Σήμερα...

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ  ΜΑΞΙΜΟΣ

Άγιοι Γεννάδιος και Μάξιμος Πατριάρχες Κωνσταντινούπολης

Ημερομηνία εορτής:	17/11/2012	Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια.
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 17         Νοεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Γενναδιος Πατριαρχης Κωνσταντινουπολης (; - 471), Αγιος Μαξιμος Πατριαρχης Κωνσταντινουπολης

Eις τον Γεννάδιον. Ὁ Γεννάδιος εὗρε τὴν Ἐδὲμ στέφος, Φανεὶς νοητὴν πρὸς παλαίστραν γεννάδας. Eις τον Mάξιμον. Μάξιμος ὠδίνησε, καὶ τεκὼν τέκνα, Πράξεις ἁγνάς, ἄπεισιν ἁγνὸς ἐκ βίου.

Βιογραφία Άξιοι κατά πάντα και οι δύο ποιμενάρχες της Εκκλησίας! Ο Γεννάδιος Α', διαδέχτηκε το έτος 458 μ.Χ. τον Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Ανατόλιο. Προηγούμενα ήταν πρεσβύτερος στην ίδια Εκκλησία. Ο Πατριάρχης αυτός, εργάστηκε καρποφόρα για την επιστροφή πολλών αιρετικών στην Ορθοδοξία. Μεταξύ αυτών, επέστρεψε μέσω του Γενναδίου και ο ασπαζόμενος τις πλάνες των Ναβατιανών Μαρκιανός, τον όποιο και έκανε οικονόμο της Μεγάλης Εκκλησίας. Επίσης ο Γεννάδιος Α', έπεισε τον αυτοκράτορα Λέοντα τον Θράκα, να εξορίσει τον αιρετικό Πέτρο τον Κναφέα, όταν αυτός άρπαξε το θρόνο της Αντιόχειας από τον ορθόδοξο Πατριάρχη Μαρτύριο. Άλλα επί Γενναδίου ο αυτοκράτορας Λέων ο Μακέλλης, νομοθέτησε τον αγιασμό της Κυριακής. Ο Γεννάδιος κανένα δεν χειροτονούσε Ιερέα, αν αυτός δεν γνώριζε καλά την ερμηνεία των Ψαλμών. Επίσης συγκάλεσε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη, όπου εκδόθηκε εγκύκλιος «κατὰ τῆς χρηματολογίας πρὸς χειροτονίαν». Μετά από αυτή την ευσυνείδητη και ιεροπρεπή πολιτεία, ο Γεννάδιος Α' πέθανε το 471 μ.Χ. Τώρα ως προς τον Πατριάρχη Μάξιμο, δεν είναι επαρκώς καθορισμένο ποιος από τους Πατριάρχες Κωνσταντινούπολης, που φέρουν το όνομα αυτό είναι ο Άγιος. Κατά πάσα πιθανότητα όμως, πρόκειται για τον Μάξιμο Γ' (1476 - 1482 μ.Χ.). Αυτός καταγόταν από την Πελοπόννησο και εργάστηκε με πολλούς τρόπους για τη βελτίωση των ηθών. Ο ίδιος μάλιστα, ακούραστα κάθε Κυριακή δίδασκε στο λαό τον θείο λόγο.

  

Εικονοθεραπεία 35

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

 

Ένα ρόδι την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα

Ένα ρόδι την ημέρα, το γιατρό τον κάνει πέρα

Το ρόδι είναι πλούσιο σε βιταμίνες C, A και E, σίδηρο, κάλιο και περιέχει πολλές αντιοξειδωτικές και φυτοχημικές ουσίες όπως οι πολυφαινόλες. Πρόσφατα, επιστήμονες ανακάλυψαν πως κρύβει και το μυστικό για την καταπολέμηση υπερβακτηριδίων, όπως το ΜRSΑ, τα οποία αντιμετωπίζονται εξαιρετικά δύσκολα. (χρυσίζων σταφυλόκοκκος ανθεκτικός στη μεθυκιλλίνη).

Ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Κίνγκστον δημιούργησαν μια λοσιόν από τη φλούδα του ροδιού, η οποία αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις λοιμώξεις χάρη στις δραστικές χημικές ουσίες του φρούτου.

Όπως εκτιμούν οι επιστήμονες, τα φυσικά προϊόντα θα μπορούσαν να αποτελέσουν λύση για την αντιμετώπιση των υπερβακτηρίων.

Ο επικεφαλής της μελέτης καθηγητής Ντέκλαν Νότον αποκάλυψε ότι ο συνδυασμός της φλούδας του ροδιού με βιταμίνη C και μεταλλικά άλατα έχει αποτέλεσμα μια πολύ ισχυρή επίδραση κατά την οποία τα ανθεκτικά υπερβακτήρια είτε εξουδετερώνονται είτε αδρανούν.

Οι ειδικοί υπογραμμίζουν ωστόσο ότι θα περάσει αρκετός καιρός προτού η «θαυματουργή» λοσιόν διατεθεί στην αγορά, καθώς παρά τα τρία χρόνια διαρκούς μελέτης ακόμη βρίσκονται στο στάδιο εργαστηριακών δοκιμών της ενάντια στο υπερβακτήριο ΜRSΑ.

Το ρόδι έχει τη δική του ιστορία

Το ρόδι είναι για πολλούς λαούς, από την αρχαιότητα έως και σήμερα, το σύμβολο της καλοτυχίας, της ευημερίας, της αφθονίας, της γονιμότητας, του πλούτου και του έρωτα.

Από εκεί πηγάζει και το έθιμο κάθε πρωτοχρονιά να σπάει ένα ρόδι στην είσοδο του σπιτιού.

Η ροδιά παρουσιάζεται ως το παλαιότερο καλλιεργημένο καρποφόρο δέντρο από το 3000 πχ και οι καρποί της χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα για τις θεραπευτικές ιδιότητες που διέθεταν.

Εξυμνείται σε Αιγυπτιακούς Παπύρους, αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, εμφανίζεται στην Ελληνική Μυθολογία, την Ρωμαϊκή ιστορία και το Κοράνι. Στη σύγχρονη εποχή το ρόδι εξακολουθεί να έχει ισχυρή συμβολική έννοια για τους Έλληνες.

Ο καρπός είναι παγκοσμίως γνωστός για τις ευεργετικές του ιδιότητες, λόγω των αντιοξειδωτικών ουσιών που περιέχει.

Είναι πλούσιο σε βιταμίνες C, A και E, σίδηρο, κάλιο και έχει πολλές αντιοξειδωτικές και φυτοχημικές ουσίες όπως οι πολυφαινόλες.

Επίσης, περιέχει τανίνες, ανθοκυανίνες και ελλαγικό οξύ (αντικαρκινογόνο δράση), ενώ η συγκέντρωση αυτών των ευεργετικών ουσιών έχει 3 φορές ισχυρότερη αντιοξειδωτική δράση από ότι στο κόκκινο κρασί και στο πράσινο τσάι.

Περιέχει ακόμη, φυτικές ίνες και είναι χαμηλής θερμιδικής αξίας.

Σύμφωνα επιστημονικές μελέτες των τελευταίων ετών, έχει αποδειχτεί ότι η κατανάλωση ροδιού έχει σημαντική ευεργετική επίδραση στον οργανισμό καθώς και αντικαρκινική δράση.

Το ρόδι συμβάλει:

• Στην σωστή κυκλοφορία του αίματος

• Στην εύρυθμη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος

• Μειώνει την πίεση και προστατεύει από εγκεφαλικές βλάβες

• Διατηρεί το φυσικό ισοζύγιο της χοληστερόλης και των λιπιδίων

• Αυξάνει τη γονιμότητα

• Μειώνει τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης

• Έχει αντιγηραντικές ιδιότητες για το δέρμα

tanea.gr

Όποιος κοιτάζει πίσω θα γίνει στήλη άλατος!

7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας

…. «Έχεις αλλάξει. Δεν ήσουν αυτός/ή που γνώρισα…
Δεν είσαι πια όπως παλιά. Δεν μπορώ να συνεννοηθώ μαζί σου…
Δεν σε καταλαβαίνω πια. Τι έγινε;»
Τα ακούτε συχνά; Στην πραγματικότητα είναι καλό σημάδι. Για σας! Όχι για εκείνους που θέλουν να μείνουν πίσω και να κινούνται στο ίδιο μοτίβο ή να αναμασούν το παρελθόν.
Προχωράτε! Εξελίσσεστε! Και συχνά αυτό έχει ένα κόστος: Θα κάνουν ότι μπορούν να σας κρατήσουν πίσω. Στο μαντρί. Στις ίδιες συνθήκες. Η ζωή όμως, είναι διαρκής κίνηση και Αλλαγή. Αποχαιρετήστε ανάλαφρα! Στρατιωτικά! Με γέλιο! Με κατανόηση! Με ότι θέλετε!
Με ότι φανταστείτε! Η Ζωή είναι μπροστά! Μπροστά! Όποιος κοιτάζει πίσω θα γίνει στήλη άλατος!

ΒAΣΙΛΗΣ ΠΗΣ «Τη χώρα μου με ήλιο θα υπερασπιστώ»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΒAΣΙΛΗΣ ΠΗΣ «Τη χώρα μου με ήλιο θα υπερασπιστώ»

Τη χώρα μου με ήλιο θα υπερασπιστώ

Το ποίημα πρέπει να το περιμένεις να φουσκώσει μέχρι το πρωί, σαν το ψωμί.

Εδώ αγάλματα ξεβράστηκαν χωρίς μορφή

Μπράτσα γυμνά και σώματα από γάλα

Τα καΐκια με πάνε μακριά, εκεί που ποθεί η ψυχή μου Και στα δίχτυα τους – σ’ ορκίζομαι στη μάνα μου - Χρόνια πάνε τώρα που ψαρεύουνε τη γλώσσα μου

Τη χώρα μου με ήλιο θα υπερασπιστώ

Καθώς κατέβαινα ένα πρωί στο λιμάνι

Αλιευτικά σκάφη, ταχύπλοα και θαλαμηγοί Λικνίζονταν από τον ξαφνικό άνεμο, σήμερα Θα μεταφέρω αλεύρι, λάδι, ρύζι, ζάχαρη Και αντιασφυξιογόνες μάσκες, ο εμφύλιος Είναι έξω, από τα τείχη των τσακισμένων ανθρώπων

Τη χώρα μου με ήλιο θα υπερασπιστώ

Από τις πολεμίστρες μέσα του μεσαιωνικού κάστρου Μ’ εκείνα τα ψαροκάικα στο μάτι του απογεύματος Να διασχίζουνε το νερό πάνω σε άδεια μπουκάλια Που λαμπυρίζουνε στον ήλιο και στο βάθος Ν’ αχνίζει από το φως ο Κεραμικός κόλπος Μ’ εκείνα τ’ αερόστατα των τουριστών που αιωρούνται ακόμα Ως αργά πάνω απ’ τη θάλασσα στη σκόνη του βασιλέματος Μ’ εκείνα τα πρώτα κύματα των τουριστών, με τα Ξεφλουδισμένα σώματα από τα εγκαύματα του ήλιου

Τη χώρα μου με ήλιο θα υπερασπιστώ

Μ’ εκείνο το ‘‘άγαλμα’’ των Προσωκρατικών Που, σαν φυλακτό ακόμα στη βιβλιοθήκη το φυλάω Με παππούδες πιστικούς, ορεσίβιους, στο σβέρκο τους Συνήθιζαν πριν το χορό να βάζουνε πετσέτα Μ’ εκείνα τα καλοκαίρια της ευτυχίας Που τα υποδέχονται φθινόπωρα λαμπρά

Τη χώρα μου με ήλιο θα υπερασπιστώ

Μ’ εκείνα τα καλοκαίρια με τα χίλια πρόσωπα Που πετάνε τα ρούχα τους πριν μπούνε στη θάλασσα Τον ξάστερο ουρανό σαν αστεροσκοπείο Μ’ εκείνη τη ζέστη που στεγνώνει το σάλιο Και τα πεύκα ξυπνούν μονάχα με την κραυγή του τρυγονιού Και τη ριπή ανέμου που στο μέλλον θα συμβεί

Τη χώρα μου με ήλιο θα υπερασπιστώ

Μ’ εκείνες τις πετσέτες φωτός που μυρίζουν Αρώματα και αντηλιακά και απλώνονται στην άμμο Και στα ξύλινα παγκάκια του Δήμου στο λιμάνι Μ’ εκείνα τα συνεσταλμένα πρόσωπα των γέρων, όλο ζάρα – υπό του γήρατος προκαλουμένη-, καθώς παίζουν τάβλι Στην άκρη της θάλασσας και λένε ιστορίες Παρακολουθώντας τους γλάρους καθώς σκύβουνε Ν’ αρπάξουνε την λεία τους για τον μικρόκοσμό τους

Τη χώρα μου με ήλιο θα υπερασπιστώ

Μ’ εκείνα τα χρόνια που μόνο στη μνήμη αναπληρώνονται Καρφωμένα με ξυλοκάρφια και πιρτσίνια Μ’ εκείνες τις προηγούμενες Τροχιές της Γης γύρω από τον Ήλιο Καθώς σβήνουν βγάζουν τις τελευταίες αναλαμπές Ενώ οι επόμενες φάνηκαν επιτέλους, φωτεινές, όλο Σφρίγος, ζωηράδα και ευδαιμονία ν Μ’ εκείνες τις άγκυρες κουβέντες που δένουνε τη γλώσσα μου Στα ιστία των καραβιών και ακόμα ταξιδεύουν.

ΑΠΟ http://www.poiein.gr/archives/16628/index.html

8 τρόφιμα που ΔΕΝ πρέπει να τρώτε εκτός εποχής

8 τρόφιμα που ΔΕΝ πρέπει να τρώτε εκτός εποχής

Η πρόοδος της τεχνολογίας και της επιστήμης, μας επιτρέπει σήμερα να τρώμε λίγο πολύ οποιοδήποτε φρούτο ή λαχανικό θέλουμε, όλο το χρόνο. Αλλά πρέπει;

Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, οι αγορές και τα σούπερ μάρκετ είναι γεμάτα τοπικά, βιολογικά τρόφιμα που συλλέγονται τις τελευταίες 24 ώρες και είναι συνήθως πολύ φρέσκα, γευστικά και θρεπτικά.

Το χειμώνα και νωρίς την άνοιξη όμως, κυκλοφορούν εκτός εποχής προϊόντα που μπορεί να έχουν «ταξιδέψει» χιλιάδες χιλιόμετρα, μέχρι να φτάσουν στο τραπέζι μας. Η προτίμησή τους δεν είναι κακή μόνο για τον πλανήτη, αλλά σημαίνει επίσης την κατανάλωση τροφών που είναι φτωχές σε θρεπτικά συστατικά.

Βέβαια ίσως είναι αναπόφευκτη η επιλογή ορισμένων τέτοιων τροφών, αλλά υπάρχουν ορισμένα φρούτα και λαχανικά, που οι ειδικοί συστήνουν να τα προτιμάμε κατεψυγμένα αν δεν είναι η εποχή τους. Τα κατεψυγμένα προϊόντα, όπως και τα φρέσκα, συνήθως έχουν ταξιδέψει μεγάλες αποστάσεις για να φτάσουν στο τραπέζι μας, αλλά τουλάχιστον έχουν υποβληθεί στις απαραίτητες διαδικασίες ώστε να «φυλακίζουν» τη φρεσκάδα τους και μερικές φορές έχουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά, ακόμη και από τα φρέσκα προϊόντα (απλά ελέγξτε την πιθανή προσθήκη αλατιού, που μπορεί να υπάρχει σε πολλά κατεψυγμένα λαχανικά).

Δείτε τα τρόφιμα που ΔΕΝ πρέπει να τρώμε εκτός εποχής…

Αρακάς
Δεν είναι εύκολο να βρίσκουμε φρέσκο αρακά και ο λόγος είναι ότι η εποχή του διαρκεί μόνο περίπου δύο εβδομάδες. Καταναλώστε τον φρέσκο στις αρχές της άνοιξης, όταν είναι πιο γλυκός και τρυφερός. Τις υπόλοιπες εποχές, ο αρακάς μπορεί να είναι ιδιαίτερα αμυλούχος, με αδιάφορη γεύση. Αν σας αρέσουν πολύ, μπορείτε να τα αγοράζετε φρέσκα στην εποχή τους και να τα καταψύχετε, για να τα απολαμβάνετε στα… καλύτερά τους.

Ντομάτες
Οι ειδικοί είναι ανένδοτοι στο να τρώμε φρέσκες ντομάτες, μόνο όταν είναι ώριμες φυσικά και νόστιμες. Η ντομάτα είναι ένα καλοκαιρινό λαχανικό που αγαπά τη ζέστη και τον ήλιο. Φάτε τες από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβρη. Γιατί; Αυτή είναι η περίοδος που θα τις απολαύσετε γλυκές και τρυφερές. Το χειμώνα, αποφύγετε τις φρέσκες και προτιμήστε τα βαζάκια ντομάτας. Τα βάζα δεν περιέχουν την τοξική χημική ουσία BPA, που χρησιμοποιείται στα μεταλλικά δοχεία.

Σπαράγγια
Ένα ακόμη λαχανικό που θα πρέπει να το απολαμβάνουμε φρέσκο στην εποχή του, είναι τα σπαράγγια. Είναι στα… καλύτερά τους από τις αρχές, έως τα μέσα της άνοιξης, πριν γίνουν σαν… ξύλινα. Τα κατεψυγμένα σπαράγγια, τα οποία δεν περιέχουν συνήθως πρόσθετο αλάτι, είναι ιδανικά για μαγειρευτά. Επίσης, μπορείτε να βρείτε ακόμη και σπαράγγια τουρσί.

Φασολάκια
Το καλοκαίρι (Ιούλιο- Αύγουστο), οι κήποι γεμίζουν από καλλιέργειες φασολιών και τότε είναι η καλύτερη στιγμή για να τα απολαύσετε. Πριν και μετά το καλοκαίρι, τα φασολάκια μπορεί να έχουν υπερβολικές ίνες και άσχημο χρώμα. Αν προτιμάτε τα φρέσκα, καλύτερα να περιμένετε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, διαφορετικά προτιμήστε τα κατεψυγμένα, είτε κονσερβοποιημένα.

Καλαμπόκι
Απολαύστε το όσο διαρκεί –η εποχή του είναι στα τέλη του καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου. Η περιεκτικότητα του καλαμποκιού σε ζάχαρη είναι στο αποκορύφωμά της το Σεπτέμβριο και είναι πιο νόστιμο στη σχάρα ή ψητό. Εκτός της εποχής του, ψάξτε για κατεψυγμένο καλαμπόκι. Είναι εύκολο να βρείτε οργανικό, χωρίς προσθήκη αλατιού.

Μανιτάρια
Δεδομένου ότι κάθε εποχή έχει κι ένα μανιτάρι, μπορείτε να τα απολαμβάνετε όλο το χρόνο. Απλά έχετε το νου σας για την εποχή της κάθε ποικιλίας. Δεδομένου ότι τα μανιτάρια είναι εξαιρετικά απορροφητικά, μην τα πλένετε με νερό, αλλά κόψτε το κάτω μέρος τους και αφαιρέστε τυχόν υπολείμματα χώματος.

Μαρούλι και πράσινα λαχανικά
Παρά το γεγονός ότι πολλά πράσινα λαχανικά μπορείτε να τα βρείτε όλο το χρόνο, τα καλύτερα μαρούλια ευδοκιμούν στα τέλη του χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης, όταν έχει ακόμη κρύο. Αυτός ο καιρός επιτρέπει στο μαρούλι να διατηρεί την τραγανότητά του, καθώς και την υψηλότερη περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Εκτός εποχής τους, επιλέξτε εναλλακτικές λύσεις, όπως το λάχανο.

Ροδάκινα
Τα ροδάκινα είναι ένα φρούτο που δε διατηρείται εύκολα όταν μεταφέρεται και η περίοδός του δε διαρκεί πολύ. Για πραγματικά ώριμα, νόστιμα ροδάκινα, προτιμήστε να τα τρώτε στις αρχές του καλοκαιριού. Τις υπόλοιπες εποχές αντικαταστήστε τα με χειροποίητες μαρμελάδες και μην το σκεφτείτε καν για κατεψυγμένα.

clickatlife

Πολύαιγος

 Το μεγαλύτερο ακατοίκητο νησί του Αιγαίου

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, πιο είναι το μεγαλύτερο νησί του Αιγαίου Πελάγους, το οποίο δεν έχει κατοίκους;

Είναι το νησί Πολύαιγος που έχει έκταση 17 τ.χλμ. και βρίσκεται δίπλα από τα νησιά της Μήλου (6χλμ) και της Κιμώλου (2 χλμ). Έχει μέγιστο μήκος 6 χλμ και πλάτος 4 χλμ, ενώ η περίμετρός του είναι περίπου 27 χλμ.

Η Πολύαιγος σε σχέση μεγέθους είναι κατά μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα, πιο μεγάλη από την Δονούσα η οποία έχει περίπου 165 μόνιμους κατοίκους.

Κάποτε υπήρχε στο νησί ανθρώπινη δραστηριότητα. Το 1951 είχε 14 κατοίκους, ενώ ακόμη παλαιότερα αναφέρεται ότι κατοικούσαν εκεί 170 άτομα.

Χρησιμοποιείται κυρίως ως βοσκότοπος κάτι που δικαιολογεί και το όνομα της «Πολύαιγος», από το «πολλές αίγες», δηλαδή «πολλές κατσίκες».

Από το 1898 υπάρχει στο νησί φάρος, στο ακρωτήρι Μάσκουλα, σε ύψος 138 μέτρων. Στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού υπάρχουν ερείπια της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο ναός της οποίας ήταν βασιλική με τρούλο, που είχε ιδρυθεί το 1622.

Η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι επίσης εμφανής από δυο λατομεία στο ίδιο τμήμα όπου γινόταν εξόρυξη τραχείτη, χρησιμοποιούμενου για μυλόπετρες.

Η χώρα μας έχει περιλάβει την Πολύαιγο στο πρόγραμμα Natura 2000 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρώντας την σημαντικό βιότοπο ανενόχλητο από την ανθρώπινη παρουσία. Στο νησί γεννά τα μικρά της η μεσογειακή φώκια Monachus Monachus.

perierga.gr

Το Αββαείο του Μελκ

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

Το Αββαείο του Μελκ βρίσκεται στην πόλη Μελκ (Melk) της βορειοανατολικής Αυστρίας και στη συμβολή του ποταμού Μελκ με τον Δούναβη.

Ο μαργκράβος της Κάτω Αυστρίας Λεοπόλδος ο Α' χρησιμοποίησε ως έδρα του το κάστρο της Μελκ το 976. Οι διάδοχοί του εμπλούτισαν τον πύργο με πολύτιμα αντικείμενα. Το 1089 ο Λεοπόλδος ο Β' μεταβίβασε το κάστρο σε Βενεδικτίνους μοναχούς από το Λάμπαχ. Έκτοτε οι Βενεδικτίνοι παρέμειναν στο χώρο αυτό. Τον 12ο αιώνα η μονή συνδέθηκε με κάποια σχολή με αποτέλεσμα στη βιβλιοθήκη της να συρρεύσουν αλλά και να δημιουργηθούν πολλά πολύτιμα χειρόγραφα. Τον 15ο αιώνα η μονή αποτέλεσε το κέντρο μιας από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις της μεσαιωνικής περιόδου, την αποκαλούμενη "Μεταρρύθμιση της Μελκ" και είχε στενούς δεσμούς με τους Ουμανιστές του πανεπιστημίου της Βιέννης.

Το σημερινό επιβλητικό αββαείο των Βενεδικτίνων, στην κορυφή ενός απότομου βραχώδους λόφου, οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1702 και 1736 πάνω στα ερείπια ενός παλαιότερου αββαείου. Τα σχέδια σε στυλ μπαρόκ εκπόνησε ο διάσημος Αυστριακός αρχιτέκτονας Γιάκομπ Πραντάουερ (Jacob Prandtauer, 1660 – 1726). Είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό κτίσμα μπαρόκ αρχιτεκτονικής στην Αυστρία και τη Γερμανία.

Η έξοχη εσωτερική διακόσμηση του αββαείου είναι φιλοτεχνημένη από τον Γιόζεφ Μούνγκεναστ (Joseph Munggenast, 1680 – 1741), ανιψιό του Πραντάουερ, ο οποίος συνέχισε τις εργασίες του και μετά το θάνατο του θείου του. Μέρος της διακόσμησης είχε ανατεθεί στον Αντόνιο Μπεντούτζι (Antonio Beduzzi, 1675 – 1735), θεατρικό σκηνογράφο από τη Βιέννη, ενώ οι μπαρόκ τοιχογραφίες και οι χρυσοποίκιλτες μορφές αγγέλων ανήκουν στον Πάουλ Τρόγκερ (Paul Troger, 1698 – 1762). Μια πυρκαγιά που ξέσπασε το 1736 κατέστρεψε όλες τις οροφές, τους πύργους και πολλές αίθουσες του αββαείου. Μεγάλης έκτασης αναστηλώσεις άρχισαν το 1746.

Το αββαείο της Μελκ αναφέρεται ως "έδρα" του φραγκισκανού μοναχού Άντσο (Adso), ενός εκ των δύο ηρώων του μυθιστορήματος "Το όνομα του ρόδου" του Ουμπέρτο Έκο.