ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ «Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε»

ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ «Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε»

Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε.
Απ' αυτό βγάζω το συμπέρασμα πως είσαστε εκατομμυριούχοι.
Το μέλλον σας είναι σιγουρεμένο - το βλέπετε
μπροστά σας σ' άπλετο φως.
Φρόντισαν οι γονείς σας
για να μη σκοντάψουνε τα πόδια σας σε πέτρα.

Γι' αυτό τίποτα δε χρειάζεται
να μάθεις. Έτσι όπως είσαι
εσύ μπορείς να μείνεις.

Κι έτσι κι υπάρχουνε ακόμα δυσκολίες, μιας κι οι καιροί
όπως έχω ακούσει είναι ανασφαλείς,
τους ηγέτες σου έχεις,
που σου λένε ακριβώς
τι έχεις να κάνεις για να πας καλά.

Έχουνε μαθητέψει πλάι σε κείνους

που ξέρουν τις αλήθειες που ισχύουνε

για όλους τους καιρούς

μα και τις συνταγές που πάντα βοηθάνε.

Μιας και για σένα γίνονται τόσο πολλά

δε χρειάζεται ούτε δαχτυλάκι να κουνήσεις.

Βέβαια, αν τα πράματα ήταν διαφορετικά

Η μάθηση θα 'τανε υποχρέωσή σου.

Γαλακτομπούρεκα Σοφίας

Γαλακτομπούρεκα Σοφίας

Bαθμολογία:

1 ψήφοι

Προστέθηκε από TSOFAGR, 21.07.09

Περιγραφή

Η μαγειρική θέλει αγάπη και μεράκι για να την κερδίσεις. Έυκολα ατομικά γαλακτομπούρεκα, κλέβουν τις καρδιές όλων.

Τι χρειαζόμαστε:

• 2 πακέτα φύλλα κρούστας

Για την κρέμα:

• 250 γραμ. μαργαρίνη
• 1 φλιτζάνι σπορέλαιο
• 10 κουταλιές της σούπας αλέυρι
• 2 λίτρα γάλα
• 1 κούπα ζάχαρη
• 1 πορτοκάλι (τον χυμό)
• 3 βανίλιες
• 100 γρ άνθος αραβοσίτου με γέυση βανίλια (για βράσιμο)
• 1½ ποτήρι γάλα (για να διαλύσουμε την σκόνη)
• 150 γραμ. μαργαρίνη για επάληψη φύλλου

Για το σιρόπι:

• 1 κιλό ζάχαρη
• 3 ποτήρια νερο
• 1 ξυλάκι κανέλα
• χυμός ενός λεμονιού

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Σιροπιαστά γλυκά

Διατροφή

Χορτοφαγική

Πλούσια σε ασβέστιο

Πλούσια σε ενέργεια

Περιέχει

Γάλα

Σερβίρει

22 κομμάτια γαλακτομπούρεκα

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Γαλακτομπούρεκα Σοφίας http://www.sintagespareas.gr/sintages/galaktompoureka-sofias.html#ixzz25VyzTRSK 

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

To άνθος του γιαλού του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Σταυρούλα Κουγιουμτσιάδη

To άνθος του γιαλού του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη


Από τα 170 διηγήματα του Παπαδιαμάντη που γνωρίζουμε, περίπου 35 είναι γραμμένα με αφορμή τις δύο μεγάλες χριστιανικές εορτές, Χριστούγεννα και Πάσχα, ή αναφέρονται με κάποιον τρόπο σ' αυτές. Τα περισσότερα, γύρω στα 25 αναφέρονται στην εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων (τα περισσότερα αναφέρονται κυρίως στην περίοδο από την παραμονή των Χριστουγέννων μέχρι την τρίτη μέρα), της Πρωτοχρονιάς (τρία μόνα στο διήμερο της παραμονής και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς) και των Φώτων (δύο μόνο).
Σχεδόν όλα τα εορταστικά του διηγήματα γράφτηκαν για να δημοσιευτούν στις εφημερίδες και διαδραματίζονται (εκτός από δύο) στο νησί της καταγωγής του, στη Σκιάθο. Τα περισσότερα δημοσιεύτηκαν την περίοδο από το 1887 έως το 1899, ενώ καμμια δεκαριά δημοσιεύτηκαν ως το 1907. H χρονική περίοδος, στην οποία αναφέρονται κάποια από τα διηγήματά του, δηλώνεται εμφανώς στον τίτλο: πχ.: Το Χριστόψωμο, στο Χριστό στο Κάστρο, Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη, Φώτα Ολόφωτα.
Το αγαπημένο μου Χριστουγεννιάτικο διήγημα είναι ένα από τα τελευταία που δημοσίευσε. Φέρει τον ποιητικό τίτλο Άνθος του γιαλού και δημοσιεύτηκε το 1906. Πιστεύω ότι είναι ένα από τα πιο ποιητικά κείμενα του Παπαδιαμάντη, αλλά και από τα πιο ενδιαφέροντα ως προς την αφηγηματική τεχνική, γιατί στην κύρια ιστορία, που έχει πολλά ηθογραφικά στοιχεία, εγκιβωτίζει μία δεύτερη, ένα συναρπαστικό ερωτικό παραμύθι που μιλάει για τη δύναμη της ερωτικής αγάπης...Ενδιαφέρον είναι επίσης το πώς ο Παπαδιαμάντης συνδέει την ερωτική ιστορία με την ημέρα της Γέννησης του Χριστού. Όσον αφορά τον τίτλο του διηγήματος, το τι σημαίνει και συμβολίζει το "άνθος γιαλού" αποκαλύπτεται μόνο στο τέλος...Δηλαδή, για το "άνθος του γιαλού" γίνεται λόγος μόνο στην αρχή, στο τίτλο του έργου, και στο τέλος, στις δύο τελευταίες παραγράφους του διηγήματος.


Εκ του πρωτοτυπου...

