Τα χρυσά μας τα παιδιά

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Ελληνικά Ολυμπιακά μετάλλια  2004

 

 

Το αγγελάκι της φουντωτής γιρλάντας

Απλές λύσεις

Το αγγελάκι της φουντωτής γιρλάντας

- Έρχονται τα Χριστούγεννα! φώναξε χαρούμενα ένα χειμωνιάτικο πρωινό ο μικρός άγγελος. Η Χριστουγεννιάτικη φουντωτή γιρλάντα με τους εφτά αγγέλους που κρέμονταν από πάνω της, τινάχτηκε ολόκληρη.

- Μας ξύπνησες! διαμαρτυρήθηκαν οι άγγελοι με μια φωνή. Τι σε έπιασε και φωνάζεις ξαφνικά;

- Έρχονται! Έρχονται τα Χριστούγεννα! φώναξε και πάλι ο μικρός άγγελος. Οι άλλοι άγγελοι χασμουρήθηκαν. Ίσιωσαν τα χάρτινα φτερά τους που ήταν σκεπασμένα με λείο και μαλακό ύφασμα και ρώτησαν το μικρό τους αδερφό.

- Και εσύ που το ξέρεις; Μέσα σε αυτό το κουτί που είμαστε κλεισμένοι, δεν έχουμε ούτε ημερολόγια, ούτε ρολόγια. Πως μπορούμε να ξέρουμε τι εποχή είναι, αν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα; Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε τη στιγμή που κάποιος θα ανοίξει το καπάκι από το κουτί και θα μας τοποθετήσει με τα άλλα στολίδια πάνω στο δέντρο.

- Κι όμως εγώ ξέρω πως έρχονται τα Χριστούγεννα! Τα μυρίζω! Οι άγγελοι της φουντωτής γιρλάντας έξυσαν συγχρονισμένοι σαν χορευτές μπαλέτου, το φτιαγμένο από γουνίτσα φωτοστέφανο στο κεφάλι τους.

- Τα μυρίζεις; απόρησαν! Α, εσύ είσαι τελείως χαζούλης!

- Μα ναι! επέμενε ο μικρός άγγελος. Τα μυρίζω στον αέρα που έχει γίνει υγρός και βαρύς. Στη μυρωδιά από τα ξύλα που καίγονται στο τζάκι. Στα γλυκά με κανέλα και μέλι που φτιάχνουν στην κουζίνα του σπιτιού. Έρχονται Χριστούγεννα σας λέω!

- Εμείς το μόνο που μυρίζουμε εδώ μέσα είναι κλεισούρα και σκόνη. Κοιμήσου μικρέ. Έχουμε καιρό ακόμα μέχρι τα Χριστούγεννα του είπαν οι άγγελοι και ξάπλωσαν πάνω στο βαμβάκι που είχαν για στρώμα για να μη τσαλακωθούν και σκιστούν.
Όμως ο μικρός άγγελος, ο τελευταίος στη φουντωτή γιρλάντα με τους αγγέλους, δεν μπορούσε να κοιμηθεί από την χαρά και την προσμονή. Έφταναν τα Χριστούγεννα και επιτέλους θα βρισκότανε και πάλι πάνω στο στολισμένο δέντρο. Εκεί μπορούσε να βλέπει όλο το σπίτι, στολισμένο με γκι και κορδέλες. Να λιγουρεύεται το γιορτινό τραπέζι με τα γλυκά και τα φαγητά που μοσχοβολούσαν. Να λικνίζεται στο ρυθμό των όμορφων τραγουδιών που ηχούσαν παντού και να χαίρεται με τα γέλια, τα παιχνίδια και τις κλεφτές ανυπόμονες ματιές των παιδιών στα κουτιά με τα δώρα κάτω από τα κλαδιά του έλατου. Και να που πραγματικά είχε δίκιο.
Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν με γοργούς ρυθμούς και κάποια μαγική στιγμή, το καπάκι του κουτιού που κρατούσε κλειστή την φουντωτή χριστουγεννιάτικη γιρλάντα με τους εφτά αγγέλους άνοιξε. Το φως ξεχύθηκε λαμπρό και ζεστό μέσα στο κουτί και ξύπνησε τα αγγελάκια που χαρούμενα φώναξαν όλα μαζί πια:

- Ήρθαν τα Χριστούγεννα! Ήρθαν τα Χριστούγεννα!

Μαζί με αυτό, άνοιξαν και άλλα κουτιά. Το μεγάλο κουτί με τις γυάλινες μπάλες που τσούλησαν γρήγορα στο χαλί. Το κουτί με τους βελούδινους φιόγκους που τεντώθηκαν νυσταγμένοι. Το κουτί με τις καμπάνες που με μιας άρχισαν να χτυπάνε. Τον ξύλινο καρυοθραύστη που ακόνισε την μασέλα του. Τα Άγιο-βασιλάκια που κρατούσαν κιθάρες και βιολιά στα χέρια τους. Και στη γλώσσα των παιχνιδιών που κανείς δεν γνωρίζει και δεν ακούει, άρχισαν όλα τα στολίδια να πανηγυρίζουν, να γελάνε και να τραγουδάνε χαρούμενα που μετά από μεγάλη αναμονή οι γιορτές έφτασαν και το φως της μέρας ανέδειξε τα όμορφα χρώματα τους.
Μα πιο πολύ χαρούμενος ήταν ο μικρός άγγελος της φουντωτής γιρλάντας. Γιατί αυτός ήξερε πιο μπροστά από τα άλλα στολίδια πως τα Χριστούγεννα είχαν φτάσει. Το μύριζε και το ένιωθε μέσα στην καρδιά του και δεν έβλεπε την ώρα να σταθεί πάνω στο δέντρο και πάλι. Και η στιγμή αυτή είχε φτάσει.

