N ΚΑΡΟΥΖΟΣ Διάλογος πρῶτος

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

N ΚΑΡΟΥΖΟΣ Διάλογος πρῶτος

Σὰ νὰ μὴν ὑπήρξαμε ποτὲ
κι ὅμως πονέσαμε ἀπ᾿ τὰ βάθη.
Οὔτε ποὺ μᾶς δόθηκε μία ἐξήγηση

γιὰ τὸ ἄρωμα τῶν λουλουδιῶν τουλάχιστον.
Ἡ ἄλλη μισή μας ἡλικία θὰ περάσει
χαρτοπαίζοντας μὲ τὸ θάνατο στὰ ψέματα.
Καὶ λέγαμε πὼς δὲν ἔχει καιρὸ ἡ ἀγάπη
νὰ φανερωθεῖ ὁλόκληρη.

Μία μουσικὴ
ἄξια τῶν συγκινήσεών μας
δὲν ἀκούσαμε.
Βρεθήκαμε σ᾿ ἕνα διάλειμμα τοῦ κόσμου
ὁ σώζων ἑαυτὸν σωθήτω.
Θὰ σωθοῦμε ἀπὸ μία γλυκύτητα
στεφανωμένη μὲ ἀγκάθια.
Χαίρετε ἄνθη σιωπηλὰ
μὲ τῶν καλύκων τὴν περισυλλογὴ
ὁ τρόμος ἐκλεπτύνεται στὴν καρδιά σας.
Ἐνδότερα ὁ Κύριος λειτουργεῖ
ἐνδότερα ὑπάρχουμε μαζί σας.
Δὲν ἔχει ἡ ἁπαλὴ ψυχὴ βραχώδη πάθη
καὶ πάντα λέει τὸ τραγούδι τῆς ὑπομονῆς.
Ὢ θὰ γυρίσουμε στὴν ὀμορφιὰ
μία μέρα…
Μὲ τὴ θυσία τοῦ γύρω φαινομένου
θὰ ἀνακαταλάβει, ἡ ψυχὴ τὴ μοναξιά της.

...από την στιγμή που κάποιος οριστικά τάσσεται συνδράμει και η Θεία Πρόνοια.

7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας

Μέχρι να αφοσιωθεί κάποιος σε έναν σκοπό, υπάρχει δισταγμός: Η σκέψη να κάνει πίσω, απουσία δράσης.
Όσον αφορά σε όλες τις ενέργειες πρωτοβουλίας και δημιουργίας, υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή, η άγνοια της οποίας θανατώνει αμέτρητες ιδέες και λαμπρά σχέδια: Ότι, από την στιγμή που κάποιος οριστικά τάσσεται συνδράμει και η Θεία Πρόνοια.

Ένα σωρό ευνοϊκά πράγματα μπορεί να συμβούν, πράγματα που διαφορετικά δεν θα συνέβαιναν ποτέ.
Μια σειρά γεγονότων πηγάζει από την ίδια την απόφαση, προκαλώντας για χάρη της
Κάθε είδους απρόβλεπτα περιστατικά, συναντήσεις και υλική υποστήριξη, πράγματα που κανείς δεν θα φανταζόταν πως θα’ βρισκε στο διάβα του.

Εικονοθεραπεία 26

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

 

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΈΠΟΣ του ΄40

πηγή visaltis.blogspot.gr

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΈΠΟΣ του ΄40

10:09 μ.μ. | Αναρτήθηκε από Χρονολόγιο

Τυχαία μας «πέφτει στο χέρι» κάποιο ελληνικό περιοδικό με τίτλο «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ » και διαβάζουμε με απορία, ότι κάποιου ηλικιωμένου Δερβιτσίωτη λεγόμενος Μιχάλης Μάσσιος, του είχαν εκδοθεί οι παλιές αναμνήσεις του από το Επος του ΄40, κυρίως από το χωριό του. Αυτές οι αναμνήσεις είχαν εκδοθεί υπό το ενδιαφέρον της Υποδιευθύντριας του 42 ου Δημοτικού Σχολείου της Αθήνας Πολυάνθη Βουτσινά, σχολείο στο οποίο σπουδάζει και ο μικρούλης εγγονός του πα- ππού Μιχάλη . Η κ. Βουτσινά μαζί με το περιοδικό, στέλνει στη Δερβιτσάνη, στον παππού Μιχάλη, και το παρακάτω γράμμα που μεταξύ άλλων γράφει :

Αθήνα 25 Ιουνίου 2010.
Κύριε, καλέ μας Μιχάλη ! ........Θερμά συγχαρητήρια για όσα μας διηγείστε....
Μας κάνατε υπερήφανους....Μπράβο ΣΑΣ ! .....Να είστε πάντα καλά !..............
........................................................Με απέραντι εκτίμηση
Πολυάνθη Βουτσινά.
Υποδιευθύντρια 42 ου Δημοτικό Σχολείο Αθηνών.

Διαβάζοντας με προσοχή τις αναμνήσεις του παππού Μιχάλη και στα πλαίσια της 70ης Επετείου του Έπος του ’40, δημοσιεύομε μερικές απ’ αυτές...

- 1939 : Στο χωριό μου τη Δερβιτσάνη, Ιταλοί επιστάτες με αλβανούς εργάτες άρχισαν να επισκευάζουν τον οδικό άξονα Κακαβιά – Αργυρόκαστρο. Θυμάμαι πως αραδιάζονταν οι Ιταλοί στρατιώτες απ’ τα λατομεία του χωριού μας μέχρι το σημείο Μογγίλα κάτω από τα αμπέλια και δίνοντας τις πέτρες ο ένας του άλλου, χτίζαν εκεί τους στρατώνες τους. Βεβαίως και είχαν τον σκοπό τους.

Σχεδόν καθημερινά τρία ιταλικά αεροπλάνα πετούσαν πέρα από την Κακαβιά ανιχνεύοντας φαίνεται το ελληνικό έδαφος.
« - Νομίζω, ότι δεν έχουν καλό σκοπό αυτοί οι πεπίνιδες, έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου. Όλη αυτή η κωλοζτρίμωση των Ιταλών δεν μου αρέσει....Κάποια μέρα θα επιτεθούν κατά της Ελλάδας, ..αλλά,...αλλά θα το πούνε « Παπούτσια να μπαλώσουμε » Και βγήκε ο λόγος του....
*
Στο Σπατς, τρομερές φυλακές και κάτεργα του καθεστώτος του Ενβερ Χότζα. Όντος με 8 χρόνια κάθειρξη ως φιλέλληνας και αντιφρονούντας του Κομουνιστικού Κόμματος Αλβανίας. Κατά το 1980 εκεί γνώρισα έναν καλοκάγαθο Ελληνόβλαχο γεροντάκο, τον Κήτα Μειντή, ο οποίος μεταξύ άλλων μου αφηγήθηκε :
« Ήμασταν τότε στο Δέλβινο με τα ζωντανά μας, όταν νέο παιδί εγώ, με επιστράτευσαν οι Ιταλοί με 7 μουλάρια και άλλους συμπατριώτες μου.
Μόλις περάσαμε τα ελληνο – αλβανικά σύνορα, μας έδωσαν από ένα κουτάλι σούπας με ένα υγρό σαν είδος ρετσινόλαδο. Μάς άναψε το σώμα....Ήταν αντιφοβικό υγρό. Σαν φτάσαμε στην Ιερά Μόνή της Βελλάς, βρήκαμε έναν και μόνο, περασμένο ηλικίας μοναχό, ο οποίος μας λέγει : « Που πάτε ρε παιδιά μου, γυρίστε πίσω ! Θα σκοτωθείτε !...Οι Έλληνες έχουν κλείσει τους Ιταλούς σε τανάλια !...
Ύστερα από λίγο φτάσαμε στο Καλπάκι. Ξεφορτώσαμε τα πυρομαχικά κάτω από ένα δέντρο και πάμε να ξεκουραστούμε ,όταν, ύστερα από λίγο περνάει από πάνω μας ένα μικρό καταδιωκτικό ελληνικό αεροπλάνο. Άφησε πάνω από το δέντρο των πυρομαχικών , έναν άσπρο κάπνό και έφυγε. Αμέσως μετά απ’ αυτό, οι Ιταλοί μας δίνουν εντολή να απομακρυνθούμε το γρηγορότερο !..Τι να σου πώ Μιχάλη μου !...
Σε λιγότερο από μισή ώρα δύο οβίδες σκάνε ! Έγινε του άγιου !... Ανατινάχτηκαν πυρομαχικά, άνθρωποι και ζώα...Μετά άρχισε το τουφεκίδι και ...στο σουρούπωμα , πέσαν σε μάχη σώμα με σώμα. Τότε από την μία μεριά ακούγαμε : « Αέρα παιδιά ! » και από την άλλη « Μάμα μία ! »
Πέφταν οι Ιταλοί και ποδοπατιώνταν από τους ίδιους τους συμπολεμιστές τους και όπου φύγει – φύγει !....
*
Δεκέμβριος 1940. Οι Ιταλοί με την ουρά κάτω στα σκέλη άρχισαν να υποχωρούν.
Σε λίγο διάστημα προσέξαμε στο χωριό μας να έρχονται πολλοί Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικοί. Το σπίτι του Κύρο Ντάρου μετατράπηκε σε στρατηγείο. Στο σπίτι μας φιλοξενήσαμε κάποιον λοχία από το Άργος της Πελοπονήσσου. Ονομαζόταν Θύμιος Πασπαλιάρης.Το σπίτι του Γρηγόρη Σιάνου μετατράπηκε σε φρουραρχείο, ενώ στου συγχωριανού μας Παντελή Δέδε φιλοξενούνταν οι Γεώργιος Ράλλης (τότε λοχαγός και αργότερα πρωθυπουργός) και οι Σπύρος Σκούρας και Θεόδωρος Λανάρας. Αυτό το διάστημα στο χωριό μας φιλοξενήθηκε και η διάσημη Σοφία Βέμπο και τραγούδησε ένα βράδυ στο καφενείο «Ταμπόρι» κοντά στην εκκλησία του χωριού. Την άλλη μέρα βάδισε προς Τεπελένι να εμψυχώσει τους έλληνες εκεί.
Στις 27 Δεκεμβρίου 1940 στο χωριό μας χτυπήθηκε από μία ιταλική βόμβα ο έλληνας ασυρματιστής Χριστόφορος. Εκατοντάδες κάτοικοι του χωριού και έλληνες στρατιώτες που βρισκόνταν εκεί, τον κλάψαν και τον τάφιασαν στο νεκροταφείο του χωριού. Μετά το 1990 ο τάφος του καί κάποιου άλλου έλλη- να φαντάρου με το όνομα Φώτο που σκοτώθηκε στο Παλαιόκαστρο, ενταφιάστηκαν ξανά σε επίσημη τελετή. Στο τάφιασμα του Χριστόφορου ασυρματιστή μία χωριανή μου μοιρολόγησε : « Που είναι η μανούλα σου νιάτα μας, να σε φιλήσει για τελευταία φορά. Σε επιθυμούσε για γαμπρό αλλά εσύ παντρεύτηκες τη λευτεριά της πατρίδας μας». Θυμάμαι πως κλαίγαμε μικροί και μεγάλοι, χωριανοί και Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικοί.

--του δάσκαλου Μιχάλη Μάσσιου--

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σήμερα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΗ 

πηγή http://www.saint.gr

Αγία Σεβαστιανή

Ημερομηνία εορτής:	24/10/2012
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 24 Οκτωβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγια Σεβαστιανη

 

 

Σεβαστιανὴ τῇ τομῇ βλύζει γάλα,
Οὐχ αἷμα καὶ σάρξ ὥς περ οὖσα πρὸς ξίφος.

Βιογραφία
Η Αγία Σεβαστιανή καταγόταν από την πόλη Σεβαστή της Φρυγίας και διδάχτηκε τη χριστιανική πίστη από τον απόστολο Παύλο, και πήρε τη θερμότητα και την ανδρεία του διδασκάλου της.

Η Αγία Σεβαστιανή έζησε τον 1ο αιώνα μ.Χ. και χρησιμοποιούσε τη ζωή της κάθε μέρα για την αλήθεια του Ευαγγελίου (στη Μαρκιανούπολη της Θράκης). Πήγαινε σε σπίτια ειδωλολατρών και είλκυε πολλές γυναίκες απ' αυτούς στους κόλπους της Εκκλησίας. Συνελήφθη γι' αυτό επί αυτοκράτορας Δομετιανού και ηγεμόνος Σεργίου, κακοποιήθηκε και εξεδιώχθη από τον τόπο της.

Έφθασε στην Ηράκλεια της Θράκης όπου πάλι συνελήφθη, από τον ηγεμόνα Πομπηιανό, και φυλακίστηκε. Αλλά η γυναικεία της φύση, ντρόπιασε τους βασανιστές της. Οι υποσχέσεις δεν τη δελέασαν, οι απειλές δεν την έκαμψαν, και κάτω από βαριά μαρτύρια στάθηκε όρθια με όλη της τη γενναιοψυχία. Οι σάρκες της αγίας Σεβαστιανής σχίζονταν, αλλά τα χείλη, όπως και η καρδιά της, εξακολουθούσαν να υμνούν τον Χριστό. Τελικά, η μεγάλη αυτή αθλήτρια της Εκκλησίας μας, παρέδωσε τη ζωή της με τον δια αποκεφαλισμού θάνατο και ετάφη στη Ραιδεστό.

ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ ΝΙΤΣΕ (15 Οκτωβρίου 1844 - 25 Αυγούστου 1900)

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ ΝΙΤΣΕ (15 Οκτωβρίου 1844 - 25 Αυγούστου 1900)

Ο Νίτσε στα φιλοσοφικά του βιβλία έγραψε και μερικές αντιπροσωπευτικές του ιδέες σε μορφή στίχων. Είναι λοιπόν μια καλή ευκαιρία να γνωρίσουμε τον φιλόσοφο από κάποιους στίχους του, με δεδομένη την αγάπη αυτής της στήλης για την ποίηση. Ο ίδιος στο βιβλίο του "Η χαρούμενη γνώση" εξηγεί την αιτία γένεσης της ποίησης και την επίδρασή της

Σοφία του κόσμου

Μη μένεις σε επίπεδο έδαφος
Και μην ανεβαίνεις πολύ ψηλά
Η πιο όμορφη ματιά στον κόσμο
Είναι στα μισά της πλαγιάς.

Τα τριαντάφυλλά σου

Ναι! Η ευτυχία μου θέλει να δίνει ευτυχία.
Μα μη δεν το θέλει αυτό κάθε ευτυχία;
Θέλετε να κόψετε τα τριαντάφυλλά μου;
Τότες σκύψτε, κρυφτείτε,
Μέσα στα βράχια και στους βάτους,
Και γλύφετε συχνά τα δάχτυλά σας
Γιατί η ευτυχία μου είναι κοροιδιάρικη,
Γιατί η ευτυχία μου είναι δόλια.
Θέλετε να μαζέψετε τα τριαντάφυλλά μου;

Ecce homo

Ναι, ξέρω από πού έρχομαι!
Αχόρταγος σαν τη φλόγα
Καίγομαι για να διαλυθώ.
Ό,τι κι αν αγγίξω γίνεται φως,
Και κάρβουνο ό,τι αφήσω:
Φλόγα είμαι, σίγουρα.
Στίχοι από το βιβλίο "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα"
ΑΠΟ http://www.topapi.gr/oldversion/931a.html

ΠΟΙΗΜΑ "Vogel Albatross" (Friedrich Nietzsche)-

Και ελληνική μετάφραση από http://lyricstranslate.com/

O Wunder! Fliegt er noch?
Er steigt empor und seine Flügel ruhn!
Was hebt und trägt ihn doch?
Was ist ihm Ziel und Zug und Zügel nun?
Er flog zu höchst - nun hebt
Der Himmel selbst den siegreich Fliegenden:
Nun ruht er still und schwebt,
Den Sieg vergessend und den Siegenden.
Gleich Stern und Ewigkeit
Lebt er in Höhn jetzt, die das Leben flieht,
Mitleidig selbst dem Neid -:
Und hoch flog, wer ihn auch nur schweben sieht!
O Vogel Albatross!
Zur Höhe treibt's mit ew'gem Triebe mich!
Ich dachte dein: da floss
Mir Thrän' um Thräne - ja, ich liebe dich!
Ελληνικά
Ω, θαύμα! Πετά ακόμη;
Ανεβαίνει ψηλά και τα φτερά του ακίνητα!
Τί να τον σηκώνει κι όμως τον κρατά;
Τί να του είναι τώρα στόχος κι κίνηση κι ηνία;
Πετούσε υπερβολικά ψηλά - τώρα σηκώνει
ο ουρανός ο ίδιος το νικηφόρο ιπτάμενο:
τώρα ήσυχα μένει ακίνητος κι αιωρείται,
ξεχνώντας τη νίκη και το νικητή.
Ίδιος το άστρο και τη παντοτινότητα
ζει σε ύψη τώρα, από τα οποία δραπετεύει η ζωή,
συμπονετικός ακόμα και με τη ζήλεια:
κι πετούσε ψηλά, όποιος κι μόνο τον έβλεπε να πετά!
Ω, πουλί άλμπατρε!
Προς τα ύψη τραβά με αιώνια παρόρμηση με!
Σκεφτόμουν εσέ: τότε κυλούσε
δάκρυ το δάκρυ εμέ - ναι, σε αγαπώ!

Το Matrix θα καταρρεύσει.

7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας

Το Matrix θα καταρρεύσει.

Ζούμε σε ένα Matrix. Μπορεί να μην είναι το Matrix της ομώνυμης ταινίας αλλά σίγουρα είναι κάτι που έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Νομίζουμε ότι είναι αληθινό ενώ δεν είναι. Μας ρουφάει την ενέργεια για να συντηρηθεί. Χωρίς εμάς δεν μπορεί να λειτουργήσει.

Όσο περνάει ο καιρός θα αντιλαμβανόμαστε πόσο υπαρκτό είναι κάτι τέτοιο. Κάποιοι θα είναι σε θέση να το αντιληφθούν

. Κάποιοι ξυπνάνε και σιγά σιγά βάζουν σκοπό της ζωής τους να πολεμήσουν για την ελευθερία της ανθρωπότητας.

Το σύστημα αυτό δεν μπορείς να το πολεμήσεις με βία. Πολύ απλά δεν λειτουργεί. Όταν χρησιμοποιείς βία γίνεσαι εύκολος στόχος και το ίδιο το σύστημα σε καταπίνει. Το σύστημα δεν είναι κάποιοι «κακοί». Το σύστημα είμαστε εμείς. Εμείς αποτελούμε τα γρανάζια του. Μπορεί να το σχεδίασαν και να το ελέγχουν κάποιοι πολλοί λίγοι αλλά στην πραγματικότητα, χωρίς την ανθρωπότητα σύστημα δεν υπάρχει.

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ενδυναμωθείς μέσα σε αυτό και να δράσεις παρασιτικά καθώς ενώνεις τις δυνάμεις σου με άλλους που κάνουν το ίδιο. Επόμενο βήμα είναι να περάσεις αυτή τη λογική και σε άλλους. Χωρίς όμως να προσπαθήσεις να πείσεις κανέναν να σε ακολουθήσει. Όποιος μπορεί να αντιληφθεί την πραγματικότητα μόνος του θα ακολουθήσει.

Το σημαντικό που θέλω να πω είναι αυτό: Το σύστημα δεν το πολεμάς με βία. Το μόνο που χρειάζεται είναι να βγουν αρκετοί από μέσα ώστε να καταρρεύσει από μόνο του. Ο περισσότερος όμως κόσμος δεν θέλει να ξυπνήσει. Ο ρυθμός αφύπνισης έχει όμως πολλαπλασιαστεί τόσο μα τόσο πολύ που είναι θέμα χρόνου να φτάσουμε σε αυτό το κρίσιμο σημείο. Το Μάτριξ θα διαλυθεί από μόνο του. Αυτοί που το ελέγχουν δεν μπορούν να το απορρίψουν. Προετοιμάζονται για αυτό, κερδίζουν χρόνο με διάφορους τρόπους, αλλά ξέρουν καλά ότι δεν είναι στο χέρι τους να το σταματήσουν.

Όταν το σύστημα καταρρεύσει, τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ δύσκολα για όσους ζούσαν αποκλειστικά μέσα σε αυτό. Θα ξυπνήσουν απότομα και μπορεί να μην καταφέρουν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα της πραγματικότητας.

Όσοι ζούσαν ήδη μέσα-έξω στο σύστημα και μπορούσαν να το αντιληφθούν και να ζήσουν χωρίς αυτό, θα είναι προετοιμασμένοι. Το να μπορείς να ζήσεις στην φύση, να έχεις σε κάποιο βαθμό αυτάρκεια και αυτονομία είναι σημαντικά. Ο κόσμος έχει αρχίσει να στρέφεται προς αυτά και να αναζητά την έξοδο του από το Μάτριξ.

Αργά η γρήγορα αυτό το Μάτριξ δε θα μπορεί να συντηρηθεί και θα γκρεμιστεί. Αν θες να ζεις μέσα σε αυτό δικαίωμά σου. Να θυμάσαι όμως ότι είναι καλή ιδέα να είσαι προετοιμασμένος να ζήσεις και έξω από αυτό σε περίπτωση που ξαφνικά αυτό το Μάτριξ σταματήσει να υπάρχει.

Πηγή: http://awakening.gr/matrix-collapse/#.T1yh2evHOCI.facebook

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Vintage Ράφι Κρασιού από μια παλέτα

 

Φτιάξτε μόνοι σας ένα Vintage Ράφι Κρασιού από  μια παλέτα

Οι παλέτες είναι ένα εύκολο, και φθηνό υλικό για κατασκευές και μπορείτε να κάνετε χιλιάδες πράγματα για όλους τους χώρους του σπιτιού.

Αυτό το υλικό είναι επίσης ιδανικό για την κατασκευή ενός vintage στην εμφάνιση ράφι κρασιού. Αυτά που θα χρειαστείτε για την κατασκευή είναι μια παλέτα, ξυλόβιδες, γυαλόχαρτο,και κάποιο σκουρόχρωμο βερνίκι.

  

Πάρτε το κάτω μέρος της παλέτας και κόψτε κατά μήκος των τριών δοκών της. Προσθέστε ένα σανίδι από την υπόλοιπη παλέτα στο κάτω και στο πίσω μέρος του ραφιού κρασιού. Ασφαλίστε κάθε σύνδεση με ξυλόβιδες. Τρίψτε το ξύλο καλά με ένα πολύ λεπτό γυαλόχαρτο και βάψτε το με κάποιο σκούρο ξυλοντεκόρ.

Κρεμάστε το στον τοίχο με βίδες και να απολαύσετε την όμορφη και εύκολη κατασκευή σας.

texnotropieskaidiakosmisi. com

Χίλαρι Μαντέλ - Man Booker Prize 2012

Bigbook.gr

Στη βρετανίδα μυθιστοριογράφο Χίλαρι Μαντέλ, απονεμήθηκε ο λογοτεχνικός τίτλος Man Booker Prize 2012 για το ιστορικό της μυθιστόρημα, Bring up the Bodies, που είναι η συνέχεια του μυθιστορήματος Wolf Hall, με το οποίο κέρδισε για πρώτη φορά το 2009, το αναγνωρισμένου κύρους λογοτεχνικό βραβείο.

«Περιμένεις 20 χρόνια για ένα βραβείο Booker και ξαφνικά έρχονται, δύο μαζί», είπε η 60χρονη συγγραφέας παραλαμβάνοντας το βραβείο, στο οποίο αντιστοιχεί χρηματικό έπαθλο, 50.000 λιρών.

Η Μαντέλ είναι η πρώτη γυναίκα στην 40χρονη ιστορία του βραβείου, που το κερδίζει για δεύτερη φορά, ένα κατόρθωμα που έως τώρα έχουν επιτύχει μόνο δύο συγγραφείς.

Ο νοτιοαφρικανός Τζι Εμ Κόετζι και ο αυστραλός Πίτερ Κάρεϊ. «Αυτή η διπλή διάκριση είναι μοναδική και της άξιζε», δήλωσε ο Πίτερ Στότχαρτ πρόεδρος της επιτροπής στην τελετή στο Guildhall του Λονδίνου.

«Η Χίλαρι Μαντέλ ξαναγράφει τους κανόνες για την ιστορική μυθιστοριογραφία» συμπλήρωσε.

http://www.protothema.gr/culture/books/article/?aid=230492

Φωτιστικό με χάντρες

Απλές λύσεις

Φωτιστικό με χάντρες

Δυο Ισλανδοί που ζουν στο Βερολίνο, η Tinna και ο Ingvir, βάλθηκαν να κάνουν τη ζωή μας στο σπίτι πιο φωτεινή, πιο ευχάριστη, γεμάτη καλαίσθητα αντικείμενα.

Σχεδίασαν λοιπόν -ανάμεσα στα υπόλοιπα έργα τους- και το φωτιστικό της φωτογραφίας μας. Απλό στη σύλληψη, αλλά φινετσάτο, μοντέρνο και παιγνιδιάρικο, το φωτιστικό έκλεψε τις εντυπώσεις, πριν καλά καλά βγει στην αγορά.

Στην ιστοσελίδα των σχεδιαστών, η λάμπα με τις ξύλινες χάντρες, βγήκε προς πώληση τον Ιανουάριο του 2012 και θα κοστίζει 199 ευρώ.

Αν στο μεταξύ νομίζετε ότι πιάνουν τα χέρια σας, εμπνευστείτε από την συγκεκριμένη και τολμήστε να δημιουργήσετε τα δικά σας αντικείμενα με τα υλικά που προτιμάτε.

ipop.gr
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω