράγονταν μέσα στο διάλυμα. Αυτό ήταν ένα από τα τελικά και σημαντικότερα πειράματα που κατέρριψαν τη θεωρία της αυτόματης γενέσεως.

Μολονότι ο Παστέρ δεν υπήρξε ο πρώτος που πρότεινε τη θεωρία ότι πολλές ασθένειες προκαλούνται από μικρόβια (οι Τζιρολάμο Φρακαστόρο, Αγκοστίνο Μπάσι, Φρίντριχ Χένλε και άλλοι την είχαν προτείνει ενωρίτερα), αυτός είναι που την ανέπτυξε και, με πειράματα που έδειχναν καθαρά την ορθότητά της κατάφερε να πείσει όλη την Ευρώπη ότι ήταν σωστή. Σήμερα θεωρείται ο «πατέρας» της Βακτηριολογίας μαζί με τον Ρόμπερτ Κοχ.

Οι έρευνες του Παστέρ απέδειξαν επίσης ότι κάποιοι μικροοργανισμοί μόλυναν τα υγρά κατά τη ζύμωση. Τότε επενόησε μία διαδικασία θέρμαινε τα υγρά όπως το γάλα ώστε να σκοτώσει όλους σχεδόν τους μικροοργανισμούς που βρίσκονταν ήδη μέσα τους. Μαζί με τον Κλωντ Μπερνάρ ολοκλήρωσε την πρώτη δοκιμή στις 20 Απριλίου 1862. Αυτή η διαδικασία ονομάσθηκε παστερίωση.

Η μόλυνση των ζωικών υγρών οδήγησε τον Παστέρ να συμπεράνει ότι μικροοργανισμοί (τα μικρόβια) μόλυναν τα ζώα και τους ανθρώπους επίσης. Πρότεινε την παρεμπόδιση της εισόδου μικροοργανισμών μέσα στο ανθρώπινο σώμα, οδηγώντας έτσι τον Ιωσήφ Λίστερ στο να αναπτύξει αντισηπτικές μεθόδους στη Χειρουργική.

Το 1865 δύο παρασιτικές ασθένειες κατέστρεφαν καλλιέργειες μεταξοσκώληκα στην Αλέ της Γαλλίας. Ο Παστέρ απέδειξε μετά από χρόνια εργασίας ότι υπήρχε ένα μικρόβιο στα αυγά των μεταξοσκωλήκων που προκαλούσε τις ασθένειες και ότι η εξολόθρευσή του στις καλλιέργειες θα εξάλειφε και την ασθένεια.

Ο Παστέρ επίσης ανεκάλυψε τους αναερόβιους οργανισμούς, που μπορούν να ζουν χωρίς οξυγόνο, και η σχετική ιδιότητα, η «αναεροβίωση», αποκαλείται και «φαινόμενο Παστέρ»

Στρεφόμενος ο Παστέρ προς τις ασθένειες, εργάσθηκε τότε πάνω στη χολέρα των πουλερικών. Μία καλλιέργεια των υπεύθυνων βακτηριδίων είχε χαλάσει και απέτυχε να προκαλέσει την ασθένεια σε κοτόπουλα που ο Παστέρ είχε μολύνει με αυτή. Επαναπειραματιζόμενος με αυτά τα υγιή κοτόπουλα, ο Παστέρ ανεκάλυψε ότι δεν μπορούσε πια να τα μολύνει, ακόμα και με βακτηρίδια από νέες καλλιέργειες: τα εξασθενημένα βακτήρια είχαν καταστήσει αυτά τα κοτόπουλα άνοσα ως προς την ασθένεια αυτή.

Για την ακρίβεια, η ανακάλυψη αυτή έγινε τυχαία. Ο βοηθός του Παστέρ, Σαρλ Σαμπερλάν (Charles Chamberland), είχε πάρει οδηγίες να επιμολύνει τα πτηνά μετά την αναχώρηση του Παστέρ για διακοπές. Ο Σαμπερλάν δεν το έκανε και έφυγε και αυτός για διακοπές. Επιστρέφοντας, οι πεπαλαιωμένες πλέον καλλιέργειες μικροβίων (ενός μηνός) προκάλεσαν κάποια ελαφρά συμπτώματα στα κοτόπουλα, αλλά αντί να τα σκοτώσουν όπως συνήθως, τα πουλιά ανάρρωσαν πλήρως. Ο Σαμπερλάν νόμισε ότι είχε γίνει κάποιο λάθος και θέλησε να πετάξει την ελαττωματική καλλιέργεια, όταν ο Παστέρ τον σταμάτησε, σκεπτόμενος ότι τώρα τα πουλιά αυτά θα ήταν άνοσα στην ασθένεια αυτή, καθώς γνώριζε ότι κάποια ζώα στο Eure-et-Loir που είχαν αναρρώσει από άνθρακα είχαν γίνει και αυτά άνοσα ως προς τον άνθρακα.

Πραγματικά, τη δεκαετία του 1870 ο Παστέρ εφάρμοσε αυτή τη μέθοδο στον άνθρακα που προσέβαλε τα βοοειδή και ενδιαφέρθηκε για την παρόμοια καταπολέμηση και άλλων ασθενειών.
Ο Παστέρ στο εργαστήριό του. Ζωγραφικός πίνακας του Albert Edelfelt (1885).

Η ιδέα της προκλήσεως ανοσίας από μία ασθενή μορφή κάποιας ασθένειας ως προς την ασθένεια αυτή δεν ήταν καινούργια: ήταν γνωστή εδώ και αιώνες για την ευλογιά. Ο Έντουαρντ Τζένερ είχε ανακαλύψει τον σχετικό εμβολιασμό χρησιμοποιώντας ευλογιά των βοοειδών (δαμαλισμός) (1796), μια μέθοδος που ήταν διαδομένη στα χρόνια του Παστέρ. Η καίρια διαφορά ήταν ότι τώρα η εξασθενημένη μορφή των μικροβίων του άνθρακα και της χολέρας είχε «παραχθεί τεχνητώς», οπότε δεν χρειαζόταν να εξευρεθεί μια φυσικώς εξασθενημένη μορφή του μικροοργανισμού.

Αυτή η ανακάλυψη επέφερε επανάσταση στην έρευνα πάνω στις μολυσματικές ασθένειες. Ο Παστέρ δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα μολύνοντας με τον ιό της κουνέλια και εξασθενώντας μετά τον ιό με αποξήρανση του προσβεβλημένου νευρικού ιστού. Αρχικώς είχε δημιουργηθεί από τον Εμίλ Ρου, Γάλλο γιατρό και συνεργάτη του Παστέρ, που εργαζόταν με νεκρούς ιούς από τις σπονδυλικές στήλες προσβεβλημένων κουνελιών. Το εμβόλιο είχε δοκιμασθεί μόνο σε 11 σκύλους πριν την πρώτη δοκιμή του σε άνθρωπο.

Αυτή η δοκιμή έγινε πρόωρα από τον Παστέρ για να σώσει τη ζωή ενός εννιάχρονου αγοριού που είχε δαγκωθεί από λυσσασμένο σκύλο, του Joseph Meister, στις 6 Ιουλίου 1885. Αυτό έγινε με κάποια διακινδύνευση από μέρους του Παστέρ, καθώς δεν ήταν ο ίδιος γιατρός με άδεια ασκήσεως της Ιατρικής και θα μπορούσε κάποιος να τον μηνύσει γι' αυτό. Ωστόσο, το παιδί θα πέθαινε σχεδόν σίγουρα από λύσσα αν δεν γινόταν κάτι. Αφού συμβουλεύθηκε συνεργάτες του, ο Παστέρ απεφάσισε να προχωρήσει. Ο εμβολιασμός είχε θεαματική επιτυχία, αφού το παιδί απέφυγε εντελώς την ασθένεια. Μετά από αυτό, ο Παστέρ απέκτησε παγκόσμια δόξα και φήμη, και υμνήθηκε σαν ήρωας. Η επιτυχία αυτή έθεσε τα θεμέλια για την παρασκευή και πολλών άλλων εμβολίων, καθώς και στην ίδρυση του Ινστιτούτου Παστέρ, του οποίου ο ίδιος έγινε τιμητικά ο πρώτος διευθυντής.

Ο Παστέρ πέθανε στο Marnes-la-Coquette, στα υψώματα του Σηκουάνα (Hauts-de-Seine) κοντά στο Παρίσι, από επιπλοκές από μία σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων που είχαν αρχίσει από το 1868. Πέθανε ακούγοντας την ιστορία του Αγίου Βικεντίου de Paul, τον οποίο θαύμαζε και ήθελε να του μοιάσει. Τάφηκε στον Καθεδρικό Ναό της Νοτρ Νταμ ντε Παρί, αλλά τα οστά του μεταφέρθηκαν σε μία κρύπτη κάτω από το Ινστιτούτο Παστέρ, στο Παρίσι.

Ο Παστέρ τιμήθηκε με το «Μετάλλιο Leeuwenhoek», τη μέγιστη τιμή της Μικροβιολογίας, το 1895 και με τον Μεγαλόσταυρο της Λεγεώνας της Τιμής, παράσημο με το οποίο έχουν τιμηθεί μόνο 75 άνθρωποι στην ιστορία.

Ο Παστέρ κατέλαβε τη δωδέκατη θέση στην έκδοση του 1978 του αμφιλεγόμενου βιβλίου του Michael H. Hart «Οι 100: μια κατάταξη των πιο σημαντικών προσώπων της Ιστορίας». Αλλά στην αναθεωρημένη έκδοση του 1992 ανέβηκε στην ενδέκατη θέση, ξεπερνώντας τον Καρλ Μαρξ.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CF%85%CE%AF_%CE%A0%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω