«Η Μεγάλη Σφαγή» Λιάο Γιβού

Bigbook.gr

Στην 64η Διεθνή Εκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης τα φώτα στρέφονται ήδη πάνω στα βιβλία του αλλά ο Μο Γιαν δεν θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον για την Κίνα. Στο κλείσιμο της έκθεσης την Κυριακή, οι γερμανοί εκδότες έχουν προγραμματίσει να απονείμουν το περίφημο Βραβείο Ειρήνης τους σε έναν άλλο κινέζο συγγραφέα, τον Λιάο Γιβού. Πρόκειται για πιο αιχμηρό υπερασπιστή των δικαιωμάτων του κινέζου πολίτη που εμπνεύστηκε το ποίημα «Η Μεγάλη Σφαγή» από τα γεγονότα της Τιενανμέν, για το οποίο καταδικάστηκε σε 4ετή φυλάκιση...

http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4759292

16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΡΤΟΥ ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ «ΤΟ ΨΩΜΙ»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΡΤΟΥ

ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ «ΤΟ ΨΩΜΙ»

(Ο Μίλτος Σαχτούρης εμπνεύστηκε το ποίημα αυτό από την πείνα της Κατοχής.)

Ένα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φραντζόλα ζεστό

ψωμί, είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό

ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι

έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω,

όμως και μια μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος, κι αυτή

μ’ ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε κομμάτια γνήσιο ουρανό

κι όλοι τώρα τρέχαν σ’ αυτή, λίγοι πήγαιναν στο ψωμί,

όλοι τρέχανε στον μικρόν άγγελο που μοίραζε ουρανό!

Ας μην το κρύβουμε. Διψάμε για ουρανό.

Προστατέψτε τα παιδιά από τις ιώσεις

 Προστατέψτε τα παιδιά από τις ιώσεις

Όλοι ανησυχούμε για τις ιώσεις που μπορεί να ταλαιπωρούν την οικογένειά μας. Ακολουθώντας απλές πρακτικές μπορούμε να ενισχύσουμε την άμυνα του οργανισμού και να θωρακίσουμε τα παιδιά μας ενόψει του χειμώνα που έρχεται.

■ Διατροφή

Τα τρόφιμα που θωρακίζουν την υγεία είναι αυτά που περιέχουν αντιοξειδωτικές βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Στη συνέχεια αναφέρονται οι τροφές στις οποίες τα συστατικά αυτά βρίσκονται σε μεγάλη περιεκτικότητα.

Τα ω - 3 λιπαρά οξέα βοηθούν στην τόνωση του οργανισμού. Θα τα βρείτε σε λιπαρά ψάρια, όπως οι σαρδέλες, ο κολιός, το σκουμπρί, ο σολομός και η πέστροφα. Εκτός από τα ψάρια, ανιχνεύονται σε ξηρούς καρπούς, όπως τα φιστίκια, στο σουσάμι και κατά συνέπεια και στο σησαμέλαιο, καθώς και στο λιναρόσπορο.

Η βιταμίνη C είναι ένας από τους καλύτερους συμμάχους του οργανισμού κατά των ιώσεων. Θα τη βρείτε σε μεγάλες συγκεντρώσεις σε ωμές κόκκινες και πράσινες πιπεριές, ακτινίδια, μπρόκολο (στον ατμό), ωμό λάχανο, φράουλες, πορτοκάλια και χυμό ντομάτας.

Το β - καροτένιο συμβάλλει επίσης στην άμυνα του οργανισμού. Περιέχεται κυρίως σε φρούτα και λαχανικά με έντονο κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα, όπως τα καρότα αλλά και η ντομάτα, και στα πράσινα λαχανικά, όπως το μαρούλι, το σπανάκι και το μπρόκολο.

Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Ε, όπως το ελαιόλαδο, οι ξηροί καρποί, τα σκουρόχρωμα φυλλώδη λαχανικά και το κρασί, είναι επίσης σημαντικές για την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος

■ Υγιεινή

• Προσωπική

Καλό πλύσιμο των χεριών πρίν την κατανάλωση φαγητού, μετά την τουαλέτα, παιχνίδι στο πάρκο, επιστροφή απο σχολείο κτλ.
Χρήση αλκοολούχου αντισηπτικού gel ή μαντηλιών μετά το πλύσιμο ιδιαίτερα σε εξωτερικούς χώρους. Το αφήνουμε να στεγνώσει καλά.
Φτάρνισμα σε χαρτομάντηλο ή στον αγκώνα μας και στη συνέχεια πετάμε το χαρτομάντηλο και πλένουμε τα χέρια μας.
Δέν ακουμπάμε τα χέρια μας στο στόμα, τη μύτη ή τα μάτια μας.
Δέν μοιραζόμαστε ποτήρια, μαχαιροπήρουνα, πιάτα, πετσέτες.

• Περιβάλλον

Καλή απολύμανση κοινόχρηστων χώρων και (σπίτι και σχολείο).
Καλός αερισμός σπιτιού και σχολείου.
Αποφυγή χώρων με συνωστισμό ιδιαίτερα σε εποχή έξαρσης ιώσεων.
Αποφυγή έκθεσης του παιδιού σε παθητικό κάπνισμα.
Αποφυγή λούτρινων παιχνιδιών ιδιαίτερα στο σχολείο και συχνή απολύμανση των παιχνιδιών και των πάγκων.

Κρατάμε το παιδί στο σπίτι όταν αρρωστήσει - επιστροφή μόνο όταν ελεύθερο συμπτωμάτων για 48 ώρες (ιδιαίτερα όταν πρόκειται για γαστρεντερίτιδα).
Προστασία νεογνών και μικρών βρεφών ιδιαίτερα σημαντική. Πλήρης αποφυγή επαφής με αρρώστους - εάν δεν είναι εφικτό τότε πρέπει ναι φορούν μάσκα προστασίας στόματος και μύτης.

■ Εμβόλια

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης σοβαρών ασθενειών της παιδικής ηλικίας.
Προστασία ευπαθών μελών της οικογένειας.
Εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών. Μην ξεχνάτε τις επαναληπτικές δόσεις!
Εμβόλιο κοινής γρίπης συνιστάται σε παιδιά που πάνε σε παιδικό σταθμό. Περίοδος εμβολιασμού Νοέμβριος - Φεβρουάριος. 2 δόσεις αν <2 ετών και πρώτη φορά.
Αποφυγή εμβολιασμού κατά τη διάρκεια ίωσης.
Κανένα εμβόλιο δεν αντενδείκνυται σε υγιή παιδιά και δεν χρειάζεται απομόνωση του παιδιού μετά τον εμβολιασμό.