Ἐπὶ πολλὰς νύκτας κατὰ συνέχειαν ἔβλεπεν ὁ Μάνος τοῦ Κορωνιοῦ, ἐκεῖ ὅπου ἔδενε τὴν βάρκαν του κάθε βράδυ, κοντὰ στὰ Κοτρώνια τοῦ ἀνατολικοῦ γιαλοῦ, ἀνάμεσα εἰς δυὸ ὑψηλοὺς βράχους καὶ κάτω ἀπὸ ἕνα παλαιὸν ἐρημόσπιτον κατηρειπωμένον, - ἐκεῖ ἔστρωνε συνήθως τὴν κάπαν ἐπάνω στὴν πλώρην τῆς βάρκας, κ᾿ ἐκοιμᾶτο χορευτὸν καὶ νανουρισμένον ὕπνον, τρεῖς σπιθαμὲς ὑψηλότερ᾿ ἀπὸ τὸ κῦμα, θεωρῶν τὰ ἄστρα, καὶ μελετῶν τὴν Πούλιαν καὶ ὅλα τὰ μυστήρια τοῦ οὐρανοῦ - ἔβλεπε, λέγω, ἀνοικτὰ εἰς τὸ πέλαγος, ἔξω ἀπὸ τὰ δυὸ ἀνθισμένα νησάκια, τὰ φυλάττοντα ὡς σκοποὶ τὸ στόμιον τοῦ λιμένος, ἓν μελαγχολικὸν φῶς - κανδήλι, φανόν, λαμπάδα, ἢ ἄστρον πεσμένον - νὰ τρεμοφέγγῃ, ἐκεῖ μακράν, εἰς τὸ βάθος τῆς μελανωμένης εἰκόνος, ἐπιπολῆς εἰς τὸ κῦμα, καὶ νὰ στέκῃ ἐπὶ ὥρας, φαινόμενον ὡς νὰ ἔπλεε, καὶ μένον ἀκίνητον.
Ὁ Μάνος τοῦ Κορωνιοῦ, λεμβοῦχος ψαράς, ἦτον ἀδύνατος στὰ μυαλὰ ὅπως καὶ πᾶς θνητός. Ἀρκετὸν ἦτο ἤδη ὁποὺ ἔδενε τὴν βάρκαν του κάθε βράδυ ἐκεῖ, δίπλα εἰς τοὺς δυὸ μαυρισμένους βράχους, κάτω ἀπὸ τὸ ἐρημόσπιτον ἐκεῖνο, τ᾿ ὁλόρθον ἄψυχον φάντασμα, τὸ ὁποῖον εἶχε τὴν φήμην, ὅτι ἦτο στοιχειωμένον. Ἐκαλεῖτο κοινῶς «τῆς Λουλούδως τὸ Καλύβι». Διατί; Κανεὶς δὲν ἤξευρεν. Ἤ, ἂν ὑπῆρχον ὀλίγα γραΐδια «λαδικά», ἢ καὶ δυὸ τρεῖς γέροι, γνωρίζοντες τὰς παλαιὰς ἱστορίας τοῦ τόπου, ὁ Μάνος δὲν ἔτυχεν εὐκαιρίας νὰ τοὺς ἐρωτήση.
Ἔβλεπε, βραδιὲς τώρα, τὸ παράδοξον ἐκεῖνο μεμακρυσμένον φῶς νὰ τρέμῃ καὶ νὰ φέγγῃ ἐκεῖ εἰς τὸ πέλαγος, ἐνῷ ἤξευρεν, ὅτι δὲν ἦτο ἐκεῖ κανεὶς φάρος. Ἡ Κυβέρνησις δὲν εἶχε φροντίσει δι᾿ αὐτὰ τὰ πράγματα εἰς τὰ μικρὰ μέρη, τὰ μὴ ἔχοντα ἰσχυροὺς βουλευτάς.
Τί, λοιπόν, ἦτο τὸ φῶς ἐκεῖνο; Ἠσθάνετο ἐπιθυμίαν, ἐπειδὴ σχεδὸν καθημερινῶς ἐπέρνα μὲ τὴν βάρκα του ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ πέραμα, ἀνάμεσα εἰς τὰ δυὸ χλοερὰ νησάκια, καὶ δὲν ἔβλεπε κανὲν ἴχνος ἐκεῖ τὴν ἡμέραν, τὸ ὁποῖον νὰ ἐξηγῇ τὴν παρουσίαν τοῦ φωτὸς τὴν νύκτα, νὰ πλεύση τὰ μεσάνυχτα, διακόπτων τὸν μακάριον ὕπνον του, καὶ τοὺς ρεμβασμούς του πρὸς τ᾿ ἄστρα καὶ τὴν Πούλιαν, νὰ φθάση ἕως ἐκεῖ, νὰ ἰδῆ τί εἶναι, καί, ἐν ἀνάγκῃ, νὰ τὸ κυνηγήση τὸ μυστηριῶδες ἐκεῖνο φέγγος. Ὅθεν ὁ Μάνος, ἐπειδὴ ἦτο ἀσθενὴς ἄνθρωπος, καθὼς εἴπομεν, νέος εἰκοσαετής, ἐκάλεσεν ἐπίκουρον καὶ τὸν Γιαλὴν τῆς Φαφάνας, δέκα ἔτη μεγαλύτερόν του, ἀφοῦ τοῦ διηγήθη τὸ νυκτερινὸν ὅραμά του, διὰ νὰ τοῦ κάμῃ συντροφιὰν εἰς τὴν ἀσυνήθη ἐκδρομήν.
*
* *

Ἐπῆγαν μίαν νύκτα, ὅταν ἡ σελήνη ἦτο ἐννέα ἡμερῶν, κ᾿ ἔμελλε νὰ δύση περὶ τὴν μίαν μετὰ τὰ μεσάνυχτα. Τὸ φῶς ἐφαίνετο ἐκεῖ, ἀκίνητον ὡς καρφωμένον, ἐνῷ ὁ πύρινος κολοβὸς δίσκος κατέβαινεν ἤρεμα πρὸς δυσμᾶς κ᾿ ἔμελλε νὰ κρυφθῆ ὀπίσω τοῦ βουνοῦ. Ὅσον ἔπλεαν αὐτοὶ μὲ τὴν βάρκαν, τόσον τοὺς ἔφευγε, χωρὶς νὰ κινῆται ὀφθαλμοφανῶς, ὁ μυστηριώδης πυρσός. Ἔβαλαν δύναμιν εἰς τὰ κουπιά, «ἐξεπλατίσθηκαν». Τὸ φῶς ἐμακρύνετο, ἐφαίνετο ἀπώτερον ὁλονέν. Ἦτο ἄφθαστον. Τέλος ἔγινεν ἄφαντον ἀπὸ τοὺς ὀφθαλμούς των.

Ὁ Μάνος, μαζὶ μὲ τὸν Φαφάναν, ἔκαμαν πολλοὺς σταυρούς. Ἀντήλλαξαν ὀλίγας λέξεις:

- Δὲν εἶναι φανάρι, δὲν εἶναι καΐκι, ὄχι.

- Καὶ τί εἶναι;

- Εἶναι...

Ὁ Γιαλὴς τῆς Φαφάνας δὲν ἤξευρε τί νὰ εἴπῃ.

Τὴν νύκτα τῆς τρίτης ἡμέρας, καὶ πάλιν δυὸ ἢ τρεῖς ἡμέρας μετ᾿ αὐτήν, οἱ δυὸ ναυτίλοι ἐπεχείρησαν ἐκ νέου τὴν ἐκδρομήν. Πάντοτε ἔβλεπαν τὴν μυστηριώδη λάμψιν νὰ χορεύῃ εἰς τὰ κύματα. Εἶτα, ὅσον ἐπλησίαζαν αὐτοί, τόσον τὸ ὅραμα ἔφευγε. Καὶ τέλος ἐγίνετο ἄφαντον. Τί ἄρα ἦτο;
*
* *

Εἷς μόνον γείτων εἶχε παρατηρήσει τὰς ἐπανειλημμένας νυκτερινὰς ἐκδρομὰς τῶν δυὸ φίλων μὲ τὴν βάρκαν. Ὁ Λίμπος ὁ Κόκοϊας, ἄνθρωπος πενηντάρης, εἶχε διαβάσει πολλὰ παλαιὰ βιβλία μὲ τὰ ὀλίγα κολλυβογράμματα ποὺ ἤξευρε, καὶ εἶχεν ὁμιλήσει μὲ πολλὰς γραίας σοφάς, αἵτινες ὑπῆρξαν τὸ πάλαι. Ἐκάθητο ὅλην τὴν νύκτα, ἀγρυπνῶν, σιμὰ εἰς τὸ παράθυρόν του, βλέπων πρὸς τὴν θάλασσαν, καὶ πότε ἐδιάβαζε τὰ βιβλία του, πότε ἐρρέμβαζε πρὸς τὰ ἄστρα καὶ πρὸς τὰ κύματα. Ἡ καλύβη του, ὅπου ἔρημος καὶ μόνος ἐκατοικοῦσεν, ἔκειτο ὀλίγους βράχους παραπέρα ἀπὸ τὸ σπίτι τῆς Λουλούδως, ὅπου ἔδενε τὴν βάρκαν του ὁ Μάνος, ἀνάμεσα εἰς τὸ σπίτι τῆς Βάσως τοῦ Ραγιᾶ καὶ τῆς Γκαβαλογίνας.

Μίαν νύκτα, ὁ Κορωνιὸς καὶ ὁ ἐγγονὸς τῆς Φαφάνας ἡτοιμάζοντο νὰ λύσουν τὴν βάρκαν, καὶ νὰ κωπηλατήσουν, τετάρτην φοράν, διὰ νὰ κυνηγήσουν τὸ ἀσύλληπτον θήραμά των.

Ὁ Λίμπος ὁ Κόκοϊας τοὺς εἶδεν, ἐξῆλθεν ἀπὸ τὴν καλύβην του, φορῶν ἄσπρον σκοῦφον καὶ ράσον μακρύ, ὅπως ἐσυνήθιζε κατ᾿ οἶκον, ἐπήδησε δυὸ τρεῖς βράχους πρὸς τὰ ἐκεῖ, κ᾿ ἔφθασε παραπάνω ἀπὸ τὸ μέρος, ὅπου εὑρίσκοντο οἱ δυὸ φίλοι.

- Γιὰ ποῦ, ἂν θέλῃ ὁ Θεός, παιδιά; τοὺς ἐφώναξεν. Εἶναι βραδιὲς τώρα ποὺ τρέχετε ἔξω ἀπὸ τὸ λιμάνι, χωρὶς νὰ γιαλεύετε, χωρὶς νὰ πυροφανίζετε - καὶ τὰ ψάρια σας δὲν τὰ εἴδαμε. Μήπως σᾶς ὠνείρεψε καὶ σκάφτετε πουθενά, γιὰ νὰ βρῆτε τίποτα θησαυρό;

Ὁ Μάνος παρεκάλεσε τὸν Κόκοϊαν νὰ κατεβῇ παρακάτω καὶ νὰ ὁμιλῇ σιγανώτερα. Εἶτα δὲν ἐδίστασε νὰ τοῦ διηγηθῆ τὸ ὅραμά του.

Ὁ Λίμπος ἤκουσε μετὰ προσοχῆς. Εἶτα ἐγέλασε:

- Ἀμ᾿ ποὺ νὰ τὰ ξέρετε αὐτὰ ἐσεῖς, οἱ νέοι, εἶπε, σείων σφοδρῶς τὴν κεφαλήν. Τὸν παλαιὸν καιρὸν τέτοια πράματα, σὰν αὐτὸ ποὺ εἶδες, Μάνο, τὰ ἔβλεπαν ὅσοι ἦταν καθαροί, τώρα τὰ βλέπουν μόνο οἱ ἐλαφροΐσκιωτοι. Ἐγὼ δὲ βλέπω τίποτα!.. Τὸ ἴδιο κι ὁ Γιαλὴς βλέπει αὐτὸ ποῦ λὲς πῶς βλέπεις;
Ὁ Γιαλὴς ἠναγκάσθη μὲ συστολὴν κατωτέραν της ἡλικίας του νὰ ὁμολογήση, ὅτι δὲν ἔβλεπε τὸ φῶς, περὶ οὗ ὁ λόγος, ἀλλ᾿ ἐπείθετο εἰς τὴν διαβεβαίωσιν τοῦ Μάνου, ὅστις ἔλεγεν ὅτι τὸ βλέπει.
Ὁ Κόκοϊας, ἤρχισε τότε νὰ διηγῆται:
- Ἀκοῦστε νὰ σᾶς πῶ, παιδιά. Ἐγὼ ποὺ μὲ βλέπετε, ἔφθασα τὴ γριά-Κοεράνω τοῦ Ραγιᾶ, τὴν μαννοῦ αὐτῆς τῆς Βάσως τῆς γειτόνισσας, καθὼς καὶ τὴ μάννα τῆς Γκαβαλογίνας, ἀκόμα κι ἄλλες γριές. Μοῦ εἶχαν διηγηθῆ πολλὰ πρωτινά, παλαιικὰ πράματα, καθὼς κι αὐτὸ ποὺ θὰ σᾶς πῶ τώρα:

»Βλέπετε αὐτὸ τὸ χάλασμα, τὸ Καλύβι τῆς Λουλούδως, ποὺ λένε πῶς εἶναι στοιχειωμένο; Ἐδῶ τὸν παλαιὸν καιρὸ ἐκατοικοῦσε μιὰ κόρη, ἡ Λουλούδω, ὁποὺ τὴν εἶχαν ὀνοματίσει γιὰ τὴν ἐμορφιά της, - ἔλαμπε ὁ ἥλιος, ἔλαμπε κι αὐτὴ - μαζὶ μὲ τὸν πατέρα της τὸν γερό-Θεριὰ (ἑλληνικὰ τὸν ἔλεγαν Θηρέα), ὅπου ἐκυνηγοῦσε ὅλους τοὺς Δράκους καὶ τὰ Στοιχειά, μὲ τὴν ἀσημένια σαγίτα καὶ μὲ φαρμακωμένα βέλη. Ἕνα Βασιλόπουλο ἀπὸ τὰ ξένα τὴν ἀγάπησε τὴν ὄμορφη Λουλούδω. Τῆς ἔδωκε τὸ δαχτυλίδι του, κ᾿ ἐκίνησε νὰ πάῃ στὸ σεφέρι καὶ τῆς ἔταξε μὲ ὅρκον ὅτι, ἅμα νικήση τοὺς βαρβάρους, τὴν ἡμέρα ποὺ θὰ γεννηθῆ ὁ Χριστός, θὰ ἔρθη νὰ τὴν στεφανωθῇ.
»Ἐπῆγε τὸ Βασιλόπουλο. Ἔμεινεν ἡ Λουλούδω, ρίχνοντας τὰ δάκρυά της στὸ κῦμα, στὸν ἀέρα στέλνοντας τοὺς ἀναστεναγμούς της, καὶ τὴν προσευχὴ στὰ οὐράνια, νὰ βγῆ νικητὴς τὸ Βασιλόπουλο, νὰ ἔρθη ἡ μέρα ποὺ θὰ γεννηθῆ ὁ Χριστός, νὰ γυρίση ὁ σαστικός της νὰ τὴν στεφανωθῆ.
»Ἔφτασε ἡ μέρα ποὺ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. Ἡ Παναγία μὲ ἀστραφτερὸ πρόσωπο, χωρὶς πόνο, χωρὶς βοήθεια, γέννησε τὸ Βρέφος μὲς στὴ Σπηλιά, τὸ ἐσήκωσε, τὸ ἐσπαργάνωσε μὲ χαρά, καὶ τὸ ῾βαλε στὸ παχνί, γιὰ νὰ τὸ κοιμίση. Ἕνα βοϊδάκι κ᾿ ἕνα γαϊδουράκι ἐσίμωσαν τὰ χνῶτα τοὺς στὸ παχνὶ κ᾿ ἐφυσοῦσαν μαλακὰ νὰ ζεστάνουν τὸ θεῖο Βρέφος. Νά, τώρα θὰ ῾ρθῆ τὸ Βασιλόπουλο, νὰ πάρη τὴν Λουλούδω!
»Ἦρθαν οἱ βοσκοί, δυὸ γέροι μὲ μακριὰ ἄσπρα μαλλιά, μὲ τὶς μαγκοῦρες τους, ἕνα βοσκόπουλο μὲ τὴ φλογέρα του, θαμπωμένοι, ξαφνιασμένοι, κ᾿ ἔπεσαν κ᾿ ἐπροσκύνησαν τὸ θεῖο Βρέφος. Εἶχαν ἰδεῖ τὸν Ἄγγελον ἀστραπόμορφον, μὲ χρυσογάλανα λευκὰ φτερά, εἶχαν ἀκούσει τ᾿ ἀγγελούδια ποὺ ἔψαλλαν: Δόξα ἐν ὑφίστοις Θεῷ! Ἔμειναν γονατιστοί, μ᾿ ἐκστατικὰ μάτια, κάτω ἀπὸ τὸ παχνί, πολλὴν ὥρα, κ᾿ ἐλάτρευαν ἀχόρταγα τὸ θάμα τὸ οὐράνιο. Νά! τώρα θὰ ῾ρθῆ τὸ Βασιλόπουλο, νὰ πάρη τὴν Λουλούδω!
»Ἔφτασαν κ᾿ οἱ τρεῖς Μάγοι, καβάλα στὶς καμῆλες τους. Εἶχαν χρυσὲς μίτρες στὸ κεφάλι, κ᾿ ἐφοροῦσαν μακριὲς γοῦνες μὲ πορφύρα κατακόκκινη. Καὶ τ᾿ ἀστεράκι, ἕνα λαμπρὸ χρυσὸ ἀστέρι, ἐχαμήλωσε κ᾿ ἐκάθισε στὴ σκεπὴ τῆς Σπηλιᾶς, κι ἔλαμπε μὲ γλυκὸ οὐράνιο φῶς, ποὺ παραμέριζε τῆς νύχτας τὸ σκοτάδι. Οἱ τρεῖς βασιλικοὶ γέροι ξεπέζεψαν ἀπ᾿ τὶς καμῆλες τους, ἐμπήκαν στὸ Σπήλαιο, κ᾿ ἔπεσαν κ᾿ ἐπροσκύνησαν τὸ Παιδί. Ἄνοιξαν τὰ πλούσια τὰ δισάκια τους, κ᾿ ἐπρόσφεραν δῶρα: χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν.
- »Νά! τώρα θὰ ῾ρθῆ τὸ Βασιλόπουλο, νὰ πάρη τὴν Λουλούδω!
»Πέρασαν τὰ Χριστούγεννα, τελειώθηκε τὸ μυστήριο, ἔγινε ἡ σωτηρία, καὶ τὸ Βασιλόπουλο δὲν ᾖρθε νὰ πάρη τὴν Λουλούδω! Οἱ βάρβαροι εἶχαν πάρει σκλάβο τὸ Βασιλόπουλο. Τὸ φουσάτο του εἶχε νικήσει στὴν ἀρχή, τὰ φλάμπουρά του εἶχαν κυριέψει μὲ ἀλαλαγμὸ τὰ κάστρα τῶν βαρβάρων. Τὸ Βασιλόπουλο εἶχε χυμήξει μὲ ἀκράτητην ὁρμή, ἀπάνω στὸ μούστωμα καὶ στὴ μέθη τῆς νίκης. Οἱ βάρβαροι μὲ δόλο τὸν εἶχαν αἰχμαλωτίσει!

»Τὰ δάκρυα τῆς κόρης ἐπίκραναν τὸ κῦμα τ᾿ ἁρμυρό, οἱ ἀναστεναγμοί της ἐδιαλύθηκαν στὸν ἀέρα, κ᾿ ἡ προσευχή της ἔπεσε πίσω στὴ γῆ, χωρὶς νὰ φθάση στὸ θρόνο τοῦ Μεγαλοδύναμου. Ἕνα λουλουδάκι ἀόρατο, μοσχομυρισμένο, φύτρωσε ἀνάμεσα στοὺς δυὸ αὐτοὺς βράχους, ὁποὺ τὸ λὲν Ἀνθὸς τοῦ Γιαλοῦ, ἀλλὰ μάτι δὲν τὸ βλέπει. Καὶ τὸ Βασιλόπουλο, ποὺ εἶχε πέσει στὰ χέρια τῶν βαρβάρων, ἐπαρακάλεσε νὰ γίνῃ Σπίθα, φωτιὰ τοῦ πελάγους, γιὰ νὰ φτάση ἐγκαίρως, ὡς τὴν ἡμέρα ποὺ γεννᾶται ὁ Χριστός, νὰ φυλάξη τὸν ὅρκο του, ποὺ εἶχε δώσει στὴ Λουλούδω.
»Μερικοὶ λένε, πῶς τὸ Ἄνθος τοῦ Γιαλοῦ ἔγινε ἀνθός, ἀφρὸς τοῦ κύματος. Κ᾿ ἡ Σπίθα ἐκείνη, ἡ φωτιὰ τοῦ πελάγου ποὺ εἶδες, Μάνο, εἶναι ἡ ψυχὴ τοῦ Βασιλόπουλου, ποὺ ἔλιωνε, σβήσθηκε στὰ σίδερα τῆς σκλαβιᾶς, καὶ κανεὶς δὲν τὴν βλέπει πιά, παρὰ μόνον ὅσοι ἦταν καθαροὶ τὸν παλαιὸν καιρόν, καὶ οἱ ἐλαφροΐσκιωτοι στὰ χρόνια μας».

Διαβάστε και τα άλλα Χριστουγεννιάτικα-Πρωτοχρονιάτικα-Φώτων διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Ο Έλληνας βεζίρης

Bigbook.gr

Ο παντοδύναμος σουλτάνος των Τούρκων παραχώρησε σ εμένα, τον Ιμπραήμ, όλη την εξουσία." Τον 16ο αιώνα η Οθωμανική Αυτοκρατορία βρίσκεται στο απώγειό της. Εδαφικά εκτείνεται από την Αλγερία μέχρι την Κασπία Θάλασσα και τον Περσικό Κόλπο. Ο σουλτάνος Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής ανεβαίνει στο θρόνο και στο πλευρό του αναδεικνύει τον Ιμπραήμ πασά ως τον μεγάλο βεζίρη του. Ο ελληνικής καταγωγής Ιμπραήμ ανεβαίνει ραγδαία τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας, αποκτά πρωτοφανή εξουσία και γίνεται πρωταγωνιστής στη διπλωματική σκακιέρα της Ευρώπης. Ο παντοδύναμος μεγάλος βεζίρης είναι ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα, καθοδηγεί έναν από τους πιο τρομερούς στρατούς που ανέδειξε η Ιστορία, ελέγχει τις αχανείς εκτάσεις της πολυπολιτισμικής αυτοκρατορίας, γίνεται ο ανώτατος διοικητής, διπλωμάτης και στρατηγός. Μέχρι τη στιγμή που μυστηριωδώς δολοφονείται και τα ίχνη του διαγράφονται... Το βιβλίο αφηγείται τη μυθιστορηματική ζωή του Ιμπραήμ πασά, ρίχνει φως στη σχέση του με τον σουλτάνο, ανασυνθέτει με επιστημονική εγκυρότητα και γλαφυρές λεπτομέρειες τη ζωή και τα ήθη στην Οθωμανική Αυλή, καθώς και την ατμόσφαιρα του πολυτάραχου 16ου αιώνα, όταν η Ευρώπη κλυδωνίζεται από τους ανταγωνισμούς και τις έριδες των Μεγάλων Δυνάμεων και η Οθωμανική Αυτοκρατορία εισέρχεται δυναμικά στο παιχνίδι της επικράτησης και εξελίσσεται σε ρυθμιστή των ευρωπαϊκών υποθέσεων.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=212715

Ολυμπιακές Παρατηρήσεις 1

Από παλιά Ραδιοτηλεόραση

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Για τα παιδιά της UNICEF - Άθλημα και τέχνη - Ρεκόρ συμμετοχών - 

Λιλιπούτειοι αθλητές - Το πλοίο της ειρήνης - Ολυμπιακά γούρια

 

Δεν είσαι παρά ένας αριθμός

http://www.afipnisi.org/2012/12/blog-post_1829.html

Δεν είσαι παρά ένας αριθμός. Πάντα ήσουν ένας αριθμός

digg

Σχόλιο Πενταπόσταγμα: Όλα αυτά που αναφέρονται στο άρθρο έχουν πράγματι, όλα, έναν μοναδικό αριθμό, μόνο που δεν είσαι ΕΣΥ, αλλά πράγματα τις καθημερινότητας σου, γιατί αυτό κάνει η νέα τάξη πραγμάτων βάζει όλα τα πράγματα σε μία τάξη, σε μία νέα τάξη.

Από τα ράφια του Σούπερ Μάρκετ μέχρι τα ζώα, τα έχει τοποθετήσει ολά σε τάξη, ώστε ανα πάσα στιγμή να ξέρει που βρίσκετε το κάθε τι. Το επόμενο και τελευταίο ΠΡΑΓΜΑ που έχει απομείνει για να μπει σε νέα τάξη, είναι ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ.

ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΡΆΓΜΑ Ή ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΕΛΕΎΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;;;

Στο ληξιαρχείο, στο σχολείο, στους βαθμούς, στο στρατό, στην εφορία, στην ταυτότητα, στο τηλέφωνο, στον τραπεζικό σου λογαριασμό, στη κοινωνική ασφάλιση, στην πιστωτική κάρτα, στο σειριακό αριθμό των ιδιοκτητών σου ηλεκτρονικών συσκευών, στα προϊόντα του σούπερ μάρκετ, στις τιμές που έχουν οι καταναλωτικές σου επιθυμίες, στους εκλογικούς καταλόγους, στο ποσοστό που σου αναλογεί στις τηλεοπτικές μετρήσεις ακροαματικότητας, στο μισθό σου, στη διεύθυνσή σου στο Ίντερνετ, στη διεύθυνσή του σπιτιού σου, στη πόρτα του διαμερίσματός σου, στη ΔΕΗ, στην ύδρευση στον ΟΤΕ, στα κοινόχρηστα, τα δικαστήρια, στην αστυνομία, στο πρωτοδικείο, στο ζώδιο, στο λαχείο, στο αεροπλάνο και στο τραίνο, στην πινακίδα του αυτοκινήτου σου, στη θέση του θεάτρου, στη ληξιαρχική πράξη θανάτου, στο νεκροταφείο, στο οστεοφυλάκιο.

Όλοι αυτοί οι αριθμοί είσαι εσύ. Κανένας δεν νοιάζεται για το όνομά σου. Ενδιαφέρονται μονάχα για τους αριθμούς σου (από τον «αριθμό» του πορτοφολιού σου, μέχρι τον «αριθμό» των επιδόσεών σου)....

Και πάντα διαμαρτυρόσουν ότι τα πράγματα δεν δουλεύουν σωστά, ότι δεν αξιολογείσαι σωστά, ότι δεν υπάρχει οργάνωση, εξυπηρέτηση, ασφάλεια, οικονομία, ότι δεν σου πέφτει το λαχείο, ότι δεν είναι σωστό το ένα, ότι δεν είναι σωστό το άλλο… Τι θέλεις τώρα; Γιατί σε πειράζει που έρχονται τώρα και επιτέλους κάνουν τη ρύθμιση που ουσιαστικά επιθυμούσες και εργαζόσουν γι’ αυτήν χωρίς να το συνειδητοποιείς;

Με τη ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ, με τα νέα συστήματα ελέγχου και με ότι θα επακολουθήσει, θα κάνουν όλους αυτούς τους αριθμούς ΕΝΑΝ ΑΡΙΘΜΟ. Αυτό που πάντα ήσουν. Και όλα θα είναι οργανωμένα και προβλέψιμα. Χωρίς καθόλου φαντασία. έτσι κι αλλιώς εφημερίδες διάβαζες, σουξέ – τραγούδια άκουγες, δεν διάβαζες ούτε άκουγε «περίεργα πράγματα». Τη φαντασία σου τη χρησιμοποιούσες μόνο για σεξουαλικές φαντασιώσεις και για οράματα πλούτου και ιδιοκτησίας.

Έτσι, ούτε τη φαντασία» σου πρόκειται να χάσεις. Έρχονται οι εκπρόσωποι σου στην εξουσία, και σου δίνουν την οργάνωση και την ασφάλεια που πάντα ήθελες. Γιατί διαμαρτύρεσαι; Τώρα θα πάψεις να είσαι διχασμένη αριθμητική προσωπικότητα. Θα είσαι στ’ αλήθεια ένας και μόνο αριθμός. Ώριμος και συγκεκριμένος άνθρωπος, χρήσιμος για την κοινωνία. Κι αυτός που σε εξουσιάζει είναι ένας αριθμός. Αλήθεια, φαντάζεσαι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία αν αυτός είναι ο 666 ή ο 48753921908732511;

ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ - ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΟΒΕΤΑΙ...

ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ

Βασιλικός Πολτός

http://to-perivoli-tis-kritis.gr/content/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%84%CF%8C%CF%82

Βασιλικός Πολτός

Kλικ στη φωτογραφία για περισσότερα

Ο βασιλικός πολτός είναι κρεμμώδης ουσία που εκκρίνουν οι αδένες των νεαρών μελισσών που έχουν στο φάρυγγα για να θρέψουν τις προνύμφες που θα γίνουν βασίλισσες.

Το καταπληκτικό γεγονός της μεγάλης θρεπτικής αξίας είναι πως η προνύμφη που θα τραφεί με αυτόν θα ζήσει περίπου 6 χρόνια ενώ η απλή προνύμφη ζει το πολύ μέχρι 5-6 μήνες.

Στο βασιλικό πολτό βρίσκεται το μυστικό που μετατρέπει τη μέλισσα από εργάτρια σε βασίλισσα. Τα συστατικά αυτά παραμένουν άγνωστα. Αυτά που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα είναι πως περιέχει τα βασικά αμινοξέα, όλες τις βασικές βιταμίνες, ένζυμα, αναπλαστικά στοιχεία, μεταλλικά άλατα, πρωτεϊνες, λιπίδια, κ.ά.

Ο βασιλικός πολτός είναι μία άσπρη κρεμώδης ουσία, ισχυρά όξινη, με ιδιάζουσα οσμή και υπόπικρη γεύση, εξαιρετικά θρεπτική, η οποία εκκρίνεται από τους υποφαρυγγικούς αδένες των νεαρών εργατριών μελισσών για να τραφούν οι προνύμφες και η ενήλικη βασίλισσα. 

Φυσικές ιδιότητες του βασιλικού πολτού
Ο φρέσκος βασιλικός πολτός έχει λαμπερό λευκό χρώμα. Όταν όμως έρθει σε επαφή με τον αέρα ή εκτεθεί στο φως, το χρώμα του μεταβάλλεται σε ανοικτό κίτρινο και σκούρο γκρι. Η μεταβολή αυτή οφείλεται σε ένζυμα, τα οποία οξειδώνουν κάποιες ουσίες του βασιλικού πολτού και τον καταστρέφουν.

Η υφή του είναι ζελατινώδης και παχύρρευστη, αλλά με την πάροδο του χρόνου μεταβάλλεται σε συμπαγή. Το αυξανόμενο ιξώδες φαίνεται να σχετίζεται με μία αύξηση των αδιάλυτων στο νερό αζωτούχων ενώσεων, μαζί με μία μείωση των διαλυτών ελεύθερων αμινοξέων. Αυτές οι αλλαγές οφείλονται, προφανώς, σε συνεχείς ενζυματικές δραστηριότητες και στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των λιπιδίων και των πρωτεϊνών.

Χαρακτηρίζεται από ελαφρύ δριμύ άρωμα και όξινη γεύση που οφείλεται στο πολύ χαμηλό pH (3,5-4,5). Η πυκνότητά του είναι περίπου 1,1gr/cm³ και είναι μερικώς διαλυτός στο νερό. 

Χημική σύνθεση του βασιλικού πολτού
Η μεγάλη θρεπτική αξία και οι βιολογικές ιδιότητες του βασιλικού πολτού οφείλονται στην ειδική σύνθεσή του. Τα κύρια συστατικά του είναι το νερό, οι πρωτεΐνες, τα σάκχαρα, τα λιπίδια και τα μεταλλικά άλατα. Το νερό αποτελεί τα 2/3 του φρέσκου βασιλικού πολτού, αλλά σε ξηρό βάρος οι πρωτεΐνες και τα σάκχαρα υπερτερούν κατά πολύ.

Από τις αζωτούχες ενώσεις, οι πρωτεΐνες καταλαμβάνουν ποσοστό 73,9. Όλα τα απαραίτητα αμινοξέα για τον άνθρωπο είναι παρόντα σε επαρκείς αναλογίες. Σε σύνολο 29 αμινοξέων που έχουν ταυτοποιηθεί, τα πιο σημαντικά είναι το ασπαρτικό και το γλουταμινικό οξύ. 

Τα σάκχαρα του βασιλικού πολτού είναι κυρίως φρουκτόζη και γλυκόζη σε σχετικά σταθερή αναλογία, όμοια με αυτή του μελιού. Σε πολλές περιπτώσεις, η φρουκτόζη και γλυκόζη μαζί αποτελούν το 90% των συνολικών σακχάρων. Άλλα σάκχαρα είναι η μαλτόζη, η τραχαλόζη, η μελιβιόζη, η ερλόζη και η ριβόζη.
Η αναλογία λιπιδίων είναι ένα σπουδαίο και πολύ ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του βασιλικού πολτού. Τα λιπίδιά του αποτελούνται κυρίως από λιπαρά οξέα με ασυνήθιστη και σπάνια δομή, μεταξύ των οποίων και το υδροξυτρανσδεκενοϊκό οξύ, το οποίο έχει αντιβακτηριακές και μυκητοκτόνες ιδιότητες, επίσης περιέχει ουδέτερα λιπίδια, στερόλες (χοληστερίνη) και κεριά. 

Τα κυριότερα μεταλλικά στοιχεία που περιέχει είναι κάλιο, ασβέστιο, νάτριο, ψευδάργυρο, σίδηρο, χαλκό και μαγγάνιο, με μία ισχυρή επικράτηση του καλίου.

