Αντρέ Μπρετόν

 

O Αντρέ Μπρετόν (19 Φεβρουαρίου 1896-28 Σεπτεμβρίου 1966) ήταν σημαντικός Γάλλος λογοτέχνης. Ποιητής και δοκιμιογράφος, είναι ο κυριότερος θεωρητικός του υπερρεαλισμού και ίσως η σημαντικότερη μορφή του. Είναι ουσιαστικά η προσωποποίηση του λεγόμενου ορθόδοξου υπερρεαλισμού.
Ο Αντρέ Μπρετόν γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου του 1896 στο Τινσεμπραί (Tinchebray, νομός Όρν) της Νορμανδίας. Σπούδασε Ιατρική και Ψυχιατρική στο Παρίσι λίγο πριν επιστρατευθεί το 1915 λόγω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αποσπασμένος σε διάφορα νευροψυχιατρικά κέντρα, μυήθηκε την εποχή εκείνη στο έργο του Σίγκμουντ Φρόυντ, το οποίο τότε, ήταν πολύ λίγο γνωστό στη Γαλλία. Το 1916, συνάντησε στο νοσοκομείο της Ναντ τον συγγραφέα Ζακ Βασσέ, ο οποίος άσκησε σημαντική επίδραση πάνω του. Τον επόμενο χρόνο, γνωρίστηκε ακόμα με τον επίσης ασκούμενο ιατρό Λουί Αραγκόν καθώς και με τον σημαντικό ποιητή Γκιγιώμ Απολλιναίρ, μέσω του οποίου ήρθε σε επαφή και με τον Φιλίπ Σουπώ. Το 1919 ήταν η χρονιά που ο Μπρετόν δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή Ενεχυροδανειστήριο. Παράλληλα, ξεκίνησε μαζί με τους Λουί Αραγκόν και Φιλίπ Σουπώ, τη λογοτεχνική επιθεώρηση Litterature (Λογοτεχνία). Από την άνοιξη μέχρι το καλοκαίρι του 1919, έγραψε σε συνεργασία με τον Σουπώ μια σειρά από κείμενα χρησιμοποιώντας την μέθοδο της αυτόματης γραφής, τα οποία αποτέλεσαν τελικά το βιβλίο Τα Μαγνητικά Πεδία (Champs magnetiques), που κυκλοφόρησε στις 30 Μαΐου του 1920. Το έργο αυτό, αποτέλεσε ένα πρώτο δείγμα αυτού που αργότερα ονόμασε ο Μπρετόν γνήσιος ψυχικός αυτοματισμός αναφερόμενος στο κίνημα του υπερρεαλισμού και προήλθε σε μεγάλο βαθμό από τις παρατηρήσεις του, ως ασκούμενος γιατρός, πάνω στη γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι τρόφιμοι των ψυχιατρικών κλινικών. Το 1921 συνάντησε επίσης τον Σίγκμουντ Φρόυντ στη Βιέννη και ήρθε σε πιο στενή επαφή με τις θεωρίες του ενώ σημαντική επίδραση άσκησαν και οι μελέτες του ψυχιάτρου Πιέρ Ζανέ (1859-1947) και ιδιαίτερα το έργο του Ο ψυχολογικός αυτοματισμός (1889). Την περίοδο 1919-1921 συμμετείχε στις αρχικές εκδηλώσεις του κινήματος του ντανταϊσμού στο Παρίσι. Τελικά, διαφώνησε με τον Τριστάν Τζαρά (πρωτεργάτη του κινήματος) κατά την αποτυχημένη απόπειρα του Συνεδρίου για τον καθορισμό των κατευθύνσεων και την άμυνα του σύγχρονου πνεύματος, το οποίο διεξήχθη στις 30 Μαρτίου του 1922 και προκάλεσε αντιφατικές αντιδράσεις. Τον Απρίλιο του 1922, ο Μπρετόν αποκήρυξε δημόσια τους ντανταϊστές, μετά από σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Litterature. Την απόφαση αυτή ακολούθησαν και αρκετοί από τους συνεργάτες του στην Litterature. Υπερρεαλισμός

Μετά την διάρρηξη των σχέσεων του με την ομάδα των ντανταϊστών, o Μπρετόν οργάνωσε την πρώτη υπερρεαλιστική ομάδα ενώ στις 15 Οκτωβρίου του 1924 κυκλοφόρησε το Μανιφέστο του Υπερρεαλισμού, ένα από τα σημαντικότερα κείμενα του κινήματος, το οποίο σηματοδότησε την έναρξη του ως οργανωμένο καλλιτεχνικό κίνημα στη βάση συγκεκριμένων θεωρητικών αρχών. Στην οδό Γκρενέλ του Παρισιού, λειτούργησε επίσης το Γραφείο Υπερρεαλιστικών Ερευνών. Το Δεκέμβριο του 1924 ο Μπρετόν ίδρυσε επιπλέον ένα νέο λογοτεχνικό περιοδικό της υπερρεαλιστικής ομάδας, υπό τον τίτλο Η Υπερρεαλιστική Επανάσταση (La Revolution Surrealiste), η έκδοσή του οποίου σταμάτησε το 1929.

Τον Ιανουάριο του 1927, ο Μπρετόν προσχώρησε στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας, μία απόφαση που ταυτιζόταν με την γενικότερη ανάγκη σύνδεσης του υπερρεαλιστικού κινήματος με κοινωνική και πολιτική δράση. Τον επόμενο χρόνο, κυκλοφόρησε το βιβλίο του Ο Υπερρεαλισμός και η ζωγραφική, έργο που περιλάμβανε δοκίμια του Μπρετόν για τη ζωγραφική αλλά και κείμενα για πολλούς υπερρεαλιστές καλλιτέχνες. Στα επόμενα χρόνια και μέχρι το 1965, ο Μπρετόν εμπλούτιζε το συγκεκριμένο έργο με πρόσθετα κείμενα ενώ σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά θεωρητικά κείμενα για την υπερρεαλιστική ζωγραφική. Στις 15 Δεκεμβρίου του 1929 δημοσιεύτηκε το Δεύτερο Μανιφέστο του Υπερρεαλισμού, όπου ο Μπρετόν αναφέρεται στην δράση του κινήματος και τις μελλοντικές επιδιώξεις του. Με αφορμή το δεύτερο αυτό μανιφέστο, δώδεκα πρώην μέλη του υπερρεαλισμού εξέδωσαν τον Ιανουάριο του 1930 ένα κείμενο κατά του Μπρετόν, με τον τίτλο Ένα πτώμα (Un cadavre). Τον Ιούλιο του 1930, ίδρυσε το νέο περιοδικό του υπερρεαλισμού Ο Υπερρεαλισμός στην υπηρεσία της Επανάστασης, με κύριο στόχο την σύνδεση του ποιητικού έργου με την πολιτική. Την ίδια περίπου περίοδο, δημοσιεύτηκε η Άμωμος Σύλληψη, σε συνεργασία με τον ποιητή Πωλ Ελυάρ. Το βιβλίο αυτό, είναι το μοναδικό, ως σήμερα, που περιέχει ένα δοκίμιο αποτίμησης του λεκτικού παραληρήματος διαφόρων κατηγοριών φρενοβλαβών. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, η υστερία αποτελεί την "πιο μεγάλη ποιητική ανακάλυψη του τέλους του [19ου] αιώνα". Το 1932 επήλθε η ρήξη των σχέσεων του Μπρετόν με τον Λουί Αραγκόν, με αιτία την δημοσίευση ενός ποιήματος του τελευταίου, και ορισμένων στίχων του που στρέφονταν επιθετικά εναντίον πολιτικών προσώπων. Ο Μπρετόν υπερασπίστηκε το δικαίωμα του Αραγκόν να εκφράζεται ελεύθερα, ωστόσο αντιτάχθηκε στις προθέσεις του Αραγκόν, ο οποίος δυσαρεστημένος από το γεγονός διαχώρισε τον εαυτό του από τις θέσεις των υπερρεαλιστών. Στις 26 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, ακολούθησε η έκδοση του βιβλίου Τα συγκοινωνούντα δοχεία ενώ λίγους μήνες αργότερα ξεκίνησε η έκδοση της επιθεώρησης Μινώταυρος, επίσημο όργανο του υπερρεαλισμού, της οποίας ο Μπρετόν αποτελεί βασικό στέλεχος. Τον Φεβρουάριο του 1934, υπέγραψε μαζί με άλλες προσωπικότητες, την διακήρυξη με τίτλο Κάλεσμα σε Αγώνα (Appel a la lutte), μέσα από την οποία καλούνταν όλοι οι διανοούμενοι σε ένα κοινό σχέδιο δράσης ενάντια στον ανερχόμενο φασισμό στην Ευρώπη. Τον επόμενο χρόνο, επισκέφτηκε τις Καναρίους Νήσους με αφορμή τη Διεθνή Υπερρεαλιστική Έκθεση που οργανώθηκε εκεί ενώ επισημοποιήθηκε και η ρήξη του με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας, μέσα από την διακήρυξη Για τον καιρό που οι υπερρεαλιστές είχαν δίκιο (Du temps que les surrealistes avaient raison), στην οποία ο Μπρετόν κατήγγειλε μεταξύ άλλων τον κομφορμισμό που επέβαλε το κόμμα στα μέλη του, καθώς και τις βιαιοπραγίες του σταλινικού καθεστώτος. Οι συνθήκες που οδήγησαν στη ρήξη του με το Κομμουνιστικό Κόμμα περιήλθαν και στο βιβλίο Πολιτική θέση του Υπερρεαλισμού, που εκδόθηκε το Νοέμβριο του 1935. Το Μάιο του 1938 ο Μπρετόν επισκέφτηκε το Μεξικό, όπου συνάντησε τον Λέον Τρότσκι, με τον οποίο συνέταξε στις 25 Ιουλίου, ένα κείμενο με τον τίτλο Για μία ανεξάρτητη επαναστατική τέχνη. Το κείμενο υπογράφτηκε τελικά από τον Μπρετόν και τον Μεξικανό ζωγράφο Ντιέγκο Ριβέρα. Παράλληλα, κατά την διαμονή του στο Μεξικό, ο Μπρετόν έδωσε μία διάλεξη στο πανεπιστήμιο της πόλης του Μεξικό, η οποία συνοδεύτηκε και από την προβολή της ταινίας Ανδαλουσιανός σκύλος του Λουίς Μπουνιουέλ. Το 1938 επέστρεψε στο Παρίσι και ίδρυσε την γαλλική επιτροπή της F.I.A.R.I (Διεθνή Ομοσπονδία της Ανεξάρτητης Επαναστατικής Τέχνης). Το 1940 ο Μπρετόν ολοκλήρωσε την Ανθολογία του Μαύρου Χιούμορ, η οποία όμως δεν δημοσιεύτηκε άμεσα λόγω λογοκρισίας. Την επόμενη χρονιά, ο Μπρετόν επισκέφτηκε την Αμερική. Κατά την παρουσία του εκεί, ίδρυσε μαζί με τους Μαρσέλ Ντυσάν, Νταίηβιντ Χαιρ και Μαξ Ερνστ, το περιοδικό VVV. Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του υπερρεαλισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες, συμμετείχε μεταξύ άλλων στην Διεθνή Έκθεση του υπερρεαλισμού στη Νέα Υόρκη (1942) ενώ σημαντική ήταν και η ομιλία του στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Yale με θέμα "Η Θέση του υπερρεαλισμού ανάμεσα στους δύο πολέμους". Το 1945 πραγματοποίησε ταξίδι στην Αριζόνα και το Νέο Μεξικό, ειδικότερα στις ιδιαίτερες περιοχές των Ινδιάνων. Επέστρεψε στο Παρίσι το 1946 όπου οργάνωσε μία νέα υπερρεαλιστική ομάδα καθώς και μεγάλες διεθνείς ομαδικές εκθέσεις του υπερρεαλισμού. Το διάστημα 1948-1949 υποστήριξε το διεθνιστικό και ειρηνιστικό κίνημα Πολίτες του Κόσμου (Citizens of the World) του Γκάρυ Νταίηβις, ενώ παράλληλα αντιτάχθηκε δημόσια με πλήθος κειμένων του, τόσο στον κομμουνισμό όσο και στον υπαρξισμό. Τελευταία χρόνια

Στα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια της ζωής του, ο Μπρετόν έγραψε πολλά κείμενα ως προλόγους σε βιβλία άλλων συγγραφέων ή για καταλόγους εκθέσεων ζωγράφων. Το 1957 εξέδωσε την μελέτη Η Μαγική Τέχνη, προϊόν συνεργασίας με τον ποιητή και ιστορικό τέχνης Ζεράρ Λεγκράντ. Τον ίδιο χρόνο, εκδόθηκε και η τελευταία του ποιητική συλλογή με τον τίτλο Αστερισμοί (Constellations), αποτελούμενη από είκοσι δύο πεζά ποιήματα που συνοδεύονταν από ισάριθμα έργα του Χουάν Μιρό. Ο Μπρετόν έπασχε από χρόνιο άσθμα και η υγεία του επιδεινώθηκε το καλοκαίρι του 1966. Στις 27 Σεπτεμβρίου εισήχθη σε νοσοκομείο λόγω μίας έντονης κρίσης δύσπνοιας, και την επόμενη μέρα εξέπνευσε. Στον τάφο του, υπάρχει χαραγμένη η επιγραφή "Αναζητώ το χρυσάφι του χρόνου". Το ατελιέ του στην οδό Φονταίν διατηρείται ως σήμερα χάρη στις προσπάθειες της τρίτης συζύγου του Μπρετόν. Το 2003 το αρχείο του πωλήθηκε σε ιδιώτες, μετά από άρνηση της Γαλλικής κυβέρνησης να αποκτήσει την προσωπική συλλογή του.

Βιβλιογραφία
Masque d'André Breton par René Iché
Δοκίμια

Το Μανιφέστο του Σουρρεαλισμού (1924)
Σουρρεαλισμός και ζωγραφική (1928)
Δεύτερο Μανιφέστο (1929)
Ανθολογία του Μαύρου Χιούμορ (1940)
Προλεγόμενα για ένα τρίτο Μανιφέστο (1942)
Ωδή στον Σαρλ Φουριέ (1946)

Πεζά, ποίηση

Τα Μαγνητικά Πεδία (1919)
Nadja (1928-1963)
Άμωμος Σύλληψη (1930)
Αρκάνα 17 1944
Τα Συγκοινωνούντα δοχεία (1932)
Point du jour (1934)
L’Amour fou (1937)
Poèmes (1948)
http://el.wikipedia.org/wiki/Αντρέ_Μπρετόν

