Η ιστορία του Διαδικτύου

Η ιστορία του Διαδικτύου ( 11 Ιανουαρίου 1986 Το διαδίκτυο είναι πλέον γεγονός )

Οι πρώτες απόπειρες για την δημιουργία ενός διαδικτύου ξεκίνησαν στις ΗΠΑ κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Η Ρωσία είχε ήδη στείλει στο διάστημα τον δορυφόρο Σπούτνικ 1 κάνοντας τους Αμερικανούς να φοβούνται όλο και περισσότερο για την ασφάλεια της χώρας τους. Θέλοντας λοιπόν να προστατευτούν από μια πιθανή πυρηνική επίθεση των Ρώσων δημιούργησαν την υπηρεσία προηγμένων αμυντικών ερευνών ARPA (Advanced Research Project Agency) γνωστή ως DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency) στις μέρες μας. Αποστολή της συγκεκριμένης υπηρεσίας ήταν να βοηθήσει τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ να αναπτυχθούν τεχνολογικά και να δημιουργηθεί ένα δίκτυο επικοινωνίας το οποίο θα μπορούσε να επιβιώσει σε μια ενδεχόμενη πυρηνική επίθεση.

Το αρχικό θεωρητικό υπόβαθρο δόθηκε από τον Τζ. Λικλάιντερ (J.C.R. Licklider) που ανέφερε σε συγγράμματά του το "γαλαξιακό δίκτυο". Η θεωρία αυτή υποστήριζε την ύπαρξη ενός δικτύου υπολογιστών που θα ήταν συνδεδεμένοι μεταξύ τους και θα μπορούσαν να ανταλλάσσουν γρήγορα πληροφορίες και προγράμματα. Το επόμενο θέμα που προέκυπτε ήταν ότι το δίκτυο αυτό θα έπρεπε να ήταν αποκεντρωμένο έτσι ώστε ακόμα κι αν κάποιος κόμβος του δεχόταν επίθεση να υπήρχε δίοδος επικοινωνίας για τους υπόλοιπους υπολογιστές. Τη λύση σε αυτό έδωσε ο Πολ Μπάραν (Paul Baran) με τον σχεδιασμό ενός κατανεμημένου δικτύου επικοινωνίας που χρησιμοποιούσε την ψηφιακή τεχνολογία. Πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε και η θεωρία ανταλλαγής πακέτων του Λέοναρντ Κλάινροκ (Leonard Kleinrock), που υποστήριζε ότι πακέτα πληροφοριών που θα περιείχαν την προέλευση και τον προορισμό τους μπορούσαν να σταλούν από έναν υπολογιστή σε έναν άλλο.

Στηριζόμενο λοιπόν σε αυτές τις τρεις θεωρίες δημιουργήθηκε το πρώτο είδος διαδικτύου γνωστο ως ARPANET. Εγκαταστάθηκε και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1969 με 4 κόμβους μέσω των οποίων συνδέονται 4 μίνι υπολογιστές (mini computers 12k): του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στην Σάντα Μπάρμπαρα του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, το SRI στο Στάνφορντ και το πανεπιστήμιο της Γιούτα. Η ταχύτητα του δικτύου έφθανε τα 50 kbps και έτσι επιτεύχθηκε η πρώτη dial up σύνδεση μέσω γραμμών τηλεφώνου. Μέχρι το 1972 οι συνδεδεμένοι στο ARPANET υπολογιστές έχουν φτάσει τους 23, οπότε και εφαρμόζεται για πρώτη φορά το σύστημα διαχείρισης ηλεκτρονικού ταχυδρομείου(e-mail).

Παράλληλα δημιουργήθηκαν και άλλα δίκτυα, τα οποία χρησιμοποιούσαν διαφορετικά πρωτόκολλα(όπως το x.25 και το UUCP) τα οποία συνδέονταν με το ARPANET. Το πρωτόκολλο που χρησιμοποιούσε το ARPANET ήταν το NCP (Network Control Protocol), το οποίο, όμως, είχε το μειονέκτημα ότι λειτουργούσε μόνο με συγκεκριμένους τύπους υπολογιστών. Έτσι, δημιουργήθηκε η ανάγκη στις αρχές του 1970 για ένα πρωτόκολλο που θα ένωνε όλα τα δίκτυα που είχαν δημιουργηθεί μέχρι τότε. Το 1974 λοιπόν, δημοσιεύεται η μελέτη των Βιντ Σερφ (Vint Cerf) και Μπομπ Κάαν (Bob Kahn) από την οποία προέκυψε το πρωτόκολλο TCP (Transmission Control Protocol) που αργότερα το 1978 έγινε TCP/IP, προσετέθη δηλαδή το Internet Protocol (IP), ώσπου το 1983 έγινε το μοναδικό πρωτόκολλο που ακολουθούσε το ARPANET.

Το 1984 υλοποιείται το πρώτο DNS (Domain Name System) σύστημα στο οποίο καταγράφονται 1000 κεντρικοί κόμβοι και οι υπολογιστές του διαδικτύου πλέον αναγνωρίζονται από διευθύνσεις κωδικοποιημένων αριθμών. Ένα ακόμα σημαντικό βήμα στην ανάπτυξη του Διαδικτύου έκανε το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών (National Science Foundation, NSF) των ΗΠΑ, το οποίο δημιούργησε την πρώτη διαδικτυακή πανεπιστημιακή ραχοκοκκαλιά (backbone), το NSFNet, το 1986. Ακολούθησε η ενσωμάτωση άλλων σημαντικών δικτύων, όπως το Usenet, το Fidonet και το Bitnet.

Ο όρος Διαδίκτυο/Ίντερνετ ξεκίνησε να χρησιμοποιείται ευρέως την εποχή που συνδέθηκε το ARPANET με το NSFNet και Internet σήμαινε οποιοδήποτε δίκτυο χρησιμοποιούσε TCP/IP. Η μεγάλη άνθιση του Διαδικτύου όμως, ξεκίνησε με την εφαρμογή της υπηρεσίας του Παγκόσμιου Ιστού από τον Τιμ Μπέρνερς-Λι στο ερευνητικό ίδρυμα CERN το 1989, ο οποίος είναι στην ουσία, η "πλατφόρμα", η οποία κάνει εύκολη την πρόσβαση στο Ίντερνετ, ακόμα και στη μορφή που είναι γνωστό σήμερα.

Στην Φωτογραφία: Οπτικοποιημένη αναπαράσταση διαφόρων διαδρομών (routes) διαμέσου ενός τμήματος του Διαδικτύου

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CF%84%CF%85%CE%BF

Μους νηστίσιμη

Μους νηστίσιμη

Bαθμολογία:

2 ψήφοι

Προστέθηκε από metoxi, 08.08.11

Περιγραφή

Υπέροχη και ελαφριά μούς.

photo: ΝΤΙΝΑΘΗΒΑ

Τι χρειαζόμαστε:

• 400 γρ. κουβερτούρα σε κομμάτια
• 200 γρ. νερό

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Κρέμες

Μέθοδος

Χωρίς μαγείρεμα

Διατροφή

Χορτοφαγική

Vegan

Δυσκολία

Γρήγορο

Και για αρχάριους

Εύκολο

Μέχρι 4 υλικά

Περιέχει

Σοκολάτα

Νηστίσιμα

Νηστίσιμα

 

 

 

 

 Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Μους νηστίσιμη 

 http://www.sintagespareas.gr/sintages/mous-nistisimi.html#ixzz22PAZ7I3Q

  σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ιογενής γαστρεντερίτιδα

Απλές λύσεις

Ιογενής γαστρεντερίτιδα σαρώνει την Ευρώπη

Μόνο στη Βρετανία τα κρούσματα έχουν φθάσει το 1 εκατομμύριο

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, περίπου εκατό επιβάτες κρουαζιερόπλοιου στη Βαλτική και άλλοι 20 στο «Κουίν Μαίρη ΙΙ» εμφάνισαν σοβαρά σημάδια γαστρεντερίτιδας. Πριν καλά – καλά μπει ο νέος χρόνος, τα κρούσματα είχαν ξεπεράσει μόνο στη Βρετανία το ένα εκατομμύριο (!) και οι επιδημιολόγοι κάνουν πλέον λόγο για μια από τις πιο μεταδοτικές επιδημίες των τελευταίων ετών.

Οι βρετανικές υγειονομικές αρχές δεν αποκλείουν εξάπλωση της νόσου σε παγκόσμιο επίπεδο, λόγω της υψηλής μεταδοτικότητας του υπεύθυνου ιού. Πρόκειται για έναν πολύ ισχυρό νοροϊό (Norovirus), ο οποίος εξαπλώνεται ραγδαία με συμπτώματα οξείας γαστρεντερίτιδας, δηλαδή εμετό και διάρροια που επιμένουν.
Ευρώπη και Ιαπωνία έχουν πληγεί περισσότερο από τον νοροϊό, ενώ κρούσματα εμφανίστηκαν ακόμη και στην Αυστραλία, παρά τις καλοκαιρινές καιρικές συνθήκες που επικρατούν εκεί.

Ο νοροιός που προκαλεί ιογενή γαστρεντερίτιδα ανησυχεί ιδιαίτερα τους ειδικούς οι οποίοι εκφράζουν φόβους πως μπορεί να εξελιχθεί σε μία νέα πανδημία. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, μεταδίδεται με την κατανάλωση μολυσμένης τροφής ή νερού ή με απευθείας μετάδοση από άτομο σε άτομο, από τα σταγονίδια που προέρχονται από έμετο.

Συνήθεις χώροι εμφάνισης έξαρσης κρουσμάτων αποτελούν τα εστιατόρια και οι μονάδες τροφοδοσίας, γηροκομεία, σχολεία και τουριστικές εγκαταστάσεις ή κρουαζιερόπλοια.

healthpress.gr

Το οικολογικό σπίτι

Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/oikologias/to-oikologiko-spiti.html

Το οικολογικό σπίτι

Στους αρχαίους λαούς ο αρχιτέκτονας, δηλαδή αυτός που σχεδίαζε τα σπίτια και τους ναούς, ήταν συγχρόνως γιατρός, αστρονόμος και ιερέας. Το αξίωμά του, που θεωρούνταν από τα πιό υψηλά, απαιτούσε μια συνολική κατοχή πολλών επιμέρους γνώσεων: σαν γιατρός γνώριζε τους νόμους της φυσικής και της ενέργειας που συμβάλλουν στη διατήρηση της ανθρώπινης υγείας, σαν αστρονόμος γνώριζε τους νόμους και τους ρυθμούς του Σύμπαντος και τέλος σαν ιερέας ήταν ο μεσολαβητής μεταξύ του Θείου και του ανθρώπινου στοιχείου.

Το σύνολο αυτών των γνώσεων καθιστούσε τον αρχιτέκτονα όχι μόνον κατασκευαστή, αλλά και θεραπευτή των τριών φορέων ενέγειας του ανθρώπου: του σωματικού, συναισθηματικού και πνευματικού φορέα.

Ηταν δηλαδή ένας ολιστικός κατασκευαστής. Η μελέτη και κατασκευή ενός οικολογικού σπιτιού πρέπει να γίνεται με βάση και στόχο την σωματική, ψυχική και πνευματική υγεία του ανθρώπου, αλλά και με σεβασμό στη Φύση. Αυτό σήμερα, εποχή της τεράστιας τεχνολογικής ανάπτυξης, δεν συμβαίνει. Σήμερα το σπίτι αποτελεί ένα "κλουβί", έρμαιο κάθε αρνητικής ακτινοβολίας για τον άνθρωπο, τον οποίο απομονώνει τελείως από τη φύση και τον οδηγεί σε μιάν ανισόρροπη και ανθυγιεινή ζωή, που επιφέρει σοβαρές βλάβες στον ίδιο και στη φύση.

Ολα αυτά συμβαίνουν επειδή οι σημερινοί αρχιτέκτονες δεν παίρνουν υπόψη τους (λόγω άγνοιας ή συμφερόντων) κάποια δεδομένα στη σχέση ανθρώπου - φύσης, που όμως είναι πολύ σημαντικά σ' αυτό το μεγάλο οικοσύστημα που λέγεται Σύμπαν.

ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΕΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ

Ο άνθρωπος ουσιαστικά ζει μέσα σ' ένα πελώριο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, που είναι το αποτέλεσμα των συνεχών ανταλλαγών ενέγειας μεταξύ του πλανήτη μας και του Σύμπαντος. Κάθε ανθρώπινο όν, όπως επίσης και κάθε μορφή ζωής, είναι μια ηλεκτρομαγνητική μηχανή, ένας δέκτης, ένας συμπυκνωτής, ένας μετατροπέας και ένας ευαίσθητος πομπός της αρμονίας του Σύμπαντος.

Το 1935 ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης E. Hartmann
ανακάλυψε ότι η επιφάνεια της Γης σαρώνεται από ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, οι οποίες, εάν δεν υπάρχουν τοπικές ανωμαλίες, σχηματίζουν ένα τετράπλευρο δικτύωμα, που έχει πλευρά 2 μ. στον άξονα Βορρά - Νότου, στον άξονα Ανατολής - Δύσης 2,3 - 2,5 μ.και πάχος 21 εκ.

Στα σημεία όπου διασταυρώνονται οι γραμμές δημιουργούνται κόμβοι, οι οποίοι είναι επικίνδυνοι για την υγεία του ανθρώπου, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Αυτό βέβαια ήταν γνωστό σε πολλούς αρχαίους λαούς στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Αυτά τα σημεία ένωσης των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών ονομάζονται "γεωπαθογόνοι κόμβοι". Παρατηρήσεις απόδειξαν ότι στους γεωπαθογόνους κόμβους υπάρχει αύξηση συγκέντρωσης του τόσο επικίνδυνου για την υγεία ραδονίου, όπως και ακτινοβολιών γάμα (Γ). Την κίνηση του την ραδονίου (κι άλλων πτητικών αερίων που προέρχονται από το υπέδαφος) την δυσκολεύει η ύπαρξη τεκτονικών ρηγμάτων και μικρότερων εδαφικών ρηγμάτων, που δημιουργούν, όπως και τα υπόγεια ύδατα, γεωπαθογόνους κόμβους και γεωπαθογόνες ζώνες.

Εκτός από το γεωμαγνητόμετρο, με το οποίο μπορούν να μετρηθούν και να ανακαλυφθούν οι γεωπαθογόνοι κόμβοι και ζώνες, αυτό μπορεί να επιτευχθεί και με την παρατήρηση ζώων και φυτών. Οι ποντικοί, που τόσο τους απεχθάνονται οι άνθρωποι, αποφεύγουν εντελώς τις γεωπαθογόνες περιοχές, ενώ αντίθετα οι μέλισσες, τα μυρμήγκια και οι γάτες προτιμούν να κάθονται πάνω σε γεωπαθογόνους κόμβους. Γι' αυτό η παρουσία μιας γάτας σ' ένα σπίτι έχει θεραπευτική αξία, αφού αυτή "καταπίνει" τις αρνητικές ακτινοβολίες. Η συκιά αναπτύσσεται καλύτερα στις γεωπαθογόνες περιοχές, γι' αυτό και ακούμε από πολλούς ηλικιωμένους ανθρώπους να συμβουλεύουν να αποφεύγουμε να καθόμαστε κάτω από συκιές.

Πρίν χτίσουμε λοιπόν ένα σπίτι ή πριν αγοράσουμε ένα οικόπεδο πρέπει να έχουμε υπόψη μας τις γεωπαθογόνες τοποθεσίες της περιοχής.

Μέσα στο σπίτι, επίσης, πρέπει να αποφεύγουμε να τοποθετούμε το κρεβάτι ή το γραφείο σε γεωπαθογόνους κόμβους. Λόγω των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών, σε συνδυασμό με τον μεταλλικό οπλισμό του σκυροδέματος, δεκαετείς έρευνες που έγιναν στην πρώην Δ.Γερμανία σε κατοίκους πολυκατοικιών, απόδειξαν ότι όσοι έμεναν πάνω από το επίπεδο του 15ου ορόφου αρρώσταιναν κατά 57% περισσότερο από τους ενοίκους των χαμηλότερων του 15ου ορόφου.

Αντίστοιχες σταστικές στις ΗΠΑ απόδειξαν ότι όσοι έμεναν ή εργάζονταν πάνω από τον 20ό όροφο κάποιου ουρανοξύστη είχαν 5 φορές περισσότερες πιθανότητες από τους άλλους ενοίκους να αυτοκτονήσουν!

Υπάρχει εξάλλου μεγαλύτερη πιθανότητα να αρρωστήσουμε, εάν πάνω σε ένα γεωπαθογόνο κόμβο τοποθετήσουμε το κρεβάτι μας, παρά το γραφείο μας, κι αυτό γιατί όταν κοιμόμαστε ο οργανισμός μας χάνει κατά 70% τα συστήματα άμυνας που διαθέτει για να αντιμετωπίσει τις εξωτερικές απειλές.

Για να αντισταθμίσει λοιπόν τη μεγάλη δόση ηλακτρομαγνητικής ακτινοβολίας, το σώμα αντιδρά με μιά υπερδραστηριοποίηση των ιστών, που μπορεί να οδηγήσει μέχρι τον καρκίνο.

Ακόμα είναι γνωστό πως οποιαδήποτε οικιακή συσκευή, ή γενικώς συσκευή που εκπέμπει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, κάνει πολύ κακό στην υγεία του ανθρώπου. Τα καλώδια υψηλής τάσης της ΔΕΗ πρέπει να βρίσκονται μακριά από κατοικημένες περιοχές, όπως και οι διάφορες κεραίες μεγάλης ισχύος, όπως της κινητής τηλεφωνίας.

ΙΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΕΡΑ

Το ιόν είναι ένα άτομο ή μία ομάδα ατόμων που έχουν φορτιστεί ηλεκτρικά. Αποκαλείται ανιόν ή κατιόν ανάλογα με το εάν το φορτίο του είναι αρνητικό ή θετικό. Σύμφωνα με τη βασική αρχή του ιονισμού της ατμόσφαιρας, τα θετικά ιόντα (+), από τα οποία λείπουν ηλεκτρόνια, αναζητώντας τη χαμένη ισορροπία τους, αντλούν ενέργεια από το περιβάλλον τους σε βάρος όσων βρίσκονται σ' συτό και κυρίως σε βάρος των ζώντων οργανισμών. Δηλαδή ο ισχυρά φορτισμένος με θετικά ιόντα αέρας των μολυσμένων πόλεων ή των διαμερισμάτων όπου ζούμε, ή ακόμα καιτων αυτοκινήτων με τα οποία κινούμαστε θα προσπαθήσει να " αντλήσει " τη ζωτική ενέργεια που έχουμε επάνω μας.

Αντίθετα, τα αρνητικά ιόντα, προσπαθώντας να αποβάλουν τα επιπλέον ηλεκτρόνιά τους, μας τα μεταδίδουν στην πρώτη ευκαιρία επαφής μαζί τους. Με καλό καιρό τα φυτά και ιδίως τα δέντρα παράγουν αρωματικά
αρνητικά ιόντα και " συλλαμβάνουν " θετικά ιόντα για να τα οδηγήσουν στο έδαφος. Το φύσημα επίσης του ανέμου ανάμεσα στα δέντρα προκαλεί έναν ιονισμό.

Γι' αυτό και η παρουσία των φυτών γύρω από μιά κατασκευή δεν πρέπει να γίνεται μόνο για το σκιασμό της ή μόνο για λόγους αισθητικής, αλλά και για λόγους υγείας, γιατί στην πραγματικότητα αυτό " το οξυγόνο "
που μας έμαθαν ότι μας δίνουν τα δέντρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά τα πολύτιμα για τη ζωή αρνητικά ιόντα, ιόντα που μπορούμε επίσης να "βρούμε" κοντά σε καταρράχτες ή σε επίπεδες επιφάνειες καθαρού νερού."

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

Είναι βέβαιο ότι όλες οι παραδοσιακές κοινωνίες ήξεραν να
προσανατολίζουν τα σπίτια τους σύμφωνα με το μαγνητικό Βορρά ( που δεν συμπίπτει με το γεωγραφικό Βορρά ) και αυτό το αποδεικνύουν όλες οι έρευνες που έγιναν κατά καιρούς για τους Ατζέκους και τους Μάγια και για διάφορους λαούς της Αφρικής, της Αυστραλίας και της Πολυνησίας.
Στην Κίνα ολόκληρη η αρχιτεκτονική δημιουργία βασίστηκε στην έννοια του Σύμπαντος, της Γής και της σχέσης μεταξύ τους, ενώ η σχέση του ανθρώπου με τα τέσσερα βασικά σημεία του ορίζοντα βρήκε την αποθέωσή της. Πρίν χτιστεί οτιδήποτε, ο υποψήφιος κατασκευαστής ζητούσε τη γνώμη ενός γεωμάντη.

Η κινέζικη γεωμαντία Feng-Shoyui αναφέρεται στην ύπαρξη δύο ρευμάτων μαγνητικού χαρακτήρα: το ένα Γιάγκ, θετικής πολικότητας ( γαλάζιος δράκος ), το άλλο Γιν, αρνητικής πολικότητας ( λευκή τίγρη ) και σημειώνει ότι το ιδανικό μέρος για να κατασκευαστεί κάτι συγκεντρώνει πολλές γήινες αλλά και κοσμικές ιδιότητες. Το παραδοσιακό εξάλου γιαπωνέζικο σπίτι είναι προσανατολισμένο σύμφωνα με τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ενώ το κρεβάτι του ζευγαριού έχει πάντοτε το προσκέφαλό του στο Βορρά.

Ο λαός των Ντογκόν, στο Μαλί της Αφρικής, προσανατολίζει τα σπίτια του και τα κρεβάτια του στον άξονα Βορρά-Νότου και οι άντρες κοιμούνται πάντοτε στη δεξιά τους πλευρά ατενίζοντας τη Δύση, ενώ οι γυναίκες στην αριστερή, κοιτάζοντας προς την Ανατολή, στη θέση δηλαδή ακριβώς που θα έχουν και μέσα στο μνήμα όταν πεθάνουν!

Στο Γιαζντ του Ιράν οι κατοικίες που κατασκευάζονται από πλίνθους ονομάζονται " σπίτια των τεσσάρων εποχών " και είναι επίσης προσανατολισμένες στον άξονα Βορρά-Νότου. Σήμερα πολλοί επιστήμονες απέδειξαν ότι τόσο η χειρωνακτική όσο και η πνευματική εργασία διευκολύνονται, όταν ο χώρος εργασίας είναι προσανατολισμένος στην κατεύθυνση Ανατολής-Δύσης και ο χώρος ύπνου και ξεκούρασης στην κατεύθυνση Βορρά-Νότου. Ο νότιος προσανατολισμός προκαλεί νευρικότητα, ο ανατολικός καλή διάθεση, ενώ ο βόρειος ηρεμεί τα νεύρα.

ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Στη μελέτη και κατασκευή ενός κτιρίου είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε το κλίμα της περιοχής και ειδικότερα:

- Την ηλιακή ακτινοβολία σε Kwh/ημέρα

- Την ηλιοφάνεια σε ώρες

- Τη μέγιστη και ελάχιστη μηνιαία και ημερήσια θερμοκρασία σε βαθμούς Κελσίου.

- Τη μηνιαία βροχόπτωση σε χιλιοστά

- Τη μέση ημερήσια και μηνιαία σχετική υγρασία

- Τούς ανέμους ανα μήνα και έτος

Με βάση αυτά τα στοιχεία μπορούμε να κατασκευάσουμε το κτίριο με τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρείται ζεστό το χειμώνα και δροσερό το καλοκαίρι, χρησιμοποιώντας στο ελάχιστο ή και καθόλου τα συνήθη μέσα ψύξης και θέρμανσης που καταναλώνουν πάρα πολύ ενέργεια.

1. Τα ηλιακά παράθυρα

Είναι το απλούστερο σύστημα θέρμανσης ενός χώρου με φυσικό τρόπο ανάλογα με το είδος και το πάχος των τζαμιών.Επιτρέπει τη θέρμανση ενός χώρου μέσω της άμεσης ηλιακής ακτινοβολίας, πράγμα που σημαίνει ουσιαστικά μεγάλα ανοίγματα στο νότιο μέρος του κτιρίου με τη μορφή π.χ. παραθύρων, συρόμενων ή ανοιγόμενων θυρών ή ακόμα και φεγγιτών, που, σε συνδυασμό με τη χρήση κατάλληλων δομικών υλικών και φυσικά κατάλληλης θερμομόνωσης στο εσωτερικό του χώρου, να μπορούν να αποθηκεύσουν στη διάρκεια της ημέρας θερμότητα και να την αποδώσουν στη συνέχεια στη διάρκεια της νύχτας.

Η λειτουργία αυτών των ανοιγμάτων πρέπει να έχει κατάλληλα μελετηθεί, ώστε να μη σκιάζονται καθόλου το χειμώνα και να μπορούν να σκιαστούν το καλοκαίρι, οπότε και αποζητούμε τη μείωση της θερμοκρασίας στο εσωτερικό μιας κατασκευής.

2. Τα θερμοκήπια

Το γυαλί έχει την ιδιότητα να είναι διαπερατό από τις προσπίπτουσες ακτίνες του ορατού φάσματος και τις υπέρυθρες ακτίνες μικρού μήκους κύματος. Αντίθετα δεν είναι διαπερατό από τις υπέρυθρες μεγάλου μήκους κύματος, που προέρχονται από τη θερμική ακτινοβολία. Η ηλιακή ακτινοβολία που φτάνει στη γυάλινη επιφάνεια ενός θερμοκηπίου στο μεγαλύτερο ποσοστό, την διαπερνά. Το γυαλί απορροφά ένα μέρος της ακτινοβολίας, την οποία στη συνέχεια διοχετεύει προς το εσωτερικό και προς το εξωτερικό μέρος του θερμοκηπίου, ενώ αντανακλά ένα άλλο μέρος της προσπίπτουσας ακτινοβολίας προς τα έξω.

Η ενέργεια που διαπερνά το γυάλινο κέλυφος του θερμοκηπίου τελικά προσπίπτει σε κάποια αδιαπέραστα από το φώς σώματα, όπως οι τοίχοι και το δάπεδο, που απορροφούν το μεγαλύτεο μέρος της, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η θερμοκρασία τους. Η θερμότητα αυτή διανέμεται δι' αγωγής μέσα στο ίδιο το σώμα, δια μεταφοράς και δι' επανεκπομπής ακτινοβολίας προς τις επιφάνειες με χαμηλότερη θερμοκρασία, όπως οι τοίχοι και τα παράθυρα που δεν φωτίζονται άμεσα από τον ήλιο. Καθώς όμως το γυαλί δεν είναι διαπερατό από τις ακτινοβολίες μεγάλου μήκους κύματος, όπως αυτές που εκπέμπουν με τη σειρά τους τα υλικά και τα αντικείμενα που βρίσκονται μέσα στο θερμοκήπιο, οι θερμικές αυτές ακτινοβολίες αντανακλώνται και μένουν εγκλωβισμένες στο εσωτερικό του θερμοκηπίου.

Οι απώλειες δι' αγωγής από τις γυάλινες επιφάνειες απ' όπου εισέρχεται ο ήλιος είναι μηδαμινές, αφού το ίδιο το γυαλί έχει ήδη, όπως αναφέραμε, υψηλή θερμοκρασία. Με βάση λοιπόν τις παραπάνω γνώσεις και αρχές, μπορούμε να οδηγηθούμε στη λύση της ενσωμάτωσης, με διάφορους τρόπους, σε μία αρχιτεκτονική κάτοψη ενός θερμοκηπίου, που να αποδίδει σε ένα σπίτι την αναγκαία ποσότητα θερμότητας.

3. Καναδικό πηγάδι

Εκμεταλλευόμενοι τις διαφορές της θερμοκρασίας μεταξύ του αέρα και της γής, μπορούμε ακόμα να εισαγάγουμε αέρα από ένα απομακρυσμένο σημείο της κατασκευής, σε μιά θερμοκρασία (α) κι αφού τον αναγκάσουμε με φυσικό ή μηχανικό τρόπο να περάσει από ένα δεδομένο βάθος μέσα στο υπέδαφος να τον εισαγάγουμε στο εσωτερικό του σπιτιού, σε μία θερμοκρασία (β).

Με δεδομένο λοιπόν το ότι η θερμοκρασία στο βάθος των δύο περίπου μέτρων είναι σχεδόν σταθερή χειμώνα-καλοκαίρι στους 12 C, μπορούμε με αυτόν τον τρόπο, χρησιμοποιώντας ένα σωλήνα διαμέτρου 30 εκατοστών, μήκους το λιγότερο 20μ. και με εξωτερική θερμοκρασία 30 C, να έχουμε φυσικό κλιματισμό και θερμοκρασίες στο εσωτερικό της κατασκευής γύρω στους 20 έως 23 C. Ας σημειωθεί επίσης ότι στο εσωτερικό ενός σπιτιού πρέπει να αποφεύγεται, και για λόγους βιολογικούς και για λόγους ψυχολογικούς η λεγόμενη θερμική μονοτονία. Γι' αυτό η καλύτερη λύση είναι εκείνη που προβλέπει διαφορετικές θερμοκρασίες στα διάφορα δωμάτια.

Υπνοδωμάτιο 17C Καθιστικό 20C
WC 20C Γραφείο 17C
Κουζίνα 18C Σκάλα 10C

* ΣΗΜ. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τρόπους ψύξης και θέρμανσης μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο "Οικολογικό Σπίτι" του Κ.Τσίπηρα που αποτέλεσε και την κυριότερη πηγή πληροφοριών για αυτό το άρθρο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Κ.Τσίπηρας," Το οικολογικό Σπίτι", Νέα Σύνορα-Α.Α.Λιβάνη, Αθήνα 1996

Γ.Τρουμπούνης," ηλιακή ενέργεια και αρχιτεκτονική " εξάντας

Joomla SEF URLs by Artio

Εικονοθεραπεία 52

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Johnnie Society / Γιάννης Φαρσάρης

http://www.dreamersandco.com/2012/05/johnnie-society.html

Johnnie Society / Γιάννης Φαρσάρης

Γράφει: The Fotomaton

Ευκαιρία να μιλήσουμε για ένα βιβλίο αποκλειστικά σε ηλεκτρονική έκδοση. Αξίζει συγχαρητήρια η πρωτοβουλία του Γιάννη Φαρσάρη να δημιουργήσει τον χώρο openbook.gr, στον οποίο εκτός από το Johnnie Society υπάρχουν και άλλα βιβλία που οι δημιουργοί τους αποφάσισαν να τα κυκλοφορήσουν αποκλειστικά σε ηλεκτρονική μορφή και εντελώς δωρεάν. Στο openbook θα βρείτε και κλασικούς Έλληνες συγγραφείς που έτσι και αλλιώς είναι σε public domain.

Ας μιλήσουμε για το βιβλίο, που αν και αναφέρει ότι αποτελείται από 233 σελίδες θα σας ξεγελάσει γιατί είναι 233 Α4...υπολογίστε περίπου το διπλάσιο για ένα συνηθισμένο μέγεθος βιβλίου. Το Johnnie Society ταξιδεύει τον αναγνώστη σε έναν κόσμο όπου οι όπως φαινόταν σταθερές φιλοδοξίες και όνειρα του πρωταγωνιστή Johnnie, ανατρέπονται από τη μια στιγμή στη άλλη, προκαλώντας ασυναίσθητα το ενδιαφέρον του αναγνώστη καθώς νιώθει και ίδιος έτσι ακριβώς για τα δικά του όνειρα και φιλοδοξίες. Ένα βιβλίο πιο επίκαιρο από ποτέ, όπου η κοινωνία έχει ξεθωριάσει τις ανθρώπινες σχέσεις.

Ο Johnnie τα έχει όλα, ή τουλάχιστον όπως πίστευε, μέχρι την επιστροφή του από ένα επαγγελματικό ταξίδι, που θα τον κάνει να χάσει τη δουλειά του και να αλλάξει σπίτι όπως και τη ζωή του μέχρι τότε. Μάχεται για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα που μας ακολουθεί μέχρι το τέλος της αφήγησης. Στην προσπάθεια του να επιστρέψει ξανά στην κοινωνία μετά το σοκ που υπέστη, θα γνωρίσει μια από τις πιο σημαντικές φιγούρες του βιβλίου, την ηλικιωμένη Γιοβάννα, έναν ανάπηρο ζητιάνο, καθώς και τον συνονόματο Γιαννάκη που του έχει τεράστια αδυναμία.

Τελείως τυχαία θα ανακαλύψει ένα παλιό χειρόγραφο που θα του αλλάξει τη ζωή ξανά και θα γίνει η ευκαιρία να επηρεάσει την κοινωνία του, μετατρέποντάς την στην κοινωνία του Johnnie (Johnnie Society).

Αν και υπήρχαν στιγμές υπερβολικές, όπως αυτή της σημαντικότητας που είχε στην κοινωνία αυτό που δημιούργησε ο Johnnie και το πως είχε τόση δύναμη έτσι ώστε να την επηρεάσει τόσο, στο τέλος δεν θα αφήσει αδιάφορους τους πιο ρομαντικούς.
Σε μερικά σημεία μου θύμησε το «I am the Messenger» του Markus Zusak.

Κατεβάστε το Johnnie Society:

http://www.johnnie-society.org/

Αποτοξίνωση με έναν πάνγευστο χυμό!

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_5473.html

Αποτοξίνωση με έναν πάνγευστο χυμό!

η προετοιμασία του οργανισμού μας για μια δίαιτα αποτοξίνωσης είναι ακριβώς όπως η προετοιμασία για έναν μαραθώνιο... μια σωστή αποτοξίνωση και νηστεία περιλαμβάνει πλήρη αποχή από τα τρόφιμα κάθε είδους και συνήθως ασκείται μόνο με νερό και έρχεται σε βοήθεια της πραγματικής εσωτερικής κάθαρσης και ανανέωσης που γίνεται από τον ίδιο τον οργανισμό μας... η βοήθεια αυτή μπορεί να μην είναι τόσο αυστηρή... μπορεί να προσφερθεί και με άλλους φυσικούς και αγνούς τρόπου όπως
με χυμούς και νερό με φρέσκα φρούτα και φρέσκα λαχανικά ή με συνδυασμούς αυτών με την προσθήκη αγνού μελιού πετιμεζιού -μόνο από σταφύλι - και σιροπιού σφενδάμου # η δίαιτα αποτοξίνωσης προσφέρει σημαντική βοήθεια στον οργανισμό διότι παρέχει τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για τη διαρκή σωστή λειτουργία του σώματος βοηθώντας στην αποκατάσταση της βιοχημικής ισορροπία ιστών και κυττάρων αφού:  - βοηθάει να διατηρείται σταθερή -χωρίς να διαταράσσεται- η υδρο-ηλεκτρολυτική και οξεοβασική ισορροπία του οργανισμού... - βοηθάει το πεπτικό σύστημα μη δρώντας επιβαρυντικά σε αυτό... - παρέχει ένα υγρό μέσο απαραίτητο για την αποτελεσματική έκπλυση των αποβλήτων από τον οργανισμό...
# η δίαιτα αποτοξίνωσης είναι ένα πρόγραμμα καθαρισμού του οργανισμού προσφέροντάς του - θρέψη - ενεργοποίηση - τόνωση και - ευεξία
# κατά τη διάρκεια μιας δίαιτας αποτοξίνωσης είναι σημαντικό να μην επιβαρύνουμε το σώμα με -ή με μεγάλες ποσότητες στερεάς τροφής διότι - η στερεά τροφή καταναλώνει ένα μεγάλο μέρος της ενέργειας του σώματος αποσπώντας το από τα λοιπά καθήκοντά του... - το σώμα όταν δεν επιβαρύνεται με στερεά τροφή μπορεί να εστιάσει και να χρησιμοποιήσει πολύ περισσότερη ενέργεια για τον καθαρισμό του.... - η εμπειρία έχει δείξει ότι μια περιοδική αποχή από στερεά τροφή είναι μια ευλογία για ολόκληρο τον οργανισμό...
# η δίαιτα αποτοξίνωσης είναι η καλύτερη επένδυση για τη βελτίωση της υγείας προσφέροντας - μεγαλύτερη διάρκεια ευζωίας ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ένας πολύ καλός χυμός αποτοξίνωσης είναι η λεμονάδα με - χυμό φρέσκου λεμονιού - καθαρό σιρόπι σφένδαμου - πολύ λίγο πιπέρι καγιέν ή τζίντζερ και - καθαρό κρύο νερό...
ο σκοπός μας είναι η αποτοξίνωση του οργανισμού μας και να δώσουμε στο πεπτικό μας σύστημα κάποιες μέρες διακοπών και ξεκούρασης... α) ο χυμός του λεμονιού βοηθά στη διαδικασία αποτοξίνωσης και ενεργεί σαν ένα εσωτερικό απορρυπαντικό διαλύοντας τα περίσσεια λίπη και τις τοξίνες... β) το πιπέρι καγιέν ή το τζίντζερ συμβάλλουν στην επιτάχυνση του μεταβολισμού προωθώντας έτσι την κυκλοφορία και την αποβολή των τοξινών... γ) το σιρόπι σφενδάμου -εκτός των άλλων- διατηρεί το χυμό του λεμονιού και εμποδίζει την οξείδωση της βιταμίνης C και των ενζύμων...  στα οφέλη του δυναμωτικού αυτού χυμού περιλαμβάνονται - ο καθαρισμός του σώματος από τις τοξίνες - ο καλύτερος ύπνος - η θετική αντιμετώπιση των προοπτικών - η σωστή αντιμετώπιση των προβλημάτων - η διαύγεια του νου και - η απελευθέρωση από τους εθισμούς π.χ τη ζάχαρη... επίσης - ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού - βελτιώνει την πέψη - βοηθά στην απώλεια βάρους αν κάποιος είναι υπέρβαρος - δυναμώνει τα νύχια - προσφέρει λάμψη στα μαλλιά και στο δέρμα - μειώνει σημαντικά τα συναισθήματα της χρόνιας κόπωσης - αυξάνει σημαντικά τα επίπεδα της ενέργειας και της ζωτικότητας και γενικά προωθεί έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής... και τώρα ας ετοιμάσουμε τη λεμονάδα μας -η ποσότητα είναι πρότυπη - σε ένα μεγάλο ποτήρι ανακατεύουμε - δυό (2) κουταλιές της σούπας χυμό λεμονιού ή λάιμ - το λεμόνι μας η το κιτρολέμονο να είναι φρέσκα - δυό (2) κουταλιές της σούπας σιρόπι σφένδαμου - πολύ λίγο - στη μύτη ενός κουταλιού του γλυκού - πιπέρι καγιέν ή τζίντερ - το πιπέρι μας η το τζίντζερ να είναι όσο το δυνατόν πιο φρέσκα - - τριακόσια (300) γρ κρύο νερό ~~~~~~~~~~~~~~~~~ - μπορούμε να πίνουμε τρία με τέσσερα ποτήρια χυμό την ημέρα για δέκα περίπου μέρες - όταν το σώμα μας απελευθερώνει τις τοξίνες και απαλλάσσεται από το ανεπιθύμητο λίπος τις πρώτες μέρες της αποτοξίνωσης μπορεί να νοιώσουμε κάποια μικρή αδυναμία... - τις ημέρες που πίνουμε αυτό το χυμό μας μπορούμε να τρώμε πολλά φρούτα και ωμά λαχανικά καταναλώνοντας όσο το δυνατόν λιγότερες -ή και καθόλου- στέρεες τροφές π.χ προτιμάμε χυμό πορτοκαλιών σούπες και ζωμούς λαχανικών αρκετό καθαρό νερό
αποφεύγουμε το κρέας το ψάρι το γάλα τα αυγά και βέβαια τη ζάχαρη τα λίπη τα γλυκά
ο σκοπός είπαμε είναι: η αποτοξίνωση του οργανισμού μας και να δώσουμε στο πεπτικό μας σύστημα κάποιες μέρες ξεκούρασης και διακοπών-τις έχει ανάγκη... - οι φυσικές πηγές βιταμινών και ανόργανων στοιχείων που ήδη βρίσκονται στο λεμόνι στο σιρόπι σφενδάμου και στο πιπέρι καγιέν ή στο τζίντζερ καλύπτουν τις ανάγκες του οργανισμού μας κατά τη διάρκεια της αποτοξίνωσης... thalia Πηγή: botanologia.blogspot.gr

12 Ιανουαρίου 1966.

12 Ιανουαρίου 1966. Πρεμιέρα του Batman στην τηλεόραση...
Ο Μπάτμαν, (αγγλικά: Batman) (πραγμ.όνομα Μπρούς Γουέιν αγγλ.Bruce Wayne) δηλαδή ο Άνθρωπος Νυχτερίδα είναι φανταστικός χαρακτήρας βιβλίων κόμικς. Δημιουργήθηκε από τους Μπομπ Κέιν (Bob Kane) και Μπιλ Φίγκερ (Bill Finger) αν και μόνο ο πρώτος αναγνωρίζεται επισήμως σαν δημιουργός του.
Η πρώτη εμφάνιση του Μπάτμαν έγινε στο τεύχος 27 του περιοδικού Detective Comics τον Μάιο του 1939. Μαζί με τον Σούπερμαν (Superman) αποτελούν τους πρώτους υπερήρωες και είναι από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες ιστοριών κόμικς. Ιστορίες με πρωταγωνιστή τον Μπάτμαν έχουν μεταφερθεί και σε πολλά άλλα μέσα όπως στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Ο Μπάτμαν ανήκει στην αμερικάνικη εταιρεία DC Comics η οποία και εκδίδει τις ιστορίες του.

Ο Μπρούς Γουέιν πολυεκατομμυριούχος έγινε Μπάτμαν εξαιτίας του ότι οι γονείς του δολοφονήθηκαν μπροστά του από έναν κλέφτη όταν ήταν ακόμα παιδί. Δεν διαθέτει καθόλου υπερδυνάμεις απλώς είναι γυμνασμένος,έξυπνος και εκπαιδευμένος σε διάφορες πολεμικές τέχνες.Ακόμα έχει στην κατοχή του γκάτζετς που τα χρησημοποιεί εναντίον των κακών.

Οι σημαντικότεροι εχθροί του Μπάτμαν είναι οι:Τζόκερ,Κάτγουμαν,Διπρόσωπος,Πιγκουίνος,Γρίφος,Πόιζον Άιβι,Μίστερ Φρήζ και η οργάνωση Μαύρο Γάντι.
Batman Σχέδιο Jim Lee.

http://el.wikipedia.org/wiki/Batman

Τα μυστικά της Ακρόπολης - Τί κρύβεται κάτω απ΄τον ιερό βράχο;

http://www.apocalypsejohn.com/2013/01/mystika-akropolis-ieros-vraxos.htmlΤα μυστικά της Ακρόπολης - Τί κρύβεται κάτω απ΄τον ιερό βράχο;

 

 

Οι περισσότεροι Έλληνες, αλλά και πάρα πολλοί ξένοι έχουν βρεθεί τουλάχιστον μία φορά στον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Οι περισσότεροι όμως απ’ όσους πήγαν εκεί δεν ήξεραν το παραμικρό για τα μυστικά που κρύβονταν κάτω από τα πόδια τους. Η Ακρόπολη δεν είναι μόνο ένα από τα πιο γνωστά αρχαιολογικά μνημεία του κόσμου που στολίζεται από μερικά από τα ομορφότερα κτίσματα της Ελληνικής αρχαιότητας, αλλά είναι παράλληλα και ένας τόπος που κρύβει πολλά και σημαντικά μυστικά…

Σύμφωνα με την συμβατική ιστορία, δεν είναι γνωστό το πότε η Ακρόπολη κατοικήθηκε για πρώτη φορά. Οι απόψεις σχετικά με τους πρώτους οικισμούς στην Ακρόπολη ποικίλουν σε ένα φάσμα που αρχίζει από την 3η και τελειώνει στην 6η χιλιετία προ Χριστού. Οι αρχαιολόγοι παραδέχονται ότι στην Ακρόπολη υπάρχουν πολλά οικοδομικά επίπεδα, κάποια από τα οποία παραμένουν άγνωστα ακόμα και σήμερα.

Αυτό συμβαίνει επειδή, κάθε φορά που κτιζόταν η Ακρόπολη, τα νέα οικοδομήματα χτίζονταν πάνω στα προηγούμενα. Και δεν θα ήταν επιτρεπτό για κανέναν λόγο, για να βρούμε τι κρύβεται στις αρχαιότερες στρώσεις, να δημιουργήσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα στις νεότερες. Η Ακρόπολη λοιπόν έχει πολλά μυστικά ακόμα που περιμένουν να ανακαλυφθούν.

Στην νότια πλευρά της Ακρόπολης μάλιστα έχουν βρεθεί μεγάλα κομμάτια πέτρας. Αυτό γέννησε την υποψία ότι έχουν αφαιρεθεί με κάποιον τρόπο από το εσωτερικό του βράχου. Ως εκ τούτου θα ήταν πολύ πιθανό κάτω από την Ακρόπολη να υπάρχουν υπόγειοι θάλαμοι και στοές.

Ερευνώντας το θέμα, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κάτω από την Ακρόπολη υπάρχουν υπόγειες δίοδοι οι οποίες καταλήγουν σε πολλά σημεία της Αττικής. Αν και η πρόσβαση σήμερα σε τέτοιες στοές είναι πολύ δύσκολη, σε άλλες εποχές κάτι τέτοιο δεν ίσχυε και έτσι έχουμε διάφορες μαρτυρίες οι οποίες μας μιλούν για ένα εκτεταμένο δίκτυο στοών στην Αττική με κέντρο την Ακρόπολη. Μία αρχαία αναφορά που αποκαλύπτει όχι απλά ότι υπήρχαν στοές κάτω από την Ακρόπολη, αλλά και πως – τότε τουλάχιστον – υπήρχε υπόγεια επικοινωνία με κάποιο παραθαλάσσιο μέρος, είναι αυτή του Παυσανία του περιηγητή που έζησε τον 2ο μετά Χριστόν αιώνα. Έγραψε λοιπόν ο Παυσανίας:

«ἔστι δὲ καὶ οἴκημα Ἐρέχθειον καλούμενον· πρὸ δὲ τῆς ἐσόδου Διός ἐστι βωμὸς Ὑπάτου, ἔνθα ἔμψυχον θύουσιν οὐδέν, πέμματα δὲ θέντες οὐδὲν ἔτι οἴνῳ χρήσασθαι νομίζουσιν. ἐσελθοῦσι δέ εἰσι βωμοί, Ποσειδῶνος, ἐφ᾽ οὗ καὶ Ἐρεχθεῖ θύουσιν ἔκ του μαντεύματος, καὶ ἥρωος Βούτου, τρίτος δὲ Ἡφαίστου· γραφαὶ δὲ ἐπὶ τῶν τοίχων τοῦ γένους εἰσὶ τοῦ Βαυταδῶν καὶ —διπλοῦν γάρ ἐστι τὸ οἴκημα—[καὶ] ὕδωρ ἐστὶν ἔνδον θαλάσσιον ἐν φρέατι. τοῦτο μὲν θαῦμα οὐ μέγα· καὶ γὰρ ὅσοι μεσόγαιαν οἰκοῦσιν, ἄλλοις τε ἔστι καὶ Καρσὶν Ἀφροδισιεῦσιν· ἀλλὰ τόδε <τὸ> φρέαρ ἐς συγγραφὴν παρέχεται κυμάτων ἦχον ἐπὶ νότῳ πνεύσαντι. καὶ τριαίνης ἐστὶν ἐν τῇ πέτρᾳ σχῆμα· ταῦτα δὲ λέγεται Ποσειδῶνι μαρτύρια ἐς τὴν ἀμφισβήτησιν τῆς χώρας φανῆναι.» (Ελλάδος περιήγησις, Αττικά, 26, [5]).

Σύμφωνα με τον Παυσανία λοιπόν, στο Ερεχθείο υπάρχει ένα «φρέαρ» που έχει σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά που έπνεε νότιος άνεμος, ακούγονταν ήχοι κυμάτων. Το χάσμα αυτό όντως υπάρχει στο Ερεχθείο και, κατά τους αρχαίους χρόνους είχε λατρευτική σημασία καθώς οι αρχαίοι απέδιδαν την δημιουργία του στον Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας. Ο ήχος των κυμάτων που ακουγόταν μέσα από αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να συνεπάγεται πως υπήρχε – αν δεν υπάρχει ακόμα – υπόγεια επικοινωνία της Ακρόπολης με την θάλασσα.

Μια άλλη σημαντική πηγή που μας αποκαλύπτει ότι υπάρχουν διάφορες υπόγειες σήραγγες κάτω από την Αττική είναι και το γεγονός ότι η Ιστορία παραδέχεται ότι οι στοές αυτές χρησιμοποιήθηκαν από τους Έλληνες κατά τον καιρό της επανάστασης του 1821. Και μετά όμως την απελευθέρωση της Ελλάδος, τα σπήλαια δεν ξεχάστηκαν, αλλά έγιναν λημέρια ληστών, όπως του περιβόητου λήσταρχου Νταβέλη, ο οποίος με ορμητήριο το σπήλαιο της Πεντέλης που πήρε το όνομά του, μέσα από τις υπόγειες στοές, μπορούσε να εμφανίζεται σχεδόν σε όποιο σημείο της Αττικής ήθελε και μετά να εξαφανίζεται πάλι μέσα από τα σπήλαια αυτά.

Αργότερα, τον καιρό της γερμανικής κατοχής και συγκεκριμένα την νύχτα μεταξύ 30 και 31 Μαΐου 1941, λέγεται ότι ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος ανέβηκαν στον φυλαγμένο από τους Γερμανούς βράχο της Ακρόπολης κρυφά μέσα από σπήλαιο, κατέβασαν την γερμανική σημαία και έφυγαν απαρατήρητοι πάλι με τον ίδιο τρόπο. Δεδομένου του ότι οι Γερμανοί φύλαγαν τα Προπύλαια ώστε κανείς να μην μπορεί να μπει από εκεί και του ότι ο βράχος της Ακρόπολης είναι απροσπέλαστος από κάθε άλλη πλευρά, ο μόνος τρόπος για να ανέβουν στην Ακρόπολη ήταν μέσα από τα σπήλαια. Το ότι η σημαία των Γερμανών κατέβηκε μέσα στην νύχτα κρυφά λοιπόν, αποτελεί απόδειξη της ύπαρξης των στοών αυτών.

Εκτός όμως από τα ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη στοών κάτω από την Ακρόπολη και κάτω από την Αττική γενικότερα, αξίζει να αναφέρουμε πως είναι γεωλογικά αποδεδειγμένο πως κάτω από την Ακρόπολη υπάρχει νερό. Το νερό αυτό αποδεδειγμένα δεν είναι στάσιμο αλλά κινείται· έρχεται από κάπου και καταλήγει κάπου αλλού. Το νερό όμως δεν θα μπορούσε να κινηθεί με την μορφή υπόγειων ποταμών, σε περίπτωση που η γη ήταν απολύτως συμπαγής. Αυτό λοιπόν ενισχύει ακόμα περισσότερο την άποψη ότι κάτω από την Αττική υπάρχουν στοές, σήραγγες και σπήλαια.

Σημαντικές μαρτυρίες για την ύπαρξη διάφορων υπογείων στοών κάτω από την Αττική, είναι και αυτές των εργατών που εργάστηκαν για την κατασκευή του μετρό στην Αθήνα. Λέγεται ότι, κατά την διάρκεια των εργασιών, οι εργάτες εντόπισαν πληθώρα υπογείων σηράγγων, άλλες από τις οποίες ήταν υπόγειοι χείμαρροι και άλλες από τις οποίες είχαν αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς μέσα τους βρέθηκαν χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα, πολλών από τα οποία αγνοείται η τύχη.

Εικάζεται δε πως αν κάποιος που δεν ξέρει τις υπόγειες στοές της Αττικής καταφέρει και διεισδύσει σε αυτές, κινδυνεύει προχωρώντας να βρεθεί να περπατάει στις ράγες του μετρό! Δεν αποκλείεται λοιπόν η πρόσβαση σε ορισμένες από τις στοές αυτές να είναι δυνατή και από κάποια σημεία του υπόγειου σιδηροδρομικού δικτύου του μετρό Αθηνών. Όπως και να ‘χει όμως, κανείς, μέχρι στιγμής, δεν έχει διαψεύσει τα όσα λέγεται πως βρέθηκαν κάτω από την επιφάνεια της γης, τον καιρό των εργασιών για την διάνοιξη των σηράγγων του μετρό.

Αν υπάρχει όμως ένα τέτοιο υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από την Αθήνα και αν οι αρχαίοι ήξεραν για την ύπαρξή του, γεννιέται η απορία ως τι τα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι. Το γεγονός ότι κοντά σε κάθε μεγάλη έξοδο του υπογείου δικτύου στοών βρίσκεται και κάποιο μεγάλο αρχαίο ελληνικό ιερό, ενώ σε μικρότερες εισόδους υπάρχουν κι εκεί αρχαίοι βωμοί, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι στοές χρησιμοποιούνταν από τους ιερείς των μεγάλων ιερατείων της αρχαιότητας, όπως για παράδειγμα το ιερατείο της Αθηνάς στην Ακρόπολη και το ιερατείο της Δήμητρας στην Ελευσίνα…

ΚΕΝΤΡΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ

ΠΗΓΗ