Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Το ξίδι ρίχνει το «ζάχαρο»

· 10 Δεκεμβρίου


Το ξίδι ρίχνει το «ζάχαρο»

Οι γιορτές πλησιάζουν γρήγορα και σηματοδοτούν την έναρξη μιας περιόδου που κρύβει ιδιαίτερους κινδύνους για τα άτομα με διαβήτη και για όσους είναι ευαίσθητοι στις απότομες αυξήσεις του σακχάρου έπειτα από ένα μεγάλο γεύμα. Όμως αρκετές μελέτες έχουν αποκαλύψει έναν τρόπο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να μειωθούν οι επιπτώσεις του πλούσιου φαγητού: το ξίδι.

Όπως γράφει η εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς», η προσθήκη του στα πιάτα με πολλούς υδατάνθρακες (όπως το ρύζι, τα ζυμαρικά, οι πίτες κ.λπ.) φαίνεται να επιβραδύνει την απορρόφησή τους από τον οργανισμό, με αποτέλεσμα να μην αυξάνεται απότομα αλλά πιο ομαλά το σάκχαρο. Αυτό ως φαίνεται συμβαίνει επειδή το ξύδι δεσμεύει ορισμένα πεπτικά ένζυμα τα οποία μετατρέπουν τους υδατάνθρακες σε γλυκόζη (σάκχαρο).

Μία από τις μελέτες έγινε στην Ιταλία και έδειξε πως όταν υγιείς εθελοντές κατανάλωναν 4 κουταλάκια του γλυκού άσπρο ξίδι, το οποίο προσέθεταν σε σαλάτες και έτρωγαν μαζί με δύο λεπτές άσπρο ψωμί, μειωνόταν κατά 30% η γλυκαιμική αντίδρασή τους (δηλαδή η αύξηση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα τους).

Το 2004, εξάλλου, μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Diabetes Care» την οποία εκδίδει η Αμερικανική Εταιρεία Διαβήτη (ADA), κατέδειξε ανάλογες επιδράσεις σε άτομα με διαβήτη ή αντοχή στην ινσουλίνη.

Εντούτοις, η κ. Σου ΜακΛόφιν, εκπρόσωπος της ADA, προειδοποιεί πως η προσθήκη ξιδιού δεν σημαίνει πως οι διαβητικοί θα αφήσουν στην άκρη τον έλεγχο των μερίδων του φαγητού τους και την άσκηση, για να τρώνε ό,τι θέλουν. «Ωστόσο», προσθέτει, «μπορεί να αξίζει τον κόπο να δοκιμάσουν να φάνε δύο ολόιδια γεύματα, το ένα με ξίδι και το άλλο χωρίς, και να συγκρίνουν μετά την επίδραση καθενός στο σάκχαρό τους».

tanea.gr

"Με το χρώμα της αλήθειας"

10 Δεκεμβρίου

από:
Rodoula Serdary

Η εξαιρετική εισήγηση της καλής φίλης Βάσως για το βιβλίο μου "Με το χρώμα της αλήθειας" Πραγματικά μας καθήλωσε.

Βάσω Αποστολοπούλου-Αναστασίου
Η εισήγησή μου στην παρουσίαση του βιβλίου της φίλης μας Ροδούλας Σερδάρη - για όσους από σας δεν μπορέσατε να την παρακολουθήσετε! Καλό βράδυ φίλοι μου!

"Με το χρώμα της αλήθειας"

Ο τίτλος του βιβλίου της φίλης μας συγγραφέως Ροδούλας Σερδάρη είναι από μόνος του ένας ολόκληρος κόσμος. Ο κόσμος της αλήθειας, της περίπου αλήθειας, της δικής μας αλήθειας και της αλήθειας των άλλων. Μόνο που έχει μια ιδιαιτερότητα – αναφέρεται όχι στην αλήθεια γενικά αλλά στο χρώμα της. Αλήθεια, έχει χρώμα η αλήθεια; Και ποιο να είναι άραγε; Κόκκινο - του πάθους; Πράσινο - της ελπίδας; Κίτρινο - της ζήλιας; Γαλάζιο - της ηρεμίας; Ή κάποιο άλλο από τα τόσα χρώματα που υπάρχουν και φέρουν το βάρος κάποιου ανθρώπινου συναισθήματος, θετικού ή αρνητικού;

Η απάντηση δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Γιατί η αλήθεια είναι τόσο αφηρημένη έννοια – κι ας νομίζουμε πως είναι κάτι απλό, κάτι που όλοι γνωρίζουμε, κάτι που όλοι μπορούμε να χειριστούμε καλά ή λιγότερο καλά. Γιατί η αλήθεια δεν είναι μία, είναι πολλές – όσο κι αν αυτό φαίνεται παράδοξο σε πρώτη ανάγνωση.
Θα μου πείτε «Μα πώς είναι δυνατόν; Να μας πεις ότι το ψέμα έχει πολλές όψεις και αποχρώσεις, ναι. Αλλά η αλήθεια είναι μία - δεν είναι»; Κι όμως φίλοι μου δεν είναι. Το αληθές είναι ένα. Η αλήθεια που εμείς εισπράττουμε από αυτό μπορεί να έχει παραπάνω από ένα πρόσωπα - και θα σας φέρω ένα απλό παράδειγμα – αυτό του ποτηριού.

Ένα ποτήρι με νερό μέχρι την μέση δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ποτήρι με νερό μέχρι τη μέση. Η απάντηση όμως στην ερώτηση «τι βλέπεις» μπορεί να είναι «ένα μισογεμάτο ποτήρι» ή «ένα μισοάδειο ποτήρι». Και, πέρα από τον κλασσικό χαρακτηρισμό της πρώτης ως αισιόδοξης και της δεύτερης ως απαισιόδοξης θεώρησης, παραμένει το γεγονός ότι και οι δυο απαντήσεις είναι σωστές. Είναι και οι δυο αλήθειες - που αφορούν το ίδιο πράγμα, το ίδιο θέμα. Απλά είναι ιδωμένες από διαφορετική σκοπιά, μια σκοπιά που έχει να κάνει με το ψυχολογικό προφίλ του ερωτώμενου και καθόλου με την όποια πρόθεση να σε εξαπατήσει, να σου πει ψέμματα.
Κάπως έτσι λοιπόν συμβαίνει και στη ζωή μας. Καθημερινά βιώνουμε καταστάσεις, γεγονότα, συμπεριφορές και ενέργειες που, ενώ είναι δεδομένα και συγκεκριμένα, ερμηνεύονται διαφορετικά από διαφορετικούς αποδέκτες και προκύπτουν έτσι πολλές διαφορετικές αλήθειες. Και κάπως έτσι συμβαίνει και στη ζωή των ηρώων του μυθιστορήματος της Ροδούλας Σερδάρη. Ας τους γνωρίσουμε λοιπόν.

Άντονι Θολούρας - ο γιος. Νέος, ωραίος, πλούσιος - αντικειμενικά αυτά. Για τον εαυτό του, γόης ακαταμάχητος. Για τις εφήμερες περιπέτειές του, μέσον προβολής και σπάταλης διασκέδασης. Για τους φίλους του, αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης. Για τις γυναίκες εργαζόμενες στην εταιρεία του πατέρα του, μόνιμη απειλή σεξουαλικής παρενόχλησης. Τι είναι στ’ αλήθεια;

Τζέσικα Θολούρα - η κόρη. Για τον εαυτό της, επιτυχημένη επιχειρηματίας. Για τον πατέρα της, άξια διευθύντρια της οικογενειακής επιχείρησης. Για την Έρρικα, τη «φίλη» της, η χρυσή χήνα που μαδάει κυνικά κι ασύστολα. Για τους υπαλλήλους στην εταιρεία, η σκληρή κι ανάλγητη εργοδότρια. Τι είναι στ’ αλήθεια;

Τζούλη Θολούρα - η μητέρα. Για τον εαυτό της, μια επώνυμη κυρία της καλής κοινωνίας. Για τους εργαζόμενους στο σπίτι της, η άκαρδη και τυρανική «κυρία». Για τους δημοσιογράφους των κοσμικών εφημερίδων, το κελεπούρι που δίνει τροφή στα σκανδαλοθηρικά τους έντυπα. Τι είναι στ’ αλήθεια;

Ορέστης Θολούρας - ο πατέρας. Για τον εαυτό του, πάτερ φαμίλιας μιας από τις πιο προβεβλημένες οικογένειες του τόπου και πετυχημένος επιχειρηματίας. Για τη γυναίκα του, πηγή εισοδήματος και εύκολο θύμα των απαιτήσεων και του εγωισμού της. Για τα παιδιά του, το εφαλτήριο για την δική τους πορεία στη ζωή. Τι είναι στ’ αλήθεια;

Έλενα Σιρώνη-Γαλανού - ο συνδετικός κρίκος. Υπάλληλος της Τζέσικας, στόχος των ερωτικών προτάσεων -πιέσεων του Άντονι, θα εξελιχθεί, καθώς προχωρά η αφήγηση, σε άνθρωπο-κλειδί στη δίνη των γεγονότων που ξεσπούν σαν καταιγίδα στην οικογένεια Θολερού. Τι είναι στ’ αλήθεια;

Και, τέλος, κάποιοι από τους δευτεραγωνιστές της υπόθεσης. Η Ηρώ, η γκουβερνάντα - φύλακας άγγελος ή κοινή απατεώνισσα; Η Βαλεντίνα, η οικιακή βοηθός - ασήμαντη υπηρέτρια ή ισχυρή παρουσία; Τι είναι στ’ αλήθεια;

Κι ενώ προχωρά η αφήγηση κι ο αναγνώστης σχηματίζει την δική του εικόνα, την δική του αλήθεια για τα πρόσωπα της ιστορίας, έρχεται ένα αναπάντεχο γεγονός, μια ανατροπή από εκείνες που συνηθίζει η ζωή και που μόνο εκείνη ξέρει να σκηνοθετεί τόσο αριστοτεχνικά, για να φέρει τα πάνω κάτω. Κι ενώ αρχίζει να σηκώνεται σιγά σιγά η κουρτίνα μπροστά από τα μάτια τους, σαν μια αυλαία που ανοίγει για να αποκαλύψει μιαν άλλη πραγματικότητα, μιαν άλλη αλήθεια, εμείς παρακολουθούμε τις αντιδράσεις των ηρώων μας σ’ αυτήν την αποκάλυψη. Θα την δούνε; Θα την δεχτούν; Θα συντονίσουν τη ζωή τους στη νέα αυτή πραγματικότητα; Θα μπορέσουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων;

Τις απαντήσεις θα τις βρείτε, φίλες και φίλοι μου, μέσα στο «Χρώμα της αλήθειας». Εγώ θα σας δώσω μόνο μια ένδειξη – ίσα ίσα για να κεντρίσω ακόμη πιο πολύ το ενδιαφέρον σας! Μια φράση του Άντονι Θολούρα όταν ήδη έχει ξεσπάσει η καταιγίδα: «Είμαι ευτυχισμένος που φεύγω έτσι, με τα μάτια ανοιχτά και όχι νυχτωμένος».

Κι εγώ, με τη σειρά μου, θα σας δώσω την δική μου απάντηση για το ερώτημα που σας έθεσα στην αρχή. Αλήθεια, ποιο είναι το χρώμα της αλήθειας;

Για μένα είναι το λευκό. Το χρώμα που κλείνει μέσα του όλα τα χρώματα. Γιατί η αλήθεια δεν είναι μία, είναι πολλές. Κάθε μια με το δικό της χρώμα. Κι όλες μαζί συγκλίνουν, ενώνονται και φτιάχνουν την μία, την τελική. Και τα χρώματά τους το ίδιο – ενώνονται και καταλήγουν σε ένα: το λευκό!"

10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1963 - Απονέμεται στον Γιώργο Σεφέρη στο βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας


ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)
· 10 Δεκεμβρίου

10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1963 - Απονέμεται στον Γιώργο Σεφέρη στο βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας

"Σ’ αυτόν τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν’ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται. Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα."
Απόσπασμα από την ομιλία του


Φερνάρντο Πεσσόα (του ετερώνυμου Αλεξάντερ Σερτς ) Πόσες μάσκες




Πόσες μάσκες και πόσες άλλες
Πάνω στο πρόσωπο της ψυχής μας φοράμε;
Άραγε, όταν γι' αστείο η ψυχή τη μάσκα θελήσει να βγάλει;
Ξέρει πως έτσι αφήνει το πρόσωπο γυμνό να φανεί;
Η μάσκα η πραγματική, δεν νιώθει τίποτα κάτω απ' τη μάσκα
Αλλά κοιτάζει μέσ' απ' αυτή με μάτια κρυμμένα.

Φερνάρντο Πεσσόα (του ετερώνυμου Αλεξάντερ Σερτς )

Τα χρυσά μας τα παιδιά

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Ελληνικά Ολυμπιακά μετάλλια  2004
 
 


Το αγγελάκι της φουντωτής γιρλάντας


Το αγγελάκι της φουντωτής γιρλάντας

- Έρχονται τα Χριστούγεννα! φώναξε χαρούμενα ένα χειμωνιάτικο πρωινό ο μικρός άγγελος. Η Χριστουγεννιάτικη φουντωτή γιρλάντα με τους εφτά αγγέλους που κρέμονταν από πάνω της, τινάχτηκε ολόκληρη.

- Μας ξύπνησες! διαμαρτυρήθηκαν οι άγγελοι με μια φωνή. Τι σε έπιασε και φωνάζεις ξαφνικά;

- Έρχονται! Έρχονται τα Χριστούγεννα! φώναξε και πάλι ο μικρός άγγελος. Οι άλλοι άγγελοι χασμουρήθηκαν. Ίσιωσαν τα χάρτινα φτερά τους που ήταν σκεπασμένα με λείο και μαλακό ύφασμα και ρώτησαν το μικρό τους αδερφό.

- Και εσύ που το ξέρεις; Μέσα σε αυτό το κουτί που είμαστε κλεισμένοι, δεν έχουμε ούτε ημερολόγια, ούτε ρολόγια. Πως μπορούμε να ξέρουμε τι εποχή είναι, αν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα; Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε τη στιγμή που κάποιος θα ανοίξει το καπάκι από το κουτί και θα μας τοποθετήσει με τα άλλα στολίδια πάνω στο δέντρο.

- Κι όμως εγώ ξέρω πως έρχονται τα Χριστούγεννα! Τα μυρίζω! Οι άγγελοι της φουντωτής γιρλάντας έξυσαν συγχρονισμένοι σαν χορευτές μπαλέτου, το φτιαγμένο από γουνίτσα φωτοστέφανο στο κεφάλι τους.

- Τα μυρίζεις; απόρησαν! Α, εσύ είσαι τελείως χαζούλης!

- Μα ναι! επέμενε ο μικρός άγγελος. Τα μυρίζω στον αέρα που έχει γίνει υγρός και βαρύς. Στη μυρωδιά από τα ξύλα που καίγονται στο τζάκι. Στα γλυκά με κανέλα και μέλι που φτιάχνουν στην κουζίνα του σπιτιού. Έρχονται Χριστούγεννα σας λέω!

- Εμείς το μόνο που μυρίζουμε εδώ μέσα είναι κλεισούρα και σκόνη. Κοιμήσου μικρέ. Έχουμε καιρό ακόμα μέχρι τα Χριστούγεννα του είπαν οι άγγελοι και ξάπλωσαν πάνω στο βαμβάκι που είχαν για στρώμα για να μη τσαλακωθούν και σκιστούν.
Όμως ο μικρός άγγελος, ο τελευταίος στη φουντωτή γιρλάντα με τους αγγέλους, δεν μπορούσε να κοιμηθεί από την χαρά και την προσμονή. Έφταναν τα Χριστούγεννα και επιτέλους θα βρισκότανε και πάλι πάνω στο στολισμένο δέντρο. Εκεί μπορούσε να βλέπει όλο το σπίτι, στολισμένο με γκι και κορδέλες. Να λιγουρεύεται το γιορτινό τραπέζι με τα γλυκά και τα φαγητά που μοσχοβολούσαν. Να λικνίζεται στο ρυθμό των όμορφων τραγουδιών που ηχούσαν παντού και να χαίρεται με τα γέλια, τα παιχνίδια και τις κλεφτές ανυπόμονες ματιές των παιδιών στα κουτιά με τα δώρα κάτω από τα κλαδιά του έλατου. Και να που πραγματικά είχε δίκιο.
Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν με γοργούς ρυθμούς και κάποια μαγική στιγμή, το καπάκι του κουτιού που κρατούσε κλειστή την φουντωτή χριστουγεννιάτικη γιρλάντα με τους εφτά αγγέλους άνοιξε. Το φως ξεχύθηκε λαμπρό και ζεστό μέσα στο κουτί και ξύπνησε τα αγγελάκια που χαρούμενα φώναξαν όλα μαζί πια:

- Ήρθαν τα Χριστούγεννα! Ήρθαν τα Χριστούγεννα!

Μαζί με αυτό, άνοιξαν και άλλα κουτιά. Το μεγάλο κουτί με τις γυάλινες μπάλες που τσούλησαν γρήγορα στο χαλί. Το κουτί με τους βελούδινους φιόγκους που τεντώθηκαν νυσταγμένοι. Το κουτί με τις καμπάνες που με μιας άρχισαν να χτυπάνε. Τον ξύλινο καρυοθραύστη που ακόνισε την μασέλα του. Τα Άγιο-βασιλάκια που κρατούσαν κιθάρες και βιολιά στα χέρια τους. Και στη γλώσσα των παιχνιδιών που κανείς δεν γνωρίζει και δεν ακούει, άρχισαν όλα τα στολίδια να πανηγυρίζουν, να γελάνε και να τραγουδάνε χαρούμενα που μετά από μεγάλη αναμονή οι γιορτές έφτασαν και το φως της μέρας ανέδειξε τα όμορφα χρώματα τους.
Μα πιο πολύ χαρούμενος ήταν ο μικρός άγγελος της φουντωτής γιρλάντας. Γιατί αυτός ήξερε πιο μπροστά από τα άλλα στολίδια πως τα Χριστούγεννα είχαν φτάσει. Το μύριζε και το ένιωθε μέσα στην καρδιά του και δεν έβλεπε την ώρα να σταθεί πάνω στο δέντρο και πάλι. Και η στιγμή αυτή είχε φτάσει.

Τα λεπτά χέρια μιας όμορφης γυναίκας με μακριά μπουκλωτά μαλλιά μπήκαν μέσα στο κουτί και έπιασαν την γιρλάντα με τους αγγέλους. Η καρδιά του μικρού αγγέλου πήγε να σπάσει.

- Τώρα θα πετάξω ψηλά στο έλατο, σκέφτηκε. Θα δω το στολισμένο σπίτι, τα παιδάκια που τρέχουν γύρω από τα σκορπισμένα στο σαλόνι στολίδια και δώρα, τα χαμόγελα στα πρόσωπα όλων να ζεσταίνουν το κρύο που ένιωθα τόσο καιρό μέσα στο κουτί.
Μα καθώς σκεφτόταν όλα αυτά χρατς! Το χάρτινο φτερό του πιάστηκε στο καπάκι από το κουτί που δεν είχε καλά ανοίξει και κόπηκε στη μέση.

- Αχ τι κρίμα! Έσκισα το φτερό του τελευταίου στη σειρά αγγέλου. Δεν πειράζει.
Τώρα η γιρλάντα θα έχει μόνο έξι αγγέλους, είπε η γυναίκα με τα μπουκλωτά μαλλιά και παίρνοντας στα χέρια της ένα ψαλίδι έκοψε το σκοινί που συγκρατούσε τον άγγελο στην φουντωτή γιρλάντα και τον έβαλε και πάλι μέσα στο κουτί. Όλα τότε ησύχασαν.
Τα στολίδια έπαψαν να γελάνε και να φωνάζουνε στη γλώσσα των παιχνιδιών. Το φως που έλουζε τα κουτιά χλόμιασε και το κρύο σκέπασε τον μικρό άγγελο με το σκισμένο φτερό, που έμεινε ξαπλωμένος στον πάτο του κουτιού.

- Δεν θα γνωρίσω τα φετινά Χριστούγεννα. Δεν θα μυρίσω τα φρεσκοψημένα γλυκά στο φούρνο. Δε θα τραγουδήσω μαζί με τα παιδιά, που θα στέκονται στην πόρτα χτυπώντας τριγωνάκια τα κάλαντα για τον Χριστούλη, είπε πολύ λυπημένος ο μικρός άγγελος και χάρτινα δάκρυα άρχισαν να πέφτουν από τα ζωγραφισμένα μάτια του.
Μα πριν προλάβει να κρυώσει η καρδούλα του, άλλο ένα χέρι μπήκε μέσα στο κουτί. Ήταν μικρό και στρουμπουλό και άρχισε να ψαχουλεύει το κουτί ανακατεύοντας το μπαμπάκι του πάτου τόσο, που ο άγγελος έκανε τούμπες. Ύστερα, έπιασε τον μικρό άγγελο που έστεκε, χωρίς την γιρλάντα, μόνος με το σκισμένο φτερό του. Κι όταν το χέρι τον σήκωσε, ο άγγελος, έστω και με ένα φτερό, πέταξε ψηλά κι αντίκρισε ένα μικρό παιδάκι, που ίσα ίσα στεκόταν στα ποδαράκια του και περπατούσε άτσαλα. Το μικρό παιδάκι με τον άγγελο στο τεντωμένο του χέρι έφτασε στραβοπατώντας τη γυναίκα με τα μπουκλωτά μαλλιά και της έδωσε τον άγγελο.

- Θέλεις να τον βάλουμε κι αυτόν στο δέντρο; ρώτησε η γυναίκα.

Το παιδάκι γέλασε τότε τόσο τρανταχτά και γλυκά, που ο μικρός άγγελος έπαψε πια να κρυώνει και μια μαγική θαλπωρή τον τύλιξε.

Η γυναίκα πήρε τον μικρό άγγελο από το χεράκι του παιδιού, του τίναξε από πάνω του τα ανακατεμένα μπαμπάκια και με προσοχή κόλλησε το μισό φτερό που του έλειπε. Ύστερα, ανεβαίνοντας σε μια μεγάλη σκάλα τον έβαλε πιο ψηλά από τα άλλα στολίδια, πιο ψηλά ακόμα και από την γιρλάντα των έξι αγγέλων. Στην κορυφή του δέντρου! Και καθώς το μικρό παιδάκι είδε τον άγγελο τόσο λαμπερό και όμορφο άρχισε να χτυπάει παλαμάκια και για μια στιγμή φάνηκε σε όλους πως ο μικρός άγγελος ζωντάνεψε κι έγινε ένας αληθινός άγγελος που είχε κατέβει από τον ουρανό για να αναγγείλει τη γέννηση του Χριστού.

Κι εκεί απάνω ο μικρός άγγελος έζησε τα πιο όμορφα Χριστούγεννα που είχε ζήσει ποτέ του. Με μυρωδιές, με τραγούδια, με γέλια και παιχνίδια, μα και με κάτι ακόμα που έκανε τις γιορτινές μέρες πιο πλούσιες και πιο ζεστές. Με αγάπη!

christmasinathens.gr

Φασκόμηλο



Φασκόμηλο:

Χρησιμοποιούμενα Μέρη:
- Αποξηραμένο το ανθισμένο φυτό
Δράση:
- Αμυγδαλίτιδα, ουλίτιδα, άλλες στοματικές και λαρυγγικές μολύνσεις – Βράζουμε σε 1 λίτρο νερό 1-2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένα φύλλα, αφήνουμε λίγο και κάνουμε γαργάρες.
- Πληγές – Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε κομπρέσες στην προβληματική περιοχή.
- Διάρροια – Πίνουμε το ίδιο αφέψημα.
http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_29.html

Φυσική μάσκα για νεανική όψη

9 Δεκεμβρίου


 Φυσική μάσκα για νεανική όψη

Με τα χρόνια είναι φυσιολογικό η επιδερμίδα να χάνει τη λάμψη και τη σφριγηλότητα της, γι’ αυτό κι εμείς πρέπει να επέμβουμε με ένα απλό αλλά πολύ αποτελεσματικό τρόπο. Με μια φυσική μάσκα ομορφιάς που θυμίζει το κλασσικό αυγολέμονο.

Θα χρειαστείτε:

- ασπράδι αβγού
- λεμόνι
- λίγη σόδα
- κορνφλάουρ

Τρόπος παρασκευής:

Αναμείξτε πολύ καλά το ασπράδι του αβγού και λίγο χυμό λεμονιού. Στη συνέχεια προσθέστε τα υπόλοιπα υλικά και ανακατέψτε ξανά, έτσι ώστε να δέσει το μείγμα. Η μάσκα σας είναι έτοιμη!

Τρόπος εφαρμογής:

Απλώστε τη μάσκα στο πρόσωπο σας και αφήστε τη να δράσει για ένα 10λεπτο.

Στη συνέχεια ξεπλύντε τη με χλιαρό νερό και βάλτε την ενυδατική σας κρέμα.Αν κάνετε αυτή τη μάσκα κάθε 10 μέρες, θα δείτε πως μετά από ένα μήνα η επιδερμίδα σας θα είναι εντελώς διαφορετική. Πιο σφριγηλή και πιο λαμπερή!

beautetinkyriaki.gr

Το κόκκινο κρασί προστατεύει από τον καρκίνο του εντέρου

 9 Δεκεμβρίου


Το κόκκινο κρασί προστατεύει από τον καρκίνο του εντέρου

Ερευνητές μελετούν την επίδραση της ρεσβερατρόλης

Χημική ουσία που περιέχει το κόκκινο κρασί μπορεί ενδεχομένως να προστατεύει από τον καρκίνο. Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Leicester μελετούν την επίδραση της ρεσβερατρόλης, που έχει πολλά δυνητικά οφέλη για την υγεία.

Η νέα έρευνα θα παρουσιαστεί στο συνέδριο Resveratrol 2012, ένα συνέδριο του πανεπιστημίου που εστίασε στην παρουσίαση και συζήτηση ενδείξεων 10 κλινικών ερευνών για την ουσία. Θα αποκαλυφθούν χρόνια έρευνας σχετικά με την αποτελεσματικότητα της ουσίας στην πρόληψη της καρδιοπάθειας, του καρκίνου και του διαβήτη, καθώς και συστάσεις για την επιστημονική έρευνα της επόμενης χρονιάς.

Τα οφέλη της ρεσβερατρόλης είναι γνωστά εδώ και καιρό, ωστόσο δεν υπάρχουν αρκετές συγκεκριμένες αποδείξεις που να στηρίζουν τους ισχυρισμούς. Για αυτό και επί του παρόντος δεν συστήνεται η χρήση της. Προηγούμενες έρευνες στην ουσία υπέδειξαν ότι η ρεσβερατρόλη μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει σε αγωγές για αγγειακές και μεταβολικές νόσους.

Επιστήμονες ανέπτυξαν μοντέλα στο εργαστήριο για να εντοπίσουν τυχόν οφέλη καθημερινής ποσότητας ρεσβερατρόλης σε 2 ποτήρια κρασί και ανακάλυψαν ότι η καθημερινή ποσότητα μπορεί να μειώσει το ποσοστό των όγκων στο έντερο κατά περίπου 50%.

Η καθηγήτρια Karen Brown, δήλωσε ότι στο πανεπιστήμιο του Leicester, θέλουν να διαπιστώσουν πώς θα μπορούσε να δρα η ρεσβερατρόλη για την πρόληψη του καρκίνου στους ανθρώπους. Έχοντας δει στο εργαστήριο ότι μπορεί να μειώσει την ανάπτυξη του όγκου συγκεντρώνονται τώρα στον εντοπισμό των μηχανισμών του τρόπου με τον οποίο η ουσία δρα στα κύτταρα του ανθρώπου.

Επόμενο βήμα είναι να διεξαχθούν κλινικές δοκιμές ώστε να κατανοήσουμε περισσότερα για την ουσία και να γνωρίσουμε ποια ποσότητα ρεσβερατρόλης είναι πιο αποτελεσματική στους ανθρώπους και αν υπάρχουν φάρμακα που αντιδρούν στην ουσία.

Ο Brown, δήλωσε ότι πολλοί άνθρωποι λαμβάνουν τη ρεσβερατρόλη ως συμπλήρωμα αλλά μέχρι τώρα δεν γνωρίζουμε πώς δρα μέχρι να έχουμε περισσότερες πληροφορίες. Δεν γνωρίζουμε ούτε την καλύτερη δόση. Έχει φανεί ότι υψηλές δόσεις ρεσβερατρόλης μπορεί δυνητικά να παρεμβληθούν με άλλα φάρμακα. Η καθηγήτρια εκτιμά ότι θα έχουμε πιο καθαρή εικόνα τα επόμενα χρόνια.

iatronet.gr

Σήμερα...




ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! 
ΑΓΛΑΙΑ  ΑΡΗΣ   


Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα η Ρωμαία

Ημερομηνία εορτής: 19/12/2012Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα η Ρωμαία
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 19 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Βονιφατιος (; - 290), Αγια Αγλαϊα Η Ρωμαια





Ζητῶν Βονιφάτιος ὀστᾶ Μαρτύρων.
Ἑαυτὸν εὗρε μάρτυρα, τμηθεὶς ξίφει.
Ἐννεακαιδεκάτῃ Βονιφάτιος αὐχένα τμήθη.
Βιογραφία
Οι Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα έζησαν τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Η Αγλαΐα ανήκε στην τάξη των ευγενών και πλούσιων Ρωμαίων γυναικών και ήταν πάντα πρόθυμη στις ελεημοσύνες και στις διάφορες αγαθοεργίες. Ο δε Βονιφάτιος ήταν γραμματέας της περιουσίας της Αγλαΐας και επόπτης των κτημάτων της. Όπως η κυρία του, ήταν και αυτός εύσπλαχνος και φιλάνθρωπος. Διαχειριζόταν την περιουσία της Αγλαΐας με πολλή τιμιότητα, και απέναντι στους υπηρέτες ήταν ευγενέστατος.

Η ανεξέλεγκτη όμως καλοζωία έπνιξε την πνευματικότητα του Βονιφατίου και της Αγλαΐας. Άναψε την εύφλεκτη νεότητά τους και παρασύρθηκαν από τις ένοχες σαρκικές ηδονές. Ευτυχώς όμως, ο έλεγχος των συνειδήσεών τους ήταν αυτός που τελικά επικράτησε. Αμάρτησαν. Έκλαψαν και οι δύο πικρά. Θα τους δεχόταν άραγε και πάλι ο Θεός σαν ζωντανά μέλη της Εκκλησίας του; Γιατί όχι; Άλλωστε, ο Ίδιος είπε: «Χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἐνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι» (Λουκά, ΙΕ' 10). Δηλαδή, χαρά γίνεται στους ουρανούς, με την παρουσία αγγέλων του Θεού, που συμμετέχουν στη χαρά αυτή, για έναν αμαρτωλό που μετανοεί.

Με πολλή συντριβή λοιπόν, οι δύο μετανοούντες εξομολογήθηκαν το ηθικό τους ολίσθημα σε πνευματικό ιερέα και η ηθική τους επιστροφή και αναγέννηση ήταν πλέον γεγονός. Έτσι αργότερα ο μεν Βονιφάτιος πέθανε μαρτυρικά για την πίστη στην Ταρσό της Κιλικίας, η δε Αγλαΐα, αφού πούλησε τα υπάρχοντά της, αφιέρωσε τη ζωή της στην ανακούφιση των φτωχών και των πασχόντων.

Δημοφιλείς αναρτήσεις