Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη
http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/istorika-proswpa/purros.html
Πύρρος
Ο Πύρρος, ξάδερφος του Μεγάλου
Αλεξάνδρου, γεννήθηκε το 319 π.Χ. και δημιούργησε τη «Μεγάλη Ήπειρο» των
500.000 κατοίκων, με πρωτεύουσα την Αμβρακία.
Ήταν γιος του βασιλιά των Μολοσσών Ατακίδη και της Φθίας. Όταν ο ίδιος ήταν δυο ετών, ο πατέρας του καθαιρέθηκε και ο Πύρρος φυγαδεύτηκε από το βασιλιά των Ιλλυριών Γλαυκία, με τη βοήθεια του οποίου ανέκτησε το θρόνο το 307 π.Χ. Πέντε χρόνια αργότερα τον ξαναχάνει και καταφεύγει στο βασιλιά της Μακεδονίας, και σύζυγο της αδερφής του Δηιδάμειας, Δημήτριο Πολιορκητή.
Μετά το θάνατο της αδερφής του, τον στέλνουν όμηρο στην Αίγυπτο, οπού παντρεύεται την Αντιγόνη, κόρη της βασίλισσας Βερενίκης. Με τη βοήθεια του βασιλιά της Αιγύπτου Πτολεμαίου επιστρέφει στο θρόνο του, το 297, και νυμφεύεται, μετά το θάνατο της Αντιγόνης, κόρες βασιλέων γειτονικών περιοχών. Κατακτά τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία, και το 281- θέλοντας να συνεχίσει το έργο του ξαδέρφου του- εκστρατεύει κατά της Ιταλίας. Φτάνει στον Τάραντα, νικάει το ρωμαϊκό στρατό στην Ηράκλεια και φτάνει στο Λάτιο, απ’ όπου προτείνει ειρήνη στους Ρωμαίους. Η πρότασή του δεν έγινε δεκτή και στη συνέχεια νίκησε και πάλι τους αντιπάλους του στο Άσκλο, στη μάχη που έκτοτε αποκαλείται «πύρρειος νίκη».
Το 277 π.Χ. νικάει τους Καρχιδόνιους και ανακηρύσσεται βασιλιάς της Σικελίας. Ωστόσο, μετά την επανάσταση των Σικελών, επιστρέφει στη Ήπειρο και αναλαμβάνει τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία, τις οποίες στο μεταξύ έχει απολέσει.
Το 272 εκστρατεύει στην Πελοπόννησο, όπου σκοτώνεται από κεραμίδι που εκσφενδόνισε εναντίον του μια γυναίκα κατά την πολιορκία του Άργους ( 272 π.Χ.)
Ήταν γιος του βασιλιά των Μολοσσών Ατακίδη και της Φθίας. Όταν ο ίδιος ήταν δυο ετών, ο πατέρας του καθαιρέθηκε και ο Πύρρος φυγαδεύτηκε από το βασιλιά των Ιλλυριών Γλαυκία, με τη βοήθεια του οποίου ανέκτησε το θρόνο το 307 π.Χ. Πέντε χρόνια αργότερα τον ξαναχάνει και καταφεύγει στο βασιλιά της Μακεδονίας, και σύζυγο της αδερφής του Δηιδάμειας, Δημήτριο Πολιορκητή.
Μετά το θάνατο της αδερφής του, τον στέλνουν όμηρο στην Αίγυπτο, οπού παντρεύεται την Αντιγόνη, κόρη της βασίλισσας Βερενίκης. Με τη βοήθεια του βασιλιά της Αιγύπτου Πτολεμαίου επιστρέφει στο θρόνο του, το 297, και νυμφεύεται, μετά το θάνατο της Αντιγόνης, κόρες βασιλέων γειτονικών περιοχών. Κατακτά τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία, και το 281- θέλοντας να συνεχίσει το έργο του ξαδέρφου του- εκστρατεύει κατά της Ιταλίας. Φτάνει στον Τάραντα, νικάει το ρωμαϊκό στρατό στην Ηράκλεια και φτάνει στο Λάτιο, απ’ όπου προτείνει ειρήνη στους Ρωμαίους. Η πρότασή του δεν έγινε δεκτή και στη συνέχεια νίκησε και πάλι τους αντιπάλους του στο Άσκλο, στη μάχη που έκτοτε αποκαλείται «πύρρειος νίκη».
Το 277 π.Χ. νικάει τους Καρχιδόνιους και ανακηρύσσεται βασιλιάς της Σικελίας. Ωστόσο, μετά την επανάσταση των Σικελών, επιστρέφει στη Ήπειρο και αναλαμβάνει τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία, τις οποίες στο μεταξύ έχει απολέσει.
Το 272 εκστρατεύει στην Πελοπόννησο, όπου σκοτώνεται από κεραμίδι που εκσφενδόνισε εναντίον του μια γυναίκα κατά την πολιορκία του Άργους ( 272 π.Χ.)