Δώστε νέα χρήση

 Δώστε νέα χρήση σε παλιά αντικείμενα

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πολλοί άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να ... δένονται με τα αντικείμενα και να δυσκολεύονται να τα αποχωριστούν ακόμα κι όταν έχει παρέλθει το χρονικό διάστημα κατά το οποίο αυτά τους είναι χρήσιμα. Ανήκετε μήπως κι εσείς σ 'αυτή την κατηγορία? Αν συγκεντρώνετε αντικείμενα που δεν χρειάζεστε πλέον, αλλά λυπάστε να τα πετάξετε, ε, τότε ναι ανήκετε σ' αυτή την κατηγορία! Με δεδομένο ότι το προϋπολογισμός των περισσοτέρων είναι περιορισμένο αυτή την εποχή, σ 'αυτό το τεύχος αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε πρακτικές και συμφέρουσες συμβουλές για το πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε "άχρηστα" αντικείμενα για να δημιουργήσετε νέα. Δίσκοι σερβιρίσματος Έχετε πιάτα, κούπες και ποτήρια από παλιότερα σερβίτσια σας που δεν χρησιμοποιείτε? Αν ναι, τότε δεν έχετε παρά να τους δώσετε ξανά ... πνοή χρησιμοποιώντας τα για το σερβίρισμα γλυκών και φρούτων. Συγκεντρώστε 3 πιάτα και 2 ποτήρια ή κούπες. Τοποθετώντας ως βάση το μεγαλύτερο πιάτο τοποθετήστε εναλλάξ πιάτο - ποτήρι / κούπα και κολλήστε τα. Τα πιάτα να είναι τοποθετημένα από το μεγαλύτερο προς το μικρότερο. Προσοχή: Για να αποφύγετε τη χρήση επιπλέον κόλλας, βάλτε κόλλα μόνο περιμετρικά στο στόμιο έκαστου ποτηριού ή κούπας. Συμβουλή: Αφήστε την κατασκευή ένα βράδυ να στεγνώσει η κόλλα και να δέσει. Σουπλά / Πυροστιά από φελλό Οι φελλοί δεν βοηθούν μόνο στο να μην χύνεται το κρασί και να μην λεκιάζει το τραπεζομάντηλο, μπορούν να προστατέψουν και τον πάγκο της κουζίνας σας από καυτές κατσαρόλες και τηγάνια. Πώς? Φτιάχνοντας πυροστιά ή σουπλά από φελλούς. Χρειάζεστε περίπου 50 φελλούς ίδιου ύψους (αν και ο αριθμός των φελλών ποικίλει ανάλογα με το μέγεθος της πυροστιάς που θέλετε να φτιάξετε) που θα τους τοποθετήσετε κάθετα σε σχήμα κύκλου πάνω από μια παλιά εφημερίδα ή χαρτί και θα τους κολλήσετε. Κατόπιν περάστε γύρω τους ένα μεταλλικό σύρμα για μεγαλύτερη σταθερότητα και η πυροστιά σας είναι έτοιμη. Φτιάξτε σκληρά σφουγγάρια Την επόμενη φορά που θα αγοράσετε πορτοκάλια, κρεμμύδια, λεμόνια ή πατάτες σε πλαστική συσκευασία - δίχτυ μην πετάξετε το περιτύλιγμα. Πλύντε το και τοποθετήστε το γύρω από το κλασσικό σας κίτρινο σφουγγάρι. Κόψτε το επιπλέον πλαστικό κι αφήστε μόνο ένα κομμάτι επαρκές ώστε να το δέσετε με χοντρή κλωστή ή σπάγκο. Έτσι το επενδυμένο σφουγγάρι σας όχι μόνο διαρκεί περισσότερο, αλλά γίνεται ακόμα πιο δυνατό στο τρίψιμο σκληρών βρομιών. Κουβέρτα από πασμίνες Πάλιωσαν οι πασμίνες σας ή τα χρώματά τους είναι ξεπερασμένα? Μετατρέψτε τα σε κουβερτάκι! Επιλέξτε 6-7 φουλάρια, πασμίνες ή κασκόλ - το υλικό και η ύφανσή τους δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, τα χρώματα θα 'ταν καλό να ταιριάζουν για ένα όμορφο αποτέλεσμα. Κόψτε τα ώστε να είναι ισομήκη. Κατόπιν τοποθετήστε τα το ένα δίπλα στο άλλο και ενώστε τα ράβοντάς τα κατά μήκος, ή πηγαίνετέ τα σε μία μοδίστρα να σας τα ράψει. Έτσι έχετε ένα κουβερτάκι που μπορείτε π.χ. να χρησιμοποιείτε όταν ξαπλώνετε στον καναπέ. Φυσική αρωματοθεραπεία Κρυολογήσατε? Δοκιμάστε να κρεμάσετε ένα ματσάκι ευκάλυπτο (πωλείται σε φυτώρια, σε ανθοπωλεία και στη λαϊκή) στη μεταλλική βάση απ 'όπου κρέμεται η κουρτίνα του ντους. Ο ατμός και η ζέστη βοηθούν ώστε να ενεργοποιηθούν τα αιθέρια έλαια του ευκαλύπτου, τα οποία εκτός του ότι κάνουν το μπάνιο σας να ευωδιάζει βοηθούν και στην αποσυμφόρηση της μύτης. Ευωδίας συνέχεια! Κουκουνάρι και αποξηραμένα βότανα όπως δενδρολίβανο, φύλλα φασκόμηλου και ξυλάκια κανέλας αποτελούν πρώτης τάξεως ευωδιαστό υλικό για να ανάψετε τη φωτιά στο τζάκι σας. Τυλίξτε σε μια παλιά εφημερίδα αποξηραμένα βότανα και μικρά κουκουνάρια και δέσε τις άκρες της με σπάγκο. Σωρεύστε τα κούτσουρα στη φωτιά και τοποθετήστε το ματσάκι με τα βότανα στη βάση του σωρού με τις άκρες της εφημερίδας να προεξέχουν. Για να ανάψετε τη φωτιά ανάψτε τις άκρες της εφημερίδας. Όπως θα καίγεται το χαρτί θα πάρουν φωτιά και τα βότανα και σιγά-σιγά θα ανάψουν και τα ξύλα σας.

myself.gr

 

Villa Borghese

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Villa Borghese

Η Βίλλα Μποργκέζε (Villa Borghese) είναι το μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο της Ρώμης. 

Διαθέτει λίμνη, ναούς, σιντριβάνια, αγάλματα και διάφορα μουσεία. Το πάρκο βρίσκεται βόρεια από την Πιάτσα ντι Σπάνια (Piazza di Spagna). 

