Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

ΛΩΤΡΕΑΜΟΝ (4 Απριλίου 1846 - 24 Νοεμβρίου 1870)



ΛΩΤΡΕΑΜΟΝ (4 Απριλίου 1846 - 24 Νοεμβρίου 1870)

«Όλο το νερό της θάλασσας δεν θα έφτανε να ξεπλύνει μία κηλίδα διανοητικού αίματος»

Τα άσματα του Μαλντορόρ


Γέρο – ωκεανέ, η τελειότητά του σφαιρικού σου σχήματος, που τόσο ιλαραίνει την αυστηρή έκφραση της γεωμετρίας, εμένα δεν μου θυμίζει παρά τα μικρά μάτια του ανθρώπου, που είναι τόσα δα, απαράλλαχτα με του αγριόχοιρου, και καταστρόγγυλα με κείνα των πουλιών της νύχτας. Ωστόσο ετούτος, από καταβολής κόσμου περνιέται για ωραίος. Πάντως εγώ υποπτεύομαι, πως αυτό το κάνει περισσότερο από φιλότιμο, και πως πραγματικά για την ομορφιά του αμφιβάλλει. Τότε, γιατί να κοιτάζει με τόση περιφρόνηση του συνανθρώπου του τη μορφή; Χαίρε ωκεανέ!

***

Γέρο – ωκεανέ, καθόλου δεν είναι απίθανο απ’ ό,τι κρύβουνε οι κόρφοι σου, να είναι ωφέλιμο για το μελλοντικό καλό του ανθρώπου. Ως τώρα, του έδωσες τη φάλαινα, αλλά δεν αφήνεις εύκολα τ’ άπληστα μάτια των φυσικών επιστημών να μαντέψουν τα χίλια μυστικά που διέπουν την ιδιαίτερη οργάνωσή σου: συ, είσαι μετριόφρων. Δεν μοιάζεις του ανθρώπου, που συνεχώς καυχιέται για τιποτένια πράματα, Χαίρε, ωκεανέ!

***

Γέρο – ωκεανέ, τα νερά σου είναι πικρά. Έχουν την ίδια γεύση της χολής, που στάζει η κριτική στις Καλές Τέχνες, στις Επιστήμες και γενικά στα πάντα. Κι αν τύχει κάποιος να είναι μεγαλοφυής, αυτοί τον βγάζουν βλάκα, και τον άλλον με το λυγερό κορμί, απαίσιο καμπούρη. Σίγουρα, ο άνθρωπος θα πρέπει να αισθάνεται έντονα την ατέλειά του, για να της κάνει τέτοια κριτική, που άλλωστε κατά τα τρία τέταρτα, οφείλεται στον ίδιο. Χαίρε ωκεανέ! http://nees-eklampseis.blogspot.gr/

Ο Ιζιντόρ Ντυκάς, γνωστός περισσότερο με το ψευδώνυμο Λωτρεαμόν ή Κόμης του Λωτρεαμόν, ήταν Γάλλος ποιητής, δημιουργός των Ασμάτων του Μαλντορόρ που αποτελούν και το σημαντικότερο έργο του.


Ο Ιζιντόρ Ντυκάς γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο (Ουρουγουάη) την περίοδο που ο πατέρας του εργαζόταν στο γαλλικό προξενείο. Η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από τα Άνω Πυρηναία και φαίνεται πως διέθετε μία αξιόλογη περιουσία, αν και τα περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ντυκάς δεν είναι ως σήμερα εξακριβωμένα. Γνωρίζουμε πως ο Ντυκάς ταξίδεψε στο Παρίσι με σκοπό να δώσει εξετάσεις στην Πολυτεχνική Σχολή και στη Σχολή Μεταλλειολόγων, περίπου τον Αύγουστο του 1867. Το 1868 δημοσίευσε το πρώτο από Τα άσματα του Μαλντορόρ, έργο που ολοκληρώθηκε περίπου ένα χρόνο αργότερα και περιελάμβανε συνολικά έξι άσματα, γραμμένα σε πεζό λόγο αλλά κατά βάση ποιητικού χαρακτήρα. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Κόμης του Λωτρεαμόν, ονομασία που πιθανόν να στηρίζεται στο γαλλικό μυθιστόρημα Λωτρεαμόν (Lautreamont) του Eugène Sue. Το 1870 δημοσίευσε τη συλλογή Poésies (Ποιήματα) και την ίδια χρονιά, στις 24 Νοεμβρίου πέθανε στην κατοικία του στο Παρίσι. Σχετικά με την αιτία του θανάτου του έχουν διατυπωθεί διάφορες εκδοχές και σύμφωνα με την επικρατέστερη ο θάνατός του προήλθε από κάποια μολυσματική αρρώστια.


Στη σύντομη διάρκεια της ζωής του, ο Λωτρεαμόν κατάφερε να ολοκληρώσει μόλις δύο έργα, τα Άσματα του Μαλντορόρ (γαλλ. Chants de Maldoror), που θεωρείται και το σημαντικότερο, καθώς και τη συλλογή Ποιήματα. Τα Άσματα του Μαλντορόρ, αν και ολοκληρώθηκαν περίπου το καλοκαίρι του 1869, δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ στη Γαλλία ενόσω ζούσε ο Λωτρεαμόν, είτε λόγω του φόβου του εκδότη του για μια πιθανή ποινική δίωξη, καθώς αποτελούσε για τα δεδομένα της εποχής ένα πολύ προκλητικό έργο, είτε λόγω κάποιας οικονομικής διένεξης. Για το λόγο αυτό, ο Λωτρεαμόν παρέμεινε σχεδόν άγνωστος ανάμεσα στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής, ωστόσο τα έργα του άρχισαν να αναδεικνύονται αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1885 από τον Max Waller, ο οποίος δημοσίευσε απόσπασμά από τα Άσματα του Μαλντορόρ στην βελγική επιθεώρηση Jeune Belgique. Στον 20ο αιώνα, ο λογοτέχνης Αλφρέντ Ζαρύ τόνισε επίσης την αξία του έργου του Ντυκάς ενώ και οι υπερρεαλιστές επηρεάστηκαν σημαντικά από τον Λωτρεαμόν και ανέδειξαν περαιτέρω το έργο του. Συχνά, ο Λωτρεαμόν αναφέρεται για αυτό το λόγο και ως ένας από τους προδρόμους του υπερρεαλιστικού κινήματος.
 ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Η Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων (55)

Από παλιά Ραδιοτηλεόραση

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Στα τρυπημένα σημεία λέει: και ο, έμεινε , όπως

Άγιος Λουδοβίκος 1904: Αμερικανική υπόθεση
 

9+1 «μαγικές» τροφές που θα αναδείξουν την ομορφιά σας

9+1 «μαγικές» τροφές που θα αναδείξουν την ομορφιά σας

 9+1 «μαγικές» τροφές που θα αναδείξουν την ομορφιά σας

Μήπως έχετε βαρεθεί τις ακριβές κρέμες για το δέρμα, τα απογοητευτικά προϊόντα μαλλιών και τις χρονοβόρες θεραπείες ομορφιάς; Αν ναι, τότε είναι καιρός να απαλλαγείτε από αυτές τις πολυέξοδες μεθόδους ομορφιάς και να στραφείτε σε άλλους, πιο οικονομικούς και υγιεινούς τρόπους προκειμένου να αναζωογονηθείτε.

Συγκεντρώσαμε τις δέκα πιο υγιεινές τροφές που θα σας βοηθήσουν να λύσετε εύκολα και οικονομικά σχεδόν όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με την ομορφιά. Δώστε προσοχή και θα εκπλαγείτε με το πόσο απλά μπορείτε να δώσετε ένα τέλος σε ό,τι σας ταλαιπωρεί, προσθέτοντας στη διατροφή σας τις ακόλουθες «μαγικές» τροφές.

Πρόβλημα νούμερο 1: Αραίωση των μαλλιών

Τι να φάτε: Δημητριακά ολικής αλέσεως

Τα δημητριακά ολικής αλέσεως όπως το καστανό ρύζι και η βρώμη είναι πλούσια σε βιταμίνες Β, συμπεριλαμβανομένης και της βιοτίνης (Β7), η οποία μπορεί να βοηθήσει στην τριχόπτωση αλλά και γενικά να αναζωογονήσει τα εύθραυστα μαλλιά. Είναι επίσης μια καλή πηγή διοξειδίου του πυριτίου, το οποίο μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του «σπασίματος» των μαλλιών αλλά και ψευδαργύρου. Ο ψευδάργυρος αποτελεί ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό για τα μαλλιά το οποίο, όταν δεν είναι επαρκές μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια μαλλιών. Προσπαθήστε να τρώτε ποικιλία από δημητριακά ολικής αλέσεως για υγιή, δυνατά και λαμπερά μαλλιά.

Πρόβλημα νούμερο 2: Μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια

Τι να φάτε: Σπανάκι

Υπάρχουν πολλές αιτίες που προκαλούν τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, συμπεριλαμβανομένων της κληρονομικότητας, της κούρασης και της αναιμίας. Ωστόσο, ένας από τους λόγους για τον οποίο προκαλούνται οι μαύροι κύκλοι μπορεί να είναι κακή κυκλοφορία του αίματος. Για να αντιμετωπιστεί αυτή η αιτία και να ανακουφιστεί το κάτω μέρος των ματιών σας από τους μαύρους κύκλους, προσπαθήστε να αυξήσετε την πρόσληψη των βιταμινών C και K, οι οποίες συμβάλλουν στην τόνωση της κυκλοφορίας και στην ενίσχυση την τριχοειδών τοιχωμάτων. Τα σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως το σπανάκι είναι καλές πηγές αυτών των θρεπτικών ουσιών.

Πρόβλημα νούμερο 3: Ξηρό δέρμα


Τι να φάτε: Ξηρούς καρπούς και σπόρους

Οι ξηροί καρποί και οι σπόροι είναι μια σημαντική πηγή βιταμίνης Ε, η οποία μπορεί να βοηθήσει το δέρμα να διατηρήσει τα φυσικά επίπεδα της υγρασίας του και να παραμείνει απαλό και ενυδατωμένο. Προτιμήστε λιναρόσπορους ή καρύδια για μέγιστα οφέλη στο δέρμα, καθώς αυτά, εκτός των άλλων, συμβάλλουν και στην εξοικονόμηση ωμέγα 3 λιπαρών οξέων, τα οποία είναι καθοριστικά για την υγεία του δέρματος.

Πρόβλημα νούμερο 4: Κιτρινισμένα δόντια

Τι να φάτε: Τραγανά φρούτα και λαχανικά

Το πιο σημαντικό βήμα για τέλεια λευκά δόντια είναι η διατήρηση της καλής στοματικής υγείας. Αυτή περιλαμβάνει βούρτσισμα, χρήση οδοντικού νήματος, την τακτική επίσκεψη στον οδοντίατρο και τη μείωση των τσιγάρων και της κατανάλωσης τροφίμων και ποτών που αλλοιώνουν σταδιακά το χρώμα των δοντιών σας. Ωστόσο, γεύματα με φρούτα και τραγανά λαχανικά, όπως μήλα, καρότα και σέλινο μπορούν επίσης να συμβάλλουν στην περεταίρω λεύκανση των δοντιών. Αυτά τα τρόφιμα αφήνουν μια αίσθηση καθαριότητας στα δόντια και αφαιρούν τα βακτήρια και τους λεκέδες από αυτά.

Πρόβλημα νούμερο 5: Σκασμένα χείλη

Τι να φάτε: Γιαούρτι και πλιγούρι βρώμης

Τα σκασμένα χείλη μπορεί να αποτελούν σημάδι έλλειψης βιταμίνης Β. Το σύμπλεγμα βιταμινών Β βοηθά στο να θρέψει το δέρμα και να το κρατήσει υγιές, γι’ αυτό καλό θα ήταν να αυξήσετε την πρόσληψη τροφών που είναι πλούσιες σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β όπως το γιαούρτι και η βρώμη, τροφές δηλαδή που θα κρατούν τα χείλη σας ενυδατωμένα. Η βρώμη και το γιαούρτι είναι επίσης καλές πηγές ψευδαργύρου, ο οποίος μπορεί να επουλώσει πολύ πιο γρήγορα από οτιδήποτε άλλο πληγές που προήλθαν από σκασμένα χείλη.

Πρόβλημα νούμερο 6: «Σακούλες» κάτω από τα μάτια

Τι να φάτε: Αβοκάντο
Εάν πάσχετε από πρησμένο πρόσωπο ή έχετε σακούλες κάτω από τα μάτια τότε πιθανότατα ο οργανισμός σας να κάνει κατακράτηση υγρών. Ευτυχώς, αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της διατροφής σας με την αποκατάσταση της ισορροπίας νατρίου και καλίου. Δοκιμάστε να περιορίσετε το αλάτι αλλά και να αυξήσετε την πρόσληψη τροφών πλούσιων σε κάλιο όπως το αβοκάντο. Το αβοκάντο αποτελεί επίσης πλούσια πηγή υγιεινών λιπαρών οξέων, τα οποία θα σας βοηθήσουν να διατηρήσετε το δέρμα σας απαλό, υγιές και μακριά από φλεγμονές.

Πρόβλημα νούμερο 7: Ρυτίδες

Τι να φάτε: Λιπαρά ψάρια

Για να κρατήσετε το δέρμα σας απαλό και χωρίς ρυτίδες, βεβαιωθείτε ότι λαμβάνετε μια επαρκή ποσότητα από ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα βοηθούν το δέρμα σας να «τρέφεται» από το εσωτερικό, εμποδίζοντας την αφυδάτωση και την ξηρότητα και επίσης αυξάνει την παραγωγή του κολλαγόνου, συμβάλλοντας έτσι στην αποφυγή του σχηματισμού των λεπτών γραμμών και των ρυτίδων. Αν δεν είστε οπαδός των λιπαρών ψαριών υπάρχουν κι άλλες καλές πηγές ωμέγα-3, όπως οι λιναρόσποροι και τα καρύδια.