Τα λεπτά χέρια μιας όμορφης γυναίκας με μακριά μπουκλωτά μαλλιά μπήκαν μέσα στο κουτί και έπιασαν την γιρλάντα με τους αγγέλους. Η καρδιά του μικρού αγγέλου πήγε να σπάσει.

- Τώρα θα πετάξω ψηλά στο έλατο, σκέφτηκε. Θα δω το στολισμένο σπίτι, τα παιδάκια που τρέχουν γύρω από τα σκορπισμένα στο σαλόνι στολίδια και δώρα, τα χαμόγελα στα πρόσωπα όλων να ζεσταίνουν το κρύο που ένιωθα τόσο καιρό μέσα στο κουτί.
Μα καθώς σκεφτόταν όλα αυτά χρατς! Το χάρτινο φτερό του πιάστηκε στο καπάκι από το κουτί που δεν είχε καλά ανοίξει και κόπηκε στη μέση.

- Αχ τι κρίμα! Έσκισα το φτερό του τελευταίου στη σειρά αγγέλου. Δεν πειράζει.
Τώρα η γιρλάντα θα έχει μόνο έξι αγγέλους, είπε η γυναίκα με τα μπουκλωτά μαλλιά και παίρνοντας στα χέρια της ένα ψαλίδι έκοψε το σκοινί που συγκρατούσε τον άγγελο στην φουντωτή γιρλάντα και τον έβαλε και πάλι μέσα στο κουτί. Όλα τότε ησύχασαν.
Τα στολίδια έπαψαν να γελάνε και να φωνάζουνε στη γλώσσα των παιχνιδιών. Το φως που έλουζε τα κουτιά χλόμιασε και το κρύο σκέπασε τον μικρό άγγελο με το σκισμένο φτερό, που έμεινε ξαπλωμένος στον πάτο του κουτιού.

- Δεν θα γνωρίσω τα φετινά Χριστούγεννα. Δεν θα μυρίσω τα φρεσκοψημένα γλυκά στο φούρνο. Δε θα τραγουδήσω μαζί με τα παιδιά, που θα στέκονται στην πόρτα χτυπώντας τριγωνάκια τα κάλαντα για τον Χριστούλη, είπε πολύ λυπημένος ο μικρός άγγελος και χάρτινα δάκρυα άρχισαν να πέφτουν από τα ζωγραφισμένα μάτια του.
Μα πριν προλάβει να κρυώσει η καρδούλα του, άλλο ένα χέρι μπήκε μέσα στο κουτί. Ήταν μικρό και στρουμπουλό και άρχισε να ψαχουλεύει το κουτί ανακατεύοντας το μπαμπάκι του πάτου τόσο, που ο άγγελος έκανε τούμπες. Ύστερα, έπιασε τον μικρό άγγελο που έστεκε, χωρίς την γιρλάντα, μόνος με το σκισμένο φτερό του. Κι όταν το χέρι τον σήκωσε, ο άγγελος, έστω και με ένα φτερό, πέταξε ψηλά κι αντίκρισε ένα μικρό παιδάκι, που ίσα ίσα στεκόταν στα ποδαράκια του και περπατούσε άτσαλα. Το μικρό παιδάκι με τον άγγελο στο τεντωμένο του χέρι έφτασε στραβοπατώντας τη γυναίκα με τα μπουκλωτά μαλλιά και της έδωσε τον άγγελο.

- Θέλεις να τον βάλουμε κι αυτόν στο δέντρο; ρώτησε η γυναίκα.

Το παιδάκι γέλασε τότε τόσο τρανταχτά και γλυκά, που ο μικρός άγγελος έπαψε πια να κρυώνει και μια μαγική θαλπωρή τον τύλιξε.

Η γυναίκα πήρε τον μικρό άγγελο από το χεράκι του παιδιού, του τίναξε από πάνω του τα ανακατεμένα μπαμπάκια και με προσοχή κόλλησε το μισό φτερό που του έλειπε. Ύστερα, ανεβαίνοντας σε μια μεγάλη σκάλα τον έβαλε πιο ψηλά από τα άλλα στολίδια, πιο ψηλά ακόμα και από την γιρλάντα των έξι αγγέλων. Στην κορυφή του δέντρου! Και καθώς το μικρό παιδάκι είδε τον άγγελο τόσο λαμπερό και όμορφο άρχισε να χτυπάει παλαμάκια και για μια στιγμή φάνηκε σε όλους πως ο μικρός άγγελος ζωντάνεψε κι έγινε ένας αληθινός άγγελος που είχε κατέβει από τον ουρανό για να αναγγείλει τη γέννηση του Χριστού.

Κι εκεί απάνω ο μικρός άγγελος έζησε τα πιο όμορφα Χριστούγεννα που είχε ζήσει ποτέ του. Με μυρωδιές, με τραγούδια, με γέλια και παιχνίδια, μα και με κάτι ακόμα που έκανε τις γιορτινές μέρες πιο πλούσιες και πιο ζεστές. Με αγάπη!

christmasinathens.gr

Φασκόμηλο

"Η τροφή μας το φάρμακό μας"

· 19 Νοεμβρίου

Φασκόμηλο:

Χρησιμοποιούμενα Μέρη:
- Αποξηραμένο το ανθισμένο φυτό
Δράση:

- Αμυγδαλίτιδα, ουλίτιδα, άλλες στοματικές και λαρυγγικές μολύνσεις – Βράζουμε σε 1 λίτρο νερό 1-2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένα φύλλα, αφήνουμε λίγο και κάνουμε γαργάρες.
- Πληγές – Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε κομπρέσες στην προβληματική περιοχή.
- Διάρροια – Πίνουμε το ίδιο αφέψημα.
http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_29.html

Φυσική μάσκα για νεανική όψη

Απλές λύσεις

9 Δεκεμβρίου

 Φυσική μάσκα για νεανική όψη

Με τα χρόνια είναι φυσιολογικό η επιδερμίδα να χάνει τη λάμψη και τη σφριγηλότητα της, γι’ αυτό κι εμείς πρέπει να επέμβουμε με ένα απλό αλλά πολύ αποτελεσματικό τρόπο. Με μια φυσική μάσκα ομορφιάς που θυμίζει το κλασσικό αυγολέμονο.

Θα χρειαστείτε:

- ασπράδι αβγού
- λεμόνι
- λίγη σόδα
- κορνφλάουρ

Τρόπος παρασκευής:

Αναμείξτε πολύ καλά το ασπράδι του αβγού και λίγο χυμό λεμονιού. Στη συνέχεια προσθέστε τα υπόλοιπα υλικά και ανακατέψτε ξανά, έτσι ώστε να δέσει το μείγμα. Η μάσκα σας είναι έτοιμη!

Τρόπος εφαρμογής:

Απλώστε τη μάσκα στο πρόσωπο σας και αφήστε τη να δράσει για ένα 10λεπτο.

Στη συνέχεια ξεπλύντε τη με χλιαρό νερό και βάλτε την ενυδατική σας κρέμα.Αν κάνετε αυτή τη μάσκα κάθε 10 μέρες, θα δείτε πως μετά από ένα μήνα η επιδερμίδα σας θα είναι εντελώς διαφορετική. Πιο σφριγηλή και πιο λαμπερή!

beautetinkyriaki.gr

Το κόκκινο κρασί προστατεύει από τον καρκίνο του εντέρου

Απλές λύσεις

 9 Δεκεμβρίου

Το κόκκινο κρασί προστατεύει από τον καρκίνο του εντέρου

Ερευνητές μελετούν την επίδραση της ρεσβερατρόλης

Χημική ουσία που περιέχει το κόκκινο κρασί μπορεί ενδεχομένως να προστατεύει από τον καρκίνο. Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Leicester μελετούν την επίδραση της ρεσβερατρόλης, που έχει πολλά δυνητικά οφέλη για την υγεία.

Η νέα έρευνα θα παρουσιαστεί στο συνέδριο Resveratrol 2012, ένα συνέδριο του πανεπιστημίου που εστίασε στην παρουσίαση και συζήτηση ενδείξεων 10 κλινικών ερευνών για την ουσία. Θα αποκαλυφθούν χρόνια έρευνας σχετικά με την αποτελεσματικότητα της ουσίας στην πρόληψη της καρδιοπάθειας, του καρκίνου και του διαβήτη, καθώς και συστάσεις για την επιστημονική έρευνα της επόμενης χρονιάς.

Τα οφέλη της ρεσβερατρόλης είναι γνωστά εδώ και καιρό, ωστόσο δεν υπάρχουν αρκετές συγκεκριμένες αποδείξεις που να στηρίζουν τους ισχυρισμούς. Για αυτό και επί του παρόντος δεν συστήνεται η χρήση της. Προηγούμενες έρευνες στην ουσία υπέδειξαν ότι η ρεσβερατρόλη μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει σε αγωγές για αγγειακές και μεταβολικές νόσους.

Επιστήμονες ανέπτυξαν μοντέλα στο εργαστήριο για να εντοπίσουν τυχόν οφέλη καθημερινής ποσότητας ρεσβερατρόλης σε 2 ποτήρια κρασί και ανακάλυψαν ότι η καθημερινή ποσότητα μπορεί να μειώσει το ποσοστό των όγκων στο έντερο κατά περίπου 50%.

Η καθηγήτρια Karen Brown, δήλωσε ότι στο πανεπιστήμιο του Leicester, θέλουν να διαπιστώσουν πώς θα μπορούσε να δρα η ρεσβερατρόλη για την πρόληψη του καρκίνου στους ανθρώπους. Έχοντας δει στο εργαστήριο ότι μπορεί να μειώσει την ανάπτυξη του όγκου συγκεντρώνονται τώρα στον εντοπισμό των μηχανισμών του τρόπου με τον οποίο η ουσία δρα στα κύτταρα του ανθρώπου.

Επόμενο βήμα είναι να διεξαχθούν κλινικές δοκιμές ώστε να κατανοήσουμε περισσότερα για την ουσία και να γνωρίσουμε ποια ποσότητα ρεσβερατρόλης είναι πιο αποτελεσματική στους ανθρώπους και αν υπάρχουν φάρμακα που αντιδρούν στην ουσία.

Ο Brown, δήλωσε ότι πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν τη ρεσβερατρόλη ως συμπλήρωμα αλλά μέχρι τώρα δεν γνωρίζουμε πώς δρα μέχρι να έχουμε περισσότερες πληροφορίες. Δεν γνωρίζουμε ούτε την καλύτερη δόση. Έχει φανεί ότι υψηλές δόσεις ρεσβερατρόλης μπορεί δυνητικά να παρεμβληθούν με άλλα φάρμακα. Η καθηγήτρια εκτιμά ότι θα έχουμε πιο καθαρή εικόνα τα επόμενα χρόνια.

iatronet.gr

Σήμερα...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! 

ΑΓΛΑΙΑ  ΑΡΗΣ   

Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα η Ρωμαία

Ημερομηνία εορτής:	19/12/2012
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 19 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Βονιφατιος (; - 290), Αγια Αγλαϊα Η Ρωμαια

Ζητῶν Βονιφάτιος ὀστᾶ Μαρτύρων. Ἑαυτὸν εὗρε μάρτυρα, τμηθεὶς ξίφει. Ἐννεακαιδεκάτῃ Βονιφάτιος αὐχένα τμήθη.

Βιογραφία Οι Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα έζησαν τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Η Αγλαΐα ανήκε στην τάξη των ευγενών και πλούσιων Ρωμαίων γυναικών και ήταν πάντα πρόθυμη στις ελεημοσύνες και στις διάφορες αγαθοεργίες. Ο δε Βονιφάτιος ήταν γραμματέας της περιουσίας της Αγλαΐας και επόπτης των κτημάτων της. Όπως η κυρία του, ήταν και αυτός εύσπλαχνος και φιλάνθρωπος. Διαχειριζόταν την περιουσία της Αγλαΐας με πολλή τιμιότητα, και απέναντι στους υπηρέτες ήταν ευγενέστατος. Η ανεξέλεγκτη όμως καλοζωία έπνιξε την πνευματικότητα του Βονιφατίου και της Αγλαΐας. Άναψε την εύφλεκτη νεότητά τους και παρασύρθηκαν από τις ένοχες σαρκικές ηδονές. Ευτυχώς όμως, ο έλεγχος των συνειδήσεών τους ήταν αυτός που τελικά επικράτησε. Αμάρτησαν. Έκλαψαν και οι δύο πικρά. Θα τους δεχόταν άραγε και πάλι ο Θεός σαν ζωντανά μέλη της Εκκλησίας του; Γιατί όχι; Άλλωστε, ο Ίδιος είπε: «Χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἐνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι» (Λουκά, ΙΕ' 10). Δηλαδή, χαρά γίνεται στους ουρανούς, με την παρουσία αγγέλων του Θεού, που συμμετέχουν στη χαρά αυτή, για έναν αμαρτωλό που μετανοεί. Με πολλή συντριβή λοιπόν, οι δύο μετανοούντες εξομολογήθηκαν το ηθικό τους ολίσθημα σε πνευματικό ιερέα και η ηθική τους επιστροφή και αναγέννηση ήταν πλέον γεγονός. Έτσι αργότερα ο μεν Βονιφάτιος πέθανε μαρτυρικά για την πίστη στην Ταρσό της Κιλικίας, η δε Αγλαΐα, αφού πούλησε τα υπάρχοντά της, αφιέρωσε τη ζωή της στην ανακούφιση των φτωχών και των πασχόντων.

Φτιάξε μόνη σου χριστουγεννιάτικα στολίδια

 
Φτιάξε μόνη σου χριστουγεννιάτικα στολίδια

Για να μπαίνουμε λιγάκι σε εορταστική ατμόσφαιρα παρόλο που τα πράγματα προμηνύονται κάπως πιο "χλωμά" για τα φετινά Χριστούγεννα. Τουλάχιστον, ας γίνουμε λίγο πιο δημιουργικοί.

H αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα έχει ξεκινήσει και το πρώτο ζητούμενο είναι το στόλισμα του δέντρου. Στο πνεύμα -το δύσκολο- των καιρών, γιατί δεν το κάνεις από πιο νωρίς φέτος. Θα δεις πως αυτό από μόνο του θα σου αλλάξει τη διάθεση.

Το δεύτερο ζητούμενο είναι τα στολίδια. Εκτός από αυτά που ήδη έχεις και σίγουρα θα ξαναχρησιμοποιήσεις, χρειάζεσαι και μερικά καινούρια. Μην τρομάζεις! Δεν χρειάζεται να ξοδευτείς. Φτιάξε μόνη σου ξεχωριστά κομμάτια, βάλε και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας στο παιχνίδι και διασκεδάστε όλοι μαζί.

Επίσης, γιατί να μην οργανώσεις ένα απόγευμα με τις φίλες σου για καφέ και... χειροτεχνία. Θα ξαφνιαστείς από την απόλαυση που θα σου δώσει η όλη ενασχόληση. Έχουμε και λέμε λοιπόν...

• Λίγη λάμψη ακόμη: Ξεκίνα από τα εύκολα και αντί να δημιουργήσεις από την αρχή νέα στολίδια, "γυάλισε" λίγο τα παλιά και είσαι έτοιμη. Πάρε μερικές από τις μπάλες που ανεβάζεις και κατεβάζεις τόσα χρόνια, άλειψέ τες με λίγη κόλα και κύλησέ τις επάνω σε ένα σημείο όπου έχεις σκορπίσει νωρίτερα χρυσό ή ασημένιο κομφετί, πούλιες και ό,τι άλλο γυαλιστερό έχεις προμηθευτεί. Η μεταμόρφωση θα σε καταπλήξει.

• Τίποτα δεν πάει χαμένο: Πριν ξεκινήσεις αυτή τη διαδικασία σκέψου τι θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις από αυτά που ήδη έχεις. Εμπνεύσου από το πρωτότυπο στολίδι-Αη Βασίλη που έχει φτιαχτεί από ένα παλιό πινέλο και αυτοσχεδίασε.

• Τα παιδία παίζει: Αν έχεις παιδιά τότε σίγουρα θα υπάρχουν στο σπίτι "κουβάδες" με εκείνο το υλικό που έχει δημιουργηθεί ως εξέλιξης της κλασικής πλαστελίνης. Άσε τη φαντασία σου να δουλέψει και δημιούργησε αριστουργήματα. Δεν αποκλείεται μάλιστα να βρεις και οδηγίες για χριστουγεννιάτικα μοτίβα σε ορισμένες συσκευασίες, πράγμα που θα κάνει τη ζωή σου ακόμη πιο εύκολη.

• Πάρε ψαλίδι και ξεκίνα: Προμηθεύσου λίγη κόκκινη, πράσινη και λευκή τσόχα, ψαλίδι και κόλα και κάνε μια συγκεκριμένη σειρά από στολίδια του ίδιου ύφους. Κόψε καρδούλες, δεντράκια, αστεράκια, καμπανούλες κ.ο.κ. και αφού κολλήσεις ένα μικρό σκοινάκι -ή πετονιά για να μη φαίνεται- ως γατζάκι, κρέμασέ τα.

• Ένας απλός χρυσός -ή κόκκινος ή ασημένιος επίσης- φιόγκος
μπορεί να προσθέσει ιδιαίτερα στο σύνολο του στολισμού σου.
Επίσης, λίγα λαμπερά στολίδια επάνω σε μια παλιά μπάλα, την κάνει... καινούρια!

• Μην τα φας, στόλισε: Μια ακόμη πρωτότυπη ιδέα είναι να κρεμάσεις στα κλαριά τα χριστουγεννιάτικα κουλουράκια που έφτιαξες (εντάξει, μπορείς να τα αγοράσεις κιόλας). Πέρασε μικρές πολύχρωμες κορδέλες, ανάλογα με το θέμα σου και πες στα παιδιά σου να κάνουν υπομονή. Άσε που μπορεί να γίνει και ένα όμορφο παιχνίδι, έτσι: Βάλε ένα πρόγραμμα... κατανάλωσης, ορίζοντας τις παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς ως δύο βραδιές που επιτρέπεται να φαγωθούν κάποια από τα στολίδια κ.ο.κ.

Από τη Ζωή Κίττα
womenonly.gr

Αριστοτέλης: Αγανάκτηση και Φθόνος

http://gerasimos-politis.blogspot.gr/2011/10/blog-post_20.html

Αριστοτέλης: Αγανάκτηση και Φθόνος

Ή άγανάκτησις

Αριστοτέλης: Αγανάκτηση και Φθόνος

’Αντίθετο πρός τό συναίσθημα τοϋ οίκτου είναι αυτό πού ονομάζουν άγανάκτησι. Γιατί τό νά λυπάσαι για την ανάξια ευτυχία είναι κατά κάποιον τρόπο αντίθετο πρός τό νά λυπάσαι γιά την ανάξια δυστυχία καί είναι τής ϊδιας φύσεως. Καί τά δύο αυτά συναισθήματα δείχνουν ένα καλό χαρακτήρα. Γιατί πρέπει νά οργιζόμαστε μαζί με αυτούς πού υποφέρουν ανάξια καί νά τούς συμπονούμε, καί νά αγανακτούμε μέ αυτούς πού ευτυχούν άνάξια. Γιατί αυτό πού γίνεται «παρ’ αξίαν» είναι άδικο. Γι’ αυτό αποδίδουμε την άγανάκτησι καί στούς θεούς. ’Ίσως φανή καί ό φθόνος ότι κατά τον ϊδιον τρόπο είναι αντίθετος στον οίκτο, γιατί πλησιάζει καί σχεδόν ταυτίζεται μέ την άγανάκτησι. Είναι όμως άλλο πράγμα. Γιατί καί ό φθόνος είναι μιά ταραχώδης λύπη γιά κάποια ευτυχία, όχι όμως τού αναξίου, αλλά τού ανθρώπου πού φαίνεται ϊσος μέ εμάς. Τώρα, όλοι όσοι αισθάνονται φθόνο καί άγανάκτησι, πρέπει νά έχουν τούτο τό κοινό μεταξύ τους, ότι αναστατώνονται όχι γιατί σκέπτονται ότι ένα κακό μπορεΐ νά συμβή σέ αυτούς τούς ίδιους, αλλά γι’ αυτό αποκλειστικά πού συνέβη στον πλησίον τους. Γιατί τότε δεν θά είναι άγανάκτησις καί φθόνος, αλλά φόβος, αν ή λύπη καί ή ταραχή προέλθη άπό τό ενδεχόμενο νά προκύψη γιά μάς κάποιο κακό άπό την ευτυχία τού άλλου.

Είναι φανερό ότι αύτά τά αισθήματα θά συνοδεύωνται καί άπό τά αντίθετα. Γιατί αυτός πού αισθάνεται λύπη γιά την άνάξια δυστυχία, θά χαρή ή πάντως θά μείνη άσυγκίνητος γιά κείνους πού δυστυχούν γιατί έτσι τούς αξίζει. ’Επί παραδείγματι, κανένας καλός άνθρωπος δέν είναι δυνατό νά λυπηθή γιά τούς πατροκτόνους καί τούς δολοφόνους, όταν τιμωρηθούν. Γιατί πρέπει νά χαίρεται κανείς για την τιμωρία αυτών, καθώς καί γιά κείνους πού εύτυχοΰν μέ την αξία τους. Γιατί καί τά δυο είναι δίκαια καί προκαλούν χαρά στους τίμιους ανθρώπους. Γιατί πρέπει να δημιουργούν την έλπίδα δτι θά συμβοϋν καί σέ μάς αυτά πού συνέβησαν στον δμοιό μας. Κι δλα αυτά πηγάζουν από τόν ϊδιο χαρακτήρα, όπως καίτά αντίθετα πηγάζουν από αντίθετο χαρακτήρα. Γιατί αυτός που είναι χαιρέκακος είναι καί φθονερός. Άφοϋ λυπάται γιά κάτι πού συμβαίνει ή υπάρχει σέ κάποιον, κατ’ ανάγκη αυτός χαίρεται, όταν αυτός πού τό έχει, τό στερηθή ή άν καταστραφή. Γι’ αυτό όλα αυτά τά συναισθήματα εμποδίζουν τόν οίκτο, διαφέρουν δέ γιά τούς λόγους πού αναπτύξαμε. "Ωστε όλα είναι έξ ίσου χρήσιμα γιά νά εμποδίζουν τό αίσθημα τοϋ οίκτου.

Καί πρώτα, άς μιλήσουμε γιά την άγανάκτησι, εναντίον ποιων αγανακτούν οί άνθρωποι καί γιά ποιούς λόγους καί όταν βρίσκονται σέ ποιά κατάστασι. Έπειτα θά μιλήσουμε καί γιά τά άλλα. Τό πράγμα γίνεται φανερό από όσα έχουν λεχθή. Γιατί άν άγανάκτησις είναι νά λυπάσαι γιά κάποιον πού φαίνεται ότι ευτυχεί παρά τήν αξία του, είναι φανερό ότι δέν είναι δυνατό νά άγανακτή κανείς μέ όλων τών ειδών τά αγαθά. Γιατί δέν θά άγανακτής μέ κάποιον πού είναι δίκαιος ή ανδρείος, ή πού μπορει νά άποκτήση μιά αρετή (γιατί καί στις αντίθετες περιπτώσεις δέν γεννάται οίκτος), αλλά γιά τόν πλούτο καί τή δύναμη καί τά παρόμοια, όσα γενικά αξίζει νά έχουν οι αγαθοί κι αυτοί πού έχουν φυσικά αγαθά, όπως είναι ή ευγένεια, τό κάλλος καί τά παρόμοια. Καί επειδή ό,τι είναι πολύ παλαιό πλησιάζει πρός τό φυσικό, γι’ αύτό μεταξύ δύο ατόμων, πού έχουν τό ι'διο αγαθό, μάλλον αγανακτούμε μέ εκείνον πού τό απέκτησε έσχάτως καί γι αύτό ευτυχεί. Γιατί μάς ενοχλούν περισσότερο οί νεόπλουτοι από τούς παλιούς πλούσιους, πού τά έχουν προγονική κληρονομιά. Τό ι'διο συμβαίνει καί μέ αυτούς πού παίρνουν αξιώματα καί αποκτούν δύναμι καί πολλούς φίλους καί καλά τέκνα καί ό,τιδήποτε άλλο παρόμοιο. Καθώς καί άν, έξ αιτίας τούτων, άποκτήσουν και κανένα άλλο αγαθό. Καί πράγματι, μάς λυποϋν περισσότερο οί νεόπλουτοι πού έγιναν άρχοντες χάρι στον πλούτο τους, παρά οί άρχαιόπλουτοι.

Τό ίδιο ισχύει καί στις άλλες περιπτώσεις. Καί τούτο, γιατί οί τελευταίοι φαντάζονται ότι έχουν ό,τι τούς ανήκει, ένώ οί άλλοι όχι. Γιατί αυτό πού φαίνεται πάντα τό ί'διο, θεωρείται αληθινό, ώστε οί άλλοι θεωρούνται ότι έχουν πράγματα πού δεν είναι δικά τους. Καί επειδή τό κάθε αγαθό δέν αξίζει στόν τυχόντα, άλλα υπάρχει κάποια αναλογία καί αρμονία. Έπί παραδείγματι, τα λαμπρά όπλα δέν αρμόζουν στούς νεόπλουτους, αλλά στούς εύγενεΐς. Άν λοιπόν κανείς, ένώ είναι αγαθός, δέν βρίσκη αυτό πού τού ταιριάζει, τότε προκαλεΐ τήν άγανάκτησι. Επίσης κι άν ό κατώτερος συναγωνίζεται τον ανώτερο του, κι αυτό προκαλεΐ τήν αγανάκτηση, προπαντός σέ αυτούς πού άνήκουν στήν ι'δια κατηγορία. Γι’ αυτό λέει ό ποιητής:

'Από τον Αϊανταμόνο αλάργευε, τό γώ τοϋ Τελαμώνα,τί ό Δίας τον άμποδοϋσε πόλεμο με πιο άντρειανούς να στήνεi

Ή άν δέν άνήκουν στήν ιδία κατηγορία, άν ό κατώτερος συναγωνίζεται τον ανώτερο του σέ κάτι, όπως έπί παραδείγματι, άν ό μουσικός συναγωνίζεται τον δίκαιο. Γιατί ή δικαιοσύνη είναι ανώτερη άπό τή μουσική.

’Από αυτά γίνεται φανερό μέ ποιούς αγανακτούν οί άνθρωποι καί γιά ποιες αιτίες. Γιατί είναι αυτά πού είμαστε καί τά παρόμοια. ’Αγανακτούν εύκολα εκείνοι πού είναι άξιοι των μεγίστων αγαθών καί μάλιστα όταν τά έχουν. Γιατί δέν είναι δίκαιο νά άξιώνωνται τά ίδια αγαθά άνθρωποι πού δέν είναι όμοιοι τους. "Επειτα όσοι είναι αγαθοί καί τυχαίνει νά είναι καί σπουδαίοι. Γιατί οί άνθρωποι αυτοί έχουν ορθή κρίσι καί επιθυμούν νά άναλάβουν ώρισμένες λειτουργίες, καί μάλιστα δταν επιδιώκουν τις τιμές εκείνες, τις όποιες έχουν άλλοι πού είναι ανάξιοι. Καί γενικά δσοι θεωρούν τον εαυτό τους άξιο γιά αγαθά, γιά τα όποια θεωρούν τούς άλλους ανάξιους, αγανακτούν εναντίον αυτών γι’ αυτά τά αγαθά. Γι αυτό οί δουλοπρεπεΐς καί οί φαύλοι καί οί άδιάφοροι γιά τή δόξα δεν αγανακτούν. Γιατί δεν υπάρχει κάτι, γιά τό όποιο νά θεωρούν τον εαυτό τους άξιο. Είναι λοιπόν από αυτά φανερό ποιων ανθρώπων τις άτυχίες ή τις συμφορές ή τις αποτυχίες πρέπει νά χαιρόμαστε ή τουλάχιστο νά μή αισθανόμαστε λύπη γι αυτές. Άπό δσα είπαμε είναι φανερά πιά τά αντίθετά τους. "Ωστε, άν ό λόγος τού ρήτορος διάθεση ετσι τούς δικαστές ώστε νά δείξη δτι αυτοί πού ζητούν οίκτο, είναι ανάξιοι αυτού τού οίκτου, καί γιά τούς λόγους γιά τούς οποίους τον ζητούν, καί δτι αξίζει νά μην τον επιτύχουν, τότε είναι αδύνατο νά τούς ευσπλαχνιστούν οί δικασταί.

Ό φθόνος

Αριστοτέλης Αγανάκτηση και Φθόνος

Είναι επίσης φανερό γιά ποιόν λόγο οί άνθρωποι φθονούν καί ποιους φθονούν καί σέ ποιά κατάστασι βρίσκονται καί φθονούν, άν σκεφθοϋμε δτι ό φθόνος είναι μιά λύπη από τή θέα τής ευτυχίας πού προκύπτει γιά τούς όμοιους μας από τά αγαθά πού άναφέραμε, όχι γιατί έπιδιώκουμε κάτι γιά τον εαυτό μας, αλλά γιατί νά τό έχουν άλλοι. 'Ώστε φθόνο θά δείξουν οί άνθρωποι πού έχουν ή φαίνονται δτι έχουν άλλους όμοιους τους. Κι δταν λέω όμοιους, εννοώ στην καταγωγή, στη συγγένεια, στην ηλικία, στο ήθος, στην ύπόληψι, στην περιουσία. Κι αυτοί πού έχουν σχεδόν δλα τά αγαθά. Γι’ αυτό δσοι επιχειρούν μεγάλα πράγματα μέ επιτυχία καί δσοι ευτυχούν είναι φθονεροί. Γιατί νομίζω δτι δλοι προσπαθούν νά τούς πάρουν τά δικά τους. Καί αυτοί πού τιμώνται υπερβολικά γιά κάτι, καί μάλιστα αυτοί πού τιμώνται γιά τή σοφία ή γιά την ευτυχία τους. Καί οί φιλόδοξοι είναι φθονερώτεροι άπό αυτούς πού είναι αδιάφοροι στη δόξα. Κι δσοι φαντάζονται πώς είναι σοφοί. Γιατί θέλουν νά τούς τιμούν γιά τή σοφία τους. Καί γενικά oool είναι φιλόδοξοι γιά κάτι, είναι φθονεροί σχετικά μέ αύτό. Επίσης οι μικρόψυχοι. Γιατί σέ αυτούς φαίνονται δλα μεγάλα.

