Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

πηγή http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/kinhmatografou/oi-alloi.html

ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Πολύ ενδιαφέρουσα ταινία με ασυνήθιστο θέμα. Αρχικά θεωρούμε ότι κινείται γύρω από την καταθλιπτική προσωπική ζωή της πρωταγωνίστριας, η οποία δεν έχει όπως φαίνεται πολλά περιθώρια για χαρά και ευτυχία. Ο άντρας της χάθηκε και είναι αναγκασμένη να ζει στο σκοτάδι λόγω μιας δερματικής ασθένειας των παιδιών της. Φοβάται λοιπόν το φως και τον ήλιο. Ζει σε μια ηθελημένη μοναξιά θεωρώντας ότι δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά.
Τότε εμφανίζονται κάποιοι που έχουν σκοπό να την βοηθήσουν Τελικά καταφέρνουν να την φτάσουν στο σημείο του να συνειδητοποιήσει ότι μόνη της φταίει για αυτή την κατάσταση. Τα παιδιά δεν είναι άρρωστα και δεν υπάρχει λόγος για τόσο σκοτάδι γιατί απλώς…έχουν ήδη πεθάνει όλοι τους.
Στην ανατολική φιλοσοφία υπάρχει η διδασκαλία που μιλά για την «Μάγια» την μεγάλη Πλάνη, που σημαίνει, ότι ο άνθρωπος θεωρεί για αληθινά, πράγματα που είναι μόνο μορφές και πρόκειται να χαθούν, ενώ παράλληλα του διαφεύγει η ουσία, το πραγματικό. Σε αυτό φταίει ο Νους που είναι ένα εργαλείο με το οποίο είναι αδύνατο να αντιληφθεί κανείς την αλήθεια. Έτσι με έναν πλανημένο και ανεξέλεγκτο Νου κάνουμε την ζωή μας κόλαση ή αντίστοιχα αν καταφέρουμε να το ελέγξουμε και να τον καθοδηγήσουμε σωστά θα μπορούμε να μετατρέψουμε την κόλαση σε παράδεισο. (Μην ξεχνάμε ότι και η παράνοια είναι  μια τρομερή ασθένεια του νου).
Η Ανατολική εσωτερική παράδοση προχωρά ακόμη περισσότερο λέγοντας, ότι ο Νους μαζί με τα αρνητικά συναισθήματα μπορεί να εγκλωβίσουν την ψυχή και μετά τον θάνατο π.χ. σε περίπτωση αυτοκτονίας. Τι σημαίνει αυτό; Να μην μπορεί η ψυχή να ανυψωθεί, στα επίπεδα των άλλων καταστάσεων που της αρμόζει να πάει και μένει έτσι, σε ένα χαμηλό επίπεδο με εστιασμένη την προσοχή της σε αυτά που την τυραννούν, δηλαδή συνεχίζει να βλέπει την αιτία της θλίψης και των τύψεών της σε ένα φαύλο κύκλο, από όπου δεν μπορεί να βγει. Τότε εμφανίζονται κάποιες οντότητες που προσπαθούν να βοηθήσουν την ψυχή να περάσει απέναντι. (Θεωρούν ότι όπως υπάρχουν στη γη άνθρωποι που κάνουν κάποιο φιλανθρωπικό έργο, έτσι και σε κείνα τα επίπεδα υπάρχουν ψυχές που είναι πιο ευαισθητοποιημένες και προσπαθούν να βοηθήσουν.)
Σε μια τέτοια κατάσταση βρίσκεται η πρωταγωνίστρια . Έζησε μια έντονη θλίψη, δεν κατάφερε να την ξεπεράσει , να την ελέγξει και πέθανε εξ αιτίας της, αλλά τελικά δεν κέρδισε τίποτα. Η ίδια θλίψη την κρατά αιχμάλωτη. Έτσι εμφανίζονται κάποια πρόσωπα στην ταινία που προσπαθούν να την κάνουν να βγει από αυτή την κατάσταση. Να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα. Αλλά αυτό δεν πρέπει να γίνει απότομα. Πρέπει να καταφέρουν να την κάνουν να αντιληφθεί την κατάστασή της χωρίς να σοκαριστεί και να θέλει η ίδια να φύγει από κει.
Οι αλλαγές στη συνείδηση βασίζονται σε μια εσωτερική μετάλλαξη .Αυτό προϋποθέτει μια μαθητεία. Πάντα θα υπάρχει ένας δάσκαλος που θα δείξει τον δρόμο, όμως δεν μπορεί να βαδίσει αυτός στη θέση του μαθητή, ούτε και να τον αναγκάσει με την βία. Πρέπει εκείνος να ξυπνήσει μέσα του την διάθεση για αλλαγή στη ζωή του. Για αυτό χρειάζεται Ανδρεία (δεν ήταν τυχαίο που το Ιπποτικό πρότυπο ήταν ένα σύμβολο  μαθητή), επειδή στην Συνείδηση δεν αρέσει καθόλου να αποκοπεί από τα γνώριμα και σίγουρα μονοπάτια στα οποία βαδίσει, ακόμα κι αν αυτά είναι γεμάτα αγκάθια και της πληγώνουν τα πόδια.
Παράλληλα υπάρχουν  στο σπίτι της πρωταγωνίστριας  και «οι Άλλοι». Είναι τα φαντάσματα του σπιτιού, που κινούνται στον χώρο και την τρομοκρατούν. Βέβαια σιγά σιγά αποδεικνύεται το αντίθετο. Αυτή είναι το φάντασμα για τους ανθρώπους κατοίκους του σπιτιού.
Υπάρχει μια μικρή διαχωριστική γραμμή, αυτή συνδέει ή χωρίζει (ανάλογα πως το βλέπει κανείς) την ζωή από τον θάνατο. Οι Ινδοί την ονομάζουν Αντακαράνα. Είναι μια ασημένια κλωστή που όταν κοπεί πεθαίνεις. Περνάς στην αντίπερα όχθη (σύμφωνα με την αρχαία ελληνική πίστη με τον Αχέροντα όπου σε περνούσε ο Χάρος απέναντι).
Τελικά οι άλλοι λοιπόν ήταν οι ζωντανοί και αυτή ήταν η Νεκρή. Αν όμως η ενσάρκωση είναι ένα πέρασμα για να πάρει η ψυχή εμπειρίες που θα τις επεξεργαστεί σε άλλα επίπεδα πιο ελεύθερη, τότε που είναι ο αθάνατος και που η ζωή;
Άλλωστε όπως είπε και ο Χριστός ….Αφήστε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους….

Tηγανητά σύκα με μέλι

http://www.facebook.com/photo.php?fbid=297479553692755&set=a.267802963327081.59781.264580240316020&type=1&theater

Tηγανητά σύκα με μέλι

Τα φρούτα είναι η καλύτερη πηγή ζάχαρης που μπορούμε να λάβουμε καθημερινά χωρίς να ανησυχούμε για τις θερμίδες που θα πάρουμε. Τα τηγανητά σύκα με μέλι είναι μια λιχουδιά που μπορείτε να τη γευτείτε όλη την ημέρα. Ιδανικό επιδόρπιο, πρωινή λιχουδιά, μεζές για το ούζο, σνακ της παραλίας.

6 μεγάλα σύκα με τη φλούδα
1 ποτήρι κόκκινο κρασί
1 κουταλιά της σούπας μέλι
2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη  



σημ.  Αν  δεν  ανοίγουν  οι σύνδεσμοι  κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση  πάνω

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ


Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ ΣΕ ΕΝΑ ΜΑΚΡΙΝΟ ΤΟΠΟ, ένας νέος άντρας πήγε στο δάσος και είπε στον πνευματικό του δάσκαλο,
"Θέλω να έχω άπειρα πλούτη, και μ' αυτά τα πλούτη, να βοηθήσω και να θεραπεύσω τον κόσμο. Θα μου πεις σε παρακαλώ το μυστικά για τη δημιουργία της αφθονίας;"
Ο πνευματικός δάσκαλος του απάντησε, "Στην καρδιά κάθε ανθρώπου κατοικούν δύο Θεές. Όλοι τρέφουμε βαθειά αισθήματα αγάπης γι' αυτές τις ανώτερες υπάρξεις. Υπάρχει όμως κάποιο μυστικό που πρέπει να ξέρεις, και θα σου το πω."
"Μπορεί να αγαπάς και τις δύο Θεές, η προσοχή σου όμως πρέπει να είναι δοσμένη σε μία απ' αυτές. Αυτή είναι η Θεά της Γνώσης, που ονομάζεται Σαρασβάτι. Αναζήτησέ την, αγάπησέ την και δώσε της την προσοχή σου.
Η άλλη Θεά, που ονομάζεται Λάκσμι, είναι η Θεά του Πλούτου.
Όταν προσεχείς περισσότερο την Σαρασβάτι, η Λάκσμι από υπερβολική ζήλια θα προσέχει περισσότερο εσένα. Όσο περισσότερο αναζητάς τη Θεά της Γνώσης, τόσο η Θεά του Πλούτου θα αναζητά εσένα. Θα σε ακολουθεί όπου κι αν πας, και δεν θα σε αφήσει ποτέ. Και ο πλούτος που επιθυμείς, θα είναι παντοτινά δικός σου."
Υπάρχει δύναμη στη γνώση, στην επιθυμία και στο πνεύμα. Και αυτή η δύναμη μέσα σου είναι το κλειδί για τη δημιουργία της αφθονίας.

Γιάννης Ρίτσος - Ἡ γέφυρα



Γιάννης Ρίτσος - Ἡ γέφυρα



Εἶναι μιὰ ὡραία περιπλάνηση, σχεδὸν μιὰ δραπέτευση -

δὲν ξέρω ἀπὸ ποῦ καὶ γιὰ ποῦ, - μιὰ μυστικὴ δραπέτευση ποὺ δίνει

μιὰ μυστικότητα στὴν κάθε κίνησή μας, στὸν ἴσκιο μας πάνω στὸν τοῖχο,


στὶς ἀπίθανες σχέσεις τῶν δακτύλων μας, στὸν ἦχο τῶν βημάτων



μας - μία ἐξαίσια αἴσθηση


παρανομίας πρὸς ὅλα, σὰν τοῦ μοιχοῦ, τοῦ κλέφτη, τοῦ φονιά,


του ἀρσενοκοίτη ἢ τοῦ λαθρεπιβάτη,


κ᾿ ἡ αἴσθηση τῆς παρανομίας αὐτῆς σου ἐπιβάλλει


μίαν ἄγρυπνη προσοχὴ γιὰ ν᾿ ἀποφύγεις τὴ σύλληψη,


ἐνῶ ἡ προσοχή σου αὐτὴ συλλαμβάνει


τὸ νόημα μιᾶς ἀρχικῆς ἐνοχῆς, συλλαμβάνει


τὶς πιὸ ἀδιόρατες ἐκφράσεις τῆς σιωπῆς· μὰ τότε πάλι


νιώθεις πῶς ἔτσι παραβιάζεις μ᾿ ἀντικλείδι ἕνα μεγάλο, ξένο


σκοτεινό χρηματοκιβώτιο


ὕστερα ἀπὸ σκάλες πολλὲς καὶ μεγάλους πλακόστρωτους διαδρόμους


ποῦ κάνουν ν᾿ ἀντηχοῦν ἀπεριόριστα οἱ κλειδώσεις σου,


κ᾿ ἕνα καχύποπτο φεγγάρι μπαίνει ἀπὸ φεγγίτες καγκελόφραχτους


μεγάλο, κίτρινο, προδοτικό, φέρνοντάς σε ἀντιμέτωπο


μὲ τὴν ἴδια πελώρια σκιά σου ποὺ κρατάει


μεγεθυσμένες τὶς σκιὲς τῶν κλειδιῶν, ποὺ ἐσὺ κρατᾶς, σὰ νἆναι κιόλας


τὰ κάγκελα τῆς φυλακῆς ποὺ θὰ σὲ κλείσει ἰσόβια· ὥσπου τέλος


ἀνακαλύπτεις πὼς αὐτὸ τὸ χρηματοκιβώτιο


εἶναι δικό σου, ὁλότελα δικό σου


καὶ μπορεῖς νὰ τ᾿ ἀνοίξεις ἐλεύθερα


καὶ μπορεῖς νὰ χαρίσεις ὅσα θέλεις στοὺς φίλους σου


καὶ μπορεῖς νὰ σκορπίσεις ὅσα θέλεις στὸν ἄνεμο


μὲ κείνη τὴ χαρὰ ποὺ δίνει τὸ ἀνεξάντλητο


μὲ κείνη τὴ χειρονομία μιᾶς ἄσκοπης λεβεντιᾶς κι᾿ ἀσωτείας


ποὺ εἶναι, ἴσως, ἡ μόνη ἀληθινὴ σκοπιμότητα.




Μὰ τότε νιώθεις ὁ ἴδιος, πόσο ἡ κίνηση αὐτὴ θὰ φαίνεται ὕποπτη


μὲς στὸ σκοτάδι τὸ καρφωμένο ἀπ᾿ τ᾿ ἄστρα, μὲ τὸ μετάλλινο ἦχο


των κλειδιῶν,


σὰ χτύπημα σπαθιῶν, ψηλὰ στὸν ἀέρα, ἀόρατων μονομάχων ἢ ἱππέων,


μ᾿ αὐτὸ τὸ σκοτεινό, πελώριο στόμιο τοῦ χρηματοκιβώτιου


ποῦ χάσκει ἀνοιχτὸ μὲς στὴ νύχτα ἐνῶ στὸ βάθος τοῦ ἀστράφτουν


σωροὶ τὰ νομίσματα περίεργων ἐποχῶν καὶ τόπων,


ράβδοι χρυσοῦ σὰ μεγάλα καρφιὰ γιὰ μία σταύρωση· στοῖβες


χαρτονομίσματα


σὰ μυστικὰ τραπουλόχαρτα τῆς Μοίρας. Κι᾿ ὅσοι


δέχτηκαν μία στιγμὴ τὴν προσφορά σου, μόλις στρίψεις τὸ κεφάλι σου


δοκιμάζουν στὴν πέτρα τὰ νομίσματα, μὰ ἐκεῖνα δὲν ἀφήνουν ἦχο,


προσπαθοῦν ν᾿ ἀποκρυπτογραφήσουν στὰ χαρτονομίσματα


τοὺς ἀριθμοὺς καὶ τὶς σφραγίδες, μ᾿ αὐτὰ δὲ διακρίνονται στὸ


καταπληχτικό σκοτάδι,


καὶ τὰ πετοῦν ξανὰ μπροστὰ στὰ πόδια σου καὶ φεύγουν.




Καὶ μένεις μόνος μ᾿ ὅλο σου τὸν πλοῦτο ποδοπατημένο,


μόνος μπρὸς στὸ μαγνητικὸ ἀνοιγμένο στόμιο τοῦ ἀδειανοῦ πιὰ


χρηματοκιβώτιου,


μόνος μπρὸς στὴν ἀκάλυπτη τρύπα τοῦ χάους,


μὲ τόνα χέρι σου μισοσηκωμένο


σὲ μισοτελειωμένη στάση θεατρικῆς γενναιοδωρίας,


σὰν ἄγαλμα ἥρωα ποὺ ὁ ἡρωισμός του


ἀποδείχτηκε ἀπατηλὸς μετὰ θάνατον - ἢ σὰν ἀτέλειωτη προσπάθεια


νὰ γίνεις ἄγαλμα γιὰ νὰ μὴ σωριαστεῖς στὸ χῶμα - ἕνα ἄγαλμα


ποῦ τείνει μάταια σὰν τσαμπὶ σταφύλι τ᾿ ἀναπόδεκτα κλειδιὰ ἑνὸς


παραδείσου.

Απολαύσεις χωρίς… ενοχές!

 Απολαύσεις χωρίς… ενοχές!


Τα παιδιά λατρεύουν τα αναψυκτικά. Ωστόσο, συχνά οι γονείς δεν τα προσφέρουν γιατί ανησυχούν μήπως βλάπτουν την υγεία. Είναι όμως πράγματι έτσι;

Κατά καιρούς τα αναψυκτικά έχουν ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση παχυσαρκίας, υπερκινητικότητας, ελλιπούς υδάτωσης, τερηδόνας στα παιδιά. Οι ειδικοί στους οποίους απευθυνθήκαμε βάζουν τα πράγματα στη θέση τους και δίνουν έγκυρες επιστημονικές απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτουν οι γονείς.

Μήπως το παιδί μου παχύνει από την κατανάλωση αναψυκτικών;

Η ζάχαρη που περιέχουν τα αναψυκτικά δεν προκαλεί από μόνη της αύξηση βάρους όταν η διατροφή του είναι ισορροπημένη. Συχνά όμως, η υπερβολική κατανάλωση πλούσιων σε λιπαρά τροφών, όπως είναι τα snacks και το fast food, σε συνδυασμό με την καθιστική ζωή (πολύς χρόνος στον υπολογιστή) ανατρέπουν το ισοζύγιο των θερμίδων που λαμβάνει και των θερμίδων που καταναλώνει. Υπάρχουν πάντα και τα light αναψυκτικά, τα οποία δεν περιέχουν ζάχαρη και προσδίδουν ελάχιστες έως και καθόλου θερμίδες.

Μήπως δεν ενυδατώνεται επαρκώς;

Η βασική πηγή υδάτωσης του οργανισμού μας είναι το νερό. Στη διαδικασία αυτή συμμετέχουν και άλλες τροφές, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, οι χυμοί αλλά και τα αναψυκτικά. Μάλιστα, γνωρίζατε ότι τα αναψυκτικά περιέχουν 87% – 99% νερό και άρα μπορούν να συμβάλουν συμπληρωματικά στη διαδικασία υδάτωσης;

Μήπως χαλάσουν τα δόντια από τη ζάχαρη που περιέχουν τα αναψυκτικά;

Είναι αλήθεια ότι τα ζάκχαρα που περιέχουν οι γλυκές τροφές, οι χυμοί και τα αναψυκτικά μετατρέπονται σε οξέα με τη βοήθεια βακτηρίων της στοματικής κοιλότητας και «διαβρώνουν» το σμάλτο των δοντιών, με αποτέλεσμα την εμφάνιση τερηδόνας. Σε αντίθεση όμως με τα στερεά γλυκίσματα που χρειάζεται να μασηθούν, τα υγρά ροφήματα παραμένουν για πολύ λίγο σε επαφή με την επιφάνεια των δοντιών, ιδίως όταν πίνονται με καλαμάκι, οπότε οι κίνδυνοι περιορίζονται αισθητά.

Μήπως η ζάχαρη και η καφεΐνη στα αναψυκτικά κάνουν το παιδί μου υπερκινητικό;

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας δεν ευσταθεί επιστημονικά ο ισχυρισμός ότι η υπερκινητικότητα στα παιδιά συνδέεται με την κατανάλωση ζάχαρης. Όσο για την καφείνη, η ποσότητα που περιέχεται σε ένα αναψυκτικό τύπου cola αντιστοιχεί στο 1/3 της ποσότητας καφείνης που περιέχεται σε ένα φλιτζάνι καφέ φίλτρου ή στο 1/2 της ποσότητας καφείνης που περιέχεται σε ένα φλιτζάνι τσάι και είναι σχεδόν ίση με την καφείνη που περιέχει μια πλάκα σοκολάτας.


Οι συμβουλές των ειδικών…


Αναζητήστε τις συσκευασίες αναψυκτικών ή χυμών που αναγράφουν στοιχεία για την «Ενδεικτική Ημερήσια Πρόσληψη».

Ορίστε μία συγκεκριμένη ποσότητα αναψυκτικών την οποία μπορεί να καταναλώνει το παιδί μέσα στην ημέρα ή την εβδομάδα.

Εκπαιδεύστε το παιδί σας να βουρτσίζει τα δόντια του μετά από κάθε γεύμα, χυμό ή αναψυκτικό.

Αποφεύγετε να δίνετε στο παιδί σας καφεϊνούχα ροφήματα πριν κοιμηθεί.

Αν έχει πρόβλημα βάρους, προτιμήστε τα light αναψυκτικά, χωρίς ζάχαρη και με ελάχιστες ή και καθόλου θερμίδες. Κι επειδή κάπου μπορεί να ακούσατε ότι η ασπαρτάμη (η γλυκαντική ουσία που χρησιμοποιείται αντί της ζάχαρης στα light αναψυκτικά) είναι επικίνδυνη, είναι καλό να γνωρίζετε ότι τόσο η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλείας Τροφίμων το 2006 όσο και η πιο πρόσφατη απόφαση οχτώ κορυφαίων τοξικολόγων, το Σεπτέμβριο του 2007, έχουν καταλήξει ότι η ασπαρτάμη είναι μια απολύτως ασφαλής ουσία.


AΠO TO ΦAΡMAKEIO THΣ... ΦΥΣΗΣ

http://anoixti-matia.blogspot.gr/2012/01/blog-post_5518.html?spref=fb

Τσουκνίδα η θεραπευτική

AΠO TO ΦAΡMAKEIO THΣ... ΦΥΣΗΣ

Για πολλούς είναι ένα ζιζάνιο, για αυτούς όμως που ξέρουν, είναι ένα από τα πιο θρεπτικά και θεραπευτικά φυτά που συναντάμε στην Ελληνική ύπαιθρο. 
Η τσουκνίδα στην αρχαιότητα έχαιρε μεγάλης αναγνώρισης από τους γιατρούς της εποχής. Στην προσπάθεια τους να θεραπεύσουν τους ασθενείς τους, μελετούσαν τα βότανα και.... ανακάλυπταν τις ευεργερτικές τους ιδιότητες.

Για φαρμακευτικούς λόγους χρησιμοποιούνται τα φύλλα, τα άνθη και οι ρίζες της. Τα φύλλα της περιέχουν μυρμηκικό οξύ, χλωροφύλλη, σεροτονίνη, ακετυλοχολίνη, γλυκοκινόνες, και τανίνες. Είναι καλή πηγή βιταμίνης Α, C και Ε, βιταμίνης Β1, Β2, Β3 και Β5. Επίσης είναι καλή πηγή ασβεστίου, σιδήρου, φολικού οξέος, κάλιου, μαγγάνιου, μαγνήσιου, φωσφόρου, σελήνιου και ψευδάργυρου.


Η απουσία οξαλικού οξέος, την κάνει κατάλληλη για άτομα που πάσχουν από αναιμία, γιατί χωρίς το οξαλικό απορροφάται μεγαλύτερη ποσότητα σιδήρου. Επιπλέον, έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C που βοηθά στην ακόμα καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου.

Έχει βρεθεί ότι έχει αντισπασμωδική δράση, σε περιπτώσεις ρευματισμών ή ισχιαλγίας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και την αντιμετώπιση της οξείας ή χρόνιας νεφρίτιδας, του ίκτερου, παθήσεων της χολής, του έλκους του στομάχου, βρογχικών παθήσεων και χρόνιων διαρροιών ή δυσκοιλιότητας.
Η περιεκτικότητα της σε σεκρετίνη, βοηθά στη διατήρηση της ευγλυκαιμίας στους διαβητικούς, αφού διεγείρει το πάγκρεας. Η ισταμίνη τής προσδίδει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση, ικανή να ανακουφίσει τα συμπτώματα φλεγμονωδών νοσημάτων.

Ακόμη, η τσουκνίδα έχει διουρητική δράση και προάγει την καλή λειτουργία των νεφρών. Μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αποβολή πετρών από αυτά ή να θεραπεύσει τις ουρολοιμώξεις και την υπερπλασία του προστάτη, αν είναι σε αρχικό στάδιο.

Η κατανάλωσή της μπορεί να ωφελήσει ιδιαίτερα την γυναίκα, αφού βοηθά στις διαταραχές της έμμηνου ρύσεως και στο σταμάτημα της αιμορραγίας μετά τον τοκετό.
Με εξωτερική χρήση, ανακουφίζει τους ασθενείς που πάσχουν από αρθρίτιδα, ποδάγρα, νευραλγίες, τενοντίτιδες, ισχιαλγία και γενικότερα πόνους των αρθρώσεων. Επίσης μπορεί να βοηθήσει στην επούλωση των πληγών, εγκαυμάτων, στα τσιμπήματα των εντόμων, στο έκζεμα και στις αιμορροΐδες.
Τέλος, στο πλαίσιο της γενικής τόνωσης του ανθρώπινου οργανισμού, θεωρείται ότι ενισχύει τη σεξουαλική λειτουργία.

 http://www.tampouloukia.gr

 http://e-rodios.blogspot.com/
 http://www.katohika.gr

15 Νοεμβρίου 1922 - " Η δίκη των έξι "





15 Νοεμβρίου 1922 - " Η δίκη των έξι ": 
 
Το έκτακτο στρατοδικείο που δικάζει τους πρωταιτίους της μικρασιατικής καταστροφής, εκδίδει την ετυμηγορία του στις 6:30 το πρωί. Στις 11:30 π.μ. οι «6» εκτελούνται. Πρόκειται για τους Δημήτριο Γούναρη (59 ετών, πρώην πρωθυπουργός), Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη (68 ετών, πρώην πρωθυπουργός), Νικόλαο Στράτο (50 ετών, πρώην πρωθυπουργός), Νικόλαο Θεοτόκη (44 ετών, Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη), Γεώργιο Μπαλτατζή (56 ετών, Υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη) και Γεώργιο Χατζανέστη (59 ετών, Αρχιστράτηγος Μικράς Ασίας και Θράκης).

Διαβάστε περισσότερα:http://www.sansimera.gr/almanac/1511#ixzz2CGlpkM5L

Με τον όρο Δίκη των έξι έχει καταγραφεί στην ελληνική ιστορία η δίκη ενώπιον έκτακτου στρατοδικείου στο οποίο παραπέμφθηκαν από την επαναστατική επιτροπή για να τιμωρηθούν οι θεωρούμενοι ως υπεύθυνοι για τις συνέπειες της Μικρασιατικής εκστρατείας, κοινώς για την Μικρασιατική καταστροφή: Γεώργιος Χατζανέστης, διοικητής της στρατιάς της Μικράς Ασίας, Δημήτριος Γούναρης, πρώην πρωθυπουργός, Μιχαήλ Γούδας, υποναύαρχος και πρώην υπουργός, Ξενοφών Στρατηγός, υποστράτηγος και πρώην υπουργός, Νικόλαος Στράτος, πρώην πρωθυπουργός, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, πρώην πρωθυπουργός, Νικόλαος Θεοτόκης και Γεώργιος Μπαλτατζής, υπουργοί επι των στρατιωτικών και οικονομικών στην κυβέρνηση Γούναρη αντίστοιχα.

Αν και οι κατηγορούμενοι ήταν οκτώ, η ονομασία δίκη των έξι δόθηκε λόγω των έξι εκτελέσεων που τελικώς αποφασίστηκαν και πραγματοποιήθηκαν την ίδια σχεδόν ημέρα στην περιοχή του Γουδή. Το περιστατικό αυτό αποτελεί την κορύφωση αλλά και τον επίλογο του Εθνικού Διχασμού.

Η Ελλάδα από το 1919 διεξήγαγε πολεμικές επιχειρήσεις στην Μικρά Ασία με σκοπό την εξάλειψη της ισχύος του άτακτου στρατού του Μουσταφά Κεμάλ. Τον Νοέμβριο του 1920 μεσούσης της Μικρασιατικής εκστρατείας πραγματοποιήθηκαν εκλογές, οι οποίες ανέδειξαν νικητή την Ηνωμένη Αντιπολίτευση, έναν συνασπισμό αντιβενιζελικών κομμάτων, και κατ' επέκταση το Λαϊκό Κόμμα του Δημητρίου Γούναρη.

Τον Μάρτιο του 1921 ο Γούναρης σχημάτισε κυβέρνηση προκειμένου πια ο ίδιος ο Γούναρης να ελέγχει την όλη κατάσταση που είχε διαμορφωθεί. Την κυβέρνηση Γούναρη ακολούθησαν αυτές των Στράτου και Πρωτοπαπαδάκη. Η αλλαγή της στάσης όμως των συμμάχων, οι νίκες του τουρκικού στρατού, τα λάθη των Ελλήνων αξιωματικών και η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας είχαν ως αποτέλεσμα τον Αύγουστο του 1922 η γραμμή άμυνας Αφιόν - Καραχισάρ να διασπαστεί από τον τουρκικό στρατό και να επακολουθήσει η μικρασιατική καταστροφή, η οποία επισφραγίστηκε με την συνθήκη της Λωζάνης. Με την υποχώρηση της αμυντικής γραμμής και έχοντας χάσει κάθε έλεγχο η κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από αυτή του Τριανταφυλλάκου.

Ο ελληνικός στρατός υποχώρησε και κατευθύνθηκε προς τα νησιά του Αιγαίου. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου μπροστά στην ανικανότητα των κυβερνήσεων να διαχειριστούν την κρίση ξέσπασε το Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922 στην Χίο και τη Λέσβο υπό τον Στυλιανό Γονατά, τον Φωκά και τον Νικόλαο Πλαστήρα, οι οποίοι σχημάτισαν επαναστατική επιτροπή κηρύσσοντας επανάσταση. Παράλληλα ο στρατιωτικός Θεόδωρος Πάγκαλος μαζί με μια ομάδα αξιωματικών, προσκείμενων προς το κόμμα των Φιλελευθέρων, συνέλαβε πλειάδα πολιτικών.

Στις 13 Σεπτεμβρίου ο ελληνικός στρατός αποβιβάστηκε στο Λαύριο και η επαναστατική επιτροπή ανέλαβε την διακυβέρνηση του κράτους. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ παραιτήθηκε από το θρόνο αναχωρώντας για την Ιταλία και παραχωρώντας τον θρόνο στον γιο του Γεώργιο Β΄. Επιπλέον παραιτήθηκε η κυβέρνηση Τριανταφυλλάκου, η οποία και αντικαταστάθηκε από την βραχύβια, μόλις μίας ημέρας, κυβέρνηση Χαραλάμπη που με την σειρά της αντικαταστάθηκε από αυτή του Σωτήριου Κροκίδα. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε οριστεί εκπρόσωπος της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Αμέσως τα περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης Γούναρη και ο ίδιος ο Γούναρης συνελήφθησαν και συγκεντρώθηκαν στην αστυνομική διεύθυνση Αθηνών. Η διαδικασία «απονομής δικαιοσύνης» δεν είχε καθοριστεί αφού υπήρχαν διαφορετικές απόψεις ως προς τις κινήσεις που έπρεπε να γίνουν. Η μετριοπαθής μερίδα ζητούσε προσαγωγή σε δίκη των υπευθύνων ενώ η σκληροπυρηνική (Παπαναστασίου, Πάγκαλος, Οθωναίος) την άμεση εκτέλεσή τους. Επιπλέον υπήρχε η πίεση των ξένων δυνάμεων που ζητούσαν δίκη χωρίς συνοπτικές διαδικασίες. Στις 9 Οκτωβρίου ογκώδης διαδήλωση 100.000 πολιτών στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα απαίτησε την άμεση εκτέλεση των υπευθύνων. Η λογική που είχε περάσει η επαναστατική επιτροπή στον λαό ήταν ότι η Ελλάδα δεν ηττήθηκε αλλά προδόθηκε.[1]

Στις 12 Οκτωβρίου εκδόθηκε και το διάταγμα περι συστάσεως και λειτουργίας εκτάκτου στρατοδικείου προς εκδίκασιν των κατά των υπαιτίων της εθνικής καταστροφής κατηγοριών. Πρόεδροι της ανακριτικής επιτροπής και του έκτακτου στρατοδικείου ανέλαβαν οι υποστράτηγοι Θεόδωρος Πάγκαλος και Αλέξανδρος Οθωναίος αντίστοιχα αφού είχαν λάβει σαφείς διαβεβαιώσεις απ τον Πλαστήρα ότι θα εκτελεστεί οιαδήποτε απόφαση του στρατοδικείου. Βοηθοί του Πάγκαλου ορίστηκαν οι συνταγματάρχες Ι. Καλογεράς και Χ. Λούφας. Για τους σκοπούς της ανακρίσεως οι κατηγορούμενοι μεταφέρθηκαν από την Αστυνομική διεύθυνση Αθηνών στις φυλακές Αβέρωφ.

Σύμφωνα με την έκθεση της Ανακριτικής Επιτροπής, που υπεγράφη στις 24 Οκτωβρίου αλλά δημοσιεύθηκε στον τύπο στις 26 Οκτωβρίου, παραπέμπονταν σε δίκη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας οι:

Δημήτριος Γούναρης, αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος και πρωθυπουργός την περίοδο 1921 - 1922
Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, υπουργός οικονομικών στις κυβερνήσεις Γούναρη και πρωθυπουργός το 1922
Νικόλαος Στράτος, πρωθυπουργός το 1922 (για μερικές ημέρες μόνον) και υπουργός Εσωτερικών το 1922
Γεώργιος Μπαλτατζής, υπουργός εξωτερικών στις κυβερνήσεις Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη
Νικόλαος Θεοτόκης, υπουργός στρατιωτικών στις κυβερνήσεις Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη
Γεώργιος Χατζανέστης, διοικητής της στρατιάς της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης
Μιχαήλ Γούδας, υποναύαρχος ε.α. και υπουργός στις κυβερνήσεις Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη
Ξενοφών Στρατηγός, υποστράτηγος ε.α. και υπουργός στις κυβερνήσεις Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη

Το κατηγορητήριο, παρατηρεί ο ιστορικός Τάσος Βουρνάς, είχε το χαρακτήρα επαναστατικού εγγράφου και πιθανολογείται ότι συντάχθηκε από τον Γεώργιο Παπανδρέου, πολιτικό σύμβουλο της επαναστατικής επιτροπής. Μέσα στο κατηγορητήριο υπήρχε ξεχωριστό κεφάλαιο που απέρριπτε την ένσταση των κατηγορουμένων για δίκη από το ειδικό δικαστήριο της Βουλής με τα εξής λόγια: «Αλλ' όχι! Το Έθνος ορθούμενον αιμοσταγές, κρεουργημένον, αλλά αδυσώπητον ενώπιον του, ζητεί παρ'αυτού και των συνεργατών του δικαιοσύνην δια την προδοσίαν και τιμωρίαν δια το έγκλημα. Και εν ονόματι του Έθνους την δικαιοσύνην ταύτην η Επανάστασις θα την αποδώση».[2] Επίσης ιδιαίτερες κατηγορίες υπήρχαν για τους Στράτο, Στρατηγό και Θεοτόκη. Η ευθύνη του Χατζηανέστη παρουσιάστηκε σε ειδικό κεφάλαιο, και χαρακτηριζόταν ως υπαίτιος της καταρρεύσεως του μετώπου.

Όταν ο Γούναρης άκουσε το κατηγορητήριο δήλωσε: «Δεν έχει τίποτε που να στηρίζεται μέσα εις το κατηγορητήριον και αυτό με ανησυχεί. Έχουν εξασφαλίσει την καταδίκην μας και δεν καταβάλλουν προσπάθειαν δια να δημιουργήσουν λόγους φαινομενικώς ισχυρούς»[3]. Κατά τη διάρκεια της ανακρίσεως οι κρατούμενοι βρίσκονταν σε απομόνωση, ενώ τους στερήθηκε και η πρόσβαση σε έγγραφα απαραίτητα για την υπεράσπισή τους. Όλων η απολογία ήταν μικρή πλην του Γούναρη που παρέδωσε απολογητικό υπόμνημα 67 σελίδων. Η άποψη ότι ο Γούναρης παρέδωσε το υπόμνημα επειδή ήταν άρρωστος δεν ευσταθεί. Ήταν πράγματι άρρωστος αλλά ο ίδιος, όπως είπε στον Βοζίκη, προτίμησε να απολογηθεί εγγράφως ώστε, εφόσον ήταν σίγουρος για τη θανατική του καταδίκη, να μείνει η δική του θεώρηση των γεγονότων για τις επόμενες γενεές. Αποτελεί όμως δικαίωμα κάθε κατηγορουμένου να απολογηθεί με υπόμνημα.
Στις 31 Οκτωβρίου συνήλθε το έκτακτο στρατοδικείο στο κτίριο της Παλαιάς Βουλής. Πρόεδρος του στρατοδικείου ορίστηκε ο Αλέξανδρος Οθωναίος, αναπληρωτής πρόεδρος ο υποναύαρχος Κωνσταντίνος Βούλγαρης και μέλη του οι συνταγματάρχες Δημοσθένης Φλωριάς, Θεόδωρος Χαβίνης, Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, ο πλοίαρχος Ιωάννης Γιαννηκώστας, ο αντισυνταγματάρχης Κωνσταντίνος Μαμούρης, ο στρατιωτικός δικαστικός σύμβουλος β΄τάξεως Κωνσταντίνος Τσερούλης, ο αντιπλοίαρχος Κωνσταντίνος Φραγκόπουλος, οι ταγματάρχες Ν. Βαμβακόπουλος και Χ. Γραβάνης και ο λοχαγός Ανδρέας Κατσαράκης. Αναπληρωματικά μέλη ορίστηκαν οι Μιχαήλ Ζωγράφος, Λεωνίδας Κανάρης, Γεώργιος Σκανδάλης, Βασίλης Τζιότζιος, Αθανάσιος Ζάγκας, Θεόδωρος Βουτσαράς, Πλούτ. Χαλόφτης και Βύρων Καραπαναγιώτης.[i] Επαναστατικοί επίτροποι διορίστηκαν ο αρεοπαγίτης Κωνσταντίνος Γεωργιάδης, οι συνταγματάρχες Νικόλαος Ζουρίδης και Νεόκοσμος Γρηγοριάδης και γραμματέας του δικαστηρίου ο Ιωάννης Πεπονής. Συνήγοροι υπεράσπισης ήταν οι Αναστάσιος Παπαληγούρας για τους Πρωτοπαπαδάκη και Μπαλτατζή, Κωνσταντίνος Τσουκαλάς για τους Γούναρη, Στράτο και Χατζανέστη, Σ. Σωτηριάδης για τον Γούδα, Οικονομίδης για τον Στρατηγό, Αριστοτέλης Ρωμανός για τον Θεοτόκη, Δουκάκης για τον Χατζανέστη ενώ οι Νοταράς και Πολίτης συμμετείχαν στην υπερασπιστική ομάδα. Επίσημος σκιτσογράφος της δίκης ήταν ο Περικλής Βυζάντιος.

Η διαδικασία ξεκίνησε με την κατάθεση των δώδεκα μαρτύρων κατηγορίας μεταξύ των οποίων ήταν οι Αναστάσιος Παπούλας, αντιστράτηγος ε.α., Μ. Πάσσαρης, συνταγματάρχης, Π. Σουμίλας, υποστράτηγος, Γ. Σπυρίδωνος, συνταγματάρχης, Μιλτιάδης Κοιμήσης, αντισυνταγματάρχης, Θεόδωρος Σκυλακάκης, ταγματάρχης και υπασπιστής του Πάγκαλου, Κ. Κανελλόπουλος, λοχαγός, Λ. Σπαής, λοχαγός, Αναστάσιος Βενετσανόπουλος, διευθυντής επιμελητείας του υπουργείου στρατιωτικών, Γεώργιος Δημητρίου Ράλλης, ο οποίος διαφώνησε με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, Φωκίων Νέγρης, Βενιζελικός πολιτικός, και Κωνσταντίνος Ρέντης, διπλωματικός υπάλληλος και μετέπειτα υπουργός. Μεταξύ των μαρτύρων υπεράσπισης ήταν οι Ραγκαβής, συνταγματάρχης, Παναγάκος, ταγματάρχης, Κωνσταντίνος Ζαβιτσάνος, ο οποίος μάλιστα αμφισβήτησε το ποινικό μέρος του κατηγορητηρίου.[4]

Πέρα από τη συμπεριφορά του Οθωναίου, η δίκη, όπως επισημαίνει και ο Γρηγόρης Δαφνής, διεξήχθη απολύτως κανονικά. Οι κατηγορούμενοι είχον πλήρη ελευθερίαν υπερασπίσεως. Δεν επετράπη όμως να χρησιμοποιήσουν οι κατηγορούμενοι δημόσια έγγραφα, τα οποία ήταν πολύτιμα σε παρόμοια δίκη όταν αντιμετώπιζαν κατηγορίες για πράξεις δύο ετών. Ο Στράτος παρατήρησε, μάλλον δηκτικώς, ότι πρέπει από μνήμης να μνημονεύουν τα σχετικά έγγραφα αλλά, σε αυτήν την περίπτωση, δεν είναι βέβαιο ότι θα γίνουν πιστευτά, ειδάλλως - αν οι δικαστές πίστευαν όσα λέγουν οι κατηγορούμενοι - δεν θα υπήρχε λόγος να δικασθούν.
Οι κατηγορούμενοι κατάφεραν να αμυνθούν των κατηγοριών ενώ ιδιαίτερη εντύπωση δημιούργησε η κατάθεση του Παπούλα που προσπάθησε να αποδώσει όλες τις ευθύνες στον Χατζανέστη, τον οποίο ο ίδιος είχε προτείνει για την συγκεκριμένη θέση. Ο Γεώργιος Δημητρίου Ράλλης, αν και αντιπολιτευόμενος των κατηγορουμένων, διαφώνησε με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας ενώ ο Κωνσταντίνος Ζαβιτσάνος προσήλθε ως μάρτυς υπεράσπισης, αν και ήταν στενός συνεργάτης του Βενιζέλου.[5] Ο Δημήτριος Γούναρης δεν είχε την ευκαιρία ολοκληρωμένης υπεράσπισης αφού αναγκαζόταν να λείπει λόγω του τύφου που τον ταλαιπωρούσε.

Η απόφαση του εκτάκτου στρατοδικείου ήταν αναμενόμενη, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω. Παρ' όλα αυτά η Μεγάλη Βρετανία καθώς και μερικοί μετριοπαθείς κύκλοι στρατιωτικών και πολιτικών πίεζαν προκειμένου να μην πραγματοποιηθούν εκτελέσεις. Διαμέσου του πρεσβευτή της Lindley, η Βρετανία ασκούσε πιέσεις στην ελληνική κυβέρνηση απειλώντας τους με κυρώσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή πρωθυπουργός της Βρετανίας ήταν ο Άντριου Μπόναρ Λω, ο πρώτος ξάδερφος του οποίου, αντιβασιλέας των Ινδιών, είχε παντρευτεί την αδελφή του Γεώργιου Χατζανέστη. Αντίθετα με όλους αυτούς ο Βασιλιάς Γεώργιος Β΄ αδιαφόρησε για τους κατηγορουμένους με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί χάσμα μεταξύ των βασιλικών.

Ο Ιωάννης Μεταξάς με γραπτή επιστολή του, και κατόπιν συγκατάθεσης του πρωθυπουργού Κροκιδά, ζητάει από το υπουργικό συμβούλιο να δοθεί το δικαίωμα της έφεσης στους κατηγορουμένους. Η επαναστατική επιτροπή όμως την απέρριψε. Ο υπουργός εξωτερικών Νικόλαος Πολίτης, λίγες μέρες πριν την ανακοίνωση της απόφασης, στις 10 Νοεμβρίου παραιτείται κάτω από το βάρος των ασκούμενων πιέσεων.[6] Την παραίτησή του ακολουθεί ολόκληρη η κυβέρνηση Κροκιδά. Τέσσερις μέρες αργότερα σχηματίζεται κυβέρνηση υπό τον Γονατά.

Στις 15 Νοεμβρίου, 7.15 π.μ., ο στρατηγός Αλέξανδρος Οθωναίος διάβασε την τελική ετυμηγορία του δικαστηρίου:

«Εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Β' το Έκτακτον Στρατοδικείον συσκεφθέν κατα νόμον, κηρύσσει παμψηφεί τους μεν Γεώργιον Χατζανέστην, Δημήτριον Γούναρην, Νικόλαον Στράτον, Πέτρον Πρωτοπαπαδάκην, Γεώργιον Μπαλτατζήν και Νικόλαον Θεοτόκην εις την ποινήν του Θανάτου. Τους δε Μιχαήλ Γούδαν και Ξενοφώντα Στρατηγόν εις την ποινήν των ισοβίων δεσμών. Διατάσσει την στρατιωτικήν καθαίρεσιν των Γεωργίου Χατζανέστη, αρχιστρατήγου, Ξενοφώντος Στρατηγού, υποστρατήγου και Μιχαήλ Γούδα, υποναυάρχου και επιβάλλει αυτούς τα έξοδα και τέλη. Επιδικάζει παμψηφεί χρηματικήν αποζημίωσιν υπέρ του Δημοσίου κατά του Δ. Γούναρη δραχμών 200 χιλιάδων, Ν. Στράτου δραχμών 335 χιλιάδων, Γ. Μπαλτατζή και Ν. Θεοτόκη δραχμών 1 εκατομμυρίου και Μ. Γούδα δραχμών 200 χιλιάδων. Εγκρίθη, απεφασίσθη και εδημοσιεύθη εν Αθήναις τη 15η Νοεμβρίου 1922.»

ο Πρόεδρος - ο Γραμματέας
Α. Οθωναίος - Ιωάννης Πεπόνης

Τα ξημερώματα ο υπουργός στρατιωτικών Πάγκαλος επισκέφθηκε τον Πλαστήρα ζητώντας του την επίσπευση των εκτελέσεων. Και αυτό γιατί ο πλοίαρχος Τάλμποτ με αντιτορπιλικό είχε αποπλεύσει από τη Γένοβα για τον Πειραιά με σκοπό την παράδοση βρετανικού τελεσίγραφου του υπουργού εξωτερικών με το οποίο ζητούσε από την ελληνική πλευρά την πλήρη συμμόρφωση στις υποδείξεις του ξεκαθαρίζοντας ότι σε περίπτωση εκτέλεσης των κατηγορουμένων η Βρετανία θα άφηνε ανυπεράσπιστη την Ελλάδα στις διαπραγματεύσεις της Λωζάνης και δεν θα τους παραχωρούσε δάνειο.[7] Η άφιξη του αναμενόταν από ώρα σε ώρα.

Στις 9 π.μ. στις φυλακές Αβέρωφ ανακοινώθηκε από τον επαναστατικό επίτροπο Γρηγοριάδη η απόφαση του δικαστηρίου στους κατηγορουμένους. Κανένας δεν αιφνιαδιάστηκε πλην του Χατζανέστη. Στους μελλοθάνατους δόθηκε προθεσμία δύο ωρών προκειμένου να αποχαιρετίσουν συγγενείς και φίλους. Στις 10.30 οδηγήθηκαν στο Γουδή για να εκτελεστούν. Πριν την εκτέλεση προηγήθηκε η καθαίρεση του Χατζανέστη από κατώτερους αξιωματικούς. Ο ίδιος τότε δήλωσε ότι η μόνη του ντροπή ήταν το ότι υπήρξε αρχιστράτηγος φυγάδων.[8] Φρούραρχος της εκτέλεσης ήταν ο μάρτυρας κατηγορίας, ταγματάρχης Σπαής. Κανένας δεν θέλησε να του δέσουν τα μάτια. Τα πτώματά των μεταφέρθηκαν υπο δρακόντεια μέτρα ασφαλείας στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών για να ενταφιαστούν με συνοπτικές διαδικασίες.

Την ίδια ώρα ο πλοίαρχος Τάλμποτ έμπαινε στο γραφείο του Πλαστήρα με σκοπό να του επιδώσει το τελεσίγραφο της κυβερνήσεώς του, για να του ανακοινωθεί ακολούθως ότι οι εκτελέσεις είχαν πραγματοποιηθεί. Η εκτέλεση των πολιτικών δημιούργησε διεθνείς αντιδράσεις. Η Ιταλία ζήτησε από τον πρέσβη της να διακόψει τις επαφές με την ελληνική κυβέρνηση, οι ΗΠΑ εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για την εκτέλεση των έξι, η οποία θα δυσκόλευε την συνέχιση της οικονομικής αρωγής στην Ελλάδα, η Σουηδική και Βελγική κυβέρνηση εξέφρασαν την βαθιά αγανάκτησή τους ενώ η Βρετανία διέταξε την διακοπή των διμερών σχέσεων με παράλληλη ανάκληση του πρεσβευτή της.

Δημοφιλείς αναρτήσεις