Πρόβλημα νούμερο 8: Ακμή


Τι να φάτε: Σκόρδο

Το σκόρδο δεν είναι απλώς μια υπερτροφή που συμβάλλει στην καλή υγεία της καρδιάς, είναι επίσης καλό στο να κρατάει το δέρμα καθαρό και χωρίς ακμή. Με τα φυσικά «αντιβιοτικά» του, τον καθαρισμό του αίματος, την τόνωση του ανοσοποιητικού και τις αντιβακτηριακές του ιδιότητες, το σκόρδο μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση των βακτηρίων που είναι υπεύθυνα για την ακμή, ενώ και οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του μπορούν να μειώσουν τη μόλυνση αλλά και τη διόγκωσή της όταν ήδη υπάρχει.

Πρόβλημα νούμερο 9: Χλωμή επιδερμίδα

Τι να φάτε: Οστρακοειδή

Εάν έχετε χλωμό δέρμα, αυτό σημαίνει ότι ίσως πάσχετε από αναιμία, η οποία προκαλείται από έλλειψη σιδήρου ή βιταμίνης Β12. Για να το αποφύγετε αυτό προσπαθήστε να αυξήσετε την πρόσληψη των συγκεκριμένων θρεπτικών ουσιών τρώγοντας περισσότερα θαλασσινά - ιδίως στρείδια - τα οποία περιέχουν υψηλά επίπεδα και των δύο.


Πρόβλημα νούμερο 10: Αδύναμα, εύθραυστα νύχια

Τι να φάτε: Κρόκο αυγού

Σύμφωνα με έρευνες, η αύξηση της πρόσληψης της βιοτίνης (βιταμίνη B7) μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της σταθερότητας και στην ενδυνάμωση των νυχιών και να μειώσει το σπάσιμό τους, ενώ μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η έλλειψη σε σίδηρο και ψευδάργυρο μπορεί να οδηγήσει σε ανωμαλίες των νυχιών. Για να ενδυναμώσετε τα νύχια σας, προσπαθήστε να καταναλώνετε περισσότερα τρόφιμα που περιέχουν κρόκο αυγού όπως ομελέτες και τηγανίτες, τα οποία είναι πλούσια σε αυτά τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Τα αυγά είναι επίσης μια πλούσια πηγή πρωτεΐνης, η οποία είναι απαραίτητη για την υγιή ανάπτυξη των νυχιών.


clickatlife

ΣΤΕΛΙΟΣ ΞΕΦΛΟΥΔΑΣ (1902- 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1984)


Φωτογραφία: ΣΤΕΛΙΟΣ ΞΕΦΛΟΥΔΑΣ (1902- 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1984)

Άνθρωποι του μύθου (απόσπασμα)

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Στέλιου Ξεφλούδα Άνθρωποι του μύθου έχει τον υπότιτλο Τετράδια από τον πόλεμο της Αλβανίας. Ο συγγραφέας ζει τα περιστατικά του πολέμου και καταγράφει τις εσωτερικές αντιδράσεις που αυτά του προκαλούν. Χρησιμοποιεί δηλαδή τη μέθοδο του Εσωτερικού Μονολόγου. Ο ίδιος λέει πως με τη μέθοδο αυτή ο συγγραφέας προσπαθεί να εκφράσει «τον εσωτερικό του κόσμο, τις εσωτερικές καταστάσεις που περνούν μέσα μας σα μια μουσική που διαλύεται στο άπειρο».

Μέσα στη νύχτα ξαναρχίζει η μάχη. Χρειάζεται να παλέψουμε όχι μονάχα με το θάνατο, μα και με το σκοτάδι, που είναι σκληρό σαν ένας όγκος αδιαπέραστος. Τη νύχτα η μάχη είναι σύντομη. Σερνόμαστε στην αρχή σαν πεθαμένοι, κρατάμε σφιχτά την αναπνοή μας, τι αγωνία, τι πάλη με το σώμα μας, ώσπου να φτάσουμε κοντά στους ανθρώπους που πρέπει να σκοτώσουμε. Όμως πού πάμε, είμαστε τυφλοί, έχουμε έναν τρόμο πρωτόγονο στο αίμα μας. Ακουμπάμε στη γη κι ανατριχιάζουμε. Μας αγγίζει ένα κλαδί και τρέμουμε. Όλα είναι χέρια θανάτου που υψώνουνται να μας χτυπήσουν, μάτια θανάτου που μας κοιτάζουν επίμονα. Πλησιάζουμε αθέατοι, ορμούμε πάνου στους άλλους ανθρώπους που πρέπει να σκοτώσουμε, η λόγχη τρυπάει την τρομαγμένη σάρκα. Βουβή πάλη μέσα στη νύχτα του ενός κορμιού με το άλλο. Κι έπειτα οι γοερές κραυγές εκείνων που πεθαίνουν, οι φωνές εκείνων που καλούν τους συντρόφους των. Η ατμόσφαιρα γεμάτη τρόμο και φρίκη. Κι έπειτα παντού, μια σιωπή θανάτου.
Το δάσος γύρω μας φαίνεται ατέλειωτο. Τα δέντρα, τρομαγμένα, μόλις τολμούν να κοιτάξουν το φως που άναψε κάποιος. Κι η νύχτα δεν είναι πια τυφλή, έχει ένα κίτρινο μάτι που κλαίει για ό,τι βλέπει. Μαύρη είναι η γη, ωσάν απ' τα πρόσωπά μας να χύνεται ένα μαύρο υγρό στο έδαφος. Μερικοί στρατιώτες μαζεύουνται γύρω στο φως κι είναι σαν κίτρινες σκιές που τρέμουν σε μια σκοτεινή επιφάνεια. Οι άλλοι μένουμε κλεισμένοι στο μαύρο φέρετρο της νύχτας, που το κάρφωσαν γερά με μεγάλα καρφιά. Και κανείς δε γνωρίζει το πρόσωπό του, ίσως γιατί κανείς μας δεν έχει πρόσωπο. Όμως για να υπάρχεις χρειάζεσαι ένα όνομα, έναν τίτλο, μια θέση, διαφορετικά είσαι σαν ένα σπίτι χωρίς αριθμό: Κανείς δεν ξέρει τις λεπτομέρειες απ' το σώμα του, το σχήμα του προσώπου του, το σχήμα απ' το μέτωπό του, το χρώμα απ' τα μάτια του. Πέρασε τόσος καιρός που δεν τα κοιτάξαμε και τα ξεχάσαμε. Κι αν τα βλέπαμε ακόμα, δε θα τα αναγνωρίζαμε, γιατί έχουν τόσο πολύ αλλάξει. Τα χέρια είναι κολλημένα στο σώμα, ακίνητα, κοιμισμένα μέσα στις τσέπες, κρέμουνται σαν ηλίθια απ' τους ώμους. Τα βήματα είναι σαν ψεύτικα, τρομάζουν να πατήσουν τη γη, που τα δέχεται χωρίς αντίσταση.
Οι σκιές κάτου απ' τα δέντρα πραγματοποιούν τερατώδη σχήματα, καταστρέφουν την πραγματικότητα. Γιατί αυτός ο άνθρωπος άναψε ένα φως; Για να κοιτάξει τον εαυτό του ή να βρει έναν άλλο; Υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν να βρουν τον εαυτό τους και συναντούν το κενό, που ψάχνουν να βρουν τον άλλο και συναντούν πάλι το κενό. Το φως πέφτει απ' τα χέρια, πολλά πόδια το πατούν κι όλοι χάνουνται μέσα στο σκοτάδι. Κι αυτός που κρατούσε το φως ανακατώθηκε πάλι με τους άλλους σα να μην υπήρξε ποτέ. Το δάσος γεμίζει ξανά από μια ανατριχίλα θανάτου. Η νύχτα προχωρεί αργά σα να σέρνεται μέσα στην ψυχή μας. Πολλοί αποκοιμούνται κάτου απ' τα δέντρα. Το ένα πρόσωπο ακουμπάει στη νύχτα του άλλου προσώπου.
 
