Η χρυσή διατροφή των αρχαίων Ολυμπιονικών.

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_8558.html

Η χρυσή διατροφή των αρχαίων Ολυμπιονικών.

Προ ημερών, έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο της κυρίας Λένας Τερκεσίδου «Η χρυσή διατροφή των αρχαίων Ολυμπιονικών», το οποίο περιγράφει τον αθλητισμό και την διατροφή από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι και την κλασική περίοδο στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στα μεγάλα πολιτιστικά κέντρα της εποχής. Στην συνέχεια έχουμε αναλυτική και λεπτομερή περιγραφή των προϊόντων διατροφής όπως η ελιά, τα όσπρια, τα φρούτα, τα ψάρια, το κρέας, τα αυγά κτλ. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει κι ένα κεφάλαιο αφιερωμένο στην ιατρική και την βοτανοθεραπεία, ενώ το βιβλίο κλείνει με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την πιθανή διατροφή των χρυσών Ολυμπιονικών.
Παρακάτω, σας παραθέτω το τελευταίο κεφάλαιο, στο οποίο αναφέρεται η σημασία της διαιτητικής αγωγής των αθλητών αλλά και δύο διατροφές που αφορούν στους δρομείς μικρής αποστάσεως και στους παλαιστές.

Ελπίζω να το βρείτε ενδιαφέρον!  

Η σημασία της διαιτητικής αγωγής των αθλητών

Η σωματική και η διαιτητική αγωγή των αθλητών κατά την αρχαιότητα ανήκε αρχικά στη δικαιοδοσία του παιδοτρίβη. Με την ανάπτυξη όμως του αθλητισμού, δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στην διαιτητική αγωγή των αθλητών, η οποία καθοριζόταν τώρα από τον προπονητή ανάλογα με το αγώνισμα, τον τρόπο προπόνησης και τις δυνατότητες του αθλητή.

Η σωστή δίαιτα θεωρούσαν ότι είναι σημαντική και απαραίτητη, καθώς συνέβαλλε στη βελτίωση του επιπέδου της φυσικής κατάστασης και ετοιμότητας του αθλητή, στην προστασία του από τις κακώσεις, στην ταχεία επούλωση των τραυμάτων του, στην αίσθηση αισιοδοξίας και στο υψηλό ηθικό του.

Κατά το τέλος του 3ου αιώνα π.Χ. η κατανάλωση ωμού κρέατος ήταν ένα από τα «διατροφικά μυστικά», που χρησιμοποιούσαν οι αθλητές για να επιτύχουν βελτίωση της απόδοσής τους στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Μετά από έρευνα και μελέτη, παρουσιάζονται εδώ δύο υποδείγματα δίαιτας που πιθανόν να ακολουθούσαν οι αρχαίοι αθλητές, δρομείς και παλαιστές, και ιδιαίτερα εκείνοι που δοξάστηκαν ως Ολυμπιονίκες. 

Η δίαιτα του δρομέα μικρής απόστασης

Πρωινό

·                     Αφέψημα από αρωματικά βότανα, όπως τσάι του βουνού (αποτοξινωτικό,  τονωτικό), ή υπερικό (αντικαταθλιπτικό, τονωτικό), ή ένα ποτήρι υδρόμελι*

·                     Γάλα (κατσικίσιο), 1 ποτήρι

·                     Σύκα φρέσκα, 3-4 (ή 1-2 φρούτα της εποχής)

·                     Ελιές, 4-5

·                     Παξιμάδια κριθαρένια (δίπυρος), 2 μέτρια

·                     Μέλι, 3 κουταλιές

Γεύμα

·                     Πουρές από ρεβίθια, ή πλιγούρι με γάλα και λίγο τυρί – 1 μερίδα

·                     Σαλάτα με μαρούλι, αγγούρι, σέλινο, σταφίδες, ρόδι, τυρί (κατσικίσιο) χονδροξυσμένο, 2 κουταλιές ελαιόλαδο, ξίδι, αλάτι, πιπέρι – 1 μερίδα

·                     Ψωμί κριθαρένιο (μάζα), 2-3 φέτες

·                     Μήλο, 1 (ή 1 φρούτο εποχής)

Ενδιάμεσα

·                     Σταφύλι, ένα μικρό τσαμπί (ή 1 φρούτο εποχής)

·                     Γιαούρτι ή γάλα (κατσικίσιο), 1-2 ποτήρια

·                     Ψωμί μαύρο, 1 φέτα

·                     Μέλι, 2 κουταλιές

Δείπνο

·                     Χοιρινή μπριζόλα ψητή στη σχάρα, 1 μετρίου μεγέθους ή ψάρι, 1 μετρίου μεγέθους, ψητός το σχάρα (ή στο φούρνο με χορταρικά τυλιγμένο σε κληματόφυλλα)

·                     Σαλάτα, 1 πιάτο, με λάχανο, φρέσκο κρεμμυδάκι, λίγο σκόρδο, άνηθο, 6-7 βολβούς, με 2 κουταλιές ελαιόλαδο, ξίδι, σουσάμι και ελάχιστο μέλι

·                     Ψωμί σταρένιο, 2-3 φέτες

·                     Σύκα, 2 (ή 1 φρούτο εποχής)

·                     Κρασί νερωμένο (κράμα), 1 ποτήρι

Προ του ύπνου

·                     Γάλα (κατσικίσιο), 1 ποτήρι

·                     Μέλι, 2 κουταλιές

·                     Καρύδια, 3-4

Η διατροφή του παλαιστή

Πρωινό

·                     Κυκεώνα** με κριθάλευρο, λίγο τριμμένο τυρί, λίγο κρασί ή γάλα, λίγο μέλι, 1 ποτήρι

·                     Παξιμάδια κριθαρένια (δίπυρος), 2 μέτρια

·                     Ελιές, 4-5

·                     Γάλα (κατσικίσιο ή από γίδα), 2 ποτήρια

·                     Μέλι, 3-4 κουταλιές

·                     Καρύδια, 3-4

·                     Σύκα, 3-4

  Γεύμα

·                     Κρέας (από κατσίκι, ή ψάρι, ή κοτόπουλο, ή λαγό), ψητό στη σχάρα (οπτό), ή «πνικτό» (κρέας μαγειρεμένο σε καλοκλεισμένο δοχείο ή γάστρα), 1 μερίδα

·                     Πουρές από μπιζέλια (πίσινον έτνος), 1

·                     Σαλάτα χόρτα, ήμερα ραδίκια, με 2 κουταλιές ελαιόλαδο, 1 πιάτο

·                     Τυρί κατσικίσιο ψημένο στη σχάρα, 1 κομμάτι

·                     Ψωμί κριθαρένιο, 3 φέτες

·                     Μήλο, 1 (ή 1 φρούτο εποχής)

Ενδιάμεσα

·                     Σύκα ή δαμάσκηνα (ήλα), φρέσκα ή ξερά 2-3

·                     Γάλα κατσικίσιο, 1-2 ποτήρια

·                     Ψωμί μαύρο, 1 φέτα

·                     Μέλι, 3-4 κουταλιές

·                     Αμύγδαλα, 5

Δείπνο

·                     Ψάρι, σαρδέλες φρέσκιες (αφύες) ,ψητές στη σχάρα, ή κοτόπουλο ψητό, 1 μερίδα

·                     Πλιγούρι με γάλα και λίγο τυρί (κατσικίσιο), 1 πιάτο

·                     Σαλάτα με λάχανο, σέλινο, δυόσμο, φρέσκο κρεμμυδάκι, ραπανάκι, ρόιδι και 2 κουταλιές ελαιόλαδο, ξίδι, λίγο κόκκινο κρασί και ελάχιστο μέλι, 1 πιάτο

·                     Ψωμί κριθαρένιο (μάζα), 2-3 φέτες

·                     Σύκα, 3 (ή 1-2 φρούτα εποχής)

·                     Κρασί κόκκινο νερωμένο (κράμα), 1-2 ποτήρια

Προ του ύπνου

·                     Γιαούρτι ή γάλα (κατσικίσιο), 1 ποτήρι

·                     Μέλι, 3-4 κουταλιές

·                     Αμύγδαλα, 5 (ψημένα)»

*μέλι αναμεμειγμένο με νερό
**ήταν κάτι ανάμεσα σε στερεά τροφή και σε πολτό. Υπήρχε σε διάφορες μορφές ανάλογα με το υλικό που αναμείγνυαν (κριθάρι με νερό και αρωματικά, κριθάλευρο με νερό, κρασί ή γάλα κτλ). Για περισσότερα εδώ.

Πηγή: Η χρυσή διατροφή των αρχαίων Ολυμπιονικών,  Λένα Τερκεσίδου, 

Εκδόσεις Καστανιώτη, 2003 Αθήνα

Επιμέλεια: Μαρία Κασιώνη

Πηγή

Το καλό μάσημα «κόβει» το τσιμπολόγημα

 Το καλό μάσημα «κόβει» το τσιμπολόγημα

Αν θέλετε να απολαύσετε τα γιορτινά εδέσματα χωρίς ενοχές και να χάσετε κιόλας βάρος, προσέξτε πως τρώτε. Αυτό συνιστούν βρετανοί επιστήμονες που ανακάλυψαν ότι το κλειδί για έλεγχο του σωματικού βάρους είναι το πόσο καλά μασάμε το φαγητό μας.

Η σχετική μελέτη έδειξε πως όποιος μασάει κάθε μπουκιά του επί 30 δευτερόλεπτα όχι μόνο «κόβει» την όρεξή του, αλλά περιορίζει δραματικά τη λαχτάρα για σοκολάτες, γλυκά και τσιμπολόγημα που είναι μερικοί από τους κύριους υπαίτιους για την αύξηση του σωματικού βάρους.

Στη σχετική μελέτη, την οποία πραγματοποίησαν ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, οι εθελοντές που μασούσαν καλά το μεσημεριανό τους έτρωγαν το απόγευμα τα μισά σνακ απ’ όσα εκείνοι που μασούσαν βιαστικά.

Αν και προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως η καλή μάσηση της τροφής σε ένα γεύμα, μειώνει την πρόσληψη θερμίδων στη διάρκειά του, η νέα μελέτη δείχνει ότι τελικά επηρεάζει την κατανάλωση θερμίδων και την υπόλοιπη μέρα.

Όπως γράφουν οι ερευνητές του Μπέρμιγχαμ στην επιθεώρηση «Appetite», στη μελέτη τους συμμετείχαν 43 φοιτητές και φοιτήτριες, οι οποίοι έμειναν νηστικοί για 2 ώρες πριν αρχίσει το πείραμα.

Σε κάθε εθελοντή δόθηκε ένα πιάτο γεμάτο με πανομοιότυπα σάντουιτς με ζαμπόν και τυρί.

Οι ερευνητές χώρισαν τους φοιτητές σε τρεις ομάδες. Η πρώτη κλήθηκε να φάει ως συνήθως, η δεύτερη να κάνει παύση 10 δευτερολέπτων πριν καταπιεί κάθε μπουκιά και η τρίτη να μασάει κάθε μπουκιά επί 30 δευτερόλεπτα πριν την καταπιεί.

Δύο ώρες έπειτα από την ολοκλήρωση του γεύματος, οι ερευνητές έδωσαν στους εθελοντές τους από ένα μπωλ γεμάτο γλυκίσματα με γεύση φρούτων και ένα άλλο γεμάτο σοκολατάκια με καραμέλα, ζητώντας τους να φάνε όσο ήθελαν, βαθμολογώντας την πείνα τους και την απόλαυση που αποκόμιζαν από αυτά.

Οι φοιτητές που είχαν φάει το μεσημεριανό τους με την συνήθη ταχύτητα και όσοι έκαναν παύση πριν καταπιούν, κατανάλωσαν παρόμοια ποσότητα γλυκισμάτων. Όσοι όμως είχαν μασήσει κάθε μπουκιά τους επί 30 δευτερόλεπτα, έφαγαν τα μισά γλυκά.

Η αλήθεια, όμως, είναι πως αυτό είχε ένα τίμημα. «Οι εθελοντές της ομάδας της παρατεταμένης μάσησης ήσαν λιγότερο ικανοποιημένοι από το φαγητό τους και αποκόμισαν μικρότερη ευχαρίστηση από τα γλυκίσματα», γράφουν οι ερευνητές.

Το εύρημα αυτό αποδίδεται στο ότι η παρατεταμένη μάσηση της τροφής ήταν μία νέα και αρκετά κοπιώδης εμπειρία για τους εθελοντές.

Γιατί, όμως, τρώει λιγότερο όποιος μασάει καλά κάθε μπουκιά; Οι ερευνητές εικάζουν πως όταν συγκεντρωνόμαστε τόσο πολύ στη διαδικασία του φαγητού, ο εγκέφαλος θυμάται κάθε γεύμα επί περισσότερες ώρες, με αποτέλεσμα να καθυστερεί να ενεργοποιήσει το μήνυμα για νέα πρόσληψη τροφής.

Δεν αποκλείεται, πάντως, να είναι τόσο δυσάρεστη η παρατεταμένη μάσηση για τον εγκέφαλο, ώστε απωθεί την ιδέα της νέας κατανάλωσης φαγητού, ακόμα κι αν αυτό είναι κάτι όπως τα γλυκά, που φυσιολογικά θα λαχταρούσε πολύ.

tanea.gr

Το top 5 των τεχνολογικών επιτευγμάτων του 2012, έχει Έλληνες!

http://www.apocalypsejohn.com/2013/01/texnologika-epiteygmata-2012-exei-ellines.html

Το top 5 των τεχνολογικών επιτευγμάτων του 2012, έχει Έλληνες! 

Τη λίστα των 5 πιο βασικών επιστημονικών ανακαλύψεων,επιτευγμάτων του 2012, που συγκλόνισαν την ανθρωπότητα συνέταξε το περιοδικό Wired Magazine.

Στην 1η θέση της αξιολόγησης του περιοδικού βρίσκεται η αποστολή στον Άρη της ακάτου επιφανείας Curiosity. Το όχημα ξεκίνησε τις έρευνές του, οι οποίες πρέπει να διαπιστώσουν εάν υπήρχε η όχι ζωή στον Άρη.

Τη 2η θέση στη λίστα κατέλαβε η ανακάλυψη του «Σωματιδίου του Θεού» ή αλλιώς του μποζονίου του Χιγκς, το οποίο θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν από πού εμφανίστηκαν όλα τα στοιχειώδη σωματίδια.

Στην 3η θέση της κατάταξης βρέθηκε το άλμα στην ρομποτοτεχνική, με εκφραστή τον ηλεκτρονικό βραχίονα High Five, που διευθύνεται με τη δύναμη του μυαλού.

Στην 4η θέση στη λίστα είναι η ανακάλυψη ενός εξωπλανήτη, που μοιάζει όπως δυο σταγόνες νερό με τη Γη.

Και την 5η θέση των ανακαλύψεων καταλαμβάνει το νέο είδος αρχαίων ανθρώπων, που εντόπισαν παλαιοντολόγοι.

Οι Έλληνες του Curiosity

Δύο Ελληνες είναι πίσω από το ρομποτικό όχημα/εργαστήριο Curiosity.

Πιο ”παλιός” ο αστροφυσικός Σταμάτης Κριμιζής, επίτιμος διευθυντής προγραμμάτων Διαστήματος στο πανεπιστήμιο John Hopkins, είναι ένας από τους πρωτεργάτες του Curiosity. Γνωστός και ως «ο χαρτογράφος του Διαστήματος» ο Έλληνας επιστήμονας ήταν μέλος μιας από τις αρχικές επιτροπές της NASA, οι οποίες εξέτασαν το 2006 τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του προγράμματος.

Τότε η μισή επιστημονική κοινότητα, ήταν πεπεισμένη ότι το εγχείρημα θα αποτύχει καθώς το όχημα παραήταν βαρύ και η μέθοδος προσεδάφισης ήταν αρκετά περίπλοκη και πρωτοποριακή σε σχέση με τα τότε δεδομένα, θυμάται ο ίδιος.

Το σκεπτικό πάνω στο οποίο κινήθηκε το πρόγραμμα της NASA για κάποια αποστολή στον Άρη συνοψιζόταν, έχει πει ο ίδιος στη φράση «ακολουθήστε το νερό». Όσον αφορά στο όχημα, Curiosity, δίνει έμφαση στις τεράστιες δυνατότητες που έχει σε σχέση με τους προκατόχους του και ότι μπορεί να σκάψει σε βάθος 50 εκατοστών και να εξαγάγει υλικό προς ανάλυση από το υπέδαφος.

Πολύ σημαντικό είναι επίσης και το πλεονέκτημα της ενεργειακής του αυτάρκειας.«Η προσεδάφιση του “Curiosity” ήταν ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα», τονίζει ο 73χρονος Ελληνας αστροφυσικός της NΑSA. «Χρησιμοποιήθηκε μια ολοκαίνουρια μέθοδος, η οποία μοιάζει με ιπτάμενο γερανό. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν σκοινιά τα οποία κόπηκαν μόλις έγινε η προσεδάφιση. Το “Curiosity” προσεδαφίστηκε σε παλιό ποτάμι».

Ο δεύτερος Ελληνας του προγράμματος είναι ο άνθρωπος που προσεδάφισε το Curiosity στην επιφάνεια του Άρη.Ονομάζεται Περικλής Παπαδόπουλος και γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1963. Αφού τελείωσε το Λεόντειο Λύκειο αποφάσισε να μεταναστεύσει στην Αμερική το 1982 για να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να σπουδάσει Αέρο/Αστροναυτική, με ειδικότητα σε planetary exploration και hypersonics.

Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Stanford με διδακτορικό το 1992. Από το 1987 εργαζόταν στο Κέντρο της NASA στο Silicon Valley της Καλιφόρνιας (NASA – Ames Research Center) για 20 χρόνια. Συμμετείχε σε προγράμματα για διάφορες αποστολές στο διάστημα συμπεριλαμβανόμενου ανάμεσα στα άλλα και του Marsh Science Laboratory (MSL).

ΠΗΓΗ

Το σκόρδο, στο μικροσκόπιο!

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_2944.html

Το σκόρδο, στο μικροσκόπιο!

Το σκόρδο περιέχει ισχυρές θειούχες ενώσεις, με γνωστότερη και πιο δραστική την αλισίνη, στην οποία οφείλει και τη χαρακτηριστική μυρωδιά του. Η αλισίνη αποτελεί το φυσικό «προστάτη» του σκόρδου κατά των επιθέσεων από έντομα και μικροοργανισμούς. Επιπλέον, το σκόρδο είναι πλουσιότατο σε μαγγάνιο, βιταμίνη Β6 και βιταμίνη C, ενώ θεωρείται και καλή πηγή σεληνίου. Oι επιστημονικές έρευνες, αν και δεν συμφωνούν πάντα μεταξύ τους, συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι το σκόρδο έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες. Ας δούμε, λοιπόν, ποιες είναι αυτές. 

Φιλικό με τα αγγεία 
Oι ερευνητές πιστεύουν ότι μια από τις πιο σημαντικές καρδιοπροστατευτικές δράσεις του σκόρδου είναι η ικανότητά του να παρεμποδίζει την οξείδωση της «κακής» χοληστερίνης - μια διαδικασία που θεωρείται η πλέον καθοριστική για τη δημιουργία της αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία. Μάλιστα, υπάρχουν πολλές μελέτες που υποστηρίζουν την ευεργετική δράση του σκόρδου κατά της αθηρωμάτωσης. Σε σχετική έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Preventive Medicine» (2004) παρατηρήθηκε ότι οι ασθενείς που κατανάλωναν σκόρδο παρουσίασαν σημαντικά μικρότερο βαθμό εναπόθεσης ασβεστίου στις αρτηρίες τους (7,5%), συγκριτικά με εκείνους που έπαιρναν εικονικό φάρμακο, δηλαδή placebo (22,2%). Η εναπόθεση ασβεστίου αποτελεί έναν αξιόπιστο δείκτη μέτρησης της αρτηριοσκλήρυνσης. Επιπλέον, σε έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Βερολίνου, που δημοσιεύτηκε το 2002 στην «JAMA» (Journal of the American Medical Association), παρατηρήθηκε ότι η κατανάλωση σκόρδου συμβάλλει στη μείωση του σχηματισμού της αθηρωματικής πλάκας σε ποσοστό που φτάνει το 40%, κατά τα πρώτα στάδια της δημιουργίας της. Κατά συνέπεια, το σκόρδο φαίνεται ότι προστατεύει την καρδιά μας, συμβάλλοντας στη διατήρηση της ελαστικότητας των αγγείων μας. 

Καταπολεμά την πίεση και τη χοληστερίνη 
● Πολλές εργαστηριακές έρευνες έχουν δείξει ότι το σκόρδο συμβάλλει στη μείωση της υψηλής χοληστερίνης και της πίεσης, σύμφωνα με σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Journal of Nutrition» (2006). Μάλιστα, οι συγγραφείς της εν λόγω μελέτης υπολόγισαν ότι από το 1993 το 44% των κλινικών ερευνών σε ανθρώπους έδειξαν ότι το σκόρδο μειώνει την ολική χοληστερίνη. Ωστόσο, υπάρχουν και έρευνες που δεν καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα, όπως αυτή που δημοσιεύτηκε στην «British Journal of Nutrition» (2004), όπου παρατηρήθηκε ότι με την κατανάλωση σκόρδου η χοληστερίνη των συμμετεχόντων δεν διαφοροποιήθηκε, αλλά τα τριγλυκερίδιά τους μειώθηκαν κατά 12%. 
● Αντιφατικά είναι και τα συμπεράσματα των κλινικών μελετών όσον αφορά την πίεση, γεγονός όμως που, σύμφωνα με τους συγγραφείς, αποδίδεται σε πιθανά ερευνητικά λάθη (όπως π.χ. η μικρή διάρκεια των ερευνών, αλλά και ο μικρός αριθμός των σχετικών μελετών, η λανθασμένη επιλογή των συμμετεχόντων και τα ακατάλληλα σκευάσματα σκόρδου). Για παράδειγμα, πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη σε 7.703 ασθενείς με υπέρταση, που δημοσιεύτηκε στην «International Journal of Cardiology» (2007), δεν κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση σκόρδου μειώνει σημαντικά την αρτηριακή πίεση. Εντούτοις, οι ερευνητές θεωρούν ότι το σκόρδο είναι πολλά υποσχόμενο όσον αφορά τον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου που απειλούν την καρδιά -όπως η υψηλή πίεση και η χοληστερίνη- και θεωρούν ότι χρειάζονται περισσότερες κλινικές μελέτες.

Ασπίδα κατά του καρκίνου 

Αρκετές επιδημιολογικές έρευνες συσχετίζουν την αυξημένη κατανάλωση σκόρδου με το μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία συμπεριλαμβάνει το σκόρδο στις τροφές με πιθανές αντικαρκινικές ιδιότητες. Μάλιστα, σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «American Journal of Clinical Nutrition» (2006), διαπιστώθηκε ότι η συστηματική κατανάλωση σκόρδου, καθώς και κρεμμυδιού, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διάφορων μορφών καρκίνου (όπως του φάρυγγα, του λάρυγγα, του οισοφάγου, του μαστού, των ωοθηκών, του προστάτη και των νεφρών). Τα ποσοστά μείωσης του κινδύνου εμφάνισης νεοπλασίας κυμαίνονταν από 19% (για τον καρκίνο του προστάτη) έως 57% (για τον καρκίνο στον οισοφάγο). 

Φυσικό αντιβιοτικό 
Η αλισίνη του σκόρδου θεωρείται ένας ισχυρός αντιμικροβιακός παράγοντας που, σε συνδυασμό με τη βιταμίνη C που περιέχει, ενισχύει την αντιβακτηριακή του δράση. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Nutrition» (2001) παρατηρήθηκε ότι το σκόρδο παρουσίασε ισχυρή αντιμικροβιακή δράση κατά πολλών παθογόνων μικροοργανισμών, ακόμη και στελεχών μικροβίων που παρουσιάζουν ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά. Μάλιστα, οι ερευνητές προτείνουν τη διεξαγωγή περισσότερων ερευνών, ούτως ώστε να διαπιστωθεί αν το σκόρδο μπορεί να αποτελέσει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση τόσο για τη συντήρηση των τροφίμων (σε αντιδιαστολή με τη χρήση χημικών συντηρητικών), όσο και για τη διατήρηση του ωμού κρέατος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στα ράφια των σουπερμάρκετ. 

Για γερό στομάχι 
Η ισχυρή αντιμικροβιακή δράση του σκόρδου φαίνεται ότι προστατεύει και από το έλκος του στομάχου. Στο πλαίσιο της μελέτης που αναφέρ- θηκε παραπάνω, για την αντιβακτηριδιακή δράση του σκόρδου, και η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Nutrition», παρατηρήθηκε ότι το σκόρδο καταπολεμά και το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Πρόκειται για ένα βακτήριο που διαβιοί στο στομάχι μας και, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, ενοχοποιείται για την πρόκληση έλκους του στομάχου. Oι ερευνητές παρατήρησαν ότι το σκόρδο καταπολεμά ακόμη και ορισμένα στελέχη του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. Για το λόγο αυτό προτείνουν τη διεξαγωγή κλινικών μελετών για να διερευνηθεί η πιθανότητα το σκόρδο να αποτελεί μια οικονομική μέθοδο εκρίζωσης αυτού του βακτηρίου. 

Λιώστε το! 
Αντί να φάτε τις σκελίδες του σκόρδου ολόκληρες, είναι προτιμότερο να τις ψιλοκόψετε ή να τις χτυπήσετε στο γουδί προτού τις καταναλώσετε, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε πέρυσι στην επιθεώρηση «Journal of Agricultural and Food Chemistry». Με αυτό τον τρόπο, απελευθερώνονται και γίνονται πιο δραστικές οι ευεργετικές ουσίες του σκόρδου, όπως η αλισίνη.

Πηγή: www.vita.gr

Ο ήρωας

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/kinhmatografou/o-hrwas.html

Ο ήρωας

Ήρωας αυτής της ταινίας είναι ένα σύμβολο, μια κινητήρια δύναμη που δίνει ώθηση στην εξέλιξη. Θυσιάζει τον ίδιο του τον εαυτό για να μεταλλάξει το περιβάλλον του και την ύπαρξή του σε κάτι διαφορετικό και ποιοτικά ανώτερο. Όμως δεν είναι μόνο ο ήρωας ένα σύμβολο σε αυτή την ταινία, όλη η ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα ποίημα σε δράση.

Παρακολουθώντας την ο θεατής, θα νοιώσει να συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις του, για να καταφέρει να αντιληφθεί αυτό που νοιώθει η ψυχή και που ο νους είναι ανίκανος να το χωρέσει.

Για να υπάρχει ένας Ήρωας πρέπει λοιπόν να υπάρχει μια μάχη. Όμως η μάχη εδώ μοιάζει να είναι πέρα από τη μάχη του καλού με το κακό. Είναι πέρα από την προσπάθεια να θριαμβεύσει το καλό! Μέσα από τη δράση προκύπτει η ερώτηση: «ποιος και τι καθορίζει αυτό το καλό και τελικά μήπως η κάθε μάχη καλού-κακού, είναι ένα σφιχταγκάλιασμα δύο στοιχείων, που αποτελούν μια ενότητα και που γεννούν κάτι καινούριο;»

Εδώ ας θυμηθούμε το βασικότερο σύμβολο της κινέζικης φιλοσοφίας που είναι το Yin Yang. Μέσα στην κάθε πλευρά του υπάρχει μια σταγόνα του αντίθετου χρώματος, που γίνεται η αιτία να υπάρξει στροβιλισμός, άρα και εξέλιξη. Η εξέλιξη είναι σπειροειδής, κυκλική. Αυτή η κυκλική κίνηση φαίνεται συνεχώς στην ταινία. Στο ρυθμό της μάχης των σπαθιών, όπου οι κινήσεις των πολεμιστών είναι κυκλικές, στα υφάσματα που αποτελούν τα ρούχα των πολεμιστών και στροβιλίζονται συνεχώς και ιδιαίτερα στη σκηνή με τα πεσμένα φθινοπωρινά φύλλα, τα οποία ξεσηκώνονται με τον άνεμο σε έναν τρελό χορό μιας κυκλικής θύελλας, που είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί με λόγια.

Σημαντικό ρόλο επίσης παίζουν τα χρώματα. Αρχικά το «κόκκινο». Στην εξωτερική όψη είναι το πάθος του ήρωα που τον κινεί να δράσει, ενώ στην πιο εσωτερική μπορούμε να μιλήσουμε για τη Βούληση.

Υπάρχει το «μπλε» που μέσα από τη δράση αφοσίωσης και αυτοθυσίας των πρωταγωνιστών παρουσιάζει την αρετή της Αγάπης και ακόμη υπάρχει το «λευκό» που συμβολίζει την αγνότητα, την αφοσίωση, την ένωση. (Χαρακτηριστική είναι η σκηνή του θανάτου των πρωταγωνιστών καθώς τους διαπερνά μαζί το ίδιο ξίφος σαν να είναι ένα σώμα ).

Όσον αφορά τώρα τα πρόσωπα της ταινίας, έχουμε τον κεντρικό ήρωα που προσπαθεί να πολεμήσει τον Μεγάλο Άρχοντα. Για να το καταφέρει αυτό, θα παρουσιαστεί ως φίλος του, αφού του ανακοινώσει ότι έχει ήδη σκοτώσει τους τρεις εχθρούς του Μεγάλου Άρχοντα και τώρα πλέον, εξαιτίας αυτής της νίκης του, αξιώνει να μπορεί να έρθει κοντά του. (Απαγορευόταν σε οποιονδήποτε να πλησιάσει τον Μεγάλο Άρχοντα).

Πάλι έχουμε τα σύμβολα της άχρονης ανατολικής διδασκαλίας, όπου το να σκοτώσεις, εσωτερικά σημαίνει να ελέγξεις, να κυριαρχήσεις. Η μάχη όπως είπαμε είναι μια εσωτερική μάχη και ο πολεμιστής είναι η συνείδηση, η οποία πρέπει να παλέψει με τα κατώτερα επίπεδα και να τα ελέγξει, να τα θέσει υπό την κυριαρχία της, για να μπορέσει ο άνθρωπος να έρθει σε επαφή με τον ανώτερο εαυτό του.

Για να κάνει αυτήν τη μάχη, θα πρέπει πρώτα να πατήσει στο σκαλοπάτι της δράσης προκειμένου να αναπτύξει μια εσωτερική όραση και πειθαρχία (στοιχεία που στην ταινία παρουσιάζονται στην πρώτη μάχη), μετά να αναπτύξει τη συμπόνια, κυριαρχώντας στις δικές του επιθυμίες και παρορμήσεις, και να φτάσει στην Αγάπη-Σοφία. (Βλέπουμε στη 2η μάχη να συνεργάζονται αρμονικά οι δύο πλευρές, έχοντας καταστρώσει ένα σοφό σχέδιο που στο τέλος του συμπληρώνεται με τη θυσία από αγάπη).

Η τελική δοκιμασία ακολουθεί. Τώρα πια, του επιτρέπεται να έρθει αντιμέτωπος με τον Μεγάλο Άρχοντα (που κατά κάποιο τρόπο είναι πάλι αυτός ο ίδιος, όπως και οι άλλοι σύντροφοι και πολεμιστές του ήταν μέρη του εαυτού του). Ο θάνατός του φέρνει μια αλλαγή. Αυτός και ο Μεγάλος Άρχοντας είναι ένας, έχει μεταλλαχθεί σε σοφό βασιλιά. Ο κύκλος έχει κλείσει. Ο εχθρός, που παρουσιάστηκε ως φίλος, έχει γίνει φίλος αφού θυσιάστηκε στο βωμό της αιώνιας εξέλιξης. Δεν υπάρχει πλέον ανώτερος και κατώτερος εαυτός, μόνο μια αγνή Βούληση.

Άλλωστε, όπως λέει ο Λάο Τσε στο Τάο Τε Κίνγκ, «η φύση χρησιμοποιεί τις μορφές και ύστερα τις απορρίπτει. Είναι λοιπόν άστοργη;

Άρθρο από το περιοδικό "Νέα Ακρόπολη"

Τεύχος : 113

Joomla SEF URLs by Artio

 σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Charles Mingus

Bigbook.gr

Charles Mingus
Σαν σήμερα, 32 χρόνια πριν, έφυγε από τη ζωή ένας εκ των σπουδαιότερων Αμερικανών τζαζ μουσικών του 20ου αιώνα. Πρόκειται για τον δεξιοτέχνη μπασίστα, συνθέτη, μαέστρο και περιστασιακά πιανίστα Charles Mingus (22/04/1922-05/01/1979), ο οποίος με το δικό του πρωτοποριακό στυλ εμπλούτισε την παραδοσιακή μαύρη μουσική με νέα στοιχεία.

Ο Mingus γεννήθηκε στην Αριζόνα, μεγάλωσε στην Καλιφόρνια και εγκαταστάθηκε στην Νέα Υόρκη όπου και έπαιξε με τους μεγαλύτερους τζαζ μουσικούς της εποχής, όπως οι Lionel Hampton, Louis Armstrong, Charlie Parker, Miles Davis, Bud Powell, Art Tatum και τον Duke Ellington που θαύμαζε απεριόριστα. Χαρακτηρίστηκε μάλιστα ως ο επίδοξος διάδοχός του.

Ηχογράφησε πάνω από 100 άλμπουμ και έγραψε πάνω από 300 συνθέσεις. Η μουσική του Mingus διατήρησε την ζεστασιά και το συναίσθημα της hard bop, επηρεάστηκε άμεσα από τα gospel και πήρε στοιχεία και από την free jazz.

Πέθανε στο Μεξικό ενώ οι στάχτες του σκορπίστηκαν στον ποταμό Γάγγη της Ινδίας. Στη Νέα Υόρκη και τη Γουάσινγκτον τιμήθηκε με την «ημέρα του Charles Mingus». Μετά τον θάνατό του, η γυναίκα του, Sue Mingus, ανακάλυψε μεγάλο μουσικό υλικό του, το οποίο και προωθεί μέχρι σήμερα σε συναυλίες με τους Mingus Big Band και τους Mingus Dynasty.

http://tvxs.gr/news/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1/%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B6%CE%B1%CE%B6%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%BB%CF%82-%CE%BC%CE%AF%CE%BD%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%82

"Ο μέτοικος και η συμμετρία"

Bigbook.gr

"Ο μέτοικος και η συμμετρία" θα μας ταξιδέψει από το Αντάπαζαρ της Μικρασίας στην Ιταλία του μεσοπολέμου, στην Ισπανία του Εμφυλίου και, τέλος, στη Γαλλία της Κατοχής και της Αντίστασης. Ο κεντρικός του ήρωας θα γνωριστεί με σημαντικές προσωπικότητες του εικοστού αιώνα, όπως ο χαράκτης Έσερ και ο μαθηματικός Αλεξάντρ Γκρόθεντικ, με τους οποίους μοιράζεται το πάθος για τη συμμετρία, την οποία ο καθένας τους αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο. Θα γνωρίσει από κοντά και θα διαβάσει με κριτική ματιά το κίνημα των Μπουρμπακί, το σημαντικότερο ίσως μαθηματικό ρεύμα του καιρού μας, και σίγουρα αυτό που άσκησε τη μεγαλύτερη επίδραση. Θα χρησιμοποιήσει τον μαθηματικό ορθολογισμό ως εργαλείο ανάλυσης ιστορικών γεγονότων, πολιτιστικών ρευμάτων, αλλά και φαινομένων της καθημερινότητας. Στο νέο μυθιστόρημα του Τεύκρου Μιχαηλίδη, οι μυθοπλαστικοί χαρακτήρες και τα ιστορικά πρόσωπα συναντιούνται και αλληλεπιδρούν, χτίζοντας μια ιστορία που θα μπορούσε να διαβαστεί και ως ένα χρονικό του εικοστού αιώνα.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=214398