Οι ιώσεις δεν θεραπεύονται με αντιβίωση - υποστηρικτική αγωγή μόνο. Δίνονται μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του παιδίατρου για τη θεραπεία τυχόν βακτηριακών (δευτεροπαθών) επιπλοκών. Η άσκοπη χρήση τους εκθέτει το παιδί στους κινδύνους αλλεργικών αντιδράσεων, παρενεργειών και συμβάλλει στη δημιουργία ανθεκτικών μικροβίων. Τα μέτρα αντιμετώπισης περιλαμβάνουν την ανάπαυση και την ανακούφιση από τα συμπτώματα όπως η χορήγηση αντιπυρετικών, οι ενσταλάξεις φυσιολογικού ορού στη μύτη και η αύξηση της υγρασίας του περιβάλλοντος για τη διευκόλυνση της αποβολής των εκκρίσεων. Επίσης σε υψηλό πυρετό βοηθά ένα χλιαρό λουτρό και η λήψη πολλών υγρών και χυμών. Σε περίπτωση γαστρεντερίτιδας, συνιστάται η κατανάλωση αρκετών υγρών (νερό, Almora) ή ελαφρά δίαιτα (δεν χρειάζεται η αποφυγή γάλακτος εκτός εάν τα συμπτώματα διαρκούν πάνω από 3 – 5 ημέρες). Συμβουλευτείτε τον παιδίατρο.

newsbeast.gr

ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ «Ἁμάξι στὴ βροχή»

ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ «Ἁμάξι στὴ βροχή»

Ὧρα προσμένει μοναχὴ
ἡ ἅμαξα κάτω ἀπ᾿ τὴ βροχή,

καὶ δὲν τὴ μέλει,
κι εἶναι σὰ νὰ τὴν τυραννᾶ
πιότερη ἡ ξένη γειτονιὰ
ποὺ δὲν τὴ θέλει.

Τ᾿ ἀλογατάκια της, σιμά,
κάτω ἀπ᾿ τὸν ἴδιο μουσαμὰ
κάνουν καρτέρι,
στὸν τόπο αὐτόν, τὸν θλιβερό,
πρᾶμα δὲ μένει ἀπὸ καιρό,
νὰ τὄχουν ταίρι.

Γρίλιες δὲν εἶναι, μήτε αὐλὲς
περικοκλάδες βαθουλές,
δὲν ἔμειν᾿ ἕνα
ἀπ᾿ τὰ φανάρια στὴ σειρὰ
μὲ τὰ δυὸ μπρούτζινα φτερά,
τὰ σταυρωμένα.

Τ᾿ ἀνώφλια ἐπέσαν κι οἱ ἀγκωνιὲς
κι οἱ ἀνεμοπέραστες, στενές,
οἱ γαλαρίες
κι ἔφυγαν ἔντρομες, πολλὲς
κι οἱ θύμησες, σὰν τὶς καλές,
σεμνὲς κυρίες.

Ἄδεια βιτόρια καὶ φτωχή,
πάρε μου ἐμένα τὴν ψυχή,
πάρε με ἐμένα
γιὰ ταξιδιώτη σου, κι εὐθὺς
πᾶμε, ὅθε κίνησες νὰ ῾ρθεῖς:
στὰ Περασμένα.

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

ΚΟΨΤΕ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ

από 7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας, 

 

Oι περισσότεροι άνθρωποι διατηρούμε ακόμα μέσα μας το ένστικτο της αγέλης. Προσφέρει μεγάλη ανακούφιση το να ανήκεις εκεί που ανήκουν και οι άλλοι, και να έχεις οικογένεια, φίλους και αγαπημένα πρόσωπα που σε βοηθούν να αναπτυχθείς, τουλάχιστον στην αρχή του ταξιδιού σου.

Όμως μερικές φορές τυχαίνει οι κοντινοί μας άνθρωποι να μη μας στηρίζουν. Κοιτάξτε γύρω σας, όχι μόνο το σύντροφο και τα μέλη της οικογένειάς σας, αλλά και όλες τις σχέσεις που έχετε στη ζωή σας. Η έλλειψη στήριξης δεν είναι απαραίτητα τόσο προφανής. Μπορεί να κάνουμε παρέα με κάποιον που αγαπάμε χρόνια ολόκληρα και τον θεωρούμε φίλο μας, μέχρι να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε ότι η συγκεκριμένη σχέση δε μας βοηθάει και, για την ακρίβεια, μας εμποδίζει να προχωρήσουμε. Είναι πολύ εύκολο να εξαπατηθείτε από την άνεση που φαινομενικά σας προσφέρει μια μακρόχρονη σχέση. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο είδος σιγουριάς που προκύπτει απ' την οικειότητα και απ' το γεγονός ότι γνωρίζεις την ιστορία του άλλου και αυτός τη δική σου, και από την ιστορία που έχετε φτιάξει εσείς οι δύο μαζί, ακόμα και αν είναι πραγματικά πολυτάραχη.

Όμως έρχεται κάποια στιγμή που πρέπει να θέσετε κάποιες σκληρές ερωτήσεις: Αυτό το πρόσωπο πραγματικά σας αγαπάει ή μένει δίπλα σας εξαιτίας των δικών του ελλείψεων ή των αναγκών; Μπορεί να λένε ότι σας αγαπούν, αλλά σας κάνουν να νιώθετε έτσι; Χαίρονται πραγματικά με την επιτυχία σας ή πάντα καταφέρνουν και βρίσκουν τι κάνατε λάθος; Σας αγαπούν αρκετά ώστε να σας αφήνουν να εξελίσσεστε και να κάνετε καλύτερα πράγματα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα τους αφήσετε πίσω;

Η μη αποδοχή και η υποβόσκουσα κριτική μπορεί να αποτελέσει ισχυρό εμπόδιο στην ανάπτυξη σας. Αν δεν παίρνετε την αγάπη και τη στήριξη που χρειάζεστε από τις σχέσεις της ζωής σας, θα σας είναι πολύ πιο δύσκολο να επιτύχετε την εσωτερική απλότητα.

Αν προχωράτε μπροστά, μερικές φορές δεν έχετε άλλη επιλογή από το να αφήσετε πίσω σας αυτούς που δεν είναι έτοιμοι να προχωρήσουν μαζί σας.

Συχνά το μόνο που θα έχετε να κάνετε είναι να απομακρυνθείτε με ένα χαμόγελο, και σταδιακά αλλά αποφασιστικά να μειώσετε την παρουσία τους στη ζωή σας.
Συνειδητοποιήστε ότι όλοι οι οικογενειακοί δεσμοί και οι φιλίες της ζωής σας εξυπηρετούν κάποιο σκοπό. Αλλά αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να διαρκέσουν για πάντα. Απαιτείται ιδιαίτερο χάρισμα για να αναγνωρίσετε πότε ήρθε η στιγμή να θέσετε τέλος σε μια δυσλειτουργική σχέση, ακόμα κι αν το άλλο πρόσωπο δεν το παραδέχεται, και να αποχωρήσετε ευγενικά και να συνεχίσετε το δρόμο σας. Τότε θα έχετε το χρόνο και την ενέργεια να συγκεντρωθείτε σε σχέσεις που σας προσφέρουν στήριξη και αγάπη.

Αριστοτέλης VS Πλάτωνα: Οι διαφορές των δύο γιγάντων

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη 

πηγή http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/filosofias/aristotelhs-vs-platwna-oi-diafores-twn-duo-gigantwn.html

Αριστοτέλης VS Πλάτωνα: Οι διαφορές των δύο γιγάντων

Μελετώντας την πορεία της Φιλοσοφίας στον Ελληνικό κόσμο, συναντάμε μεγάλες προσωπικότητες που με τη σκέψη και το έργο τους χάραξαν βαθιά την Ιστορία του Πολιτισμού και επέδρασαν στη διαμόρφωσή του χιλιάδες χρόνια μετά την εποχή τους.

Ανάμεσα σ’ αυτούς συγκαταλέγονται ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, δύο πραγματικοί γίγαντες της διανόησης και του πνεύματος, που συνδέθηκαν στενά μεταξύ τους, δίδαξαν μεγάλες αλήθειες, αναγνωρίστηκαν και τιμήθηκαν από τις μεταγενέστερες γενιές μέχρι και σήμερα για την προσφορά τους.Στα έργα τους συναντάμε πολλά κοινά σημεία στις απόψεις τους για τη ζωή, τον άνθρωπο, την ηθική, κάτι που άλλωστε είναι φυσικό εφόσον συνδέθηκαν μεταξύ τους ως Δάσκαλος και Μαθητής. Συναντάμε όμως και κάποιες διαφορές στην αντίληψή τους για τον Κόσμο, την πολιτική και τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.  Οι διαφορές μεταξύ των δύο φιλοσόφων.

Ο Πλάτωνας γεννήθηκε το 428 π.Χ. στην Αθήνα. Οι γονείς του κατάγονταν από αριστοκρατική γενιά. Έτσι η μόρφωσή του ήταν προσεγμένη. Από τα νεανικά του χρόνια εκδήλωσε το ενδιαφέρον για την πολιτική και τα όσα συνέβαιναν στην Αθήνα. Όταν ήταν 20 ετών, γνώρισε το μετέπειτα δάσκαλό του, Σωκράτη, κοντά στον οποίο έμεινε για 8 χρόνια, μέχρι και το θάνατό του. Με τον Σωκράτη ανέπτυξε μία ιδιαίτερη σχέση ως μαθητής του, καθώς η διδασκαλία του επηρέασε με αποφασιστικό τρόπο τη διαμόρφωση του εσωτερικού κόσμου του Πλάτωνα.

Ο Πλάτωνας φρόντισε, μετά το θάνατο του δασκάλου του, να διασώσει και να μεταδώσει τις διδασκαλίες και τη μεγαλειώδη φυσιογνωμία του, γράφοντας τους γνωστούς σωκρατικούς διαλόγους.

Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά από πολλά ταξίδια, ίδρυσε το 387 π.Χ. στην Αθήνα μία φιλοσοφική Σχολή κοινοβιακού χαρακτήρα, την οποία ονόμασε Ακαδημία προς τιμή του ήρωα Ακάδημου. Εκεί δίδαξε για 40 ολόκληρα χρόνια, ως το θάνατό του, σύμφωνα με τα ιδανικά του και με το σωκρατικό πνεύμα.Η Ακαδημία αναδείχθηκε στον ελλαδικό χώρο σε έναν καταλυτικό φορέα γνώσης και διαμόρφωσης σημαντικών προσωπικοτήτων της εποχής και ανέδειξε πολλά μεγάλα ονόματα στον τομέα της φιλοσοφίας και επιστήμης. Ένα από αυτά ήταν ο Αριστοτέλης.

Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής το 384 π.Χ. Ο πατέρας του ήταν φημισμένος γιατρός, γεγονός που πιθανόν επηρέασε το ενδιαφέρον του γιού του για τη βιολογία και τη φυσική.Στην Ακαδημία του Πλάτωνα μπήκε σε ηλικία 18 ετών και έμεινε σ' αυτήν 19 χρόνια, μέχρι και το θάνατο του δασκάλου του.

Ανέπτυξε μαζί του στενή σχέση και σεβασμό προς το πρόσωπό του, αλλά διαφώνησε και διαφοροποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό πάνω σε ορισμένες ιδέες και θέσεις του. Γι’ αυτό και λέγεται ότι ο Πλάτωνας τον αποκαλούσε “πόλο”, δηλαδή πουλάρι που κλωτσάει τη μητέρα του στην κοιλιά μόλις γεννηθεί.

Οι διαφωνίες των δύο μεγάλων φιλοσόφων είναι ένα θέμα που αξίζει να μελετήσει κανείς. Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα τα σημεία στα οποία είχαν διαφορετική θεώρηση:Σημείο πρώτο: Η Θεωρία των Ιδεών Το πρώτο κύριο και βασικό σημείο διαφωνίας τους ήταν η αντίληψή τους για τον Κόσμο. Ο Πλάτωνας πίστευε ότι πίσω από τον κόσμο των αισθήσεων και της Ύλης υπήρχε μία άλλη πραγματικότητα, την οποία ονόμαζε “Κόσμο των Ιδεών”. Σ’ αυτόν τον κόσμο υπάρχουν και βρίσκονται τα καλούπια, οι αιτίες, τα πρότυπα όλων των πραγμάτων και φαινομένων που αντιλαμβανόμαστε μέσω των αισθήσεων γύρω μας. Όλα είναι φτιαγμένα με βάση μία διαχρονική μορφή, που παραμένει αιώνια και σταθερή παρά τις μεταβολές που ο χρόνος επιφέρει στα πάντα. Αυτές οι διαχρονικές μορφές μοιάζουν να είναι τα πρωταρχικά στοιχεία της φύσης, κάτι σαν διανοητικά και αφηρημένα σχήματα που διαμορφώνουν τα φυσικά φαινόμενα και που ο αριθμός τους είναι συγκεκριμένος. Έτσι πίσω από τον άνθρωπο υπάρχει η “ιδέα-άνθρωπος”, πίσω από το άλογο, υπάρχει η “ιδέα- άλογο”, κ.ο.κ. Ο Αριστοτέλης από τη μεριά του είχε εντελώς αντίθετη άποψη.

Γι’ αυτόν ο Πλάτωνας είχε αναποδογυρίσει την πραγματικότητα. Συμφωνούσε στο ότι ο φυσικός κόσμος διέπεται από μεταβλητότητα, παροδικότητα και φθορά. Αλλά οι «ιδέες» του Πλάτωνα γι’ αυτόν δεν είναι οι αρχικές μορφές των πραγμάτων, αλλά είναι ένα κατασκεύασμα της λογικής του ανθρώπου, που δημιουργείται μέσα από την εμπειρία. Δηλαδή η ιδέα μας για το άλογο σχηματίζεται από τη λογική μας, αφού έχουμε δει και συγκρίνει μέσα στη φύση ένα μεγάλο αριθμό αλόγων και έχουμε καταλήξει σ’ εκείνα τα χαρακτηριστικά που είναι κοινά σε όλα, πέρα από τις διαφορές τους. Αυτό το σύνολο κοινών χαρακτηριστικών είναι η ιδέα ή «μορφή», όπως την αποκαλούσε ο Αριστοτέλης, η οποία δεν προϋπάρχει σε κάποιον ειδικό κόσμο, αλλά συναντάται μέσα στο καθετί. Για τον Πλάτωνα η ύψιστη πραγματικότητα βρίσκεται στον Κόσμο των Ιδεών και των Αρχετύπων.

Για τον Αριστοτέλη η ύψιστη πραγματικότητα βρίσκεται σ’ αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας. Για τον Πλάτωνα όλα όσα βλέπουμε γύρω μας είναι αντανακλάσεις άλλων πραγμάτων, που υπάρχουν στον Κόσμο των Ιδεών-κι επομένως και μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Για τον Αριστοτέλη όσα υπάρχουν μέσα στην ψυχή του ανθρώπου είναι αντανακλάσεις των πραγμάτων και των αντικειμένων του φυσικού κόσμου. Σημείο δεύτερο: Η Πολιτική Ένα άλλο σημαντικό σημείο διαφωνίας μεταξύ των δύο φιλοσόφων είναι η θεώρησή τους για το ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος (πολίτευμα) διακυβέρνησης ενός κράτους.Στο έργο του Αριστοτέλη «Πολιτικά» και στο έργο του Πλάτωνα «Πολιτεία» εκφράζονται οι πολιτικές τους θέσεις με αρκετές κοινές, αλλά και διαφορετικές αντιλήψεις. Ο Πλάτωνας μιλάει για την ιδανική Πολιτεία, που είναι ιδανική επειδή κυβερνάται με το πολίτευμα της «αριστοκρατίας», δηλαδή κυβερνάται από ένα σύνολο ανθρώπων που ξεχωρίζουν για τη σοφία, τη γνώση, την αρετή, τη δικαιοσύνη και την ικανότητα διακυβέρνησης των πολιτών. Ο κάθε πολίτης μέσα σ’ αυτήν έχει μία σημαντική θέση, που είναι σύμφωνη με τη φύση, τις ικανότητες και το έργο που έχει αναλάβει να προσφέρει ανάλογα με τις κλίσεις του.

Έτσι μπορεί να ανήκει στην τάξη των αρχόντων (κυβερνήτες), στην τάξη των φυλάκων – πολεμιστών (υπερασπιστές της ασφάλειας της πόλης από επιθέσεις) και στην τάξη των γεωργών, εμπόρων, τεχνιτών (αυτοί που διασφαλίζουν τα μέσα που χρειάζεται η πόλη για να διατηρηθεί ζωντανή και να επιβιώσει). Οι τάξεις αυτές είναι συμβολικές περισσότερο παρά πραγματικές, και δεν σχηματίζονται με βάση κοινωνικο/οικονομικά ή επαγγελματικά κριτήρια. Σχετίζονται με τα τέσσερα στοιχεία της Φύσης (γη, νερό, αέρας, φωτιά), που αντιστοιχούν σε χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης. Οπότε, ο κάθε πολίτης ανήκε σε μία από αυτές τις τάξεις σύμφωνα με τα ιδιαίτερα γνωρίσματά του και ανάλογα με την εκπαίδευση που χρειαζόταν να πάρει, προκειμένου να καλλιεργήσει τον χαρακτήρα, το πνεύμα και γενικά τον εσωτερικό του κόσμο.Κατά τον Αριστοτέλη, οι πολίτες χωρίζονται με βάση οικονομικά κριτήρια σε τάξεις γεωργών, τεχνιτών και εμπόρων, ενώ κοινωνικά χωρίζονται σε φτωχούς, πλούσιους και μεσαίους.

Από τη σχέση που έχουν μεταξύ τους οι φτωχοί και οι πλούσιοι θα διαμορφωθεί η μορφή του πολιτεύματος. Οι φτωχοί συνήθως είναι περισσότεροι από τους πλούσιους. Ανάλογα με το πώς είναι μοιρασμένη η δύναμη και με το πού αυτή συγκεντρώνεται, καθορίζεται και το είδος του πολιτεύματος, που μπορεί να έχει τρεις μορφές: μοναρχία ή βασιλεία (ένας κυβερνά), αριστοκρατία (λίγοι κυβερνούν) ή δημοκρατία (πολλοί κυβερνούν). Για να μην ξεπέσουν και αλλοιωθούν αυτές οι πολιτειακές μορφές σε τυραννία, ολιγαρχία και οχλοκρατία αντίστοιχα, θα πρέπει σκοπός των αρχόμενων να είναι το κοινό καλό και όχι το συμφέρον του ενός ή των λίγων. Η προτίμηση του Αριστοτέλη στρέφεται στη «Μέση Πολιτεία», δηλαδή σ’ αυτό που σήμερα κατανοούμε ως δημοκρατικό πολίτευμα, όπου η μεσαία τάξη εξασφαλίζει την ισορροπία ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους και κρατά το κέντρο βάρους στη μέση στις μεταξύ τους συγκρούσεις. Σημείο τρίτο: Η εικόνα της γυναίκας. Ένα άλλο σημείο διαφοροποίησης των δύο γιγάντων είναι οι απόψεις τους για τη γυναίκα.

Η θέση που ο Πλάτωνας δίνει σ’ αυτήν μέσα στην Πολιτεία του είναι ισάξια με αυτήν του άντρα. Πίστευε ότι οι γυναίκες μπορούν να κυβερνήσουν εξίσου καλά με τους άντρες, επειδή η σωφροσύνη, η λογική, η ανδρεία, η αρετή δεν είναι θέμα φύλου, αλλά ψυχής, εκπαίδευσης και μόρφωσης. Τόνιζε ότι μία πολιτεία που δεν δίνει παιδεία στις γυναίκες της, «μοιάζει με τον άνθρωπο που δεν εξασκεί και δε γυμνάζει παρά μονάχα το δεξί του χέρι» (Ο Κόσμος της Σοφίας, J. Gaarder).Αντίθετα ο Αριστοτέλης θεωρεί τη γυναίκα υποδεέστερη του άντρα, καθώς πιστεύει ότι σε σχέση μ’ αυτόν κάτι της λείπει και ότι είναι ένας «ατελής άντρας».

Κατά τη διαδικασία της αναπαραγωγής, επειδή η γυναίκα έχει έναν παθητικό ρόλο (δέχεται) και ο άντρας έναν ενεργητικό (δίνει), το παιδί κληρονομεί μόνο τις ιδιότητες του άντρα (κάτι που όπως γνωρίζουμε σήμερα δεν ισχύει).Η εικόνα και θεώρηση του Αριστοτέλη για τις γυναίκες υιοθετήθηκε στον Μεσαίωνα, όπου η γυναίκα υποβαθμίστηκε, θεωρήθηκε πηγή του κακού και του πονηρού και περιορίστηκε στον αναπαραγωγικό της ρόλο μόνο.  Παρά τις διαφωνίες που υπάρχουν ανάμεσα στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι συναντάμε και «συμφωνίες», δηλαδή κοινά σημεία. Και οι δύο μιλούν για την ψυχή και τη σημασία της για τον άνθρωπο, και οι δύο τονίζουν πως η ευτυχία είναι συνώνυμο της αρετής και των υψηλών αξιών και ιδανικών, και οι δύο μας υπενθυμίζουν ότι σκοπός ενός Κράτους θα πρέπει να είναι το καλό  και η καλλιέργεια όλων των πολιτών του.Σίγουρα όμως διαπιστώνουμε ότι τόσο ο σοφός Πλάτων όσο και ο λογικός Αριστοτέλης δίνουν πολλές χρήσιμες και σημαντικές απαντήσεις σε ερωτήματα και προβληματισμούς της σημερινής εποχής, γι’ αυτό και μπορούν να είναι ταυτόχρονα σύγχρονοι αλλά και διαχρονικοί.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Jostein Gaarder, “Ο Κόσμος της Σοφίας», εκδ. Νέα Σύνορα – Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα 1994·        
Zemb J.M., “Αριστοτέλης», εκδ. Νέα Σύνορα-Α. Α. Λιβάνη, Αθήνα 1979·         Παττακός Σ.,
«Η Μυστική διδασκαλία του Πλάτωνα», εκδ. Νέα Ακρόπολη, Αθήνα 2004·         Κατσιμάνης Κ. – Ρούσσος Ε. ,
«Φιλοσοφία», εκδ. ΟΕΔΒ, Αθήνα·         Αριστοτέλης, «Περί Ψυχής», τομ. Α΄, εκδ. Βιβλιοθήκη Κλασσικών Σπουδών, Αθήνα 1976
Τόγιας Β. – Ρούσσος Ε., «Φιλοσοφικά κείμενα», εκδ. ΟΕΔΒ, Αθήνα·         Κορδάτος Ι., «Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας», εκδ. Μπουκουμάνη, Αθήνα 1972
Κελεσίδου-Γαλανού Α., Αλατζόγλου – Θεμέλη Γ., Ρούσσος Ε., «Ανθολόγιο Φιλοσοφικών κειμένων», εκδ. ΟΕΔΒ, Αθήνα 1977
ριστοτέλης, «Μικρά Φυσικά», Άπαντα, τομ. 33, εκδ. Κάκτος, Αθήνα.·         Δεσποτοπούλου Κ. Ι., «Μελετήματα Φιλοσοφίας», εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1981
Κελεσίδου-Γαλανού Α., Αλατζόγλου – Θεμέλη Γ., Ρούσσος Ε., «Στοιχεία Φιλοσοφίας (Εισαγωγή στη Φιλοσοφία), εκδ. ΟΕΔΒ, Αθήνα 1981
Αργυρόπουλος Ο. «Μεγάλες μορφές», εκδ. Μίνωας, Αθήνα·
Στεφανόπουλος Κ.Γ., «Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι», εκδ. Αγγελόπουλος-Μπρουζιώτης Γ., Αθήνα 1976
Καρακώστα Ν., «Αριστοτέλης, ο πρώτος θεωρητικός του δημοκρατικού πολιτεύματος», άρθρο εφημερίδας «Τύπος της Κυριακής», ενότητα «Ιδεοδείκτης», 2/10/2005.

Joomla SEF URLs by Artio

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ποιο φρούτο σώζει ζωές χωρίς να το ξέρουμε;

Ποιο φρούτο σώζει ζωές χωρίς να το ξέρουμε;
Όσοι καταναλώνουν άφθονα σταφύλια, σταφίδες ή χυμό σταφυλιών τείνουν να έχουν πιο υγιεινές συνήθειες διατροφής σύμφωνα με πρόσφατη αμερικανική έρευνα.

Οι ερευνητές ανάλυσαν τα στοιχεία από τη διατροφή περισσότερων από 21.800 παιδιών και ενηλίκων και διαπίστωσαν ότι οι καταναλωτές σταφυλιών έτρωγαν επίσης άφθονα φρούτα και λαχανικά, ενώ στη διατροφή τους αφθονούν οι ίνες, το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το κάλιο και οι βιταμίνες A, C και Β6.

Επίσης, οι ενήλικες καταναλωτές σταφυλιών παρατηρήθηκε ότι είχαν αυξημένη πρόσληψη λαχανικών, καθώς και δημητριακών ολικής άλεσης, ενώ η πρόσληψη συνολικού λίπους, κορεσμένου λίπους και χοληστερίνης ήταν πιο χαμηλή συγκριτικά με όσους δεν κατανάλωναν σταφύλια.

«Είναι ενδιαφέρον ότι οι καταναλωτές σταφυλιών δεν έχουν μόνο αυξημένα ποσοστά όσον αφορά την κατανάλωση υγιεινών τροφών, σημαντικών μετάλλων και βιταμινών, αλλά επίσης καταναλώνουν λιγότερα ανθυγιεινά τρόφιμα, ιδιαίτερα λίπη και πρόσθετα σάκχαρα», επισημαίνει η Dr Carla McGill που παρουσίασε την έρευνα στο πλαίσιο του Academy of Nutrition and Dietetics Food and Nutrition Conference and Exposition στο Σακραμέντο των ΗΠΑ.

vita

Τσιπς Λαχανικών

Τσιπς Λαχανικών

Τελικά έχω διαπιστώσει ότι τα παιδιά αγαπάνε τα τσιπς. Και επειδή τσιπς νά'ναι αλλά όχι ότι νά'ναι εμείς φροντίζουμε να τους φτιάξουμε από λαχανικά που και ευχάριστη όψη έχουν αλλά και είναι γεμάτα θρεπτικά συστατικά.

• 2 φλιτζάνια ελαιόλαδο

• ½ κουταλιά αλάτι
• 1 πατάτα
• 2 μεγάλα κολοκύθια
• 2 καρότα
• μπρόκολο

Αφού λοιπόν πλύνουμε καλά όλα τα λαχανικά θα ανάψουμε το φούρνο στους 180ο C.

Θα κάτσουμε με τα πιτσιρίκια στον πάγκο και εμείς θα κόψουμε με το μαχαίρι τις πατάτες και τα καρότα ενώ εκείνα με το δικό τους το πλαστικό θα κόψουν τα κολοκύθια και τις φουντίτσες από το μπρόκολο.

Επειδή οι πατάτες και το καρότο ψήνονται πιο αργά από τα υπόλοιπα, φροντίζουμε να τα κόψουμε πολύ λεπτά.

Βάζουμε τα λαχανικά μας σ' ένα ταψί, τα ραντίζουμε με ½ φλιτζάνι λάδι και ½ κουταλιά αλάτι και τα ψήνουμε για 25 λεπτά στο φούρνο μέχρι να γίνουν τραγανά.

Τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα προσφέρουμε στα πιτσιρίκια σε πιατέλα.

Διαφορετικά, φτιάχνουμε κουρκούτι και τα τηγανίζουμε όπως με αυτό τον τρόπο καταστρέφουμε όλα τα πολύτιμα συστατικά τους.

lovecooking.gr

Ὁ Οὐρανός - Μ. Ἀναγνωστάκης

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

Ὁ Οὐρανός - Μ. Ἀναγνωστάκης

ζωγρ.dan gerharz

Πρῶτα νὰ πιάσω τὰ χέρια σου

Νὰ ψηλαφίσω τὸ σφυγμό σου

Ὕστερα νὰ πᾶμε μαζὶ στὸ δάσος

Ν᾿ ἀγκαλιάσουμε τὰ μεγάλα δέντρα

Ποὺ στὸν κάθε κορμὸ ἔχουμε χαράξει

Ἐδῶ καὶ χρόνια τὰ ἱερὰ ὀνόματα

Νὰ τὰ συλλαβίσουμε μαζὶ

Νὰ τὰ μετρήσουμε ἕνα-ἕνα

Μὲ τὰ μάτια ψηλὰ στὸν οὐρανὸ σὰν προσευχή.

Τὸ δικό μας τὸ δάσος δὲν τὸ κρύβει ὁ οὐρανός.

Δὲν περνοῦν ἀπὸ δῶ ξυλοκόποι.

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΕΥΤΥΧΙΟΥ της Άννας Δεληγιάννη-Τσιουλπά *

πηγή http://www.onestory.gr/post/33556856319

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΕΥΤΥΧΙΟΥ

της Άννας Δεληγιάννη-Τσιουλπά *

.

Το πρόβλημά του τελευταία, όλο και μεγάλωνε, μάλλον το μεγάλωνε ο ίδιος χωρίς να είναι μεγάλο, ούτε καν πρόβλημα, ίσως μια επίπλαστη ανάγκη.

Γι’ αυτό επέμενε να βρει λύση σε ό,τι τον απασχολούσε κι αυτό τον έφερνε αντιμέτωπο με πολλά-πολλά αποκόμματα έντυπου υλικού, τα οποία εδώ και καιρό φύλαγε στο μεγάλο πανέρι, αφού φρόντισε να καθαρίσει τα υπολείμματα φρυγανισμένου ψωμιού που έκρυβε μέσα του.

Και το ψωμί τελευταία το είχαν κόψει, γιατί όπως και να έχει το πράγμα, παχαίνει. Ιδού λοιπόν!

Διαβάζει: “Η προσπάθεια να κατακτήσουμε την ευτυχία”. Το αφήνει στην άκρη. Η πρόνοιά του να βάζει κάτω δεξιά έναν αύξοντα αριθμό τον παραπέμπει στο να φυλλομετρήσει το χαρτομάνι, ευκαιρία να το ξεσκονίσει κιόλας. Το χαρτί τραβάει σκόνη και… κατσαριδάκια.

Διαβάζει τώρα τη συνταγή για τον ευτυχισμένο άνθρωπο: “Η μητέρα να είναι ήρεμη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μετά το παιδί αυτό, θα πρέπει να ζει σε καλό περιβάλλον, με πολλή αγάπη όχι όμως υπερπροστασία”. Με φωνή που να ακούγεται στον επάνω όροφο από τη μεριά της σκάλας φωνάζει.

-Ήσουν ήρεμη όταν κυοφορούσες εμένα μητέρα;

-Εννιά μήνες! Πόσο ήρεμη μπορείς να είσαι, όταν μάλιστα έχουν προηγηθεί τρεις επί εννιά και επτά, τριάντα τέσσερις συνολικά μήνες εγκυμοσύνης;

Τέλος πάντων, ήμουν δε λέω, ήμουν ήρεμη, μα γιατί όλα αυτά; -Άφησέ το, αύριο συνεχίζουμε την κουβέντα μας… Συμμαζεύεται και συνεχίζει να σκαλίζει το υλικό. Τι έψαχνε λοιπόν, ο Ευτύχιος;

Απλούστατα, τον τρόπο να γίνει ευτυχισμένος! Μα πώς;

Έδινε πολύ μεγάλη σημασία στη λέξη ευτυχία. Και είχε διαβάσει τον τελευταίο καιρό τόσο πολλά πράγματα που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι καλό, κακό, ευτυχία, δυστυχία ερμηνεύονται διαφορετικά από διαφορετικούς ανθρώπους. Ακόμα, διάβασε κάποιους αφορισμούς, που δυστυχώς ή ευτυχώς συμπλήρωναν τη φιλοσοφία του για την εύρεση της ευτυχίας.

Ένας για παράδειγμα αφορισμός του Αμερικανού σατυρικού Αμβρόσιου Μπιρς έλεγε :βόμβα, όνομα ουσιαστικό, μέσον πειθούς. Όταν χρησιμοποιείται από όσους έχουν την εξουσία, η χρήση της χαρακτηρίζεται “εθνικά συμφέρουσα” και “θαρραλέα”. Όταν χρησιμοποιείται από εκείνους που δεν έχουν την εξουσία χαρακτηρίζεται “τρομοκρατία” και “δειλία”, από αυτούς που κατέχουν την εξουσία. Μετά από σκέψη κατέληξε: Ευτυχία, όνομα ουσιαστικόν, προσδιοριζόμενο και καθοριζόμενο από επίθετα. Μέσον καλής διαβίωσης. Όταν δεν την έχεις παλεύεις να την αποκτήσεις. Όταν αισθάνεσαι ότι την αποκτάς, φοβάσαι μήπως τη χάσεις και θες να βρεις τρόπο να την κρατήσεις. Το ερώτημα είναι πώς και πόσο;

Είχε κουραστεί αρκετά να ψάχνει και δεν έκανε τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά τον κούραζε κάθε φορά η αγωνία και το άγχος του, να βρει κάτι καινούριο.

Σκέφτηκε να ξαπλώσει στον καναπέ. Τράβηξε το γαλάζιο μαξιλάρι με τα ανάγλυφα λουλούδια, αλλά σκέφτηκε τη μητέρα του, που του χαλούσε την ευτυχία να απολαμβάνει τα καλύτερα, υπενθυμίζοντάς του κάθε φορά ότι αυτό είναι “μαξιλάρι φιγούρας”!

-Πάρε από το ντουλάπι ένα άλλο, ένα του ύπνου, του ύπνου! Ναι αλλά ήταν λευκό και δεν του ενέπνεε καμιά ζεστασιά, όπως και τα σεντόνια. Φανταστείτε, λευκοί τοίχοι, λευκά σεντόνια, λευκά μαξιλάρια. Δυστυχώς επηρεάζονταν από τις ιδέες, που δεν ήταν δικές της αλλά τις εμφύσησαν οι παλαιότερες. Το λευκό ήταν συνώνυμο της καθαριότητας, να τολμήσω να συμπληρώσω και της ευτυχίας, αφού έτσι αισθάνονταν απόλυτα καλά.

Ανάσκελα λοιπόν στον καναπέ πάνω στο άσπρο μαξιλάρι σκέφτεται τα λόγια του Γιώργου.

-“Εγώ Ευτύχιε, είμαι ευτυχισμένος να ζω στη Σαμοθράκη το χειμώνα, όχι στη φασαρία, στον κόσμο. Αυτό με ικανοποιεί, ηρεμώ, χαλαρώνω, γεμίζω τις μπαταρίες μου. Δε φαντάζεσαι την εικόνα να ανοίγεις το πρωί τα παντζούρια απέναντι στο γαλάζιο του Αιγαίου! Ο ήλιος που ανατέλλει γεμίζει με φως το σαλόνι μου και αναζωογονεί τις δυο τεράστιες μπουκαμβίλιες που υψώνονται στα παλιά πιθάρια…”

Κι όσο σκέφτεται τα ευχάριστα, τα βλέφαρά του βαραίνουν, σχεδόν κλείνουν για να τον παραδώσουν αυτές οι καλές, θετικές σκέψεις στην αγκαλιά του Μορφέα, άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά. Μετά από λίγα λεπτά ύπνου και ενός ονείρου, συνέρχεται.

Όνειρο! Μάλλον συνειρμοί, που τελειοποιούνται στο μυαλό του μετά την ανάγνωση του Επίκουρου. Άρα δεν το ονειρεύτηκε, επανέλαβε το νόημα της φράσης. “Πρέπει να μελετούμε εκείνα που μας φέρνουν ευδαιμονία, γιατί αν την έχουμε, έχουμε τα πάντα”. (Προς Μενοικέα)

“Ευτυχία είναι το αποτέλεσμα της συγκέντρωσης επαίνων”.(Βούδας).

Το τηλέφωνο θα διακόψει τους στοχασμούς του ή μάλλον θα ανατρέψει μια κατάσταση αδιεξόδου. Βλέπει ποιος τον καλεί και πριν απαντήσει κάνει αυτόματα τη σκέψη: προλαβαίνω να βγω μια βόλτα είναι νωρίς ακόμα!

Μήπως είναι η πρώτη φορά που σκέφτεται έτσι; Θα κανονίσει με το φίλο του να βρεθούν στις εννιά μπροστά στο Φάρο. Λειτουργεί πάλι συνειρμικά. Φάρος! Σημείο αναφοράς της πόλης μας, σημείο κατά περίπτωση ευτυχών συναντήσεων. Από εκεί ξεκινάν οι παρέες για καφέ ή ρετσίνα. Αρκετά με το Φάρο. Ανεβαίνει στον επάνω όροφο, δεν έχει και πολύ χρόνο και ετοιμάζεται. Όσο ετοιμάζεται σιγομουρμουρίζει, τι άραγε, ένα ολόδικό του κατασκεύασμα. Συχνά, πυκνά έφτιαχνε στίχους κι αράδιαζε στο τετράδιο σκέψεις για την ευτυχία!

Η δυστυχία βγήκε βόλτα
στη γειτονιά της ευτυχίας
κι είδε πως χόρευαν σμιχτά
η δόξα, ο πλούτος κι η χαρά.
Πικράθηκε γιατί αυτή,
χαρά δεν ξέρει τι θα πει
και μέχρι να καλοσκεφτεί
τη θέση της μες στη ζωή,
ο φθόνος -που μόνος συλλογάται-
της απαντάει, να μη λυπάται.
-Φύγε και έγνοια πια μην έχεις,
γιατί εδώ τα όσα βλέπεις
είναι μια έκφραση στιγμής,
που αλλάζει γρήγορα, θα δεις!

Ω! Τι να κάνει να βγει ή όχι; Η απόφασή του αναπότρεπτη. Αφού όλα αλλάζουν! Βγαίνει, αφήνοντας εκεί όλες τις σκέψεις του!

Κυριακή πρωί.Η μητέρα του, καθώς επιστρέφει από την εκκλησία, διαταράσσει τον ύπνο του ή μάλλον τον βοηθάει να ξυπνήσει για τα καλά.

Ευτύχιε! Σήκω μεσημέριασε. Πότε θα σηκωθείς μια Κυριακή και να πεις, θα πάω στην εκκλησία. Όλο στην αναβολή είσαι! -Είσαι ευτυχισμένη μητέρα;

-Ευτύχιε, τώρα τελευταία έχεις παλαβώσει. Τι πάει να πει είμαι ευτυχισμένη. Ζω μια μέτρια ζωή, χωρίς πολλά-πολλά και με αυτά τα λίγα είμαι καλά. Τι, να ζητήσω περισσότερα κι ύστερα, τι θα γίνει. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν μια μπουκιά ψωμί. Τι τα θες λοιπόν, καλύτερα άφησέ τα όπως έχουν.