Χαρακτηριστικό του βασιλικού πολτού είναι η περιεκτικότητά του σε βιταμίνες: θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη, παντοθενικό οξύ, πυριδοξίνη, βιοτίνη, φυλλικό οξύ και σε μικρότερες ποσότητες βιταμίνη C, D, A και Ε. 

Επίσης περιέχει μία αναλογία ενεργών ουσιών, όπως η ακετυλοχολίνη που βρίσκεται σε ποσότητα πάνω από 1 mg/g και η οποία έχει αγγειoδιασταλτικές ιδιότητες, χρήσιμες για τη θεραπεία κυκλοφορικών διαταραχών που απαντώνται σε ηλικιωμένα άτομα. Έχει επίσης επίδραση και στο νευρικό σύστημα, επιτρέποντας τη μεταφορά νευρικών ταλαντώσεων από μία νευρική ίνα σε άλλη. Tέλος, διεγείρει την έκκριση αδρεναλίνης.

Oφέλη του βασιλικού πολτού
Ο βασιλικός πολτός παρέχει μία σειρά από θρεπτικά, ενεργητικά και μεταβολικά οφέλη. Επιδρά στη μακροζωία, βοηθά στη διατήρηση της υγείας, της ομορφιάς και της νεότητας, στις διάφορες λειτουργίες του σώματος και αυξάνει την αντοχή σε ασθένειες. Ευνοεί την οξυγόνωση των ιστών, διεγείρει την όρεξη και την ψυχική διάθεση, προικίζει τον οργανισμό με ερυθροποιητικές ιδιότητες (παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων), δρα ως αναλγητικό ελαφρύνοντας την αίσθηση του πόνου, βρίσκει εφαρμογή σε πόνους ρευματισμών, σε νεφρικά συμπτώματα που συναντώνται κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης και στην ανάπτυξη των πρόωρων παιδιών. Επίσης διεγείρει την αντιβιοτική δράση του ανοσοποιητικού συστήματος, εμποδίζοντας την εισβολή και δράση των επιβλαβών βακτηρίων, ιών και μυκήτων. Επιπλέον ενεργεί ως τονωτικό του νευρικού συστήματος, ιδιότητα που οφείλεται στην παρουσία της ακετυλοχολίνης. 

Συνεπώς, ο βασιλικός πολτός είναι ένα πολύτιμο μελισσοκομικό προϊόν, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως συμπλήρωμα διατροφής αλλά και ως φάρμακο. Συνιστάται τόσο για άτομα που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα υγείας και βρίσκονται σε στάδιο ανάρρωσης, αλλά και για υγιή άτομα στα οποία προσδίδει καλύτερη φυσική κατάσταση, μεγαλύτερη αντοχή κατά τη διάρκεια εντατικών δραστηριοτήτων και γενικώς ενισχύει τη γενική κατάσταση του οργανισμού εναντίον διαφόρων επιθέσεων. Προστατεύει από τον καρκίνο του προστάτη του μαστού και του ενδομητρίου και από την αρθρίτιδα.

Aνεπιθύμητες δράσεις του βασιλικού πολτού
Μπορεί να προκαλέσει οξεία αναφυλακτική αντίδραση. Έχει θεωρηθεί έως απειλητικός για τη ζωή, σε ασθενείς με άσθμα.

Η μαύρη σοκολάτα κάνει..θαύματα!

http://geysimentas.blogspot.gr/2012/11/blog-post_4656.html

Η μαύρη σοκολάτα κάνει..θαύματα!

Η τακτική κατανάλωση μαύρης σοκολάτας, σύμφωνα με Αυστραλιανή μελέτη, επιβεβαιώνει τα οφέλη στην πρόληψη του εμφράγματος.

Η μελέτη αυτή, που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Μόνας της Μελβούρνης σε 2.013 Αυστραλούς, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύονται στο British Medical Journal, επιβεβαιώνει τα σημαντικά οφέλη από την κατανάλωση της μαύρης σοκολάτας με μεγάλη περιεκτικότητα σε κακάο.

Η καθημερινή κατανάλωση, για μια περίοδο δέκα ετών, 100 γραμμαρίων σοκολάτας περιεκτικότητας τουλάχιστον 70% σε κακάο, επέτρεψε την αποτροπή 70 θανατηφόρων καρδιακών επεισοδίων και 15 μη θανατηφόρων σε 10.000 ανθρώπους.

"Τα συμπεράσματά μας δείχνουν ότι η σοκολάτα μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική ή ένα συμπλήρωμα στη φαρμακευτική αγωγή σε ανθρώπους με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο", τονίζει η Έλα Ζόμερ, υπεύθυνη για τη μελέτη αυτή.

Η σοκολάτα είναι πλούσια σε πολυφαινόλες, ισχυρά, φυσικά αντιοξειδωτικά που μειώνουν το στρες και περιορίζουν τους κινδύνους για καρδιαγγειακές νόσους, καρκίνο και άλλες χρόνιες ασθένειες.

Πηγή: http://spirospero.gr/

Μαντζουράνα

Μαντζουράνα:

Καταπολεμά τον πόνο των ρευματισμών

Γνωστή από την αρχαιότητα, η μαντζουράνα χρησιμοποιείτο ως φαρμακευτικό φυτό από τους Αιγυπτίους και τους Αραβες, ενώ οι Σύριοι κατασκεύαζαν από αυτήν ένα δυνατό άρωμα το οποίο πωλούσαν στις Αθηναίες αριστοκράτισσες. Εχει αρκετές κοινές ιδιότητες με το θυμάρι.

Μία εξ αυτών είναι η καταπολέμηση των πόνων που οφείλονται σε ρευματισμούς.

Για τη χρήση αυτή συνήθως εφαρμόζονται κομπρέσες με ζεστό αφέψημα μαντζουράνας ή γίνονται εντριβές με αιθέριο έλαιο στα πάσχοντα σημεία.

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/11/10-1.html