Οι κύριες είσοδοι βρίσκονται στην Piazza del Popolo και την Porta Pinciana στο τέλος της Via Veneto. Το πάρκο Borghese είναι ένα ευχάριστο καταφύγιο από το θόρυβο της ζωής της Ρώμης. Η περιοχή ξεκίνησε ως αμπελώνες τον 16ο αιώνα. Το 1605 ο καρδινάλιος Σκιπίoν Μποργκέζε (Scipione Borghese), ανιψιός του Πάπα Παύλου Ε΄, μετέτρεψε τα αμπέλια σε πάρκο. Η αρχιτέκτονας Domenico Savino da Montepulciano σχεδίασε ένα πολύ προσεγμένο πάρκο με γεωμετρικά σχήματα, το πρώτο πάρκο της Ρώμης. Μια βίλα χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Flaminio Ponzio κατόπιν ενός σκίτσου που ζωγράφισε ο καρδινάλιος ο ίδιος. Στο τέλος του 18ου αιώνα, μια τεχνητή λίμνη δημιουργήθηκε στο κέντρο του πάρκου και στο νησάκι της λίμνης χτίστηκε ένας μικρός ιωνικός ναός, ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Ασκληπιό, τον θεό της ίασης. Το 1903 η πόλη της Ρώμης παρέλαβε τη Βίλλα Μποργκέζε από την οικογένεια Μποργκέζε και το μεγάλο πάρκο των 80 στρεμμάτων άνοιξε για το κοινό. Το 1911 πραγματοποιήθηκε στο πάρκο η Παγκόσμια Έκθεση. Αρκετά από τα εκθεσιακά περίπτερα που χτίστηκαν από ορισμένες από τις συμμετέχουσες χώρες εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Το πιο εντυπωσιακό από αυτά είναι το Βρετανικό, που χτίστηκε σε σχέδιο του Edwin Lutyens. Άλλα κτίρια που υπάρχουν αντιπροσώπευαν την Αυστρία, τη Δανία, την Αίγυπτο και τη Σουηδία. Η Βίλλα Μποργκέζε στεγάζει επίσης διάφορα μουσεία. Το πιο γνωστό είναι το Museo e Galleria Borghese, το οποίο διαθέτει συλλογή γλυπτών με ορισμένα σημαντικά έργα από τους Κανόβα (Canova) και Μπερνίνι (Bernini), συμπεριλαμβανομένου και του αριστουργήματος του τελευταίου «η Απαγωγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα». Η Galleria Borghese στεγάζει επίσης και μια συλλογή από πίνακες ζωγραφικής από διάφορους βιρτουόζους συμπεριλαμβανομένων των Τιτσιάνο, Ρούμπενς και Ραφαήλ. Η Galleria Nazionale d 'Arte Moderna διαθέτει μια συλλογή του 19ου και του 20ου αιώνα, πίνακες ζωγραφικής με έργα κυρίως Ιταλών καλλιτεχνών. Το Museo Nazionale Etrusco. Εμφανίζει μια συλλογή των προ-ρωμαϊκών αντικείμενων, ως επί το πλείστον ετρουσκικής προέλευσης, που βρέθηκαν σε ανασκαφές γύρω από τη Ρώμη. Το μουσείο στεγάζεται στο Βίλα Τζούλια (Villa Giulia), μια βίλα που χτίστηκε το 1553 ως θερινή κατοικία του Πάπα Ιουλίου Β΄. Το πάρκο περιλαμβάνει επίσης ένα αμφιθέατρο (την Piazza di Siena), μία αψίδα του 18ου αιώνα (το Arco di Settimio Severo) και ένα βοτανικό κήπο. Μπορείτε να παρατηρήσετε επίσης τα αγάλματα του Τρίτωνα που στρέφονται ακριβώς όπως εκείνα της Fontana del Moro στην Piazza Navona. Τα πρωτότυπα μεταφέρθηκαν από την πλατεία στο πάρκο και οι Τρίτωνες στην Piazza Navona είναι ακριβή αντίγραφα του 19ου αιώνα!

αγρογλυφικά...

http://www.apocalypsejohn.com/2013/02/mystirio-sximaton-agroys.html

Το μυστήριο των σχημάτων στους αγρούς

Με πέντε λέξεις αγρογλυφικά ορίζονται τα μυστήρια περίτεχνα αποτυπώματα σε αγρούς. Ανήκουν στα μυστήρια φαινόμενα γιατί εμφανίζονται ξαφνικά και θεωρούνται εξωγήινης προέλευσης. Βέβαια, πολλές φορές έχουν παρατηρηθεί και σε διαφορετικές μορφολογίες εδάφους, όπως σε χιονισμένες πεδινές εκτάσεις, ερήμους αλλά και βραχώδεις περιοχές.

Η αγγλική λέξη crop circles σημαίνει ''κύκλοι σε καλλιέργειες'', προέρχεται από τη δεκαετία του '70, τότε που τα αγρογλυφικά εμφανίζονταν μόνο σαν απλοί κύκλοι και οι αγρότες πίστευαν ότι πρόκειται για προσγειώσεις ιπτάμενων δίσκων. Όχι ότι είχαν και άδικο...

Στα τέλη του 1980, άρχισαν να εμφανίζονται αποτυπώματα που δεν ήταν οι γνωστοί απλοί κύκλοι που εμφανίζονταν ως τότε, αλλά πολύπλοκα γεωμετρικά σχήματα, που έκρυβαν κωδικοποιημένα μηνύματα μέσα στα σχέδια τους. Αρχικά μέχρι το 1990, τα αγρογλυφικά εμφάνιζαν απλά εικονομηνύματα και πλανητικά συστήματα τροχιών, αλλά με τα χρόνια εξελίχθηκαν σε σχήματα δυαδικών αριθμών και κωδικοποιημένων μηνυμάτων.

Πάνω από 70 χώρες καταμετρούν αγρογλυφικά στα εδάφη τους, με πρώτες τη Μεγάλη Βρετανία, την γείτονα Ιταλία, την Ολλανδία, τη Γαλλία, το Μεξικό, τις ΗΠΑ, τη Τσεχία... και κάπου στο τέλος της λίστας… και την Ελλάδα.

Στα αγρογλυφικά του τόπου μας, δεν βλέπουμε περίτεχνα σχέδια, δηλαδή αγρογλυφικά με μηνύματα αλλά παλαιότερου τύπου... δηλαδή σχέδια κύκλων ή απλών αποτυπωμάτων.

Αν και τα αγρογλυφικά, συστηματικά εμφανίστηκαν από το 1970, η πρώτη τους καταγεγραμμένη εμφάνιση ξεκινάει από πιο παλιά. Τεκμηριωμένο σε ένα φυλλάδιο του 1678, με τίτλο ''Το Κούρεμα του διαβόλου, ή τα παράξενα νέα από το Χάρτφορντ-Shire'', το πρώτο αγρογλυφικό ανακαλύφθηκε από έναν αναστατωμένο Άγγλο αγρότη, ο οποίος πίστευε ότι ήταν δημιούργημα του διαβόλου.

Αρκετά βέβαιος για αυτό που είδε εκείνο το βράδυ, περιέγραψε έντονες φλόγες να καίνε το χωράφι του και να δημιουργούν ένα σχήμα με κύκλους, που είδε το επόμενο πρωί, και θεωρεί ότι δεν θα μπορούσε να γίνει από έναν άνθρωπο, αλλά από τον ίδιο τον διάβολο, ή κάποιο υποχθόνιο πνεύμα. Μια άποψη ενός ανθρώπου που αγνοούσε την ύπαρξη του σύμπαντος, εξωγήινων πολιτισμών, ακόμα και ότι η Γη είναι στρογγυλή και αιωρείται!

Σήμερα το 93% των αγρογλυφικών που εμφανίζονται στα χωράφια είναι ανθρώπινες δημιουργίες και μόλις ένα 7% είναι άγνωστης προέλευσης. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, κάνει πιο ενδιαφέρον το φαινόμενο, αφού όπως φαίνεται εκτός από τη τεράστια εμπορική εκμετάλλευση, υπάρχει και μία μυστηριώδης συγκάλυψη των λιγοστών ''εξωγήινων'' μηνυμάτων!

Και εδώ γεννάται ένα ερώτημα...! Με ποιο τρόπο ''αποδεικνύουμε'' ότι ένα σχέδιο ή αποτύπωμα σε ένα χωράφι είναι γνήσιο και όχι ανθρώπινης κατασκευής;

Οι ανθρώπινοι σχηματισμοί στερούνται αρκετών ιδιοτήτων που εμφανίζουν τα ''εξωγήινα'' αγρογλυφικά, όπως το στέγνωμα του φυτού, το λύγισμα του κορμού, το λιώσιμο του συνδέσμου, το κάψιμο των καρπών, (όλα αυτά λόγο έκθεσης σε υπερβολική θερμότητα), και σε αρκετές περιπτώσεις την εμφάνιση ραδιενεργών υπολειμμάτων ή την εκπομπή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.

Στη τελευταία περίπτωση, που είναι από τις πιο σημαντικές, η ακτινοβολία που προδίδει πιθανή προσγείωση ιπτάμενου δίσκου στην περιοχή, ανεβαίνει 300% πάνω από το κανονικό όριο, ενώ το σύνολο των ζώων που βρίσκονται εκεί κοντά αποφεύγουν να πλησιάσουν την περιοχή, οι πυξίδες δεν καταφέρνουν να εντοπίσουν το Βορρά, κάμερες, κινητά, και μπαταρίες δυσλειτουργούν, όπως επίσης και τα όργανα αεροπλάνων που πετούν από πάνω. Η συχνότητα της ενέργειας αυτής σχετίζεται άμεσα με αλλαγές στην εγκεφαλική λειτουργία και επηρεάζει το βιοφυσικό ρυθμό του ανθρώπινου σώματος.

Έτσι δεν είναι καθόλου περίεργο το να βλέπεις ανθρώπους να πειραματίζονται μέσα σε χωράφια με αγρογλυφικά πάνω σε ανώτερες καταστάσεις εγρήγορσης ή ακόμα και κάποιες μορφές θεραπειών. Κάποιοι άλλωστε ερευνητές πειραματίζονται εκεί πάνω στα αποτελέσματα ναυτίας, ζάλης και ιλίγγου που προκαλεί η παρατεταμένη έκθεση σε συχνότητες μικροκυμάτων ή υπερήχων.

Κάτι που έχει επιβεβαιώσει στο παρελθόν και ένας από τους πιο διάσημους ερευνητές αγρογλυφικών στην Αγγλία, ο Colin Andrews, ο οποίος πρωτοεντόπισε και τις προαναφερθείσες ανωμαλίες τις οποίες οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να αναπαράξουν.

ufotruth

Προσχέδιο δοκιμίου πολιτικῆς ἀγωγῆς

Προσχέδιο δοκιμίου πολιτικῆς ἀγωγῆς

Οἱ τσαγκαράδες νὰ φτιάσουν ὅπως πάντα γερὰ παπούτσια
Οἱ ἐκπαιδευτικοὶ νὰ συμμορφώνονται μὲ τὸ ἀναλυτικὸ πρόγραμμα τοῦ Ὑπουργείου
Οἱ τροχονόμοι νὰ σημειώνουν μὲ σχολαστικότητα τὶς παραβάσεις
Οἱ ἐφοπλιστὲς νὰ καθελκύουν διαρκῶς νέα σκάφη
Οἱ καταστηματάρχες ν᾿ ἀνοίγουν καὶ νὰ κλείνουν σύμφωνα μὲ τὸ ἑκάστοτε ὡράριο
Οἱ ἐργάτες νὰ συμβάλλουν εὐσυνείδητα στὴν ἄνοδο τοῦ ἐπιπέδου παραγωγῆς
Οἱ ἀγρότες νὰ συμβάλλουν εὐσυνείδητα στὴν κάθοδο τοῦ ἐπιπέδου καταναλώσεως
Οἱ φοιτητὲς νὰ μιμοῦνται τοὺς δασκάλους τους καὶ νὰ μὴν πολιτικολογοῦν
Οἱ ποδοσφαιριστὲς νὰ μὴ δωροδοκοῦνται πέραν ἑνὸς λογικοῦ ὁρίου
Οἱ δικαστὲς νὰ κρίνουν κατὰ συνείδησιν καὶ ἐκτάκτως μόνον, κατ᾿ ἐπιταγὴν
Ὁ τύπος νὰ μὴ γράφει ὅ,τι πιθανὸν νὰ ἐμβάλλει εἰς ἀνησυχίαν τοὺς φορτοεκφορτωτάς
Οἱ ποιητὲς ὅπως πάντα νὰ γράφουν ὡραῖα ποιήματα.
Σημ.: Πρόκειται περὶ προσχεδίου, ὡς ὁ τίτλος, καὶ προσφέρεται εἰς ἐλευθέραν δημοσίαν συζήτησιν. Μετὰ τὰς ἀκουσθησομένας ἀπόψεις θὰ γίνει τελικὴ ἐπεξεργασία ὑπὸ ὁμάδος ἐγκρίτων Ποιητῶν καὶ θὰ παραδοθεῖ εἰς τὸ κοινὸ πρὸς γνῶσιν καὶ ἀναμόρφωσιν.

Μανόλης Αναγνωστάκης

Μέλισσες - Φωτεινή Βελεσιώτου

http://youtu.be/MlcTsQky_58

στίχοι: Ελένη Φωτάκη, μουσική: Γιώργος Καζαντζής
Να σε μισήσω είν αργά
αέρας με δροσολογά
με κυνηγούν οι μέλισσες
κι εσύ, που δεν με θέλησες.
Τινάζω το βασιλικό
να σταματήσω το κακό
σ είχανε δέσει μάγισσες
μα πάλι εσύ με ράγισες.

Νυχτώνει, βγαίνω να σε βρω
σα φεγγαράκι δυο μερώ
κλειστά παραθυρόφυλλα
να μ΄ αγαπάς, πώς το θελα.

Θυμάρι ρίχνω στις φωτιές
με τυραννούν οι ομορφιές
οι ομορφιές οι φόνισσες
κι εσύ που με λησμόνησες.

Αν κλάψω, μη με φοβηθείς
την ένιωσα και πριν χαθείς
μια πίκρα στο ροδόνερο
γιατί μ αρνιόσουν τ όνειρο.
Θα ρίχνω εκεί που περπατάς
τον όρκο μας να τον πατάς
κι ας με πονούν οι μέλισσες
κι εσύ, που δεν με θέλησες.

από την "Ίσαλλο Γραμμή" 2008

Αρχαίοι Έλληνες, Βάρβαροι και...

Αρχαίοι Έλληνες, Βάρβαροι και... η περιτομή

 

Πολλές από τις γνώσεις που έχουμε σήμερα για τον δημόσιο και τον πολιτικό βίο, τον τρόπο ζωής, τις τελετουργίες, τους μύθους, τις πεποιθήσεις και γενικότερα για όλες τις εκφάνσεις της ζωής των αρχαίων Ελλήνων, τις λαμβάνουμε από τα αρχαιολογικά ευρήματα. Κυρίως από τα ευρήματα της αρχαίας Ελληνικής ζωγραφικής τέχνης και ειδικότερα της αγγειοπλαστικής, όπου ο πλούτος των εικόνων που κάθε ένα από αυτά τα αγγεία αναπαριστά, μας μεταφέρει σκηνές από την καθημερινότητα και τους μύθους των αρχαίων προγόνων μας. Μελετώντας κανείς ένα Ελληνικό αγγείο, είναι σαν να του αποκαλύπτονται γνώσεις δεκάδων σελίδων ενός βιβλίου...

Και αυτό γιατί οι αρχαίοι Έλληνες δεν αντιμετώπιζαν κανένα αντικείμενο ως ένα απλό εργαλείο που εξυπηρετεί στην καθημερινότητά τους. Αντιθέτως, κάθε αντικείμενο που δημιουργούσαν αποτελούσε και μία ευκαιρία για να καταγράψουν, να διατηρήσουν στην μνήμη και να εξυμνήσουν, πτυχές από την μυθολογία, τα ήθη και τα έθιμα της εποχής τους...

περισσότερα στο σύνδεσμο   http://tothermometro.blogspot.gr/2013/02/blog-post_8009.html

παρουσίαση του Γιάννη Ξανθούλη

Ελένη Μπετεινάκη

 

Συνδεθείτε στον παρακάτω σύνδεσμο και δείτε ζωντανά την παρουσίαση του Γιάννη Ξανθούλη στο βιβλιοπωλείο ΔΟΚΙΜΑΚΗΣ σε λίγα λεπτά από τώρα : www.bigbook.gr/live

Χειμωνανθός - Χαρούλης Γιάννης

http://youtu.be/WBtx1IvWbQk

Στίχοι: Ελένη Φωτάκη, Μουσική: Γιώργος Καζαντζής.
..............Πολυαγαπημένο...... Από το 2ο προσωπικό άλμπουμ του Χαρούλη, με τον ομώνυμο τίτλο.

Σημείωση (γιατι αναρωτιόμουν κι εγώ) : Ο χειμώνανθος ( Chimonanthus Praecox ) είναι ένα γένος φυτών που προέρχεται από την Κίνα. Αειθαλής θάμνος που φτάνει 2-13 μέτρα και τα άνθη του είναι κίτρινα ή άσπρα αρωματικά και εμφανίζονται στα τέλη του χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη.

"Φθινόπωρο στον έρωτα απόψε ανατέλλει
αρισμαρί και μέλι μύρισαν τα βουνά
κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός το χώμα το βρεγμένο
σαν κάρβουνο αναμμένο η ομορφιά πονά

Φιλί γυρεύω του ουρανού κι αυτός μου δίνει στάχτη
μα απ΄ της καρδιάς τ΄ αδράχτι σαν θέλω να κοπείς
Σαλεύουν τα πορτόφυλλα κι η κλειδωνιά γυρίζει
Αέρας μου σφυρίζει . Αν έρθεις μην αργείς

Γδύσου κι από τα μάτια μου πάρε νερό και πλύσου
ο χωρισμός θυμήσου είναι χειμωνανθός.
Τη λύπη την κατοίκησα σε νύχτα και σε μέρα.
Σ΄ αφήνω στον αέρα για να σε βρω στο φως

Η αγάπη φόβους και όνειρα δειπνά προτού ραγίσει
Στου πόνου το ξωκκλήσι αγιάζει η ερημιά
Κι εγώ μια θλίψη που ζητώ για να με σημαδέψει
το φως πριν βασιλέψει ,θα σ' αρνηθώ ξανά

Γδύσου κι από τα μάτια μου πάρε νερό και πλύσου
ο χωρισμός θυμήσου είναι χειμωνανθός
Τη λύπη την κατοίκησα σε νύχτα και σε μέρα
Σ΄ αφήνω στον αέρα για να σε βρω στο φως »

Νικόλαος Κοπέρνικος

http://www.madata.gr/diafora/science/256159.html

Νικόλαος Κοπέρνικος: Η ζωή και το έργο του 

Ο Νικόλαος Κοπέρνικος ήταν ένας μαθηματικός και αστρονόμος της Αναγέννησης, που διαμόρφωσε μια ολοκληρωμένη θεωρία για το ηλιοκεντρικό μοντέλο με το οποίο ανέδειξε τον Ήλιο, αντί για τη Γη, στο κέντρο του σύμπαντος.

Ο Κοπέρνικος μεταμόρφωσε την κατανόησή μας για το ηλιακό σύστημα, και είναι ο πιό γνωστός για τη θεωρία του ότι ο ήλιος και η Γη δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος.

Ο Νικόλαος Κοπέρνικος γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαριου του 1473, στην πόλη Torum της Πολωνίας. Τα 30 πρώτα χρόνια της ζωής του τα αφιέρωσε σε ταξίδια και σπουδές στην Ιταλία και αλλού.

Επειδή ο πατέρας του και ο παππούς του ήταν έμποροι και τραπεζίτες, ήταν φυσικό και ο Νικόλαος σαν οικογενειακός βλαστός, να δείξει μια κληρονομική ικανότητα στα οικονομικά• αυτή η ικανότητά του αναγνωρίστηκε κι επίσημα όταν διορίστηκε σύμβουλος της Κυβέρνησης της πατρίδας του, για οικονομικές μεταρρυθμίσεις.

Όμως, το κύριο ενδιαφέρον του Κοπέρνικου είχε στραφεί στα μαθηματικά και ιδιαίτερα στην αστρονομία. Είκοσι χρόνια απ' τη ζωή του τα αφιέρωσε για ν' αποδείξει ότι η λειτουργία του φυσικού κόσμου πρέπει να 'ναι απλή.

Το 1491 ο Νικόλαος εγγράφεται στο περίφημο Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας, το σημερινό Γιαγγελονιανό Πανεπιστήμιο, όπου σπουδάζει Ιατρική, Θεολογία, Μαθηματικά και Αστρονομία, με την οποία και συναρπάζεται.

Πέντε χρόνια μετά, ταξιδεύει στην Ιταλία για να σπουδάσει Εκκλησιαστικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια.

Εκεί τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, το πάθος του για τη γεωγραφία και την αστρονομία είχαν ενθαρρυνθεί από ένα καθηγητή μαθηματικών, Domenico Μαρία ντε Νοβάρα.

Επέστρεψε στην Πολωνία και εργάστηκε για αρκετά χρόνια ως γραμματέας του θείου του, ενός επίσκοπου, όπου συνέχισε να μελετήσει αστρονομία.

Με 1514, κατ 'εντολή της Καθολικής Εκκλησίας, ασχολήθηκε για να βελτιώσουν το ημερολόγιο και το 1530 παρήγαγε ένα σημαντικό κομμάτι της έρευνας, De Revolutionibus Orbium coelestium (Επαναστάσεις με τιε ουράνιες σφαίρες).

Η σημαντική του παρατηρήση ήταν η τοποθέτηση του ήλιου και όχι της Γης, στο κέντρο του ηλιακού μας συστήματος.

Η ηλιοκεντρική του αυτή επανάσταση καταδικάστηκε από τον Martin Luther.

Ο Κοπέρνικος ήταν ένας ταπεινός άνθρωπος με χριστιανική πίστη τόσο θερμή που δεν την εξασθένισαν ούτε η υπερηφάνεια για τις επιστημονικές του επιτυχίες μήτε οι σκληρές δοκιμασίες που τον χτύπησαν στην οικογενειακή του ζωή.

Ο ανοιχτός πόλεμος της Καθολικής εκκλησίας εναντίον των αστρονόμων με τις νέες ιδέες, κατατρόμαξε τον Γαλιλαίο. Όχι όμως τον Κοπέρνικο. Τούτος στάθηκε αμετακίνητος στα επιστημονικά του συμπεράσματα, δίχως να λογαριάζει τις απειλές του Πάπα.

"Δεν τολμώ να ζητήσω τη χάρη που δόθηκε στον απόστολο Παύλο, ούτε την αγαθότητα με την οποία συγχώρεσες τον Πέτρο, ζητώ μονάχα τη συγχώρηση που έδωσες στον ληστή" Αυτά τα λόγια έγραψε στο κάτω μέρος μιας προσωπογραφίας του ο Κοπέρνικος απευθυνόμενος στον Χριστό.

Πέθανε τον Μάιο του 1543. Ο θρύλος λέει ότι το πρώτο τυπωμένο αντίγραφο του De Revolutionibus τοποθετήθηκε στα χέρια του την ημέρα του θανάτου του.

Ο Νικόλαος Κοπέρνικος τάφηκε στον Καθεδρικό Ναό του Φρόμπορκ. Αρκετοί είχαν ερευνήσει μάταια για τη σωρό του, όταν στις 3 Νοεμβρίου 2005 ανακοινώθηκε πως τον Αύγουστο 2005 είχε ανακαλυφθεί το κρανίο του. Ωστόσο, τρία χρόνια μετά, το Νοέμβριο του 2008, ανακοινώθηκε ότι έπειτα από γενετικές έρευνες, επιβεβαιώθηκε ότι βρέθηκε ο τάφος του διάσημου αστρονόμου.

Στις 22 Μαΐου 2010, πέντε ολόκληρους αιώνες μετά το θάνατό του, ο Κοπέρνικος κηδεύτηκε με τιμές ήρωα στον καθεδρικό ναό του Φρόμπορκ στην Πολωνία.

http://www.madata.gr/diafora/science/256159.html