Σήμερα...

 

 

Μικρασιατικό καζάν ντιπί

Μικρασιατικό καζάν ντιπί

Bαθμολογία:

6 ψήφοι

Προστέθηκε από kiriakh58, 30.11.08

Περιγραφή

Ειναι πολυ ευκολο γλυκο, δροσερο, με ελαφρια γευση, διαιτητικο και οικονομικό

photo: sinfulsonia

Τι χρειαζόμαστε:

• 2 λιτρα γαλα - 8 κουπες
• 1 κουπα ρυζαλευρο ή νεσεστε
• 1/2 κουπα ζαχαρη
• 4 κ-σ ανθονερο
• 3-4 κ-σ ζαχαρη για το καψιμο

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Κρέμες

Διατροφή

Χορτοφαγική

Κουζίνα

Μικρασιατική

Δυσκολία

Μέχρι 4 υλικά

Περιέχει

Γάλα

 

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Μικρασιατικό καζάν ντιπί 

http://www.sintagespareas.gr/sintages/mikrasiatiko-kazan-ntipi.html#ixzz22PGUuiRJ

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Χοσέ δε Ριμπέρα

Ο Χοσέ δε Ριμπέρα (José de Ribera, 12 Ιανουαρίου 1591 - 2 Σεπτεμβρίου 1652), γνωστός και ως Τζουζέπε Ριμπέρα ή με το ιταλικό προσωνύμιο Lo Spagnoletto (ο μικρός Ισπανός), ήταν Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης της μπαρόκ περιόδου. Παρά την ισπανική του καταγωγή, έζησε κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του στην Ιταλία.

Γεννήθηκε το 1591, κοντά στην πόλη της Βαλένθια και βαφτίστηκε στις 17 Φεβρουαρίου. Σχετικά με τα νεανικά του χρόνια δεν διαθέτουμε αρκετές πληροφορίες. Σύμφωνα με τον ζωγράφο και βιογράφο Αντόνιο Παλομίνο, δάσκαλός του στη ζωγραφική υπήρξε ο Φρανθίσκο Ριμπάλτα (Francisco Ribalta). Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, υπάρχουν ωστόσο ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες είναι πιθανό να εργάστηκε στην Πάρμα και στη Ρώμη, κατά τις αρχές του 17ου αιώνα. Το 1616 παντρεύτηκε την κόρη ενός πλούσιου εμπόρου έρων τέχνης, στη Νάπολη, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του Ριμπέρα ανήκει χρονικά στην περίοδο της διαμονής του στη Νάπολη. Οι πίνακές του βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε θρησκευτικά θέματα, χωρίς να απουσιάζουν αναφορές σε κλασικά θέματα της μυθολογίας ή προσωπογραφίες. Ο Ριμπέρα χρησιμοποίησε εκτεταμένα την τεχνική του τενεμπρισμού (tenebroso), απεικονίζοντας «σκοτεινές» δραματικές σκηνές, με έντονα στοιχεία ρεαλισμού.

Φωτογραφία:Το μαρτύριο του Αγίου Φιλίππου, 1639, Λάδι σε μουσαμά, 234 x 234 εκ., Μουσείο Πράδο, Μαδρίτη.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%BF%CE%B6%CE%AD_%CE%A1%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B1

Εικονοθεραπεία 54

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Κολοκυθάκια φούρνου με τυριά

Κολοκυθάκια φούρνου με τυριά

Bαθμολογία:

8 ψήφοι

Προστέθηκε από tsa, 29.10.08

Περιγραφή

Μια διαφορετική εκδοχή για τα κολοκυθάκια φούρνου για όσους δεν αγαπούν τόσο τα λαχανικά.

photo: MAGEIRISSA

Τι χρειαζόμαστε:

• 4-5 κολοκυθάκια αναλόγως το μέγεθος
• 3 πατάτες μεσαίου μεγέθους
• 2 αβγά
• 1 μεσαία κρέμα γάλακτος
• 150 γρ κίτρινο τυρί που λιώνει ιτριμμένο
• 100 γρ φέτα
• αρκετός άνιθος
• αλατοπίπερο

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Με τυρί

Με πατάτες

Με λαχανικά

Μέθοδος

Φούρνου

Διατροφή

Χορτοφαγική

Δυσκολία

Εύκολο

Περιέχει

Κρέμα γάλακτος

Τυριά

Αβγά

Κολοκυθάκια

Φτιάχνει

1 μεσαίο ταψάκι

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Κολοκυθάκια φούρνου με τυριά  

http://www.sintagespareas.gr/sintages/kolokithakia-fournou-me-tiria.html#ixzz22L47G1wC

Βότανα, που δρουν σαν παυσίπονα.

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_829.html

Βότανα, που δρουν σαν παυσίπονα.

Πολύ πριν τα παυσίπονα αποκτήσουν μια μόνιμη θέση στο φαρμακείο του σπιτιού μας και στο συρτάρι του γραφείου μας, οι άνθρωποι κατέφευγαν σε φυσικές λύσεις όπως τα βότανα για να ανακουφιστούν από τον πόνο. Μάλιστα, αρκετά από αυτά τα βότανα αποτελούν τη βάση κάποιων από τα σημερινά παυσίπονα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το απόσταγμα του φλοιού της ιτιάς (σαλικυλικό οξύ), που αποτέλεσε τη βάση της σημερινής ασπιρίνης (ακετυλοσαλικυλικό οξύ), μια αναλγητική φόρμουλα που συνιστούσε ο πατέρας της ιατρικής, ο Ιπποκράτης, από το 400 π.Χ. Σήμερα τα φυσικά παυσίπονα έχουν μπει στο μικροσκόπιο των επιστημόνων, μιας και είναι πλέον δυνατό να διαπιστωθούν οι αναλγητικές τους ιδιότητες. Ας δούμε, λοιπόν, τι λέει η επιστήμη για μερικά από τα σημαντικότερα αναλγητικά της φύσης. Να τονίσουμε, όμως, ότι όσοι παίρνουν φάρμακα για κάποιο χρόνιο πρόβλημα υγείας είναι απαραίτητο να συμβουλευτούν το γιατρό τους πριν να καταφύγουν σε μια εναλλακτική λύση.

Οι φυσικές ασπιρίνες
Ορισμένα φυτά που περιέχουν σαλικυλικό οξύ έχει φανεί από αρχαιοτάτων χρόνων ότι ανακουφίζουν από τον πόνο και τη φλεγμονή. Πρόκειται για το φλοιό της ιτιάς και τη σπειραία (ένα βότανο), από την οποία μάλιστα προέρχεται και η λέξη «ασπιρίνη». Σήμερα η αναλγητική τους δράση επιβεβαιώνεται βάσει ερευνών. Πρόσφατα, μάλιστα, διεξήχθη μια γερμανική μελέτη σε 4.731 ασθενείς με αρθρίτιδα ή πόνο στην πλάτη, οι οποίοι λάμβαναν καθημερινά, για μια περίοδο 6-8 εβδομάδων, εκχύλισμα φλοιού ιτιάς που περιείχε 60 mg σαλικυλικού οξέος ανά δισκίο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, το 97% των ασθενών ανέφερε ύφεση του πόνου, ενώ μόλις το 1,3% ανέφερε ήπιες παρενέργειες, όπως πόνο στην κοιλιά και δερματικά εξανθήματα. Επιπλέον, σε έρευνα του Κέντρου Πόνου του Rambam Medical Center του Ισραήλ χορηγήθηκε για 4 εβδομάδες, σε 210 συμμετέχοντες με πόνο στη μέση, εκχύλισμα φλοιού ιτιάς ή placebo. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το εκχύλισμα της ιτιάς φάνηκε ιδιαίτερα αποτελεσματικό παυσίπονο. Μάλιστα, στην ομάδα των ασθενών που λάμβαναν την υψηλότερη δόση (240 mg σαλικυλικού οξέος), η ανακούφιση ήταν αισθητή από την πρώτη εβδομάδα της λήψης του. Επίσης, υπάρχουν έρευνες που συσχετίζουν τη λήψη αυτών των βοτάνων με την ανακούφιση από τις ημικρανίες, τις κεφαλαλγίες τάσεως και τους πόνους της περιόδου.
Πού θα τα βρείτε: Σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα, αλλά και στο φαρμακείο με τη μορφή βάμματος ή κάψουλας. Ωστόσο, πρέπει να αποφεύγονται από όσους έχουν αλλεργία στην ασπιρίνη, ευαίσθητο στομάχι ή έλκος. Επίσης, δεν πρέπει να λαμβάνονται καθημερινά για περισσότερο από 3 εβδομάδες.