’Έχουμε μιλήσει ήδη γιά τά αγαθά πού διεγείρουν τό φθόνο. Τά έργα καίτά άποκτήματα,τά όποια κάνουν τούς ανθρώπους νά επιθυμούν τή δόξα καί τις τιμές καί νά λαχταρούν τή φήμη, καθώς καί ή εύνοια τής τύχης, σχεδόν δλα αυτά δημιουργούν τό φθόνο, καί μάλιστα δταν οί άνθρωποι ποθούν αυτά γιά τόν εαυτό τους ή νομίζουν δτι δικαιούνται νά τά έχουν ή, άν μέ την άπόκτησί τους υπερέχουν κατά τι ή υπολείπονται κατά τι.

Είναι φανερό καί ποιους φθονούμε. Γιατί ουσιαστικά τό είπαμε στά παραπάνω. Φθονούμε δηλ. εκείνους που είμαστε κοντά-κοντά στο χρόνο, στον τόπο, στην ηλικία καί στην έκτίμησι. Γι αυτό έχει λεχθή.

Ή συγγένεια ξέρει και πώς νά φθονή.

Επίσης φθονούμε αύτοϋς πρός τούς οποίους είμαστε άνταγωνισταί. Καί οί άνθρωποι ανταγωνίζονται αυτούς πού είπαμε, καί κανείς δεν ανταγωνίζεται ανθρώπους πού έζησαν πριν χιλιάδες χρόνια η αυτούς πού άκόμα δε γεννήθηκαν ή αυτούς πού έχουν πεθάνει, ούτε αυτούς πού κατοικούν στις Ηράκλειες στήλες. Ούτε εκείνους πού νομίζουμε, δτι σέ σχέσι μέ μάς ή μέ άλλους υπολείπονται πολύ, ούτε εκείνους πού νομίζουμε δτι υπερέχουν πολύ. Τό ΐδίο κι εκείνους πού βρίσκονται σέ κάποια άνάλογη θέσι. Κι επειδή οί άνθρωποι ανταγωνίζονται τούς αντιπάλους τους καί τούς αντεραστές τους, καί γενικά εκείνους πού έπιθυμοΰν τά ϊδια μέ αυτούς πράγματα, είναι ανάγκη κυρίως νά φθονούν αυτούς. Γι’ αυτό εχει λεχθή:

Κι ό λαϊνάς τό λαϊνά (εχθρεύεται).

Κι αυτοί πού μέ δυσκολία πέτυχαν κάτι ή άπέτυχαν, φθονούν αυτούς πού πέτυχαν αμέσως. Καί έκεΐνοι πού θεωρούν ντροπή τους, πού οι άλλοι έχουν πλούτη ή σημειώνουν επιτυχίες. Καί τέτοιοι είναι οι συγγενείς καί οι δμοιοί μας. Γιατί είναι φανερό, δτι από δική τους ευθύνη δεν έχουν τό άγαθό, κι αυτό τό πράγμα τούς λυπεί καί διεγείρει τό φθόνο. Φθονούμε κι εκείνους πού έχουν ή έχουν αποκτήσει δσα επρεπε νά τά είχαμε εμείς ή τά είχαμε κάποτε. Γι’ αυτό οι γεροντότεροι φθονούν τούς νεώτερους. Κι δσοι ξόδεψαν πολλά γιά κάτι, φθονούν αυτούς πού ξόδεψαν λίγα για τό ϊδιο πράγμα. Είναι λοιπόν φανερό γιά ποιούς χαίρονται οι φθονεροί καί γιά ποιά αιτία και σέ ποιά κατάστασι βρίσκονται καί χαίρονται. Όπως δηλ. λυπούνται πού δέν έχουν μερικά πράγματα, ετσι δταν τά αποκτήσουν θά ευχαριστηθούν μέ το γεγονός αυτό. Έτσι, ,άν οί δικασταί διατεθούν κατά τέτοιον τρόπο από τον ρήτορα, κι αυτοί πού ζητοΰν οίκτο ή κάποιο άλλο αγαθό είναι σάν αυτούς πού άναφέραμε, είναι φανερό δτι δέν θά πετΰχουν τον οίκτο από έκείνους πού είναι στο χέρι τους νά τον έπιδείξουν ή δχι.

Πηγή: Αριστοτέλους Ρητορική Τέχνη, Βιβλιοθήκη των Ελλήνων,
Μετάφρασις/Σημειώσεις:Απ. Παπανδρέου,Επιμέλεια:Ανδριάννα Χαχλά
Αθήναι 2005 Γεωργιάδης

Τρέλα είναι απλά μια άλλη μορφή της συνείδησης: Αριστοτέλης: Αγανάκτηση και Φθόνος

«Η πολιτεία που δεν είχε Χριστούγεννα»

Dreamers & Co.

 11 Δεκεμβρίου

 
«Η πολιτεία που δεν είχε Χριστούγεννα» 
της Ευρυδίκης Αμανατίδου,
σε εικονογράφηση της Μαίρης Λαμπαδαρίου,
δεν είναι άλλο από μια ιστορία για μικρούς και μεγάλους, κυρίως όμως για να δείξει στους πρώτους το γιατί γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα ή καλύτερα το γιατί κρατάμε τις παραδόσεις μας.
 

Τι περιμένεις να το διαβάσεις; Είναι δωρεάν! 
<< http://www.dreamersandco.com/2012/12/i-politeia-pou-den-eixe-christoygenna-evridiki-amanatidou.html >>