Η Διδασκαλία της Μέσης Οδού

http://gerasimos-politis.blogspot.gr/2012/03/didaskalia-meshs-odoy-komfoukismos.html

Η Διδασκαλία της Μέσης Οδού

Η Διδασκαλία της Μέσης Οδού, που αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα της φιλοσοφίας του Κομφουκισμού, αποτελεί τμήμα του Αρχείου Τελετουργικών (Αι Τζι), το οποίο πιστεύεται πως έγραψε ο Κομφούκιος. Όμως σήμερα υποστηρίζεται ότι μερικά μέρη του Αρχείου Τελετουργικών γράφηκαν από άμεσους μαθητές του.

Η σύνταξη της Διδασκαλίας της Μέσης Οδού αποδίδεται στον Κονγκ Τζι, εγγονό του Κομφούκιου. Οι Κινέζοι ερευνητές και σχολιαστές συμφωνούν στο θέμα αυτό και με βάσιμες ενδείξεις. Επειδή ο Κονγκ Τζι κατέχει μια σπουδαία θέση στη φιλοσοφία της Κίνας και ιδιαίτερα στη διαμόρφωση της διδασκαλίας εκείνης που μπορούμε να αποκαλέσουμε Εσωτερικό Κομφουκισμό, είναι σκόπιμο να πούμε λίγα λόγια για τη ζωή του.

Κατά την παιδική του ηλικία, ο Κονγκ Τζι πρέπει να έζησε με τον παππού του και να έλαβε τις οδηγίες του. Λέγεται ότι μια μέρα, όταν ήταν μόνος με το γέρο σοφό και τον άκουσε να αναστενάζει, τον πλησίασε και υποκλινόμενος δύο φορές, ρώτησε το λόγο για τη θλίψη του. «Είναι», είπε, «επειδή νομίζεις ότι οι απόγονοί σου δεν θα καλλιεργήσουν τον εαυτό τους και θα είναι ανάξιοί σου; Ή ότι, θαυμάζοντας το Τάο του Γιάο και του Σουν, στενοχωριέσαι μήπως δεν τους φτάσεις;». «Παιδί μου», αποκρίθηκε ο Κομφούκιος, «πώς κατάλαβες τις σκέψεις μου;». «Επανειλημμένα», είπε ο Κονγκ Τζι, «άκουσα από σένα το μάθημα, πως όταν ο πατέρας έχει καθαρίσει και προετοιμάσει το τζάκι, αν ο γιος δεν μπορεί να φέρει ένα δεμάτι ξύλα, θεωρείται εκφυλισμένος και ανάξιος. Τα λόγια αυτά έρχονται συχνά στις σκέψεις μου και με γεμίζουν ανησυχίες». Ο σοφός χάρηκε. Χαμογέλασε και είπε, «Τώρα, πράγματι θα είμαι χωρίς άγχος! Τα εγχειρήματά μου δεν θα εκμηδενιστούν. Θα συνεχίσουν και θα ακμάσουν».

Μετά το θάνατο του Κομφούκιου, ο Κονγκ Τζι έγινε μαθητής, όπως λέγεται, του φιλόσοφου Ντζενγκ, ο οποίος ήταν διάδοχος του σοφού στη Σχολή των Κομφουκιστών. Αλλά δεχόταν τις οδηγίες του με διάκριση και σε μια περίπτωση που καταγράφεται στο Αρχείο Τελετουργικών, ο μαθητής ξαφνικά πήρε τη θέση του δασκάλου. Εκεί διαβάζουμε: Ο Ντζενγκ είπε στον Κονγκ Τζι, «Τζι, όταν θρηνούσα τους γονείς μου, για εφτά μέρες δεν ήπια ούτε ρυζόνερο, ούτε νερό». Ο Κονγκ Τζι απάντησε, «Διακηρύσσοντας τους κανόνες της ορθότητας, οι αρχαίοι βασιλιάδες έλεγαν πως εκείνοι που ήταν ανίκανοι να τους φθάσουν, θα έβαζαν τα δυνατά τους για να το καταφέρουν. Να γιατί ο ανώτερος άνθρωπος, θρηνώντας τους γονείς του, όταν περάσει τρεις μέρες χωρίς νερό ή ρυζόνερο, παίρνει ένα ραβδί για να σηκωθεί». Ενώ έτσι καταδίκασε την αυστηρή αυτοπειθαρχία του Ντζενγκ, ο ίδιος ο Κονγκ Τζι σε διάφορες περιπτώσεις αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από ασκητής. Επειδή ζούσε σε μεγάλη φτώχεια, ένας φίλος τον προμήθευσε με τρόφιμα, τα οποία πρόθυμα δέχτηκε. Ένας άλλος φίλος, ενθαρρυμένος απ’ αυτό, του έστειλε κρασί και κρέας, αλλά ο Κονγκ Τζι δεν τα δέχτηκε. «Δέχτηκες το καλαμπόκι από τον άλλον», είπε ο φίλος αυτός, «γιατί λοιπόν, αρνήθηκες την προσφορά μου; Αν επιθυμείς να δείξεις ανεξαρτησία και αμεροληψία, οφείλεις να το κάνεις ορθά». «Είμαι τόσο φτωχός», ήταν η απάντηση, «ώστε, όντας σε έλλειψη και φοβούμενος μήπως πεθάνω και οι θυσίες πάψουν να προσφέρονται στους προγόνους μου, δέχτηκα τρόφιμα σαν ελεημοσύνη. Αλλά το κρασί και το κρέας που μου πρόσφερες είναι εφόδια για γιορτή. Το να γιορτάσει ένας φτωχός, είναι σίγουρα παράλογο. Αυτός είναι ο λόγος της άρνησης της προσφοράς σου. Δεν χρειάζεται να αποδείξω την ανεξαρτησία και αμεροληψία μου».

Στα Αρχεία της δυναστείας Σούι (589-618 μ.Χ.) αναφέρονται τρεις αποδόσεις του παρόντος έργου: Η Γραφή της Μέσης Οδού, αποδιδόμενη στον Ντάι Γιονγκ (~ 450 μ.Χ.)· Παράφραση και Σχόλια στη Μέση Οδό του αυτοκράτορα Γ ου (502-549 μ.Χ.) της δυναστείας των Λιάνγκ· και Μυστική Γσαφή, Διασαφήνιση του Νοήματος της Μέσης Οδού, άγνωστου συγγραφέα.

Εμείς παρουσιάζουμε εδώ την απόδοση του μεγάλου σχολιαστή Τζου Σι (1130-1200 μ.Χ.) το οποίο αποτελούσε και βασικό κείμενο για φιλολογικές εξετάσεις από την εποχή του τέταρτου αυτοκράτορα της δυναστείας Γυάν (1312-1320 μ.Χ.). Οι σημειώσεις στην αρχή και στο τέλος του κειμένου, καθώς και στο τέλος μερικών κεφαλαίων, είναι του Τζου Σι.

Ο Δάσκαλός μου, φιλόσοφος Τσένγκ είπε, «Το να μην παρεκκλίνεις προς τη μία ή την άλλη μεριά, ονομάζεται Τζονγκ το να μην επιδέχεσαι καμιά αλλαγή, ονομάζεται Γιονγκ. Το Τζονγκ δείχνει το Τάο που πρέπει να επιζητείται από όλα τα όντα που ζουν κάτω από τον Ουρανό■ το Γιονγκ δείχνει τη σταθερή αρχή που διέπει όλα τα όντα που ζουν στον κόσμο. Αυτό το έργο περιέχει τη Διδασκαλία της Καρδιάς που μεταβιβάστηκε από δάσκαλο σε μαθητή στην κομφουκιστική Σχολή, μέχρις ότου ο Κονγκ Τζι, για να αποφύγει τυχόν διαστρεβλώσεις, την κατέγράψε και την παρέδωσε στον ΜένκιοΛ. Το βιβλίο μιλάει πρώτα για τη μια αρχή. Έπειτα τη διευρύνει, ώσπου να αγκαλιάσει τα πάντα. Τελικά επιστρέφει και τη συνθέτει ξανά κάτω από τη μια αρχή. Ξετυλίγεται και γεμίζει το σύμπαν■ μαζεύεται και αποσύρεται για να κρυφτεί στο μυστηριώδες. Το βαθύ νόημά της είναι ανεξάντλητο. Το σύνολό της είναι σταθερή μάθηση. Όταν ο στοχαστικός αναγνώστης τη διερευνήσει με επιμονή, μέχρις ότου την αντιληφθεί, θα μπορέσει να την εφαρμόσει στη ζωή του και θα ανακαλύψει ότι είναι ανεξάντλητη».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Αυτό που ο Ουρανός παρέχει ονομάζεται εσωτερική φύση.

Η εναρμόνιση μ’ αυτή τη φύση ονομάζεται Τάο. Η καλλιέργεια αυτού του Τάο ονομάζεται διδασκαλία.

Το Τάο δεν πρέπει να εγκαταλείπεται ούτε στιγμή. Αν πρόκειται για κάτι που μπορεί να εγκαταλειφθεί, τότε σίγουρα δεν είναι το Τάο. Γι’ αυτό ο ανώτερος άνθρωπος δεν περιμένει να δει τα πράγματα, για να λάβει μέτρα· ούτε να τα ακούσει, για να καταλάβει.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο φανερό, απ’ αυτό που είναι μυστικό· και τίποτα πιο έκδηλο, από εκείνο που είναι λεπτοφυές. Γι' αυτό ο ανώτερος άνθρωπος παρακολουθεί τον εαυτό του, όταν είναι μόνος.

Όσο δεν υπάρχουν ερεθίσματα χαράς, οργής, θλίψης και ευχαρίστησης, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει ισορροπία7. Όταν αυτά τα αισθήματα διεγείρονται και επενεργούν με ισορροπημένο τρόπο, ακολουθεί αυτό που μπορεί να ονομαστεί αρμονία. Η ισορροπία είναι η μεγάλη ρίζα από την οποία αναπτύσσονται όλες οι ανθρώπινες δράσεις κάτω από τον Ουρανό και η αρμονία είναι το παγκόσμιο Τάο, που όλοι οφείλουν να επιζητούν.

Ας ακολουθηθεί η Μέση Οδός και ας πραγματωθεί η αρμονία, και τότε μια ευδαιμονική τάξη θα επικρατήσει στον Ουρανό και στη Γη και όλα τα όντα θα γαλουχούνται και θα εξελίσσονται.

Στο πρώτο Κεφάλαιο ο Κονγκ Τζι εκθέτει τις απόψεις, που του μεταβιβάστηκαν, σαν βάση της ανάλυσής του. Δείχνει πρώτα καθαρά πώς το Τάο ανάγεται στον Ουρανό και είναι αναλλοίωτο, ενώ η ουσία του παρέχεται σε μας και δεν μπορεί να εγκαταλειφθεί. Έπειτα μιλάει για τη σπουδαιότητα της διατήρησης και καλλιέργειάς του και για την άσκηση μιας προσεχτικής αυτοεξέτασης σε σχέση μ’ αυτό. Τελικά αναφέρει τα αξιέπαινα επιτεύγματα και τη μεταμορφωτική επιρροή των σοφών και πνευματικών ανθρώπων στον ύψιστο βαθμό τους. Προσδοκία του Κονγκ Τζι είναι ότι ο μαθητής θα στρέψει έτσι τις σκέψεις του προς τα μέσα και διερευνώντας τον εαυτό του θα βρει εκεί τις αλήθειες, έτσι ώστε να παραμερίσει όλους τους εξωτερικούς πειρασμούς που διεγείρουν την ιδιοτέλειά του και να αντιληφθεί πλήρως την αγαθότητα που είναι έμφυτη σ’ αυτόν. Αυτό το Κεφάλαιο ο Γιανγκ3 το αποκάλεσε «Σύνοψη του Όλου Έργου». Στα επόμενα Κεφάλαια ο Κονγκ Τζι παραθέτει τα λόγια του Δασκάλου για να ολοκληρώσει το νόημά του.

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Ο ΤζονγκΝι είπε: «Ο ανώτερος άνθρωπος ενσωματώνει τη Μέση Οδό· ο μικροπρεπής ενεργεί αντίθετα απ’ αυτή.

Η ενσωμάτωση της Μέσης Οδού από τον ανώτερο άνθρωπο μπορεί και γίνεται, γιατί είναι ανώτερος άνθρωπος και έτσι πάντα κρατάει το Μέσον. Η ενέργεια του μικροπρεπούς ενάντια στη Μέση Οδό εξηγείται, γιατί είναι μικροπρεπής και δεν έχει προνοητικότητα.

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Ο Δάσκαλος είπε: «Τέλεια είναι η αρετή που είναι σύμφωνη με τη Μέση Οδό! Ανάμεσα στους ανθρώπους σπάνιοι είναι εκείνοι που μπορούν και την ασκούν για πολύ».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Ο Δάσκαλος είπε: «Ξέρω πώς γίνεται και δεν καλλιεργείται το Τάο: Οι σοφοί το υπερβαίνουν και οι ανόητοι δεν το προσεγγίζουν. Ξέρω πώς γίνεται και η Μέση Οδός δεν κατανοείται: Οι προικισμένοι άνθρωποι την υπερβαίνουν και οι ανάξιοι δεν την προσεγγίζουν.

Όλοι οι άνθρωποι τρώνε και πίνουν. Αλλά λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να ξεχωρίσουν τις γεύσεις».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

Ο Δάσκαλος είπε: «Αλίμονο! Πόσο έρημο και άβατο είναι το Τάο!».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

Ο Δάσκαλος είπε: «Υπήρχε ο ευσεβής Σουν: Ήταν πράγματι μεγάλος σοφός! Ο αυτοκράτορας Σουν συνήθιζε να ρωτάει τους άλλους και να μελετάει τα λόγια τους, ακόμα κι αν ήταν επιφανειακά. Έκρυβε ό,τι ήταν άσχημο και πρόβαλλε ό,τι ήταν καλό. Απέφευγε τα δυο άκρα, διέκρινε το μέσον και το χρησιμοποιούσε στη διακυβέρνηση της χώρας. Ακριβώς γι’ αυτό έγινε ο διάσημος Σουν!».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

Ο Δάσκαλος είπε: «Όλοι οι άνθρωποι λένε, “Είμαστε

έξυπνοι”. Αλλά όταν πιάνονται σε ένα δίχτυ, παγίδα ή λάκκο, δεν ξέρουν πώς να ξεφύγουν. Οι άνθρωποι λένε, “Είμαστε έξυπνοι”. Αλλά αν συμβεί να διαλέξουν τη Μέση Οδό, δεν μπορούν να την ακολουθήσουν ούτε για ένα μήνα».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

Ο Δάσκαλος είπε: «Αυτός ήταν ο τρόπος του Χουέι: Προτιμούσε τη Μέση Οδό και όπου συναντούσε κάτι καλό το κρατούσε καλά σαν να φορούσε κάτι πολύτιμο στο στήθος και δεν το έχανε».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9

Ο Δάσκαλος είπε: «Η αυτοκρατορία, οι πολιτείες της και οι πολυάριθμες οικογένειες πρέπει να διοικούνται τέλεια. Τα αξιώματα και οι τιμές μπορεί να χάνονται· τα γυμνά ξίφη μπορεί να ποδοπατώνται, αλλά η Μέση Οδός είναι δύσκολο να επιτευχθεί».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

Ο ΤσεΛού ρώτησε για την ενέργεια.

Ο Δάσκαλος είπε: «Εννοείς την ενέργεια του Νότου,

την ενέργεια του Βορρά, ή την ενέργεια που πρέπει να καλλιεργήσεις στον εαυτό σου;».

Το να δείχνεις καρτερικότητα και ευγένεια όταν διδάσκεις άλλους και το να μην ανταποδίδεις την άσχημη συμπεριφορά: αυτή είναι η ενέργεια των νοτίων χωρών και ο ανώτερος άνθρωπος τη μελετάει.

Το να κοιμάσαι οπλισμένος και να αντιμετωπίζεις το θάνατο χωρίς λύπη: αυτή είναι η ενέργεια των βορείων χωρών και ο ισχυρός άνθρωπος τη μελετάει.

Γι αυτό ο ανώτερος άνθρωπος καλλιεργεί μια φιλική αρμονία, χωρίς να καθίσταται αδύνατος. Πόσο σταθερός είναι στην ενέργειά του! Στέκει ορθός στο μέσον, χωρίς να παρασύρεται προς τη μια ή την άλλη μεριά. Πόσο σταθερός είναι στην ενέργειά του. Όταν επικρατούν οι αρχές του αγαθού στη χώρα του, δεν αλλάζει τίποτα από την κατάσταση της απόσυρσής του. Όταν επικρατούν οι αρχές του κακού στη χώρα του, συνεχίζει την πορεία του ώς το θάνατο, χωρίς να παρεκκλίνει. Πόσο σταθερός είναι στην ενέργειά του!

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11

Το να ζεις στην αφάνεια κι όμως να κάνεις θαύματα τα οποία μνημονεύονται σε κατοπινές γενιές· αυτό είναι που δεν κάνω.

Υπάρχουν ανώτεροι άνθρωποι που ενεργούν σύμφωνα

με το Τάο, αλλά όταν φθάνουν ώς τη μέση, μπορούν και τα παρατάνε· δεν μπορώ να σταματήσω έτσι.

Υπάρχουν ανώτεροι άνθρωποι που ακολουθούν τη Μέση Οδό, αποσύρονται από τον κόσμο και παραμένουν άγνωστοι, αλλά δεν λυπούνται γι’ αυτό. Μόνο ο σοφός είναι ικανός για κάτι τέτοιο.

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12

Το Τάο που επιζητεί ο ανώτερος άνθρωπος φθάνει πλατιά και μακριά κι όμως είναι μυστικό.

Οι κοινοί άνθρωποι, όσο αμαθείς κι αν είναι, μπορούν να επιδιώξουν τη γνώση του. Όμως στα έσχατα βάθη του υπάρχει εκείνο που ακόμα και ο σοφός δεν γνωρίζει. Οι κοινοί άνθρωποι, οσοδήποτε κάτω του συνηθισμένου στάνταρ χαρακτήρα, μπορούν να το ασκήσουν. Όμως, στα έσχατα βάθη του υπάρχει εκείνο που ακόμα και ο σοφός δεν μπορεί να ασκήσει. Αν και μεγάλο, όσο ο Ουρανός και η Γη, οι άνθρωποι μπορούν να βρουν σ’ αυτό μερικά πράγματα που τους δυσαρεστούν. Είναι έτσι, ώστε αν ο ανώτερος άνθρωπος μιλούσε για τον τρόπο ενέργειάς του σε όλο το μεγαλείο του, τίποτα στον κόσμο δεν θα μπορούσε να το περιλάβει και αν μιλούσε γι’ αυτό σε όλη την απειροστή μικρότητά του, τίποτα δεν θα μπορούσε να το διασπάσει.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναγράφεται, «Το γεράκι πετάει ψηλά στον ουρανό· τα ψάρια κολυμπούν βαθιά στα νερά». Αυτό εκφράζει το πώς φαίνεται αυτός ο τρόπος ψηλά και χαμηλά.

Το Τάο του ανωτέρου ανθρώπου μπορεί να βρεθεί στα απλά στοιχεία του, στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, αλλά στα έσχατα βάθη του ακτινοβολεί λαμπρά μέσω του Ουρανού και της Γης.

Το δωδέκατο Κεφάλαιο περιέχει τα λόγια του Κονγκ Τζι και έχει σαν στόχο να εξηγήσει αυτό που λέγεται στο πρώτο Κεφάλαιο: «Το Τάο δεν πρέπει να εγκαταλείπεται». Στα οκτώ επόμενα Κεφάλαια παραθέτει τα λόγια του Κομφούκιου, για να το επικυρώσει.

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13

Ο Δάσκαλος είπε: «Το Τάο δεν είναι μακριά από τον άνθρωπο. Αν οι άνθρωποι αναζητούν ένα Τάο που είναι μακριά από τις κοινές ενδείξεις της συνείδησης, αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν Τάο.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναφέρεται, “Σκαλίζοντας ένα στυλιάρι, το πρότυπο δεν είναι μακριά”. Χρησιμοποιώντας ένα τσεκούρι πελεκάμε το στυλιάρι ενός άλλου τσεκουριού. Όμως αν τα εξετάσουμε προσεχτικά, μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε. Έτσι ο ανώτερος άνθρωπος οδηγεί τους ανθρώπους σύμφωνα με τη φύση τους κι όταν αποβάλλουν το λάθος, σταματά.

Όταν κάποιος καλλιεργεί την ευσυνειδησία και την εφαρμόζει με βάση την αρχή του αλτρουισμού, δεν είναι μακριά από το Τάο. Ό,τι δεν σου αρέσει όταν σου το κάνουν, μην το κάνεις στους άλλους.

Στο Τάο του ανωτέρου ανθρώπου υπάρχουν τέσσερα πράγματα κι ούτε ένα απ’ αυτά δεν έχω επιτύχει. 1. Το να υπηρετήσω τον πατέρα μου, όπως θα ήθελα να με υπηρετεί ο γιος μου· σ’ αυτό δεν πέτυχα. 2. Το να υπηρετήσω τον πρίγκιπά μου, όπως θα ήθελα να με υπηρετεί ο υπουργός μου· σ’ αυτό δεν πέτυχα 3. Το να υπηρετήσω τον πρεσβύτερο αδελφό μου, όπως θα ήθελα να με υπηρετεί ο νεώτερος αδελφός μου· σ' αυτό δεν πέτυχα· 4. Το να είμαι υπόδειγμα συμπεριφοράς σε ένα φίλο, όπως θα ήθελα αυτός να μου συμπεριφέρεται· σ' αυτό δεν πέτυχα. Ένθερμος στην άσκηση των κοινών αρετών και σοβαρός όταν μιλάει γι’ αυτές, αν στην εφαρμογή τους έχει κάποια έλλειψη, ο ανώτερος άνθρωπος το μόνο που κάνει, είναι να ασκεί τον εαυτό του. Και αν στα λόγια του υπάρχει κάποια υπερβολή, δεν επιτρέπει στον εαυτό του αυτό το ελάττωμα. Έτσι τα λόγια του ανταποκρίνονται στις πράξεις του και οι πράξεις του ανταποκρίνονται στα λόγια του. Δεν είναι η τέλεια ειλικρίνεια που χαρακτηρίζει αυτόν τον άνθρωπο;»

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14

Ο ανώτερος άνθρωπος κάνει ό,τι είναι σωστό στην κατάσταση που βρίσκεται δεν επιδιώκει να την ξεπεράσει.

Σε μια θέση πλούτου και τιμών, κάνει ό,τι είναι σωστό για μια θέση πλούτου και τιμών. Σε μια φτωχή και ταπεινή θέση, κάνει ό,τι είναι κατάλληλο για μια φτωχή και ταπεινή θέση. Ευρισκόμενος ανάμεσα στις βάρβαρες φυλές, κάνει ό,τι είναι σωστό για τις βάρβαρες φυλές. Σε μια θέση αξιοθρήνητη και δύσκολη, κάνει ό,τι είναι σωστό για μια θέση αξιοθρήνητη και δύσκολη. Ο ανώτερος άνθρωπος μπορεί και βρίσκει τον εαυτό του σε μια κατάσταση, στην οποία δεν είναι ο εαυτός του.

Σε μια υψηλή θέση, δεν συμπεριφέρεται με περιφρόνηση στους κατώτερούς του. Σε μια ταπεινή θέση, δεν επιδιώκει την εύνοια των ανωτέρων του. Διορθώνει τον εαυτό του και δεν ζητάει τίποτα από τους άλλους και έτσι δεν έχει απογοητεύσεις. Δεν μεμψιμοιρεί ενάντια στον Ουρανό, ούτε παραπονιέται στους ανθρώπους.

Γι’ αυτό ο ανώτερος άνθρωπος είναι ήσυχος και ατάραχος, περιμένοντας τις επιταγές του Ουρανού, ενώ ο μικροπρεπής προχωράει σε επικίνδυνα μονοπάτια, ψάχνοντας για τυχερές συμπτώσεις.

Ο Δάσκαλος είπε: «Η τοξοβολία μοιάζει με τον τρόπο του ανωτέρου ανθρώπου. Όταν ο τοξότης δεν πετύχει το κέντρο του στόχου17, γυρίζει και ψάχνει την αιτία της αποτυχίας στον εαυτό του».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15

Το Τάο του ανωτέρου ανθρώπου μπορεί να συγκριθεί μ’ αυτό που γίνεται στο ταξίδι. Για να φθάσουμε μακριά, οφείλουμε να διασχίσουμε το χώρο που είναι κοντά και για να αναρριχηθούμε στην κορυφή του βουνού, οφείλουμε να αρχίσουμε από τους πρόποδες.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναφέρεται, «Η ευτυχισμένη σχέση με τη σύζυγο και τα παιδιά είναι σαν τη μουσική λαούτων και αρπών18. Όταν υπάρχει ομόνοια ανάμεσα στους αδελφούς, η αρμονία είναι ευχάριστη και διαρκής.

Έτσι μπορείτε να τακτοποιήσετε την οικογένειά σας και να χαρείτε με τη γυναίκα σας και τα παιδιά σας».

0 Δάσκαλος είπε: «Σε μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων, οι γονείς είναι πολύ ευτυχισμένοι!»

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16

Ο Δάσκαλος είπε: «Πόσο απλόχερα τα πνευματικά όντα εκδηλώνουν τις δυνάμεις που ανήκουν σ’ αυτά!

Ψάχνουμε γι' αυτά, αλλά δεν τα βλέπουμε· στρέφουμε τα αυτιά μας σ’ αυτά, αλλά δεν τα ακούμε. Κι όμως διαπερνούν όλα τα πράγματα και δεν υπάρχει τίποτα δίχως αυτά.

Κάνουν όλους τους ανθρώπους στη χώρα να νηστεύουν και να εξαγνίζονται και να ντύνονται με τα πιο πολυτελή ρούχα τους για να παρακολουθήσουν τις θυσίες που γίνονται προς αυτά. Έπειτα, σαν νερό που ξεχειλίζει, φαίνονται να είναι πάνω από τα κεφάλια τους, αριστερά και δεξιά από κάθε λάτρη.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναφέρεται, “Δεν μπορείς να προβλέψεις την προσέγγιση των πνευματικών όντωνμπορείς να τα αντιμετωπίσεις με αδιαφορία;”

Τέτοια είναι η εκδήλωση του λεπτοφυούς! Είναι αδύνατον να παρεμποδίσεις τις εκφράσεις ειλικρίνειας!»

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17

Ο Δάσκαλος είπε: «Πόση υική ευσέβεια είχε ο αυτοκράτορας Σουν! Η αρετή του ήταν αρετή ενός σοφούτο μεγαλείο του ήταν μεγαλείο ενός θρόνου ο πλούτος του ήταν ό,τι υπήρχε ανάμεσα στις τέσσερις θάλασσες. Πρόσφερε τις θυσίες του στο ναό των προγόνων και οι απόγονοί του συνήθιζαν να θυσιάζουν στον ίδιο.

Επομένως αυτός που κατέχει τόσο μεγάλη αρετή σίγουρα θα αποκτήσει το θρόνο, θα αποκτήσει εκείνον τον πλούτο, θα αποκτήσει τη φήμη του, και θα απολαύσει τη μακροζωία του.

Κατά παρόμοιο τρόπο ο Ουρανός στην παραγωγή πραγμάτων σίγουρα είναι απλόχερος σ’ αυτά, σύμφωνα με τις ιδιότητές τους. Έτσι το δέντρο που ανθοφορεί, το τρέφει εκείνο που είναι έτοιμο να πέσει, το ρίχνει.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναφέρεται, “Ο θαυμαστός και ευγενής πρίγκιπας εκφράζει καθαρά την αρετή του, καθοδηγεί το λαό του και συμβουλεύει τους υπουργούς του24. Γι’ αυτό έλαβε από τον ουρανό την ανταμοιβή του

μεγαλείου. Τον προστάτευσε, τον βοήθησε, τον ανέβασε στο θρόνο, παρέχοντας συνεχώς, όπως θα λέγαμε, αυτές τις εύνοιες”.

Επομένως μπορούμε να πούμε ότι αυτός που είναι πολύ ενάρετος, σίγουρα θα έχει την επιδοκιμασία του Ουρανού».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18

Ο Δάσκαλος είπε: «Ο βασιλιάς Ουέν είναι ο μόνος για τον οποίο μπορεί να ειπωθεί ότι δεν είχε αιτία για θλίψη! Πατέρας του ήταν ο βασιλιάς Τζι και γιος του ο βασιλιάς Γου. Ο πατέρας του έβαλε τα θεμέλια του μεγαλείου του και ο γιος του μεταβίβασε αυτό το μεγαλείο.

Ο βασιλιάς Γου συνέχισε το έργο του βασιλιά Τάι, του βασιλιά Τζι και του βασιλιά Ουέν26. Κάποτε έθαλε την πανοπλία του και κατέκτησε την αυτοκρατορία. Δεν έχασε την ξεχωριστή προσωπική υπόληψη που είχε σε όλη τη χώρα. Το μεγαλείο του ήταν ο αυτοκρατορικός θρόνος. Πλούτος του ήταν όλα όσα υπήρχαν ανάμεσα στις τέσσερις θάλασσες. Πρόσφερε τις θυσίες του στο ναό των προγόνων του και οι απόγονοί του συνέχισαν να θυσιάζουν σ’ αυτόν.

Ήταν στα γεράματά του όταν ο βασιλιάς Γου αναγορεύτηκε στο θρόνο και ο δούκας Τζόου ολοκλήρωσε την ενάρετη πορεία του Ουέν και του Γ ου. Τίμησε τον Τάι και τον Τζι μετά το θάνατό τους με τον τίτλο του βασιλιά και θυσίαζε σε όλους τους προηγούμενους δούκες πριν απ’ αυτόν με τις βασιλικές τελετές. Κι αυτός ο κανόνας επεκτάθηκε στους πρίγκιπες του βασιλείου, στους ανώτερους αξιωματούχους, στους σχολιαστές και στον κοινό λαό. Αν ο πατέρας ήταν αξιωματούχος και ο γιος ένας σχολιαστής, τότε η κηδεία ήταν ανάλογη ενός αξιωματούχου και η θυσία ανάλογη ενός σχολιαστή. Αν ο πατέρας ήταν σχολιαστής και ο γιος αξιωματούχος, τότε η κηδεία ήταν ενός σχολιαστή και η θυσία ενός αξιωματούχου. Ο θρήνος ενός έτους οφειλόταν μόνο για τους ανωτέρους αξιωματούχους, αλλά ο θρήνος για το Γιο του Ουρανού ήταν τριετής. Στο θρήνο για τον πατέρα και τη μητέρα δεν επέτρεπε καμιά διαφορά ανάμεσα στους ευγενείς και στους κοινούς ανθρώπους».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19

Ο Δάσκαλος είπε: «Πόσο μεγάλη ήταν η υική ευσέβεια του βασιλιά Γου και του δούκα Τζόου!

υπηρετούσαν τον Ύψιστο Κυβερνήτη και με τις τελετές στο ναό των προγόνων θυσίαζαν κάθε εποχή στους προγόνους τους. Αυτός που κατανοεί τις τελετές θυσιών στον Ουρανό και τη Γη και το νόημα των διαφόρων θυσιών στους προγόνους, θα έβρισκε τη διακυβέρνηση της χώρας τόσο εύκολη, σαν το κοίταγμα της παλάμης του!»

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20

Ο Δούκας Άι ρώτησε για τη διακυβέρνηση.

Ο Δάσκαλος είπε: «Η διακυβέρνηση του Ουέν και του Γ ου περιγράφεται στα αρχεία, σε πινακίδες από ξύλο από μπαμπού. Όταν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, η διακυβέρνηση ακμάζει αλλά χωρίς τέτοιους ανθρώπους, η διακυβέρνηση παρακμάζει και φθίνει.

Για τους ανθρώπους του Τάο, η βελτίωση της διακυβέρνησης είναι ταχεία, ακριβώς όπως η βλάστηση επιταχύνεται από το Τάο της Γης. Επίσης η διακυβέρνησή τους μπορεί να αποκληθεί εύκολη ανάπτυξη.

Επομένως η άσκηση της διακυβέρνησης βασίζεται στη χρησιμοποίηση κατάλληλων ανθρώπων. Τέτοιοι άνθρωποι ανευρίσκονται μέσω του εαυτού του κυβερνήτη. Αυτός ο εαυτός καλλιεργείται, εφόσον ακολουθείται το Τάο. Και το Τάο επιτυγχάνεται με την καλλιέργεια της ανθρωπιάς.

Η ανθρωπιά είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης και η μεγάλη άσκησή της γίνεται κυρίως στους αγαπητούς συγγενείς. Δικαιοσύνη είναι συμφωνία πράξεων με ό,τι είναι ορθό και η μεγάλη άσκησή της έγκειται στο να τιμάς τον άξιο. Ο αυξημένος βαθμός αγάπης που οφείλουμε να εκφράζουμε στους συγγενείς μας και οι σχετικές βαθμίδες στην εκτίμηση των άξιων, προέρχονται από την αρχή της ορθότητας.

Όταν εκείνοι που βρίσκονται σε κατώτερες θέσεις δεν διαθέτουν την εμπιστοσύνη των ανωτέρων τους, δεν μπορούν να διατηρήσουν την ομαλή διακυβέρνηση του λαού.

Έτσι ο κυβερνήτης δεν πρέπει να ξεχνάει ότι οφείλει να καλλιεργήσει τον εαυτό του. Επιθυμώντας να καλλιεργήσει τον εαυτό του, δεν πρέπει να ξεχνάει ότι οφείλει να υπηρετεί τους γονείς του. Υπηρετώντας τους γονείς του, δεν πρέπει να ξεχνάει ότι οφείλει να γνωρίζει βαθιά τους ανθρώπους. Γνωρίζοντας τους ανθρώπους, δεν πρέπει να ξεχνάει ότι πρέπει να γνωρίζει τον Ουρανό.

Τα καθήκοντα του παγκόσμιου Τάο είναι πέντε. Τα πέντε αυτά είναι:

Του υπουργού προς τον κυβερνήτη.

Του γιου προς τον πατέρα του.

Της συζύγου προς το σύζυγο.

Του νεότερου αδελφού προς τον πρεσβύτερο.

Του φίλου προς το φίλο του.

Αυτά είναι τα πέντε καθήκοντα του παγκόσμιου Τάο. Οι τρεις αρετές που έχουν παγκόσμια ισχύ είναι:

Σοφία (Τζιρ)

Ανθρωπιά (Ρεν)

Ενέργεια (Γιονγκ)

Εκείνο, με τη βοήθεια του οποίου μπορεί κανείς να ασκήσει και να εφαρμόσει τα παραπάνω, είναι:

Ορθότητα (Γι)

Μερικοί γεννιώνται με την έμφυτη γνώση αυτών των καθηκόντων. Μερικοί μαθαίνουν με τη μελέτη και άλλοι μετά από μια επίπονη συνειδητοποίηση της αγνοίας τους. Αλλά από τη στιγμή που θα αποκτηθεί αυτή η γνώση, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Μερικοί ασκούν τα καθήκοντα αυτά με άνεση. Μερικοί τα ασκούν αποβλέποντας στα οφέλη που προκύπτουν και άλλοι με επίμοχθη προσπάθεια. Αλλά όταν εκτελούνται ορθά, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο».

Ο Δάσκαλος είπε: «Η αγάπη για μάθηση πλησιάζει τη σοφία. Η ένθερμη άσκηση είναι κοντά στην ανθρωπιά. Το να διαθέτεις το αίσθημα της ντροπής, είναι κοντά στην ενέργεια.

Αυτός που γνωρίζει και τις τρεις αρετές, ξέρει πώς να καλλιεργήσει τον εαυτό του. Γνωρίζοντας πώς να καλλιεργεί τον εαυτό του, ξέρει πώς να κυβερνά τους ανθρώπους. Γνωρίζοντας πώς να κυβερνά τους ανθρώπους, ξέρει πώς να κυβερνά την αυτοκρατορία, με όλες τις πολιτείες της και τις πολυάριθμες οικογένειες.

Αυτός που επιθυμεί να κυβερνήσει την αυτοκρατορία με τις πολιτείες της και τις πολυάριθμες οικογένειες, οφείλει να ακολουθεί εννιά θεμελιώδεις κανόνες:

I. Καλλιέργεια του εαυτού.

II. Επιβράβευση των άξιων.

III. Στοργή προς τους συγγενείς.

IV. Σεβασμός στους μεγάλους υπουργούς.

V. Ενδιαφέρον για την ευημερία όλων των αξιωματούχων.

VI. Στοργή για όλο το λαό.

VII. Προσέλκυση των κάθε είδους τεχνιτών.

VIII. Ευγένεια προς τους ξένους από άλλες χώρες.

IX. Αγαθή και επιβλητική επιρροή πάνω στους τοπικούς ηγεμόνες.

Με την καλλιέργεια του εαυτού, το κοσμικό Τάο εκδηλώνεται. Με την επιβράβευση των άξιων, η διάκριση και η ορθή κρίση του διατηρείται. Με την εκδήλωση στοργής προς τους συγγενείς, αποφεύγεται η γκρίνια και η μεμψιμοιρία ανάμεσα στους θείους και τους αδελφούς. Με το σεβασμό στους μεγάλους υπουργούς, αποφεύγει λάθη στην άσκηση της διακυβέρνησης. Με το ενδιαφέρον για την ευημερία όλων των αξιωματούχων, αυτοί παροτρύνονται να εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους για τις φιλοφροσύνες του. Με τη στοργή για όλο το λαό, όλοι οι άνθρωποι προτρέπουν ο ένας τον άλλον σε ό,τι είναι αγαθό. Με την προσέλκυση των κάθε είδους τεχνιτών, θα υπάρχει επάρκεια αγαθών και πόρων στη χώρα. Με την ευγένεια προς τους ξένους από άλλες χώρες, ηγεμόνες από όλες τις χώρες θα συρρέουν σ’ αυτόν. Με την αγαθή και επιβλητική επιρροή πάνω στους τοπικούς ηγεμόνες, όλος ο κόσμος θα τον σέβεται.

Η αυτοπειθαρχία και η εξάγνιοη με προσεχτική φροντίδα για το ντύσιμο και αποφεύγοντας κινήσεις αντίθετες στους κανόνες της ορθότητας: αυτός είναι ο τρόπος για να καλλιεργήσει ένας κυβερνήτης τον εαυτό του. Απορρίπτοντας τους συκοφάντες και συγκροτούμενος από ξελογιάσματα της ομορφιάς· μειώνοντας τα πλούτη και τιμώντας την αρετή: αυτός είναι ο τρόπος για την επιβράβευση των άξιων. Δίνοντάς τους θέσεις τιμής και μεγάλες απολαβές και συμμεριζόμενος τις αρέσκειες και απαρέσκειές τους: αυτός είναι ο τρόπος για να κάνει τους συγγενείς του να τον αγαπούν. Παρέχοντάς τους πολυάριθμους αξιωματούχους για να εκτελούν τις διαταγές και εντολές τους: αυτός είναι ο τρόπος για να ενθαρρύνει τους μεγάλους υπουργούς. Περιβάλλοντάς τους με εμπιστοσύνη και παρέχοντάς τους υψηλές απολαβές: αυτός είναι ο τρόπος για να ενθαρρύνει τους αξιωματούχους. Χρησιμοποιώντας τον μόνο στις κατάλληλες περιόδους και διατηρώντας τους φόβους ελαφρείς: αυτός είναι ο τρόπος για να ενθαρρύνει το λαό. Με καθημερινές εξετάσεις και δοκιμασίες και εξισώνοντας τις αμοιβές σύμφωνα με το έργο τους: αυτός είναι ο τρόπος για να ενθαρρύνει τους τεχνίτες. Συνοδεύοντάς τους κατά την αναχώρηση και καλωσορίζοντάς τους στην άφιξη· επαινώντας τους καλούς ανάμεσά τους και δείχνοντας επιείκεια για τους αδύναμους: αυτός είναι ο τρόπος για να συμπεριφέρεται με ευγένεια στους ξένους από μακριά. Αποκαθιστώντας οικογένειες των οποίων η γραμμή έχει σπάσει και αναβιώνοντας πολιτείες που έχουν σβήσει· επαναφέροντας στην τάξη πολιτείες που είναι σε αναταραχή και υποστηρίζοντας εκείνες που είναι σε κίνδυνο· ορίζοντας σταθερές ώρες υποδοχής και ακρόασης των πρέσβεων· χαρίζοντάς τους πολύτιμα δώρα όταν αποχωρούν και αρκούμενος σε μικρές συνεισφορές όταν έρχονται: αυτός είναι ο τρόπος να επηρεάζει τους τοπικούς ηγεμόνες.

Όλοι όσοι ασκούσαν τη διακυβέρνηση της αυτοκρατορίας με τις πολιτείες της και τις πολυάριθμες οικογένειες, τηρούσαν τους προαναφερόμενους εννιά σταθερούς κανόνες. Και η εφαρμογή τους πετυχαίνεται μέσω της ευθύτητας.

Σε όλα τα πράγματα η επιτυχία εξαρτάται από την προετοιμασία και χωρίς μια τέτοια προετοιμασία, σίγουρα υπάρχει αποτυχία. Αν ό,τι είναι να ειπωθεί κρίνεται προηγουμένως, δεν θα υπάρχει παρεμπόδιση. Αν οι υποθέσεις κρίνονται από πριν, δεν θα υπάρχει δυσκολία μ’ αυτές. Αν οι πράξεις του κρίνονται από πριν, δεν θα υπάρχει απογοήτευση σχετικά μ’ αυτές. Αν οι αρχές της συμπεριφοράς κρίνονται από πριν, η άσκησή τους θα είναι συνεχής.

Όταν εκείνοι που είναι σε κατώτερες θέσεις δεν κερδίζουν την εμπιστοσύνη του κυβερνήτη, δεν μπορούν να πετύχουν στη διακυβέρνηση του λαού. Υπάρχει ένας τρόπος για να αποκτήσουν την εμπιστοσύνη του κυβερνήτη. Αν δεν τους εμπιστεύονται οι φίλοι, δεν θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη του κυβερνήτη του. Υπάρχει ένας τρόπος να τους εμπιστεύονται οι φίλοι αν δεν είναι υπάκουοι στους γονείς τους, δεν θα είναι ειλικρινείς με τους φίλους τους. Υπάρχει ένας τρόπος για να είναι υπάκουοι στους γονείς τους· αν στρέφοντας την προσοχή στον εαυτό τους βρίσκουν έλλειψη ειλικρίνειας, δεν θα είναι υπάκουοι στους γονείς τους. Υπάρχει ένας τρόπος για την επίτευξη ειλικρίνειας στον εαυτό τους· αν δεν καταλαβαίνουν τι είναι αγαθό, δεν θα πετύχουν την ειλικρίνεια στον εαυτό τους.

Η ειλικρίνεια είναι το Τάο του Ουρανού. Η επίτευξη της ειλικρίνειας είναι το Τάο των ανθρώπων. Αυτός που κατέχει την ειλικρίνεια, είναι εκείνος που χωρίς προσπάθεια πετυχαίνει ό,τι είναι ορθό και αντιλαμβάνεται χωρίς την άσκηση σκέψης. Αυτός που πετυχαίνει την ειλικρίνεια, είναι εκείνος που επιλέγει ό,τι είναι αγαθό και σταθερά το κρατάει μαζί του.

Για την επίτευξη αυτή υπάρχουν προϋποθέσεις: η βαθιά μελέτη αυτού που είναι αγαθό, η ακριβής αναζήτησή του και η ένθερμη άσκησή της.

Ο ανώτερος άνθρωπος, όσο υπάρχει κάτι που δεν έχει μελετήσει, ή όσο σε ό,τι μελετάει υπάρχει κάτι που δεν έχει κατανοήσει, δεν διακόπτει τη μελέτη του. Όσο υπάρχει κάτι που δεν έχει ερευνήσει ή κάτι που δεν ξέρει απ’ αυτά, δεν διακόπτει τη μελέτη του. Όσο υπάρχει κάτι που δεν έχει διαλογιστεί ή κάτι που δεν έχει αντιληφθεί απ’ όσα έχει διαλογιστεί, δεν διακόπτει τη μελέτη του. Αν υπάρχει κάτι το οποίο δεν έχει ασκήσει ή για το οποίο η άσκησή του δεν υπήρξε ένθερμη, δεν διακόπτει το έργο του. Αν κάποιος άλλος πετυχαίνει με μιάς, αυτός θα κάνει εκατό προσπάθειες. Αν κάποιος άλλος πετυχαίνει με δέκα προσπάθειες, αυτός θα κάνει χίλιες.

Ας προχωρήσει μ’ αυτό τον τρόπο και ακόμα κι αν είναι νωθρός, σίγουρα θα γίνει ευφυής· αν και αδύναμος, σίγουρα θα γίνει ισχυρός».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

Όταν η φώτιση προκύπτει από την ειλικρίνεια, αυτή η κατάσταση αποδίδεται στη φύση· όταν η ειλικρίνεια προκύπτει από τη φώτιση, αυτή η κατάσταση πρέπει να αποδίδεται στη διδασκαλία. Αλλά αν υπάρχει ειλικρίνεια, θα υπάρχει και φώτιση· αν υπάρχει φώτιση, θα υπάρχει και ειλικρίνεια.

Στο παραπάνω εικοστό πρώτο Κεφάλαιο ο Κονγκ Τζι επιχειρεί να αναλύσει αυτά τα θέματα του Τάο του Ουρανού και του Τάο των ανθρώπων που αναφέρθηκαν προηγούμενα. Τα δώδεκα Κεφάλαια που ακολουθούν είναι από τον Κονγκ Τζι, και εκεί επαναλαμβάνει και διασαφηνίζει το νόημα αυτού ακριβώς του Κεφαλαίου.

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22

Μόνο αυτός που κατέχεται από την πιο τέλεια ειλικρίνεια που υπάρχει στον κόσμο, μπορεί να αναπτύξει πλήρως τη φύση του. Όντας σε θέση να αναπτύξει πλήρως τη φύση του, μπορεί να κάνει το ίδιο και με τη φύση των άλλων ανθρώπων. Όντας σε θέση να αναπτύξει πλήρως τη φύση των άλλων ανθρώπων, μπορεί να αναπτύξει τη φύση των ζώων και των άλλων όντων. Όντας σε θέση να αναπτύξει πλήρως τη φύση των ζώων και των άλλων όντων, μπορεί να βοηθήσει τη μεταμορφωτική και εξελικτική διαδικασία του Ουρανού και της Γης. Όντας σε θέση να βοηθήσει τη μεταμορφωτική και εξελικτική διαδικασία του Ουρανού και της Γης, μπορεί μαζί με τον Ουρανό και τη Γη να αποτελέσει μια Τριάδα.

★ ★

Έπειτα είναι αυτός που καλλιεργεί πλήρως τα βλαστάρια της αγαθότητας μέσα του. Απ’ αυτά μπορεί να φθάσει στην απόκτηση της ειλικρίνειας. Αυτή η ειλικρίνεια γίνεται φανερή. Όντας φανερή, εκδηλώνεται. Εκδηλούμενη, αποβαίνει λαμπρή. Όντας λαμπρή, επηρεάζει άλλους. Επηρεάζοντας άλλους, αυτοί αλλάζουν. Αλλάζοντας, μεταμορφώνονται. Μόνο αυτός που κατέχεται από πλήρη ειλικρίνεια στον κόσμο, μπορεί να μεταμορφώσει.

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24

Το Τάο της τέλειας ειλικρίνειας είναι να προβλέπει. Όταν μια πολιτεία ή οικογένεια πρόκειται να ακμάσουν, υπάρχουν σίγουρα ευμενείς οιωνοί· και όταν πρόκειται να χαθούν, σίγουρα υπάρχουν κακοί οιωνοί. Τέτοια συμβάντα γίνονται φανερά μέσω των χιλιόφυλλων και της χελώνας και επηρεάζουν τις κινήσεις των τεσσάρων άκρων37. Όταν συμφορά ή ευτυχία πρόκειται να έλθει, το καλό σίγουρα θα προβλεφθεί απ’ αυτόν και το κακό επίσης. Συνεπώς το άτομο που κατέχεται από τέλεια ειλικρίνεια, είναι σαν πνεύμα.

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25

Ειλικρίνεια είναι εκείνη η ιδιότητα με την οποία η αυτοτελείωση επιτυγχάνεται και το Τάο της, είναι το Τάο με το οποίο ο άνθρωπος μπορεί να κατευθυνθεί.

Η ειλικρίνεια είναι το τέλος και η αρχή των πραγμάτων· χωρίς ειλικρίνεια δεν θα υπήρχε τίποτα. Γι' αυτό ο ανώτερος άνθρωπος θεωρεί την επίτευξη της ειλικρίνειας σαν το πιο έξοχο πράγμα.

Ο κάτοχος της ειλικρίνειας δεν πετυχαίνει μόνο την τελείωση του εαυτού του. Μ’ αυτή την ιδιότητα τελειοποιεί άλλους ανθρώπους και άλλα όντα. Η τελειοποίηση του εαυτού δείχνει αρετή. Η τελειοποίηση άλλων ανθρώπων και όντων δείχνει τη σοφία του. Και τα δύο είναι αρετές που ανήκουν στη φύση κι αυτό είναι το Τάο με το οποίο επιτυγχάνεται η ένωση εξωτερικού και εσωτερικού. Συνεπώς όπου αυτός, ο τέλεια ειλικρινής, τις εφαρμόζει, η δράση του θα είναι ορθή.

★ *

Έτσι στην τέλεια ειλικρίνεια ανήκει η συνέχεια.

Εκδηλούμενη, φθάνει μακριά. Φθάνοντας μακριά, γίνεται μεγάλη και ουσιαστική. Σαν μεγάλη και ουσιαστική, αποβαίνει έξοχη και λαμπρή.

Μεγάλη και ουσιαστική: Έτσι περιέχει όλα τα πράγματα. Έξοχη και λαμπρή: έτσι διαπερνάει όλα τα πράγματα. Φθάνει μακριά και συνεχίζει για πολύ: έτσι τελειοποιεί όλα τα όντα.

Τόσο μεγάλη και ουσιαστική, ώστε ο άνθρωπος που την κατέχει, γίνεται ισάξιος της Γης. Τόσο έξοχη και λαμπρή, ώστε ο άνθρωπος που την κατέχει γίνεται ισάξιος του Ουρανού. Τόσο άπειρη και αιώνια, ώστε ο άνθρωπος που την κατέχει γίνεται αχανής.

Όντας έτσι η φύση της, χωρίς καμιά επίδειξη εκδηλώνεται· χωρίς καμιά κίνηση, προκαλεί αλλαγές· χωρίς καμιά προσπάθεια, εκπληρώνει τους στόχους της.

Το Τάο του Ουρανού και της Γης μπορεί να διατυπωθεί θαυμάσια με μια φράση: Είναι χωρίς διπλοπροσωπία κι έτσι παράγει πράγματα με έναν τρόπο αδιερεύνητο.

Το Τάο του Ουρανού και της Γης είναι μεγάλο και ουσιαστικό, έξοχο και λαμπρό, αχανές και αιώνιο.

Ο Ουρανός που εμείς βλέπουμε μπροστά μας είναι μόνο αυτός ο λαμπρός φωτεινός ουρανός· αλλά όταν θεωρηθεί στην απειροσύνη του, ο ήλιος, η σελήνη, τα άστρα και οι αστερισμοί του Ζωδιακού κρέμονται απ' αυτόν. Η γη που βλέπουμε μπροστά μας δεν είναι παρά μια χούφτα χώμα, αλλά αν θεωρηθεί σε όλο το μέγεθος και τον όγκο της, στηρίζει βουνά σαν το Χούακαι το Γto, χωρίς να αισθάνεται το βάρος τους και περιέχει τα ποτάμια και τις θάλασσες, χωρίς να χάνεται τίποτα. Το βουνό που βλέπουμε μπροστά μας, φαίνεται σαν μια πέτρα· αλλά αν θεωρηθεί σε όλο τον όγκο του, βλέπουμε πως οι θάμνοι και τα δέντρα φυτρώνουν σ’ αυτό, τα πουλιά και τα ζώα κατοικούν σ’ αυτό, και τα πολύτιμα ορυκτά που οι άνθρωποι αποθησαυρίζουν βρίσκονται στα έγκατά του. Το νερό που βλέπουμε μπροστά μας, φαίνεται σαν μια κουταλιά. Αλλά αν θεωρήσουμε τα αβυθομέτρητα βάθη του, οι μεγάλες χελώνες, τα ιγκουάνα, οι ιγκουανόδοντες, οι δράκοντες, τα ψάρια και οι χελώνες παράγονται μέσα του και πολύτιμα πράγματα και άλλες πηγές πλούτου αφθονούν σ’ αυτό.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναγράφεται, «Τα θέσφατα του Ουρανού πόσο βαθιά είναι και αιώνια!» Αλλά έτσι αναγνωρίζουμε πως πρόκειται πράγματι για τον Ουρανό. Και πάλι, «Πόσο λαμπρή ήταν η αρετή του βασιλιά Ουέν!» Αλλά έτσι αναγνωρίζουμε πως πρόκειται πράγματι για το βασιλιά Ουέν. Η μοναδικότητά του είναι παρόμοια διαρκής.

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 27

Πόσο μεγάλο είναι το Τάο, το κατάλληλο για το Σοφό!

Σαν το νερό που κυλάει, προχωράει και τρέφει όλα τα πράγματα και ανέρχεται ως τον Ουρανό.

Τελειότατο είναι το μεγαλείο του. Περικλείει τους τριακόσιους κανόνες της τελετουργίας και τους τρεις χιλιάδες κανόνες συμπεριφοράς.

Περιμένει τον κατάλληλο άνθρωπο, για να μπορέσει να μπει σε ενέργεια.

Έτσι λέγεται, «Μόνο με τέλεια αρετή μπορεί το ύψιστο Τάο σε όλες τις όψεις του να αποβεί γεγονός».

Συνεπώς ο ανώτερος άνθρωπος τιμά την ενάρετη φύση του και συνεχίζει τη σταθερή έρευνα και μελέτη του, επιδιώκοντας να την ανάγει στο εύρος του μεγαλείου της, έτσι ώστε να μην παραλείψει τίποτα από τα εξαίσια και λεπτά σημεία που περικλείει. Τα υψώνει στη μέγιστη βαθμίδα και λαμπρότητά τους, έτσι ώστε να ακολουθεί τη Μέση Οδό. Καλλιεργεί τη γνώση των αρχαίων και συνεχώς αποκτάει νέα. Ασκεί έναν έντιμο και γενναιόψυχο ζήλο στην εκτίμηση και άσκηση κάθε ευπρέπειας.

Έτσι όταν κατέχει μια ανώτερη θέση, δεν είναι υπερήφανος και σε μια κατώτερη θέση δεν είναι ανυπάκουος. Όταν η χώρα κυβερνάται καλά, είναι σίγουρο πως με τα λόγια του θα ανέλθει· και όταν η χώρα έχει κακή διακυβέρνηση, είναι σίγουρο πως με τη σιωπή του θα επιβάλλει ανεκτικότητα στον εαυτό του. Έτσι στο Βιβλίο των Ωδών αναφέρεται, «Νοήμων είναι και συνετός και έτσι διατηρεί το κύρος του».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 28

Ο Δάσκαλος είπε: «Υπάρχουν μερικοί που, αν και είναι αδαείς, βασίζονται μόνο στη δική τους κρίση· υπάρχουν άλλοι που, αν και είναι κατώτερης τάξης, τους αρέσει να διατάζουν· υπάρχουν και εκείνοι που, ενώ ζουν στην εποχή μας, είναι προσκολλημένοι σε παλιούς τρόπους: Σε άτομα που ενεργούν έτσι, σίγουρα θα έρχονται συμφορές».

Κανένας εκτός από το Γιο του Ουρανού δεν έχει το δικαίωμα να ρυθμίζει τα τελετουργικά, να διασφαλίζει τα μέτρα και τα σταθμά και να προσδιορίζει τους γραπτούς χαρακτήρες.

Τώρα σε όλη τη χώρα σι άμαξες έχουν τροχούς ίδιου μεγέθους· κάθε γραφή έχει τους ίδιους χαρακτήρες· και για τη συμπεριφορά υπάρχουν ίδιοι κανόνες.

Μπορεί κανείς να κατέχει το θρόνο, αλλά αν δεν έχει την κατάλληλη αρετή, δεν τολμά να φτιάξει τελετουργικά τυπικά και μουσική. Μπορεί να έχει αρετή, αλλά αν δεν κατέχει το θρόνο, δεν αποτολμά να φτιάξει τελετουργικά και μουσική.

Ο Δάσκαλος είπε, «Μπορώ να περιγράφω την τελετουργία των Σία, αλλά το κρατίδιο Τζι40 δεν θα επικυρώνει ικανοποιητικά τα λόγια του. Έχω μάθει την τελετουργία των Γιν και στο κρατίδιο Σονγκ τη διατηρούν ακόμα. Έχω μάθει την τελετουργία των Τζόου που τώρα εφαρμόζεται και ακολουθώ τους Τζόου».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 29

Αυτός που έχει κατακτήσει την εξουσία της αυτοκρατορίας και διαθέτει αυτές τις τρεις σπουδαίες ιδιότητες, θα καταφέρει να εξαλείψει τυχόν λάθη κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του.

Όσο έξοχες κι αν ήταν οι ρυθμίσεις εκείνων των αρχαίων εποχών, δεν μπορούν να δοκιμαστούν. Μη εφαρμοζόμενες, δεν μπορούν να εμπνεύσουν πίστη και αφού δεν τις πιστεύουν οι άνθρωποι, δεν θα τις ακολουθήσουν. Όσο έξοχες κι αν είναι οι ρυθμίσεις που έγιναν από κάποιον της κατώτερης τάξης, δεν είναι σε θέση να τιμηθεί. Μη τιμώμενος, δεν γίνεται πιστευτός και αφού δεν γίνεται πιστευτός, οι άνθρωποι δεν θα ακολουθήσουν τους κανόνες του.

Γι’ αυτό τα θεσπίσματα του κυβερνήτη απλώνουν τις ρίζες τους στον εαυτό του και στη συμπεριφορά του και επαρκής επικύρωση παρέχεται από τις μάζες του λαού. Τις εξετάζει σε σύγκριση με κείνα των τριών βασιλιάδων42 και τα βρίσκει χωρίς λάθη. Τα παρουσιάζει ενώπιον του Ουρανού και της Γης και δεν βρίσκει τίποτα σ’ αυτά αντίθετο με τον τρόπο λειτουργίας τους. Παρουσιάζεται μαζί τους ενώπιον των πνευματικών όντων και δεν εγείρονται αμφιβολίες γι’ αυτά. Προετοιμάζεται και μπορεί να περιμένει για την εμφάνιση ενός σοφού εκατό γενεών και δεν έχει ανησυχίες.

Παρουσιαζόμενος με τα θεσπίσματά του ενώπιον των πνευματικών όντων, χωρίς να εγείρονται αμφιβολίες γι’ αυτά, δείχνει εκείνο που γνωρίζει σαν Ουρανό. Προετοιμαζόμενος χωρίς ανησυχίες και περιμένοντας την εμφάνιση ενός σοφού, δείχνει πως γνωρίζει τους ανθρώπους.

Όντας έτσι, οι κινήσεις ενός τέτοιου κυβερνήτη, που απεικονίζουν τα θεσπίσματά του, συνιστούν ένα υπόδειγμα στον κόσμο για πολλές γενεές. Οι πράξεις του είναι επί γενεές νόμος στην αυτοκρατορία. Εκείνοι που είναι μακριά του τον ατενίζουν με λατρεία και εκείνοι που είναι κοντά του δεν τον βαριούνται.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναφέρεται, «Εκεί δεν τον απεχθάνονται· εδώ δεν κουράζονται απ’ αυτόν. Από μέρα σε μέρα και από νύχτα σε νύχτα διαιωνίζουν τους επαίνους τους». Ουδέποτε υπήρξε κυβερνήτης που να μην ανταποκρίνεται σ’ αυτή την περιγραφή, και ο οποίος να απέκτησε μια πρώιμη φήμη σε όλη την αυτοκρατορία.

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30

Ο ΤζονγκΝι μεταβίβασε τις δοξασίες του Γιάο και του Σουν σαν να ήταν πρόγονοί του και γλαφυρά εξέθεσε τις ρυθμίσεις του Ουέν και του Γ ου, παίρνοντάς τους σαν πρότυπό του. Ψηλά, εναρμονίστηκε με τις εποχές του Ουρανού και κάτω συμμορφώθηκε με το νερό και τη Γη.

Μπορεί να συγκριθεί με τον Ουρανό και τη Γη, γιατί στηρίζουν και περιέχουν, επισκιάζουν και καλύπτουν όλα τα όντα. Μπορεί να συγκριθεί με τις τέσσερις εποχές, γιατί εναλλάσσονται με τη σειρά, καθώς και με τον ήλιο και τη σελήνη, γιατί φωτίζουν εναλλακτικά.

Όλα τα όντα αναπτύσσονται μαζί, χωρίς να βλάπτουν το ένα τ’ άλλο. Η διαδοχή των εποχών, καθώς και οι κινήσεις του ηλίου και της σελήνης, συνεχίζουν, χωρίς να μπερδεύονται μεταξύ τους. Οι μικρότερες ενέργειες είναι σαν τους χειμάρρους που χύνονται σε ποτάμια οι μεγάλες ενέργειες εμφανίζονται σε μεγάλες μεταμορφώσεις. Αυτό είναι που καθιστά τον Ουρανό και τη Γη τόσο Μεγάλα.

★ ★

Μόνο εκείνος που, κατέχοντας όλες τις σοφές ιδιότητες που υπάρχουν κάτω από τον Ουρανό, δείχνεται γρήγορος σε αντίληψη, καθαρός στη διάκριση, μεγάλης νοημοσύνης και πανπεριεκτικής γνώσης, είναι κατάλληλος να κυβερνήσει. Μεγαλοπρεπής, γενναιόψυχος, ήπιος και πράος είναι κατάλληλος να ασκεί αυτοπειθαρχία. Σταθερός και αυθεντικός, είναι κατάλληλος να κρατάει σταθερά τα ηνία. Προσαρμοστικός, σοβαρός, ουδέποτε παρεκκλίνοντας από τη Μέση Οδό και ορθός, είναι κατάλληλος για να επιβάλλει το σεβασμό. Ολοκληρωμένος, ξεχωριστός, συγκεντρωμένος και βαθυστόχαστος, είναι κατάλληλος να ασκεί διάκριση.

Πανπεριεκτικός είναι και αχανής, βαθύς και ζωηρός σαν πηγή, εκδηλώνοντας στην κατάλληλη εποχή τις αρετές του.

Πανπεριεκτικός και αχανής είναι σαν τον Ουρανό. Βαθύς και ζωηρός σαν μια πηγή, είναι σαν την Άβυσσο. Παρουσιάζεται, και όλοι οι άνθρωποι τον σέβονται. Μιλάει και όλοι οι άνθρωποι τον πιστεύουν. Δρα και όλοι οι άνθρωποι ικανοποιούνται από τη δράση του.

Γι’ αυτό η φήμη του απλώνεται στην αυτοκρατορία και φθάνει ακόμα και στις βάρβαρες φυλές. Οπουδήποτε φθάνουν καράβια και αμάξια, οπουδήποτε φθάνει η δύναμη του ανθρώπου, οπουδήποτε ο Ουρανός επισκιάζει και η Γη στηρίζει, οπουδήποτε ο ήλιος και η σελήνη φέγγουν, οπουδήποτε πέφτει πάχνη και δροσιά, όλοι όσοι έχουν αίμα και πνοή ειλικρινά τον τιμούν και τον αγαπούν. Γι' αυτό λέγεται, «Αυτός είναι ισάξιος του Ουρανού».

★ ★

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 32

Μόνο το άτομο που κατέχεται από την πιο πλήρη ειλικρίνεια, που μπορεί να υπάρξει κάτω από τον Ουρανό, μπορεί να εναρμονίσει τις μεγάλες σταθερές σχέσεις του ανθρωπίνου γένους, να εδραιώσει τις μεγάλες θεμελιώδεις αρετές στον κόσμο και να μάθει τις λειτουργίες της μεταμόρφωσης. Αυτό το άτομο, λοιπόν, μπορεί να εξαρτάται από κάτι άλλο;

Αποκαλέστε τον ιδανικό άνθρωπο· πόσο ένθερμος και ειλικρινής είναι! Αποκαλέστε τον άβυσσο πόσο αβυθομέτρητος είναι! Αποκαλέστε τον Ουρανό· πόσο αχανής είναι!

Ποιος μπορεί να τον κατανοήσει, εκτός εκείνου που είναι πράγματι οξύς στην αντίληψη, καθαρός στη διάκριση, ευρείας νοημοσύνης και πανπεριεκτικής σοφίας, και που κατέχει την ουράνια αρετή;

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 33

Στο Βιβλίο των Ωδών αναφέρεται, «Πάνω από το κεντητό φόρεμά της βάζει μια ριχτή, απλή ρόμπα», αποφεύγοντας να επιδείξει την κομψότητα του ωραίου της ενδύματος. Έτσι το Τάο του ανωτέρου ανθρώπου είναι να προτιμά την απόκρυψη της αρετής του, ενώ καθημερινά γίνεται πιο λαμπρή. Αντίθετα, το Τάο του μικροπρεπούς είναι να επιδιώκει τη διασημότητα, ενώ καθημερινά όλο και πιο πολύ καταρρέει. Είναι χαρακτηριστικό του ανωτέρου ανθρώπου να εμφανίζεται άχαρις, κι όμως ποτέ δεν προκαλεί κορεσμό. Ενώ δείχνει απλή αμέλεια, όμως τα επιτεύγματά του αναγνωρίζονται· ενώ φαινομενικά δείχνει απλοϊκός, όμως διακρίνεται. Ξέρει πως ό,τι είναι μακριά, βρίσκεται κοντά. Ξέρει από πού φυσάει ο άνεμος. Ξέρει πως ό,τι είναι λεπτοφυές, γίνεται έκδηλο. Όντας τέτοιος, σίγουρα εισέρχεται στην αρετή.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναγράφεται, «Αν και το ψάρι βουτάει βαθιά και ξεκουράζεται στον πυθμένα, όμως δεν παύει να φαίνεται καθαρά». Έτσι ο ανώτερος άνθρωπος εξετάζει την καρδιά του, ώστε να μην υπάρχει κανένα ψεγάδι εκεί και να μην υπάρχει αιτία για δυσαρέσκεια μέσα του. Εκείνο στο οποίο ο ανώτερος άνθρωπος είναι απαράμιλλος, είναι απλώς αυτό: πετυχαίνει πράγματα που οι άλλοι δεν αντιλαμβάνονται.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναγράφεται, «Θεωρούμενος στο χώρο του, ας είναι ελεύθερος από ντροπή όταν εκτίθεται στο φως του Ουρανού». Έτσι ο ανώτερος άνθρωπος ακόμα και όταν δεν κινείται, έχει ένα αίσθημα σεβασμού· και ενώ δεν μιλάει, έχει ένα αίσθημα ειλικρίνειας.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναφέρεται, «Σιωπηλά γίνεται η προσφορά και τα πνευματικά όντα προσεγγίζονται. Δεν υπάρχει η παραμικρή διαμάχη». Έτσι ο ανώτερος άνθρωπος δεν χρησιμοποιεί ανταμοιβές και οι άνθρωποι παροτρύνονται στην αρετή. Δεν δείχνει οργή και οι άνθρωποι νιώθουν περισσότερο δέος απ’ ό,τι μπροστά σε κοντάρια και σπαθιά.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναφέρεται, «Ό,τι δεν έχει ανάγκη επίδειξης, είναι η αρετή. Όλοι οι πρίγκιπες τη μιμούνται». Έτσι ο ανώτερος άνθρωπος, όντας ειλικρινής και σεβάσμιος, όλος ο κόσμος οδηγείται σε μια κατάσταση ευημερίας και ειρήνης.

Στο Βιβλίο των Ωδών αναγράφεται, «Κοιτώ με χαρά τη λαμπρή αρετή σου, που δεν εκτίθεται ηχηρά και επιδεικτικά»1. Ο Δάσκαλος είπε: «Ανάμεσα στα μέσα για μεταμόρφωση ανθρώπων, τα λόγια και οι επιδείξεις, είναι ασήμαντες επιρροές. Στο Βιβλίο των Ωδών αναφέρεται, “Η αρετή είναι ελαφριά σαν μια τρίχα”. Αν και η τρίχα έχει ένα μετρήσιμο μέγεθος. “Οι πράξεις του ύψιστου Ουρανού δεν έχουν ούτε ήχο ούτε οσμή”. Αυτή είναι η τέλεια αρετή».

Το παραπάνω είναι το τριακοστό τρίτο Κεφάλαιο. Ο Κονγκ Τζι, έχοντας κάνει τις περιγραφές του λεπτομερειακά στα προηγούμενα Κεφάλαια, ξαναγυρίζει εδώ και εξετάζει την πηγή του θέματός του. Έπειτα συνεχίζει την ανάλυσή του από τη μεριά του μαθητή που είναι απαλλαγμένος από κάθε ιδιοτέλεια και που παρακολουθεί τον εαυτό του όταν είναι μόνος και κάνει την περιγραφή του, ως ότου με απλά βήματα φθάνει ως το αποκορύφωμα μιας ένδοξης αυτοκρατορίας, όπου επικρατεί ευημερία και ειρήνη, σαν αποτέλεσμα της απλής και ειλικρινούς ευσέβειας. Περαιτέρω εξυμνεί τη μυστηριώδη φύση αυτής της πηγής, μέχρις ότου φθάνει να λέει πως δεν έχει ήχο και οσμή. Αυτό που κάνει είναι ότι συνοψίζει την ουσία του όλου έργου και αυτό το καταφέρνει με απλούς όρους. Είναι βαθυστόχαστος και ένθερμος, καθώς οδηγεί τον αναγνώστη ξανά και ξανά στο θέμα του. Δεν θα έπρεπε λοιπόν και ο μαθητής από τη μεριά του να διαλογιστεί βαθιά, καθώς μελετάει αυτό το έργο;

Πηγή: Κομφούκιος, Η διδασκαλία της μέσης οδού - Η μεγάλη μάθηση, Πύρινος Κόσμος

ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΗΣ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ

http://lefobserver.blogspot.gr/2008/12/blog-post_2356.html?spref=fb

THE PROTOCOL OF RLORENCE - ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΗΣ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ Πρωτόκολλο Φλωρεντίας (1914)
Το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (1914) που συνομολογήθηκε και υπογράφτηκε στις 13 Φεβρουαρίου του 1914 από τις Μεγάλες Δυνάμεις στη Φλωρεντία της Ιταλίας, εξ ου και η ονομασία του, ήταν η συνέχεια του προηγούμενου ομοίως Πρωτοκόλλου Φλωρεντίας (1913). Το δεύτερο αυτό πρωτόκολλο αποτελούσε στη πραγματικότητα διακοίνωση των αποφάσεων των Μεγάλων Δυνάμεων προς την Ελληνική Κυβέρνηση για τη χάραξη των Αλβανικών συνόρων.
Σύμφωνα μ΄ αυτές τις αποφάσεις το Αργυρόκαστρο, το Βουθρωτό, το Δέλβινο, η Κορυτσά, η Χειμάρα, οι Άγιοι Σαράντα και η νήσος Σάσων παραχωρούνται στην Αλβανία (νεοσύστατη Ηγεμονία). Παράλληλα η Ελλάδα καλείται να εκκενώσει τα εδάφη αυτά της Βορείας Ηπείρου τα οποία είχε καταλάβει ο ελληνικός στρατός αμέσως μετά την κατάληψη και απελευθέρωση των Ιωαννίνων (21 Φεβρουαρίου του 1913).Ταυτόχρονα η εν λόγω διακοίνωση επιδίκαζε στην Ελλάδα τις νήσους Ίμβρο και Τένεδο, (προ των Στενών), καθώς και το Καστελόριζο.
Με το τέλος του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, έληξε το Κρητικό ζήτημα.Αντίθετα με τα παραπάνω οι Βορειοηπειρώτες αποφάσισαν ν΄ αντισταθούν επαναστατικά με τα όπλα. Στις 17 Φεβρουαρίου, μόλις τέσσερις μέρες μετά τη παραπάνω διακοίνωση συνέρχεται επαναστατική συνέλευση στο Αργυρόκαστρο και ανακηρύσσει τη Βόρεια Ήπειρο σε "Αυτόνομη Πολιτεία" με προσωρινή κυβέρνηση υπό τον Γεώργιο Χ. Ζωγράφο. Τάχιστα οργανώθηκε στρατός από τον πατριώτη συνταγματάρχη Δημήτριο Δούλη και άρχισε να οργανώνει την άμυνα της περιοχή.
Παρά ταύτα η τότε Ελληνική κυβέρνηση στις 21 Φεβρουαρίου απάντησε στη παραπάνω Διακοίνωση ότι υποκύπτει, δέχεται την απόφαση, ζητώντας μόνο εγγυήσεις για την ασφάλεια των ελληνογενών κατοίκων, την ελεύθερη εκπαίδευσή τους και την ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών τους καθηκόντων, στις αναφερόμενες παραπάνω περιοχές.


ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Στὰ ἲχνη τῶν πρώτων κατοίκων τῆς Ἑλλάδος…

http://anihneftes.wordpress.com/2013/03/10/%CF%83%CF%84%E1%BD%B0-%E1%BC%B2%CF

 

Στὰ ἲχνη τῶν πρώτων κατοίκων τῆς Ἑλλάδος…

Λίθινα εργαλεία που βρέθηκαν σε τοποθεσία της Λέσβου αποκάλυψαν τη σημαντικότερη θέση της Κατώτερης Παλαιολιθικής εποχής στον ελλαδικό χώρο…

Αποψη του ελαιώνα στα Ροδαφνίδια, με τις ανασκαφικές τομές

Στα Ροδαφνίδια της Καλλονής, στη Λέσβο, οι άνθρωποι είναι πολύ νοικοκύρηδες, δεν θέλουν ούτε πετρούλα να χαλάει την αρμονία στο λιοστάσι τους. Τις μαζεύουν μία-μία λοιπόν και τις συγκεντρώνουν σε μικρούς σωρούς στις ρίζες των ελαιόδενδρων. Από εκεί θα τις πάρουν για να φτιάξουν ξερολιθιές ή ό,τι άλλο. Μπορεί να φανταστεί κανείς λοιπόν την έκπληξη και τον ενθουσιασμό ενός παλαιοντολόγου όταν ανάμεσά τους ανακαλύπτει εργαλεία πολλών χιλιάδων ετών διαπιστώνοντας ότι στον ίδιο τόπο είχαν βρει καταφύγιο και πρόσφορο έδαφος για την επιβίωσή τους και οι παλαιότατοι πρόγονοί μας.
«Οταν περπάτησα σε αυτόν τον τόπο δεν πίστευα στα μάτια μου. Εχω οργώσει όλη την Ελλάδα αναζητώντας παλαιολιθικές θέσεις, που θα μπορούσε να έχουν προσελκύσει θηράματα και ανθρωπίδες, αλλά αυτή είναι η ιδανική. Λίθινες πρώτες ύλες, το ανάγλυφο του εδάφους, ένα ποταμάκι, θερμοπηγές». Εκείνη την ημέρα στα Ροδαφνίδια η δρ Νένα Γαλανίδου, καθηγήτρια Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, δεν είχε εντοπίσει απλώς μια σπουδαία θέση της Κατώτερης Παλαιολιθικής εποχής, αλλά τη σημαντικότερη στον ελλαδικό χώρο - είναι ελάχιστες - όσον αφορά την έκταση, τη χρονολόγησή της, ακόμη και τις γεωγραφικές συντεταγμένες της στο δυτικότερο άκρο της Ασίας, που είναι ταυτόχρονα και το ανατολικότερο της Ευρώπης.
Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη Αχελαία θέση στην Ελλάδα, με ευρήματα που συνδέουν την πρώιμη αρχαιολογία της χώρας μας με την παγκόσμια έρευνα για την καταγωγή και εξέλιξη του ανθρώπου και την πορεία του από την Αφρική προς την Ευρώπη και αντιστρόφως. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι μέσα σε μία μόνο ανασκαφική περίοδο - το περασμένο καλοκαίρι - η διεθνής επιστημονική ομάδα της κυρίας Γαλανίδου εντόπισε 25 λίθινα εργαλεία και κοπείς αυτής της πολιτισμικής φάσης, που χρονολογούνται στη Μέση Πλειστόκαινη Εποχή (780.000 – 126.000 χρόνια πριν από το παρόν).

«Τα Ροδαφνίδια αποτελούν κλειδί για την κατανόηση των μετακινήσεων και προσαρμογών προγονικών μας ειδών σε αυτή την περιοχή» επισημαίνει η ίδια. Απόδειξη η ένθερμη υποδοχή της πρώτης, επίσημης ανακοίνωσης του ευρήματος πριν από λίγες ημέρες στο Βρετανικό Μουσείο, στο επιστημονικό συνέδριο για την Ευρωπαϊκή Παλαιολιθική Αρχαιολογία, που έγινε στο πλαίσιο μεγάλης έκθεσης με θέμα «Τέχνη της εποχής των παγετώνων και άφιξη του σύγχρονου νου».
Γέφυρα ξηράς
Σε 20 στρέμματα εκτείνεται αυτή η θέση, σε έναν χαμηλό λόφο στη λεκάνη του κόλπου της Καλλονής, όπου εντοπίζονται ποτάμιες και λιμναίες αποθέσεις κοντά στις θερμοπηγές του Λισβορίου. Στη μακρινή εποχή των παγετωδών περιόδων, όταν το νερό των ωκεανών «κλειδωνόταν» στους παγετώνες με αποτέλεσμα την ταπείνωση της θαλάσσιας στάθμης, το στενό της Μυτιλήνης στην ανατολική πλευρά του νησιού, μια απόσταση μικρότερη των 20 χλμ. από την απέναντι ακτή της Ασίας, γινόταν μια γέφυρα ξηράς, που μπορούσε να περπατηθεί. «Μέσω των βαθυμετρικών χαρτών γνωρίζουμε ότι μια υποχώρηση της θαλάσσιας στάθμης κατά 60 μ. αρκούσε για να ενωθεί η Λέσβος με τη Δυτική Ασία» επισημαίνει η κυρία Γαλανίδου.
Σε υγρότοπο, πιθανότατα με λίμνη τροφοδοτούμενη από γλυκό νερό, μεταβαλλόταν τότε ο κόλπος δημιουργώντας ένα περιβάλλον πλούσιο σε φυσικούς πόρους: φυτά, θηράματα, γεωθερμία, ακόμη και εξαιρετικές πρώτες ύλες-κατάλοιπα του ηφαιστειακής προϊστορίας της ευρύτερης περιοχής, όπως βασάλτες και πυριτιωμένα πετρώματα κατάλληλα για την κατασκευή εργαλείων, καθώς η θραύση τους δίνει κοφτερές ακμές. Ενας τέτοιος τόπος δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος από τους πρώτους κατοίκους του ελλαδικού χώρου.
Ποιοι ήταν όμως αυτοί; Επρόκειτο για ένα ή περισσότερα είδη; Ηταν Homo erectus, Homo heidelbergensis ή κάποιο άλλο είδος; «Παραμένει άγνωστο» απαντά η κυρία Γαλανίδου. «Και τα δύο είδη κατασκεύαζαν και χρησιμοποιούσαν χειροπελέκεις, τα εργαλεία δηλαδή που αποκαλύπτει η ανασκαφή μας σε μεγάλους αριθμούς και που βρίσκονται σε θέσεις της Πρώιμης Παλαιολιθικής στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αφρική».
Πολυχρηστικά ήταν αυτά τα εργαλεία, κάτι σαν τον ελβετικό σουγιά, γι’ αυτό και επεβίωσαν για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. «Ειδικά οι κοπείς, χάρη στη μορφή και τη συμμετρική αναλογία τους, μαρτυρούν την ύπαρξη ενός υποδείγματος και υποδηλώνουν ότι οι ανθρωπίδες της Λέσβου μετείχαν μιας κοινής πολιτισμικής παράδοσης που εντοπίζεται κυρίως στην Αφρική» αναφέρει η ίδια.
Ελληνικά νησιά
Απόφοιτος του Πανεπιστημίου Κρήτης, με διδακτορικό στο Κέιμπριτζ, όπου δίδαξε και έκανε έρευνα επί τέσσερα χρόνια, και με μεταπτυχιακό σε εφαρμογές της Πληροφορικής στην Αρχαιολογία, η κυρία Νένα Γαλανίδου ασχολείται με την Παλαιολιθική Αρχαιολογία από το 1988. «Το δικό μου ενδιαφέρον εστιάζεται στο νησιωτικό κομμάτι της Ελλάδας, γιατί τα νησιά είναι το ανεξερεύνητο κομμάτι της Παλαιοντολογίας» λέει.
Η ίδια πιστεύει ότι η Παλαιοντολογία είναι το πιο παραμελημένο τμήμα της αρχαιολογικής οικογένειας. Γι’ αυτό θεωρεί ότι η έκθεση στο Βρετανικό Μουσείο θέτει απαιτητικά και πειστικά το αίτημα της ανάδειξής της σε μια θέση αντάξια της συμβολής της στην ιστορία του πολιτισμού. «Σε αυτή την έκθεση με έργα μικρογλυπτικής - η Ελλάδα δεν έλαβε μέρος καθώς δεν έχει δώσει παλαιολιθικά ευρήματα υψηλής τέχνης - οι διοργανωτές, εμπνεόμενοι από τα επιστημονικά ευρήματα των νευροεπιστημών, δεν μιλούν μόνο για τέχνη αλλά ταυτόχρονα για τον ανθρώπινο εγκέφαλο και την οργανική σύνδεσή του με την ιστορία του πολιτισμού» επισημαίνει, τονίζοντας τις νέες διαστάσεις που παίρνει η έρευνα, η μελέτη και η προσέγγιση της Παλαιολιθικής εποχής.
Εχοντας μόλις επιστρέψει από το παράλληλο συνέδριο στο οποίο διακρίθηκε η Γερμανία. σε ένα πεδίο έρευνας μάλιστα όπου παραδοσιακά κυριαρχούσε η Γαλλία και ακολούθως η Βρετανία, δεν μπορεί να μην κάνει συγκρίσεις με την ελληνική πραγματικότητα. «Τη χρονιά που έλαβα την πρώτη χρηματοδότηση από το Πανεπιστήμιο οι προϋπολογισμοί των εκπαιδευτικών προγραμμάτων είχαν μειωθεί κατακόρυφα και εν συνεχεία συρρικνώνονται διαρκώς. Ωστόσο το βασικό μας αίτημα, που είναι η επένδυση στις ανθρωπιστικές επιστήμες και στην Αρχαιολογία, παραμένει» καταλήγει η κυρία Γαλανίδου.   
Θερμού Μαρία
www.tovima.gr

Διήγημα : Η μαστογραφία της Ελένης Κοφτερού *

http://www.ideostato.gr/2013/03/blog-post_10.html

Διήγημα : Η μαστογραφία

της Ελένης Κοφτερού *

Το ραντεβού είχε κλειστεί από μέρες, αλλά όπως γίνεται σχεδόν πάντα, όλα τα ραντεβού είχαν πάει πίσω. Η αναμονή δεν ήταν πολύ μεγάλη αν λάβουμε υπόψη τον κόσμο που υπήρχε  στην αίθουσα κρατώντας   φακέλους με προηγούμενες εξετάσεις και  ασφαλιστικά βιβλιάρια φυλακισμένα στα χέρια, μη τυχόν βγάλουν φτερά και πετάξουν.
Άρχισε να  παρατηρεί   τους γύρω της και διαπίστωσε  ότι το κοινό χαρακτηριστικό τους δεν ήταν η αγωνία στο βλέμμα,  όπως θα περίμενε κανείς,  παρά μια κραυγαλέα  ανυπομονησία… Ήθελαν να τελειώνουν με την εξέταση, με τα νερά που έπρεπε να πιουν, με τα φάρμακα  που έπρεπε να κυλήσουν  στις φλέβες τους,  πριν χωθούν ανυπεράσπιστοι σχεδόν γυμνοί,  στο φούρνο της αξονικής ή στην αδηφάγα ακτινοβολία του ακτινολογικού μηχανήματος…
Έμοιαζαν να μην ανησυχούν τόσο για το αποτέλεσμα της εξέτασης, όσο για τη διαδικασία της.  Έπιανε  στον αέρα της ευρύχωρης αίθουσας αναμονής - ή ήταν μόνο η ιδέα της; -  μια δυσάρεστη οσμή   εξοικείωσης με την αρρώστια και το θάνατο,   όσο οι ελαφρά  βαμμένες και αυστηρά ντυμένες με μπλέ κοστούμι και λευκές βαμβακερές  μπλούζες  κοπέλες της υποδοχής,  απαντούσαν στα ασταμάτητα τηλεφωνήματα και σημείωναν ηλεκτρονικά τα  ραντεβού.
Κοίταζε το ρολόι, εκνευρισμένη με τον εαυτό της που δεν είχε σκεφτεί να πάρει μαζί της ένα βιβλίο,  όταν αντιλήφθηκε  μια παράξενη  κινητικότητα από τις κοπέλες με τα μπλε σακάκια,  κάτι  αχνά ψιθυρίσματα  και βλέμματα οίκτου που κατευθύνονταν προς μια νεαρή μελαμψή γυναίκα. Καθόταν μόνη, διαγωνίως απέναντί της,  σε έναν απ’ τους καναπέδες της αίθουσας. Φορούσε μακριά χρωματιστή φούστα, μεγάλα χρυσά σκουλαρίκια κρέμονταν από τα μικρά καλοσχηματισμένα αυτιά της  κι είχε σταυρώσει τα χέρια της σφιχτά πάνω από ένα  παράταιρα φαρδύ μπουφάν.  Τα μάτια της  καρφωμένα στα καλοκαιρινά  της   παπούτσια φορεμένα πάνω από  μάλλινες  κάλτσες, διαλαλούσαν με την πολυδιαφημισμένη γλώσσα του σώματος ότι η κοπέλα ένιωθε έξω  απ’ τα νερά της.
Ωστόσο,  φαινόταν συνηθισμένη να μην κάθεται κανείς δίπλα της σε παρόμοιους  χώρους κι έτσι η πανέμορφη τσιγγανοπούλα, έδειχνε ν’ απολαμβάνει   την απλωσιά του άδειου δερμάτινου καταθλιπτικού καναπέ.
Σε λίγο φώναξαν το όνομά της,  ενημερώνοντάς την   ότι θέλει να της μιλήσει ο γιατρός. Η κοπέλα σηκώθηκε νωχελικά και ακολούθησε   με ντροπαλά, μικρά βήματα...Σε δέκα λεπτά  ξαναβγήκε.  Ένα  πολύχρωμο γυαλιστερό  μαντίλι,  προηγουμένως  δεμένο στο λαιμό της,  έκρυβε το κεφάλι και σχεδόν το μισό της πρόσωπο…. Είχε φτιάξει  μ’ αυτό μια ελαφριά,  πρόχειρη μπούργκα για να σκεπάσει τους λυγμούς της.
…………………………………………………………………………………………………
Κατά  τη διάρκεια της εξέτασης  ήταν αναστατωμένη, χωρίς αυτό να την εμποδίζει καθόλου να εκτελεί  με ευλάβεια τις οδηγίες που της έδινε η χειρίστρια του μηχανήματος.
«Κρατήστε μπροστά το σώμα σας και απομακρύνετε με το αριστερό σας χέρι, το αριστερό στήθος… Σταθείτε ακίνητη…» Το ίδιο επαναλήφθηκε και για το δεξί στήθος.
Κρατούσε με τρυφερότητα το στήθος που έπρεπε να απομακρύνει και η σκέψη ότι μπορεί να είναι η τελευταία φορά που ένα απ’ τα στήθια  έχει ολόκληρη, την έστω και κάπως χαλαρή στρογγυλάδα του, έκανε την οδυνηρή διαδρομή της απ’ τον εγκέφαλο στο στομάχι της κι  έπειτα  πιτσιλούσε με μικρές κοκκινίλες το πρόσωπό της… ίδιες μ’  αυτές  που της κάνανε επίθεση από μικρή κάθε φορά που ντρεπόταν ή φοβόταν ...είχε τρομάξει να τις ξεφορτωθεί με τα χρόνια.
Η δεύτερη αναμονή στο σαλόνι υποδοχής της φαινόταν ήδη αιώνας  όταν ξανάκουσε τ’ όνομά της: «Σας θέλει ο γιατρός και για ένα υπερηχογράφημα»
Ξαπλωμένη στον υπέρηχο, δεν τόλμησε  να αρθρώσει λέξη, όταν ο γιατρός την ενημέρωσε: «Βλέπω κάτι στο αριστερό σας στήθος, κατά πάσα πιθανότητα είναι κάποιος αδένας, αλλά θέλω να σιγουρευτώ»
Σιωπηλή , παρακολουθούσε το βρεγμένο με το ειδικό ζελέ εργαλείο, να οργώνει το μικρό της στήθος ως την κοιλότητα της μασχάλης , αδυνατώντας να καταλάβει κάτι από το ύφος του γιατρού ή  απ’  την ασπρόμαυρη οθόνη του μόνιτορ… Έβλεπε σε  σκιά το περίγραμμα  του  στήθους  που έκλεινε μέσα του τα ρυάκια  των αδένων,  σαν εκτεθειμένα μικρά ζωάκια που  πιάστηκαν  στην παγίδα χωρίς να κάνουν  καμιά προσπάθεια για να ξεφύγουν…
«Μπορείτε να ντυθείτε» της είπε ο γιατρός  και μόνο τότε κατάφερε να τον ρωτήσει με τρεμουλιαστή φωνή: « Είδατε κάτι ανησυχητικό;»
«Όχι,  ευτυχώς! Είστε απολύτως εντάξει!» της απάντησε με κουρασμένο ύφος
Πλήρωσε τη συμμετοχή της κι έφυγε βιαστικά απ’ το διαγνωστικό κέντρο…
Οι κοκκινίλες ήταν εκεί. Τις είδε στον καθρέφτη ενός φαρμακείου, φώτιζαν την αμηχανία για την πλήρη ανακούφιση, που αντικατέστησε τόσο γρήγορα  τη λύπη της για την τσιγγανοπούλα…
Σήμερα ήταν εκείνης η σειρά …

* Η Ελένη Κοφτερού γεννήθηκε στην Αριδαία Πέλλας. Μεγάλωσε και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, ενώ τώρα ζει και εργάζεται στην Καλαμάτα.

STAR WARS - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ

http://lefobserver.blogspot.gr/2010/05/star-wars.html?spref=fb

STAR WARS - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ

Ο Πόλεμος των Άστρων
Ο Πόλεμος των Άστρων είναι μια σειρά ταινιών επιστημονικής φαντασίας γραμμένη από τον Τζώρτζ Λούκας. Η πρώτη ομώνυμη ταινία προβλήθηκε στις 25 Μαΐου 1977 και έκτοτε δημιούργησε ένα φαινόμενο ποπ κουλτούρας το οποίο γέννησε 5 ακόμα ταινίες και μια εκτενή λίστα από βιβλία, κόμικς, ηλεκτρονικά παιχνίδια, τηλεοπτικές σειρές, παιχνίδια και φιγούρες και γενικώς έναν ολόκληρο κόσμο γύρω από τη ταμπέλα Star Wars (Ο Πόλεμος των Άστρων).
Οι ταινίες
Το σύμπαν του Πολέμου των Άστρων επίσημα έχει τεράστιο χρονολογικό εύρος και οι πρώτες ιστορίες που περιγράφονται είτε σε νουβέλες είτε σε κόμικς ξεκινάνε από το 5000 ΠΜΓ (Πριν τη Μάχη του Γιάβιν) και φτάνουν μέχρι και το 100ΜΜΓ (Μετά τη Μάχη του Γιάβιν) ενώ γίνονται αναφορές σε χρονολογίες δημιουργίας του σύμπαντος κοντά στο 7.500.000 ΠΜΓ. Οι ταινίες εξελλίσονται σε ένα πολύ μικρό μέρος αυτού, συγκεκριμένα από το 32 ΠΜΓ μέχρι το 4 ΜΜΓ, όπου εξιστορείται πρωτίστως η ζωή του Άνακιν Σκαϊγουώκερ και το πώς από Τζεντάι μετατρέπεται σε Νταρθ Βέιντερ αλλά τελικά βρίσκει την εξιλέωση σώζοντας τον γιο του από τον Ντάρθ Σίντιους.
Αρχικά ο Λούκας είχε γράψει ένα σενάριο το οποίο σκεφτόταν να το κάνει 9 ταινίες, τελικά όμως κατάφερε να φτιάξει 6. Έχει δηλώσει ότι δεν πρόκειται να βγει καινούρια ταινία Star Wars. Το 1977 λοιπόν με περιορισμένο προϋπολογισμό αποφάσισε από τις 9 ταινίες να ξεκινήσει με το κομμάτι του σεναρίου που περιγράφεται στην πρώτη ταινία που κυκλοφόρησε. Δημιούργησε έπειτα τη συνέχεια «Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται» το 1980 και τελείωσε την πρώτη τριλογία το 1983 με την «Επιστροφή των Τζεντάι». Έκτοτε δημιουργήθηκε και η παράδοση ότι κάθε ταινία απείχε από την επόμενη σε κυκλοφορία 3 χρόνια.
Αφού ολοκληρώθηκε στην ουσία το 2ο μέρος της ιστορίας, το 1999 ο Λούκας σκηνοθέτησε την «Αόρατη Απειλή» η οποία σηματοδότησε μια νέα τριλογία στα σκαριά, αυτή τη φορά όμως θα περιέγραφε γεγονότα πριν την πρώτη ταινία. Αυτομάτως λοιπόν η νέα επίσημη ονομασία των ταινιών άλλαξε σε Επεισόδιο 4, 5 και 6 αντιστοίχως. Ακολουθώντας την παράδοση των τριών χρόνων ανά ταινία, ο Λούκας σκηνοθέτησε την «Επίθεση των Κλώνων» το 2002 και το 2005 την «Εκδίκηση των Σιθ».
Χρονολογική σειρά παραγωγής των ταινιών:
25 Μαΐου 1977 - Ο Πόλεμος των Άστρων: Επεισόδιο 4 - Μια Νέα Ελπίδα
21 Μαΐου 1980 - Ο Πόλεμος των Άστρων: Επεισόδιο 5 - Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται
25 Μαΐου 1983 - Ο Πόλεμος των Άστρων: Επεισόδιο 6 - Η Επιστροφή των Τζεντάι
19 Μαΐου 1999 - Ο Πόλεμος των Άστρων: Επεισόδιο 1 - Η Αόρατη Απειλή
16 Μαΐου 2002 - Ο Πόλεμος των Άστρων: Επεισόδιο 2 - Η Επίθεση των Κλώνων
19 Μαΐου 2005 - Ο Πόλεμος των Άστρων: Επεισόδιο 3 - Η Εκδίκηση των Σιθ
Η χρονολογική σειρά στο σύμπαν του Πολέμου των Άστρων βέβαια, όπως είναι λογικό, είναι η σειρά των επεισοδίων.
Περιβάλλον, μουσική, θέματα και μοτίβα
Ο Πόλεμος των Άστρων είναι μια διαστημική όπερα. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί τόσο εύκολα επιστημονική φαντασία καθώς επικεντρώνεται περισσότερο σε ρομαντικά στοιχεία και δραματικές επικές μάχες. Επίσης υπάρχει αρκετά το μυστικιστικό στοιχείο με την Δύναμη που "μαγικά" δίνει όλες αυτές τις δυνάμεις στους Τζεντάι. Ο Λούκας έχει συνδιάσει τόσο φουτουριστικά στοιχεία επιστημονικής φαντασίας με παλιά τεχνολογία σε συνδυασμό με την πρόταση που εμφανίζεται πάντα πρώτη σε κάθε ταινία "A long time ago, in a galaxy far, far away..." (πολύ παλιά, σε έναν γαλαξία πολύ, πολύ μακρυά) και δεν δημιουργεί τόσο την αίσθηση ενός πιθανού μέλλοντος παρά την αίσθηση μιας παιδικής ιστορίας, ενός παραμυθιού.
Ο Τζωρτζ Λούκας έχει δηλώσει ότι ο Πόλεμος των Άστρων είναι μια ταινία που συνοδεύει τη μουσική, όχι το αντίστροφο. Η μουσική όλων των ταινιών έχει γραφτεί από τον συνθέτη Τζων Γουίλιαμς και πολλά θέματα που έχουν παιχτεί στις ταινίες αποτελούν πλέον μονόλιθους κινηματογραφικών θεμάτων, άμεσα αναγνωρίσιμα και συνδεμένα με συγκεκριμένους χαρακτήρες της ταινίας. Κινούνται ως επί των πλείστων σε μοτίβα όμοια αυτών της όπερας του Ρίχαρντ Βάγκνερ τα οποία συνδέονται μεταξύ τους πολύ συχνά. Μια μετατροπή του κλασσικού θέματος του Επεισοδίου 4 αποτελεί το κεντρικό θέμα σε κάθε ταινία.
Από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία στο σύμπαν του Πολέμου των Άστρων είναι η Δύναμη. Αυτή δίνει στους Τζεντάι διάφορες δυνάμεις, από τηλεπάθεια και τηλεκίνηση μέχρι ψυχομέτρηση, υπεράνθρωπη φυσική κατάσταση και την δυνατότητα πρόβλεψης του μέλλοντος. Περιγράφεται από τον Γιόντα ως ένα πεδίο που δίνει ζωή και είναι παντού. Ο μεγαλύτερος φόβος ενός Τζεντάι είναι να παρασυρθεί απο την Σκοτεινή Πλευρά της Δύναμης η οποία αναδύεται μέσω των αρνητικών συναισθημάτων, δηλαδή φόβος, μίσος, οργή κτλ. Ανάλογα με το ποια πλευρά της Δύναμης χρησιμοποιεί ο Τζεντάι έχει και τις ανάλογες δυνάμεις. Στις ταινίες δίνεται η εντύπωση ότι η Σκοτεινή Πλευρά είναι ευκολότερη αλλά δεν είναι πιο δυνατή και αυτό είναι θέμα διαμάχης μεταξύ Τζεντάι και Σιθ.ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΠΙΖΑΣ

http://lefobserver.blogspot.gr/2008/04/blog-post_18.html?spref=fb

LEANING TOWER OF PISA - Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΠΙΖΑΣ

Θαύμα Θαυμάτων: Ο Πύργος της Πίζας
Γιατί γέρνειΈνα απ’ τα μεγαλύτερα θαύματα του κόσμου και απ’ τα πιο μεγαλόπρεπα μνημεία είναι ο Πύργος της Πίζας.
Ο Πύργος αυτός έχει ύψος 58,36 μέτρα από τα θεμέλια και 55 μέτρα από την βάση. Το συνολικό του βάρος είναι 14.453 τόνοι. Στις 7 Ιανουαρίου έκλεισε τις πύλες του λόγο κινδύνου να καταρρεύσει. Επί 800 χρόνια, το καμπαναριό του καθεδρικού ναού της Πίζας, που στεκόταν σε μια εύθραυστη ισορροπία «φλερτάροντας» με τους νόμους της βαρύτητας, είχε δημιουργήσει μεγάλο θαυμασμό αλλά και πολλές απορίες.
Μήπως σχεδιάστηκε για να γέρνει; Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου πολέμου δεν έπαθε τίποτα! Αρχικά λένε πως το σχέδιο ξεκίνησε από τον αρχιτέκτονα Bonanno Pisano. Νεότερες έρευνες λένε πως δημιουργός του είναι ο Diotisalvi. Ο Πύργος άρχισε να χτίζεται το 1063. Δεν βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, κοντά στον ποταμό Άρνο, αλλά στα βορειοδυτικά τείχη της πόλης. Επίσης βρίσκεται στο πίσω μέρος του καθεδρικού ναού, διαγώνια προς την ανατολική πλευρά. Το πιθανότερο είναι ότι το χρησιμοποιούσαν σαν ένα είδος φάρου αλλά και ως παρατηρητήριο.
Ο οχταώροφος Πύργος άρχισε να γέρνει όταν οι εργάτες σήκωσαν τον τρίτο όροφο, περίπου 5 χρόνια μετά την έναρξη των εργασιών. Η αιτία είναι η σύσταση του εδάφους που δεν αντέχει τέτοια βαριά οικοδομήματα.
Το 1350 τοποθέτησαν το καμπαναριό. Οι εργασίες όμως διακόπηκαν πολλές φορές. Οι λόγοι δεν ήταν μόνο η κλήση του Πύργου, αλλά και οι πόλεμοι της Πίζας με τη Γένοβα και τη Φλωρεντία.
Προβλημάτισε πολλούς η κλίση του Πύργου και έτσι έψαχναν λύσεις για να γίνει κάθετος. Το 1992 τοποθέτησαν στο εσωτερικό του ηλεκτρονικά όργανα, που παρακολουθούσαν τις κινήσεις του με κάθε λεπτομέρεια. Στην συνέχεια, εντόπισαν πως ο Πύργος όχι απλά έγερνε αλλά και περιστρεφόταν. Γι’ αυτό και τοποθέτησαν στη βόρεια πλευρά αντίβαρο 600 τόνων. Το πρόβλημα αυτό λύθηκε. Το 1995 ο Πύργος υποχώρησε και χρειάστηκε πάρα πολλές εργασίες ώστε να «σωθεί».
Το συνολικό κόστος ήταν 27.000.000 ευρώ. Δικαίως ξοδεύτηκαν τόσα χρήματα γιατί ο Πύργος είναι πάλι ανοιχτός και όλοι μπορούν να ξανανεβούν τα 293 σκαλιά. Ήταν, είναι και θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα του κόσμου.

Οι 7 συνειδήσεις του ανθρώπου

  Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη

http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/eswterismou/oi-7-suneidhseis-tou-anthrwpou.html

Οι 7 συνειδήσεις του ανθρώπου

"Με ρωτάς πώς γίνηκα τρελός. Να πώς: Μια μέρα, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από ύπνο βαθύ και ανακάλυψα πως όλες οι μάσκες είχαν κλεφτεί. Και οι εφτά μάσκες που είχα φτιάξει και είχα φθείρει μέσα σε εφτά ζωές..."

... Για πρώτη φορά, ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και η ψυχή μου φλογίστηκε από αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα σε έκσταση φώναξα «ευλογημένοι οι κλέφτες που έκλεψαν τις μάσκες μου». Έτσι γίνηκα τρελός." (Χαλίλ Γκιμπράν, Ο Τρελός).

«ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ». Αυτό το ρητό διάβαζε ο επισκέπτης στην αρχαιότητα στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς και μέσα του βρίσκεται το κλειδί όλης της Σοφίας. Άνθρωπε, γνώρισε τον εαυτό σου!

Από τα πανάρχαια χρόνια, ο άνθρωπος, προσπάθησε να γνωρίσει τον εαυτό του, να γνωρίσει το μυστήριο της ύπαρξης και να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που τον βασάνιζαν «ποιος είμαι, από πού έρχομαι και πού πηγαίνω;»

Μεγάλοι πολιτισμοί ... Αίγυπτος, Κίνα, Ινδία, Ελλάδα, Ρώμη, Νότια Αμερική, έδωσαν απαντήσεις στο ερώτημα, απαντήσεις βασισμένες σε βαθιές φιλοσοφικές, επιστημονικές και θρησκευτικές γνώσεις.

Κύλησαν τα χρόνια... κοιμήθηκαν οι αρχαίοι πολιτισμοί και σήμερα εμείς οι άνθρωποι του 21ου αιώνα, θεωρούμε ότι γνωρίζουμε πολλά για τον άνθρωπο, αλλά πάντα θα κουβαλάμε μέσα στην ψυχή μας το αναπάντητο ερώτημα «Εγώ ποιος είμαι, από πού έρχομαι;» το οποίο θα κεντρίζει κάθε οδοιπόρο της γνώσης.

Η προσπάθεια τού ανθρώπου να βρει απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα ονομάζεται Φιλοσοφική ή Πνευματική Αναζήτηση.

Οι αρχαίες εσωτερικές διδασκαλίες μάς λένε ότι ο άνθρωπος αποτελείται από 7 σώματα, που βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα - διαφορετικές συχνότητες - της Φύσης. Έχουμε δηλαδή εκτός από τη συνείδηση του φυσικού σώματος, άλλες έξι συνειδήσεις.

Και εδώ συναντάμε τον αριθμό 7 αναγνωρίζοντας τη σημασία του στο Σύμπαν. Έχουμε τα 7 κρυστάλλινα συστήματα που προσδιορίζουν τις μορφές της κρυσταλλοποίησης των ορυκτών, τις 7 στοιβάδες του ατόμου, τα 7 γεωλογικά στρώματα της γης, τους 7 πλανήτες, τα 7 χρώματα της Ίριδας, τις 7 μουσικές νότες, τις 7 οικογένειες του περιοδικού συστήματος των Χημικών στοιχείων, τους 7 αδένες εσωτερικής έκκρισης του οργανισμού κ.λ.π.

Ας γνωρίσουμε αυτούς τους φορείς του ανθρώπου, ξεκινώντας από τον πιο τραχύ, από τον έβδομο, και τελευταίο φορέα, που είναι το σώμα του και που στην εσωτερική φιλοσοφία ονομάζεται Αιθεροφυσικός φορέας.

7. Αιθεροφυσικό Σώμα

Λέγεται έτσι, επειδή αποτελείται από δύο στοιχεία: τη μορφή, την οποία καθορίζει η λεγόμενη αιθερική ενέργεια και τη φυσική ύλη.

Θα το καταλάβουμε καλύτερα με ένα παράδειγμα. Αν πάρουμε μια κιμωλία και την κοπανήσουμε σε ένα γουδί, θα αποκτήσουμε σκόνη κιμωλίας. Έχει εξαφανιστεί η μορφή, δηλαδή ο κύλινδρος της κιμωλίας, αλλά ακόμη συνεχίζει να υπάρχει η ουσία του πράγματος που ονομάζουμε κιμωλία.

Έτσι, οποιοδήποτε πράγμα καθορίζεται από δύο βασικούς παράγοντες: την ουσία του και την ενέργεια που οργανώνει τα μόρια ή σωματίδια αυτής της ουσίας κατά μια ορισμένη μορφή.

Με παρόμοιο τρόπο το σώμα μας αποτελείται από υλικά στοιχεία και από μια ηλεκτρομαγνητική ή καλύτερα «αιθερική» ενέργεια που τους δίνει μια συγκεκριμένη μορφή ή δομή και για το λόγο αυτόν ονομάζουμε το φυσικό μας σώμα «αιθεροφυσικό». Η αιθερική ενέργεια είναι αόρατη στα φυσικά μάτια, όπως και το ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά με ειδικές ασκήσεις συγκέντρωσης μπορεί να παρατηρηθεί άνετα και εύκολα.

Η λεγόμενη μηχανή Κίρλιαν φωτογραφίζει τις αιθερικές ενέργειες που περιβάλλουν και συγκροτούν το ανθρώπινο σώμα, δείχνοντας ένα λαμπερό φωτοστέφανο ακτινοβολίας γύρω από τα αντικείμενα.

Στην αρχαία Αίγυπτο ονόμαζαν το φυσικό σώμα με τα διάφορα όργανά του ΚΑΤ, που σημαίνει «σκληρό», κάτι σαν ξύλο και γνώριζαν κάποιες μεθόδους με τις οποίες κατάφερναν να μην αποχωρίζονται οι αιθερικές δυνάμεις από τη σωματική ύλη, έτσι ώστε να αποφεύγεται η αποσύνθεση του σώματος. Οι Ινδοί φιλόσοφοι το ονόμαζαν Στούλα Σαρίρα, που σημαίνει υλικός φορέας.

6. Ζωτικό Σώμα

Αν όμως υπήρχε μόνο το αιθεροφυσικό σώμα στον άνθρωπο, τότε τι διαφορά θα υπήρχε μεταξύ ενός χεριού τέλεια μουμιοποιημένου και ενός άλλου που ανήκει σε ένα ζωντανό άνθρωπο;

Είναι φανερό ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά, η οποία μεταφράζεται σε θερμότητα, ηλεκτρικά ρεύματα, χρωματισμό, μυική δύναμη κ.λ.π. Την εσωτερική αιτία αυτών των εκδηλώσεων μπορούμε να την ονομάσουμε ζωή.

Το δεύτερο επίπεδο μετά το αιθεροφυσικό είναι το Ζωτικό, Ενεργειακό ή Πρανικό σώμα, όπως το ονόμασε η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ στη «Μυστική Διδασκαλία». Στην Ανατολή, η Ζωτική Πνοή, η ενέργεια της ζωής ονομάζεται ΠΡΑΝΑ.

Το σώμα αυτό της ζωτικότητας διαποτίζει όλο τον οργανισμό και προεξέχει 20 με 30 εκ. από το δέρμα, ρυθμίζει την υγεία, το βαθμό ενεργητικότητας και ζωντάνιας αντλώντας πρανική ενέργεια από το περιβάλλον. Η μηχανή Κίρλιαν μπορεί να φωτογραφίσει -εκτός από την αιθερική ενέργεια- αυτήν την ακτινοβολία ζωτικότητας, την Πρανική ενέργεια, την οποία η σύγχρονη επιστήμη ονομάζει Οργοτρονική ή Βιοενέργεια.

Ο άνθρωπος έχει το αιθεροφυσικό του σώμα κοινό με το ορυκτό βασίλειο και το ζωτικό σώμα του κοινό με το φυτικό, επειδή τα φυτά, εκτός από το δικό τους αιθεροφυσικό σώμα έχουν και μια ζωτική ενέργεια που εκδηλώνεται μέσα από την αύξηση, κίνηση και την αναπαραγωγή τους.

Ο ήλιος είναι η κύρια πηγή της ενέργειας Πράνα, αλλά και ορισμένα φυτά και δένδρα όπως τα πεύκα, καθώς επίσης και το νερό είναι καλοί συσσωρευτές αυτής της ενέργειας.

Στην Αίγυπτο συμβόλιζαν αυτόν τον φορέα με ένα αγγείο σε μορφή καρδιάς, όπου μέσα υπήρχαν υγρά και ζωτικοί χυμοί, ενώ στην Ινδία το ονόμαζαν Πράνα Σαρίρα.

5. Συναισθηματικό Σώμα

Είναι ο φορέας των συγκινήσεων και των συναισθημάτων, των παθών και της επιθυμίας. Επειδή είναι πολύ ευαίσθητο και ευμετάβλητο από τις ουράνιες επιδράσεις ονομάστηκε στη Δυτική Παράδοση αστρικό σώμα γιατί είναι υποδοχή και καθρέπτης των ενεργειών κυρίως του Ήλιου και της Σελήνης.

Με το Αστρικό Σώμα θυμώνουμε, λυπόμαστε, χαιρόμαστε, επικοινωνούμε με τον έξω κόσμο με τρόπο πιο περίπλοκο από την απλή κίνηση που διαθέτει το φυτικό βασίλειο.

Λέγεται και «Διπλό Ομοίωμα» ή είδωλο γιατί αποτελεί ένα ακριβές αντίγραφο του φυσικού σώματος, αλλά με λεπτότερες και πιο πολύπλοκες αισθήσεις.

Λειτουργεί σαν γέφυρα μεταξύ του εσωτερικού ανθρώπου και του περιβάλλοντος μέσα από αυτές τις «ανοικτές πύλες» του φυσικού σώματος που ονομάζουμε αισθήσεις και οι οποίες αποτελούν μια προέκταση του Ομοιώματος αυτού.

Το Είδωλο αυτό προηγείται της ύπαρξης του νεογέννητου και ευθύνεται για το σχηματισμό του, τα χαρακτηριστικά του κλπ. που θα είναι κατ' εικόνα του. Επίσης υπερβαίνει τα όρια του φυσικού θανάτου του σώματος και έχει μια μεταθανάτια ύπαρξη, αν και περιορισμένη, σε μια αόρατη διάσταση ή κόσμο, που οι αρχαίοι Ινδοί ονόμασαν Κάμα-Λόκα δηλ. «Τόπο των επιθυμιών» και οι Έλληνες Άδη.

Ολόκληρο το Αστρικό Σώμα περιβάλλεται από ένα ωοειδές σχήμα ακτινοβόλο, σαν φωτοστέφανο, που ονομάζεται Αύρα. Μέσα της υπάρχουν διάφορα χρώματα, σχήματα και λάμψεις, σε συνεχή κίνηση, σαν να πλέουν σε φουρτουνιασμένη θάλασσα, τα οποία δείχνουν τις στιγμιαίες συγκινήσεις καθώς και τα διαρκή συναισθηματικά στοιχεία του χαρακτήρα του ανθρώπου. Για αυτό ο ενορατικός μπορεί να διακρίνει το χαρακτήρα και τη συναισθηματική ζωή ενός ανθρώπου ρίχνοντας μόνο μια ματιά στην Αύρα του. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι τα κατώτερα συναισθήματα έχουν θολά και σκούρα χρώματα ενώ τα ανώτερα έχουν λαμπερές και διαυγείς αποχρώσεις.

Το Αστρικό Σώμα μπορεί να προβληθεί έξω από το φυσικό του σώμα στον ύπνο, με τα όνειρα, αλλά και συνειδητά στην κατάσταση εγρήγορσης, και αυτή η διαδικασία απαιτεί εσωτερική καλλιέργεια και εξάσκηση. Είναι αυτό που ονομάζουμε συνειδητή Αστρική Προβολή.

Τα περισσότερα παραψυχολογικά φαινόμενα, όπως για παράδειγμα η τηλεπαθητική επικοινωνία, γίνονται με τη μεσολάβηση του Αστρικού Σώματος. Το Αστρικό μας είναι καθαρά υποκειμενικό και μας κάνει να βλέπουμε τον κόσμο όπως είμαστε εμείς.

Οι Αιγύπτιοι ονόμαζαν αυτόν τον φορέα ΚΑ, ενώ οι Ινδοί Λίγγα Σαρίρα

4. Κατώτερο Νοητικό Σώμα ή Συγκεκριμένος Νούς

Λέγεται και Κάμα- Μάνας, (δηλαδή νους των επιθυμιών: Κάμα = επιθυμία και Μάνας = νους). Είναι η κατ' εξοχήν ανθρώπινη συνείδηση. Αν και μερικά ανώτερα θηλαστικά διαθέτουν κάτι που θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως νόηση, η διαφορά με τον άνθρωπο είναι πολύ μεγάλη.

Η Νοητική συνείδηση έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται τα νοητά πράγματα επειδή μπορεί να σχηματίζει εικόνες, να δίνει μορφές στα πράγματα. Όταν συνδέεται με τη λέξη Κάμα, την επιθυμία, ο φορέας αυτός είναι ικανός να εκφράζει τις «μορφές επιθυμιών» της συνείδησης, να τις οργανώνει και να τις μορφοποιεί ώστε να μπορούν να εκπληρωθούν. Έτσι ο Νους παγιδευμένος στο δίχτυ των επιθυμιών, γίνεται εγωιστής, αποκλειστικός.

Όλες οι σκέψεις που έχουν εγωιστικούς σκοπούς, που ασχολούνται με τον αισθητό και συγκεκριμένο κόσμο των μορφών, ανήκουν σε αυτόν το Συγκεκριμένο ή Εγωιστικό Νου, το Κάμα-Μάνας.

Το Νοητικό αυτό Σώμα του ανθρώπου έχει ωοειδές σχήμα, αλλά είναι λίγο μεγαλύτερο από την Αύρα του Αστρικού. Είναι κι αυτό χρωματισμένο με διάφορα χρώματα, ανάλογα με την ένταση και το είδος της σκέψης, τα οποία όμως παίρνουν συγκεκριμένα σχήματα, συνήθως γεωμετρικού τύπου, σαν πολύεδρα, που πλέουν μέσα στη Αύρα, γύρω από τον άνθρωπο και λέγονται σκεπτομορφές. Όταν ο άνθρωπος έχει χαμηλή νοητική ανάπτυξη, δεν υπάρχουν καθορισμένα χρώματα και σχήματα στην Αύρα του, αλλά επικρατεί ένα θολό μείγμα από διάφορες αποχρώσεις. Καθώς εξελίσσεται, τα χρώματα ξεχωρίζουν, αποκτούν λάμψη και κατασταλάζουν μέσα στο Νοητικό Αυγό, ενώ τα γεωμετρικά σχήματα γίνονται καθαρότερα.

Τα τέσσερα αυτά σώματα που είδαμε ως τώρα, αποτελούν τις κατώτερες συνειδήσεις του Ανθρώπου ή καλύτερα του Εγώ, είναι τα εξωτερικά ενδύματα του Ανώτερου Εαυτού, τα οποία μας επιτρέπουν τη ζωή, τη λειτουργία και την επαφή με το φυσικό, το βιοενεργειακό, τον ψυχικό και το νοητικό κόσμο.

Η Εσωτερική παράδοση τα συσχετίζει με τα 4 συμβολικά Στοιχεία της Αλχημείας: Γη, Νερό, Αέρα και Φωτιά αντίστοιχα. Αποτελούν όλα μαζί την ανθρώπινη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, δηλαδή το σύνολο των προσωπίδων ή φορέων με τις οποίες ο Εσωτερικός Άνθρωπος εκδηλώνεται στη ζωή, στην ύπαρξη του Κόσμου των Μορφών.

Συμβολικά παριστάνεται σαν ένα Τετράγωνο αφού είναι τετραπλής φύσης. Τα τέσσερα αυτά σώματα είναι θνητά, δηλαδή φθείρονται και καταστρέφονται με το τέλος της ζωής.

3. Αγνός ή Καθαρός Νους (Μάνας)

Είναι ο Ανιδιοτελής Νους, η Αφηρημένη Σκέψη, η οποία επιτρέπει στον άνθρωπο τη σύλληψη των ανωτέρων, φιλοσοφικών Ιδεών και Αληθειών. Η αλήθεια είναι ότι ο Νους είναι ένας, αλλά λειτουργεί σαν να ήταν δυο ξεχωριστοί φορείς συνείδησης.

Είναι αυτό που επιτρέπει στον άνθρωπο να κοιτάζει προς τα πάνω, ψηλά, «προς τα άστρα» και που τον κάνει να είναι αληθινά Άνθρωπος (άνω-θρώσκω, ανυψώνομαι προς τα πάνω).

Το Μάνας είναι που μας δίνει μια αίσθηση Ατομικότητας. Είναι η εσωτερική φωνή, που μας εμπνέει και μας μαλώνει. Σε αυτό κοιμούνται όλα τα ηρωικά μας όνειρα, οι αρετές, ο αλτρουισμός, η ανιδιοτέλεια και η ευγένεια. Οι αφηρημένες μαθηματικές και άλλες ανώτερες σκέψεις. Πρόκειται για την ουσία που γεμίζει το Γκράαλ, το Δισκοπότηρο που έψαχναν οι ιππότες του Αρθούρου.

Στην Αρχαία Αίγυπτο η αντίθεση αυτή εκφραζόταν στα ίδια τα ονόματα των δύο αυτών φορέων. Τον εγωιστικό Νου, με έδρα στην καρδιά, μαζί με τα πάθη και τα συναισθήματα, τον ονόμαζαν ΑΒ και αποτελούσε στην καθαυτή ανθρώπινη ψυχή. Εκεί συσσωρεύονται οι καλές και οι κακές πράξεις που ελεύθερα διαπράττει ο άνθρωπος. Αυτές ζυγίζονται στη μεταθανάτια τελετή του «Ζυγίσματος της καρδιάς» του πεθαμένου. Τον ανιδιοτελή πνευματικό Νου τον ονόμαζαν ΒΑ, αντιστροφή του ΑΒ και τον συμβόλιζαν με ένα χελιδόνι που έβγαινε από το στόμα του πεθαμένου.

Μέσω της ανάπτυξης αυτού του φορέα, ο άνθρωπος γίνεται κυρίαρχος του χωρόχρονου, γίνεται Μάντης (από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα ΜΑΝ, Άνθρωπος) και η ροή του χρόνου σταματάει για αυτόν, καθώς εισχωρεί στη Δυναμική Αιωνιότητα, στο Ον του Παρμενίδη, το Άναρχο, Άχρονο και Αμετάβλητο.

2. Διαισθητικός φορέας (Βούδι)

Είναι ο φορέας της Διαίσθησης, που δεν χρειάζεται τη νοητική διαδικασία για να φτάσει στην Αλήθεια, αλλά την αντιλαμβάνεται απευθείας. Είναι γνωστό ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την ικανότητα να διαβάζουν το μέλλον, να καταλαβαίνουν γραφές σε άγνωστες γλώσσες, να προαισθάνονται μια καταστροφή σε ένα συγκεκριμένο και μακρινό μέρος της γης κ.α. Αυτήν την ικανότητα, που «κοιμάται» στο βάθος κάθε ανθρώπου, μπορούμε να την ονομάσουμε διαίσθηση και ο φορέας της είναι το «Διαισθητικό ή Ενορατικό Σώμα» ή όπως το λένε στην Ανατολή το «Βουδικό Σώμα». Βούδι στα σανσκριτικά σημαίνει Φως, το φως της διάκρισης, της Σοφίας. Προέρχεται από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα Vyd, που σημαίνει Σοφία και συσχετίζεται με τις Βέδες, τα ιερά βιβλία της αρχαίας Ινδίας.

Όταν αυτός ο φορέας αναπτύσσεται, τότε λέγεται ότι ο άνθρωπος είναι Φωτισμένος, ένας «εκλεκτός». Στο κοσμικό επίπεδο είναι ο Φτερωτός Έρωτας που αγκαλιάζει τα πάντα και τα κρατάει ενωμένα. Για αυτόν δεν υπάρχει πλέον δυϊσμός, όπως για το Μάνας, γιατί υποκείμενο και αντικείμενο έχουν πλέον ταυτιστεί. Ο αναζητητής και η Αλήθεια έχουν πλέον ενωθεί.

Για το φορέα Βούδι δεν υπάρχει πια χρόνος και ο χώρος. Είναι ενιαίος. Τα πάντα είναι Ένα.

Στην αρχαία Αίγυπτο ταυτιζόταν με την Ίβιδα και τον ονόμαζαν Ακού. Αυτό το πτηνό συσχετιζόταν με το πιο λεπτό και αγνό μέρος της ανθρώπινης ψυχής, με το πνευματικό φως.

1. Πνεύμα ή καθαρή Βούληση (Άτμα)

Τέλος σε αυτήν την αναβατική σκάλα, πιο πέρα από το Βούδι, είναι το πραγματικό Εγώ, ο Σιωπηλός Παρατηρητής, ο έσχατος σπινθήρας, η Μονάδα, το Πνεύμα, η ανώτερη πνευματική Αρχή του Ανθρώπου, ο Κάτοχος των φορέων. Για αυτό δεν μπορούμε να θεωρούμε το Άτμα πραγματικά σαν ένα φορέα του Ανθρώπου. Είναι η πνευματική Μονάδα, το αληθινό «Είναι» του πλάσματος που ονομάζουμε άνθρωπο. Στη Δυτική Φιλοσοφία είναι το Άτομο, εκείνο το πραγματικά αδιαίρετο, αμετάβλητο, άχρονο, θείο στοιχείο μέσα στον Άνθρωπο. Οι δύο λέξεις, η ελληνική και η σανσκριτική, έχουν την ίδια ρίζα και την ίδια σημασία.
«Βούληση για να Είναι» είναι ίσως η πιο κατάλληλη έκφραση για να διαισθανθούμε τι είναι το Άτμα.

Αποτελεί το κέντρο από όπου πηγάζει το Είναι και Ύπαρξη του ανθρώπου, με τους έξι φορείς έκφρασής του. Σε αυτό το κέντρο ή σημείο, το χωρίς διαστάσεις ή χρόνο, ενώνεται το Ον του Ανθρώπου και το Ον του Σύμπαντος.

Άτμα είναι ο Θεός μέσα στον Άνθρωπο, η κατάκτηση του απείρου. Αυτή τη βούληση του «Δύνασθαι είναι» ονόμαζαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι Σαχού ή Ατμού (φωτεινή ενδυμασία της Μακαριότητας).

Οι Αιώνιες Διδασκαλίες λένε, ότι η Ανώτερη Τριάδα - Άτμα - Βούδι - Μάνας, είναι το ΘΕΙΟ ΕΓΩ του ανθρώπου. Δεν βρίσκεται μέσα στον χρόνο, τουλάχιστον όπως τον εννοούμε κανονικά και υπάρχει και παραμένει πριν και μετά από αυτήν ή οποιαδήποτε άλλη ενσάρκωση. Είναι το Άτομο.

Συμβολικά η καλύτερη εικόνα που μπορεί να απεικονιστεί είναι το Τρίγωνο, ένα, αλλά με τρεις διαφορετικές πλευρές.

Η προσωπικότητα είναι θνητή, μεταβλητή, γεννιέται και πεθαίνει. Μόνο η Τριάδα αποτελεί εκείνο που δεν πεθαίνει ποτέ, το αιώνιο και αμετάβλητο, πέρα από τη ζωή και το θάνατο. Είναι το Ον, εκείνο που πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει.

Ανάμεσα στην προσωπικότητα ή Τετράδα και την Πνευματική Τριάδα υπάρχει σύμφωνα με τις αρχαίες διδασκαλίες, μια γέφυρα, μια λεπτή σύνδεση, η οποία συμβολίζεται με ένα χρυσό νήμα και ονομάζεται στα σανσκριτικά «Αντακαράνα». Αποτελεί μια αόρατη, λεπτή γέφυρα για να μπορεί να περάσει η ανθρώπινη συνείδηση από τα κατώτερα επίπεδα της Προσωπικότητας, στα ανώτερα του Πνευματικού Εγώ.

Το να περάσουμε από το φθαρτό, στο Άφθαρτο, από το τετράγωνο στο τρίγωνο, σημαίνει μια θυσία, την οποία θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως κατάκτηση του δικού μας εσωτερικού όντος. Η ατραπός αυτή του Αντακαράνα, της αόρατης γέφυρας, είναι φτιαγμένη από τις πέτρες των Αρετών και των πνευματικών κατακτήσεων. Καθώς ο άνθρωπος εξελίσσεται πνευματικά, οικοδομεί αυτή την Ατραπό με τα αποτελέσματα των πράξεων του.

Όταν ο άνθρωπος αποκτά συνείδηση της αθανασίας του, όταν η δράση του γίνεται ανιδιοτελής, και Υπηρετεί την Αλήθεια, τη Δικαιοσύνη, το Καλό και το Όμορφο, δηλαδή Υπηρετεί τον Θεό, τότε ο άνθρωπος αυτός γίνεται ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ.

Βιβλιογραφία

1.       Εισαγωγή στην Μυστική Διδασκαλία - G. A. Livraga - εκδ. Νέα Ακρόπολη

2.       Τα 3 κέντρα του Μυστηρίου - Γ. Πλάνας - Εκδ. Νέα Ακρόπολη

3.       Αποκαλυμμένη Ίσιδα τόμος Α - Ε.Π. Μπλαβάτσκυ - εκδ. Ιάμβλιχος

4.       Ο μηχανισμός του Νου - Dion Fortune - εκδ. Ιάμβλιχος

5.       Εισαγωγή στην Θεοσοφία - Κ. Μελισσαρόπουλος

6.       Οι 7 αρχές του ανθρώπου - Annie Bezant - εκδ. Ιάμβλιχος

7.       Ο άνθρωπος και τα σώματα του - Annie Bezant - εκδ. Ιάμβλιχος

8.       Επιλογή Ομιλιών στην Νέα Ακρόπολη - Γ. Πλάνας - εκδ. Νέα Ακρόπολη

Τα φιλαράκια

Bigbook.gr

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει ένα καινοτόμο πρόγραμμα για την προαγωγή της συναισθηματικής ανθεκτικότητας των παιδιών, μιας ικανότητας που τους επιτρέπει να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά μια δύσκολη κατάσταση και τα αρνητικά συναισθήματα που αυτή συνεπάγεται. Ειδικότερα, τα παιδιά μαθαίνουν διάφορους τρόπους να αντιμετωπίζουν τις ανησυχίες και τα προβλήματα της καθημερινότητας, οι οποίοι περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, αντικατάσταση των αρνητικών σκέψεων με θετικές, ανάλυση του προβλήματος σε μικρότερα κομμάτια και σταδιακή αντιμετώπισή του, ακόμη και ασκήσεις χαλάρωσης. Το προτεινόμενο πρόγραμμα μπορεί να εφαρμοστεί από τους εκπαιδευτικούς, αλλά και τους γονείς και άλλους ενηλίκους που παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή των παιδιών. Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να εκτιμήσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στη συναισθηματική ανάπτυξή τους και να τους βοηθήσουν αξιοποιώντας ή και τροποποιώντας το προτεινόμενο υλικό ανάλογα με τις ανάγκες τους, στο πλαίσιο είτε διάφορων μαθημάτων είτε της ευέλικτης ζώνης. Οι γονείς και οι άλλοι σημαντικοί ενήλικοι μπορούν επίσης να βοηθήσουν το παιδί τους να νικήσει τις ανησυχίες του χρησιμοποιώντας εκείνες τις ενότητες και τις δραστηριότητες που ανταποκρίνονται αποκλειστικά στις ανάγκες του, αλλά και σε συνεργασία με το σχολείο, προσφέροντας παραδείγματα από την καθημερινή ζωή του παιδιού.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=209437

ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΦΛΕΜΙΝΓΚ

ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΦΛΕΜΙΝΓΚ ( 6 Αυγούστου 1881 – 11 Μαρτίου 1955)

Ο Σερ Αλεξάντερ Φλέμινγκ (Alexander Fleming),ήταν Σκωτσέζος βιολόγος και φαρμακολόγος, που ασχολήθηκε ερευνητικά με τη βακτηριολογία, την ανοσολογία και τη χημειοθεραπεία. Είναι πολύ γνωστός για την ανακάλυψη του πρώτου αντιβιοτικού, της πενικιλλίνης, το 1928, για την οποία και πήρε το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1945 μαζί με τους Φλόρεϋ και Τσέιν. Μια άλλη σημαντική ανακάλυψή του είναι αυτή του ενζύμου λυσοζύμης, το 1922.

Μια τυχαία ανακάλυψη

«Ξυπνώντας το ξημέρωμα της 28ης Σεπτεμβρίου 1928, ασφαλώς δε σχεδίαζα να φέρω επανάσταση σε όλη την Ιατρική ανακαλύπτοντας το πρώτο αντιβιοτικό, φονιά δηλαδή βακτηρίων», θα έγραφε αργότερα ο Φλέμινγκ, «αλλά καταλαβαίνω ότι αυτό ακριβώς έκανα τότε» (Kendall F. Haven: Marvels of Science, Libraries Unlimited, 1994, σελ. 182)

Το 1928 ο Φλέμινγκ ερευνούσε τις ιδιότητες των σταφυλόκοκκων. Είχε ήδη κάποια φήμη από τις προηγούμενες έρευνές του, ως ευφυούς ερευνητή αλλά και απρόσεκτου τεχνικού εργαστηρίου: συχνά ξεχνούσε τις καλλιέργειες μικροβίων πάνω στις οποίες εργαζόταν και γενικώς το εργαστήριό του ήταν συνήθως πολύ ακατάστατο. Αφού επέστρεψε από διακοπές, ο Φλέμινγκ πρόσεξε ότι πολλά από τα δισκία μικροβιακών καλλιεργειών είχαν μολυνθεί από ένα μύκητα (κοινώς: είχαν μουχλιάσει) και τα έρριξε σε δοχείο με απορρυπαντικό. Αλλά στη συνέχεια χρειάστηκε να δείξει σε έναν επισκέπτη τι ερευνούσε, κι έτσι ανέσυρε κάποια από τα δισκία που δεν είχαν βυθισθεί στο απορρυπαντικό. Τότε πρόσεξε μία ζώνη γύρω από τη μούχλα που ήταν ελεύθερη (φαινομενικά τουλάχιστον) από βακτήρια. Αυτό θα πρέπει να συνέβαινε αν η μούχλα παρήγαγε κάποια βακτηριοκτόνο ουσία. Ο Φλέμινγκ απεμόνωσε ένα δείγμα από τη μούχλα, το ταυτοποίησε σωστά ως μύκητα του γένους πενικίλλιο και για τον λόγο αυτό ονόμασε τη νέα ουσία πενικιλλίνη.

Ο Φλέμινγκ διερεύνησε τη βακτηριοκτόνο δράση της πενικιλλίνης σε πολλούς μικροοργανισμούς. Βρήκε ότι επηρέαζε βακτήρια όπως οι σταφυλόκοκκοι και γενικά όλα τα «Θετικά κατά Γκραμ» παθογόνα (μικρόβιο της οστρακιάς, πνευμονιόκοκκος, μηνιγγιτιδόκοκκος, διφθερίτιδα), αλλά όχι τα μικρόβια του τυφοειδούς ή του παρατυφοειδούς πυρετού, για τον οποίο αναζητούσε μια θεραπεία εκείνη την εποχή. Επίσης επηρέαζε τη γονόρροια, παρότι αυτή προκαλείται από έναν «Αρνητικό κατά Γκραμ» μικροοργανισμό.

Ο Φλέμινγκ δημοσίευσε την ανακάλυψή του το 1929 στο Βρετανικό Περιοδικό Πειραματικής Παθολογίας (British Journal of Experimental Pathology), χωρίς να προκαλέσει ιδιαίτερη προσοχή. Ο Φλέμινγκ συνέχισε τις έρευνές του, αλλά συνειδητοποίησε ότι η καλλιέργεια του πενικιλλίου ήταν αρκετά δύσκολη και ότι στη συνέχεια ήταν ακόμα δυσκολότερο να απομονώσει την αντιβιοτική ουσία από τη μούχλα. Η προσωπική του εντύπωση ήταν ότι εξαιτίας του προβλήματος της παραγωγής της σε μεγάλη ποσότητα και της βραδείας της δράσεως, η πενικιλλίνη δεν θα ήταν σημαντική στην καταπολέμηση των μολύνσεων. Ο Φλέμινγκ ήταν επίσης πεισμένος ότι η πενικιλλίνη δεν θα παρέμενε αρκετά μέσα στο ανθρώπινο σώμα (in vivo) ώστε να σκοτώσει σε αποτελεσματικό βαθμό μικρόβια. Πολλές κλινικές δοκιμές της δεν έδωσαν σαφή αποτελέσματα, ίσως επειδή τη χρησιμοποιούσαν ωε επιφανειακό αντισηπτικό. Κατά τη δεκαετία του 1930 οι δοκιμές του Φλέμινγκ έδωσαν σε κάποιες περιπτώσεις πιο ενθαρρυντικά αποτελέσματα — ο Keith Bernard Rogers, συνεργάτης του Φλέμινγκ, θεραπεύθηκε με πενικιλλίνη κατά τη διάρκεια των ερευνών τους — και συνέχισε ως το 1940 να προσπαθεί να κινήσει το ενδιαφέρον κάποιου χημικού αρκετά ικανού ώστε να παραγάγει χρησιμοποιήσιμη ποσότητα καθαρής πενικιλλίνης. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