Ο Ευτύχιος μαζεύτηκε πάλι στο πανέρι, στα χαρτιά του. Ένα πανέρι αποκόμματα! Έτσι ο ένας, αλλιώς ο άλλος. Αποφασίζει να τα πετάξει όλα, κρατώντας όμως σημειώσεις σ’ ένα χοντρό τετράδιο. Κάθε απόκομμα, του έδινε τρεις αράδες όχι παραπάνω. Έφτασε να έχει εξήντα σελίδες κείμενο για να το διαβάζει κάπου-κάπου και πέταξε το περιεχόμενο του πανεριού. Σκέφτηκε και κάτι άλλο, να γράψει τις λέξεις που συναντούσε συχνά γιατί, κατά τη γνώμη του, αυτές απασχολούσαν την ανθρωπότητα. Σημείωσε λοιπόν, άνθρωπος, λογική, ευτυχία, κρίση, δυστυχία, χρήμα, πλούτος, δόξα, παγκοσμιοποίηση, ενέργεια.

Για μια στιγμή ήρθαν στο νου του τα λόγια της μητέρας του για την εκκλησία. Εκκλησία ! Πουθενά δεν είδα αυτή τη λέξη. Μπερδεύτηκε για τα καλά, αλλά γρήγορα πήρε μια απόφαση. Την Κυριακή να εκκλησιαστεί, περισσότερο από περιέργεια. Περνάει σε ένα άλλο επίπεδο. Θυμάται το Γιάννη, που είναι επτά αδέρφια, που όπως λέει εκείνος ζουν κοντά στο θεό, εκκλησιάζονται συχνά και που, τέλος πάντων, στο σπίτι τους επικρατεί μια απέραντη ηρεμία, μια ατμόσφαιρα ήπια όχι εκρηκτική όπως στο δικό του σπίτι κι ας έχει μείνει -ως μικρότερος- μόνος. Και πάλι είπε, ευτυχώς που η μητέρα μου, αρκετές φορές, σβήνει τη φωτιά!

Από αύριο, από αύριο θα αναζητήσω άλλες παραμέτρους ευτυχίας! Σήμερα όμως θα ολοκληρώσω την εργασία μου για το μεταπτυχιακό, θα διαβάσω για τις εξετάσεις στην πληροφορική, θα πάω δύο ώρες στο μάθημα των γερμανικών, θα βραδιάσει κιόλας και θα πέσω ψόφιος για ύπνο. Κι αναρωτιέται, καλά τόσες μέρες τι έκανα, φιλοσοφούσα; Μάλιστα φιλοσοφούσα και να, που μου βγήκε σε καλό, μπόρεσα να δω και τη στάση ζωής των άλλων. Μεγάλο πράγμα να έχεις χρόνο να ρίχνεις και καμιά ματιά γύρω σου! Τότε είσαι άνθρωπος.

Στο μεταξύ σηκώνεται παίρνει ένα μεγάλο μαύρο φάκελο και βγάζει βεβαιώσεις παρακολούθησης σεμιναρίων, ως τεκμήριο των γνώσεων του για μια καλύτερη ζωή, ευτυχέστερη θα έλεγα εγώ. Αλλά όλοι κάνουν το ίδιο, όλοι έχουν φακέλους πολλούς και μαζεύουν χαρτιά. Η φιλοδοξία των ανθρώπων ή όντως χρειάζεται όλο αυτό το χαρτομάνι;

Σκέφτεται και μονολογεί :η ευτυχία των ανθρώπων έγκειται στη συγκέντρωση επαίνων. Η ευτυχία, νάτη πάλι! Τα πολλά ρούχα, τα αναλώσιμα αγαθά “προς τέρψιν” των ανθρώπων, η κατά διαστήματα δουλειά του, στη ρεσεψιόν μεγάλου ξενοδοχείου που, στην τελική, δε του πρόσφερε τίποτα, γιατί τα έξοδα παράστασης ήταν αρκετά.

Ξημέρωσε η επόμενη μέρα. Θα αναθεωρήσει τις απόψεις του και εν πάση περιπτώσει θα ξεκινήσει μια ζωή λίγο διαφορετική, αλλιώτικη. Πάντοτε έρχεται μια τέτοια μέρα που θέλεις να αλλάξεις πολλά, που συλλογίζεσαι το πριν, το αύριο, που λες, άραγε θα προφτάσω να κάνω κάποιες αλλαγές. Αλλά όταν οι αλλαγές είναι για το καλύτερο, ο χρόνος φαίνεται να κυλάει καλά. Ο Ευτύχιος λοιπόν τακτοποίησε τη ντουλάπα του, πετώντας πολλή σαβούρα. Τι τόθελε για παράδειγμα το καράβι των πειρατών των playmobil, τυλιγμένο μέσα σε ένα παλιό πουκάμισο ;Το κρατούσε για ενθύμιο. Τι κρατούσε χαρτοπετσέτες από τα μέρη που έτυχε να επισκεφτεί με τους γονείς του ή αυτές των γενεθλίων του ;Το πιο αστείο! Βρήκε μέσα σε μια τσάντα τυλιγμένο, ένα καλσόν γεμάτο ροκανίδι με ζωγραφισμένα μάτια και στόμα. Θυμήθηκε πως επρόκειτο για την επίδοσή του στην κηποτεχνία γιατί πάνω-πάνω έριχνε σπόρους γκαζόν κι εκείνο, με το ανάλογο πότισμα, φύτρωνε και το κούρευε και πάει λέγοντας. Βρήκε κι άλλα πολλά, μα καθώς τα μάζευε στην άκρη σκέφτηκε, πόσο χάρηκε την πρώτη φορά που τα αντίκριζε και το καλύτερο, αποφάσισε να τα δώσει στην εκκλησία που τα μοίραζε στα παιδάκια. Κι ο Ευτύχιος, τότε κατάλαβε ότι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά και -πολλές φορές -ασήμαντα πράγματα!

Ενθουσιασμένος, καθάρισε το μεγάλο γραφείο και πέταξε όλα τα περιοδικά μόδας που μάζευε μετά μανίας, παλεύοντας να βρει την ευτυχία στο παπούτσι ή στο πουκάμισο. Έβαλε τα βιβλία του σε τάξη κι ανάμεσά τους τακτοποίησε και την Αγία Γραφή που ναι μεν υπήρχε αλλά ποτέ δε φρόντισε να γνωρίσει το εσωτερικό της!

Όσο την κρατούσε στα χέρια του σκεφτόμενος, εδώ -εκεί να την τοποθετήσει, άνοιξε στο σημείο που υπήρχε μια διπλωμένη χαρτοπετσέτα, σα σελιδοδείχτης και εντυπωσιάστηκε από τον Ύμνο της Αγάπης του Αποστόλου Παύλου. Τον συνεπήρε.
Ένιωθε ευτυχισμένος! Για πρώτη φορά!

.

Η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά, γεννήθηκε στη Σαμοθράκη.Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο ΑΠΘ. Είναι ποιήτρια, συγγραφέας, αρθρογράφος και κριτικός λογοτεχνίας. Ζει μόνιμα στην Αλεξανδρούπολη.

[ e-mail ]

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω