Τα μυστικά του στάιλινγκ

Απλές λύσεις

 Τα μυστικά του στάιλινγκ

Τρικ και συμβουλές για ένα άψογο χτένισμα

Τα τέλεια μαλλιά είναι σίγουρα θέμα περιποίησης και φροντίδας όμως κάτι βασικό είναι και τα μυστικά του στάιλινγκ που θα κάνουν τα μαλλιά να δείχνουν ακόμη πιο εντυπωσιακά.

Ακολουθούν τα τοπ μυστικά στάιλιγνκ που κάθε γυναίκα οφείλει να ξέρει...

«Ναι» στις ασύμμετρες μύτες: Ένα μονότονο κούρεμα δεν είναι δυνατόν να σου δώσει τη χάρη που ζητάς. Για να χαρίσεις έξτρα όγκο και κίνηση στα μαλλιά σου δεν έχεις παρά να επενδύσεις στις ασύμμετρες μύτες.

Ένα μονότονα και τέλεια συμμετρικά, ίσιο κούρεμα δεν θα αναδείξει τα μαλλιά σου ό,τι και αν κάνεις. Γι' αυτό δεν έχεις παρά να επενδύσεις στις μύτες και το έντονο φιλάρισμα.

Το σωστό στέγνωμα: Το να ανανεώσεις με το πιστολάκι το χτένισμα σου δεν είναι εύκολη υπόθεση, πρέπει να ξέρεις πώς να το κάνεις.

Αν δεν έχεις πολύ χρόνο τότε μπορείς να στεγνώσεις την περιοχή Τ: στο μπροστινό (αν έχεις αφέλειες ή φράντζα) και στα πλάγια του μπροστινού μέρους του κεφαλιού. Έτσι θα είναι σαν να χτενίστηκες εκείνη τη στιγμή.

Η φράντζα: Θέλεις να ανανεώσεις το στιλ των μαλλιών σου χωρίς όμως να κάνεις κάποια δραστική αλλαγή; Τότε η φράντζα όχι μόνο σε βάζει και φέτος στην καρδιά της μόδας, αλλά και ανανεώνει ένα χτένισμα που μπορεί να έχεις βαρεθεί.

Το πρόσωπό σου «ανοίγει», αρκεί να διαλέξεις την κατάλληλη φράντζα ανάλογα με το σχήμα του. Αν δεν είσαι έτοιμη να κάνεις μεγάλη αλλαγή μπορείς να διαλέξεις μακριές αφέλειες που δεν έχουν τόσο μεγάλο ρίσκο και θα ανανεώσουν το λουκ σου σε χρόνο ρεκόρ.

Δώσε όγκο: Ο όγκος στα μαλλιά είναι σαν το αλάτι στο φαγητό, απαραίτητος για να δείξει το νέο σου χτένισμα. Αν έχεις λεπτά μαλλιά που θέλουν μια ενίσχυση, τότε δεν έχεις παρά να πάρεις ανά χείρας το πιστολάκι και την πάντα θαυματουργή λακ και να εφαρμόσεις το ακόλουθο τρικ μετά το λούσιμο:

Ψέκασε στις ρίζες, στην κορυφή του κεφαλιού και στέγνωσέ τις με το πιστολάκι, ενώ ανασηκώνεις την κάθε τούφα στρέφοντας τη βούρτσα αντίθετα από τη φορά που φυτρώνουν τα μαλλιά. Έτσι θα δημιουργήσεις την ψευδαίσθηση του όγκου και το χτένισμα σου θα κρατήσει.

womenonly.gr

Φιόντορ Μιχάηλοβιτς Ντοστογιέφσκι

Ο Φιόντορ Μιχάηλοβιτς Ντοστογιέφσκι (Fyodor Mikhailovich Dostoevsky, ρωσ. Фёдор Михайлович Достоевский)(1821-1881) υπήρξε κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ρωσικής καταγωγής. Γεννήθηκε το 1821 στη Μόσχα.Ο πατέρας του ήταν γιος κληρικού, και δεν ήταν αριστοκράτης. Σύμφωνα με την παράδοση της εποχής θα έπρεπε να γίνει και αυτός κληρικός, κατόρθωσε όμως να σπουδάσει ιατρική, έγινε στρατιωτικός γιατρός και με τη σταδιοδρομία του αυτή μπήκε στην κληρονομική αριστοκρατία. Φεύγοντας από τη στρατιωτική υπηρεσία τελείωσε την καριέρα του ως διευθυντής ενός πτωχοκομείου στη Μόσχα. Έτσι η κοινωνική αφετηρία του Ντοστογιέφσκι βρισκόταν κατά κάποιον τρόπο στο σύνορο της αριστοκρατίας και των Rasnotchinzen, (που κατά λέξη μεταφράζεται άνθρωποι από άλλη τάξη) οι οποίοι είναι άτομα του μη αριστοκρατικού μεσαίου στρώματος, με προσωπικές ικανότητες και επιτεύγματα, τα οποία είχαν κατορθώσει να αποκτήσουν πρόσβαση στο ανώτερο στρώμα, κυρίως ως καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, συγγραφείς, δάσκαλοι (ιδίως οικοδιδάσκαλοι), γιατροί, επίσης σε άλλα επαγγέλματα διανοουμένων που ως προϋπόθεση είχαν ένα υψηλότερο πνευματικό επίπεδο.[1] Έτσι, ο πατέρας του ήταν «ευγενής πρώτης γενιάς κι από νομική άποψη ανήκε στα προνομιούχα ανώτερα στρώματα, χωρίς όμως κοινωνικό status.»[2] Ο πατέρας του Ντοστογιέφσκι θα αγοράσει το 1831 ένα μεγάλο αγρόκτημα με τρία χωριά και για να εξασφαλίσει την οικογένειά του και για να έχει πρόσβαση στην αριστοκρατία. Έτσι ο νεαρός Φιοντόρ «δεν μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια και στη στέρηση» αλλά μέσα σε συνεχείς οικονομικούς υπολογισμούς και παρατηρώντας την πραγματική φτώχεια στους ασθενείς του πτωχοκομείου.[3] Ο πατέρας του θα δολοφονηθεί το 1839 επειδή ήταν ιδιαίτερα μισητός από τους χωρικούς λόγω του σκληροτράχηλου και αυταρχικού του χαρακτήρα[4]. Ο Ντοστογιέφσκι ύστερα από μία αρχική κατ΄οίκον διδασκαλία πήγε οικότροφος σε δύο σχολεία στη Μόσχα, ένα από τα οποία γαλλικό. Όταν τέλειωσε το σχολείο συνέχισε τις σπουδές του στην Πετρούπολη σε κρατική στρατιωτική σχολή μηχανικών και για σύντομο χρονικό διάστημα άσκησε αυτό το επάγγελμα. Το 1843 αποχωρόντας οριστικά από αυτό το επάγγελμα έλαβε την απόφαση να ασχολήθεί αποκλειστικά με τη λογοτεχνία. Αυτό δεν ήταν παρά το αποτέλεσμα μίας μακράς πορείας, η οποία ξεκινούσε από τα χρόνια της σχολικής εκπαίδευσής του: σταθερός ήταν ο προσανατολισμός του στη λογοτεχνία.Τον Απρίλιο του 1849 ο Ντοστογιέφσκι συνελήφθη και πέρασε από έκτακτο στρατοδικείο. Η κατηγορία ήταν για συμμετοχή σε προδοτική συνωμοσία. Την άνοιξη του 1849 είχε προσχωρήσει σε μια πολιτικοφιλοσοφική λέσχη που έγινε γνωστή ως κίνηση Πετρασέφσκι ή οι Πετρασέφσκηδες.[5][6] Η ποινή που επιβλήθηκε στον Ντοστογιέφσκι ήταν τέσσερα χρόνια καταναγκαστικά έργα και στρατιωτική υπηρεσία ως απλός στρατιώτης για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.[7] Στο δικαστήριο δεν αρνήθηκε ούτε τις φιλελεύθερες πεποιθήσεις του ούτε το ενδιαφέρον του για τον ουτοπικό σοσιαλισμό, ιδιαίτερα για τις ιδέες του Σαρλ Φουριέ ή τη διαμαρτυρία του για πολλά φαινόμενα της ρωσικής πραγματικότητας. Παρουσίασε τον εαυτό του ως έναν «αφελή-έντιμο ανθρωπιστή και λόγιο ο οποίος απέβλεπε στο γενικό καλό της ανθρωπότητας», κυρίως όμως ήθελε μέσα από την πλούσια βιβλιοθήκη των Πετρασέφσκι «να γνωρίσει τα νεότατα λογοτεχνικά ρεύματα της Ευρώπης»[8] Το δικαστήριο δεν δέχθηκε αυτή του την εξήγηση και «ίσως είχε τους λόγους του να είναι δύσπιστο»[9] Έτσι από μεταγενέστερες μαρτυρίες είναι λ.χ. γνωστό ότι συμμετείχε ενεργά στην προσπάθεια λειτουργίας παράνομου τυπογραφείου, ενώ «ευκαιριακά είχε δηλώσει πως ήταν διατεθειμένος να πάρει μέρος εν ανάγκη και σε μια ένοπλη εξέγερση»[10] Στις 16 Νοεμβρίου 1849 ο Ντοστογιέφσκι και οι σύντροφοί του δικάστηκαν και καταδικάσθηκαν σε θάνατο. Ακολούθησε ένας πόλεμος νεύρων με εικονικές εκτελέσεις και ατέλειωτες ώρες παραμονής σε μια πλατεία της Πετρούπολης, στις 22 Δεκεμβρίου του 1849, σε αναμονή του εκτελεστικού αποσπάσματος. Η ποινή του μετατράπηκε τελικά σε τετραετή εξορία και καταναγκαστικά έργα στο Ομσκ της Σιβηρίας.[11][12] Το φθινόπωρο του 1855 έγινε υπαξιωματικός και τον επόμενο χρόνο προήχθη σε αξιωματικό. Τον Μάρτιο του 1859 του επιτράπηκε να επιστρέψει στην Ευρωπαϊκή Ρωσία, όχι όμως ακόμα στις μεγάλες πόλεις. Αυτό θα γίνει τον Δεκέμβριο του 1859.[13] Την περίοδο της στρατιωτικής του θητείας θα κάνει τον πρώτο του γάμο: γνωρίζει και παντρεύεται τον Φεβρουάριο του 1857 την Μαρία Ισάγιεβα που λίγο πριν είχε χηρέψει. Ήταν «μία πραγματικά μορφωμένη και με τον τρόπο της γοητευτική γυναίκα, συνάμα όμως έπασχε από ανίατο πνευμονικό νόσημα, νευρική και ευερέθιστη, προφανώς υστερική, αν όχι ψυχοπαθής.»[14]Το 1859 επέστρεψε στην Πετρούπολη και εξέδωσε μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία, όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος γιά να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. Την ίδια περίοδο εκδηλώθηκε το σχεδόν νοσηρό του πάθος για τα τυχερά παιχνίδια-ακριβώς ως αποτέλεσμα αυτής της οικονομικής δυσχέρειας- που τον έφερε στο χείλος της υλικής και της σωματικής καταστροφής.[15] Σε αυτό το διάστημα έγραψε τα καλύτερα του έργα: Ο παίκτης, Οι αδερφοί Καραμαζώφ, Έγκλημα και Τιμωρία, Ο Ηλίθιος, Οι δαιμονισμένοι. Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού "Πολίτης" και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, Το Ημερολόγιο Ενός Συγγραφέα, που σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοτικές εμπειρίες σημείωσε τεράστια επιτυχία. Πέθανε το 1881 στην Πετρούπολη σε ηλικία 60 ετών.

Στις αρχές Οκτώβρη του 1878, ο Ντοστογιέφσκι με την οικογένειά του μετακόμισε σ' ένα διαμέρισμα στην Οδό Κουζνέτσνυ αριθ. 5. Η απόφαση να πάει σ' ένα νέο σπίτι συνδέεται με τον τραγικό θάνατο του μικρότερου γιου του στις 16 Μαίου 1878 από επιληψία, αρρώστια που είχε κληρονομήσει από τον ίδιο τον πατέρα του. Το διαμέρισμα αυτό της Κουζνέτσνυ αριθ. 5, όπου ο Ντοστογιέφσκι έζησε για 2 1/2 χρόνια μέχρι το θάνατό του, ήταν στο δεύτερο όροφο με έξι δωμάτια και παράθυρα με θέα στην Εκκλησία του Αγίου Βλαντίμιρ, όπου ο Ντοστογιέφσκι εκκλησιαζόταν στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Σ' αυτό το σπίτι με την ταπεινή επίπλωση, ο Ντοστογιέφσκι έγραψε το τελευταίο μυθιστόρημά του Οι αδελφοί Καραμαζώφ. Το Νοέμβριο του 1991, με τη συμπλήρωση 150 χρόνων από τη γέννηση του συγγραφέα, το Μουσείο Ντοστογιέφσκι της Αγίας Πετρούπολης άνοιξε στο κοινό τις πύλες του στο σπίτι αυτό.

Ο Ντοστογιέφσκι, πέρα από επιληπτικός, υπέφερε σ' όλη του τη ζωή και από ασθένεια των πνευμόνων. Στις 26 Γενάρη του 1881, είχε μια σοβαρή πνευμονική αιμορραγία. Το βράδυ της ίδιας ημέρας κάλεσαν τον ιερέα της γειτονικής Εκκλησίας του Αγίου Βλαντίμιρ κι ο Ντοστογιέφσκι εξομολογήθηκε και δέχτηκε τη Θεία Κοινωνία. 'Οπως γράφει στο "Ημερολόγιό" της η 'Αννα Γρηγόριεβνα Ντοστογιέφσκι, όταν διαβεβαίωνε τον Ντοστογιέφσκι ότι θα ζούσε ακόμη για πολλά χρόνια, εκείνος της απάντησε: "'Οχι, το ξέρω, θα πεθάνω σήμερα! 'Αναψε μια λαμπάδα, 'Αννια, και δος μου το Ευαγγέλιο".

Στις 28 Γενάρη του 1881, ώρα 8.36 το βράδυ, ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι πέθανε. Τα νέα για το θάνατο του Ντοστογιέφσκι τάραξαν αφάνταστα τους Ρώσους της Αγίας Πετρούπολης. Για δυο συνεχείς ημέρες, 29-30 του Γενάρη, το διαμέρισμα της Οδού Κουζνέτσνυ αριθ. 5 κατακλυζόταν από κόσμο, που συνέρρεε για το τελευταίο αντίο - μπροστά στο ξεσκέπαστο φέρετρο στη μέση του γραφείου του - στον πολυαγαπημένο του συγγραφέα. 'Ολα τα δωμάτια του σπιτιού ήταν κατάμεστα με κόσμο. Μεγάλες μορφές της ρωσικής λογοτεχνίας συνωστίζονταν γύρω από το φέρετρό του.
Ο τάφος του Ντοστογιέφσκι στο Κοιμητήριο Τίχβιν της Μονής Αλεξάντερ Νιέφσκι στην Αγία Πετρούπολη

Το Σάββατο στις 31 Γενάρη, η σορός του Ντοστογιέφσκι μεταφέρθηκε από το σπίτι της Οδού Κουζνέτσνυ αριθ. 5. Όλη η Αγία Πετρούπολη, δίχως άλλο προηγούμενο, ακολούθησε τη νεκρική πομπή προς το Μοναστήρι του Αλεξάντερ Νιέφσκι, όπου θα γινόταν η ταφή. Πρωτομηνιά, Φλεβάρης του 1881, μετά την εξόδιο λειτουργία στην Εκκλησία του Αγίου Πνεύματος της Μονής και με την παρουσία τεράστιου πλήθους ανθρώπων, ο Ντοστογιέφσκι τάφηκε στο Κοιμητήριο Τίχβιν (Tikhvin) του Μοναστηριού Αλεξάντερ Νιέφσκι, δίπλα στον τάφο του Ρώσου ποιητή Βασίλι Ζουκόφσκι. Στα 1883, σε επιτάφια τελετή, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου και της προτομής του Ντοστογιέφσκι, έργο του γλύπτη Ν. Λαβρέτσκυ. Όχι μακρυά από τον τάφο του Ντοστογιέφσκι, βρίσκονται και οι τάφοι διάσημων συνθετών της Ρωσίας - Τσαϊκόφσκι, Ρίμσκυ-Κόρσακοφ, Μουσόργκσκι, Μποροντίν και Γκλίνκα.
 

Μυθιστορήματα

Oι φτωχοί (1846)
Ο σωσίας (1846)
Νιετόσκα Νιεζβάνοβα (1849)
Το όνειρο του θείου μου (1859)
Το χωριό Στεπαντσίκοβο και οι κάτοικοί του (1859)
Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων (1860-1862)
Ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι (1861)
Σημειώσεις από το υπόγειο (1864)
Ο παίκτης (1866)
Έγκλημα και τιμωρία (1866)
Ο ηλίθιος (1868)
Ο αιώνιος σύζυγος (1870)
Οι δαιμονισμένοι (1871-1872)
Ο έφηβος (1875)
Αδελφοί Καραμαζώφ (1879-1880)

Διηγήματα

Ο κύριος Προχάρτσιν (1846

Μυθιστόρημα σε εννέα γράμματα (1847)
Η σπιτονοικοκυρά (1847)
Η γυναίκα ενός άλλου και ο άντρας κάτω απ’το κρεβάτι (1848)
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο και ο γάμος (1848)
Λευκές νύχτες (1848)
Πολζούνκωβ (1848)
Μια αδύναμη καρδιά (1848)
Ένας τίμιος κλέφτης (1848)
Ο μικρός ήρωας (γραμμένο το 1849 και δημοσιευμένο το 1857)
Μια αξιοθρήνητη ιστορία (1862)
Ο κροκόδειλος (1865)
Μπόμποκ* (1873)
Μικρές εικόνες*(1873)
Το παιδί στο δένδρο του Χριστού* (1876)
Μια γλυκιά γυναίκα* (1876)
Ο χωρικός Μάρεϊ* (1876)
Η αιωνόβια* (1876)
Το όνειρο ενός γελοίου* (1877)

*Σημ. Δημοσιεύτηκαν μέσα από «Το ημερολόγιο ενός συγγραφέα»
Δοκίμια

Χειμερινές σημειώσεις σε καλοκαιρινές εντυπώσεις (1863)
Το Ημερολόγιο Ενός Συγγραφέα (1873-1877)
Ο λόγος για τον Πούσκιν (1880)

Ελληνικές μεταφράσεις

Oι φτωχοί : Άρης Αλεξάνδρου, "ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ"
Ο σωσίας : Γ.Κότσικας, "ΤΣΟΓΚΑ"
Νιετόσκα Νιεζβάνοβα : Αθηνά Σαραντίδη, "ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ"
Το όνειρο του θείου μου : Κοσμάς Πολίτης, "ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ"
Το χωριό Στεπαντσίκοβο και οι κάτοικοί του : Άρης Δικταίος, "ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ"
Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων : Άρης Αλεξάνδρου, "ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ"
Ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι : Σωτ.Πατατζής, "ΔΕΛΗΧΡΥΣΟΣ"
Σημειώσεις από το υπόγειο : Κύρα Σίνου, "ΑΓΚΥΡΑ"

Ο παίκτης : Τ.Ζόμπολας, "Σ.ΔΑΡΕΜΑΣ"
Ο παίκτης : Ιάνης Λο Σκόκκο, "ΑΓΚΥΡΑ"
Έγκλημα και τιμωρία :

Αθηνά Σαραντίδη, "Σ.ΔΑΡΕΜΑΣ"
Σωτήρης Πατατζής, "ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΠΑΠΥΡΟΥ"

Ο ηλίθιος : Άγγ.Νίκας, ";"
Ο αιώνιος σύζυγος : Μάγδα Καϊναδά, "ΓΑΛΑΞΙΑΣ"
Οι δαιμονισμένοι :

Σωτ.Πατατζής, "ΔΕΛΗΧΡΥΣΟΣ"
Άρης Αλεξάνδρου, "ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ"

Ο έφηβος : Άρης Δικταίος, "Δ.ΔΑΡΕΜΑΣ"
Αδελφοί Καραμαζώφ : Δ.Π.Κωστελένος, "ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ"
Λευκές νύχτες - Το χριστουγεννιάτικο δέντρο και ο γάμος - Ένας τίμιος κλέφτης - Ο κροκόδειλος - Ο χωρικός Μάρεϊ - Το όνειρο ενός γελοίου : Κύρα Σίνου, "ΑΓΚΥΡΑ"
Κροκόδειλος, εκδ. Εντύποις, μτφ. Βασίλης Μακρίδης, 2012.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%84%CF%8C%CF%81_%CE%9D%CF%84%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AD%CF%86%CF%83%CE%BA%CE%B9

Γ ΣΕΦΕΡΗΣ Ἡ λυπημένη

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

Γ ΣΕΦΕΡΗΣ Ἡ λυπημένη


Στὴν πέτρα τῆς ὑπομονῆς
κάθισες πρὸς τὸ βράδυ
μὲ τοῦ ματιοῦ σου τὸ μαυράδι

δείχνοντας πὼς πονεῖς·

κι εἶχες στὰ χείλια τὴ γραμμὴ
ποὺ εἶναι γυμνὴ καὶ τρέμει
σὰν ἡ ψυχὴ γίνεται ἀνέμη
καὶ δέουνται οἱ λυγμοί·

κι εἶχες στὸ νοῦ σου τὸ σκοπὸ
ποὺ ξεκινᾶ τὸ δάκρυ
κι ἤσουν κορμὶ ποὺ ἀπὸ τὴν ἄκρη
γυρίζει στὸν καρπό·

μὰ τῆς καρδιᾶς σου ὁ σπαραγμὸς

δὲ βόγκηξε κι ἐγίνη

τὸ νόημα ποὺ στὸν κόσμο δίνει

ἔναστρος οὐρανός.

ΠΙΝΑΚΑΣ - Edv. Munch, Καλοκαιρινή βραδιά

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ “ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΖΟΡΜΠΑ”

Ταξίδι στο Φως

Όσο ζούμε μιαν ευτυχία, δύσκολα τη νιώθουμε. Μονάχα όταν περάσει και κοιτάξουμε πίσω μας, καταλαβαίνουμε ξαφνικά -και κάποτε με κατάπληξη- πόσο σταθήκαμε ευτυχισμένοι.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ “ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΖΟΡΜΠΑ”

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/muthologias/h-metafusikh-sthn-aigupto.html

Η μεταφυσική στην Αίγυπτο

Η θρησκεία της Αιγύπτου συνδυάζει ηθική και μεταφυσική σε μία σύνθεση η οποία στοχεύει στην εξέλιξη του ανθρώπου και στην απελευθέρωση της ψυχής του. Το πέρασμα από τη γη αυτή είναι μία περίοδος δοκιμασίας και μαθητείας, η οποία ανανεώνεται τόσες φορές όσες χρειάζεται, έως ότου η Ψυχή, απελευθερωμένη, να μην έχει πια ανάγκη να στηρίζεται στη σαρκική ύλη. Η διαδικασία της απελευθέρωσης ξεκινάει από την αγνότητα. Και ηθική είναι τόσο μια δίκαιη και ευγενής ζωή, όπου προσέχουμε τα λάθη και τα ελαττώματα μας, όσο και η βοήθεια των θεών προς εκείνους οι οποίοι ενεργούν με δικαιοσύνη και σοφία.

Στο μεταξύ, ανάμεσα σε κάθε ζωή σ' αυτό τον κόσμο, υπάρχει μία περίοδος ανάπαυσης, κατά τη διάρκεια της οποίας, και σύμφωνα με τις πράξεις του, ο καθένας βρίσκεται, λιγότερο ή περισσότερο, κοντά στους Θεούς. Όμως και σ' αυτό το "Υπερπέραν" συνεχίζονται οι δοκιμασίες και η μαθητεία, γιατί η Ψυχή ποτέ δεν κοιμάται.

Τελικός στόχος είναι το Βασίλειο του Πνεύματος, των πραγματικών και μόνιμων όντων, εκεί όπου κατοικούν τα άστρα, οι θεοί και τα πνεύματα, οι αγνές ιδέες - μέσα στην ειρήνη (Χετέπ) και στη Δικαιοσύνη (Μαάτ). Τα κείμενα των σαρκοφάγων περιγράφουν τις γεμάτες κινδύνους πορείες, τις πόρτες και τις στροφές που πρέπει να ακολουθήσουν οι ψυχές των νεκρών για να φτάσουν στην Πόρτα του Ουρανού.

Στην αρχαία Αίγυπτο ο Άνθρωπος θεωρήθηκε ως αξεχώριστο από το Σύμπαν ον. Είναι ενωμένος με τον κόσμο με μια αλληλεπίδραση, που γίνεται δυνατή χάρη στη ζωτική δύναμη, η οποία ονομάζεται "Σεκέμ" και εμψυχώνει όλο το σύμπαν. Για κάθε ον, για κάθε μέρος του σύμπαντος - και φυσικά για τον άνθρωπο - η ουσία της εξέλιξης, είναι να γνωρίσει το όνομά του, το ΡΕΝ, εκεί βρίσκεται η πραγματική του ταυτότητα. Το ΡΕΝ είναι το Εγώ, το οποίο εκφράζεται στη ζωή μέσα από διάφορες μάσκες. Για τους Αιγυπτίους, ο άνθρωπος αποτελείται από 7 φορείς Συνείδησης, οι οποίοι χρησιμεύουν για την έκφραση του Εγώ στους εκδηλωμένους κόσμους. Η Συνείδηση και η βούληση επιτρέπουν στον άνθρωπο να συντονίσει και να εναρμονίσει τα 7 στοιχεία του. Η εναρμόνιση αυτή έχει ως αποτέλεσμα μια δυναμική ενότητα, μια μονάδα ανώτερου επιπέδου η οποία ταυτίζεται με το Κοσμικό Ιερό Ρεν. Η διαδικασία επιτυγχανόταν μέσα από τη Μύηση, που είχε σκοπό την Αυτογνωσία, τη γνώση του Εσωτερικού Οντος, του αληθινού Εαυτού του Οντος.

Οι 7 φορείς του ανθρώπου ονομάζονταν στην Αιγυπτιακή Μεταφυσική ως εξής:
1. ΚΑΤ, είναι το ανθρώπινο σώμα.
2. ΚΕΙΒΙΤ, είναι η σκιά ή το είδωλο της ψυχής, το στοιχείο που ορίζει τη μορφή του σώματος, το ενεργοποιεί και το ελευθερώνει από την ακινησία.
3. ΚΑ, είναι το αφηρημένο ομοίωμα της προσωπικότητας, η εκδήλωση της ζωτικής ενέργειας, όσον αφορά τις δημιουργικές και συντηρητικές λειτουργίες της. Χάρη σ΄ αυτόν το φορές, ο άνθρωπος συμμετέχει και ενώνεται με την Παγκόσμια Ζωή. Αποτελεί της έδρα των συναισθημάτων και σ' αυτόν καθρεφτίζεται το μέρος του Ουρανού που αντιστοιχεί σε κάθε άνθρωπο. Γι' αυτό επηρεάζεται έντονα από τα άστρα και συσχετίζεται με την Αστρολογία. Είναι το Αστρικό Σώμα του Δυτικού Εσωτερισμού.
4. ΑΒ, είναι η καρδιά ως έδρα της νοημοσύνης, της φρόνησης, των παθών και της ανδρείας. Είναι αυτό που ζυγίζεται στη ιερή ζυγαριά της θείας Δίκης, γιατί αυτό φορτώνεται με το βάρος των ανθρώπινων πράξεων στη ζωή. Το ΑΒ εμπεριέχει την ψυχή του Κεφέρ, του ιερού σκαραβαίου, ο οποίος συμβολίζει κάθε πνευματική ιδιότητα που βρίσκεται σε κατάσταση ανάπτυξης. Η καρδιά πρέπει λοιπόν να εξαγνιστεί από τις κακίες του κόσμου των φαινομένων, για να ελευθερωθεί ο ιερός σκαραβαίος, δηλαδή το πνεύμα.
5. ΒΑ, είναι η αιώνια ανθρώπινη ψυχή. Συμβολίζεται με ένα χελιδόνι με ανθρώπινο κεφάλι. Είναι η ταξιδιάρικη ψυχή ενός ζωντανού όντος, το οποίο είναι ικανό να εκδηλώνεται στον υλικό κόσμο. Αυτή η αρχή είναι δεμένη μυστικά με το ΚΑ και το ΑΒ, τα οποία είναι, κάπως, σαν τη σκιά της.
6. ΑΚ, είναι το πνεύμα που εγκαταλείπει το σώμα τη στιγμή του θανάτου. Είναι μια φωτεινή αρχή που συμβολίζεται με την ίβυδα . Το να γίνει κανείς ΑΚΟΥ σημαίνει να φτάσει στην τελειότητα.
7. ΣΑΧΟΥ ή ΑΤΜΟΥ, είναι το πνευματικό σώμα, απελευθερωμένο από το ΚΑΤ, το φυσικό σώμα. Είναι το φωτεινό περιτύλιγμα του αιώνιου πνεύματος που συνδέει τον άνθρωπο με το ΠΑΝ. Είναι εκείνο το Αγνότατο στοιχείο το οποίο μένει αιωνίως μονάδα, άτομο, πέρα από κάθε αλλαγή και κίνηση του χώρου και του χρόνου.
Υπήρχαν άλλες δύο αρχές, το Ατομικό Ρεν και το Κοσμικό Ρεν της Ηλιακής Συνείδησης, οι οποίες, μαζί με τους 7 φορείς του ανθρώπου, ολοκλήρωναν τη Θεία Εννεάδα.

Joomla SEF URLs by Artio

Κρέπες με λαχανικά

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Οι περίφημες "τάπες"

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Δερμάτινα σαλόνια: ναι ή όχι;

Δερμάτινα σαλόνια: ναι ή όχι;

Είναι cool και επανέρχονται δυναμικά στη διακόσμηση σαλονιού. Τα δερμάτινα σαλόνια έκαναν θραύση τη δεκαετία του 80, πήραν δεύτερο ρόλο από το 90 και μετά ενώ τα 4-5 τελευταία χρόνια κυριαρχούν ξανά στα trends διακόσμησης. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί.

Το minimal luxury στυλ που προσφέρουν στο χώρο δεν μπορεί να το αντικαταστήσει κανένα άλλο υλικό. Πριν προχωρήσετε όμως στην αγορά ενός σαλονιού από δέρμα, μάθετε τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματά του, ώστε να αποφασίσετε σωστά.

Στα δερμάτινα σαλόνια λέμε ναι!

Είναι κάτι παραπάνω από cool και το ξέρουμε καλά. Δεν είναι απλά ακόμα ένα διακοσμητικό στοιχείο. Τα δερμάτινα σαλόνια δημιουργούν ένα μοναδικό εφέ στο χώρο που συνδυάζει πολυτέλεια με αστική αισθητική. Η λεία επιφάνεια του καναπέ προσφέρει μία άνετη αίσθηση που χαλαρώνει άμεσα τους καλεσμένους. Το δέρμα δένει τέλεια με το ξύλο αλλά και με το γυαλί, δίνοντας πολλές διαφορετικές λύσεις ανανέωσης για το χώρο, εάν αυτό χρειαστεί.

Προτιμήστε να το συνδυάσετε με ένα ξύλινο τραπέζι σαλονιού ή μια ξύλινη βιβλιοθήκη για να τονίσετε την επιβλητικότητα του χώρου ή κάντε αντίθεση του χρώματος του καναπέ με το χαλί. Αν ο δερμάτινος καναπές είναι σε καφέ χρώμα, επιλέξτε ένα πλούσιο λευκό χαλί για κοντράστ. Τα δερμάτινα σαλόνια έχουν και ένα έξτρα πλεονέκτημα. Τον εύκολο καθαρισμό τους! Φαγητό, ποτά ή μπογιές, ό,τι κι αν στάξει πάνω τους, καθαρίζει με ένα πέρασμα!

Ηρωικό όχι στα δερμάτινα σαλόνια.

Είναι ωραία αλλά δεν κάνουν για όλους. Τα δερμάτινα σαλόνια αν και ανθεκτικά, σε περίπτωση που φθαρούν, χαραχτούν ή σκιστούν, είναι πολύ δύσκολο να επιδιορθωθούν. Όχι πως είναι αδύνατο, απλά η διαδικασία απαιτεί μεγάλο κόστος. Το κυριότερο όμως μειονέκτημα του δερμάτινου σαλονιού είναι το ίδιο το υλικό του. Το χειμώνα είναι κρύο ενώ το καλοκαίρι πάρα πολύ ζεστό. Για έναν καναπέ βασικό του σπιτιού σας το πρώτο που θέλετε να σας προσφέρει είναι άνεση. Με τον δερμάτινο καναπέ θα πρέπει να βρείτε ιδέες που να βοηθούν τη θερμοκρασία του υλικού. Ριχτάρια και μαξιλαράκια είναι αγαπημένες και οικονομικές λύσεις για κάθε δερμάτινο καναπέ. Επίσης στην αρχή ο δερμάτινος καναπές είναι ένα από τα έπιπλα σαλονιού που λόγω του σκληρού υλικού του απαιτεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα χρήσης μέχρι να μαλακώσει αρκετά.

Έξτρα πληροφορίες για τα δερμάτινα σαλόνια.

Τα δερμάτινα σαλόνια φθείρονται το ίδιο εύκολα με τα υφασμάτινα κλασικά σαλόνια. Απλά στη δεύτερη περίπτωση αν έχετε κάλυμμα, το αλλάζετε. Ακόμη, να έχετε στο νου σας πως μπορεί μεν οι δερμάτινοι καναπέδες και οι πολυθρόνες να καθαρίζονται εύκολα, κάποιοι τύποι δέρματος όμως απαιτούν καθαρισμό με ειδικά απορρυπαντικά σπρέι ή υγρά καθαριστικά τα οποία προσθέτουν ένα έξτρα κόστος στον οικογενειακό προϋπολογισμό σας. Τέλος, να θυμάστε πως τους πρώτους μήνες από την αγορά σας, ο αέρας στο σαλόνι σας θα επηρεαστεί από τη δερμάτινη μυρωδιά του καναπέ. Εάν αυτό σας ενοχλεί, επενδύστε σε αρωματικά χώρου της επιλογής σας.

Ανεξάρτητα από τα υπέρ και τα κατά, τα δερμάτινα σαλόνια είναι γεγονός πως επανέρχονται δυναμικά. Θα τα βρείτε σε μία μεγάλη γκάμα σχεδίων ειδικά για σύγχρονα σαλόνια με άποψη.

diakosmisikaispiti.gr

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

" Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα το όνειρο μες το αίμα
Του κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει:
Ελευθερία,
Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν το δρόμο:
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος". Ο.ΕΛΥΤΗΣ

ΠΑΝΑΚΑΣ –Ε. Φ.ΝΤΕΛΑΚΡΟΥΑ

Δικό μου σχόλιο:

Αν δεν κάνω λάθος είναι η σφαγή της Χίου 

διαφορετικά διορθώστε με

Βάλτε χρώμα στη ζωή

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Στα τρυπημένα σημεία λέει  πόνους, αόρατες