Το «λιβάνι της Ινδίας»
Το φυτό Βoswellia serrata, γνωστό και ως το «λιβάνι της Ινδίας», είναι ένα αυτοφυές δέντρο, το κόμμι του οποίου (το «ρετσίνι» του) χρησιμοποιείται παραδοσιακά στην αγιουρβεδική ιατρική. Η δράση του είναι αντιφλεγμονώδης και φαίνεται ότι βοηθά στην ανακούφιση από τον πόνο της αρθρίτιδας. Σύμφωνα, μάλιστα, με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Phytomedicine», διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο που λάμβαναν εκχύλισμα Boswellia των 1.000 mg την ημέρα για 8 εβδομάδες, ανέφεραν μεγαλύτερη ανακούφιση από τον πόνο και μείωση του πρηξίματος, σε σύγκριση με όσους λάμβαναν placebo. Επίσης, έχουν διεξαχθεί έρευνες σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και με σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου όπου διαπιστώθηκε ότι το «λιβάνι της Ινδίας» δρα καταπραϋντικά.
Πού θα το βρείτε: Διατίθεται σε ταμπλέτες, κάψουλες, καθώς και σε υγρό εκχύλισμα σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα και σε ορισμένα φαρμακεία. Στις παρενέργειές του ανήκουν οι ήπιες γαστρεντερικές ενοχλήσεις.

Πιπερόριζα: όχι µόνο για τη ναυτία
Ένα ακόμη βότανο που φαίνεται ότι καταπολεμά τον πόνο, ελαττώνοντας τα επίπεδα των προσταγλανδινών στον οργανισμό, είναι η πιπερόριζα (τζίντζερ), περισσότερο γνωστή για την αποδεδειγμένη δράση της κατά της ναυτίας. Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένες έρευνες, φαίνεται ότι έχει και αντιφλεγμονώδη δράση, προσφέροντας ανακούφιση από τους πόνους των αρθρώσεων και των μυών. Μάλιστα, σε έρευνα του τμήματος Περιβαλλοντικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Odense της Δανίας, παρατηρήθηκε ότι από τους 56 ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα ή μυϊκούς πόνους που λάμβαναν πιπερόριζα για 3 μήνες έως 2,5 χρόνια, οι 42 ανέφεραν ανακούφιση από τον πόνο και μείωση του πρηξίματος στις αρθρώσεις. Ωστόσο, οι ειδικοί εκτιμούν ότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να τεκμηριωθεί η αντιφλεγμονώδης δράση της πιπερόριζας.
Πού θα τη βρείτε: Φρέσκια πιπερόριζα πωλείται στα σουπερμάρκετ. Σε αποξηραμένη μορφή και σε κάψουλες θα τη βρείτε σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα και στα φαρμακεία. Η ημερήσια δόση πιπερόριζας είναι τα 1-2 γρ. για την αποξηραμένη και τα 2-4 γρ. για τη φρέσκια. Εάν προκαλέσει ενοχλήσεις στο στομάχι (φούσκωμα, αέρια), τότε θεωρούνται προτιμότερες οι κάψουλες. 

Κουρκουµάς: η παραδοσιακή λύση 
Η ρίζα του κουρκουμά χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ασιατική ιατρική για την αντιμετώπιση των γαστρεντερικών ενοχλήσεων, του πόνου των αρθριτικών, της δυσμηνόρροιας, καθώς και για την τόνωση του οργανισμού. Εργαστηριακές έρευνες, καθώς και έρευνες σε πειραματόζωα, έχουν αναδείξει την αντιφλεγμονώδη δράση του, η οποία αποδίδεται κυρίως στην περιεκτικότητά του σε κουρκουμίνη. Σήμερα εξακολουθούν να γίνονται μελέτες -κυρίως εργαστηριακές- που αποδεικνύουν ότι η κουρκουμίνη προστατεύει τις αρθρώσεις και μπορεί να δράσει ως συμπληρωματική αγωγή για την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Ωστόσο, απαιτούνται περισσότερες κλινικές μελέτες σε ασθενείς για να διαπιστωθεί σε ποια μορφή, καθώς και σε ποια δόση, είναι περισσότερο αποτελεσματική.
Πού θα τον βρείτε: Σκόνη κουρκουμά μπορείτε να βρείτε σε καταστήματα με ντελικατέσεν και μπαχαρικά. Σε μορφή συμπληρώματος διατροφής, διατίθεται σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα και σε ορισμένα φαρμακεία. Πρέπει να αποφεύγεται από όσους έχουν ευαίσθητο στομάχι ή υποφέρουν από έλκος στομάχου.

Αρπαγόφυτο: το αγαπηµένο της Ευρώπης 
Η ρίζα του αρπαγόφυτου (Harpagophy-tum procumbens) μελετάται τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τη μείωση του πόνου και της φλεγμονής της οστεοαρθρίτιδας. Μάλιστα, η δράση του έχει παραλληλιστεί με αυτήν της ιβουπροφένης, ενός μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους φαρμάκου που χρησιμοποιείται ευρύτατα ως παυσίπονο. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (National Institute of Health) των ΗΠΑ, υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα για την αναλγητική δράση του αρπαγόφυτου σε σχέση με την οστεοαρθρίτιδα, αλλά και τον πόνο της μέσης. Το αρπαγόφυτο χρησιμοποιείται ευρέως σε πολλές χώρες της Ευρώπης ως παυσίπονο για τις παθήσεις των αρθρώσεων, τους πόνους της πλάτης και για τον πονοκέφαλο.
Πού θα το βρείτε: Διατίθεται σε υγρή μορφή και σε κάψουλες σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα και σε ορισμένα φαρμακεία. Στις συνήθεις παρενέργειές του ανήκουν η διάρροια, αλλά και η μείωση της πίεσης.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΓΙΟΥΛΗ ΜΑΜΗ, διευθύντρια του τμήματος Αναισθησιολογίας στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», ειδική στα θέματα αντιμετώπισης πόνου σε παιδιά, τον κ. ΘΑΝΑΣΗ ΔΡΙΤΣΑ, καρδιολόγο στο «Ωνάσειο» Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, την κ. ΜΑΤΙΝΑ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, φυσικοπαθητικό, και την κ. ΑΝΤΩΝΙΑ ΜΟΥΤΑΦΗ, ειδική επιστήμονα ορθής διατροφής.

Βαλεριάνα.
Είναι το φυτικό ηρεμιστικό. Έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και αιώνες για την σωστή ρύθμιση του νευρικού συστήματος. Είναι ιδανική για την αϋπνία, την ένταση, την οξυθυμία, την πίεση και την ανησυχία. Δοκιμάστε ένα τσάι με βαλεριάνα και θα νιώσετε αμέσως μία ανακούφιση.

Πηγή: www.vita.gr

Λεύκη, τι είναι και πως αντιμετωπίζεται φυσικά.

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_2146.html

Λεύκη, τι είναι και πως αντιμετωπίζεται φυσικά.

Η λεύκη είναι μία νόσος άγνωστης ακόμα αλλά πιθανόν ανοσολογικής αιτιολογίας. 

Πιθανολογούμε δηλαδή ότι ο ίδιος ο οργανισμός στρέφεται κατά των μελανινοκυττάρων του καταστρέφοντάς τα. 

Μερικές φορές συνυπάρχει με άλλα ανοσολογικής αιτιολογίας νοσήματα όπως π.χ αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα.
Η λεύκη εκδηλώνεται ως σταδιακή και βραδεία εμφάνιση λευκωπών κηλίδων σε διάφορα μέρη του σώματος και συνήθως γύρω από το στόμα, τα μάτια, τα γεννητικά όργανα αλλά και σε περιοχές που δέχονται τριβή όπως π.χ τα χέρια ή τα πόδια. Η έκταση των περιοχών με λεύκη ποικίλει από λίγες μικρές βλάβες έως πολλές και μεγάλες ή και σχεδόν πλήρη αποχρωματισμό. Οι περισσότερες μορφές λεύκης παρουσιάζουν συμμετρία, ενώ υπάρχει και μορφή που εμφανίζεται σε ένα τμήμα του σώματος. Στα σημεία με αχρωμία δεν υπάρχουν μελανινοκύτταρα. Επίσης, λεύκη μπορεί να εμφανιστεί και σε σημεία τραυματισμού του δέρματος από διάφορες αιτίες (φαινόμενο Koebner).

Δεν είναι όμως όλες οι λευκωπές κηλίδες λεύκη. Άλλες καταστάσεις, όπως η ποικιλόχρους πιτυρίαση, η μεταφλεγμονώδης υποχρωμία, η λευκή πιτυρίαση, ο αχρωμικός σπίλος συγχέονται συχνά με λεύκη από τους ασθενείς ή ακόμα και τον μη ειδικό ιατρό.

Στο ένα τρίτο των περιπτώσεων υπάρχει κληρονομικότητα και μπορεί το νόσημα να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία με τις μισές περιπτώσεις να εμφανίζονται πριν την ηλικία των 20 ετών και όλες σχεδόν πριν τα 40. Συνήθως, οι αχρωμικές κηλίδες αυξάνουν βαθμιαία σε μέγεθος, οδηγώντας σε σημαντικό αισθητικό πρόβλημα, ειδικά σε σκουρόχρωμα άτομα. Επίσης η απώλεια της χρωστικής μπορεί να αφορά και στα μαλλιά ή στους βλεννογόνους. Σε ένα κυμαινόμενο 10-25% των περιπτώσεων ποσοστό το χρώμα μπορεί να επανέλθει αυτόματα ξεκινώντας γύρω από τις τρίχες (περιθυλακικά).

Πηγή: www.iatronet.gr

Λεύκη: αντιμετώπιση
- Κάντε νηστεία 8 -18 ημερών μόνο με Μηλοχυμό, με ένα υποκλυσμό, στην αρχή και στο τέλος.
- Κάντε καθαρισμό νεφρών, αίματος.
- Τρώτε 3 Καρύδια 5 Αμύγδαλα, 1 κ σ Σουσάμι, 1 κ σ Ηλιόσπορους και 1 κ σ μέλι.  - Διατροφή με φύτρα δημητριακών, φρέσκα φρούτα, λαχανικά, ιδιαίτερα ωμά καρώτα, ψάρια, κοτόπουλο, γαλοπούλα, σόγια, γιαούρτη
- Πίνετε 2 κ σ Ελαιόλαδο με 1/2 χυμό Λεμονιού.
- Αναμείξτε Καρυδέλαιο, Καροτέλαιο και βιταμίνη Ε, απλώστε στην περιοχή, και εκθέστε στον ήλιο, για 8 λεπτά.
- Για το άγχος, κοιτάζετε τον ήλιο, κατά την ανατολή και την δύση, όσα λεπτά μπορείτε.
- Κάντε, μικρές - κοφτές αναπνοές, με σταμάτημα της αναπνοής, παρόμοιες με του πνιγμού.
- Κάντε μείγμα με 3 κ σ Βαλεριάνα, Πασιφλώρα, Ιβίσκο, Ιπέροξο, + 2 κ σ Μαντζουράνα, Λουΐζα, Τσουκνίδα, Αχιλλέα.
Πίνετε 1 φλυτζάνι, 30 λεπτά πρίν από την κατάκλιση.
- Απλώστε στην περιοχή αιθέριο έλαιο Χαμομηλιού.
- Πίνετε 3 σταγόνες Η2Ο2, [υπεροξείδιο του Υδρογόνου], σε 1 φλυτζάνι νερό, το πρωΐ και από 2 σταγόνες, το μεσημέρι και το βράδυ.
- Κάντε καθαρισμό συκωτιού, με αφέψημα, από σπόρους Γαϊδουράγκαθου – Σισάνδρας – καρπούς Κυνόροδων – Ιπέροξου.
- Να πίνετε το πρωΐ, σε πορτοκαλοχυμό 1 κοφτή κουταλιά γλυκού Σπιρουλίνα [βιταμίνη Β12].
- Διατροφή με δημητριακά ολικής άλεσης, λαχανικά, όσπρια, αβοκάντο, για τυχόν έλλειψη φολικού οξέος [βιτ. Β 9].
- Η L-τυροσίνη, πρόδρομος της ορμόνης του θυρεοειδούς αδένα και της χρωστικής του δέρματος, της μελανίνης, μαζί με το β-Καροτένιο, διεγείρουν, τα μελανοκύτταρα και έτσι παράγεται περισσότερη μελανίνη που σκουραίνει τις λευκές κηλίδες της επιδερμίδας.
- Όχι σε τηγανητά, καπνιστά, παστά, κονσέρβες.

ΑΠΟ ΙΩΝΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΜΕ ΒΟΤΑΝΑ - Χρήστος Κοσμίδης

Ο παπουτσωμένος Γάτος από τον Gustave Doré

Ο παπουτσωμένος Γάτος από τον Gustave Doré

Ο παπουτσωμένος γάτος είναι ένα λαϊκό παραμύθι το οποίο είναι γνωστό ως ένα από τα οκτώ παραμύθια της συλλογής «Ιστορίες και παραμύθια μιας προηγούμενης εποχής- Histoires ou contes du temps passé» του Charles Perrault που εκδόθηκε το 1697. Επίσης περιλαμβανόταν στην πρώτη έκδοση της συλλογής παραμυθιών «Παιδικά και Οικιακά Παραμύθια- Kinder- und Haus-Märchen» των αδελφών Grimm του 1812. Ωστόσο ήδη στην δεύτερη έκδοση της συλλογής το 1819 είχε αφαιρεθεί. Οι ρίζες του παραμυθιού είναι ωστόσο παλαιότερες και πιθανότατα να προέρχεται από την Ιταλία. Η παλαιότερη γνωστή εκδοχή είναι καταγεγραμμένη από τον Giovanni Francisco Straparola ως μία από τις συνολικά 75 ιστορίες της συλλογής του «Οι διασκεδαστικές νύχτες- Le piacevoli notti».Στο παραμύθι περιγράφεται η αδικία σε μία κλασική περίπτωση κληρονομιάς. Μετά από τον θάνατο ενός μυλωνά ο πρώτος γιος κληρονομεί τον μύλο, ο δεύτερος τον γάιδαρο και ο τρίτος τον φαινομενικά άχρηστο γάτο. Ο γάτος καταφέρνει να πείσει τον γιο του μυλωνά όχι μόνο να μην χρησιμοποιήσει το τομάρι του για να κάνει γάντια αλλά και να του φτιάξει ένα ζευγάρι μπότες με τα τελευταία του χρήματα. Από το σημείο εκείνο και μετά ο γάτος εξασφαλίζει στο νέο του αφεντικό αρχικά χρυσάφι, μετά μεγάλη ιδιοκτησία σε γη και ένα παλάτι και στο τέλος την ίδια την βασιλοπούλα για σύζυγο.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%83%CF%

Τάρτα φρούτων

Τάρτα φρούτων

Bαθμολογία:

9 ψήφοι

Προστέθηκε από elenikolas, 23.05.08

Περιγραφή

Εύκολη δροσερή τάρτα με φρούτα κομπόστας.

photo: xaroula

Τι χρειαζόμαστε:

• 1 πακέτο μπισκότα τύπου digestive αλεσμένα
• 1/4 κούπας ζάχαρη
• 1/2 κουπα βιτάμ λιωμένο
• 1 κομπόστα ροδάκινο ή ανανάς ή οτι αλλο τραβάει η ορεξή σας(800 γραμμ.)
• 2 μεγάλες κουταλιές corn flour
• 1 κούπα απο το σιρόπι της κομπόστας
• 2 κ.σ. χυμο λεμονιού
• σαντυγί και προαιρετικά κρέμα ζαχαροπλαστικής .

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Με φρούτα

Μέθοδος

Κατσαρόλας

Διατροφή

Χορτοφαγική

Δυσκολία

Εύκολο

Περιέχει

Ροδάκινα

Φρούτα

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Τάρτα φρούτων  

http://www.sintagespareas.gr/sintages/tarta-frouton.html#ixzz22PP3nd8Q

Πιέρ ντε Φερμά

Ο Πιέρ ντε Φερμά (γαλλ. Pierre de Fermat) ήταν Γάλλος νομικός στο κοινοβούλιο της Τουλούζης και ερασιτέχνης μαθηματικός με μεγάλη συμβολή στην ανάπτυξη του απειροστικού λογισμού. Ειδικότερα είναι γνωστός για την ανακάλυψη μιας πρωτότυπης μεθόδου υπολογισμού των ελάχιστων και μέγιστων σημείων σε καμπύλες γραμμές, η οποία είναι ανάλογη με τον τότε ακόμα άγνωστο διαφορικό λογισμό.

Επίσης είναι γνωστός και για τις έρευνές του για στην θεωρία των αριθμών, την αναλυτική γεωμετρία, την θεωρία πιθανοτήτων και την οπτική.

Κυρίως όμως είναι γνωστός για το τελευταίο θεώρημα του Φερμά, το οποίο περιέγραψε σε μια μικρή σημείωση στο βιβλίο Αριθμητικά του Διόφαντου

Ο Φερμά γεννήθηκε στο Μπομόν ντε Λομάνι (Beaumont-de-Lomagne) της περιφέρειας Ταρν-ε-Γκαρόν του Νομού Μέσων Πυρηναίων (Midi-Pyrénées) στη νότια Γαλλία στις 17 Αυγούστου 1601 και ήταν βασκικής καταγωγής.[1] Ο πατέρας του, Ντομινίκ Φερμά, ήταν ευκατάστατος έμπορος δερμάτων και κατείχε το αξίωμα "second consul" στο "παλαιό καθεστώς" (ancien regime) της Γαλλίας, κυβερνητική θέση ισοδύναμη με του σημερινού δημάρχου. Ο Ντομινίκ νυμφεύτηκε δύο φορές, αρχικά την Φρανσουάζ Καζενέβ (Françoise Cazeneuve) και στην συνέχεια την Κλερ ντε Λον (Claire de Long). Δεν είναι εξακριβωμένο ποια από τις δύο ήταν η μητέρα του Πιέρ, φαίνεται όμως πιθανότερο να ήταν η Κλερ ντε Λον.[2] Δεν είναι επίσης σαφής η χρονολογία γέννησής του, καθώς έχουν ανευρεθεί στα αρχεία της Μοντωμπάν και της γενέτειράς του δύο εγγραφές με το όνομα "Πιέρ Φερμά", η μία χρονολογούμενη το 1601 και η άλλη το 1607.[3]

Δεν είναι γνωστές πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τα πρώτα στάδια της μόρφωσής του. Πιθανόν να έλαβε τη στοιχειώδη εκπαίδευση στο μοναστήρι των Φραγκισκανών "Grandsl ve" που βρισκόταν στην περιοχή της γενέτειράς του.[4][5]

Ολοκληρώνοντας τις βασικές σπουδές του γράφτηκε αρχικά στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζης και στην συνέχεια στο Πανεπιστήμιο του Μπορντώ (περίπου το δεύτερο ήμισυ του 1620). Εκεί άρχισε το 1629 τις πρώτες του έρευνες επί των μαθηματικών, όταν έδωσε σε ένα μαθηματικό ένα αντίγραφο του Plane Loci του Απολλωνίου το οποίο είχε αποκαταστήσει. Την ίδια περίοδο, επίσης, συνέγραψε αρκετά κείμενα σχετικά με το μέγιστο και το ελάχιστο των συναρτήσεων, τα οποία έδωσε στον Ετιέν ντ' Εσπανιέ (Étienne d'Espagnet),[5] λάτρη των μαθηματικών και γιο του προέδρου του Κοινοβουλίου του Μπορντώ που είχε τα ίδια ενδιαφέροντα με αυτόν και είχε δημιουργήσει ένα μικρό κύκλο με τους Φιλόν (Philon) και Πραντ (Prades), τους οποίους μνημονεύει ο Φερμά στην αλληλογραφία του.[6]

Από το Μπορντώ μετακόμισε στην Ορλεάνη για να σπουδάσει Νομικά στο πανεπιστήμιο της πόλης. Λαμβάνοντας το πτυχίο του αγόρασε τον τίτλο του συμβούλου (conseiller)[7] στο Κοινοβούλιο της πόλης. Το 1631, έχοντας το επάγγελμα του δικηγόρου, το οποίο του εξασφάλιζε κοινωνική άνοδο αλλά και άνοιγε τους δρόμους της πολιτικής εξουσίας,[4] και κυβερνητικό αξίωμα άλλαξε το όνομά του από Πιέρ Φερμά σε Πιέρ ντε Φερμά. Το ίδιο έτος νυμφεύτηκε στο Μπωμόν (Beaumont) την τέταρτη εξαδέλφη του Λουίζ ντε Λον (Louise de Long), με την οποία απέκτησαν πέντε παιδιά: τον Κλεμάν-Σαμυέλ (Clément-Samuel), τον Ζαν (Jean), την Κλερ (Claire), την Λουίζ (Louise) και την Κατρίν (Catherine). Η οικογένεια Φερμά απολάμβανε μεγάλης εκτίμησης στην πόλη και, καθώς ο πεθερός του, ως ένας από τους παλαιότερους νομοθέτες ανήκε στην Αριστοκρατία, εντάχθηκε σε αυτήν και η οικογένεια Φερμά.[8]

Ο Φερμά χειριζόταν άψογα, εκτός από τα γαλλικά, τα λατινικά, τα Αρχαία ελληνικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά και πιθανόν και την βασκική διάλεκτο. Για το λόγο αυτό ήταν περιζήτητος για την απόδοση των κλασικών ελληνικών κειμένων. Παρά την ενασχόλησή του με τη μαθηματική επιστήμη, κράτησε για τον εαυτό του τον τίτλο του "ερασιτέχνη", ενώ παράλληλα κατάφερε να πετύχει την επιθυμητή αναγνώρισή του. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε διαμάχες με συγχρόνους του μαθηματικούς, όπως ο Ρενέ Ντεκάρτ (Καρτέσιος), ενώ είχε αναπτύξει φιλία με τον Μπλεζ Πασκάλ[9]

Ο Φερμά απεβίωσε στις 12 Ιανουαρίου 1665 στην πόλη Καστρ (Castres).

Το Θεώρημα του Φερμά :
Το τελευταίο θεώρημα του Φερμά είναι ένα από τα πιο γνωστά θεωρήματα στην ιστορία των μαθηματικών και αποδείχτηκε πρόσφατα από τους μαθηματικούς Άντριου Γουάιλς και Ρίτσαρντ Τέιλορ. Εκφράζεται ως εξής:

Είναι αδύνατον να χωρίσεις οποιαδήποτε δύναμη μεγαλύτερη της δεύτερης σε δύο ίδιες δυνάμεις.

Χρησιμοποιώντας πιο επίσημη μαθηματική σημειογραφία, το τελευταίο θεώρημα του Φερμά μπορεί να διατυπωθεί ως εξής:

Αν ένας ακέραιος n είναι μεγαλύτερος του 2, τότε η εξίσωση

x^n + y^n = z^n, όπου x, y, και z θετικοί ακέραιοι

δεν έχει λύση.

Παρά το γεγονός ότι σχετίζεται αρκετά με το Πυθαγόρειο θεώρημα, το οποίο έχει άπειρες λύσεις και εκατοντάδες αποδείξεις, η έξυπνη αυτή παραλλαγή του Φερμά στάθηκε πολύ δυσκολότερο να αποδειχτεί. Επίσης, επειδή το συγκεκριμένο πρόβλημα γίνεται πολύ εύκολα κατανοητό από τον καθένα (ως προς τη διατύπωσή του), έχουν δημιουργηθεί κατά καιρούς οι περισσότερες λανθασμένες αποδείξεις από οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα στην ιστορία των μαθηματικών. Όλα τα θεωρήματα που είχαν προταθεί από τον Φερμά αποδείχτηκαν, είτε με δικές του αποδείξεις, είτε με αποδείξεις άλλων μαθηματικών, στους επόμενους δύο αιώνες που ακολούθησαν τις προτάσεις. Το τελευταίο θεώρημα του Φερμά δεν ήταν το τελευταίο που διατύπωσε, αλλά το τελευταίο που αποδείχτηκε. Υπάρχουν πολλές εξισώσεις που έχουν μορφή παρόμοια με αυτή του τελευταίου θεωρήματος του Φερμά. Ένα παράδειγμα είναι το εξής:

Υπάρχουν άπειροι θετικοί ακέραιοι αριθμοί x, y, και z, τέτοιοι ώστε x^n + y^n = z^m, όπου n και m πρώτοι μεταξύ τους φυσικοί αριθμοί.

Ο Φερμά διατύπωσε το θεώρημα ως σημείωση στο βιβλίο Αριθμητικά του Διόφαντου δίπλα στο Πυθαγόρειο θεώρημα. Εκεί έγραψε ότι γνωρίζει μια καταπληκτική απόδειξη, αλλά δε του φτάνει ο χώρος για να την γράψει.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%