Σε ποιον να μιλήσω, αφού καταλαβαίνω ότι η ομιλία μου δε βγαίνει από στόμα. Είμαστε οι νεκροί που καβαλάμε το νεκρό εαυτό μας. Πάνου σ' αυτή τη γη μάς κρατάει σαν καρφωμένους ο θάνατος. Αυτές οι λασπωμένες εκτάσεις έγιναν το φέρετρό μας. Δεν μπορώ να κοιτάξω τον ουρανό. Βλέπω με αηδία τον ευατό μου κι όμως βυθίζουμαι πιο πολύ στη λάσπη. Γύρω μου κάποτε είναι σα να μην υπάρχει τίποτα άλλο απ' τη σκιά μου. Οι άνθρωποι πηγαίνουν στη γραμμή, ο ένας πίσω απ' τον άλλο, προς το θάνατο, κατάντησαν το μόριο της σκόνης του κάθε δρόμου. Σκοτώνουν και σκοτώνουνται χωρίς να θέλουν. Ο πόλεμος είναι ένα έγκλημα που γίνεται με ένδυμα επίσημο και μ' όλα τα παράσημα στο στήθος. Το χρυσάφι και ο πόλεμος, ο πόλεμος και το χρυσάφι αυτή είναι η ιστορία ως τώρα του κόσμου. Όμως αυτός ο πόλεμος είναι δίκαιος. Πολεμάμε για να μην υποφέρει ο άνθρωπος απ' τον άνθρωπο, να μη σκοτώνει ο άνθρωπος τον άνθρωπο, πολεμάμε για να μην υπάρχει ο πόλεμος, να μην υπάρχει στον κόσμο κανένας φασισμός, να μην υπάρχουν δικτάτορες, να απαλλαγεί απ' τη δικτατορία η χώρα μας. Κάνουμε το χρέος μας απέναντι στον άνθρωπο, όχι απέναντι στο Θεό. Σάπισε το κορμί μας απ' τη βροχή. Λιώνουν τα πόδια μας μέσα στη λάσπη. Θα τα κόψουν και θα μείνουμε σαν τα παιδιά που δεν μπορούν να περπατήσουν. Όλοι, αν βαστάξει ο πόλεμος, θα έχουμε ξύλινα πόδια κι όπως τη νύχτα θα περπατάμε σ' ένα δρόμο λιθόστρωτο, θ' ακούγεται ένας κρότος ξερός, όπως όταν περπατάει κανείς σ' ένα δάσος έρημο το φθινόπωρο. Γύρω μας πάντα μια μουχλιασμένη μέρα θανάτου, μια παγωμένη νύχτα θανάτου. Είναι δίκαιος αυτός ο πόλεμος. Έπρεπε να πολεμήσουμε. Να κάνουμε το χρέος μας απέναντι στον άνθρωπο... από http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSB106/544/3564,14915/index_d_06_01.html


Γεννημένος στην Άμφισσα, το 1902, ο Στέλιος Ξεφλούδας πολιτογραφήθηκε εξαρχής ως ένας από τους πεζογράφους της Θεσσαλονίκης, αυτούς που συσπειρώθηκαν γύρω από το περιοδικό της πόλης, Μακεδονικές Ημέρες και καλλιέργησαν την αφηγηματική τεχνική του "εσωτερικού μονολόγου".
Ο Ξεφλούδας ξεκίνησε τις φιλολογικές σπουδές του στην Αθήνα και την περίοδο 1928-1930 βρίσκεται στο Παρίσι για να τις ολοκληρώσει. To 1930 έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να εργαστεί ως καθηγητής και την ίδια χρονιά εκδίδει το πρώτο βιβλίο, Τα τετράδια του Παύλου Φωτεινού, το οποίο θα θεωρηθεί από την κριτική ως αντιπροσωπευτικό και πρώτο δείγμα της τεχνικής που είναι γνωστή ως "εσωτερικός μονόλογος".
Πλοκή χαλαρή ως ανύπαρκτη, αδιάκοπη και ανεξέλεγκτη καταγραφή σκέψεων και αναμνήσεων με τη ροή που οι ίδιες έχουν, αποστασιοποιήσει μ΄ένα λόγο από τις τεχνικές του "αστικού μυθιστορήματος¨ που καλλιέργησε η αθηναϊκή "γενιά του ΄30¨ είναι τα χαρακτηριστικά που εν γένει σηματοδοτούν τη νεοτερική γραφή, που αντικατοπτρίζεται όντως στο βιβλίο του Ξεφλούδα, με θεματικό υλικό την περίοδο που έμεινε στο Παρίσι.
Δύο χρόνια μετά, το 1932, εκδίδεται στην Θεσσαλονίκη το περιοδικό Μακεδονικές Ημέρες, στις σελίδες του οποίου θα φιλοξενηθούν έκτοτε ακόμη πιο αντιπροσωπευτικά, αλλά και αξιόλογα, δείγμα γραφής αυτού του είδους. Στους βασικούς συνεργάτες το συγκαταλέγεται και ο Ξεφλούδας, ο οποίος την ίδια χρονιά (1932) θα εκδώσει το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο Εσωτερική Συμφωνία, όπου η αφήγηση εμπλέκει συνειδητό και υποσυνειδητό, ενώ μια ρέουσα ποιητική γλώσσα και η διαφαινόμενη ευαισθησία καθιστούν το βιβλίο ένα από τα καλύτερα επιτεύγματα του συγγραφέα. Απο τον Απρίλιο του 1936 ως το 1940 είναι ο υπεύθυνος του λογοτεχνικού περιοδικού Olimpo που εκδίδεται με χορηγία του ιταλικού κράτους. Αρχικά παρουσιάζονται έργα ιταλικής ποίησης και λογοτεχνίας και στα επόμενα τεύχη υπάρχουν ιταλικά ποιήματα που μεταφράζει ο ίδιος στα ελληνικά.
Σε ένα παρόμοιο αναμνησιολογικό κλίμα θα κινηθούν τα επόμενα δύο βιβλία του Ξεφλούδα, Εύα (1934) και Κύκλος (1940). Κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου ο συγγραφέας υπηρετεί ως αξιωματικός στο μέτωπο. Η εμπειρία του πολέμου θα τον σημαδέψει βαθιά και θα αποτελέσει το θεματικό υλικό για τα μεταπολεμικά βίβλια τον Άνθρωποι του μύθου (1944) αλλά και (εν μέρει) για το Οδυσσέας χωρίς Ιθάκη (1957), το οποίο θα αποσπάσει και το Β΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος της επόμενης χρονιάς. Θα ακολουθήσουν τα "μυθιστορήματα" (ο όρος επιβάλλεται να μπει σε εισαγωγικά λόγω των σταθερών τεχνικών προτιμήσεων του συγγραφέα) Εσύ ο κύριος Χ κι ένας μικρός πρίγκιπας (1960, Α΄ Κρατικό Βραβείο) Μέρες μέσα στο σκοτάδι (1982). Όσο περνά ο καιρός, ο Ξεφλούδας αλλάζει θεματική, αντλεί από σύγχρονα βιώματα και γεγονότα, τα οποία προσπαθεί να συμβιβάσει με τη αφηγηματική τεχνική που έχει υιοθετήσει, μέχρις ενός σημείου βέβαια. Μολονότι τα ύστερα βιβλία του παρουσιάζουν ίσως μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον μέσο αναγνώστη, διαθέτοντας άλλωστε σοβαρές αξιώσεις, η προπολεμική παραγωγή του, με τον μελαγχολικό και εσωστρεφή της χαρακτήρα, ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία.
Ο Στέλιος Ξεφλούδας συνέγραψε επίσης τα μελετήματα Νιρβάνας, Χρηστομάνος και άλλοι (1953), Το νεοελληνικό μυθιστόρημα (γραμμένο στα Γαλλικά, 1953), Το σύγχρονο μυθιστόρημα (1955). Απεβίωσε στις 27 Νοεμβρίου του 1984.ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΞΕΦΛΟΥΔΑΣ (1902- 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1984)

Άνθρωποι του μύθου (απόσπασμα)


ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Στέλιου Ξεφλούδα Άνθρωποι του μύθου έχει τον υπότιτλο Τετράδια από τον πόλεμο της Αλβανίας. Ο συγγραφέας ζει τα περιστατικά του πολέμου και καταγράφε
ι τις εσωτερικές αντιδράσεις που αυτά του προκαλούν. Χρησιμοποιεί δηλαδή τη μέθοδο του Εσωτερικού Μονολόγου. Ο ίδιος λέει πως με τη μέθοδο αυτή ο συγγραφέας προσπαθεί να εκφράσει «τον εσωτερικό του κόσμο, τις εσωτερικές καταστάσεις που περνούν μέσα μας σα μια μουσική που διαλύεται στο άπειρο».

Μέσα στη νύχτα ξαναρχίζει η μάχη. Χρειάζεται να παλέψουμε όχι μονάχα με το θάνατο, μα και με το σκοτάδι, που είναι σκληρό σαν ένας όγκος αδιαπέραστος. Τη νύχτα η μάχη είναι σύντομη. Σερνόμαστε στην αρχή σαν πεθαμένοι, κρατάμε σφιχτά την αναπνοή μας, τι αγωνία, τι πάλη με το σώμα μας, ώσπου να φτάσουμε κοντά στους ανθρώπους που πρέπει να σκοτώσουμε. Όμως πού πάμε, είμαστε τυφλοί, έχουμε έναν τρόμο πρωτόγονο στο αίμα μας. Ακουμπάμε στη γη κι ανατριχιάζουμε. Μας αγγίζει ένα κλαδί και τρέμουμε. Όλα είναι χέρια θανάτου που υψώνουνται να μας χτυπήσουν, μάτια θανάτου που μας κοιτάζουν επίμονα. Πλησιάζουμε αθέατοι, ορμούμε πάνου στους άλλους ανθρώπους που πρέπει να σκοτώσουμε, η λόγχη τρυπάει την τρομαγμένη σάρκα. Βουβή πάλη μέσα στη νύχτα του ενός κορμιού με το άλλο. Κι έπειτα οι γοερές κραυγές εκείνων που πεθαίνουν, οι φωνές εκείνων που καλούν τους συντρόφους των. Η ατμόσφαιρα γεμάτη τρόμο και φρίκη. Κι έπειτα παντού, μια σιωπή θανάτου.

Το δάσος γύρω μας φαίνεται ατέλειωτο. Τα δέντρα, τρομαγμένα, μόλις τολμούν να κοιτάξουν το φως που άναψε κάποιος. Κι η νύχτα δεν είναι πια τυφλή, έχει ένα κίτρινο μάτι που κλαίει για ό,τι βλέπει. Μαύρη είναι η γη, ωσάν απ' τα πρόσωπά μας να χύνεται ένα μαύρο υγρό στο έδαφος. Μερικοί στρατιώτες μαζεύουνται γύρω στο φως κι είναι σαν κίτρινες σκιές που τρέμουν σε μια σκοτεινή επιφάνεια. Οι άλλοι μένουμε κλεισμένοι στο μαύρο φέρετρο της νύχτας, που το κάρφωσαν γερά με μεγάλα καρφιά. Και κανείς δε γνωρίζει το πρόσωπό του, ίσως γιατί κανείς μας δεν έχει πρόσωπο. Όμως για να υπάρχεις χρειάζεσαι ένα όνομα, έναν τίτλο, μια θέση, διαφορετικά είσαι σαν ένα σπίτι χωρίς αριθμό: Κανείς δεν ξέρει τις λεπτομέρειες απ' το σώμα του, το σχήμα του προσώπου του, το σχήμα απ' το μέτωπό του, το χρώμα απ' τα μάτια του. Πέρασε τόσος καιρός που δεν τα κοιτάξαμε και τα ξεχάσαμε. Κι αν τα βλέπαμε ακόμα, δε θα τα αναγνωρίζαμε, γιατί έχουν τόσο πολύ αλλάξει. Τα χέρια είναι κολλημένα στο σώμα, ακίνητα, κοιμισμένα μέσα στις τσέπες, κρέμουνται σαν ηλίθια απ' τους ώμους. Τα βήματα είναι σαν ψεύτικα, τρομάζουν να πατήσουν τη γη, που τα δέχεται χωρίς αντίσταση.
Οι σκιές κάτου απ' τα δέντρα πραγματοποιούν τερατώδη σχήματα, καταστρέφουν την πραγματικότητα. Γιατί αυτός ο άνθρωπος άναψε ένα φως; Για να κοιτάξει τον εαυτό του ή να βρει έναν άλλο; Υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν να βρουν τον εαυτό τους και συναντούν το κενό, που ψάχνουν να βρουν τον άλλο και συναντούν πάλι το κενό. Το φως πέφτει απ' τα χέρια, πολλά πόδια το πατούν κι όλοι χάνουνται μέσα στο σκοτάδι. Κι αυτός που κρατούσε το φως ανακατώθηκε πάλι με τους άλλους σα να μην υπήρξε ποτέ. Το δάσος γεμίζει ξανά από μια ανατριχίλα θανάτου. Η νύχτα προχωρεί αργά σα να σέρνεται μέσα στην ψυχή μας. Πολλοί αποκοιμούνται κάτου απ' τα δέντρα. Το ένα πρόσωπο ακουμπάει στη νύχτα του άλλου προσώπου.

Σε ποιον να μιλήσω, αφού καταλαβαίνω ότι η ομιλία μου δε βγαίνει από στόμα. Είμαστε οι νεκροί που καβαλάμε το νεκρό εαυτό μας. Πάνου σ' αυτή τη γη μάς κρατάει σαν καρφωμένους ο θάνατος. Αυτές οι λασπωμένες εκτάσεις έγιναν το φέρετρό μας. Δεν μπορώ να κοιτάξω τον ουρανό. Βλέπω με αηδία τον ευατό μου κι όμως βυθίζουμαι πιο πολύ στη λάσπη. Γύρω μου κάποτε είναι σα να μην υπάρχει τίποτα άλλο απ' τη σκιά μου. Οι άνθρωποι πηγαίνουν στη γραμμή, ο ένας πίσω απ' τον άλλο, προς το θάνατο, κατάντησαν το μόριο της σκόνης του κάθε δρόμου. Σκοτώνουν και σκοτώνουνται χωρίς να θέλουν. Ο πόλεμος είναι ένα έγκλημα που γίνεται με ένδυμα επίσημο και μ' όλα τα παράσημα στο στήθος. Το χρυσάφι και ο πόλεμος, ο πόλεμος και το χρυσάφι αυτή είναι η ιστορία ως τώρα του κόσμου. Όμως αυτός ο πόλεμος είναι δίκαιος. Πολεμάμε για να μην υποφέρει ο άνθρωπος απ' τον άνθρωπο, να μη σκοτώνει ο άνθρωπος τον άνθρωπο, πολεμάμε για να μην υπάρχει ο πόλεμος, να μην υπάρχει στον κόσμο κανένας φασισμός, να μην υπάρχουν δικτάτορες, να απαλλαγεί απ' τη δικτατορία η χώρα μας. Κάνουμε το χρέος μας απέναντι στον άνθρωπο, όχι απέναντι στο Θεό. Σάπισε το κορμί μας απ' τη βροχή. Λιώνουν τα πόδια μας μέσα στη λάσπη. Θα τα κόψουν και θα μείνουμε σαν τα παιδιά που δεν μπορούν να περπατήσουν. Όλοι, αν βαστάξει ο πόλεμος, θα έχουμε ξύλινα πόδια κι όπως τη νύχτα θα περπατάμε σ' ένα δρόμο λιθόστρωτο, θ' ακούγεται ένας κρότος ξερός, όπως όταν περπατάει κανείς σ' ένα δάσος έρημο το φθινόπωρο. Γύρω μας πάντα μια μουχλιασμένη μέρα θανάτου, μια παγωμένη νύχτα θανάτου. Είναι δίκαιος αυτός ο πόλεμος. Έπρεπε να πολεμήσουμε. Να κάνουμε το χρέος μας απέναντι στον άνθρωπο... από
http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSB106/544/3564,14915/index_d_06_01.html

Γεννημένος στην Άμφισσα, το 1902, ο Στέλιος Ξεφλούδας πολιτογραφήθηκε εξαρχής ως ένας από τους πεζογράφους της Θεσσαλονίκης, αυτούς που συσπειρώθηκαν γύρω από το περιοδικό της πόλης, Μακεδονικές Ημέρες και καλλιέργησαν την αφηγηματική τεχνική του "εσωτερικού μονολόγου".

Ο Ξεφλούδας ξεκίνησε τις φιλολογικές σπουδές του στην Αθήνα και την περίοδο 1928-1930 βρίσκεται στο Παρίσι για να τις ολοκληρώσει. To 1930 έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να εργαστεί ως καθηγητής και την ίδια χρονιά εκδίδει το πρώτο βιβλίο, Τα τετράδια του Παύλου Φωτεινού, το οποίο θα θεωρηθεί από την κριτική ως αντιπροσωπευτικό και πρώτο δείγμα της τεχνικής που είναι γνωστή ως "εσωτερικός μονόλογος".
Πλοκή χαλαρή ως ανύπαρκτη, αδιάκοπη και ανεξέλεγκτη καταγραφή σκέψεων και αναμνήσεων με τη ροή που οι ίδιες έχουν, αποστασιοποιήσει μ΄ένα λόγο από τις τεχνικές του "αστικού μυθιστορήματος¨ που καλλιέργησε η αθηναϊκή "γενιά του ΄30¨ είναι τα χαρακτηριστικά που εν γένει σηματοδοτούν τη νεοτερική γραφή, που αντικατοπτρίζεται όντως στο βιβλίο του Ξεφλούδα, με θεματικό υλικό την περίοδο που έμεινε στο Παρίσι.
Δύο χρόνια μετά, το 1932, εκδίδεται στην Θεσσαλονίκη το περιοδικό Μακεδονικές Ημέρες, στις σελίδες του οποίου θα φιλοξενηθούν έκτοτε ακόμη πιο αντιπροσωπευτικά, αλλά και αξιόλογα, δείγμα γραφής αυτού του είδους. Στους βασικούς συνεργάτες το συγκαταλέγεται και ο Ξεφλούδας, ο οποίος την ίδια χρονιά (1932) θα εκδώσει το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο Εσωτερική Συμφωνία, όπου η αφήγηση εμπλέκει συνειδητό και υποσυνειδητό, ενώ μια ρέουσα ποιητική γλώσσα και η διαφαινόμενη ευαισθησία καθιστούν το βιβλίο ένα από τα καλύτερα επιτεύγματα του συγγραφέα. Απο τον Απρίλιο του 1936 ως το 1940 είναι ο υπεύθυνος του λογοτεχνικού περιοδικού Olimpo που εκδίδεται με χορηγία του ιταλικού κράτους. Αρχικά παρουσιάζονται έργα ιταλικής ποίησης και λογοτεχνίας και στα επόμενα τεύχη υπάρχουν ιταλικά ποιήματα που μεταφράζει ο ίδιος στα ελληνικά.
Σε ένα παρόμοιο αναμνησιολογικό κλίμα θα κινηθούν τα επόμενα δύο βιβλία του Ξεφλούδα, Εύα (1934) και Κύκλος (1940). Κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου ο συγγραφέας υπηρετεί ως αξιωματικός στο μέτωπο. Η εμπειρία του πολέμου θα τον σημαδέψει βαθιά και θα αποτελέσει το θεματικό υλικό για τα μεταπολεμικά βίβλια τον Άνθρωποι του μύθου (1944) αλλά και (εν μέρει) για το Οδυσσέας χωρίς Ιθάκη (1957), το οποίο θα αποσπάσει και το Β΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος της επόμενης χρονιάς. Θα ακολουθήσουν τα "μυθιστορήματα" (ο όρος επιβάλλεται να μπει σε εισαγωγικά λόγω των σταθερών τεχνικών προτιμήσεων του συγγραφέα) Εσύ ο κύριος Χ κι ένας μικρός πρίγκιπας (1960, Α΄ Κρατικό Βραβείο) Μέρες μέσα στο σκοτάδι (1982). Όσο περνά ο καιρός, ο Ξεφλούδας αλλάζει θεματική, αντλεί από σύγχρονα βιώματα και γεγονότα, τα οποία προσπαθεί να συμβιβάσει με τη αφηγηματική τεχνική που έχει υιοθετήσει, μέχρις ενός σημείου βέβαια. Μολονότι τα ύστερα βιβλία του παρουσιάζουν ίσως μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον μέσο αναγνώστη, διαθέτοντας άλλωστε σοβαρές αξιώσεις, η προπολεμική παραγωγή του, με τον μελαγχολικό και εσωστρεφή της χαρακτήρα, ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία.
Ο Στέλιος Ξεφλούδας συνέγραψε επίσης τα μελετήματα Νιρβάνας, Χρηστομάνος και άλλοι (1953), Το νεοελληνικό μυθιστόρημα (γραμμένο στα Γαλλικά, 1953), Το σύγχρονο μυθιστόρημα (1955). Απεβίωσε στις 27 Νοεμβρίου του 1984.
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Κέικ καραμέλα


 
 Κέικ καραμέλα

Νοστιμότατο κέικ βανίλιας με πλούσιο γλάσο καραμέλας γάλακτος.


Υλικά συνταγής για το κέικ


• Αλεύρι: 4 κούπες (κοσκινισμένο)
• Μπέικιν πάουντερ: 2 κουταλάκια τσαγιού
• Σόδα: 1 1/2 κουταλάκι τσαγιού
• Αλάτι: 1/2 κουταλάκι τσαγιού
• Σε θερμοκρασία δωματίου βούτυρο ή μαργαρίνη: 250 γρ.
• Ζάχαρη: 2 κούπες
• Εκχύλισμα βανίλιας: 2 κουταλάκια τσαγιού
• Αυγά: 4 μεγάλα
• Ξυνόγαλο: 2 κούπες

Υλικά συνταγής για το γλάσο
• Κρέμα γάλακτος: 2 κούπες
• Καστανή ζάχαρη: 1 κούπα
• Σιρόπι γλυκόζης: 2 κουταλιές σούπας
• Εκχύλισμα βανίλιας: 1 κουταλάκι (ή σποράκια από 1 λοβό)


Προθερμαίνετε το φούρνο στους 175 βαθμούς. Βουτυρώνετε ένα ταψί 30 εκ. περίπου και το στρώνετε με λαδόχαρτο. Το ξαναβουτυρώνετε. Ανακατεύετε το αλεύρι με το μπέικιν, τη σόδα και το αλάτι. Το κρατάτε κατά μέρος.

Χτυπάτε το βούτυρο με την ζάχαρη να αφρατέψουν καλά. Προσθέτετε ένα ένα τα αυγά, χτυπώντας συνέχεια και προσθέτετε το εκχύλισμα. Τέλος, ανακατεύοντας απαλά, προσθέτετε το ξυνόγαλο, ίσα να αναμειχθεί.

Προσθέτετε ανακατεύοντας το αλεύρι, μέχρι να απορροφηθεί όλο (μην το παραχτυπήσετε).

Αδειάζετε τη ζύμη στο ταψάκι και το ψήνετε στο φούρνο για 40 λεπτά περίπου (τσεκάρετε με ένα μαχαίρι, αν βγαίνει καθαρό). Βγάζετε από το φούρνο, περιμένετε 10 λεπτά και μετά το αναποδογυρίζετε σε σχάρα. Βγάζετε το λαδόχαρτο και αφήνετε να κρυώσει.

Σε κατσαρολάκι βάζετε την κρέμα, την καστανή ζάχαρη και την γλυκόζη. Ανακατεύετε σε μέτρια φωτιά να λιώσει η ζάχαρη και να βράσει το μείγμα. Σιγοβράζετε το γλάσο για 7 - 9 λεπτά (αν έχετε θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής, να δείξει 102 βαθμούς) και κατεβάζετε από την φωτιά. Προσθέτετε το εκχύλισμα ή τους σπόρους της βανίλιας.

Βάζετε το κέικ σε πιατέλα και το τρυπάτε με πολλά σημεία με οδοντογλυφίδα. Περιχύνετε με το γλάσο, λίγο - λίγο, από πάνω και ολόγυρα. Αφήνετε να κρυώσει εντελώς.

radicio.com

Καθαρισμός καμινάδας τζακιού


 Καθαρισμός καμινάδας τζακιού

Ο καθαρισμός καμινάδας μπορεί να αποτελεί ένα μικρό έξοδο αλλά είναι αποδεδειγμένα η πιο απαραίτητη εργασία που θα πρέπει να πραγματοποιούμε στο τζάκι μας μια φορά το χρόνο και αυτό γιατί η συντήρηση του, σχετίζεται άμεσα με την ασφάλεια μας, την ασφάλεια του σπιτιού και γενικότερα με την σωστή και αποδοτικότερη λειτουργία του.

Δείτε το βίντεο που ακολουθεί

http://youtu.be/TkfGMPz3Wbo

Σήμερα...

Άγιος Ιάκωβος ο Πέρσης ο Μεγαλομάρτυρας
Ημερομηνία εορτής: 27/11/2012Άγιος Ιάκωβος ο Πέρσης ο Μεγαλομάρτυρας
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 27 Νοεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Ιακωβος Ο Περσης Ο Μεγαλομαρτυρας




Τμηθεὶς μεληδόν, καὶ σφαγὴν Πέρσης φέρων,
«Ψυχὴ σεσώσθω, φροῦδά μοι μέλη» λέγει.
Εἰκάδι Πέρσης ἑβδομάτῃ σφάγη ἐκμελεϊσθείς.

Βιογραφία
Ο Άγιος Ιάκωβος, έζησε τον 4ο μ.Χ. αι. επί βασιλέως Αρκαδίου (περί το 395 μ.Χ.).

Ζούσε στη Βηθλαδά της Περσίας και καταγόταν από επίσημο γένος. Ήταν φίλος με το βασιλιά των Περσών, Ισδιγέρδη. Παρασυρμένος από αυτή τη φιλία του, ο Ιάκωβος απαρνήθηκε την πίστη του στο Χριστό. Για να ευχαριστήσει τον Ισδιγέρδη, άφησε τον εαυτό του να χαθεί μέσα στην ψευδαίσθηση του πλούτου των ανακτόρων.

Όταν το έμαθαν αυτό η μητέρα και η γυναίκα του, οι οποίες ήταν ευσεβείς και πιστές χριστιανές λυπήθηκαν και εξοργίστηκαν. Και οι δύο λοιπόν τον επιπλήξανε για τη στάση του και του δήλωσαν ότι δεν ήθελαν καμία σχέση, μαζί του. Αυτό το μικρό πλήγμα, επανέφερε τον Ιάκωβο στον ίσιο δρόμο. Τον έκανε να διαπιστώσει το χάσμα το οποίο δημιούργησε. Έτσι ο Ιάκωβος αποφάσισε να εξαγνίσει το ατόπημά του και να επανέλθει στον δρόμο του Θεού.

Μετά από την απόφαση αυτή, πήγε στον βασιλιά και ομολόγησε μπροστά του την μία και αληθινή πίστη στον Χριστό. Ο Ισδιγέρδης εξεπλάγη γι' αυτή την αλλαγή του Ιακώβου και προσπάθησε να τον μεταπείσει. Ο Ιάκωβος παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του και γι' αυτό διατάχθηκε να τον βασανίσουν. Μαρτύρησε με ακρωτηριασμό των άκρων του και κατόπιν με τον αποκεφαλισμό του. Με αυτό τον μαρτυρικό τρόπο παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.

Αντιμετωπίστε το πρόβλημα με τη βοήθεια του λεμονιού



Αντιμετωπίστε το πρόβλημα με τη βοήθεια του λεμονιού

Τα μαύρα στίγματα που τόσο σας ταλαιπωρούν έχουν αμέτρητους φυσικούς εχθρούς που ίσως δεν τους ξέρατε και οι οποίοι βρίσκονται είτε στο ντουλάπι της κουζίνας σας, είτε στο ψυγείο.


Μπορείτε λοιπόν να νικήσετε τα ενοχλητικά μαύρα στίγματα πολύ απλά και γρήγορα, φτιάχνοντας μια λοσιόν βασισμένη στο λεμόνι που είναι κατάλληλη τόσο για λιπαρά όσο και για μεικτά δέρματα.

Η λοσιόν αυτή είναι θαυματουργή χάρη στις ευεργετικές ιδιότητες του λεμονιού. Πιο συγκεκριμένα το λεμόνι περιέχει κιτρικό οξύ, το οποίο μειώνει τη λιπαρότητα, απομακρύνει τους ρύπους, προσφέρει απολέπιση και κάνει την επιδερμίδα σας πιο φωτεινή.

Ωστόσο, όπως όλα, έτσι και το λεμόνι έχει τα αρνητικά του, αφού λόγω της οξύτητας του το δέρμα σας ξηραίνεται και γίνεται πιο ευαίσθητο στον ήλιο, όποτε θα χρειαστείτε καθημερινή σωστή ενυδάτωση από μια κρέμα και φυσικά αντιηλιακό όλη τη διάρκεια του χρόνου (καλοκαίρι – χειμώνα).

Θα χρειαστείτε:

- Χυμό από λεμόνι

- Νερό
- Μέλι


Τρόπος παρασκευής

Πάρτε ίση ποσότητα από τα δύο υλικά και ανακατέψτε τα καλά μέχρι να γίνουν μια ομοιογενή λοσιόν μέσα σε ένα μπουκαλάκι σπρέι ή απλό (ό,τι σας βολεύει).

Προσοχή, αν το δέρμα σας είναι ευαίσθητο οι αναλογίες αλλάζουν. Βάλτε λοιπόν σε ένα μέρος από χυμό λεμονιού, δυο μέρη νερό και ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι και κάντε μια δοκιμή πριν την εφαρμόσετε κανονικά. Καλό θα ήταν να βάλετε πρώτα το χυμό λεμονιού μετρώντας το και στη συνέχεια να προσθέσετε την αντίστοιχη ποσότητα νερού.


Επίσης, πρέπει να προσέξετε το ότι η λοσιόν αυτή έχει διάρκεια ζωής 3-4 ημέρες. Μετά το πέρας τους, πετάξτε τη και φτιάξτε μια καινούργια.

Τρόπος εφαρμογής

Η σωστή εφαρμογή της γίνεται το βράδυ και αφού πρώτα καθαρίσετε πολύ καλά το πρόσωπο σας. Αυτό που έχετε να κάνετε είναι να ψεκάσετε τη λοσιόν ή να την απλώσετε με τα χέρια σας σε όλο το πρόσωπο, εκτός από την περιοχή των ματιών.
Στη συνέχεια μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε, ακόμη και να κοιμηθείτε, εκτός βέβαια αν η επιδερμίδα σας είναι ευαίσθητη, οπότε θα πρέπει τις 3-4 πρώτες μέρες να την αφήσετε μόνο 20-30 λεπτά και μετά να ξεπλυθείτε.

Αφήνοντας τη να δράσει όλη τη νύχτα, τα ευεργετικά συστατικά της θα απορροφηθούν πλήρως από την επιδερμίδα σας. Έτσι, όταν σηκωθείτε το πρωί το μόνο που μένει είναι να την ξεπλύνετε και να βάλετε την ενυδατική σας κρέμα.

beautetinkyriaki.gr

Γ. ΡΙΤΣΟΣ "Και οι μυγδαλιές;…."



Γ. ΡΙΤΣΟΣ "Και οι μυγδαλιές;…."



“Τη νύχτα οι μυγδαλιές με τ’ άσπρα τους φορέματα περάσαν

κάτου απ’ τα παράθυρά μας αργές και λυπημένες, όμοιες με

κείνα τα χλωμά κορίτσια του ορφανοτροφείου όταν γυρίζουν


από μια μικρή εκδρομή, την Κυριακή, πιασμένες δυο- δυο

απ’ το χέρι, χωρίς να μιλάνε, χωρίς να βλέπουν τ’ άστρα που

φυτρώνουν ένα- ένα μες στο ίσκιο, μακρινά κι ευτυχισμένα.

Αύριο θα στείλουμε τις μυγδαλιές περίπατο στο ακροθαλάσσι να

πλύνουνε τα πρόσωπά τους απ’ τη σκόνη της λύπης μας.

Και το βράδυ που θα γυρίσουν χαρούμενες, θα μας φέρουν τα

Πρώτα μας λόγια πλυμένα στη θάλασσα, κ’ εμείς θα κλαίμε

στο ανοιχτό παράθυρο απ’ τη χαρά μας που μπορούμε

να κλαίμε…”

(Γ. Ρίτσος, Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού)

Η Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων (54)

Από παλιά Ραδιοτηλεόραση

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Στα τρυπημένα σημεία λέει: στους, Γεωργιάδης, σπάθης

Παρίσι 1900: Οι Ολυμπιακοί αγώνες και η Ελληνική συμμετοχή

Δημοφιλείς αναρτήσεις